1 minute read

VASTENACTIE magazine

Stelt u zich eens voor. Nederland wordt getroffen door een ramp en ons leven staat op zijn kop. In het begin gaat het nog wel, maar na een tijdje raken de winkels leeg en raakt ons zorgstelsel in problemen. De politie heeft haar handen vol aan mensen die alles over hebben voor hun kinderen en dan soms dingen doen, die niet kunnen. Samenleven wordt dan overleven.

Ik weet niet hoe het met u is, maar ik kan me hier amper iets bij voorstellen. Het enige wat ik kan zeggen, is dat het me laat inzien hoe gezegend we zijn dat we niet in die situatie zitten en dat we wonen in een veilig land als Nederland.

Advertisement

De vastentijd is altijd een periode van bezinning voor mij. En wellicht voor u ook. Meer dan ooit realiseer ik me dan dat we worden gevraagd en uitgedaagd om iets te betekenen voor een ander. Dat kan heel dichtbij. Voor de mensen in ons eigen land, die het zwaar hebben, om wat voor reden dan ook. Tegelijk laat ik me ook raken door de verhalen over mensen die op heel veel andere plekken op de wereld vechten om te overleven. In Oekraïne, in Syrië en nu dit jaar speciaal tijdens onze Vastenactie campagne in Zuid-Soedan.

Als je niets meer hebt en ook nog moet vluchten, dan hoop je dat iemand je opwacht en welkom heet. Dat er plek voor je wordt gemaakt. Dat er iemand is die deelt, ook al is er weinig om te delen.

In deze vastentijd vragen we aandacht voor het verhaal van Awut en Ajak. Twee vrouwen die symbool staan voor hoe mensen wereldwijd overleven weer ombuigen in samenleven. Dat is een verhaal dat verteld mag worden. Zeker in deze vastentijd.

Marc Bollerman Directeur Vastenactie

This article is from: