Hoofdstuk 8

Hoofdstuk 8 Berry Peereboom neemt bedrijf over

Aart denkt steeds vaker na over zijn toekomst. Hij heeft binnen de familie geen opvolger, al vertrouwt hij dochter Corrie jaren later op zijn ziekbed toe dat zij wel de pit zou hebben gehad om het familiebedrijf te runnen. “Tegenwoordig is het normaal dat een vrouw een bouwbedrijf runt zonder bouwervaring”, zegt Corrie nu. “Maar toentertijd keek men daar anders tegenaan. Deze optie is dus nooit serieus door ons hoofd gegaan. Al denk ik nu wel eens aan dat moment terug. Wat als?” Aart is 56 jaar wanneer een tussenpersoon hem benadert met de vraag of zijn bedrijf te koop is. Aart is een slimme man, die veel oudere mensen in zijn omgeving tot de dood heeft zien werken. Hij wil niet doorgaan tot hij erbij neervalt. Daarnaast verhardt de bouwwereld zich in deze tijd. Dat past niet bij Aart Zegers. Dit heeft zo moeten zijn. Hij krijgt de kans om zijn bedrijf te verkopen en te gaan genieten met zijn gezin. Van zijn kinderen en later ook kleinkinderen. Om samen met Riekie mooie reisjes te gaan maken de caravan. Iets waar ze samen van genieten. Hij hakt de knoop door. De kopende partij is, opvallend genoeg, voormalig medewerker Berry Peereboom. Die op dat moment alweer negen jaar bij Bouwbedrijf Van Driesten werkt, waar hij inmiddels voor een kwart mede-eigenaar van is. Het overnamecontract wordt in december 1986, en formeel per 1 januari 1987, van kracht. Voor veel medewerkers is de overname een grote verrassing. De overdracht gaat vergezeld van een persbericht: “Voor het personeel, de cliënten en de relaties zal de overname geen negatieve gevolgen hebben. Bouwbedrijf A. Zegers heeft de afgelopen decennia in de regio een solide naam opgebouwd. Ook met betrekking tot de toekomst worden

de kansen voor het bedrijf positief geacht.” De kranten schrijven over de overdracht: “Na ampel beraad heeft de heer Zegers besloten afstand te doen van zijn onderneming, die momenteel bijna veertig werknemers in dienst heeft.” “Ik heb geen spijt, wel weemoed”, zegt Aart Zegers in een artikel. De overname is voor enkele medewerkers een hard gelag. Zoals voor Jan Paul Markhorst, die deze verrassende wending niet zag aankomen. Hij ziet het als een overval en is boos op Aart Zegers. Al leggen de mannen het jaren later weer bij. Ze worden zelfs weer goede vrienden.

Neuzen dezelfde kant op Uiteindelijk staan de neuzen bij Bouwbedrijf A. Zegers snel dezelfde kant op. Hans van Roekel - door de nieuwe eigenaar gepromoveerd tot uitvoerder - vindt Berry Peereboom een fantastische vent. “Een goede man, die altijd goed voor zijn mensen zorgt”, zo zegt hij jaren later. Hans van Roekel kan nog wel lachen om een akkefietje uit die tijd. “Berry verbood ons naast het werk bij te klussen, omdat we anders te weinig energie zouden hebben om overdag voor hem te werken. Ik was in die tijd net gevraagd door collega Dick Brouwer om hem te helpen bij het bouwen van zijn huis. Twintig jaar hebben we samen geklust. Berry zag al snel in dat juist de jongens die erbij klusten, zoveel in de praktijk leerden, dat ze echt alles konden maken en de andere medewerkers doordeweeks op sleeptouw namen. Daar had hij natuurlijk weer profijt van.” Aart Zegers heeft de jaren na de overdracht last van heimwee. Regelmatig neemt hij - ook vanuit interesse - een kijkje op de werkvloer en hij is maar wat trots dat de naam Zegers nog steeds op de gevel staat. Hij zal na de overdracht nog acht onbezorgde jaren kunnen genieten van zijn vervroegd pensioen. Op zijn 66e wordt hij ziek. Dankzij zijn doorzettingsvermogen en optimisme beleeft hij, samen met zijn gezin, nog waardevolle levensjaren tot zijn overlijden, op 74-jarige leeftijd, in 2003.

Aart Zegers blijft zijn bedrijf jarenlang bezoeken

Aart Zegers leeft niet meer. Maar in de tien jaar nadat hij zijn bedrijf verkocht aan Berry Peereboom bleef hij de kantoren en bouwplaatsen trouw bezoeken. In een editie van nieuwsbrief ‘Zegers bouwt beter’ uit 1997 vertelde hij daarover: “Ja ik kom er nog regelmatig. Een deel van de mensen die daar aan het werk zijn, heb ik destijds zelf aangenomen. Toen ik in 1957 het timmerbedrijf van Van de Kaa overnam, werkte daar al Gert Blotenburg. Ook uitvoerder Hans van Roekel is zo iemand die ik nog wel een keertje tegen het lijf loop. Leuk is dat.” Dochter Corrie Zegers heeft na de dood van haar vader contact gehouden met oud-medewerkers van Bouwbedrijf Zegers. Zoals Gert Blotenburg en Berend Jan van Veldhuisen. “Berend Jan is later als vrijwilliger gaan bijspringen op het plaatselijke kerkhof. Hij vertelde mij dat mijn vader zo goed voor hem is geweest dat hij - op de momenten dat hij op het kerkhof is - ook altijd het graf van mijn vader mooi schoonmaakt. Heel bijzonder. Dat doet je wel wat.”