Cavia 7

nummer zeven

cavia is het steeds regelmatiger verschijnende blad van studievereniging via voor studenten informatica, kunstmatige intelligentie en informatiekunde

Coördinators

Ruben Boumans en Janneke van der Zwaan

Achter een tafel legt de mediacoördinator een laatste hand aan zijn laatste Cavia. De deur gaat open. De deur gaat dicht. De mediacoördinator voelt een tocht langs zijn nek trekken In zijn hoofd hoort hij de muziek van Jaws opkomen ("Tata-tata-tatatata-tadadummmm!"). Vluchtig kijkt hij op en ziet iemand staan. In een reflex duikt hij naar de vloer waar hij al rollend een greep doet naar de 9mm die hij altijd in zijn tas bij zich hee�. Snel gaat hij weer zi�en achter de tafel en klikt hij z’n 9mm ballpoint uit.

"Zo, wat ga je voor mij doen, Janneke, of moet ik zeggen: Mrs. Evil?!"

Vol onbegrip blij� de kandidaat bij de deur staan.

"Oh, sorry, er staat ‘Van der Zwaan’. Ik heb m’n bril niet op."

Schaapachtig pakt de mediacoördinator zijn bril.

"Gaat u maar op de stip staan."

De kandidaat loopt naar de grote blauwe stip midden in de kamer.

"Ik zou graag iets doen uit Cavia 5, Visitatie AI/INK van Henrie�e Cramer en Joram Rafalowicz."

"Twee alinea’s graag," gee� de mediacoördinator aan.

De kandidaat begint: "De VSNU, vereniging van Nederlandse…"

"Het echte artikel graag, niet de inleiding," onderbreekt de mediacoördinator.

De kandidaat herstelt zich even van haar fout en begint dan hoopvol opnieuw: "De visitatie AI ligt alweer even achter ons, de resultaten zijn juli 2002 gepresenteerd.

Toch is het wel eens interessant om te kijken wat er in de tussentijd met de kritiek van de visitatiecommissie is gebeurd. Kort door de bocht…"

"Ja, ho! Stop maar, dit is natuurlijk niets, maar dat weet je zelf ook wel neem ik aan."

"Ik heb ook nog een ander artikel ingestudeerd…," probeert de kandidaat hoopvol.

"Ik denk dat we genoeg gehoord hebben."

"Maar in deze kom ik beter uit..." Dikke tranen verzamelen zich achter de ogen van de kandidaat.

"Dat lijkt me moeilijk te geloven. Je hebt geen uitstraling. Je stem hee� niets speciaals.

Je kunt gaan."

De kandidaat is inmiddels begonnen aan een succesvolle carrière als telefoonboekschrijver. Van de mediacoördinator is na de sollicitatieprocedure niets meer vernomen.

Rectificatie

Op het omslag van het vorige nummer stond een prachtige kleurplaat. Helaas hebben wij verzuimd te vermelden dat deze van de hand van Aron Abbo was.

Bij deze.

2 cavia zeven

inhoud

04 06 07 14 16 18 19

Interview: Jan Mulder Daan Vreeswijk

Steenkolen-Engels?

Janneke van der Zwaan

Interview met Ruud Roël herpublicatie

Studeren in Israël Uri Roos

VIA-bestuur 2004 Gosia Migut

Boek: Extreme programming pocket guide Martijn Stegeman

Film: Ordinary decent criminal Aziz Baibabaev

Cavia 7 is een uitgave van studievereniging VIA en wordt gratis verspreid.

Adres: Plantage Muidergracht 24, 1018 TV Amsterdam, telefoon: (020) 525 5520, e-mail: c@via.uvastudent.org Redactie: Ruben Boumans (hoofdredactie), Tim van Erven (eindredactie), Janneke van der Zwaan, Aziz Baibabaev Voorkant: Janneke van der Zwaan Opmaak: Martijn Stegeman Dank aan: Daan Vreeswijk Advertenties: bel voor meer informatie met VIA, (020) 525 5520. © 2004 Studievereniging VIA cavia zeven 3

Interview: Jan Mulder Daan Vreeswijk

Tegenwoordig programmeren we allemaal in Matlab, C++ of Python op 2.8GHz bakken. We kijken nergens meer van op. Maar hoe verliep de studie vijfendertig jaar geleden? Een interview met een AI-student van toen: Jan Mulder.

Van wanneer tot wanneer heb je gestudeerd?

Ik ben begonnen in 1968 en heb mijn PhD AI afgerond in 1984.

Hoe verliep dat studietraject?

