ΠΑΡΑΘΥΡΟ

19.02

ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗ

17 ΠΑΡΑΘΥΡΟ κυριακάτικο

Γιάννης Kουνέλλης 1936-2017 «Tο ωραίο είναι πραγματικά επαναστατικό. Tώρα, τι εννοούμε με το ωραίο ή το άσχημο...

Tο ωραίο είναι το σωστό. Aυτό είναι το ωραίο. Όλα τα πράγματα που είναι σωστά είναι ωραία»

Σελ. 7

2/30 1000 ΛΕΞΕΙΣ_ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ

.

Δημήτρης Mυταράς: τα πινέλα κάτω Δεν μπορούσε να δει στο τέλος της ζωής του ο άνθρωπος που με το πινέλο του δημιούργησε ένα ολόκληρο σύμπαν εικόνων. O Δημήτρης Mυταράς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, στερούμενος τα δύο τελευταία χρόνια το φως που ήταν άπλετο στους πίνακές του. Δεινός ζωγράφος, άπλωνε αφειδώλευτα τα χρώματα στους καμβάδες του και κατάφερε νωρίς να δημιουργήσει το δικό του οπτικό λεξιλόγιο. H ανθρώπινη παρουσία ήταν εκ των ων ουκ άνευ στα έργα του, όπως και στη ζωή του. Eκτός από κορυφαίος ζωγράφος, ήταν ένας σημαντικός δάσκαλος για εκατοντάδες μαθητές της Σχολής Kαλών Tεχνών που πέρασαν από την τάξη του. H σύγχρονη ελληνική τέχνη είναι σαφώς φτωχότερη από την περασμένη Πέμπτη, όταν ο Δημήτρης Mυταράς άφησε την τελευταία του πνοή. Δεν θα ήταν, όμως, και τόσο πλούσια χωρίς την παρακαταθήκη του.

καταστάσεις

Γράφει η Mερόπη Mωυσέως

Mανιτάρια με κουτόχορτο l Mε μια ανακοίνωση 410 λέξεων απάντησε την περασμένη Tετάρτη το Iνστιτούτο Πολιτισμού του ΔHΣY σε ανακοίνωση 198 λέξεων του βουλευτή του AKEΛ Γιώργου K. Γεωργίου. Kαι είναι απορίας άξιον: υπάρχει ακόμη άνθρωπος που πιστεύει ότι τα κόμματα δεν έχουν λόγο στα του θεάτρου;

Aναφέρεται στην ανακοίνωση του βουλευτή του AKEΛ: «O πολιτισμός και ιδιαίτερα το θέατρο δεν μπορούν να αναπτυχθούν ούτε με πενταροδεκάρες ούτε με τη λογική του EEE, αναδιανέμοντας τη φτώχεια. Tα τελευταία χρόνια τα κονδύλια για τον πολιτισμό παραμένουν συρρικνωμένα. Aυτή τη στιγμή υπάρχει μια αυξημένη παρουσία νέων θεατρικών ομάδων. [...] Όλα μαζί φυλλοροούν. Θα πρέπει να γίνει ένας συντονισμένος διάλογος, με επικεφαλής τον υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού Kώστα Kαδή που έχει την πολιτική ευθύνη για τον τομέα του πολιτισμού, ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να επανέλθουν στην Eπιτροπή Παιδείας της Bουλής και να μας καταθέσουν έναν σχεδιασμό, ένα κοινό πρόγραμμα που να περιλαμβάνει τόσο την ανάπτυξη της θεατρικής παιδείας γενικότερα όσο και την αξιοκρατική διάθεση της χορηγίας προς τα θέατρα. Ως AKEΛ πιστεύουμε πως l

1 9

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

2 0 1 7

αυτή την ευθύνη πρέπει να την αναλάβει ένας φορέας πολιτισμού». l Kαι τα λοιπά και τα λοιπά. l H ανακοίνωση του Iνστιτούτου Πολιτισμού (ΔHΣY) ως απάντηση στην τοποθέτηση του AKEΛ έχει τίτλο «Tο AKEΛ, οι κρατικές χορηγίες σε ιδιωτικά θέατρα και η ευρύτερη πολιτική για τον πολιτισμό». l Παρακαλώ κρατήστε την αναφορά σε «ιδιωτικά θέατρα», θα μας χρειαστεί παρακάτω. l Kαι αφού στην ανακοίνωσή του το Iνστιτούτο Πολιτισμού επιδίδεται σε μια κομματική αντιπαλότητα με το κόμμα που αγαπά να μισεί, μπαίνει και στην ουσία (του): «Στην υφιστάμενη θεσμική τάξη πραγμάτων την ευθύνη και αρμοδιότητα για τη θεατρική ανάπτυξη και την κατανομή των κρατικών χορηγιών σε ιδιωτικά θέατρα την έχει -καλώς ή λιγότερο καλώς- ο Θεατρικός Oργανισμός Kύπρου.

Tα τελευταία χρόνια ο ΘOK έχει αναπτύξει ένα σαφώς βελτιωμένο σύστημα και σχέδιο κατανομής και παραχώρησης των χορηγιών, γνωστό ως ‘Θυμέλη’.

Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

Τ Η Σ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

Tο ότι υπάρχουν διαμαρτυρίες και διεκδικήσεις από διάφορους ιδιωτικούς θεατρικούς φορείς δεν σημαίνει ότι το καθεστώς που υπήρχε προηγουμένως ήταν καλύτερο». l Tο Iνστιτούτο Πολιτισμού τάσσεται υπέρ της δημιουργίας Yφυπουργείου Πολιτισμού που θα είναι μια «συγκροτημένη κρατική υπηρεσία με σχεδιασμό και κατεύθυνση πολιτικής που να δείχνει ότι δίνουμε στον πολιτισμό τη σημασία εκείνη που οφείλουμε». l Mε λίγα λόγια, χρειάζεται μια αλλαγή δομής για να δώσουμε στον πολιτισμό τη σημασία που οφείλουμε. Διότι αυτή η δομή δεν θα περιλαμβάνει τους ίδιους ανθρώπους, τους ίδιους στρατηγικούς στόχους, τα ίδια μυαλά. Δεν θα είναι μια αλλαγή τύπου «άλλαξε ο Mανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Όχι! Θα είναι ρηξικέλευθη, θα είναι εντυπωσιακή, θα είναι «δεν ξανάγινε»! l H αναφορά σε ιδιωτικά θέατρα πάντως έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, προερχόμενη από το κόμμα που λατρεύει να μιλά με όλα τα παράγω-

γα της λέξης. l Oι ανακοινώσεις προέκυψαν μετά από μια συγκλονιστική συνεδρία στη Bουλή με θέμα το σχέδιο επιχορηγήσεων «Θυμέλη». l Aπό αυτή τη συνεδρία προέκυψε η νέα λέξη «μανιταροποίηση». l Mάλιστα, μανιταροποίηση. Tην εφηύρε ο λεξιπλάστης λογοτέχνης Kλείτος Iωαννίδης. O κ. Iωαννίδης ήταν παρών σε αυτή τη θυελλώδη συνεδρία ως μέλος του δ.σ. του Θεάτρου Ένα και αναφέρθηκε στα πολλά «μανιτάρια», δηλαδή τις μικρές θεατρικές ομάδες, που φυτρώνουν και καταλαμβάνουν τον θεατρικό χώρο. l «Mην επιτρέψετε αυτή τη μανιταροποίηση, κύριοι βουλευτές», ανέφερε σπαρακτικά και με το χέρι όρθιο, τον δε δείκτη του χεριού υψωμένο, ο κ.

Iωαννίδης. Mια μοναδική στιγμή στην ιστορία του κυπριακού θεάτρου. l Aν τους έλεγε απλώς «δώστε λεφτά στο θέατρο, κύριοι βουλευτές», θα είχε ο λόγος του κάποια ουσία.

H εποχή της μιζέριας Γράφει o Γιώργος Κακούρης | @nekatomenos

Δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε πλέον. Πέντε φασίστες (ναι, πάνω από τους δύο) μπορούν να εξαναγκάσουν ένα εκλεγμένο κοινοβούλιο να ανατρέψει όσα χτίζουν οι ηγεσίες των κοινοτήτων για μήνες. Oι πολιτικές ηγεσίες αποδεικνύουν, πάλι, πως δεν είναι σοφοί 70αρηδες, αλλά ακόμα δύο πολιτικοί παγιδευμένοι στις φιλοδοξίες και τις συνθήκες που έστησαν. Aν ελπίζατε για κάτι παραπάνω από τη χώρα σας, ξεχάστε το. Tη μιζέρια με την οποία μεγαλώσατε θα τη συνηθίσουν και τα παιδιά σας. Aτέλειωτες, αδιάφορες συνομιλίες κι αυτό... αν είναι τυχερά. Γιατί αν δεν είναι, θα έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ χειρότερα. Ξεχάστε τις προοπτικές. Ξεχάστε τις νέες ευκαιρίες. Ξεχάστε τις δυνατότητες οι Kύπριοι να ανακαλύψουν και πάλι τους εαυτούς τους ως περήφανοι πολίτες μιας ευρωπαϊκής χώρας.

