Simon Ster 48.1

Simon

Jaargang 48 | nummer 1 | november 2016

Het zestigste Bestuur stelt zich voor

Great Dutch Inventions: Artificial Kidney

Brascursie 59 Profiel: Walter

19

6 | Het zestigste bestuur stelt zich voor

| Wie is Bram Merkelbach? De oudBACotulist legt het uit!

| Een verslag van de Brascursie van het 59e Bestuur

| A look into a Bachelor Final Project

32 Colophon November 2016/ volume 48, issue 1 The ‘Simon Ster’ is a publication by the study association of mechanical engineering Simon Stevin of Eindhoven University of Technology . The ‘Simon Ster’ will be published five times this year.

Editor in Chief Sebastiaan van Kemenade

Editorial Committee Aakash Amul, Has Berkers, Loes van den Beuken, Rik van Cauwenberghe, Karel Drenth, Eva Eggels, Sebastiaan van Kemenade, Linus Klaassen, Ruben de Klerk, Robbert Louwers, Bas Raes, Kelsey Viehmann, Lisanne van Wincoop

Design vM-design

Layout Has Berkers Sebastiaan van Kemenade Ruben de Klerk

36

Illustrations and Pictures

Printing Office

Editorial Committee, PaparaCie and members of W.S.V. Simon Stevin

Drukkerij Snep BV

Contact Eindhoven University of Technology Gemini-Noord 1.61 Den Dolech 2 5612 AZ Eindhoven Postbus 513 5600 MB Eindhoven Phone: (040) 247 33 13 E-mail: redactie@simonstevin.tue.nl Homepage: wsv.simonstevin.tue.nl

Financial ABN-AMRO: NL87ABNA0529096358

Subscriptions It is possible to receive the Simon Ster at home.

Subscriptions for the Simon Ster are available for an annual fee of €15,- , including shipping. In case you are interested or want more information, it is possible to contact the editor at aforementioned adress.

Circulation 1200 pieces © Simon Stevin MMXVI Nothing from this edition may be duplicated and/or made public by means of press, photocopy, microfilm or any other possible manner without prior written consent from the board of W.S.V. Simon Stevin.

The editors at all time reserve the right to shorten and/or edit articles. The placement of an article does not mean that this in any way reflects the opinion or viewpoint of W.S.V. Simon Stevin.

Everyone can deliver articles to the Editorial Comittee in the Simonkamer: GeminiNoord 1.61 or by means of e-mail: redactie@ simonstevin.tue.nl

Table of Contents

Smile of Science

4

Het zestigste Bestuur

6

Het echte 60 Bestuur

12

e

BAColumn 19

Automated Control

20

Staut 24

Look into the stars 26

GDI: Artificial Kidney

28

Groep-één: English please!

30

31

A closer look at a Bachelor Final Project

8 m woongenot

34

Brascursie 59

36

2

Archaïsme: De Brascursie 38 ESR: Metaforum 39 Microfab/lab

40

Profiel: Walter

44

46

Disaster in Auditorium

Sterrenhoekjes

50

50

Contest

Editorial Dear reader, After several months of hard work of the Editorial Committee we proudly present you the first edition of the 48th volume of the Simon Ster! A remarkable moment for me as brand new Editor in Chief but also for the Editorial Committee. The committee is highly motivated in it’s new set-up and they’re going to bring you five beautiful editions of the Simon Ster this year. In these editions we have some series like the Great Dutch Inventions which is about artificial kidneys this time and Solar Team Eindhoven is writing an in depth series about their new solar car as well!

In this edition of the Simon Ster the 60th Board of the association presents itself so you know where they’re from and what they’re doing all day. Maybe they’ve got a bit of a colored view so to make sure you get to know everything about them we’ve gathered some external insights about their lives as well. Besides a new board we’ve officially got a fresh group of Mechanical Engineering students.

During the traditional ‘Dommeldoop’ they’ve tested their truss constructions with their own weight and in the end they were all baptized with the holy water of the Dommel! Hopefully they have found their place within the community already and I wish them a lot of luck with their studies. If you need a little break from your regular studies, you can open up a Simon Ster and take your mind off things. Learn something that’s not in your books and gain some insights about the thoughts of other members of the association.

To finish it all I wish you a lot of reading pleasure!

Advertisers AME

31

Exxon Mobil

50

DAMEN

51

Kind regards, Sebastiaan van Kemenade

4

Smile of Science

Robbert Louwers

Sense and Nonsense in Technology

Tech

Infrastructure

Apple removes headphone jack from iPhone 7

Smart traffic lights

A little while ago the iPhone 7 was presented by Apple. The most notable in this presentation was the removal of the headphone jack. This lead to a lot of discussion on why Apple did this, since almost every product that can play audio uses the headphone jack. One of the first things that comes to mind is of course, profit.

When Apple removes the headphone jack from their phones, people need to buy a special adapter or wireless headphones in order to listen to audio. But according to Apple, the reason for removing the headphone jack is a different one. As marketing chief Phil Schiller said ‘Maintaining an ancient, single-purpose, analogue, big connector doesn’t make sense because that space is at a premium.” So basically

In Rotterdam the testing of smart traffic lights has started. The traffic lights detect the amount of cyclists that are waiting with the help of heat sensors. If there are too many cyclists, the light will turn green.

Apple wants to use the space where the headphone jack is normally placed, for more innovation in their products.

The headphone jack is over 50 years old and one of the only things it can do is to carry an audio signal. It needs its own power amplifier and digital audio converter, which can also be built into headphones with modern technologies. So removing the jack seems like one of the first logical choices to save space.

But, what did Apple use the newly available space for then? A few people took the new iPhone 7 apart to take a look at what’s inside. Well, removing the headphone jack allowed the repositioning of several components and the expansion of others, for example to increase the battery life.

Basically, a lot of rumours on a new product, by a famous brand. Lets see what people have to say about it when they have bought one.

Wearables

Sunglasses with built-in cameras Glasses with built-in cameras sound familiar. A few years ago Google introduced the ‘Google Glass’, which did not become a great hit. Now Snapchat comes with their own variant. The ‘Snapchat Spectacles’ will have a camera in the top corner of both glasses. The cameras film in an angle of 115 degrees, which is bigger than that of most smartphones. With a push on the button you shoot a ten second video. This video can then be uploaded to your smartphone, to view and send it.

According to Snapchat-CEO Evan Spiegel, these new glasses will make sure that people can relive their memories through their own eyes. The big camera angle will also make the videos more natural he says.

The heat sensors are placed at the top of the traffic light in the form of spheres.

They register the amount of cyclists by detecting their body heat. When the amount of waiting cyclists exceeds a certain number, the traffic light will turn green sooner and more often.

According to a city councillor car drivers have to wait longer at the traffic light, but this will not be longer than several minutes. Depending on traffic the waiting time for cyclists can decrease with thirty to fifty percent.

If the tests are successful, the traffic lights will be used at more places around the city.

The ‘Snapchat Spectacles’ will be released this autumn in red, green and black and will cost $130. You don’t have to plug them into the wall every time you want to charge them, because its case is a battery that can be used for charging.

5

Simon Ster 48.1 | november 2016

Internet

Science

Developing the 5G-network

Ig Nobel Prize

The 3G- and 4G-network are already widely used for a few years and since technology doesn’t stand still, the development of the next generation 5G-network has started. A European research project which is led by the TU/e has already started earlier this year and at the moment German car producers Audi, BMW and Daimler have started a collaboration with among others Intel, Nokia and Qualcomm. The collaboration is aiming for “the development, testing

Almost everyone is familiar with the Nobel Prizes. The Ig Nobel Prizes are parodies of the Nobel Prizes, which are given out each autumn for unusual of trivial achievements in scientific research. The Ig Nobel Prizes were introduced in 1991 with the aim of “honour achievements that first make people laugh, and then make them think”. This year the prizes were among others won for a study on the effects of wearing polyester, cotton or wool trousers on the sex lives of rats; assessing the perceived personalities of rocks, from a sales and marketing perspective and a study on “The Reception and Detection of PseudoProfound Bull****”. One of the most ironic winners was Volkswagen “for solving the problem of excessive automobile pollution emissions by automatically, electromechanically producing fewer emissions whenever the cars are being tested.”

and promoting of communication solutions, supporting standards and promote the commercial availability of 5G”. For now, 5G is only a concept and nothing specific yet. Tests with possible 5Gtechnologies are still at small scale and in the start-up phase. The only thing that is clearly defined, is that 5G has to be faster than 4G and that it has to support more devices, so that for example self-driving cars can also maintain a connection with the network.

Biology

Brain-eating amoeba Beer might no longer be the only reason your brain cells are dying. Scientists have discovered a brain-eating amoeba called ‘Naegleria fowleri’. It enters the human body after which it moves to the brain and starts devouring your grey matter.

A cure for people who have come into contact with this microbe has not been found yet.

The ‘Naegleria fowleri’ can be found in warm freshwater bodies such as rivers and lakes, all around the world. It enters swimmers noses and then starts eating the brain cells in the frontal lobe causing a fatal condition called ‘primary amoebic meningoencephalitis’.

Scientists are still speculating on why the amoeba is attracted to human brains.

They think it is because of a neurotransmitter that is released in the brain and tests to confirm this are still in progress.

People that are afraid to get affected by brain eating amoebas can buy a drug that prevents the neurotransmitter from being released. People already infected are going to die a horrible death though.

Biology

Laser teleportation How much easier would traveling become if we could teleport ourselves from one place to another? It would certainly save people from having to bring ‘vloai’ to their DBL or committee meetings. Researchers have recently performed quantum teleportation. This is not the same as the teleporting you see in ‘Star Trek’ and it will not replace busses or trains.

However, quantum teleportation is a step towards hack-proof telecommunication

networks and a ‘quantum-internet’. This ‘quantum-internet’ would allow the communication of very powerful quantumcomputers.

The whole theory about quantum-mechanics is a bit much to explain, but basically the teleportation depends on something called ‘quantum-entanglement’. This is a principle in which objects can become linked and influence each other instantaneously, no matter how far apart they are.

Currently no matter can be teleported yet, but the teleportation is done using electrons instead. The information needed for the teleportation is sent with the help of light pulses that travel through a fiberoptics network.

Now that the first step towards teleportation has been made, maybe somewhere in the future we can start teleporting to our lectures.

6

Het zestigste Bestuur

Schitterend!

Het is alweer twee maanden geleden dat het zestigste Bestuur is aangesteld. Maar wie zijn deze personen eigenlijk? Hoog tijd dat ze zichzelf eens voorstellen dus.

Sebastiaan van Kemenade Voorzitter & Hoofdredacteur Huisorgaan Bestuurders, wat doen die nou eigenlijk? Heel de week naar feestjes en verder brak zijn of voeren ze ook daadwerkelijk wat uit? Daarover later meer, laat ik me eerst even voorstellen. Ik ben Sebastiaan van Kemenade, praktisch derdejaars Werktuigbouwer en dit jaar de Voorzitter en Hoofdredacteur Huisorgaan van WSV Simon Stevin.

Dit alles begon ruim 22 jaar geleden in het Brabantse Son en Breugel. Een jeugd met een liefde voor speelgoed waar menig Werktuigbouwer zich wel in zal herkennen zoals Knex en Lego. Op een gegeven moment moest dit speelgoed dan toch echt verruild worden voor een middelbare school. Dit werd het Eckartcollege, een school niet ver van de TU/e.

Daar werd het technisch hart gelukkig in vuur en vlam gezet door de mogelijkheid om de technische kant van de theatervoorstellingen van deze middelbare school te mogen verzorgen met mijn vrienden. Dit resulteerde dan ook in vele uren in de aula om alles aan elkaar te klussen en zodoende mooi uitgelichte en van goed geluid voorziene voorstellingen neer te zetten. De uurtjes die nog over waren spendeerde ik op het water van het Beatrixkanaal om daar te peddelen in een kano.

Op de middelbare school was de keuze voor Werktuigbouwkunde snel gemaakt, ik heb nog even getwijfeld over technische bedrijfskunde maar een open dag op de TU/e haalde die twijfel snel weg.

De eerste keer ging dat niet helemaal soepel, bijbaantjes, meteen bij de BACo gaan en de BAAS-periode bij ThĂŞta doorlopen blijkt niet goed samen te gaan met het behalen van ECTS. Na een paar maanden bleek het beter te zijn om de studie even te pauzeren.

7

Simon Ster 48.1| november 2016

Tijdens deze pauze ben ik ‘mezelf gaan zoeken’ aan de andere kant van de wereld. Een prima manier om een jaar later met frisse moed door te gaan met werktuigbouw! Tijdens dit jaar ben ik weer gaan tappen in De Weeghconst en ben ik penningmeester geweest van de Introcommissie. Twee totaal verschillende commissies maar op hun eigen manier ontzettend leerzaam. Na deze commissies werd het tijd voor iets groters en dus kwam een bestuursjaar bij Simon Stevin in beeld.

Dit wordt je natuurlijk niet zomaar maar na een inwerktraject zijn we nu met zeven schitterende mensen het 12de Lustrumbestuur van de Vereniging! Dit jaar ben ik de Voorzitter en de Hoofdredacteur Huisorgaan. Dit betekend dat ik verantwoordelijk ben voor het blad, de Simon Ster, dat we 5 keer per jaar uitgeven. Mocht je nog goede ideeën hebben voor een artikel laat dit dan vooral weten! Naast Hoofdredacteur ben ik ook Voorzitter, dit betekend dat ik verantwoordelijk ben voor het aansturen van het Bestuur en voor de algemene gang van zaken. Ook ben ik het aanspreekpunt voor iedereen, je kunt dus bij mij terecht voor al je vragen!

Esther van der Aa Secretaris & Vice-Voorzitter Lieve Werktuigbouwers, De vakantie is alweer even geleden en jullie zijn ongetwijfeld allemaal weer hard aan het studeren. Tijdens de weinige vrije uurtjes hebben jullie ons misschien wel zien rondlopen, maar wie zijn wij nu eigenlijk? Laat ik me even voorstellen!

Ik ben Esther van der Aa en 20 jaar geleden ben ik geboren in het mooie Den Dungen, dat gat vlakbij Den Bosch wat jullie ongetwijfeld allemaal kennen na een schitterende film een aantal jaar geleden. De anderen vertellen in dit stuk vaak hoeveel bouwwerken ze met K’Nex gemaakt hebben, maar samen met mijn zusje speelde ik gewoon met Barbies en poppen en maakten we kunstwerkjes van strijkkralen. Zodra het zonnetje echter tevoorschijn kwam, waren we buiten te vinden om te voetballen met onze neven of samen te basketballen of iets dergelijks.

Na een mooie basisschoolperiode moest ik Den Dungen toch echt gedag zeggen en begonnen de verre fietstochten naar Schijndel.

Deze fietstochten werden gelukkig goedgemaakt door de vele uitwisselingen en reisjes die we daar gemaakt hebben, waardoor de zes jaar snel voorbij gegaan zijn. Toen ik vervolgens verder moest gaan kijken, was mijn keuze voor Eindhoven snel gemaakt.

Het gezellige Brabant ging ik natuurlijk niet zomaar verlaten. De studie was een ander verhaal, die keuze was niet zo makkelijk te maken. Dat het technisch moest zijn was duidelijk, maar om nu alleen met nummertjes bezig te zijn leek me geen geweldig toekomstperspectief. Zodoende kwam ik bij Werktuigbouwkunde terecht, een van de breedste studies die we rijk zijn.

Eenmaal aan het studeren, kwam ik er al snel achter dat Simon meer deed dan alleen boeken verkopen. Ik heb toen plaatsgenomen in de Activiteitencommissie, waar we met een super leuke groep, naast activiteiten organiseren, ook vele borrels afgingen.

Alle logeerpartijtjes die hierbij kwamen kijken waren natuurlijk super gezellig, maar al snel had ik het reizen en het logeren wel gezien en ben ik op kamers gegaan. Sindsdien woon ik in één van de gezelligste huizen van Eindhoven, waar ik acht huisgenoten bij cadeau kreeg. Samen proberen we altijd veel te doen, maar door ieders drukke bestaan zit dit niet altijd mee. Gelukkig houdt iedereen wel van een feestje, dus worden er nog vele huis-shotjes genuttigd in de stad.

