TRIBULUS TERRESTRIS IS MEER DAN

TESTO-BOOST

Als ik iemand hoor praten over Tribulus terrestris dan denk ik eigenlijk automatisch aan van die goed gespierde mannen. Sporters, die een flinke dosis testosteronbooster hebben genomen om hun doel te bereiken, namelijk spieren. Dat ik hiermee zowel deze mannen als het kruid tekort doe, wil ik in dit artikel belichten. Tribulus terrestris is namelijk meer dan een testo-booster.

De Tribulus terrestris is een plant uit het Middellandse Zeegebied, waarvan de vruchten, bladeren en wortels worden verwerkt tot voedingssupplementen voor voornamelijk sporters.

De supplementen die gemaakt zijn van de vruchten hebben invloed op de seksuele organen en/of de hormoonactiviteit. Het bevordert de aanmaak van sperma, zorgt voor mannelijke kenmerken, het seksueel verlangen en de seksuele capaciteit. Al met al heeft Tribulus terrestris dus niet alleen een positieve invloed op de sportieve prestaties maar ook op het seksuele vlak.

Dat de ‘vruchtcapsule’ ook een positieve invloed heeft op het ademhalingsstelsel is bij minder mensen bekend. Wie problemen heeft met de luchtwegen zou best gebaat kunnen zijn bij het gebruik van dit kruid. Het helpt namelijk de gezondheid van de luchtwegen te behouden. Naast de positieve invloed op de luchtwegen heeft het ook een verzachtende invloed op het zenuwstelsel. Het ondersteunt namelijk de weerstand tegen pijn. Ook heeft het een positieve invloed op het cardiovasculaire stelsel. Het helpt het ijzergehalte van het bloed op peil te houden en helpt het bloed te zuiveren. Je kan dus zeggen dat Tribulus terrestris de gezondheid van het hart ondersteunt. Eigenlijk zijn het allemaal effecten die bijdragen aan een goede conditie van de sporter.

Wie meer voor de gezondheid van de huid gaat, kan ook goed terecht bij dit kruid. Alle delen van de plant hebben een ondersteunde werking op de gezondheid van de huid, inclusief het gezond houden van tandvlees.

Benieuwd naar dit kruid?

Kom eens langs in de winkel of kijk op onze website de-stoelendans.nl.

Elke dag een 10 minuten workout

DISQ apparatuur t.w.v. € 199,Start met je 21 dagen challenge

Gratis E-book met voedingsplan

Drie maanden toegang tot onze online gym

Jarenlang heb ik gedacht dat DUO stond voor Dienst Uitvoering Onderwijs, maar dat had ik met mijn onnozele blonde meidenkop helemaal mis. Zo sta ik vast in het systeem bij DUO: als dom blondje. De overheidsinstelling deinst namelijk niet terug voor een gezond potje discriminatie. DUO:

Discriminerend Uitvoering Onderwijs. Het blijkt namelijk dat die gasten jarenlang hebben gediscrimineerd als het aankomt op controles. Hoe kon ik ook zo naïef zijn om te denken dat een overheidsinstantie niet op migratie selecteert? Ik kon toch leren van de Toeslagenaffaire!

En dan beweren die witte, witte boorden met droge ogen dat het met het racisme in ons land allemaal nog wel meevalt. Dat #blacklivesmatter maar onzin is en dat in Nederland iedereen gelijk is. Je moet ze nageven: ze hebben naast een gezonde dosis racistische overtuigingen, óók humor.

Nog grappiger is dat het komende zaterdag Keti Koti is, de dag waarop de slavernij herdacht wordt en de vrijheid wordt gevierd. Volgens vele (blanke) geleerden is dat onzin en oude koeien uit de sloot halen. Wij superieuren discrimineren niet! Je hoort het boe-geroep op de achtergrond. Die koeien zijn niet oud, die koeien zijn van nu en springlevend.

Dat Keti Koti moet de VVD toch op een manier ook aanspreken, als partij voor de vrijheid. Voor de rijken dan. Een paar weken terug was er een VVD-congres in Apeldoorn en ik dacht: ik ga eens langs. Voornamelijk witsnuiten in blouse of overhemd. Op de vraag of alles goed ging in dit land? Ja, alles ging voortreffelijk. Wat ging er niet goed? Niets. Ja, iets te veel vluchtelingetjes en dom gelul over klimaat. Voor de rest ging het mieters. We hebben het toch goed? Criminaliteit moest harder aangepakt worden, zei iemand met guitig genoeg een witte boord. Ik kletste nog wat verder met al die vrolijke VVD’ers, de één nog blanker en brallender dan de ander. De conferentie was afgelopen en bij de deur stonden een Surinamer en een Antilliaan. Bij hen konden de gasten naderhand hun oogkleppen inleveren. ‘Wat een apart duo!’ kirde Rutte, en lachte het laatst.

Achter De Ijssel

De cirkel

Zijn wij uiteindelijk dan toch de mannen geworden die we vroeger nooit wilden zijn? Die vraag schoot door m’n hoofd tijdens een lome zomermiddag in een zonnige achtertuin. We hadden de afgelopen uren - want de tijd gaat in dit jaargetijde nog een tandje sneller dan hij gewoonlijk al doet - de toestand in onze wereld uitgebreid doorgenomen en vooral de groeiende onmacht om er mee om te gaan. Over de jongere generatie bijvoorbeeld die geheel haar eigen weg gaat. Die heel snel moeiteloos ingewikkelde dingen kan doen met apparaten waarvan wij al blij zijn als we daarop de aan/uitknop kunnen vinden. Die luistert naar iets dat wij met de beste wil van de wereld geen muziek meer kunnen noemen. En dat we ons daar nu mateloos aan kunnen ergeren.

Ondertussen niet vergetend om onze glazen met snel verdampende inhoud tijdig bij te vullen, want er mocht eens sprake zijn van een droge mond. Drie grijzende mannen lieten dus opeens een veelbetekenende stilte vallen nadat de laatste spreker was gestopt met een tirade die uitmondde in een constatering. Zo één waaruit geen aanzet meer tot verzet sprak maar eerder berusting.

Was hiermee de cirkel rond, had het leven ons dezelfde poets gebakken als het met ontelbare ook ouder geworden lotgenoten voor ons had gedaan? Als je deze twee vragen bevestigend beantwoordt, en het lijkt er sterk op dat dat het enige juiste antwoord kan zijn, is dat dan iets om angstig van te worden of heeft het juist iets geruststellends? Ik kwam er niet direct uit. Maar iets hield me tegen om deze laatste vraag, die toch getuigde van enige filosofische diepgang, laten we eerlijk wezen, in de groep te gooien. Misschien was het beter om nog een tijdje in stilte op de kwestie te kauwen. En ondertussen voorzichtig te informeren of het onderhand geen tijd werd om de barbecue te gaan installeren. Er dreven namelijk eetlustopwekkende geuren over uit een belendende tuin. Ook klagende mannen op leeftijd houden immers hun basale behoeftes. Maar dat we op de kwestie terug moesten komen, leed geen twijfel. ‘Iemand nog wat drinken?’