s089

Yeni Evrede

Baþyazý

Mücadele Birliði

ZORUNLULUK VE KOMÜNÝST TOPLUM apitalist üretim bilimsel yöntemlerle yapýldýðýndan, bu üretimin çözümlenmesi de ancak bilimsel yöntemlere dayanabilir. Komünist teori, toplumlarýn geliþimi ve gelecek toplum üzerinde dururken tamamen bilimsel yöntemlerden hareket eder.

Geleceðin sýnýfsýz toplumu hakkýnda görüþ oluþtururken mevcut toplumdan hareket eder. Var olan toplum, kapitalist toplum sürekli evrim içindedir. Geliþmesinin her sürecini, evrimin her aþamasýný, verili somut durumdan yola çýkarak çözümler. Kapitalizm evriminin yüksek aþamasýna ulaþmýþtýr. Yani sýnýfsýz topluma geçiþin tarihsel koþullarý oluþmuþtur. Bu koþullar doðru olarak kavranmalýdýr.

Halk kitlelerinin mülksüzleþtirilmesi, kapitalist üretimin baþlangýcýný oluþturur. Üreticilere ait mülkiyet, kapitalistin mülkü haline gelir. Kapitalist üretim bir kere yerleþtikten sonra büyük kapitalist, küçük olaný yýkýma uðratarak onu ortadan kaldýrýr, onun gücünü kendi gücüne katar. Daha büyük sermaye daha küçük olaný kykloplarýn iþtahýndan daha büyük bir iþtahla yutar. Bu, zorunluluðun sonucudur. Kapitalizm altýnda zorunluluk küçük ve orta ölçekli mülkiyetin yýkýlmasý demektir. Yine bu zorunluluðun sonucu olarak tekelci sermaye oluþur. Kapitalist rakipler birbirleriyle rekabet ettiler, rakipler tekelci oldu. Rekabet tekele yol açtý. Tekelci kapitalizm aþamasýna gelen kapitalizmde üretim araçlarý ve üretimin toplumsal örgütlenmesi, kapitalizmin hem dayanaklarýdýr, hem de onu ortadan kaldýracak güçlerdir. Rekabetçi kapitalizmin ardýndan tekelci kapitalist aþama gelir. Tekelci kapitalizm altýnda ise tüm zorunluluðu ve çekiciliði ile komünist toplum durur.

Sermayenin birikmesi(büyümesi), üretim araçlarýnýn bir çok elde daðýtýmýna ve daðýnýklýðýna son vermesi, daha az elde ve yerde toplulaþmasý demektir. Emekçiler ise ancak üretim araçlarýnýn olduðu yerde toplulaþýrlar. Üretici, kendi emeðinin ürünü olan üretim araçlarýyla bir yerdeyken, bir birlik oluþtururken, kapitalist üretim, üretim araçlarýyla olan bu birlikteliðe son verir. Üreticinin koptuðu, yabancýlaþtýðý üretim koþullarýyla yeniden birliði (ki üretimin olmazsa olmaz koþuludur bu) ancak üretim araçlarýnýn sermaye niteliði taþýmasý yönüyle;yani üretim araçlarý onun karþýsýna ötekinin mülkiyeti olarak, sermaye olarak çýktýklarý taktirde yeniden kurulabilir. Üretim araçlarý daimi bir hareket þekli olarak, daha

K

çok elden çok daha az ele doðru akar. O halde emekçiler de daha az kapitalist tarafýndan çalýþtýrýlýrlar. Daha az sayýdaki kapitalist, daha çok sayýdaki emekçiye, daha çok emeðe kumanda eder. Tekeller üretimin toplumsallaþmasýnýn ileri düzeye çýkmasý demektir. Kapitalist toplumsal üretim hangi üretim dalýna egemen olursa, o alandaki öteki üretim biçimleri tasfiye edilir. Bu, toplumsal üretimin tarihte ilerletici, geliþtirici, devrimci rol oynamasýdýr. Tekelci aþamaya ulaþmýþ olan kapitalizm, toplumsal üretimin bu niteliðiyle her yönden çeliþki ve çatýþma içindedir.

Kapitalizm daha rekabetçi aþamasýnda belli bir düzeye çýkan sermayenin, emeðin gücünü, bilimin gücünü ve doða güçlerini üretimde kullanmasý, yani kendi gücü haline getirmesi; bu amaçla üretim tekniðini geliþtirmesi, coðrafi keþifler ve bilimsel araþtýrmalar yapmasý ve toplumsal aklýn tüm sonuçlarýný kendine mal etmesi, tekelci kapitalist aþamada çok daha ileri düzeye çýktý. Emeðin üretken gücünü yükseltmek, böylece toplumsal olarak gerekli emeðin zamanýný kýsaltmak, bunun sonucu olarak el koyacaðý artý emeðin miktarýný arttýrmak her kapitalistin dur durak bilmeden peþinden koþtuðu amacýdýr. Kapitalist üretim araçlarýný ve iþin toplumsal örgütlenmesini bu amaçla en üst düzeye çýkartýr. Makinenin, ulaþým ve iletiþim araçlarýnýn, bilimsel yöntemlerin uygulanmasýyla, emek, sadece gözetleyici duruma gelir. Böylece doðrudan emek kullanýmý kapitalist üretimin temeli olmaktan çýkar. Kapitalist üretimin temeli çöker. Toplumsal insanlýðýn geliþimiyle kapitalist üretim arasýndaki çatýþma doruðuna çýkar. Emeðin niteliðinin durmadan yetkinleþmesinin sonal amacý, mevcut üretim biçimini daha yüksek bir üretim biçimine dönüþtürmektir.

Kapitalizmin geliþimi zorunlu olarak büyük çaplý üretimi geliþtirir, yaygýnlaþtýrýr. Büyük çaplý üretimin gerçekleþmesi, sermayenin birleþmesi bir çok eldeki cüce sermayenin yerini daha az eldeki dev bir sermayenin almasý halinde olanaklý olur. Eðer sermaye böylesine birleþmemiþ olsaydý, Marx’ýn üzerinde durduðu ABD’deki o koca demiryollarý aðý oluþturulamazdý. Bu, böyle devam edip gider. Sermaye sadece tek tek ülkelerde deðil, dünya çapýnda birleþme içindedir. Bunun sonucu orta yere çok daha büyük bir sermaye gücü çýkýyor. Birleþmiþ, palazlanmýþ uluslararasý sermaye, karþýsýna çýkacak olan her sermaye gücüne boyun eðdirecek durumdadýr. Ýsterse karþýsýna doða güçleri çýksýn, onlara bile boyun eðdirebilir ve kendi denetimine alabilir. Tekelci devlet kapitalizmiyle bütünleþen tekelci sermayenin gücü olaðan üstü boyutlara çýktý. Devletle bütünleþmiþ tekelci kapitalizm bu gücünü uzay çalýþmalarýyla da kanýtlamaya çalýþýyor. Uzay araþtýrmalarýný, yeryüzündeki egemenliðini güçlendirmek için kullanýyor. Kapitalist üretimin genel koþullarý (üretimin, deðiþimin, dolaþýmýn, ulaþýmýn, iletiþimin ilkin bir að olarak tüm yeryüzünde örgütlenmesi) ulaþmýþ olan düzeyin altýna inilmeyecek bir noktaya gelmiþtir. Bu, ayný zamanda, dünya ekonomisinin teknik temelinin, genel koþullarýnýn ulaþtýðý geliþme düzeyini gösteriyor. Bugün muazzam bir dünya e-

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

3

Yeni Evrede

Baþyazý

Mücadele Birliði

radan özgürlük çaðýna sýçrama yapmanýn maddi ve külkonomisi oluþmuþtur. Dünya ekonomisi insanlýðýn yeni türel koþullarýna kavuþmuþtur. Bu maddi koþullarý kendi temelde birleþmesinin, dünya komünizminin maddi ön koþullarýný da yaratmýþtýr. Dünya proletaryasý, bu dünya ortak denetimine alabilir ve bu ortaklaþalýk sayesinde ekonomisini ele geçirip ona komünist bir biçim verdikendini çok yönlü olarak geliþtirir, özgür olur. Emekçi ðinde, insanlýðýn yeni bir birliði için hazýr bir mekanizkitleleri, yeni bir toplumu kurmak üzere harekete geçmaya sahip olmuþ olacaktýr. meye, bundan daha güçlü ikna edici bir durum yoktur.

Dünya ekonomisi baðýmlý kapitalist ülkelerde nasýl Hiçbir þey kitleler için, daha yüksek bir toplumun iþliyor? Baðýmlý kapitalist ülkelerde sermaye birikimi, maddi ön koþullarý kadar ikna edici deðildir. Dünya ekonomisi ve bunun genel koþullarýnýn varlýðý, bu koþullara kendisinden önce bu yola girmiþ diðer kapitalist ülkedayanarak, eski toplumun varlýðýna baðlý olarak var olerdeki gibi olur. Sermaye üretimi, sermayenin daima lan uzlaþmaz çeliþki ve karþýtlýklarýn dýþlandýðý yeni bir merkezileþmesi, yönünde ilerler. Burada fark emperyalist sermaye faktörüdür. Emperyalizm, baðýmlý kapitalist toplumun kurulabileceði konusunda, onlarca komünist ülkeleri, sermaye ihracý yoluyla ilhak etmiþtir. Bunun so- bilginin ve onlarca üretici gücün vardýðý düzey, dünya enucu olarak, buralarda konomik mekanizmasý üretilen artý deðerin bir ve insanlýðýn zihinsel ikýsmýna çeþitli yollardan lemesinin tarihsel anHiçbir þey kitleler için, daha yüksek ler lamý yeterince kavranael koyar. Ýþbirlikçi, tekelmýyor. Halbuki maddi ci sermaye, emperyalist bir toplumun maddi ön koþullarý ve zihinsel geliþim, eski sermayeyle iþbirliði içinkadar ikna edici deðildir. Dünya üretim biçiminin yadde tüm ekonomiyi denesýnmasýna yeterince el timine alýr. Ekonomik ilekonomisi ve bunun genel veriyor. Ýnsanlýðýn tarihhak derinleþtikçe önce koþullarýnýn varlýðý, bu koþullara sel yürüyüþü bunu saðküçük mülk sahipleri oryacak bir geliþme evtadan kalkar, sonra sýra dayanarak, eski toplumun varlýðýna la tekel dýþý burjuvalara resine, Yeni Evreye girgelir. Bu süreç içinde iþmiþtir. baðlý olarak var olan uzlaþmaz birlikçi tekeller de iyice Dünya ekonomisiçeliþki ve karþýtlýklarýn dýþlandýðý güçlenir. Bu arada bir nin oluþmasý, tüm ülkeçok mülkiyet el deðiþtilerin ekonomilerinin yeni bir toplumun kurulabileceði rir. Ama sermayenin dünya ekonomisine konusunda, onlarca komünist merkezileþmesi bir doða baðlanmasý, uluslararayasasýnýn zorunluluðuysý tekelci birliklerin obilginin ve onlarca üretici gücün luþmasý, baðýmlý kapitala iþliyor. Yok olma sýralist ülkelerin ekonomik sý artýk iþbirlikçi tekellevardýðý düzey, dünya ekonomik ilhakýnýn derinleþmesi, rin kendilerine gelir. mekanizmasý ve insanlýðýn zihinsel tüm bu geliþmeler, serOnlardan çok daha güçmaye ile emeðin çeliþlü olan emperyalist serilerlemesinin tarihsel anlamý kisini ve karþýtlýðýný ön maye onlarý yutmak için plana çýkarýyor. Sýnýfsal emperyalist ekonomik yeterince kavranamýyor. Halbuki ilhaký iyice yoðunlaþtýrçeliþkiler ulusal çeliþkimaddi ve zihinsel geliþim, eski mýþtýr. Emperyalizmin elere göre daha ileri çýkkonomik ilhaký sonuna mýþ týr. Kapitalizm var olüretim biçiminin yadsýnmasýna kadar vardýrmasýyla birduðu sürece uluslar arayeterince el veriyor. likte baðýmlý kapitalist sýndaki çeliþkiler ve saülkelerin ekonomisi altvaþlar da her zaman oÝnsanlýðýn tarihsel yürüyüþü bunu üst olmuþtur. Dünyadaki lacaktýr. Ancak öne çýtoplam toplumsal serkan ve þiddetlenen sýsaðlayacak bir geliþme evresine, nýfsal çeliþkilerdir. Zaten maye, dünya çapýndaki Yeni Evreye girmiþtir. sürmekte ve geniþlebirkaç emperyalist temekte olan küresel iç kelde ve emperyalist savaþ, sýnýfsal çeliþkiledevlette toplanmýþtýr. Üretim araçlarýnýn geliþmesi ile toplumsal örgütlülü- rin nasýlda ulusal çeliþkilerin önüne geçtiðini gösteriyor. ðün geliþme derecesi, kýsacasý bireyin geliþme durumu Dünya burjuvazisi, kendi arasýndaki sürtüþme, çeliþki ve ile kapitalizmin dar, sýnýrlý yapýsý tam bir çeliþki çatýþma savaþlardan çok, birleþik olarak hareket ediyor, dünya içinde. Fakat baþka bir þey daha var: insanýn bugünkü proletaryasý ile savaþým sürdürüyor. Sýnýfsal çeliþkilerin aþamaya gelmesi büyük bir ilerlemedir. Bugünkü ileri dünya genelinde böylesine öne çýkmasý, þiddetlenmesi, geliþme düzeyine ulaþmýþ olan insan, kendisini dar ve kapitalizmin yýkýlmasý için ne denli olgun olduðunu tanýtlýyor. çeliþmeli yapýsýna hapseden kapitalist üretimi parçalayýp, üretimi yeniden düzenleyebilecek duruma gelmiþ C.DAÐLI bulunuyor. Zorunluluk çaðýnýn serpilip geliþmesiyle, bu-

4

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

Yeni Evrede

Emekçi Kadýnlar

Mücadele Birliði

EMEKÇÝ KADINLAR

DEVRÝMÝ BÜYÜTÜYOR

Bu yýl, Dünya Emekçi Kadýnlar günü hazýrlýklarý, yine Þubat’ýn ilk haftalarýnda baþladý. 8 Mart Platformu ile ayrýþmamýzýn ardýndan Emekçi Kadýnlar (EKA) olarak hazýrlýklarýmýza baþladýk.

Dünya Emekçi Kadýnlar Günü’nü, anlamýna yakýþýr biçimde kutlamalý, Mart ateþini ilk biz kadýnlar yakmalýydýk. Ýlk önce bunun emekçi semtlerdeki ayaðýný örgütlemeliydik. 4 Mart günü Sarýgazi, Gazi ve Ýkitelli’de emekçi kadýn etkinlikleri düzenledik. Afiþler astýk.

Bildiriler daðýttýk. Ev ev dolaþtýk, kadýnlarla sohbet ettik. Onlara 8 Mart’ý anlattýk. Kapý altlarýndan davetiyeler attýk.

Bu toplantýlarda kadýnlarý 8 Mart günü Taksim’de yapacaðýmýz yürüyüþe davet ettik.

8 Mart günü, dövizlerimiz, pankartýmýz, bayraklarýmýzla Taksim Tramvay duraðýnda eyleme hazýrdýk. 12.30’da kortejimizi oluþtururken “bugünün evinde sýcak yataklarýnda uyuyan kadýnlarýn deðil, iþçi, emekçi kadýnlarýn günü” olduðunu anlatan ajitatif konuþma yapýldý. Burada baþlayan yürüyüþümüzün Galatasaray Lisesi önünde yapacaðýmýz basýn açýklamasýyla sonlanacaðýný duyurduktan sonra genç bir arkadaþýmýzýn okuduðu þiirle yürüyüþe baþladýk.

Bu 8 Mart’ta yanýmýzda, evleri baþlarýna yýkýlmak istenen Ayazmalý kadýnlar da vardý. Onlar da, “Evlerimizi Yýkan Sermayenin Ýktidarýný Yýkacaðýz”, “Ayazmalý Analarýn Öfkesi Sermayeyi Yenecek”, “Ayazmalý Analar Haykýrýyor, Ýþgalci Deðil Kiracýyýz”, “Ayazmalý Emekçi Kadýnlar 8 Mart’ta Sokakta” yazýlý dövizleriyle kortejimizdeydiler.

“Yaþasýn Dünya Emekçi Kadýnlarýnýn Mücadele Birliði EKA” pankartýmýzýn önünde kýrmýzýlara sarýnmýþ Ekin Sanat Derneði emekçisi iþçi bir kadýn yoldaþýmýz karanfillerle yürüyordu. Bizler de “Yaþasýn Türk-Kürt Kadýnlarýnýn Mücadele Birliði”, “Özgürlük Ýþçi Sýnýfýyla Gelecek”, “Emekçi Kadýnlar 1 Mayýs’ta Taksim’e”, “Emekçi Kadýnlar Zindanda Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük” dövizlerimizle kortejdeydik. Elbette ki Aynil Oktar, Sibel Sürücü, Ay-

sun Bozdoðan yoldaþlarýn resimleri, kadýn önderlerimiz Clara Zetkin, Rosa Luksemburg, Nadejda Krupskaya, Aleksandra Kollontai ve Kürt kadýn savaþçýsý Sema Yüce’nin resimleri ellerimizdeydi. Ýstiklal Caddesi boyunca “Yaþasýn 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Günü”, “Hergün 8 Mart Hergün Kavga”, “Kadýn Olmadan Devrim Olmaz Devrim Olmadan Kadýn Kurtulmaz”, “Kadýn Erkek El Ele Yürüyoruz Devrime”, “Yaþasýn Kürt Türk Kadýnlarýnýn Mücadele Birliði” sloganlarý attýk. Yürüyüþ sýrasýnda kadýnýn ezilmiþliðini ve neden mücadele etmesi gerektiðini anlatan ajitasyonlar yaptýk.

Galatasaray Lisesi önüne geldiðimizde, bir kadýn yoldaþýmýzýn þiiriyle baþladý basýn açýklamamýz. Önce Ayazmalý analara verdik sözü.

