Girls first magazine - Juni 2023

Girls first magazine

Stereotypes bestrijden

“Meisjes kunnen alles wat jongens kunnen”

Uren lopen voor water

Droogte in Ethiopië bedreigt levens

Juni 2023

Niet naar school

Angst voor seksuele intimidatie remt ontwikkeling van meisjes

Op de vlucht

Noodhulp voor Sudanese vluchtelingen van start

Informatie over noodsituaties haal ik onder andere uit Plan Internationals zogenaamde ‘sitreps’. Dat staat voor ‘situation reports’ en zijn interne rapporten die mijn collega’s in de landen waar wij werken schrijven zodra er zich een crisis voordoet. Collega’s wereldwijd kunnen op basis van deze informatie snel beoordelen wat zij kunnen bijdragen om de noden te verlichten.

Het zijn altijd korte, zorgvuldig opgestelde e-mails over de feitelijke situatie: het aantal getroffenen, wat Plan International ter plaatse al doet om noodhulp te bieden aan getroffen vrouwen en kinderen, en wat voor hulp er nog meer nodig is om de situatie te verbeteren.

Vorige maand kreeg ik in één week onder andere zulke ‘sitreps’ over het geweld in Sudan, de opvang van Sudanese vluchtelingen in Egypte, bombardementen op Oekraïense steden,

6 Wereldproject

Niet naar school uit angst voor seksuele intimidatie

8 Wereldnieuws

13 In actie voor Plan International

een cycloon in Myanmar en een cholera-uitbraak in Zimbabwe. Wat mij altijd opvalt aan deze berichten is de rustige en professionele aanpak van mijn collega’s ter plekke. Ze kennen de lokale situatie zo goed en zijn zo goed voorbereid op onverwachte situaties, dat ze vaak al aan het werk zijn als ik nog niet eens van de crisis op de hoogte ben. Waar mogelijk wordt altijd direct vermeld hoe het met de kinderen in de sponsorgemeenschappen gaat. In een bijzin wordt meestal opgemerkt: ‘alle collega’s zijn veilig’, terwijl ik weet dat bij enkele collega’s in Sudan letterlijk de kogels door de keuken vlogen toen het geweld daar uitbrak.

Natuurlijk gaat het in ons werk in de eerste plaats om de kinderen en vrouwen die we ondersteunen. Maar dit kijkje achter de schermen is ook een kleine ode aan alle collega’s en partners in de vele brandhaarden in de wereld die dat werk doen.

Veel dank voor uw steun daar aan. Ik wens u een mooie, rustige en veilige zomer!

Garance Reus-Deelder Directeur Plan International

14 Uren lopen voor water

Ethiopië balanceert op de rand van een hongersnood

18 Terugblik

Eerste editie Nacht Tegen Seksueel

Geweld een groot succes

20 Zonder internet geen onderwijs

“Hoe kun je gelukkig zijn als je wordt geslagen door je man?”

Wereldwijd trouwen elk jaar 12 miljoen meisjes voor ze achttien zijn. Een op de negen kindbruiden is zelfs jonger dan vijftien (Unicef, 2022).

Een kindhuwelijk is een ernstige schending van de kinderrechten, met levenslange gevolgen. Naar school gaan? Dat kunnen meisjes vaak wel vergeten. En zonder opleiding of eigen inkomen zijn ze later afhankelijk van hun man en zijn familie.

Vaak is er sprake van huiselijk geweld en krijgen meisjes die veel te jong zijn al een baby, terwijl hun lichaam nog helemaal niet klaar is voor een zwangerschap en een bevalling

Meisjes zijn goed voor het huishouden

Dat er nog steeds kindhuwelijken plaatsvinden heeft meerdere redenen. Het is een complex probleem, maar een van de oorzaken is dat meisjes en vrouwen worden achtergesteld. In veel landen heerst nog altijd de gedachte dat meisjes alleen goed zijn om te trouwen, kinderen te baren en het huishouden te doen.

Armoede is een andere belangrijke oorzaak. Door een meisje uit te huwelijken is er immers één mond minder te voeden in het gezin. Met de bruidsschat die ze voor hun dochter krijgen kunnen de ouders de rest van het gezin onderhouden. Als de ouders zelf een bruidsschat moeten betalen dan geldt vaak: hoe jonger het meisje, hoe lager de bruidsschat.

“Ik begreep niet wat me overkwam”

Dit gebeurde ook de vijftienjarige Yakoura*. Zij en haar familie ontvluchtten Nigeria nadat haar vader door gewapende leden van terreurorganisatie Boko Haram werd vermoord. Het gezin kwam terecht in buurland Niger, ver van huis en zonder inkomen. Yakoura’s moeder kon het grote gezin nauwelijks onderhouden. Daarom besloot ze om Yakoura, die toen twaalf jaar oud was, uit te huwelijken.

Parmin (13) wist een huwelijk net op tijd te voorkomen. ©Mushfiqul Alam

De man was drie keer zo oud als zij. “Ik was aan het spelen met mijn zusje toen mijn moeder me vertelde dat ik binnenkort moest trouwen,” vertelt Yakoura. “Ik was in shock en begreep er niets van.”

