Hockey International Augustus 2019 / Equipmentspecial

>

Het GRATIS magazine voor elke hockeyliefhebber

september 2019

NE

EM

M

EE

HOCKEY INTERNATIONAL

De Red Lions

maken droom waar

Arthur en Loic van Doren bevlogen broers

Xan de Waard Happy in Oranje

KAMPIOENEN!

<

CREATORS UNITE

FLX24 KROMASKIN KROMASKIN FLX24

CONTROL CO NTROL GAME TTHE H E GA ME © 2019 adidas AG © 2019 adidas AG

Inhoudsopgave

Liefhebbers

Met een bom van gouden confetti, uitgestort over de hoofden van de Nederlandse hockeysters, werd het Europees kampioenschap afgesloten.

Het was een beeld dat beklijft. Eva de Goede met die historische trofee, achter haar de feestende speelsters die steeds meer aan het oog werden onttrokken door de stortvloed aan goudkleurige snippers.

1 2 3 4 5

Dames pakken in Antwerpen wéér Europese titel

6 7

Xan de Waard is happy in Oranje

8 9 10 11 Thierry Brinkman: lange loopbaan is een illusie

12 13

Arthur en Loic van Doren, bevlogen broers

14 15 16 17 Genieten van puur plezier

18 19

Ashley Jackson lacht weer

20 21 22 23 24

Materiaal innovaties

25

Het psychologisch effect van materiaal

HOCKEY

INTERNATIONAL Colofon Bladmanager Ingmar Kuper Hoofdredactie Eric Korver Fotoredactie Frank Uijlenbroek Redactie Eric Korver, Rijcko Treep Fotografie World Sport Pics Vormgeving Rodi Media/Kirsti Konijn Druk Rodi Rotatiedruk BV Oplage 25.000 Verspreiding Gratis via de grootste hockeyclubs Verschijning Maandelijks

Redactie 06 55 86 64 41 Mail eric@korvermedia.nl Commercie 06 23 88 44 22 Mail ingmar@hockey internationalmagazine.nl Uitgevers Korver & Kuper Uitgevers AB Hofmanweg 5A 2031BH Haarlem 06 23 88 44 22 www.hockeyinternationalmagazine.nl FFU/WorldSportPics Vermeerstraat 1

7731SM Ommen 06 51 21 56 78 www.worldsportpics.com Druk Rodi Rotatie Druk Visseringweg 40 1121AT Diemen 020-398 0808

NB Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

Het was genieten.

Niet alleen voor de speelsters, maar ook voor de Hollandse fans op de tribunes van het tijdelijke stadion aan de Wilrijkse Pleinen. Tientallen – vooral – gezinnen waren afgereisd naar Antwerpen om zelf aanwezig te zijn bij de jacht op Europees goud van de beide Oranje-teams. Jonge meisjes en jongens, gestoken in de kleuren van de nationale ploeg, vergaapten zich aan hun idolen. Daar was dit EK zo kort over de grens een ideale gelegenheid voor.

Het volgende Europees kampioenschap is nog dichter bij huis. In Amsterdam om precies te zijn. Dan is de kans groot dat meer wedstrijden dan alleen die van het thuisland de aandacht krijgen die ze verdienen. Want als je één minpunt moet noemen van het afgelopen EK, dan is dat zonder twijfel de tegenvallende publieke belangstelling.

Ja, de wedstrijden van de Red Lions, die waren uitverkocht. Stampvolle tribunes en een fantastische sfeer. Maar de vrouwelijke evenknie, de Red Panthers, kwamen er al veel bekaaider vanaf.

Ook in België geldt: als je wint heb je vrienden.

En winnen doen de Belgische vrouwen nog niet zo vaak.

Het was soms schrijnend te zien hoe leeg de tribunes waren bij wedstrijden van pak ‘m beet de Engelse of de Ierse dames. Om het over de WitRussinnen maar niet eens te hebben. Zelfs bij Oranje waren de tribunes lang niet vol. Jammer.

Het gaf eens te meer aan dat de Belgen weliswaar fan zijn van de eigen ploeg, maar nog niet van hockey. En dat ligt in Nederland wel degelijk anders. Nederlanders zijn liefhebbers, die het ook aardig vinden te kijken bij die andere landen.

Omdat hockey boeit, ook als het niet om Oranje gaat.

Maar dat EK is nog ver weg. Eerst de Spelen in Tokio, en nóg eerder gewoon het eigen hockeyseizoen. De clubs ontwaken weer, de start van de competitie is aanstaande. Ook dat brengt weer vele duizenden hockeyers op de been, die de velden weer bevolken en de kantines laten bruisen van activiteit.

Al die mensen, al die hockeyers laten zich eenvoudig vangen onder diezelfde noemer als die Nederlandse fans op de tribunes in Antwerpen.

Liefhebbers.

Geniet van een mooi seizoen!

Eric Korver, Ingmar Kuper, Frank Uijlenbroek

Hockey International is een uitgave van Rodi Media en Korver & Kuper Media SchaatsNL werkt milieuvriendelijk en verantwoord.

Waterless Printing, ISO 14001 Grafimedia en KVGO.

SchaatsNL is geproduceerd onder gecontroleerde omstandigheden conform ISO 14001 Grafimedia getoetst door de SCGM, Certificaatnummer SCGM-MZ:2011.01.02

Covershoot is tot stand gekomen i.s.m. Hockey Republic.

September 2019 - Hockey International - 3

Dames pakken in Antwerpen wéér Europese titel

E

Eva de Goede heeft de beker in ontvangst genomen, de vrouwen van Oranje vieren feest.

(Foto’s WorldSportPics/ Frank Uijlenbroek)

En dat is de tiende!

va de Goede maakte al veel mee, won alle prijzen en kent als geen ander het klappen van de zweep op het hoogste podium. Toch maakte de Europese titel die Oranje in Antwerpen veroverde, diepe indruk op de captain, die zelfs licht emotioneel werd. ,,Ik ben zó ontzettend trots op deze meiden.’’

Het was, had natuurlijk ook Eva de Goede gezien, geen Europees kampioenschap als de meeste andere. Een blauwdruk leggen onder een groot kampioenschap is

sowieso al een onmogelijke opgave, maar inderdaad, het Oranje van bondscoach Alyson Annan belandde in Antwerpen in een situatie die de ploeg eigenlijk onbe-

Blij met de gouden beloning: (vlnr) Caia van Maasakker, Xan de Waard, Laura Nunnink, Ireen van den Assem en Eva de Goede.

4 - Hockey International - September 2019

kend is. Twee gelijke spelen in de eerste twee poulewedstrijden zetten het mes op de keel bij Oranje. Maar vervolgens bleek waarom Nederland het beste vrouwenhockeyteam van de wereld heeft. Twee galavoorstellingen en een finale vol strijd later stond De Goede toch weer met de trofee in haar handen. De tiende Europese titel voor Oranje, dat daarmee alle concurrenten lichtjaren voor is.

De Goede – de gouden confetti nog in haar nek – glunderde als captain van dit Oranje, waar de chemie tussen de meiden onderling uitstekend is en de samenwerking met bondscoach Alyson Annan prima verloopt.

Niemand raakte na die eerste twee teleurstellende resultaten ook in paniek. ,,Het begin was stroef, maar we hebben vertrouwen gehouden’’, stelde De Goede. ,,Ik weet wat we kunnen, ken dit team door en door.

De ontwikkeling gaat met ups en downs, en soms heb je downs nodig om weer een beetje te stijgen. Ik denk dat ons dat in deze week is overkomen. Heb ik getwijfeld?

Nee. De timing voor zulke resultaten was niet helemaal lekker, dat dacht ik wel. Maar de manier waarop we het daarna oppakken, was waanzinnig. Daarom kan ik bijna ook niet vertellen hoe trots ik ben op deze meiden.’’

Scherper

Maria Verschoor kon dat alleen maar beamen. ,,We zijn echt in het toernooi gegroeid na een start die niet bij ons paste. Normaal gesproken komen we redelijk makkelijk een poulefase door, maar nu was dat anders. Desondanks heeft er niemand getwijfeld’’, vertelde Verschoor. ,,We zijn rustig gebleven, hebben vertrouwen naar elkaar uitgesproken en gewoon doorgezet. En dan blijkt dat we ons die stroeve start nu konden permitteren. Misschien heeft die ons zelfs juist wel scherper gemaakt. Als team zijn we in ieder geval gegroeid.’’

Prettigste erfenis van dit EK naast de titel was natuurlijk het olympisch ticket.

Niet voor niets vierden de speelsters in de avond nog een feestje op de plaza bij het stadion in t-shirts met de tekst ‘Tokio 2020’ erop. ,,Die druk is eraf’’, vond De Goede. ,,We kunnen ademhalen, hoeven niet meer met kwalificatie bezig te zijn en kunnen nu vol de focus op Tokio richten. Als ik kijk naar de veerkracht die we als team getoond hebben, naar het zelfvertrouwen en naar de ambitie die we nog hebben, dan denk ik dat we nog heel mooie dingen kunnen doen met elkaar.’’

T

Oranje verslaat zichzelf

echnisch gezien verlieten de mannen van Oranje Antwerpen niet met lege handen. Er was immers die bronzen medaille voor het team van Max Caldas. Maar gevoelsmatig stond dat brons wel gelijk aan ‘niets’. De deceptie was groot bij Nederland, na de verloren halve finale tegen Spanje.

Eén wedstrijd waarin het even niet liep.

Eén wedstrijd waarin Oranje de grootste tegenstander was van zichzelf. Het kan in een groot toernooi altijd een keer gebeuren, maar niet in een halve finale waarin verlies meteen fataal is. Maar het overkwam Nederland wél. Een roedel tot op het bot gemotiveerde Spanjaarden verstoorde de Nederlandse droom van een Europese titel én een olympisch startbewijs. De cijfers 4-3 waren nog mild, de werkelijke verhoudingen waren dat niet.

Nederland speelde een kansloze partij, versloeg eigenlijk zichzelf, en kon pas na de Spaanse 4-0 iets terugdoen. Dat kwam hard aan.

Seve van Ass was daarom nuchter en eer-

lijk in zijn analyse van het toernooi. De captain van Oranje was zelfs na het winnen van brons nog altijd ontgoocheld over het missen van de finale. ,,Ik ben blij dat we winnend afsluiten tegen de Duitsers.

Dat is geen gemakkelijke wedstrijd na zo’n teleurstelling. Maar overall is het natuurlijk ontzettend zonde. We verliezen in het hele toernooi één wedstrijd, maar dat is wel de halve finale.

Dan is het meteen over. De manier waarop is heel pijnlijk. Die dreunde echt even na.’’

Dat had er, vervolgde Van Ass, vooral mee te maken dat niemand het debacle tegen de Spanjaarden zag aankomen. ,,We zaten er goed in, waren poulewinnaar met negen punten, zaten allemaal lekker in het toernooi en speelden een uitstekende wedstrijd tegen Duitsland.

Er was geen enkele aanleiding voor wat uiteindelijk gebeurde. Niemand voorzag dit en daarom hakte het er zo in.’’

Tegen Duitsland speelde Nederland zowel in de poule als om het brons een toppartij. ,,Klopt. Maar we had€en onszelf ook graag nog eens getest tegen de Belgen. Laten zien wat we kunnen en kijken waar we staan ten opzichte van die gasten.

