Vastenactie magazine 2021-02

VASTENACTIE

e n i z a mag

Nummer 12| 2e kwartaal 2021

6 VOORWOORD

De Vastenactie is weliswaar afgelopen, maar nog niet afgesloten. Nog steeds komen er giften binnen. En nog steeds geniet ik na van de bijzondere initiatieven die mensen ondernamen om ondanks de corona-beperkingen geld in te zamelen voor een beroepsopleiding voor kansarme jongeren. Eén evenement wil ik er graag uitlichten: Wandel voor een ander. Een virtuele wandeltocht door Afrika, die een onverwacht groot succes werd. Uiteindelijk liepen er zo’n 350 mensen mee die samen 35.000 kilometer hebben afgelegd en bijna € 24.000 hebben ingezameld. Onder hen waren ook de zusters en paters van Kloosterverzorgingshuis Notre Dame in Tilburg. De vaak hoogbejaarde religieuzen liepen dagelijks hun kilometers door de tuin of door het huis én lieten zich bovendien ook nog sponsoren! Onze directeur Peter van Hoof ging op bezoek. Kijk hier hoe de paters en zusters zo’n 130 kilometer per dag liepen.

r o o v l e d n a W een ander

Ik ben de afgelopen weken intensief bezig geweest met de inhoudelijke voorbereiding van de Vastenactiecampagne 2022.

Die gaat over landrechten. Een onderwerp dat enorm actueel is en aan veel andere thema’s raakt.

Ik woonde een indrukwekkend seminar bij, waarin vier inheemse vrouwen vertelden over de gevolgen van landroof voor hun gemeenschappen. U leest er in dit nummer over. Het land wordt vervolgens gebruikt door grote bedrijven voor bijvoorbeeld palmolieplantages, mijnbouw of voor de aanleg van dammen en waterkrachtcentrales. Activiteiten die ook ernstige gevolgen hebben voor het klimaat. We attenderen u daarom ook op de Klimaatwake, die op dit moment plaatsvindt bij het Catshuis.

Doel is de nieuwe regering op te roepen zich te houden aan de doelstellingen voor het verminderen van de CO2-uitstoot. U kunt zich nog aanmelden en meewaken.

Margot de Zeeuw Hoofd communicatie

8

12

COLOFON Vastenactie Magazine is een uitgave van Vastenactie.

TEKSTEN Vastenactie FOTO’S Vastenactie, Bruno Silv@ VORMGEVING EN OPMAAK Novente creatief en digitaal bureau,

2

Vanwege ziekte van Peter van Hoof schreef Margot de Zeeuw dit keer het voorwoord.

Nunspeet

ADVENTSACTIE NICARAGUA

GEZOND VOEDSEL VOOR OMA PAULINA EN HAAR KLEINZOON AMILCAR DE AFGELOPEN ADVENTSACTIE STOND IN HET TEKEN VAN VOEDSELZEKERHEID. WE STEUNDEN PROJECTEN DIE GEZINNEN LEERDEN OM ZELF VAN HUN LAND TE LEVEN. DANKZIJ UW STEUN HEBBEN WE ZO HONDERDEN GEZINNEN KUNNEN HELPEN, ZOALS HET GEZIN VAN PAULINA LÓPEZ UIT PALACAGÜINA. In dit arme gebied in Nicaragua zijn veel kinderen ondervoed. Paulina: “Mijn kleinzoon Amilcar van acht, die bij mij woont, woog op een gegeven moment amper 24 kilo. Ik maakte me grote zorgen, maar ik wist niet hoe ik hem goed te eten moest geven.” Het programma van onze lokale partner Octupan bood uitkomst. “We leerden hoe we een moestuin konden aanleggen om groenten te verbouwen en hoe we gezonder voedsel konden bereiden. Tijdens de training begon ik te beseffen dat ik mijn eetgewoonten moest veranderen én dat ik gevarieerd voedsel kon oogsten van mijn land,” licht ze enthousiast toe. "Voorheen aten we alleen rijst, bonen en ongezond sap. Ik heb nu geleerd om mijn tuin te bemesten en om ui, paprika en komkommers te verbouwen. Ik kweek ook sinaasappels en citroenen om sap te maken, en zoete aardappels om stoofpotten te maken voor mijn kleinzoon.”