Een paar weken later trouwde ze met een vreemdeling die dezelfde leeftijd had als haar overleden vader. Terwijl andere meisjes naar school gingen en droomden van een toekomst met

Crises

Bij grote rampen, zoals oorlogen, pandemieën of overstromingen, neemt het aantal kindhuwelijken vaak toe. Bijvoorbeeld in Kenia, waar de aanhoudende droogte door klimaatverandering ernstige risico’s voor meisjes met zich meebrengt. Ook in vluchtelingenkampen worden veel ouders en verzorgers door de armoede tot het uiterste gedreven. De dertienjarige Parmin* vluchtte in 2017 vanuit Myanmar naar Bangladesh en woont daar met haar oma in het grootste vluchtelingenkamp ter wereld, bij de stad Cox Bazar. Kindhuwelijken komen in Rohingya-community's zoals die van Parmin relatief vaak voor, maar de slechte omstandigheden in het vluchtelingenkamp maken de situatie alleen maar erger.

“Toen ik hoorde dat mijn oma me wilde uithuwelijken was ik daar erg verdrietig over”, vertelt Parmin. “Ik ging naar school en speelde met mijn vrienden en wist dat dit na de bruiloft voorbij zou zijn.”

Samen zetten we ons in tegen kindhuwelijken

een goede baan, zat zij thuis in een gewelddadig huwelijk. “Hoe kun je gelukkig zijn als je man je slaat of beledigt?” Uiteindelijk wist Yakoura gelukkig uit haar huwelijk te ontsnappen. Ze kwam in aanraking met Plan International en strijdt nu als activiste tegen kindhuwelijken en geweld tegen vrouwen.

In het kamp kwam Parmin in aanraking met een van de trainingen van Plan International, waarin ze meer leerde over de schadelijke gevolgen van een kindhuwelijk. “Ik vertelde de trainers over mijn aanstaande huwelijk. Zij hebben toen mijn oma weten over te halen om mij niet uit te huwelijken.”

Plan International doet er alles aan om kindhuwelijken uit te bannen. De steun van onze sponsors is hierbij cruciaal. Hierdoor kunnen we wereldwijd opkomen voor de rechten van meisjes. Ook in Banke, in Nepal, zijn kindhuwelijken een groot probleem. In Banke trouwt op dit moment meer dan veertig procent van de kinderen voor ze achttien zijn, hoewel kindhuwelijken in het land al

Yakoura kwam op haar twaalfde al terecht in een gewelddadig huwelijk. ©Plan International

"Toen mijn moeder vertelde dat ik moest trouwen was ik in shock, ik begreep er niets van"

Yakoura (15)

Wereldwijd

sinds 1963 verboden zijn. Het risico op seksueel en huiselijk geweld is met name voor meisjes en jonge vrouwen erg groot. Daarom hebben we in Banke trainingen georganiseerd over de gevaren van kindhuwelijken. 279 Kinderen en jongeren leerden meer over hun rechten, maar ook hoe ze misbruik of een voorgenomen kindhuwelijk kunnen melden bij de autoriteiten. Ook namen meer dan tweehonderd ouders deel aan lessen waarin ze leerden hoe ze een veiligere en zorgzamere omgeving voor hun kinderen kunnen creëren.

*De naam is gefingeerd om de identiteit te beschermen.

Het beschermen van kinderrechten staat in al onze programma’s centraal. Door voorlichting en training te geven worden steeds meer ouders, kinderen, jongeren, leerkrachten en andere sleutelfiguren in de gemeenschap zich bewust van de schadelijke gevolgen van een kindhuwelijk. Ook maken we ons hard voor het verbeteren van wetgeving en de handhaving hiervan en verbeteren we het onderwijs. Zo worden meisjes wereldwijd weerbaarder tegen kindhuwelijken.

trouwen elk jaar 12 miljoen meisjes voor ze achttien zijn. Naar school gaan is er voor hen meestal niet meer bij. ©Plan International/Quinn Neely

Ruim acht op de tien jonge Nederlandse vrouwen hebben weleens te maken gehad met seksueel ongewenst gedrag in het openbaar. Dit blijkt uit recent onderzoek van Plan International (Seksueel geweld en intimidatie op straat, 2023). Deze ervaringen remmen meisjes in hun ontwikkeling.

Zes op de tien meisjes zeggen in het onderzoek dat ze door seksueel ongewenst gedrag worden beperkt in hun bewegingsvrijheid. Zo durven ze bijvoorbeeld niet alleen met het openbaar vervoer, sporten ze niet buiten en missen ze soms zelfs school of werk uit angst om lastiggevallen te worden.

Onveilige steden, overal ter wereld

Seksuele intimidatie komt overal ter wereld voor. In eerder onderzoek van Plan International (Unsafe in the City, 2018) deelden jonge meisjes

Niet naar school uit angst voor seksuele intimidatie

uit grote steden wereldwijd hun verhalen over intimidatie en geweld. In alle steden gaf het merendeel van de deelnemers aan zich wel eens onveilig te voelen in het openbaar. Veel van hen voelden zich gedwongen hun gedrag aan te passen, bijvoorbeeld door bepaalde plekken te vermijden.

“Ik hoor altijd verhalen over mensen die ontvoerd, verkracht of vermoord zijn, daardoor voel ik me niet veilig en houd ik er rekening mee dat ik op een dag misschien het slachtoffer word”

Sharon (19) uit Uganda

Dit moet stoppen! Meisjes moeten vrij zijn om zich zonder angst te kunnen ontwikkelen. Plan International zet zich daarom in om seksuele intimidatie en geweld tegen te gaan, bijvoorbeeld met het Safer Cities for Girls-programma.

