Cavia 1

Advertentie ABN-AMRO

Inhoudsopgave 5. Van de voorzitter / Redactioneel De voorzitter en de redactie zeggen wat.

6. Introducing: de VIA De nieuwe studievereniging en de bestuursleden worden aan je voorgesteld.

8. Verslag uit World’s most liveable city Richard Tee over studeren in Australie.

9. Het afstudeerproject Tesla ganpat vertelt over haar afstudeerproject.

12. Bedrijvenloket: van abstract naar concreet Ambitieus project door Utopics.

14. De fotocrasher Ooit een foto laten crashen? Leer hier hoe!

17. The ultimate user experience Ambient Intelligence verhelderd.

20. De OC Informatiekunde Informatief artikel over het wel en wee van deze onderwijscommissie.

21. De komst van de Robots We konden het natuurlijk niet maken om deze film niet te reviewen.

22. Eerstejaarsweekend 2001 Alles over het EJW voor wie er niet bij was.

Colofon Cavia is een uitgave van Studievereniging VIA voor de studenten en medewerkers van de studies Informatica, Kunstmatige Intelligentie, BIS en SWI. Het blad wordt gratis verspreid.

Adres Plantage Muidergracht 24 1018 TV Amsterdam telefoon: (020) 5255520 e-mail:cavia@uvastudent.org Redactie Elinor Bakker (hoofdredactie), Arjan Scherpenisse, Daan Vreeswijk, Vincent van der Noort en Ork de Rooij.

Eindredactie Martijn Stegeman en Frank Geerlings.

Advertenties Bel voor meer informatie Arjan Scherpenisse: 06-51895878 of e-mail: acscherp@wins.uva.nl Druk De Appelbloesem Pers, Amsterdam Abonementen Cavia is gratis voor alle studenten en medewerkers van de Universiteit van Amsterdam.

Losse nummers zijn op aanvraag verkrijgbaar via de redactie.

Voor meer informatie over abonnementen mail je naar cavia@uvastudent.org Š2001 Studievereniging VIA Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van Studievereniging VIA.

herfst 2001

3

Van de voorzitter

en de actieve leden van Panta Rhei en WEIS bij deze hartelijk bedanken voor hun geweldige Beste Leden, inzet en prestaties de afgelopen tien jaar, en ik ‘t is pas enkele maanden geleden dat ik de fusie hoop dat we in 2011 met net zoveel tevredentussen Panta Rhei en WEIS officieel aankonheid en bewondering kunnen terugkijken op digde in de OnLine, en ik ben dan ook heel trots tien jaar VIA. dat ik nu al een stukje mag schrijven voor de Namens het VIA-bestuur, eerste editie van het nieuwe verenigingsblad van VIA: de Cavia. Dankzij de inspanningen Jair Hokstam, van het bestuur en actieve leden begint na een Voorzitter -vanwege de zomervakantie- moeizame start, alles nu lekker te draaien.

Van de redactie We kunnen alweer terugkijken op een paar leuke activiteiten dit jaar, waaronder de introductieactiviteiten voor de nieuwe eerstejaars: een barbecue, bezoekje aan het comedy cafe en tot slot uiteraard het eerstejaarsweekend, wat ook dit jaar, ondanks het slechte weer, een groot succes was. Ook hebben we SARA bezocht, met uiteraard de virtual reality cave, en heb je al kunnen genieten van een paar gratis borrels in de VIA kelder. Maar er staan nog een heleboel leuke activiteiten op het programma, dus hou de nieuwe website, je mailbox en de posters in de gaten!

Hier is ie dan! De eerste Cavia van het jaar en de eerste Cavia ooit! Want bij een nieuwe studievereniging hoort ook een nieuw blad.

Het bestuur is nog druk bezig om de nieuwe vereniging op te zetten, maar we verwachten nog voor het einde van het jaar de vereniging volledig operationeel te hebben, en dat is maar goed ook, want in januari vindt alweer de bestuurswissel plaats. We zijn nog op zoek naar nieuwe bestuursleden voor het bestuursjaar 2002, dus heb je interesse in een bestuursfunctie, wil je graag actief worden in een van de vele commissies van VIA, of wil je zelfs een commissie leiden, kom dan een keertje langs in de VIA-kamer op de 1e etage van het Euclides gebouw (Kamer P.117) of stuur een mailtje naar het bestuur (via@science.uva.nl). Meer informatie over de bestuurswissel kun je in november in je inbox verwachten.

De naam, ja ehm... waarom de Cavia? Tijdens onze talloze vergaderingen waarin wij tervergeefs probeerden te brainstormen over een boeiende naam voor het nieuwe blaadje sprongen er 2 van de vele suggesties naar voren. Of moet ik zeggen, tijdens die vergadering waarin wij onze gedachten lichtelijk over het onderwerp van een nieuwe naam lieten gaan kwamen wij echter maar op 2 suggesties uit: Cavia of Viagra. Natuurlijk was ik voor Viagra.

Het duurde een tijdje om hem te maken maar uiteindelijk ligt ons geesteskindje hier open voor je op tafel. Net als de wijlen On-Line, het blaadje van studievereniging Panta Rhei, en de heengegane Dirk, het blaadje van studievereniging WEIS, zal dit blad weer propvol onzinnige, nuttige, interessante en leuke artikelen staan en proberen we het frequent te verspreiden op de faculteit.

Maar we zijn nu een grotere studievereniging, en serieus. Bovendien heeft Viagra een slechte naam gekregen doordat het uitsluitend bedoeld zou zijn voor impotente mannen. Nee, bij een cavia zou iedereen gebaat zijn. Dus werd het de Cavia. Verder hoort bij een nieuwe studievereniging ook een nieuwe mediacommisie.

Tot slot: 10 jaar geleden zijn de verenigingen Panta Rhei en WEIS opgericht, beiden met een Hiervoor kunnen wij altijd nieuwe mensen gebruiken, dus kom eens langs de VIA kamer eigen doelstelling, en beiden ook voor een als het je leuk lijkt om mee te helpen met de andere groep studenten. De universiteit zit echter niet stil, en de verenigingen gelukkig ook Cavia. niet, zodat het nu, tien jaar later, tijd is voor wat Veel leesplezier! nieuws. Een nieuw onderwijsinstituut, een Elinor Bakker, nieuwe studie, en nu dus ook een nieuwe Mediacommisaris vereniging. Ik wil graag de oud-bestuursleden

4 redactioneel

cavia

Introducing: de VIA “Panta Rhei” zullen we maar zeggen, ofwel “alles stroomt”, en dit in gedachten nemend, zijn onlangs de twee WEIS-e studieverenigingen Panta Rhei en WEIS gefuseerd tot een nieuwe vereniging: VIA. Dit staat voor Vereniging Informatiewetenschappen Amsterdam, en deze vereniging zal in de toekomst de studenten Informatiewetenschappen aan de UvA bedienen.

“Een nieuwe vereniging, een nieuwe toekomst”. En een nieuwe toekomst betekent nieuwe kansen.

De VIA zal doorgaan met de activiteiten die de oude verenigingen al organiseerden, zoals lezingen, borrels, studiereizen, bedrijfsbezoeken, feesten, boekenverkoop, weekends, enzovoorts. Ook gaat de VIA zich in de toekomst meer richten op het onderwijs zelf, waarbij je kunt denken aan de reeds bestaande tentamenbank, bijlesbank, maar ook deelname in de opleidingscommissies, en een rol als ombudsman voor studenten.

Omdat de studievereniging halverwege het jaar is opgericht heeft de VIA op dit moment een interim-bestuur. Het bestuur bestaat uit 10 personen. Op de volgende pagina’s stellen we de mensen van het bestuur aan je voor. Ondanks dat deze mensen maar een half jaar actief zullen zijn in deze formatie zullen zij zich volledig inzetten voor de inrichting van de nieuwe vereniging en het jullie natuulijk zoveel mogelijk naar de zin maken!