Ik ben begonnen met astronomie in Leiden, dat was mijn jeugddroom. Maar al vrij snel kwam ik er achter dat je het daarin alleen kon maken als je tot de beste tien procent behoorde, en dat deed ik niet. Na veel wikken en wegen ben ik overgestapt naar psychologie (ook in Leiden), met als doctoraalspecialisatie functieleer. Toen hadden ze daar al computers, PDP’s waren dat, en van de systeembeheerder leerde ik FORTRAN. Ik heb toen mijn experimenten op de computer verwerkt, maar dat moest ik wel zelf programmeren.

Mijn doctoraalscriptie ging over visuele informatieverwerking. Daar wilde ik computersimulaties van doen, maar dat kon niet in Leiden. Mijn begeleider zei toen: “Dat mag je best doen, als je zelf een begeleider vindt.” Toen ben ik op zoek gegaan en heb ik in Blighton iemand gevonden die dat kon begeleiden, Alan Mackworth. Hij bleek toen net naar Vancouver vertrokken. Ik heb toen met hem afgesproken en ben in 1975 naar Vancouver gegaan, in mijn vakantie. Ik heb hem daar opgezocht, en dat ging erg goed.

Het probleem was natuurlijk geld. Ik heb toen gesolliciteerd voor een cultural exchange fellowship, een soort uitwisselingsprogramma, en ik kreeg een aanbevelingsbrief vanuit Leiden.

Toen zat ik dus twee jaar in Canada voor mijn scriptie, maar ik had computercursussen nodig, omdat ik dat gewoon nog niet beheerste. Dus toen heb ik eerst het equivalent van een Master of Computer Science daar gedaan, en daarna, nog steeds in Vancouver, mijn psychologie afgemaakt.

Vervolgens gaf Mackworth me zonder dat ik daarom gevraagd had een promotieplaats. Dat was volledig AI, met als specialisatie computer vision.

Waar ging je promotieonderzoek over?

Mijn onderzoek hee�e Discrimination Vision. Daarin introduceerde ik de discrimination graph. Dit kun je het best als volgt zien. In computer vision is het moeilijk om de analyse van een plaatje bo�om-up te doen. Een pixel op zich zegt niets. De methode die ik onderzocht was een hypothese te bedenken en te testen over wat er op een a�eelding staat. Dus als je weet dat je moet zoeken naar een merk en type van een auto, dan weet je in ieder geval dat je naar een auto aan het zoeken bent. Vervolgens kun je een graaf maken die steeds gespecialiseerder is. Het systeem gaat nu topdown door die graaf heen, en zoekt dus steeds specifieker naar elementen van wat er op de a�eelding staat. Zo zal hij als het een a�eelding van een auto volledig bedekt 4 cavia zeven

door sneeuw betre� stoppen als hij gevonden hee� dat het om een auto gaat, en niet verder zoeken naar merk of type. Dit systeem heb ik geïmplementeerd.

Weer even over je studie: wat heb je toen als echte AI-vakken gekregen?

Ik kreeg programmeren in LISP, een vak over computer vision, taalkunde, computer graphics. Verder, iets minder AI, operating systemen en theory of computers.

Heb je toen geprogrammeerd? In wat voor talen?

Ja, we werkten met FORTRAN en LISP, die had ik al genoemd. Verder met PL1, Prolog en PASCAL. Later tijdens mijn werk ook nog met C en Objective C. Objective C? Dat is een taal bedacht door Steven Jobs, de man van Apple. Het is een objectgeoriënteerde variant van C en is dynamischer dan C++. Je kunt bijvoorbeeld tijdens runtime nog bij klasse- en methodenamen.

Wat heb je na je studie gedaan?

Ik ben eerst in Halifax zes jaar academisch medewerker geweest. Daarna ben ik naar het bedrijfsleven overgestapt. Daar heb ik op basis van mijn PhD thesis een systeem ontwikkeld om van luchtfoto’s bodemsamenstellingen te classificeren. Dit is overigens vrij bijzonder, dat je op zo’n directe manier je universitaire onderzoek kunt gebruiken. Het systeem hee� goed verkocht in de Verenigde Staten en Canada.

Laatste vraag: Waarom ben je niet teruggekeerd naar Nederland?

Na mijn promotie was het oorspronkelijke plan om terug te keren naar Nederland.

Maar ik had inmiddels al een tijd in Canada gewoond, en was vooral verliefd geworden op iets wat je in Nederland absoluut niet hebt: bergen!

Als je meer wilt weten over Jan Mulders onderzoek, zijn promotiescriptie is gepubliceerd in Computer Vision, Graphics, and Image Processing, Nummer 43, 1988, blz.

313-336.

