
2 minute read
Ons verhaal
Tijdens de Opkikkerdag voor zijn chronisch zieke dochter Catootje kwam Elmer tot de ontdekking dat er heel veel van zijn collega’s rondliepen. Die dag maakte zoveel indruk, dat hij graag wat terug wilde doen. Sindsdien helpt hij een aantal keer per jaar als vrijwilliger om nu zelf gezinnen een leuke Opkikkerdag te bezorgen.
“Toen onze jongste dochter Catootje geboren werd, veranderde ons leven enorm. Ze heeft vanaf haar geboorte een long- en slokdarmafwijking. Daardoor heeft ze chronisch longontsteking en voedingsproblematiek. Ook heeft ze ook het Syndroom van Turner. Dit zorgt ervoor dat ze waarschijnlijk onvruchtbaar is en zonder hormonen niet langer wordt dan 1.50 meter. Door de jaren heen kunnen er nog meer afwijkingen ontstaan, zoals hart- en nierproblemen. In het begin was dit een schok. Je baalt dat jouw gezin dit overkomt en bent verdrietig. Daarnaast moeten we ons leven goed plannen, want we hebben nog een andere dochter, Lot (7). Mijn vrouw is om die reden een aantal jaar gestopt met werken. We lopen vaak op ons tandvlees. Al die zorgen knagen aan je.
Advertisement
De pedagogisch medewerkers van het Emma Kinderziekenhuis zagen onze zorgen en boden ons een Opkikkerdag aan. Dat aanbod hebben wij met beide handen aangepakt. Deze dag was fantastisch. Het mooist vond ik dat je vanaf de eerste minuut op handen wordt gedragen. Als je kind al heel lang ziek is, dan wordt dat ‘normaal’. Je raast maar door. Tijdens de Opkikkerdag werden we even uit de situatie gehaald. Ze besteden aandacht aan leuke dingen. Onze oudste dochter Lot heeft best een knauw gekregen door de situatie met haar zusje. Als mensen ons zien lopen en een slangetje zien hangen, dan gaat meteen de aandacht naar Catootje toe. Dat nu ook Lot in het zonnetje werd gezet, was fantastisch.
Als politieagent wist ik daarvoor niet dat Stichting Opkikker een eigen politiebureau heeft nagebouwd op Center Parcs de Eemhof. We liepen er tijdens onze Opkikkerdag langs en raakten aan de praat met een agent. Hij gaf aan dat het vrijwilligerswerk was en dat hij er ontzettend gelukkig van werd. Eenmaal thuis besloot ik deze collega te mailen. De Opkikkerdag had zoveel indruk gemaakt dat ik zelf ook wat wilde betekenen voor de stichting. Mijn teamchef was ook meteen enthousiast en sindsdien helpen we een paar keer per jaar bij Opkikkerdagen. Veel kinderen vinden de politie spannend. Het is belangrijk om zo snel mogelijk het ijs te breken. Je helpt ze bij het aantrekken van het politiepak en vertelt ze dat ze die dag collega’s zijn. De enthousiaste reactie van kinderen is fantastisch. Dan kruipen ze al heel snel uit hun schulp om je te helpen.
Ik haal heel veel voldoening uit mijn vrijwilligerswerk voor Opkikker. Op zo’n moment doe je er alles aan om iemand een onvergetelijke dag te bezorgen. Je leert er veel van. Als agent zie je veel rottigheid en ellende. Opkikkerdagen verbreden je beeld van de maatschappij. Het leert je waarderen wat je hebt. Het heeft mij echt veel gebracht.”