Na zo’n leuk eerste jaar met de AcCie, ben ik in het tweede jaar weer rond gaan kijken en ben ik in de Euroreiscommissie gegaan.

Samen met mijn leuke commissiegenootjes hebben we toen een geweldige reis naar Polen en Tsjechië georganiseerd, waar we niet alleen super veel lol gehad hebben, maar ook veel van geleerd hebben. Met 27 werktuigbouwers op stap is zo makkelijk nog niet, maar gelukkig wel altijd erg gezellig!

Halverwege dit jaar kwam ook het Bestuur worden ter sprake.

Samen met een gezellige groep hebben we ons toen aangemeld en na een ongeslepen periode in veel te grote polo’s mag ik me nu dan ook Secretaris en Vice-Voorzitter noemen. Als Secretaris zal ik dit jaar de administratie, de planning en de promotie van de Vereniging gaan bijhouden. Daarnaast zal ik als Vice-Voorzitter de Voorzitter bijstaan of vervangen wanneer hij hier zelf niet toe in staat is.

Samen met ‘mijn’ jongens ga ik er een Schitterend jaar van maken, maar dit kunnen we niet zonder jullie. Komend jaar ben ik vrijwel altijd in de Simonkamer vinden, ik zou het erg gezellig vinden als ik jullie daar ook zie voor een lekker kopje koffie of thee!

8

Daniël Lelivelt Penningmeester Een cent is bij veel munteenheden een honderdste deel. Het meervoud ‘centen’ is in de Nederlandse taal het synoniem voor geld of gelden. Dit jaar ga ik, Daniël Lelivelt, de geldzaken van onze mooie Werktuigkundige Vereniging bijhouden. Als Penningmeester van het 12e Lustrumbestuur zal ik veel aanwezig zijn in de Simonkamer, te vinden achter mijn laptop met veel cijfers op mijn scherm.

Al sinds 6 februari 1995 loop ik rond op deze aarde. Geboren in het mooie Beuningen, dat tussen de rivieren ligt. Als klein jongentje, wat ik wellicht nog steeds ben, was ik altijd vrij lui. Zodra ik binnenshuis was ging ik kruipend door de woonkamer, waar tot voor kort nog lekkere zachte vloerbedekking lag. Op deze vloerbedekking werden later vele creaties van technisch lego gebouwd en de K’NEX was ook niet weg te denken.

Naast het bouwen van verschillende constructies was ik ook vaak buiten te vinden. Op het pleintje achter mijn ouderlijk huis. Hier speelde ik vaak een potje voetbal met m’n broertje en jongens uit de buurt. Het is mooi om te zien dat iedereen uit de buurt zijn eigen weg is ingeslagen en over heel Nederland verspreid zit. Waar we in de weekend elkaar toch weer tegenkomen op dat zelfde pleintje.

Op basisschool De Dromedaris ging het van blokken al naar het rekenen wat mijn favoriete vak was. Ik geen som uit de weg. De middelbare schooltijd duurde één jaartje langer omdat ze vonden dat ik vijf VWO twee keer moest doen. Na zeven jaar Dominicus College, de naam van mijn middelbare school, was het tijd om

vanuit het land van Maas en Waal af te reizen naar het mooie Eindhoven.

Naast leren en studeren speel ik al sinds mijn zevende tafeltennis. Mijn vader was al lang lid van de vereniging in Beuningen en zo ben ik er toen in gerold. Vanaf mijn 16e ben ik bij de senioren gaan spelen en werd de 3e helft serieuzer dan het tafeltennissen zelf. Ik ga nog met veel plezier langs bij het tafeltennis op vrijdagavond, ook al ben ik er door het drukke leven in Eindhoven wat minder.

Bij onze mooie W.S.V. heb ik in mijn eerste jaar de AcCie gedaan, waar een mooie vriendengroep uit is ontstaan. Wij noemen ons zelf ook wel de SOA, Superieur Oud AcCie, waar ieder oud AcCie lid bij mag komen. Een jaartje later kwam de stap van de AcCie naar de MAcCie waar we met acht willekeurige jongens zijn uitgeroeid tot een hechte groep borrelaars en allemaal veel te vinden in De Weeghconst.

Na een paar maanden ‘Ongeslepen’ geweest te zijn was het op 15 september dan zo ver. De voorzittershamer raakte het hamerblok en wij het 60e bestuur der W.S.V. Simon Stevin stonden op en schitterden. Nu zijn wij al een tijdje bezig en ik moet zeggen ‘De Weeghconst, de Simonkamer en jullie zijn dit jaar al goed aan het Schitteren, vind je niet?!’

Victor Tanke Onderwijscommissaris “Weet je wie hij is, Hij is Victor Tank” Voor sommige een bekende uitspraak die her en der wel eens wordt geroepen, maar mocht dit minder bekend klinken dan is het nodig dat ik me voorstel. Ik ben Victor Tanke en ben twintig jaar geleden samen met mijn tweelingzus op deze aarde geboren in Arnhem. Binnen twaalf weken van mijn geboorte ben ik verhuisd naar het kleine dorpje in de buurt van Nijmegen, BeekUbbergen (tegenwoordig Beek-Berg en Dal).

In het kleine en rustige Beek heb ik op de basisschool gezeten die ik zonder problemen doorlopen heb. In deze tijd speelde ik vooral met Lego en K’nex en waar mijn voorliefde voor techniek al goed te zien. Na de basisschool ben ik naar het Stedelijk Gymnasium Nijmegen gegaan waar ik zonder veel problemen mijn diploma heb gehaald. Mijn tijd werd in deze periode ook gevuld met Hockey, wat ik uiteindelijk tot de 5de heb beoefend en nooit echt goed in ben geworden, en gamen. Na de middelbare school was met mijn voorliefde voor techniek en een afkeur voor Geneeskunde, mijn keuze voor werktuigbouwkunde snel gemaakt. Wie wil nou niet deze schitterende studie volgen? De keuze voor Eindhoven was iets minder snel gemaakt maar na enkele meeloopdagen in Eindhoven, Delft en Enschede was het toch niet heel moeilijk om voor deze geweldige stad te kiezen waar ik nu al ruim twee jaar woon.

Toen mijn studententijd eindelijk begon ben ik ook meteen op kamers gegaan. Belangrijkste reden hiervoor was dat ik tijdens de

9

Simon Ster 48.1| november 2016

Als laatste wil ik zeggen dat mijn bestuursgenoten en ik samen met jullie er een voorspoedig studiejaar en een schitterende lustrumjaar van maken.

Daan van Boekel Excursiecommissaris & Commissaris Externe Betrekkingen Beste lezer, mijn naam is Daniël Wilhelmus Gerardus van Boekel.

Nu is het niet zo handig dat er twee Daniëls in het Bestuur zitten, maar dat hebben mijn ouders voorzien door me de roepnaam Daan te geven. Dit jaar mag ik de functies Excursiecommissaris en Commissaris Externe Betrekkingen vervullen. Voor velen lijk ik dit jaar waarschijnlijk Commissaris Lunchlezing, maar niets is minder waar, lunchlezingen zijn maar een deel van mijn taken.

Dit jaar ga ik het contact met onze sponsoren onderhouden, oude contacten proberen te doen herleven en nieuwe contacten leggen. Dat zorgt voor een stukje bekendheid van bedrijven, voor onze leden inzicht in wat verschillende bedrijven nu eigenlijk doen en natuurlijk voor wat geld in het laatje voor de Vereniging.

Maar goed, nu eerst even een kleine introductie over mezelf!

intro me ingeschreven heb voor de Eindhovense studentenroeivereniging Thêta. Hier heb het grootste deel van me eerste jaar doorgebracht met een roeipaal (geen peddel) of een biertje in me hand. Bij Simon was ik tijdens mijn eerste jaar nog niet actief bij een van de mooie commissies, wel was ik aanwezig op de meeste borrels en bij de activiteiten. Tijdens deze mooie momenten werd mijn verlangen om ook actief te worden bij Simon steeds groter wat er toe lijden dat ik in me tweede jaar bij de SportCie ben gegaan. Vanaf dit moment heeft de kleur geel in mijn hart ruimte moeten maken voor nog een kleur: Blauw. Binnen enkele weken was ik een stuk minder actief bij Thêta en bracht ik mijn tijd door op de alle borrels van Simon en in de Simonkamer. Tijdens mijn tijd bij de SportCie heb ik geweldige ervaringen opgedaan zoals de Batavierenrace en veel mensen van de vereniging leren kennen. Dit heeft er uiteindelijk tot geleid dat ik halverwege het jaar besloten heb om een bestuursjaar te doen bij de Vereniging.

Enkele bahamagreen weken verder en ik kan nu zeggen dat ik de Onderwijscommissaris ben. Onder mijn taken valt het vertegenwoordigen van alle werktuigbouwkundestudenten in de vele gesprekken en overleggen die over de gehele campus van de TU/e gevoerd worden. Dit kan natuurlijk niet zo effectief als ik jullie mening niet weet. Is er dus iets met het onderwijs of de universiteit in het algemeen waar je ontevreden of juist heel tevreden bent kom het me vooral zeggen. Daarnaast sta ik ook open voor al jullie vragen over het onderwijs. Naast me bezig houden met onderwijs regel ik ook alle studieboeken en zorg ik voor de las-, plaatbewerking- en draai- en freescursus.

Om terug te komen naar de quote van het begin van dit verhaal zal je voor wat uitleg moeten zijn bij de MAVO of Tim Jansen.

Op 27 september in het jaar 1996 zag ik voor het eerst het mooie Drunense levenslicht. In Drunen ben ik geboren en getogen, ik ging er dan ook naar basisschool de Olof Palme. Olof Palme was een Zweedse politicus die is vermoord vanwege zijn controversiële meningen, maar dat terzijde. Laten we vooral niet afdwalen van mijn niet bijster interessante levensverhaal. In mijn kleutertijd op de Olof Palme was ik veelal in de blokkenhoek te vinden.

“Het liefst speelt Daan elke dag met het groot constructiemateriaal, “ aldus mijn juffrouw uit groep 2. De eerste tekenen van een technische affiniteit! De pakketten met Geomag en Magnetix die ik gedurende mijn tijd op de basisschool van de goedheiligman Sinterklaas ontving bevestigden dit vermoeden. Het was dan ook geen verbazing dat ik voor het Technasium koos als vervolg. Dit wederom in Drunen maar nu op het d’Oultremontcollege. Op het Technasium was niet veel vrouwelijk volk te vinden, een goede voorbereiding op wat nog komen zou.

Gelukkig had ik ook nog andere hobby’s waar ik tijd aan kon besteden. Ik hockeyde al wat jaar, wat de nodige gezelligheid met zich meebracht. Daarnaast speelde ik inmiddels sinds groep 6 Spaanse gitaar en had nu besloten de switch te maken naar elektrische gitaar. Na deze switch belande ik al gauw in een bandje waar ik nu nog steeds deel van uitmaak. Sommigen noemen ons misschien eerder de borrelvereniging, aangezien het toch altijd wel het doel was de repetitie met een biertje te eindigen. Helaas betekende dit dat ik de borrels te De Weeghconst niet vaak hebben kunnen bezoeken, de repetitie was ook altijd op donderdag.

Dit jaar zijn we geswitcht naar vrijdag, waardoor ik gelukkig muziek kan blijven maken.

Ik heb het net al even genoemd, maar aan het begin van mijn studie heb ik maar weinig borrels bezocht. Het eerste jaar ben ik dan ook nog niet actief geweest bij Simon. Gelukkig heb ik deze grove fout in mijn tweede jaar recht kunnen zetten door bij de

10

Mijn eerste sport was zwemmen, dit heb ik enkele jaren gedaan totdat ik de balsporten ontdekte. Omdat al mijn vriendjes van toentertijd op hockey zaten, ben ik ook gaan hockeyen. Het was heel leuk en ik had ook nog een beetje talent, maar toch ben ik hier niet lang mee doorgegaan. Op mijn achtste maakte ik de overstap naar voetbal, in de voetsporen van Cocu en mijn broer dacht ik toen. Dat bleek echter niet, desondanks dat heb ik tot op heden altijd met veel plezier gevoetbald bij de club Were-Di. Nu jullie de korte samenvatting van mijn sport verleden hebben meegekregen, gaan we door naar mijn studieloopbaan.

Zoals eerder gezegd was, bleek al snel dat ik dyslexie had en dat ik beter was in de BETA vakken. Ondanks dat kreeg ik toch een VWO-advies nadat ik mijn basisschool, De Armhoefse Akker, had uitgespeeld. Met mijn eerste ‘diploma’ opzak, ging ik met veel zin naar Het Sint Odulphus Lyceum, dat bekend stond als de kakkersschool van Tilburg. Dit bleek me gemakkelijk af te gaan, waardoor ik tijdens de les andere afleiding ging zoeken, dat werd niet in dank afgenomen door de leerlaren. Maarja, jong en onbezonnen zullen we maar zeggen.

MAcCie te gaan. De MAcCie begon als een groep met heren die elkaar voor het grootste deel nog niet kenden. Onder begeleiding van Tim en met dank aan ons eerste gezamenlijke commissieuitje veranderde dit al spoedig. Onze commissie groeide uit tot een ware vriendengroep!

Begin januari vond de eerste bestuursinfomeeting plaats. Aangezien ik me ondertussen erg op mijn plek voelde in mijn commissie en dus ook in de Vereniging, was ik benieuwd naar de mogelijkheid tot een bestuursjaar. Uiteindelijk zijn we vanuit die infomeeting in een diverse maar erg gezellige Bahama Greene groep veranderd. Na onze polo’s tot scheurens toe te hebben gedragen, staan we nu vol trots aan het roer van onze Schitterende Werktuigkundige Studievereniging Simon Stevin!

Voor de Wind!

Luuk Moerenhout Commissaris Bijzondere Activiteiten Beste lezer, bedankt dat je de tijd neemt om ook het zesde verhaal van een van de bestuursleden te lezen. Zelf ben ik niet zo’n lezer, dat komt waarschijnlijk omdat ik niet zo snel lees door mijn dyslexie. Achja ik had het erger kunnen treffen.

Laat ik nog iets meer over mezelf vertellen. Op 12 april 1996 ben ik te wereld gekomen tussen een knus gezinnetje, bestaande uit mijn broer Joris en mijn ouders. Dit gebeurde allemaal in het huis van mijn huidige buren in het prachtige Tilburg. Vanaf dat moment heb ik een mooie, redelijk normale jeugd gehad. Waarin ik eerder torens kon bouwen dan fietsen en mijn broer vaak versloeg met tafeltjes. Maar naast dat ik veel werktuigkundige eigenschappen vertoonde, sprak sport mij toen veel meer aan.

In de derde klas moesten we kiezen welk profiel we zouden gaan doen. Dat was voor mij geen moeilijke keus, Natuur en Techniek (en Gezondheid) sloot helemaal aan bij mijn interesses. Nadat ik de bovenbouw gewoontjes had afgerond, was mijn studiekeuze gevallen op Werktuigbouwkunde. Waarom zou je denken? Nou het overlapte het grootste deel van mijn interesses en daarnaast dacht ik dat er veel vrouwen zaten…

Na een schitterende introductieweek waar ik veel mensen had leren kennen, was ik toch niet gelijk verkocht. Ik koos er voor om

11

Simon Ster 48.1| november 2016

nog in het vertrouwde Tilburg te blijven wonen, zodat ik daar ook kon blijven voetballen. Echter kwam ik in aanraking met W.S.V. Simon Stevin, waar ik plaats had genomen in de Smoelenboekcommissie. Dit en de feestjes trokken mij steeds meer naar Eindhoven toe en toen ik mijn BSA binnen had, besloot ik dan ook langzamerhand een kamer te gaan zoeken. Eigenlijk gebeurde dat pas echt toen ik nog actiever binnen de Vereniging werd. In mijn tweede jaar als student ging ik in de MACcie waar ik met veel plezier menige feestjes heb georganiseerd en bijgewoond.