Dat mocht helaas niet zo zijn.’’

Je leert van allebei iets. De vraag is wat we tegen Duitsland wel voor elkaar kregen en tegen Spanje niet. Daarmee moeten we aan de slag.’’

De twee potten tegen Duitsland neemt Nederland mee richting de kwalificatiewedstrijden voor Tokio. ,,Maar ook die halve finale’’, stelt Van Ass. ,,2ant het zou stom zijn als we alleen kijken naar de goede en positieve dingen.

P/Koen

Suyk)

n

n het bro

naar va

nd, win Nederla

oto: WS erpen. (F s in Antw

Belgische droom komt uit W

ereldkampioen waren ze al, de Belgen. Maar de mooiste prijs zou vreemd genoeg op papier van mindere statuur zijn. Europees kampioen worden in eigen huis, dat was de grote Belgische droom.

En die kwam op de Wilrijkse Pleinen uit. Na twee mislukte pogingen was het bij de derde keer wél raak.

In de finale werd de kroon op het werk gezet door een ontembare Belgische ploeg. Tegen Spanje, dat wel, waar de zuiderburen vurig hoopten op een confrontatie met de Hollanders. Lions tegen Leeuwen, mooier werd het niet. Maar dat kwam er dus niet van. ,,Jammer’’, vond Arthur van Doren. ,,Dat was de mooiste finale geweest.’’

Nu werden de Spanjaarden aan de kant gezet, met 5-0, net als eerder in de poulewedstrijd. Dat leverde een groot feest op voor het uitzinnige thuispubliek. De spelers zelf vierden tot in de kleine uurtjes op de plaza bij het stadion niet alleen de Europese titel, maar ook de directe plaatsing voor de Spelen in Tokio. ,,Het was geweldig om in zo’n entou-

rage voor de eigen fans die titel te kunnen pakken’’, vond Tom Boon. ,,De sfeer was elektrisch. Ik heb echt van elke minuut genoten.’’ En met een blik op zijn armen: ,,Ik krijg nog steeds kippenvel als ik er alleen al over praat.’’

Maar opvallend genoeg is die finale niet de wedstrijd van de Red Lions die in herinnering blijft. Dat is zonder twijfel de halve finale tegen Duitsland. Wie zegt dat Belgen niet uit hun dak kunnen gaan, had daarbij aanwezig moeten zijn. Ruim in het derde kwart stonden de Belgen nog

twee goals achter, maar met de fans vol achter zich ging de ploeg los. Op het moment dat Victor Wegnez zijn ploeg kort voor tijd op 3-2 bracht, ontplofte het stadion. Dat toonde nog maar eens aan hoezeer de Belgen inmiddels begaan zijn met hun nationale ploeg. En dat is na de eerste Europese titel zeker niet minder geworden. Ze missen, verkondigden de Belgen, nu nog één titel. Welke dat is, laat zich raden.

Xan de Waard happy in Oranje Z

e is nog jong, maar de status van talent is Xan de Waard al lang ontgroeid. In het huidige Oranje schaart ze zich zo langzamerhand misschien zelfs wel onder de sterkhouders van de ploeg, die in Antwerpen een gooi doet naar de Europese titel.

Kort na de Grand Final van de Pro League stapte Xan de Waard (23) op het vliegtuig.

Alweer. Alsof ze in het voorbije seizoen met Oranje al niet voldoende vlieguren had gemaakt. Maar dit keer was het plezier. Vakantie. ,,Even bijkomen na een lang seizoen. Dat was wel even nodig om weer tot rust te komen.’’ Ze ontspande zich ruim twee weken lang onder de aangename warmtevan de Griekse zon. Dat, zegt ze, was wel voldoende. ,,Ik ben altijd best snel weer fris. En die tweeënhalve week lijkt misschien kort, maar eigenlijk krijgen we niet vaak zolang de tijd. Ik heb er in ieder geval van genoten.’’

Die Pro League zelf was natuurlijk nog

wel even een fysieke aanslag na een seizoen dat van zichzelf al lang en slopend was. Aan de andere kant was de eindstrijd in Amstelveen ook een mooie graadmeter.

Oranje ontmoette er de rest van de wereldtop, wat een goede test vormde in de aanloop naar het EK in Antwerpen. De eindzege gaf nog eens een verdere boost op weg naar Antwerpen. ,,We hebben goed hockey laten zien in de laatste weken van het seizoen. Dat geeft altijd wel een boost’’, vindt De Waard. ,,En veel wedstrijden spelen vind ik altijd prettig. Dat toont ook een beetje aan waar je staat. En ik denk dat we goed op weg zijn.’’

Xan de Waard maakt inmiddels al een aantal jaar deel uit van Oranje. Ze evolueerde binnen het team van talent naar een speelster die je als gearriveerd mag beschouwen. Het is de ontwikkeling die ze doormaakte na de Spelen van Rio, waarna er sowieso veel veranderde bij Oranje. Routiniers als Naomi van As, Ellen Hoog en Maartje Paumen haakten af, waarna de hiërarchie van het team even flink door elkaar

6 - Hockey International - September 2019

werd geschud. Logisch gevolg: De Waard schoof op. ,,Ik denk dat ik best lang in de rol heb gezeten waarin er van mij als talent niet zo veel werd verwacht omdat ik vrij lang de jongste was. Dat veranderde inderdaad na Rio omdat er een aantal nieuwe speelsters bij kwam. Dan groei je zelf in een nieuwe rol, misschien meer een beetje een voorbeeldfunctie. Aan de andere kant heb ik nog steeds veel routiniers boven me, die uiteindelijk nog weer een andere rol vervullen.’’

Het is een proces dat inherent is aan de ontwikkeling van een groep. ,,Dat je daarin groeit is logisch. Soms gaat dat vanzelf, nu werd het wat versneld door de plekken die vrijkwamen. Dat is inderdaad op het veld, maar ook in de hiërarchie. Daarin is een soort tussengroep ontstaan, waartoe ik ook behoor. Ik ben geen jonkie meer, maar hoor ook niet echt bij de ouderen.’’

Als je Xan de Waard ziet spelen in het Nederlands elftal, haar ziet bewegen binnen de ploeg, dan wekt ze in alles de

,,De finale van Rio heb ik nog steeds niet kunnen terugkijken en dat ga ik niet meer doen ook. Dat zit wel diep, ja.’’

(Foto’s WSP/Frank Uijlenbroek)

indruk zich als een vis in het water te voelen bij Oranje. Ze lacht even. ,,Ik denk het wel’’, beaamt ze dan. Weer een lach. ,,Maar na die Grand Final was ik best moe, en lichamelijk toe aan vakantie. Misschien voelde ik me toen niet helemaal meer vis, maar daarvoor zeker wel.’’

Ze weet precies wat dat gevoel bij Oranje veroorzaakt, weet waarom de hele gang van zaken haar zo aanstaat. En duidelijkheid is daarbij het sleutelwoord. ,,Die duidelijkheid in alles vind ik gewoon fijn. In de hiërarchie, maar ook in het speelplan, in hoe we willen trainen, en wat ervan ons wordt verwacht. Daardoor kun je elkaar er ook op aanspreken als we dat niet zo doen, als we ergens een steekje laten vallen.’’

Dat is een samenwerking tussen bondscoach Alyson Annan en het team. Geen van die twee, stelt De Waard, kan het alleen. ,,De bondscoach niet, maar wij ook niet.

De bondscoach spreekt wel uit wat ze verwacht, is duidelijk in haar richtlijnen, maar laat daarna ook veel aan ons over. Daarbij is wel ruimte voor een eigen invulling,

‘Alles rond het team is duidelijk, dan voel ik me fijn’

Maria Verschoor, Xan de Waard and Laura Nunnink bedanken het publiek na hun gewonnen finale.

gen hopen,

had mo s verder dan ik aan zelfs wel iet pb loo jn mi in .’’ ik gewerkt ,,Misschien ben ik ook hard voor Xan de Waard: maar daar heb

zolang er maar gebeurt wat moet gebeuren. Dat werkt voor alle kanten prettig.’’

Aan de vooravond van al haar derde EK is de vraag gerechtvaardigd of Xan de Waard in haar loopbaan staat waar ze op haar 23e wilde staan. Moeilijk, vindt ze zelf. ,,Misschien ben ik zelfs wel iets verder dan ik had mogen hopen, maar daar heb ik ook hard voor gewerkt. Zes jaar Oranje is een lange tijd. Ik heb al heel wat wedstrijden gespeeld, heb veel ervaring opgedaan. De rol die nu van mij wordt verwacht, probeer ik zo goed mogelijk in te vullen.’’

Die rol bij Oranje laat zich wel vergelijken met haar rol bij de Stichtse, de club waarmee ze afgelopen seizoen weer de playoffs van de hoofdklasse haalde. ,,Misschien zitten daar wel meer overeenkomsten in dan ik zelf soms denk. Bij Stichtse heb ik wel meer een leidersrol al. Op de club zijn toch net iets minder mensen met ervaring dan bij Oranje.’’

Ze heeft het nog steeds naar haar zin bij de club uit Bilthoven. ,,Absoluut. We hadden afgelopen seizoen echt een steady groep, met veel duidelijkheid in en rond het team.

Ik denk dat ik die duidelijkheid nodig heb om me fijn te voelen, zowel bij Stichtse als bij Oranje.Daarom ben ik ook hee blij met Nettie en Lucas als coaches. En ik hoop

natuurlijk dat we het volgend jaar nog beter gaan doen.’’

Toch lijkt het voor de buitenwacht juist daar wel eens te wringen. Xan de Waard is een absolute topspeelster, die niet bij een absolute topclub speelt. Dan zou ze immers voor Amsterdam of Den Bosch moeten kiezen. ,,Maar waarom zou ik met Stichtse geen landstitel kunnen winnen’’, weerlegt ze. ,,We hebben goede versterkingen binnengehaald deze zomer.

Een nieuw seizoen biedt nieuwe kansen en dan is in mijn optiek niets onmogelijk. Maar voor alle duidelijkheid: als dat niet zou kunnen gebeuren, bleef ik hier niet hockeyen. Dan speel ik namelijk nergens om en dat is niet waar je zo hard voor werkt.’’ Ze laat een korte stilte vallen. ,,Eerlijk gezegd ben ik ook nog niet bezig met Stichtse nu. De focus lag de laatste weken helemaal op Oranje.’’

En met Oranje bedoelt De Waard natuurlijk ook het EK, dat voor Oranje de tiende Europese titel opleverde. Dat was voor Xan de Waard de tweede in de drie EK’s die ze in inmiddels al achter haar naam heeft.

Daarvoor moest de knop echter wel even om. Eerst was namelijk de Pro League het focuspunt.,,We wilden die Grand Final winnen. Daarna kwam de vakantie en vervolgens bouwen we op naar het EK.

Dat is het moment waarop zo’n toernooi echt gaat leven.’’ Van de Pro League genoot De Waard overigens volop.

Ik vond het supervet om naar al die landen te gaan, en uiteindelijk was de Grand Final natuurlijk ook een mooi feestje. Het is echt een leuk toernooi,`al ben ik wel blij dat er volgend seizoen wat dingen gaan veranderen.’’