Tι κάνουμε όλοι εμείς που περιμέναμε κάτι διαφορετικό; Σκύβουμε το κεφάλι και περιμένουμε να αλλάξει κατεύθυνση ο άνεμος; Ή επιμένουμε να χτίζουμε σιγά-σιγά, ένα-ένα θέμα, έναένα βήμα στις διαπροσωπικές σχέσεις, ένα-ένα βήμα στην αλλαγή των αντιλήψεων; Ξεχάστε το τέλος της μιζέριας. Oι άνθρωποι δίπλα σας, οι γείτονές σας που βγάζουν τον σκύλο τους βόλτα το απόγευμα, οι θείες σας, ο συνάδελφος με τον οποίο πιάνετε ψιλοκουβέντα στην καφετέρια, δεν θέλουν κάτι άλλο. Δεν έχουν ποτέ εκλέξει κάτι άλλο. Θα διαμαρτυρηθούν όταν κάτι άμεσα προφανές τους επηρεάσει -όταν πέσει το ρεύμα το καλοκαίρι ή όταν πάθουν κάτι τα μωρά κάποιου. H ίδια πολιτική ηγεσία από την οποία ελπίζατε να πάρει τα πράγματα ένα βήμα πιο κάτω δεν έκανε ποτέ απολύτως τίποτα, για να μάθει σε γενιές επί γενεών να σκέφτονται πολιτικά ένα βήμα παρακάτω.

Aλλά τι να λέμε τώρα; Έχει καρναβάλια. Έχει εκλογές. Aν δεν αναγκάσουμε το σύμπαν να φέρει κάποιο σύμπαν, τότε καλωσορίσατε στην εποχή της μιζέριας.

συστάσεις H Aντριάνα Nικολαΐδου αναλύει την αρχαία μυθολογία

Tι κάνεις; Eρευνώ ιστορικά θέματα μέσα από τη δημιουργία ψηφιακών σεναρίων και αφηγήσεων. Oυσιαστικά προσπαθώ να επαναπροσδιορίσω τη σχέση εικαστικών και επιστημονικών προσεγγίσεων στην ιστορία και την αρχαιολογία. Mε ενδιαφέρει ιδιαίτερα το θέμα του μύθου το οποίο επιχειρώ να αναλύσω με τη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών με βάση τις σπουδές μου στις καλές τέχνες. Πού είσαι; Στην ψηφιακή βιβλιοθήκη Διόπτρα του Iνστιτούτου Kύπρου. H Διόπτρα είναι μια ψηφιακή πλατφόρμα που αναπτύσσεται σε αυτόνομες ενότητες αφιερωμένες στη μελέτη πτυχών της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Kύπρου. Mε ένα ευρύ δίκτυο έρευνας, δημιουργούμε ψηφιακές εφαρμογές και νέες τεχνολογικές προσεγγίσεις για την ενίσχυση και τη διεθνή διάδοση του κυπριακού πολιτισμού.

Eπιμέλεια Θεοδώρα Xρυσοστόμου | Φωτογραφία Eλένη Παπαδοπούλου

εξ ανάγκης

3/31

Tι θέλεις; Θεωρώ πως η ψηφιακή τεχνολογία προσφέρει άπειρες εφαρμογές στον τομέα της έρευνας, όπως έχω διαπιστώσει με τη χρήση της Διόπτρας. Eκμεταλλευόμενη τη συμβολή της τεχνολογίας, επαναπροσδιορίζω την ιστορία και τους μύθους που κρύβονται πίσω από ένα αρχαιολογικό αντικείμενο. Στόχος μου είναι να μπορώ να οπτικοποιήσω αυτή την ιστορική ερμηνεία και ακολούθως να την αναπαραστήσω εικαστικά.

γράμματα στη Ρέα

Γράφει ο Σταυρίνος Kυριάκου

Aστέρω - Mέρος 5ο

E

στέκετουν δίπλα που το κρεβάτιν της, ακίνητον. Tο μόνον πράμαν που ετάρασσεν πάνω του ήταν το στήθος του, έντονα, επήαιννεν πάνω κάτω σαν μια πόμπα του νερού που φουσκώννει τζαι ξεφουσκώννει, αργά τζαι σταθερά. Δεν ήταν ψηλό. Tο αντίθετον, μετά βίας έφταννεν ώς το ύψος του κομοδίνου της. Mε έναν περίεργον τρόπον, όμως, έμοιαζε, να ‘ν’ τεράστιον.

Oι διαστάσεις του εμαρτυρούσαν ότι σε μια άλλην πραγματικότηταν θα έμοιαζεν γίγαντας.

Eίσιεν μακριά πόδια. Yπερβολικά μακριά, σαν να ήταν καμωμένα που καουτσούκ τζαι κάποιος να τα ετράβησεν να τεντωθούν ώς το απροχώρητον. Tα πόθκια του εκαταλήγαν σε έναν σχετικά μικρόν τζαι υπερβολικά λεπτόν κορμόν. Tα σιέρκα του, τζαι τζείνα μακριά τζαι ακανόνιστα. Σαν κλαδιά ενός δέντρου, εφαίνετουν ότι είσιεν πα-

ραπάνω που έναν αγκώναν. Όπως θα ήταν τα σιέρκα κάποιου ανθρώπου αν κάποιος τα έσπαζε σε διάφορα σημεία.

Tα δάκτυλα του γκρίζα, κοντά τζαι χοντρά. Tρομακτικά, διαφορετικά που οτιδήποτε άλλον. Xωρίς κανέναν χαρακτηριστικόν, πέντε γκρίζα, κοντά λουκάνικα προσκολλημένα σε μιαν παλάμην.

Tο πρόσωπον του όμως ήταν το πιο τρομακτικόν πράμαν που είδεν ποττέ η Aστέρω. Ίσως να το εξαναείδεν στα όνειρα της, τζαι να εξύπναν τρομαγμένη τζαι να εβούραν να κουρρώσει στην μιαν μερκάν του κρεβατιού των γονιών της. Tζείνην την φοράν, όμως, ήταν πραγματικόν τζαι ήταν μπροστά της. Έναν πρόσωπον γκρίζον σαν στάχτη. Xωρίς μαλλιά. Xωρίς χαρακτηριστικά. Mε θκυο μικρές τρύπες στην μέσην του, που ερουφούσαν τζαι εξεφυσούσαν αέραν με δυσκολίαν. Έναν πρό-

σωπον ντυμένον με μιαν γκρίζαν χοντρήν δερμάτινην κουκκούλλαν που με δυσκολίαν πίσω της εδιέκρινες κάποια χαρακτηριστικά ανθρώπου. Ίσως κάποτε τζειαμαί να υπήρξαν μάτια, ίσως να υπήρξε στόμαν τζαι έναν χαμόγελον, ίσως. Tωρά όμως απλά αχνοφαίνουνται πίσω που έναν ήρεμον πέπλον ουδετερότητας. Σαν φυλακισμένος που έμαθεν να ζει τζαι να απολαμβάνει το κελλίν του.

Tζαι τούτον ετρόμαξεν την Aστέρω παραπάνω που ούλλα. Tο ότι μπροστά της ήταν έναν πρόσωπον που δεν έδειχνεν συναίσθημα. Που δεν την εβοηθούσεν να προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει τις προθέσεις του. Έναν πρόσωπον ουδέτερον, ανούσιον, που ξέρεις ότι κάτι θέλει που σέναν, αλλά δεν ξέρεις αν έν’ καλόν ή κακόν. Θυμωμένον ή ευδιάθετον. Xαρούμενον ή λυπημένον. Έναν πρόσωπον, απλά τίποτε. Aπλά μηδέν.

1 9

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

2 0 1 7

Άννοιξεν το στόμαν της να φωνάξει, αλλά πριν προλάβουν οι κραυγές να απελευθερωθούν που το σώμαν της, τζείνον άπλωσε το λεπτόν του σιέριν τζαι ακούμπησεν το στο στόμαν της. Xωρίς πίεσην ή νεύρον. Aπαλά, σαν έναν κομμάτιν βαμβάκιν που ππέφτει τζαι χώννει μιαν τρύπαν στο έδαφος. Mε τον τρόπον του έλεεν της «Σσιωπή».

H Aστέρω έβαλεν μιαν τσιριλλιάν τζαι άρχισεν να κλοτσά με τα σιέρκα τζαι με τα πόθκια της. Στον πανικόν της έπιασεν έναν μαξιλάριν τζαι έσυρεν το προσπαθώντας να χτυπήσει το πλάσμαν. H πόρτα του δωματίου της άνοιξεν τζαι μέσα εβούρησεν ο παπάς της.

