SURVIVALRUN Juli 2019

SURVIVALRUN SURVIVALRUN IN ROEMENIË PRIJSVRAAG OP BLZ 19!

STELLETJE GEKKEN IN VENO WIL JE EVEN IN MIJN HAND SPUGEN?

JULI

2019

24e Jaargang

nr. 98 1

IN THE PICTURE Westerbork 2019 Beeld: Bennie Slagers

2

3

COLOFON

INHOUD

SURVIVALRUN is een uitgave van de Survivalrun Bond Nederland

VOORWOORD 5 HIGHLIGHTS VOORJAARS-ALV 6 Secretariaat IN THE PICTURE

8 Oude Maatsestraat 10 BLOED, ZWEET EN TRANEN 9 6941 SE Didam WIL JE EVEN IN MIJN HAND SPUGEN? 12 tel. 06-25030676 IN THE PICTURE 14 E-mail: secretaris@survivalrunbond.nl Banknr. NL54RABO0374719977 GROEPJE ‘GEKKEN’ IN VENO 15 K.V.K. 40124386 UITPUILENDE KASTEN 18 Website COLOUR SURVIVALRUN IN ROEMENIË 20 www.survivalrunbond.nl Beheerder: Jochem Beunk IN THE PICTURE 22 E-mail: webmaster@survivalrunbond.nl DE JONGERE GENERATIE ALS INSPIRATIE 24 Redactie Anja Hoenselaar TEIJE HAD MAAR ÉÉN DOEL: ALLES GEVEN! 26 Iris Janssen-Borsboom US DOARP IS RYK OAN SPORT 28 Elske Idzenga Melissa Papa DREKBEKKIE 30 Marlies Petter ONK JSR WINNAARS IN DRONTERLAND 31 Bennie Slagers

E-mail: redactie@survivalrunbond.nl Advertenties Voor informatie en tarieven contact opnemen met het secretariaat Vormgeving Afke Jansen AFontwerp Druk Drukkerij Westerlaan Omslagfoto Derk Groot gemaakt door Bennie Slagers ISSN-nummer: 2543-3299 Voor adreswijzigingen, raadpleeg SBNprofiel via de website.

9

20

26 29

4

VOORWOORD Tekst: Elske Idzenga, Beeld: Jesse de Heer

HA SURVIVALRUNNERS VAN NEDERLAND! Welkom bij de nieuwe editie van SURVIVALRUN! We hebben wat hickups gehad de afgelopen maanden, waaronder een wisseling binnen de redactie waardoor de vorige editie helaas niet door kon gaan. Nu zijn we echter weer op het goede pad en staan we met een ontzettend sterk en leuk team klaar om iets moois van het magazine te gaan maken. Helaas is het nog niet mogelijk geweest om de nieuwe ideeĂŤn en rubrieken in deze editie toe te passen, maar dat zal in de volgende editie zeker wel gaan gebeuren. Ook gaan we meer samenwerken met de commissie PR & Communicatie om de Social Media en de website te gaan koppelen aan het magazine.

Zoals al eerder aangekondigd is, gaat SURVIVALRUN digitaal! Om onze ecologische voetafdruk te verkleinen, zullen wij vanaf de volgende editie op al jullie SBN profielen standaard

5

aangeven dat je het magazine digitaal wilt ontvangen. Let op, mocht je dit niet willen, dan zul je dit zelf online moeten aanpassen in je SBN profiel. Dan rest mij niets anders dan mijzelf voor te stellen als de nieuwe hoofdredacteur van SURVIVALRUN, iets waar ik met veel plezier in maart aan begonnen ben.

Geboren en getogen in Vollenhove, is mij survivalrun met de paplepel ingegoten door mijn vader Sytze Idzenga en mijn buurman Gerrit Harsevoort. Na wat omzwervingen in Den Haag en Antwerpen, heb ik mij nu gevestigd in Utrecht en train ik bij Survivalgroep Hang-On in de mooie bossen van de Utrechtse Heuvelrug.

Ik heb er dus al wat jaren opzitten en ben menigeen al modderig en vies tegengekomen tijdens een survivalrun of voetjevrijend in de tobbe na afloop. Ik kijk uit naar alle mooie, sterke en bijzondere verhalen die ik ongetwijfeld ga tegenkomen in de komende jaren!

HIGHLIGHTS VOORSJAARS-ALV APRIL 2019 Op 19 april vond de voorjaars-ALV plaats in sportcentrum Papendal. Ondanks het zeer warme weer was er een enorme opkomst! Hieronder lees je de highlights van deze avond.

Tekst: Survivalrun Bond Nederland Beeld: Bennie Slagers

VOORSTEL STARTVOLGORDE Er komt een extra ALV in juli 2019 om het voorstel startvolgorde te behandelen. Het voorstel wordt voor die tijd niet meer ingebracht in regio-overleggen, maar twee weken van te voren worden de stukken op de website gepubliceerd. Het streven is om voor het komende seizoen het nieuwe systeem in te voeren.

DIGITAAL ONTVANGEN MAGAZINE SURVIVALRUN In de huidige situatie staat de ontvangst van het bondsmagazine standaard ingesteld op “per post�.

Deze standaardisatie is vanaf 2019 omgedraaid, standaard wordt dan digitaal en ontvang je niet automatisch meer een papieren versie per post. Je kan via jouw SBN profiel zelf aangeven als je het bondsmagazine toch graag per post wil blijven ontvangen.

Hierover ontvangt elk lid nog een e-mail.

ZELFEVALUATIE SESSIE ONDER BEGELEIDING VAN NOC*NSF Op 26 februari 2019 heeft het bestuur van de SBN samen met het bondssecretariaat een zelfevaluatie sessie gehouden onder leiding van een neutrale procesbegeleider van NOC*NSF. Dit was een nuttige middag, de highlights van de evaluatie kun je terugvinden op de SBN website.

VOORSTEL MEDISCH BEGELEIDER De SBN wil de drempel voor deelname van survivalrunners met een medische aandoening (bijv. diabetes of inspanningsastma) verlagen door medische begeleiding tijdens survivalruns reglementair toe te staan. Het voorstel wordt aangenomen en verwerkt in het

6

Algemeen Reglement.

GOEDKEURING JAARPLAN EN BEGROTING 2019/2020 Met een meerderheid aan stemmen wordt het jaarplan en de begroting 2019-2020, inclusief de contributieverhoging, ter vergadering aangenomen.

PARCOURSCOMMISSIE & COMMISSIE TECHNISCHE ZAKEN Hans te Velthuis licht toe dat de normering voor palen en koppelstukken en een richtlijn voor steiger- en kasconstructies, voor zowel statisch als dynamisch gebruik een gebruiksnorm zal zijn die de SBN voor bepaalde toepassingen hanteert. Deze toepassing wordt beoordeelt door een erkende instantie.

Tijdens de najaars-ALV volgt een update over dit onderwerp.

NIEUWS COMMISSIE PR & COMMUNICATIE

bewegen te stimuleren. Voor TG’s en WO’s kan dit bijvoorbeeld betekenen; subsidie voor verbetering van sportaccommodaties en ondersteuning bij het stimuleren van sporten bij jongeren.

