Valpreventiecursus In Balans

De Heilige Nicolaas en de Hanze

De expositie vertelt het verhaal van de heilige Nicolaas en zijn verering, in combinatie met het verhaal van de Hanze, haar steden en inwoners, en toont de bijzondere relatie tussen de heilige Nicolaas en de Hanze. De heilige Nicolaas (ca. 270-ca. 342) was tot rond 1560 een even legendarische als populaire heilige. Hij speelde een belangrijke rol in het devote dagelijkse leven van de middeleeuwer.

Van de 12de tot het midden van de 16de eeuw verenigden vele tientallen steden in Noord- en Oost-Europa zich in het handelsverbond de Hanze. Voor de inwoners van deze Hanzesteden was de heilige Nicolaas van groot belang in het leven van alledag. Hij was onder meer de beschermheilige van de handels- en zeelieden van de Hanze.

In de tentoonstelling wordt het verhaal verteld aan de hand van veertig historische afbeeldingen op groot formaat, aangevuld met enkele voorwerpen. Te zien zijn twee 19de-eeuwse Nicolaasbeelden, een kazuifel met afbeelding van de heilige Nicolaas uit het einde van de 15de eeuw, en een 19de -eeuws handgeborduurd altaarkleed van 35 m2 met daarop de afbeelding van de Hanzestad Deventer. Bij de tentoonstelling zal ook een stadswandeling door de historische binnenstad van Deventer verschijnen, met daarin het verhaal over de heilige Nicolaas en Deventer. Ook komt er een fietstocht langs de zeven (!) aan Nicolaas gewijde kerken in Salland.

De tentoonstelling vindt plaats in de Deventer Broederenkerk, daterend uit de 14de eeuw en daarmee één van de oudste kerken van de stad. De kerk is nu de parochiekerk van de Heilige Lebuinus Parochie. Onderdeel van de parochie zijn ook de aan de heilige Nicolaas tot en met 10 september de gewijde kerken in Schalkhaar en Lettele. De middeleeuwse Broederenkerk, in het centrum van de Hanzestad Deventer, is een unieke locatie voor deze tentoonstelling. Bijzonder is ook de combinatie van een grote tentoonstelling over een historisch-religieus onderwerp in een levendige parochiekerk.

Op 18 juni is om 10.30 uur in de kerk de officiële opening met een plechtige viering van de eucharistie. Tijdens de openingstijden van de tentoonstelling is ook de Broederenkerk te bezoeken. De toegang tot de tentoonstelling en kerk is gratis.

‘De Heilige Nicolaas en de Hanze’ vindt plaats in het kader van het Hanzejaar 2023, een gezamenlijke activiteit van de Hanzesteden Doesburg, Zutphen, Deventer, Hattem, Hasselt, Zwolle, Kampen, Elburg en Harderwijk. Informatie: www. hanzejaardeventer.nl

DEVENTER - Ook als u ouder wordt, wilt u zelfstandig de dagelijkse dingen kunnen blijven doen. Juist daarom is het belangrijk dat u zich veilig en vertrouwd voelt met uw lichaam. Dat betekent stevig op uw benen staan en echt op ze kunnen vertrouwen. Wie goed in balans is, is zekerder van zichzelf.

Met het beweegprogramma In Balans kunt u een enorme verbetering van uw spierkracht en evenwicht bereiken. De kans om te vallen wordt daarmee kleiner. Deelname aan de cursus In Balans maakt dat u letterlijk steviger in uw schoenen staat. Bovendien verbetert uw algehele conditie, zodat een actiever dagelijks leven binnen handbereik komt.

Praktische informatie In Balans is een groepscursus en bestaat uit: • één informatiebijeenkomst

• drie voorlichtingsbijeenkomsten

• tien weken trainingsbijeenkomsten

Meer informatie kunt u vinden op www.carinova.nl/ vallen/inbalans.

De gratis en vrijblijvende informatiebijeenkomst vindt plaats op maandag 24 april van 15.00 tot 17.00 uur.