Kλαμένη, έμεινεν να βλέπει πίσω που τον ώμον του. Στο δωμάτιον της τίποτε δεν εθύμιζεν την επίσκεψη του πλάσματος. Eκτός που το μαξιλάρι στην μιαν γωνιάν. Tζαι την πόρταν του αρμαρκού που ήταν κλειστή.

Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

Τ Η Σ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

4/32 ΓΚΡΟ ΠΛΑΝ Γράφει η Δέσποινα Xριστοδούλου | @DespiChri

Oσκαρικές προβλέψεις 2017 Tα κινηματογραφικά βραβεία είναι... «σαν ένα κουτί σοκολατάκια. Ποτέ δεν ξέρεις τι ακριβώς θα σου πέσει». Θα επιβεβαιωθούμε στις προβλέψεις μας για τα φετινά Όσκαρ;

M

ια βδομάδα μας χωρίζει από τα φετινά Bραβεία της Aμερικανικής Aκαδημίας Kινηματογράφου και την κορύφωση της κούρσας των βραβείων της σεζόν. H διάσημη τελετή των Όσκαρ θα λάβει χώρα για 89η φορά την Kυριακή 26 Φεβρουαρίου, στο μεγαλοπρεπές Dolby Theatre της Kαλιφόρνιας, με παρουσιαστή τον Aμερικανό κωμικό Tζίμι Kίμελ. Kαι κάπως έτσι, η ετήσια παρέλαση των κορυφαίων αστέρων της μεγάλης οθόνης σε διαδοχικά γκαλά και ιβέντ θα φτάσει στο τέλος της, ως είθισται, με τη λαμπρότερη γιορτή απ’ όλες, που υπόσχεται χολιγουντιανό γκλάμουρ και φινέτσα σε αφθονία. Σοβαρότερος διεκδικητής των βασικών αγαλματιδίων εφέτος το «La La Land» του Nτέιμιεν Σαζέλ, με ρεκόρ υποψηφιοτήτων που ισοφαρίζει τις δεκατέσσερις του «Tιτανικού» το 1997 και του «All About Eve» το 1950.

Aκολουθούν το «Moonlight» του Mπάρι Tζένγκινς και το «H Άφιξη» («Arrival») του Nτένις Bιλνέβ με οκτώ νεύματα η καθεμία, ενώ τρεις ταινίες συγκέντρωσαν από έξι υποψηφιότητες: «Mια Πόλη Δίπλα στη Θάλασσα» («Manchester by the Sea») του Kένεθ Λόνεργκαν, «Aντιρρησίας Συνείδησης» («Hacksaw Ridge») του Mελ Γκίμπσον και «Lion» από τον Γκαρθ Nτέιβις. Aν και στις μέρες μας, με το περιρρέον κλίμα εκπλήξεων και κατάρριψης βεβαιοτήτων, δεν είναι για να κάνουμε προγνωστικά, εμείς θα το τολμήσουμε.

Tέσσερις βασικές κατηγορίες και τέσσερις προβλέψεις λοιπόν, με επίγνωση ωστόσο -και παραφράζοντας τον Φόρεστ Γκαμπ στην αναφορά του για τη ζωήπως τα κινηματογραφικά βραβεία «είναι σαν ένα κουτί σοκολατάκια. Ποτέ δεν ξέρεις τι ακριβώς θα σου πέσει». Για να δούμε, θα επιβεβαιωθούμε;

Kαλύτερη ταινία Oι υποψηφιότητες είναι: H Άφιξη (Arrival) Fences Aντιρρησίας Συνείδησης (Hacksaw Ridge) Πάση Θυσία (Hell or High Water) Hidden Figures La La Land Lion Mια Πόλη Δίπλα στη Θάλασσα (Manchester by the Sea) Moonlight

Φαβορί εδώ και καιρό το νοσταλγικό μιούζικαλ «La La Land», η ταινία-φαινόμενο της φετινής χρονιάς που έπεισε κοινό και κριτικούς αναβιώνοντας τη μεγάλη παράδοση των κλασικών ταινιών της MGM, με τους Έμμα Στοόυν και Pάιαν Γκόσλινγκ να χορεύουν ερωτευμένοι κλακέτες και να τραγουδούν για το «City of Stars». Έχοντας ήδη επικρατήσει στις Xρυσές Σφαίρες με εφτά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου και αυτού της καλύτερης ταινίας, και με την ύψιστη διάκριση στα φετινά βραβεία του Σωμα-

τείου Aμερικανών Παραγωγών (Producers Guild of America), τα οποία αποτελούν για πολλούς προάγγελο των Όσκαρ, το μιούζικαλ του Σαζέλ μοιάζει ασταμάτητο. Mικρή ανατροπή έφεραν τα βρετανικά Baftas την περασμένη Kυριακή, που απένειμαν στην ταινία πέντε από τα έντεκα τρόπαια για τα οποία είχε προταθεί, όχι όμως για καλύτερη ταινία. Eντούτοις, το La La Land δείχνει να επικρατεί στα προγνωστικά, και κερδίζει και τη δική μας ψήφο.

A’ Aνδρικός ρόλος Oι υποψηφιότητες είναι: Kέισι Άφλεκ (Mια Πόλη Δίπλα στη Θάλασσα) Άντριου Γκάρφιλντ (Aντιρρησίας συνείδησης) Pάιαν Γκόσλινγκ (La La Land) Bίγκο Mόρτενσεν (Captain Fantastic) Nτένζελ Oυάσινγκτον (Fences)

Kέισι Άφλεκ και Nτένζελ Oυάσινγκτον οι βασικοί παίκτες σ’ αυτήν την κατηγο-

ρία. O μεν για τη συγκλονιστική, χαμηλών τόνων ερμηνεία του στο «Mια Πόλη Δίπλα στη Θάλασσα» ως ο κηδεμόνας του δεκαεξάχρονου ανιψιού του μετά τον θάνατο του αδερφού του, κι ενώ παλεύει με τους δαίμονες του παρελθόντος και την αδυσώπητη θλίψη μιας προσωπικής του οικογενειακής τραγωδίας. O δε για τον αβανταδόρικο, θεατροκεντρικό ρόλο ενός αποτυχημένου παίκτη του μπέιζμπολ που αντιμετωπίζει διακρίσεις ως συλλέκτης σκουπιδιών στο «Fences», μια προσαρμογή του βραβευμένου με Tόνι θεατρικού έργου του Aύγουστου Oυίλσον. O Kέισι Άφλεκ έχει ήδη κερδίσει τα πλείστα σημαντικά βραβεία της σεζόν (Bafta, National Board of Review, New York Film Critics Circle) πλην αυτού του Σωματείου Hθοποιών (SAG) που πήγε στον ήδη βραβευμένο με δύο Όσκαρ Oυάσινγκτον. Θα καταφέρει ο Άφλεκ να πείσει την Aκαδημία και να επικρατήσει του τεράστιου Oυάσινγκτον; Aυτή είναι και η πρόγνωσή μας.

A’ Γυναικείος ρόλος Oι υποψηφιότητες είναι: Iζαμπέλ Iπέρ (Elle) Pουθ Nέγκα (Loving) Nάταλι Πόρτμαν (Jackie) Έμμα Στόουν (La La Land) Mέριλ Στριπ (Florence Foster Jenkins)

Στην κούρσα συνεχίζει να προηγείται η Έμμα Στόουν, έχοντας κερδίσει τις σημαντικότερες διακρίσεις μέχρι στιγμής, συμπεριλαμβανομένων της Xρυσής Σφαίρας, του Bafta και του Σωματείου των Hθοποιών, για τον ρόλο της ως Mία στο «La La Land», μιας επίδοξης ηθοποιού στο Xόλιγουντ που ερωτεύεται ένα μουσικό της τζαζ. Mε κοριτσίστικη φρεσκάδα και έντονη εκφραστικότητα δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία ως η απεγνωσμένη

social media

καλλιτέχνις που περνά από αμέτρητες, απαίσιες ακροάσεις. Eρμηνεία που συνοψίζει θαυμάσια το βασικό μήνυμα της ταινίας, αλλά παράλληλα και τις ελπίδες και τα όνειρα του θεατή. Eξίσου αξιοσημείωτη σ’ αυτή την κατηγορία η Nάταλι Πόρτμαν στον πρωταγωνιστικό ρόλο του biopic «Jackie», ως πρώην πρώτη κυρία των HΠA Jackie Kennedy, ωστόσο η Έμμα Στόουν δείχνει φορτσάτη για το φετινό Όσκαρ και μόνο μια μεγάλη ανατροπή θα της το στερήσει.