De commissie is bezig met het ontwikkelen van een platform hoe we de communicatie met de leden kunnen verbeteren, bijvoorbeeld via het bondsmagazine, en op welke manieren dit kan worden aangeboden.

VOORSTEL TOT UITBREIDING VAN DE WERKORGANISATIE

COMMISSIE ICT

Alex Bossers en Gerko Weening treden in dienst van de SBN. De voorjaars-ALV stemt unaniem in met het in dienst nemen van zowel Alex Bossers als Gerko Weening voor ICT-taken voor ieder 4 uur per week. De voorjaars-ALV stemt in met het vast in dienst nemen van Jochem Schutten voor 20 uur per week.

Voorzitter Gerko Weening legt uit dat de incassoservice via Doorbetalers wordt vervangen door betaalprovider Mollie. De testomgeving is klaar en de integratie is naar verwachting eind deze zomer afgerond.

COMMISSIE DESKUNDIGHEIDSBEVORDERING

AANSTELLEN VAN EEN DIRECTEUR IN DE NAJAARS-ALV

We willen kijken naar eventueel een nieuwe/ aangepaste net normering ten aanzien van de Parcours Voorschriften, in afstemming met de Parcours Commissie, met name gericht op de hoogte (4 meter) van de hindernissen voor de oudere jeugd, waar ook het lopen met last wordt meegenomen. Gezien dit laatste is op dit moment de overgang van JSR naar KSR groot.

Het functieprofiel van de directeur zal voor de najaars-ALV worden aangescherpt en er zal een directiestatuut worden opgesteld.

Hierin staan de taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden van de directeur en de verhoudingen tussen respectievelijk het bestuur, de directeur en de werkorganisatie.

De voorjaars-ALV geeft unaniem goedkeuring een voorstel te gaan uitwerken.

COMMISSIE WEDSTRIJDZAKEN Voorzitter Theo Posthumus praat ons bij over de resultaten van de enquête die aan alle wedstrijdatleten van de SBN is voorgelegd.

De enquête is ingevuld door 560 atleten: 421 mannen en 139 vrouwen. Ook veel recreatieve lopers hebben gereageerd. Mocht je meer willen weten over het eindresultaat, bezoek dan onze website!

Alle gepubliceerde stukken behorende bij deze voorjaars-ALV zijn in te zien via de website op de volgende plek: menu “Over de SBN”, submenu “ALV”.

COMMISSIE JURIDISCHE EN FINANCIËLE ZAKEN De mogelijkheden van het ‘Nationaal Sport Akkoord 2018 - 2022’ van juli 2018 worden in overleg met de NOC*NSF accountmanager onderzocht. Er is een akkoord tussen onder andere Min. VWS, lokale overheden, NOC*NSF voor extra subsidies om sport/

7

IN THE PICTURE Bathmen 2019 Beeld Bennie Slagers 8

TERUGBLIK SURVIVALRUN BLOED, ZWEET EN TRANEN BELTRUM – Voor de dertigste keer brak op 6 januari jongstleden de strijd tegen de elementen uit in Beltrum. Drie decennia lang al baggeren mannen, vrouwen en kinderen op de eerste zondag van januari door de maïsvelden, sloten en boslanden van het Achterhoekse dorp. Wederom verscheen een record aantal deelnemers aan de start op het Mariaplein. En dan met name op de lange afstand werden records gebroken. Nog nooit deden zoveel survivalrunatleten mee aan de Beltrumse survivalrun van maar liefst 24 kilometer lang.

Tekst: Susanne ten Have Beeld: Bennie Slagers

de wedstrijd loopt dan sta je helemaal niet stil bij de organisatie en hoeveel tijd daar in gaat zitten. Nu ik achter de schermen meer betrokken ben, zie ik pas wat er allemaal nodig is om een wedstrijd te organiseren”, aldus Stef Beunk.

BLOED, ZWEET EN TRANEN “Als ik om zeven uur ’s ochtends hoor dat de verkeersborden in de straat worden geplaatst, begint het te kriebelen. Dan loop ik trots van huis naar het Mariaplein. Het is voor mij genieten dat zoveel mensen genieten van de survivalrunsport. Het kostte mij wel bloed, zweet, tranen en geld, maar als ik zie hoe mooi de sport is geworden… Geweldig vind ik dat. Ach en mannen als ik en Jan Maarse, die zijn voor velen maar oude kerels, ze kennen ons alleen nog van naam”, begint Stef Beunk.

Stef Beunk vertelt lovende woorden over deze bijzondere man: “Zonder Eddy was er geen survivalrun. Jan Maarse en ik bedachten het spelletje, maar Eddy is de organisator en zorgde er onder andere voor dat er een stichting kwam”.

HET BEGINSEL VAN DE SURVIVALRUNSPORT

De mannen halen herinneringen op aan de Hier in Beltrum is de sport ruim dertig jaar keukentafel bij Stef thuis in Beltrum. Hun echtgenotes geleden spontaan ontstaan. Dankzij de hulp Silvia en Tonny weten niet anders, de sport is al dertig van veel mannen en vrouwen uit Beltrum jaar het gespreksonderwerp in hun huishouding. Het en omstreken die allemaal vrijwillig hun huis van Eddy en diens eega Silvia was in het verleden steentje wilden bijdragen. Een van die het zenuwcentrum waar de plannen voor de survivalrun mannen die vanaf dag één betrokken werden gesmeed. Daar in de kelder zat in de beginjaren is bij de Beltrumse survivalrun is Eddy Stef zijn vader de kaarten te vouwen. “Die zat toen bij ons te Woerd. Zelfs tot op de dag van in de kost”, grapt Silvia. Dat het enthousiasme kan doorslaan vandaag nauw betrokken bij de sport ervaarde Eddy’s vrouw aan den lijve toen hun dochter op als beheerder van de T-shirt shop. komst was. “Op 31 december is ze geboren, maar de wedstrijd Stef Beunk kijkt terug naar toen was kort daarop. Eddy regelde, achter mijn rug om, dat de hij nog wedstrijden liep. “Als je kraamhulp een paar dagen langer kon blijven. Het kon toen ook 9

niet anders, het was allang door Eddy beslist”, glimlacht Silvia.

LEVEN VOOR DE SURVIVALRUNSPORT Al sinds de lagere school kennen ze elkaar. Beiden tikken ze bijna de 64 jaar aan, maar de levensvreugde straalt nog steeds van ze af. Op de vraag of ze een interview wilden doen, reageert Eddy met de zin ‘Susanne, met een pot gerstenat erbij komen de mooiste verhalen voorbij’.

Het is tekenend voor hoe deze twee in de wereld staan. Maar ook hoe zij voor een groot deel van hun leven leefden voor de survivalrunsport.

Heel wat uurtjes, vroege en late, stopten zij er in. Al zal Eddy daar de ongeslagen recordhouder in zijn. Een twijfelachtige eer. “Lichamelijk gaat het wat minder. Door de diabetes is het gevoel in mijn benen minder geworden. Mensen zeggen dan dat ik te hard heb gewerkt in mijn leven. Dat vind ik jammer”, zegt hij.

graag sportieve uitdagingen aan.

Stef: “Ik was een soort van een dissident in het dorp, speelde wel voetbal bij VIOS Beltrum, maar vond het cafévoetbal veel leuker.