Onlar, ardý ardýna söz alarak, emekçi kadýnlar gününde sorunlarýný anlattýlar. Kýþ günü yýkýlmak istenen evlerinden atýlan ve çocuklarýyla, eþyalarýyla sokakta kalmaya mahkum edilen analar, sýkýntýlarýný ve taleplerini dile getirdiler kameralara...

Arkasýndan EKA adýna söz alan Aysun Güven, Ortadoðu’da, Kürdistan’da savaþan, öldürülen kadýnlara ve kapitalizmin vahþetlerine deðinerek, “Kapitalizm var olduðu sürece, ne sistemin yeniden ve yeniden ürettiði erkek egemen anlayýþ ortadan kalkabilir ne de üzerinde yükseldiði tutunduðu emek sömürüsü. Emekçi kadýnlar, sadece kadýn olmaktan kaynaklanan (cinsiyetleriyle ilgili) sorunlarýyla mücadele ederlerse kendi sýnýrlarý içinde boðulurlar. Kadýn sorununun çözümü, toplumun diðer ezilen ve sömürülen kesimlerinin sorunlarýndan baðýmsýz deðildir. Kadýn sorunu kendi içinde özgül yanlara sahip olsa da, bu özgüllüðü de yine kapitalist sistemin kendisi yaratmaktadýr. Sorunun çözümü ise, sistemin kendisini ortadan kaldýrmakta yatýyor. Bunun için emekçi kadýnlarýn kendi sorunlarýna sahip çýkmasý, bu konuda mücadele vermesi ve gücünü diðer ezilen, sömürülen iþçi-e-

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

mekçi sýnýfýn mücadele kanallarýna akýtmasý gerekir. Ýþçi ve emekçi kadýnlar, kendi sýnýfýndan erkeklerle ve tüm dünyadaki sýnýf kardeþleriyle birlikte, kapitalist sistemin bize dayattýðý bu aþaðýlanmaya karþý insan kalabilmek için savaþmalýdýr” dedi.

EKA olarak düzenlediðimiz eylemi, Çav Bella’yý söyleyerek bitirdik.

Basýn açýklamasýnýn bitiminde, kavga ve mücadele ayý olan Mart ayýnýn ilk eylemini yapmýþ olmanýn verdiði gururla, kadýnlar olarak hep birlikte Ayýþýðý Sanat Merkezi’ne yürüdük. Ýstiklal Caddesi boyunca Avusturya Ýþçi Marþý’ný söyleyerek, sohbet etmek üzere çýktýk sanat merkezine. Ayýþýðý Sanat Merkezi’nde halaylar, türküler ve sohbetler tüm coþkusuyla sürdü. Ayazma’lý emekçi kadýnlarýn çoðunluðu Kürt’tü.

Sanat merkezinde Kürtçe skeçler eþliðinde kadýnlarý hem güldürdük hem de düþündürdük. Tüm emekçi kadýnlar 8 Martlarýnýn çok coþkulu ve anlamlý geçtiðini söylediler.

EKA

5

Yeni Evrede

Emekçi Kadýnlar

Mücadele Birliði

SARIGAZÝ AYIÞIÐI EKÝN SANAT DERNEÐÝ’NDE EMEKÇÝ KADINLARLA BULUÞTUK 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar günü nedeniyle, 4 Mart Pazar günü, Sarýgazi Ayýþýðý Ekin Sanat Derneði’nde bir etkinlik düzenledik. Amerika’da diri diri yakýlan tekstil iþçileri için, Paris Komünü’nde, Ekim Devrimi’nde, yeni bir yaþam için savaþarak ölen kadýnlar için, Irak’ta, Filistin’de, Kürdistan’da özgürlük mücadelesinde ölümsüzleþen kadýnlar için, Bursa’da tekstil fabrikasýnda yanan kadýn iþçiler için, Urfa Siverek’te kamyonun devrilmesi sonucu içinde bulunan ve orada hayatýný kaybeden kadýnlar için, Zindanlarda, devrim mücadelesinde ölümsüzleþen devrimci kadýnlar için, Aysunumuz, Sibelimiz ve Aynil yoldaþýmýz için saygý duruþuyla baþladý etkinliðimiz.

Niyetimiz, buraya toplanan iþçilerle, emekçilerle kadýn sorununu tartýþmak, 8 Mart’ý anlatmak, ve neden örgütlü mücadele etmeliyiz sorusuna cevap bulmaktý. Ancak, söyleþimizde hazýr bulunan analarýmýz, bizim sorunlarý, ve çözümleri ortaya koymamýza gerek býrakmadýlar. Yaþam tecrübeleri, yoksulluða, eþlerine, toplumun geri bilincine karþý verdikleri mücadele ve bunun devrimci bir mücadele olmasý gerektiði konusunda anlatýmlarý, karþýlýklý tartýþmalarý, her sorunu ve çözümü tüm doðallýðýyla anlatýyordu bize.

Songül Yücel’in kadýnýn toplumlar tarihindeki yerini, 8 Mart’ýn ortaya çýkýþýný anlatmasýnýn ardýndan sözü alan Fadime anamýz, Tekirdað F Tipi’nden yeni tahliye olan Sarýgazi Ayýþýðý Ekin Sanat Merkezi çalýþaný Barýþ Cengiz’in anasý Selvi anayý örnek göstererek konuþmaya baþladý. Bunca yýldan sonra eþine karþý kendisini ve çocuðunu savunmak için karþý çýkan, hatta onu kadýn etkinliðine bile getirmeyi baþaran Selvi ana için, “Böyle kadýnýn eli de öpülür, ayaðý da. Bu kadýn mücadele ediyor. Kocasýný da buraya getiriyor. Bunun için Barýþ’ýn annesine bir alkýþ istiyorum” diye baþladý sözlerine. “Kadýnlarýmýz güçlü olsunlar ve ezilmesinler” dedi. Analarýn þakalarla karýþýk sohbetleri, bizlere kadýnlarýn yaþamda birer ana ve emekçi olarak ne kadar önemli bir yer tuttuðunu, buna raðmen ne kadar bastýrýldýklarýný ve ezildiklerini anlatmaya

6

yetiyordu. Bu sözlerin ardýndan söze giren Vefa Serdar, tüm erkekler adýna kadýnlardan, 4 bin yýllýk ezilmiþlikleri, sömürülmüþlükleri için özür diledi. Kadýn sýnýf kardeþlerinin, erkek sýnýf kardeþlerini affetmelerini istedi.

Verdiðimiz kýsa arada, erkek arkadaþlarýmýz, Sarýgazi esnafýnýn ve söyleþimize katýlan emekçi kadýnlarýn hazýrladýklarý yiyeceklerle birlikte çay ikram ettiler. O gün erkek arkadaþlarýmýz bize söyleþi boyunca hiç iþ yaptýrmadýlar ve tüm hazýrlýklarý, servis iþlerini kendileri gönüllü olarak üstlendiler. Ve kadýn öðrenciler de bizlere kadýn konulu bir þiir okudular. Ardýndan bizleri hiç yalnýz býrakmayan dostlarýmýz Emeðe Ezgi Müzik Grubu’nun ezgilerini dinledik. Canlý müziði duyunca yerinde duramayan en genç konuklarýmýz, Saz Kursumuzun öðrencileri, hemen baðlamalarýný alýp geldiler ve bizlere çok hoþ halk türküleri dinlettiler. Özellikle de daha sahneye gelir gelmez sol yumruðunu kaldýrýp Emekçi Kadýnlar Gününü kutlayarak kadýnlarý selamlamalarý görülmeye deðerdi.

Emekçi kadýnlarýnýn kurtulmasýnýn bu sistemde mümkün olmayacaðýný ve sosyalizm için mücadele edilmesi gerektiðinde hemfikir olduðumuz söyleþimiz, þiir ve müziklerle daha canlý bir þekilde sonlandý. Bu küçük etkinliðimizin sonunda, emekçi kadýnlarý 8 Mart’ta Taksim’de olmaya çaðýrýp, EKA’nýn hazýrladýðý kadýn broþürlerinden daðýtarak vedalaþtýk.

Sarýgazi’den EKA’lý Kadýnlar

ÝKÝTELLÝ AYIÞIÐI EKÝN SANAT DERNEÐÝNDE 8 MART ETKÝNLÝÐÝ Ayýþýðý Ekin Sanat Derneði’nde gerçekleþtirdiðimiz “Emekçi Kadýnlarla Buluþuyoruz” etkinliði, 4 Mart Pazar günü saat 13.00’te baþladý. Sadece kadýn emekçilerin katýldýðý etkinliðimiz, önce herkesin kýsaca kendisini anlatmasý ve konuþmasýyla baþladý. Ardýndan 8 Mart’ýn tarihçesi ve tarih boyu yaþadýðýmýz ezilmiþliðe deðinildi. Sonrasýnda söyleþimiz 8 Mart’ýn neden tüm kadýnlarýn olmadýðý; neden emekçi kadýnlarýn kurtuluþunun sosyalizmde olduðu üzerinden sürdü.

Zaman zaman etkinliðe katýlan Kürt analarýmýz söz aldýlar ve yaþadýklarý sorunlara deðindiler. Þimdi artýk eskisi gibi olmadýðýný, aile içinde de birçok þeyi aþtýklarýný, erkeklerin yani eþlerinin kendilerini ezmediðinden, ezemediðinden bahsettiler. Çocuklarý olan analar onlarýn gelecekleri için duyduklarý kaygýlarý paylaþtýlar. Kürt emekçi kadýnlarýn sorduðu politik ve derin sorularla söyleþimiz daha bir anlamlý oldu. Söyleþimiz sýrasýnda Devrimci Ýþçi Komitelerinden gelen karanfiller ve 8 Mart kutlamalarýnýn ardýndan alkýþlar geldi.

Söyleþimizi baþtan sona dinleyen küçük arkadaþýmýz Aycan’ýn “bence bütün suç erkeklerde boþanmak lazým onlardan” demesiyle kahkahalar yükseldi. Aycan’ýn fikri üzerinden açýlan feminizm konusunda da feminizm mahkum edildi. Sorunun kadýn-erkek sorunu deðil, sýnýfsal olduðu anlatýldý.

Etkinlik günü bize hiç iþ yaptýrmayan DÝK’li erkek arkadaþlarýmýz tüm servisleri kendileri yaptýlar. Pratikte EKA’yý sahiplendiklerini çok güzel gösterdiler.

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

Ýkitelli’den EKA’lý Kadýnlar

Yeni Evrede

Emekçi Kadýnlar

Mücadele Birliði

“Yýllarca Sustum Þimdi Ne Anlatayým ki?”

8 Mart 1957 yýlýnda Newyork’lu dokuma iþçisi kadýnlarýn 8 saatlik iþgünü ve erkek iþçilerle ayný koþullarda çalýþma talebiyle baþlattýklarý grevde, 129 kadýn iþçi fabrikanýn kundaklanmasý sonucu diri diri yakýldýlar. Kadýn iþçilerin çýðlýklarý hala kulaklarýmýzda.

1910 yýlýnda Clara Zetkin, II.Enternasyonal’de, 8 Mart’ýn dünya emekçi kadýnlarýna armaðan edilmesini önerdi.

Salondakiler de bu öneriyi ayakta alkýþlayarak kabul ettiler. O günden bu güne 8 Mart hep, Emekçi Kadýnlarýn Kapitalizme Karþý Savaþ ve Mücadele Günü olarak anýlmaya devam etti.

Bizler de, Gazi Ayýþýðý Ekin Sanat Merkezi’nde, Emekçi Kadýnlar (EKA)’nýn düzenlediði bir etkinlik gerçekleþtirdik. Etkinliðin öncesinde afiþler yapýldý, davetiyeler bastýrýldý, bildiriler daðýtýldý. Yoðun bir çalýþma yürüttüðümüz etkinlik, 4 Mart Pazar günü saat 16:00’da baþladý. Etkinlikte, katýlanlarýn getirdiði yiyeceklerden bir stand kurduk.

Etkinlik ilk olarak Ayýþýðý Ekin Sanat Merkezi emekçisinin yaptýðý bir açýlýþ konuþmasýyla baþladý. Ardýndan EKA adýna katýlan Aysun Güven, þiirsel bir anlatýmla 8 Mart’ýn tarihçesini konuklarýmýza anlattý. Bu sunumdan sonra kadýnlarýn toplumdaki yeri ve konumuna dair konuþmasýna devam etti. Sunumunda, Sanat Merkezimize ismini verdiðimiz kadife sesli yoldaþýmýz Ölüm Orucu savaþçýsý Aysun Bozdoðan’ýn günlüðünden 8 Mart’a dair yazdýðý notlarý da okuyan konuþmacý

arkadaþýmýz, “bugün daha çok siz konuþmalýsýnýz, söz almalýsýnýz” diyerek kadýnlarý yanýna çaðýrdý. Ýlk sözü yine, EKA’lý bir kadýn aldý.

Ve kadýnlarýn örgütlenmesi gerektiðini söyleyerek, kapitalist toplumda kadýnýn iki kere ezildiðini, bunun çözüm yollarýný ve yaþam içerisinde yaþadýðý deneyimleri de aktararak sözlerini tamamladý.

EKA’lý arkadaþýn ardýndan kadýnlar teker teker söz almaya baþladý. Tekstil iþçisi bir kadýn, tekstil ortamýnýn yozlaþtýrýcýlýðýný anlattý. Ev kadýný bir kadýn; kadýnlarýn daha çok geri bir düzeyde olduðuna deðindi. Yine ev kadýnlarýnýn sohbetlerini anlattý. Eþinden dayak yiyen bir kadýnýn, “iyi ki eþim beni biraz dövdü de düzeldim biraz” dediðini bile anlattý. Bu örnekleri, ev kadýnlarýnýn ne kadar geri düzeyde olduðunu göstermek için verdi.

Bu þekilde bir çok kadýnýn söz aldýðý etkinlikte, en çok etkilendiðimiz, bir arkadaþýn yanýnda annesini getirmesi ve onun söz alarak kürsüye çýktýðýnda söylediði þeylerdi. Kadýnýn ezilmiþliðini daha net bir þekilde gösterdi.

Anamýzýn konuþmaya baþlamadan önce, “çok heyecanlýyým, ben 55 yaþýnda bir kadýným, ilk defa böyle bir yerde konuþuyorum. Yýllarca sustum. Þimdi ne anlatayým ki” demesi ve insanlarýn böyle kurumlara gelmeye korktuklarýný, kendisinin de ilk geldiðinde korktuðunu, þimdi ise korkulacak bir þey olmadýðýný, kadýnlarýn da böyle devrimci kurumlardan çekindiklerini belirtti. Böyle kadýnlarýn teker teker çýkýp söz almasý ve etkinliðe katýlan erkek arkadaþlarýn, pür dikkat kadýnlarý dinlemesi de akla þunu getirdi. “Yýllarca

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

biz sizi dinledik, þimdi siz bizi dinleyin” düþüncesi yarattý. Bu söyleþi bölümünden sonra, etkinliðe 15 dakika ara verildi. Ýnsanlar hem yemeklerini yeyip hem de birbiriyle kaynaþma þansý buldular. Ýçeride kadýnlarýn kendi aralarýnda sohbetleri devam etti...

Etkinliðin ikinci bölümünde, müzik gruplarýnýn yer aldýðý bölümdü. Ýlk olarak sahneye Ayýþýðý’nda baðlama dersleri veren hocamýz, bizi yalnýz býrakmayan Ayhan ve Türkan ikilisi sahne aldý. Gözlerinden heyecanlarýný sezinleyebiliyorduk...

Ardýndan Gazi Mahallesi’nde çalýþmalarýný yürüten ve daha önce de etkinliklerimize katýlan Grup Berf sahne aldý. Grup Berf, Zazaca ve halay parçalarýyla kitleyi coþturdu. Grup Berf’in ardýndan sahneye Mahsuni Seçer Müzik Evi öðrencilerinden dört küçük arkadaþ, baðlamalarýyla çýktýlar.

Küçük sanatçýlar, tertipleri, düzenleri ve performanslarýyla gelen herkesi çok etkiledi. Ýlk söyledikleri parça, Ruhi Su’nun “Benim Kâbem Emektir” parçasýydý. Ýki parça söyleyerek programlarýný bitiren genç arkadaþlar, halkýn kültürünü tanýyarak büyüyecek ve gelecekte insanlýk için büyük þeyler yapacaktýr.

Etkinliðin son bölümünde, etkinliðe katýlan müzik gruplarýnýn da hocasý olan Mahsuni Seçer hocamýz, eðitim verdiði müzik evinin üst grubundaki öðrencileriyle bir parça çalýp söylediler. Ýnsanlarýn büyük ilgiyle dinledikleri müzik gruplarýnýn programý bittikten sonra EKA’lý arkadaþýmýz, söyleyeceði son sözleri de söyleyerek, 8 Mart’ta Taksim’de yapýlacak olan Emekçi Kadýn Yürüyüþü’ne çaðrý yaparak etkinliði sonlandýrdý. Gelen konuklar salona geçtiklerinde, genç bir arkadaþýmýz kadýnlara bir þiirle seslendi: “Artýk ne elma var öykülerinizde ne de havva” diyerek þiirini okudu ve etkinliðimiz burada sonlandýrýldý.

Gazi Ayýþýðý Ekin Sanat Merkezi Emekçisi

7

Yeni Evrede

Emekçi Kadýnlar

Mücadele Birliði

EMEKÇÝ KADINLAR DEVRÝMLE ÖZGÜRLEÞECEK

Her sene olduðu gibi bu sene de burjuvazi 8 Mart Emekçi Kadýnlar Gününün içini boþaltarak bu günü “Kadýnlar günü” yapmaya çabalarken buna çanak tutan feminist hareket ve onun peþinden sürüklenen sosyal reformist hareketle, 8 Mart’ýn Emekçi Kadýnlarýn Savaþ günü olduðunda ýsrar eden devrimci yapýlar arasýnda Ýzmir’de de doðal bir ayrýþma yaþandý. Ýçinde bizlerin de bulunduðu ortak platform bu sene 8 Mart’ý 11 Mart Pazar günü Bornova Meydanýnda yapýlan mitingle kutladý.