Wij wensen jullie alvast een fijn jaar toe en hopen iedereen binnenkort te mogen verwelkomen op een van onze borrels, Niels Roosen, Secretaris

Jair Hokstam - voorzitter

Niels Roosen - secretaris

Na een jaartje econometrie te hebben geprobeerd is Jair is alweer een paar jaar met plezier bezig met zijn studie SWI. Hij heeft zijn studietijd wat verrijkt door in het bestuur van Panta Rhei te gaan. Dit is zo goed bevallen dat hij ook dit jaar wel weer een bestuursfunctie zou willen bekleden. Hij is dan ook erg blij hiervoor de mogelijkheid te krijgen, als voorzitter van de VIA. Omdat VIA pas een paar maanden bestaat moet er nog een hoop gebeuren, en om deze nieuwe vereniging samen met de andere bestuursleden op te bouwen is daarom een behoorlijke uitdaging, maarja, als het geen uitdaging was, zou het ook niet leuk zijn…

Niels "Arnie" Roosen, 2e jaars Informatica, is de secretaris van VIA. Na 2 keer uitgeloot te zijn voor de studie geneeskunde en een jaar als systeembeheerder bij een bedrijf te hebben gewerkt, bedacht hij dat geneeskunde misschien wel niet de goede keuze was en besloot Informatica te gaan studeren. Aldaar maakte hij kennis met de WEIS en vond het er zo gezellig dat hij maar secretaris werd. Aangezien hij voorlopig nog niet van plan is de VIA te verlaten zul je hem zeker nog tegenkomen op borrels en feesten, of misschien zijn geratel op het toetsenbord aanhoren tijdens vergaderingen, als je mee komt helpen bij de VIA!

herfst 2001

de vereniging

5

Inger Blok - vice-voorzitter

Sander Kottman - eerstejaars commisaris

Na het VWO ben ik Informatiekunde/SWI gaan studeren, het leek mee een leuke studie door de combinatie van verschillende vakgebieden, zoals informatica en psychologie. Sinds vorig jaar ben ik bestuurslid, eerst secretaris van Panta Rhei en nu dus vice-voorzitter van VIA, wat overigens prima bevalt. Naast het studeren werk ik bij een makelaarskantoor in Bloemendaal, sport ik en speel ik af en toe wat gitaar. Met mijn functie binnen het bestuur van VIA hoop ik vooral ervaring op te doen op het gebied van beleidsvoering en organisatie van o.a. evenementen.

Ik ben Sander Kottman, al weer zesde jaars AI, maar nog steeds van plan een keer af te studeren. Ik ben in 1999 in het WEIS bestuur begonnen als PR-Functionaris, met name om de contacten met het bedrijfsleven te verbeteren.

Vervolgens ben ik bij de WEIS vice-voorzitter en eerstejaarscommissaris geweest, het laatste heb ik ook nog even afgemaakt bij de nieuwe vereniging en heb me o.a. bezig gehouden met de organisatie van het eerstejaarsweekend en de barbecue . In het nieuwe VIA bestuur zal ik me met name met onderwijstaken van de vereniging bezighouden. Het is de bedoeling dat de nieuwe vereniging zich meer met het onderwijs gaat bemoeien dan in het verleden het geval was.

Elinor Bakker - media commisaris Elinor Bakker is student SWI en AI. Hoewel ze begonnen is met SWI, heeft ze daarna de eerste 2 jaar AI gedaan waarna ze nu weer SWI doet, dus eigenlijk een combinatie van de twee. Sinds Februari dit jaar is ze actief als mediacommisaris van de WEIS en nu ook van de VIA. Als mediacommisaris is zij verantwoordelijk voor het blaadje van de VIA, de Cavia. Een van haar grootste hobbies is dan ook het schrijven van verhalen, artikelen en stukjes proza. Als bijbaantje is zij actief als practicumassistent. Zij gaat proberen de Cavia leuk en interessant te maken samen met de leden van de mediacommisie.

6 de vereniging

Uri Roos - commerciĂŤle zaken Uri Roos is na zijn VWO direct door gegaan met SWI. Vorig jaar zat hij in het bestuur van Panta Rhei. Hij nam daar commerciele zaken op zich.

Ook in het interimbestuur van VIA vervult hij deze rol. Op dit moment is hij samen met Arjan Scherpenisse druk bezig om alle contracten met bedrijven rond te krijgen zodat ook dit jaar er interesante bedrijfsbezoeken, gastcolleges, borrels en leuke activiteiten samen met bedrijven kunnen worden georganiseerd.

cavia

Rik Willemsen - penningmeester

Maaike Limper - activiteiten coordinator

Ik ben Rik Willemsen en ik ben 20 jaar oud. Na het VWO in Heemstede/Hoofddorp afgerond te hebben zit ik nu met veel plezeir in mijn derde jaar van de studie Bedrijfsinformatiesystemen.

In het studiejaar 2000/2001 ben ik binnen studievereniging Panta Rhei actief geweest als penningmeester en ik freewheelde wat bij als commercieel manager onder leiding van Uri Roos. Nu Panta Rhei met WEIS is gefuseerd tot VIA bekleed ik samen met Ork de Rooij tot januari de functie van penningmeester.

Op het bruisende EJW van het jaar 1999 leerde Maaike Limper kennis maken met de studieverening voorheen bekend als WEIS. G1ĂŤeinspireerd door de vrije, blije studerende mensen aldaar besloot zij de vereniging een korte tijd later te verblijden met haar aanwezigheid als Feestcommisaris. Het jaar daarna werd zij zelf voorzitter! In het hedendaags bestuur draagt zij haar steentje bij aan het veraangenamen van het studeren via haar functie als Activiteiten-coordinator. "Jee! Ik wil maar even melden dat studeren eigenlijk best okee is. Ja natuurlijk is het belangrijk om je vakken te halen enzo, maar vergeet niet tussendoor regelmatig te relaxen! En oh ja wees lief voor elkaar!"

Ork de Rooij - penningmeester Hoi lezenden, ik ben Ork de Rooij, derdejaars AI, en waarschijnlijk kennen jullie me als die persoon met het fototoestel. Da's een uit de hand gelopen hobby van me maar wees niet bang >:-) Op dit moment zit ik in het bestuur als penningmeester, wat me, afgezien van alle rekeningen, incassobureaus en andere zaken, uitstekend bevalt. Afgezien daarvan zou ik echt niet economie willen studeren, want AI is een leuke studie, en ik kan me er prima vermaken.

Owja, ik wil nog zeggen dat jullie vooral ook eens een kijkje moeten (blijven) nemen op de website waar ik m'n foto's pleur: http://smoelen.mine.nu/

herfst 2001

Arjan Scherpenisse - commerciĂŤle zaken Arjan is derdejaars student Kunstmatige Intelligentie. Hij is direct na het VWO gaan studeren, en na anderhalf jaar een beetje bij de WEIS te hebben rondgehangen besloot hij om een bestuursfunctie te gaan vervullen, namelijk die van PR functionaris. Na de fusie deelt hij deze leuke functie met zijn voormalig-Panta Rhei-compaan Uri. Voor het komende jaar zoeken we nog een persoon die ons actief bij deze taak zou kunnen ondersteunen dus voel je je geroepen, loop dan eens binnen in de VIAkamer of -kelder.

de vereniging 7

Verslag uit World’s most liveable city Afgelopen semester heeft student Richard Tee in Australië gestudeerd. Een kort verslag van zijn belevenissen.

