Flowzine, September 2018

FLOWZINE UITGAVE NUMMER 15 EDITIE SEPTEMBER 2018

HET MAGAZINE VAN STUDIEVERENIGING FLOW

OLAV VAN DAM & BORRE PUTMAN VAN BOL.COM’S SOCIAL MEDIA TEAM

ISABEL VAN LAARHOVEN PROJECTMANAGER MARKETINGCOMMUNICATIE VAN NS

KANDIDAATSBESTUUR 2018-2019 LEER ROBBERT, NINA, AYRA, DIRK EN ANOUK KENNEN

Inhoudsopgave 11

7

Interview met Olav van Dam & Borre Putman, werkzaam bij Bol.com

15

23

Interview met het 17e kandidaatsbestuur van Flow

Interview met Rupert Parker Brady, schrijver van ‘Appie Tomorrow’

2 Column: ‘Van beach cleanups tot vegetarisch voor één dag’ 3 Wat een studentje in haar vrije tijd doet 4 Column: ‘Shopstruggles’ 5 Offline als luxe

Het Engelse gedeelte start op p. 15

1

Interview met Isabel van Laarhoven over crisiscommunicatie bij NS

19 Veranderingen in het CIW curriculum 20 Flow’s vakanties 21 Tilburg is sportiever dan je denkt 22 Column: ‘Live Forever’ 27 Serious games 30 Column: ‘Misschien heb ik een hittegolf veroorzaakt. Oeps.’

Alléén maar lof Aan alles komt, vroeg of laat, een einde. Je kindertijd ligt (waarschijnlijk) al lang achter je, en geloof het of niet: er komt ook een tijd dat je niet meer iedere avond in de kroeg kunt staan (tenzij je achter de bar gaat werken, maar dat is een ander verhaal). Zo komt er ook een einde aan mijn jaar als inFlowcommissaris. Ik voel me voldaan, maar vooral trots. Trots op mijn commissieleden, trots op hetgeen wat we samen hebben neergezet.

Trots dat we de nieuwsbrief om hebben durven gooien, en trots dat we het eerste (deels) Engelstalige Flowzine uit hebben gebracht. Ook ben ik apetrots dat wij deze laatste editie van het Flowzine zo’n ontzettende knaller hebben weten te maken. Interviews met Bol.com, Albert Heijn en NS, say what?!

Hoewel ik bovenal trots ben, ben ik ook ergens verdrietig dat dit het einde is van dit mooie inFlowjaar. Ik ga mijn lieve commissieleden missen, en wil hen bij deze nog even persoonlijk bedanken. Elaine, jouw altijddurende enthousiasme is aanstekelijk. Zolang je dat vasthoudt, kun jij alles bereiken. Laura, jij wist ons altijd weer te verblijden met luchtige stukjes en subtiele woordgrapjes. Heb je hem al gespot in deze editie? Merel, voor jou was niets te veel. Je was altijd in om te helpen, en hebt enorme persoonlijke groei meegemaakt. Dat is zo leuk om te zien! Jesse, jouw aangeboren schrijftalent is onmiskenbaar, en blijft me verbazen. Als je hier later niets mee gaat doen, kom ik je persoonlijk opzoeken en motiveren om het tóch weer op te pakken. Anne, jouw kritische blik en ervaring bij Dante leverden supersterke, leerzame stukken op. Het is leuk om je nieuwe blog te volgen, waar je veel post op het gebied van milieuvriendelijkheid en duurzaamheid. En dan nog Nina, mijn lieve bestuursbuddy wiens netwerk zo groot was dat ze altijd wel weer iemand kende om te interviewen. Lieve commissieleden, bedankt!

- Ayra Lintsen

Colofon: Flowzine 15e editie, september 2018 Studievereniging Flow Esplanade building 204 Adres: Warandelaan 2 5037 AB Tilburg E-mail: info@svflow.nl Vind ons op: Facebook, Twitter, Instagram, YouTube, Snapchat & LinkedIn. Volgend Flowzine: eind 2018

Dit nummer is gemaakt door: Ayra Lintsen (commissaris), Nina Serpenti (bestuursbuddy), Elaine Buis, Laura Groeneveld, Merel Groot, Jesse Janse & Anne Kessels Met medewerking van: Anouk den Doelder, Appli, Borre Putman, Dirk Goosen, Dore de Smidt, Isabel van Laarhoven, Lulu Stoffer, Marjolein Antheunis, Nina Rooze, Olav van Dam, Robbert Spaargaren, Rupert Parker Brady, Theaters Tilburg, VPRO Tegenlicht

Van beach cleanups tot vegetarisch voor één dag Wereld Milieudag, Wereld Oceanendag, Earth Overshoot Day, Trees for All, beach cleanups, een nieuwe Klimaatwet en zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal speciale dagen en initiatieven die aandacht vragen voor het feit dat wij mensen de aarde vervuilen, overbelasten en uitputten, in de hoop dat er nog iets te redden valt.

Het is natuurlijk niet nieuw dat de mens de aarde aanpast en aantast, want dat doen we al zo lang als we bestaan. Maar de roep om verandering wordt wel steeds harder en dringender. Hopelijk gaan dat geroep en bijbehorende initiatieven helpen en blijven we niet massaal denken dat de ander dat wel doet. Het heeft weinig effect als slechts een enkeling wat probeert te veranderen aan zijn of haar gedrag en de rest van de ruim 7 miljard mensen de aarde gewoon blijft vervuilen en belasten. Dat is dweilen met de kraan open.

Ik ben helemaal niet van mening dat je meteen je hele leven moet omgooien, maar ik ben wel voorstander van het maken van wat kleine aanpassingen. Dat is echt makkelijker dan je denkt! Koop bijvoorbeeld niet steeds een flesje water in de supermarkt, maar schaf een Dopper (of een soortgelijke, navulbare fles) aan. Koop ook niet elke keer wanneer je boodschappen gaat doen een plastic tasje, maar neem je eigen boodschappentas mee. Die zijn er in zoveel soorten, kleuren en maten, daar zit er echt wel eentje bij waarmee je over straat durft. Vraag in een restaurant of op het terras om een glas bij je cola in plaats van een rietje. Of eet eens één dag in de week vegetarisch, dat overleef je echt wel! Gooi je afval niet zomaar op straat, maar in de prullenbak en probeer er dan ook een beetje op te letten dat je het scheidt. Het lijkt misschien vanzelfsprekend dat je je afval niet op straat gooit, maar het is ongelofelijk hoeveel afval er jaarlijks op de stranden wordt gevonden. En, last but not least, spoor de mensen om je heen aan om hetzelfde te doen, want als we allemaal zulke kleine aanpassingen maken, dan komen we er echt wel, zijn al die roepen om verandering niet voor niks geweest én lopen er over honderd jaar ook nog achterachterkleinkinderen van ons rond op deze planeet.

Anne Kessels

2

Tekst: Elaine Buis

Wat een studentje in haar vrije tijd doet In deze editie: vrijwilligerswerk! Lulu Stoffer zit in het bestuur van Serve the City.

Serve the City Tilburg is een vrijwilligersorganisatie voor en door studenten, wat betekent dat zowel het bestuur als alle vrijwilligers studenten uit Tilburg zijn.

Ze zetten zich in voor de minderbedeelden in Tilburg om hen een leuke dag te bezorgen. Met een klein beetje moeite kunnen mensen een heel groot verschil maken en daar haalt Serve the City haar kracht uit!

Met welke projecten houden jullie je zoal bezig?

We hebben per jaar ongeveer twaalf projecten en elk project heeft een eigen doelgroep. Hierbij kun je denken aan moeilijk opvoedbare kinderen, moeders in een ‘blijf van mijn lijf huis’, vluchtelingen, daklozen, ouderen, etc. Bij elk van die projecten hebben we als doel om de doelgroep iets mee te geven, dit kan iets materieels zijn maar ook een gedachte. Met ouderen willen we door middel van bijvoorbeeld een muziekavond bereiken dat zij zich weer jong voelen en het gevoel krijgen dat ze weer de hele wereld aankunnen. Bij de activiteit met moeders in een ‘blijf van mijn lijf huis’ organiseren we een bingo waarbij ze spullen kunnen winnen die ze kunnen gebruiken als ze weer op zichzelf gaan wonen.

Zo proberen we iedereen én een leuke dag te bezorgen én ze iets mee te geven waar ze nog iets aan hebben.

Wat maakt Serve the City Tilburg anders dan de vereniging in andere steden?

Serve the City zit in steden over de hele wereld, niet

3

alleen in Nederland. In Tilburg bestaat onze gehele stichting enkel uit studenten. Weliswaar hebben we een ontwikkelingscoördinator die ons hier en daar ondersteunt, maar het brein achter de gehele organisatie in de stichting zijn studenten. In andere steden bestaat de stichting uit volwassenen die dit bijvoorbeeld naast hun werk doen. Dit maakt Serve the City Tilburg erg bijzonder en leuk, je leert ontzettend veel leeftijdsgenoten kennen die allemaal iets willen betekenen voor een ander en zo kunnen we laten zien dat studenten wel degelijk iets anders doen dan alleen feesten en studeren.

Jullie werken ook samen met verschillende studieverenigingen, hoe gaat dit in zijn werk?

We werken inderdaad samen met verschillende verenigingen, zowel studieverenigingen als studentenverenigingen. We hebben de afgelopen twee jaar gemerkt dat er een steeds grotere behoefte is aan laagdrempelig vrijwilligerswerk waar studieverenigingen aan mee kunnen werken. Over deze ontwikkeling zijn wij natuurlijk enthousiast en daarom hebben we bij Serve the City Tilburg drie opties. De eerste optie is dat je als studievereniging met een aantal leden een dag komt helpen op een van onze bestaande activiteiten. De tweede optie is dat de studievereniging met een aantal leden deel uitmaakt van een al bestaande commissie.

De laatste optie is dat je een compleet nieuwe activiteit mag neerzetten. Dit valt bij ons onder de kleine Activiteitencommissie, die dit jaar is gestart om meer plek te bieden aan verenigingen. Een studievereniging en Serve the City Tilburg leveren dan allebei commissieleden om met elkaar een

nieuwe, wat kleinere, activiteit te organiseren. Hierbij kan je denken aan bijvoorbeeld wandelen en picknicken met ouderen.

Is er ruimte voor eigen ideeën en projecten?