Met 18 jaar en lang haar kwam ik een aantal keren niet opdagen bij de wedstrijden, en daarom kreeg ik een schorsing aan mijn broek.

“Met een pot gerstenat erbij komen de mooiste verhalen voorbij”

VAN ‘LOSSE FLODDERS’ NAAR EEN SCHOT IN DE ROOS Het begon met het uitzetten van een spoor voor de slipjacht dat jaarlijks plaats vond in het dorp.

Een groep vrienden hielp bij de organisatie van de jacht en liep de dag na de slipjacht het parcours over. Deze groep, die zichzelf Losse Flodders noemden, gingen

Maar dat vond ik helemaal niet zo erg”, grijnst Stef. Het hardlopen kwam meer op de voorgrond bij Stef, en hij ontmoette tijdens een crossloop touwtrekker Jan Maarse, die niet veel later de grote winnaar maar ook concurrent van Stef zou worden.

Hun ideeën voor een lange loop met hindernissen werd werkelijkheid. Eddy, die jaren als projectontwikkelaar in de bouw werkte, ging zich ermee bemoeien. Er moesten immers richtlijnen komen. Eddy: “De datum, de eerste zondag van januari is bewust gekozen. Dat valt in een voetbalvrij weekend.

10

En niet onbelangrijk, de natuur staat dan even stil, met mooi weer zoals regen.” Eddy grijnst en vervolgt zijn verhaal. “Veel boeren werken dan makkelijker mee met het ter beschikking stellen van hun grond.” Al gauw merkten ze dat er meer regels moesten komen rondom de sport. Want veiligheid stond voorop, het mocht niet te gek gaan. “Eén fout en dan ligt het op zijn gat”, realiseert Stef. “Er was helemaal niets, boomstammen van 50 kilogram sleepten we mee.

Totdat Eddy met regels vanuit de Arbowet uit de bouw kwam. In de media stond de sport bekend als stoer, maar dat heeft niets met stoer te maken. Het moet wel menselijk blijven. Ons doel was dan ook dat 80 procent van de deelnemers met het rode bandje de finish moest kunnen halen”, legt Stef uit.

SPANNENDE TIJDEN De sport stond destijds bekend als gevaarlijk. Eddy’s vader nota bene was hoofd van de EHBO in Beltrum. Maar in dat koude water springen dat kon niet goed zijn voor de mens. “Alleen als wij er een arts bij konden halen wilde de EHBO ons helpen. Huisarts Lelie en chirurg en sportarts Tom van Thiel stelden zich beschikbaar, toen wilde de EHBO wel meewerken. In het begin moest ik bellen, bellen en nog eens bellen om dingen geregeld te krijgen. En elke keer uitleggen

TERUGBLIK SURVIVALRUN wat de survivalrun inhield. Maar op een gegeven moment, hoefde ik niets meer te vragen. Dan kreeg ik direct al het antwoord; ‘is geregeld Eddy, wij helpen mee met de survivalrun’ ”, vertelt Eddy.

Het tweetal kijkt tevreden terug op 30 jaar survivalrunsport. Eddy:

“Op de dag van de wedstrijd zijn er geen zenuwen meer.

Zodra het draaiboek in werking is dan lach ik en praat ik met de pers. De ontlading komt op het moment dat om 9.00 uur het eerste startschot afgaat.”

Bij Stef daarentegen gieren de zenuwen door het lijf. “Het is een

bewuste keuze van mij om niet met de geluidswagen achter de wedstrijdlopers aan te gaan. Ik vind het nog steeds zo’n mooi spelletje. Als ik sommigen zie houthakken dan denk ik, zal ik het dan maar doen. Het drama achterin, dat vind ik zo mooi om te zien.”t

DE WINNAARS VAN HET OPEN NK LSR TE BELTRUM ONK LSR

ONK LSR 40+

ONK LSR 50+

Heren 1. Kerst Wind 2. Dinant Huurneman 3. Ruben Dinkelman

Heren 1. Kerst Wind 2. Ronny Wantia 3. Jan Nauta

Heren 1. Peter Baan 2. Paul Geessinck 3. Bart Dinkelman

Dames 1. Lisan de Vries 2. Florence van Helten 3. Bianca Rougoor - Machielse

Dames 1. Sandra van Dijk

Dames 1. Lia Nummendor 2. Marian van Maanen Middelveld

11

EVEN VOORSTELLEN Vanaf deze editie van SURVIVALRUN een nieuw redactielid: Anja Hoenselaar. Al jaren fanatiek aan het hardlopen en anderhalf jaar geleden daarnaast aan survivalruntraining/obstacleruntraining begonnen bij Buddy2Sur5. Regelmatig loopt zij een survivalrun in de recreatieve categorie en ze schrijft hier graag over op haar site www.runandread.com. In deze SURVIVALRUN haar verslag van Surivalrun Zeist, speciaal voor iedereen die het op Facebook gemist heeft (of het leuk vindt het nog eens te lezen natuurlijk).

Tekst: Anja Hoenselaar, Beeld: Grace Huisman & Jessie Poelsma

Z

ondag 24 maart, vol goede moed naar Zeist voor een survivalrun! Best goed getraind de laatste tijd, dus wie weet hoe ver we komen…

Mijn survivalrunmaatjes van vandaag zijn Robert en Bart en we starten in dezelfde startgroep. Bart gaat voor behoud van zijn bandje en heeft nog meer plannen (KSR ambities en 20km in Beltrum om maar wat te noemen…). Robert en ik zijn iets minder fit vandaag dus we zien het wel.

Gelijk na het startschot mogen we zagen.

Een boomstammetje zit vastgeklemd en de bedoeling is dat je er een stukje afzaagt. Een handschoen aan en zagen maar! Er komt gelijk een vrijwilliger naar me toe dat ik twee handschoenen aan moet doen, die andere ligt op de grond en had ik niet gezien. Ik heb het idee dat ik al veel tijd heb verspild, want de rest van de startgroep is al bijna klaar. We gaan helemaal niet voor de tijd, maar ik laat me toch een beetje opjagen. Als mijn stukje eraf is doe ik de handschoenen uit en ren ik snel door, maar komt weer dezelfde vrijwilliger me achterna. ‘Je moet dat plakje hout meenemen’! Oohja, dat had ik ooit wel eens ergens begrepen, maar dat was ik helemaal vergeten. Je moet het afgezaagde stuk in een kist doen en het moet ook nog eens door een gleufje passen. Gelukkig past het. En door.

WAT ZIT ER IN VANDAAG? Een paar swingovers, onder wat hekjes door, de hindernissen komen best snel achter elkaar dus het lijkt alsof we opschieten. Als we bij, wat voor ons gevoel hindernis acht is aankomen, staat daar nummer drie bij. Ooh, er hoorden wat hindernissen bij elkaar als één nummer… even schakelen. De eerste echte uitdaging zijn de korte touwtjes. Maar, een hele fijne escape hier: minimaal twee keer proberen en als het niet lukt: een strafrondje met twee bakstenen en je mag je bandje houden! Touwtjes niet gehaald dus was ik erg blij met de stenen. Hierna nog wat hindernissen die soms even zwaar zijn, maar verder goed te doen.

