ONTNEMENINGSPROCEDURES COFFEESHOPS

Justitie start ontnemingsprocedures ondanks gerechtelijk pardon

Aanpak achterdeur coffeeshops riekt naar willekeur

De afgelopen jaren hebben veel coffeeshops die met een voorraadplek zijn gepakt een gerechtelijk pardon gekregen. In bijna al die gevallen is de ontnemingvordering daarna in de prullenbak gegooid of in de ijskast gezet. Waarom begint justitie dan toch een ontnemingsprocedure tegen Checkpoint en The Grass Company?

Door: Nicole Maalsté

Vlak voor de zomer liet het Openbaar Ministerie in Breda weten een ontnemingsprocedure in gang te zetten tegen de Grass Company, die zowel in Tilburg als Den Bosch twee coffeeshops heeft. Justitie eist 20 miljoen van de coffeeshopketen. De procedure tegen Checkpoint zal in oktober 2018 voorkomen. Justitie heeft in die zaak een vordering van 28 miljoen op tafel gelegd.

Waslijst Kromme situatie

Schuldig zonder straf

In beide zaken heeft het Gerechtshof in Den Bosch eerder geen straf opgelegd voor het aanhouden van de stash (voorraadplek). In 2015 beargumenteerde het hof The Grass Company geen straf op te leggen, omdat de coffeeshop gedoogd is en zijn bedrijfsvoering op orde had. De voorraad was volgens de rechters uitsluitend bedoeld voor de gedoogde coffeeshop. De omvang maakte het aanhouden van een voorraad noodzakelijk. In oktober 2017 herhaalde het hof deze argumentatie nogmaals in de strafzaak tegen Checkpoint. “Een coffeeshop is bijna per definitie een organisatie die tot doel heeft het plegen van strafbare feiten, namelijk de handel in softdrugs”, schrijft het hof. Ook in die zaak verklaarden de rechters de coffeeshop weliswaar schuldig voor het aanhouden van een te grote handelsvoorraad, maar legden zij geen straf op (Artikel 9a sr). Het bezit van zo’n handelsvoorraad is weliswaar verboden, maar is tevens onoverkomelijk voor het exploiteren van een coffeeshop, redeneren de rechters. Wat de verdachte verweten wordt, komt in feite neer op het op economisch verantwoorde wijze exploiteren van een coffeeshop, zegt een rechter in een vergelijkbare strafzaak letterlijk. Het gedoogbeleid in Nederland loopt mank. De verkoop van wiet in de shop wordt onder voorwaarden door de vingers gezien, maar het bevoorraden is verboden. Zolang de wet blijft bepalen dat de bevoorrading via de achterdeur (middels een stash) strafbaar blijft, moet de rechter de coffeeshop die een voorraad aanhoudt wel schuldig verklaren. Ook al kun je zonder voorraad geen coffeeshop runnen. Er is inmiddels een waslijst van zaken waarbij rechters een gerechtelijk pardon uitspraken voor het aanhouden van een stash (zie de bijlage in vierde druk van het boek De Wietindustrie). In sommige gevallen is het Openbaar Ministerie zelfs niet-ontvankelijk verklaard. Dat betekent dat het OM niet duidelijk heeft kunnen maken waarom zij überhaupt een onderzoek naar de achterdeur van een coffeeshop is gestart. De vervolging is dan onverenigbaar met beginselen van goede procesorde, waaronder rechtszekerheid, evenredigheid,

zorgvuldigheid en het verbod van willekeur. Wanneer een coffeeshop zich aan de gedoogvoorwaarden houdt, mag deze ervan uitgaan dat er geen vervolging plaatsvindt voor de verkoop van softdrugs, zo redeneren de rechters. Volgens de rechters moet de wetgever iets aan deze kromme situatie doen. Zij menen dat de overheid een beslissing moet nemen over de aanvoer van de coffeeshop en het aanhouden van een handelsvoorraad. Door weg te kijken heeft de achterdeurproblematiek steeds extremere vormen aangenomen. Om geloofwaardig te blijven moet justitie wel ingrijpen. Het aanhouden Uit getuigenverklaringen blijkt van een voorraad is dat opsporingsambtenaren en officieren van justitie soms aan immers bij wet verboden. Het gedoogbeleid is in dit opzicht niet collectief geheugenverlies lijden. meer houdbaar. Rechters verklaren het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk of leggen geen straf op aan coffeeshopexploitanten die met een te grote voorraad worden gepakt. Daarmee geven de rechters aan dat zij het probleem niet gaan oplossen. Ze spelen de bal als het ware terug en zeggen tegen de politiek: los de vraag of coffeeshops een handelsvoorraad mogen hebben zelf maar op.