MEER ENERGIE Ook in Nicaragua vinden niet alle jonge kinderen groente meteen lekker: “Ik leerde ook om Amilcar groenten te laten eten die hij niet lust, bijvoorbeeld door paprika en ui fijn te prakken en te mengen met ander eten,” vertelt Paulina. “Sinds de training let ik op het gewicht van mijn kleinzoon. Ik wil niet dat hij ondervoed is, want dat is gevaarlijk voor zijn gezondheid. Ik ben heel blij dat hij inmiddels 30 kilo weegt. Op school heeft hij nu energie en hij gaat er met plezier heen!"

"Het programma leerde me bewuster te leven en mijn eetgewoonten te verbeteren."

3 3

ARCA ONDERSTEUNT KANSARME KINDEREN BIJ HUN ONTWIKKELING

n e n e t r o p s n e “Sam ” s n e v e l t r e d n a spelen ver HET LEVEN VAN DE NEDERLANDSE SPORTLERAAR ONNO RAADSEN VERANDERDE DRASTISCH TOEN HIJ IN DE SLOPPENWIJKEN VAN RIO DE JANEIRO EEN WEESHUIS BEZOCHT: HIJ ZAG VEEL KINDEREN OP EEN SPEELVELD, MAAR ZONDER DOCENT EN ZONDER MATERIAAL. DE KINDEREN KREGEN DAARDOOR GEEN KANS OM ZICH SPELENDERWIJS TE ONTWIKKELEN. ONNO VOLGDE ZIJN HART EN GING IN 1998 SPORT- EN SPELLES GEVEN AAN WEESKINDEREN.

Onno Raadsen en zijn Braziliaanse vrouw Milza, die ook sportlerares is, werken inmiddels ruim 20 jaar aan hun grote droom: bijdragen aan de ontwikkeling van kansarme kinderen en jongeren door middel van sport en spel. Ze werken via hun stichting ARCA in de beruchte sloppenwijken (‘favelas’) van de grote Braziliaanse stad Fortaleza. Onno: “Meer dan de helft van de mensen hier leeft in armoede en de meeste jongeren hebben daardoor nauwe-

4

lijks mogelijkheden om een goede toekomst op te bouwen: er is geen geld, ze kunnen daardoor geen goede opleiding volgen en zonder opleiding is er nauwelijks werk te vinden.” Door het gebrek aan geld en mogelijkheden, zwichten veel jongeren voor de gemakkelijke verleidingen van de straat en criminele bendes, vertelt hij. En wie eenmaal in die duistere, gewelddadige wereld belandt, komt daar nauwelijks meer uit.

ARCA leidt kansarme jongeren op tot sportleider en gebruikt een actieve, avontuurlijke methode om ze dichter bij zichzelf te laten komen: “Naast dat ze leren om sport- en spelactiviteiten te geven op een leuke en veilige manier, nemen we ze ook mee naar de natuur waar ze meer aan hun persoonlijke ontwikkeling werken. De activiteiten die we daar doen zijn gericht op zaken als verantwoording nemen, samenwerken en leiding geven. Het is mooi om te zien dat zelfs een activiteit als je eten klaar maken boven een kampvuur, al heel veel educatieve waarden in zich draagt en dat de jongeren de lessen die ze daaruit trekken, meenemen naar hun dagelijkse leven,” aldus Onno. Na hun opleiding organiseren de sportleiders activiteiten voor de kinderen uit hun eigen wijk onder begeleiding van een sportcoach van ARCA: “Wij geloven dat de jongeren die ons traject hebben gevolgd weerbaarder zijn, in staat zijn goede keuzes voor zichzelf te maken en vaardigheden hebben ontwikkeld die hen beter voorbereiden op de arbeidsmarkt,” legt Onno uit.

