PROPRIA_CURES_119_114_1_8
10-02-2009
21:42
Pagina 1
14 februari 2009
119e JAARGANG No. 14
Redactie en administratie: Vendelstraat 2 1012 XX AMSTERDAM Telefoon 020-525 77 69
Redactie: JELTE SONDIJ OLGA KORTZ BERT BRUSSEN JOHANNES VISSER STEPHAN TER BORG JIM GLERUM
E-mail: redactie@propriacures.nl Losse nummers: 1,50 euro
AFGETREDEN ALS REDACTEUR EN OPGENOMEN IN DE PC-EREHEMEL: JURG VAN GINKEL
Uitlui
H
STB HOEFT NIET TE KLOPPEN
Ramkraak E
et schijnt dat JvG wel eens een zin heeft uitgesproken die geen indelijk, de krakers zijn te ver gegaan. Vreemd ruiken alleen bleek grap bevatte. Die geruchten kunnen wij niet bevestigen. In drie voor de burgemeester nooit voldoende aanleiding om actie te onjaar PC heeft JvG aan één stuk door laten zien waar zijn grootste talent dernemen. Door hun eigen toedoen is het dan toch zover gekomen: ligt: alles wat hem, of mensen in zijn omgeving, overkomt, onmiddelVrankrijk wordt gesloten. Het is spijtig dat er daarvoor eerst iemand lijk te bewerken tot een absurd verhaal. Soms was dat om te lachen, invalide moest worden geslagen. vaak werden mensen er een beetje bang van.
Z
oals de meeloper die JvG ’s nachts een lift gaf naar Amsterdam CS, en JvG in zijn oor hoorde fluisteren, terwijl hij een grote hand over zijn rug voelde aaien: ‘ik zal je deze fietstocht goed vermaken. Ik en mijn twee penissen.’ Of de redacteur van Nieuw Amsterdam, die aan JvG werd voorgesteld, en hem binnen één minuut hoorde praten over seks met baby’s. JvG hapte even naar adem, zijn gespreksgenoten keken elkaar opgelucht aan - waarna JvG vrijwel onmiddellijk overstapte op een ander stokpaardje. Poepen op de Koran. Bij een ander zouden zulke gespreksonderwerpen uitzonderingen zijn – vreemde uitschieters, die weggepoetst kunnen worden met geruststellende, beleefde grapjes over George Bush jr. of de oorlog. Bij JvG waren er op zijn best twee degrees of separation tussen een normale vraag als ‘wie wil er nog een biertje?’ en punchlines over sporters met één been, bomen van chocolade, en gebochelde dwergen – bij voorkeur met één been. JvG’s gemoedstoestand was niet af te meten aan het aantal grappen dat hij maakte. Eerder aan het soort grappen. De laatste maanden werd de grens tussen cynische, provocerende onzin en psychopatische martelfantasieën steeds vager. Toen begonnen zijn mederedacteuren zich zorgen te maken. Dat JvG er af en toe nog een enthousiast betoog over de hilariteit van merels met schoenen tussendoor gooide, deed daar weinig aan af. Integendeel. Voor de goede verstaander was het duidelijk: JvG heeft rust nodig. En een emmer valium.
H
et begon allemaal zo’n drieëneenhalf jaar geleden. Oud-redacteuren Steven Stol, Rik van Rijswijk en Victor Mastboom, leerden JvG kennen in een comedycafé, en spoorden hem aan stukken in te sturen. Dit subtiele advies om te stoppen met stand-up comedy – ‘misschien ben je op papier wél grappig’ – werd door JvG opgevat als een compliment, en binnen een paar weken eindigde zijn eerste inzending, over een curieuze kop in de Sp!ts, ergens in de middenmoot bij de kolomkompetitie. Niet ontmoedigd, maar voortaan wél onder het pseudoniem Peter Mertes, bleef hij insturen. Met succes. Hij opende een stuk over breezersletjes ijzersterk met: Kleine ophef de laatste weken: de GGD
Amsterdam heeft onderzoek gedaan naar minderjarige meisjes die seksuele handelingen verrichten voor een hamburger, een rit naar huis of een breezer. Vooral de breezer sprak erg tot de verbeelding, waarschijnlijk omdat niemand zich kan voorstellen dat er mensen zijn die vrijwillig breezers drinken, laat staan er iemand voor pijpen achter een vuilcontainer. Hoogstens naderhand om de smaak van aangelengd cranberryextract uit de mond te krijgen. De redactie beloonde hem met een meeëter. Deze meeëter is, achteraf beschouwd, misschien wel het beste stuk wat JvG in zijn PC-tijd heeft geschreven. Dat zou tragisch kunnen zijn – ware het niet dat JvG in PC het best in vorm was buiten zijn stukken.