Morgen is er weer een ALV waar het nieuwe bestuur gekozen gaat worden, ik ben heel benieuwd wat zij gaan doen. Ik weet dat ze het nooit zo goed zullen doen als mijn bestuur, maar misschien wel beter. Er zijn nog genoeg zaken te verbeteren, voort te ze�en en op te ze�en bij de VIA. Ik ga mij wijden aan nieuwe taken bij de ASVA als coördinator studieverenigingen. Ik hoop het nieuwe bestuur te zien bij het eerstvolgende studieverenigingenoverleg en wens hun een even geweldige bestuursperiode als ik zelf heb gehad bij de VIA. Niels Monshouwer

voorzitter

En dan is het moment daar, ik schrijf mijn laatste van de voorzi�er voor de VIA. Een nieuw bestuur opent de deur van de VIA kamer en ik trek ‘m achter me dicht.

Denkend aan het afgelopen jaar droom ik weg naar vele activiteiten, vergaderingen, kelderuurtjes en volle mailboxen, een zaalvoetbaltoernooi, BNAIS, EJW, kelderverbouwing, eindejaarsbarbecue, Nieuwe Lullen Weekend, whisky proeven en een wissel ALV.

cavia zeven 5

Steenkolen-Engels?

Janneke van der Zwaan

Volgend jaar worden alle AI-masters alleen nog maar in het Engels aangeboden. Ook masters die dit jaar in het Nederlands begonnen zijn, zullen in het Engels worden voortgezet. In 1993 wilde minister Ritzen al dat Engels de voertaal van het Hoger Onderwijs zou worden. Dat stui�e toen op veel tegenstand, waardoor het er uiteindelijk niet van gekomen is. Nu masters, en zeker niet alleen die van AI, daadwerkelijk in het Engels gegeven worden, lijken er nauwelijks nog tegenstanders te zijn.

Nederlands is trouwens wel nog altijd de officiële voertaal van onderwijs aan de UvA [art. 7.2 WHW]. Volgens het studentenstatuut mag hiervan worden afgeweken 1) als het om een opleiding in een vreemde taal gaat, 2) als een buitenlandse student een gastcollege gee� en 3) als de specifieke aard, inrichting of kwaliteit van het onderwijs dan wel de herkomst van de studenten daartoe noodzaakt.

meer info: www.ilo.uva.nl en www.hum.uva.nl

Alle literatuur over kunstmatige intelligentie is in het Engels, al het onderzoek is in het Engels en alle conferenties zijn in het Engels. Als je wat wilt bereiken in de AI moet je dat in het Engels doen. Dat is op zich al een goede reden om het onderwijs dan ook meteen maar Engelstalig te doen. Studenten kunnen later internationaal terecht. En de universiteit kan naar hartelust buitenlandse studenten aantrekken. Dat is allemaal goed voor de kwaliteit van het onderzoek en de (internationale) naam van de UvA. Tot zover de voordelen. In 2000 hee� de UvA een gedragscode opgesteld, waarin staat dat onderwijs in een vreemde taal niet mag leiden tot kwaliteitsverlies. In meerdere onderzoeken in vast komen te staan dat dit wel het geval is. Uit enquêtes met docenten blijkt dat ze meer tijd nodig hebben om Engelstalige colleges voor te bereiden. Ook wordt het college geven zelf inspannender. Het kost docenten dus meer moeite om zich helder en nauwkeurig uit te drukken, te nuanceren, dingen op verschillende manieren uit te leggen, te illustreren en improviseren. Uit testcolleges blijkt bovendien dat docenten minder expressief worden en minder variëren in intonatie.

Studenten ervaren het Engels van Nederlandse docenten over het algemeen als onder de maat. Hierdoor worden colleges moeilijker te volgen. Engelstalig onderwijs verhoogt bovendien de drempel om mee te doen aan discussies.

De conclusie is overigens niet dat het dan maar afgelopen moet zijn met Engelstalig onderwijs. Wel moeten onderwijsinstellingen maatregelen gaan nemen om te zorgen dat de kwaliteit van het onderwijs niet achteruit gaat. Hierbij kan onder andere gedacht worden aan docen�raining, werkontlasting voor andere docen�aken, extra Engelse les voor studenten, studiemateriaal met annotaties en meer contacturen.

Hoe onze faculteit de kwaliteit van het Engels van de docenten gaat waarborgen is nog niet duidelijk. Studenten die hun Engels willen bijspijkeren, kunnen bijvoorbeeld keuzevakken volgen. Aan het ILO (instutuut voor de lerarenopleiding) start een aantal keer per jaar het vak Academic English Writing. Ook op de faculteit Geesteswetenschappen worden vakken aangeboden om je Engels te verbeteren.