Stigma

De onderzoeken naar de achterdeur leiden al jarenlang tot een hoop speculaties en onrust in de coffeeshopwereld. Inbeslagname van een voorraad is nooit prettig. Ook als je

uiteindelijk een gerechtelijk pardon krijgt, betekent dit niet dat je de voorraad terugkrijgt. Die ben je in principe gewoon kwijt. Als het om een grote stash gaat kan dat een flinke aderlating zijn. Hoewel sommigen het gewoon onder het motto ‘niet geschoten is altijd mis’ als verliespost in de boeken opnemen. Daarnaast word je in feite ook al gestraft doordat je jarenlang in rechtszaken verwikkeld bent. Dat gaat de meeste ondernemers niet in de koude kleren zitten. Verschillende ondernemers liggen inmiddels al tien jaar met justitie in de clinch over een gevonden voorraad. In sommige gevallen is er beslag gelegd op bezittingen, waardoor ondernemen vrijwel onmogelijk is geworden. Ook zijn investeerders huiverig om met iemand in zee te gaan die in een strafzaak verwikkeld is. Je draagt toch een bepaalt stigma met je mee. Ook al legt de rechter uiteindelijk geen straf op, je leven wordt erdoor getekend.

Willekeur

Het zou mij niet verbazen als dit soort overwegingen meespelen bij de beslissing om een ontnemingsprocedure op te starten. In eerste instantie zal het een financiële kwestie zijn. De jarenlange procedures kosten de samenleving natuurlijk handen vol geld. Dat moet op een of andere manier worden terugverdiend. Maar ook als het een vrijwel kansloze zaak is, kan een ondernemer zo toch nog worden ‘gestraft’. Het moet zeer teleurstellend zijn om een rechter een gerechtelijk pardon te horen uitspreken wanneer je jarenlang bezig bent geweest met het vervolgen van coffeeshop. Het feit dat justitie bij Checkpoint en The Grass Company wel een ontnemingsprocedure opstart en daar bij veel andere vergelijkbare zaken vanaf ziet, is opmerkelijk. Het betekent niet per se dat justitie de kans op succes bij deze zaken hoger inschat. Het zou zomaar kunnen zijn dat zij gewoon de pech hebben dat de openbare aanklagers die zich met hun zaak bezighouden het niet kunnen verkroppen dat zij geen straf krijgen. In dat geval is er sprake van willekeur.

Schimmigheid

Waarom justitie een onderzoek start naar de achterdeur van bepaalde coffeeshops is evenmin duidelijk. Ook hierbij lijkt sprake van willekeur. De rechtszaken geven hierover geen uitsluitsel. De motivatie voor de start van de onderzoeken blijft vaak in schimmigheid gehuld. Een anonieme tip vormt volgens de lezing van de openbaar aanklagers in veel gevallen de aanleiding voor zo’n onderzoek. Uit getuigenverklaringen blijkt dat opsporingsambtenaren en officieren van justitie op dit punt soms aan collectief geheugenverlies lijden. Dit vaak tot grote ergernis van rechters. Het rijtje rechtszaken tegen de achterdeur van coffeeshops in ogenschouw nemend is het aannemelijk dat de grootte van de betreffende coffeeshops telkens een rol heeft gespeeld. In vrijwel alle gevallen gaat het om coffeeshops die zichtbaar grote omzetten draaien en een transparante financiële administratie voeren. Soms wordt dit ook letterlijk gesteld in de aanklacht. Zo was de zeer winstgevende coffeeshopexploitatie en het daaruit voortvloeiende witwassen van grote geldbedragen aanleiding voor een onderzoek naar de achterdeur van drie goedlopende coffeeshops in Lisse en Leiden.

Vertrouwensbeginsel

Het aanhouden van een voorraad is onvermijdelijk wanneer je een goedlopende coffeeshop exploiteert. Elke coffeeshop moet de wet overtreden om zich aan de gedoogvoorwaarden te kunnen houden. In principe zou geen enkele coffeeshop daarom een exploitatievergunning moeten krijgen. Door slechts enkele coffeeshops te vervolgen tast justitie het vertrouwensbeginsel aan.