Bazý eksik ve geri yanlarýna raðmen eylem komitesinin içinde yer alarak olmasý gereken devrimci eylemin örgütlenmesinde önemli bir rol oynadýk. Hatta pratik çalýþmalar açýsýndan yine bir çok iþi biz yapmak zorunda kaldýk.

Biz Mücadele Birliði Platformu olarak, bu eylem için çok öncesinden çalýþmalarýmýza baþladýk; bir yandan kendi bastýrdýðýmýz afiþlerin, bildirilerin çalýþmasýný yaparken diðer taraftan da ortak eylemin örgütlenmesi iþlerine yoðun çaba harcadýk. Uzun süre öncesinden çevremizde bulunan herkesle 8 Mart üzerine uzun uzun sohbetler edip bu günün neden kavga günü olduðunu ve neden bu eyleme katýlmanýn bir zorunluluk olduðunu anlattýk, tartýþtýk, sonunda anlaþtýk.

Miting gününe kadar Ýzmir Ayýþýðý Sanat Merkezi’nde çok yoðun ve keyifli bir çalýþma vardý. Bu çalýþmalarýnýn bir çoðunu bizzat Emekçi Kadýn yoldaþlarýmýz gerçekleþtirdi. Erkek yoldaþlarýmýz da onlara

8

ellerinden gelen tüm desteði sundular. Pankartýn hazýrlanmasýndan sloganlarýn yazýlmasýna hemen hemen her þey emekçi kadýn yoldaþlarýmýzýn ve çevremizdeki iþçi-emekçiöðrenci kadýn arkadaþlarýmýzýn emekleriyle gerçekleþti. Ýlk olarak pankart belirlendi ve emekçi kadýn yoldaþlarýmýz “büyük bir titizlikle” pankartýn yazýmýna baþladýlar. Burada erkek yoldaþlarýmýz bir hatalarýný da fark etmiþ oluyordu. Aslýnda olmamasý gereken bir þey. Pankart yazýlmaya baþladýðýnda fark ettikti kadýn yoldaþlarýmýz daha önce hiç pankart yazmamýþtý. Bu tip pratik ve kafalarýmýzda zor diye düþündüðümüz bütün iþleri bugüne kadar hep erkek yoldaþlarýmýza yüklemiþtik. Belki de erkek yoldaþlar “kadýn yoldaþlarýmýz bunu yapamaz” diye yanlýþ bir düþünce içindeydiler. Neyse ki bu pratik çalýþma içinde bu bakýþ açýmýzýn çok yanlýþ olduðunu öðrendik. Öyle ki kadýn yoldaþlarýmýzýn hazýrladýðý pankartlar dövizler vs. bugüne kadar yapýlan en güzel pankart ve dövizler olmuþtu. Pankartýmýzda “Emekçi Kadýnlar Devrimle Özgürleþecek Mücadele Birliði” yazýsý ve Aysun yoldaþýn, Rosa’nýn, Sema Yüce’nin ve zafer iþareti yapan bir Kürt Ana’nýn resmi bulunuyordu.

Dövizlerimizde ise 8 Martlarý yaratan ve geliþtiren Kadýnlarýn Aysun, Sibel ve Aynil yoldaþýn, Zeynep Kýnacý’nýn resimleriyle, “Emekçi Kadýnlar Devrimle Özgürleþecek”, “Yaþasýn 8 Mart Emekçi Kadýnlarýn Kapitalizme Karþý Savaþ Günü”, “Bütün Ýktidar Emeðin Olacak” yazýlarý bulunuyordu.

Eylemin Yapýlacaðý 11 Mart Pazar günü tüm hazýrlýklarýmýz tamamlanmýþ halde, Sanat Merkezinde toplanmaya baþladýk.

Sabah çok erken saatte Sanat Merkezimizi açtýk ve son detaylarý halletmeye baþladýk.

Saat 11.00’e doðru artýk insanlar gelmeye baþladý. Tabi ki ilk gelenler bu günün gerçek sahibi olan kadýn yoldaþlarýmýz ve arkadaþlarýmýzdý. Eylem saatine yaklaþtýkça tüm yoldaþlarýn coþkusu ve heyecaný artmaya baþlýyordu. Her þey hazýrdý. Bizleri mutlu eden bir geliþme daha vardý. Küçük bir temizlik þirketinin sahibi olan emekçi bir kadýn okurumuz birlikte çalýþtýðý iþçilerle birlikte eyleme katýlmak için Sanat Merkezine geldiler. Beklenen son arkadaþlarýmýz da geldikten ve son hazýrlýklar yaptýktan sonra son hatýrlatmalarý yaparak ve bir yoldaþýn “Bugün emekçi kadýnlarýn kavga günü, savaþ günü. Bugün burjuvazinin dediði gibi, emekçi kadýnlar aciz, güçsüz, korunmaya muhtaç insanlar deðil. Devrimci saflarda örgütlendiklerinde, eyleme geçtiklerinde dünyayý deðiþtirecek güce sahip olduklarýný dosta düþmana gösterelim” þeklindeki konuþmasýndan sonra Bornova’ya doðru hareket ettik.

Yürüyüþün baþlayacaðý Bornova Stadý’nýn önüne gittiðimizde kortejimizi oluþturup sloganlarýmýzý atmaya baþladýk. Kortejimizi oluþturduðumuzda devrimin ve Leninist Parti’nin geliþimini somut biçimde

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

bir kez daha görüyorduk. Genel olarak mitinge katýlým beklenenin altýnda olmasýna raðmen bizim açýmýzdan nispeten iyi bir katýlým vardý ve kortejimizdeki yoldaþlarýmýzýn coþkusu devrime olan inancý gözler önüne sermeye yetiyordu.

Yürüyüþün baþlamasý için beklerken ve sloganlarýmýzý haykýrýrken bir baþka sevindirici olay daha yaþanýyordu. Çok kýsa bir süre önce açýlmýþ ve henüz yolun daha çok baþýnda olmasýna raðmen Kemalpaþa Mart Ýþçi Kültür Merkezi Korteji, üzerinde Mart Ýþçi Kültür Merkezi yazan pankartý, Türkçe ve Kürtçe hazýrlanmýþ dövizleriyle yolun karþýsýndan sloganlar atarak bize doðru ilerliyordu. Tüm çevrelerin meraklý ve bizim coþkulu bakýþlarýmýz eþliðinde Mart Ýþçi Kültür Merkezi kortej sýrasýnda yerini aldýðýnda sloganlarýmýz 2 kat daha güçlü atýlýyordu.

Bornova Stadýnýn önünde bir süre toparlanmayý bekledikten sonra yürüyüþ baþladý. Yürüyüþ boyunca Mart Ýþçi Kültür Merkezi ve Mücadele Birliði Platformu kortejleri ortak slogan attýlar.

Sloganlar arasýnda “Emekçi Kadýnlar Devrimle Özgürleþecek”, “Kadýn Erkek El Ele Yürüyoruz Devrime”, “Bütün Ýktidar Emeðin Olacak”, “Her gün 8 Mart Her Gün Kavga”, “Yaþasýn Türk ve Kürt Kadýnlarýnýn Mücadele Birliði”, “Yaþasýn 8 Mart, Biji Heþte Adare”, “Emekçi Kadýnlar Zindanda Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük”, “Aysun Yoldaþ Yaþýyor, Sibel Yoldaþ Yaþýyor, Aynil Yoldaþ Yaþýyor, Emekçi Kadýnlar Savaþýyor” sloganlarý atýldý.

Miting alanýna gelindiðinde açýlýþ konuþmasý yapýlýp hemen ardýndan saygý duruþuna geçildi. Saygý duruþundan hemen sonra þiirler okundu ve þiirlerden sonra da Ayýþýðý Tiyatro Grubu, Alman kadýn devrimci Ulrike Mainhof’un hücrede canlandýrýldýðý oyunu sergiledi. Oyundan hemen önce tiyatro grubu adýna grupta yer alan kadýn iþçi yoldaþýmýz tüm emekçi kadýnlara seslenerek “Emekçi kadýnlar bugüne kadar hep devrimimizin destekçisi oldular. Ancak emperyalist kapitalist sistemde sorunlarý ve sýkýntýlarý öylesine büyümüþtür ki bu yardýmcý rolünden devrimin örgütleyici rolüne geçmesi bir zorunluluktur. Emekçi kadýnlar iþçi sýnýfýyla birlikte ön saflarda yer almalýdýr” þeklindeki konuþmasýndan sonra oyuna geçildi.

Ayýþýðý Tiyatro Grubu’nun oyunu izleyenler tarafýndan büyük beðeni topladý. Tiyatro grubunun ardýndan müzik gruplarý sahne aldý. Miting alanýnda yeniden sloganlarýmýzý haykýrdýk. Mitingde ilgimizi çeken bir diðer konu ise, mitingin düzenleyicileri arasýnda bulunan bazý siyasi gruplarýn daha miting bitmeden pankartlarýný toplayýp alaný terk etmesi idi.

Biz Mücadele Birliði Platformu olarak miting bitene kadar pankartýmýzla miting alanýnda yer aldýk ve sloganlarýmýzý atmaya 8 Martýn emekçi kadýnlarýn savaþ günü olduðunu haykýrmaya devam ettik. Bu arada diðer gruplarýn müzik eþliðinde halaylar çekmesinin ardýndan miting sona erdi biz de pankartýmýzý toplayýp çýkýþa doðru “Fabrikalar Tarlalar Siyasi Ýktidar Her þey Emeðin Olacak” sloganýmýzý atarak eylemi bitirdik.

ÝZMÝR Mücadele Birliði Platformu

Yeni Evrede

Emekçi Kadýnlar

Mücadele Birliði

EMEKÇÝ KADINLAR

Meydaný’na doðru yürüyüþe geçtik. “Emekçi Kadýnlar Devrimle Özgürleþecek”, “Yaþasýn Halklarýn Mücadele Birliði”, “Devrimci Tutsaklar Özgürleþmeden, Emekçi Kadýnlar Özgürleþemez”, “Dýsa Dýsa Serhildan Biji Azadiya Kürdistan”, “Kadýn Erkek Elele Yürüyor Devrime”, “Deniz Yusuf Ýnan Savaþa Devam”, “Denizlerin Yolunda Leninist Saflara”, “Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük”, “Fabrikalar Tarlalar Siyasi Ýktidar Her Þey Emeðin Olacak”, “Yaþasýn 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Günü” sloganlarýyla yürüdük.

Yürüyüþ sýrasýnda çevredeki binalardan ve yollardaki insanlardan alkýþlarla destek geldi. Uður Mumcu Meydaný’na geldiðimizde platformdaki sunucu “30. Yýlýnda 1 Mayýs Alanýna, Taksim’e davet eden ve Emekçi Kadýnlar Devrimle Özgürleþecek diyen Mücadele Birliði Platformu” diyerek bizleri alana davet etti. Alanda yerimizi aldýktan sonra da sloganlarýmýzý atmaya devam ettik. Tüm dünyada ölümsüzleþen devrim savaþçýlarý için bir dakikalýk saygý duruþu yapýldý. Kadýn platformunun hazýrladýðý bildirinin okunmasýnýn ardýndan TAYAD’lý analar adýna TAYAD’lý bir kadýn konuþma yaptý.

Mitingde Antep Ayýþýðý Sanat Merkezi müzik grubu Denize Ezgi sahneyi aldý. Yaklaþýk bir saat boyunca kitleyi ezgileriyle, marþlarýyla coþturan Denize Ezgi büyük ilgi topladý. Denize Ezgi, yaptýðý konuþmada “8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Günü. Newyork’ta yakýlarak öldürülen 100’ün üzerindeki emekçi kadýn iþçisiyle ve ardýndan 2. Enternasyonel’de Clara Zetkin’in önerisiyle tüm dünyada mücadele günü olmuþtur…” dedi. Denize Ezgi’nin yeni bir üretimi olan “Söz Veriyoruz” marþýnýn yarattýðý coþku ile tüm yumruklar havada iken miting sona erdi. Miting alanýndan son olarak biz ayrýldýk ve mitingin baþlama noktasý olan Ýnönü Parkýna kadar cadde boyunca sloganlarýmýzý ve marþlarýmýzý büyük bir coþkuyla haykýrdýk.

DEVRÝMLE ÖZGÜRLEÞECEK 8 Mart’ý yaratanlardan, Claralardan, Rosalardan Aysunlara, Zilanlara emekçi kadýn mücadelesi devam ediyor. Her geçen gün kendi sonuna doðru hýzla ilerleyen sermaye sýnýfý, kadýnýn özgürleþme mücadelesinde ve yaþamýnda katliamlarla, tecavüzlerle kadýnýn ezilmiþliðini daha da arttýrýyor. Emekçi kadýn mücadelesinin baþlangýç noktasý olan 1857’de Newyork’ta Dokuma Fabrikasýnda kadýn iþçilerin baþlattýðý mücadele 100’ün üzerinde emekçi kadýnýn yanarak meþale gibi yol gösterici olmasý, bugün kadýnýn mücadelesinde yüzyýlda geçse ýþýk tutuyor.

Dünyanýn her yanýnda mücadele günü olarak kutlanan 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Günü, bu topraklarda da kapitalizme duyulan büyük öfke ve nefretle kuþanan renklere bürünen Kürt’ü, Türk’ü, Ermeni’si, tüm emekçi kadýnlarca kutlanýyor. Emekçi kadýnlar Mart ayý baþladýðý günden beri alanlarý dolduruyorlar. Zýlgýtlar hep bir aðýzdan çekiliyor.

Bunlardan biri olan Adana Emekçi Kadýn Platformu, 4 Mart’ta miting düzenledi. Yapýlan mitingde düzenleyici olarak bizler de Mücadele Birliði Platformu olarak yer aldýk. Yapýlacak miting için Afiþ ve bildiriler yapýldý. 4 Mart Pazar günü, buluþma noktasý olan Ýnönü parkýnda yerimizi aldýk. Ölüm Orucu eyleminde ölümsüzleþen Aysun Bozdoðan’ýn resimlerinin olduðu “Emekçi Kadýnlar Devrimle Özgürleþecek” yazýlý, Mücadele Birliði Platformu imzalý pankartýmýzý Kürt kadýnlarýnýn yöresel kýyafetini giyen kadýnlarýmýz taþýdý. Arkasýnda “30. Yýlýnda 1 Mayýs Alaný Taksim’e” yazýlý pankartý da açarak sloganlarýmýzla yürüyüþe baþladýk. Ellerimizdeki kýzýl bayraklar ve “Kürt Halkýna Kendi Kaderini Tayin Hakký”, “Kadýn Erkek Elele Yürüyoruz Devrime”, “Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük” yazýlý dövizlerle miting alaný olan Uður Mumcu

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

EMEKÇÝ KADINLAR DEVRÝMLE ÖZGÜRLEÞECEK! YAÞASIN 8 MART DÜNYA EMEKÇÝ KADINLAR GÜNÜ!

KADIN ERKEK EL ELE YÜRÜYORUZ DEVRÝME! Adana - Antep Mücadele Birliði Platformu

9

Yeni Evrede

Emekçi Kadýnlar

Mücadele Birliði

BESNÝ’DE 8 MART ETKÝNLÝÐÝ

Kadýn; Sefaletini herkesten habersiz, dört duvarýyla paylaþan gururdur.

Kadýn; Sýrtýnda bebesi, soðuða ve yorgunluða inat sürüsünün önünde durabilen kavgadýr.

Kadýn; Yayla kokulu teni, kýnalý eliyle sýrtýnda biten dayaktýr.

Kadýn; Çýplak ayakla ateþte yürümektir, acýsýný ayaklarýnda deðil, yüreðinin nasýr tutmuþluðunda hissetmektir.

Kadýn; Susturulmuþ diliyle söylenecek aðýttýr…

Besni’de üniversiteli öðrenciler olarak 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Günü etkinliði düzenledik. 8 Mart Perþembe günü Eðitim-Sen’in salonunda yapýlan etkinlik beklenenin üzerinde bir katýlýmla gerçekleþti. Kadýnlarýn yoðun olduðu etkinliðe 100’ü aþkýn kiþi katýldý.

18:30’da baþlayan etkinlik, Newyork’ta ölümsüzleþen iþçi kadýnlar nezdinde tüm dünyada ölümsüzleþmiþ devrim savaþçýlarý için saygý duruþuyla baþladý.

Saygý duruþunun ardýndan öðrencilerin hazýrladýðý 8 Mart ve Emekçi Kadýnlar ile ilgili þiirler okundu. Bir üniversite öðrencisinin hazýrladýðý söyleþi ile ilkel dönemden günümüze kadýnýn ezilmiþliðini mizahi bir dille anlatýldý. 8 Mart’ýn tarihi ve kadýna yapýlan sömürü anlatýlarak, kapitalist sistemin bu tarihin içini boþaltýp, sadece kadýnlar günü olarak kutlanmasýný dayatmasýna dikkat çekildi ve “emekçi kadýn” vurgusunun önemini anlatan bir yazý okundu.

Ardýndan Antep Ayýþýðý Sanat Merkezi müzik grubu Denize Ezgi sahneyi aldý. Grup Denize Ezgi, söylediði ezgiler ve marþlarla yoðun beðeni aldý. Denize Ezgi, Mart ayýnýn ayaklanma ve isyan ayý olduðunu belirterek 8 Mart’tan, 13 Mart’tan, 12 Mart’tan, 21 Mart

Newroz’dan bahsetti. Yaný sýra 1 Mayýs’ýn yaklaþtýðýný, Taksim’de 1977 1 Mayýs’ýnda yapýlan katliamda 34 iþçinin ölümsüzleþtiðini anlatarak katliamýn 30. yýlýnda tüm iþçi ve emekçileri Taksim Meydaný’na davet eden bir konuþma yaptý. Ardýndan grup kendi besteleri olan “Taksim Sore, Sor Bijime” (Taksim Kýzýldýr, Kýzýl Kalacak) dedikleri Kürtçe 1 Mayýs Marþýný seslendirdi.

Denize Ezgi’nin söylediði halay ezgileriyle etkinlik son buldu.

Besni’ de ilk kez yapýlan bu etkinliðin heyecaný ve coþkusuyla insanlara sanat yoluyla ulaþarak kapitalizmin dayattýðý yozluða karþý bir hamle yapmýþ olmanýn gururuyla bundan sonra da bu tür etkinlikleri sürdürme kararýný aldýk.