Sharon (19) uit Uganda loopt een langere route naar haar werk om de plek waar haar vriendin verkracht werd te vermijden. ©Plan International

We maken gevaarlijke plekken veiliger, geven trainingen aan ouders en docenten over gedragsverandering en bieden psychosociale hulp aan meisjes en vrouwen die slachtoffer zijn geworden van seksueel geweld.

Shilpa* (17) uit India

Ook gaan we in gesprek met mannen en jongens om hen te leren hoe ze respectvol met vrouwen omgaan en geven we meisjes voorlichting over hun rechten en wat ze kunnen doen als zich een gevaarlijke situatie voordoet.

Zo zetten we ons wereldwijd in om een einde te maken aan seksuele intimidatie en seksueel geweld.

*De naam is gefingeerd om de identiteit te beschermen.

SEKSUEEL ONGEWENST GEDRAG, DE CIJFERS

8 op de 10 jonge Nederlandse vrouwen

hebben te maken gehad met seksueel ongewenst gedrag in het openbaar.

Bijna 9 op de 10 jonge Nederlandse vrouwen

doen weleens dingen om te proberen ongewenst seksueel gedrag te voorkomen, bijvoorbeeld door samen te reizen of te doen alsof ze met hun telefoon bezig zijn

3 op de 10 Nederlandse meisjes zijn ooit aangerand,

een kwart werd achtervolgd en bijna de helft van de meisjes kreeg seksueel getinte opmerkingen te horen.

Slechts 1 op de 10

Nederlandse meisjes doet aangifte

van een ongewenste seksuele ervaring. Van de meisjes die naar de autoriteiten stapte, werd ruim een kwart niet serieus genomen.

Wereldwijd zijn 120 miljoen meisjes verkracht of op een andere manier seksueel misbruikt.

Meisjes voelen zich vooral onveilig op straat, in het openbaar vervoer, op het werk en op school.

Shilpa* (17): “Veel meisjes stoppen met school omdat ouders bang zijn dat hun dochter onderweg iets overkomt.” ©Plan International/Nic Kinloch

“Meisjes worden zo vaak lastiggevallen door jongens en mannen dat het bijna normaal wordt gevonden”

Machismo

In Piura heeft bijna veertig procent van de vrouwen geweld meegemaakt. Machismo, een Latijns-Amerikaanse term voor overdreven stoer gedrag dat als mannelijk wordt gezien, speelt hier een grote rol in. Het machismo schrijft voor dat vrouwen minder waard zouden zijn dan mannen. Met als gevolg dat geweld tegen vrouwen normaal gevonden wordt.

“Ik hoor vaak mannen stoer doen”

Luhana strijdt tegen stereotypes:

“Meisjes kunnen net zo veel als jongens”

Toen de tienjarige Luhana uit Piura, Peru, tijdens de pauze wilde voetballen met haar vrienden zei een klasgenoot tegen haar dat ze dat niet mocht “omdat meisjes niet voetballen”. Dit is slechts een van de vele stereotype opmerkingen die Luhana regelmatig hoort. Dit soort opmerkingen en de gedachtegang die erachter schuilgaat hebben grote gevolgen, want ze leiden onder andere tot meer geweld tegen meisjes en vrouwen in Peru.

Bij een project van Plan International leerde Luhana over haar rechten. Hierdoor kon ze snel reageren op de opmerking van haar klasgenoot. “Dat is niet waar,” vertelde ze hem, “dat is een vooroordeel. Meisjes kunnen juist heel veel, zoals voetballen, natuurkunde studeren en alle andere dingen die jongens ook kunnen.”

Luhana leerde tijdens de workshops van Plan International over haar rechten en over het voorkomen van tienerzwangerschappen en kindhuwelijken. Meisjes die dit meemaken lopen namelijk een groter risico op geweld.

Nu wil Luhana haar kennis delen met de mensen in haar wijk. “Ik hoor mannen vaak stoer doen. Ze zeggen dan lelijke dingen over vrouwen en meisjes. Ik vind dat meer mensen in mijn wijk moeten leren over machismo en stereotypen.”

“Meisjes kunnen juist heel veel, zoals voetballen, natuurkunde studeren en alle andere dingen die jongens ook kunnen”

Luhana (10)

Posters die de aandacht trekken

Luhana maakte posters en hing deze op in de wijk: “Op de posters staan vragen als: Wat is een stereotype? Hoe stoppen we machismo? Waar kan je terecht als je slachtoffer wordt van geweld? We hebben ook presentaties gegeven op school over de gevolgen van tienerzwangerschappen.”

Niet alleen leerde Luhana veel van Plan International, ook kreeg ze meer zelfvertrouwen: “Ik voel me sterk, omdat ik me uitspreek tegen ongelijkheid. Ik geloof in wat ik kan. Ik weet dat ik waardevol en belangrijk ben.”

Luhana komt op tegen machismo in haar wijk en op haar school. ©Plan International

“Een van de muren van ons huis stortte in”

In februari en maart van dit jaar werden Malawi en Mozambique twee keer getroffen door cycloon Freddy. Harde windstoten, heftige regenval en overstromingen richtten ernstige schade aan en kostten aan honderden mensen het leven.

“Ik hoorde de wind razen en het regende heel hard. Het maakte me erg bang, dus ik nam mijn dochters mee naar de woonkamer om daar verder te slapen. Niet veel later stortte een van de muren van ons huis in,” vertelt de 29-jarige Bertha uit Malawi.