SPORT VERBINDT De activiteiten die de sportleiders organiseren bezorgen de kinderen onbezorgde uurtjes, waarin ze kind kunnen zijn, maar óók werken aan hun sociale vaardigheden en onderlinge verbondenheid.

Onno: “We willen bijdragen aan de ontwikkeling van kansarme kinderen en jongeren door middel van sport en spel. Wat je in het speelveld ziet gebeuren, gebeurt immers ook buiten dat speelveld.

We hebben een methode ontwikkeld om jongeren sociale vaardigheden te leren door middel van sport en spel, waarbij we uitgaan van de eigen kracht van jongeren.” Dat die aanpak werkt, vertelt trainer Giliard Honorato: “Als kind deed ik al mee aan de speldagen van ARCA in mijn wijk. Ik genoot ervan om samen met de andere kinderen te spelen en nu zie ik hetzelfde geluk op de gezichten van de kinderen die ik begeleid.”

SPORT LAAT JE GROEIEN Ook Efi leerde ARCA als kind kennen en deed toen mee aan de speeldagen in haar wijk. Ze bleef komen en dankzij de steun vanuit het project heeft ze nu de universiteit afgerond en begeleidt ze zelf kinderen uit sloppenwijken: “Ik ben heel dankbaar voor de mensen in mijn leven. Ze hebben me gemaakt tot de volwassen vrouw die ik nu ben. Nu geef ik op mijn beurt een stukje van mezelf aan de kinderen, zodat ook zij zich kunnen ontwikkelen tot gelukkige, evenwichtige volwassenen.”

Meer weten over ARCA of wilt u het werk van Onno en MIlza steunen? Hier leest u meer.

ONNO RAADSEN:

eld lv e e p s t e h in je t a ‘W ook t r u e b e g , n e r u e b e g ziet erbuiten’

5

COVID-19

EEN VACCIN VOOR IEDEREEN IN NEDERLAND KRIJGT IEDEREEN DIE DAT WIL UITERLIJK HALF JULI EEN EERSTE COVID VACCIN, ZO BELOOFT MINISTER HUGO DE JONGE. IN EEN GROOT AANTAL ANDERE LANDEN KRIJGT SLECHTS 1 OP DE 10 INWONERS DIT JAAR EEN VACCIN. EEN SCHOKKEND VERSCHIL.

6

Terwijl de rijke westerse landen dankzij grootscheepse vaccinatiecampagnes uitkijken naar een min of meer zorgeloze zomer, worstelt de rest van de wereld met nieuwe besmettingsgolven. Bijna een miljard mensen zijn inmiddels gevaccineerd, slechts minder dan een half procent van de vaccins kwam echter terecht bij inwoners van de armste landen.

MEER ARMOEDE EN ONGELIJKHEID Van onze partners uit verschillende delen van de wereld horen we dat covid-19 en de lockdowns hebben geleid tot honger, ziekte en sociale ontwrichting. Miljoenen kinderen kunnen niet naar school, seksueel geweld en tienerzwangerschappen nemen toe. Mensen kunnen niet naar hun werk, waardoor ze geen inkomen hebben, ziekenhuizen zijn slecht bereikbaar vanwege de reisbeperkingen en autoritaire regimes misbruiken de lockdown om bevolkingsgroepen te onderdrukken. Het tekort aan vaccins in de kwetsbaarste landen leidt daar tot meer armoede en het vergroot de kloof met rijke landen.

VERDELING VACCINS De Wereldgezondheidsorganisatie zette vorig jaar het Covax-programma op, om collectief vaccins in te kopen en te verdelen. Dat zou alle landen gelijke toegang geven tot vaccins. De 92 armste landen (waarvan 46 in Afrika liggen) hoeven hiervoor niet te betalen. Maar wat gebeurde er? De EU-lidstaten, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Canada en Australië besloten ook op eigen houtje vaccins op te kopen. Canada kocht zelfs vijf keer de benodigde hoeveelheid in. Door dit handelen vanuit eigenbelang beschikt 14 procent van de wereldbevolking over 51 procent van de vaccins.