Daarbovenop werd ik ook feut bij E.W.D. Hephaestus, waardoor ik toch echt een kamer moest bemachtigen. Dit gebeurde niet veel later, en sinds ongeveer een jaar woon ik nu op kamers.

Niet veel later kwam een bestuursjaar ter sprake. Naast dat dit me schitterend leek, was ik ook wel toe aan een studiepauze. Na een leuke inwerkperiode met veel mooie herinneringen stonden we zowaar op het podium tijdens onze Constitutieborrel.

Ik hoop dat je een beter idee hebt gekregen van wie ik ben en waar ik vandaan kom, zoals ze bij kindervakantiewerk (iets Tilburgs) altijd zeggen. Al met al ga ik samen met mijn Bestuur en heel de Vereniging een mooi en belangrijk, maar vooral schitterend jaar neerzetten! Ik heb er in ieder geval enorm veel zin in!

PS mijn lievelingskleur is groen en ik heb vijf konijnen gehad.

Kevin Looman Zeilwagencommissaris & Lustrumcommissaris Hallo werktuigbouwers, Ik ben Kevin Looman en sinds 15 september van dit jaar ben ik de Zeilwagencommissaris en Lustrumcommissaris van het 12de lustrumbestuur der W.S.V. Simon Stevin.

Dit jaar zal ik dus de zeilwagens onderhouden samen met de zeilwagencommissie, heel veel algemene dingen beunen in De Werf en samen met de Lustrumcommissie heel veel gave activiteiten organiseren. Dit is allemaal informatie die ook gewoon op de website gevonden kan worden, de vraag is: wie ben ik nou eigenlijk?

Ik ben geboren in het dorpje Harmelen, dat ligt dicht bij Utrecht.

Leuk feitje over mijn thuissituatie: al mijn ooms, tantes en oma’s (10 gezinnen) wonen in Harmelen, met als toppunt het feit dat we met 5 gezinnen in twee aangrenzende straten wonen. De basisschool en middelbare school heb ik met twee vingers in mijn neus doorlopen. En daardoor had ik natuurlijk Vanaf mijn twaalfde ben ik elke zaterdag aan het werk geweest bij mijn oom, in de bedrijfswagenspuiterij. Hier demonteerde we alles wat gespoten moest worden (vrachtwagens, kranen, busjes, aggregaten), en als het dan twee weken later voorzien was van een nieuwe laklaag dan monteerde we het weer. Tijdens mijn werkuren heb ik gigantisch veel sleutelervaring op kunnen doen, en hier is denk ik ook mijn interesse voor werktuigbouwkunde ontstaan. Helaas heb ik vanwege tijdsgebrek moeten stoppen met mijn sleutelbaantje.

Naast dat mijn werk een soort van hobby was heb ik nog andere dingen die ik interessant vind. Je kunt mij bijvoorbeeld op zondag

om 6 uur ’s ochtends wakker maken om de formule 1 race te kijken. Daarnaast heb ik jarenlang een crossmotor gehad waar ik aan kon sleutelen en waar ik recreatief op rond reed. Tegenwoordig sleutel ik samen met mijn pa graag aan de Donkervoort die hij enkele jaren geleden heeft gekocht. Sporten heb ik ook gedaan, maar ik ben geen echte sportman. Ik heb vrij lang geschaatst maar daar ben ik mee gestopt toen de wedstrijden op zondagochtend 6 uur erg zwaar werden in combinatie met de pilscultuur op zaterdagavond.

Uiteindelijk moest ik natuurlijk ook gaan studeren, de studiekeuze was zo gemaakt en vanaf mijn meeloopdag met Chloé was ook de locatie duidelijk: ik ging in Eindhoven studeren. Mijn Simoncarrière is echter niet volgens een standaardvorm verlopen, daar ik mijn studententijd bij SSRE ben begonnen. Ik heb een aantal maanden rondgelopen bij SSRE maar ik vond daar toch niet helemaal mijn plekje. Ondertussen kwam ik steeds vaker koffie drinken in de Simonkamer en bezocht ik ook regelmatig de borrels. Van het een is het ander gekomen en aan het eind van mijn eerste jaar zat ik in de RedactCie en begin van mijn tweede jaar ben ik begonnen bij de Zeilwagencommissie. Beide commissies bevielen zeer goed en ik leerde steeds meer mensen kennen bij Simon. Zo halverwege het jaar zijn we na een borrel met een groepje mensen bij de Hizmet kapsalon gaan eten. Hier is het eerste idee ontstaan om Bestuur te gaan doen.

Het idee om Bestuur te gaan doen heb ik even over nagedacht en daarna ben ik er vol voor gegaan! In aanloop naar en tijdens onze inwerkperiode zijn wij ondanks onze gevarieerde samenstelling een hechte groep geworden. Samen met mijn Bestuursgenootjes en samen met alle leden hoop ik er een schitterend jaar van te maken!

12

Het echte 60e Bestuur

Skitterend!

Aan het roer van deze Vereniging staat sinds dit jaar een gezelschap bestaande uit één vrouw en zes heren. Voor de buitenwacht zal nog niet duidelijk zijn wat voor vlees we hier in de kuip hebben. Het 59e zal u helpen bij het vormen van een gedegen beeld over deze mensen door het verrichten van grondig onderzoek. Laten we van start gaan.

Het 59e Bestuur der Werktuigkundige Studievereniging Simon Stevin Sebastiaan van Kemenade Voorzitter & Hoofdredacteur Huisorgaan Het begon allemaal in april 1994 op een vismarkt in Geldrop. De Voorzitter, Sebastiaan van Kemenade, kwam ter wereld. Op de middelbare school heeft hij ondervonden dat kattenkwaad aan hem besteed is. Meneer de Voorzitter heeft hier al veel kunnen oefenen met blaten. Zo heeft hij zich hier meerdere malen onder zijn stomme acties uit moeten lullen. Of dit in het geval van de veiliggestelde zitzakken helemaal gelukt is weet niemand. Als je na een achtervolging wordt klemgereden door een docent en uit moet leggen wat er is gebeurd, en dan zwakbegaafde schoonmakers als referentie gebruikt om je onder een schorsing uit te lullen, dan vraag je natuurlijk om problemen.

Dit soort acties hebben er waarschijnlijk voor gezorgd dat hij is blijven zitten in 5 VWO. En alsof één jaar overdoen nog niet genoeg was, bleef hij het jaar daarop bijna weer zitten. Toch heeft hij het gehaald, omdat een docente die hij in team ‘Van Kemenade’ had weten te lullen een goed woordje voor hem had gedaan.

‘Lekker gewerkt’ zegt men dan.

13

Simon Ster 48.1| november 2016

Ook hebben zijn praatjes vruchten afgeworpen op Sziget festival waar hij verkleed als piloot van alles wist te regelen. Van pizza tot het meisje dat de pizza verkocht, het lukte hem allemaal. En als ze hem erop aanspraken dat hij veel te dronken was om te vliegen antwoorde hij steevast met: ‘Er zit altijd 24 uur tussen cocktail en cockpit’.

De alcoholische versnaperingen zijn in ieder geval iets waar Sebastiaan al veel ervaring mee heeft. Zo is hij meerdere malen gered door zijn vrienden omdat hij de weg naar huis niet meer wist. Drie dagen achter elkaar niet meer weten wat je gedaan hebt is waarschijnlijk niet de hattrick waar ze op zondagavond altijd over praten.

Esther van der Aa Secretaris & Vice-Voorzitter Als tweede hebben we ‘een boer met swagger’, ofwel Esther van der Aa. Waar eerstgenoemde term vandaan komt zult u aan haar zelf moeten vragen. Er schijnen trouwens ook filmpjes van de oorsprong van deze term te zijn. Esther is dit jaar de Secretaris en Vice-Voorzitter van de Vereniging. Dit meisje ziet er op het eerste oog misschien schattig uit, maar ze zal toch heel wat in haar mars moeten hebben om naast de zware taak van Secretaris ook een man als de heer van Kemenade in toom te kunnen houden. Na vele jaren op een hobbelknol te hebben rondgereden is het toch te hopen dat Esther inmiddels kan werken als een paard.

Dat Sebastiaan vervolgens verder ging aan zijn studie Werktuigbouwkunde was niet zo verassend. Als ervaren bommen- en fietsenmaker was hij hier snel op zijn plek. Toch vliegt deze piloot niet zo snel, want ook hier lukte een jaar niet in één keer. Hij moest namelijk eerst nog even een rondje over de wereld vliegen.

Een belangrijke eigenschap voor ‘het gezicht van de Vereniging’ is natuurlijk aanwezig zijn. Of dit komend jaar gaat lukken, moet nog blijken, hopelijk bieden gebeurtenissen uit het verleden geen zekerheden voor de toekomst. Zo heeft de heer van Kemenade er een handje van om op een feestje voor 11 uur al spoorloos verdwenen te zijn. Toevallig hadden deze voorvallen meestal iets met versnaperingen van alcohol of het andere geslacht te maken.

Als Secretaris zullen de brieven die ze schrijft correct gebruik van het ‘ABN’ moeten bevatten en als Vice-Voorzitter zal ze toch vooral politiek correct moeten zijn. Haar afkomst zal haar hier helaas weinig bij kunnen helpen. Dit op het eerste oog schattig uitziende meisje, komt namelijk uit Maaskantje. Bij velen welbekend van de serie ‘New Kids’. De taal die deze hangjongeren gebruiken is natuurlijk niet gewenst voor iemand die de contacten van de Vereniging onderhoud of het woord moet doen wanneer de Voorzitter afwezig is. Ook met een slokje alcohol op wil het nog wel eens fout gaan. Ze houdt er namelijk nogal van om tijdens het indrinken een fles ‘WKD Blue’ te legen en deze vervolgens kapot te gooien op straat. Hopelijk is deze liefde voor ‘WKD Blue’ niet overgeslagen op de tequila sinds haar studententijd,

14

alhoewel daar inmiddels ook de nodige flessen van zijn geleegd.

Wanneer Esther na het stappen huiswaarts keert, schaamt ze zich ook niet om de onderweg aanwezige rotondes als openbaar toilet te gebruiken.

Daniël Lelivelt Penningmeester

Voor de meesten staat Daniël bekend als de Penningmeester van de Vereniging. Bij zijn vrienden en familie van vroeger staat hij beter bekend als Daanie of Daan, de Bunningse boer. Hij kon eerder praten dan dat hij kon lopen. Zoals hieronder te zien kon hij ook eerder bier drinken dan lopen.

Ach, mocht haar bestuursjaar niet lukken kan ze altijd nog de rest van het jaar pizza’s gaan bakken voor de rest van het Bestuur.

Een ander ding wat Daniël graag deed voor hij überhaupt kon lopen of fietsen was ping pongen. Men moet eigenlijk tafeltennis zeggen, ping pong is voor op de camping.

Vervolgens kwam hij te werken bij de slagerij. Een mooie combinatie met ping pong als je het ons vraagt. Hij heeft veel balgevoel gekweekt en weet als geen ander hoe de worst het best gekneed moet worden.

Dat hij de juiste keuze heeft gemaakt voor zijn studie blijkt wel uit het feit dat hij vroeger al veel aan het “beunen” was met K’nex en Lego. Vervolgens heeft hij ook lekker gebeund bij de smid en de carnavalsvereniging. Vanaf zijn achttiende zat Daniël bij zo’n clubbie. Of hij hier ooit echt aan de wagen gewerkt heeft, of dat hij alleen maar bier achterover heeft geslagen is nog maar de vraag.

15

Simon Ster 48.1| november 2016

Victor Tanke Onderwijscommissaris Victor is de helft van een twee-eiige tweeling. Of hij de goede of slechte helft is mogen jullie zelf bepalen. Met zijn keuze voor werktuigbouwkunde treedt hij in de voetsporen van zijn beide grootvaders en zet een traditie voort, maar niet die van zijn ouders. Op de kleuterschool mocht hij al zijn technische bouwwerken laten zien aan de schooldirecteur vanwege de grote prestatie op die jonge leeftijd en dat schepte verwachtingen die hij al deels heeft waargemaakt. Dan zou je toch zeggen dat deze man Zeilwagencommissaris had moeten worden.

Misschien is dit nog niet bekend, maar Victor doet ook aan verzorging. Vooral als hij verzorgd wordt! Victor houdt er wel van om niets te hoeven doen en als een ander hem verzorgd, dit is vast een goede eigenschap in zijn Bestuursjaar.

De Tank, zo werd Victor ook al op de middelbare wel genoemd. Hij is niet altijd de ijverige student geweest die hij nu is.

Ophet Stedelijk Gymnasium Nijmegen deed hij weliswaar netjes alles wat van hem gevraagd werd zoals huiswerk, maar buiten schooltijd was hij vergroeid met zijn Playstation. Beetje doorwerken tijdens de les (en het nodige lamballen) zodat hij na school nog wat konden gamen.

Bier slaat hij niet graag over. Daniël zegt overal ja tegen. Is er bier, dan is Daniël er. Is er muziek, is Daniël er. Kun je ermee onder je schoolwerk uitkomen, is hij er ook bij. Naast al deze gezelligheid “spuit hij ook regelmatig”. Nou niet zo vies denken jullie… het gaat over de haarlak van zijn vriendin, Matty. Die is leeg voor Matty er erg in heeft. Tijdens hun vakantie heeft ze menig keer bezorgd op de WC deur geklopt, omdat hij daar zo lang zat. Wat bleek: als je net op je rechterbil leunt, was er een Pokéstop van Pokémon GO. Over zijn allergie was ze niet zo bezorgd. Matty dacht altijd dat hij noten heel vies vond. Tot ze een keer een foto kreeg van Daniël met een hoofd zo opgezwollen als een ballon. “Zie je wel!”. Twee uur later lag hij op de IC. Dit was niet de eerste keer dat hij in de ziekenboeg lag. In Kroatië dook hij met zijn dronken harses in de “diepe” zee en kopte een steen. Ook heeft hij snel geleerd altijd goed schoeisel te dragen tijdens het stappen, omdat glas nog wel eens door de zolen van je afgeragde All Stars heen wil prikken.

Gelukkig werkte de alcohol altijd verdovend.

Een grote hobby van Victor is skiën zo is hij ook al veel mee geweest op skikampen. Tijdens deze skikampen waar hij de leiding kreeg over groepjes stuntelende scholieren, heeft hij zijn kwaliteiten als leider en Bestuurder kunnen ontwikkelen, die hem zeker van pas zullen komen in dit jaar.

Een van Victors andere kwaliteiten is Battlefield spelen. Helaas heeft hij als Onderwijscommissaris hier niet erg veel aan. Nog zo’n kwaliteit die niet echt van pas gaat komen is zijn

16

muzikaal vlak zijn gevoel uitdrukken. Dit deed hij door middel van het gitaar spelen en door zichzelf bij een band te voegen, die in 2015 hiermee zelfs in de “Garden of Love” op Pinkpop hebben gespeeld! Als dit nog niet genoeg is heeft hij ook zijn duikbrevet gehaald in Maleisië waarmee hij altijd kan onderduiken mocht een rattenstreek ontdekt worden.

Daan vervolgde zijn weg richting student op het d’Oultremontcollege in Drunen waar hij graag met zijn driewieler naar toe ging. De dames vonden hem daar aantrekkelijk omdat je bij hem altijd terecht kon voor een goed gesprek. Hij was bij het uitgaan een echte doorzetter. Ondanks dat Daan totaal niet tegen bier kon, probeerde hij wel het tempo bij te houden. halfbakken dyslexie. Niet erg genoeg om extra tijd te krijgen bij tentamens, maar wel erg genoeg om zijn beste middelbare school vriend als persoonlijke grammaticacontroleur aan te stellen.

Gelukkig hoeft hij enkel de studieboeken te distribueren en niet zelf te schrijven.

Daan van Boekel Excursiecommissaris & Commissaris Externe Betrekkingen Dan nu naar de man die dit jaar het cultureel erfgoed van de W.S.V. zal bewaken. Daan van Boekel, ofwel Boekeltje, de nieuwe Excursiecommissaris en Commissaris Externe Betrekkingen. Zal deze jongen uit Drunen die als baby nog blond was dit jaar alle recruiters om de vingers winden met zijn zwarte lokken, gladde babbel en een pistool?! Tijd om kennis te maken met Daan!