Dan komen we bij een mooi landgoed met daarop een mooie combi. Een hele lange mooie combi. We moeten best lang wachten, wat ons de tijd geeft om onze strategie goed te bespreken. Nou, een goede strategie of niet, deze is (vandaag) veel te zwaar voor mij. Omdat ik niet helemaal fit ben vandaag heb ik eigenlijk niet kunnen eten en drinken. Ik heb honger, dorst en totaal geen energie meer. Ik lever mijn bandje in en ik heb er gelijk wat meer plezier in. Ik loop gewoon verder voor de lol!

12

EEN VREEMD VERZOEK?

en combi’s. De afwisseling is erg groot en dat maakt het Ik kan even bijkomen tijdens heel leuk. het wachten op de mannen en Bij de eindhindernis ga ik dan krijg ik een vreemd verzoek. nog even helemaal het Iemand hangt boven op een balk en spreekt me aan ‘Mag ik je iets water in om het af te maken maar het laatste stuk lukt heel geks vragen? Ik heb geen spuug meer….’. Serieus denk ik: of dan toch nog. Blij dat we bij ik in je handen wil spugen? Ja dus. de bel aangekomen zijn. En Nouja, als ik iemand daarmee kan blij dat dit niet mijn eerste survivalrun was, want dan helpen, geen probleem. Goede had ik ze misschien wel niet daad gedaan, denk ik bij mezelf. meer zien zitten, zo zwaar Robert en Bart komen niet meer vond ik het. Ondanks dat was bij als ze dit horen en zijn ervan het toch heel leuk dat we overtuigd dat ik ergens in ben getrapt… Is dat zo? Wie het weet hier in Zeist gelopen hebben!

Wie weet volgend jaar in de mag het zeggen. herkansing.

We lopen door. Bart heeft als enige nog zijn bandje.

Eerdergenoemde ambities zijn al wel bijgesteld. Ook zijn onderarmen lijken inmiddels van steen en de volgende combi levert hij ‘m ook in. De rest van de run bespreken we vooral op welke dingen we de komende tijd echt moeten gaan trainen.

PANNENKOEKEN! We komen de beste verzorgingspost tegen die ik ooit heb gezien. Misschien had het er ook iets mee te maken dat ik zoveel honger had, maar de grote variatie in eten en drinken had ik totaal niet verwacht. Er waren zelfs pannenkoeken die ter plekke werden gebakken! Dat was heel erg welkom, goed geregeld!

Met hernieuwde energie lopen we door. We komen nog leuke hindernissen tegen: grappige evenwichtsbalkjes, tarzanzwaaien, een ballastparcours, boogschieten

13

“Wil je even in mijn handen spugen?”

14

IN THE PICTURE Survivalrun: Oldenzaal 2019 Beeld Bennie Slagers 15

GROEPJE ‘GEKKEN’ BRACHT SURVIVALRUN NAAR VENO Een paar enthousiastelingen uit Vollenhove zijn eind jaren negentig gestart met trainen in een afgelegen bosje buiten Vollenhove. Nu, ruim negentien jaar later, is de Trainingsgroep Survival Vollenhove (TSV) uitgegroeid tot één van de grootste sportverenigingen van Vollenhove en wordt er getraind op een mooie, centraal gelegen trainingsbaan.

Tekst: Melcher van Eerde Beeld: Melcher van Eerde & Elske Idzenga

HOE HET ALLEMAAL BEGON De drie sportieve vrienden Gerrit Harsevoort, Taco Jongman en Klaas Muizelaar deden zo’n 20 jaar geleden samen mee aan de door de brandweer georganiseerde Wampex (een loop van ca. 30 km. met verschillende routes waar gemiddeld zo’n 8 tot 10 uur over gedaan wordt) in Vledder. Een week later stonden ze weer voor een sportieve uitdaging: ze liepen met z’n drieën de survivalrun in Beltrum. De mannen waren razend enthousiast na afloop van deze twee evenementen en besloten daarom vaker mee te doen met dit soort sportieve activiteiten.

Gerrit, Taco en Klaas kregen de smaak van het survivalrunnen helemaal te pakken. Natuurlijk moest er daarvoor wel getraind worden. In de jaren negentig was de sport echter nog erg onbekend in Nederland en was er dus ook geen trainingslocatie in Vollenhove. Stukken touw werden daarom geleend bij de plaatselijke scheepswerf en die hingen de mannen op in een bosje langs de openbare weg in de buurt.

DE OPMARS VAN SURVIVALRUN IN VOLLENHOVE Hoewel de trainingsbaan voor die ‘gekke’ sporters toentertijd

alleen nog maar bestond uit een aantal swing-overs, een apenhang en lianen, kregen ze veel bekijks en sloten zich ook al een paar andere sporters aan bij de TSV. Voor de meeste inwoners van Vollenhove was de eerste run, die georganiseerd werd in 2002, echter de eerste kennismaking met de, toen nog onbekende, survivalrunsport. Deze eerste survivalrun in Vollenhove zorgde ervoor dat meer Vollenhovenaren enthousiast werden: de trainingsgroep groeide in een rap tempo.

VAN HET BOSJE NAAR …

DE BAAN! De trainingsbaan is inmiddels dan ook niet meer het bosje buiten Vollenhove met de eenvoudige hindernissen, maar is nu een mooie, uitgebreide hindernisbaan. Centraal gelegen in de plaats, bij de andere sportverenigingen in de buurt, heeft de TSV de beschikking over een goede trainingslocatie. Tot nu toe stijgt het aantal leden van de TSV nog steeds. Vooral na elke run in de eigen woonplaats melden zich weer nieuwe sporters aan. Op dit moment telt de trainingsgroep 172 leden en is daarmee één van de grootste sportverenigingen van Vollenhove. Door de groei van het aantal leden is de baan een paar

16

jaar geleden daarom uitgebreid.

Ondanks dat de baan is uitgebreid, is de baan door de populariteit van de sport op sommige avonden nog steeds erg vol. Op korte termijn wordt er door het bestuur gekeken naar een betere spreiding van de trainingen over de week. En mocht de survivalrunsport in Vollenhove blijven groeien, dan moet op termijn de baan wellicht weer worden uitgebreid.

VENO IN DE WETLANDS Niet alleen het aantal leden van de trainingsgroep neemt steeds meer toe, maar ook de run trekt steeds meer deelnemers. In de beginjaren werd de survivalrun van Vollenhove georganiseerd door het kleine groepje dat trainde, maar inmiddels is dat niet meer het geval. Vanwege het grote aantal deelnemers, in 2018 ruim 1.500, werd besloten de trainingsgroep en de organisatie van de run uit elkaar te halen. Zo ontstond de Stichting Survival Vollenhove (SSV) en de Trainingsgroep Survival Vollenhove (TSV).

SAMEN STAAN WE STERK De TSV is een actieve en betrokken vereniging en staat letterlijk en figuurlijk midden in de samenleving van Vollenhove.

De vereniging organiseert, naast maatschappelijke projecten, jaarlijks nog verschillende activiteiten voor de leden.

