Sjaak Woltman, niet weg te denken bij de club

Sjaak Woltman,

niet weg te denken bij de club

Sjaak Woltman, geboren op 20 oktober 1947 en is een rasechte Zutphenees. Hij heeft zijn stad in 1968 ingeruild voor Lelystad en van 1969 tot 1982 woonde hij samen met vrouw Yvonne in Deventer. Daar heeft Sjaak liefst 35 jaar gewerkt voor het toenmalige Tedeco. In 1982 kwamen Sjaak en Yvonne definitief naar Zutphen en daar wonen ze inmiddels bijna 40 jaar naar tevredenheid op het Stokebrand.

Beroep: pensionado

Functies bij Be Quick: clubscheidsrechter, wedstrijdsecretaris, toernooicommissielid, voorzitter activiteitencommissie, kantinehulp, belijning velden, besproeiing van de velden, clubblad bezorging, oud papier inzameling/ophalen

Als je het CV van Sjaak Woltman bekijkt wat hij allemaal voor Be Quick heeft gedaan dan blijf je je verbazen. Sjaak heeft na zijn actieve voetbalperiode bij Be Quick vele werkzaamheden verricht en gelukkig werd hij daarin gesteund door Yvonne.

Sjaak heeft zijn mond niet op de verkeerde plaats. Ook in zijn actieve periode wist hij als spits zich letterlijk en figuurlijk te roeren. Tegenstanders werden soms horendol van hem en hij was een echte spits. Hij had maar een klein kansje nodig om te scoren. Niet voor niets was Be Quick in de begin zeventiger jaren met de gebroeders Woltman (vlak ook de voetbalcapaciteiten van Frits en Joop niet uit!) een geduchte tegenstander in de oostelijke amateur eerste klasse.

Maar die tijd ligt in de Be Quick historie al veel te lang achter ons en wij hebben nu te maken met een heel andere tijd en instelling. Be Quick speelt niet meer op de zondag en vele verenigingen zullen de komende jaren de overstap van zondag naar de zaterdag gaan maken. Voor menige Be Quicker is dit toch een verandering, die moet wennen. Voor de jongere leden is dat niet het geval, want zij zijn niet anders meer gewend. Maar Sjaak is iemand die zeker ook aan deze overgang van zondag naar zaterdagclub heeft moeten wennen en nog steeds. Be Quick mag blij zijn met Sjaak Woltman, hoewel vaak zijn spontane reacties niet altijd door iedereen wordt begrepen. Wat Sjaak in de mond heeft spuit hij eruit, maar hij meent het goed en is bereid heel veel voor zijn cluppie te doen. Daarom is Be Quick blij met zo’n man als Sjaak. Vroeger was men blij om zijn voetbalcapaciteiten en de laatste 30 tot 40 jaar om alles wat hij voor de club doet. Sjaak was voetbal en is nog steeds voetbal. Hij is inmiddels 75 jaar, maar hij voelt zich door al zijn activiteiten voor de club nog als een veertiger. Hij heeft wel een nieuwe knie, maar dat heeft hem weer nieuwe energie gegeven. Sjaak is nooit te beroerd om ergens mee te helpen, maar dan moet je hem dat wel op een speciale manier vragen. Hij houdt van duidelijkheid. Is altijd bereid om de handen uit de mouwen te steken. En juist dat laatste is voor een amateurclub heel belangrijk. Zonder zulke mensen kan er geen club bestaan en helaas zijn dit soort mensen zelfs bijna niet met een loep op te sporen.

Maar zoals het vroeger was bij de club, zo is het tegenwoordig helaas niet meer. De tijden zijn veranderd en de

clubcultuur heeft ook een behoorlijke metamorfose ondergaan. Als je Sjaak vraagt wat hij daarvan vindt dan is het even stil en dan gaat hem dat aan het hart. Je hebt rekening te houden met de verschillende culturen binnen de club en dat vergt in de huidige tijd veel van de mensen, die de club leiden. Wat dat betreft heeft Sjaak groot respect met de huidige, maar binnenkort aftredende voorzitter, Jeroen Bloemenkamp. Steeds maar weer op zoek naar vrijwilligers, die of een bestuursfunctie willen vervullen (en daar is niet iedereen voor in de wieg gelegd) of met name vrijwilligers, die als lid willen toetreden tot een van de vele commissies waarop een vereniging drijft. Vaak zijn het elke keer dezelfde mensen waar een beroep op gedaan moet worden. Het ideale plaatje krijg je nooit, maar als iedereen iets zou kunnen/willen doen voor zijn of haar club dan zou dat aanzienlijk schelen voor de mensen die dag en nacht bezig zijn in het clubbelang. Sjaak heeft recht van spreken, want zulke clubiconen zijn onmisbaar voor elke amateurclub.

Sjaak heeft in zijn voetballeven heel wat meegemaakt als spits van het eerste van Be Quick. Daar heeft hij ook zijn leukste momenten gekend. Eerst het kampioenschap van de tweede klasse in 1967 onder trainer Wim Hölscher. En als deze naam genoemd wordt dan zullen al zijn ploeggenoten uit die glorieperiode glunderen, want zo’n trainer vergeten ze nooit meer. Maar het was onder een andere trainer dat Sjaak en zijn team in 1971 kampioen maakte van de eerste klasse van de amateurs district oost nl. Philippo. Een onvergetelijke tijd en dat is logisch als je als voetballer zoiets meemaakt. Helaas ging het in de extra competitie om het amateurkampioenschap van Nederland mis. Wat had het team toen graag de kampioensvlag willen hijsen.

Sjaak weet zich zeker nog als de dag van gister te herinneren dat hij erelid werd van Be Quick na zijn 500e wedstrijd. Dat was in 1984 toen hij en vrouw Yvonne met paard en wagen van huis opgehaald werd en zijn medespelers hem met fiets begeleiden naar sportpark Zuidveen. Een wedstrijd van oud Be Quick tegen het toenmalige eerste elftal werd ’s avonds opgeluisterd met een grandioze feestavond.

Dat waren tijden. Helaas een groot verschil met de huidige tijd. In de jaren 70/80 waren het echt teams en je werkte voor elkaar. In het algemeen mis je dat tegenwoordig. De derde helft was vroeger zeer belangrijk en tegenwoordig mis je dat. Gelukkig weet de huidige trainer, Jon Zegerius, hoe belangrijk dat element in de sport is en streeft hij naar teamvorming. Niet voor niets is de

Als hij het kon dan zou hij nu nog graag willen scoren!

selectie bij de voorbereiding van dit seizoen naar Mallorca geweest om daar een week een trainingskamp op te zetten. Het met elkaar optrekken is een belangrijk aspect in de teamvorming en uiteindelijk in het resultaat op het veld.

Als je met Sjaak praat over de problematiek bij de verenigingen dan is toch steeds weer dat tekort aan vrijwilligers. Niet alleen bij onze club. Maar dit maatschappelijke probleem doet zich over de hele linie voor en is inherent aan deze tijd. Het kost zeer veel moeite om het verenigingsleven in stand te houden. Men heeft veel te veel dingen onder handen en dan is de club geen uitlaatklep meer zoals dat vroeger het geval was. Maar om terug te kijken naar dat verleden heeft geen enkele zin. De toekomst is op dit moment zeer gecompliceerd en daar hebben alle clubs, de een meer dan de ander, mee te maken.

John Immink