Vanuit Serve the City wereldwijd zijn er weinig grenzen of voorwaarden aan de projecten gesteld, zolang het doel maar wordt bereikt. Iedere stad is dus behoorlijk vrij in wat zij willen organiseren. Omdat wij uit alleen maar studenten bestaan, vinden we het belangrijk dat zij zich betrokken voelen bij de stichting. Daarom werken wij vanuit de vrijwilliger en niet vanuit onszelf. De vrijwilligers komen met input, wij als bestuur proberen het mogelijk te maken. Dit houdt in dat wij niet bepalen wat er gebeurt tijdens een activiteit, dat bepaalt de commissie. Wanneer een student voor een commissie kiest, kiest hij/zij voor een doelgroep. De doelgroep is het enige wat dan vaststaat, de invulling is geheel aan de commissie. Daarnaast is het ook mogelijk om met een idee voor een nieuwe doelgroep te komen, hier staan we juist enorm voor open. We vinden het fijn als onze vrijwilligers meedenken en met ideeën komen en zullen altijd proberen deze mogelijk te maken.

Hebben jullie tips voor studenten die graag met vrijwilligerswerk zouden willen beginnen?

Zeker! Begin met iets laagdrempeligs, zo kom je erachter of het echt iets voor je is en of je er plezier in hebt. Als dagvrijwilliger bij Serve the City Tilburg heb je geen verplichtingen, je kan één dag komen helpen om te ontdekken of onze projecten je aanspreken. Mocht je het leuk vinden, dan kan je lid worden van een commissie.

Onze commissies zijn flexibel en kosten relatief weinig tijd: ze werken gemiddeld twee à drie maanden aan een project voor gemiddeld 1 uur per week. Veel commissieleden doen daarom twee commissies per jaar bij ons, het is makkelijk te combineren met je studie. Er is natuurlijk nog veel meer vrijwilligerswerk te doen buiten Serve the City, maar bij veel organisaties bind je je voor een bepaalde tijd en een bepaald aantal uren per week en dat is precies waar studenten vaak geen behoefte aan hebben. Voel je je geroepen om op een flexibele en laagdrempelige manier vrijwilligerswerk te doen? Neem dan contact met ons op, want jij kan het verschil maken!

Column: Laura Groeneveld Als ik het laatste tentamen af heb en het bij de 80%-van-alle-gevallen chagrijnige surveillant heb ingeleverd, ga ik meestal meteen op vakantie of staan er dusdanig veel plannen voor de deur dat ik me niet zo snel hoef te vervelen. Deze zomer is het echter een ander verhaal, omdat ik me eens heel verstandig heb voorgenomen om al die leuke Flow-activiteiten terug te verdienen.

Gelukkig zit er voor mij af en toe ook nog wel een vrije dag tussen. Behalve het vakantiegevoel dat we, op het moment dat ik deze column schrijf, al vier weken lang non-stop uit de zon en de warme temperaturen kunnen halen, put ik dat vakantiegevoel deze zomer ook uit wat anders.

winkel weer terugkomen, vermaak ik me er uitstekend mee. Dat shoppen doe ik niet in m’n uppie, want ik heb natuurlijk wel advies nodig. En ja, dan mis je via WhatsApp toch wel de non-verbale cues (jazeker, dat was een poging om deze vakantie ook nog aan nuttige, studie-gerelateerde dingen te denken).

Het is vaak wel een dingetje met wie ik ga winkelen, en daarin zit nogal een verschil. Toen ik met mijn vader een dagje naar Amsterdam was en we de eerste (en meteen ook de laatste) winkel binnengingen, bleek dat niet zo’n goed idee: eenmaal in de wachtrij voor de pashokjes was hij namelijk al naar buiten gevlucht. Saillant detail: buiten stortregende het.

Maar goed, hij geeft dan ook niet zoveel om kleren en herkent zich ook niet zo in het ervaren van ‘shopgeluk’.

En met het oog op minimaliseren en een beetje meer duurzaamheid is dat misschien wel goed ook.

Shopstruggles

Juist: die verdiende centen weer terug onze economie in pompen door te shoppen, te shoppen en nog eens te shoppen. Hoewel de terug-naar-hippe spijkerrokken en wijde broeken met streep aan de zijkant steeds in elke

Deze column gaat verder op pagina 5

4

Deze column begint op pagina 4

Volgens een onderzoek van Kortingscode.nl zouden de Zeeuwen onder ons dat ook een beetje meer moeten doen – zij geven per maand namelijk een slordige €92,- euro uit aan kleding, terwijl de Friezen in het hoge noorden een stuk zuiniger zijn met een nette €52,-. Tsja, je moet natuurlijk ook wel fabulous kunnen flaneren langs de Zeeuwse kust. Minder kleren kopen, dus? Nee, mijn vrouwenbrein werkt toch net iets anders: in mijn ogen is het een beter plan om oude kleren op te ruimen en die lege ruimte in mijn kast op te vullen met frisse kleren in allerlei kleurtjes.

De kledingcontainers tegenover de Jumbo zijn dus weer goed gevuld met oude T-shirts en echte One Direction fangirlhemdjes. Bovendien heb ik het heerlijke shopgeluk mogen ervaren met mijn nieuwe aankopen

(deze keer wel samen met mijn moeder in plaats van mijn vader). Nu is er wel één klein probleempje: in augustus staat mijn exchange voor de deur. Dus, lieve medestudenten, mocht je na je heerlijke vakantie en tijdens het lezen van dit Flowzine een geniaal idee hebben om een hele kledingkast via het ruimbagage van KLM te vervoeren, dan hoor ik het graag.

Ik zal het dus echt met minder kleren moeten doen vrees ik, maar ik ga me eerst maar eens bezig houden met mijn vakantiekoffer. Maar hé, gelukkig zijn dat allemaal maar luxeproblemen. Veel belangrijker is natuurlijk hoe ik aankomend semester én voldoendes én zoveel mogelijk gezellige avondjes ga combineren.

Adios, amigos!

Tekst: Merel Groot

Offline als luxe Hier in Europa is het nauwelijks voor te stellen dat de helft van de wereldbevolking geen toegang heeft tot het internet, terwijl het voor ons vanzelfsprekend is. Grote techbedrijven zoals Facebook en Google willen heel de wereld graag verbinden met het internet. In de aflevering ‘Offline als luxe’ van VPRO Tegenlicht komen verschillende mensen aan het woord die zich afzetten tegen deze ontwikkelingen en wordt het verhaal verteld van mensen die offline leven.

Overal internetverbinding In 2013 begon Google met het ‘Loon project’. Het idee van dit project was om luchtballonen met Wifiapparatuur op te laten, om zo ook in afgelegen gebieden voor internet te zorgen. Ze brengen deze technieken graag naar derdewereldlanden zonder dat de regeringen van deze landen hiervoor hoeven te betalen. Ook de gebruikers hoeven hier geen cent voor neer te leggen. Het idee hierachter wordt door internetcritici surveillance capitalism genoemd. Dit houdt in dat bedrijven diensten aanbieden die voor de gebruiker gratis zijn, maar dat diezelfde bedrijven ondertussen wel data genereren die ze door kunnen verkopen aan adverteerders.

5

Ook Mark Zuckerberg, de CEO van Facebook, heeft als streven om de hele wereld door middel van het internet te verbinden. Door verbonden te zijn met het internet, hebben mensen veel meer mogelijkheden en krijgen ze gemakkelijk toegang tot allerlei informatie. Zuckerberg schetst het beeld van een kind in India dat dankzij het internet wiskunde kan leren. Hier zit echter meer achter dan op het eerste gezicht lijkt. Naast de gigantische hoeveelheid data die Facebook tot zijn beschikking krijgt als het bijvoorbeeld heel India met het internet weet te verbinden, wordt er zo namelijk ook een nieuw gebied gecreëerd waar Facebook zich kan verspreiden. Op die manier kan en zal het bedrijf blijven groeien.

Het boek The Circle van Dave Eggers gaat over een groot internetbedrijf dat één online identiteit creëert voor alle gebruikers door persoonsgegevens, emailadressen, social media accounts en bankgegevens te combineren.

Het bedrijf gaat steeds verder in het uitbreiden van dit account. Op den duur worden er microchips in kinderen geplaatst om kidnapping tegen te gaan en worden er overal camera’s geplaatst, waarvan de beelden door iedereen kunnen worden bekeken. Het bedrijf zegt dit te doen met het idee om de wereld vrij te maken van corruptie, geheimen en misdaad. Als alles gezien wordt, zal je ook nooit iets doen waarvan je niet wilt dat andere mensen het weten. De keerzijde is dat het bedrijf het monopolie krijgt op alle data van het doen en laten van mensen.

Er zijn mensen die bang zijn dat er geen plek meer zal zijn waar je onzichtbaar kunt zijn en niks dus meer geheim zal zijn op het moment dat grote techbedrijven alle data in handen krijgen. Er zijn dus zeker gelijkenissen tussen het doembeeld dat geschetst wordt in The Circle en daar waar de wereld op dit moment naartoe gaat. Vragen als ‘zijn data vermogen?’ en ‘kunnen data privébezit zijn?’ zijn hierdoor erg relevant.

De Amerikaanse onderzoekster Shoshana Zuboff deed hier interessante uitspraken over: “Will we be the masters of information, or will we be its slaves?” en “If the digital future is to be our home, then it is we who must make it so”.

Offline leven Het idee heerst dat we beter af zijn als we meer offline zijn. Inspiratie hiervoor wordt gezocht bij mensen die het online leven hebben afgezworen. Niet allemaal per se uit privacyoverwegingen, of omdat ze bang zijn voor waar het internet naartoe gaat, maar omdat ze het niet nodig achten. In de VPRO Tegenlicht aflevering ‘Offline als luxe’ wordt schrijver Aram Pachyan, die helemaal analoog leeft en zelfs zijn boeken schrijft op een typmachine, geïnterviewd. Zonder de afleiding van technologie kan hij zich volledig storten op zijn schrijfwerk. Hij ondervindt geen problemen door het offline zijn. Iedereen in zijn omgeving is eraan gewend en past zich erop aan.

Ook in de gemeenschap van de Amish in de Verenigde Staten wordt er zo min mogelijk technologie gebruikt. Ze rijden rond op paard en wagens en hebben computers die slechts de hoognodige functies hebben; je kan er niet mee online gaan.

Op vakantie Als je internetloos of smartphoneloos leven googelt, kom je allerlei websites tegen die advies geven. Smartphone detoxing is populair. Er zijn bijvoorbeeld hotels, speciaal zonder bereik, waar je naartoe kan om even afscheid te nemen van je telefoon en je volledige aandacht kan richten op de mensen om je heen. Steeds meer mensen willen op vakantie kunnen ontsnappen aan het online leven.

