PIT! 03 Magazine door SCIO Groep

PIT!

03

Magazine over opvang en onderwijs voor medewerkers van de SCIO Groep

Samen van Start De stap naar Groep 1 is hooguit een drempel

Alles kan, als je het maar wilt Het realiseren van IKC’s

Met elkaar voor elk kind Onze maatschappelijke verantwoordelijkheid

Voorwoord

Beste lezer

D

e corona-maatregelen zijn bijna allemaal opgeheven en dat maakt dat ik gelukkig weer wat vaker op locaties kan komen en daar verschillende mensen spreek.

Wat mij is opgevallen tijdens deze gesprekken is dat de kinderopvang vaak wordt gekoppeld aan winst maken. Niet zo gek, want dat lees je ook terug in de media, bijvoorbeeld wanneer kinderopvangorganisaties in handen komen van grote, meestal buitenlandse, investeerders. Maar weet dat dat binnen onze organisatie anders ligt! Onze kinderopvang (zowel SKH als SKiK) is opgericht door idealisten. Emancipatie kan alleen als vrouwen ook economisch zelfstandig zijn, was de gedachte.

Om dat mogelijk te maken was

kinderopvang nodig. Dát is de basis geweest voor onze maatschappelijke kinderopvang.

niet zo anders dan openbaar onderwijs. Het welbevinden en de ontwikkeling van kinderen staat voorop.

Natuurlijk proberen wij het jaar altijd financieel positief af te sluiten, dat maakt het mogelijk om in de jaren daarna weer zaken aan te schaffen of te vervangen. Maar winst maken is niet het doel. Het doel is om goede, kwalitatieve opvang te organiseren die voor alle kinderen toegankelijk is.

Daarom zitten de uurtarieven voor het basispakket op het maximaal te vergoeden uurtarief, zodat ouders in aanmerking komen voor de volledige tegemoetkoming van de Belastingdienst. Daarom houden wij locaties open waarvan we al jaren weten dat ze niet altijd rendabel zijn maar wel heel noodzakelijk. Eigenlijk

De nieuwe pay-off van de SCIO Groep is daarom ‘Met elkaar voor elk kind’. Daarmee willen we duidelijk maken waar het ons in de kern om gaat. Hieronder lees je daar meer over.

Veel leesplezier!

Marjan

MVO

We willen elk kind de kans bieden te worden wie het wil zijn. Dat zien we als onze maatschappelijke verantwoordelijkheid en daar richten we onze kindcentra, ons onderwijs en onze opvang op in. In deze nieuwe rubriek lees je vanaf nu wat dat concreet betekent.

Met elkaar voor elk kind. Onze maatschappelijke verantwoordelijkheid

W

ist jij toen je solliciteerde dat de kinderopvang van de SCIO Groep behoort tot de maatschappelijke kinderopvang?

Weten ouders dit, als zij ervoor kiezen de zorg van hun kind aan ons toe te vertrouwen? En wat maakt het uit?

Kinderopvang is big business. Heel veel ouders zijn afhankelijk van kinderopvang om te kunnen werken en er is dus veel vraag naar. Zoveel zelfs, dat er sprake is van wachtlijsten. Daarbij komt dat de overheid de kinderopvang in toenemende mate toegankelijk wil maken voor ouders,

dus de vraag zal alleen maar groter worden. Dat maakt de exploitatie van kinderdagverblijven interessant voor commerciële partijen en grote investeerders. Kinderopvangorganisaties worden overgenomen met als doel er flink geld aan te verdienen.

En dat is nou precies het verschil met maatschappelijke kinderopvang. Daar waar commerciële bedrijven de winst gebruiken om de portemonnees van de aandeelhouders te vullen, zorgen maatschappelijke kinderopvangorganisaties ervoor dat de winst terugvloeit in de organisatie in de vorm van speelmateriaal, inrichting, coaching, opleidingen etc. Niemand hoeft er rijk van te worden, de kínderen moeten er beter van worden.

