PUBLIEKE ARCHITECTUUR EN RUIMTE

NATUURSTUDIE

Raadhuis/Rathaus/ Stadshuset/Radhus/ Kunnantalo/ Palazzo Pubblico

Het ruimtelijk onderzoek voor de geïntegreerde proef focust dit schooljaar op publieke architectuur en ruimte. Pleinen en gebouwen die dienen als schakel tussen het volk en haar bestuur.

De vormgeving van de publieke gebouwen werden in de 20e eeuw sterk beïnvloed door de Italiaanse voorbeelden uit de vroege renaissance, die gekenmerkt werden door het belang en de kwaliteit van de geïntegreerde pleinen.

Het Palazzo Pubblico is in combinatie met het Piazza del Campo te Siena (1297-1310) exemplarisch voor hoe publieke ruimte en gebouw in dialoog met elkaar kunnen treden. De harmonieuze – bijna symbiotische– relatie tussen beiden komt onder ander tot uiting in het schelpvormige Piazza en de licht concave gevel van het Pallazo. Dit resulteert in een omarmende, geborgen binnenstedelijke ruimtelijheid. Het verticale accent, gevormd door de Torre del Mangia, belet niet dat de publieke ruimte een zeer menselijke schaal heeft.

Het onderzoek spitst zich toe op enkele visionaire plaatsen en wordt geëvoceerd in ruimtelijk en grafisch werk, op basis van één van de locaties.

Het Piazza del Campo ligt in het geografische centrum van de drie heuvelgemeenten die samen Siena vormen: Camolia, Citta en San Martino. De ontwikkeling verliep geleidelijk en begon in de tiende eeuw, toen de plaats werd gebruikt als markt- en ontmoetingsplaats voor de drie gemeenschappen. In de twaalfde eeuw werd het Palazzo Publico gebouwd samen met verschillende grote palazzo’s rond het Piazza. De hoofdingang van het plein heet Costarella, een reeks treden vanaf de Via del Pellegrini, die de primaire toegang tot de kathedraal vormt. Het plein loopt geleidelijk af naar de voet van het Palazzo Pubblico, als een amfitheater.

Het plein is opgedeeld in negen vlakken om de raad van negen te symboliseren. De convergerende lijnen die in de vijftiende eeuw in het plaveisel werden aangebracht, wekken de illusie dat de helling van het plein steiler is en benadrukken het belang van de dominerende Torre del Mangia naast het Palazzo Publico. Jaarlijks wordt op het plein de ‘palio di Siena’ gehouden, een kleurrijk middeleeuws schouwspel met een stormachtige paardenrace rond de omtrek van het plein. De raad van negen gaf verschillende kunstschilders de opdracht om het gebouw te decoreren met fresco’s. Het was bijzonder dat het stadsbestuur en niet de kerk de opdrachten gaf aan kunstenaars. Zowel Simone Martini (leerling van Duccio) als Ambrogio Lorenzetti beschilderden enkele zalen van hun werk. Vooral de ‘ Allegorieën van goed en slecht bestuur’ in de raadzaal waren heel vernieuwend in hun stijl.