Daan was een zeer geconcentreerde eigenwijze jongeman die op de basisschool al meer kennis bezat over de piramide van Maslow dan zijn docent. Waar hij van het voetbal overgestapt is op het prominente leven van een hockeyer, wilde hij ook nog op

Om de fijne kneepjes van het bier drinken te kunnen beheersen heeft hij de wonderschone natuur en cultuur van Renesse, Blanes en Mallorca van dichtbij bestudeerd. We kunnen hier niet twijfelen aan zijn kennis over etiquetteregels. Zo kwam de inhoud van zijn maag al vroeg in de middag omhoog in Blanes, maar kwam hij dit van te voren wel even netjes melden aan zijn vrienden. Nadat zij goedkeuring hadden gegeven, liep hij naar de wc om vervolgens zijn ding te doen.

17

Simon Ster 48.1| november 2016

Na al deze training was Daan een volmaakte bier atleet.

Afgelopen carnaval heeft hij er zelfs zo van genoten, dat hij daarna twee weken ziek is geweest. Hij was bijzonder trots op deze kater en noemde de kater dan ook liefkozend “Pfeiffer”.

Hij had er dan ook niets op tegen om zichzelf te versieren. Zo ging hij op zijn elfde in een roze rokje naar school “verkleed als biggetje” en nam hij allerhande haarstijlen om indruk te kunnen maken.

Ondanks dat hij al vroeg op drie wielen met behulp van de wind over het strand scheurde is het maar de vraag of hij echt de goede studie heeft gekozen, en niet beter zijn dagen bij Bouzo door kan brengen. Of wellicht toch beter TBK kan studeren net als zijn zus?

Daan is pas laat actief geworden bij Simon Stevin, maar onder andere de MAcCie heeft mogelijk geleid tot zijn huidige bestuursfunctie. We zullen dit Simon groentje erop moeten vertrouwen dat hij de inkomstenkant van de vereniging draaiende houdt, maar als het gaat om het bestellen en vervolgens adten van bier hoeven we ons geen zorgen te maken!

Naarmate Luuk ouder werd, kreeg hij door hoe gemakkelijk internet is om contacten op te doen. Luuk hield vroeger al van aandacht en gezelligheid. Zo zette hij gewoon zijn huidige telefoonnummer op Facebook (staat er nog steeds) en had hij zeer benevolente profielfoto’s.

Luuk Moerenhout Commissaris Bijzondere Activiteiten Wie is die lange jongen die de laatste tijd zo vaak in De Weeghconst te vinden is? De nieuwe CoBA is Luuk Moerenhout, maar wie is hij nou echt? Toen Luuk nog jong was, was hij nog niet zo groot, wellicht komt hier zijn schijnbare voorliefde voor (Aziatische) meisjes vandaan. In ieder geval is Luuk er nooit vies van geweest om schaars geklede meisjes te versieren.

Luuk groeide op en kwam al snel op dé kakkersschool van Tilburg terecht, het St. Odylphuslyceum. Een hobby als hockey was een pré, maar daar had hij geen problemen mee. Na een tijdje hockey kreeg hij het gevoel dat het hem toch niet lag en ging hij maar voetballen, want dat deden alle burgers. Het duurde niet lang voordat hij doorkreeg dat hij een talent had, om geld te verdienen met slechte trainingen wel te verstaan. Naast het trainen gaat Luuk ook graag mee als begeleider op zomerkampen van kleine meisjes. De zwoele blik die hij af en toe laat zien, komt natuurlijk niet zomaar aanwaaien.

18

Van al dit beunen krijg je natuurlijk wel dorst. Om deze dorst te lessen dronken Kevin en zijn vrienden vroeger graag Sambuca. Ze leerden dit kennen op een jongerencamping toen ze 16 waren, waar ze lekker escaleerden. Nu vraag je je misschien af, wat kan er daar nou toch fout gaan? Dat zullen we even vertellen. Want wanneer je een avond gaat chillen in het weiland en erachter komt dat je alles bent vergeten behalve de flessen Sambuca, is het natuurlijk een goed idee om deze flessen maar gewoon achterover te slaan. Dat dit naderhand uitmond in een groot kotsfestijn, waarbij er zelfs over elkaar heen wordt gekotst, is natuurlijk super normaal. Ondanks dat Kevin’s liefde voor Sambuca inmiddels waarschijnlijk is overgeslagen op de Bokma, zal hij waarschijnlijk geen nee zeggen teggen een shotje Sambuca wanneer je dit aanbied. Let alleen wel op dat hij niet over je heen kotst.

Hij houdt daarnaast ook van feestjes en zuipvakanties. Er gaat geen jaar voorbij dat de adolescente Luuk niet naar een verre, zonnige bestemming in Zuid-Europa gaat om zich daar in zomerse kleding te hullen en vooral veel foto’s te maken waar de nodige alcoholische versnaperingen op staan. Luuk is dat feesten nog niet verleerd, want hij staat wekelijks in De Weeghconst om de borrel in (minder) goede banen te leiden.

Kevin Looman Zeilwagencommissaris & Lustrumcommissaris Als laatste hebben we Kevin Looman. Dit jaar de Zeilwagen- en Lustrumcommissaris van de Vereniging. Dat deze man Zeilwagencommissaris is geworden is geen verrassing, hij doet zijn hele leven lang al niks anders dan beunen. Zo heeft hij als meesterbeunwerk ooit een Puch en een skelter tot Puch-skelter omgebouwd, waarmee hij lekker op het ijs ging driften.

Toch blijkt het dat Kevin hard leers is want een lesje ‘Hoe ga ik om met alcohol’ heeft Kevin weer gekregen toen hij net begon met studeren. Hij had nog geen kamer in Eindhoven gevonden en moest dus nog elke avond met de trein naar huis. Nu wil het nog wel eens zo, dat men met een flinke slok op makkelijk in slaap valt. Zo dus ook in de trein. Kevin bereikte zijn eindbestemming, maar dan wel slapend. De trein reed natuurlijk vrolijk door.

Gelukkig maakt de NS haar treinen nog wel eens schoon en werd Kevin door een schoonmaker wakker gemaakt ergens op een rangeerterrein in Amsterdam. Zijn lieve vader vond het echter geen probleem om hem midden in de nacht in the middle of nowhere op te komen halen en mee naar huis te nemen.

Hoe de relatie tussen Esther en Kevin dit jaar gaat lopen is nog maar de vraag. Waar Esther van paardrijden houdt, houdt Kevin meer van dode paarden uit de zee trekken tijdens een strandzeilweekend. Wil je hier meer informatie over? Vraag dat maar aan hem zelf.

19

BAColumn

Simon Ster 48.1 | november 2016

Bram Merkelbach

M.P. Bos, oud-BACotulist Bram van de Peppers, geboren Bram Merkelbach (Eindhoven, 3 september 1985). Wie kent hem niet? Ik heb vernomen dat deze column in de eerste Simon Ster van jaargang 48 zal verschijnen! Voor alle eerstejaars die Bram nog niet kennen: u heeft bij dezen het recht uw intro-ouders eenmalig in het gezicht te slaan met de vlakke hand. Zo’n gebrekkige opvoeding kunnen wij natuurlijk niet tolereren. Bram is discutabel de belangrijkste contactpersoon die onze Vereniging rijk is. Het is dan ook niets minder dan vanzelfsprekend dat de BACo-EB’er wekelijks contact heeft met deze kroegbaas. Nu hoor ik menig brak sjaarshoofdje al denken, “wat is een BACo?”, of, “wat is een EB’er?”. Voor zulk soort onnozele vragen raad ik u aan een brakke ouderejaars op vrijdagochtend in de Simonkamer aan te spreken.

Al sinds ongeveer 2013 hebben wij goed contact met Bram en zijn broer, Huib (ook wel Ontro genoemd). Even een korte geschiedenisles voor de jongere personen onder ons. Vroeger, ik weet het nog als de dag van gister (nou, toch niet helemaal). In 2011 zaten de W’ers nog in café de Roze Koek. Mijn herinneringen waren dat het er tijdens de intro een zweterig cockfest was en dat ik er in de weken daarna altijd gratis bier kon halen met mijn gebruikte bierkaarten. Na het faillissement trokken de W’ers richting café Santé (ook wel bekend als de stamkroeg van “die endere kent”), waar toch vele blaadjes zijn leeggedronken. Echter, het aangename contact met de kroeg bleef uit. Na een korte samenwerkingsperiode (lees: gratis muntjes) met café de Spijker was het goud gevonden. D’r bij zijn is meemaken, bij de Sgt. Peppers!

Coöperatie met Bram heeft ons ondertussen vele mooie dingen opgeleverd. En dan heb ik het niet alleen over goedkoop bier. Neem bijvoorbeeld het befaamde shotje: de taki taki! Inmiddels is dit shotje een eigen leven gaan leiden te De Weeghconst, waardoor de originele versie van Bram voor velen erg verrassend is. Zelf heb ik hem eens samen met hem

gedronken, waarbij ik meteen zijn verhaal achter de taki taki te horen kreeg. Een aanrader voor iedere onwetende ziel! Een andere traditie die is voortgekomen uit de samenwerking met Bram, is natuurlijk het drankspel shut-the-box. Persoonlijk geen favoriet van mij, aangezien ik altijd verlies.

De laatste keer dat ik het speelde moest ik een shotje “buy-in” drinken (voor alle naïeve eerstejaars: “nee” zeggen tegen Bram is zeer ineffectief), alvorens ik driemaal achter elkaar verloor. Als men dit spel met vijf spelers speelt is de kans dat dit gebeurt theoretisch gezien 0,8%. Dit werd vervolgd door een naar mijn mening terechte rage-quit.

Overigens hebben we natuurlijk ook veel andere prachtige momenten meegemaakt met Bram. Drie dagen voor het moment van schrijven is er bijvoorbeeld nog een zeker BACo-lid (ik zal geen naam noemen) via de bar naar de eerste verdieping van het café geklommen. Bram was bijzonder genoeg één van de rustigste bewonderaars van dit schouwspel. Sinds 2015 is Bram tevens vaste bezoeker van onze jaarlijkse Duitse borrel. Hier staat hij bekend als degene die tientallen shotjes uitdeelt.. Een tijdje terug heb ik Bram namens de W.S.V. een cadeau gegeven: een stenen uiltje van de Action wat op creatieve wijze door kon gaan voor een asbak. Hierop had Bram slechts één ding te melden: “da’s geen asbak man!”. Voor mij één van de oh zo veel prachtige momenten van het laatste W-Feest. Vóór het W-Feest heb ik nog een poging gedaan Bram uit te nodigen via Facebook, helaas was het vriendschapsverzoek echter net te laat verzonden om nog op tijd gelezen te worden. Resultaat is inmiddels dat ik voor zover bekend de enige persoon van de W.S.V. ben die Bram als Facebookvriend heeft. Sommigen onder ons zouden dit over het lidmaatschap zeggen, maar natuurlijk is het Facebookvriendschap ook mooi, belangrijk en geil.

Als afsluiting van deze column dus een oproep aan alle leden om Bram zo spoedig mogelijk als vriend toe te voegen op Facebook!

Namens de BACo 2015-2016, Vivat!

20

Automated Control

Let the controller tune itself

Tuning and designing a controller can be a lot of work, especially if you are in a pinch for time. So why not have the controller tune itself? This article will provide you with two ready to use automated controllers, which can save you a lot of work and time!

Karel Drenth In the previous article about optimization in Simon Ster 47.5, we learned how to automatically tune a PID controller. But while this is an decent approach, it can be time consuming. Apart from that, it also required the global optimization toolbox from Matlab, which might not be available at your future company. While you could program the optimization method yourself, this is also time consuming. Therefore, this article offers two free alternatives that are ready for use. One in case you do not have a model, and one in case you do. We will start off with the first!

an intuitive proof for stability (and convergence). If you are not interested in this, you can simply download the script here (http:// tinyurl.com/hdvlj42) or build Figure 1 or 4 by hand.

Extremum Seeking Control This method, often abbreviated to ESC, is a control technique that attempts to seek an optimum value. This is especially useful if you do not know anything about your model, or the underlying equations. A good example is the efficiency of a combustion engine. While you could (theoretically) model this accurately, you cannot measure all the required variables influencing this.

To explain how an ESC works, we start with a picture of the entire scheme (in Simulink), and explain the inner workings step by step.

Figure 1 contains two parts, the plant and the controller. For now, assume a simple plant such as y=(x-5)^2. We are going to show

Figure 1

Figure 1 contains two parts, the plant and the controller. For now, assume a simple plant such as y = (x - 5)2. We are going to show an intuitive proof for stability (and convergence). If you are not interested in this, you can simply download the script here (http://tinyurl.com/hdvlj42) or build Figure 1 or 4 by hand.

21

Simon Ster 48.1| november 2016

20

Stability proof First, rewrite the plant as: f(θ) = f + f (θ - θ ) ’’

* 2

Where f * is the optimal value (in our case zero) and θ* is the variable that achieves this (in our case x = 5). This is similar to a Taylor approximation and holds for any function with a continuous second order derivative (which is the case for most physical processes). We are now introducing two new variables: the first one ^ is called θ, which is the estimate of the optimal value. Following this, we can also define an error, which is the distance between ~ ^ the optimum and the estimated value: θ = θ* - θ. Looking at Figure 1, this means that:

Cost Function [-]

15 *

Putting this in our definition of f(θ), linearizing around a small interval and using some trigonometry yields us: ~

This is a linear first order Ordinary Differential Equation (ODE), which describes the error dynamics. If f ’’ > 0 and k is positive, the ODE is asymptotically stable. In other words: this means that as time continues the system will automatically converge to its optimal value!

2

4

6

8

2

4

6

8

10

12

14

16

18

20

10

12

14

16

18

20

Time [s]

Figure 2

20

y = f * + a2 f ’’/4 + f ’’ θ/2 - a f ’’ θ sin(ωt) + a2 f ’’ cos(2ωt)/4

⋅ ~ ~ θ = - k a f ’’ θ/2

0

-10 0

~

15 10

θ

Now, continue with the right side of Figure 1. First there is the high pass filter s/(s + h). This removes the first two constant terms in the above equation. The next step is (de)modulation with sin(ωt), which will allow for some more trigonometry (if you choose ω large, but that is no problem). Putting this through the integrator (and skipping some trigonometry steps) we end up with:

5

-5

^

θ = a ⋅ sin(ωt) + θ

10

5 0 -5 -10 0

Time [s]

Figure 3

Results Of course, the proof of the pudding is in the eating, so let us open Simulink and simulate the scheme we just mentioned. As a cost function, we will take y = (θ - 5)2, set ω = 50 Hz, h = 40 and k = 5. The result of the simulation can be seen in Figures 2 and 3.

As expected from the math, the variable θ converges to its optimal value, thereby decreasing the cost function to zero.

Figure 4 includes both a simple second order motion system, combined with the same cost function. The file can be downloaded from: http://tinyurl.com/hdvlj42. The results shown below are also based on this system.

Extension Although the previous example showed that the principle works, it is not always suited for practical applications. Particularly if there is dynamical behavior of a system, which often cannot be captured in a single cost function. However, adding an extra low pass filter will solve this issue and make it useful again. The full mathematical reasoning behind this is a bit complicated and requires a different proof, so to skip time we are just going to refer to the literature: Real-Time Optimization by Extremum-Seeking Control - Kartik B. Ariyur and Miroslav Krstic.

Figure 4

22

14

This rewriting allows the optimizer to model the system for N steps ahead, thereby knowing how it will behave. Combining this with a cost function for both the state and the input, allows the optimization problem to “minimize the past cost of the (predicted) future state”. In other words: based on the current state, find the optimal control input u such that (in the future) you will meet your required optimization criteria.