In Antwerpen was Xan de Waard vervolgens een vaste waarde op het middenveld van Oranje. De Renkumse liet daar precies zien wat ze bedoelde met haar veranderde rol binnen het keurkorps van Alyson Annan. De druk die er vanaf de eerste wedstrijd al op Oranje lag, daar maalde ze niet om. Er werd immers niets minder dan de titel verwacht van Nederland. ,,Die verwachting is er ten aanzien van Nederland altijd, maakt niet uit aan welk toernooi we meedoen. Dat was nu gewoon niet anders.

En na die eerste twee wedstrijden hebben we ook laten zien waarom we het beste team van de wereld zijn.’’

Dat leverde dus niet alleen de titel op, maar ook rechtstreekse plaatsing voor de

Spelen in Tokio. En dat woog voor de vrouwen van Oranje bijna net zo zwaar als het kampioenschap zelf. ,,We hebben nu een heel grote stap richting Tokio gezet’’, vindt De Waard. ,,Niet alleen met die plaatsing, maar ook omdat we hebben aangetoond in het jaar voor de Spelen goed bezig te zijn. Want we kunnen er moeilijk over doen, maar de Europese toplanden zijn goede kanshebbers in Tokio, met daarnaast natuurlijk nog Australië, Argentinië en Nieuw-Zeeland.’’

In Rio kwam voor Xan de Waard een droom uit. ,,Een fantastische droom. En zo’n droom heb ik nu nog steeds. Ik wil heel graag in Tokio goud winnen, net zoals ik ook droomde van een Europese titel.’’ Bovendien is er haar veel aan gelegen een herinnering aan Rio uit te wissen. ,,In Rio zijn was heel erg vet, en dat vind ik nog steeds. Maar het resultaat heeft wel mijn beeld van het toernooi beïnvloed. Ik heb nog steeds die finale niet kunnen terugkijken en dat ga ik niet meer doen ook. Dat zit wel diep, ja.’’

September 2019 - Hockey International - 7

Huidige intensiteit volgens Thierry Brinkman niet zonder gevolgen

Lange loopbaan ale aankomen.’’

e fin rlies in die halv and zag dat ve m ie ,,N n. pe er tw nbroek an in actie in An tPics/Frank Uijle Thierry Brinkm Foto WorldSpor

T

hierry Brinkman draait al zo lang mee in Oranje dat je je makkelijk zou kunnen vergissen en hem zou scharen onder de routiniers. Maar de speler van Bloemendaal is zelf eigenlijk ook nog maar jong. Zijn erelijst lijkt een ander verhaal te vertellen. Brinkman heeft als 24-jarige al twee Europese titels achter zijn naam staan en veroverde in Antwerpen de zoveelste medaille op een groot toernooi.’’

De week die Thierry Brinkman en de ander mannen van Oranje achter de rug hebben als we elkaar spreken, was pittig. Zelf laat hij het woord ‘zwaar’ vallen. Maar verwacht van Brinkman geen klaagzang. Hij pakte, zegt hij, eigenlijk best prima de draad weer op, al leek de laatste wedstrijd van het vorige seizoen pas gisteren. ,,We waren wel toe aan vakantie. Die periode moet je dan zo goed mogelijk gebruiken om zo veel mogelijk te rusten en de batterij weer op te laden. Ook omdat je weet wat daarna komt. Maar daarna rol je er eigenlijk snel weer in. Dagen vol trainingen, dan kom je vanzelf weer in een ritme, vind je jezelf weer. En ik vind het best prima.’’

Zijn rust bestond uit twee weekjes Portugal. Vijftien dagen. ,,In principe lang genoeg’’, stelt Brinkman, die de derde week met wat ploeggenoten van Bloemendaal doorbracht met een beachhockey toernooi. ,,Lastig te zeggen of die drie weken lang genoeg is.Het had langer mogen zijn, maar met dit internationale programma kan dat niet.’’

Zestig wedstrijden Zijn opmerkingen komen precies op het moment dat voetballers hardop bezwaar maken tegen hun overladen kalender en het gebrek een rust. In de zomer moeten ze minimaal vier weken vrij zijn, stelt de spelersvakbond FIFPRO. Brinkman lacht. ,,Misschien hebben ze dat nodig. Maar als ik de wedstrijden zie vanaf vorig jaar september, met Bloemendaal, met de 4 Nations in Valencia, het WK, de Pro League, play-offs en weer Pro League, dan kom

ik rond de zestig wedstrijden, exclusief trainingen. Een dag voor de wedstrijd ben je al met die wedstrijd bezig, dus dat houdt in dat je per jaar al 120 dagen puur met wedstrijden bezig bent. Dat is veel. En dan zijn de trainingen nog niet eens meegerekend. Dan is het duidelijk dat een seizoen steeds intensiever en steeds voller wordt.’’

En dan, vervolgt Brinkman, is er wel eens twijfel. ,,Dan sta je je laatste week in Portugal toch weer jezelf naar de kloten te helpen op een loopband omdat je nog een week een krachtprogramma hebt meegekregen. Op die momenten vraag ik me wel eens af wat daar nog vakantie aan is.

Ik weet het, het is niet lang en de rest van de dag lig je weer bij het zwembad en misschien moet je dan niet zeuren, maar je vraagt je af of het nodig is.’’ Kleine pauze. ,,Blijkbaar wel. En dus doen we het.’’

Korter Brinkman is dan nog één van de jongere spelers. De ouderen hebben daar wellicht meer moeite mee. ,,Weet ik niet’’, stelt Brinkman. ,,Ik denk niet dat het lastiger wordt, maar ik denk wel dat door het intensieve programma carrières korter worden. Van der Horst stopte met 275 caps, Hertzberger is na de Spelen misschien de volgende en komt dan ook op 260 of zoiets. Dat is tegenwoordig wel een beetje de max.’’

Zijn vader Jacques Brinkman kwam tot 337 caps. ,,Dat is tegenwoordig echt een illusie. Er zijn wel jonge jongens als Jorrit Croon, die heeft er echt al veel. Zelf heb ik er ook redelijk wat, maar ik ben 24, moet nog echt lang doorgaan om op zulke aantallen te komen. De vraag is of je dit nog acht jaar volhoudt, met deze intensiteit.

Dat was vroeger gewoon makkelijker. Jongens die nu rond de dertig zijn beginnen niet zomaar aan een nieuwe olympische cyclus. Die maken misschien andere keuzes omdat het mentaal en fysiek te zwaar wordt of omdat ze andere dingen belangrijker vinden. Ik denk niet dat er nog mensen de 300 gaan aantikken. En da’s natuurlijk wel jammer.’’

Bronzen plak

illusie

Zelf hoeft hij die keuzes nog niet te maken.

Brinkman kan nog jaren werken aan een nog vollere erelijst. In Antwerpen werd daar nog een bronzen plak aan toegevoegd, maar Brinkman heeft niet veel woorden nodig om duidelijk te maken hoe hij van die medaille baalt. ,,Dat was echt heel teleurstellend.

We zaten er heel goed in, kwamen goed door de poulefase en dan verpesten we het zelf in die halve finale tegen Spanje. We hebben het echt zelf verkloot, heel dom.

Slecht, daar was iedereen het over eens. En veel meer woorden hoeven we daar niet aan vuil te maken.’’

En dat terwijl Nederland met name in de poulewedstrijd tegen Duitsland nog heel indrukwekkend voor de dag kwam. ,,Absoluut’’, beaamt Brinkman. ,,Daardoor zag niemand dit aankomen. Wij ook niet. Dat was misschien juist het irritante eraan, het onverwachte.’’

Nu moet het roer om. Het missen van de Europese titel betekent immers ook het missen van een rechtstreeks ticket voor Tokio.

,,Dat moet nu via de andere route, wat betekent dat we de kwalificatiewedstrijden moeten winnen. Laten we dat eerst eens doen, dan kunnen we daarna aan Tokio gaan denken. Plaatsing is nu het belangrijkste.’’ En aan Tokio worden de hockeyers toch wel herinnerd, zegt Brinkman lachend. ,,Op Papendal zien we elke dag het bord waarop wordt afgeteld naar Tokio. Daar ben je toch mee bezig.’’

Arthur en Loic van Doren genieten samen bij Red Lions

door Eric Korver

A

Bevlogen broers

rthur van Doren is al twee jaar op rij verkozen tot de beste hockeyspeler van de wereld, maar het meest trots is de Belg op zijn jongere broer Loic, die naam maakt als doelman. Ze groeiden in alles samen op. In het leven, in sport, in hockey. De band is hecht. Dat ze nu ook samen het avontuur van de Belgische nationale hockeyploeg beleven beschouwen de bevlogen broers Van Doren als het mooiste dat ze kon overkomen.

Arthur van Doren – van 1 oktober 1994 en speler bij Bloemendaal - was er in 2013 al bij in Boom, toen voor het eerst een Europees kampioenschap hockey werd gehouden op Belgische bodem. ,,Het grootste sportevenement dat België in lange tijd had georganiseerd’’, weet hij nog. Zijn broer Loic – 14 september 1996, doelman van Den Bosch – was er destijds ook bij. ,,In de tribunes, als supporter. Arthur zat er net een jaartje bij en ik was supertrots op mijn broer. Ze versloegen Duitsland in de openingswedstrijd. Een onwerkelijke stunt. Het grote verschil met het komende EK is dat de verwachtingen van de mensen nu heel anders zijn.’’

Ontwikkeling Want er is inderdaad veel veranderd in de tussenliggende jaren. De stuntploeg van toen is de wereldkampioen van nu. Met gelouterde en gelauwerde spelers en inderdaad een dito verwachtingspatroon.

Arthur en Loic van Doren kijken met plezier en trots terug op de ontwikkeling die het Belgische hockey de laatste jaren heeft doorgemaakt.

Arthur: ,,Die ontwikkeling is rond 2006 in gang gezet door onder andere de Nederlander Bert Wentink, waar een aantal heren ervoor koos volledig in te zetten op de jeugd. Ze hebben alles gedaan om meerdere generaties voort te brengen met als doel een olympische medaille in Rio. Dat was een beetje met een knipoog, maar uiteindelijk is dat met een zilveren medaille weg gelukt. Loic en ik zijn twee producten van die opleiding. Het is mooi te zien hoe het hele programma nu een geoliede machine is. Alle jeugdreeksen zijn goed omkadert, ze hebben budgetten, hebben programma’s. Het werkt gewoon. Mijn generatie is eruit voortgekomen, en de volgende staat klaar. Dat is die van Loic. Daarvan is er nu ook een aantal doorgegroeid in een team waarin de plaatsen heel duur waren. Jongens als Antoine Kina, Arthur de Sloover, Augustin Meurmans en Loic draaien volledig mee en voegen echt wat toe.

Ik vind het knap te zien hoe ze die oudere gasten eruit spelen.’’

Bijzonder Voor de twee broers is het bijzonder deel uit te maken van die ontwikkeling.

Loic: ,,Ja, da’s heel mooi. Wij hebben geluk gehad dat we aan het begin van het hele traject zaten. Wij waren 15, 16 jaar toen er over Rio werd gesproken. Dat was voor ons te kort, maar de jongens die Arthur net noemde waren voor Rio al in beeld en zijn daarna doorgegroeid. Het is mooi dat stap voor stap mee te maken. Voor mij was het extra speciaal omdat we Arthur al volgden.