6 cavia zeven

herpublicatie

In 1992 verscheen in de Wilde Tilde, het verenigingsblad van de WEIS, een interview met Ruud Roël. Van die en slechts één andere is Tilde nog een exemplaar overgebleven. Omdat het alweer zo lang geleden is, besloot de redactie het interview nogmaals te publiceren.

Op pagina 9 vind je het originele interview, en hieronder kun je lezen hoe Ruud op dit moment tegenover de zaken staat.

Hoe kijk je vandaag de dag aan tegen de onderwerpen uit het interview van toen?

Sommige dingen blijven constant en andere dingen veranderen. Het leven is inmiddels twee keer zo duur, de maatschappij verhardt van dag tot dag, werken en nog eens werken is tot religie verheven, de onderwijsstructuur is drastisch veranderd, de studenteninstroom is op een dieptepunt, het zijn onrustige tijden, en uiteraard word je elk jaar een jaartje ouder.

Ja, dat zijn de veranderingen, maar wat is er dan constant?

De lee�ijd waarop de studenten binnenkomen is zo'n constante. En ik word elk jaar een jaar ouder en dat is wel grappig.

Toendertijd wist vader het altijd beter en tegenwoordig maakt opa de dienst uit.

En of dat nu wel zo grappig is? Ik denk eigenlijk van niet. We groeien langzaamaan wat uit elkaar, en dan ga je toch nadenken over "er is een tijd van komen en een tijd van gaan".

Wat bedoel je daar nu precies mee?

Daar bedoel ik mee dat ik wel eens wat anders met mijn leven wil gaan doen en er volgend jaar in principe mee op hou.

Nee, niet met leven, dat gaat dan pas beginnen, maar wel met onderwijs geven. door op pagina 8

02

februari Doorlopend gedurende 9 weken vindt het schaaktoernooi plaats tussen 29 VIA-leden die strijden om de bokaal 2004.

11

agenda

Interview met Ruud Roël

februari Lezing van Microso� over secure development en hardwarematige beveliging tegen ongewenste programma's.

12

februari ALV ter goedkeuring van de financiën 2003 en het indienen van de begroting en beleidsplan 2004.

18

februari Zusje FMF organiseert in Groningen een voor VIA-leden gratis symposium over beveiliging en cryptografie. www.fmf.nl

04

maart De dames van VIA gaan na de borrel een avondje gezellig stappen! Trek de roze kleren uit de kast en meld je aan!

19

maart Paintballen tegen broertje NSA, de natuur- en wiskundigen.

Kosten: ca. 20 euro.

Schrijf je in voor VIA-activiteiten op de VIA-site:

via.uvastudent.org

cavia zeven 7

Even terug naar de constanten.

Wat vooral constant is gebleven is de inhoud en de kwaliteit van de instroom. In die tijd verdwenen 25 van de 100 nog voordat je echt met ze had kunnen kennismaken. Ze kwamen na even “ruiken” al snel tot de conclusie dat de geur van logica en wiskunde niet beviel. Nog steeds hebben we last van een instroom die met die 25% vervuild wordt. Dit jaar dus 32 waarvan er al snel nog maar 24 konden worden getraceerd.

Wat ook constant blij� is de kwaliteit van de instroom. Dit jaar 50% pre-advies B of C en dit blijkt door de jaren heen zo te zijn. De hel� krijgt na drie maanden een negatief advies en daarvan zijn er nog maar een paar binnen boord te houden.

En de rest?

Van de andere hel� hee� een deel een behoorlijke studie-achterstand opgelopen.

Ik moet nog zien of de a�ankelijkheden tussen vakken (je kunt pas instromen bij B als je A hebt gehaald) ons niet de das om gaat doen. Voor de studenten is de studie zwaarder geworden (o.a. door het semestersysteem) en een forse vertraging loop je zo op. Anderzijds moet er gewoon hard worden gewerkt en als je de nodige capaciteiten meebrengt hoe� er niets mis te gaan. Ga je als student uit van een 24-urige werkweek dan gaat het wel gegarandeerd mis bij een studie als informatica.

Dat klinkt allemaal nogal negatief. Heb je ook nog positieve dingen te melden?

Jazeker! De hel� van de instroom is gemotiveerd en gekwalificeerd en met een goede begeleiding komen die er ook. De instelling van docententeams en de ontkoppeling van studierichtingen is een grote stap in de goede richting. Het curriculum is coherenter geworden en als we de periode van kinderziektes te boven komen zal een en ander er veel aantrekkelijker uit gaan zien. Maar... voordat we juichend positief kunnen zijn moet er moet nog heel wat gebeuren.