Dore de Smidt, tweedejaars CIW-studente, ging op vakantie naar Slovenië. “Tijdens de huttentocht had ik heel slecht bereik, soms zelfs helemaal geen. Op een dag van mijn vakantie besloot ik om met mijn neefje een berg te beklimmen. Op de top aangekomen zag ik tot mijn verbazing dat ik opeens bereik had!” Op de vraag hoe ze het vond om zo sporadisch bereik te hebben, antwoordde ze: “Ik vond het superchill! Omdat je gewoon even geen contact hebt met de ‘gewone’ wereld vergeet je het bestaan daarvan ook even. Dus alle drama, zowel je persoonlijke zaken als bijvoorbeeld dingen die Trump doet, krijg je even niet meer mee.

Daardoor heb je het gevoel echt even los van de wereld te zijn en kan je volledig genieten van het moment en de bergen, sterrenhemel en mensen om je heen.”

Naast deze vakantie ging ze ook nog een week rondreizen met vrienden. Toen had ze al haar socialmedia-accounts geblokkeerd. Zo was ze een week écht offline: “Dat was zo zen. Ik kan me de laatste keer dat mijn hoofd zo leeg was eigenlijk niet herinneren.”

Op momenten vond ze het ook wel lastig, omdat je normaal gesproken je telefoon ook regelmatig gebruikt voor entertainment, “nu moest ik opeens andere dingen gaan verzinnen.” Zo heeft ze zichzelf een nieuw jongleertrucje geleerd en geprobeerd een bal hoog te houden. “Maar mijn favoriete hobby was in het gras liggen, omhoog staren en verder niks doen.” Negatieve effecten ervoer Dore nauwelijks. Het enige wat ze lastig vond, was dat haar andere vrienden hun telefoon nog wel gebruikten: “Dan voel je je toch wel buitengesloten.”

Op vakantie gaan zonder bereik of smartphone wordt dus steeds populairder. Hopelijk zullen er altijd plekken blijven waar dit mogelijk is. Anders zal het aan iedereen zelf zijn om de stap naar een offline vakantie (of zelfs leven) te zetten. Want zelfs op Facebook komen artikelen langs over op reis gaan zonder telefoon en een dagje leven zonder internet. Ironisch, niet?

6

7

Tekst: Merel de Groot & Anne Kessels

Bol.com op social media Een interview met Olav van Dam en Borre Putman In juni van dit jaar haalde Bol.com twee prijzen binnen bij de zakelijke uitreiking van The Best Social Awards, namelijk de prijzen in de categorieën Beste Merk en Beste Webcare. Dat vonden we een goede reden om Olav van Dam en Borre Putman van Bol.com te interviewen.

O

lav van Dam is Social Media Manager bij Bol.com, wat betekent dat hij verantwoordelijk is voor alles wat er binnen de social media kanalen gebeurt. Borre Putman werkt als Community Specialist bij Bol.com.

Dat houdt in dat hij ‘The Social Hub’ aanstuurt, een team dat het Community Management doet op de openbare kanalen van Bol.com. Daarnaast ondersteunt hij Olav waar nodig.

In de categorie Beste Merk van de Social Awards wordt de Facebookpagina van Bol.com beschreven als een entertainmentpagina. Was het ook jullie doel om vooral voor entertainment te zorgen?

Olav: ‘Nee, dat is zeker niet het doel. Wat wij graag willen bereiken is dat mensen Bol.com een leuk merk vinden. Het nieuws is tegenwoordig super negatief, je wordt eigenlijk van alle kanten gebombardeerd door negativiteit, ook op social media. Dit terwijl uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat positieve berichten veel beter zijn voor mensen dan negatieve. Met dat in het achterhoofd ben ik gaan denken over hoe wij beter kunnen zijn dan de rest. Door puur op humor en eigenzinnigheid te focussen, hopen we een positieve draai te geven aan ons merk. Misschien kunnen we dan wel gewoon zorgen voor die glimlach op het gezicht van de mensen. Daarin zijn we uitermate geslaagd het afgelopen jaar.’

Wat zorgt er dan voor dat jullie beleid op social media erbovenuit steekt?

Olav: ‘Dat komt door een aantal factoren. Ten eerste worden alle posts die wij plaatsen op social media gecreëerd door mensen die gewoon bijzonder goed zijn in wat ze doen.

Het is de samenwerking tussen het reclamebureau waarmee we samenwerken, The Social Hub, Borre en ik, die ervoor zorgt dat wij zo afschuwelijk goed zijn. Daarnaast hebben

we bij het samenstellen van de randvoorwaarden voor onze posts natuurlijk wel gekeken naar hoe we anders kunnen zijn dan de rest. Als Heineken bijvoorbeeld super goede content creëert rondom de Olympische Spelen of de Gay Pride, dan haken wij in op de momenten dat andere merken, zoals Heineken, niet inhaken. Zo zorgen we ervoor dat wij niet op dezelfde events mikken, want dan zou je veel minder mensen bereiken door een veel te grote dichtheid op Facebook. Daar zijn we heel succesvol in geworden. Wij haken in op Temptation Island, het weer, datgene dat op die dag speelt. Gelukkig hebben we genoeg vrijheid en zijn we flexibel genoeg om dat ook echt te kunnen. Bovendien is het superbelangrijk dat je de kennis hebt, de humor snapt en het internet begrijpt en dat is bij ons het geval.’

Als winnaar van beide prijzen wordt Bol.com beschreven als ‘erg gevat en brutaal, durft het randje op te zoeken en weet pakkend het publiek te bereiken’. Hoe zorgen jullie ervoor dat reacties gevat en brutaal zijn, maar wel klantvriendelijk blijven?

Borre: ‘Als wij als Bol.com iets posten en er wordt daaronder een comment geplaatst met een klantvraag, dan wordt daar natuurlijk heel serieus op gereageerd. Maar het grootste deel van de vragen zullen klanten eerder op hun eigen tijdlijn plaatsen, dus dat wordt op een heel andere plek weergegeven. Nu zijn we daar ook weleens grappig, bijvoorbeeld als een klant een vibrator krijgt maar een washandje had besteld, maar dan plaatst die klant dat openbaar om er daadwerkelijk een grapje van te maken.

Desondanks is het natuurlijk wel de uitdaging om zowel superservice te leveren als grappig te zijn in de comments.’

Olav: ‘We screenen ook iedere comment. Op het moment dat we het idee hebben dat een klant gewoon gefrustreerd is, zullen we daar altijd op een passende manier op reageren.

Zodra er ruimte is om er met een knipoog op te reageren, zullen we dat altijd doen.’

8

In hoeverre beïnvloeden persoonskenmerken (zoals leeftijd en geslacht) van de persoon waarop gereageerd wordt de manier waarop er gereageerd wordt door The Social Hub? Olav: ‘Dat beïnvloedt onze berichten heel erg. Wanneer er bijvoorbeeld een jongen met een comment reageert die vol staat met spelfouten zouden wij kunnen reageren ”Pak de VanDale er eens bij en ga werken aan je Nederlands, want je bakt er echt helemaal niks van”, maar als je vervolgens zijn profiel bekijkt en ziet dat de jongen bijvoorbeeld een autistische beperking heeft dan ga je de mist in. Dat gebeurt weleens, want we hebben niet altijd alle tijd om iedereen goed te bekijken, maar ik vind het wel belangrijk om op het randje te blijven acteren. We blijven op die manier wel in het gespreksonderwerp, in plaats van dat we op safe gaan spelen en over een half jaar niemand meer over ons praat.’

Is een post of comment van Bol.com wel eens heel erg uit de hand gelopen?

Olav: ‘Verder hebben we ook een seksquotum, sex sells natuurlijk, maar we willen niet als een plat merk worden ervaren. Daarom hebben we afgesproken dat we één keer per kwartaal een seksueel getinte grap kunnen maken. Verder hebben we geen restricties.’

Uit wat voor mensen bestaat jullie team?

Olav: ‘Het zijn gewoon mensen zoals jij en ik. De posts worden verzonnen door het team van het reclamebureau, door de jongens hier van The Social Hub, soms verzin ik iets, soms komt er een idee vanuit de organisatie. Het is absoluut niet zo dat we hier ergens een soort apenkooi hebben waar mensen door de ruimte heen slingeren en gekke dingen bedenken, maar de mensen die bij ons het gros van de posts bedenken, zijn wel professionals. Dat zijn mensen die daarin opgeleid zijn en daar de hele dag mee bezig zijn. Mensen denken soms dat we dit soort grapjes zo even uit onze mouw schudden, maar dit is serieus werk en een fulltime job.’

Olav: ‘Ik heb de algemeen directeur weleens aan mijn bureau Borre: ‘Vaak zeggen mensen “Dat lijkt me de meest ideale gehad. Wanneer we bijvoorbeeld religieus getinte comments baan, comments schrijven voor Bol.com”, maar als je tweeplaatsen, gaat dat eigenlijk altijd fout. We of driehonderd woordgrappen per week moet hebben nu dus ook een soort van no politics schrijven, is dat best pittig. Je moet namelijk en no religion regels. Een ander voorbeeld is continu grappig zijn, veertig uur per week. Dat “Ik vind het wel dat we vorig jaar een zwangerschapstest is best een uitdaging.’ belangrijk om op het hadden afgebeeld met daarop het woord randje te blijven acteren. “pizza”. Daarmee refereerden we naar Hoe ziet zo’n dag eruit als je werkt in dit We blijven op die manier een foodcoma, want als je heel veel hebt team? gegeten dan voel je je super dik, bijna wel in het gespreksonderwerp, alsof je zwanger bent. Toen hebben Borre: ‘Wij weten op voorhand in plaats van dat we op safe natuurlijk al wat voor post er komt, dus we serieuze klachten gekregen van gaan spelen en over een fertiliteitsgroeperingen, dus van vrouwen wij brainstormen van tevoren eigenlijk die geen kinderen konden krijgen. Op zo’n al over een aantal dingen. Ten eerste half jaar niemand meer moment zit je wel in dubio, want je snapt brainstormen we over associaties die we over ons praat.” zulke vrouwen wel, want het is helemaal niet hebben met het product. Daarnaast bedenken leuk voor ze, maar aan de andere kant hebben we wat klanten eventueel zouden reageren. Het we wel een hele succesvolle post die mensen grappige is dat je je doelgroep echt leert kennen. super grappig vinden. In dit specifieke geval heb ik toen de Je weet eigenlijk al wat je klanten gaan reageren en daar advertentie stilgezet maar de post niet verwijderd. Dus op die bedenken we ook alvast grapjes op. Een gedeelte wordt dus manier konden we geen mensen meer bereiken die Bol.com voorbereid en wordt zo omgebogen om het passend te maken niet liken, maar hielden we het bij onze eigen community. Daar bij de betreffende consument.’ hadden ze toen gelukkig wel consensus mee.’