Maatschappelijke kinderopvangorganisaties kijken niet eerst naar winst- en verliesrekeningen, maar vooral naar de behoeften van kinderen en gezinnen. Locaties die verlies

draaien, houden we toch open, juist omdat ze zo belangrijk zijn voor hun omgeving. Toegankelijkheid van kinderopvang voor álle kinderen, ook van wie de ouders niet zo veel te besteden hebben, weegt voor ons heel zwaar.

De relatie die wij met ouders hebben is hecht en uniek. Wij kennen ze vaak al vanaf het moment dat zij hun baby naar de kinderopvang brengen. Daardoor kunnen wij een bijdrage leveren aan het ontzorgen van ouders, aan de ontwikkeling van kinderen, aan preventie en zorg rond onderwerpen als complexe scheidingen of armoede.

Wij hebben dus een belangrijke sociaal-maatschappelijke functie. Met onze unieke samenwerking tussen opvang en onderwijs, maar ook door onze stevige banden met gemeenten, jeugdzorg, verenigingen en culturele instanties kunnen en willen wij heel veel betekenen voor kinderen en hun familie. Dat kenmerkt maatschappelijke kinderopvang!

Een dagje meelopen

Welkom op de boerderij van KDV Roald Dahl 1

Als alle kinderen er zijn, start de dag met een cracker. Het werken op de boerderij kost veel energie!

2

De grondbox is omgetoverd tot weide.

Zo kunnen de jongste kinderen lekker op het ‘gras’ spelen met leeftijdsgericht boerderijspeelgoed.

4

Na even gespeeld te hebben in de weide, is het tijd voor de kleinsten om naar bed te gaan. De grotere kinderen gaan verder met het inrichten van de boerderij. De schapen moeten nog naar hun hok worden gebracht.

3

5 Wat heeft een schaap nodig in zijn hok?

Stro!

Willen de kinderen zelf stro maken, of gebruiken ze echte stro?

Zelf maken natuurlijk!

Dat is veel leuker én de kinderen zetten hun fijne motoriek aan het werk.

Scheuren of knippen, het maakt niet uit. Zolang er maar veel stro voor de schapen is!

7 Als de jongsten voor de tweede keer naar bed zijn, leest Joëlle de oudsten een boekje voor. Dat gaat natuurlijk over de boerderij.

Na al dat harde werken is het tijd om een broodje te eten!

Pedagogisch medewerker Joëlle heeft échte schapenwol meegenomen. Dat voelt heel zacht en laat een vetlaagje achter op je vingers. Het ruikt wel gek!

Alle kinderen die op het KDV zitten kunnen meedoen met deze voelactiviteit. De allerkleinsten laten vol verwondering hun vingertjes over de wol glijden en de oudste kinderen vertellen wat ze voelen en ruiken.

Zo ontdekt ieder kind het boerderijleven op een manier die bij de leeftijd past.

De groep is gevuld met allerlei boerderijdingen. Als de kinderen vrij spelen, zijn ze ook met het thema bezig.

6

8

Best practices

“Samen van Start werkt echt” Kinderopvang, onderwijs, de bibliotheek, buurtwerk, consultatiebureau én GGD beter laten samenwerken.

Als dat lukt, krijgen kinderen uit achterstandsituaties een betere start.

Het bewijs wordt geleverd op IKC Het Fluitschip en IKC De Ceder. ‘Het werkt echt.’

Caroline van der Heij

O

Marja van Schagen

uders die niet tegen hun baby praten, omdat ze denken dat het kind te klein is om dat te begrijpen. Ouders die niet kunnen lezen en daarom geen boekjes bekijken met hun peuter. “Het is geen onwil”, zegt Marja van Schagen, onderwijsadviseur en projectleider van Samen van Start dat anderhalf jaar geleden begon. “Het is onmacht.

Wij vertellen ze dat taalontwikkeling bij een kind begint met het horen van klanken. Dat je met je kind ook plaatjes kunt kijken en zelf een verhaaltje kunt verzinnen.”