Kadýn; Newroz ateþinin çoðalan alevidir.

Kadýn; Halklarýn zafer çýðlýðý, tüm renklerini giyinmiþ zýlgýtýdýr.

Kadýn; Serpil kokulu çocuk gülüþlerinde bedenini açlýða yatýrandýr. Kadýn; 18 yaþýnda ilmik ucunda sallanan Partizan Tanya’dýr.

Kadýn; Mavzer omzunda, bebe emziren Nataþa’dýr.

Kadýn; 8 Mart’ta meþale gibi yanan dokuma iþçileridir.

Kadýnlar, kadýnlar, kadýnlar…

Yalnýzlýklarý en acýmasýz tarihlerden kalma, yürekleri birer kan pusulasý.

Gözleri aydýnlýklarýn ýþýðý.

Pusulalarý güneþe, yürekleri umuda çýkar. Çünkü hepsi birer umut yolcusu.

Besni Mücadele Birliði

ANTEP KADIN PLATFORMUNDAN KARANFÝL EYLEMÝ Antep Kadýn Platformu 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Gününü basýn açýklamasý, panel, karanfil ve bildiri daðýtýmý ile karþýladý. Bu aktivitelerin ilki olan karanfil daðýtýmý eylemi, 8 Mart Perþembe günü Balýklý Parký’nda saat 12:30 da buluþularak gerçekleþtirildi; önce Park içerisindeki kadýnlara karanfil verildi. Daha sonra Gaziler Caddesi’nde yürüyerek karanfiller daðýtýldý.

Bizler de Mücadele Birliði Platformu olarak kadýn platformuna destek verdik. Yapýlan karanfil daðýtýmý eyleminde Gaziler Caddesi’nde sesli ajitasyon konuþmalarýyla Newyork’ta yakýlan kadýn iþçilerden bahsettik; daha sonra sýk sýk “Yaþasýn 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Günü”, “Bugün 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Günü” denilerek tüm iþçi-emekçi kadýnlar yüksek sesle örgütlü mücadeleye çaðrýldý.

10

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

Yeni Evrede

Gençlik

Mücadele Birliði

“Onlarýn Kabusuyuz” 25 Þubat sabahý herkes, sanki kültür merkezinin ilk açýlýþýymýþ gibi sevinçliydi. Çünkü öðrencilere yönelik, DÖB’lü arkadaþlarýmýzýn hazýrladýklarý etkinliði gerçekleþtirme günüydü. Belki bu heyecanýn nedeni, büyük çoðunluðumuzun hazýrlanýp sunumunda bulunduðu ilk etkinlik olmasýydý. Etkinliðin asýl amacý, eðitim sisteminin bozukluðu ve bizlere kaybettirdikleri, Kürt ve diðer ezilen, haksýzlýða uðrayan iþçi ve emekçi arkadaþlarýmýzýn lisede, üniversitede ve ilk öðretimde karþýlaþtýklarý zorluklarý anlatmaydý; etkinliðimizde sinevizyon gösterimi, þiir dinletisi ve ve müzik grubumuzun yaptýðý müzik dinletisi yer alýyordu. Ýlk olarak Denizlerin idam anlarýnda, dar aðacýna götürülürken bile yaptýklarýndan zerre kadar piþmanlýk duymayan ve korkusuzca, pazarlýksýzca haykýrdýklarý konuþmalarýn ardýndan arkadaþlarýmýzýn hazýrladýklarý þiir dinletisini dinledik son olarak müzik grubumuzun sahne almasýyla etkinliðimiz son buldu. Ýzleyici katýlýmý, beklediðimizin üstünde olunca bazý arkadaþlarýmýz etkinliði ayakta izlemek zorunda kaldýlar.

Gerek ayaktakiler, gerekse oturanlardan etkinliðin sonuna kadar herhangi bir sýkýntý duyup yere oturan olmadý. Bu da demek oluyor ki gelenler amaçsýz bir þekilde gelmemiþti ve etkinlik ise sýradan konularý ele almýyordu. Etkinlikten sonra kitaplýðýmýza olan ilgi ve seyircilerin merakla sorduklarý sorulara cevap vermemiz ise ayrý bir mutluluktu.

Etkinlikten sonra izleyicilerle yaptýðýmýz kýsa röportajlarda ise “çok güzel, çok beðendik, okuldaki gereksiz þeylere karþýlýk böyle anlamlý etkinliklerin yapýlmasý bizi çok mutlu etti, devamýnýn gelmesi hepimizi sevindirir” türünden þeyler söylendi. Ayda bir yapýlmasýný isteyenler ve yeni yeni ufku açýlanlar ise bizi çok sevindirdi. Bunlar ve daha bir sürü incelikleriyle geçen etkinliðimiz, gerçekte bir çok yeni arkadaþýmýz ve izleyen arkadaþlarýmýz için ilaç gibi geldi.

Tabi her ilacýn bir yan etkisi olduðu gibi etkinliðimizin yan etkisi ise okul idaresinin bazý öðretmenlerin ve sivil polislerin gösterdikleri psikolojik baskýlar oldu.

Bütün idare, resmen tüm iþlerini güçlerini, sözde eðitim-öðretim deyip

de asker yetiþtirme ve baþý boþ iþlerle uðraþtýrdýklarý öðrencileri, okulu býrakýp DÖB’lü bir kaç arkadaþýmýzý takibe aldýlar. Arkadaþlarýmýzýn yaptýklarý her þeyden haberdar olduklarý halde, bunun karþýlýðýnda ellerinde herhangi somut bir þey olmadýðý için bir þey yapamadýlar. Fakat sonradan DÖB’lü bir arkadaþýmýzýn okul dýþýndaki bir aðýz sataþmasýndan dolayý disiplin kuruluna verilmesiyle bütün idareyi bir sevinç bir mutluluk kapladý ki bunu öðrenciler de fark ettiler.

DÖB’lü arkadaþýmýz “okul dýþýnda olan bir þey, bence okulu ilgilendirmemeli” dedi, idare ise “yeni disiplin sistemi dýþardaki olaylarý da ele alýyor” dedi.

Nedense bu hep bizim için geçerli oluyor. DÖB’lü arkadaþýmýz “bundan haberim yok” dediðinde ise “bu senin sorunun dýþardaki her þeyden, kültür merkezinden haberin var da bundan mý yok” demeleriyle, asýl amaçlarýnýn aðýz dalaþmasý deðil de esrarýn satýldýðý, tabancayla okula girildiði, Kürtlerin burada yeri yoktur gibi haksýzlýklarýn yapýldýðý vb bir sürü vukuatý deðil de, devrimci olmamýz, at gözlüklerinden kurtulmuþ haksýzlýða göz yummayýþýmýzýn olduðu anlaþýlýyordu.

Daha sonra bu DÖB’lü arkadaþýmýzýn okuldan atýlmasý kararýný duyurdular. Buna karþýlýk, okulda en çalýþkan, sözü geçen arkadaþlarýmýz, DÖB’lü arkadaþýmýzýn bunu hak etmediðini ve haksýzlýða uðradýðýndan dolayý, “bizler de tastiknamelerimizi istiyoruz” demeleri, mücadele birliðini ve örgütlenmenin en güzel örneði olmakla beraber cezayý da ortadan kaldýrdý.

Bunlarýn yaný sýra öðretmenlerin gösterdikleri psikolojik baskýlar ve polis takipleri ise cabasý.

Sonuç olarak, yine de etkinliðimiz çok güzeldi. Ýnsanlara bir þeyler vermeye çalýþtýðýmýzdan dolayý çok mutluyduk. Ýdareye ve polise de bir þeyleri fark ettirdiðimizden dolayý çok mutluyduk. Þunu fark ettik artýk biz davamýzla birliðimizle uyanmýþlýðýmýzla davaya olan sadakatimiz ve cesaretimizle onlarýn kabusuyuz.

DENÝZ YUSUF ÝNAN SAVAÞA DEVAM! ÝZMÝR-KEMALPAÞA DÖB

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

SAÐLIK EMEKÇÝLERÝNDEN ANKARA ÇIKARMASI Tekelci sermaye toplumun bütün kesimlerini kendisine düþman ilan etti ve ekonomik, politik saldýrýlarýna hýz verdi. Sermayenin hedef tahtasýna oturtulan saðlýk emekçileri tepkilerini kitlesel bir þekilde Ankara sokaklarýnda gösterdi. Ýthal hekim yasasýnýn meclisten geri çekilmesine raðmen saðlýk emekçileri Sýhhiye Meydaný’nda bir araya geldi.

12 Mart 2007 Pazar günü gerçekleþen eylem için emekçiler saat 09.30’dan itibaren tren garý önünde toplanmaya baþladý. Bizler de pankartýmýzý açarak yürüyüþün baþlamasýný bekledik. Saat 11.00 civarý ise yürüyüþe geçildi. Yürüyüþ esnasýnda bizler de “Bütün Ýktidar Emeðin Olacak” yazýlý ve Mücadele Birliði Platformu imzalý pankartýmýzla yürüyüþteki yerimizi aldýk. Pankartýmýzýn yaný sýra “Saðlýk Emekçileri Yalnýz Deðildir”, “Ortadoðu Halklarý Yalnýz Deðildir”, “Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük” yazýlý dövizlerimizi de taþýdýk. Yürüyüþ boyunca ve miting alanýnda sýk sýk “Fabrikalar Tarlalar Siyasi Ýktidar Her þey Emeðin Olacak” “Ýktidar Dýþýnda Her þey Hiçbir Þeydir”, “Kahrolsun Emperyalizm, Yaþasýn Devrim ve Sosyalizm”, “Ortadoðu Halklarý Yalnýz Deðildir”, “Yaþasýn Halklarýn Mücadele Birliði”, “Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük”, “Devrimci Tutsaklar Teslim Alýnamaz”, “Deniz Yusuf Ýnan Savaþa Devam”, “Denizlerin Yolunda Leninist Saflara”, “30. Yýlýnda 1 Mayýs’ta Taksim’e” sloganlarýný haykýrdýk. Mücadele Birliði ve Önsöz dergilerimizin de satýþlarýnýn yapýldýðý eylemde ayrýca eyleme gelen herkesin dikkatini çeken Hitit Heykeline “30.

Yýlýnda 1 Mayýs’ta Taksim’e” yazýlý pankartýmýzý asarak binlerce kiþiye “Katliamýn 30. Yýlýnda 1 Mayýs’ta 1 Mayýs Alaný Taksim’e” çaðrýsýnda bulunduk.

Yapýlan konuþmalardan sonra Suavi’nin de sahne aldýðý miting coþkulu marþlar ve türkülerle sona erdi.

YAÞASIN ÝÞÇÝ VE EMEKÇÝLERÝN MÜCADELE BÝRLÝÐÝ BÜTÜN ÝKTÝDAR EMEÐÝN OLACAK MÜCADELE BÝRLÝÐÝ PLATFORMU

11

Yeni Evrede

Gündem

Mücadele Birliði

HALKLARIN MÜCADELE B ýsa zaman öncesine kadar emekli, þimdilerde ise özel görevli bir orgeneral “Türkiye’nin öncelikli hedefi Kürdistan’ýn kurulmasýný engellemek” sözleriyle açýlýþý yaptý; arkasýndan Kara Kuvvetleri Komutaný, konuþmak için uygun yer diye seçtiði Diyarbakýr’dan Kürt halkýna ve devrimin toplumsal güçlerine tehditlerini savurdu; nihayet Ýstanbul Emniyet Müdürlüðü Newroz için “izin” baþvurularýný reddederken “2007 yýlý kritik bir yýl” diyerek noktayý koydu.

Emekli edildikten sonra “özel görev”e çaðrýlacak kadar devlet katýnda muteber olan emekli orgeneralin açýklamasýnýn devletin, en azýndan bir kýsmýnýn, görüþlerini yansýttýðýndan kuþku duyulmamalý. Türkiye, Güney Kürdistan’da bir Kürdistan devletinin kurulmasýný engellemek istiyor; ama bunu nasýl yapacak? Bu sorudan daha önemli bir soru daha var: Devlet bunu niye yapmak istiyor? Gerçekte kamuya açýkladýklarý gibi asýl sorunlarý sadece “Güney”le mi? Ýþte bu sorunun yanýtýný, Ýstanbul Emniyeti’nin gerekçelerinde ve Kara Kuvvetleri Komutanýnýn tehdit dolu sözlerinde bulabiliriz. 2007 yýlýnýn sýnýf savaþýmý ve düzen açýsýndan kritik bir yýl olduðunu biz deðil, düzenin en tepesinde bulunan kurum ve kiþiler söylüyor.

Onlar bile düzenin durumunu böyle açýkladýktan sonra, düzen için böyle bir tehlike ya da durum yok demesi için kiþinin iflah olmaz bir oportünist olmasý lazým.

Türkiye, bütün iç ve dýþ çeliþkilerin üst üste bindiði, kesiþtiði; olgunlaþýp keskinleþtiði bir süreçten geçiyor.

Ekonomik ve politik kriz, yani devrimci durum düzeni temellerinden sarsýyor. Türkiye’nin içinde bulunduðu durumu tanýmlamaya çalýþýrken Genelkurmay Baþkanýnýn 1919-1923’lere atýfta bulunmasý bir rastlantý ya da bir

K

12

dil sürçmesi deðildir. Þüphesiz, devrimci durumun en önemli bileþeni Kürt halkýnýn uzun yýllar boyunca sürdürmekte olduðu “özgürlük savaþý”dýr. Egemen güçler, bütün adýmlarýný genel olarak devrimci durum, özel olarak Kürt halkýnýn özgürlük savaþý üzerinde yükselen toplumsal devrimin baskýsý altýnda atýyorlar. Bu durumda, toplumsal devrimin bastýrýlmasýný öncelikli ve temel hedef olarak ele almalarýndan doðal bir þey olamaz. Bütün çabalar, politikalar, planlar bu öncelikli hedefe baðlý þekilde ele alýnýyor, düzenleniyor. Egemen sýnýf açýsýndan öncelikli hedefin bu þekilde belirlenmesinde bir sorun yok.

Ne var ki, sýra, toplumsal devrimin bastýrýlmasý için atýlacak adýmlara gelince egemen sýnýf içindeki çeliþki ve çatýþmalar da gün yüzüne çýkýyor. Devletin kuruluþundan bu yana izlediði “resmi” politikalarda ýsrar eden egemen sýnýfýn bir kesimi Kürt halkýnýn özgürlük savaþýný bastýrmanýn bir yolu olarak Güney Kürdistan’ýn iþgali dahil, askeri zor ve bastýrma yöntemlerinde diretirken bu politikanýn Türkiye’nin konumunu içerde ve bölgede güçlendireceðini ileri sürmektedir. Güney Kürdistan’da kurulacak bir devletin K.Kürdistan’a örnek teþkil edeceði düþüncesi gerçekte bütün egemen sýnýfýn uykularýný kaçýrmaktadýr. Eski orgeneral, yeni “özel görevli”nin Kürdistan’ýn kurulmasýný Türkiye’nin öncelikli hedefi ilan etmesinin gerçek nedeni bu. Egemen sýnýf bu hedefte anlaþmasýna raðmen bunun nasýl yapýlacaðý konusunda derin bir ayrýlýk yaþamaktadýr. Askeri yöntemler ve “resmi” politikalarda ýsrar edenlerin aksine egemen sýnýfýn diðer kesimi bu yöntemlerden sonuç alýnamayacaðýný düþünmektedir. Sorunun canalýcý özelliði bu düþünce farklýlýðýný þiddetli bir çatýþmaya dönüþtürmektedir.

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

Egemen sýnýf arasýndaki çatýþmanýn vardýðý boyutlarý görebilmek için, artýk þovenizm konusunda en koyu faþistlerle yarýþan D.Baykal’ýn sözlerini aktarmakta yarar var. Cumhurbaþkanlýðý seçimi vesilesiyle açýklama yapan bu zat egemen sýnýf arasýndaki çatýþmayý ve çatýþmanýn þiddetini þöyle tanýmlýyor: “Adaylar arasý bir yarýþ söz konusu deðil .Devlet içinde belli kurumlarý etkisiz kýlma, zaafa uðratma, elini kolunu baðlama amacýna yönelik olduðu anlaþýlan ilan edilmemiþ bir kampanya götürülüyor.

Ayný kaynaktan birbiri ardýna belgeler yayýnlanýyor. Bu belgelere daha önce Genelkurmay Baþkaný atamasý öncesinde tanýk olmuþtuk.” Elbette bu çatýþma yeni deðil. Bu çatýþmanýn belirtileri çok daha önce süikastler, provokasyonlar, cinayetler vb. vb. þeklinde karþýmýza çýkmýþtý. Günümüzün geçmiþten farký, toplumsal devrimin eriþtiði gücün bu çatýþmayý çok daha derinleþtirmiþ olmasýdýr.

Bu çatýþmanýn karþý devrim güçlerini zayýflatmak, güçten düþürmek gibi devrim yararýna iþleyen yönleri var. Fakat egemen güçler arasýndaki çatýþmadan bundan öte bir þey beklemek, iþçi sýnýfý ve emekçi halklarý bu çatýþmanýn taraflarýndan birinin yanýnda yer almaya çaðýrmak devrime ihanetle ayný anlamdadýr. Þu iki noktanýn altýný özellikle çizmek gerekiyor: Birincisi, Güney Kürdistan’a yönelik savaþ ve iþgalin baþlamasý durumunda egemen sýnýf, kendi içindeki bütün çeliþki ve çatýþmalarý bir tarafa býrakarak iþgali destekleyecektir. Ýkincisi, egemen sýnýf arasýndaki farklýlýk devrimin bastýrýlmasýna deðil, bunun nasýl yapýlacaðýna iliþkindir. Þu sýralar aralarýnda sürmekte olan tartýþma ve çatýþma, iþgal safhasýndan önceki eðilimlerdir. Tekelci sermaye sýnýfý, farklý eðilimlerin varlýðýnýn kendisini devrim karþýsýnda zayýf düþürdüðünün

Yeni Evrede

Gündem

Mücadele Birliði

BÝRLÝÐÝNÝ GELÝÞTÝRELÝM farkýndadýr ve bu nedenle iki eðilimi uzlaþtýrma çabalarý hýzlanmýþtýr. Karþý devrim cephesi, devrim karþýsýnda kendi birliðini saðlamaya çalýþýyor. Ýþçi sýnýfý, emekçi halklar ve örgütlü devrimci güçler bu çatýþmadan yararlanabilirler ve yararlanmalýlar.