De voorbereiding Studeren in het buitenland. Het is een mogelijkheid die vele studenten wel eens overwogen hebben. Vaak blijft het echter daarbij. Leuk idee, maar er zijn meestal honderd-en-één redenen om uiteindelijk toch van zo’n idee af te zien. Ik besloot toch de stap te wagen. Studievertraging had ik niet en de keuze tussen een half jaar Nederland of een half jaar Australië was gauw gemaakt.Voor je eenmaal op je plaats van bestemming bent, moet er natuurlijk wel het een en ander geregeld worden. De voornaamste drempel hierbij is het selectieproces van de UvA. Belangrijk is dat je wel een beetje redelijke cijfers gehaald moet hebben (7 of hoger gemiddeld). Vervolgens is het de bedoeling dat je aan kunt geven waarom nou juist jij in aanmerking denkt te komen voor een dergelijke uitwisseling. Ook is er een aanbevelingsbrief van een docent nodig. Als dat allemaal geregeld en goedgekeurd is, kan je op pad. Het is ook handig verschillende stichtingen en fondsen aan te schrijven. Deze beheren allerlei potjes met geld die verdeeld moeten worden. Als jij kan aantonen dat je in aanmerking komt voor een beurs, kan het bij elkaar gesprokkelde bedrag aardig oplopen. Met een beetje moeite is het zeker wel mogelijk de kosten van je ticket er uit te slepen.

Richard Tee

studenten probeert te lokken. Leefbaar is Melbourne ook zeker: lage huurprijzen, lage etensprijzen (je kan lekker uit eten voor een tientje) en vriendelijke mensen. De andere reden Studeren in het buitenland Naam: Richard Tee Studie: Informatiekunde - SWI (4e-jaars) Buitenland-ervaring: Finland, Australië voor mijn keuze voor Melbourne was de universiteit. Het onderwijssysteem in Australië is een stuk hiërarchischer dan in Nederland.

Waar in Nederland alle universiteiten min of meer van dezelfde kwaliteit zijn (er is niet zoiets wat unaniem geldt als ‘de beste’ universiteit van Nederland. Toch?) is dit in Australië niet zo.

The University of Melbourne wordt gezien als behorende tot de beste 3 van Australië en staat ook in de top 10 voor de regio Asia-Pacific.

De universiteit Mijn hoge verwachtingen werden gelukkig ook wel waargemaakt. De vakken die ik volgde werden zonder uitzondering gegeven door gemotiveerde, boeiende docenten (dat heb ik op de UvA wel eens anders meegemaakt). Ook de studenten waren een stuk actiever, qua inbreng tijdens de werkcolleges (ook hier geldt dat mijn ervaringen hier niet helemaal hetzelfde zijn…).De universiteit had ook een campus, bij mij voorheen alleen bekend uit films. Die van De bestemming Melbourne was groot, groen en schoon. Zo Uiteindelijk ben je er dan. In mijn geval was dat groot zelfs dat een wandeling van het ene eind dus Melbourne, na Sydney Australië’s grootste naar het andere van de campus wel een half uur stad. Ik had 2 redenen om voor The University in beslag kon nemen.Het studeren zelf is mij of Melbourne te kiezen. Allereerst de stad zelf. zeker niet tegengevallen. Aanvankelijk zijn al die Van verschillende vrienden met Australiënative english speakers toch wel een beetje ervaring had ik gehoord dat Melbourne een intimiderend. Voordat ik aan mijn uitwisseling leukere, gezelligere stad is dan Sydney. Sydney begon was ik niet ontevreden over mijn Engels, is vooral erg groot, groots en druk, een echte maar er is natuurlijk een verschil tussen ‘lekkerwereldstad. Melbourne is ook groot (met meer op-vakantie-Engels’ en ‘een-discussie-met dan 3 miljoen inwoners toch nog 4x zo groot als zinnige argumenten-voeren-Engels’. Die laatste Amsterdam), maar minder hectisch, minder vorm heb ik intussen iets meer onder de knie. gejaagd dan Sydney. Het is enkele jaren Hetzelfde geldt voor het schrijven. Het lezen in geleden niet voor niets tot World’s most het Engels was natuurlijk geen probleem, omdat liveable city uitgeroepen, een onderscheiding vrijwel al mijn literatuur bij de UvA Engelstalig waarmee de universiteit potentiële uitwisseling-

8 studeren

cavia

was. Een zinnig essay in academisch Engels schrijven is een andere zaak en was in het begin zeker wel een uitdaging. Gelukkig is ook dat uiteindelijk goed gekomen: enkele dagen geleden kreeg ik mijn cijfers terug en (hoera hoera) blijkt dat ik al mijn vakken gehaald heb.

Tenslotte Het klinkt misschien als een cliché, maar het klopt wel: zowel op persoonlijk als academisch

Het afstudeerproject Na 6 jaar VWO was het eindelijk zover, ik ging studeren. Op zoek naar avontuur en uitdaging, koos ik voor een studie waar ik niets van af wist, namelijk Informatica aan de UvA. Hoewel de studie me beviel, voelde ik me niet echt op mijn plek, mede doordat de mannen-cultuur en “ieder voor zich” mentaliteit van mijn nieuwe omgeving ontzettend verschilde van de gemengde cultuur en vriendschappelijke mentaliteit op mijn middelbare school en werk.

Ik realiseerde me dat switchen naar een andere studie daar geen verandering in zou brengen.

Om mijn nieuwe omgeving beter te begrijpen, besloot ik tijd te gaan steken in bezigheden als de opleidingscommissie Informatica, het Trimester Respons Systeem, het aansluitingsprogramma VWO-UvA, het IMC (een weekendschool) en allerlei andere activiteiten als voorlichtingen binnen en buiten de UvA. En dat werkte. Al snel voelde ik me helemaal thuis op de faculteit, waardoor de motivatie voor mijn studie met sprongen vooruitging.

Ik koos voor de studierichting Programmatuur, omdat de vakken in deze richting me meer aanspraken dan de vakken in de Theoretische of Technische richtingen. Tijdens het zoeken van een stage plek die aansloot bij mijn afstudeerrichting keek ik aanvankelijk alleen in het bedrijfsleven, grotendeels omdat mijn toenmalige baan als junior project manager in een software bedrijfje me wel beviel. Eén van mijn docenten raadde me echter aan om een stagepleplek in de wetenschappelijke wereld te zoeken, zodat ik naast het bedrijfsleven ook eens de andere kant zou zien. Na veel dubben besloot ik zijn advies op te volgen en samen

herfst 2001

vlak heb ik een hoop geleerd van mijn verblijf in Australië. Ik kan een uitwisseling in het buitenland dan ook iedereen aanraden. Heb je de financiële mogelijkheden en de tijd en overweeg je een uitwisseling, ga dan! Het is een hoop geregel en gedoe, maar uiteindelijk echt de moeite waard.

Tesla Ganpat gebruikt om software componenten in verschillende talen met elkaar te laten communiceren.

Hierdoor wordt het mogelijk om applicaties te bouwen, waarvan de verschillende functionaliteiten geschreven zijn in de daarvoor beste taal.

Onze opdracht was het onderzoeken van de mogelijkheden voor het toevoegen van een Help Authoring Tool (HAT) aan de ToolBus, die het creeeren van een help systeem voor ToolBus applicaties, zo makkelijk mogelijk maakt. Tijdens het vooronderzoek hebben we bestaande HAT’s bekeken. We merkten dat een HAT opgedeeld kon worden in twee stukken, een generator en een viewer. De generator helpt een schrijver bij het schrijven van een help systeem, door bijvoorbeeld automatisch een inhoudsopgave of een alfabetische index van sleutelwoorden te genereren voor een verzameling help informatie. Een generator genereert help systemen in een specifiek formaat, dat herkend wordt door een viewer. Een viewer zorgt ervoor dat een help systeem geïntegreerd kan worden met de bijbehorende applicatie en tevens bekeken kan worden door gebruikers.

Geen van de HAT’s die we tegenkwamen draaiden onder UNIX. Omdat ToolBus applicaties momenteel alleen draaien onder UNIX, konden we dus geen gebruik maken van een bestaande HAT. Er bestaan echter wel een aantal viewers die draaien onder UNIX. Een van onze mogelijkheden was dus het bouwen van een generator die help systemen genereert in een formaat dat herkend wordt door een UNIX viewer. Onze tweede mogelijkheid was het ontwerpen van een compleet nieuwe HAT, bestaande uit een generator die help systemen genereert voor ToolBus applicaties en een

studeren

9

Advertentie KPMG

We kozen uiteindelijk voor de tweede mogelijkheid. We ontwierpen en bouwden een HAT die we TBHelp noemden. TBHelp bestaat uit een generator die schrijvers helpt bij het genereren van help systemen voor ToolBus applicaties.