Ook ervaar ik de laatste jaren de verhoogde internationalisering als positief. Het percentage instroom uit Oostbloklanden en nog verder weg is groter geworden dan voorheen. En die studenten weten wat werken is, willen dat ook, zijn motiveerbaar, en doen waar ze voor zijn gekomen. Top! Geef mij maar en klasje van 24 Oostblokkers en dan mag je er best nog een klasje Nederlanders bij doen met een A of B preadvies. Dan loop ik fluitend door Euclides!

Hoe is het eigenlijk met het strand? Woon je nog steeds in Egmond aan Zee? The beach is cool man, zeker om deze tijd van het jaar, en inderdaad: ik woon binnenkort 25 jaar in Egmond aan Zee, en ik reis nog steeds elke dag op en neer. De start van de dag is wel een uurtje later dan 12 jaar geleden. Het befaamde surfen is ook al niet meer aan de orde. Rugklachten en dat soort vervelende flauwekul. Maar er blij� nog genoeg over dat het leven, juist in Egmond aan Zee, heel aantrekkelijk maakt. En als ik straks alle tijd voor mijzelf heb...

8 cavia zeven

cavia zeven 9

10 cavia zeven

cavia zeven 11

12 cavia zeven

cavia zeven 13

Studeren in Israël Uri Roos

Daar ging ik dan met gasmasker in mijn tas de bus mijdend naar de universiteit.

Wat bezielt een Nederlandse student om een jaar op uitwisseling te gaan naar Israël tijdens het hoogtepunt van de tweede "Al-Aqsa" Intifada en de tweede Golfoorlog. In dit stuk zal ik een beschrijving geven van mijn ervaring tijdens mijn exchange-jaar in Tel-Aviv.

Tijdens mijn studie Sociaal Wetenschappelijke Informatica dacht ik er al langer over na om een minor te volgen. In mijn studie miste ik vooral de meer economische aspecten van het ontwikkelen van Informatie Systemen. Op de UvA begon ik met de minor Internationale Economie. Jammer genoeg werd deze minor gegeven door Europese studies en stond wederom de sociale wetenschappen in plaats van de economie hoog in het vaandel.

Na een informatiebijeenkomst van het uitwisselingsbureau van de UvA te hebben gevolgd leek mij het wel wat om in het buitenland te studeren. Ik kreeg het voor elkaar om aan de Universiteit van Tel-Aviv een jaar lang Business Management te volgen. Israël was voor mij niet zo een rare keuze, ik kwam er vaak op vakantie en had daar ook familie wonen. Ik wist dat het niet de meeste ideale tijd was om naar Israël te gaan maar ook dat op uitwisseling gaan een eenmalige kans voor mij was. Ook is de faculteit waar ik heen ging een van de beste business schools buiten Amerika. Mijn ouders lieten mij gaan als ik beloofde niet de bus te nemen naar de Universiteit.

Door de politieke situatie waren er slechts 6 andere Exchange studenten het eerste semester en het tweede semesters zelfs maar 2 anderen. Hierdoor kwam het voor dat een klas van 200 man allemaal in het Engels les hadden en moesten praten door een handje vol uitwisselingsstudenten. De cursussen waren op een zeer hoog niveau en het tempo lag ook heel hoog. De meeste professoren waren de hel� van het jaar docent op de Tel-Aviv Universiteit en de andere hel� aangesloten bij een Amerikaanse Top universiteit. Het tempo lag zo hoog doordat de vakken in het kader van een MBA werden gegeven en de semesters bestonden uit slechts 14 weken.

Contact leggen met medestudenten was moeilijk en dat kwam vooral door het lee�ijdsverschil. De lee�ijden liepen van 26 tot hoog in de dertig. Dit komt allereerst door de dienstplicht vervolgens moeten Israëlische studenten eerst hun BA halen en werkervaring opdoen voordat ze worden aangenomen op een MBA.Beter contact had ik met de ander uitwisselingsstudenten maar door hun geringe aantal kon je niet echt je vrienden kiezen. Een van deze studenten was een meisje uit Finland, pas halverwege het jaar vertelde ze me dat ze tijdens haar Hebreeuwse lessen in Jeruzalem bij een zelfmoord aanslag op de cafetaria van de Universiteit aanwezig was. Haar beste vriendin, waar ze mee aan tafel had gezeten, had minder geluk en overleefde 14 cavia zeven

de aanslag niet. De christelijke Finse studente vertelde me over de verschrikkelijke beelden die haar ’s nachts wakker hielden.