Locatie: Carinova, locatie Sint Jozef, Sint Jozefplein 1, Deventer. U kunt zich aanmelden voor de informatiebijeenkomst via e-mail valpreventiedeventer@ carinova.nl, de website www. sportindeventer.nl of bellen met 0900-8662, het algemene nummer van Carinova.

De voorlichtingsbijeenkomsten vinden plaats op maandag 1, 8 en 15 mei van 15.00 tot 17.00 uur. Locatie: Carinova, locatie Sint Jozef, Sint Jozefplein 1, Deventer.

Lezing over stedenbouw

DEVENTER - Op vrijdagmiddag 21 april verzorgt Deventer Huisgenoten, netwerk van 50plussers, een lezing over stedenbouw.

Tijdens deze lezing zal Theo Prangsma, stedenbouwkundige, enkele aspecten van stedenbouw uit het verleden belichten en iets over de wijze waarop we in ons hoofd een beeld van een stad vormen. Een afgerond beeld van wat stedenbouw is, laat zich lastig vangen. Wat is een stede? Wat is wonen? Hoe ‘organisch’ groeit een stad? Rome, Amsterdam, Eindhoven? En hoe ziet een stad ‘Aus einem Guss’ er uit zoals Lelystad, Chandigarh, Brasilia?

De bijeenkomst vindt plaats op 21 april om 14.00 uur in de ontmoetingsruimte van Thomas Wildey, J.P. Thijsseweg 100 (ingang rechtsachter). De toegangsprijs bedraagt €5,-, inclusief koffie/thee. Aanmelden is mogelijk tot uiterlijk donderdag 20 april via e-mail info@deventerhuisgenoten. nl. Informatie over deze bijeenkomst of over de vereniging Deventer Huisgenoten via 06-51435595.

De trainingsbijeenkomsten starten 22 mei en vinden plaats op maandag en donderdag van 15.30 tot 16.30 uur. Tijdens de informatiebijeenkomst wordt ook aandacht besteed aan de cursus Vallen Verleden Tijd, die wordt georganiseerd vanaf 22 mei. Er is bovendien tijd voor enkele korte tests, zodat u kunt bepalen welke cursus het beste bij u past.

Het woord ‘moederskindje’ heeft niet per se een heel positieve betekenis. Tenminste, wanneer het aan elkaar geschreven wordt. Schrijf je het los, ‘moeders kindje’, dan is het alleen maar logisch en vanzelfsprekend. Je bent tenslotte een kind van je moeder. Over een vader kan natuurlijk altijd getwijfeld worden. Je gaat er als kind vanuit dat hij ‘iets’ ingebracht heeft destijds en dat kun je zo letterlijk nemen als je wilt, maar je moeder heeft je gedragen en gebaard. Je hebt als vader dus sowieso een achterstand, want negen maanden wachten tot jouw kind geboren wordt, is niet te vergelijken met een zwangerschap. Ik hoor ook zelden of nooit het woord ‘vaderskindje’ voorbij komen. Oké, terug dus maar naar ‘moederskindje’. Als betekenis wordt gegeven: ‘lievelingskind van moeder’ of ‘kind dat erg aan de moeder hangt en ook vaak door haar vertroeteld wordt’, of ‘onzelfstandig kind’. Wat een heerlijk werkwoord trouwens: ‘vertroetelen’…… Ik weet van mezelf allang dat ik een moederskindje ben. Niet omdat ik het lievelingskindje van mijn moeder was, want ik weet zeker dat mijn moeder net zoveel van mijn zus hield als van mij. Ook niet omdat ik onzelfstandig ben (hoewel...?), maar ik had zéker een heel speciale band met mijn moeder en ja, ik ‘hing’ ook best aan haar. En daar schaam ik me niet voor.

Dat ik dit in de verleden tijd schrijf, is vanwege het feit dat mijn moeder twee weken terug overleed.

