Η πολύτιμη αίσθηση της ακοής και η απώλειά της!
Γράφει η ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΣΣΟΥ, ωτορινoλαρυγγολόγος, διευθύντρια Ακοολογικού-Νευροωτολογικού Τμήματος «Ερρίκος Ντυνάν».
ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓ Ι Α
Οι έρευνες και η στατιστική δείχνουν ένα διαρκώς αυ-
ξανόμενο ποσοστό του πληθυσμού με απώλεια ακοής
τόσο στον παιδιατρικό πληθυσμό όσο και στους ενήλι-
κες με οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
Περισσότερο από 10% του συνολικού πληθυσμού πάσχει από κάποιον βαθμό βαρηκοΐας. Στις ηλικίες
άνω των 65 ετών το ποσοστό φτάνει το 30%, με το
80% αυτών να έχουν βλάβη και στα δύο αυτιά, ενώ το
90% των ατόμων που χρησιμοποιούν ακουστικά βαρη-
κοΐας έχει όφελος.
Σήμερα υπάρχουν πλήρως εξοπλισμένα κέντρα
ακοής που αποκαλύπτουν τη διάγνωση και μεθόδευση διαφόρων διαγνωστικών εξετάσεων. Οι εξετάσεις
είναι γρήγορες και ανώδυνες (τονική και ομιλητική ακοομετρία, τυμπανομετρία, ακουστικά προκλητά δυναμικά, ωτοακουστικές εκπομπές, ASSR).
2) Νευροαισθητήριος βαρηκοΐα: Όταν η βλάβη εντοπίζεται στο σύστημα αντίληψης του ήχου, περιφερική στο έσω αυτί - κοχλία (κοχλιακή)
• Καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να αντιληφθεί και να κατανοήσει μια συζήτηση.
• Δεν ακούει καλά εκεί όπου βρίσκεται, όταν υπάρχει στο βάθος ήχος.
Εάν αντιληφθείτε ότι ξαφνικά έχετε μείωση ακοής, είναι επείγον
Η ΚΑΘΕ ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΕΡΕΘΙΣΜΟ από το περιβάλλον. Το μάτι παίρνει από το φως και το αυτί από τον ήχο.
Αυτόν τον ερεθισμό το αισθητήριο όργανο της ακοής
τον μετατρέπει σε ηλεκτρικό ρεύμα και το στέλνει στον εγκέφαλο και έτσι ακούμε.
Ή ακοή είναι μια από τις πέντε αισθήσεις: όργανο
αντίληψης τα αυτιά και αντικείμενο αντίληψης ο ήχος.
Ή ακοή είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του λόγου
και της ομιλίας και κατ’ επέκταση της ψυχοκοινωνικής
ανάπτυξης του ατόμου, προάγει την επικοινωνία, την
εκπαίδευση, την αντίληψη του εξωτερικού χώρου και
συμπληρώνει την όραση.
Ή επιδημιολογική καταγραφή της επίπτωσης των διαταραχών του ακουστικού συστήματος στον γενικό πληθυσμό το κατατάσσει μεταξύ των πλέον συχνά προσβαλλομένων συστημάτων, εστιάζοντας στη θεραπευτική αντιμετώπιση ανάλογα με τα αίτια: άλλοτε με φαρμακευτική αγωγή, άλλοτε με χειρουργική αντιμετώπιση και άλλοτε με υποστηρικτική αντιμετώπιση (ακουστικά βαρηκοΐας, κοχλιακά εμφυτεύματα κ.λπ.).
Ή εξέλιξη των διαγνωστικών δυνατοτήτων είναι μεγάλη, ώστε διαγιγνώσκονται ακόμα και υποκρινόμενες βαρηκοΐες, ενώ υπάρχει δυνατότητα να αξιολογείται και να ανιχνεύεται η ακοή σε νεογνά και βρέφη.
Σήμερα, η βαθύτερη γνώση των μηχανισμών κάθε πάθησης, σε συνδυασμό με τη σύγχρονη τεχνολογία, μας έχει απαλλάξει από την ταλαιπωρία του παρελθόντος διαγνωστικά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, πάνω από 5% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει απώλεια ακοής σε βαθμό αναπηρίας, ενώ μέχρι το 2050 υπολογίζεται ότι θα έχουν ξεπεράσει το
1 δισεκατομμύριο ανθρώπων.
«ΒΑΡΗΚΟΪΑ»
Ο όρος βαρηκοΐα χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη μείωση της ακουστικής ικανότητας, η οποία μπορεί να εμφανιστεί αιφνίδια ή σταδιακά. Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες βαρηκοΐας.
1) Βαρηκοϊα αγωγιμότητας: Όταν η βλάβη εντοπίζεται στο σύστημα αγωγής του ήχου, δηλαδή στο έξω ή μέσο αυτί (π.χ. ωτίτιδα, ωτοσκλήρυνση).
(πρεσβυακουσία, βαρηκοΐα από θόρυβο).
3) Μικτού τύπου συνδυασμός των δύο παραπάνω.
Τα συχνότερα σημεία που δείχνουν απώλεια ακοής στα παιδιά:
• Το παιδί δεν ανταποκρίνεται πάντοτε στους διάφορους ήχους και φωνές.
• Ή ομιλία δεν είναι καθαρή.
• Παρατηρείται καθυστέρηση στην ανάπτυξη ομιλίας και γλώσσας.
• Δεν υπακούει σε οδηγίες που του δίνεις.
• Ψηλώνει την ένταση της φωνής όταν βλέπει τηλεόραση, ραδιόφωνο.
Σημεία που δείχνουν ότι υπάρχει βαρηκοΐα στους ενήλικες:
• Το άτομο που πάσχει παραπονιέται ότι οι άλλοι μουρμουρίζουν και ότι η ομιλία δεν είναι καθαρή.
• Ζητά να επαναλάβουν αυτά που του λένε.
• Το περιβάλλον αντιλαμβάνεται ότι δεν ακούει.
• Δεν ακούει το τηλέφωνο και το κουδούνι.
1) Άτομα άνω των 60 ετών.
2) Άτομα που εκτίθενται σε θόρυβο (επαγγελματικό), όσοι ακούν συχνά μουσική σε δυνατή ένταση, όσοι ακολουθούν μακροχρόνια φαρμακευτική αγωγή.
3) Άτομα με οικογενειακό ιστορικό βαρηκοΐας.
Ή πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση είναι εξαιρετικής σημασίας, καθώς οι διαταραχές ακουστικού συστήματος δεν αφορούν μόνο ανθρώπους άνω των 65 ετών αλλά και παραγωγικές ηλικίες (23% 18- 44, 29% 45-64). Ή ακοή πρέπει να εκτιμάται και να προστατεύεται γιατί είναι δώρο και η απώλεια παρεμποδίζει την ποιότητα ζωής, περιορίζει τη δυνατότητα επαφής με το περιβάλλον, προκαλεί κούραση, άγχος, ανασφάλεια, μελαγχολία και πλήρη απομόνωση και σημαντικά αυξάνει τον κίνδυνο «άνοιας» επιταχύνοντας την εκφύλιση της σκέψης και της μνήμης.