Veel armere landen vissen zo achter het net. Een partner van Vastenactie, die actief is als zorgverlener in Somalië, vertelde bijvoorbeeld dat ze dit jaar nog geen enkel vaccin verwachten, zelfs niet voor artsen en verpleegkundigen.

PATENTEN VRIJGEVEN Door de schaarste aan vaccins duurt de pandemie langer en dat heeft ingrijpende gevolgen, vooral in landen die toch al kwetsbaar zijn. Zuid-Afrika en

India hebben daarom voorgesteld om de patenten van covid-19 vaccins tijdelijk vrij te geven, zodat landen die dat willen zelf vaccins kunnen produceren. Dat idee stuit op verzet van de farmaceutische industrie en rijke westerse landen. Gelukkig krijgt het voorstel wel steun van een groeiende groep landen, politici en burgers, waaronder honderd Nobelprijswinnaars. In een open brief aan Ursula von der Leyen, de voorzitter van de Europese Commissie, eisen Europese burgers gelijke toegang tot vaccins. Ook paus Franciscus heeft politieke leiders opgeroepen nieuwe wegen te zoeken en samen te werken, zodat iedereen toegang krijgt tot vaccins en behandelingen. Vastenactie heeft samen met andere katholieke NGO’s een verklaring ondertekend om overheden op te roepen vaccins eerlijk te verdelen en daar goede afspraken over te maken.

SCHULDEN KWIJTSCHELDEN? Zelfs als er voldoende vaccins beschikbaar komen, zullen landen in het Zuiden grote moeite hebben de bevolking op het platteland en in afgelegen gebieden te bereiken. De gezondheidszorg is er vaak niet of nauwelijks georganiseerd. Door de schulden van landen in het Zuiden kwijt te schelden zou er veel geld vrijkomen om een beter systeem van gezondheidszorg op te bouwen. Dat is noodzakelijk om op de lange termijn de strijd te kunnen winnen tegen covid-19 en mogelijke toekomstige pandemieën.

INTERNATIONALE SOLIDARITEIT Tot nu toe zien we dat veel landen in de covid-19 crisis handelen vanuit eigenbelang. We zitten echter met zijn allen in hetzelfde schuitje. Zolang het virus de kans krijgt zich in delen van de wereld te verspreiden, zullen steeds nieuwe mutaties opduiken die een bedreiging vormen voor iedereen, arm of rijk. Het is maar de vraag of de vaccins ons ook daartegen kunnen beschermen. In die zin verbindt covid-19 ons allemaal met elkaar. Internationale solidariteit is nodig om het virus een halt toe te roepen en de pandemie te stoppen. Hoe eerder we dat inzien en daarnaar handelen, hoe eerder we elkaar kunnen helpen om wat verloren is gegaan weer op te bouwen.

7

PERSOONLIJK VERHAAL VAN MARINE UIT GEORGIË

MARINE LEERDE GELOVEN IN HAAR EIGEN KWALITEITEN MARINE SHISHABERIDZE KOMT UIT GEORGIË. HAAR DRIE KINDEREN GAAN NAAR DE KINDEROPVANG VAN CARITAS. ZE DEED MEE AAN HET STEUNPROGRAMMA VOOR OUDERS EN VERTELT HOE DAT HAAR LEVEN TEN GOEDE HEEFT VERANDERD.

“Voordat ik meedeed aan het steunprogramma voor ouders had ik het erg moeilijk. Ik ben gescheiden en kon geen werk vinden. Ik voelde me somber en was nerveus. Daardoor ontstonden er spanningen tussen mij en de kinderen, we hadden steeds vaker ruzie. De kinderen waren bang en sloten zich voor me af. Ik moest vaak huilen en zocht mijn familie en vrienden niet meer op. Alles leek hopeloos en ik kon bij niemand terecht. Omdat ik geen inkomen had, moest ik mijn kinderen zelfs een poosje naar mijn schoonfamilie sturen.

8

Gelukkig gaan mijn kinderen nu naar het kinderopvangcentrum van Caritas. Ik kan nauwelijks uitleggen wat een geweldige hulp we daar krijgen. De kinderen krijgen te eten, maken er hun huiswerk en doen mee met allerlei activiteiten.