Aan het einde van elk seizoen is er bijvoorbeeld een kamp voor de jeugd. De jonge survivalrunners bouwen dan hun eigen onderkomen en doen allerlei actieve spellen en opdrachten, zoals lasergamen, vlotten bouwen, boogschieten en een puzzeltocht met kickbikes.

Rond de jaarwisseling is er een activiteit voor jong en oud. Dit

jaar werd er een Adventure Race georganiseerd; met een kompas en coördinaten moesten de leden op zoek naar verstopte codes.

Afgelopen najaar heeft de TSV meegedaan aan de SamenLoop voor Hoop om geld in te zamelen voor kankeronderzoek. In plaats van 24 uur te wandelen, hebben 45 leden van de TSV afwisselend 24 uur getraind op de baan.

WAT BRENGT DE TOEKOMST? De laatste jaren is het bestuur van de TSV geleidelijk aan vernieuwd. Op dit moment bestaat het bestuur uit Gerald Zandbergen (voorzitter), HenkAlle Bakker (penningmeester), Marga de Olde (algemeen

‘We leenden stukken touw van de scheepswerf’ 17

bestuurslid activiteiten), Karen Willemsma (algemeen bestuurslid secretariaat) en Chris Scholten (algemeen bestuurslid secretariaat).

De aanmeldingen voor de beginnerscursussen blijven binnenstromen en het bestuur verwacht dan ook dat de TSV zal groeien naar tweehonderd leden. Doordat de vereniging steeds groter wordt, moet de organisatie steeds professioneler worden. Het bestuur richt zich op de toekomst en is op dit moment druk bezig met het verbeteren van bijvoorbeeld de administratie, de trainingslocatie en het certificeren van trainers.

PUILEN JOUW KASTEN OOK ZO UIT? Als atleet krijg je bij elke survivalrun waaraan je deelneemt een runshirt. Daarnaast hebben veel verenigingen hun eigen eigen clubkleding. Hierdoor kan je kast in mum van tijd uitpuilen. Meerdere malen werd door verschillende sporters dan ook de vraag gesteld of er geen duurzamere oplossing bestaat in plaats van iedere run weer in een nieuw shirt lopen. De vraag wat je het beste kunt doen met die overtollige survivalrunshirts wordt ook vaak gesteld, zo ook recent tijdens de Algemene Leden Vergadering. De SBN Shirtshop heeft daarom hierover het een en ander uitgezocht.

Tekst: Bas Hooglugt Beeld: Elske Idzenga

WAAR IS DE KLEDING VAN GEMAAKT? Wat doe je met overtollige survivalrunshirts? Gooi je deze gewoon in de vuilnisbak bij het restafval? Of zijn ze te hergebruiken of recyclen?

Om te beginnen is het van belang om te weten dat we de materialen van de kleding kunnen opdelen in natuurlijke materialen, in ons geval meestal katoen, en synthetische materialen, meestal polyester.

Beide soorten materialen

KATOENEN T-SHIRTS RECYCLEN Ten eerste is er om katoen te produceren veel energie nodig waardoor de CO2-uitstoot aanzienlijk is. Daarnaast is water in grote hoeveelheden nodig. Om een kilo katoen te produceren is zo’n 10.000 liter water nodig. Om de CO2uitstoot en het waterverbruik te kunnen verminderen, wordt er steeds meer katoen hergebruikt en gerecycled. Bedrijven aangesloten bij VHT hebben door het hele land de welbekende kledingcontainers staan waarin zowel goede als kapotte kleding ingezameld kan worden. De kleding uit de containers wordt gesorteerd.

De goede kleding wordt hergebruikt en komt bijvoorbeeld terecht in Afrika. De kapotte katoenen kleding wordt gerecycled: het katoen wordt ontrafeld en hiervan worden bijvoorbeeld poetslappen gemaakt. Men kan overtollige kledingstukken ook inleveren bij kringloopwinkels.

‘Gooi die t-shirts niet in de prullenbak!’ kunnen hergebruikt worden.

Voor natuurlijke producten zijn echter de mogelijkheden voor recycling op dit moment groter dan voor synthetische producten.

Hieronder zullen we daarover meer in detail treden.

18

De kleding die daar terecht komt wordt gecontroleerd en de goede kleding wordt in de winkels in Nederland verkocht. De kapotte katoenen kledingstukken die binnenkomen bij de kringloopwinkels worden ook gerecycled.

Vereniging Herwinning Textiel (VHT) is de overkoepelende organisatie in Nederland die zich richt op hergebruik en recycling van textiel: diverse textiel hergebruik- en recycling bedrijven zijn dan ook bij deze vereniging aangesloten.

VUURTJE ERBIJ, OF TOCH NIET? De polyester runshirts kunnen op dezelfde manieren ingeleverd worden als de katoenen shirts. De goede shirts zullen dan ook net als de katoenen shirts hergebruikt worden. Zoals al eerder gezegd, is het recyclen van synthetische materialen echter nog lastig. Op dit moment wordt polyester nog niet gerecycled, maar verdwijnt het in de verbrandingsoven.

Dhr. Pasop van Frankenhuis Haaksbergen, een recyclebedrijf uit de Boer Group (ook aangesloten bij VHT), verwacht

VOEDING & SURVIVALRUN

wel dat dit in de toekomst gaat veranderen. Er liggen bij Frankenhuis Haaksbergen inmiddels zelfs al plannen voor een nieuwe fabriek die polyester kan gaan verwerken. Het is alleen een kwestie van tijd.

TEXTIELCONTAINERS Maar waar staan nu die containers? Het antwoord is vrij

eenvoudig. In bijna elke plaats in Nederland en BelgiĂŤ is wel een textielcontainer aanwezig.

Vaak staan de containers bij scholen of supermarkten in de buurt. Vaak zit er een recyclebedrijf achter deze containers.

Een goed voorbeeld van een recyclebedrijf is de Boer Group.

Dit bedrijf dient ook nog eens een maatschappelijk belang.

P R I J S V R A A G:

n bij De Knipe tot mooie Van de kleurrijke waslijne n , wij hebben als Survivalru zelfgemaakte kussentjes n enige creaties voorbij zie Bond Nederland al de m lie! Stuur ons een foto op komen. Nu is het aan jul g handigste recycle oplossin van de mooiste, gekste of win een ticket naar een van survivalrun t-shirts en en hap naar keuze voor seizo Nederlands Kampioensc 2019/2020! t survivalrunbond.nl of ze e@ cti da re : ar na to fo de Stuur un hashtag #recyclesurvivalr de et m am gr ta Ins op hem 19

Een deel van de opbrengst van de ingezamelde kleding wordt namelijk geschonken aan goede doelen. Is het tijd om de kast uit te ruimen? De Shirtshop adviseert zeker gebruik te maken van een kledingcontainer. De kleding wordt dan op een goede manier verwerkt.

DE COLOUR SURVIVALRUN IN ROEMENIË Mijn vriendin en ik zijn lid van de Evangelische Gemeente CONNECT078 in Zwijndrecht. Dit jaar ging ik voor het eerst mee en werd aan mij gevraagd om met mijn CIOS achtergrond een leuke activiteit te organiseren voor de plaatselijke jeugd. Al gauw kwam ik met het idee om met mijn passie survivalrun kleur te brengen in deze armoedige omgeving. Ik heb een mini survivalrun opgezet waarbij er ook kleurpoeder over de deelnemers werd gegooid.