Ama nasýl? Çatýþmanýn taraflarýndan birinin yanýnda yer alarak mý? Sosyal reformizm ve oportünizm, tarihi boyunca bu soruya “evet” yanýtýný vererek devrimin toplumsal güçlerini burjuvazinin kuyruðuna takmaya çalýþmýþtýr. Devrimci komünizm ise bu soruya “hayýr” yanýtýný vererek proletaryayý kendi baðýmsýz sýnýf çizgisini izlemeye, o çizgide ilerlemeye çaðýrýr.

Sözkonusu çatýþmadan yararlanmanýn yolu, devrim mücadelesini yükseltmektir. Sadece böylesi bir devrimci politika bir yandan proletaryayý devrimci hedeflerine yaklaþtýrýrken öte yandan egemen sýnýf arasýndaki çeliþki ve çatýþmalarý derinleþtirerek devrimin iþini kolaylaþtýrýr. Bunun dýþýndaki her politika proletaryayý devrimci hedeflerinden uzaklaþtýrarak karþý devrimin iþini kolaylaþtýracaktýr.

Dimyata Pirince Giderken...

Güney Kürdistan’a yönelik muhtemel bir askeri iþgal harekatýnýn hedefi içerdeki toplumsal devrim ve devrimin birleþik güçleridir. Elbette harekatýn “Güney”i hedefleyen bir yönü var ama bu, asýl neden ve hedefi teþkil etmemektedir. Son güncel geliþmeler de asýl hedefin kimler olduðunu açýkça ortaya koymaktadýr.

Newroz’un tüm Türkiye’de yasaklanmasý, baský ve tutuklamalarýn artmasý, Ýstanbul Emniyeti’nin ‘karar Emniyet Genel Müdürlüðü ve Ýçiþleri Bakanlýðýný aþan bir yerden geliyor” þeklindeki açýklamasý, devletin nasýl bir politika izleyeceðine dair yeterli verileri ortaya koyuyor.

Yine de savaþ ve iþgal amaçlý

muhtemel bir askeri harekata mukadder ve kesin bir durummuþ gibi bakmamak lazým. Her þeyden önce, böyle bir harekatýn taraftarlarý dahi iþgalin nereye gideceðini kestiremiyorlar.

Bu belirsizlik onlarda korku ve endiþeye yol açýyor. Geçtiðimiz günlerde basýna sýzan –sonradan yalanlansa da varlýðý þüphe götürmeyen- MGK Genel Sekreterliði’nin Raporu bu korku ve endiþelerle doluydu. Ýþte rapordan bir örnek: “Mevcut þartlara bakýldýðýnda Kuzey Irak’ta kapsamlý bir askeri harekatýn sakýncalarý dikkate alýnmalýdýr. Büyük bir operasyon insani kayýplar ve aðýr mali yük getirir. Uluslararasý alanda sert tepkiler harekatýn baþarýya ulaþmasýný güçleþtirir.

ABD’nin saplandýðý bataðýn benzeri Türkiye için de olabilir.”

Soðukkanlýca yapýlmýþ bu tespitlerin doðruluðundan þüphe yok. Çünkü bir askeri iþgali herþeyden önce ne dünya halklarý ne de kendi halklarýmýz kabul edeceklerdir. Aksine, bir askeri iþgal Türkiye ve dünya halklarýný bu iþgale karþý ayaða kaldýrýr. Savaþa gidenler, bu savaþtan yorulmuþ, güçten düþmüþ, yýpranmýþ, moralini tüketmiþ olarak geri dönerler. Ve en önemlisi, savaþýn aðýr yükünü çekecek olan emekçi halklarýn düzene ve devlete baþkaldýrý ruhu daha da güçlenecektir. Bütün bunlarýn birleþik devrimci mücadeleyi güçlendireceðini tahmin etmek zor deðil. MGK Genel Sekreterliði’nin dikkat çekmeye çalýþtýðý noktalar da bunlar zaten. Ancak bütün uyarýlara, korku ve tereddütlere karþýn devlet ve egemen sýnýfýn en azýndan bir kesiminin böyle bir giriþimde bulunacaðýný hesaplamak gerekiyor. Zira, devrimin onlar üzerindeki baskýsý o hale gelmiþ ki, denge ve akýllarýný kaybetmiþ durumdalar. Böyle bir dengesizlik içinde bulunanlardan her türlü çýlgýnca, vahþice giriþimi beklemek gerek.

Savaþ ve iþgalin baþlamasý duru89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

munda, egemen sýnýfýn amaçladýðý sonuçlarýn tam tersiyle karþýlaþacaðýný rahatlýkla söyleyebiliriz. Devrimi bastýrmak için giriþilen savaþ ve iþgal, devrimin güçlenmesine neden olacak. Savaþýn getireceði ekonomik yýkým, sefalet, acý ve gözyaþý altýnda ezilecek olan emekçi halklar, derin bir öfkeyle devrimci mücadeleye daha çok sarýlacaklar. Böyle bir giriþimin baþarý þansý olmayacak. Kýsacasý, devrimi bastýrmak için giriþilecek bir savaþ, devrimi güçlendiren, hýzlandýran sonuçlara yol açacaktýr.

Böyle bir durumda, devrimci proletarya “Halklarýn Mücadele Birliði” sloganýný öne çýkararak Kürt halkýnýn yanýnda yer almalýdýr. “Baþka bir ulusu ezen bir ulus özgür olamaz”. Devrimci marksizmin bu temel ilkesi devrimci proletaryanýn da hareket noktasýdýr. Devrimci proletarya, her þeyden önce kendi özgürlüðünü elde etmek için, Kürt ulusunun kendi kaderini tayin hakkýný kararlýca savunmayý bilmeli; bu politikanýn bir devamý olarak Kürt halkýyla mücadele birliðini geliþtirmelidir. Devrimci enternasyonal politika bunu gerektirir. Savaþýn yaratacaðý sonuçlardan burjuva iktidarý devirecek bir devrim gerçekleþtirmek için yararlanmak... Proletaryanýn devrimci sýnýf çýkarlarýna ve devrimci marksizme sadýk olanlarýn izleyecekleri tek devrimci politika budur.

Devrimi bastýrmak için Japonya’ya savaþ açan Rus Çarý, bu hareketiyle 1905 devrimine davetiye çýkarmýþtý. “Bizim Çarlar”ýn benzer hareketinin benzer sonuçlar vermesini gerektiren nedenler yýðýnla bulunuyor.

Bunun sayýsýz belirtisiyle karþý karþýyayýz.

13

Yeni Evrede

DETAK

Mücadele Birliði

Zindanlarý Yýkacak

ZAFERÝ BÝZ KAZANACAÐIZ! ÖLÜM ORUCU EYLEMÝNÝN ETKÝLERÝ TC devleti, politik tutsaklarý deðerlerinden koparmak, devrim ve sosyalizm inancýndan alýkoymak için bir çok genelgeler yayýnlamýþ, bu yolla devrimci yurtsever tutsaklara azgýnca saldýrýlarla katliam gerçekleþtirmiþtir. Ancak tutsaklarýn iradelerini kýramamýþ aksine devrimci tutsaklarda direniþ geleneði biçimine dönüþen Ölüm Orucu, Açlýk Grevi, rehin alma, sayým vermeme vb zindanda savaþma cüretini geliþtirmiþtir. Bu da komünist iradesinin teslim alýnamamasýnýn açýk bir göstergesidir.

19 Aralýk 2000 tarihi, Türkiye Kuzey Kürdistan ve dünya devrim mücadelesi için önemlidir. Emperyalizmin uþaðý TC devleti, zindanlarý teslim alma iþçi emekçilerle olan baðýný koparmanýn kendi egemenliði için hayati önemde olduðu bilinciyle, dünyada hiç görülmemiþ bir biçimde bütün olanaklarýyla kalleþçe saldýrýya geçti. Buna tutsaklarýn cevabý 4 gün 4 gece savaþmak oldu. Yani devrimin iradesini yine kýramadý faþist devlet.

F tiplerine koyulduklarýnda bile savaþýmlarýný Ölüm Orucu eylemleriyle sürdürdüler… 6 koca yýl boyunca süren bu savaþta, 600’ün üzerinde tutsak sakat kaldý ve 122 savaþçý ölümsüzleþti. Nihayetinde Ölüm Orucu sonlandýrýldý. Dünya

halklarý Türkiyeli devrimci, komünist tutsaklarýn devrim için, deðerleri ve siyasi onurlarý için nasýl tereddüt etmeden ölümü yendiðini gördü. 1996 yýlýnda Peru’da Japon rezidansýný basýp, burjuvazinin siyasi temsilcilerini rehin alan Marksist militanlar nasýl ki bizlerde moral ve coþku yarattýlarsa, Ölüm Orucu eyleminin kararlýlýðý enternasyonal mücadele için o derece moral ve coþku yaratmýþtýr. Ölüm Orucu eylemi süresince farklý fabrikadaki iþçiler direniþ veya grevlerde tutsaklarý örnek alarak Açlýk Grevi yapmýþlardýr; dýþarýda mücadeleden geri durmuþ unsurlarda da ileri atýlmalarýnda önemli etkileri olmuþtur. Zindanda ve dýþarýda mücadelede sýçramaya neden olmuþtur.

Bizim açýmýzdan baktýðýmýzda; Murat, Sibel, Aysun yoldaþlarýmýzýn kolektife ve yoldaþlara baðlýlýðý, devrime olan inançlarýyla savaþýp ölümsüzleþmeleri uluslararasý proletaryaya yüksek moral ve deðer kazandýrmýþtýr. Ölüm Orucu savaþýnda ölümsüzleþenleri andýklarýnda, yoldaþlarýmýzýn adýný ve elbette ki kolektifin adýný göreceklerdir. Bizler için de, yoldaþlarýmýz birer kýlavuz olacaklardýr ve mücadelemizde hep yaþayacaklardýr. Ýstanbul’dan Mücadele Birliði Okuru Bir Ýþçi

semtlerinde akþam saatlerinde bir eylem yapýldýðýnda o bölgelere otobüs girmez. Polis ve jandarmanýn eylemlere müdahalesini engellemek amacýyla sokaklara ve caddelere kurulan barikatlar, zaten her tür araç giriþine kapalý oluyor. Ancak, uzunca bir süredir, otobüslerin mahallelere girmemesi için eylem falan olmasýna gerek yok. Geçmiþ yýllarda gerçekleþtirilmiþ olan ve geçtiðimiz hafta yurtsever hareketin gerçekleþtirdiði otobüs yakma eylemleri de bunun gerekçesi olarak sunuluyor.

Maksadýn üzüm yemek deðil, baðcýyý dövmek olduðunu hemen herkes rahatlýkla görebiliyor. Yýllar boyu devrimcilere kucak açmýþ, yiðit komünist savaþçýlar yetiþtirmiþ olan bu emekçi mahallelerinde yaþayan halk, bu yolla cezalandýrýlmak isteniyor. Maksat “otobüsleri yakýlmaktan kurtarmak” deðil, emekçi halký, kendi evlatlarýyla, devrimcilerle karþý karþýya getirmek, onlara sahip çýktýðý için cezalandýrmak. Gaz bombasý ve panzerlerle müdahale ettikleri emekçi semtlerdeki eylemlerde evlerin içine, dükkanlarýn içine gaz bombasý atýlmasý ve esna-

EVLERÝMÝZE GÝDEBÝLME ÖZGÜRLÜÐÜ Her akþam iþten çýktýðýmýzda, okuldan çýktýðýmýzda eve gitmek için otobüs kuyruklarýnda alýyoruz soluðu. Üþümüþüz, günün yorgunluðu var üzerimizde.

Eve gidip ýsýnmak, yemek hazýrlamak, dinlenmek, sevdiklerimizle zaman geçirmek, bir sonraki gün yeniden iþe, okula gidebilmek için güç toplamak ihtiyacýndayýz.

Haftalardýr akþam iþten, okuldan çýktýðýmýzda evlerimize gidemiyoruz. Akþam saatleri durakta beklediðimizde, gelen otobüslerde hem ayný þeyi duyuyoruz: “Mahalleden geçmez”.

Akþam iþten, okuldan çýktýðýmýzda evlerimize gidebilmek için uzunca bir yolu yürüyerek gitmek zorunda kalýyoruz.

Kýþ günü bize bu eziyeti neden çektirdiklerini sorduðumuzda þoförlere aldýðýmýz cevaplar deðiþik oluyor: “Yasak kardeþim”, “ÝETT yasakladý giremeyiz”, “olaylar varmýþ giriþ yasak”, “Belediye kararý, Mart ayý boyunca 18.30’dan sonra mahalleye girmiyoruz”.

Artýk geleneksel hale geldi, emekçi

14

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

fýn camlarýnýn kýrýlmasý da bununla örtüþen bir durum. Bununla hedefledikleri, emekçi halkýn devrimcilere karþý çýkmasý, eylemlere engel olmaya çalýþmasý hatta ihbarcý konuma gelmesi.

Kendi tarihsel sürecini tamamladýðý için güçsüz düþen burjuvazi, devrimi güç kullanarak ezmeyi baþaramayýnca, deðiþik yöntemlerini devreye soktu. Bunun bir parçasý da, devrimci yapýlarýn kaynaðýný kesmek. Onu, içinden çýktýðý emekçi halkla karþý karþýya getirmek. Gazi, 1 Mayýs ve Nurtepe’ye haftalardýr otobüs vermeyerek “Siz devrimcilere yardým ediyorsunuz, bu da sizin cezanýz” diyor emekçi halka ve ulaþým hakkýný gaspediyorlar; devrimcilerin eylemlerinin bedelini emekçilere ödeterek emekçileri devrimcilerle karþý karþýya getiriyorlar.

Bu tür yoksul semtlerde yaþayan emekçiler, evlatlarýna sahip çýkmaya devam ediyor. Akþamlarý evlerine giderken yaþadýklarý sýkýntýlara, camlarýnýn kýrýlmasý evlerinin gaza boðulmasýna, biber gazý nedeniyle sokaða çýkamaz, camlarýný açamaz duruma gelmelerine raðmen emekçi halk, evlatlarýný, devrimcileri baðrýnda saklamaya devam ediyor. Ýstanbul’dan Bir Mücadele Birliði Okuru

Yeni Evrede

Emekçi Kadýnlar

Mücadele Birliði

8 MART ÝÇÝN AYIÞIÐI’NDA ZILGITLAR BÝRLEÞTÝ Antep Ayýþýðý Sanat Merkezi’nde 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Günü söyleþisi yapýldý. 10 Mart Cumartesi günü saat 14:00 de baþlayan söyleþide kadýnlar yoðun bir ilgi ile salonu doldurdular. Ýlk önce sanat merkezi emekçisi bir arkadaþýmýz kadýnlara kýzýl çiçekler daðýttý. Kadýnlarýn gözlerinden okunuyordu böyle bir günde kýzýl çiçeklerin coþkusu. Kadýnlar ezilmiþliklerini ve sömürülerini hep bir aðýzdan paylaþtýlar. Ýlk önce 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar Gününün tarihçesi anlatýldý.

Daha sonra kapitalist sistemin kadýný bir meta halinde kullandýðýna ve kadýnlarýn buna karþý örgütlü mücadele vermesi gerektiðine deðinildi. Toplumlar tarihinden örneklerle anlatýlarak “ilkel komünal toplumda kadýn doðurganlýðý ve fiziksel özelliklerinden kaynaklý doðayla özdeþleþtirilerek bir tanrýca gibi görülüyordu. Ne zaman ki sýnýflý topluma geçildi, özel mülkiyet kavramý ortaya çýktý, kadýnýn ezilmiþliði ve sömürüsü de baþladý. Köleci toplumda kadýn sofraya konulmuþ bir meta gibi köle sahiplerine sunuluyordu. Savaþçýlara ödül olarak veriliyordu. Feodal dönemde kadýn, bir hizmetkar olarak görülüyor ve bir erkek 5-6 kadýnla evleniyordu. Kýz çocuðu doðuran kadýnlarýn çocuklarý diri diri topraða gömülüyordu. Kapitalist dönemde ise kadýn bir meta gibi görülüyor, bunun yaný sýra kadýnýn vücudu bereketi ve doðayý simgeler durumday-

MEÞALELÝ YÜRÜYÜÞ

ken, þimdi ise kadýn çýplaklýðý bir sömürü aracý olarak görülüyor. Kadýnýn özgürleþmesinin örgütlü mücadele içinde olacaðý ve tam anlamýyla kurtuluþun ancak sýnýflarýn olmadýðý bir toplumda mümkün olacaðý” belirtildi. Söyleþide bütün kadýnlar görüþlerini dile getirdiler. Daha sonra Ayýþýðý Sanat Merkezi Müzik Grubu Denize Ezgi’nin söylediði ezgilere kadýnlar eþlik ettiler ve kendileri de ezgiler söylediler. Denize Ezgi’nin söylediði halay parçalarýyla kadýnlar hemen halaya tutuþtu ve zýlgýt sesleri hiç susmayacak þekilde yankýlandý. Ve bir emekçi kadýn yaþadýðý bu günü þöyle anlatýyor: “Emekçi Kadýnlar Günü dolayýsýyla yapýlacak etkinlikteyim. Televizyonlarda izlediðim ve diðer kurumlarda gördüðüm gibi bir etkinlik olacak. Ben yine de buradayým. Deðiþik ne olabilir ki? Yine erkekler çoðunlukta olacak, erkekler anlatacak kadýnlar baþlarýný sallayarak onaylayacaklar. Yýlda sadece bir günün bir saati kadýnlar anlatýlacak. Hiçbir sýcaklýðý olmayan bir ortam ve güle, güle... Tabi ki böyle olmadý. Sanat Merkezi sýcacýk bir ortam, salon kadýnlarla dolu. Benim yabancý olmadýðým, benim diðer yarým olan kadýnlarla dolu... Biz kadýnlar bir de baktým ki sohbetteyiz. Eþini anlatýyor bir kadýn Benim ki artýk beni hiç dövmüyor.