Position [m]

12 10 8

Example

6

If the previous parts are a bit vague, just look at the following script, as it will show you in more detail how everything works. To start, download and install the MPT toolbox from: http://control.ee.ethz.ch/~mpt/3/Main/Installation It contains the framework for our future operations:

4 2

0

50

100 Time [s]

150

200 yalmip(‘clear’)

Figure 5

clear all close all clc

20

Cost Function [-]

15

%% Create MPC % Discrete model A = [2 -1;1 0.2]; B = [1;0.2]; C = eye(2); D = 0;

10 5 0 -5 -10

0

50

100 Time [s]

150

200

Figure 6

Model Predictive Control An extremum seeking controller is a nice method for when you are lacking a model, but still want to converge to an optimal value. However, if you do happen to have a (linear) model such as a Transfer Function or a state space system, a good alternative would be to use a Model Predictive Controller (often denoted as MPC). One of the prime benefits of MPC is that it can handle control problems that have multiple inputs and outputs, as well as constraints on the states, inputs, outputs, etc..

How does it work The main idea is to transform the control problem into an optimization problem. How to do so exactly is a bit technical ( just follow the course 5LMB0 – Model Predictive Control), but sufficive to say it is possible to rewrite the dynamics of the linear system in the form of a linear optimization problem, which can be solved efficiently.

nx = size(A,2); % Number of states nu = size(B,2); % Number of inputs % MPC data Q = 2.*eye(2); %The state cost.

R = 0.001; %Cost of input, typically a low number N = 6; %Prediction and control horizon % yalmip u = sdpvar(repmat(nu,1,N),ones(1,N)); %declaring some YALMIP variables. For the next N steps x = sdpvar(repmat(nx,1,N+1),ones(1,N+1) ); %same, but for the next N+1 steps constraints = []; objective = 0;

23

Simon Ster 48.1| november 2016

for k = 1:N objective = objective + x{k}’*Q*x{k} + u{k}’*R*u{k}; %Penalizing the cost of a state not being zero constraints = [constraints, x{k+1} == A*x{k} + B*u{k}]; %penalizing the cost of an input not being zero constraints = [constraints, -1<= u{k}<= 1]; %constraints on the input constraints = [constraints, -3<= x{k+1}<= 3]; %constraints on the states end % alternative cost functions (e.g. for reference tracking) are also % possible: % objective = objective + (C*x{k}ref)’*S*(C*x{k}-ref) controller = optimizer(constraints, objective,[],x{1},[u{:}]); %our solution. Tthis function essentially generates a map, where it stores % the optimal input for a given x. This is computationally intensive at %first, but saves a lot of time later on. %% Simulate %Initial conditions x = [2;1]; t=30; %number of steps %predefine matrices for plotting ContU = zeros(t+1,1);

ContX = zeros(t+1,2); ContU(1,:)=0; %for plotting ContX(1,:)=x; % Simulate the system for i = 1:t U = controller{x}; %determine the optimal input ContU(i+1,:) = U(1); x = A*x + B*U(1); if i x end if i es x end

== 7 %adding some disturbance = x + 0.7 .* rand(2,1); == 14 %adding some more disturbanc= x + 2 .* rand(2,1);

ContX(i+1,:) = x; end %% Plot result figure subplot(2,1,1) plot(0:t,ContX’) title(‘state x’) subplot(2,1,2) plot(0:t,ContU’) % notice how |u| <= 2 title(‘input u’)

24

Staut

Slecht nieuws

Als je het nieuws aan zet word je overspoeld met slecht nieuws, terwijl de meeste mensen liever goed nieuws horen. Groepen of mensen die op deze manier in de media voorkomen hebben vaak zelfs profijt van deze negatieve aandacht. Moeten we dat slechte gedrag wel belonen?

Melvin de Wildt Als je mensen vraagt of ze liever goed of slecht nieuws horen, zullen de meesten antwoorden met goed nieuws. Ik ben één van die mensen. Soms volg ik maanden lang geen nieuws, dingen die écht belangrijk zijn hoor je toch wel via via. Mijn dagen zien er exact hetzelfde uit, of ik nou wel of geen nieuws volg.

Al die meningen gebaseerd op gefragmenteerde kennis zijn bovendien waardeloos. Het is toch veel beter dat iemand met volledige kennis van zaken beslist of er steun komt voor een natuurramp of wat er met het conflict in Syrië wordt gedaan vanuit Nederland?

Door elk negatief nieuwsbericht raak je kort geëmotioneerd, maar vervolgens verloopt je dag exact op dezelfde manier. Of er

Slecht nieuws interessanter

nu een natuurramp is geweest, de oorlog van Syrië een andere wending krijgt of de hoodvloggers van Zaandam weer iemand van hun fiets getrapt hebben, je hebt er niks aan om het te weten. Je vormt een mening aan de hand van de gefragmenteerde kennis die je door de media voorgeschoteld krijgt en schildert die mensen af als onbehoorlijk, terwijl jij zelf de belichaming bent van de fatsoenlijke Nederlander.

We vinden slecht nieuws dus interessanter dan goed nieuws. Dit komt onder andere doordat wij denken dat de wereld rooskleuriger is dan zij daadwerkelijk is. In ons eigen leven, gelokaliseerd in het veilige Westen, komt alles uiteindelijk wel goed. Dit positieve wereldbeeld zorgt ervoor dat slecht nieuws des te choquerender is.

25

Simon Ster 48.1| november 2016

Kennis over de omstandigheden in Syrië verbreedt ons wereldbeeld. Beelden over de oorlog in Syrië maken ons bewust van het leed wat die mensen over zich heen krijgen. Op die manier kunnen we ons inleven en verplaatsen in de slachtoffers die, onder andere, om onze hulp vragen.

Daarnaast is de mens evolutionair gezien gefocust op gevaar.

Het kan het verschil uitmaken tussen leven en dood. Door op de hoogte te zijn van de gevaren om ons heen hebben we meer kans om te overleven.

Onze nieuwsgierigheid speelt ook een grote rol. Het is de trend van nu, we willen van alles op de hoogte zijn. Op de hoogte van al onze vrienden via Whatsapp, van iedere vage kennis via Facebook en van de hele wereld via het nieuws. Op die manier kunnen we ons beter voorbereiden op negatieve gebeurtenissen.

Maar wat nou als je niets wist van de oorlog in Syrië? Als je niets wist van de kernproeven van Noord Korea en niks hoorde van de hoodvloggers in Zaandam en de banga lijst van Vindicat? Zag je dag er nu dan anders uit? Mis je dan echt iets belangrijks?

Slecht nieuws dicteert Journalisten hebben er de gewoonte van gemaakt zich te focussen op slecht nieuws. De media zijn immers commerciële bedrijven en zullen alles doen om meer winst te maken. Veel mensen zeggen het goede nieuws te verkiezen boven het slechte, maar is dat zo?

In Engeland onderzocht men of dat waar is. De deelnemers werd verteld dat zij voor een onderzoek een aantal willekeurige artikelen moesten lezen. De deelnemers kozen vaak nieuwsberichten met een negatieve toon in plaats van positief nieuws. Opvallend is dat zij juist lieten weten liever goed nieuws te zien dan slecht nieuws. De deelnemers vonden dat de media over het algemeen te veel de focus leggen op negatief nieuws. Het schrijnende is dat wij, de lezers, hier zelf verantwoordelijk voor zijn.

Wat nu als we al deze negatieve publiciteit niet meer zouden hebben? Heb je dan nog redenen om vooroordelen over bepaalde groepen te hebben?

Vroeger, toen de politiek nog een visie had Ook de politiek wordt beïnvloed door de media. De politiek draait momenteel op emotie. De media dicteren wat belangrijk is en wat besproken wordt. Een tijdje terug sprak premier Rutte zich uit over de incidenten in Zaandam: “tuig van de richel”, noemde hij het en “pleurt op” adviseerde hij de broeders van een andere moeder. Vervolgens viel heel politiek Nederland over zijn uitspraken en ging een groot deel van de algemene politieke beschouwing, een van de belangrijkste politieke debatten, over zijn uitspraken. De politiek staat met de rug tegen de muur, ze moeten er wel wat mee doen want anders gaat het ze stemmen kosten. Ik kan me voorstellen dat een groepje onrustzaaiers nou niet bepaald iets is waar je je mee bezig wilt houden als premier van Nederland.

Opvoeding Denk even terug aan je opvoeding. Aangezien je waarschijnlijk Werktuigbouwkunde studeert ga ik er even vanuit dat deze goed is geweest. Bij de opvoeding van kinderen wordt goed gedrag doorgaans beloond en slecht gedrag bestraft. Wat we bij de hoodvloggers, straathyena’s en terroristen doen staat loodrecht op deze opvatting. We belonen juist hun negatieve gedrag met aandacht in de media. “Negatieve publiciteit is ook publiciteit”, zullen zij denken. Aandacht is aandacht, wij belonen hun slechte gedrag. Die negatieve aandacht is precies wat zij willen.

Vooroordelen Uit het geval van de treitervloggers wordt duidelijk hoe de media inspelen op bestaande vooroordelen. Hierdoor bevinden we ons in een vicieuze cirkel. Deze vooroordelen worden gevoed, waardoor de kloof tussen verschillende culturele groepen in stand gehouden wordt.

Even later wordt de beerput van Vindicat en ontgroeningen open getrokken en is de politiek daar weer mee bezig. De politiek is niet aan het regeren met een visie, ze beoefenen reageer-politiek.

“Vroeger toen de politiek nog een lange termijn visie had en TNO oprichtte”, zei Gert Witvoet. Hier is tegenwoordig geen ruimte meer voor, de politiek is veel te druk bezig alle rommel op te ruimen die de media in hun schoot pleuren.

Media monster De media lijken een oorzaak van veel problematiek, maar we hebben het monster zelf gecreëerd. We willen het niet, maar indirect komt dit voort uit onze wil. Moeten we de straathyena’s, hoodvloggers en terroristen minder aandacht geven, moeten we minderen met slecht nieuws in het algemeen of moeten we slecht nieuws misschien helemaal afschaffen?

26

Kijk in de Sterren Solar Impulse Prototype

After the 8 world records set by the Solar Impulse prototype, when it became the first solar airplane ever to fly through the night, between two continents, and across the United States, Bertrand Piccard and André Borschberg accomplished the ultimate phase of the adventure: the 2015-2016 First Round-The-World Solar Flight.

40,000 km from Abu Dhabi, their departure and arrival Host City, to India, Myanmar, China, Japan, U.S.A and back to Europe and Abu Dhabi. As with all great firsts, there were no benchmarks. Strategies had to be invented from scratch to allow Solar Impulse 2 to fly across the Pacific for 5 consecutive days and nights, and become the first solar airplane to accomplish an oceanic crossing. This historic and record-breaking flight from Japan to Hawaii was achieved by André Borschberg in July 2015, proving that clean technologies can accomplish incredible things. Bertrand Piccard then finished crossing the Pacific, and flew over the Atlantic, making Si2 furthermore the first solar plane to have crossed the world’s two biggest oceans.

Watch the video for more info!

27

Simon Ster 48.1| november 2016

28

GDI: Artificial Kidney

Keeping people up and running

With the recent stir about the new organ donation law that was approved by Parliament, it seemed fit to address a technological counterpart. Instead of replacing an entire kidney of a person, there also is a technological solution to this problem.

Bas Raes Kidneys, do I need them?

For all students out there that train themselves regularly in the network sport more widely known as drinking beer, it might be convenient to point out what kidneys are good for. Amongst other things kidneys are responsible for the fluid balance in your body. Alcohol disrupts this balance causing your kidneys to exude more fluid, which leads to dehydration and more frequent toilet visits. As you may know, this dehydration is one of the main causes of a hangover.

Now that the interest of this subject for students has been addressed, it is time to elaborate some more about what kidneys are good for. Everybody has two kidneys, although a single kidney is capable of performing all tasks. The second kidney functions as a backup and this underlines its vital importance for human functioning. The responsibility of the kidneys roughly comes down to four main tasks: filtering of the blood, regulating the

fluid balance, maintaining blood pressure level and producing hormones.

To further emphasize the impact of the kidneys, one should know that 200 litres of blood passes through them on a daily basis.

With an average person having 5 litres of blood in total, this means that the blood passes through the kidneys for 40 times per day. Although living people can donate one of their kidneys (and live on) there is still a huge shortage of organs.

So, how can things go wrong?

Unfortunately, there is a large number of diseases that affect kidneys and on top of that most of those diseases target both kidneys at the same time. The causes forkidney diseases are numerous and most cause irreversible damage. Hereditary factors, infections or even calcification of the veins are the reason for kidney failure. However most cases of kidney deficiencies are

29

Simon Ster 48.1| november 2016

Facts & figures A doctor that is specialized in the field of kidney diseases is called a nephrologist. In the Netherlands there are 1.7 million people that suffer from some sort of chronic kidney deficiency, although the degree of severity differs. If classified by kidney functioning the group splits as follows: • < 60%: 1.5 million people suffer fromreduced functioning kidneys.

• < 45%: 170.000 people living with a medium lowered kidney function.

• < 30%: 50.000 people are having severe problems with their kidneys. Often problems only emerge at this level of degradation.

Worldwide the approximation is that 10% of the people suffer from kidney disease, whilst only 10% of that group receives treatment. Due to the expense of the treatment, only people in affluent countries receive it.

either due to diabetes or due to an increased blood pressure.

Both the increased pressure and the high blood sugar level cause damage to the kidney filters and blood vessels. To make matters worse, damaged kidneys are less capable of regulating the blood pressure thus amplifying the problem.

What can the artificial kidney do?

To offer a solution for people suffering from kidney disease many people have been involved in creating an artificial kidney with Dutch physician Wilhelm Kolff (see frame) being the first in achieving to do so. The process of replacing the kidney function by

artificially removing waste and water from the blood is called dialysis. There are two main types of dialysis at the moment which work in a different way, but are based on the same principle. This principle revolves around waste diffusing from the blood towards a dialysis solution.

By far the most common method is called haemodialysis where the blood is transported out of the body to a dialysis machine.

Within the machine blood is transported through a network of tiny tubes that are made up of a semipermeable membrane (remember biology/see figure) which allows water and waste to move out, while keeping blood cells and other vital substances inside. Afterwards the cleansed blood is transferred back to the body of the patient. During a treatment the blood has to pass through the machine multiple times and even then the machine delivers only 15% of the filtering done by a healthy kidney.

To overcome some of the limitations (see next section) of the previous method an alternative has been developed, called peritoneal dialysis. This method makes use of the peritoneum, a cavity situated in the abdomen around the intestines. A solution (dialysate) is pumped into this cavity where the peritoneum tissue acts like the semipermeable membrane. Due to osmosis and diffusion the waste in the blood will be driven into the dialysate.

After an equilibrium is reached the solution is pumped out of the body, effectively taking away waste and excess fluid. Then new fluid is brought in to repeat the process, while the old fluid is filtered outside the patient. This method is less effective than the previous method, but the big advantage is that it can be conducted at home without the need of medical personnel.

Limitations As mentioned briefly in the previous section, the artificial kidney is far from a permanent solution. While an organ transplantation can cure a patient completely, dialysis is a method that supports the natural kidney function and stabilizes the situation. The artificial kidney fails to replace the original kidney in that it is not able to take over all functions of the kidney, such as producing hormones. For patients the dialysis isn’t ideal as it costs a lot of time, typically four hours and that multiple times a week. In addition the machine is not portable, requiring the patient to go to a medical facility for every treatment. Therefore, there is still a lot of research going on about how the machine can be improved; to enable shorter dialysis time and make it portable.

Willem Kolff During the Second World War Willem Kolff lived in Kampen where, apart from his medical work, he was active in the resistance movement. He saved a lot of people from arrestment by the Germans, by diagnosing them with diseases they didn’t have. In 1943 he managed to create a dialysis machine with the few materials that were available to him. Due to the scarcity of products caused by the war, he had to use things like food packaging and a washing machine. Two years later he performed the first successful dialysis with his machine. After this success he went on to further perfect his artificial kidney, while also working on a heart-lung machine and an artificial heart.

30

Groep-één: English please!

Werktuigbouwkunde ook in de Bachelor nu Mechanical Engineering

Enkele faculteiten zijn al om, en binnenkort moet jullie faculteit er ook aan geloven; het bachelorprogramma wordt Engelstalig en wel vanaf 2018-2019. Hoe gaat dat precies in zijn werk en wat vindt men er eigenlijk van?