Tekst: Bauke Visser Beeld: Bauke Visser & Eddy de Woerd

A

ls eerste wil ik mezelf even voorstellen: mijn naam is Bauke Visser en via een docent op het CIOS ben ik drie jaar geleden in aanraking gekomen met de prachtige survivalrunsport. Sindsdien train ik in Steenbergen en vanaf volgend jaar ga ik meelopen bij de Korte Survivalrun.

CONNECT078 gaat al jarenlang naar Roemenië om daar vrijwilligerswerk te doen voor de Stichting Somebody Cares. Deze stichting wil graag de Roma’s in Roemenië verder helpen. Er wonen ongeveer twee miljoen Roma in Roemenië en in de drie dorpen waar de Stichting Somebody Cares werkt, wonen ongeveer 400 gezinnen en 700 kinderen. In deze dorpen leven de Roma in extreme armoede, zonder stromend water, keuken, toilet en riolering. De stichting heeft drie doelen: onderwijs, sociale en medische hulpverlening en evangelisatie.

DE SHIRTSHOP DRAAGT EEN ‘SHIRTJE’ BIJ Omdat de mensen daar niet zoveel kleding hebben én om de activiteit een nog leukere uitstraling te geven, bedacht ik om shirts te regelen. Ik kreeg het idee om de Shirtshop van de Survivalrun Bond een mailtje te sturen met de vraag of zij nog oude shirts over hadden onder het mom: ‘Nee heb je en ja kun je krijgen’.

Al snel kreeg ik een e-mail terug van Eddy te Woerd dat ik langs kon komen, want hij had nog wel wat shirts over. Ik ben dus op zaterdag naar Lichtenvoorde gereden om daar de shirts op te halen. Eddy had allerlei kleuren, maten en soorten shirts voor ons apart gezet.

DE ROMA’S IN ACTIE! Uiteindelijk was het dan zover: op vrijdag 3 mei stonden er rond de 70 deelnemers voor het hek om de Color Survivalrun te lopen. Met goed weer, mooie shirts van de Shirtshop, leuke hindernissen/ opdrachten en veel kleurenpoeder bij iedere post is de activiteit een groot succes geworden. De kinderen waren laaiend enthousiast en hebben de dag van hun leven gehad. De shirts die over waren zijn daar

20

achtergelaten om uit te delen aan de Roma’s. Op deze wijze hebben de shirts die niet meer gebruikt zouden worden voor de runs toch nog een mooie bestemming gekregen. Via deze weg wil ik de Shirtshop en in het bijzonder Eddy te Woerd nogmaals bedanken voor de shirts!

21

IN THE PICTURE Survivalrun Bathmen Beeld Bennie Slagers

22

23

DE JONGERE GENERATIE ALS INSPIRATIE In de rubriek THE NEXT GENERATION laten we een volwassene en een kind, die beiden de survivalrunsport beoefenen aan het woord. Deze keer vertellen Yvonne, Robin en hun dochter Noa Reusen hoe de liefde voor deze sport van de ene naar de andere generatie is overgedragen. In hun geval is dit beide kanten op gegaan!

Tekst: Yvonne, Robin en Noa Reusen Beeld: Marieke de Boer

EVEN VOORSTELLEN

VAN ELKAAR LEREN

Yvonne Reusen, 44 jaar (KSR), Robin Reusen, 45 jaar (MSR) en hun dochter Noa van 15 wonen in Dinxperlo. Ze trainen bij Ropes en Running.

Het is altijd leuk om van iemand anders wat te leren. Zijn er dingen die jullie van elkaar hebben geleerd? Yvonne: “Als we nieuwe dingen proberen en het lukt mij niet en Noa wel, zegt ze ‘Niet opgeven, jij kunt dat ook!’ Dus doorzetten dan maar.”

HOE HET BEGON Robin: “Survivalrunvereniging Ropes en Running vestigde zich op loopafstand van ons huis en toen ik zag hoe mooi dat was, ging ik overstag”.

Zoon Daan volgde later ook. Yvonne: “Ik zat in de jeugdcommissie en liep als begeleider mee, maar kon zelf nog geen netje over komen. Dat deed me besluiten ook de survivalrunschoenen aan te doen”.

Dochter Noa ging regelmatig kijken bij haar vader en broer: “Daardoor leek het mij ook leuk en wilde ik er ook op”. Inmiddels heeft bij Daan het voetbal gewonnen van de survivalrunsport.

TROTS Op welke dingen van elkaar zijn jullie het meest trots? Robin: “Ik ben heel trots op de discipline van Noa. De discipline om studie, sport, muziek, familie en vrienden te combineren zonder iets of iemand tekort te doen of zichzelf voorbij te lopen. Time management!” Yvonne: “Noa is erg sportief; ze zit op voetbal, survivalrun en doet als ze vrij is vaak een work-out. Ik ben blij dat ze dit met veel plezier doet.”

SAMEN OF ALLEEN Trainen jullie vaak samen? Ronald: “We gaan wel samen naar de club, maar trainen niet samen.

Alleen in vakanties komt dit wel eens voor.” Yvonne: “Op zondag trainen Noa en ik wel eens samen, als ze tenminste de slaap uit heeft.”

Lopen jullie wel eens samen wedstrijden? Noa: “Ja, we hebben één keer een run met z’n vieren gelopen, Oldenzaal. Daarna nog drie keer Zelhem met z’n drieën (papa, mama en ik) en twee keer Loil.”

GEDEELDE LIEFDE Wat vinden jullie mooi aan het delen van de liefde voor de survivalrunsport? Robin: “Het is leuk dat je over dezelfde sport kunt praten, maar dat kinderen en zeker kinderen in de pubertijd aan sport doen is niet vanzelfsprekend. Ik ben dus sowieso trots op ze, ook op mijn zoon bij wie survivalrun verloren heeft van voetbal.” Yvonne: “Ik vind het zo mooi dat we samen lol hebben in de touwen. Wie doet dat nou met haar eigen moeder?”

24

THE NEXT GENERATION MOOISTE MOMENT Wat is jullie mooiste survivalrun samen geweest en wat was daar zo mooi aan? Noa: “Toen ik zeven was, hebben we Oldenzaal gelopen met z’n allen. Het was heel erg koud en slecht weer, maar het was wel een mooie run. Daarnaast vond ik Zelhem ook heel erg leuk. Dat is geen moeilijke run dus tussendoor konden we een beetje kletsen en het was ook leuk om met z’n allen te finishen.”

Ook Yvonne beleefde de mooiste momenten in Zelhem en Oldenzaal: “Zelf vind ik de run in Zelhem leuk. Vorig jaar was ik net terug na een kruisbandreconstructie en moesten Robin en Noa zich inhouden voor mij met hardlopen, het is een leuke run om met z’n drieën te lopen. En ik weet nog dat we eens met ons hele gezin in Oldenzaal een gezinsrun hebben gelopen. Het was heel koud met een harde wind, toen moest ik de kinderen echt patat beloven als we de finish zouden halen. Ze waren ook nog wel erg jong, Noa moest nog op de rug van Robin door het water.”

