ANNA SYCHOVA: EEN TROTSE OEKRAÏENSE IN BERGEN

DE DAG VAN OMA’S VERJAARDAG De oorlog in Oekraïne en alle verschrikkingen die daaruit voortkomen, houden ons bezig. De inwoners van Nederland boden hulp en er ontstonden allerlei initiatieven: er werden spullen ingezameld, er werden vluchtelingen opgehaald en er werd geld gedoneerd aan giro 555.

Prachtige warme gebaren en misschien slaap je zelfs iets lekkerder als je weet dat je iets hebt kunnen doen om de bevolking van Oekraïne te helpen. Maar wat als je in Nederland woont, zelf uit Oekraïne komt en weet dat jouw familie en vrienden dit allemaal moeten doorstaan in oorlogsgebied? Dan slaap je absoluut niet meer. Anna Sychova kan hierover meepraten.

ALS IN EEN FILM De 41-jarige Anna reisde twintig jaar geleden af van Charkov naar Bergen aan Zee voor de liefde. Charkov was een wereldstad en ze vond het hier eigenlijk maar saai. Na tien jaar verhuisde het koppel voor wat meer reuring naar Bergen Centrum en ondanks dat de liefde geen stand hield, werd het centrum Anna’s nieuwe uitvalsbasis. Ze hield altijd contact met haar vrienden in Charkov en zeker met haar nu 90-jarige oma, die heel speciaal is voor Anna.

Op 24 februari viel Rusland Oekraïne binnen, Kiev en ook andere steden werden onder vuur genomen met kruisrakketten en Russische grondtroepen vielen binnen. Voor Anna was dit geen verrassing, ze had het zien aankomen. “Het is net een fi lm maar je bepaalt zelf hoe de fi lm afloopt”, aldus de kordate Anna die al haar vrienden en zeker haar oma al vanaf dag één wilde ophalen om ze dichtbij haar te hebben. Maar dat werd nog lastig want oma van 90 jaar die al haar hele leven in Oekraïne woont, stribbelde tegen. Ze zag het nog niet zitten om huis en haard te verlaten.

WEG VAN THUIS Tijdens de blokkade van Leningrad in WOII werd de oma van Anna wees en zodoende werd het kind naar Charkov gestuurd met helemaal niets, ze had zelfs geen paspoort. Eenmaal aangekomen werd haar een paspoort verstrekt, oma is nu 90 jaar maar dat is dus niet zeker. Ze groeide op in deze op een na grootste stad in de Oekraine en ontmoette hier haar toekomstige man en bouwde een toekomst op. Ze betrokken een woning in een fl atgebouw waar ook Anna opgroeide. Hier woonde oma nog toen de oorlog uitbrak. “Charkov is vanaf dag één continu belegerd maar oma kon geen afscheid nemen van haar thuis”, vertelt Anna emotioneel. Tot op de allerergste nacht: oma zat met een zaklamp in haar donkere woonkamer, de ramen lichtten op van de bommen die vielen en bomen vielen als luciferhoutjes om in de tuin. Oma was bang, doodsbang. Voor Anna was dit het moment: “Ik had geen keuze, ik moest oma halen. Ik was nergens bang voor!” Het ophalen was overigens niet alleen een kwestie van even naar de Poolse grens rijden, nog belangrijker was dat oma door iemand op de trein zou worden gezet.

MIJN HELD “Ik vond iemand die oma wilde ophalen, een treinticket voor haar wilde kopen want dat is lastig voor iemand van 90 jaar en die haar op de trein wilde zetten. Ook zou deze tussenpersoon regelen dat iemand in de trein op haar zou letten en daar wat geld voor zou krijgen”, aldus Anna die de hele operatie heel secuur had uitgestippeld. De eerste paar vluchtpogingen mislukten, je moest namelijk maar afwachten of de treinen überhaupt konden rijden. Anna was inmiddels onderweg en bijna bij de Poolse grens. “Ik werd gebeld door de tussenpersoon dat het weer was mislukt. De trein had vertraging en zou in plaats van 19.30 uur om 22.00 uur arriveren. De tussenpersoon wilde niet wachten want er was een avondklok ingesteld om 20.00 uur. Ik schreeuwde, huilde, vloekte en sloeg op mijn stuur. Dit kon niet waar zijn”, aldus Anna. Gelukkig bedacht de tussenpersoon zich en beloofde Anna wel te wachten. “Het is mijn held”, glimlacht ze. Maar ook Anna’s vriend is haar held: hij nam een week vrij om met Anna mee te gaan naar Polen. Ze is beide ontzettend dankbaar.

Oma en Anna konden elkaar weer in de armen sluiten en inmiddels is oma veilig in Bergen bij Anna thuis. Maar oma mist haar land en of zij ooit nog terug kan naar de Oekraïne betwijfelt Anna. HULP GEVRAAGD Binnenkort komt de beste vriendin van Anna naar Nederland met haar moeder en haar zoontje van tien jaar. Ook zij zijn hals over kop vertrokken en hebben alles achter moeten laten. Na drie weken in de schuilkelder geleefd te hebben in Charkov kan Anna ze straks eindelijk veilig in de armen sluiten. Zij hebben op het moment niets, geen onderdak, geen kleding en geen andere spullen. Als u ze ergens bij kunt helpen dan kunt u contact opnemen met Anna: 06-33783142.