Nicole Maalsté

Gazastrook

Rondom de kerk in het centrum van Venlo kun je alleen maar lang parkeren met een dagkaart van EUR 12,50. Daar staat dan ook vrijwel niemand. Ik verbaas me en ga er in eerste instantie vanuit dat het een relikwie is uit het voor-de-wietpas-tijdperk, toen er nog hordes Duitse coffeeshoptoeristen kwamen. Een vergissing van me, want die Duitsers gingen massaal naar de twee Venlose shops nabij de grens.

Overlast van Duitse coffeeshoptoeristen was er eigenlijk al jaren niet meer. Een inwoonster van Venlo legt me uit dat dat parkeren met dagkaarten een actie is geweest van één van de lokale notabelen. Die woont in die buurt en heeft geen zin in kortparkeerders voor zijn deur. Zo gaan de dingen hier.

Venlo is een typische grensplaats. Op de vele terrassen wordt Nederlands, Duits en Lim-

burgs gesproken. En de namen, zoals die van supermarkt ‘Die zwei Brüder aus Venlo’, laten zien dat Duitsers hier meer dan welkom zijn.

Deuren gesloten

Die twee grenscoffeeshops hebben sinds 1 mei 2012 hun deuren gesloten. Ze hadden op dat moment 90.000 klanten. De oudwethouder vraagt zich bezorgd af waar die

nu allemaal hun wiet halen. Verreweg het grootste deel van de klanten was van Duitse afkomst. Hij gelooft niet dat die nu allemaal in hun eigen land hasj en wiet scoren. In de drie overgebleven coffeeshops kunnen ze in ieder geval niet meer terecht. Momenteel koopt een deel van die Duitsers zijn drugswaren in de straten en stegen van Venlo. Een ander deel gaat naar Nijmegen. Maar als ze daar vanaf 1 januari 2013 ook niet meer terecht kunnen, vreest hij voor de terugkeer van de “Gazastrook”.

Binnen een straal van tien meter vinden drie illegale transacties plaats met Duitse drugstoeristen.

WeSmoke

Ik ben in Venlo voor het symposium van WeSmoke over de wietpas, dat plaatsvindt in een zaaltje in de bibliotheek. Vóór het debat maakt de organisatie een rondje langs enkele coffeeshops met een aantal politici en actievoerders. Er zitten nauwelijks mensen in die coffeeshops. Maar terwijl het gezelschap buiten staat te praten, vinden er binnen een straal van tien meter drie illegale transacties plaats met Duitse drugstoeristen. De deals verlopen razendsnel. De Duitse automobilisten blijven met draaiende motor stilstaan. Binnen twee minuten komt er een straatdealer aan die instapt en weg zijn ze. De Duitse drugstoeristen wachten allemaal op dezelfde plek en lijken precies te weten wat ze moeten doen.

Project Hektor

Bewoners uit de buitenwijken vertellen dat zij steeds vaker drugstoeristen in hun wijk zien. Vooral ’s nachts wordt er gedeald op straat. En als je er wat van zegt kun je een snauw krijgen. Een gepensioneerde oud-wethouder legt mij uit dat het weer langzaam begint te lijken op de situatie voor Hektor in 2001. Project Hektor was een succesvol project waarbij de uit de hand gelopen drugssituatie in Venlo stevig werd aangepakt. Drie coffeeshops in het centrum mochten blijven en twee shops werden toegestaan aan de

grens. Dealpanden werden stuk voor stuk gesloten en straathandelaren verdwenen. Vóór Hektor genoot Venlo landelijke bekendheid als drugsstad en sprak de bevolking over de “Gazastrook” als aanduiding voor het gebied rond de Maaskade waar straatdealers en drugsrunners vrij spel hadden.

Volgens de oud-wethouder van Venlo waren er toen wel 300 illegale drugspanden in de binnenstad. Bewoners waren doodsbenauwd. Sommigen durfden niet eens melding te maken van overlast, bang als ze waren voor represailles. Turkse bendes stuurden de straatdealers aan. Wie de film ´De Bende van Venlo´ heeft gezien, begrijpt dat ze daar met serieuze criminelen te maken hadden. Hektor - met als belangrijk onderdeel de verhuizing van de twee coffeeshops naar de rand van de gemeente - zorgde ervoor dat de rust in het Maasstadje terugkeerde.