Onbekend met de mogelijkheden Vijf jaar geleden werd Marja gevraagd na te denken over kinderen die op het moment dat ze aan de kleuterschool begonnen een aantal vaardigheden niet onder de knie bleken te hebben. “Dan heb je het over op je beurt kunnen wachten, zindelijk zijn, weten hoe je een potlood vasthoudt, kunnen delen en jezelf kunnen aan- of uitkleden.”

Juist deze kinderen zouden vanaf hun tweede naar een peutergroep moeten komen, concludeerden Marja en haar collega’s. “Maar mensen met een migratieachtergrond weten vaak niet welke mogelijkheden Nederland biedt. In Bulgarije bijvoorbeeld gaan kinderen pas op hun zesde naar school.” Consultatiebureaus zouden ouders moeten attenderen op de mogelijkheden, zoals het Samen van Start-project.

Koffiedrinken met moeders Wat Marja en haar collega’s ook bedachten: we moeten de ouders erbij betrekken. “Daarom hebben we de buurtmoeders gevraagd ons te helpen. Zij komen bij mensen achter de voordeur. Als ze een kinderwagen zien staan, bellen ze aan. Of ze vragen in de supermarkt aan moeders of ze Samen van Start kennen. Vervolgens nemen zij hen mee naar een ochtendje thee- of koffiedrinken op school.” Daar wacht ouderbegeleider Caroline van der Heij ze dan op. “Tijdens deze ochtenden leggen we uit wat wij doen. Op onze beurt leren wij beter begrijpen waarom sommige mensen het moeilijk hebben en hoe wij ze kunnen ondersteunen.”

“Wij begrijpen nu beter waarom sommige mensen het moeilijk hebben.”

Praktische hobbels Het ingewikkeldst, zegt Marja, is kinderopvang en kleuteronderwijs goed laten samenwerken. “Ze zitten in één gebouw maar het zijn twee werelden.” Ook praktisch zijn er hobbels. Zo staan de wet Kinderopvang en de wet op Primair Onderwijs een aantal plannen in de weg. “Wij wil-

Het SCIO gevoel van...

Tijdens een van de ochtenden met ouders en kinderen gaf Marja een doos met een legpuzzel erin aan een moeder. Die keek ernaar en vroeg wat ze ermee moest: die puzzel was toch helemaal kapot? Wij kunnen bedenken dat het leuk en leerzaam is om al die stukjes bij elkaar te zoeken en er een kloppend geheel van te maken, maar ouders die nog nooit een legpuzzel hebben gezien, denken dat het iets is wat stuk is en dus weggegooid kan worden.

len dat de peuters samen spelen met de kleuters, zodat ze als ze vier jaar zijn precies weten hoe het er daar aan toe gaat. Maar peuters mogen van de wet niet op een groot schoolplein spelen, zij moeten in een omheind stukje waar de kleuters niet bij kunnen.”

Het werkt Tussen nu en volgend jaar zomer beginnen nog acht scholen aan het project. Vijf jaar denkt Marja nodig te hebben om uit te vinden hoe Samen van Start in de praktijk het best werkt.

Ondertussen worden al heel mooie resultaten geboekt, zegt Caroline. “We zagen kinderen van ouders met een migratieachtergrond vaak te laat. Nu hebben we meer kinderen in het vizier. De stap naar groep 1 is nauwelijks nog een stap te noemen; hooguit een drempeltje. De kinderen zijn voorbereid, de ouders zijn meegenomen in het oefenen met hun kind. Het werkt.”

Mirjam Entius, clustermanager

V

anuit mijn liefde voor voetbal kijk ik naar onze organisatie als een vereniging. Ik zie mezelf als speler van deze club en dit is mijn verhaal:

In 1991 werd ik lid van een kleine vereniging, een groepje enthousiaste mensen, spelend in de vijfde klasse. Door de jaren heen, met hier en daar wat overnames en een fusie, zijn we uitgegroeid tot een behoorlijke vereniging met een groot ledenaantal en zijn we opgeklommen naar de bovenste regionen in de hoofdklasse. We zijn gegroeid in spelers, begeleiding, accommodatie, materiaal en in de clubkas.