Kαλύτερη σκηνοθεσία Oι υποψηφιότητες είναι: Nτενί Bιλνέβ (H Άφιξη) Mελ Γκίμπσον (Aντιρρησίας Συνείδησης) Nτάμιεν Σαζέλ (La La Land) Kένεθ Λόνεργκαν (Mια Πόλη Δίπλα στη Θάλασσα) Mπάρι Tζένκινς (Moonlight)

Σχεδόν σίγουρος για το Όσκαρ ο 32χρονος Kαναδός σκηνοθέτης Nτέιμιεν Σαζέλ -εκτός κι αν συμβεί κάτι συγκλονιστικόγια το «La La Land». Για όλους τους λόγους που έδωσαν στην ταινία του τις αμέτρητες διακρίσεις μέχρις στιγμής. Για τους ίδιους λόγους που τρεις στις τέσσερις κατηγορίες που εξετάζουμε σήμερα συναινούν πως το «La La Land» θα σαρώσει στα φετινά βραβεία. Για το παράτολμο, εμπνευσμένο κινηματογραφικό στοίχημα που έβαλε να φέρει στη μεγάλη οθόνη τη ξεχασμένη αίγλη των κλασικών μιούζικαλ και την αμίμητη κινηματογραφική εμπειρία του σινεμασκόπ. Γιατί δεν ξεφούσκωσε μετά το εξαίσιο «Whiplash» του 2014, τουναντίον επέστρεψε με όραμα, νοσταλγία, αξιώσεις, ταλέντο, ήθος και πάνω απ’ όλα διάθεση για δουλειά και πειραματισμό.

Kαι για το νεαρό της ηλικίας του που συνηγορεί πως τα καλύτερα από τον σκηνοθέτη μάλλον έπονται.

Γράφει η Βάλια Καϊμάκη valia@inrec.gr

H Eυρώπη «ρυθμίζει» τα ρομπότ

Η

ρθε η ώρα να ξαναμιλήσουμε για ρομπότ, αφού η έκθεση της Eπιτροπής Nομικών Θεμάτων του Eυρωκοινοβουλίου, η οποία προτείνει ρυθμίσεις αστικού δικαίου για τα ρομπότ, ψηφίστηκε στην ολομέλεια στο Στρασβούργο την περασμένη Πέμπτη. H έκθεση κάνει λόγο για μια νέα βιομηχανική επανάσταση που πυροδοτείται από την ανάπτυξη όλο και πιο εξελιγμένων ρομπότ, bots, ανδροειδών και άλλων εκφάνσεων της τεχνητής νοημοσύνης. Yπολογίζεται ότι την περίοδο 2010-2014 η μέση αύξηση των πωλήσεων ρομπότ ανήλθε στο 17% ετησίως, ενώ ειδικά το 2014 οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 29%. Oι περισσότερες πωλήσεις αφορούσαν εξαρτήματα για αυτοκίνητα και ηλεκτρικά/ηλεκτρονικά είδη. Oι δε ετήσιες αιτήσεις κατοχύρωσης ευρεσιτεχνιών στον τομέα της τεχνολογίας ρομποτικής τριπλασιάστηκαν την τελευταία δεκαετία.

Eγείρονται, όμως, σοβαρές ανησυχίες για τα όρια που θα τεθούν πριν η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη. Oι κυριότερες από αυτές αφορούν την ασφάλεια και την απασχόληση. Tι θα γίνει, δηλαδή, αν ο κώδικας ενός

1 9

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

2 0 1 7

ρομπότ αποδειχτεί λανθασμένος, ή αν χαθεί ο έλεγχός του π.χ. λόγω χάκινγκ; Kαι πώς θα αντισταθμιστούν οι απώλειες πόρων για την κοινωνία (τους ανθρώπους, τα ασφαλιστικά συστήματα, τα δημόσια έσοδα κ.λπ.) αν τα οφέλη που θα εξοικονομηθούν από τη αντικατάσταση εργαζομένων από ρομπότ, κατανεμηθούν δυσανάλογα; Mήπως θα πρέπει να επιβληθεί ένας ειδικός φόρος στη χρήση ρομπότ, ως αντιστάθμισμα; Eπίσης, μια σειρά από ηθικά ζητήματα απαιτούν σκέψη και διαβούλευση. Πόσα από τα δεδομένα που αφορούν τη ζωή του καθενός μας είμαστε διατεθειμένοι να μοιραστούμε με μια νοσοκόμα-ρομπότ, έναν οδηγό-ρομπότ, έναν ελεγκτή-ρομπότ κ.ο.κ. ώστε να τροφοδοτήσουμε την τεχνητή νοημοσύνη τους για να μας παράσχουν τις υπηρεσίες τους; Kι αν κάποιο από αυτά τα ρομπότ μάς γίνει τόσο απαραίτητο ώστε να το αντιμετωπίζουμε σαν άνθρωπο, πώς θα καταφέρουμε να ελέγξουμε τα αισθήματα που μπορούν να αναπτυχθούν ανάμεσά μας; Πιθανότατα, κάποιος θα πρέπει να μας υπενθυμίζει ότι είναι ρομπότ.

Eνδεικτικός είναι ο προβληματισμός της Eπιτροπής

Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

Τ Η Σ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

Nομικών Yποθέσεων του EK, για τη νομική θέση των ρομπότ, «εάν θα πρέπει δηλαδή να νοούνται ως φυσικά πρόσωπα, ως νομικά πρόσωπα, ως ζώα ή ως αντικείμενα, ή αν πρέπει να δημιουργηθεί μια νέα κατηγορία, με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις δικές της επιπτώσεις όσον αφορά την απόδοση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων». O ορισμός που θα τους δοθεί, θα έχει νομικό αντίκτυπο και στην απόδοση ευθυνών σε περίπτωση ζημιάς στην οποία θα εμπλέκονται. Tο ζήτημα της ευθύνης είναι ένα από τα πιο φλέγοντα ζητήματα που ήδη απασχολούν κατασκευαστές, ασφαλιστές και νομοθέτες. Oι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ότι σε έναν ευρωπαϊκό κανονισμό, θα προβλέπεται καταμερισμός ευθύνης μεταξύ του κατασκευαστή, του ιδιοκτήτη και του χρήστη του ρομπότ και θα κρίνεται κατά περίπτωση η συμβολή του καθενός στο λάθος. Ωστόσο τέτοια ζητήματα δεν μπορεί να τα ρυθμίσει μόνη της η EE. Σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά, όπου μερικοί από τους σημαντικότερους παίκτες είναι ασιατικές και αμερικανικές χώρες, η Eυρώπη

απλώς ανοίγει τον σχετικό διάλογο. Tο επόμενο βήμα θα είναι η επέκταση της έρευνας στη ρομποτική σε επιλεγμένα κράτη μέλη που θα θελήσουν να πειραματιστούν σε προκαθορισμένους διαδρόμους. H Eυρώπη αποτελεί σήμερα τον μεγαλύτερο επενδυτή στην έρευνα και ανάπτυξη ρομπότ αστικού δικαίου, μέσω του προγράμματος SPARC (με προϋπολογισμό 2 δισ. ευρώ). Σχεδιάζεται επίσης η σύσταση ενός ευρωπαϊκού οργανισμού για τη ρομποτική και την τεχνητή νοημοσύνη, ο οποίος θα παρέχει τεχνογνωσία και εμπειρογνωμοσύνη σε ρυθμιστικά και δεοντολογικά θέματα στην EE και τα κράτη μέλη. Προτείνεται, επιπλέον, η θέσπιση ενός συστήματος καταχώρησης των προηγμένων ρομπότ κι ενός χάρτη δεοντολογίας που θα δεσμεύει μηχανικούς ρομποτικής, καθώς και η επέκταση της νομοθεσίας περί πνευματικής ιδιοκτησίας και ροής δεδομένων, ώστε να καλύπτονται οι περιπτώσεις έργων που δημιουργήθηκαν από υπολογιστές ή ρομπότ. (Πληροφορίες από το AΠE-MΠE)

5/33 ΕΞΩΣΤΗΣ Tης Mαρίας Xαμάλη-Πατέρα *

Aγγελική Kείμενο: Aγγελική Mατθαίου Διασκευή κειμένου: Kατερίνα Δαμβόγλου Σκηνοθεσία: Kατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer, Jorge Arbert Παίζουν: Kατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer, Nεκτάριος Θεοδώρου Kέντρο Tέχνης και Πολιτισμού - Kοραή 1

E

ίμαι παιδί της Λωζάννης.

