Laser 3.14: De stad als notitieblok

Laser 3.14

De stad als notitieblok

Door: Arjan van Sorge

Buiten Amsterdam zullen veel mensen mondjesmaat iets live van Laser 3.14 hebben gezien, maar in de hoofdstad kom je bijna niet om zijn snelle en in kladstijl opgespoten ultrakorte zinnen heen. Waarheden als koeien sprayt hij op schuttingen van veelal in de steigers staande plekken neer, maar dan net weer een tikkie anders, en om over na te denken. Zijn identiteit is een goed bewaard geheim, en zo wenst hij het graag te houden. Maar door het consequent doorgaan, de onvermijdelijke zwierige handtekening bij de spreuk, de zeggingskracht van de zinnen en de hoeveelheid, wordt zijn werk en naam steeds meer bekend.

De straat

De mens achter Laser 3.14 werd begin zeventiger jaren geboren, en in de vroege jaren tachtig raakte hij helemaal in de ban leiding begon hij te experimenteren met strips, illustraties en poëzie. Eind negentiger jaren belandde Laser 3.14 in een artistieke impasse, en voor de creatieve vonk kwam hij weer uit op z’n oude liefde: schildersdoek, en zijn gedichten veranderden in street art. De urban poetry van Laser 3.14 viel op, en werd steeds vaker gefotografeerd door (in min of meerdere mate) fanatieke volgers.

Teksten

In 2009 verscheen Are You Reading Me bij Lebowski, met foto’s gemaakt door hemzelf en anderen. Er zijn enkel teksten op de afbeeldingen te zien, en de vaak nogal triestige, dichtgebouwde stedelijke omgeving in opknapfase. De teksten zijn van ontzettend raak tot ronduit pathetisch, en alles wat daartussenin zit. Niet iedereen vindt z’n werk en de inhoud ervan even mooi, maar over het algemeen overheerst de waardering. Dat zo’n loze schutting of grauwe container weer wat kleur en een hoger doel krijgen spreekt kennelijk veel mensen aan.

Nieuw werk

Onlangs was er een expositie in galerie Radar Amsterdam van het nieuwe werk van Laser 3.14 te zien, met felle kleuren en verwrongen gestaltes, omgeven door kille techniek. This Cold Metal Future heette de tentoonstelling, waarbij het feit dat wij op worden een grote rol speelt. Rokende puinhopen, robotslagvelden, voederen met pilletjes – het is alles bij elkaar geen vrolijke wereld die hij schetst, maar zeker mooi vormgegeven. De kunstenaar is er uiteindelijk ook niet om te plezieren maar om op overtuigende wijze zijn beeld van de werkelijkheid te geven.

Lekkere high

Uiteraard willen we weten of Laser 3.14 wel eens een joint opsteekt op heeft opgestoken. Half drie ’s nachts mailt hij dat-ie net thuis komt en erg moe is – dat krijg je als je jouw gedichten illegaal en onder beschutting van de nacht door de stad heen verspreid... Later komt hij er nog op terug: “Ik blow al 15 jaar niet meer; ik heb het wel gedaan in mijn ‘jongere jaren’. Ik rookte vooral wiet omdat ik dat het lekkerst vond proeven en ruiken, en de high beviel mij meer dan die van hasj. Ik ben destijds gestopt omdat ik de wiet wel erg sterk vond worden.” Daar zou zomaar eens een goede spreuk op een schutting in kunnen zitten...