Meer dan een miljoen mensen in Malawi en Mozambique zijn door de cycloon getroffen. Zij hebben dringend behoefte aan onderdak, schoon water en eten. Plan International is

samen met partners en andere hulporganisaties actief in de getroffen gebieden. We zorgen hier voor schoon water en eten, maar doen er ook alles aan om het onderwijs voort te zetten. Zo worden er speciale onderwijskits uitgedeeld.

Ook zetten we ons in voor bescherming tegen (seksueel) geweld. In tijden van crisis neemt het risico op geweld toe, daarom worden er speciale opvangplekken voor kinderen opgezet. Kinderen kunnen hier ook terecht voor psychosociale steun om de gebeurtenissen te verwerken.

Noodhulp voor Sudanese vluchtelingen

Sinds het begin van het conflict in Sudan zijn de levens van miljoenen kinderen en hun families in gevaar. De gezondheidszorg staat op instorten en de voedseltekorten groeien met de dag. Hoewel het door het geweld moeilijk is om families te bereiken, verleent Plan International inmiddels noodhulp.

Duizenden kinderen en ouders in het land zijn op de vlucht geslagen met alles wat ze kunnen dragen. In de regio’s Darfur en Noord-Kordofan voorziet Plan International gezinnen van schoon (drink)water, eten en andere levensbehoeften.

Inmiddels zijn honderdduizenden Sudanezen de grenzen naar buurlanden Zuid-Sudan, Egypte en Tsjaad overgestoken. Sommige families zijn dagenlang te voet onderweg, vaak in de brandende zon, om zichzelf in veiligheid te brengen. Onderweg nemen de risico’s op uitbuiting en mensenhandel toe, met name voor meisjes en vrouwen. In de vele vluchtelingenkampen langs de grens focussen we daarom op hun bescherming.

Tot slot zetten we waar de situatie dat toelaat ook opvanglocaties voor kinderen op waar psychosociale hulp geboden kan worden.

Een groep vrouwen steekt een verwoeste brug in Malawi over. ©Plan International

Giro555, Plan International en de aardbeving in Turkije en Syrië

De schade na de verwoestende aardbevingen op 6 februari in Turkije en Syrië is enorm. Wanneer zich zo’n grote ramp voordoet, is noodhulp van essentieel belang. De elf samenwerkende hulporganisaties achter Giro555 slaan dan de handen ineen om geld op te halen en noodhulp te bieden.

Noodhulp Oekraïne: dit is er bereikt

In april werd na meer dan een jaar de Giro555actie voor slachtoffers van de oorlog in Oekraïne afgesloten. De samenwerkende hulporganisaties haalden hiermee in totaal 184.493.397 euro op.

Zo’n anderhalf jaar na de escalatie van het conflict hebben miljoenen Oekraïners nog altijd hulp nodig. De crisis heeft grote gevolgen voor de mentale gezondheid van kinderen. Meisjes en vrouwen lopen een groter risico op seksuele uitbuiting, misbruik en geweld.

Er werd massaal gedoneerd aan Giro555 voor noodhulp na de aardbevingen in Turkije en Syrië. Tot nu toe is er ruim 108.500.000 euro opgehaald.

De opbrengsten worden verdeeld over de elf hulporganisaties. Omdat Plan International geen kantoren heeft in Turkije of Syrië en geen partners in de getroffen gebieden heeft die op grote schaal snel en effectief bij kunnen dragen aan de hulpverlening, hebben wij ervoor gekozen niet mee te doen aan deze actie. De andere hulporganisaties zijn in dit geval beter toegerust om snel en goed te helpen. Wel hielpen we mee om de Giro555-actie in Nederland te ondersteunen. De actie voor Turkije en Syrië loopt nog steeds en donaties zijn nog altijd hard nodig.

Met het geld van de Giro555-actie ondersteunt Plan International kinderen en hun families. Ook zetten we daarvoor geld in uit ons eigen noodfonds, waarin we geld reserveren voor noodhulp. Zo boden we 40.000 gezinnen

contant geld en waardebonnen om bijvoorbeeld accommodatie, transport of eten te bekostigen. Ook trainden we professionals om signalen van mensenhandel, uitbuiting en huiselijk geweld te herkennen en hierop te reageren.

Daarnaast bieden we psychosociale steun. Al 12.000 kinderen, ouders en slachtoffers van (seksueel) geweld maakten gebruik van psychosociale hulpverlening via mobiele teams. In Polen en Moldavië zijn 1.500 docenten getraind in psychosociale eerste hulp, zodat ze Oekraïense kinderen in hun klassen kunnen ondersteunen.

In Moldavië krijgen Oekraïense kinderen onderwijs en psychosociale steun. ©Plan International

Van rups tot vlinder

“Er was eens een kleine rups genaamd Shaed, die verdwaald was in een donker bos. Verdrietig en eenzaam zocht ze beschutting onder een grote boom, in een poging veiligheid en warmte te vinden in de koude nacht.

In gesprek over uw testament?

Als relatiemanager bij Plan International vindt Armand van Stralendorff het belangrijk dat hij weet hoe het is om een testament op te maken bij een notaris. “Ik spreek hierover namelijk veel met onze sponsors. Daarom heb ik zelf ook mijn testament op laten stellen.”