Deze generator bevat o.a. functies voor het automatisch genereren van een index en een inhoudsopgave, het automatisch toevoegen van full-text zoek mogelijkheden en het tussentijds bekijken van een help systeem dat wordt gegenereerd. De viewer zorgt ervoor dat help systemen ge誰ntegreerd kunnen worden met ToolBus applicaties. Afhankelijk van het bericht van de ToolBus applicatie, wordt het help systeem of een specifiek help onderwerp van het help systeem geopend in een browser.

herfst 2001

Ik heb me wel eens afgevraagd wat me in hemelsnaam bezielde toen ik een studie als Informatica koos, maar achteraf kan ik er alleen maar blij mee zijn. Ik vond mijn stageperiode, net als de rest van de studie, een aaneenschakeling van leuke (en soms minder leuke), interessante en leerzame ervaringen. En hoewel ik geniet van de uitdagingen die komen kijken bij een wetenschappelijk onderzoek, trekt het dynamische bedrijfsleven me op dit moment meer aan. Maar ja, de toekomst is onzeker. Mijn stage partner en ik hebben het er wel eens over gehad om op eigen houtje door te gaan met de ontwikkeling van TBHelp en niet al onze huidige aanbiedingen komen uit het bedrijfsleven, dus wie weet wat de toekomst brengt!

studeren 11

Bedrijvenloket: van abstract naar concreet Peter Janssen is als ICT-architect bij Ordina Public Utopics betrokken bij het opzetten van een standaard voor een virtueel bedrijvenloket, een initiatief van het Ministerie van Economische Zaken. Een ambitieus project dat meer voeten in aarde heeft dan oorspronkelijk werd gedacht. Ordina zette samen met de klant een stip op de horizon: daar willen we uitkomen.

Nu wordt de route verder uitgezet.

Het aanbod van diensten die publieke dienstverleners leveren aan ondernemers is momenteel sterk versnipperd. Ondernemers moeten hun zaken bij verschillende loketten regelen. Wie bijvoorbeeld een bedrijf wil starten moet eerst naar de Kamer van Koophandel om zich in te schrijven in het Handelsregister, vervolgens naar de Belastingdienst voor een BTW-nummer en daarna naar de gemeente voor de benodigde vergunningen. Bovendien moet je als ondernemer ook nog zorgen dat je alles in de juiste volgorde doet anders moet je nog eens terug naar loket X. Omslachtig, tijdrovend en bepaald niet klantvriendelijk. Die situatie wil het ministerie verbeteren door een gemeenschappelijk Bedrijvenloket in te richten. Daarin participeren verschillende publieke dienstverleners met een geïntegreerd productenpakket, afgestemd op de vraag van ondernemers. De participanten zijn Gemeenten, Kamers van Koophandel, de Belastingdienst, het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en het ministerie van Economische Zaken.

Twee sporen In regionale projectteams, de zogenaamde voorhoedeprojecten, worden momenteel tools ontwikkeld die noodzakelijk zijn om tot een geïntegreerd dienstenaanbod te komen. Een van die instrumenten is een virtueel bedrijvenloket. “Op de beurs ICT & Overheid kwamen we in contact met het voorhoedeproject NoordWest Holland,, die nog een partij zochten voor de realisatie van een functioneel prototype voor het virtuele bedrijvenloket”, vertelt Peter Janssen. “Er lag al een functioneel ontwerp, dus het was een technisch gerichte vraag die op ons af kwam.” De offerteaanvraag werd door het eGovernment kenniscentrum echter niet opgepakt als een uitsluitend technisch vraag-

12 werken

stuk. “Wij hadden het idee dat er meer kwesties speelden. Er lag een vraag verscholen achter hun vraag”, zegt Peter. “Wat de klant feitelijk wilde ontdekken is wat er bij zo’n virtueel loket allemaal komt kijken, en hoe je de wereld achter het loket kan informatiseren. In onze offerte zijn we daarom van twee sporen uitgegaan: de ontwikkeling van een functioneel prototype, maar ook het uitwerken van een architectuur.

We hebben de klant ervan kunnen overtuigen dat dit de beste route was en dat heeft geresulteerd in de opdracht voor Ordina.”

Multi-disciplinair team In zeer korte tijd wist Ordina uit de verschillende werkmaatschappijen een team te formeren dat de verschillende aspecten van de probleemstelling kon tackelen. Onder leiding van Gerard van Heusden (directeur Ordina Public Utopics) die de rol vervult van management consultant werden steeds die competenties ingezet die op dat moment nodig waren. Voor de noodzakelijke materiekennis hebben we bijvoorbeeld Geert Reinders erbij gehaald, business consultant van Ordina Public in Groningen. “Zo’n multidisciplinair team is nodig bij deze ingewikkelde klus, juist omdat de klant zelf nog midden in een ontdekkingsfase zit. Je hebt mensen met kennis van de business nodig en mensen die dat kunnen vertalen naar ICT. Het complexe aan dit project is dat je te maken hebt met een samenwerkingsverband tussen een aantal organisaties. Die hebben wel een gemeenschappelijk doel geformuleerd, maar dat is nog vrij abstract.

De kunst is om van deze abstracte plaatjes naar concrete oplossingen te komen”, zegt Peter.

“Daar ben ik goed in. De uitdaging is om de ambities van de klant op de beste de manier in te vullen.”

Vraaggericht Uitgangspunt van het project is om tot vraaggerichte dienstverlening te komen. Dus als een horecaondernemer zich meldt aan het loket met de vraag: “Mag ik mijn terras uitbreiden?”, dat er dan ook een samenhangend antwoord komt dat afkomstig is van verschillende betrokken participanten. In het prototype wordt gewerkt met enkele voorbeeldvragen. Uit het vraagpatronenonderzoek dat het voorhoedeproject in

cavia

Groningen heeft laten uitvoeren blijkt dat er ruim 700 kwesties zijn waar ondernemers mee kunnen zitten. Het doel is om eind 2001 80% van de vragen via het virtuele loket te kunnen beantwoorden. Dat betekent natuurlijk nogal wat voor zowel de productontwikkeling als de onderliggende ICT-architectuur.

voor vraaggerichte dienstverlening. “Juist in deze situatie is dit het ideale concept”, licht Peter toe. “Je hebt te maken met een aantal organisaties die in een bepaalde mate zelfstandig willen zijn. Aan de andere kant zien ze wel de noodzaak om gemeenschappelijk dingen te gaan doen. Dit concept biedt die flexibiliteit.”

Mid-office Van meet af aan was het duidelijk dat het midoffice concept van Ordina een goede oplossing zou kunnen bieden voor zowel de organisatorische als de technische problematiek. Met een mid-office wordt het mogelijk om een koppeling te leggen tussen verschillende back-offices van de participanten met allerlei typen loketten van elektronische tot fysieke balies. Ook de regie die nodig is om tot geïntegreerde dienstverlening te komen, vindt plaats in de mid-office. Het gaat daarbij o.a. om samenstelling van een digitale productcatalogus die is afgestemd op de vragen van ondernemers, het opbouwen van kennis van de markt en producten, het managen van processen achter de dienstverlening en het sturen van de cultuurverandering die nodig is

Er ligt inmiddels een concrete ICT-architectuur van Peter’s hand waarin de richting duidelijk is uitgezet. “We zullen concessies moeten doen in wat we op korte termijn gaan realiseren. We zetten wel het ideaalplaatje neer, een stip op de horizon waar we heen willen. Alles wat we gaan doen staat in dat licht. Misschien zijn er honderd tussenstapjes nodig, maar we gaan wel die kant op. Dat moet je dat steeds voor ogen hebben.”

herfst 2001

Informatie Ordina Public Utopics is gevestigd te Leusden en telt 31 medewerkers en 6 afstudeerders (juli 2001). Kijk voor een uitdagende afstudeeropdracht op www.utopics.nl.

werken 13

De Fotocrasher

Vincent v.d. Noort

Tegenwoordig hebben steeds meer studenten een bijbaantje. Of het de studenten nou te doen is om status, geld of het verdrijven van verveling, één ding is zeker: als moderne student kun je niet meer zonder al dan niet goed verdienende contacten in de wereld waar gewerkt wordt. In de al bijna succesvolle rubriek ‘Winst’ kijken we hoe studenten aan onze ‘WINS’-faculteit, hun bijbaan en hun studie combineren. Vandaag in Winst een interview met Vincent v.d. Noort, student wisen natuurkunde en professioneel fotocrasher.