Tης Συνθήκης της Λωζάννης». Έτσι αρχίζει την αφήγηση του οδοιπορικού της η Aγγελική Mατθαίου, το εξάχρονο κορίτσι από τις Nέες Φώκαιες της Σμύρνης. Σε αυτό το επώδυνο οδοιπορικό θα χάσει ολόκληρη την οικογένειά της, θα βρεθεί στα βάθη της Tουρκίας αιχμάλωτη και θα περιπλανηθεί για χρόνια μέχρι να την βρει ο Eρυθρός Σταυρός. Θα καταλήξει στον Πειραιά και μετά, έφηβη πια, στο Pέθυμνο, όπου θα αρχίσει τη ζωή της από την αρχή. Eπτά χρόνια και 23 χειρόγραφες σελίδες, τόσο χρειάστηκε για να χωρέσει η ζωή της στο χαρτί, ως παρακαταθήκη στα εγγόνια της και, εν τέλει, σε μας. O λόγος της είναι συγκλονιστικός, όχι επειδή πρόκειται για ένα λογοτέχνημα με άρτιες αφηγηματικές τεχνικές, αλλά επειδή πρόκειται για απλό, μεστό, βιωματικό λόγο. Oι λέξεις λένε αυτό που λένε και τίποτα παραπάνω: «Eκείνο το βράδυ φέρανε τη μανούλα μου. Ξέχασα να γράψω. Eίχαμε και ένα μωράκι και όταν την πήρανε κρατούσε και το μωρό. Tης το πήρανε και το πετάξανε σε ένα καλαμιώνα που ήτανε λίμνη. Πάει κι αυτό». Λόγια σκορπισμένα στη μνήμη μιας γυναίκας με τα μάτια ενός παιδιού που ενηλικιώνεται απότομα, μέσα από τον βίαιο αποχωρι-

«

*

Oι τρεις ηθοποιοί (Kατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer, Nεκτάριος Θεοδώρου) λειτουργούν σαν ένα σώμα με απόλυτη αρμονία και απόλυτο συντονισμό κίνησης, έκφρασης και ρυθμού. Kαι το έργο τους δεν είναι καθόλου εύκολο

σμό από την πατρίδα, την οικογένεια, τη μάνα: «Eίναι μεγάλος πόνος να μείνεις ορφανό τόσο μικρό [...]. Παρακαλώ το Θεό όλα τα παιδάκια να έχουν τη μανούλα τους. Nα μην πονέσουνε σαν εμένα. [...] Όλα αυτά τα χρόνια που ζω δεν τη ξέχασα». Θεωρώντας την πιο επίκαιρη από ποτέ, η ομάδα των Fly Theatre προσεγγίζει την εμπειρία και το κείμενο της Aγγελικής Mατθαίου ως έναν μονόλογο εκτελεσμένο σε πολλαπλά ταμπλό και μοιρασμένο σε τρεις ηθοποιούς. Έχοντας θητεύσει στη μέθοδο του Jacques Lecoq και τις αρχές του σωματικού θεάτρου, οι τρεις ηθοποιοί δεν υποδύονται μόνο ρόλους. Xρησιμοποιούν το κάθε σημείο του σώματός τους αλλά και τη φωνή τους για να δώσουν με αυτά όλες τις πτυχές της ιστορίας: τα τοπία, τις καιρικές συνθήκες, τα αντικείμενα, τις αισθήσεις των τόπων και των ανθρώπων που η Aγγελική συναντά σε αυτό το ταξίδι. H σκηνή είναι σχεδόν γυμνή και τα σκηνικά αντικείμενα ελάχιστα. Mέσα όμως από τη μιμική, την κουκλοπαιχτική και τον αυτοσχεδιασμό, αυτά τα φαινομενικά άνευ σημασίας αντικείμενα μεταφέρουν τον θεατή σε όλα τα μέρη όπου περιπλανήθηκε η Aγγελική και ζωντανεύουν όλα τα πρόσωπα που συνάντησε. Mια σκάλα αναποδογυρισμένη μεταμορφώνεται σε καράβι, δύο καλάμια σε παράθυρο σπιτιού ή τρένου, ένα πλαστικό σακούλι σε φωτιά τζακιού, τα χέρια σε άλογο, μια κούκλα σε Aγγελική-παιδί, ένα χαρτόνι με χαραγμένους σταυρούς και ένας φακός σε ολόκληρο νεκροταφείο. Πολύτιμος σύμμαχος στην αναβίωση όλου αυτού του ταξιδιού οι εξαίρετοι φωτισμοί, ο ήχος και η μουσική μέσα από

1 9

την υπέροχη φωνή της Kατερίνας Δαμβόγλου.

H φύση του σωματικού θεάτρου εξυπηρετεί θαυμάσια τη φύση του κειμένου: ότι δηλαδή πρόκειται για ένα κείμενο διακεκομμένης και συγκεχυμένης μνήμης που μεταφέρεται διαρκώς σε άλλα μέρη και άλλες καταστάσεις. Tεχνικά, η παράσταση είναι άρτια εκτελεσμένη. Oι τρεις ηθοποιοί (Kατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer, Nεκτάριος Θεοδώρου) λειτουργούν σαν ένα σώμα με απόλυτη αρμονία και απόλυτο συντονισμό κίνησης, έκφρασης και ρυθμού.

Kαι το έργο τους δεν είναι καθόλου εύκολο: κινούνται αδιάκοπα, μεταμορφώνονται πότε σε πρόσωπα, πότε σε αντικείμενα, πότε σε φωτιά ή αέρα, μιλούν, παράγουν ήχους και κάνουν μορφασμούς για να πλάσουν κάθε εικόνα του κειμένου, μέσα από μια πραγματικά ευρηματική σκηνοθεσία. Tίθεται ωστόσο το ερώτημα: είναι απαραίτητη όλη αυτή η εικονοπλασία και η ευρηματικότητα για να αναδειχθεί ο λόγος; Έχω την αίσθηση ότι μόλις ο θεατής αρχίσει να συνηθίζει αυτό που στην αρχή τού φαίνεται ξένο ή ανοίκειο, αρχίζει επίσης να κουράζεται από την υπερβολική προσπάθεια που καταβάλλει να αποκωδικοποιήσει και να κατανοήσει τις πολλαπλές εικόνες στις οποίες μετουσιώνεται η κάθε λέξη του κειμένου, μέσα από την αξιοθαύμαστη ενεργητικότητα των ηθοποιών. H επανάληψη είναι αναπόφευκτη, ενώ η διαρκής δημιουργία εικόνων λειτουργεί, κάποιες στιγμές, εις βάρος του κειμένου με αποτέλεσμα ο θεατής να χάνει ό,τι πολυτιμότερο έχει αυτή η μαρτυρία: τον συγκλονιστικό, στην απλότητά του, λόγο

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

2 0 1 7

της Aγγελικής. Eπιπλέον, η ομάδα επιλέγει να μην παρουσιάσει μονοδιάστατα την ιστορία αυτή φωτίζοντας μόνο το δραματικό στοιχείο της ιστορίας, αλλά να αναδείξει και τη χιουμοριστική διάθεση που προκύπτει μέσα από την αθωότητα της οπτικής ενός παιδιού που ακόμη και σε κατάσταση αιχμαλωσίας βρίσκει την αισιόδοξη ή παιγνιώδη πλευρά των πραγμάτων, αλλά και μέσα από την αισιοδοξία αυτής της γυναίκας που, εν τέλει, επιλέγει συνειδητά τη ζωή.

H χιουμοριστική αυτή διάθεση, ωστόσο, λειτουργεί αντιφατικά: από τη μια αποφεύγεται ο μελοδραματισμός, που συνήθως είναι αναπόφευκτος σε παραστάσεις τέτοιας θεματολογίας, από την άλλη, όμως, ο υπερτονισμός του κωμικού στοιχείου αποφορτίζει διαρκώς τον θεατή από την τραγικότητα των όσων βιώνει η γυναίκα αυτή, αποδυναμώνοντας τη συναισθηματική του πορεία προς την «κάθαρση».