Thuis stonden we midden in de nacht op om de wedstrijden in Australië te zien, om te kijken naar onze broer en zoon die in de nationale ploeg speelde. Op dat moment was ik nog echt supporter. Om dan zelf deel uit te maken van de Belgische ploeg, dat vond ik een heel speciaal moment.’’

Obsessie Ze waren thuis met z’n tweetjes. Twee broers, twee jaar verschil en een gedeelde obsessie voor sport. Daarmee werd al de basis gelegd voor de carrière die ze nu maken.

Loic: ,,Wij hebben geluk gehad met de manier waarop we zijn grootgebracht. We hoefden nooit verplicht te sporten, waren vrij om te kiezen wat we wilden en ons zo te ontwikkelen als sporter en als mens. Dat heeft ons ook gesterkt, daar ben ik van overtuigd. Zo breed sporten is een goede leerschool

voor jonge kinderen. Ik vind dat er nu te snel wordt toegespitst op één discipline, dat gaat ten koste van de ontwikkeling.’’

Arthur: ,,De keuze voor hockey ging eigenlijk vanzelf. Als je iets doet waar je goed in bent, dan doe je dat graag.

En iets dat je graag doet, doe je veel en als je iets veel doet word je er beter in. Dan is de cirkel rond. In die zin was de keuze voor mij snel gemaakt. Ik doe graag individuele sporten, maar ben ook altijd gefascineerd geweest door het groepsproces, door de stimulans van andere atleten die mij mee naar boven trokken en door interesses waar ik van kon leren.’’

Loic: ,,We hebben veel gedaan. Heel veel tennis, wielrennen, golf ijshockey, watersporten en sinds kort ook padel. De grootste drijfveer is altijd plezier geweest.

Natuurlijk willen we altijd winnen, maar het is wel belangrijk dat we er plezier aan beleven.’’

Arthur: ,,Absoluut. Elke sporter is competitief, maar wil ook lol hebben. Wij deden vroeger alles samen en hadden veel lol.

Toen hij heel jong was, wilde ik Loic nog wel eens laten winnen, maar al heel snel niet meer. Moest ik mijn best doen om niet te verliezen.’’

Loic: ,,We waren sportfreaks, hadden het altijd fijn samen en hadden gelukkig ook dezelfde interesses. Wilde de ene pingpongen en zei de ander dat het ‘echt niet kon’, dan was die al binnen een minuut overtuigd en stonden we twee, drie uur aan de pingpongtafel.’’

Arthur: ,,En niet gewoon overslaan hè.

Alles was bij ons altijd een wedstrijdje.’’

Het veld van Dragons, de club waar ze allebei tot vorig seizoen speelden, lag om

Loic

lfde interesses.’’

lukkig ook deze

dden ge fijn samen en ha dden het altijd ha ks, ea tfr or ren sp k Uijlenbroek) n Doren. ,,We wa (Foto’s WSP/Fran Loic en Arthur va

geveegd. Op zijn zeventiende was hij al tweede keeper, moest rijpen om een kans te maken, maar trainde zo goed dat andere jongens opmerkten dat we hem in de tweede seizoenshelft bij Dragons onder de lat moesten zetten.

Zeventien jaar, bij Dragons, toch geen kleine club in België. We werden dat jaar kampioen ook. Ik heb ontzettend veel waardering en ontzag voor wat hij heeft gepresteerd.’’

Loic: ,,Voor mij lag dat bij Arthur iets anders natuurlijk. Hij was er al, doorliep al die jeugdselecties en je kon verwachten dat hij op enig moment bij de nationale ploeg zou komen.

Maar op zijn zeventiende was dat toch wel een verrassing. En ik was ongelooflijk blij voor hem.’’

Avontuur

de hoek bij het ouderlijk huis in Brasschaat.

Arthur: ,,We zijn opgegroeid bij die club.

Liepen als kleine mannekes rond bij de wedstrijden van het eerste, gingen in de rust het veld op. Ik vind het mooi dat ik nu zelf zo’n rolmodel kan zijn voor jonge kinderen, dat er nu kinderen zijn die op school of tegen hun mama vertellen dat ze het allerliefste geen piloot willen worden, maar Red Lion. Dat is toch fantastisch?’’

Loic: ,,Die populariteit van hockey in België nu hangt natuurlijk wel samen met de resultaten. Niemand wil een team zien dat alleen maar verliest. Maar een wereldkampioen spreekt tot de verbeelding.’’

Respect Dat ze nu samen deel uitmaken van de Red Lions, maakt het verhaal van de twee broers alleen maar mooier. Dat voelen ze zelf ook zo. Arthur heeft

bovendien groot respect voor de manier waarop zijn jongere broer zich manifesteert en aarzelt niet om dat uit te spreken.

Arthur: ,,Samen in dat programma zitten is altijd speciaal geweest en nooit vanzelfsprekend. De goede band die we hebben versterkt dat gevoel nog eens. Ik weet dat er altijd van een keeper wordt gezegd dat hij veel kilometers op de teller moet hebben, veel ervaring moet opdoen. Maar Loic heeft daar vanaf minuut één de voeten aan

Allebei kozen ze in het afgelopen seizoen voor een buitenlands avontuur. Arthur van Doren verkaste naar Bloemendaal, waar coach Michel van den Heuvel hem al jaren eerder probeerde binnen te halen. Loic van Doren koos voor Den Bosch en ging daar in principe aan de slag als tweede doelman.

Arthur: ,,Van den Heuvel vroeg me al eerder, klopt. Maar vorig jaar was ik eraan toe.

Ik heb altijd bij Dragons gespeeld, heb superveel te danken aan die club, die altijd een speciale plek in mijn hart houdt. Maar ik wilde mezelf bewijzen in de Nederlandse competitie, wilde zien of ik ook daar het verschil kon maken en nieuwe dingen kon leren. Een nieuwe stap, een nieuwe stad, nieuwe cultuur. Voor mij klopte dat op dat moment gewoon. En het is me heel goed bevallen.’’

Loic: ,,Voor mij was dat eigenlijk hetzelfde. Ik heb het altijd naar mijn zin gehad bij Dragons, heb er veel

geleerd, maar was als keeper toe aan een ander team. Bij Dragons stonden er spelers van ongelooflijke kwaliteit voor me.

Een luxe. Maar dat betekende ook dat ik als keeper minder invloed op het spel kon hebben. Den Bosch is een club die me heel erg interesseerde. Ook daar wilden ze opnieuw gaan bouwen aan een team en van dat proces wilde ik graag deel uitmaken. Ik ga het twee jaar proberen, maar het bevalt me echt goed.’’

Arthur: ,,En ook daar doet hij het zelf.

Iedereen zei dat 22 jaar te vroeg was om weg te gaan, maar hij trok zelf zijn plan om de stap te maken. Zijn beslissing, zijn weg.

Er zijn weinigen die dat zo doen, en ik heb daar zóveel respect voor.’’

Lat hoger In het proces dat zich nu in België voltrekt wordt de lat steeds hoger gelegd. Maar niet alleen door de buitenwacht.

Loic: ,,Individueel en collectief leggen we die lat zelf ook al best hoog. Druk van buitenaf is er altijd, maar we zijn zelf ook ambitieus en realistisch. We beseffen echter ook hoe moeilijk het wordt straks Europees kampioen te kunnen worden. Dit EK is van een enorm hoog niveau, met Duitsland, Nederland en België. Iedereen wil vechten voor die titel én het olympische ticket voor Tokio. Je moet niet onderschatten hoe belangrijk dat is. Qua programma zit je dan in de drivers’s seat en da’s heel voordelig.’’

Arthur: ,,Ik denk dat dit een prachtig EK gaat worden. Ik geniet van de opbouw naar het evenement. Week na week merk je dat het meer gaat leven bij de mensen.

Straks spelen in dat volle stadion, daar kan ik nu al van genieten.’’

INTRODUCING THE

2019 STICK LINEUP AVAILABLE NOW AT DAKA, HOCKEYHOUT AND HOCKEYPOINT

EXPLOSIVE POWER

OPTIMAL VERSATILITY

DYNAMIC SPEED

EXTREME PRECISION

Engelsman hervindt plezier bij HGC en keert terug in Britse ploeg

Ashley Jackson lacht weer

M

ooiere symboliek was misschien niet denkbaar.

Ashley Jackson hervond het plezier in hockey in Nederland bij HGC en maakte vervolgens uitgerekend tegen Nederland zijn rentree in de Britse nationale ploeg.

Voor het hockey en voor de Britten is de terugkeer van de topschutter een zegen.

keerde voor zijn sport in de uitzonderlijke situatie dat hij als professional in competities over de hele wereld kon spelen. Dan is dit een verrassende keuze’, stelde de Engelse journalist Jonathan Drennan.

Maar Jackson zag hockey door de jaren heen veranderen tot een sport waarin de intensiteit van de trainingen onvoorstelbaar is. Drie olympisch cycli hadden Jackson mentaal en fysiek uitgeput en daarom moest het anders, ook al wist hij dat hij er

Ashley Jackson – van 27 augustus 1987 – geldt als één van de beste Britse hockeyspelers ooit. Cijfers zeggen in dit geval niet alles, maar wel veel. Jackson kwam voor zijn terugkeer 234 keer uit voor Groot-Brittannië en scoorde daarin 133 keer, meer dan welke Britse speler ooit deed in het nationale team. Jackson kwam drie keer uit op de Olympische Spelen en veroverde in 2009 met de Britten een historische Europese titel.

Maar zoals zoveel sterren is Ashley Jackson een eigenzinnig type. Net even anders dan anderen, en dat is misschien ook wel wat hem zo briljant maakt. Na de Spelen van Rio haakte hij opeens af bij de nationale ploeg. Hij kon het, legde Jackson uit, niet meer opbrengen. ,,Het spijt me voor de mensen die gedurende de vier jaar voor de Spelen om me heen waren. Ik was geen prettig persoon om bij te zijn’’, bekende hij. Na Rio keek Jackson eens goed in de spiegel. ,,Ik moest een beslissing nemen. Ging ik er plezier aan beleven mezelf weer door al die trainingen te worstelen?’’

Beslissing De vraag stellen, was hem beantwoorden, concludeerde Jackson. ,,Als je jezelf alleen al de vraag stelt wat je doet in topsport, dan ga je het zeker niet volhouden en word je absoluut nergens voor geselecteerd.’’ De beslissing was er: Ashley Jackson stopte met ‘team GB’.

Het alternatief was misschien verrassend, maar eigenlijk ook weer niet. Jackson legde zich toe op ijshockey. Puur om het plezier. ,,Ik wilde weer spelen met een lach op mijn gezicht en in ijshockey kon dat.’’

Zoals gezegd: niet helemaal verrassend.

Want Ashley Jackson heeft altijd iets gehad met ijshockey. Het was zijn eerste en misschien grootste liefde. ,,Ik begon al heel jong met ijshockey. Mijn opa speelde het en ik zag regelmatig mijn oom spelen. Ik vond het geweldig, maar moest op mijn dertiende stoppen vanwege de verplichtingen op school. Maar het is nooit uit mijn gedachten verdwenen, ook al kreeg veldhockey daarna de overhand.’’

een prijs voor ging betalen.