Bart Verhaegh Het taalbeleid blijft niet onbediscussieerd op onze universiteit; docenten én studenten reageren verdeeld op de aankondigingen van decanen betreffende de voertaal in de bachelorprogramma’s.

Enkele hoogleraren hebben zelfs chargerend gezegd dat ze weigeren in het Engels te doceren. Zo’n omschakeling gaat dus niet vanzelf en de ‘waarom?’-vraag is dan een hele belangrijke.

Rector Frank Baaijens: “We willen studenten opleiden om in een internationale omgeving te leren werken. In de wetenschap en in de meeste bedrijven waar TU/e’ers terechtkomen, wordt volop Engels gesproken. Een tweede reden is dat we topwetenschappers uit de hele wereld dan voor het bacheloronderwijs kunnen inzetten.” De verengelsing van het curriculum is dus primair om de student te verrijken en niet voor het aantrekken van internationale studenten. Dit is overigens überhaupt niet gewenst, aldus de Rector: “We hebben al behoorlijk wat meer studenten gekregen en willen ook weer niet te hard doorgroeien. Het is voor ons geen argument om op het Engels over te stappen.” Op zichzelf een goede reden; bedrijven als ASML en Philips geven aan dat zij waarde hechten aan de kwaliteit van het Engels van de ingenieur, de technische academische sector is enorm internationaal en bijna al het gebruikte studiemateriaal is al Engels.

Zo’n verandering van de academische voertaal mag natuurlijk nooit ten koste gaan van de onderwijskwaliteit. Een college in het Engels vereist een behoorlijk hoog niveau Engels van de docent. Is het niveau van de docenten bij Werktuigbouwkunde wel genoeg? Corinne Jongeneelen, opleidingsdirecteur Bachelor licht toe: “Onderzoekers en docenten aan onze faculteit presenteren regelmatig op congressen en symposia. Een beslissing als deze nemen we in nauwe samenwerking met het personeel en ik heb er vertrouwen in dat de taalverandering niet ten koste zal gaan van de kwaliteit van het onderwijs.” Goed om te horen, maar wat als deze insteek te optimistisch is? “De kwaliteitszorg houdt streng in de gaten hoe studenten de Engelstalige colle-

ges evalueren. Waar nodig worden docenten bijgeschoold.” Erik Homburg, docent bij Microsystems, bevestigt: “Tuurlijk, je maakt weleens een foutje of je gebruikt een andere formulering dan je zou willen, maar we kunnen altijd – met hetzelfde enthousiasme – overbrengen wat we willen overbrengen.” Een opmerkelijk feit is overigens dat Engelstalige docenten nu zelfs vaak lager scoren dan de Nederlandse. “Ze spreken natuurlijk heel goed Engels, maar dat gaat soms te snel voor de Nederlandse student.” Aldus de opleidingsdirecteur.

En dat is misschien wel het belangrijkste tegenargument op de verandering; kunnen studenten wel op hetzelfde tempo de pittige stof zich eigen maken? Rick de Lange, Energy Technology: “De student die met een zes voor wiskunde of natuurkunde start met Werktuigbouwkunde, heeft het al moeilijk genoeg. Voor hen kan een taaldrempel betekenen dat ze de opleiding niet redden. Het is dus de vraag welk belang groter is: de achterlopende student binnenhouden of de talentvolle student beter maken.”

Het is een strategische keuze en zoals altijd neemt dat risico’s met zich mee. Groep-één denkt dat met de Engelstalige bachelor een goede weg is ingeslagen. De sector waarin de TU/e en zeker Werktuigbouwkunde werkt is een internationale omgeving en aansluiting vinden op de rest van de wereld zal zowel de onderzoeker als de student ten goede komen.

32

A closer look at a Bachelor Final Project

Simon Ster 48.1 | november 2016

Flight dynamics Simulink model for High Speed Solar Jet

For Ivo Wouters, it was no hard choice to choose for a flight dynamics model project for his Bachelor Final Project. Will the High Speed Solar Jet team break the world speed record that is set at 707 km/hr with help of this model?

Eva Eggels Today’s aerospace is something that has a long history: it is the result of more than 2000 years of experimentation, inventing and discovery. Aerospace as we know it now started with George Cayley in 1799. He defined the characteristics of the modern airplane, by proposing an aircraft with a horizontal and vertical tail and a fixed wing. However, this achievement is not the most widely accepted one. Therefore, we have to go back to the year 1903, when the Wright brothers were the first to complete a powered and controlled airplane flight.

cropped delta wing. This is currently used to test the launch platform, essential actuators and pilot control.

The technology that goes with aircrafts has never stopped improving. Recent research on aviation is particularly focusing on making the planes more silent, eco-friendly and efficient. Although the only Dutch faculty that entirely focuses on Aerospace Engineering is located in Delft, there is some research conducted at the University of Technology in Eindhoven as well. In 2015, the High Speed Solar Jet team is set up. The short term goal of this team is to create a radio controlled airplane that breaks the world speed record of 707 km/h using sustainable energy sources. The long term goal of the team is to contribute to the development of electrically charged high speed airplanes in the future. The header shows the High Speed Solar Jet student team’s wooden

Flight dynamics deals with the plane’s response to changes in its flight environment. It also has to do with the response of the plane to changes in inputs from the pilot. To understand this response it is necessary to know something about the forces and moments acting on the vehicle. Aerodynamic and propulsive forces are examples of this. It is important to know that these forces and moments are dependent on flight variables, such as the airspeed and vehicle orientation.

Because of Ivo’s interest for radiographic controlled aircrafts, he chose to do his Bachelor Final Project within this student team.

He liked the interaction with other students for his project and the possibility to create his own research questions. His objective is to create a flight dynamics model in order to simulate the airplane’s behaviour.

These flight dynamics are integrated in a Simulink model. This model consists out of three subsystems: The first subsystem includes the transmitter input signals. Some of these input

33

Simon Ster 48.1| november 2016

signals are on the pilot’s demand. All the signals are converted to digital ones. These are sent to the next subsystem. This subsystem has to do with the airframe model and consists of different components: equations of motion, calculations of aerodynamic coefficients, forces and moments and environmental models are included. A figure of a part of this subsystem is included below. It shows sub-blocks for gravity, propulsion and aerodynamic forces and moments. The last subsystem exists out of scopes and visualisation outputs. It shows the outcomes of the two other blocks.

An example of such a visualisation can be seen in the figure to the right. It is a screenshot of the 3D model visualisation of an airplane taking off a runway.

Since Ivo already worked with Simulink before, he was familiar with the basics of the program. This project required a lot of additional knowledge, that he gathered himself during the project. This approach worked out well and made it possible to draw some conclusions in the end. He concluded that the flight dynamics simulation model is a valuable tool for further analysis.

It can help in the analysis of the aircraft handling qualities and in understanding the piloting skills necessary for manoeuvring in flight. In addition, it can help visualizing the aircraft’s flight behaviour.

These findings do not yet answer the question that is stated in the introduction. This is a question that needs some time to answer.

What can be concluded is that Ivo finished his BFP successfully and helped the High Speed Solar Jet team to improve further.

If you hear in a few years’ time that the Solar Jet team broke the world speed record, think back to this article and know that aerospace is again one step closer to the moment of using sustainable energy sources.

Would you also like to tell something about your Bachelor Final Project in the Simon Ster? Please contact redactie@simonstevin. tue.nl.

34

8 m2 woongenot

Het paleis waar iedere student van droomt

Het studentenleven: een grote stap waar veel veranderingen bij horen. Een van deze veranderingen is voor velen het verhuizen van je ouderlijk huis naar een heuse studentenkamer. Al gauw zal blijken dat een kamer vinden niet zo makkelijk is als het lijkt.

Lisanne van Wincoop Kijkavonden afgaan worden een wekelijkse bezigheid en het zal niet lang duren voordat enige wanhoop om de hoek komt kijken.

Op een dag word je dan eindelijk teruggebeld na de zoveelste kijkavond: je hebt de kamer gekregen! Even later sta je dan in je “gloednieuwe” studentenkamer van 8 m2 die je vol opluchting geaccepteerd hebt. Alleen, hoe moet je dit nu eigenlijk gaan inrichten? Niet veel mensen zien de potentie van een kamer van 8 m2, maar vrees niet: het is meer dan mogelijk om deze kamer tot het studentenpaleis om te toveren waar je zo lang van gedroomd hebt. Hier vind je inspiratie en de do’s en dont’s van het inrichten van jouw 8 m2 puur woongenot!

Een hip kleurtje?

Dit is een afrader. Vooral als het gaat om het verven van slechts één van de muren in de ruimte. Met een druk behang of een felle, opvallende kleur wordt de aandacht naar de muren getrokken en dit is iets wat absoluut niet gewenst is, aangezien de grootte (of het gebrek daarvan) van de ruimte dan extra opvalt. Het is de bedoeling dat de ruimte ruimer aanvoelt dan hij werkelijk is en een lichte uitstraling geeft. Dit bereik je het beste met lichte, neutrale kleuren zoals wit en gebroken wit.

Wees niet getreurd! Er blijven nog voldoende manieren over om je kamer op te fleuren met wat kleur. Dit kan bijvoorbeeld door middel van diverse decoratie, zoals een leuke bureaulamp of gewoon je beddengoed. In een kleine ruimte is er niet veel voor nodig om kleurrijke elementen op te laten vallen, dus steek je aandacht vooral in de details.

Ben je een fan van vloerkleden? Dat is lastig, want voor een vloerkleed is toch meestal wel wat vrije ruimte nodig op je vloer en de realiteit is dat die in een kamer van 8 m2 lastig te vinden is.

Een heel simpel idee is dan om een tapijt te nemen in plaats van bijvoorbeeld laminaat. Dit is zowel voor je portemonnee als voor je blote voeten een prima oplossing.

Opbergruimte?

De kwestie opslag van spullen kan een probleem vormen in kleine ruimtes. Gelukkig erkent de wereld der binnenhuisarchitectuur dit probleem en zijn er door de jaren heen talloze oplossingen bedacht. Smalle hangkasten zijn vrijwel overal te vinden en in de Ikea is er zelfs de mogelijkheid om de binnenkant van de kast samen te stellen zodat het aan al je opslagwensen voldoet. Ook

35

Simon Ster 48.1| november 2016

handige uitvindingen zoals planken komen goed van pas, bijvoorbeeld bij een hoogslaper om als nachtkastje te fungeren.

Bedden zijn ook een manier om spullen op te slaan en dan bedoel ik niet het onder je matras proppen van allerlei voorwerpen. Als je geen fan bent van bijvoorbeeld een hoogslaper, zorg dan dat je een bed koopt met lades eronder. Deze zijn verassend ruim en zijn ideaal om bijvoorbeeld beddengoed of handdoeken in op te bergen.

van de muur. Hierdoor vallen de planken niet op en springt je decoratie eruit.

Villa Hoogslaper

Bed De keuze van het bed is vrij cruciaal voor een goed ingericht, klein studentenpaleis. Graag wil de student beschikken over een tweepersoonsbed voor zo nu en dan wat plezier. De grote vraag is: past dit wel in combinatie met de andere meubels? Waarschijnlijk niet. Gelukkig is hier een oplossing voor bedacht: de tweepersoons hoogslaper. Dit type bed houdt ruimte onder het bed vrij, waardoor er nog plek is voor een bank, stoel, bureau en een (lade) kast. Een nadeel is echter wel dat het in je bed komen op bepaalde avonden ervaren zal worden als het beklimmen van een berg.

Maar na wat gestuntel zal je toch altijd wel in je bed belanden.

En mocht het nou niet lukken, dan kun je altijd nog crashen op de bank die je hebt kunnen neerzetten dankzij de hoogslaper!

Inspirerende indelingen Na de bovenstaande adviezen is het tijd om een paar voorbeelden te tonen van hoe jouw droompaleis eruit kan komen te zien!

Disclaimer: deze afbeeldingen houden niet rekening met het gebrek aan netheid van de student en bepaalde elementen, zoals het zichtbare vloeroppervlak, kunnen daarom afwijken van de werkelijkheid.

Praktisch strak Deze indeling is een typisch voorbeeld van een strakke, lichte ruimte met veel opslagruimte. Hier is gebruikgemaakt van een eenpersoonsbed met grote lades eronder. Dit bed lost meteen het gemis van een bank op, aangezien deze met een sprei en een paar kussens als bijzonder comfortabele bank kan dienen. Verder is gebruik gemaakt van een kast met schuifdeuren, waardoor deze in een hoek van de kamer past. De lege muur boven het bed wordt handig benut door planken op te hangen in dezelfde kleur

Een andere mogelijke indeling van dezelfde kamer is Villa Hoogslaper. Zoals eerder uitgelegd: door het plaatsen van een bank onder een hoogslaper bespaar je veel ruimte; je doet immers toch niets met de ruimte boven een bank of bed. Ook het plaatsen van een klein bureau onder de hoogslaper doet wonderen: wederom heb je de ruimte boven je bureau niet echt nodig waardoor het verstandig is om deze ruimte goed vol te bouwen. Eventuele kleine decoraties boven je bank (zoals een plant of leuke foto) onder je hoogslaper zorgen voor een leuke sfeer. Maak het echter niet te druk, want voor je het weet heb je jezelf helemaal ingebouwd.

Met deze kennis ben je klaargestoomd voor het inrichten van jouw eigen 8 m2 woongenot! Dus pak je kwast en meetlint erbij en begin met het maken van jouw droomkamer want, zoals je ziet, er zijn genoeg mogelijkheden. Ga voor een goed uitgangspunt naar de Ikea (de welbekende Lack tafeltjes doen het goed in iedere studentenkamer) voor je meubels en voor verf en vloeren ben je altijd aan het goede adres bij de Gamma of de Praxis.

36

Brascursie 59

Tijd voor pils, joeeee

Eenmaal per jaar vindt de favoriete excursie van iedere W-student plaats, de Brascursie. Ditmaal was de eer aan het 59e bestuur om deze dag te organiseren.

Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat ze een ontzettend leuke dag hebben neergezet.

Daan van Boekel Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat ze een ontzettend leuke dag hebben neergezet. Op het moment dat ik dit verslag aan het typen ben, gedurende mijn ochtenddienst, zie ik langzaam menig brakke W-er binnenstromen. Maar goed, ik zal bij het begin beginnen zoals dat hoort.

Om half acht was iedereen verzameld bij de fietsenstalling achter Gemini. Ofja, iedereen behalve de Heer Morsink. Terwijl onze buschauffeuse Mimi al klaarstond lag Marijn nog thuis op een oor, dit kon natuurlijk niet ongestraft blijven! Toen hij om acht uur eindelijk gearriveerd was, mocht hij met een mooie blonde pruik de walk of shame doen. Het was ook wel handig dat we daardoor precies één minuut te laat waren om gratis uit te kunnen rijden.

Toen we in de bus aan ons ontbijtpakketje begonnen waren, begon het speculeren; waar zou Mimi ons heen gaan rijden. De Campus Promotor van ASML had de excursie opgezet, een bezoek aan een clean room van onze koffiesponsor lag dus voor de hand.

Een leuke side note is dat terwijl ik deze alinea typ er ASML-posters voor Tim bezorgd worden. Een hint van de oud Excursiecommissaris was dat we wel in de richting clean moesten denken.

Tijdens de busrit kwamen we langzaam in de buurt van Boekel,

waar ik zelf overigens nog nooit ben geweest. Helaas bleek Boekel niet de eindbestemming te zijn, dit jaar ging de Brascursie namelijk internationaal! In Limboland gingen we bij SCA op bezoek, Swedish Cellulose “insert Swedish word for B.V. here.”

SCA maakt incontinentieproducten. Dat klinkt niet heel sexy, maar de techniek erachter is dat dus juist wel. Mimi had ons afgezet bij dit internationale bedrijf, waar we ontvangen werden met

37

Simon Ster 48.1| november 2016

vlaai en een drankje. Terwijl we aan het peuzelen waren, werd er een algemeen praatje gegeven, waaruit bleek dat incontinentieproducten echt niet saai hoeven te zijn.

op in een zogeheten “Team Deathmatch.” Klinkt heel luguber, maar als je geraakt werd mocht je gewoon terug naar de basis en weer verder spelen. Na twee rondes glom het hoofd van de gemiddelde W-er met zweet, en gingen we over op een ander spel.