Robin heeft ook mooie momenten aan de run in Oldenzaal: “Oldenzaal met z’n vieren zal ik niet gauw vergeten, ik heb daar geweldig genoten!”

“Ik moest de kinderen patat beloven als we de finish zouden halen”

Wil jij de volgende keer met je vader, moeder, broer, zus of een ander familielid in deze rubriek staan? Laat het ons dan weten en stuur een mail naar redactie@survivalrunbond.nl.

25

WEDSTRIJDVERSLAG DRONTERLAND SURVIVALRUN We vroegen een jeugdlid om eens een boekje open te doen over een recente survivalrun. We hebben hem het hemd van het lijf gevraagd over hoe hij de survivalrun beleeft heeft, wat er allemaal goed ging en natuurlijk ook wat er beter kon. Dit heeft geresulteerd in het prachtige wedstrijdverslag van Teije van der Kooij.

Tekst: Teije van der Kooij & Elske Idzenga, Beeld: Simon in ‘t Veld

Z

enuwachtig dat hij was, voor misschien wel de belangrijkste wedstrijd van het jaar: het Nederlands Kampioenschap (NK) JSR 1011. Dit jaar georganiseerd door Stichting Dronterland Survival Run op 19 mei 2019 in Dronten. Het is dit hele seizoen al superspannend en keihard knokken voor Teije. Zijn grote concurrent Leon Fredericks was hem in de voorgaande runs al een paar keer te snel af en er is ook nog de concurrentie van Gijs van Beusichem en Merijn Wiggers.

Maar, op het NK wilde Teije toch wel zo graag winnen dat hij alles op alles zette om optimaal voorbereid te zijn om alles te kunnen geven - en dat deed ‘ie!

EEN GOED BEGIN IS HET HALVE WERK Een goed begin is het halve werk. Dat in het achterhoofd houdend is Teije keihard blijven trainen bij zijn club ‘Survivalgroep Hang-On’. Met een achtergrond in atletiek zit het met zijn hardlooptechniek wel goed en probeert hij dit te onderhouden door hardlooptrainingen bij Hang On en af en toe een hardloopwedstrijdje. Daarnaast nog wat bijklussen op de woensdagmiddag bij de training van beginners/jeugdleden om

“Teije had maar één doel: alles geven!!”

26

toch dat extra beetje klimmen mee te pakken.

Gelukkig wist Teije al het een en ander van de survivalrun in Dronten, omdat hij hem al twee keer eerder had gelopen. Het enige wat hem nog wel zorgen baarde was de korfbal in de korf gooien. Een slechte start is nooit lekker om mee te beginnen. Met de aanmoediging van zijn vader Eric van der Kooij en de coaching van zijn trainer Erik de Heer, heeft hij zich vooral gefocust op de lange combi-hindernissen en de apenhangs. En ik kan je, als medesurvivalrunner bij HangOn, vertellen dat die combi’s ontzettend pittig zijn! Gelukkig heeft Hang-On sinds een tijdje de korf buiten staan, zodat iedereen alvast kan oefenen met gooien.

Dat geeft je echter geen 100% garantie wanneer je, bomvol zenuwen, aan de start van het NK 2019 staat… En wat houd Teije dan op de been? Het motto van Survivalgroep Hang-On, dat de hele wedstrijd in je hoofd doorklinkt: ‘Hang-On, Hou Vol, Hou Vast!’

van de run was hindernis 39, de lange combi onder de brug. Teije was driekwart van de run in strijd met Leon Fredericks. Ze gingen kop over kop. Tot ze bij deze erg lange combi aankwamen waar hij een voorsprong kon nemen die uiteindelijk groot genoeg was om de felbegeerde eerste plek op het Open Nederlands Kampioenschap te pakken!

DE BUIT IS BINNEN! Op de vraag welke hindernis het zwaarste was van deze run hoeft Teije niet lang na te denken: ‘Geen één!’ Maar ik moest me wel helemaal geven om de eerste positie te bereiken en te behouden. Na de run moest ik echt wel even bijkomen.’ Over de run kan hij niet veel meer zeggen dan dat er erg leuke hindernissen waren met mooie combi’s. ‘Ik

GAME ON 19 mei 2019, de dag van het NK. Met de nodige zenuwen bij de start aankomen en dan kom je erachter dat er géén korf staat, yay! Nu kan het beginnen. Het wordt een lekker lange run met veel hindernissen, dat ligt Teije wel, maar op het eind was hij wel helemaal kapot! Het omslagpunt

27

vond het een super mooie run en goed georganiseerd. Heel erg bedankt!’

Gelukkig werd Teije de nodige concurrentie geboden door Leon Fredericks, Gijs van Beusichem en Merijn Wiggers, die allemaal super sterk zijn en elke wedstrijd, waaronder ook dit NK, keihard knokken voor het podium. Maar is er ook concurrentie buiten de run? ‘Nee, juist niet’, zegt Teije.

‘Na de wedstrijd is het super gezellig met elkaar en gaan we meestal met z’n allen wat drinken of een frietje eten.’ Dat is nog eens sportief om te horen! Het is duidelijk dat Teije, Leon, Gijs en Merijn de toppers van de JSR 10-11 jeugd zijn en we gaan vast nog heel veel van ze horen.

Succes mannen!

VOORSTELLEN: US DOARP IS RYK OAN SPORT Je hebt ons vast al eens gespot tijdens de verschillende survivalruns door het land. De zwarte tights met grote witte letters UDIROS. Met nog opvallender daarbij het blauw witte logo met het gebogen armpje, de biceps lichtelijk gespannen met duidelijk zichtbaar de naam van onze club: UDIROS Outdoor. Wie zijn dat en wat doen ze allemaal? We stellen ons graag verder aan je voor!

Tekst: Robert-Jan Ritsema Beeld: UDIROS & Marije Geertsema

O

pgericht in 2017 als afdeling onder de omnisportvereniging UDIROS, wat staat voor Us Doarp Is Ryk Oan Sport, wat zoveel betekent als “in ons dorp wordt veel gesport”. Jawel, wederom een Friese vereniging die dit jaar haar 70-jarige jubileum viert. Andere sporten onder de omnivereniging zijn voetbal, korfbal, volleybal en gym- en dans.

WIE ZIJN DE “AANSTICHTERS”?

De mensen achter de oprichting van UDIROS Outdoor zijn geen onbekenden in de survivalrunwereld. Ydo de Vries en Frea Douma hebben op meerdere plekken hun sporen verdiend. Samen met Werner Valk waren zij de eerste bestuursleden die in 2017 begonnen met de bouw van een nieuw trainingsterrein op het prachtige sportcomplex van UDIROS in Nieuwehorne. Rinske Wierda en Dennis Kamperveen sloten al snel aan, begin 2018 werd Robert-Jan Ritsema de nieuwe voorzitter.

Nu inmiddels dik anderhalf jaar verder volgen de ontwikkelingen elkaar snel op. Voor deze zomer verwacht de club het 100ste

lid te verwelkomen, wordt het trainingsterrein verdubbelt, wordt er nieuwe duurzame verlichting aangebracht en gaat een eigen groep van 12 atleten de Basis Trainer Survivalrun cursus afronden. En er gebeurd nog veel meer!