Olav: ‘We werken dus minimaal één dag vooruit. Dan worden Heeft The Social Hub, behalve de no politics en no religion gewoon al de woordgrapjes op een bord geschreven en die regels, nog bepaalde richtlijnen waar ze zich aan moeten worden afgestreept wanneer ze gebruikt worden. Dus je kan houden? best wel wat voorbereiden, maar je hebt wel een dedicated team nodig dat daarmee bezig is.’

Olav: ‘Zeker weten! We hebben een soort van checklist, die bestaat uit drie vinkjes die een post moet krijgen. Eén van die Hoe gaan jullie met lastige gevallen op social media om? vinkjes is dat er humor in moet zitten. Het tweede vinkje is dat het onderscheidend moet zijn en het derde vinkje is, denk ik, Borre: ‘In principe is het bij ons zo dat we heel vaak het belangrijkste vinkje, namelijk dat er altijd een product of klantgegevens nodig hebben van klanten, denk aan een propositie van Bol.com centraal in staat. Met een propositie bestelnummer, een e-mailadres of andere persoonsgegevens om bedoelen we bijvoorbeeld “Vandaag voor 14.00 uur besteld, de klant verder te kunnen helpen. En naast ons team is nog een heel webcare team dat eigenlijk achter Facebook Messenger en vandaag nog in huis”, daar kunnen we ook posts omheen creëren.’

Twitter DM zit. Vaak worden ze daarnaar doorgesluisd.’

Borre: ‘En als de post zowel een product als een propositie bevat, doet die post het eigenlijk het best.’

9

Olav: ‘We hebben open en closed operaties, zoals wij dat noemen. Open is wat voor iedereen zichtbaar is en closed is

zodra er persoonsgegevens gedeeld moeten worden, want dat moet je natuurlijk niet openbaar hebben. De open operatie doen we met een groepje van twaalf tot veertien man en de closed operatie bestaat uit ruim 120 mensen. Die zitten ook achter de telefoon, die doen echt de hele klantenservice.’

nodig had binnen de verwachtte levertijd, besluiten om de volgende keer bij een andere webwinkel te bestellen. Dus de afhandeling ervan zorgt er wel voor dat je de consument kan laten terugkomen. Luisteren naar de klant en horen wat het verhaal is, daar zit denk ik de sleutel van het succes.’

Borre: ‘In principe valt het aantal echt lastige klanten nog redelijk mee. Het is ook zo dat we best wel een goede service hebben naar klanten toe. En we hebben allemaal middelen tot onze beschikking, bijvoorbeeld een account waarmee we producten kunnen kopen, om het goed te maken. Daarnaast doen we ook heel erg ons best om echt bij uitzonderlijke gevallen, waarbij het dus echt misgaat, een stapje extra te doen.’

Olav: ‘De klant wil voelen dat hij of zij begrepen wordt, daarin kunnen we dus echt wel het verschil maken.’

Olav: ‘Wij maken soms fouten, het is natuurlijk nog steeds mensenwerk wat wij doen, maar als we dan zo’n fout maken dan doen we er ook wel echt alles aan om het goed te maken, soms zelfs een stapje extra. De klant is natuurlijk wel koning, want als je geen positieve ervaring bij ons hebt, kom je niet terug.’

Bol.com wordt gezien als een bedrijf dat een sterk community management heeft. Hoe zorgen jullie ervoor dat dit het geval is?

Borre: ‘We zijn geen telefoonaanbieder waarbij je een abonnement afsluit voor twee jaar en waarbij je dus voor twee jaar klant bent. Wij zijn een webwinkel waar de klant zelf naar binnen en naar buiten loopt. Bij elke negatieve ervaring kan de klant besluiten om weg te lopen. Service als webwinkel is dus gewoon ontzettend belangrijk om die consument bij je te houden en terug te laten komen.’

Olav: ‘Als jij een abonnement bij Vodafone afsluit voor één jaar, dan denken zij: “Ik heb je binnen, ik kan een jaar lang doen met je wat ik wil”. Het contract dat je bij ons afsluit, is in principe dagelijks opzegbaar.’

Borre: ‘Een consument kan bij wijze van spreken na één keer een pakketje te laat te hebben ontvangen, terwijl hij dat echt

Wat is in jullie ogen het belangrijkste social media platform?

Olav: ‘Voor nu nog steeds Facebook, maar Instagram gaat heel hard. En nu met InstagramTV worden ze, denk ik, wel een serieuze concurrent voor YouTube. Wij zijn dus heel druk bezig met onze strategie voor Instagram. Daarvoor hebben we hele toffe dingen bedacht, en we zijn nu begonnen met het uitrollen van die dingen. Maar Facebook, Instagram en YouTube, dat zijn wel de belangrijkste.’

Wat zijn de ontwikkelingen op het gebied van webcare? Hoe zal het in de toekomst vorm krijgen?

Borre: ‘Dat is best wel interessant. In principe zie je dat Instagram niet echt een kanaal is dat zich heel erg leent voor webcare, vanwege het gesloten karakter. Instagram heeft op dit moment ook niet een API waarmee je daar makkelijk mee kan samenwerken als bedrijf. We zien natuurlijk ook wel een verschuiving van de jongere doelgroep op social media naar platformen als Snapchat, wat ook heel erg gesloten is.’

Olav: ‘Voor webcare zijn dat soort platformen niet zo interessant. Het zal blijven bij Facebook en WhatsApp, want in de toekomst zal WhatsApp een business API openstellen en dus gaan groeien.’

Borre: ‘Ik denk dat WhatsApp nu inderdaad heel erg groot gaat worden en dat webcare daar veel gaat plaatsvinden.

Maar dat neemt niet weg dat mensen het, denk ik, wel leuk vinden om, als er iets misgaat, dat bij ons dan op de openbare kanalen te delen, omdat het dan heel grappig is.’

The Social Hub bij The Best Social Awards

10

Tekst: Elaine Buis & Anne Kessels

Crisiscommunicatie bij NS Isabel van Laarhoven geeft ons een kijkje achter de schermen van Nederlandse Spoorwegen (NS). Hoe is de crisiscommunicatie geregeld bij NS? Welke stappen worden gezet ten tijde van crisis? Hoe wordt het publiek ingelicht? En hoe wordt zo’n boodschap samengesteld?

Isabel van Laarhoven is projectmanager bij de afdeling Marketingcommunicatie van NS. In die functie houdt ze zich vooral bezig met de websites van NS. Daarnaast zit ze in een wachtdienstpool met collega’s van andere afdelingen. De mensen die in deze pool zitten en wachtdienst hebben, worden opgeroepen bij calamiteiten. Ze heeft dus ook te maken met de crisiscommunicatie.

Allereerst legt Isabel ons uit dat de crises die kunnen voorkomen bij NS worden onderverdeeld in twee soorten. De eerste soort zijn crises die vooraf ingeschat kunnen worden, de tweede soort zijn crises die acuut en onvoorzien zijn. Een voorbeeld van een in te schatten crisis is een slechte weersvoorspelling waardoor er volgens een aangepaste dienstregeling gereden moet worden. Dit kan dus worden voorbereid. Een voorbeeld van een acute cisis is een treinongeluk of een stroomstoring waarbij belangrijke stations zoals Utrecht Centraal of Amsterdam Centraal zonder stroom komen te zitten.

Voor elk scenario heeft NS een soort protocol klaarliggen. In dit protocol staat de boodschap die naar buiten moet worden gebracht en de rollen die mensen met verschillende functies hierbij horen te spelen. Iedereen in de wachtdienstpool heeft eenzelfde ‘witte boekje’ waarin alle scenario’s en bijbehorende protocollen staan beschreven, variërend van weercalamiteiten tot terroristische dreigingen.

Hoe gaat NS te werk als er sprake is van een crisis?

‘Bij NS zijn er een aantal afdelingen die iets met crisiscommunicatie te maken hebben. Je hebt een afdeling die zich richt op de treinen, maar ook een

11

afdeling voor de medewerkers. De wachtdienstpool waar ik deel van uitmaak, is voornamelijk bezig met de crisiscommunicatie richting klanten. In deze wachtdienstpool is de afdeling Interne Communicatie vertegenwoordigd, zodat er ook richting de medewerkers gecommuniceerd kan worden wat wij hebben bedacht en zodat de medewerkers te horen krijgen hoe wij willen dat zij reageren ten tijde van een crisis. Daarnaast zit Marketingcommunicatie in de pool, die afdeling vertegenwoordig ik. Verder zit er iemand van Stakeholder Management bij, dat is iemand die onze acties communiceert richting het ministerie.

Ook zit de afdeling Woordvoering in de pool. Soms zit er iemand van Klantenservice bij die dan e-mail en sociale media bijhoudt. De pool wordt als laatste nog aangevuld met een secretaris en voorzitter.

Onze wachtdienstpool heeft een soort belboom met centrale nummers waar de secretaris naartoe belt als er iets aan de hand is. Tijdens een crisis gaan we op bepaalde momenten gedurende de dag volgens een vast protocol vergaderen. Alle vertegenwoordigers van de afdelingen komen dan bij elkaar in een vergaderzaal waar we over de crisis vergaderen. Soms is het niet voor iedereen mogelijk om bij de vergaderingen aanwezig te zijn, zoals voor mensen van ProRail en woordvoerders die ter plaatse zijn, die kunnen dan inbellen. Tijdens deze vergaderingen kijken we naar de belangrijkste actiepunten, waarna iedereen met zijn of haar eigen taak aan de slag gaat. Bij Marketingcommunicatie is dit bijvoorbeeld een e-mailbericht of sms-alert opstellen op basis van een kernboodschap die woordvoering heeft gemaakt. Hierin staat alleen dat wat voor klanten relevant is: bijvoorbeeld welke handelingen ze kunnen ondernemen zodat ze weten wanneer treinen weer rijden. We houden de boodschap zo

kort mogelijk. In dit overleg doen we ook altijd een sentimentanalyse, waarbij medewerkers in de gaten houden wat er in de media gebeurt, bijvoorbeeld wat de Telegraaf schrijft of waar mensen over praten op sociale media ten tijde van de crisis. Hier moeten we goed op in kunnen spelen, omdat de kernboodschap hier soms op aangepast moet worden.’

Wanneer er bijvoorbeeld sprake is van een dreiging, hoe gaat NS dan te werk?