Maar hij kreeg er iets veel mooiers voor terug, redeneerde Jackson. Plezier. ,,Ik wist dat dit besluit me geld ging kosten.

Sponsoren, mijn toelage als international; dat zou allemaal verdwijnen. Maar ik heb nog nooit een sportieve beslissing gebaseerd op geld. Het ging me altijd om de sport zelf. Ik wilde ijshockey een kans geven, mezelf buiten mijn comfortzone begeven. En ik denk dat ik zeker geslaagd ben.’’

Verbijsterd Jackson meldde zich aan bij ijshockeyclub Basingstoke Bison, waar hij als semipro aan de slag kon. De Britten waren verbijsterd. ‘Jackson wordt beschouwd als één van de beste spelers ter wereld. Hij ver-

Kentering Maar ook bij Ashley Jackson kruipt het bloed uiteindelijk waar het niet gaan kan.

Hij speelde nog wel hockey, voor East Grinstead, de club waarvoor hij eerder ook

al vijf seizoenen uitkwam. Maar pas afgelopen seizoen markeerde een terugkeer naar een andere oude club een kentering bij Jackson. Hij sloot na een belletje van Paul van Ass aan bij HGC, de club die hij eerder al twee jaar diende. Het werd een succes. Voor HGC, voor Jackson. De club zag hem veel scoren en daarmee aan de basis staan van de kwalificatie voor de playoffs, de speler hervond het plezier in hockey. Daarin speelde Van Ass een voorname rol. Hij zag bijvoorbeeld hoe Jackson in de winterstop weer de ijshockeystick oppakte, maar Van Ass kneep een oogje dicht en werd terugbetaald door zijn sterspeler.

Ook de Britse ploeg profiteerde, want na een afwezigheid van drie jaar meldde Ashley Jackson zich een jaar voor de Spelen

in Tokio weer. Met frisse moed deze keer. ,,Ik ben echt blij dat ik terug ben en dat ik weer op het internationale podium kan terugkeren. Ik wil iedereen bij HGC bedanken die dat mede mogelijk heeft gemaakt, maar ook bondscoach Danny Kerry, die me nieuwe inspiratie en motivatie heeft gegeven’’, vertelde Jackson kort voor zijn rentree in de Pro League. ,,Ik kan niet wachten om weer aan te sluiten bij de groep en weer te genieten van hockey op het hoogste niveau.’’

Het goede nieuws voor de liefhebbers is dat zij ook weer van Ashley Jackson kunnen genieten. In mindere mate geldt dat voor HGC, die de Engelsman na een seizoen weer kwijtraakt. Jackson komt dit seizoen uit voor Old Georgians Hockey.

Ashley Jackson weer in actie voor de Britse ploeg. (Foto WorldSportPics/Frank Uijlenbroek)

September 2019 - Hockey International - 15

B

Wij zijn verhuisd!

Spanjestraat 2

T +31 (0)162 315609

5171 PE Kaatsheuvel

E info@verbunthockey.nl

The Netherlands

@ www.verbunthockey.nl

BY

Bekijk nu onze website

Parahockeyers beleven drie fantastische dagen bij EK in Antwerpen

H

Genieten van puur plezier

et was misschien een evenement in de kantlijn van dat ‘grote’ Europees kampioenschap, van het toernooi voor de beste hockeyers van Europa. Maar in die kantlijn werd uiteindelijk wel het meeste plezier beleefd. De parahockeyers van liefst elf landen genoten van de eerste tot de laatste minuut van hun eigen EK in Antwerpen. En zij waren niet de enigen.

In dat indrukwekkende stadion aan de Wilrijkse Pleinen, speciaal uit de grond gestampt voor het EK, komt normaal gesproken niemand zomaar op het ‘heilige’ kunstgras. Maar deze middag kan je bijna over de hoofden lopen. Overal grote groepen hockeyers, overal lachende gezichten.

Het is de middag van de parahockeyers.

Ingevlogen uit tal van Europese landen, verenigd door de passie voor een sport die ze nu op deze bijzondere plek mogen bedrijven. ,,Dit is echt wel heel gaaf’’, zegt de stralende Juan Andres. ,,We spelen natuurlijk wel vaker samen, maar in zo’n stadion en dan voor mij het eerste echte EK, dat maakt het wel heel bijzonder.’’ Hij maakt niet alleen deel uit van het Nederlands team dat naar Antwerpen is afgereisd, maar de 19-jarige parahockeyer is ook nog eens ambassadeur van de EHF Parahockey. En ook in die functie is Juan Andres tevreden. ,,Parahockey groeit.

Dat mag een beetje meer en een beetje sneller, maar het groeit nog steeds. Daar ben ik blij mee.’’

Eén lijn In dat opzicht zit hij helemaal op één lijn met Victor Brouwer, die binnen de KNHB verantwoordelijk is voor parahockey. ,,Dit EK voor parahockeyers wordt ook elke keer groter. Vooralsnog is het nog altijd een side-event van het gewone EK, net als twee jaar geleden in Amsterdam, maar het wordt zo langzamerhand zo groot dat we misschien wel moeten gaan denken aan een eigen officieel EK.

Dat is ook wel waar we met z’n allen naar streven’’, stelt Brouwer. Dat dit al over twee jaar gebeurt, is niet aannemelijk. ,,Dan is het EK weer in Amsterdam, zijn de parahockeyers er weer bij, maar weten we nog niet in welke vorm.’’

Aan het EK van dit jaar doen dus elf teams mee, die zich allemaal gewoon zelf hebben ingeschreven. ,,Het is begonnen als een gewoon toernooitje, en dat is het eigenlijk nog steeds. Maar je kunt denken aan een officieel EK met voorronden en dergelijke.

Belangrijk daarbij is wel dat het de doelgroep moet passen, want we denken altijd vanuit die groep. En dan gaat het er in de basis om dat we in Europa zoveel mogelijk parahockeyers actief krijgen en dat je de top dan dit toernooi geeft op de manier die bij hen past.’’

Brede lach Die ‘doelgroep’ poseert even verderop enthousiast voor de gebruikelijke teamfoto. Bronzen medaille om de nek, een brede lach daarboven. Brouwer ziet het met genoegen aan. ,,Dit is toch fantastisch? Het is zo ontzettend mooi geweest, en het plezier van al die spelers is ook zo ontzettend puur. Dat is het mooie van de parahockeyers. Als ze blij zijn, zijn ze ook écht blij. En iederéén is blij. Ik ben hier drie dagen geweest en ik heb drie dagen alleen maar genoten.’’

Dat deed ook Juan Andres en zijn ploeggenoten. Het klinkt een beetje als de reclame met in dit geval drie fantastische dagen, maar zo was het wel, vertelt Juan. ,,Er was ook de ene verrassing na de andere.

Eerst de Oranje-bus, daarna met het

eft de eer de

he Juan Andres

bezorgen al te mogen

wedstrijdb

Nederlands team meetrainen en vervolgens in dit stadion spelen. Ja, we hebben met de heren getraind. Was geweldig. Ik heb overgeslagen met Sander de Wijn en daarna hebben we shoot-outs gedaan tegen Pirmin Blaak. Ik heb ‘m verslagen. Dat was een heel mooi moment.

Iedereen was trots.’’

Plezier Uiteindelijk verlaten de Nederlandse hockeyers Antwerpen met brons om de nek. ,,Maar dat is niet het belangrijkste’’, zegt Juan Andres nadat hij zijn medaille heeft getoond. ,,Het gaat om hoe je speelt, om wat je doet.

En het gaat er vooral om dat je plezier maakt met elkaar.’’

Dat laatste gunt Victor Brouwer veel meer Nederlanders met een beperking. ,,Het liefst zien we natuurlijk dat ze dat plezier hebben op het hockeyveld, maar het belangrijkste is dat we die mensen sowieso aan het sporten krijgen, maakt niet uit wat ze doen.’’ De KNHB zet zich in ieder geval vol in om parahockey te laten groeien. Valt niet mee, legt Brouwer

voor een wed

anje. strijd van Or

uit. ,,Omdat de mensen er wel zijn, maar we ze nog niet hebben gevonden. Daarin hebben we in Nederland echt nog een uitdaging.’’

De bond zet vooral in op de scholen. ,,Deze groep zit doorgaans niet op het regulier onderwijs en dat betekent dat je gericht kunt werken. We maken ook heel veel reclames via de gemeente, en zetten maximaal in op communicatie via onder anderen Hockey.nl.

We helpen teams ook zo veel mogelijk met publiciteit, helpen zelfs met hun accounts op Instagram.’’

Alles om de reikwijdte van parahockey in ieder geval in Nederland te vergroten. Er zijn veel teams, er is een competitie, maar het kan en mag nog meer, vindt Brouwer. ,,Nu spelen de teams nog in zestallen, of achttallen. Eens in de twee, drie weken is er een competitiewedstrijd, maar het aanbod daarin moet omhoog. Nu moet zo’n team soms nog uit het westen naar het oosten van het land en dat is voor deze mensen extra belastend. Dat zien we graag anders. Aan de andere kant: ze doen het allemaal, en ze vinden het heerlijk. Zo’n competitiedag is echt een dagje uit, en dat zegt eigenlijk alles.’’

Het spelplezier spat eraf als de Nederlandse parahockeyers vrolijk de strijd aangaan in Antwerpen. (Foto’s WorldSportPics/Frank Uijlenbroek)

Advertorial

Hamstring- en liesblessures de baas

Steeds meer hockeyers ervaren de voordelen van de PRO Compressiebroek van

H

ockey is een blessuregevoelige sport. Spieren en pezen krijgen veel te verduren tijdens felle sprintjes, explosieve flats- en pushbewegingen en constant wenden en keren. Gelukkig ervaren steeds meer hockeyers de voordelen van de Herzog PRO Compression Shorts. Deze compressiebroek gaat hamstring- en liesblessures tegen.

Het tijdperk van noodgedwongen aan de zijlijn moeten toekijken is voorbij.

In de hardloopwereld zijn de Herzog kousen en tubes (kousen zonder voetstuk) inmiddels niet meer weg te denken. Herzog Medical staat bekend als de grondlegger en marktleider in de Benelux op het gebied van compressie binnen de sportwereld. Zonder twijfel heb je al eens Herzog producten op het hockeyveld gezien.

Zo dragen veel hockeyers de Herzog tubes onder hun scheenbeschermers.

Minder spierpijn. Hoe zit dat dan?

Kousen die het herstel bevorderen en blessures tegengaan…? Hoe werkt dat dan?

De Herzog PRO Compressiekousen komen uit de medische wereld en zijn doorontwikkeld naar de behoeften van sporters.

Door de relatief hoge druk verminderen de kousen de schokbelasting op de kuiten waardoor spierschade wordt voorkomen. Zo werken de kousen preventief bij kuitklachten, achillespeesproblemen en spierverrekkingen. Daarnaast wordt de bloedstroom vanuit het haarvatennetwerk richting het hart geoptimaliseerd. Hierdoor worden de afvalstoffen van het verbrandingsproces sneller afgevoerd en ervaar je als sporter minder spierpijn.