En dan helpen ze ons ook nog eens met kleding, eten en schoolspullen.

Op een dag vroeg de coördinator van het centrum of ik mee wilde doen met het steunprogramma voor ouders. Ik schreef me in voor de

kookcursus en was blij dat ik ook psychologische hulp zou krijgen. Toen ik voor het eerst naar de kookles ging was ik wel zenuwachtig, maar ik had eindelijk weer een reden om de deur uit te gaan en mezelf te verzorgen. Onze lerares was heel aardig en zorgzaam. De andere moeders zaten in dezelfde situatie als ik. Al snel deelden we onze verhalen en begonnen we oplossingen met elkaar uit te wisselen. Zo raakten we bevriend. Wat me heel erg heeft geholpen zijn de groepsactiviteiten en de gesprekken met de psycholoog. We kregen belangrijke informatie over de ontwikkelingsfasen van kinderen en over de kenmerken die bij verschillende leeftijden horen. Daardoor begrijp ik het gedrag van mijn kinderen nu veel beter. Ik weet wanneer ik met ze moet praten en wat een geschikt moment is om iets uit te leggen.

Daardoor is onze verstandhouding enorm verbeterd en doen we samen leuke dingen.

Ik zal nooit vergeten hoe opgewonden ik me voelde toen we ons certificaat kregen. Het examen was spannend, professionele koks zouden onze gerechten proeven en die moesten er natuurlijk ook mooi uitzien. We zijn allemaal geslaagd! We hebben geleerd te geloven in ons eigen kunnen en ons gevoel van eigenwaarde is gegroeid. We weten nu dat we ook succesvol kunnen zijn in andere dingen. Dankzij dit project werk ik tegenwoordig als schoonmaakster en als kookhulp. Ik ben intens dankbaar dat Caritas me deze kans heeft gegeven.”

IN GEORGIË ZIJN KINDEREN VAAK SLACHTOFFER VAN VERWAARLOZING EN GEWELD. MET INTENSIEVE BEGELEIDING EN EEN KORTE VAKOPLEIDING KRIJGEN OUDERS HUN LEVEN OP DE RIT EN KUNNEN ZE BETER VOOR HUN KINDEREN ZORGEN.

Caritas Georgië biedt al bijna 25 jaar kinderopvang, onder andere aan kinderen uit arme en sociaal kwetsbare gezinnen. Vastenactie steunt een programma dat ouders in staat stelt beter voor hun kinderen te zorgen. Het doel is zowel de relatie te verbeteren tussen ouders en kinderen en ouders te helpen hun sociaaleconomische situatie te verbeteren.

r dit project?

Meer lezen ove Klik hier.

9

ACTUEEL

VASTENACTIE IN HELDEN VAN NU

KLIMAATWAKERS BIJ HET CATSHUIS

Het veelbekeken SBS6 programma ‘Helden van Nu’ schenkt aandacht aan Vastenactie en met een mooi resultaat! We zien tijdens de uitzending dat directeur Peter van Hoof een Zoom-afspraak heeft met Mike Wamaya van een van onze projecten in Kenia. Verder gaat collega Angelique Steysel van het team Scholen op bezoek bij RK basisschool de Walvis in Den Haag.

Bekijk hier de uitzending van 9 mei.

Op maandag 19 april om 12:05 uur startten ‘De Klimaatwakers’ een aanhoudende wake voor het klimaat die bij het Catshuis en online zal plaatsvinden. De Klimaatwakers roepen op tot effectief en rechtvaardig klimaatbeleid de komende vier jaar.

Wij ondersteunen deze wake van harte. U leest er hier meer over.

U kunt uzelf via deze website ook aanmelden als waker.

PERIODIEK DONEREN STEUNT U ONS AL JAREN EN WILT U DIT BLIJVEN DOEN? Dan is het goed om te weten dat uw periodieke gift aftrekbaar is van de inkomstenbelasting.