Geçmiþte oldu tabi. Þimdi çok ilerledi eþim” (sohbette anladým ki aile þimdi örgütlü). Sohbetin en güzel yeri, bir erkek Gününde bir meþaleli yürüyüþ gerçekleþtirdik. Biz de Adana Mücadele Birliði Platformunu temsilen saat 18:00’da 5 Ocak Meydaný’nda meþalelerimizle hazýr bulunduk. Meþalelerimizi yakarak ve pankartýmýzý açarak Çakmak Caddesi’nden Ýnönü Parký’na doðru ortak sloganlarýmýzý haykýrarak yürüyüþe geçtik. Yürüyüþ iþçi ve emekçilerin en yoðun olduðu saate ayarlanmýþtý. Bizi gören iþçi ve emekçilerin yoðun ilgisiyle karþýlaþtýk. Ýnönü Parkýna geldiðimizde ortak hazýrladýðýmýz basýn metni okundu. Eylem ortak sloganlarýmýzýn atýlmasýyla sona erdi.

EMEKÇÝ KADINLAR DEVRÝMLE ÖZGÜRLEÞECEK

Adana Emekçi Kadýnlar Platformu olarak 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar

Adana Mücadele Birliði Platformu

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

arkadaþ oradaki bütün kadýnlara çiçek daðýtýyor. Arkadaþ kucaðýnda taþýyor alev kýzýllýðýndaki çiçekleri. Sohbet daha da güzelleþiyor çiçeklerle. Bütün kadýnlar fikirlerini söyleyebildi. Hatta çocuklarýyla gelen annelerin 3-8 yaþlarýndaki çocuklarý dahi konuþabildi, fikir beyan edebildiler… Kadýnýn kadýn olduðu için deðer gördüðü zamanlar da varmýþ. Çýkar çevreleri kadýnlarý önce kadýnlýðýndan sonra insanlýðýndan etti. Ne acý ve bizler hala bir çok olaya seyirci kalýyoruz. Sonlara doðru Denize Ezgi Müzik Grubu katýldý aramýza, Kürtçe, Türkçe marþ ve halk ezgileriyle. Biz bütün kadýnlar parçalara eþlik ediyoruz. Aðlayan ama gözyaþlarýný saklamaya çalýþan anneler var. Halaylar çekiliyor kocaman ve sýcacýk salonda. Kadýnlar aðýz birliði etmiþ gibi zýlgýtlar, zýlgýtlar arka arkaya zýlgýtlar. Saat 17.00’yi geçiyor kadýnlar geliyor alkýþ ve zýlgýtlarla.

Söyleþimiz, kadýnlarýn bu birlikteliði daha sonra da mutlaka devam ettireceklerini vurgulandýktan sonra sona erdi.

Etkinliðimizin sonunda ise sýcak çaylarýmýzý yudumlarken herkesin yüzündeki mutluluk görülmeye deðerdi.

EMEKÇÝ KADINLAR DEVRÝMLE ÖZGÜRLEÞECEK KADIN ERKEK EL ELE YÜRÜYOR DEVRÝME ANTEP AYIÞIÐI SANAT MERKEZÝ

15

Yeni Evrede

Panel

Mücadele Birliði

“GAZÝ AYAKLANMASI DURU GÖKYÜZÜNDE ÇAKAN BÝR ÞÝMÞEK DEÐÝLDÝ”

2 Mart Gazi Ayaklanmasýnýn bu sene 12. yýlý. Bu sene de Gazi ayaklanmasý çeþitli eylem ve etkinliklerle anýlacak. Bu etkinliklerden bir tanesi Gazi Ayýþýðý Ekin Sanat Merkezi’nde panel olarak gerçekleþtirildi. 11 Mart’ta gerçekleþtirilen “12 Mart’ýn 12. Yýlýnda Görev ve Sorumluluklarýmýz” adlý panelimiz saat 13:30’da gençlerin yoðun bir katýlýmýyla gerçekleþti.

Panelde genel olarak Gazi Ayaklanmasý, bu ayaklanmayý doðuran sebepler, çýkarýlan dersler ve ne yapýlmalý konularý üzerinde tartýþýlýrken panele Mücadele Birliði Platformu adýna katýlan Vefa Serdar þunlarý söyledi: “12 Mart’ta biz cezaevindeydik. Ama þunu görebiliyorduk bu ayaklanma Leninistlerin öngörülerini doðruladý.

Gazi’deki ayaklanma bazýlarýnýn dediði gibi sadece bir direniþ deðildi. Türkiye ve Kürdistan koþularý buna uygundu ve insanlar genel bir bahaneyle birlikte bir anda harekete geçti. Daha ilk anda hedef doðru saptanmýþtý. Devlet soyut bir þeydir ama karakol orada onun somutlaþmýþ halidir. Her devrim genel bir bahaneye ihtiyaç duyar.

Gazi’deki geliþen bu ayaklanma bunun kývýlcýmý oldu. Orda hadi arkadaþlar karakola gidiyoruz çaðrýsýyla herkes harekete geçti.

Bu ayný zamanda devletin halkýn gözünde ne durumda olduðunu gösterir. (...) Gazi Ayaklanmasý duru gökyüzünde çakan bir þimþek deðildi. Diyalektik bir bakýþ açýsýyla biz böyle bir ayaklanma olabileceðini bekliyorduk ve bunlarý dergimizde de yazýyorduk. Bu sadece Gazi deðil Ýstanbul’un herhangi bir emekçi semtinde de olabilirdi. (...) Ýç savaþ keskinleþiyordu. Devlet bunu kendi lehine çevirmek, halký, emekçileri sindirmek, gözdaðý vermek için böyle bir þeye kalkýþtý. Ama geri tepti, eðer halk sinseydi devlet baþarýlý olmuþ olurdu ama bunun tam tersi bir durum oldu. Halk büyük bir tepki

1

gösterdi, ayaklandý. (...) Gazi’de hazýrlýksýz yakalanýldý. Yeterince hazýrlýklý deðildik. Ýnsanlarýn taþlý saldýrýsýndan daha ileri bir saldýrýya geçilseydi bu burada kalmazdý, daha ileri gidebilirdi. Önemli olan hazýrlýklar ve örgütlülük düzeyi. Hazýrlýksýz girilen bir savaþýn sonu bellidir.

Hiç bir þey birbirinden baðýmsýz deðildir.” Vefa Serdar konuþmasýna dinleyicilerden gelen sorulara verdiði cevaplarla devam etti. Devrimci durumun ne olduðu, devletin ne olduðu geniþçe konuþuldu.

Konuþma esnasýnda karþýlýklý sorularla ve paylaþýmlarla tartýþma zenginleþiyordu. Panele katýlan Gazili bir kiþi de þunlarý söyledi: “Devlet Gazi’yi gözden çýkarmýþtýr, halký cezalandýrýyor. Kaç gündür mahalle abluka altýnda. Bunu bilerek yapýyorlar, burada bir ayaklanma çýksa baþka bir yere sýçramasýn diye, bunlarý önlemek ve gözdaðý vermek için. Otobüsleri içeri býrakmýyor, gece gündüz kafamýzda helikopter dolaþýyor.” Bunun üzerine söz alan Yýlmaz Ekþi, Zaman Gazetesi’nde yayýnlanmýþ olan bir habere dikkat çekti. Bu habere göre “Sivas Platformu” adý altýnda biraraya gelen AKP, CHP ve MHP’lilerin halka 12 Mart Anmasý’na katýlmalarý çaðrýsý yaptýðý söyleniyordu. Burjuvazinin her cepheden saldýrýlarýný yoðunlaþtýrdýðýný söyleyen Ekþi, devletin alevi-sünni Kürt-Türk çatýþmasý yaratmak istediðini böylece sýnýf hareketini bölmeye çalýþtýðýný vurguladý. Buna karþý devrimcilerin birlikte hareket etmesi gerektiðinin altýný çizen Ekþi devletin aba altýndan sopa göstermesine karþý tüm Gazi halkýnýn eyleme katýlmasýný ve gereken cevabý birlikte vermesi gerektiðini belirtti.

Panel karþýlýklý konuþmalar ve tartýþmalarla sürdü. Ardýnda ne yapýlmalý, görev ve sorumluluklarýmýz neler konusu üzerinde konuþuldu ve panel 12 Mart’ta sokaklarda olma sözüyle sona erdi.

ÇAÐRI Uluslararasý proletaryanýn birlik, dayanýþma ve mücadele günü olan 1 Mayýs’ta 1 Mayýs Alanýnda Taksim’deyiz.

1 Mayýs 1977 Katliamýnýn 30. yýlýnda da, katledilen 34 sýnýf kardeþimizi anmak, katliamý lanetlemek, sýnýfsýz, sýnýrsýz, sömürüsüz bir dünya özlemiyle sosyalizmin bayraðýný yükseltmek için Taksim’deyiz.

Bu konuya iliþkin yapacaðýmýz toplantýda sizleri aramýzda görmek bizlere güç katacaktýr.

Tarih: 25 Mart 2007-Pazar Saat :18:00 Yer : Elektrik Mühendisleri Odasý (EMO)-Askeri Müze Karþýsý/Osmanbey

16

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

Yeni Evrede

13 Mart Savaþçýlarý

Mücadele Birliði

13 MART SAVAÞÇILARI YAÞIYOR, SAVAÞIYOR! Tarih 13 Mart 1982, yer Ýzmir Buca Zindaný. Ýþçi sýnýfýnýn komünist önderleri Ýbrahim Ethem Coþkun, Necati Vardar ve Seyit Konuk daraðacýnda düþmaný dize getirmenin gururuyla çýkýyorlardý sehpaya. Partinin kuruluþunu duyururken, faþistlerden hesap sorarken, Tariþ direniþinde ve daha bir çoðunda barikattan barikata, eylemden eyleme koþarken, kuþandýklarý devrime inanç ve partiye duyulan baðlýlýk. 1 Mayýs’ta çýkarýldýklarý mahkeme salonunda mahkeme heyetini saygý duruþuna davet edebilecek kadar cüretli olmalarýnýn sebebi de buydu. Yaptýklarý eylemi hepsinin birden üstlenmesinin sebebi de devrime olan inanç ve partiye olan baðlýlýk. Ýþçi sýnýfýnýn kararlý duruþu, disiplini ve cesareti onlarda cisimleþiyordu. 13 Mart 1982’de daraðacýna çýkarken hepsinin yüzündeki gururlu ifade buradan geliyordu. Devrime olan inanç ve partiye duyulan baðlýlýk.

Tarih 13 Mart 2007, yani tam 25 sene sonrasý. Yer Pýnarbaþý Hacýlar Kýrý Mezarlýðý. Yoldaþlarý onlarla görüþmeye gidiyor. Üçü sabýrsýzlýkla yoldaþlarýný bekliyorlar. Onlara devrimi taþýyacak, iþçi sýnýfýna devrimin yolunu onlarýn býraktýðý yerden göstermeye devam eden yoldaþlarýný. Evet çakallar yine pusudaydý. Devrime olan inançla, devrime karþý duyulan sonsuz korku yeniden karþý karþýya gelecek tam 25 sene sonra, yeniden.

Evet tam 25 sene sonra yeniden yoldaþlarýmýzla buluþtuk. Her eylem alanýnda, her mitingde, her iþçi sohbetinde olduðu gibi yine onlarlayýz. Bu sefer biz onlarýn yanýndayýz. Daha mezarlýða girmeden tam 12 araçla gelmiþ sivil polisleri

gördük. Yakýnlaþýnca fark ettik ki, Ýzmir’de bildiðimiz gördüðümüz ne kadar sivil polis þefi varsa oradaydý. Bizi bekliyorlardý belli ki. Hiç tereddüt etmedik girmekte. Yoldaþlarýmýzýn 1 Mayýs’ta çýkarýldýklarý mahkemede yaptýklarý gibi dimdik gittik düþmanýn üstüne. Durmadan mezarlara doðru yöneldik. Polislerden birisi hemen önümüzü kesip kimliklerimizi sordu. Biz de asýl siz kimsiniz ki bize kimlik soruyorsunuz dedik. Kimliklerini gösterdiler. Hepimiz hazýrdýk bekledikleri cevabý vermeye, gözlerimiz mezarlýkta buluþacaðýmýz diðer yoldaþlarýmýzý aradý. Göremeyince acaba alýndýlar mý diye düþündük. Amaçlarý bizi oyalamak, üzerimizde baský kurmak bizi yolumuzdan çevirmekti. Hiç çekinmedik, onlara bu fýrsatý vermeyecektik. Bir süre bekletildikten sonra kimliklerimizi aldýk ve hemen pankartýmýzý açarak düþmanýn yüzüne yüzüne haykýrdýk; “13 Mart Savaþçýlarý Yaþýyor, Savaþýyor”, “Ýdamlar Bizi Yýldýramaz”, “Baskýlar Bizi Yýldýramaz”, “13 Mart’tan Gazi’ye, Gazi’den Devrime”. Mezarlýðýn giriþinden yoldaþlarýn mezarlarýnýn bulunduðu bölüme doðru yol alýyorduk aðýr aðýr, acele etmeden. Tam yolun yarýsýndaydýk ve “13 Mart Savaþçýlarý…” diyorduk ki karþý taraftan bir ses geldi “Yaþýyor, Savaþýyor”.

Buluþacaðýmýz yoldaþlar bizden önce gelmiþ, çakallar sürüsüyle bir süre onlar da uðraþtýktan sonra, 13 Mart Savaþçýlarýnýn mezarlarýný bilmedikleri için de uygun gördükleri bir alanda eyleme baþlamýþlardý. Onlar da bize katýldý. Yoldaþlarýn mezarlarýna yaklaþtýkça sloganlarýmýz daha da gür çýkýyordu. Nihayet yoldaþlarýmýzýn yanýna geldik bir süre slogan atmaya devam edip, anmamýza baþladýk. Ýlk önce kýsa bir konuþmanýn ardýndan yoldaþlarýmýz þahsýnda ölümsüzleþen

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

tüm devrim savaþçýlarý için saygý duruþu yaptýk. Hemen ardýndan bir yoldaþ onlarýn mücadeleleriyle ilgili hazýrladýðý sunumu yaptý. Onun ardýndan baþka bir yoldaþýmýz 13 Mart Savaþçýlarý için yazýlmýþ bir þiiri okudu. Bu sýrada bizi izleyen çakallara onlardan korkmadýðýmýzý, sonlarýnýn yakýn olduðunu hatýrlatmak için haykýrdýk “Ýbrahim Ethem Coþkun Yaþýyor, Necati Vardar Yaþýyor, Seyit Konuk Yaþýyor, Leninistler Savaþýyor”, “Ýdamlar Bizi Yýldýramaz”, “Baskýlar Bizi Yýldýramaz”, “13 Mart Yolunda Devrime, Ýktidara!”. Yoldaþlarýmýz sunumlarýný bitirip þiirler okunup, bir süre daha slogan attýktan sonra hep birlikte elimizde kýzýl bayraklarýmýzla düzenli bir þekilde sýralanýp Komsomol Marþýný hep bir aðýzdan söyleyerek çýkýþa doðru ilerledik. Mezarlýktan çýkarken bayraklarýmýzý toplayýp eylemimizi bitirdik.

Son aylarda yaþadýðýmýz gözaltýlar, para cezalarý, tehditler burjuvazinin son çýrpýnýþlarý. Onlarýn çabalarý nasýl ki emperyalist-kapitalist sistemi çöküþ sürecine gelmekten kurtaramadýysa, iþçi sýnýfýnýn iktidarý eline alarak tüm toplumu özgürleþtirecek olan yeniyi yaratmasýný da engelleyemeyecek. Genelde iþçi sýnýfýna özelde kolektifimize karþý baskýlarýn artýrýlmasý, bizleri deðil yolumuzdan çevirmek aksine 13 Martçýlarýn yolundan giderek ne kadar doðru bir çizgide ilerlediðimizin göstergesi oluyor. Burjuvazinin saldýrganlýðý güçlülüðünden deðil, aksine kendini kurtaracak baþka aracý kalmadýðýndandýr. Ülkelerimiz iþçi ve emekçileri de emperyalist kapitalist sistemi tarihin çöplüðüne atarak yeniyi yaratmak için eline 13 Mart Savaþçýlarý gibi zor araçlarýný almalýdýr.

13 MART SAVAÞÇILARI YAÞIYOR SAVAÞIYOR! 13 MART YOLUNDA, DEVRÝME, ÝKTÝDARA! Ýzmir’den Leninistler

17

Yeni Evrede

Sermayenin Saldýrýlarý

Mücadele Birliði

BASKILAR BÝZÝ YILDIRAMAZ!

AYAZMA’DA GECEKONDU YIKIMI

Tarihin her aþamasýnda olduðu gibi burjuvazide, bütün sömürücü egemen sýnýflar gibi sonuna geldikleri egemenliklerini bir an olsun uzatmak için baþta zor araçlarý olmak üzere bütün yol ve yöntemlere baþvurmaktadýr. Devrimin ve kolektifimizin geliþimi karþýsýnda aciz kalan burjuvazi bize karþý saldýrýlarýný artýrýyor. Ýzmir’de uzun süredir yapýlan hemen hemen her etkinlik ve eylem öncesinde etkinliklerimizi veya eylemlerimizi engellemeye yönelik polis baskýsý, gözaltýlar ve okurlarýmýza-çevremizdeki insanlara yönelik gözaltýlar, tehditler sýklýkla yaþanmakta.

Geçtiðimiz aylarda Kemalpaþa’da açýlan Mart Ýþçi Kültür Merkezi, daha açýlýþ öncesinde yapýlan afiþ çalýþmalarý sýrasýnda engellenmeye çalýþýlmýþ, gözaltýlar ve para cezalarý yaþanmýþtý. Daha sonraki günlerde sivil polisler belediyeye giderek kültür merkezimize izin verilmemesi için orada çalýþanlarý tehdit etmiþler, daha sonra da kültür merkezimize gelerek, orada bulunan arkadaþlarý tedirgin etmeye üzerimizde baský kurmaya çalýþmýþlardý.