‘Wanneer er sprake is van een terreurdreiging werken we samen met het ministerie en de Coördinator Terrorismebestrijding. NS volgt hierbij wat de overheid aangeeft. De overheid heeft in zo’n geval de regie, het enige waar wij verantwoordelijk voor zijn is het verstrekken van de reisinformatie. Communicatie over doden of gewonden door een aanslag gaat niet via NS, maar via een calamiteitennummer en de politie.

Wij proberen onze communicatie echt te focussen op de treinreis zelf. In zo’n geval werken we wel nauw samen met de politie.’

Hoe en wanneer wordt het publiek ingelicht ten tijde van een crisis?

‘Hier worstelen wij soms mee. Je wil namelijk zo duidelijk mogelijk zijn bij het communiceren richting de reizigers, maar daardoor kun je ook te laat reageren.

Dat komt ook door de invloed van de media: wij vinden het heel belangrijk om accuraat te reageren, maar andere media rapporteren al heel snel over de crisis.

We merken dus dat we sneller en meer transparant moeten zijn, ook wanneer wij nog niet alle informatie

hebben. We oefenen ook vaak met verschillende scenario’s en dan komt ook wel naar voren dat we bepaalde informatie sneller moeten communiceren, dus dat is nu de grootste uitdaging.

We weten wel al heel snel wat er aan de hand is, maar we zijn vrij laat met het naar buiten brengen van die informatie. Dat heeft ook te maken met de crisisorganisatie. Bij een geplande crisis komen we namelijk om tien uur voor het eerst bij elkaar, dan bespreken we wat er aan de hand is en wat de boodschap wordt. Om half één komen we dan nogmaals bij elkaar om de boodschap nog een laatste keer met elkaar af te stemmen en om te kijken of er niet nog nieuwe informatie is die aan de boodschap moet worden toegevoegd. Om vier uur krijgen we dan altijd pas te horen of we de boodschap zo naar buiten mogen brengen. Dus bij een geplande calamiteit, zoals slecht weer, kun je ervan uitgaan dat we altijd rond vier uur erover communiceren.’

Waar houden jullie rekening mee in de communicatie richting de reizigers?

‘We geven altijd een handelingsperspectief, hierdoor weten reizigers waar ze aan toe zijn en hoe hun reis aangepast zal worden. Aanslagen hebben we gelukkig tot nu toe niet gehad, maar dan zal je wel meer moeten gaan kijken naar de emotie van mensen. Je kunt mensen op zo’n moment niet geruststellen, maar je kunt ze wel helpen met het voortzetten van hun reis en aangeven waar geen dreiging is zodat ze veilig van A naar B kunnen.

12

Mocht het zo zijn dat er gedurende een crisis ‘Nog niet, omdat dit boekje pas in 2007 ontwikkeld slachtoffers zijn gevallen of dat reizigers schade hebben is. We hebben wel nieuwe scenario´s toegevoegd, opgelopen, volgt er vaak nog een mail waarin staat dat bijvoorbeeld een scenario met een cyber attack. Hier NS meeleeft met de slachtoffers en wordt er informatie hebben we vorig jaar de eerste grote oefening in gehad. gegeven over hoe ze verder geholpen kunnen worden. Want wat doe je als al je communicatiekanalen worden Als iemand van NS een ongeluk heeft veroorzaakt, is overgenomen? Dat is best lastig en daar hebben we het ook belangrijk dat er intern goed met elkaar wordt nog wel moeite mee. Hierover praten we dan ook met andere landen en kijken we hoe zij daar afgestemd over wat de boodschap is die mee omgaan. Daarnaast zijn scenario’s naar buiten wordt gebracht. Dit is door de voor terroristische aanslagen onlangs jaren heen redelijk strak ingericht.‘ “Ik denk dat pas toegevoegd. Deze scenario’s zijn crisiscommunicatie dus toegevoegd naar aanleiding van Welke kanalen gebruiken jullie vooral steeds meer een als er sprake is van een crisis? veranderingen in de samenleving.’

specialisme aan het worden is, omdat je ziet dat dit een ‘E-mail is erg belangrijk bij geplande crises. We sturen dan heel specifieke vorm van een informatiemail de dag van communicatie is en dat tevoren. We sturen dan tevens smskan niet iedereen.” en pushberichten via de telefoon naar de reizigers. We werken ook veel samen met andere media, dus wanneer wij een persbericht naar buiten brengen wordt dat door landelijke media opgepakt en verder verspreid. We hebben dus eigenlijk niet zo heel veel verschillende media die we gebruiken.

Bij NS hebben we ook een afdeling Reisinformatie die ook een groot deel van de communicatie voor hun rekening nemen. Zij zorgen bijvoorbeeld voor de omroepberichten op stations, de informatie op de borden en de informatie in de treinen.’

Is het ‘witte boekje’ met vastgelegde scenario’s erg veranderd door de jaren heen, kijkend naar de veranderingen die hebben plaatsgevonden in het medialandschap?

13

Kijkend naar de toekomst, denk je dat crisiscommunicatie bij NS nog veel gaat veranderen?

‘Door sociale media gaat de verspreiding van informatie veel sneller, hier moeten we nog meer op gaan anticiperen. Ik denk dat we sneller berichten moeten gaan communiceren, dus het verhaal in kleinere stapjes naar buiten brengen.

Ik denk dat crisiscommunicatie steeds meer een specialisme aan het worden is, omdat je ziet dat dit een heel specifieke vorm van communicatie is en dat kan niet iedereen. Belangrijk hierbij is hoe je werkt onder enorme stress en of je de juiste keuzes maakt onder enorme stress. Ook is een acute crisis erg uitputtend en moet je altijd bereikbaar zijn. Crisiscommunicatie is dan ook steeds volwassener aan het worden. De mensen die in deze tak van communicatie zitten, zijn allemaal mensen die heel goed weten waar ze het over hebben.’

#ikzieje

voor â‚Ź 12,50 naar het theater! agenda

27 okt Racoon 01 dec Guido Weijers 12 t/m 23 dec Evita 15 t/m 19 jan All Stars de musical 07 feb Gers Pardoel kijk voor de voorwaarden rondom de studentenprijs op de website

14

Text: Jesse Janse

Candidate Board 2018-2019 Now that the new academic year is starting, there’s a new board in town. This year’s board will again consist of five people. Robbert Spaargaren (Chairman), Nina Rooze (Secretary), Ayra Lintsen (Treasurer and Vice-chairman), Dirk Goosen (Internal Affairs), and Anouk den Doelder (External Affairs). We met up with them to talk about their journey leading up to their board year and their plans to take Flow to the next level.

From left to right: Ayra Lintsen, Dirk Goosen, Anouk den Doelder, Robbert Spaargaren, Nina Rooze

Our Chairman for the next 12 months will be Robbert Spaargaren, last year’s study trip commissioner, who was born and raised in Nieuw-Vennep, Noord-Holland.

During the summer, he went on a 3-week road trip through California and now he is back to take on the role of Chairman of Study Association Flow.

Robbert, when did you realize you wanted to be part of Flow’s board?

I think this happened gradually. I got in touch with Flow during the TOP Week and I struggled to choose between

15

Flow and a student association. Obviously, I made the right decision. After a year of committees and activities, I got more involved into Flow’s world. All the fun activities and promising prospects made me thrilled to be part of Flow’s Daily Board.

Every position has something to offer that suits me. I considered Chairman to be the most favorable, because it demands both responsibility and flexibility, which I believed was the best fit for me. I don’t like to leave tasks unfinished, can perform under pressure and don’t mind helping others when I can.

Can you already tell us something about next year’s policy?

We’ll discuss our entire policy at the upcoming General Members Meeting on September 5th. At the moment we still have to work on some finishing touches, so I can’t go into detail as much as I’d like. However, I can already tell you that we’ve got quite some promising ambitions for the upcoming year. One thing you’ll probably notice, is that we want to continue the development of our educational activities. Besides that, we’ve got some nice additions to Flow’s social media platforms in mind.

What are your first impressions of your fellow board members leading up to the start of your board year?

I happen to know quite some things about my fellow board members already. We realized that this doesn’t necessarily mean that our synergy is perfect from the start. That’s why we’ve spent a lot of time together during meetings and leisure time over the summer. I think that having spent some time together during summer will pay off during our board year, as we know we can rely on each other, and have a lot of fun together.

What do you look forward to the upcoming year?

I look forward to achieving the targets we will set at the beginning of the year. We really want to lift the association to an even higher level than it already is. Furthermore, I am eager to meet the new freshmen and see if there are some blue-yellow youngsters amongst them. They will have to behave themselves before I will make my striking appearance on the 5th of December…

Next up is our Secretary, Nina Rooze. She is one of the two Zeeuwen on the Daily Board and the former commissioner of the Introduction Committee. She likes to read and write and is a water scout in her spare time.

Nina, what was the moment that you realized that one day you wanted to be part of Flow’s board?

Immediately during my matching day before I even started studying at Tilburg University. I immediately felt very welcome and part of the group. That feeling has always stayed with me, so that’s when I knew I wanted to do a board year.

Why did you want to be Secretary? Were there other positions you considered?

I always knew I wanted to be Secretary, because I really like to have things organized and I don’t mind taking the minutes at meetings. For a while I also considered becoming Chairman, but with my qualities and those of the other board members in mind, I think overall this was the best option.

Can you explain to us what the position of Secretary entails and why it’s so important?

Being a Secretary means you are in charge of all of Flow’s internal communication. It’s your task to send e-mails to the members, make notes at (general) board meetings and you’re also responsible for the member administration. If you don’t have a Secretary in your board, everything will be a mess, and nobody could do their work properly.

Flow has been focusing on internationalizing the association for a while now. How important does this board consider this?

Internationalization of course is still very important for Flow and the board. We have quite some international students, and we think it is very important to try to integrate them in our association. Everybody should feel welcome here, and your origins and the language you speak should not play a role in this. That’s why we are working very hard to ensure every international student integrates well into our association.

What do you think will be your biggest personal challenge for the upcoming year?

My biggest challenge will probably be trying to let things go more easily. I’m a person who can take some things a bit too serious and personal from time to time. It will be a challenge to prevent that from happening.

What do you hope to have learned one year from now?

One year from now I hope to have mastered English (and of course Dutch) spelling and grammar. Besides that, I hope to learn more about myself and about how I react to such close teamwork.

Ayra Lintsen, or ‘Ayr’ for friends, will be in charge of Flow’s funds for the upcoming year. Our Treasurer (and Vicechairman) can get oddly excited about simple things like buying a new garden plant, and she sometimes bursts into laughter quite easily, but you’ll get used to that.

Ayra, what was the moment you realized that one day you wanted to be part of Flow’s board?