Topatleet aan het woord Dat de Herzog kousen daadwerkelijk doen wat ze beloven, staat vast. Zo toonde een grootschalig gebruikersonderzoek aan dat 78 procent van de Herzog gebruikers sneller herstelt na een training of wedstrijd.

Bovendien bleek dat 84 procent van de gebruikers minder blessures ervaart. Ook zijn er sporters die eenvoudigweg niet meer zonder de kousen durven te trainen.

Thijmen Kupers, meervoudig Nederlands kampioen 800 meter, is daar een voorbeeld van. Hij vertelt: “Ik heb jarenlang met achillespeesblessures gesukkeld en dat is nu eindelijk verleden tijd. Ik ervaar veel minder trekkrachten aan mijn achillespezen en merk daarnaast dat ik na intensieve baantrainingen sneller herstel.”

De hamstringbroek Het is een gegeven dat veel hockeyers vroeg of laat te maken krijgen met lies- of hamstringblessures. Vaak ontstaat een verrekking door een explosieve flats, een felle sprint of een abrupte keerbeweging. Hockey is een belastende sport waarbij veel rotaties optreden en het lichaam veelal in gebogen positie wordt belast. Dit vraagt om sterke hamstrings, heupen en liezen.

Om deze regionen te ondersteunen heeft Herzog Medical, met input van diverse sportartsen en fysiotherapeuten, de PRO Sport Compression Shorts ontwikkeld.

Deze compressiebroek is een uitkomst voor veel hockeyspelers. Zo speelt PieterJan Voerman, hockeyclub Schaerweijde, niet graag meer zonder: “Bij een liesbroek is het voor mij belangrijk dat deze stevig aanvoelt en dat ik toch vrij kan bewegen. De Herzog compressiebroek biedt mij die ideale combinatie waardoor

Hockey International Equipment special 2019

ik zonder angst voor lies- of hamstringblessures kan bewegen.”

Medische onderbouwing De pasvorm van de Herzog PRO Sport Compression Shorts is dankzij drie opmeetpunten exact afgestemd op de beencontouren van de hockeyer. Een afnemend drukverloop onder de bil zorgt voor een snellere terugstroom van het bloed met afvalstoffen. Tijdens het hockeyen ervaar je hierdoor minder vermoeide benen en neemt de kans op kramp aanzienlijk af.

Bovendien blijft de spiermassa compact door de gedoseerde compressie op het bovenbeen. Trekkrachten op pezen en aanhechtingen door fel aanzetten, sprinten en snel wenden worden sterk gereduceerd. De kans op het ontstaan van blessures neemt hierdoor aanzienlijk af.

Optimale ondersteuning Harald Herzog, directeur van Herzog Medical BV, is blij dat hij met de PRO Compressiebroek nu ook in de hockeywereld een bijdrage kan leveren aan het herstel en prestaties van atleten: “De ontwikkeling van deze compressiebroek is een langdurig en intensief traject geweest. Voor de ideale werking is namelijk een perfect drukverloop op het bovenbeen essentieel. Vandaar dat Herzog Medical drie meetpunten hanteert om de juiste maat te bepalen.”

Wil je meer achtergrondinformatie? Neem dan een kijkje op: www. herzogmedical.com. Wil jij zo snel mogelijk weer fit op het hockey-

Herzog!

veld staan? Vanaf 20 augustus profiteer je met de kortingscode ‘Hockeyinternational’ een maand lang van 10 procent korting in onze webshop: www.herzogcompression.com

Vanaf 20 augustus profiteer je met de kortingscode ‘Hockeyinternational’ een maand lang van 10% korting in onze webshop: www.herzogcompression.com

WWW .T

K-HOC KEY.C O

M

PERFO RMAN C

E • IN

NOVAT

ION •

DESIG

N TOTAL ONE PLUS GOLD

TOTAL ONE SERIES

TOTAL ONE PLUS SILVER

TOTAL TWO SERIES

TOTAL THREE SERIES

PROTECTIVE GEAR

BAGS

TK HO

VISIT

EXPER

US AT

THE N

CKEY

IENCE

EW ACCESSORIES

CENTE

R

GOALKEEPING

Smart Up Bu sine Gebou w 1 Un ss Center it 20 Ericsso nstraa 18 t2| 5121 M L Rijen

t: +31 161 - 788 112 | w: tk-hockey.com

TEXTILES

Ook in technisch opzicht staat de hockeywereld nooit stil

E

Innoveren is cruciaal

r is geen sport ter wereld waarin materiaal inmiddels niet een belangrijke rol speelt, en hockey vormt geen uitzondering. Sterker; revolutionaire technieken volgen elkaar snel op. En we hebben nieuws: het einde is nog niet in zicht. Dat blijkt uit een rondgang langs drie grote merken op het gebied van equipment.

Adidas is natuurlijk al sinds jaar en dag een merk dat veel waarde hecht aan vernieuwing, en die insteek is nooit veranderd. ,,Wij proberen altijd het meest innovatieve merk te zijn. In álle sporten. Daartoe werken we nauw samen met het Fraunhofer Institut in Duitsland’’, stelt Benjamin Frucht, hoofd marketing van adidas hockey. ,,Een ander. Voordeel is dat we technologie uit een andere sport kunnen importeren. Nieuwe carbontoepassingen bijvoorbeeld, of de Hypertex technologie van de nieuwste sticks. Dat is technologie uit de Formule 1.’’

Door de omvang van het concern heeft adidas een voorsprong, vervolgt Frucht. ,,In hockey zijn wij zeker het enige merk dat de mogelijkheden heeft zó innovatief te zijn en technologie te gebruiken die andere merken niet hebben. Adidas heeft een afdeling die zich puur bezighoudt met olympische sporten, terwijl we daarnaast ook productmanagers hebben die enkel met hockey bezig zijn.’’

Tijd vooruit De materialen die nu in de winkels liggen, zijn inmiddels ook al niet meer het allernieuwste. In de ontwikkeling is adidas altijd anderhalf tot twee jaar vooruit, vertelt Frucht. ,,Zo hebben we nu de schoen al klaar voor Tokio en komen we op het gebied van sticks binnen twee jaar met iets heel nieuws.

Maar daarover kan ik verder niets zeggen.’’

Het Duitse concern heeft ook veel spelers en trainers aan zich gebonden, die allemaal helpen met de ontwikkeling van materiaal. ,,De Fabela X vrouwenschoen hebben we echt samen met de atleten ontwikkeld, net als de 3D kop op de nieuwe sticks.

De spelers testen ook alles, en komen dan met feedback. Die testfase duurt meestal één tot twee jaar, pas daarna komt iets op de markt.’’ Opletten dus, want misschien spot je in de hoofdklasse wel iets nieuws.

,,Atleten spelen dus vaak al met materiaal dat nog niet verkrijgbaar is, ja.’’

Al 165 jaar Ook Grays houdt zich intensief bezig met het doorontwikkelen van equipment, en dat betreft in het geval van dit merk vooral sticks. ,,Daar doen we al 165 jaar in’’, vertelt Harald Windzakken van Grays. ,,Van houten sticks tot kunststof; we hebben alles meegemaakt.’’

Ieder jaar komt Grays wel met iets nieuws, vervolgt hij. ,,De afgelopen twee jaar hebben we de Probow Extreme uitgebracht, een sleepstick met 24,75 buiging laag onderin de stick en over het hele slagvlak een geul waardoor je de bal langer door de stick heen kan laten rollen. Zo gaat die ontwikkeling steeds verder.’’

Maar je zou zeggen dat het een keertje klaar is, dat je niet meer verbeteren kúnt.

Nee, zegt Wintraaken. ,,We hebben ook nog de binnenkant waar je dingen kunt aanpassen.

Wij hebben nu foam aan de binnenkant, waardoor de stick lichter wordt en ook een veel

gelijkmatiger balans heeft. Dat geeft weer een ander gevoel.’’

Grays heeft een eigen afdeling voor innovatie in zowel Engeland als Pakistan. ,,Daar wordt ook alles getest, onder andere door machines die de slagbeweging duizenden keren herhalen.

En ook wij werken vooruit. Grays is al klaar voor het seizoen 2020-2021.

En nee, ook wij kunnen daarover niets vertellen.’’

Meerwaarde Een merk dat heel groot is, maar zich heel breed richt op innovaties, is Osaka. Niet alleen als het gaat om sticks, maar ook schoenen en zeker kleding. ,,Ons designteam is daar heel sterk mee bezig’’, vertelt Muriël Kuyps, directeur marketing van Osaka. ,,Zeker de laatste vijf jaar kijken we echt naar de technologie en waar we met materialen en innovaties een meerwaarde kunnen geven.’’

Zo kanceerde Osaka net een nieuw type sweater. ,,Gemaakt van de speciale stof Silver Plus met een hydrocoating. Die laatste zorgt voor het afstoten van water en vuil. Gooi er water op en het rolt er zo af. Dat hebben onze tassen ook. Silver Plus zorgt voor het afvoeren van vocht en voorkomt geurtjes en bacteriën. Dat verwerken we ook in leggings en bh’s.’’

Osaka is daarnaast marktleider op het gebied van tassen. ,,Die zijn niet alleen waterbestendig, maar hebben ook verschillende compartimenten. Zo hoef je natte schoenen en kousen niet te vervoeren met je andere spullen. Dat slaat heel erg aan.’’

Heet van de naald En er komt een bijzondere nieuwe schoen aan, verklapt Kuyps. ,,Dat is heet van de naald. Tegen de Spelen in Tokio komen we met die schoen, die geen drie innovaties kent, maar echt vijftien of zo. Echt een revolutionaire schoen. Ik mag er niks over zeggen, maar ik heb al dingen gezien en dat is echt buitencategorie.’’

Innoveren, vervolgt Kuyps, is voor een merk het allerbelangrijkste. ,,Als je niet langer de New Kid on the Block bent, verwachten mensen dat je met nieuwe dingen komt waar ze iets aan hebben.

Daardoor hebben wij zo’n 250 atleten onder contract. In de finale van het EK stond vijftien spelers van Osaka. Zij zijn onze inspiratie. Zij geven aan wat ze nodig hebben, of met welk probleem ze zitten.

Dan kijken wij hoe we dat kunnen oplossen. We zien dat hun bevindingen ook van toepassing zijn op andere hockeyers. Wat de toppers willen, geldt uiteindelijk ook voor de gewone speler. Zo helpen we iedereen.’’

Materiaal heeft elke hockey nodig. Ook de jeugd wil graag het beste in de tas hebben.

(Foto’s WorldSportPics/ Frank Uijlenbroek)

Hockeysticks worden elk jaar beter en sterker, maar vooral ánders.

ROFY BLACK S.

VERKRIJGBAAR BIJ WWW.ROFY.NL & WWW.HOCKEYSPULLEN.NL

Toon Siepman en Taco van den Honert over de

Het juiste materia dat laatste procentje w Door: Rijcko Treep

S

peel jij beter met een stoere hockeystick? Loop je harder op de nieuwste schoenen of pak je als keeper meer ballen dankzij de duurste handschoenen? Voor sommige spelers is het hebben van het juiste materiaal een noodzaak, maar gaan ze er daadwerkelijk beter van spelen of zit het gewoon tussen de oren? Toon Siepman (66) en Taco van den Honert (53) laten hun licht schijnen over de psychologische effecten van equipment. ,,Als ik vroeger met een stick speelde waar ik geen vertrouwen in had, begon ik met een achterstand aan een wedstrijd.’’