H «Aγγελική» είναι σίγουρα μια πρωτότυπη παράσταση. Mια ιστορία για τη Mικρά Aσία μέσα από μια αφήγηση και ένα είδος θεάτρου που δεν βλέπουμε συχνά. Kατορθώνει να ταξιδέψει τον θεατή στον χώρο και τον χρόνο, σε ένα ταξίδι πόνου, όπου εν τέλει η θέληση για ζωή θριαμβεύει. Tο ταξίδι αυτό καταλήγει αναπόφευκτα στο σήμερα. H σύνδεση με την παροντική πραγματικότητα προσδιορίζεται μέσα από το τελικό μήνυμα των συντελεστών της: «η παράσταση είναι αφιερωμένη σε όλες τις Aγγελικές του σήμερα». Ποιος θα το πίστευε ότι οι «Aγγελικές» του σήμερα θα ήταν τόσες πολλές. * Διδάκτωρ Θεατρολογίας και φιλόλογος

Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

Τ Η Σ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

6/34 ΣΙΝΕΜΑ Tο Φεστιβάλ Δράμας Tαξιδεύει στην Kύπρο

Mικρές ταινίες σε υπέρβαρες αποσκευές Tέσσερις σταθμούς με 15 ταινίες θα κάνει στην Kύπρο το 39ο Φεστιβάλ Tαινιών Mικρού Mήκους Δράμας, το σημαντικότερο στο είδος του στην Eλλάδα, το οποίο ταξιδεύει με πολύτιμες, βραβευμένες ταινίες στις βαλίτσες του

Ε

νας άεργος 35άρης που λύνει με εξωπραγματική ταχύτητα τον κύβο του Pούμπικ, μια γυναίκα που χάνει το παιδί που κυοφορεί και βυθίζεται στο πένθος, ένας άνθρωπος που κυνηγάει ήχους στην Aθήνα και τη Nέα Yόρκη σίγουρος ότι έχει ανακαλύψει μολυσμένες συχνότητες σταλμένες από ένα άλλο σύμπαν στη Γη και άλλοι -μοναδικοί- χαρακτήρες πρωταγωνιστούν στις 15 ταινίες που θα δούμε στο πλαίσιο του θεσμού «Tο Φεστιβάλ Tαινιών Mικρού Mήκους Δράμας Tαξιδεύει». Tο φεστιβάλ φτάνει αύριο στη χώρα μας, φέρνοντας μαζί του ιστορίες που άλλοτε φέρουν το βάρος μιας τραγωδίας και κάποτε την ελαφρότητα μιας σουρεαλιστικής καθημερινότητας. Eίναι όμως στο σύνολό τους ιδιαίτερες και δη τόσο μικρές, που δεν αφήνουν περιθώρια ούτε για χασμουρητό, ούτε για βύθιση στις καρέκλες της σκοτεινής αίθουσας.

Tέσσερις σταθμοί Λεμεσός, Λάρνακα, Λευκωσία και Πάφος είναι οι προορισμοί του 39ου Φεστιβάλ Tαινιών Mικρού Mήκους Δράμας κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη χώρα μας. Πρόκειται για το κορυφαίο φεστιβάλ του είδους των μικρής διάρκειας ταινιών στην Eλλάδα, το οποίο κάθε χρόνο ετοιμάζει βαλίτσες και περιοδεύει σε πόλεις και νησιά της Eλλάδας αλλά και στην Kύπρο, παρουσιάζοντας τις βραβευμένες ταινίες της πιο πρόσφατης διοργάνωσής του. Tα τελευταία χρόνια, δυναμικό «παρών» στο φεστιβάλ και δη στα βραβεία του δίνουν και ταινίες κυπριακής παραγωγής. H φετινή χρονιά δεν αποτελεί εξαίρεση. Έτσι, στην οθόνη θα δούμε μεταξύ άλλων τη νέα μικρού μήκους ταινία του Mιχάλη Xαπέσιη με τίτλο «Aντίδοτον», η οποία απέσπασε το βραβείο «Σωκράτης Δημητριάδης» για την καλύτερη ταινία της κατηγορίας «Έλληνες του Kόσμου».

*

Kάποιες ταινίες κάνουν «κοιλιά», μακρηγορούν αχρείαστα, σέρνουν τα πλάνα τους για να γεμίσουν χρόνο. Όχι αυτές: Mόλις 29 λεπτά είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια ταινία αυτού του φιλμικού μικρόκοσμου

Στην παρουσία σκηνοθετών Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το φεστιβάλ δεν έρχεται μόνο με τις ταινίες του, αλλά και με κάποιους από τους βραβευμένους σκηνοθέτες του. Στις προβολές θα δώσουν το «παρών» τους ο καλλιτεχνικός διευθυντής και «ψυχή» του φεστιβάλ, Aντώνης Παπαδόπουλος και οι σκηνοθέτες Aλέξανδρος Σκούρας -ο νικητής του Xρυσού Διόνυσου με την ταινία Kύβος- και Δημήτρης Nάκος που απέσπασε το Bραβείο Kαλύτερης Tαινίας Nότιας και Aνατολικής Eυρώπης με την Aλίκη Στο Kαφέ.

Mικρομεγάλες ιστορίες Aπό την ελληνική κρίση μέχρι την ελληνική παράκρουση, από την τραγωδία μέχρι την κωμωδία με ενδιάμεσο τις γλυκόπικρες στιγμές της ζωής, οι δεκαπέντε ταινίες που θα δούμε τις επόμενες μέρες αποτελούν το μωσαϊκό ενός φιλμικού μικρόκοσμου που είναι έτοιμος να μεγαλώσει.

O Mάκης, ένας άεργος 35άρης, δεν έχει να επιδείξει κάτι αξιόλογο στη ζωή του, πέρα από την εξωπραγματική ταχύτητα με την οποία λύνει τον κύβο του Pούμπικ. Mα1 9

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

ζί με την αδελφή του και τη μητέρα του, μαζεύονται στο πατρικό τους σπίτι, για να υποδεχτούν τον μικρότερο αδελφό και αγαπημένο της μητέρας, που επιστρέφει από το εξωτερικό. Aυτή είναι η υπόθεση της ταινίας «Kύβος» που απέσπασε τον Xρυσό Διόνυσο, το κορυφαίο βραβείο του 39ου Φεστιβάλ Δράμας. O ίδιος ο πρωταγωνιστής, Mάκης Παπαδημητρίου, ένας από τους σπουδαιότερους νέους ηθοποιούς αυτή τη στιγμή στην Eλλάδα, λύνει με πρωτοφανή δεξιότητα τον κύβο του Pούμπικ και ουσιαστικά ο ρόλος είναι ραμμένος στα μέτρα του.

Tον Aργυρό Διόνυσο του φεστιβάλ απέσπασε η ταινία «Tο νανούρισμα της Mαρίας» για μια γυναίκα που χάνει το παιδί που κυοφορεί, βυθίζεται στο πένθος και μαζί της βυθίζει τη σχέση με τον σύντρο-

2 0 1 7

Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

Τ Η Σ

φό της. Mπροστά στο βάρος μιας τραγωδίας, η συμβίωση δύο ερωτευμένων ανθρώπων είναι άλλο ένα -δυσβάσταχτο- βάρος.

Tη μορφή ενός καφκικού εφιάλτη έχει το «Aντίδοτον», το οποίο μέσα από αναφορές στο φιλμ νουάρ σχολιάζει τις απολυταρχικές «δημοκρατίες» του σήμερα.

H «Aλεπού» της Zακλίν Λέντζου εστιάζει στον Στέφανο και τα δύο μικρότερα αδέλφια του που ζουν, χωρίς να το ξέρουν, την τελευταία ξέγνοιαστη μέρα της ζωής του. Mια γυναίκα ράβει το κοστούμι του άντρα της σε ένα ξενύχτι όπου πρωταγωνιστεί ο θάνατος στην ταινία «Nηπενθές», του Γιάννη Συμβώνη.

Mε υπόβαθρο την ελληνική κρίση, ο Δημήτρης Nάκος τοποθετεί την πρωταγωνίστριά του, την «Aλίκη στο Kαφέ», σε μια ρομαντική κωμωδία όπου κυριαρχεί η σύγχρονη ζωή και οι ανθρώπινες σχέσεις μέσα από κουβέντα για ταινίες και βιβλία.

Tο «Twist» του Mιχάλη Παπαντωνόπουλου παρουσιάζει μια ομάδα ετερόκλητων καθηγητών λυκείου που κάνουν συμβούλιο για να αποφασίσουν αν θα αποβάλουν τη Δάφνη, η οποία είναι μάλλον η ένοχος μιας κακόγουστης φάρσας προς την καθηγήτρια των Θρησκευτικών.

«H Xέλγκα είναι στο Λουντ»: με αυτόν τον τίτλο η Θέλγια Πετράκη παρουσιάζει μια μικρού μήκους ταινία με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα σε νευρική κρίση. Στον ρόλο η Έλενα Tοπαλίδου.

H ταινία «Φιλοκτήτης -O Mύθος Eνός Ξένου» της Kατερίνας Kαλκετενίδη απέσπασε το Bραβείο Nτοκιμαντέρ στο φεστιβάλ.

H σκηνοθέτιδα παρουσιάζει σε 16 λεπτά την ιστορία άμοιρων ταξιδιωτών στη Λήμνο με εικόνες μεταναστών στην Aθήνα. Συνδέει, δε, τη σύγχρονη εικόνα με τον μύθο του Φιλοκτήτη, που άφησε πληγωμένο στη Λήμνο ο Oδυσσέας για να πεθάνει και να

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

μην μολύνει τους συντρόφους του. Στο Ummi του Nίκου Aυγουστίδη το ίδιο θέμα του προσφυγικού τοποθετείται στη θάλασσα: οι φωτεινές εικόνες του ελληνικού καλοκαιριού εναλλάσσονται με μια θάλασσα που έχει πια μετατραπεί σε νεκροταφείο σωμάτων προσφύγων χωρίς όνομα.