Dat maakt het mogelijk om verder te kijken, naar de eerste divisie of zelfs eredivisie. We hebben immers “hoge verwachtingen”.

Ik ben een kind van de club en zou voor geen prijs overstappen naar een andere vereniging. Ik zie mezelf als basisspeler met veel ervaring, niet de spits die wil scoren. Anderen beter laten spelen is waar ik goed in ben. Ik sta niet op doel, maar loop de gaatjes dicht op het middenveld, waardoor ik de achterhoede kan ontlasten en de voorhoede kan ondersteunen.

Ik ben het verlengstuk van de trainer en probeer de vertaalslag in het veld te maken. Dit doe ik coachend, door aanwijzingen te geven, met een schouderklopje of een klein gebaar. Een echte “nummer zes”. Ik ben erop gericht om elke wedstrijd winnend af te sluiten, maar soms verliezen wij of spelen wij gelijk. Afwezigheid wegens een blessure komt niet vaak voor bij mij. Ik voel me thuis in het team.

De kracht van SCIO zit mijns inziens in het verenigingsgevoel: • Betrokkenheid • In contact blijven met elkaar • Verbinding zoeken • Individuele aandacht • Aandacht voor het grotere geheel Een club waar je graag bij wilt horen, waar je met trots het shirt van draagt. Waarvan je uit volle borst het clublied mee wilt zingen. Sportief … op weg naar de eredivisie.

De realiteit van het IKC

“Alles kan, als je het maar wilt” D Claudia Doesburg, voorzitter van onze Raad van Toezicht, zet zich al jaren in voor één pedagogisch klimaat en doorlopende leer- en ontwikkellijnen voor kinderen van 0-18 jaar. Zij heeft zich op landelijk en lokaal niveau hard gemaakt voor een integrale aanpak rondom de ontwikkeling van kinderen.

Een aanpak die voorbij bestaande sectoren, voorzieningen, structuren en systemen gaat. En ze weet als geen ander dat de integratie van kinderopvang en onderwijs niet altijd makkelijk is

Claudia Doesburg

e randjes opzoeken De verschillende culturen, wet- en regelgeving en besturingsprincipes maken dat integratie een ingewikkeld proces is, maar Claudia is van mening dat met een sterke visie, goed leiderschap, een praktische inslag én de wil om de randjes op te zoeken de organisatie echt heel ver kan komen. Alles kan, als je het maar wilt, daarvan is ze overtuigd: “Er is altijd een manier om iets wat in eerste instantie niet mogelijk lijkt, toch te organiseren. Het moet alleen wel goed verantwoord worden. Er moeten keuzes gemaakt worden en soms moet je de grenzen opzoeken, maar dat kan niet anders als je iets wilt doen dat nog niet vastgelegd is. Als je weet dat je met het juiste bezig bent, is er altijd een weg.”

Urgentie voelen Claudia is jaren bestuurder geweest bij Stichting UN1EK, een grote organisatie voor opvang en onderwijs in Vlaardingen en omgeving. Ook daar was ze al bezig met het realiseren van IKC’s. Vijf jaar nadat UN1EK zich hierop ging focussen, onderzocht ze hoe het kwam dat de ene locatie zich in die tijd voortvarend had ontwikkeld tot kindcentrum terwijl een andere slechts minimale stappen heeft gemaakt. Daar bleek urgentie de kritische succesfactor. “De locaties waarbij het voor de fusie heel goed ging, voelen minder de urgentie om de samenwerking op te zoeken”, legt ze uit. “Wil je écht iets met elkaar veranderen, dan moet de urgentie heel duidelijk zijn. In theorie snapt iedereen dat, maar in de werkelijkheid ga je daar snel aan voorbij.”