When I started my studies, I already wanted to become an active member at a study association. In my first year I was a member of the study trip committee, which is very intensive.

After becoming commissioner of the inFlow committee the next year, I was certain of it: I wanted to become part of Flow’s Daily Board. From day one I wanted to become Treasurer, because I think this position suits me best. I’m a very organized person who can keep an overview of multiple things simultaneously without a hassle.

16

What are the tasks of the Treasurer in the months leading up to the start of the new year? How does the previous Treasurer help you with these?

The Treasurer makes a budget estimate prior to the start of the academic year. In this estimate, it is specified how much money each committee can spend and how much is being held back for the board and for other expenses. I do this together with the previous Treasurer, so luckily I don’t have to figure out everything by myself!

This year you also are the Vice-chairman. responsibilities does this position give you?

What

As Vice-chairman, I am responsible for taking over the Chairman’s tasks when he is not present, for example because of illness or already planned meetings. This means that I am, at that moment, responsible for making the agendas for meetings, leading the meetings and filling in for the Chairman at other appointments.

This year, a new committee, the Sports and Games committee will be introduced. What is the goal of this committee and what are the expectations of the board for this committee?

The activities that this committee will organize are not defined yet, because it is a whole new committee. Therefore, the commissioner and the committee members will also have a big say in it. We expect the committee to organize accessible and fun activities. The activities focus on sports and games (duh) in its broadest sense: the committee could, for example, organize a Mario Kart tournament or gather Flow members who want to participate in a run in Tilburg.

What do you think will be your biggest challenge next year?

I think it will be very hard for me to let go sometimes. I like having an overview of things, and really strive to keep that overview on things. However, sometimes I have to realize

17

that that’s not possible, and I’ll just have to let go for a while.

Dirk Jacobus Johannes Goosen, or Dirk for short, also known as the master of the Gin & Tonic, will be Flow’s ‘first’ Internal Affairs. After his studies he wants to become a rock n’ roll star, or something in the field of IT. Dirk, you are the first person that can call himself Internal Affairs of Study Association Flow. What has changed compared to last year and what will your tasks entail?

The position is renamed from Vice-chairman to Internal Affairs, because the previous board figured that Vicechairman should be the label for the person to step in when the Chairman is not present. However, the tasks that the Vice-chairman had aside from standing in for the Chairman are now tasks for the Internal Affairs. These tasks entail mainly the educational and IT aspects of the association.

Flow is an association that always tries to develop itself further in the area of online presence and technology.

What are the plans for the upcoming year to keep this trend going?

That is correct, and I am very happy to see this growing online presence continue. This growth has been going on for a long time, and many Vice-chairmen and Web Committees are to thank for it. I am excited to see what I can do to contribute to this in the role of Internal Affairs, working together with Ivo and his Web Committee. We all know Ivo’s great video editing skills, so videos might be something to look out for. We also hope to be more consistent on the online media.

What has Flow brought you over the last years?

Those who knew me in the first year would have never expected me to be in Flow’s board someday. When I started my introduction week, I was an introverted and awkward person. At first, I wasn’t even sure whether

I wanted to be an active Flow member. However, after attending some drinks, canti, parties and even the study trip in my first year, I quickly decided that I wanted to be more active in my second year, so I joined the Web Committee.

Flow always made me feel very welcome, and got me out of my own bubble. In my third year I became commissioner of the Web Committee, and now I am going on this adventure of being a Daily Board member.

Thanks to Flow I am less awkward (still awkward but at least less I hope), I got more confident and started to feel really good about myself. Flow gave me a lot of love and I met some wonderful people over time. Flow gave me the opportunity to really enjoy my life as a student thus far. I hope I can contribute to making the best out of every Flow member’s student time and am looking forward to the coming year.

Last but not least, Anouk den Doelder, will be our External Affairs. Her favorite drink is beer, except when someone else is paying, then it’s Malibu Cola. With her everlasting enthusiasm and her experience as commissioner of the Informal Activities Committee, she sure will be the perfect fit for Flow’s board.

Anouk, your board year starts in September, but as (candidate) board your work starts way earlier. Tell me a bit about what you guys have been up to the last months.

We, as the candidate board, have had weekly meetings with the previous board, where we discussed lots of things concerning Flow and also received feedback on our policy, which we used to improve it. Besides that, I’ve had some contact with various companies and I have already been to a few appointments together with Anneloes, the previous External Affairs.

How important is your task to attract companies to partner with our study association? What would happen if your position didn’t exist?

I think it’s very important for any association to be able to focus on the acquisition and partnering with companies. Of course we need a budget to be able to cover our expenses, but the partners are equally important in providing Flow with company visits, workshops, et cetera. It would be possible to have the other Daily Board members take care of the external tasks, but the results will be better if one person, the External Affairs, can focus mainly on partners and acquisition.

In what way do you think Flow stands out compared to other study associations?

Because Flow has lots of varying committees, we have lots of active members. Even though we aren’t the biggest study association, we are able to do so many amazing things with all our members, because of the committees that put a lot of effort into everything they do. What I also love about Flow is that new members feel at home right away. It sounds extremely cliché, but all members are open to meeting new people and everyone fits in, in their own way.

What are you looking forward to the most the upcoming year?

Everything! From all the trips and activities (both formal and informal) to all the constitution drinks we are going to have as a board. Even the harder stuff such as only getting three hours of sleep a night or four-hour-long Daily Board meetings will be manageable. I am very excited for the upcoming year and can’t wait for it to start!

18

Text: Anne Kessels

Changes in the CIS curriculum The CIS curriculum has gone through some major changes during the last few years. It’s time to make an overview of all these changes to make sure that you know what to expect!

Every study program goes through some changes every now and then to make sure the program’s content is up-to-date and students know everything about the latest developments in their field of study. However, the curriculum of our study Communication and Information Sciences (CIS) has gone through some major changes during the last few years and some more are planned.

Time to make an overview of everything that is changed and is going to change.

Track Data Science: Business and Governance The first major change was implemented in September 2015. From then on, Data Science: Business and Governance (DSBG) is a master track within the CIS curriculum. In this English-taught program, students learn to analyze the large amounts of data that today’s society operates on. Students learn to spot trends for businesses, government agencies or nonprofit organizations.

More new tracks In the academic year 2017-2018, two new tracks were introduced. The new track New Media Design (NMD) was introduced for master students. Besides that, the track Cognitive Science and Artificial Intelligence (CSAI) was introduced as a replacement for the track Human Aspects of Information Technology (HAIT), for both students in the bachelor’s and master’s program.

However, because this concerns a replacement of a track, students who already started with the HAIT track before September 2017, are able to finish their study program within the HAIT specialization.

New stand-alone programs We can conclude that three new tracks were added to the curriculum of CIS. However, that is not everything that is going to change. It is planned that both DSBG and CSAI are becoming stand-alone programs, next to CIS. Firstly, as of February 2019 (or September 2019),

19

the Data Science track will be a stand-alone master’s program. The name of this program will then change into Data Science & Society (DS&S). To support the independence of both DS&S and (in the future) CSAI, a new and extra premaster’s program will start especially for students who are interested in DS&S and CSAI. This premaster’s program will start from the academic year 2018-2019. However, students who start with the new premaster or the regular CIS premaster will be admissible to both the regular CIS master’s program and the new stand-alone programs.

As mentioned before, the CSAI track will become a stand-alone study program as well, with both a bachelor’s program and a master’s program. It is expected that the independence of the bachelor’s program will take place in the academic year 20192020. The independence of the master’s program will probably take place later.

Changes in the regular CIS program In the academic year 2018-2019, more changes will be implemented. First of all, the bachelor’s track Language & Communication and the master’s track Communication Design will be renamed. These tracks will then have the name Communication and Cognition (CC). Secondly, as a student of one of the bachelor’s tracks you will have to follow five (instead of four) courses within a particular track, if you want this track to be mentioned on your diploma. This should result into more in-depth knowledge.

Do you still have questions about the changes within your study program? Contact your study advisor or the students from Student Party Dante.

20

For this edition of the Flowzine, we asked you guys about your summer holidays. More than ninety destinations were submitted by 41 Flow members. In need of inspiration for your next vacation? Check the map below!

Flow’s holidays Fun facts: Most of the respondents traveled by plane, and the least respondents traveled by boat and public transport Fourteen Flow members traveled with their family, ten people traveled with their partner, and seventeen people traveled with their friends Twelve people went on a road trip this summer 44% of all respondents went on a vacation for eight days or less, 34% went away for nine to fourteen days, and 22% went on a vacation for more than fourteen days

Text and illustration: Ayra Lintsen

Text: Laura Groeneveld

Tilburg offers more varied sport activities than you’d think!

Is summer season already over? Hopefully not. Fortunately, September can still surprise us with hot, brightly sunny days. That means there is still some time left to shape that summer body, and the good news is that there are more ways to do this than just by squatting in the gym. Many student sport associations are located in Tilburg which offer you the perfect opportunity to keep your body and social life fit and healthy at the same time.

Let’s place some surprising ones in the spo(r)t lights!

TilSAC What? Sport climbing and alpinism! Are you a real outdoor beast and ready to rock the mountains during one of the awesome trips TilSAC organizes? Or do you just want to try this kind of sport by joining a training at the Tilburg University Sports Center? Everybody is welcome to join the squad, which is not only very sporty but also has a nice atmosphere with informal activities.

Flying High Tilburg What? Ultimate Frisbee. I can hear your brains crashing: what does that look like? Ultimate Frisbee is a fast, exciting team sport with a lot of similarities with other team sports like hockey or volleyball. Fun fact: Ultimate Frisbee was born in Tilburg by an assignment of a staff member of the Tilburg University Sports Center: he had to promote a new, refreshing sport, which stimulated students to set up their own student sport association. Feel free to try the Frisbees by joining a training for free!

Braga What? For the ones who’d rather skip adventurous outdoor activities, Braga might be a nice alternative. Braga is Tilburg’s student’s ice skating association and provides their members with courses for all levels of ice skating. You are welcome to join the ice rank at Stappegoor on Monday nights from October till March for only €20 a year. Relaxing your abs will not be forgotten at Braga: drinks are organized to catch up and destress.

Conclusion: leave your bench and start searching your dusty ice skates!

TSWV Avalon What? Avalon offers swimming and water polo practices and matches for all kind of levels, plus the chance to participate in student competitions and to visit cheerful drinks. Splash it!

21

Sponsored content

Tindering for internships

Appli makes finding an intern or internship more fun, more efficient and more easy for students and companies.

