Fenomenen in de coffeeshopbranche deel 12
Ricardo, een klassieker Door: Wernard Bruining
De eerste keer dat ik Anytime in Alkmaar binnenkwam was ik op zoek naar de beste coffeeshops in Nederland. Anytime zat toen nog in het oude pand. Het was er vol mensen, was WDPHOLMN GRQNHU HQ ]DJ HUXLW DOV HHQ RXGH ¿HWVHQVWDOOLQJ de bruine verf bladderde van de muren. Ik wilde meteen weer de deur uitlopen, toen me opviel hoeveel afhalers er kwamen. Afhalers komen alleen als de kwaliteit goed is. Het sjofele uiterlijk van de zaak was dus een soort vermomming!
middels zijn grote hobby geworden en als je daar nou eens je werk van kon maken!
Tweede kans Toen hij 21 jaar was begon Ricardo met dealen. Gewoon vanuit zijn huis hasj en
De kwaliteit van een coffeeshop wordt
hand, vroeg Ricardo aan zijn vriend. Dat is
wiet verkopen, met de klassieke weeg-
grotendeels bepaald door de kwaliteiten
theehuis Mellow Yellow en daar kun je hasj
schaal, een pesola in de hand. De klassieke
van de eigenaar. Ricardo is het proto-
en wiet kopen, was het antwoord. Nou, dat
thuisdealer, zoals zovelen in die tijd. Dat
type van de klassieke dealer; hij geeft
leek Ricardo wel wat, want blowen was in-
was ook het jaar dat hij een auto- ongeluk
de richting aan en zet de toon voor zijn klanten, of moet ik zeggen fans? Tijd om het fenomeen achter Anytime voor het voetlicht te brengen!
Paramaribo Ricardo (1955) is geboren in Paramaribo, zijn vader werkte bij Bruynzeel. Ricardo deed eerst het lyceum, maar werd daar afgeschopt. Hij groeide op aan de rand van het bos: “Ik voelde me soms net Tarzan, ik leerde in het bos Àexibel te zijn en het leverde mij een sterk lichaam op.” Hij rookte op zijn dertiende zijn eerste joint, hem aangeboden door zijn oudere broer. “Braziliaanse wiet was dat, ik weet het nog goed. Voor een zaadje werd je daar in Surinama al voor opgepakt, dan kreeg je zomaar twee maanden cel en nog klappen ook. Als je wiet had pakten ze die af en rookten dat zelf op!” Ricardo kwam toen hij 15 jaar was naar Nederland. Hij ging vaker blowen, maar studeren kwam er niet meer van: “Het enige wat ik echt in mijn leven heb gehaald is mijn rijbewijs,” zegt hij er zelf over. ”Ik zou jonge mensen die op school zitten afraden om te gaan blowen, want je gaat voorbij school denken, het is slecht voor je motivatie.” Goed voorbeeld doet goed volgen. In 1973, Ricardo was toen 18 jaar, passeerde hij met een vriendje mijn toenmalige coffeeshop in Amsterdam, waar mensen op de stoep in een rij stonden te wachten tot ze naar binnen konden gaan. Wat is daar aan de
Ricardo
29