Het hele land is ontwricht door de veiligheidssituatie. Zo wordt je bij iedere publieke plaats gefouilleerd en worden je tassen doorzocht. Dit gebeurd bij de universiteit, winkelcentra, restaurants, bars, winkels de bakker echt overal. Na een tijdje raak je eraan gewend en zorg je dat je jouw tas makkelijk open kan maken. Aan de bijdehante opmerkingen wen je echter niet zo snel, tampons en andere geheimzinnige voorwerpen bij de dames worden niet van commentaar gespaard. Daarnaast ligt de hele economie volledig op zijn gat. Kinderen hebben le�erlijk niet te eten en moeten worden bij gevoed op school. Bij de supermarkt wordt je gevraagd of je producten wil achterlaten zodat dat naar mensen kan worden gestuurd die niks hebben.

Hoewel de spanning al zeer hoog was werd het nog erger. Men voelde het al heel lang aankomen maar op 20 maart 2003 begon de tweede Golfoorlog dan echt. In de eerste Golfoorlog had Saddam Houssein 39 rake�en afgevuurd op Israël. Het hele land moest zijn gasmasker dat ze nog hadden van de eerst golfoorlog inwisselen voor een nieuwe.

Natuurlijk had ik geen gasmasker dus moest ik eentje regelen. Gelukkig kon ik bij het plaatselijke warenhuis (een soort Bijenkorf) eentje kopen. Ook moest je een veilige kamer maken in je flat. Dat deed je door een soort bouwplastic te plakken op alle gaten in de kamer en de ramen en deuren af te sluiten met ducktape. Ook moest je ervoor zorgen dat je een dekbed, radio, water en een boel andere dingen had in die ruimte. Op straat was je verplicht je gasmasker mee te nemen want als het alarm zou gaan dan moest je binnen 2 minuten een schuilplaats hebben gevonden.

Ik heb enorm genoten van mijn cursussen (dit is op de UvA wel eens anders) en van het opsteken van een andere cultuur. Ik kan iedereen het aanraden om op een uitwisseling te gaan. Ook kan ik iedereen aanraden om, als het weer wat rustiger is, naar Israël op vakantie te gaan. Het is echt een ongelofelijk land met een ongelofelijke geschiedenis en waanzinnig veel face�en, waar ik in dit artikel te weinig plaats heb om allemaal te belichten. cavia zeven 15

meer info: www.uva.nl/internationaal

Na de eerste paar dagen zonder rake�en begonnen de meeste mensen hun gasmasker niet meer mee te nemen. Ik snapte dat heel goed, het enige dat je van gevaar op straat bewust maakte waren de gasmaskers zelf. Ondanks als deze ellende heb ik een fantastisch jaar gehad. Zo ligt Tel-Aviv aan een prachtig strand en is er enorm veel te doen. Als ik niet op het strand in Tel-Aviv lag ben ik op allerlei tours binnen het land gegaan. Ik ben naar de oude stad in Jeruzalem en de dode zee geweest. Ik heb gegeten in een heerlijk restaurant in een Arabisch dorp. In het zuiden ben ik naar Eilat geweest om te diepzee duiken. (een van de mooiste duikgebieden van de wereld ligt in de Rode Zee bij Israël en Egypte) Ook was ik in het noorden in Haifa, Akko en het mystieke Tsevat. En, na een flinke tijd zonder de typische Hollandse dingetjes, was ik bij de Holland Dag, georganiseerd door geëmigreerde Nederlanders in Israël, voor wat poffertjes en Nederlands Cabaret.

via-bestuur

VIA-bestuur 2004 Zoals de meeste van jullie weten is het nieuwe bestuur van de VIA gekozen. Het zal op 5 februari in functie treden. Aangezien niet ieder bestuurslid even bekend is, zullen zij zich in deze Cavia even voorstellen. Hieronder vertellen de nieuwe bestuursleden een beetje over zichzelf.

Voorzi�er - Klara Pigmans "Ik ben 20 jaar en tweedejaars studente Informatiekunde. Ik kom uit Breda en woon sinds anderhalf jaar in Amsterdam op kamers. Mijn hobby's zijn dansen, sporten en lezen. Verder ben ik al een tijdje actief bezig met het organiseren van feesten en binnenkort ben ik dus de nieuwe voorzitter van de VIA." Penningmeester - Daan Vreeswijk "Ik ben vijfdejaars student AI en ga mijn tweede jaar als penningmeester van de VIA in. In mijn vrije tijd schaak ik regelmatig (een nerd-cliché), bezoek ik soms een kroeg (dat doet iedereen wel geloof ik) en kijk ik graag naar films (maar geen anime, dus totaal anti-nerd). Ook heb ik de nogal rare hobby dat ik gek ben op audioapparatuur. Ondanks het feit dat dit een nogal dure lie�ebberij is, zal ik mijn uiterste best doen om hiervoor net als vorig jaar geen geld van de VIA te gebruiken."