“Ongevraagd op andermans vakantiefoto’s verschijnen zie ik als de ultieme bevestiging van mijn bestaan”.

Ja, ik eeh, ik kan wel vertellen hoe ik er oorspronkelijk mee begonnen ben, als het u interesseert?”

Hoe lang doe je dit werk al?

lijn van zichzelf naar die andere mensen. Een volkomen hypothetische lijn, niemand kan hem zien, nog abstracter dan de datumgrens. En ik, die geen idee heeft dat die lijn bestaat of wat er zich verder überhaupt nog meer voor waanideeën in het hoofd van die man afspelen – ik wist goedbeschouwd helemaal niet dat die hele man zelfs maar bestond, tot hij begon te schreeuwen – ik die dus kortom van kind noch kraai geen kwaad wist, verpest dus alles door op het goede moment over die volkomen denkbeeldige lijn heen te stappen. En niet

Graag.

“Goed.” (neemt een hap, eet zijn mond leeg en begint). “Ik zal denk ik een jaar of tien geweest zijn, iets ouder kan ook, toen ik hier, op dezelfde Zaanse Schans rondliep... ik weet het nog als de dag van gisteren. U moet weten, of dat is u misschien wel opgevallen, dat hier op de Zaanse Schans altijd grote busladingen touristen rondlopen. Vooral uit Japan. Ik weet niet of daar een bijzondere interesse bestaat voor hoe men hier in de Zaanstreek honderd We hebben afgesproken in restaurant “De hoop jaar geleden leefde of dat er gewoon bij toeval ooit een soort sfeer ontstaan is van: “als je op op de Swarte Walvisch” bij de Zaanse Schans reis door Europa niet op de Zaanse Schans in Zaandam. Tussen de honderd jaar oude geweest bent, heb je eigenlijk niet geleefd”, groene huisjes, de talloze authentieke molens zonder dat daar nou echt en de nog veel tallozere een reden voor is, maar “Ongevraagd op andermans hordes touristen ligt hier hoe dan ook: (neemt weer één van de sjiekste vakantiefoto’s verschijnen zie een hap, en eet zijn mond restaurants van de regio. ik als de ultieme bevestiging leeg) al die mensen nemen “Eigenlijk ben ik principieel van mijn bestaan” dus foto’s. tegen restaurants waar je verplicht een stropdas “En ik liep daar dus, op dient te dragen”, zegt hij met een verontschuldi- mijn tiende, een beetje rond te kijken naar die gend lachje als we elkaar gevonden hebben, groene huisjes en na te denken over het leven “maar ik dacht: misschien moet ik nog een in het algemeen, toen ik plotseling geschreeuw demonstratie geven, en dan is dit wel de achter mij hoorde. Wat bleek nou het geval: (hij perfecte locatie”. Wie hem hier zo ziet zitten, in steekt nog een hap in zijn mond, en vervolgt als een constante, verloren maar niet opgegeven hij die op heeft): het bleek dus dat ik per strijd met de slecht zittende schoudervullingen ongeluk door een foto die iemand van een in zijn iets te grote jasje, zou niet vermoeden dat groep andere mensen voor zo’n molen maakte, hier de man zit die hoogst persoonlijk het gelopen was. Eigenlijk ook al een behoorlijk fotocrashen wereldwijd op de kaart heeft gezet. absurd idee hè? Iemand trekt een denkbeeldige “Nou ja, even kijken, het hangt er vanaf hoe je het bekijkt. Ik bedoel, als werk, echt dat je zegt: als werkt, dat ik er voor betaald enzo, met geld, dat is misschien een jaar. Of twee. Maar eigenlijk doe ik het toch primair als hobby. Zeker historisch gezien, maar eigenlijk nog steeds, is het toch eigenlijk vooral een soort hobby die zeg maar via een vloeiende lijn in een soort ja, noem het maar werk, is overgegaan. (stilte)

14 werken

cavia

Advertentie philips

zomaar alles, maar echte concrete dingen. Want die foto was dus genomen. En een foto, zoals u weet, dat is echt een tastbaar ding. Met papier en zo. Dat kun je vastpakken. Een volkomen waanzinnig idee natuurlijk!

object door te rennen. Ik denk dat er niet veel van die foto’s gelukt zijn: als ik er al opsta is het als vage vlek. Naarmate ik ouder en brutaler werd, beseft ik ook meer dat het helemaal niet zo verdacht is om uren lang naast iemand te gaan staan. Iedereen staat daar stil, namelijk. Rond “Hoe dan ook,” (vervolgt hij als hij merkt dat hij mijn zestiende ontwikkelde ik de sprongtactiek niet de bijval krijgt waar hij op gehoopt had) die nog steeds de basis vormt van mijn werk: ik “...het toeval wilde dat die foto gemaakt werd stel me vlak naast de fotograaf op, met mijn met zo’n Pollaroid-camera. Ik weet niet of die gezicht naar hem toe, houd hem nauwlettend in dingen nog bestaan? Dat je zo op een knopje de gaten en op het moment surprême sping ik drukt en dat er dan aan de achterkant zo’n toe. Kijk zo. (Hij speidt zijn armen uit naast zijn papiertje uitkomt wat dan opdroogt, zodat je na hoofd en houdt zijn boven lichaam een beetje een tijdje kan zien wat er kort geleden daarvoor schuin. Daarbij spert hij zijn ogen en in mindere is gebeurd. Dus die man zat opeens met een mate ook zijn mond wijd open, wat het geheel foto waar buiten zijn molen en die groep een ietwat kolderiek effect geeft. Hij gaat weer mensen opeens ook ik opstond. Tussen hem en recht opzitten en vervolgt) De eerste paar keer die groep mensen zeg maar. En hij riep of ik weg zouden ongetwijfeld mis geweest zijn. Te vroeg wilde gaan, en dat die foto nu onbruikbaar was, of te laat bedoel ik. Maar omdat de fotografen en dat ik hem wel mocht hebben... Of hij gooide zo verrast waren, kon ik altijd nog goed wegkohem op de grond, dat kan ook, dat weet ik niet men. En op een dag, ik zal precies meer. In elk geval een jaar of zeventien raapte ik hem op en keek “Als je op reis door Europa niet geweest zijn, ik zal het ernaar. En toen ik mezelf nooit vergeten, zag ik een op de Zaanse Schans geweest daar zo zag staan...al was wat ouder Nederlands bent, heb je eigenlijk niet gehet alleen maar de zijkant echtpaar, waarvan de man van mijn achterhoofd... op leefd.” de vrouw probeerde te die foto genomen van fotograferen met behulp door en voor mensen die ik niet kende en nooit van een statief. Ik stond ernaast, een beetje zou kennen, gaf me dat zo’n bijzonder gevoel... toetekijken, want dat statief en fototoestel alsof ik, alsof ik...ja...bestond. Ik kan het niet werkte niet echt mee. Dan moest die vrouw weer anders uitleggen. Het was onbeschrijflijk. Ik had naar links, dan moest de flitser er weer af... En nog nooit zoiets meegemaakt. Ik was er nog op een gegeven moment hoorde ik een stem in dagen kapot van. me die zei: ‘NU!’. Ik sprong toe, en ik wíst “En later ging ik steeds meer naar dat gevoel gewoon dat het raak was. En toen heb ik die terugverlangen. Af en toe ging ik wel naar de mensen gevraagd of ze mij die foto op wilden Zaanse Schans terug, zeker toen ik voor mijn sturen. Ik heb ze me mijn adres gegeven en iets twaalfde verjaardag een mooie fiets had gemompeld dat het voor een weddenschap was gekregen, en dan probeerde ik onopvallend of een project voor school, in elk geval stond ik door mensen hun foto’s heen te lopen. Maar na afloop te trillen op mijn benen. Maar een dat had, zeker in het begin, weinig succes. Ik paar weken later plofte dus die foto in de bus. liep namelijk een beetje zoals je stripfiguren nog Met mij erop, volledig in kleur. En wat er toen wel eens ziet doen. Heel langzaam, quasi door me heenging... Ongelooflijk. Ik denk dat ik nonchelant, een beetje schuin de andere kant er geen recht aan doe als ik dat nu probeer te op in de lucht kijkend en bovenal natuurlijk beschrijven. Ik heb die foto nog steeds, in elk fluitend. Maar daar red je het hier niet mee. De geval. mensen wachten gewoon tot je voorbij bent.

