Program koncertowy 10/04/2022

10.04.2022 | godz. 18.00 sala koncertowa

Echoes Of Life CREDITS Production manager for live performances: Clemens Malinowski Digital art installation: Hakan Demirel Production: 19:4 Architects Team Stars (Night): Ahmet Dogu Ipek (125x360 cm, Indian ink and jags on cotton paper, 2017), Courtesy of Vehbi Koc Foundation Contemporary Art Collection, Istanbul Dress designed by Sonia Trinkl Photo credit: Pascal Albandopulos Programme notes written by Alice Sara Ott Official trailer for Live Performances: Echoes Of Life in concert – official trailer Echoes Of Life – The Story: Alice Sara Ott on #EchoesOfLife: The Story

Alice Sara Ott fortepian (piano)

Hakan Demirel

architekt/cyfrowa instalacja wideo (architect/ digital art installation)

Na początku (In The Beginning Was) Francesco Tristano (*1981) – In The Beginning Was Fryderyk Chopin (1810–1849) – Preludia op. 28 nr 1 C-dur (Agitato) nr 2 a-moll (Lento) nr 3 G-dur (Vivace) nr 4 e-moll (Largo)

Bunt niemowlęcia (Infant Rebellion) György Ligeti (1923–2006) – Musica ricercata Sostenuto – Misurato – Prestissimo

Fryderyk Chopin – Preludia op. 28 nr 5 D-dur (Molto allegro) nr 6 h-moll (Lento assai) nr 7 A-dur (Andantino) nr 8 fis-moll (Molto agitato) nr 9 E-dur (Largo)

Beztroskie dzieciństwo (When The Grass Was Greener) Nino Rota (1911–1979) – Valse lento molto cantabile, un poco liberamente Fryderyk Chopin – Preludia op. 28 nr 10 cis-moll (Molto allegro) nr 11 H-dur (Vivace) nr 12 gis-moll (Presto) nr 13 Fis-dur (Lento) nr 14 es-moll (Allegro) nr 15 Des-dur (Sostenuto)

Bez mapy ku dorosłości (No Roadmap To Adulthood) Chilly Gonzales (*1972) – Preludium Cis-dur Fryderyk Chopin – Preludia op. 28 nr 16 b-moll (Presto con fuoco) nr 17 As-dur (Allegretto) nr 18 f-moll (Molto allegro)

Tożsamość (Identity) Tōru Takemitsu (1930–1996) – Litania (pamięci Michaela Vynera) Adagio

Fryderyk Chopin – Preludia op. 28 nr 19 Es-dur (Vivace) nr 20 c-moll (Largo)

Droga do celu (A Path To Where) Arvo Pärt (*1935) – Für Alina Fryderyk Chopin – Preludia op. 28 nr 21 B-dur (Cantabile) nr 22 g-moll (Molto agitato) nr 23 F-dur (Moderato) nr 24 d-moll (Allegro appassionato)

Kołysanka na wieczny sen (Lullaby To Eternity) Alice Sara Ott (*1988) – Lullaby To Eternity (na podstawie fragmentów Lacrimosy z Requiem d-moll KV 626 Wolfganga Amadeusa Mozarta)

Czas trwania koncertu: ok. 65 min

Prosimy o niefotografowanie i wyłączenie telefonów komórkowych

fot. P. Albandopulos

Alice Sara Ott

E

choes Of Life to podróż przez dźwięk i obraz. Przyglądam się w niej myślom i tworzącym osobiste doświadczenia chwilom, które nieustannie wpływają na moje życie. Pokazuję też, jak widzę swoją rolę jako wykonawczyni muzyki klasycznej w dzisiejszych czasach oraz drogę, w ramach której chcę poszerzać swoje artystyczne horyzonty.

Od zawsze fascynują mnie wymiary i możliwości, w których i dzięki którym możemy wyrażać się przez sztukę, nie ograniczając się tylko do jednej formy. W tym projekcie urzeczywistniam od dawna towarzyszące mi marzenie o połączeniu światów muzyki i architektury. Współpraca z architektem Hakanem Demirelem nadaje Echoes Of Life fizyczny wymiar narracji wizualnej. Mimo autentycznego podziwu, z jakim u każdego z nas spotykały się pokrewne inicjatywy twórcze, podczas naszej pierwszej sesji nie mieliśmy pojęcia, w jaki sposób połączenie obu form sztuki, które uprawiamy, może się zmaterializować. Wspólna wizja i marzenia zaczęły nabierać kształtu poprzez liczne, wielogodzinne rozmowy oraz intensywną wymianę myśli i koncepcji.

Muzyce towarzyszy w tym programie cyfrowa instalacja wideo, zaprojektowana przez Hakana jako architektoniczne odbicie historii opowiadanej dźwiękiem. Żyje ona i oddycha wraz z ewoluującym organizmem dźwięku, zabierając nas w wirtualną podróż po mikrokosmosie Echoes Of Life.

Najwyższym priorytetem wykształcenia muzycznego, które otrzymałam, było poznawanie potężnego dziedzictwa muzyki klasycznej i podtrzymywanie tradycyjnych praktyk wykonawczych. O ile z różnych względów jestem wdzięczna za surową dyscyplinę, którą wykształcili we mnie moi nauczyciele, i nie umniejszając temu, że przez wiele lat ceniłam te same wartości, dostrzegam, że towarzyszyła temu ograniczona przestrzeń zachęcająca do odkrywania muzyki klasycznej w kontekście naszych czasów.