En son 13 Mart 2007 tarihinde üç komünist önder Ýbrahim Ethem Coþkun, Necati Vardar ve Seyit Konuk’un mezarý baþýnda anma gerçekleþtirmek için gittiðimiz Pýnarbaþý Hacýlarkýrý Mezarlýðýnda polisin engelleme çabalarý üzerine 14 Mart Çarþamba günü ÝHD Ýzmir Þubesinde bir basýn toplantýsý düzenledik.

Saat 11.00’da baþlayan basýn toplantýsýnda, bu baskýlarýn sýradan olduðunu, her zaman bunlarla karþýlaþýldýðýný, ancak bu tür geliþmelerin son zamanlarda sýklýk kazandýðýný vurguladýk.

Sivil polislerin sadece eylemlerimizi engellemeye çalýþmakla kalmayýp, yoldaþlarýmýz üzerinde psikolojik baský kurmaya çalýþtýðýný, örnek olarak 11 Mart’ta yapýlan miting öncesinde ve 13 Mart günü akþamý bazý arkadaþlarýmýzýn evinin çevresinde sivil polis olduðunu bildiðimiz kiþilerin dolaþtýðýný açýkladýk.

Açýklamada; “Bu geliþmeler bize yabancý deðil. Bu geliþmeler daha önce Ýzmir de dahil bir çok bölgede yaþanmýþ ve sonrasýnda okurlarýmýz kaçýrýlmýþ, iþkenceye-tecavüze uðramýþ, örgüt üyesi olduðu iddiasýyla tutuklanmýþ ya da kurumlarýmýz basýlmýþtý .

Bundan sonra okurlarýmýzýn ya da kurumlarýmýzýn baþýna gelebilecek herhangi bir olumsuzluktan baþta TMÞ olmak üzere Ýzmir Emniyet Müdürlüðü’nün sorumlu olduðunu ve bu engellemelerin bizleri hiçbir þekilde yýldýramayacaðýný, bundan sonra çalýþmalarýmýzý daha yoðun olarak sürdüreceðimizi tüm kamu oyuna duyuruyoruz” denildi. Sorulan sorularý cevaplandýrdýktan sonra açýklamamýzý sonlandýrdýk.

Bir süredir Ayazma’da gündemde olan, gecekondu yýkýmlarýna karþý, Ayazma halký mücadele ediyor.

Uzun zamandýr Kentsel Dönüþüm Projeleri adý altýnda devam eden gecekondu yýkýmlarý, Ayazma’da yaþayan kiracýlarý sokakta býraktý. Ayazma’da þu ana kadar 450 gecekondu yýkýldý. Ev sahibi olanlar belediyeyle anlaþýp evlerini boþaltmýþ olmasýna karþýn belediyenin kiracýlarýn barýnma sorunlarýnýn çözümüne iliþkin hiçbir þey yapmamasý, Ayazmalýlarýn tepkisine neden oluyor. Ayazma’da yaþayan birçok kiracý aile asgari ücretle ya da daha düþük ücretlerle çalýþan iþçiler. Yaþamlarýný zar zor idame etmeye, hayatta kalabilmeye çalýþan Ayazmalýlarýn þimdi de barýnma haklarý ellerinden alýnýyor. Ve hepsi ayný þeyi söylüyor: “Aldýðýmýz bu ücretle baþka bir yerde ev tutmamýz imkansýz”. Yani anlayacaðýnýz, Ayazmalý kiracýlar kelimenin tam anlamýyla sokakta kalmayla karþý karþýya. Kendileri ile görüþmeye gelen yetkililere de güvenmiyorlar. “Bizi kandýrmaya geliyorlar” diyorlar. Daha önce de seslerini duyurmak için bazý þeyler yapmýþlar, belediyeyle görüþmeye gitmiþler.

Fakat belediye görüþmek istememiþ. “Ýþte bugün yine gelecekler evlerimizi yýkmaya, bir þeyler yapmalý” deyip baþlýyorlar yollarý kapatýp barikat kurmaya.

5 Mart Pazartesi günü, yýkým ekiplerini mahalle giriþini barikatlarla kapatarak karþýlayan Ayazma halký ve Mücadele Birliði okurlarý, onlarý Ayazma’ya sokmak istemedi. Yýkýma engel olmak için barikatlarda toplanan Ayazmalýlarla görüþmek üzere Küçükçekmece Emniyet Müdür Yardýmcýsý ve belediye baþkan yardýmcýsý geldi.

Ama Ayazmalýlar, yapýlan görüþmelerden ikna olmayýnca eylemlerini sürdürüp barikatlarý ateþe verdiler. Ýlerleyen saatlerde polisin saldýrýsýyla karþý karþýya kalan Ayazmalýlardan 4 kiþi zorla gözaltýna alýndý. Çýkan çatýþmanýn ardýndan yýkým ekipleri, ancak çok sayýda polis, panzer ve iþ makinesi eþliðinde mahalleye girebildi.

Ayazmalý emekçiler her þeye raðmen mücadelede kararlýlar. Ve haykýrýyorlar; “Ýþgalci Deðiliz, Kiracýyýz”.

BASKILAR BÝZÝ YILDIRAMAZ! ÝZMÝR MÜCADELE BÝRLÝÐÝ PLATFORMU

18

EVÝMÝZÝ YIKAN SERMEYENÝN ÝKTÝDARINI YIKACAÐIZ!

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

Yeni Evrede

13 Mart Savaþçýlarý

Mücadele Birliði

ANTEP’TE 13 MART SAVAÞÇILARINI ANMA ETKÝNLÝÐÝ 12 Eylül faþist darbesinin ardýndan ülkenin her yerinde, zindanlarda, iþkencehanelerde infazlar yaþanýyordu. Bunlardan biri de Ýzmir’de Buca zindanýnda gerçekleþti. 3 devrimci iþçi önderi Ýbrahim Ethem Coþkun, Necati Vardar ve Seyit Konuk 13 Mart sabahý asýlarak katledildi. Sebep, yeryüzündeki tüm insanlarýn insanca yaþayacaðý bir sistem istiyor olmalarýydý. Bu istedikleri sermaye sýnýfýnýn çýkarlarýyla uyuþmuyordu. Çünkü herkesin eþit olmasý demek, onlarýn diðer insanlardan üstün olamamasý demekti. Bu durumun engellenmesi için diðer bütün komünistlere yapýlan katliam bu iþçiler için de uygulanmalýydý.

13 Mart 1982’de 3 komünist, týpký 10 yýl önce katledilen yoldaþlarý Deniz, Yusuf ve Hüseyin gibi daraðacýnda “Kahrolsun Faþizm”, “Yaþasýn Sosyalizm” sloganlarýyla ve kararlýlýkla baktýlar cellatlarýn gözlerine...

Katledildikleri günün üzerinden 25 yýl geçti. Ancak onlar tarihte yerlerini aldýlar. Yoldaþlarý onlarý unutmadýlar, 3 iþçinin üyesi olduklarý Genç Emekçiler Birliði (GEB) Antep’te düzenlediði etkinlikle 13 Mart Savaþçýlarýný bir kez daha andý.

Etkinlik 13 Mart Savaþçýlarý nezdinde, ölümsüzlüðe uðurlanmýþ tüm devrim savaþçýlarý için saygý duruþu ile baþladý. 13 Mart Savaþçýlarýnýn devrimci mücadele içerisindeki yerlerinden bahseden GEB temsilcisi, 3 iþçinin gerçekleþtirdikleri eylemleri anlatarak, sýnýfsýz bir dünya uðruna mücadele ettikleri için katledildiklerini katýlýmcýlara anlattý. Daha sonra söz alan emekli bir iþçi kapitalist sistemin emekçi insanlara nasýl bir yaþam sunduðunu, gençlerin gelecek umudunun olmadýðýný bu yüzden yerini sosyalizme býrakmasýnýn zorunlu olduðunu anlatarak Necati Vardar, Ýbrahim Ethem Coþkun ve Seyit Konuk’un da hayatlarýný bu sistemi deðiþtirmeye adadýðýný ve týpký yoldaþlarý olan Denizler gibi onlarýn

da hiçbir çýkar gözetmeksizin tüm insanlýðýn geleceðini kurtarmak için kendilerini feda ettiðini söyledi. O dönemde olduðu gibi günümüzde de sermaye sýnýfýnýn infazlarýnýn hala devam ettiðine de deðinerek günümüzün önemli sorunlarýndan olan zindanlarýn sadece birkaç tanesinin kapýlarýnýn açýlmasýnýn deðil tamamen yýkýlmasýnýn gerektiðini dile getirdi.

Konuþmalarýn ardýndan gerçekleþtirilen slayt gösterisi ile 13 Mart Savaþçýlarýnýn hayatlarý ve yargýlanma süreçleri görsel bir þekilde izleyicilere sunuldu. Gösterinin bitmesinin ardýndan dalgalanan kýzýl bayrak üzerinde 13 Mart’çýlarýn resimlerinin bulunduðu görüntü etkinlik sonuna kadar sinevizyon duvarýnda kaldý.

13 Mart Savaþçýlarý gibi iþçi olan þair Kazým DeNEWROZ DEVRÝMDÝR mir sahneye gelerek kendi þiirlerinden sunduðu bir ÝSYANDIR dinleti ile emeðin deðeriMerhaba Mücadele Birliði okurlarý. Newrozun ne ve emekçilerin her þeye yaklaþtýðý þu günlerde, Antep’te bir çok semtte ve raðmen umutlu olmalarýna mahallelerde saldýrýlar baþladý Antep’te Kürt halkýdair mesajlar verdi. nýn çoðunlukla yaþadýðý Vatan Mahallesi ve Ocaklar Etkinlik sonunda AyýMahallesi’nde polis terörü devam ediyor. Sabahýn þýðý Sanat Merkezi müzik erken saatlerinde iþe baþlayan TMÞ polisleri, akþam geç saatlere kadar mahallede terör estiriyor. Ýþe gigrubu Denize Ezgi, gerek derken çevrilenler, iþten gelirken çevrilenler kimlik 13 Mart savaþçýlarý, gerek aramasýndan geçiriliyorlar. Çevrilenlere ilk olarak Denizler ve gerekse DenizKürt müsün? Türk müsün? sorularý soruluyor. Türk iler için Kýzýldere’de ölümsen serbest býrakýlýyor, Kürt isen kimlik aramasýnsüzleþen devrim savaþçýla- dan geçiriliyorsun. rýndan bahseden ezgiler Newrozun Kürt halkýnýn bayramý olduðunu kasöyleyerek mücadele içeri- bullenemeyen emperyalist kesimler, bu bayramý ensinde yoldaþlýk ve siper gellemeye çalýþýyorlar. Ama Kürt halký Newroz günü yoldaþlýðý kavramlarýnýn ö- meydana kitlelerle çýkarak emperyalistlere ve onlarýn yandaþlarýna cevap verecektir. Çünkü Kürt halký nemini ortaya koydu. Serneyin ne olduðunu biliyor ve Kürdistan ateþini yakmaye sýnýfýnýn tarihteki en maya baþlýyor. Bu bilinçle Kürt halký her kesime geönemli katliamlarýndan bireken cevabý verecektir. risi olan 1 Mayýs 1977’de gerçekleþen olaylarý ve 34 Yaþasýn Kürt-Türk Halklarýnýn Mücadele Birliði! iþçinin öldürüldüðünü de anlatan Denize Ezgi, dinleDýsa Dýsa Serhýldan Bîji Azadiya Kürdistan! tisini ve etkinliði KomsoYaþasýn Newroz Yaþasýn Sosyalizm! mol Marþýný okuyarak tamamladý.

Antep’ten Mücadele Birliði Okuru Antep 89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

19

Yeni Evrede

13 Mart Savaþçýlarý

Mücadele Birliði

ADLARI ONUR ADLARI ADIMIZ

Bu yýl, 13 Mart Savaþçýlarýný, onlarýn izinden gidenler olarak, Ayýþýðýmýzda yaptýðýmýz bir etkinlikle andýk. Amacýmýz, sadece 13 Mart Savaþçýlarýný anmak, anlatmak deðil, onlarla ilgili düþüncelerimizi paylaþmaktý.

13 Mart Savaþçýlarý için etkinliðimiz, onlar ve devrim mücadelesinde ölümsüzleþen tüm devrim savaþçýlarý için saygý duruþuyla baþladý. Ardýndan izlediðimiz slayt, bize 13 Mart Savaþçýlarýný ve idam ediliþ süreçlerini anlatýyordu. Komsomol Marþý ile biten slaytta, herkes ayný anda ayaða kalktý ve yumruklar havada Genç Ekin Müzik Grubu’nun yýllar öncesinden gelen sesine eþlik etti.

Ardýndan sýrayla Serbest Kürsü’de söz alan 13 Mart Savaþçýlarýnýn yoldaþlarý, onlara iliþkin düþüncelerini paylaþtýlar bizimle. En çok deðinilen de, onlarýn partili, örgütlü komünist iþçiler olarak devrim mücadelesine ne denli baðlý olduklarý idi. Söz alan bir arkadaþýmýz, Nazým Hikmet’in Memleketimden Ýnsan Manzaralarý’nda yer alan Gabriel Peri þiirini okudu. Gabriel Peri’nin idamýný da, Nazým’ýn dizeleriyle her birimiz adeta yaþadýk. Genç bir arkadaþýmýz ise, “Onlara layýk olmak için ne yapýyoruz?” diye sorgulattý hepimize kendimizi.

Söz alan þair dostumuz Ruhan Mavruk söz aldýðýnda, proletaryanýn yanýnda yer alan sanatçýlarýn da devlet tarafýndan nasýl susturulmaya çalýþýldýðýný dile getirerek, devletin taraf belirlemek zorunda býraktýðýný söyledi ve “Proletaryaya layýk olmak isteyen her sanatçý, proletaryanýn yanýnda olmalý. Ben de öyle yapmaya çalýþýyorum ve proletaryanýn yanýnda olacaðýma söz veriyorum size” dedi ve “suyun baþýndan ayrýlma hiçbir zaman” diyen kýsa bir dörtlük okudu. Bir iþçi arkadaþýmýz da onlarýn yoldaþý olmanýn aðýrlýðýný omuzlarýnda hissettiðini ve herkesin bu sorumluluðu alma konusunda cesaret göstermesi gerektiðini söyledi. Bir baþka iþçi arkadaþýmýz ise, onlarýn yoldaþý olmaktan gurur duyduðunu söyleyerek, “Ya Devrim Ya Ölüm sloganýna uygun davranacaðýma yemin ediyorum ve sizlerden de bu sözü istiyorum. Denizlerin ve 13 Martçýlarýn yoldaþýyýz diyorsak, söz vermeliyiz” dedi ve hepimizi söz vermeye davet etti.

Daha sonra söz alan Ayýþýðý Sanat Merkezi’nden bir arkadaþýmýz, 13 Mart Savaþçýlarýndan Seyit’e ithaf edilen “Eve Dönüþ” filminin yönetmeni Ömer Uður’la yaptýklarý söyleþiyi aktardý bize. 80’lerde ayný evi paylaþan 8 gencin öyküsünü dinledik arkadaþtan. 80’li yýllarda Ýzmir’de Seyit’le ayný evde kalan 78 öðrenciden biri olan Ömer Uður’un Seyit’i anlatýþýný bir solukta dinledik. Sonra ayný cezaevinde karþýlaþmalarýný ve tahliye olduðu gün gazeteden onun idamýný okuduðunu öðrendik.

Sonra yine bir öðrenci arkadaþýmýz, sosyalizme inanmýþ bir öðrenci olarak safýný iþçi sýnýfýnýn yanýnda belirlediðini; tüm öðrenci gençlik, esnaf ve aydýnlarýn, safýný iþçi sýnýfýnýn

20

yanýnda belirlemesi gerektiðini söyledi. Ýki iþçi arkadaþlarýmýz ise, duygularýný þiirle anlatmayý seçtiler.

O gün evleri yýkýlan Ayazmalýlarýn yanýndan gelen arkadaþlarýmýz da, bize oranýn yaþam koþullarýný aktararak, “O insanlarýn yüzüne bakabilmek, aynada kendi yüzümüze bakabilmek için daha fazla çalýþmamýz gerek” dedi.

Bizleri biraz eðlendirmek ve yeni üretimlerini bizlerle paylaþabilmek için oradaydý Emeðe Ezgi. Ýlk baþta, cezaevinde bestelenmiþ olan “Benim Ýçin Bir Uçurtma Yap Çocuk” parçasýný söylediler.

Ardýndan da 1 Mayýs 77’nin 30.yýlý için hazýrlamýþ olduklarý 1 Mayýs Marþý’ný söylediler. “Kendini hazýrla kavgaya / Yeni bir dünya kurmaya / Yeraltý yangýnýyýz biz / Volkan olup geleceðiz” dediler. Ve ardýndan “Kadýn nedir ki kavga / Yürekteki öze sarýlmaktýr kavga” dediler. Verdikleri kýsa müzik dinletisini, “No Pasaran” ve “Ve kavgasýz geçen günlerimde neþesiz oldum” diyerek Nataþa parçasýyla bitirdiler.

Ardý ardýna söz alan 13 Mart Savaþçýlarý’nýn genç yoldaþlarý, onlarla ve onlarýn mücadelesiyle ilgili düþüncelerini paylaþtýlar bizlerle. Söylenen ortak söz ise, 13 Mart Savaþçýlarý’nýn bayraðýnýn artýk bizim ellerimizde olduðunu ve o bayraðý zafere taþýmak için çok çalýþmamýz gerektiðiydi. Ekin Sanat Merkezinden bir arkadaþýmýzýn sözleriyse hepimizin hislerini anlatýyordu. “Tansiyondan ya da kalp krizinden deðil, devrim için ölmek istiyorum.”