Toen de eerste zonnestralen de hemel begonnen op te lichten, keek ze omhoog en zag ze het meest verbazingwekkende dat ze ooit had gezien. De takken van de boom hingen vol cocons, die uit het niets begonnen te bewegen en te kraken. Eerst was Shaed bang, maar toen zag ze kleurrijke vleugels uit de cocons verschijnen. Als bij toverslag braken de cocons een voor een open. Een zwerm prachtige vlinders vloog uit…”

De vijftienjarige Shaed vluchtte samen met haar broer en vader vanuit Syrië naar Jordanië. Ze schreef dit verhaal als onderdeel van het Talents Unlimited-programma, dat werd opgezet door Plan International met steun van de Nationale Postcode Loterij.

Wilt u Shaed’s hele verhaal lezen en er zelf deel van uit maken? Dat kan! U kunt nu in het Amsterdam Museum kijken naar het werk Blooming in a Ring of Fire van kunstenaar Abner Preis. Hierin worden de verhalen van Shaed en vier andere vrouwen op de vlucht gedeeld in een unieke VR-experience.

“Hierin staat aangegeven hoe mijn nalatenschap na mijn overlijden verdeeld wordt. Ik heb mijn twee dochters als erfgenamen aangewezen en goede doelen die mij zeer dierbaar zijn in mijn testament laten opnemen. En ik heb een executeur benoemd die de afwikkeling van mijn nalatenschap zal regelen. Voordat ik naar de notaris ging, heb ik goed nagedacht wie ik in mijn testament wilde benoemen. In mijn werk sta ik sponsors tijdens dat denkproces bij met advies en ideeën.”

Wilt u ook in gesprek over uw testament?

Dan helpen wij u graag op weg. Uiteraard op uw eigen manier en in uw eigen tempo. Kom bijvoorbeeld in het najaar langs op ons evenement over nalatenschap. Wilt u hier een uitnodiging voor ontvangen? Stuur dan een e-mail naar: info@planinternational.nl

Liever een persoonlijk gesprek?

Vul hiervoor ons contactformulier in op www.planinternational.nl/nalatenschap Of scan de QR code.

Shaed (15) vluchtte vanuit Syrië naar Jordanië. Door het Talents Unlimited programma kon ze in Jordanië weer naar school. ©Melanja Palitta

Armand van Stralendorff, relatiemanager bij Plan International. © Paul Enkelaar

“Ik ben een optimist en een feminist”

Interview met Stephen Omollo, chief executive officer van Plan International.

Als directeur van de wereldwijde organisatie doet Plan International CEO Stephen Omollo er alles aan om ons werk in goede banen te leiden en de positie van meisjes te verbeteren. “Om gendergelijkheid te realiseren, is het essentieel dat ook mannen er actief bij betrokken worden.”

Je bent nu een jaar het boegbeeld van Plan International. Voor de mensen die je nog niet kennen: wie is Stephen Omollo?

“Een optimist en een feminist. Ik zie het goede in mensen en focus me daarop. Een uitspraak van Nelson Mandela die mij zeer na aan het hart ligt: ‘Het lijkt altijd onmogelijk tot het gedaan is’. Voor mij zijn moeilijke momenten en obstakels er om te overwinnen.”

Je omschrijft jezelf als een feminist. Wat bedoel je daarmee?

“Feminisme betekent voor mij empathie tonen, goed doen, het goede in de mens naar boven brengen. Neem vrouwenrechten, een fundamenteel recht zou je zeggen, maar het feit dat we daar nog steeds voor moeten strijden, geeft aan dat het met de empathie in de wereld niet best gesteld is. Ik wil barrières slechten die gelijkheid voor meisjes en andere kwetsbare groepen tegenhouden.”

Is er in de strijd tegen misbruik, geweld en ongelijkheid een rol weggelegd voor mannen?

“Absoluut! Om gendergelijkheid te realiseren, is het essentieel dat zij actief betrokken zijn. Dat begint al bij een opvoeding waarin ze leren dat jongens en meisjes gelijke kansen en rechten hebben.

Dat dragen we ook uit in onze programma’s, participatie van jongens is een belangrijk onderdeel. Alleen samen kunnen we ongelijkheid aanpakken.”

Als we beginnen bij de opvoeding duurt het nog lang voordat de transitie bereikt is. Is dat niet demotiverend?

“In het huidige tempo duurt het volgens de Verenigde Naties ongeveer 132 jaar om gendergelijkheid te bereiken. Ik ben ervan overtuigd dat het sneller kan. 75 procent van de wereldbevolking bestaat uit jongeren, zij zien de noodzaak van gendergelijkheid. Door jongeren te betrekken bij besluitvorming en wetgeving, kunnen we sneller een keerpunt bereiken.”

Meisjes staan bij Plan International centraal. Wat zou er gebeuren als we allemaal in meisjes gaan geloven?

“Vrouwelijk leiderschap maakt de wereld veiliger, vrediger en schoner. Hun vermogen tot empathie is de sleutel tot succes. We zien dat in onze She Leads-programma’s, daar beslissen meisjes en jonge vrouwen mee, laten ze hun stem horen. Met als resultaat betere voeding, betere gezondheidszorg, beter onderwijs, meer gelijkheid. Dat moeten we van gemeenschapsniveau naar een mondiaal level brengen.”

“Om gendergelijkheid te realiseren, is het essentieel dat mannen actief betrokken zijn”

Stephen

Omollo,

CEO Plan International

Stephen Omollo, CEO Plan International: “Vrouwelijk leiderschap maakt de wereld veiliger, vrediger en schoner.” ©Paul Enkelaar

Ren kindhuwelijken de wereld uit!

Op zondag 17 september 2023 komen we opnieuw in actie tijdens de Dam tot Damloop. Een bijzondere kans om u in te zetten voor de rechten van meisjes wereldwijd. Sluit u zich bij ons aan?