Students and companies get connected within the Appli app to find interns and internships. The Appli app focusses on making it easier to eastablish the first match and contact between student and company. The app is an innovative, native solution – made for both Android and iOS – which shows the most relevant and fitting intern or internship to the user at one glance. By doing so, Appli wants to centralize the internship market and make it more client friendly.

Appli chose to develop a mobile app, because people make contact at every moment, where and wherever they want to. Additionally, mobile phones correspond with the way the young target group communicates. Companies and students can log in on their smartphone via Facebook or LinkedIn, create a profile, and look for an intern / internship. Appli uses the newest techniques such as swiping, uploading photos and videos, and a chat function, which has not yet been used in internship-matchmaking. Because of this innovate addition, companies can form a good first impression and can unnecessary job interviews be prevented. Appli arranges the right match easily and quickly. Also, Appli creates matches based on preferences and quality criteria.

Guest column: Dirk Goosen Something wonderful happened in 1991 in Manchester. A roadie from a band called ‘The Inspiral Carpets’ came back to his family after touring in the USA, and noticed his little brother had joined a band. He never knew his brother could play any instruments and was suddenly fascinated. He had always dreamt of being in a band and auditioned before for several bands and even made demos for solo songs. Thus, he asked his mother: “What does Liam play then? What’s his band called?”. “Oh, I don’t know,” replied his mother Peggy, “he says he’s the singer, and the band was called... Oasis? Or something like that. It’s probably all not too serious.” But Noel wasn’t satisfied with this information. He went into town to find Liam and his band. “Liam, a singer?” Noel thought by himself. What a ridiculous thought…

Anyway, Oasis was being announced and it was time for the band to come onto the stage. Without saying a word to the audience, an audience that did not seem very interested in the band, Liam started singing the words to one the songs he wrote. “Take me when I’m young and true, was it me or was it you?” The band played just okay, not too bad.

In the back of the pub where Oasis had just performed was Noel sitting, sipping his Guinness, waiting for the band to join him. Noel was astonished by the performance and really liked what he heard.

He desperately wanted to join Oasis and write songs for them, and the members of Oasis were delighted to have finally found a song writer and a proper guitarist. Noel only proposed one condition: he wanted to have full authority over the songs, because the lyrics were all over the place.

Live Forever

That week Liam’s band was performing in a pub somewhere. Liam knew Noel was back in town, and secretly, he found it very important what his older brother would think of him as a singer and his band. He knew Noel was a good guitar player, and his band really needed a lead guitarist.

He used to listen to Noel strumming on his guitar in his bedroom with his ear to the wall. Noel could even write songs, something the band really was struggling with. Liam was writing songs, but most of them didn’t seem to make any sense, it didn’t help that Liam could not play any guitar himself.

From that night on, Oasis was practicing four nights every week. The costs for rehearsals were really high, as they were renting a room to play in.

They did not get much money for the few gigs they played here and there, and the future was not looking bright for these five lads from Manchester. Until one night Noel came back from a bar where he’d scribbled down some lyrics and chords on a napkin. These chords would turn into iconic Gallagher-chords, and the lyrics would still be sung 25 years later all over the world. This one’s called Live Forever.

22

“In the future, you will surely be able to pay with a chip implanted in your arm. [...] Millennials and Generation Z appreciate speed and ease of use.

Most of them expect that they will be able to pay in the blink of an eye in 2025.�

23

Text: Merel Groot & Nina Serpenti

Appie Tomorrow An interview with Rupert Parker Brady Albert Heijn is always busy thinking about the future of supermarkets and testing smart innovations which can make grocery shopping easier. The food retailer commissioned retail expert Rupert Parker Brady to write the book Appie Tomorrow to explore all ingredients for a better life in 2025. We talked with the author about his book and the future of food and food retailing.

Can you tell us something about your background?

I

started my career in journalism and have worked as chief-editor and publisher of several business publications. Purely out of my own interest, I founded and edited the first retail marketing magazine in the Netherlands in 1997. From 2004 onwards, I established myself as an independent writer and speaker. I organized and hosted the Elsevier Retail Summit and the personality award ‘Retailer van het Jaar’. The last seven years I have written and published management books about well-known retail entrepreneurs, and made a name for myself as independent retail expert and commentator. That’s how I ended up writing two books for Albert Heijn over the past two years.

How did the idea for writing the second book develop?

Wouter Kolk, the CEO of Albert Heijn, is a good acquaintance of mine. About two years ago he asked me to write a book for internal use only. Voortrekkers, as that book is called, consists of stories told by his colleagues at Albert Heijn. The book was distributed among members of the leadership team in Zaandam, and the management teams of the 1000 different stores. The board of management of Albert Heijn commissioned me to write the second book for the celebration of Albert Heijn’s 130th birthday. They came up with the idea to look ahead to the year 2025, combined with a look into the future.

I also was present at the birthday event held for 300 of Albert Heijn’s external relations and stakeholders where Albert Heijn asked all of them to tell about their expectations for the future.

Where do you think the Dutch food retail industry is heading in the future?

For the next seven years - at least in the Netherlands - there will still be an Albert Heijn supermarket in every town and shopping centre. Smaller chains however will slowly be taken over by bigger chains, just like Emté, which was recently acquired by Jumbo and Coop. Another development is that food services will become integrated in supermarkets. Albert Heijn is boosting its investments with cafés and restaurants in their supermarkets. Jumbo for example has acquired and integrated the restaurant chain La Place in some of their supermarkets. A third development is the growth of the online sale of (fresh) groceries. AH.nl is still the largest player on the market with a turnover of €500 million and a nationwide logistic home delivery operation. Meanwhile, Jumbo is buying market shares by acquiring ecommerce partners, like Smulweb. Food experts expect a moderate growth of online sales over the coming seven years. Right now online sales only amount to a few percentage points of the total turnover in food retail.

How will Artificial Intelligence supermarkets of the future?

play

a

part

in

the

Artificial Intelligence (AI) can for example be used to help consumers coproduce new products or combinations of products and services, based on the needs of specific types of customers. Another possibility is that AI can suggest whether you should buy other products which are healthier or better fit your lifestyle, based on the knowledge of your past buying and eating habits. This summer, Google launched the Dutch version of Google Assistant. Before the start of the festive season this autumn, Google Home will

24

become available for the consumer market. You can use this intelligent speaker at home for information, making grocery lists and actually buying products. Albert Heijn is one of the parties involved in this exciting development.

Brands obviously have the desire to communicate with their customers when they’re at home and make sure that they won’t forget to choose them instead of a competitor. AI will eventually play a bigger role, but right now it is still in its infancy. The possibilities are limitless and consumers will embrace AI.

in most supermarkets in cities. I seriously don’t think that we will have invented a completely new supermarket concept in 2025. People are creatures of habit and enjoy having a grocer at every corner. But if I think about the developments we will have made in 2050, then I don’t know what supermarkets will look like. Nobody does.

How will good service be maintained with less cash registers and therefore less cashiers?

In my book the suggestion is made that possibly thousands of part-time jobs in the stores will no longer be needed.

The staff at the head office of Albert Heijn is currently busy thinking about how to organize The impact of technology will of course only the workforce differently, because they see all “AI can suggest increase. It has to do with the convenience the advantages of robots replacing staff in whether you should of just using your phone, instead of stores doing repetitive jobs. It is a simple buy other products which having to take out your wallet every matter of doing the maths: costs are time there is a transaction. In the increasing continuously whilst profits are healthier or better fit future, you will surely be able to pay are diminishing. Technology offers your lifestyle, based on the with a chip implanted in your arm. a lot of opportunities to organize knowledge of your past It will be the new normal thing to do. everything more efficiently, which will buying and eating Not that everybody will use it, but people benefit also the customer. Albert Heijn is living in the big cities will certainly find this currently experimenting with the cashless habits.” register at its ‘AH to go’ stores. There, it very interesting. Millennials and Generation will soon be normal to pay without a cashier Z appreciate speed and ease of use. Most of and scan everything yourself, and pay without them expect that they will be able to pay in the cash or card. Whether the cashier will disappear altogether blink of an eye in 2025.

I don’t know, but I do know that there is still a need for good service. Service is one of the unique selling points of What do you expect supermarkets will look like in the future? the Albert Heijn formula. This service will be provided by people who not only stand behind the counter but actually If you look seven year ahead, I honestly don’t think it will have a free role, walking around the supermarket helping look very different than it does now. In 2025, there will be customers. Thanks to technology, they can also see on more supermarkets using payment in-store without using their tablet that they are helping Mr. or Mrs. Jansen. If Mr. a cash register. At the conventional supermarkets, the or Mrs. Jansen have questions, the employee can quickly emphasis will be put more on fresh, healthy and sustainable know exactly what they are looking for, thanks to the food, and less on bulk groceries which then can be easily purchased online. A café and restaurant will be integrated personal information about Mr. or Mrs. Jansen’s buying How will technology play a part in revolutionizing paying systems?

25

and eating habits. It does mean that certain types of jobs will be replaced by new ones. But this will happen gradually, it won’t happen overnight. It happens as fast as the market and technology will let it happen. Albert Heijn is still a company run by people who deeply care for people. They can’t just suddenly run the supermarkets without any people like Amazon does to a large extent. It’s not part of their DNA. Do you see any drawbacks in the supermarket of the future?

Drawbacks? Well, the only con I can think of is that there might be less personal contact, and everything might be computerized and rationalized. It is up to the consumer to decide what he or she prefers. At ‘AH to go’, you don’t need to communicate with staff at all. Just grab your groceries, ‘tap & go’, and you’re outside in less than 60 seconds. If you are shopping in a conventional supermarket, you might need more time and have other needs. Supermarkets can supply all sorts of services to all kinds of people. For years we have gotten used to the dry cleaner, cash machine and postal service at the supermarket counter. Anything is possible. What it boils down to, is that the supermarket still plays a major part in our daily lives. The supermarket manager or franchiser is often ‘the last man standing’ in a small town or village. He is a well-known personality who meets and greets people and organizes activities to get them all together. In the future you can maybe also drop off your kids if there’s a school holiday. There are all sorts of possibilities to align services in the store. The supermarket of the future will be much more a complete service concept, where you can use all sorts of services and facilities; one of these is grocery shopping. It would be nice if, like mentioned

by Wouter Kolk in the book, the walls of the kitchens in the staff canteen of every Albert Heijn store are taken away, so that those who live in the neighbourhood can cook a meal for the whole neighbourhood once or twice a week.

That way, it could become more of a community concept

where everybody shares and no one is left out. That’s very sustainable and future proof.

Are you currently working on other projects for Albert Heijn?