Dat de ene speler er gevoeliger voor is dan de ander, staat volgens de oud-hockeyers als een paal boven water. Waar sommige spelers al het materiaal tiptop in orde willen hebben, interesseert het andere spelers weinig met welke stick of schoenen ze spelen. Volgens Van den Honert, sinds 2015 assistent-coach van Max Caldas, heeft dat vooral met karakter te maken. ,,Sommige jongens zijn heel precies in alles, terwijl anderen het wel prima vinden. Ik denk ook dat de spelers die er heel nauw mee bezig zijn thuis hun kleren allemaal heel netjes opvouwen’’, beweert de strafcornerspecialist van weleer.

Bij het Nederlandse mannenteam is Mink van der Weerden één van die spelers die ‘heel precies’ met zijn spullen bezig is. ,,Hij heeft zó veel wensen voor zijn stick. Als er ook maar iets niet helemaal klopt, gaat hij terug en vraagt hij om een aanpassing, net zolang totdat hij er een goed gevoel bij heeft’’, aldus Van den Honert. Zelf was de 215-voudig international ook veel bezig met de nieuwste trends in het hockey. ,,Ik vond het belangrijk dat mijn spullen in orde waren en ik moést de nieuwste stick hebben. Ik zat tijdens een toernooi vaak op de kamer met Floris Jan Bovelander en die interesseerde dat niet. Het enige wat hij belangrijk vond, was dat de stick zo zwaar mogelijk was. Ik dacht echt: hoe kun je daar nou mee hockeyen?’’

en hoeveel gram er links en rechts van het evenwichtspunt zit enzovoort.’’

In de loop der jaren heeft er een behoorlijke ontwikkeling plaatsgevonden in bepaalde spullen. Zo waren de sticks in het verleden van hout en kon men er zelf aan sleutelen. Tegenwoordig zijn de sticks van kunststof en zijn ze een stuk langer. ,,Het voordeel van nu is dat de merken precies dezelfde sticks maken. Ik was vroeger bijna drie uur bezig om vier goede sticks in een magazijn uit te zoeken’’, stelt Van den Honert. ,,Als je nu de juiste stick hebt gevonden, lijkt het me een rustig idee dat je meteen weer dezelfde kunt krijgen als er iets mee gebeurt.’’

Siepman merkt daarbij wel op dat de topspelers afhankelijk zijn van het merk waar ze door gesponsord worden. Als er een nieuw model op de markt komt, moeten ze daar onmiddellijk mee gaan spelen. ,,De sticks moeten natuurlijk wel in beeld komen’’, vervolgt de Brabander, die na het afgelopen seizoen besloot definitief te stoppen als coach. ,,En als de stick toch niet helemaal naar wens is, wordt hij snel weer ingewisseld.’’

Voorbeelden Behalve de sticks is een aantal spelers ook gevoelig voor schoeisel, stellen Siepman en Van den Honert. Volgens Siepman gaat het er niet eens zozeer om of het de nieuwste schoenen zijn, maar of ze goed zitten. ,,Als je brede voeten hebt, kies je vaak voor het merk dat schoenen maakt speciaal voor brede voeten. Spelers veranderen dan niet zo snel van merk.’’

Ook bij het Nederlands elftal vinden de spelers schoeisel van groot belang, zegt Van den Honert. ,,De schoenen moeten niet alleen lang meegaan, maar ook goede steun geven.’’

Slepers Volgens Siepman, die vooral naam verwierf als strafcornertrainer van onder meer Maartje Paumen, Bram Lomans en Van der Weerden, zijn het met name de ‘slepers’ die veel aandacht aan equipment besteden. ,,Voor hen wordt de sleeptechniek beïnvloed door de stick. De stick bepaalt voor een groot deel de snelheid en de richting.

De slepers weten precies waar de balans zit

Hockey International Equipment special 2019

k Uijlenbroek)

. (Foto WSP/Fran

Toon Siepman

Toch zien beide heren dat het voor de jonkies anders werkt dan voor profs. De jonge jongens en meisjes spelen het liefst met

ver de psychologische effecten van equipment

riaal kan net

e winst opleveren ek) /Frank Uijlenbro nert. (Foto WSP

Taco van den Ho

slaan. Voor het merendeel van de hockeyers heeft het materiaal zeker invloed op het presteren. Als je gaat sporten en je het echt goed wil doen, moet je materiaal in orde zijn.’’

Technologie Tegenwoordig worden er veel testjes gedaan met sticks (van carbon bijvoorbeeld) en schoenen (loop- of kunstgrasschoenen) om te kijken welk soort het best bij een bepaalde speler past. Deze nieuwe technologieën zorgen ervoor dat spelers optimaal kunnen presteren. ,,Ik vind het te ver gaan om te zeggen dat je door deze technologieën wedstrijden wint, maar feit is dat je er profijt van kunt hebben. Op het hoogste niveau kunnen dit soort dingen net dat laatste procentje uitmaken’’, beweert Van den Honert. ,,Of dat het verschil kan zijn tussen zilver en goud? Absoluut”, vervolgt Siepman. “Maar dat komt niet door de psychologie, maar het voordeel dat je ergens uit kunt halen.

Net als bij bepaald trainingsmateriaal: het gaat erom of het zinvol is om te gebruiken en niet of het een psychologisch voordeel oplevert.” Ook wat betreft de technologieën om een tegenstander helemaal te analyseren, vindt Siepman het pas nuttig als het daadwerkelijk effect heeft. Daarnaast gaat het om het kostenplaatje.

schoenen en sticks van hun voorbeelden. ,,Als ik bij Amsterdam loop, zie ik jongetjes in gele en rode schoenen lopen die ze op televisie bij de toppers gezien hebben.’’

Siepman vult aan: ,,Als Seve van Ass met die schoenen of met die stick speelt, willen de kinderen daar ook mee spelen. Zo werkt dat. Voor de hogere categorieën gaat het er alleen nog maar om of de spullen van goede kwaliteit zijn en of ze de technieken beheersen. Op lager niveau zijn ze daar echt nog niet mee bezig.’’

Volgens de 66-jarige coach, die ook wel

gezien wordt als de uitvinder van de sleeppush, ga je niet beter spelen van een stick an sich, maar van het vertrouwen dat je van een stick kunt krijgen. ,,Net als een midvoor beter gaat spelen als hij doelpunten maakt. Het gaat ze er niet om of een stick lekker voelt, maar of ze een bal ver, hoog of hard kunnen slaan. Pas als de specialisten hebben uitgevonden wat voor soort stick ze nodig hebben, geeft zo’n ding zelfvertrouwen.’’

Het gaat Siepman dan ook te ver om van een psychologisch voordeel te spreken.

Van den Honert durft die term wel te noemen. ,,Als je er gevoelig voor bent, geeft het zeker een voorsprong. Dan begin je met vertrouwen aan een wedstrijd en kan het daar in ieder geval niet aan liggen. Als ik vroeger met een stick speelde waar ik geen vertrouwen in had, begon ik met een achterstand aan een wedstrijd en dacht ik: het zal vandaag wel niks worden.’’ Wel is Van den Honert het met Siepman eens dat een minder talentvolle speler niet meteen een betere speler wordt met een andere stick. ,,Al denk ik wel dat je met een iets bredere stick een hardere backhand kunt

,,In het voetbal is het nodige veranderd de laatste jaren. Als er op het veld balverlies wordt geleden, kun je meteen zien hoe de reactie is van de spelers.

Er zitten allerlei antennes om het veld om contact te maken met spelers.

Zo ver is hockey niet. Hockey had destijds een enorme voorsprong, maar is snel ingehaald vanwege de kosten.

Dat is het grote probleem: er is geen verdienmodel in het hockey. Sponsoren betalen, omdat ze iemand uit het team leuk vinden.’’

Wordt er bij de Nederlandse ploeg weleens gepraat over de uitrusting die de spelers krijgen? Ja, zegt Van den Honert. ,,De één krijgt bijvoorbeeld drie sticks en de ander vier. Ja, dat wordt wel met elkaar vergeleken’’, vertelt de assistent-coach lachend. ,,Op een gezonde manier worden er dan geintjes overgemaakt!”

Hockey International Equipment special 2019

WWW.ROOTS-HOCKEY.COM ROOTS-HOCKEY NFYROOTS

NFY ROOTS HOCKEY is gemaakt VOOR SPELERS DOOR SPELERS. de combinatie van uitmuntende designs en kwalitatieve producten voor een reële prijs maakt Roots Hockey TOEGANKELIJK VOOR IEDEREEN. wij voorzien diverse topspelers van onze materialen waaronder PLEUN VAN DER PLAS speelster van Den Bosch D1

Dealer worden?

Mail naar Info@roots-hockey.com of naar 0499 745069 voor meer info!

NeverForgetYourRoots

d d w in h w g m ‘V s o

De Sloover, Kina, Gougnard

e v m g k it o v z o e z

Tijdens de 3e helft, stick to

Carlsberg 0.0% Drie Lions met hun eigen sterktes en skills, die al zeker twee zaken gemeen hebben. Ze spelen allemaal met Osaka en ze pikken de derde helft graag mee, als dat verantwoord kan.

Gougnard is een vaste waarde bij de Lions. Het middenveld rekent op zijn krachtig fysieke prestaties en de vrouwelijke toeschouwers genieten volop van zijn verschijning. De Sloover won dit jaar de eretitel van FIH Rising Star, en mag zich met recht en rede een van de meest beloftevolle spelers van het moment noemen. Hij is grappig en gevat en beroemd om zijn ongelooflijke spelinzicht. Kina is als nieuwkomer gevreesd voor zijn techniciteit en onvoorspelbare dribbels. Hij heeft zijn positie in de groep echt in no time kunnen verzilveren.

Wat waren de hoogtepunten het afgelopen jaar?

Gougnard bijt de spits af: ‘Voor mij uiteraard Wereldkampioen worden en EHL kampioen met Watducks.’ De Sloover vult aan: ‘Voor Simon was het beslist een gouden jaar.’ Hij vervolgt: al heb ik zelf ook een sportief topjaar achter de rug met als hoogtepunt natuurlijk goud op het WK en een finaleplaats - voor het eerst in de geschiedenis van het Belgisch hockey- in de play offs met Beerschot.

Kina debuteerde bij de Red Lions het afgelopen jaar. ‘Het WK was mijn eerste officiële tornooi. Daar goud pakken is een droom die uitkomt.’ Met de zenuwen en de druk omgaan lukt hem wonderwel.

‘Ik zat meteen goed in de groep en kreeg het vertrouwen waardoor ik me welkom voelde en meteen goed kon performen. De Sloover komt tussen: ‘Vergeet niet te zeggen dat je een vriendinnetje hebt, ook wel een hoogtepunt niet? Het drietal lacht hartelijk. De Sloover gaat verder: ‘Gelukkig is de ploeg altijd open naar nieuwe spelers. Ik herinner me nog mijn eerste stage in Zuid Afrika, nu twee jaar terug en de warmte waarmee ook ik werd ontvangen.’

De positieve groepsdynamiek straalt van jullie af.

Wat is het geheim?

