3 minute read
Topic Natuur
Natuurweetje
Henk Eikholt;
Advertisement
Zodra er vijanden in de buurt zijn, houdt de ringslang zich schijndood
Dit zou een ringslang kunnen zijn in deze tijd van het jaar, hij laat zich zien wanneer hij gaat zonnen, om op temperatuur te komen. De Ringslang (Natrix Natrix) is een bruin gekleurde waterslang, niet giftig en hij staat als ‘kwetsbaar’ op de Rode lijst in Nederland.
De slang heeft rondom zijn nek twee gele vlekken, die lijken op een ring, waar de naamduiding vandaan komt. Vrouwtjes kunnen tot 140 cm lang worden, de mannetjes worden iets kleiner, maximaal 100cm. Daarentegen hebben de mannetjes verhoudingsgewijs weer een langere staart dan de vrouwtjes.
Ringslangen zijn doof, dat wil zeggen ze hebben een inwendig oor, waardoor hij alleen reageert op trillingen. Maar waarom steekt een slang zo vaak zijn tong uit? Wel, de tong is de neus van de slang, waarmee hij de omgeving in zich op kan nemen. Dit uitsteken van de tong wordt ‘tongelen’ genoemd. De ringslang heeft vooral kikkers, salamanders, muizen, naaktslakken en padden op het menu staan. De pad heeft een verweringstechniek om te voorkomen dat hij opgepeuzeld wordt. De pad kan zich groter maken dan hij daadwerkelijk is; hij gaat hoog op de poten staan en blaast zich vol met lucht. De ringslang kan de gevulde pad met lucht niet doorslikken, maar de natuur zou de natuur niet zijn, als de ringslang hier niet ook weer een trucje voor zou hebben. Alle slangen beginnen bij het doorslikken van hun prooi bij de kop en eindigen met de staart. Maar de ringslang doet dit net andersom, waardoor hij bij de pad begint met het achterlijf en zo de lucht (in de pad) door de mond van de pad weer naar buiten perst.
Foto van Gio van Bernebeek De slang zelf moet op zijn beurt oppassen voor de bruine rat, bunzings en roofvogels, want die zien hem als een lekker maaltje. De ringslang zal zodra deze vijanden in de buurt zijn, nog een ander trucje uit de trukendoos halen, de ‘Akinese’, waarbij de ringslang zich schijndood houdt. Hij rolt op zijn rug en toont zijn kwetsbare buikzijde, de tong komt naar buiten, de pupillen draaien naar beneden en er komt bloed uit de mond. Daarnaast scheidt hij vloeistof uit, die qua geur doet denken aan verregaande verrotting. De vijanden eten liever verse aas, dus druipen ze meestal af. Half april begint het paringsseizoen van deze slangen. Deze lijkt op een ‘paringsbal’, meerdere mannetjes (meestal zo’n drie tot acht mannetjes) omstrengelen het vrouwtje, waarbij vaak het grootste mannetje daadwerkelijk paart. De ringslang is de enige ‘eierleggende slang’ in Nederland, de ringslang legt zijn eieren op plaatsen waar er sprake is van constante warmte zoals composthopen en bladhopen. Door de compostering in deze hopen komt er warmte vrij, waardoor er een constante temperatuur gegarandeerd is van rond de 27 graden Celsius. De warmte van de broei van het organisch materiaal zorgt ervoor dat de eieren uitkomen. Andere slangen in Nederland zijn eierendrágend, de jongen worden meegedragen in het lichaam.
Foto Henk Eikholt p
De ringslang legt de eieren in juni,zo’n 20-40 stuks, en ze komen uit na 8-10 weken. De jongen die geboren worden, zijn ongeveer vijftien cm groot en zwart van kleur en gaan vaak in de herfst meteen in winterslaap.
Dus kijk deze zomer goed rond op de grond voor je, als je een mooie natuurwandeling maakt!!
Met natuurlijke groet, Britt Eikholt