At the moment, I am working on arranging an in-depth conversation with universities to engage with their lectors and students about the future of food and retail. We are in contact with Nyenrode Business University, Erasmus Universiteit Rotterdam and Wageningen University & Research (WUR). With the WUR we are busy organizing a day on campus where the board of Albert Heijn shows alumni and students their ideas about 2025, in order to discuss the challenges and dilemmas.

Note: The book ‘Appie Tomorrow, Alle ingrediënten voor een beter leven in 2025’ is now available in bookstores and online at Bol.com. Three quarters of the proceeds will go to the Albert Heijn Foundation. Unfortunately, this book is only published in Dutch.

Besides the book, the Albert Heijn staff at the head office in Zaandam also posts vlogs on their YouTube channel Appie Today. A recent example of a video is one about a fridge that knows about the products in it that are almost out of date and which products need to be bought again.

A few recipes are suggested, which can be used whilst preparing the leftover products. The idea is that less food will be wasted. ‘The staff of the Marketing department wants to bring things to life with Appie Tomorrow. This fridge is actually based on the HIKU-experiment which Albert Heijn tested in a few hundred households in 2017.

After a few months it was terminated,’ says Rupert Parker Brady. If you are curious about concrete new technologies that might appear in supermarkets or households in the future, you might want to check out these vlogs.

26

Text: Jesse Janse

Serious games We all are or know someone who plays The Sims, FIFA, Fortnite or one of numerous other games out there. There are, however, other games than those only meant for entertainment purposes: serious games. These serious games are used by industries such as defense, education, healthcare and politics. In this article we’ll discuss the development and implementation of these games.

The early days of serious gaming Although serious games only really have gained familiarity to the general public over the recent decade, the phenomenon goes back way further. In popular culture, Pong

by Atari (1972) is considered the first video game. It might be the first video game to have gained commercial success, but it is not the first video game per se. Before Pong, there were some other games designed for serious purposes.

One of the first computers, the Manchester Mark I, which was created in 1951, already supported a chess game that could play against a human, although it wasn’t perfect yet. In 1958, the first game able to play a game of chess was released for the IBM 704 computer. All of these aforementioned games were created by scientists in order to do research in computer science, especially in the artificial intelligence field.

During the Cold War, the U.S. army invested a lot of money in research. This lead to the creation of various computer programs to serve military purposes. In 1961 one of the first digital serious games not solely designed for computer research, was released. This game, called T.E.M.P.E.R., was

27

designed by Clark Abt, an American researcher. This was a Cold War simulation game used by American military officers to study the Cold War on a worldwide scale.

Although most of these serious military games were classified and not available to the general public, we consider them as being the ancestors of various serious games we know today.

In his book published in 1970, conveniently called ‘Serious Games’, Clark Abt gave a clear definition of serious games: “We are concerned with serious games in the sense that these games have an explicit and carefully thought-out educational purpose and are not intended to be played primarily for amusement. This does not mean that serious games are not, or should not be, entertaining.”

Serious gaming today The first digital serious games might have been developed with primarily military use in mind, but the military isn’t the only domain where serious games are common nowadays.

Healthcare The main goal of serious games used for healthcare is to pass on knowledge and skill and to serve a medical purpose

by simulating a situation to avoid risk and also to cut down costs. There are four genres of serious healthcare games: health monitoring, detection and treatment, therapeutic education and prevention, and rehabilitation.

the only way to develop soft skills. Because these often are too theoretical, they lacked the necessary interaction to train employees in skills like communication, leadership and negotiation.

In that last category are for example patients afflicted by neurological disorders who are making terrific progress in regaining control over their motor skills with the help of serious gaming. Using serious games proved to be a good solution to the lack of motivation caused by the repetitiveness of exercises in traditional physical therapies.

These domains are just the tip of the iceberg when it comes to the possible applications of serious gaming. With the recent progress made in the area of Virtual Reality, a whole new avenue of possibilities for serious gaming has opened up, so there is much more to be expected from serious gaming. If a serious game hasn’t crossed your path yet, it sure will in the future, because soon, a world without serious gaming will be unthinkable.

Education Nowadays, serious gaming for educational purposes is almost considered normal. At the age of two, some children already walk around playing educational games on their parents’ tablet. Some schools even require their students to buy tablets, because their learning methods no longer involve material books. Children do their exercises in the form of games on tablets.

Digital material allows teachers to better adapt to each student’s particular skills and speed. The classroom of the future is a connected one, with the teacher able to zero in and control the flow of information and learning.

No wonder the educational games industry is considered the fastest growing part of the gaming industry with a market expected to grow to a staggering 150 billion dollars (!) by 2020.

Corporate training Even adults can benefit from learning through serious games. During the last years, the use of serious gaming in corporate training has spiked. Well designed training games make learning more fun and challenging. Research already suggests that serious games enhance knowledge acquisition and skill development by introducing the learner to different situations, challenges and problems.

The use of serious games in corporate training is increasingly focused on soft skills training, which are skills that have to be practiced in order to develop them. Prior to the development of serious games for corporate use, classroom training was

28

Table of contents 20

15

Interview with the 17th candidate board of Flow

23

27

Interview with Rupert Parker Brady, writer of ‘Appie Tomorrow’

Serious gaming, what’s the drill?

The Dutch section starts at page 1 and ends at page 14 2 Column: ‘From beach cleanups to eating vegetarian for a day’ 3 What a student does in her free time: volunteering 4 Column: ‘Shopping struggles’ 5 Offline as luxury 7 Interview with Olav van Dam & Borre Putman about Bol.com’s social media

29

Flow’s holidays

11 Interview with Isabel van Laarhoven about crisis communication at NS 19 Changes in the CIS curriculum 21 Tilburg offers more varied sport activities than you’d think!

22 Column: ‘Live Forever’ 30 Column: ‘I may have caused a heatwave.

Whoops.’

Praises all over the place Everything will, sooner or later, come to an end. Your childhood (probably) ended a while ago, and believe me or not: one day, you won’t be able to go out every night anymore. Just like that, my year as inFlow commissioner is also coming to an end. I feel super content, but mostly proud. Proud of my committee members, proud of the things we did together. Proud that we dared to change the online newsletter, and proud that we published the first English Flowzine. To top that all off, I am extremely proud that we interviewed so many interesting people for this edition of the Flowzine: Bol.com, Albert Heijn, NS, say what?!

Even though I am mostly proud, it also saddens me a little bit that this inFlow year is coming to an end. I will miss my committee members a lot, and want to thank them personally. Elaine, your everlasting enthusiasm is contagious. As long as you hold onto that, you can accomplish so much! Laura, you always knew how to brighten our day with your subtle puns. Have you already spotted her pun in this edition? Merel, you were always down to help. I’ve seen you grow a lot over the past year, and that’s great to see! Jesse, your natural writing talent is undeniable.

If you don’t use this later, I will personally come haunt you. Anne, your critical view on things and experience at Dante delivered powerful, informative pieces. It’s nice to follow your new blog, where you post things concerning sustainability. Last but not least, Nina, my dear board buddy whose network was so big that she always could hook us up with someone to interview. Dear committee members, thank you!

- Ayra Lintsen

I may have caused a heatwave.

Whoops.

Us Dutchies have some interesting habits. Besides the fact that we like to sit in circles at birthday parties while we eat little sausages and little cubes of cheese with freaking mustard, we also like to complain. We tend to do this a lot, about anything you can possibly think of. Normally, I try to refrain myself from nagging and bitching about every little thing that’s out of my control.

During this summer however, I transformed from a perfect son in law (ahem) into a whiner, a cry-baby, a pain in the ass of mythical proportions, and a lot of this had to do with the weather.

My string of complaints started when me and my girlfriend were visiting Lisbon. During our stay we went to a nearby coastal town for a day. Our plan was to spend the afternoon at the beach, sunbathing, feeding each other grapes, putting sunscreen on each other’s backs… Okay, I might be drifting away from the subject a bit. Anyway, we left Lisbon while the sun was shining brightly, but during our train ride, the weather changed dramatically. The sun made place for clouds, menacing white-grayish clouds, and the nearly silent Portuguese air made place for a Zeeuwish-like sea breeze. This is the point where I started to rant about the weather. It wasn’t good enough, it was too cold, it was too windy, it was too cloudy. In hindsight, I should not have done that.

Mother nature turned out to be unforgiving. She definitely heard my complaints, because when we left a rainy Lisbon some days later and got out of the airplane in Eindhoven, mother nature slapped me in the face, literally. 35 degrees Celcius, no clouds, no wind at all, zero drops of rain, thousand drops of sweat, I simply got what I asked for.

Colophon: Flowzine 15th edition, September 2018 Study Association Flow Esplanade building 204 Address: Warandelaan 2 5037 AB Tilburg E-mail: info@svflow.nl You can find us on: Facebook, Twitter, Instagram, YouTube, Snapchat & LinkedIn. Next Flowzine: end of 2018

This edition is made by: Ayra Lintsen (commissioner), Nina Serpenti (board buddy), Elaine Buis, Laura Groeneveld, Merel Groot, Jesse Janse & Anne Kessels With participation of: Anouk den Doelder, Appli, Borre Putman, Dirk Goosen, Dore de Smidt, Isabel van Laarhoven, Lulu Stoffer, Marjolein Antheunis, Nina Rooze, Olav van Dam, Robbert Spaargaren, Rupert Parker Brady, Theaters Tilburg, VPRO Tegenlicht

I may have asked for it, but after the excruciating 200 meter walk to the baggage claim area, I realized what I had done. I was the reason behind this heat wave, not global warming (okay, maybe it happened mainly due to global warming, but for the sake of my story, let’s assume that I caused these hellish temperatures). The following weeks where challenging. For once, I started to regret not getting a summer body and instead eating all those kapsalons during the spring (and winter, and autumn and the previous summer, I might have a problem, I am well aware). I did make a friend during the heatwave. I bought a new fan, and we quickly became inseparable. We did have our ups and downs.

I tried to feed him grapes once, but I think it came too soon in our relationship, because he pulverized them as soon as I came too close.

So yeah, I might have inadvertently caused a heatwave. How was your summer?

Jesse Janse

30

FLOWZINE

ISSUE NUMBER 15 EDITION SEPTEMBER 2018

THE MAGAZINE OF STUDY ASSOCIATION FLOW

RUPERT PARKER BRADY WRITER OF THE BOOK ‘APPIE TOMORROW’

SERIOUS GAMING GAMING CAN BE MORE THAN JUST FUN!

CANDIDATE BOARD 2018-2019 GET TO KNOW ROBBERT, NINA, AYRA, DIRK AND ANOUK