Muzyka jest dla mnie jedną z najbardziej intymnych, szczerych i dysponujących największą siłą form wyrazu, jakimi mogą dzielić się istoty ludzkie.

Zatem, o ile nigdy nie zabraknie u mnie uznania i pasji do dziedzictwa oraz bogactwa muzyki klasycznej, jestem też świadkiem tego, jak oczekiwanie pewnego rodzaju wykształcenia i decorum tworzy sztuczne wykluczenie, dzieląc nas ze względu na wiek i klasy.

Jaka więc jest dzisiaj moja rola i odpowiedzialność jako muzyka klasycznego?

Znacząca część mojego repertuaru pochodzi sprzed dziesięcioleci, a nawet stuleci. Mimo że nie zmieniam oryginalnej partytury, interpretuję ją i mam niepowtarzalną możliwość kontekstualizacji tych utworów w obecnym miejscu i czasie.

Kiedy zastanawiam się nad twórczością kompozytorów, których tak cenimy, okazuje się, że to właśnie oni od zawsze rzucali wyzwanie, redefiniowali i przesuwali granice samej muzyki, jak również wszystkiego, co ją otacza.

Dlaczego i my nie mielibyśmy robić tego samego? Dlaczego nie mielibyśmy, zamiast nalegać na reprodukowanie minionych tradycji i ograniczeń, nieść muzyki tych twórców naprzód wraz z ich pionierskim duchem?

Możemy czynić przeszłość przedmiotem naszej refleksji, możemy nawet nieść ją ze sobą; nie możemy jej jednak odtworzyć, jako że nasza zdolność widzenia, myślenia i doświadczania jest nierozerwalnie powiązana z teraźniejszością. Tempo, w jakim komunikujemy się i konsumujemy, sprawia, że żyjemy dziś w czasach, w których panujące w naszym społeczeństwie wartości i sposoby, za pomocą których odbieramy rzeczywistość oraz nasze wobec niej wymagania, zmieniają się nieustannie. W konsekwencji, wystawieni jesteśmy na ciągłe niebezpieczeństwo fragmentacji i izolacji. Muzyka wzmacnia naszą solidarność oraz prowadzi nas ku świadomości społecznej i włączaniu w nią wszystkich bez wyjątku, gdyż sama jest bytem mogącym istnieć tylko we wspólnocie. Nie możemy stawiać sobie ograniczeń w tym, w jaki sposób decydujemy się z nią identyfikować i łączyć.

O ile do XIX wieku preludium stanowiło prolog bądź wprowadzenie poprzedzające główne dzieło, Fryderyk Chopin w swoich Preludiach op. 28 przedstawił zbiór 24 utworów o indywidualnym charakterze. Różnią się one między sobą w stopniu znaczącym, a jednak wspólnie tworzą dzieło spójne w swojej złożoności. W moim odczuciu stanowią przez to odzwierciedlenie życia, które

jawi się jako seria preludiów: zbiór chwil, wszystkich w jakiś sposób połączonych. Jeden krok prowadzi do kolejnego – czasem idziemy szybciej, czasem wolniej, innym razem chodzimy w kółko, a bywają i chwile, gdy znajdujemy się w ślepym zaułku i musimy zawrócić. Koniec jednego rozdziału jest zawsze początkiem kolejnego. Bywa, że napotykamy nieprzewidziane trudności, upadamy i możemy znaleźć się na nowej, nieznanej ścieżce.

Album Echoes Of Life zawiera siedem współczesnych kompozycji, które, w połączeniu z Preludiami Chopina, ucieleśniają moje osobiste doświadczenia i myśli – życiowe drogowskazy. Kiedy po raz pierwszy eksperymentowałam z tym konceptem, nie mogłam przewidzieć, co będzie on dla mnie znaczył w wymiarze emocjonalnym i co odsłoni przede mną w aspekcie muzycznym.

Pamiętam moment, gdy usłyszałam całą kompilację po raz pierwszy i zdałam sobie sprawę, że dzieła współczesne potwierdzają to, jak nowoczesne, prowokacyjne i ponadczasowe są Preludia Chopina.

Czas oraz nieustanne wyzwania, z jakimi mierzymy się w kontekście naszego społeczeństwa i szerzej pojmowanego środowiska, zmieniają to, kim i jacy jesteśmy. Nasz sposób myślenia, a nawet wspomnienia, również podlegają modyfikacji. Te zmiany w postrzeganiu towarzyszą nam na drodze od przeszłości do teraźniejszości oraz od teraźniejszości ku przyszłości; nowe kształty i znaczenia nie przestają w nas rezonować – jak gdyby były echami naszego życia.

Chciałabym wyrazić wdzięczność wobec mojego drogiego przyjaciela, kompozytora i pianisty – Francesco Tristano – za jego utwór In The Beginning Was napisany na potrzeby tego projektu, a także wobec artysty Ahmeta Doğu İpeka za jego pracę Stars (Night) oraz projektantki Soni Trinkl za stworzenie mojej kreacji scenicznej.

Alice Sara Ott

Podróż Organizator

Współorganizatorzy

NOSPR współfinansują

Patroni medialni

Partner główny

Partner motoryzacyjny

Partnerzy