Met Run for Plan kunt u zich voor 30 euro inschrijven voor het parcours van 10 Engelse mijl (16,1 km). Daarnaast vragen we u minstens 150 euro aan sponsorgeld op te halen voor de strijd tegen kindhuwelijken. Uw inzet en steun zijn heel hard nodig, want elke drie seconden wordt er ergens ter wereld een meisje uitgehuwelijkt.

De Dam tot Damloop is een uniek evenement met een ongeëvenaarde sfeer. Het evenement start op de Prins Hendrikkade in Amsterdam. Via de IJ-tunnel rennen de deelnemers naar de finish in Zaandam. Een bijzondere belevenis, die nog meer

betekenis krijgt door uw inzet voor meisjes wereldwijd!

Meedoen? Scan de QR-code om u in te schrijven!

It giet oan voor Plan International

De Elfstedentocht schaatsen zit er al heel wat jaren niet meer in. Maar de Elfstedentocht fietsen kan gelukkig nog wel. En de Elfstedentocht fietsen en tegelijkertijd geld ophalen voor Plan International? Dat is natuurlijk helemaal een fantastisch plan.

Dat dachten ze bij damesdispuut G.D.D. Funest van de Groningse studentenroeivereniging Gyas ook. “We wilden onszelf graag op een sportieve manier uitdagen, maar daar ook graag een goed doel aan verbinden,” vertelt deelneemster Noa Knip.

En dus koos het dispuut ervoor om met de fietstocht geld op te halen voor Plan International. “Wij hebben allemaal het privilege dat we kunnen studeren, maar voor heel veel kinderen en met name meisjes wereldwijd is dat niet het geval,” vertelt Noa. “Dat zou niet zo mogen zijn. Onderwijs is zo ontzettend belangrijk. We willen hiermee graag bijdragen aan betere kansen voor meisjes en vrouwen wereldwijd.”

Op 29 mei klommen de dames in het zadel. Hiermee haalden ze een totaalbedrag van 1.969 euro op.

De Dam tot Damloop is een uniek evenement met ongeëvenaarde sfeer. ©Mitzie Samuels

Loko (18): “We hadden vroeger zeventig koeien, maar door de droogte zijn we er 69 verloren.”

Uren lopen voor water

Geen eten, geen water en geen vee. Door de extreme droogte in Ethiopië kunnen miljoenen veehouders hun beroep niet meer uitoefenen en staat hun leven op zijn kop. Het land balanceert op de rand van een hongersnood. Vooral in Borena, een gebied in het zuiden van Ethiopië, hebben veehouders het zwaar, vertellen Bukra (30) en Loko (18): “Iedereen is vee verloren door de droogte. Onze ezels, geiten, koeien, ze zijn allemaal dood.”

Ethiopië heeft te maken met de grootste droogte in veertig jaar tijd. De regenseizoenen blijven al sinds eind 2020 uit. Gewassen groeien niet meer en vee sterft door het tekort aan eten en water. Ook Bukra verloor haar vee door de droogte.

Wonen langs de kant van de weg

Bukra leeft nu noodgedwongen met haar zes kinderen langs de kant van de enige geasfalteerde weg in Borena. Hier komen regelmatig hulporganisaties langs om eten en drinkwater uit te delen. “We woonden eerst ver van de weg vandaan,” vertelt Bukra. “En dus moesten we elke dag uren lopen om hier water te halen.

Het is handiger om hier te blijven, in plaats van elke dag die lange weg af te leggen.”

Toch wat geld verdienen

“Van hulporganisaties kregen we een plastic zeil om een beschutting te bouwen. Ook gaven ze ons een deken, servies en een pan. Om wat geld te verdienen verkoop ik water, brandhout en houtskool aan de mensen in het dorp waar we vroeger woonden. Met het geld koop ik eten voor mijn kinderen,” vertelt Bukra.

Bukra (30): “Voor we hierheen verhuisden moesten we uren lopen voor eten en schoon water.”

Bukra (30)

Geen vee betekent geen inkomen

In Ethiopië leven ongeveer 12 miljoen veehouders, met name in de meest afgelegen en onbereikbare delen van het land.

Het is meer dan alleen een beroep, het is een symbool van trots en sociale status voor gezinnen. Het vee zorgt voor een inkomen en voor eten. Nu het land droog is, sterven honderdduizenden koeien, geiten en andere soorten vee door het gebrek aan grasland en water. Het duurt gemiddeld vier tot vijf jaar tot een veehouder zijn kudde weer terug heeft.

Meisjes en vrouwen lopen het meeste risico

Dit heeft enorme gevolgen, vooral voor meisjes en vrouwen. Vaak is het hun taak om water te halen en moeten ze hiervoor ver lopen en onveilige wegen afleggen.

“Om geld te verdienen verkoop ik water, brandhout en houtskool aan de mensen in het dorp waar ik eerst woonde”

Guyo, Loko en hun baby wonen in een van de meest afgelegen gebieden in Ethiopië. Om water te halen moeten ze door de droogte nu meer dan een uur lopen. ©Plan International

Onderweg lopen zij extra risico op (seksueel) geweld. Eten is er nauwelijks en wat er wel is, wordt vaak eerst aan jongens gegeven. Meisjes krijgen de restjes.

Uren lopen voor water

Ook de achttienjarige Loko verloor bijna al haar vee door de droogte. Ze woont samen met haar man Guyo (20) en hun baby van vier maanden oud.