NOT ONLY REALLY, REALLY, REALLY GOOD SPORTS

Hunter’s Grand Cafe is the first Smoker Friendly Sports Bar that stimulates doping

Amsterdam is bekend van Ajax, van het Olympisch stadion en natuurlijk van Johan Cruyff. Het is niet voor niks dat je hier niet alleen de grootste, maar ook de beste Smoker Friendly Sports Bar ter wereld vindt: Hunter’s Grand Café. Het is alleen de vraag, hoe word je de beste ter wereld?

Stimulerende middelen

Als je in sport de allerbeste wilt worden, dan gebruik je alles wat je beter kan maken. Dus als je de allerbeste Smoker Friendly Sports Bar ter wereld wilt worden, dan heb je meer nodig dan goed eten en drinken. Er is nog nooit iemand kampioen geworden op alleen een broodje kaas. Dus gebruikt Hunter’s Grand Cafe wat kampioenen gebruiken en is dit de eerste Smoker Friendly Sports Bar ter wereld waar je legaal stimulerende middelen mag gebruiken. Dat maakt Hunter’s niet alleen de grootste, maar ook de beste Smoker Friendly Sports Bar ter wereld. Of zoals we het zelf zeggen: 275m2 beer drinking, ss watching, pool playing, smoker friendly fun.

I Armstrong

Alleen doping is natuurlijk niet genoeg om de beste te worden. Immers, Armstrong was al een van de beste wielrenners ter wereld, dankzij het gebruik van stimulerende middelen werd hij nog beter. En zo is het ook met Hunter’s Grand Cafe. Hier vind je met een oppervlakte van 275m2 de grootste Smoker Friendly Sports Bar van Amsterdam. Het hangt er helemaal vol met tv’s, zodat je geen enkele wedstrijd hoeft te missen. Tijdens de wedstrijden kun je genieten van alles wat je prestatie en de sfeer kan beïnvloeden.

Silent sports

Uniek bij Hunter’s is het feit, dat je met een koptelefoon de sporten kunt volgen in je eigen taal. Je kunt een koptelefoon huren die in verbinding staat met de tv, hierop kun je het wedstrijdcommentaar in je eigen taal beluisteren.

Stimulating fun

Naast sport kijken kun je bij Hunter’s Grand Cafe ook zelf sporten. Je vindt hier volop sport en spel, waaronder twee pooltafels en

verschillende arcadekasten. En het mooie is als je wint met poolen, of je vrienden verslaat op de arcade dan hoef je geen plas in te leveren. Hier is geen dopingcontrole. Het zijn ook niet zozeer de sportprestaties die hier beïnvloed worden, maar eerder de sfeer. Die is een stuk relaxter dan tijdens welke sportwedstrijd dan ook.

Smell of success

Sporten heeft een eigen geur, zo ook Hunter’s Grand Cafe. Wie wel eens heeft gevoetbald kent de geur van de kleedkamer. Of de geur van het gras als je het veld op stapt. Het is die stimulerende groene geur van gras die Hunter’s zo bijzonder maakt. Er is geen Smoker Friendly Sports Bar in de wereld die deze geur heeft. Dus als je in Amsterdam bent, dan moet je zeker de sportieve, stimulerende sfeer komen opsnuiven bij Hunter’s Grand Cafe.

Hunter’s is not for pussies

Het verhaal van Hunter’s is begonnen 1985 in de bekende Warmoestraat. Niet met rozen, maar met een hond. Hier op deze beroemde plek bij de Amsterdamse Wallen, te midden van alle pussycats, markeerde een hond genaamd Hunter’s zijn territorium met een welgemikte plas tegen de gevel. De eigenaar van de hond besloot dat dit een goede plek was en de eerste Hunter’s Coffeeshop was geboren. Inmiddels is het territorium van Hunter’s uitgebreid en vind je het beroemde logo met de hond overal in Amsterdam.

Hunt them all

Hunter’s Grand Cafe is 275m2 beer drinking, sports watching, pool playing, smoker friendly fun. Zo heeft iedere Hunter’s een eigen sfeer en specialiteit. Je vindt maar liefst acht vestigingen in en rondom Amsterdam. Van de beroemde Warmoestraat in het centrum tot makkelijk bereikbaar aan de snelweg in Amsterdam Noord. Er is zelfs een Hunter’s Coffeeshop in Haarlem, zodat je zelfs op weg naar het strand Hunter’s kunt bezoeken. En ook op Amsterdam Beach is tegenwoordig een Hunter’s Coffeeshop. Dus maak je bezoek aan Amsterdam compleet en bezoek alle Hunter’s, of zoals ze het zelf zeggen: Hunt them all.

Wil je meer weten over Hunter’s? Kijk dan op www.hunters-coffeeshop.com of volg Hunter’s op Facebook.