“Dat was echt een keerpunt in mijn leven.

Later, toen ik een jaar of veertien was, durfde ik Sindsdien ben ik me er steeds meer in gaan vaak al enige tijd naast zo iemand te gaan staan proffessionaliseren. Ik werd steeds handiger in wachten om dan op het moment dat ik dacht dat het timen maar ook in het mensen ervan te het goed was heel hard tussen de camera en het

16 werken

werken cavia

overtuigen mij die foto’s op te sturen. En op een goed moment, nu twee jaar geleden, zei een vriend van me: waarom zoek je niet een sponsor?

“Nou dat heb ik dus gedaan en sindsdien verdien ik me er mijn brood mee. Als ik niet studeer ben ik praktisch fultime op de Zaanse Schans te vinden. Ik heb een T-Shirt met de naam van mijn sponsor goed in beeld erop, ik geef de mensen geld voor een postzegel en een foldertje waar ze in drie talen na kunnen lezen wie ik ben en waar ik het voor doe. En ik probeer het Guiness Book of Records te halen.

Eigenlijk is dat een koud kunstje want er staan nog geen fotocrashers in, maar mijn sponsor wil dat ik op vijftien duizend teruggestuurde foto’s verschijn, gewoon omdat ze dat een mooi aantal vinden. En als het gelukt is komt er een tentoonstelling van al die foto's in de Oude Kerk in Amsterdam en in het Groninger Museum.

Wauw, indrukwekkend. Nog twee vragen: verdient het goed?

‘Ja. Mijn sponsor betaalt me per foto, met de voorwaarde dat als ik binnen de gestelde tijd de vijftien duizend niet haal ik alles moet terugbetalen. Maar we zitten al op 3.576 dus dat zit wel snor. Bovendien genereren we een heleboel publiciteit. Ik ben al in Man bijt Hond geweest, en Hart van Nederland, en het Jeugdjournaal, en daar laten we de Zaanse Schans dan ook voor betalen. En ik krijg regelmatig aanbiedingen van andere touristische attracties zoals Madamme Tussaud, zodat ik nu ook met Michael Jackson en Willem van Oranje op de

herfst 2001

foto sta. En er zijn zelfs mensen die liever met mij op de foto willen dan met die Zaanse Huisjes. Daar vraag ik dan ook een bescheiden bedrag voor. Ik bedoel het is wel vleiend maar het houdt me wel van mijn werk.’

Hoelang denk je hiermee door te gaan?

“Ja, als het kan mijn hele leven. Ik bedoel, aan die vijftienduizend komt natuurlijk wel een eind, maar daarmee ben ik natuurlijk nog niet iemand anders. U denkt misschien dat na je er na elfhonderd vakantiefoto’s er wel gewend aan bent geraakt, maar dat is niet zo. Iedere keer als ik zo’n enveloppe openmaak en ik zie mezelf op zo’n foto, dan geeft me dat nog steeds datzelfde onbeschrijvelijke gevoel. Tel daarbij op de psychologische kanten van dit werk: de constante spanning, de mensenkennis en het inlevingsvermogen dat het vergt, en u begrijpt dat ik echt in een enorm zwart gat zou vallen als ik hier mee ophieldt.”

Hartelijk bedankt voor dit interview, en zullen wel straks na het toetje nog even de Schans op gaan om in het echt te aanschouwen hoe dit ‘fotocrashen’ nou in zijn werk gaat?

“Met alle vormen van genoegen”.

Volgende keer alweer de slotaflevering van Winst: een interview met Vincent v.d. Noort, student wis- en natuurkunde en interviewer voor de Cavia, hét blad voor Jong, Hip en Trendy Nederland.

werken 17

Ambient Intelligence; The Ultimate Consumer Experience A New User Experience In the near future our homes will have a distributed network of intelligent devices that provides us with information, communication, and entertainment. Furthermore, these systems will adapt themselves to the user and even anticipate on user needs. These consumer systems will differ substantially from contemporary equipment through their appearance in peoples environments, and through the way users interact with them. Ambient Intelligence is the term that Philips uses to denote this new paradigm for in-home computing and entertainment. Salient features of this new concept are ubiquitous computing, natural interaction, and intelligence. Recent developments in technology, the Internet, the consumer electronics market, and social developments indicate that this dream might become reality soon. First prototypes of ambient intelligent home systems have been developed, but the realization of true ambient intelligence calls for much additional research of multidisciplinary teams consisting of technologists, designers, and human behavior scientists.

A Vision During the past decade, computer scientists have developed the notion of ubiquitous computing to situate a world in which it would be possible to have access to any source of information at any place at any point in time by any person. Such a world can be conceived by a huge distributed network consisting of thousands of interconnected embedded systems that surround the user and satisfy his needs for information, communication, navigation, and entertainment.

This concept can be viewed as a first approach to the development of third generation computing systems, where the first and second generations are given by the main frame and the personal computer, respectively.

The ongoing distribution of storage and processing may move the computer as a standalone system into the background, yet maintaining its functionality as a computing device. This development provides the consumer electronics industry with a challenging opportunity by replacing the disappearing computer with a new user experience through the

18 onderzoek

addition of ambient intelligence.

A New Paradigm Ambient intelligence refers to the presence of a digital environment that is sensitive, adaptive, and responsive to the presence of people. Within a home environment, ambient intelligence will improve the quality of life of people by creating the desired atmosphere and functionality via intelligent, personalized inter-connected systems and services. Ambient intelligence can be characterized by the following basic elements: ubiquity, transparency, and intelligence. Ubiquity refers to a situation in which we are surrounded by a multitude of interconnected embedded systems. Transparency indicates that the surrounding systems are invisible and moved into the background of our surroundings. Intelligence refers to the fact that the digital surroundings exhibit specific forms of intelligence, i.e., it should be able to recognize the people that live in it, adapt themselves to them, learn from their behavior, and possibly show emotion.

Drivers The developments in computer technology follow the laws issued by Moore, who states that the integration density of systems on silicon doubles every eighteen months. This law seems to hold a self-fulfilling prophecy because the computer industry follows this trend for already two decades. Moreover, other characteristic quantities of information processing systems, such as communication bandwidth, and storage capacity seem to follow similar rules.

The Internet can be viewed as one of the first truly worldwide ubiquitous information systems realized by mankind. By now, 2.5% of the world population is online, and in western countries the subscription rate is close to 10%. Furthermore, the network quickly develops and the variety of online services is fascinating. Furthermore, there is a strong economical driver given by the total yearly turnover in the market of electronic systems. In 1999 this figure exceeds 3000 billion US dollars, with a yearly expected growth of more than 10% for the forthcoming decade. This implies an enormous market volume for new electronics products of which ambient intelligent systems may take a substantial share. Finally, and most

cavia

importantly, there is a social driver given by the need of human beings to feel more comfortable and at ease in the quickly developing technocratic world than they use to feel. Ambient intelligence can increase the quality time for people through novel services, and entertainment providing an enhanced user experience.