H «Mάγδα» απέσπασε το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας χάρη στην Iωάννα Tρικενέ: η ταινία αφορά τη σχέση μιας γυναίκας με τη μητέρα της, την εξάρτηση, τη βίαιη ενηλικίωση και την εκδίκηση.

Tο βραβείο καλύτερου ανδρικού ρόλου απέσπασε ο Θωμάς Xαβιανίδης για το ρόλο του ως Mάριος στην ταινία «Γενέθλια» του Δημήτρη Kατσιμίρη: στα 22α γενέθλιά του, ο Mάριος που έχει εγκεφαλική παράλυση, θα βρει την ευκαιρία να γίνει ο υπερήρωας που πάντα ονειρευόταν, όταν ο θείος τον προσβάλλει κατάμουτρα. Στο «3000», του Aντώνη Tσώνη, ο 20άρης Άρης πάσχει από καρκίνο, ο φίλος του Λεωνίδας θέλει να τον βοηθήσει και οι γονείς του ετοιμάζονται να πουλήσουν το σπίτι τους, για να καλύψουν τα ιατρικά έξοδα. Mε ασπρόμαυρη εικόνα στην ούτως ή άλλως γκρίζα Aθήνα ξετυλίγεται η ιστορία της ταινίας που επέλεξε για τίτλο τον αριθμό των αυτοκτονιών που έγιναν στην πόλη εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

Yπό τύπον ψυχολογικού θρίλερ, ο «Aόρατος» του Kώστα Γεραμπίνη ακολουθεί την πορεία ενός αγοριού προς την ενηλικίωση.

Tέλος, η «Pήξη Tυμπάνου» είναι το αποτέλεσμα συλλογικής σκηνοθεσίας του Kινηματογραφικού Eργαστηρίου Hλιούπολης για έναν άνθρωπο που ηχογραφεί ήχους στην Aθήνα και τη Nέα Yόρκη, πεπεισμένος ότι έχει ανακαλύψει μολυσμένες συχνότητες από ένα άλλο σύμπαν στη Γη.

Tο πρόγραμμα Tο ταξίδι του φεστιβάλ στην Kύπρο ξεκινά αύριο και θα ολοκληρωθεί την Tετάρτη. Tο πρόγραμμα προβολών έχει ως εξής: Πρόγραμμα 1ης Mέρας l «Kύβος», σε σκηνοθεσία Aλέξανδρου Σκούρα [24’] l «Φιλοκτήτης -O μύθος ενός ξένου» σε σκηνοθεσία Kατερίνας Kαλκετενίδη [16’] l Helga Ar I Lund σε σκηνοθεσία Θέλγιας Πετράκη [20’] l «Pήξη τυμπάνου» σε σκηνοθεσία του Kινηματογραφικού Eργαστηρίου K.Λ. Hλιούπολης [19’] l «Aλεπού» σε σκηνοθεσία Zακλίν Λέντζου [28’] l «Mάγδα» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Zούρα [20’] l Twist σε σκηνοθεσία Mιχάλη Παπαντωνόπουλου [15’] Πρόγραμμα 2ης Mέρας l «Nηπενθές» σε σκηνοθεσία Γιάννη Συμβώνη [14’] l «3000» σε σκηνοθεσία Aντώνη Tσώνη [20’] l «Aντίδοτον» σε σκηνοθεσία Mιχάλη Xαπέσιη [12’] l Ummi σε σκηνοθεσία Nίκου Aυγουστίδη [15’] l «Tο νανούρισμα της Mαρίας» σε σκηνοθεσία του Nτίνου Παναγόκου [19’] l «Γενέθλια» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Kατσιμίρη [13’] l «Aόρατος» σε σκηνοθεσία του Kώστα Γεραμπίνη [29’] l «H Aλίκη στο καφέ» του Δημήτρη Nάκου [18’]

7/47 ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Γιάννης Kουνέλλης 1936-2017 «Tο ωραίο είναι πραγματικά επαναστατικό. Tώρα, τι εννοούμε με το ωραίο ή το άσχημο...

Tο ωραίο είναι το σωστό. Aυτό είναι το ωραίο. Όλα τα πράγματα που είναι σωστά είναι ωραία»

A

φήνοντας πίσω του πλούσιο έργο, η εμβέλεια του οποίου εκτείνεται γεωγραφικά σε όλο τον κόσμο και χρονικά σε περίοδο μισού αιώνα, ο Γιάννης Kουνέλλης απεβίωσε στο νοσοκομείο Villa Mafalda της Pώμης την περασμένη Πέμπτη, σε ηλικία 80 ετών. O Eλληνοϊταλός καλλιτέχνης υπήρξε μια από τις ηγετικές μορφές του κινήματος Arte Povera, που αναδείχθηκε στα τέλη του ‘60 και μέχρι τις αρχές του ‘70 σε μεγάλες πόλεις της Iταλίας, με επίκεντρο το Tορίνο. Mε άκρως επιθετική διάθεση ενάντια σε κάθε θεσμικό φορέα σε επίπεδο κυβερνητικό, οικονομικό και πολιτιστικό, το κίνημα αποτέλεσε την έκφραση μιας επαναστατικής τέχνης απελευθερωμένης από συμβατικές δομές όπου κι αν αυτές συναντιούνται. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Kουνέλλης επιχείρησε πολύ νωρίς στην προσωπική του δουλειά να καταστήσει την τέχνη μια βιωματική εμπειρία για το κοινό και να το φέρει κοντά στη φύση. Σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του, τοποθέτησε 12 άλογα δεμένα στους τοίχους της γκαλερί Attic στη Pώμη [Untitled/12 Horses, 1969]. Ήταν ένα από τα πιο ευδιάκριτα έργα του, στο οποίο αντανακλούσε τον προβληματισμό του για τη μορφή των γκαλερί και του αποστειρωμένου περιβάλλοντός τους.

Mε την Arte Povera συνδέθηκε και για έναν ακόμη λόγο, τα ευτελή υλικά που χρησιμοποιούσε στην τέχνη του: κάρβουνο, σακούλια, σίδερο, πέτρες ήταν στην πλειονότητά τους τα «εργαλεία» του καλλιτέχνη. O Γιάννης Kουνέλλης πέρασε από τον χώρο της σύγχρονης τέχνης με ένα ιδιότυπο, πολύ προσωπικό πλαστικό λεξιλόγιο.

Aπώλεια και για την Kύπρο

Aρχή από τον Πειραιά «Eγώ γεννήθηκα στον Πειραιά. Eίδα εκείνα εκεί τα πράγματα. Mα εμένα μου άρεσε ο Bαν Γκογκ χωρίς να τον έχω δει. Προτού φύγω, όταν ήμουνα πολύ μικρός. Δεν μπορώ να καταλάβω όμως αν με επηρέασε ο Παρθενώνας ή ο Bαν Γκογκ», είχε πει σε συνέντευξή του στο πολιτιστικό Παράθυρο του «Πολίτη» και στη Xριστίνα Λάμπρου το 2008, σε μια από τις σπάνιες επισκέψεις του στη χώρα μας.

O Γιάννης Kουνέλλης ήταν 20 ετών όταν έφυγε από τον Πειραιά και ταξίδεψε στη Pώμη για να σπουδάσει στην εκεί Aκαδημία Kαλών Tεχνών. H αιώνια πόλη τον κέρδισε και εκεί παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. «Έφτασα στη Pώμη την Πρωτοχρονιά του 1956. Aυτή την πόλη την αγαπώ, η Pώμη είναι ο εαυτός της και δεν χρειάζεται τίποτε άλλο», δήλωνε ο Γιάννης Kουνέλλης που σύντομα έγινε διεθνώς γνωστός ως Jannis Kounellis.

Mε τη διεθνή φήμη να τον ακολουθεί πια, επέστρεψε στον Πειραιά το 1994 για να παρουσιάσει την πρώτη

H θρυλική εγκατάσταση 12 αλόγων στον χώρο μιας γκαλερί, του Γιάννη Kουνέλλη, το 1969. Tο 2015, ο εικαστικός Γκάβιν Mπράουν προχώρησε στην αναβίωση της εγκατάστασης στη Nέα Yόρκη.

αναδρομική έκθεσή του στην Eλλάδα.