Ditmaal waren er twee “medics” in het spel, die geraakte oorlogsW-ers tot leven konden wekken. Het laatste spel was capture the flag, hier vlogen de laatste verfkogels om ieders oren! We konden onder het genot van een biertje en een oneindelicke stroom bitterballen even rustig bijkomen voor we onze tocht vervolgden.

Er waren al vermoedens, maar inderdaad, ons avondprogramma ging in Nijmegen plaatsvinden! Na Mimi voor de laatste keer gedag te hebben gezegd, gingen we op weg naar een oneindelicke hoeveelheid spareribs en bier. Wonder boven wonder hebben we niet direct de rest van de restaurantgangers weggejaagd en ons aan het begin best behoorlijk gedragen. Tijdens de maaltijd vloeiden de 1.2 liter biertjes, de die ochtend geschreven liedjes en andere toezeggingen rijkelijk. Ik had als EB’er de genoeglijke

Vervolgens kregen we, in groepjes verdeeld, een presentatie over een aantal van SCA’s producten. Dit resulteerde erin dat iedereen op een gegeven moment een luier aanhad. In deze luiers wordt een polymeer gebruikt dat vijftig keer zijn eigen gewicht aan water op kan nemen. Het was erg bijzonder om te zien dat een beetje “poeder” een bekertje water in gel kon veranderen.

Hierna volgde een rondleiding door de fabriek zelf. Een aantal hoogtepunten: de automatische voertuigen, het vastlopen van een productieonderdeel, de algehele snelheid van de productie en bovenal de veiligheidspetjes! Nadat we bij SCA geluncht hadden en een groepsfoto hadden gemaakt met bijna iedereen, toch Bas?, vervolgden we onze busreis. We kwamen zowaar bij “The Paintball Farm” uit.

Na ons allemaal in overalls gehesen te hebben (Marijn kreeg de eer een konijnenpak te dragen), mocht het verfschieten beginnen. In teams van ongeveer 12 man namen we het tegen elkaar

toezegging gedaan telefoonnummers te gaan verzamelen tijdens het stappen. Voor Mark Hooglugt was dit een onmogelijke opgaaf geweest aangezien hij net Christoffer op zijn telefoon had geparkeerd, hetgeen resulteerde in een gebroken unit. De oud-voorzitter van Wervingsdagen besloot op weg richting de uitgaansgelegenheden van Nijmegen meteen een nieuwe telefoon aan te schaffen.

Het was zeer zeker een Schitterende stapavond! Het feit dat je met zestig W-ers een kleine kroeg meteen vol hebt, droeg hier natuurlijk zeker aan bij. Maar desalniettemin besloot een klein aandeel dat zich erg vermaakte zelfs de eerste trein pas terug te nemen naar Eindhoven. Om drie uur had de rest zich inmiddels bij de bus gemeld en kon de terugweg naar onze technologiestad beginnen.

38

Archaïsme: de Brascursie

Zo ging het vroeger

W.S.V. Simon Stevin kent vele tradities, maar deze zijn ook eens ontstaan! Bart Verhaegh en Sjors van Adrichem duiken de archieven in en zoeken uit waar onze gebruiken nu eigenlijk vandaan komen. Ditmaal een jaarlijks terugkomend fenomeen: de commissie-excursie! (huh?)

Sjors van Adrichem & Bart Verhaegh Elk jaar bedankt het bestuur ieder die zich heeft ingezet om de activiteiten van Simon Stevin mogelijk te maken middels een uitnodiging voor een dag vol plezier, leergier, lekker eten en de mogelijkheid tot alcoholische escapade. We hebben het dan natuurlijk over de brascursie! Een naam van een activiteit die vele externen doet fronsen. Google de term eens en je komt niet verder dan webpagina’s over of van Simon Stevin. Een unieke term dus! Je gaat je afvragen waar zo’n woord dan eigenlijk vandaan komt. Daarvoor gingen wij op zoek naar de eerste brascursie ooit.

Het jaarverslag van 1990-1991. De vereniging ging met alle actieve leden naar Leuven om cultuur op te snuiven en er misschien ook een slok van te nemen. Een volle bus reed naar België alwaar uitgebreid werd gedineerd en het nachtleven onveilig gemaakt.

Zo’n dag werd op de Algemene Ledenvergadering voorgesteld als Agendapunt 6 ‘Goedkeuring brascursiebudget’. Misschien waren er eerder brascursies geweest in een andere vorm of met een andere naam, dus het terugzoeken in de ALV-notulen was geen overbodige bezigheid. Men komt dan een W.V.T.T.K. tegen waarin wordt gesteld dat “het leuk zou zijn voor alle commissies die “Simon” dit jaar heeft gehad of nog in werking zijn een excursie te organiseren buiten Eindhoven.” Verderop wordt er gesproken

van de “commissie-excursie”. Hoe en waarom is de term commissie-excursie nog voor het plaatsvinden ervan veranderd naar Brascursie?

In het initiële voorstel ging relatief aan het vermogen van Simon Stevin zó veel geld om – zestig deelnemers á fl. 19,- per deelnemer – dat in de gangen van W-Hoog de commissie-excursie ook wel de ‘verbrascursie’ of ‘brascursie’ genoemd werd. De tweede commissie-excursie kende ‘brascursie’ ook slechts als geuzennaam, maar vanaf Simon Ster 8 van jaargang 1991-1992 werd het toch echt de Brascursie genoemd!

Dank aan de Secretaris voor de archiefondersteuning

39

ESR: Metaforum

Simon Ster 48.1 | november 2016

De zitplaatsen in Metaforum

Het blijkt nu al geen gemakkelijke opgave om een plekje te bemachtigen in MetaForum. En als je dan eenmaal een stoel hebt veroverd, kun je meteen maar beter de hele dag blijven zitten, want opgestaan is plaatsje vergaan. Met de nog verwachte toename van studentenaantallen lijkt een ware stoelendans aanstaande.

Gijs Bastiaanse Zodra de muziek is gestopt in het Eindhovense nachtleven en er de volgende ochtend weer gewerkt moet worden, vallen de studenten de nog beschikbare werkplekken aan. Als ze een plekje hebben gevonden, gaan de koptelefoons op, gaat de muziek weer aan en kan de stoelendans verder. We zijn nu op het punt gekomen dat nog slechts een aantal plaatsen beschikbaar zijn, maar ook die zullen, als we uitgaan van de huidige groeiprognoses, spoedig worden bezet.

Allemaal leuk en aardig die MetaForum-stoelendans dag in dag uit, maar hoe lossen we het probleem van de spitsuren in het MetaForum op? Gelukkig heeft de universiteit niet stil gezeten. De nog beschikbare plekken zullen gemakkelijker worden gevonden en gereserveerd met behulp van het nieuwe Book My Space-systeem. Dit platform is al een hele stap in de goede richting om het capaciteitsprobleem de kop in te drukken.

Maar wat moeten we met de nog eens 3.500 Fontys-studenten, die vanaf 2020 in het voormalige TNO-gebouw worden gehuisvest? Voor deze groep studenten is de oversteek naar het MetaForum straks snel gemaakt en ook deze nieuwkomers zullen al snel

doorhebben dat ons MetaForum de place to be is. Wij maken ons zorgen om het effect dat deze instroom zal hebben op de drukte in MetaForum en gaan daarom samen met het universiteitsbestuur bekijken in hoeverre de verwachte problemen voorkomen kunnen worden.

Als Eindhovense Studentenraad zien we graag dat zoveel mogelijk studenten een plaats wordt geboden om rustig te kunnen studeren op de campus en we houden de groeiontwikkelingen daarom ook nauwlettend in de gaten. Want met zâ&#x20AC;&#x2122;n allen rondjes rennen om een stoel, dat wordt een dolle boel!

40

Microfab/lab

A unique microfabrication laboratory at TU/e

Since last year, the basement of Gemini-North houses a brand-new laboratory: the Microfab/lab. The Microfab/lab was officially opened on July 1st 2015 by the mayor of Eindhoven, Rob van Gijzel, and the rector of TU/e, Frank Baaijens.

Jaap den Toonder This unique facility is used for research and education in the department of Mechanical Engineering, but youâ&#x20AC;&#x2122;ll also find students and researchers from other departments and even from other universities and companies in this lively lab. The movie on www. tue.nl/microsystems gives an impression of the possibilities and the range of techniques that can be used in the Microfab/lab.

Microfabrication: a field of mechanical engineers!

Mechanical engineers, and scientists doing research in mechanical engineering, traditionally deal with designing and realizing products, processes, systems, and equipment. Mechanical engineers, therefore, have a broad background, and must have knowledge about materials, design, construction principles, and fabrication methods. In recent decades, one witnesses a continuous development of new advanced products and applications like smartphones, automotive actuators and sensors, and medical instruments such as lab-on-chip, in which new fabrication methods based on micro- and nano-technology play a crucial role.

It is therefore of paramount importance that future mechanical engineers have knowledge of these modern fabrication methods, and preferentially even get experience with them during their education. This is important also for the many high-tech companies in our direct ecosystem, like ASML, Philips, and FEI.

To strengthen our education and research in this area, a new research group was started at our department in 2013: the Microsystems group led by prof. Jaap den Toonder, who had a previous career at Philips Research. The mission of this group is to develop and use micro-technology processes and materials to make novel microsystem for a wide range of applications: from microfluidic chips, to micro-actuators for lithography machines, to biomedical applications. Such a â&#x20AC;&#x153;fabrication groupâ&#x20AC;? needed a new fabrication lab, and this became the Microfab/lab.

Microfab/lab: a unique combination Whereas many companies and research institutes have production facilities specialized in one specific technology, the Microfab/ lab combines a whole variety of technologies. This ranges from a cleanroom for lithography to advanced 3D printers, and from laser fabrication to a room fit for working with biological materials.

The Microfab/lab offers its users the unique possibility to use all these various technologies at one location.

Another important aspect of the Microfab/lab is its low threshold to access. Very advanced cleanrooms like the Nanolab at TU/e, or the MESA+ institute at the University of Twente, are much more restricted in allowing people to come and work in the lab, as well as with respect to materials that are allowed to be used in the lab

41

Simon Ster 48.1| november 2016

(to prevent contamination). The Microfab/lab, on the other hand, is easily accessible to students and researchers, and is very flexible in allowing a variety of different materials to work with in the lab. The cleanroom of the Microfab/lab is indeed less advanced that those of the facilities mentioned above: the smallest feature dimensions that can be made is about one micrometer, but this is perfectly fine for almost all applications we are working on, and it enables the flexibility and easy access. On the other hand, access is of course not completely open: users must follow a safety course and get detailed instructions on the processes and equipment they want to use, before they get access to the lab.

project can be found in the Micro/fab lab, often making use of various technologies to manufacture devices, and building their own set-ups to test these devices.

The lab facilities The total surface area of the Microfab/lab is quite large: around 600 m2. It is divided in various lab rooms, each with conditions and facilities tailored to the activities that take place in the rooms. All of the rooms have names of famous scientist, which also reflect the type of work done in the rooms.

The Microfab/lab is located in Gemini and is managed by the Microsystems group, but the laboratory is also open to other departments of TU/e, as well as to other universities and companies we collaborate with. Also for these, microfabrication becomes more and more important. Next to mechanical engineers, you will therefore also find students and researchers from biomedical engineering, chemical engineering, and applied physics in the Microfab/lab. This means that the Microfab/lab is a vibrant meeting place where many different disciplines meet - and it is often at these interfaces of disciplines where beautiful new ideas start!

The Microfab/lab in education One of the main goals of the Microfab/lab is to facilitate education to our students. Therefore, the set-up of the labs is rather spacious to allow for larger groups of students to carry out projects in the lab. The lab is currently used in several Mechanical Engineering courses. In the bachelor’s course “4MC00 Experimental and Numerical Skills”, small groups of students, carry out a lab assignment in the lab. And, in the master’s courses “4UM00 Microfabrication Methods” (a Mechanical Engineering core course) and “4UM10 Microfluidics put to work” (a Mechanical Engineering specialization course), students need to carry out a lab project in groups of typically 4 students. In these projects, the groups need to design, realize, and demonstrate a microsystem, for example a microfluidic valve or a small display. All of the equipment of the lab is in principle available to the students for their projects, and based on their own design they have to choose and use the most appropriate ones. Without exception, the students are always very enthusiastic about this hands-on experience.

In addition, students doing their BEP or their MSc graduation

The Tesla room could be called a “rapid prototyping” room. This is one of the rooms that are used heavily by students, since most of the equipment in the room can be relatively quickly mastered.

There are two laser systems: an excimer laser for creating fine structures, mainly in polymer materials down to 10 microns, and a CO2 laser cutter for courser work. Also, two 3D printers are present in the Tesla room” a standard Fused Deposition modeling 3D printer, and a special one that allows for 2-component printing (for example combining a hard plastic with an elastomer). A micro-milling machine present in the Tesla room makes it possible to mechanically machine materials down to dimensions of 100s of microns. Finally, there is some more general equipment in the Tesla room like a soldering station and precision cutting machine.

The Feynman room is the cleanroom of the Microfab/lab. The lighting conditions and the air treatment are precisely controlled.

The cleanroom contains all of the processes that are needed to do

42

photolithography down to dimensions of a micron. For deposition of thin films, there are a spin coater and a sputter coater; the latter enables to sputter two different materials in one go.

For photo-curing, several advanced UV illumination stations are available. A whole row of chemical fume hoods is present for chemical processing such as etching. Important in cleanroom processing are also surface modification techniques, for which a plasma etcher, a UV-ozone treater, and a Corona gun are available. Heat treatments can be done with several ovens and heating stages. We also have a special advanced inkjet-printing machine for precise material deposition.

The Maxwell room and the Newton room are labs with equipment ranging from electromagnetic actuations set-ups, optofluidic equipment, an atomic force microscope (AFM), to a Particle Image Velocimetry (PIV) system.

Since many of the modern applications of microsystems are medical or bio-medical, the Microfab/lab also contains a special room that is equipped and certified for working with biological materials: the Darwin room. Here, youâ&#x20AC;&#x2122;ll find special safety cabi-

nets and incubators for working with biological cells and tissues, and advanced microscopy for imaging biomaterials.

Finally, we have the da Vinci room, which is not a room for fabricating things, but it is rather the lab in which the devices and microsystems that are made in the other rooms are tested. So, in this room you will find many advanced microscopes, pressure and pumping systems, electronics, as well as specialized set-ups built by students and PhD candidates.

Indeed, having all these different technologies in one lab is quite unique. The picture below gives an impression of different devices made in the Microfab/lab, underlining the diversity of materials and processes that can be used.

Interested?

The Microfab/lab is managed by two lab managers: Ms. Sheen SahebAli (sheen@tue.nl) and Mr. Willie ter Elst (w.b.m.t.elst@tue.nl). If youâ&#x20AC;&#x2122;re interested in having a look in the lab, or if you think about making use of some of the equipment, please ask one of them!

43

Wegwijzer voor onderwijsvragen

Simon Ster 48.1 | november 2016

Waar moet ik heen?

Onderwijscommissaris, een functie waarvan niet altijd bekend is wat hij inhoudt. Zo is de Onderwijscommissaris verdwenen na het roepen van een drie letterige afkorting of loopt hij te zeuren dat een overleg geen lunch had.

Iedereen weet dat hij iets met boeken doet maar wat doet hij nou nog verder.

Victor Tanke Niet altijd is het meteen duidelijk waar de informatie te vinden is voor de vragen die je hebt. Als Onderwijscommissaris beantwoord ik dan ook veel vragen over uiteenlopende onderwerpen.

Nu wil een student natuurlijk ook zelf zijn antwoorden kunnen vinden. Daarom een kort stukje over waar informatie te vinden is. De grootste bron van informatie is te vinden op studiegids.tue. nl. Hier is alle informatie te vinden die een student maar zoek.

Enkele onderwerpen die te vinden zijn in de studiegids: • Opleiding en examenreglement (OER), alle regels waaraan je je moet houden met betrekking tot het onderwijs staan hier vastgelegd.

