
2 minute read
Archief Well

St. Barbarakapel van Kasteel Well
Advertisement
Deze kapel werd gebouwd door Graaf Maximilian Henry de Pas de Feuquières *1669 †10-10-1725 ter nagedachtenis aan zijn overleden echtgenote Amalia Catharina Boermans * Well 10-03-1669 die op 05-051709 in Alpen (Niederrhein) is overleden.

Amalia,dochter van Anna Maria von Höllingh en Johannes Hubertus Boermans (Venlo), was gehuwd met Maximillian, schout in Blerick, Well en Bergen, en hofmeester op het kasteel Well. De jonge Maximillian en Amalia waren smoorverliefd, maar Jan Boermans wilde niets van deze romance weten. Ook de moeder van Maximillian, een hooghartige vrouw was heftig tegen deze relatie en een huwelijk. Maximillian wierp alle standsverschillen overboord en op 13-10-1700 verloofde het stel zich. In het geheim trouwden zij in 1701, beiden 32 jaar.
Het huwelijk bracht weinig geluk: Maximillian werd vervloekt en onterfd door zijn moeder en vrijwel berooid zwierf hij met Amalia rond te Düsseldorf, Annadael bij Posterholt, Rheinberg en op andere plaatsen. Op 12-03-1708 kreeg Amalia haar tweede kind: Antoon Max de Pas de Feuquières. Haar eerste zoontje was niet lang na zijn geboorte gestorven. Hun liefde was echter niet bestand tegen de armoede; de graaf keerde kort na de geboorte van hun tweede kind terug naar Well en Amalia sleet de eenzame laatste dertien maanden van haar leven, ziekelijk en verpauperd in het dorpje Alpen bij Xanten.
Voor zoon Antoon Max was geen plaats op kasteel Well en de jonge graaf werd opgevoed door zijn tantes Sibilla en Ursula Boermans in Venlo. Er ontbrandde een langdurig juridisch gevecht over de wettigheid van het huwelijk van Maximillian en Amalia. Maximillian de Pas wilde het huwelijk en daarmee ook zijn zoon ontkennen. Pas in 1722 erkende Max de Pas de Feuquières dat Antoon Max zijn wettig kind was en in 1727 verklaarde het Hof van Gelre zijn testament ongeldig en gaf Antoon Max – inmiddels negentien jaar oud – toestemming om van Venlo naar kasteel Well te verhuizen. De zusters van Amalia Boermans woonden tot het huwelijk van Antoon Max in 1733 bij hem in het kasteel. Daarna keerden zij terug naar de Gasthuisstraat in Venlo.
Vroeger deed de kapel dienst als huiskapel voor de slotbewoners en werd ook door hen onderhouden. Het Sinter Berberfeest werd ieder jaar op haar naamdag, 4 december gevierd. In 1904 is er de laatste Mis gehouden. Daarna kocht Dr. Richard Wolters het kasteel met de kapel. Hij liet de St. Barbarakapel grondig opknappen, alhoewel hijzelf niet katholiek was, maar er werden geen missen meer opgedragen.
In de Tweede Wereldoorlog werd de Barbarakapel beschadigd maar na de bevrijding ook weer hersteld. Het kasteel werd gebruikt als opleidingscentrum en om er cursussen te geven. De kapel raakte verwaarloosd en in verval en na vernielingen en baldadigheid bleef er uiteindelijk niks meer van over.