Lees verder op pagina 3-
A
nders dan die beroepspacifisten, keur ik geweld namelijk af. ‘Yoghurt’ werd door de voltallige barploeg met loden pijpen bewerkt.In een verklaring eist hij een schadevergoeding, als compensatie voor het niet meer kunnen werken. En wij maar denken dat krakers geen gevoel voor humor hebben. Om u een beetje inzicht te geven in deze krakersperikelen, een reconstructie van wat er die nacht precies is voorgevallen. Yoghurt komt binnen na een dag hard slapen. Omdat de revolutie nooit zal spruiten op een lege maag, begeeft hij zich naar de gemeenschappelijke keuken waar hij eerder een lekkere sojaschnitzel heeft klaargelegd. Voor de zekerheid had hij er een briefje ‘Afblijven! Van Yoghurt!’ opgeplakt. Met het schrijven van deze notitie ontheiligde hij de socialistische vuistregel dat alle bezit diefstal is. Voor straf heeft een oplettende collega-kraker de lekkernij opgegeten. Net
Bandirah
goed, zou je denken, maar daar dacht de hongerige Yoghurt duidelijk anders over. Hij begint te schreeuwen en te tieren en als blijkt dat zijn hapje gevlogen is, dreigt hij de dader te komen opzoeken met zijn potige vrienden Melk, Danoontje en Vruchtenkwark. Dat gaat in tegen de geweldloosheidgelofte die alle krakers moeten afleggen. Voor straf wordt hij net zo lang afgetuigd tot hij belooft voor straf Das Kapital met de hand over te schrijven. Maar hiermee is de kous nog niet af. Yoghurt is bij de afranseling levensgevaarlijk gewond geraakt en iemand (vast een fascist) heeft de politie gebeld. Die zijn snel ter plekke en vinden een man die het slachtoffer lijkt te zijn van een slecht uitgevoerde lobotomie genoeg reden om binnen eens een kijkje te nemen. Mag dat zomaar? Gelukkig niet! De politie mag niet naar binnen in Vrankrijk. Dat is zo afgesproken met de gemeente en ook bij poging tot doodslag houdt deze regel stand. Drie kwartier lang hebben agenten met de krakers onderhandeld die uiteindelijk toestaan om één uniform binnen te laten. Deze treft een zeer opgeruimd pand aan. Inderdaad heel verdacht allemaal. Niet zo heel gek, na drie kwartier. Er zijn mensen die in die tijd een halve marathon kunnen lopen. Andere criminele organisaties zijn vast ook geïnteresseerd in deze speciale regeling. Ik kan me zo voorstellen dat je binnen de tijd ook een xtc-lab kan opdoeken of een groep doodsbange Bulgaarse meisjes in een container ervan kunt overtuigen de douane te vertellen dat ze hier écht allemaal op familiebezoek komen. Acht man en een stormram in de slaapkamer zal in de toekomst alleen aan cartoonisten voorbehouden zijn. Dat is niet iets wat je de krakers kwalijk mag nemen. Wanneer je vroeger iets te protesteren had en de kit kwam eraan dan was het rennen geblazen. Nu is het andersom. De wetshandhavers gebruiken meer slachtofferhulp dan de bevolking van Bosnië, Rwanda en Cambodja tezamen. Als je maar hard genoeg boe roept dan zitten ze maandenlang snotterend thuis. Kun je nagaan wat zo’n ingenieuze spuistraatboobytrap met ze doet. -Lees verder op pagina 3-