Secretaris - Gosia Migut "Ik ben tweedejaars-studente Informatica.

Ik kom uit Polen en woon al twee en een half jaar in Amsterdam. Ik ben helemaal gek op Amsterdam en op mijn sociale leven hier. Als ik een beetje vrije tijd heb kies ik voor boeken, films, muziek en fotografie. En uiteraard ga ik gezellig stappen als ik de kans zie."

16 cavia zeven

Coördinator Activiteiten - Jasper Valentijn "Ik ben in mijn tweede jaar op de UvA bezig (AI) maar ik heb een studieachterstand van ruim een jaar. Dit omdat ik na het eerste trimester van mijn vorige jaar ben gaan onderzoeken of ik mijn studieprogramma kon wijzigen, wat ik heel graag wilde. Ik ben namelijk een iets actiever persoon dan de meeste anderen. Ik steek ook erg veel tijd in VIA omdat ik dat leuk vind!"

Coördinator Boeken - Ioana Niculescu “Ik ben 23 jaar, kom uit Roemenië en studeer Informatica op de UvA. Momenteel ben ik bezig met mijn propedeuse. Ik houd van lezen, muziek, uitgaan en niet per se in die volgorde. Verder ben ik absoluut verliefd op Amsterdam. Mijn beslissing om mij kandidaat te stellen voor het VIA-bestuur is de laatste stap van mijn inburgeringstraject. :-).“ Coördinator Media - Janneke van der Zwaan Janneke is vierdejaars studente AI. Ze was met een andere studie op de UvA begonnen, namelijk Nederlands, maar na een jaartje zag ze het niet zi�en en besloot ze over te stappen naar AI. Janneke houdt van lezen en schrijven en hee� in het verleden regelmatig artikelen voor de Cavia geschreven. Zij was afgelopen jaar de secretaris van de VIA. Coördinator Onderwijs - Tim van Erven Tim is vierdejaars AI student zonder studievertraging. Hij hee� bovendien een propedeuse Informatica gehaald. Tim is sinds vorig jaar studentassistent bij verschillende vakken en is lid van de VVTV (VIA-vereniging voor taalfetisjisten).

Sportief als hij is wist hij een zwarte band in aikido te behalen. Tim is verder de persoon met het grootste aantal quotes in de VIA!

Jago is tweedejaars AI. Zijn hobby’s: aankomende wereldverovering plannen (voorlopige datum 15 mei 2017), salontafelfilosofie en spelletjes. “Ik ben nu (weer alles wat strategisch is) bezig met Sun Tzu, The art of war (fantastisch, beïnvloedt me erg). Ik heb een prachtige dochter van twee en een half, met wie ik heel veel plezier heb en van wie ik heel veel leer.”

via-bestuur

Coördinator Sponsoring - Jago Philippens

Vlnr: Klara, Janneke, Ioana, Daan, Jasper, Tim, Jago, Gosia

cavia zeven 17

communication en courage. De technieken zijn vrijwel allemaal niet nieuw, maar in XP valt alles samen. De ideeën blijken elkaar allemaal te bevorderen, en gezamenlijk de vier principes te ondersteunen.

Extreme Programming (XP) ontstond toen bedenker Kent Beck al een tijdje aan een programmeerproject meewerkte dat na anderhalf jaar nog steeds weinig vooruitgang boekte. Hij zag dat zich in zijn werkomgeving niemand druk maakte over de manier van ontwerpen en programmeren.

Hij verzamelde daarom methodes die zich al bewezen hadden, en vulde deze aan met nieuwe, zelfbedachte technieken. Daarbij legde hij de nadruk op het mogelijk maken van veranderde eisen tijdens de ontwikkeling van so�ware. Change is painful and expensive, hee�e het voor die tijd. Hoe verder het project vorderde, hoe meer code geschreven werd: het aanpassen werd steeds lastiger. Hij wilde zorgen dat dit niet meer zo was.

De technieken worden stuk voor stuk duidelijk beschreven. Links worden uitgebreid gelegd: hoe beïnvloedt het ene idee het andere? Wat heb je ervoor nodig? Er zijn coding practices zoals refactoring en coding standards, developer practices zoals test-driven development en pair programming, en ook business practices zoals het direct spreken met de klant of gebruiker. De ideeën komen keer op keer terug, en regelmatig wordt verwezen naar de principes die ten grondslag liggen.

www.oreilly.com/catalog/extprogpg boeken.uvastudent.org

boek

Extreme programming pocket guide Martijn Stegeman

Boeken die tot nu toe zijn verschenen over XP probeerden de lezer nog altijd te overtuigen van het nut van deze nieuwe werkwijze. Extreme Programming Pocket Guide gaat ervan uit dat je niet meer overtuigd hoe� te worden: je hebt al genoeg positiefs gehoord, of je moet gewoon van je baas (of docent). Het boekje is dan ook pre�ig dun gebleven, maar prozaïsch genoeg om niet te blijven steken in een paar lijstjes.

