The Sky is the living

INT ER IE UR

THE SKY IS THE LIVING Neerkijken mag, in deze flamboyante dakflat op de achtste en negende verdieping. Voor de bewoners van dit appartement ligt ’t Stad gewoon aan hun voeten, van het MAS tot aan het Havenhuis.

Tekst Piet Swimberghe & Foto’s Jan Verlinde

Zithoek op zijn seventies: een heuse zitkuil met plantenbakken en iconisch design, zoals de lamp van Gae Aulenti.

IN TERI E UR

Muriel Van Nieuwenhove houdt van de stad en de rust van het platteland. Hier vond ze een mix van beide.

G

een enkele andere Belgische stad biedt zo’n boeiend stadspanorama als Antwerpen. De Brusselse skyline is immers een halve steenwoestijn. In Antwerpen daarentegen, vooral rond de Schelde en aan de noordkant van de stad, ligt het water aan je voeten en zorgen eyecatchers als het MAS en het Havenhuis voor extra spektakel. “Wat is het dus een luxe om in deze prachtige flat te wonen”, vertelt Muriel Van Nieuwenhove die hier met haar man en drie kinderen woont en in de Volkstraat op het Zuid de prestigieuze modezaak Enes uitbaat. “Dit landschap is spannend, dag én nacht, want dan kijk je tot diep in de haven, waar het altijd bedrijvig is en er duizend lichtjes branden.”

Haar riante flat ligt acht- en negenhoog in een nieuw flatgebouw van ontwikkelaar Cores Development aan het Kattendijkdok, opgetrokken door een samenwerking van twee gerenommeerde architectenbureaus, Meta en Polo.

“Deze toren meet precies 100 bij 100 meter en staat op de plek van het voormalige Muriel Van douanegebouw, dat afgebroNieuwenhove ken werd. We zitten hier midden in de Cadixwijk, de laatste woonbuurt na het • Runde ruim 15 jaar de toonEilandje, voor de haven. Hier aangevende zaak Enes in kwamen destijds alle boten uit de Lombardenvest in Spanje en Afrika aan en rook Antwerpen. het naar specerijen. Het was ui• Verhuisde vorig jaar haar teraard een volksbuurt waarzaak naar het Zuid, naar een van, gelukkig, nog heel wat monumentaal stadspaleis oude panden rechtstaan. Er is uit de belle époque in de dus een mix van oud en nieuw, Volkstraat, dat eerder toedat vind ik juist interessant.” behoorde aan vintageMuriel woonde daarvoor in een antiquair Eddy Jambers. Op landelijke villa in Aartselaar: het dak staat er een heuse “We hebben ons vanuit het scheepscabine en het integroen laten droppen in de rieur werd ingericht door stadsjungle. Maar we wilden Gert Voorjans. toch wat van die natuur meene• Muriel houdt enorm van men en kozen er daarom voor Amsterdam, waar ze inspiom het terras vol te planten.” ratie put in de modezaken Het dakterras biedt met al zijn aan het Vondelpark. En hoekjes diverse zitplekken om waar ze het idee oppikte van de zon en het uitzicht te geom haar nieuwe pand ook nieten. Op die manier werd ook een creatieve functie te het interieur opgevat, met een geven en er een B&B in te aaneenschakeling van zithoevestigen. ken. Voor deze grote flat wer-

ID

80

25 O K T O BER 2 01 7 — w ww.we e ke nd.b e

“Dit uitzicht is spannend, dag én nacht, want dan kijk je tot diep in de haven en zie je duizend lichtjes branden”

De tafel van tadelakt is maatwerk, de vintagelamp erboven een creatie van HansAgne Jakobsson.

De grote zithoek, met als blikvanger de monumentale zitbanken van Living Divani.

den drie appartementen versmolten tot één geheel, waardoor er een enorm woonoppervlak ontstond. “Toen we begonnen stond het dus casco, het was helemaal open en ruw. Maar we wilden niet dat het een soort loft zou worden met een industriële look. We verkozen een groot aaneengesloten geheel met verscheidene zit- en leefeilanden, die hier en daar wel doorzichten bieden, maar waarbij elke hoek toch zijn intimiteit bewaart”, legt Muriel uit.

82

2 5 OK T OB E R 20 17 — ww w. we e ke nd. be

IN T ERIEU R

GROENE DRAAD

“Interieurs waar alles uit één winkel of galerie komt, vinden we niet spannend”

Op het hemelse dakterras geniet je van het hele stadspanorama.

Interieurarchitect Cy Peys legde de basisindeling vast en koos er ook voor om de keuken aan de oostzijde te situeren. De leefruimte met de diverse zithoeken volgt de oriëntatie van oost naar zuid, de slaapkamers liggen aan de noordzijde. Voor de afwerking ging Muriel samenwerken met interieurarchitect Merijn Degraeve, die de zithoeken met seventiesinspiratie bedacht, alsook de overhangende kast tussen eethoek en living.

De twee uiterste hoeken van de woning, het bureau en de keuken, zijn bijna zwart getint. “Maar niet echt zwart,” legt Muriel uit, “er zit behoorlijk wat groen in deze donkere kleur. Als je erop gaat letten is groen trouwens de fil rouge van dit interieur, je komt het overal tegen in de marmers, tapijten, kussens, zelfs in de tafel. Maar het gaat nooit om schreeuwerig groen.”

Er werden uitgelezen materialen gebruikt, zoals de quasi zwarte artisanale tegels van de keuken, die eruitzien als bakstenen. Of de met ébène de Macassar (bruin ebbenhout) gefineerde wanden, waarvan de nerven prachtige tekeningen laten zien. Maar niet alleen de afwerking is verfijnd, ook de aangereikte oplossingen, zoals de originele roomdivider tussen de keuken en de eethoek. En uiteraard is er veel maatwerk, zoals de eettafel, bekleed met tadelakt.

“Maar we zijn ook verzamelaars die graag iets nieuws ontdekken. Interieurs die worden gestoffeerd met meubelen, objecten en kunstwerken die uit één winkel of galerie komen, vinden we niet spannend. Dat zie je meteen. Een interieur moet wat groeien.

Het is net boeiend om nu en dan iets nieuws te vinden, zoals de bijzondere koperen lamp boven de eettafel die we in Brussel in het veilinghuis Pierre Bergé op de kop tikten, een apart stuk Zweedse vintage ontworpen door Hans-Agne Jakobsson.

Dergelijke vondsten maken net dat je interieur er anders uitziet”, aldus Muriel. Hier en daar hangen ook wandsculpturen van de Amerikaanse sculpteur-decorateur Curtis Jere, onder meer boven de haard in de grote living. In die immense ruimte spreekt vooral de als een zitkuil opgevatte hoek met planten tot de verbeelding, een ontwerp van Merijn Degraeve.

De architectuur en het decor van deze monumentale torenflat zijn duidelijk van grootstedelijke inspiratie. Wat ook weer niet verwondert, gezien Muriel Van Nieuwenhove veel reist en voor haar zaak pendelt tussen Milaan, Parijs, Amsterdam en Londen, waar ze vaak ideeën sprokkelt.

“Want in tegenstelling tot vroeger hoef je niet alleen interieurzaken af te struinen om originele interieurs te zien,” stelt ze, “je ontdekt ze nu overal: in eethuizen, tweedehandszaken, hotels en restaurants, zelfs in kapperszaken.” enes.be

83