“We hadden vroeger zeventig koeien, maar door de droogte zijn we er 69 verloren. We hebben er nu nog maar één over.” “We moeten meer dan

een uur lopen naar de dichtstbijzijnde waterbron. Vooral de terugweg is zwaar, dan draag ik een volle jerrycan. En deze waterput is de enige bron van schoon water voor de hele gemeenschap,” vertelt Loko.

“Dit is de enige manier om te overleven”

Om toch aan geld te komen, verzamelt Loko nu net als Bukra brandhout dat ze verkoopt langs de kant van de weg. “Dit is de enige manier om te overleven. Als we genoeg hout verzamelen kunnen we ongeveer vijftig Ethiopische birr verdienen (omgerekend ongeveer 88 eurocent). Met het geld kopen we maïsmeel. 120 gram meel kost nu ongeveer 35 birr (62 eurocent).”

Grote zorgen om vrouwen en kinderen

Gezondheidswerkers in Ethiopië maken zich ernstig zorgen om vrouwen zoals Loko en Bukra en hun kinderen. Tokole werkt in Borena als zorgspecialist voor kinderen onder de vijf jaar: “Momenteel zijn veel kinderen, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven ondervoed. Er wordt al een heleboel gedaan om dit tegen te gaan, maar de nood blijft hoog.”

Loko (18)

Mentale problemen door de droogte

Tokole werkt in een gezondheidscentrum waar hij de ondervoede kinderen en volwassenen bijstaat met medische zorg en psychosociale ondersteuning. Het centrum wordt ondersteund door Plan International. “De droogte heeft geleid tot een groot aantal zelfmoorden. Veehouders hebben het mentaal zwaar. Het leven zoals zij het kennen wordt verstoord. Daarom bieden

“We moeten meer dan een uur lopen naar de dichtstbijzijnde waterbron”

Tokole, gezondheidswerker

Tokole werkt als gezondheidsspecialist in Borena. Hij ziet dat veel veehouders het door de droogte mentaal zwaar hebben. ©Plan International

we hen in samenwerking met experts van Plan International psychologische zorg,” vertelt Tokole. Naast psychologische zorg biedt Plan International ook noodhulp aan twaalf zorginstellingen in vier gemeenschappen in Borena. We leveren medicijnen en andere medische benodigdheden. Ook geven we trainingen aan gezondheidswerkers over onderwerpen zoals huiselijk en seksueel geweld, bevallingen en nazorg voor moeders.

De nood blijft hoog

“Mijn collega’s en ik hebben veel geleerd bij deze training,” zegt Tokole. “Voor de training wist ik bijvoorbeeld niet hoe ik slachtoffers van huiselijk of seksueel geweld kon helpen. Nu weet ik hoe ik hen kan behandelen en hoe ik bewijsmateriaal kan verzamelen zodat de daders berecht kunnen worden. Ik ben blij dat ik nu weet hoe ik de gemeenschap beter kan helpen. Maar de nood blijft voorlopig hoog.”

Wereldwijd zorgen conflicten en natuurrampen, zoals de droogte in Ethiopië, voor noodsituaties. Nooit eerder vonden er zoveel humanitaire crises tegelijk plaats.

Daarom werkt Plan International met een noodhulpfonds, waarvan het geld rechtstreeks naar door crises getroffen gebieden gaat. Met het geld kunnen wij levensreddende noodhulp bieden aan kinderen en hun families, zoals onderdak, eten, drinkwater en sanitaire voorzieningen.

Lees meer op

www.planinternational.nl/noodhulp

Of scan de QR-code:

“De droogte heeft geleid tot een groot aantal zelfmoorden”

Eerste editie Nacht Tegen Seksueel Geweld een

groot succes

Op zaterdag 11 maart was het dan eindelijk zo ver! Na maanden van voorbereiding en training ging de eerste editie van de Nacht Tegen Seksueel Geweld van start. Ruim vierhonderd deelnemers liepen twintig kilometer door de Rotterdamse nacht om geld op te halen voor programma’s van Plan International met een focus op bescherming tegen seksueel geweld. Uiteindelijk hebben we hiermee een bedrag van meer dan 80.000 euro opgehaald.

Met de Nacht Tegen Seksueel Geweld vraagt

Plan International aandacht voor dit belangrijke onderwerp dat heel veel vrouwen raakt. Wereldwijd is seksueel geweld een groot probleem en de mentale en fysieke gevolgen voor meisjes en jonge vrouwen zijn enorm.

Twintig kilometer door de Rotterdamse nacht

Plan International-ambassadeurs LAKSHMI, Moïse Trustfull en Yara Michels trapten samen met directeur Garance Reus-Deelder de eerste editie af in de Stadshaven Brouwerij. “Ik vind het heel belangrijk om mee te lopen,” vertelde Moïse, “omdat het over een onderwerp gaat waar elke vrouw in haar leven wel een keer mee te maken krijgt.”

Iets na middernacht begon de tocht, door de havens, over de Erasmusbrug en langs de Markthal. Rond half zes ‘s ochtends kwamen de eerste wandelaars bij de finish aan. Onder de deelnemers waren groepjes collega’s, vrienden en families, maar ook wandelaars die helemaal alleen naar Rotterdam waren afgereisd en de tocht in hun

“Ik vind het heel belangrijk om mee te lopen omdat het over een onderwerp gaat waar elke vrouw in haar leven wel een keer mee te maken krijgt”

Moïse Trustfull, ambassadeur

eentje liepen. Stuk voor stuk liepen ze mee omdat ze het enorm belangrijk vinden om meer aandacht te vragen voor seksueel geweld. “Ik denk dat het heel erg nodig is om meer met elkaar samen te komen,” vertelde een deelnemer, “om bij dingen stil te staan, zeker bij dit soort moeilijke onderwerpen.”