Wie minimaal vijf jaar achtereen geld doneert aan Vastenactie (‘periodieke schenking’) kan dit bedrag bij de aangifte inkomstenbelasting volledig aftrekken van het inkomen. De belastingdienst stelt wel als voorwaarde dat u het formulier ‘schenkingsovereenkomst’ invult. U leest hier meer. U kunt hier ook het schenkingsformulier downloaden.

10

VASTENACTIE 2021

DROOM VOOR TONMOY IN BANGLADESH EEN VAN DE JONGEREN WAARMEE WE IN DE VASTENACTIECAMPAGNE KENNISMAAKTEN, IS TONMOY SARKAR (21) UIT BANGLADESH. WE ONTVINGEN GOED NIEUWS VAN HEM!

PERSPECTIEF

Tonmoy is blij dat hij ondanks Covid-19 zijn opleiding tot elektricien heeft kunnen afmaken. Hij werkt op dit moment in de kruidenierszaak van zijn neef en mag daar ook elektriciteitsspullen verkopen om wat bij te verdienen. Verder werkt hij als elektricien aan huis en legt hij bedradingen aan.

Daar is gelukkig veel vraag naar, omdat Tonmoy in

een toeristisch gebied woont. Dankzij zijn werk als elektricien heeft hij al wat kunnen sparen en kan hij maandelijks wat geld aan zijn broertje geven voor diens schoolkosten. Tonmoy´s droom is om in zijn eigen dorp een winkel te beginnen. Om zijn droom waar te maken, onderzoekt hij op dit moment samen met Caritas Bangladesh of hij een microkrediet kan krijgen om zijn winkel te starten.

Hartelijk dank voor uw steun!

11

VASTENACTIE 2022: LANDRECHTEN

DE DIEPE VERBONDENHEID VAN INHEEMSE VOLKEN MET HUN LAND DE VOORBEREIDINGEN VOOR DE VASTENACTIE-CAMPAGNE 2022 ZIJN AL IN VOLLE GANG. MEESTAL VERTELLEN WE U PAS TIJDENS DE VASTENPERIODE VOOR WIE WE CAMPAGNE VOEREN, MAAR DAT WILLEN WE DEZE KEER ANDERS DOEN. WE VRAGEN VOLGEND JAAR NAMELIJK UW AANDACHT VOOR ZO’N GROOT ONDERWERP, DAT WE ER MEER TIJD VOOR WILLEN INRUIMEN. DAAROM NU AL EEN EERSTE KENNISMAKING MET HET BELANG VAN LANDRECHTEN VOOR LOKALE MENSEN. ONZE COLLEGA MARGOT DE ZEEUW WOONDE OP 26 APRIL EEN INDRUKWEKKEND ONLINE SEMINAR BIJ OVER HET THEMA, WAARIN VIER INHEEMSE VROUWEN HUN PERSOONLIJKE ERVARINGEN DEELDEN.

Tijdens de VN vergadering van het Forum voor Inheemse Volken organiseerde een aantal organisaties op 26 april een online seminar over de grote impact van nationale overheden en de wereldmarkt op de landrechten en het leven van inheemse volken. Maar liefst 370 miljoen mensen horen tot een inheems volk en ze bewonen meer dan 20% van het aardoppervlak. Toch worden hun rechten vaak met voeten getreden als hun grond wordt opgeëist door grote bedrijven of overheden, reden voor de Verenigde Naties om in 2007 een

Verklaring over de Rechten van Inheemse Volken op te stellen. Die werd met een overgrote meerderheid van stemmen aangenomen. De volgende stap had moeten zijn dat nationale overheden de uitgangspunten in de Verklaring opnemen in hun nationale beleid, maar helaas blijkt de praktijk weerbarstig en worden dagelijks mensenrechten grof geschonden.

DE RIVIER VERBINDT Inheemse volken leven van hun land, maar ook met hun land. Zoals Indiaanse Lucélia uit Brazilië tijdens het seminar zei: “Ons leven en onze identiteit hangen nauw samen met ons land. De rivier is heilig voor ons. Ze verbindt ons. Zonder land en zonder rivier zullen wij verdwijnen.”