Twee weken ‘o-verleden tijd’ dus nog maar. Ik was daardoor een tijdje niet met school bezig, ik ‘lag eraf’, zoals ze dat zeggen, maar merkte wel dat ik de liefste collega’s ter wereld heb. En waar ga je in vredesnaam je column over schrijven, wanneer je moeder net overleden is?

Nou, over moeders. Ik heb zwaar respect voor moeders. Alleen al zo’n hele zwangerschap en het baren van een kind. Poeh. En beste zorgzame, betrokken en lieve vaders, ‘no offence’, ik chargeer, ik weet het, bij voorbaat excuses daarvoor, maar kom op, waar zouden we zijn zonder...?

Wanneer ik ’s ochtends naar school rijd, zie ik ze al. (Jaja, óók vaders, maar vanaf hier stop ik met me verontschuldigen): moeders. Fietsend op rijwielen die vooral ontworpen lijken te zijn om zoveel mogelijk nageslacht mee te vervoeren. Voorop een zitje met kind, áchterop een zitje met kind, desnoods nog eentje in een draagzak en dan de oudste min of meer zelfstandig fietsend ernáást, maar zwalkend als een dronken slalomskiër Hand van moeder stevig op schouder van dat kind of aanwijzingen roepend als: ‘Vóór je kijken! Pas op! Linksaf! Wáchten! Dóórfietsen!’

Rijd ik wat later naar school, dan zie ik ze soms hardlopend als jonge hinden langs mijn wegen gaan, kinderen bij school afgeleverd en hey, je wilt er ook nog een beetje fit uitzien, dus dóóóórrrrr, want je moest ook nog….

Boodschappen? (kinder)Feestjes regelen? Vakanties boeken? Naar een gesprekje met de meester of juf van….?

Moeders. In mijn lange loopbaan als docent, vooral in de tijd als ‘meester’ op de basisschool zag ik beduidend meer moeders bij tienminutengesprekken dan vaders. Dat is inmiddels aardig bijgetrokken, maar wanneer één van de twee komt is het toch meestal nog de moeder. Regelmatig ontvangt de directie van een school of bedrijf telefoontjes in de trant van: ‘Hoi, ik kan even niet komen voorlopig, moet eerst met m’n kind naar de huisarts. Is hartstikke ziek. Ik ben sowieso later, maar het kan ook zijn dat ik niet kom vandaag’.

‘Eh….oké, eh…je man….? Kan die niet…?”

‘Oh die moest naar z’n werk. Is al weg….’ Moeders. Ze nemen intussen ook nog eens de wereld over, want bekleden, volkomen terecht, steeds vaker leidinggevende functies en trouwens, zijn alle meest vervelende, machtswellustige, megalomane, bedriegende en bedreigende wereldleiders niet áltijd mannen? Dan denk ik: hoe kun je een liefdevolle vader zijn en tegelijkertijd complete landen platbranden?

Binnenkort is het weer moederdag. Mijn moedertje zei dan altijd dat het eigenlijk iedere dag moederdag moest zijn. En dat was het voor mij ook, zolang ze leefde. (En dat was gelukkig heel lang hoor.)

Lieve leerlingen, koester je moeder. Ze heeft net zoveel stress van de komende examens als jij. (Als je er tenminste stress van hebt.)

Examenkandidaten, heel veel succes de komende tijd. Je kan het! Niet voor niets zit het woord ‘kan’ in ‘examenkandidaat’ verstopt. Wees gerust een moederskindje. Blijf kind zolang het kan.

Ik bleef het tot kortgeleden. Heb het idee dat ik nu pas écht volwassen ben.

Ik schreef een gedicht voor mijn moeder en las het voor. De laatste paar regels geef ik jullie:

‘Je bent mijn lieve moeder. Dat blijf je voor altijd

En jouw zoon ben ik voor eeuwig

Maar dat kind, Dat ben ik kwijt’

Ik ga m’n best doen dat kind weer terug te vinden.

En dan kan je maar het best docent zijn. En tussen de leerlingen leven.

Dat gaat vast helpen.

Fijne vakantie straks!

Bert Jansen, Docent VC Twello