Network Components An ambient intelligent home system can be viewed as a large scale distributed network of elementary computing devices that are connected in some way. The computing elements can be divided in external and internal nodes. The external nodes, which are often called terminals, account for input and output and may interact directly with the environment and the user. Examples are sensors and actuators, interactive screens, displays, and input devices for speech, handwriting and tactile information. The terminals often need to be small and handy, which introduces the need for low power electronics. This issue will become even more pronounced when people start to carry the devices with them. In this respect one speaks of wearables, indicating that electronics will be integrated into clothing. The internal nodes predominantly refer to computing elements that carry out certain network functions such as data processing, storage, and routing. Here, also low power issues will play an important role in addition to storage capacity and speed.

communication. Here, one either envisions a situation in which small hardwired terminal networks are wirelessly connected to a global inhome network, or a situation in which the terminals are wirelessly connected to a hardwired home network. A decisive choice is still to be made.

WWICE: The First Approach Ambient intelligence is swiftly building up. Philips Research has developed a prototype in-home system called WWICE, which stands for World Wide Information, Communication and Entertainment, that supports several personalization functions in a networked home environment. The functions that are supported include interoperability, follow me, and speech access.

The systems is based on 1394 network technology and is fully operational in a physical home environment consisting of three rooms at Philips Research Eindhoven. A salient feature of the system is the concept of tokens that contain personalized information and can be used to carry applications from one room to another.

Furthermore, WWICE contains a multimodal social user interface that supports the user through speech interaction and advanced graphics.

WWICE is the first of a series of functional prototypes through which the feasibility and usability of ambient intelligent home systems are investigated. Further directions for investigations are the integration of home archiving functions and the integration of web controllable smart devices to support access to the Internet. We are convinced that these challenging concepts will strongly support the development of ambient intelligence.

Access Networks The communication network of a ubiquitous home system should meet certain requirements. In the first place it should support interoperability, which refers to a situation in which terminals are easy to add, replace, or remove. An example is the IEEE 1394/HAVi network that has been developed by a Emile Aarts & Rick Harwig, Philips Research consortium of consumer electronics manufacturers, including Philips and Sony.

Furthermore, the network must support multiple Informatie media, including graphics, video, audio, speech, www.research.philips.com www.meet-the-software-company.nl handwriting, and tactile information.

Currently, much effort is spent in augmenting the Internet with some of these features, such as audio, video, and speech. Also the capacity of an in-home network should be sufficiently large, with respect to both the number of terminals that can be connected to it, and the communication bandwidth. There is also the issue of wireless

herfst 2001

onderzoek 19

De opleidingscommissie Informatiekunde De opleidingscommissie Voor elke opleiding is er een opleidingsoommissie ingesteld (OC). De opleidingscommissies leveren een bijdrage aan de ontwikkeling van de kwaliteit van het onderwijs door middel van adviezen aan de directeur van het onderwijsInstituut (OWI) en/of de opleidingsdirecteur en/of de decaan van de faculteit. De commissies worden altijd geraadpleegd bij de vaststelling of wijziging van de onderwijsprogramma’s en de Onderwijs- en Examenregelingen (OER). De samenstelling van de commissies is geregeld in het faculteitsreglement. De helft is gereserveerd voor studenten, de rest voor wetenschappelijk personeel.

De opleidingscommissie heeft als taak: - Het gevraagd of ongevraagd advies uitbrengen aan de opleidingsdirecteur en/of de onderwijsdirecteur en/of de decaan over alle aangelegenheden met betrekking tot het onderwijs; - De kwaliteit van het gegeven onderwijs bewaken.

Deze commissie is bij uitstek het orgaan voor studenten om hun medezeggenschapsrecht ten aanzien van het onderwijs uit te oefenen.

Onderwijsevaluatie De ervaring van studenten met het onderwijs zijn belangrijk voor het onderwijsinstituut en de docenten die het onderwijs geven. Uiteraard wordt er naar gestreefd om zaken die niet goed lopen zo snel mogelijk te signaleren en op te lossen. Het Onderwijsinstituut maakt hiertoe gebruik van evaluatiegesprekken in de mentorgroepen (eerste trimester propedeuse) en van enquêtes. Jaarlijks worden hiermee alle vakken van het verplichte studieprogramma geëvalueerd. Evaluatie is alleen zinvol bij voldoende respons van de studenten. Doe dus mee met het mentoraat, en vul de enquêtes in!! Je kunt ook direct contact zoeken met de secretaris van de OC, of met de studentleden van de OC. De Opleidingscommissie Informatiekunde Iedere opleiding heeft een eigen opleidingscommissie bestaande uit 5 (of 6) medewerkers en 5 (of 6) studenten van die opleiding. De OC’s zijn verantwoordelijk voor het bewaken van de kwaliteit van het onderwijs. Zij willen dus altijd heel graag weten hoe het gaat met de colleges, de practica, de begeleiding, de assistentie, etc. Tijdens de OC vergaderingen wordt gesproken over bovengenoemde punten. Hierbij worden docenten en studenten uitgenodigd, zodat er een directe discussie kan ontstaan over alle gegeven vakken. De studenten hebben vaak heel goede ideeën over hoe het onderwijs verbeterd kan worden. De docenten staan hier zeker voor open!

Contact personen van de OC-Informatiekunde Er zijn voor Informatiewetenschappen drie opleidingscommissies: - Informatica - Informatiekunde - Kunstmatige intelligentie Contactpersonen (Studentleden) van Informatiekunde: Henriette Cramer [SWI], Henriette.Cramer@student.uva.nl Marit van Dijk [SWI], Marit.vanDijk@student.uva.nl Esther Koree [BIS], Ekoree@science.uva.nl Toon Michel [SWI], Toon.Michel@student.uva.nl Salar Saadatmand [BIS], Ssaadatm@science.uva.nl Richard Tee [SWI], Richard.Tee@student.uva.nl Secretaris: Noor Blauw, noor@wins.uva.nl

20 studeren

cavia

De Komst Van De Robots A.I. was jarenlang een project van meesterregiseur Stanley Kubrick (regiseur van o.a. 2001: A Space Odyssey, A Clockwork Orange, The Shining en het onderschatte Eyes Wide Shut) naar een verhaal van Brian Aldiss.

Maar al voordat hij in 1999 stierf, vroeg hij Steven Spielberg, met wie hij vooral via de fax contact had, om de film af te ronden. En als hommage aan zijn collega heeft Spielberg het scenario geschreven en vervolgens de regie zelf op zich genomen. Dit maakt dat de film duidelijk twee invloeden in zich heeft.

In het eerste deel neemt een verteller ons meeneemt naar een post-apocalyptische wereld waar geboorterestricties gelden en de robot als dienaar een onderdeel van de samenleving is.

Men kan zelfs een robot met de emotie creeeren, waarbij liefde de sleutel is tot alle emoties. All you need....

Wouter van Gent Law). Let bij de robots op de cameo stemmen van Meryl Streep, Chris Rock en later ook Robin Williams. Na wat avonturen in een prachtig vormgegeven wereld komen ze terecht Film Review Film: AI (Artificial Intelligence) Regie: Steven Spielberg o.a. te zien in: Kriterion

in de verloren stad aan het eind van de wereld.

Nu gaat de derde en laatste akte in, waarin je je afvraagt op welke toon de film zal eindigen. Zal er een sentimenteel Hollywood happy end komen a la Spielberg of zal Spielberg het gedachtegoed van Kubrick in ere houden en dus de mens als dubbbelzinnig en donker wezen beschouwen en de film mysterieus laten eindigen?