Serbest Kürsünün sonlarýnda söz alan bir baþka arkadaþýmýz ise, 13 Mart Savaþçýlarýnýn idamlarýndan bu yana geçen 25 yýlda ne kadar çok yol aldýðýmýzý söyleyerek, burada bulunan tüm gençlerin gözlerine baktýðýnda devrime olan inancý görebildiðini söyledi. “Ne yazýk ki 13 Mart Savaþçýlarýný tanýmýyordum. Ýdam kararlarý da çok ani çýkmýþtý. Sonrasýnda onlarý tanýyan insanlarý ve yoldaþlarýný bulduk, sohbet ettik” diyerek onlarý tanýyanlarýn anlatýmlarýna örnekler verdi. “6 Mayýs’ta devlet, devrimin önünü kesebilmek için devrimin öncülerini katletti. Ama devrimin önüne geçemedi, 13 Mart’ta da sýra ‘sýra neferleri’ne gelmiþti. 19 Aralýk’ta ise, hem devrimci önderleri hem sýra neferlerini birlikte katletti. Devrimimiz daha üst bir boyuta geçti.

Biz bu yoldaþlarýmýza zaferi armaðan etmek zorundayýz” diyerek bitirdi sözünü. Son olarak söz alan emekli bir iþçi arkadaþýmýz ise, yeryüzünde her 3 saniyede bir insanýn açlýktan öldüðüne dikkat çekerek daha çok çalýþmamýz, elimizi çabuk tutmamýz gerektiðini söyledi ve “bizler, devrimin sýra neferleri deðil öncü militanlarý olmalýyýz. Biz iþçi sýnýfý olarak devrime zorunluyuz” diyerek sözlerini bitirdi.

Gecenin ilerleyen saatleri olduðu için bu söyleþiyi zorunlu olarak sonlandýrdýk. Kimse sandalyesinden kalkmak istemezken, her birimizin kulaklarýnda az önce birbirimizden dinlediðimiz sözler çýnlýyordu: “Bu bayraðýn elimizde olduðunu hissediyorum. Ölene ya da zaferi görene kadar bu bayraðý taþýyacaðýz!”

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

Yeni Evrede

Ayazma

Mücadele Birliði

“Oy Pusulalarýný Yakacaðýz Artýk Kimseye Oy Yok” 8 Mart Dünya Emekçi Kadýnlar gününde Taksim’de yaptýðýmýz basýn açýklamasýna gelen, evleri yýkýmla karþý karþýya olan Ayazmalý kadýnlarýn sesini duyurmuþtuk açýklamamýzda. Ama onlarýn sesini o alanda duyurmak bizim için yeterli deðildi. Onlarýn yaþadýklarý sorunlarý dinlemek ve onlara çözümler sunmak için bu kez biz onlarý Ayazma’daki evlerinde ziyaret ettik. Onlarýn sorunlarýný kendi sorunumuzmuþ gibi sahiplendiðimizi gören kadýnlar baþladýlar anlatmaya...

EKA: Ayazma’daki sorunlarýnýzý kýsaca özetler misiniz?

Ayazmalý Kadýnlar: 2005 yýlýnýn kýþ aylarýnda baþladý ilk olaylar. Ayazma’ya belediyeden görevliler geldi. Bize bazý belgeler verdiler. Bu belgelerde ev sahiplerine ve kiracýlara ev verileceði yazýlýyordu.

O belgelerde bunun için bazý evraklar hazýrlamamýz isteniyordu biz de bu belgeleri iki kez hazýrlayýp belediyeye götürdük ama iþleme konulmadý ve maðdur olduk.

900 haneden 300 hane kaldý. Bir aydýr yýkýmlar sürüyor. Ev sahiplerine; “evlerinizi boþaltýn, yýkýlacak hale getirin, anahtarýnýzý bize verin bunun karþýlýðýnda size ev verelim” diyerek ev sahipleriyle kiracýlarý karþý karþýya getiriyorlar. Ayrýca belediye bizi yanlýþ yönlendirerek hata yapmamýzý ve haksýz duruma düþmemizi saðlamaya çalýþýyor. Bize, “bundan sonra kira vermeyin” dedi ama kira vermeyince haksýz duruma düþüp evlerden çýkarýlabiliyormuþuz.

EKA: Yýkýmlarý önlemek için bugüne kadar verdiðiniz mücadeleleri anlatýr mýsýnýz?

Ayazmalý Kadýnlar: Bir aydýr burun burunayýz. Sürekli belediyeye gidiyoruz.

Oturma eylemleri yaptýk. Kaçtýr çatýþmalarla karþýlaþtýk. Biz sadaka deðil hakkýmýzý istiyoruz. Ev sahipleri yýkým ekipleriyle kapýmýza dayanýyorlar, “yýktýrmayacaðýz” deyince de polisleri üstümüze salýyorlar.

Belediye bizi insan yerine koymuyor. Bize “leþ kargasý” diyor. Bizim oyumuzla adam oluyorlar sonra bize hizmet vermiyorlar. O anasýnýn karnýndan baþkan olarak doðmamýþ ya! Belediyeye gidince bize gülüyorlar ve sadaka toplamaya gelmiþ bir dilenci gibi davranýyorlar.

15 otobüs çevik kuvvet 3 panzer 4 otobüste sivil yýkým ekibi geldi Ayazma’ya.

Kadýnlarý ve çocuklarý da dövdüler. Tazyikli su verdiler, gaz bombasý attýlar, hepimizi copladýlar. Bir kiþi kalp krizi geçirdi. Bir kadýn belinden ve iki kadýn da kolundan aðýr darbeler aldý. Ýki kiþi de baygýnlýk geçirdi. Ayrýca bir kiþinin de eþyalarý içerdeyken evi yýkýldý.

Bize ne iþ veriyorlar ne de ev. Hazine’dekilerin çoðunun evini yýktýlar ve hiçbir hak vermediler.

EKA: Biz buradaki kadýnlarýn yaþamlarýný öðrenmek istiyoruz. Kýsaca kendinizi anlatýr mýsýnýz?

Yasemin: 26 yaþýndayým. 5 yýldýr Ýstanbuldayým. 8 ve 9 yaþýnda iki çocuðum var ikisini de okula gönderemiyorum.

Muþ’ta çiftçilikle uðraþýyorduk ama artýk geçinemediðimiz için buraya geldik. Eþim sigortasýz, inþaatta çalýþýyor. Öyle sürekli iþ bulmasý da zor. Aylýk 450-500 para kazanýyor, 200 kiraya veriyoruz, su elektrik derken bu aylýkla zor da olsa geçinebiliyorduk. Çocuklarýmý iki yýldýr okula gönderemiyorum. Bugüne kadar 2 kez kömür yardýmý aldým. Yardým için baþvurduðumdaysa, “Sizin durumunuz iyi, eþin çalýþýyor” dediler. Þimdi ne yapacaðýz iki çocukla?

Ev yok iþ yok. Çocuklarý okula gönderirken kitap parasý, aidat parasý, servis parasý (okul evlerine çok uzak olduðu için servis tutmak zorundalar), dergi parasý, beslenmesini karþýlayamadýðýmýz için gönderemedik. Güya okul parasýz...

Röportajýmýz bittikten sonra evleri yýkýlan ve barakalarda yaþayan aileleri ziyarete gittik. Gözümüze soðuk havada dýþarýda çamaþýr yýkayan bir kadýn takýldý. Islak kýyafetleriyle, üþüyen ve acý dolu yüzüyle karþýladý bizi. Yine de bir ananýn sýcaklýðý vardý yüzünde. Az sonra acý yüzünün anlamýný çözdük anlattýklarýndan. 3,5 yaþýndaki çocuðu açlýktan ölmüþ bir anaydý o. Evinde 5 çocuðu varmýþ biri sara hastasý. Ve boyacýlýk yaparak ailesinin geçimini saðlayan ilkokul çaðýndaki oðlundan baþka hiçbir geçim kaynaklarý yoktu...

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

Çocuklarýmýn geleceði için korkuyorum. Onlara sahip çýkamayacaðým, balici vs. olacaklar diye korkuyorum. Onlara bir meyve bile yediremiyoruz. Temiz bir kýyafet giydiremiyoruz. Su yok elektrik yok (evlere yýkým kararý verildiði için su ve elektrikleri kesilmiþ) ve saðlýkta yok. Her yer çamur pislik içinde.

Gülendam: 32 yaþýndayým. 5 çocuðum var. 4 sene önce Balýkesir’den geldim. Zor durumdaydým oðlum sakattý ve ne ona ne de diðer çocuklarýma bakacak durumum yoktu. Eþim de çobanlýk yapýyordu geçinemiyorduk. Bir çocuðumu evlatlýk vermeyi bile düþündüm. Çünkü yiyecek bir þey bulamýyorduk. Annem yardýmcý oldu Ýstanbul’a geldik. Ayazma’ya 200 ytl’ye kiralýk bir daire bulup yerleþtik.

Eþim çorap fabrikasýnda çalýþmaya baþladý. 44 yaþýnda ve fabrikanýn aðýr çalýþma koþullarýnda hasta oluyor. Bir kýzým hasta 11 yaþýnda. Ýkisi küçük 3, 6 yaþlarýnda. 16 yaþýnda bir kýzým var okula gidemiyor.

1 aydýr evimi yýktýlar. Kendimize bir baraka yaptýk orada yaþýyoruz. Gece fareler geliyor. Geçen akþam çocuklarý ve beni ýsýrdýlar. Hep hasta oluyoruz. Bir pazara bile gidemiyorum. Çocuklarýmýn bir meyvede bile gözleri kalýyor, içim gidiyor... Ayakkabý ve kýyafeti çevredeki komþular veriyor. Yardýmlar olmasa hiç yaþanýlýr gibi deðil.

Gece yatmadan önce düþünüyorum, “allahým ne olacak bizim bu halimiz.”diye.

Bir evimizin olmasýný hayal ediyorum. Çocuklarým dýþarda onlara ne olacak diye korkuyorum. Çocuklarým soruyor “anne ne zaman evimiz olacak” diye.

EKA: 8 Mart Taksim emekçi kadýn yürüyüþü sizce nasýl geçti? Emekçi kadýnlar olarak neler hissettiniz?

Ayazmalý Kadýnlar: Çok iyi geçti eðlendik. Ama haberlere vermediler. Dünya kadar basýn vardý ama vermediler. Ýsterdik ki herkes görsün. Engelliyorlar. Belediye istemiyor canlý yayýna çýkmamýzý.

EKA: Ýstanbul’a niçin geldiniz? Geldiðiniz yerin ve kadýnlarýn sorunlarý hakkýnda neler düþünüyorsunuz?

Ayazmalý Kadýnlar: Ýstanbul’a geldik, Ayazma’yý yýkýyorlar “çýkýn” diyorlar.

21

Yeni Evrede

Ayazma Köydeyken de burayý boþaltýn dediler ve yaktýlar. Devlet bizi köyde vuruyor burada vuruyor biz ne yapalým? En iyisi daðlara çýkýp maðarada yaþayalým. Gerçi bizi oradan da bulup çýkartýrlar ya...

EKA: Kürt ve kadýn olmaktan kaynaklý iþ ve toplumsal yaþamýnýzda ayrýmcýlýða maruz kaldýnýz mý?

Ayazmalý Kadýnlar: Kadýn olmaktan kaynaklý sorunlar yaþýyoruz tabii. Ben hala bir erkekle sohbet edecek olsam ellerim tir tir titriyor. Çünkü bana bir þey diyecekler eþim beni döver, namusuma bir laf gelir diye korkuyorum. Kýzýmý 4. sýnýftan aldý eþim. Niye diye sorduðumda, “kötü yola” düþer diye cevap veriyor.

Toplumsal yaþamda da ayrýmcýlýða maruz kalýyoruz. Baþkalarýnýn evleri, sýcak daireleri var. Kürtler nasýl olsa cahildir, bilmez böyle gecekondularda sürünür diye düþünüyorlar. Bizi adam yerine koyan yok.

Birliðimizi daðýtýyorlar. Benim oðlum amca çocuðunu tanýmaz. Aramýzdaki o baðlarda kopmuþ. Artýk birbirimize sahip çýkamýyoruz. Çünkü tanýmýyoruz. Eskiden ölüm olsa yine sahip çýkýlýrdý. Þimdi o da yok. Biz baþka ülkeye mi gidelim?

Köydeyken eþyalarýmýzý atýp evlerimizi yaktýlar. Evi yakýlan bir kadýn ekmek parasý bulup çocuðuna yediremedi. Korkudan sütü de kesildi o bebek açlýktan öldü.

Yardým almak için gidiyoruz, yalan söyleyemem. Kravatlý adamlar geliyorlar oraya altlarýnda mersedes arabalar var. Biz mecburen yardým alacaðýz. Ama bize küçümseyerek bakýyorlar. 1 saat kapýlarda aðlaþan kadýnlar var, sakatlar var ama onlara verilmiyor o kravatlý beyler alýp gidebiliyorlar. Ýnsanca yardým daðýtmýyorlar, havadan atýyorlar. Biz neyiz? Niçin insanca davranmýyorlar bize?

Muþ’tayken korkudan elbiselerimizi çýkartmadan yatýyorduk. Gece 3’te silah sesleri geliyordu. Jandarma gelip “niye gerilla besliyorsunuz” diyordu. Hepimizi gecenin o saatinde caminin oraya götürüp sýraya diziyorlardý. Baþýna çok iþ gelen kadýnlarýmýz da vardý. Biz 100 lira için korucu olanlarý da gördük.

EKA: Yaþanýlan tüm bu olaylar sýrasýnda tutuklanabilirsiniz. Dolayýsýyla tutsaklýk ve zindan artýk çok somut ve canlý güncel bir sorun bu konuda ne düþünüyorsunuz?

22

Mücadele Birliði

Gülendam anlatmýþtý bize kendini ama biz onu da ziyaret etmek istedik. Eþyalarý bir aðacýn altýna istif edilmiþti. Çocuklarý neþeli ve bir o kadarda hüzünlü gözlerle karþýladýlar bizi... Onlarýn “ev” haline getirdikleri baraka diðerlerinden pek de farklý deðildi. Mutfaklarý bir masadan bozmaydý. Tuvaletlerini sorduðumuzda çocuklar için bir kova yaptýðýný ve onunla idare ettiðini söyledi. Gülendam’ýn 5 çocuðu da oradaydý onlarda okula gidemiyordu. Çocuklardan birinin ayaðý sakattý ve tedavi edilmesi gerekiyordu.

Ayazmalý Kadýnlar: Önceden devlet yine biraz dinlerdi, ben ne yapmýþým. Þimdi ben hakkýmý arýyorum ama soru bile sormadan tutup kolumdan götürüyorlar.

Hatta ömür boyu ceza veriyorlar. Devlet mafyaya çetelere 2-3 ay ceza evinde babalar gibi bakýyor sonrada çýkarýyor. Ama bizimkileri bir taþ attý diye yýllarca yatýrýyorlar.

Hrant Dink’i öldüren çocuk cezaevine girmeden önce o cezaevi bakýlacak gibi deðilmiþ, boyamýþlar, temizlemiþler. Madem senin gücün yetmiyor onun cezasýný vermeye, millete versinler biz onu parçalarýz.

EKA: F tiplerine karþý zindanlarda baþlayan Ölüm Oruçlarýnda ölümsüzleþen Sibel Sürücü’nün mezarý da Ayazma’da.

Bu size neler hissettiriyor?

Ayazmalý Kadýnlar: Biz de açýz.

Ben onu anlýyorum. Onunla ayný duygula-

89. Sayý / 19 Mart - 2 Nisan 2007

rý paylaþýyorum. O halký için mücadele etti. Ýnsan Sibel Sürücü’nün durumunu düþündükçe zoruna gidiyor. Daha öfkeli daha hýrslý oluyoruz.

EKA: Diyelim ki ev sahibi olabildiniz tüm sorunlarýnýz çözülür mü?

Ayazmalý Kadýnlar: -Her gün kocamla kavga ediyorum en azýndan biraz rahat ederim.

-En büyük sorunumuz çözülecek en azýndan çocuklarýmýzý okutabiliriz, pazara çýkabiliriz.

-Kürt olmak, kadýn olmak, iþsiz olmak çözülmez ama bir evimiz olsa, sýcak bir yuvamýz olsa ailemize sahip çýkarýz. Çocuklarýmýza eðitim veririz. Bu bizim için yaþam gibi önemli.

Son sözü kadýnlara býrakýyoruz, söylemek istediklerini sýralýyorlar...

Ayazmalý Kadýnlar: Artýk onlara oy yok. Ne muhtara ne belediyeye ne baþbakana. O pusulalarýný yakacaðýz. Oy-moy bitti artýk, o sayfa kapandý. Muhtar 40’ar lira para aldý bu sorunlarýmýzý çözmek için ama hiçbir sorunumuzu çözmedi. Bizim paralarýmýzý belediyeyle birlikte yemiþlerdir. Muhtarýn azasý 4 daire almýþ kendisine. Ev sahipleri kömürlüðü bile ev gösterip daire almýþlar kendilerine ama bizleri sokaða atýyorlar. Biz tüm bunlarýn hesabýný soracaðýz er geç, ölüme kadar yolu var.

Onlar zavallýlar, arabalarýyla gelip bizden oy isteyecekler ama biz vermeyeceðiz. Onlar bizi nasýl kapýnýn önüne attýlarsa biz de onlarý öyle atacaðýz.

Bir barakanýn yanýna yaklaþýyoruz. Orada da 8 kiþi yaþýyor. Ýçerisi karanlýk, elektrik vs. yok. Karanlýðýn içinden bir çocuðu seçebiliyoruz ancak battaniyenin altýna girmiþ ve ýsýnmaya çalýþan. Onlarýn mutfaðý da banyosu da o küçücük baraka... Babalarý iþsiz, çocuklarsa okula gidemiyorlar... Ýçimiz burkularak ayrýlýyoruz oradan da....

Sanki tarih yapraklarýndan kopup gelmiþ hikayeleri dinliyorduk. Ama bunlar tarihten deðil bugünden gerçekler... Ýnsanlar ölümle-yaþam arasýnda sýkýþýp kalmýþlardý. Rosa Luxemburg’un sözlerini hatýrlattý gördüklerimiz; “Ya Barbarlýk Ya Sosyalizm!”. Ýnsanlýðýn kurtuluþunun tek yolu sosyalizmdir ve biz bunun için daha çok çalýþmalýyýz ve mücadeleyi yükseltmeliyiz.