De technieken van XP zijn allemaal gebaseerd op vier principes: simplicity, feedback, 18 cavia zeven

Vreemd is dat tijdens het beschrijven van de ideeën heel vaak wordt verwezen naar de personen en objecten die een rol spelen in XP, terwijl deze pas in latere hoofdstukken uitgebreid worden behandeld.

Achteraf gezien was het slimmer geweest eerst deze hoofdstukken te lezen, en daarna in de principes en technieken te duiken. Er wordt bijvoorbeeld later pas duidelijk uitgelegd hoe een rol van ‘klant’ over te brengen is naar andere situaties.

Zoals het boekje zegt: “Methodology may seem dull and impractical. Does it really ma�er?”. Ja, zeker. XP biedt veel interessante inzichten die alle projecten kunnen helpen. Deze inzichten staan uitstekend beschreven in dit boekje. Of je XP tot het uiterste zal benu�en of niet, in dit boekje vind je altijd nu�ige en vooral goed beschreven technieken om toe te passen bij je programmeerwerk.

Extreme Programming Pocket Guide door chromatic Hoofdstuk 5 is gratis beschikbaar op de website van O'Reilly.

VIA-leden betalen € 12,50 na bestelling.

Aziz Baibabaev

kranten staan vol van de glimlachende Ierse boef en de blunders van de agenten.

Lynch is de ware held van de middenklasse en de nachtmerrie van de lokale politie. Totdat hij te veel hooi op zijn vork lijkt te nemen. Interpol komt in het spel en de genialiteit van Michael wordt op de proef gesteld. Held of geen held, achter tralies word je vergeten, en voor ons media-idool is dat zeker geen optie. Hoe de film zich uiteindelijk ontvouwt zul je in de kelder zelf moeten komen zien.

film

Ordinary decent criminal

Uit den ouden doosch komt deze film niet echt. Hij is gemaakt op de wisseling van het millennium, ofwel in het jaar 2000.

Maar probeer eens te bedenken wat jij vier jaar geleden deed. Precies. Lang geleden.

Deze luchtige cops-and-robbers-film wist mij snel en moeiteloos goed te stemmen.

“Kevin Spacey is da bomb”, I say.

De mojo Kevin Who? Kevin Spacey begon zijn carrière in de theaters, maar al snel bewoog hij zich gnoomglijdend op zijn buik over het witte doek. The Usual Suspects was zijn grote doorbraak, waarvoor hij dan ook een Oscar hee� gekregen. Het is tevens een movie die elke zichzelf respecterende filmlie�ebber minstens één, of liever twee keer gezien moet hebben.

Sinds 1995 is Kevin Spacey dan ook een begrip op zich. De man laat niets over zijn privé-leven los, zodat we hem alleen kennen via zijn rollen in bijvoorbeeld Seven, American Beauty en K-Pax. Ordinary decent criminal is een film die ten opzichte van de andere titels van Spacey relatief onbekend is gebleven. Ten onrechte, of niet?

De glimlachende boef Michael Lynch (Spacey) is de meest beruchte crimineel van Dublin. Opmerkelijk is dat hij niet om zijn successen maar om zijn liefde voor publiciteit zo bekend is geworden. De camera houdt van hem, de pers houdt van hem, zijn twee vrouwen, drie kinderen en eigenlijk iedereen... bijna. Rechercheur Garda Noel Quigley en de rest van het Dublinse politiekorps doen met bloeddoorlopen ogen hun best om de crimineel op te pakken. Tevergeefs, hij ontglipt ze altijd op het laatste moment op de meest vernederende manieren. De

Bij dit soort films draait het uiteraard niet alleen om de plot maar ook om het gevoel dat ze oproepen, de charme. De Ierse accenten, de groene countryside van Dublin, de droge atmosfeer van de beelden, en de geweldige uitstraling van Spacey geven Ordinary decent criminal een bepaalde mojo waar ik persoonlijk heel erg van houd. Of deze film bij jou in de smaak zal vallen kan ik niet zeggen, maar voor menig kijker is hij de anderhalf uur BBC (Bank Bier Chips) tijd in de kelder zeker waard.

Ordinary decent criminal van T. O’Sullivan comedy, crime met Kevin Spacey, Linda Fiorentino, Peter Mullan cavia zeven 19