• Keuzevakken, alle mogelijke keuzevakken zijn hier vermeld.

Ook kan je daar zoeken naar keuzevakken die jij misschien interessant vindt.

• Belangrijke informatie die je ooit in een informatiecollege gehoord hebt is ook te vinden in de studiegids.

Naast de studiegids kan je natuurlijk je vragen ook stellen aan de faculteit.

De studieadviseur van de faculteit Werktuigbouwkunde is Tanja Krijgh. Als je vragen hebt over je studievoortgang of je wilt kijken hoe je het beste je vakken kan indelen als je een vak niet gehaald hebt, ga dan vooral langs bij Tanja. Ze is te vinden in de hal van Gemini-Zuid in kamer 1.121. Voordat je langsgaat kan je een afspraak maken via T.M.C.Krijgh@tue.nl.

Als eerstejaars kan je met vragen ook bij Marloes de Clerq-Maas terecht. Zij is te vinden in Gemini-Zuid 1.119 of te bereiken via M.M.deClercq.Maas@tue.nl. Als je vragen hebt over het onderwijs of de faculteit kan ze je altijd helpen of doorverwijzen naar de correcte persoon. Daarnaast is ze ook de coördinator van alle OGO-casussen. Dit betekend dat je haar moet mailen als je een OGO-vergadering hebt, maar heel ziek in bed ligt.

Een belangrijke locatie om verder van op te hoogte te zijn is het onderwijsbureau van de faculteit. De plek in het gebouw is

waarschijnlijk bij iedereen bekend want daar lever je de verslagen voor OGO in. Naast het inleveren van verslagen kan je hier ook een uitdraai van je vakkenpakket aanvragen of zaken regelen met betrekking tot vakken. Ben je vergeten je in te schrijven voor een vak vanwege speciale omstandigheden meldt dit dan bij het onderwijsbureau. Zij zullen je hier dan mee helpen.

Naast de faculteit is ook ondersteuning van studenten te vinden in Metaforum. Op de eerste verdieping aan de achterkant van het gebouw zijn de balie van de dienst Onderwijs en Studentenservicecenter, ook wel bekend als STU, de reproshop van de universiteit en het notebookservicecenter te vinden. Van links naar echts: STU is de algemene onderwijsadministratie en hier kunnen ze je helpen met alles van het betalen voor het te laat inschrijven voor vakken tot je inschrijving bij de universiteit. In de pauze staat er meestal wel een korte rij dus het zou kunnen dat je even moet wachten voordat je geholpen wordt.

De reproshop is de locatie om je dictaten voor vakken te kopen.

Op de balie ligt een map waarin per vak bijgehouden wordt welke dictaten beschikbaar zijn. De map is niet altijd up-to-date dus check oase altijd even of een dictaat beschikbaar is. Naast dictaten kan je hier ook pennen, schriften en kleding van de TU/e kopen. Altijd al een TU/e trui willen hebben? Ga hem dan daar halen! Ook betaal je hier voor het gebruik van de printshop die er naast te vinden is.

Als laatste heb je het notebookservicecenter. Hier kan je terecht voor alle vragen met betrekking op je laptop. Je kan dus niet terecht bij de ICT helpdesk in de faculteit, deze service is voor studenten centraal geregeld bij het notebookservicecenter. Een tip als je naar het Notebookservicecenter gaat: maak je laptopscherm en toetsenbord even schoon.

Als laatste kan je natuurlijk altijd bij mij, Onderwijscommissaris van het 12de Lustrumbestuur, terecht. Ik zal mijn best doen om je vragen te beantwoorden of je naar de juiste plek te sturen.

44

Profiel: Walter

Ford Transit 2.0

Op de laatste zomerse Septemberdag van het jaar 2016 werd een voor ons inmiddels zeer bekend voertuig getest. Hoogstwaarschijnlijk één van de weinige voertuigen die zelfs een eigen naam mag dragen. Je raadt het al, dit keer werd onze eigen Walter op de proef gesteld. Misschien niet de snelste bolide, maar wel een mooie toevoeging voor onze vereniging.

Loes van den Beuken & Linus Klaassen De verenigingsbus heeft vier belangrijke aspecten waar deze goed op moet scoren. Hier hebben wij dan ook op getest; exterieur, interieur, rijervaring en laadcapaciteit.

Exterieur en interieur Walter ziet er zowel van buiten als van binnen degelijk uit. De bus verkeert duidelijk in goede staat en is netjes van stickers voorzien.

We worden echter nog voor vertrek geattendeerd op een klein sporadisch defect aan het raam aan de bestuurderszijde. Verder lijkt alles in orde.

Op het eerste gezicht vallen ons natuurlijk een aantal dingen op. Zo is de schakelpook bijvoorbeeld erg lang. En nee, niet een beetje lang: we schatten de lengte tussen de twee-en-een-halve en drie-en-een-halve meter. Verder valt ons op dat alle stoelen, de bestuurdersstoel uitgezonderd, niet verstelbaar zijn.

De airco leek met deze zomerse temperaturen bijna noodzakelijk.

Er zat echter een groot verschil tussen de verschillende standen van de airco. Waar stand 2 niet verkoelend genoeg was, zorgde stand 3 voor een iets té koude wind. Het raampje open bleek dan ook een beter alternatief. Althans; als dit werkte dan.

Specificaties

Walter

Motor

1998 cc 4-cilinder Diesel

Vermogen

92 kW (125 pk)

Aandrijving

Voorwielen

Topsnelheid

160-170 km/h

Verbruik

13.2 km/liter

Nieuwprijs

± €40.000

Zitplaatsen

9

45

Simon Ster 48.1| november 2016

Rijervaring Nou, tijd voor een proefrit. We zijn beiden meteen positief verrast over het goede overzicht dat je vanuit de verenigingsbolide over de weg hebt. Zelfs door de binnenspiegel kun je het verkeer achter je nog verbazingwekkend goed in de gaten houden, mits de laadruimte vrij is natuurlijk.

We besluiten richting ASML te rijden, om hier een mooie foto te schieten van ons door hen gesponsorde pareltje. De koppeling is voelt vrij zwaar, net als het schakelen zelf. Na het schakelen is er bij ons beiden soms enige twijfel of Walter wel in de juiste versnelling staat. Dit bleek in 100 procent van de gevallen wel het geval te zijn.

Met een vermogen van 92 kW trekt Walter toch nog krachtig op.

Met een provisorische meting meten wij een acceleratie van 0 tot 50 kilometer per uur in 3 seconden. Tot de 100 meten lieten de Nederlandse binnenwegen helaas niet toe.

De bus rijdt soepel op snelheden tot 120 kilometer per uur, en tot op deze snelheid is er ook geen last van windvlagen of geluidsoverlast in de auto. Dat we niet konden testen of Walter, net als vele busjes, gevoelig is voor windstoten valt te wijten aan het goede nazomerweer.

Laadcapaciteit Walter biedt zitplaatsen aan maar liefst 9 personen. Daarnaast heeft de bus al een vrij grote laadruimte. De laadruimte kan vergroot worden tot ongeveer 1.4 bij 1.4 bij 3 meter, indien de achterste 6 stoelen worden verwijderd. Omdat de hoeveelheid bier en de hoeveelheid golfballen die Walter kan vervoeren wel van belang zijn voor het eindoordeel dat Walter wordt toegekend, is hier een schatting van geprobeerd te maken.

Indien de bus volledig leeg is, op de zitplaatsen voorin na, is de inhoud 7440 L. Dit staat gelijk aan 248 bierkratten van 24 flesjes.

Walter kan zo dus met ĂŠĂŠn lading maar liefst bijna 6000 mensen van een biertje voorzien!

De berekeningen wat betreft de golfballen zijn iets complexer.

Hier frissen we onze opgedane kennis bij het vak Structuur en Eigenschappen van Materialen weer op. Om in te schatten hoeveel laadruimte de golfballen innemen, nemen we aan dat deze zich in het rooster met de hoogst mogelijke Atomic Packing Factor (0.76) vormgeven. Hier van uitgegaan blijken er maar liefst 138.997 golfballen in de belaadbare ruimte van Walter te passen.

Conclusie Bij ASML aangekomen staan we beiden een beetje versteld. Waar hier op de TU/e zo ongeveer op iedere collegeblok, poster of mok een ASML logo te vinden is, zijn ze op hun eigen complex nogal schaars. We vervolgen onze weg naar de High Tech Campus.

Walter is een zeer praktische aanwinst voor onze vereniging, die ook nog eens erg soepel rijdt. Er kunnen zowel veel personen als spullen mee vervoerd worden.

46

Disaster in Auditorium

Engineering Design Closing Event

Saturday the 29th of October was a tragic day for Auditorium as it was wrecked by a natural disaster. Luckily, around 1500 students were ready to act and rescue victims from the disaster area with their remote controlled devices (RODs).

Lisanne van Wincoop For the past few months the students have been working on building remote controlled rescue vehicles for the course Engineering Design. The RODs were put to the test during the Closing Event, where the students had to present their final designs to a jury and demonstrate their work during a 45-minute-long rescue mission in the disaster area in Auditorium. During this rescue mission, they had to save as many casualties as possible.

When the students entered the Auditorium, the groups were split into three parts: the steering team, the spotter and the rescue post. The steering teams consisted of 2-4 people per group and were positioned in Auditorium rooms 9, 10, 15 and 16. The spotters (one person per group) were free to walk the balcony outside the rooms and had to communicate information about

the location and status of the ROD to the steering teams inside.

Downstairs the rescue post students (also one person per group) were located. They delivered the ROD to the disaster area and were able to change batteries and perform maintenance on the ROD when needed.

47

Simon Ster 48.1| november 2016

Disaster area The disaster area gave the RODs plenty of challenges to overcome; Ramps were built, a lot of the casualties were located in water and there was an area in the dark with strobing lights.

However, many of the RODs chose to stay in open areas where it seemed relatively easy to find casualties. This plan backfired a bit due to the streamers that were spread out around the floor and ambushed some of the RODs.

RODs gripper. Luckily, the groups could laugh about it and turned it into a game of bumper carsâ&#x20AC;Ś

Friendly competitionâ&#x20AC;Ś

Innovative ideas

The rescue missions were split up into 4 sessions in contrary to last year when one large rescue mission was held in Gemini-Zuid.

This year, there were around 72 RODs driving around the disaster area per session. One would think that these RODs were all working for the common good of rescuing as many victims as

During the course, the students were challenged to put their minds to work and create innovative designs. Many of the groups took this opportunity and some very interesting designs were made. For example, a ladybug (who does not want to be rescued by a ladybug), a zeppelin, hovercrafts and RODs that picked up victims by sucking them up. Especially the zeppelin caught a lot of attention as it was able to fly and maneuver very smoothly.

possible. However, when observing the rescue mission, snatching a victim away from another ROD appeared to be a fun sport. This did not always go very smooth though. During the third session one of the RODs rammed another ROD which broke the latter

50

Sterrenhoekjes Geniet mee van deze volkomen uit hun verband gerukte uitspraken, verpraatsels en vertypsels. Mocht je er nog meer horen: aarzel niet en stuur de uitspraak en context op naar sterrenhoek@simonstevin.tue.nl!

Brandweer: “Als we moeten opschalen bellen we de corpsen.

Sebas: Oh het E.S.C?” Brandweer: “Nee.”

Willekeurige man: “Jullie zijn allemaal mannen, waar zijn de vrouwen?”

BACo: “Hebben we niet.”

Willekeurige man: “Ik ook niet.”

Niki over de waardeloze app van het CIC: “Als ik een drol op een toetsenbord leg, heb ik een betere app.”

Daniël: “Niki, kom hier. Ik moet je echt even motorboaten.”

Niki: “Best wel kut dat ik wel een leven heb.”

Random Nijmeegse chick: “Wat doen al die ballen hier?!”

Olaf van Buul over 58: “Ik heb veel oud-Besturen meegemaakt, maar jullie zijn wel echt de ergste.”

Kevin: “Ik ben toch brakker dan ik gisteravond had verwacht.”

Loes: “Niki jij bent toch Masterstudent?”

Niki: “Ja.” […]

Bas: “Ik ook.”

Loes: “Ja Bas van jou wist ik het al.”

Niki: “Van mij niet dan?”

Loes: “Nee bij jou kan ik me dat niet voorstellen. Jij komt gewoon niet slim over.”

Roderik van Stratum: “De student is als een blank canvas dat beschilderd dient te worden met de kennis die wordt vergaard tijdens de academische periode die het leven aan de universiteit vormt.” …..

Roderik: “Mag ik een teiltje? Ik moet kotsen van mezelf.”

Erik Homburg komt een emmer halen in de Simonkamer Bart: “Moet je kotsen?”

Erik: “Ja, ik zit tentamens na te kijken...”

Niki en Luuk spelen Fifa Niki: “Sebastiaan heeft gescoord!”

Esther terwijl ze voorbij loopt: “Daar geloof ik niks van.”

CoBA na de CoBo in het bijzijn van de Zeilwagencommissaris: “Sjors, niet tegen Kevin vertellen maar ik vind beunen stiekem wel een beetje leuk.”

Luuk: “Ik heb ook gewoon gebeund en ik durf er voor uit te komen!”

Sylvia: “Nu kan ik vandaag nog steeds niks!”

Anton Duys:“Is een BH eigenlijk niet ook gewoon een borstzak?”

Contest This Simon Ster we’ve got a new contest! The prize we’re giving away is a smartwatch! Would you like to get a chance at this wearable?

Antwoord 47.5 In de vorige Simon Ster stond de volgende prijsvraag:

Vraag Submit your answer in the Simonkamer (Gem-N 1.61) or send an e-mail to redactie@simonstevin.tue.nl with your name. The prize will be raffled from the correct submissions and we’ll publish the winners in the next Simon Ster.

Contest 48.1 What’s the minimum surface area of a rectangular strip of paper with a width of 12cm and one red side to fold a cube with all sides red?

powered by:

Zorg er met de getallen 1 t/m 16 voor dat de telling in elke richting (diagonaal verticaal en horizontaal) in een 4x4 matrix gelijk is aan 34.

Oplossing Er zijn meerdere oplossingen mogelijk, hier is een voorbeeld: 4

9

5

16

15

6

10

3

14

7

11

2

1

8

12

13

De winnaars zijn Tiemen Schuijbroek en Floris de Haan. We nemen contact met ze op voor de fietsen!

CAREER

DARE TO DISCOVER THE BEST YEARS OF YOUR LIFE AT D A M E N , Y O U C A N S T E E R Y O U R O W N C O U R S E At Damen, it’s all about ships – it’s what we do, it’s who we are.

We design them, we build them, we service them. We live them!

Right from day one you will be given the freedom and responsibility to chart your future course with us.

We challenge you to be innovative and entrepreneurial within a diverse and international organisation.

Whether it’s about your part in the Damen Business Course, an internship or graduation project or your first career step at one of our yards worldwide, we will be there to help you discover your talents and develop them further.

AD2016 139

Check out career.damen.com or contact us to start your future best years at Damen.

CAREER.DAMEN.COM

1. exams 2. exams 3. exams 4. exams 5.

6.

7 . exams 8. exams 9. exam exams 10. exams 11. exams 12.

13.

14. opening lustrum 15. draai- en freescursus 16. company presentation 17. dies borrel 18.

19.

20.

21. trainingsdagen trainin 22. trainingsdagen 23. trainingsdagen 24. trainingsdagen 25. trainingsdagen 26.

27.

28. meiscie activiteit 29. company visit 30. company presentation / commissiebattles

sinterklaasborrel 1.

2.

3.

4.

5. alv 60.2 6. company presentation / w-feest 7.

8.

9.

10.

11. lustrum-activiteit 12. baco-activiteit 13. company presentation / reaccie-activiteit 14.

15.

16.

17.

18.

19.

20. company presentation 21. kerstborrel 22. kerstlunch 23. christmas holidays 24. christmas holidays 25. christmas holidays 26. christmas holidays 27. chri christmas holidays 28. christmas holidays 29. christmas holidays 30. christmas holidays 31.

You can ďŹ nd our activities on facebook and our website

wsv.simonstevin.tue.nl