Onder andere de wereldvoedselmarkt, de energiebehoefte van zich ontwikkelende economieën en de vraag naar grondstoffen voor bijvoorbeeld elektronica eisen echter heel veel ruimte en grondstoffen op. En die wordt vaak gevonden op nog – min of meer – ongerepte natuurgebieden.

Daarbij wegen economische belangen zwaarder dan de rechten van de mensen die er wonen: die worden niet zelden met geweld beroofd van hun

12

huizen en hun land. En daarmee van hun thuis en hun levensonderhoud. Zo vertelde Lucélia dat door de bouw van grote waterkrachtcentrales in de voor haar volk heilige rivier, hele dorpen onder water kwamen te staan en landbouwgrond verdween. Er stond geen vergoeding tegenover, slechts de mogelijkheid elders een nieuw bestaan op te bouwen. Ze vertelde hoe de achterblijvers vechten voor hun rechten, maar dat ze worden tegengewerkt en bedreigd. Het aantal zelfmoorden in haar gemeenschap is gestegen en wie opstaat tegen de overmacht van overheid en multinational begeeft zich op een levensgevaarlijke weg. Ook Lucélia ontving doodsbedreigingen.

BIODIVERSITEIT NEEMT AF Mevrouw Ilze Brands Kehris, ass. Secretaris-generaal bij de VN op het gebied van mensenrechten, vertelde dat er in 2020 331 mensen werden vermoord die opkwamen voor de rechten van inheemse volken en voor het milieu. Want ook milieubescherming is een belangrijk en gevaarlijk thema als het gaat over landrechten: de inheemse volken maken 6% van de wereldbevolking uit, maar ze beheren 80% van de resterende biodiversiteit. De grote multinationals – producenten van bijvoorbeeld palmolie en soja – vervangen een gevarieerd landschap met honderden soorten door een monocultuur: een groot oppervlak waar slechts één gewas groeit dat bovendien met kunstmest en zware bestrijdingsmiddelen kwetsbaar en zwak wordt.

De vier inheemse vrouwen gaven een indrukwekkende getuigenis van de enorme impact die de grote bedrijven en overheden hebben op hun gemeenschappen, hun land en hun leven. Esther uit West-Papoea: “Als

inheemse volken beschouwen we het land waar we leven als onze Moeder, omdat de natuur – land, water en wouden – het centrum van ons universum vormt en onze identiteit vormgeeft. De natuur is het centrum van onze kennis en wijsheid en de belangrijkste bron voor ons overleven.” Ze legt uit dat haar volk niet tegen ontwikkeling is, maar zich wel verzet tegen uitbuiting en plundering van de aarde: “We vinden dat we ontwikkeling nodig hebben, maar geen destructieve ontwikkeling, die geen rekening houdt met het overleven van onze planeet. Ons aanhoudende verzet tegen monocultuur plantages, mijnindustrie en een inhalige overheid vormt een bedreiging voor investeerders en overheid.

Nu zorgt een speciale wet ervoor dat de overheid controle over ons land heeft en dat ons verzet geen wettige grondslag heeft. De dreiging daarvan voelen we diep.

Onderzoek heeft uitgewezen dat bijna anderhalf miljoen hectare oerwoud dat aan inheemse papoea’s toebehoorde door de overheid aan grote palmoliebedrijven is toegewezen. Daarnaast is nog anderhalf miljoen hectare van inheemse mensen afgenomen door fraude, intimidatie en andere lafhartige methodes. Bovendien zijn belangrijke passages over milieubescherming uit de wet verdwenen.”

De verhalen van vanmiddag maken pijnlijk duidelijk dat lang niet iedereen profiteert van economische ontwikkeling en grootschalige voedselproductie. Integendeel.

We gaan de komende maanden meer aandacht besteden aan dit belangrijke onderwerp en op zoek naar manieren om welvaart eerlijker te verdelen.

Margot de Zeeuw Hoofd communicatie

13

Sport dert n a r e v

! s n e v e l klik hier

HELP MEE

GEEF EEN SPORTWEEK EN HELP EEN KIND BIJ ZIJN ONTWIKKELING