WAT KUN JE DOEN BIJ UDIROS OUTDOOR? Bij de start in 2017 waren er twee soorten trainingen voor de leden: hardlopen en survivalrun.

Inmiddels wordt er ook bootcamp gegeven. Een perfecte mogelijkheid voor diegenen die survivalrun net een stapje te gek vinden, maar wel lekker buiten actief willen zijn en willen werken aan kracht, uithoudingsvermogen en lenigheid. Alle trainingen worden (zonder vergoeding) gegeven door eigen leden. Met elkaar bouwen we aan de club, of zoals Friezen zo mooi kunnen zeggen ‘mei inoar ien’. Onze leden mogen aansluiten bij alle trainingsmomenten die we aanbieden.

OUTDOOR EVENEMENTEN KALENDER Al snel werd ook begonnen met het organiseren van verschillende evenementen. Het sportcomplex van de club ligt in een prachtige

28

bosrijke omgeving die zich geweldig leent voor outdoor activiteiten. Afgelopen jaar is de organisatie van de Sint Thomas Trailrun overgenomen door UDIROS Outdoor. Deze trailrun vindt traditioneel plaats eind december, tussen Kerst en Oud en Nieuw en leidt de deelnemers over de mooie bospaden van de Kiekenberg en de heidevelden van het Katlijker Schar. Door goede contacten met vele landeigenaren kunnen we daar

rondes uitzetten die normaal gesproken niet voor het publiek toegankelijk zijn. Het aantal deelnemers groeit nog steeds voor dit evenement, afgelopen jaar stonden er bij de zevende editie 600 atleten aan de start, waaronder ook veel survivalrunners, in voorbereiding op bijvoorbeeld de survivalrun in Beltrum.

Het hardlopen heeft een belangrijke plaats in onze visie op trainen. Daarom organiseren we elke eerste vrijdag van de maand, van april tot en met september, de Kiek ’n Berg cross.

Met rondes van 2 tot 12 kilometer een heerlijk trainingsmoment, met vaste unieke rondes die per keer tussen de 40 en 60 JEUGDZOMERKAMP deelnemers trekken, ook veelal van buiten Ook wegens succes dit jaar geprolongeerd: het de club. En leuk om te zien, aan de ene zomerkamp voor onze jeugdleden. Samen twee dagen kant is er de strijd om de verschillende optrekken, overnachten in een oude legertent en een parcoursrecords, aan de andere kant het spannend avondspel in de bossen. De tijd vliegt voorbij plezier van de recreatieve lopers. Voor met spelletjes en uitdagende challenges op en rond het elk wat wils. terrein. En uiteraard ’s ochtends op tijd eruit voor een fijne survivalruntraining. We begeleiden dit kamp met onze eigen VOOR DE ALLERKLEINSTEN leden en ouders, een mooie activiteit waarmee we het seizoen DE MINIRUN voor de jeugd afsluiten.

Survivalrun, de sport, het trainingsterrein, het heeft allemaal Het seizoen afsluiten betekent overigens niet dat we stoppen met een enorme aantrekkingskracht trainen. Bij ons kun je namelijk altijd komen trainen, dus ook in de op kinderen. Dat merken we ook vakanties. En we trainen altijd met een doel, in welke trainingsgroep bij onze club! De jeugdafdeling je ook actief bent. groeit gestaag en we kunnen zelfs al differentiëren naar WHAT’S NEXT? verschillende niveaus. Zo Ons motto: #Doorbouwen! Doorbouwen aan onze club, ambities ontstaat er nu een groep en plannen. Dat doen we samen met onze leden, onder andere door atleten van 12 tot 16 jaar, momenten te organiseren waarbij we met elkaar nadenken over wat die elkaar naar een hoger we willen als club, uiteraard gecombineerd met de nodige gezelligheid. niveau trainen en serieus De uitbreiding van ons trainingsterrein was ook een prachtig onderwerp meedoen aan wedstrijden om met elkaar over te brainstormen. Van jong tot oud, recreatief tot met top tien plaatsen wedstrijdsporter, met elkaar hebben we bedacht hoe we verder kunnen en soms zelfs al op het verbeteren en doorbouwen. podium.

Om al deze energie, plannen en ideeën zo goed mogelijk te stroomlijnen is afgelopen periode door het bestuur hard gewerkt aan een vijfjarenplan voor de club. Een levendig beleidsplan waarin we onze ambities en doelstellingen

29

samen met onze leden hebben opgeschreven. En wat ga je daarvan merken? Vooral dit: een nieuw evenement op de wedstrijdkalender van de Survivalrun Bond Nederland: de U3 RUN!

U3 RUN, MEER DAN EEN RUN In ons concept staat het team centraal, met allerlei variaties rondom het cijfer drie. Alle atleten en survivalrunclubs in Nederland worden uitgedaagd teams van drie atleten af te vaardigen om te strijden om de felbegeerde teambokaal. Er wordt gestart in verschillende klassen, zoals de estafettevorm: elk teamlid loopt één ronde van vijf kilometer en geeft het stokje door aan zijn teammaat. Maar ook de langere variant, waarbij de eerste deelnemer start, in

de tweede ronde zijn maatje meeneemt, bij de derde ronde starten ze alle drie: kop over kop! Dit organiseren we voor zowel de jeugdcategorieën als de volwassenen.

Uiteraard houden we ook rekening met de individuele lopers. Degenen die graag zelf een run willen lopen, of in ouderkind verband. Voor deze mensen bieden we een passend parcours, onder dezelfde gezellige en sportieve omstandigheden, maar dan vanuit de individuele insteek.

SAVE THE DATE! Het is een feest om mee te doen aan survivalruns, zeker aan de U3 RUN. Ook onze vrijwilligers vinden het een feest om mee te doen, en dat gaat u merken. Bij de hindernissen vrolijke muziek en aanmoedigingen, maar

30

zeker ook de striktheid van een rechtvaardige jury. De survivalrun vindt plaats in en rondom ons sportcomplex in Nieuwehorne, de finish zal in de prachtige sporthal zijn. De hele dag door starten en finishen daar deelnemers, er zal muziek en gezelligheid zijn, genieten van sportieve prestaties en uiteraard de analyses achteraf.

Met live muziek en goed eten en drinken maken we er een mooie afsluiting van. In 2020 vindt de eerste U3 RUN plaats op 1 maart.

Tot dan!

ONK JSR WINNAARS IN DRONTERLAND

ONK JSR 15-17 JAAR

ONK JSR 12-14 JAAR

ONK JSR 10-11 JAAR

Heren 1. Stijn Lagrand 2. Maarten Heerkens 3. Jesse Linthorst

Heren 1. Jarno Visser 2. Kick Woltering 3. Noa de Jong

Heren 1. Teije van der Kooij 2. Leon Frederiks 3. Gijs van Beusichem

Dames 1. Elsa Rijpstra 2. Eva Groot Kormelink 3. Elisa Mul

Dames 1. Medde van der Plas 2. Floor van Groenendaal 3. Lizelotte van Dokkum

Dames 1. Gwen Kelderman 2. Bente van Binsbergen 3. Djuna Dokter

31

GEMAAKT OM TE OVERLEVEN

32