Kalkoen of Konijn?

Tekst: Heintje Groesbeek & Ton Delemarre

In De Poorter van december vorig jaar schreven ondergetekenden nogal sceptisch over de Omgevings wet, die we vergeleken met een al te vette kalkoen die zijn veren ontleent aan de nu bestaande wet- en regelgeving op het gebied van ruimtelijke ordening en milieu. Meer dan 25 wetten (waaronder bijvoorbeeld geluidshinder, natuurbescherming en luchtverontreiniging) worden opgeheven en opgenomen in de nieuwe omgevingswet.

Ook de gemeentelijke bestemmingsplannen gaan op de schop, daarvoor in de plaats komt één omgevingsplan voor de hele gemeente. Dat plan moet een zo volledig mogelijk inzicht bieden in alle aspecten van de fysieke leefomgeving en dat is geen sinecure. Want een groot aantal regels op één plek bevordert de overzichtelijkheid niet. En grotere flexibiliteit kan de rechtsbescherming van de burger aantasten. De wet had al in 2017 in werking moeten treden, maar dat werd telkens uitgesteld vanwege de ICT problemen. Die zijn nog steeds niet opgelost, ook al werden ambtenaren onder druk gezet om mooi-weer-verhalen te vertellen aan het parlement.

Klokkenluiders?

In de Volkskrant van 11 juni schreef Kustaw Bessems: Hopelijk redden dappere klokkenluiders van de Eerste Kamer ons van dit monster. En in Trouw van 20 juni zegt Bart Zuidervaart: De Omgevingswet: fraaie Ferrari werd een rammelende Lada. Minister de Jonge wil dat de wet per 1 januari 2023 ingaat: dan maar in een afgeslankte versie, en probeert de Eerste Kamer mee te krijgen. De Tweede Kamer is al akkoord gegaan, en een motie van SP-er Sandra Beckerman die rept over ‘de wet van roze wolkjes en huppelende konijntjes’ kreeg geen meerderheid.

U ziet: wij zijn dus niet de enigen die het dierenrijk als vergelijking gebruiken. Het wordt spannend.

Wordt vervolgd...