‘Het is zeker zo dat nieuwe spelers altijd met veel enthousiasme ontvangen worden. De anciens vinden dit ook altijd erg leuk. We houden voor elke nieuwe speler een doop met specifieke opdrachten.’ Opent Gougnard. De Sloover vervolgt: ‘Ik moest bijvoorbeeld op het strand een meeuw vangen.

Een schier onmogelijke taak natuurlijk en iedereen kei hard lachen terwijl ik maar achter die vogel zat.’ Kina lacht: ‘Of we moeten een liedje in de hotelbar zingen.’ De Sloover: ‘De Panthers (ons nationaal dames hockeyteam) waren daar ook bij, dus dat is best wel een afgang. Om maar te zwijgen over het moppen tappen en plein publique….’De bedoeling is,’ onderbreekt Simon, ‘dat je x aantal punten verzamelt. Haal je dat puntenaantal niet, dan zijn er uiteraard straffen.’‘Zo liep ik twee dagen rond met een half kaal kapsel.

Lang aan de zijkanten en ultrakort in het midden.’ Kina herinnert het zich duidelijk nog levendig.

“De Sloover: ‘Vooral de tegenstanders bekijken ons heel anders nu. Met meer respect, ja, maar ook met meer strijdlust. Ze willen allemaal graag van ons winnen, dus de wedstrijden zijn wel een pak harder.”

m h G g s t g g d d jv a w v g ik 0 e h a v

P

o m e o m o

s w g w e v f

d

e

p

-

al

t

-

Wat is er veranderd in de buitenwereld na jullie WK overwinning?

‘We krijgen veel meer aandacht.’ Weet Gougnard, ‘veel meer dan na onze zilveren medaille op de Olympische Spelen. Dat doet deugd als groep, want we werken er samen kei hard aan. Eindelijk wordt er meer over hockey gesproken en dat is een mooie beloning voor ons.’ De Sloover knikt: Zeker voor de anciens uit de groep is het speciaal. Als jongeren sluiten wij aan bij een al zeer succesvolle winnersgroep, maar de oudere spelers hebben andere tijden meegemaakt.’ Kina besluit: druk is er nu altijd, maar al bij al valt het wel mee, we doen tenslotte elke dag wat we het liefst doen.’ De Sloover: ‘Vooral de tegenstanders bekijken ons heel anders nu. Met meer respect, ja, maar ook met meer strijdlust. Ze willen allemaal graag van ons winnen, dus de wedstrijden zijn wel een pak harder.’

Wat zijn jullie superpowers?

‘Arthur heeft veel discipline en tactisch inzicht, hij ziet het spel en beschikt over zeer goede verdediging skills.’ Opent Simon, hij vervolgt: ‘Antoine is zeer technisch, hij is een leider aan de bal, hij maakt goede keuzes en heeft een niet te lezen dribbel. De Sloover gaat verder: ‘Simon heeft veel fysieke capaciteiten: loopvermogen, kracht, snelheid,…we noemen hem niet voor niets: Le cheval.’ Hilariteit alom, alle drie barsten ze in lachen uit. De Sloover weet van geen ophouden: ‘Het paard dus hé,’ benadrukt hij met een schalkse en veelbetekenende blik. Kina vervolgt: ‘Binnen de groep heeft iedereen zijn specifieke taak en iedereen doet zijn job.’ Starteam versus team of Stars,’ verduidelijkt Gougnard. ‘We spelen in functie van het team en niet in functie van onszelf.’ Beter hadden we het zelf nooit kunnen zeggen.

Wat betekent het voor jullie om ambassadeur te zijn van Carlsberg 0.0% en hun campagne “During the 3rd half, stick to Carlsberg 0.0%”?

Ik ben niet meteen een bierdrinker. ‘Aldus Kina, ‘maar als ik in mijn vrije tijd ga varen met de boot naar Gent, wat ik overigens echt heel graag doen, dan kan een Carlsberg 0.0% me altijd smaken.

Gougnard vervolgt: ‘Alcohol en hockey, of sport in het algemeen, dat gaat nu eenmaal samen. Een pint pakken na de wedstrijd, dat is het sociale aspect dat er nu eenmaal bij hoort. Even napraten met de tegenstander, bevordert de sfeer en de fairplay. Dat kan je niet wegdenken. Nu Mijn vorige club, Watducks, heeft onlangs campagne gevoerd om vaker te kiezen voor zero alcohol dranken tijdens die derde helft. Ik sta zelf honderd procent achter dit initiatief en hoop dat jonge mensen echt verantwoord omgaan met drinken en bijvoorbeeld, rijden.’ De Sloover eindigt: ‘Voor mij hoort een biertje er af en toe bij. Naarmate we dichter tegen een tornooi komen, zweren we uiteraard alcohol volledig af. Ik ben zelf nog student dus mijn vrienden drinken bier op een terrasje of na een wedstrijd. Ik vind het gezellig dat ik iets kan meedrinken op zulke momenten. Aangezien ik alcohol afzweer tijdens die voorbereiding, drink ik heel graag een 0.0%. Vorige zomer heb ik verschillende zero alcohol dranken getest en Carlsberg 0.0% was voor mij het lekkerste alcoholvrije biertje. Dat het laag in caloriën is en dat het geen toegevoegde suikers bevat is alleen maar een dikke plus. En het allerbelangrijkste: je proeft geen verschil.’

Proost Lions en bedankt voor het interview!

Een woordje van Carlsberg Begin september lanceert Carlsberg een nieuwe campagne omtrent verantwoordelijk drinken tijdens de 3de halftijd. Afgelopen maanden ontstond er heel wat commotie rondom het ‘binge drinken’ na een hockey match waardoor enkele bezorgde hockey clubs ons hieromtrent contacteerden met de vraag om Carlsberg 0.0% meer in de spotlight te zetten. We hebben deze kans natuurlijk met open armen ontvangen en lanceerden een campagne, genaamd:

During the 3rd half, stick to Carlsberg 0.0% Carlsberg 0.0% is 100% natuurlijk en bevat geen toegevoegde suikers. Het brouwproces is identiek aan de iconische Carlsberg waarbij er water, gerstenmout, hop en gist wordt gebruikt. Het enige verschil is dat op het einde van dit proces, de alcohol verwijderd wordt door middel van een zorgvuldige evaporatie. Zo bekomen we een alcoholvrij bier dat laag in caloriën is (14kcal/100ml) en rijk is aan verschillende gezonde nutritionele waarden waardoor het dé perfecte after-sports drank bij uitstek wordt.

Dankzij onze natuurlijke en kwalitatieve ingrediënten, in combinatie met het geavanceerde brouwproces, is Carlsberg 0.0% de nr.1 keuze in het premium en alcholvrij-bier segment. Wat maakt onze Carlsberg 0.0% zo bijzonder? De overgrote meerderheid van onze concurrenten gebruiken namelijk geen puur gerstenmout, maar voegen bovendien ook ingrediënten zoals maïs of rijst toe tijdens het brouwproces. Dit zorgt ervoor dat na het verwijderen van de alcohol natuurlijk een groot deel van de smaak verloren gaat. Om deze reden wordt er dan ook nadien extra suiker aan toegevoegd om toch een goede smaak te verzekeren. Gelukkig is dit niet het geval voor onze Carlsberg 0.0% en kunnen we zonder toegevoegde suikers evenzeer een erg goed alcoholvrij bier bekomen zonder de extra calorieën van de suikers.

Voor deze campagne een extra boost te geven, zijn we een partnership aangegaan met onze vrienden van Osaka en hebben vervolgens onze eigen Carlsberg 0.0% hockey sticks ontworpen. Op deze sticks kan je de boodschap rond verantwoordelijk drinken op een leuke manier terugvinden. We zouden graag onze Carlsberg 0.0% ambassadeurs bedanken (Antoine Kina, Simon Gougnard, Arthur De Sloover, Abigail Raye, Margaux Struyf en Delphine Marien), alsook onze geweldige partner, Osaka! Aarzel niet om Carlsberg en Osaka te volgen op sociale media om deze campagne verder te ontdekken. @CarlsbergBe @OsakaHockey @OsakaWorld

Materiaal

Het nieuwe hockeyseizoen komt er weer aan en dat is voor de vele hockeyers in Nederland natuurlijk goed nieuws. Niets leuker dan met je teamgenote vol enthousiasme strijden voor een goed resultaat en dan na afloop gezellig met elkaar evalueren met een lekker biertje bij de hand. Iets anders mag ook natuurlijk.

Maar die start van het seizoen is misschien ook een moment van twijfel.

Is mijn materiaal nog op orde?

Kan mijn stick nog wel even mee, of is die aan vervanging toe? Zijn de schoenen op, is de handschoen versleten of wordt het echt tijd voor nieuwe kleding. Zo zijn er altijd voldoende vragen en verdient het zeker even aan-

beveling je materiaal even grondig te checken. Niets vervelender dan vlak voor je eerste wedstrijd ontdekken dat je stick eigenlijk vervangen had moeten worden.

Dat kun je beter nu regelen, en dan is de vraag natuurlijk welke stick het dan moet worden.

Er is voldoende keuze tussen de diverse merken, met sticks in verschillende categorieën. Je kunt je laten verleiden door het allernieuwste materiaal, door die gloednieuwe stick van hoogwaardig carbon. Maar er zijn veel meer opties, en die tonen de diverse merken in deze Equipment Special van Hockey International.

En dan gaat het natuurlijk niet alleen om de sticks, al blijft dat

uiteraard wel het voornaamste werktuig van elke hockeyer en moet juist die daarom altijd tiptop in orde zijn. Maar de merken presenteren hier ook de andere materialen uit hun collectie. Van handschoenen tot bitjes, en van schoenen tot kleding. Zo kun je jezelf optimaal voorbereiden op het nieuwe seizoen en weet je zeker dat je straks op het veld staat met het juiste materiaal in handen.

Hoe belangrijk dat is, daarover vertellen in dit nummer ook Taco van den Honert en Toon Siepman.

De twee oud-hockeyers weten als geen ander wat de impact is van goed materiaal, en dan vooral in mentaal opzicht. De uitspraak ‘Als ik vroeger met een stick speelde waar ik geen vertrouwen in had, begon ik met een

achterstand aan een wedstrijd’, zegt in dat opzicht alles.

Kijk in deze editie eens rustig wat de diverse topmerken uit de hockeywereld voor het komende seizoen allemaal in hun collectie hebben. Zijn er nog twijfels?

Laat je dan persoonlijk voorlichten om uiteindelijk tot de beste keuze te komen.

Wij wensen je in ieder geval al een mooi seizoen!

Eric Korver, Ingmar Kuper, Frank Uijlenbroek

Dé oplossing voor stinkende, natte schoenen Stap in je schoenen met een fris gevoel Schoenen altijd op tijd droog Houdt je schoenen hygiënisch Klaar in slechts 25 minuten Geen gedoe met kranten Geschikt voor alle soorten schoenen

Bestel op

www.shoefresh.eu

14 dagen uitproberen niet goed = geld terug

SB-XXXXXX TopHockeyKrantNajaar2019DEF.indd 1

Hockey International Equipment special 2019

Gratis de volgende dag thuisbezorgd 22-07-19 13:32

HOCKEY INTERNATIONAL

Equipment special