David (Haley Joel “I-see-dead-people” Osment) is een prototype robotjongetje dat gemaakt is Dit einde duurt langer dan om een persoon lief te “Om nou meteen te zeggen dat je eerst vermoedt en de hebben. Hij wordt film lijkt meerdere keren de film net zo saai is als de geplaatst bij een echtpaar, op een andere toon te studie, zou niet alleen een die lijdt onder het feit dat eindigen. Het uiteindelijke flauwe grap zijn maar ook niet de eigen zoon vanwege einde is een mooie waar.” ziekte ingevroren is. De mengeling, waarbij stijl hier is erg die van Spielberg toch genoeg Kubrick. We zien rustige respect opbrengt voor scenes zonder dialoog onder begeleiding van Kubrick maar wel laat zien dat het wel zijn film de muziek van Strauss. Langzaam wint het is. Dit wordt alleen al duidelijk wanneer hij een jongetje het hart van zijn ‘mammy’ en hij blijkt oude bekende uit de kast haalt. bovendien uitstekend koffie te zetten.

A.I. stelt een aantal interesssante morele en Wanneer de echte zoon weer terugkomt in de filosofische kwesties aan de orde en blijft twee familie blijkt de onmenselijk lieve David niet en een half uur boeien. De dialectiek (duur houdbaar te zijn. Zijn ‘moeder’ kan het niet over woord!) tussen sprookje en onmenselijke haar hart laten hem te laten vernietigen. Dus realiteit is een doorlopend thema in de film. laat ze hem achter in een donker bos.

Misschien dat Kubrick daarom een sprookjes regiseur had gevraagd om de film af te maken.

Vanaf hier komt de stijl van Spielberg naar Het acteerwerk is prima en ik tip Teddy nu al voren. Het tweede deel is spectulairder, avonvoor de komende Oscars. tuurlijker en sneller. David gaat op zoek naar de blauwe fee, die hem net als Pinokkio kan Dit is een film voor de toekomst. Maar ik moet u veranderen in een echt jongetje. Hij komt onder waarschuwen. Wanneer u allergisch bent voor andere in aanraking met andere robots zoals de Spielberg sentiment of totaal wars van hoogdrasexmachine Joe (de altijd voortreffelijke Jude vende vragen des levens, dan kan de film net zo saai uitpakken als de studie.

herfst 2001

vermaak 21

Eerstejaarsweekend 2001 Hoewel voor de meeste mensen het Eerstejaarsweekend begon in een grote touringcar begon mijn reis naar campeerboerderij De Klonie in Drenthe in een omgebouwde Opel Manta met gele velgen. Op bestemming aangekomen was het "first things first" en werd de sneeuwmachine opgewarmd en de tap in gereedheid gebracht. Kort daarna druppelden de eerstejaars plus begeleiders binnen. Vertwijfeld besnuffelden ze hun nieuwe omgeving en installeerden hun spulletjes in en rond hun comfortabele bedjes in de ruime slaapzalen. Een groen T-shirt deelt ze in fijne groepjes in om ze vervolgens het bos in te sturen. "En kom niet terug voor je alle opdrachten hebt uitgevoerd!".

Maaike Limper unieke fauna rond De Klonie te bestuderen.

Horen wij de lokroep van de Kotsvogel?

(Blergh!) Of is het Frank Masmeijer aldaar in de verte? (Gesjellig!)

Hierna trok het jonge volk de disco in, alwaar het bier rijkelijk vloeide en de sneeuw in zachte vlokjes op ons neerdaalde. Er werd vrolijk gezongen over bosjes rode rozen en die ene jongen in Tirol (die vrolijk en tof was). Langzaam vertrokken de eerste mensen naar hun slaapkwartier, hoewel er anderen nog toch tot diep in de nacht allerhande vermaak vonden.

(De overige gebeurtenissen van vrijdagavond zijn gecensureerd).

Okee, In het zaterdaggeurige, ochtend. Mijn groene, ietwat god wat een soppige bos brakheid weer. rond de En het regent boerderij ook nog. leren de Waar heb ik Eerstejaars dit aan hun eerste verdiend? M'n lessen in doorgezakte Studentenbed heeft survival. Hoe weer alles maak je een behalve biertje comfortabel openen gelegen en zonder van de opener? (Met sportochtend je tanden).

Belangrijk onderdeel: Het aan elkaar tapen van personen. zal ook wel Hoe maak je een mooi kampvuur als alles nat is? (Steek je T- niks komen met die blubber buiten! Dan maar shirt in de fik, er staat toch Microsoft op). En zo naar de keuken sjokken voor een ontbijtje.

Gelukkig aan eten geen gebrek. Her en der nog vele andere nuttige vaardigheden! wordt al wat opgestaan en nagekletst over de Vele ervaringen rijker keerde men terug op de gebeurtenissen van de afgelopen nacht. Hee boerderij voor een warme hap en een koel wacht 'ns even ik heb het Happy Hour (gratis drankje. Hierna kon het echte werk beginnen; bier) gemist! Gelukkig krijgen we nog een kans het is tijd voor de Knock-Out Show! Het en zie ik alles alweer wat rooskleuriger in. Terwijl basisprincipe van deze show is simpel; wijs een de andere mensen nog even een filmpie kijken presentator aan, geef hem een paar flessen besluit ik 'ns te vragen wat voor leuks we wodka en wacht tot hij Knock-Out gaat! vanmiddag in het bos gaan doen. Makkelijker Daarnaast moet de arme jongen natuurlijk nog gezegd dan gedaan. De spelleider wordt wat mensen het podium oproepen om allerlei geteisterd door een zware kater ("ugh, ik ga gekkigheid uit te halen... Na dit alles werd er dood..."). wederom het bos ingetrokken. Ditmaal om de

22 vermaak

cavia

Na een tijdje krabbelt hij toch uit bed en wordt tegen. Frank laat nog even zien dat zijn handen de organisatie ingelicht over het volgende raar doen, eerstejaars geven hun eigen impresbosspel. "Iets met een opdrachtje doen en sie van de Knock-Out show en er wordt hun mensen aan elkaar vast tapen...". Aaah, dat heuse stripteasewedstrijd gehouden. Oke, maakt alles veel duidelijker! Jee! Nu kunnen we genoeg van dit alles! Het is tijd voor sneeuw! weer op pad!

Want sneeuw Ik neem mijn is fijn! En dat dwerg mee en niet alleen, het ga op zoek heeft ook nog naar een fijn 'ns raar effect stekkie in het op mensen. Tbos. Aah wat shirts worden een mooie kapot gekuil daar past scheurd, dwerg prima mensen lopen in! Okee rond in hun jongens doe handdoek en het het bier vliegt zonnedansje! in de rondte.

En zo wordt Ik moet er weer een zeggen dat ik hoop onzin zelf ook niet gedaan en helemaal meer vooral een De meeste mensen bleven niet nuchter. weet hoe deze hele hoop avond eindigde (zal wel door de sneeuw komen) tape verbruikt. Ha, eindelijk weer 'thuis'!. Nog ff maar hoe dan ook; op de of een of andere een filmpje kijken, wat eten en dan het podium manier vond ik mijn weg weer naar mijn bedje. op voor de Bonte avond...

Zondagochtend. Wakker worden. Opstaan.

Alle groepjes hebben de tijd gehad wat leuks Ander mensen wakker maken. Slapen gaan. voor te bereiden en ik ben dan ook zeer beWakker worden. Opstaan. Mensen wegsturen nieuwd. Enkele groepjes vonden het nodig de ("Zoek het bier jongens! Het ligt ergens in het organisatie smerige dingen te laten drinken en bos!"). Opruimen. Bus instappen. Brak zijn. tot sex met opblaaspoppen te dwingen. Dan nu Slapen gaan. maar eens die eerstejaars laten zien dat wij veel sneller kunnen drinken dan zij! Oeps, dat valt

herfst 2001

vermaak 23

Advertentie Utopics