Verhalen en catcalls

Onderweg maakten de deelnemers kennis met meisjes als Ngoc uit Vietnam, Sharon uit Uganda en Yara uit Egypte. Deze meisjes nemen deel aan Plan International-programma’s tegen seksueel geweld. Via audiofragmenten werden hun verhalen gedeeld met de wandelaars.

Bijna elke vrouw is wel eens nageroepen op straat. De organisatie Catcalls of Rotterdam maakt deze opmerkingen zichtbaar door ze met krijt op de grond

©Eppo Karsijns

te schrijven. De deelnemers van de Nacht Tegen

Seksueel Geweld werden uitgenodigd om zelf ook een opmerking op te schrijven en zo mee te werken aan een groot kunstwerk op het plein naast de Markthal. De deelnemers konden bij de rustposten ook genieten van livemuziek van zangeres Ismena en een dansoptreden gechoreografeerd door Robin Benjamin.

Succesvolle eerste editie

Na twintig lange kilometers kwamen de deelnemers moe maar voldaan over de finishlijn bij de Stadshaven Brouwerij. Dankzij al onze fantastische deelnemers was de eerste editie van de Nacht Tegen Seksueel Geweld een groot succes!

Editie 2024

De volgende editie van de Nacht Tegen Seksueel Geweld staat alweer gepland, op 20 april 2024!

Loopt u ook mee? Ga naar www. nachttegenseksueelgeweld.nl of scan de QR-code om u in te schrijven!

colofon

Girls first magazine is een uitgave van Plan International, juni 2023. Drukkosten per nummer: € 0,41

Redactie en vormgeving

Bob Kroese, Deborah Wielart, Justine Hoogstraten, Kick van der Mark, Koen Caris, Marjon Kruize, Martha Nauta, Martien Swart en Sophie Snijders

Aan dit nummer werkten mee

Armand van Stralendorff, Eppo Karsijns, Noa Knip en Paul Enkelaar

Om de privacy en veiligheid van betrokkenen te beschermen worden sommige achternamen weggelaten.

De deelnemers aan de Nacht Tegen Seksueel Geweld hebben gezamenlijk meer dan 80.000 euro opgehaald voor Plan International. Dit geld zetten we in voor onze projecten en programma’s wereldwijd. Bescherming tegen (seksueel) geweld staat in al deze programma’s altijd voorop. We gebruiken het geld bijvoorbeeld om gevaarlijke plekken in wijken te identificeren en deze veiliger te maken, trainingen te geven aan ouders en docenten om seksueel geweld te voorkomen en door meisjes die slachtoffer werden van seksueel geweld te ondersteunen met psychosociale hulp en gezondheidszorg. Ook geven we meisjes voorlichting over hun rechten en leren we hen wat ze kunnen doen als ze in een gewelddadige situatie terechtkomen. Maar we richten ons niet alleen op meisjes. Het is belangrijk dat ook jongens betrokken worden bij de aanpak en preventie van seksueel geweld. Daarom zetten we ons in om gedrag te veranderen en jongens te leren om respectvol met meisjes om te gaan.

Grafische productie

Huig Haverlag

Plan International

Postbus 75454, 1070 AL Amsterdam 020 549 55 20 www.planinternational.nl

BIC (SWIFT): RABONL2U

BANK: NL11RABO039.35.86.766

De verpakking van dit magazine is biologisch afbreekbaar.

Zonder internet geen onderwijs

Geef meisjes dezelfde kansen als jongens, óók als het op digitale toegankelijkheid aankomt. Dat was de boodschap van Lilian (26) uit Libanon en Hiqmat (21) uit Ghana aan de lidstaten van de Verenigde Naties (VN) tijdens de Commission on the Status of Women in New York. Namens het She Leads-programma van Plan International spraken Lilian en Hiqmat de lidstaten toe.

Dit jaar ging de Commission on the Status of Women over de manier waarop technologische innovatie de onderwijskansen van meisjes en vrouwen beïnvloedt. Vooral meisjes en vrouwen hebben vaak geen laptop, telefoon of goede internetverbinding tot hun beschikking en dat staat hun kansen voor de toekomst in de weg.

Digitaal onderwijs

Onderwijs wordt namelijk steeds vaker (deels) digitaal gegeven. Zeker tijdens de coronacrisis was het gebrek aan digitale middelen daarom een probleem. Hiqmat studeert aan de Universiteit van Ghana: “Tijdens de coronacrisis moest ik terugverhuizen naar mijn dorp op het platteland. Ik was altijd een goede student, maar door het gebrekkige internet begon ik nu achter te lopen.”

Kom in actie!

Lilian en Hiqmat pleitten daarom bij de VN-lidstaten voor actie. Lilian: “Meisjes moeten digitale vaardigheden ontwikkelen en online onderwijs kunnen volgen. Dan hebben ze meer mogelijkheden om een goede baan te vinden, hun eigen geld te verdienen en onafhankelijk te worden.”

Hiqmat pleitte bij de VN voor betere digitale toegankelijkheid voor meisjes. ©Joel Sheakoski