Hou de droom voor ogen…

Bijkomende complicatie kan zijn dat we het integraal willen doen. We zijn met veel en ieder heeft zijn eigen belangen, ambities en problemen. Claudia benadrukt het belang om voor ogen te houden wat de gezamenlijke droom of visie is, wat we willen voor ‘onze’ kinderen: “Stel jezelf de vraag wat de droom van de organisatie voor jouw locatie betekent en welke stappen je moet zetten om die droom ook op jouw locatie waar te maken.” Ze adviseert ons allemaal om elkaar scherp te houden op vragen als waarom we dit doen en of wat we nu doen bijdraagt aan onze droom: “Zorg dat het proces goed gewaarborgd wordt binnen de organisatie, zodat de droom die er is niet vervliegt of verloren gaat”.

… en heb geduld De transitie waarin we zitten is er een die tijd kost en geduld vraagt. Het is een proces waar we doorheen gaan, stap voor stap. Ook kleine stapjes zijn stappen!

“Verlies niet uit het oog waarom we dit doen”, is een laatste wijze raad. “Het is altijd makkelijker om apart kinderopvang en apart onderwijs te organiseren, maar hou elkaar scherp op de droom voor alle kinderen. Dat is tenslotte wat we allemaal willen!”

Ouders aan het woord

De betrokkenheid van ouders is wat de SCIO Groep betreft ontzettend belangrijk. Of het nu gaat om opvang of onderwijs, we beschouwen ouders als belangrijke partners in de opvoeding en ontwikkeling

van kinderen. Sommige ouders doen meer dan dat: zij zetten zich in als klassenouder, in de ouderraad of medezeggenschapsraad. Zulke ouders zijn Maarten en Charlotte voor het Ooievaarsnest.

Het woord is aan Maarten en Charlotte Hömann

“W

ij zitten samen in de OR van kindcentrum Ooievaarsnest: Maarten als voorzitter en Charlotte voor algemene zaken. Sinds onze oudste dochter op de basisschool zit, zijn wij betrokken bij verschillende activiteiten die de school organiseert. In groep 1-2 werd Charlotte gevraagd als klassenmoeder bij onze oudste dochter en toen onze jongste dochter twee jaar later ook op school kwam, is Maarten bij haar klassenvader geworden. Onze dochters (en wij ook!) vonden het allereerst heel erg fijn dat wij op school aanwezig waren bij activiteiten die voor hen best spannend waren, zoals de komst van Sinterklaas of het meedoen met feesten als carnaval.

Daarnaast is het ontzettend leuk om dingen voor de kinderen te organiseren, zoals een gezond en lekker

Paasontbijt, de versiering in het gebouw rondom feestdagen, of de materialen waarmee de kinderen hun sinterklaasfeest kunnen vieren. We genieten van de blije gezichten en hun mooie verhalen. Voor ons is dat meteen de beste motivatie waarom wij graag betrokken zijn bij de basisschool van onze dochters.

We vinden het bijzonder en belangrijk om deels mee te kunnen beleven wat de kinderen op school doen en kunnen iedere ouder of verzorger aanraden om ook op een of andere manier betrokken te zijn bij de plek waar je kind zo veel tijd doorbrengt. Dat merken we ook wel tijdens de jaarlijkse zomer- en winterfeesten die we organiseren en waarbij leerkrachten en (OR-)ouders elkaar ontmoeten: je ziet de vele betrokken ouders, opa’s en oma’s met elkaar genieten van hoe leuk het voor de kinderen is op school.”

Colofon Dit magazine verschijnt een aantal keer per jaar en is een uitgave van SCIO Groep voor alle medewerkers.

Van Dedemstraat 6BC, 1624 NN Hoorn 0229 743 743 www.sciogroep.nl info@sciogroep.nl

Fotografie Patricia Petrick, Esmeralda Ravensbergen Design Bourne Amsterdam Redactie Sanne Endstra, Esmeralda Ravensbergen en Caroline Sunnotel

Disclaimer De in dit magazine gepresenteerde informatie is in samenspraak met en met toestemming van de geraadpleegde bron tot stand gekomen. Samensteller SCIO Groep accepteert dan ook geen enkele aansprakelijkheid voor onjuistheden anders dan spellings- of interpunctiefouten.

Volg ons op