Brochure trainingsletsel

Trainingsletsel.

Bij het beoefenen van tal van sporten gaat het regelmatig mis en loopt men blessures op. Een bewijs hiervoor wordt onder andere geleverd door de ca. 1 miljoen sportblessures, die artsen in Nederland jaarlijks moeten behandelen. Hier volgen enkele cijfers.

-75% van de letsels ontstaat aan de benen.

-60% van de letsels ontstaat geleidelijk door overbelasting -40% van de letsels ontstaat plotseling -20% van de geblesseerden word doorverwezen naar fysiotherapeut of orthopedische chirurg.

De preventie van trainingsletsels dient een belangrijke plaats in te nemen om het grote aantal letsels terug te dringen. Om gerichte preventie te kunnen plegen moet men beter bekend zijn met oorzaken symptomen en eerst hulpmaatregelen bij letsels.

Voorkom van trainingsletsels In veel gevallen kunnen letsels worden voorkomen door een aantal richtlijnen op te volgen.

Training.

Door de principes van training nauwkeurig op te volgen, zal de kans op het krijgen van een letsel afnemen. De volgende punten zijn daarbij onder meer van belang.

Opbouw inhoud van de training.zorg eerst voor een goede basisconditie, vooral voordat met sportspecifiek gaat trainen. Zorg voor goede spierkracht, met name rompspieren, buik, borst, rug en schouderspieren.Voldoende rust en afwisseling in het programma zodat telkens andere structuren worden belast.Voorkom teveel schokbelasting op de onderste ledematen. (gebruik goed schoeisel en zo mogelijk een zachte ondergrond).

Warming up cooling down en stretchen.

Het doen van een warming up, cooling down en stretch oefeningen is onontbeerlijk tijdens het doen van sportbeoefening of bijvoorbeeld het lopen van een vierdaagse training Vakantie/ letsel.

Voorkom teveel en te lange rustperioden. Als men 3 tot 4 weken niet traint, is een even lange periode nodig om weer op het oude niveau terug te komen. Houdt hiermee rekening en blijf zo mogelijk 2 tot 3 maal per week trainen. Als een letsel is genezen, moet men gedoceerd (geleidelijk) opbouwen, zonder pijn, in overleg met een deskundige (er is kracht- en conditieverlies ontstaan in de rustperiode).

Eigen verantwoordelijkheid.

Neem verantwoordelijkheid voor eigen conditie en gezondheid. U kunt uw schermleraar, arts/ fysiotherapeut raadplegen voor advies.

Tapen en bandageren.

Het kan gebeuren dat na een letsel een gewricht nog niet helemaal stabiel is, terwijl het geen pijn doet en niet meer dik is. De kans op het terugkeren van hetzelfde letsel is dan vergroot. Tapen of bandageren kan deze kans verkleinen. Het basisidee van tapen en bandageren is dat de tape of bandage een zwakke plaats van het lichaam ondersteunt. Bewegingen die spanning zouden kunnen uitoefenen op de zwakke plaats worden door middel van de tape of bandage geremd.

Raadpleeg voor het aanleggen van een tape of bandage een deskundige. Een foutief aangelegde tape of bandage doet namelijk meer kwaad dan goed.

Materiaal.

Goed materiaal kan helpen om trainingsletsels te voorkomen.

Schoeisel: gebruik de juiste schoenen, behorende bij een bepaalde tak van sport. Let hierbij op stabiliteit, flexibiliteit, schokdemping, ventilatie, slijtvastheid en pasvorm.

Kleding: draag goed passende kleding die de spieren warm houdt en bescherming aan het lichaam biedt. Daarnaast is goede ventilatie belangrijk.

Rackets, fietsen etc: stem de materialen die men gebruikt af op het niveau en de lichamelijke (on)mogelijkheden Beschermingsmiddelen.

De meeste sporten hebben hun eigen specifieke beschermingsmiddelen, bijvoorbeeld masker bij het schermen, gebitsbeschermers bij boksen, beenbeschermers bij voetbal, de helm bij het wielrennen en een bril bij racketbal of squash. Voor alle beschermingsmiddelen geldt: ze helpen alleen als je ze draagt