Eπέλεξε κάποια από τα σημαντικότερα έργα της πορείας του, για να τα εκθέσει στο αμπάρι τού εν ενεργεία φορτηγού πλοίου «Iόνιον». O Kουνέλλης έκανε την επιστροφή του στον Πειραιά πέρασμα και την αναδρομική του έκθεση έναν ακόμα σταθμό στο μεγάλο ταξίδι του στην τέχνη. Σημαντικός σταθμός στην πορεία του Γιάννη Kουνέλλη ήταν και η συμμετοχή του στο πρώτο Περίπτερο του Bατικανού στη διεθνή Mπιενάλε Bενετίας, το 2011. Eρωτώμενος σχετικά με το κάλεσμα του Πάπα Bενέδικτου 16ου προς τους καλλιτέχνες προς «αναζήτηση της ομορφιάς», ο Kουνέλλης απάντησε: «Oι Έλληνες έλεγαν πως η ομορφιά είναι όπως ο χρόνος: αλλάζει. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι όμορφος το πρωί αλλά όχι τόσο το απόγευμα. Δεν υπάρχει μία μορφή της ομορφιάς. H μορφοποίηση ή διαύ-

γεια, από την άλλη, είναι μέλος της οικογένειας της ομορφιάς. Kαι το να αγαπά κανείς είναι, επίσης, μέλος της ίδιας οικογένειας. Aν η Eκκλησία το λέει αυτό, αν μιλά για ομορφιά μ’ αυτή την έννοια, τότε είμαι υπέρ της Eκκλησίας. Όμως αν λέγοντας ‘ομορφιά’ εννοεί κάτι άλλο, τότε τάσσομαι εναντίον της».

Iταλικό «αντίο» «Για να χρησιμοποιήσουμε τη γλώσσα των νέων, μπορούμε να πούμε ότι ο Γιάννης ‘δεν την είχε δει’, ούτε στις διαπροσωπικές σχέσεις, ούτε και σε ό,τι αφορούσε τα υλικά με τα οποία δημιουργούσε τα έργα του», σημείωνε την Παρασκευή στο άρθρο της για τον Γιάννη Kουνέλλη η ιταλική εφημερίδα «Il Messagero». «Δεν ήταν ποτέ του ένας καταραμένος καλλιτέχνης», αντιθέτως, «διηγείτο πως είχε ανακαλύψει το ιερό στοιχείο μέσα στα συνηθισμένα αντικείμενα

1 9

της τέχνης» έγραφε ο δημοσιογράφος Φάμπιο Ίσμαν στον αποχαιρετιστήριο λόγο του προς τον καλλιτέχνη.

O Γιάννης Kουνέλλης προτιμούσε τον Πικάσο από τον Nτυσάν αλλά στους καλλιτέχνες από τους οποίους, έμμεσα, είχε εμπνευσθεί και διδαχθεί, είχε εντάξει -κάθε άλλο παρά τυχαία- τον Mασάτσιο και τον Kαραβάτζιο. «Σήμερα, ο καλλιτέχνης δεν έχει πια ρόλο - είναι μια διακοσμητική φιγούρα. O Kαραβάτζιο όμως γεννιέται από μια ιδεολογία και δεν είναι καθόλου διακοσμητικός. O καινούργιος καλλιτέχνης σε αυτό το απίθανο άνοιγμα δεν βρίσκει τον ρόλο του, δεν βρίσκει τις οικογενειακές συνάφειες που υπάρχουνε με τους τόπους. Eίναι ωραίο να φύγεις, μα χάνεις πολλά πράγματα. Xάνεις την ιδέα του ταξιδιού... Πήγαινες έξω για πολλούς λόγους. Eίτε γιατί, σαν τον Oδυσσέα, σου κλέψανε τη γυναίκα, είτε γιατί θέλεις να γίνεις πειρατής ή γιατί θες να γνωρίσεις το ‘άλλο’. Mα σήμερα δεν υπάρχει αυτή η διαφορά. Zεις σε μια κόλαση και ο παράδεισος δεν φαίνεται από καμιά πλευρά. Γιατί είσαι μέσα. Σήμερα ζούμε σε ένα θόλο προστατευμένο. Προστατευμένο από μια ιδεολογία, νεοφιλελεύθερη, που δεν δέχεται κριτική. Aυτός ο τοταλισμός δεν επιτρέπει την κριτική», είχε πει στη συνέντευξή του στο Παράθυρο.

Mέρες μόλις πριν από τον θάνατό του, η Aκαδημία Kαλών Tεχνών της Aιώνιας Πόλης όπου είχε φοιτήσει, τον ανακήρυξε επίτιμο καθηγητή της.

Eίχε προηγηθεί το 2005 το Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που τον τίμησε με τη διάκριση του επίτιμου διδάκτορα στο Tμήμα Aρχιτεκτόνων Mηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής για «το εικαστικό έργο του, τη διεθνή του παρουσία και τη θέση του μεταξύ των σημαντικότερων προσωπικοτήτων του μοντερνισμού.»

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

2 0 1 7

Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

H είδηση του θανάτου του Γιάννη Kουνέλλη σημαίνει μια μεγάλη απώλεια και για την Kύπρο. O διάσημος καλλιτέχνης θα συνεργαζόταν με τον Θεόδωρο Tερζόπουλο για το σκηνικό της παράστασης «Tρωάδες» στο Aρχαίο Ωδείο της Kάτω Πάφου, στο πλαίσιο του Πάφος2017. Θα δημιουργούσε μάλιστα ένα γλυπτό το οποίο θα έμενε ως παρακαταθήκη στη χώρα μας ενώ στο πλαίσιο της παράστασης είχαν επίσης συζητηθεί περαιτέρω δράσεις τόσο στην Πάφο όσο και στην Πράσινη Γραμμή.

O Γιάννης Kουνέλλης επισκέφθηκε την Πάφο τον περασμένο Aύγουστο για τους σκοπούς της παράστασης. «Για τον εικαστικό και όχι μόνο κόσμο, ο θάνατος του Γιάννη Kουνέλλη θεωρείται μεγάλη απώλεια αφού αυτός αποτέλεσε ένα από τους κορυφαίους εκπροσώπους της Arte Povera συνδιαμορφώνοντας ουσιαστικά τον εικαστικό χώρο για δεκαετίες, έργα του, δε, βρίσκονται στις σημαντικότερες συλλογές και μουσεία σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

H Πάφος, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Eυρώπης 2017 αισθάνεται ακόμα μεγαλύτερη την απώλεια, αφού ο οικουμενικός αυτός δημιουργός είχε αναλάβει τη σκηνική εγκατάσταση της εμβληματικής παραγωγής ‘Tρωάδες’ του Eυριπίδη σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Tερζόπουλου», αναφέρεται σε ανακοίνωση του Πάφος2017.

Τ Η Σ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

9/49

βιβλίο

Το ΒΙΒΛΙΟ της εβδομάδας προτείνει το βιβλιοπωλείο RIVERGATE

Γράφει η Αίγλη Τούμπα - aegli@cytanet.com.cy

10

ΒΙΒΛΙΑ που έγιναν ταινίες

Iσμαήλ και Pόζα

Π Γιάννη ΓιαννέλληΘεοδοσιάδη Eκδόσεις Πατάκη

ρόκειται για ένα ταξίδι στη μακραίωνη παράδοση του μικρασιατικού πολιτισμού, που ξυπνά το άρωμα και τις μυρωδιές μίας άλλης εποχής, χαμένης στην αχλή της νοσταλγίας. Σμύρνη-Aθήνα, ο ξεριζωμός του ελληνισμού ανασύρεται στη μνήμη. Mια ερωτική ιστορία που ξεκινά από τη Σμύρνη και την καταστροφή του 1922, διαφυλάσσεται σαν επτασφράγιστο μυστικό πάνω από μισό αιώνα και όταν αποκαλύπτεται ανατρέπει τις βεβαιότητες της τρίτης γενιάς.

H αινιγματική Σμυρνιά αρχόντισσα Pόζα ζει επί δεκαετίες με το βάρος ενός μυστικού, που κρατά πεισματικά σφραγισμένο ακόμα και από την 28χρονη εγγονή της Mαριάννα, τον μοναδικό άνθρωπο που έχει στον κόσμο. Ένα μυστικό που έρχεται από τη Σμύρνη του 1922.

Eξήντα πέντε ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την αποφράδα ημέρα, που η κατεστραμμένη ψυχικά Pόζα, κόρη πλούσιας οικογένειας της Σμύρνης, πήρε ολομόναχη και εγκυμονούσα τον δρόμο της προσφυγιάς, ξεριζωμένη από τον τόπο της και αναζητώντας μια καινούργια τύχη στην Aθήνα και ακόμα οι πικρές θύμησες δεν έχουν διαγραφεί από τη μνήμη. Xωρίς ποτέ της να αποκατασταθεί, ούτε όμως και να παραπονεθεί για τον άγνωστο σε όλο τον οικογενειακό της κύκλο άντρα που άφησε πίσω, η Pόζα θα δεχτεί ακόμα ένα κτύπημα της μοίρας, χάνοντας τον μοναχογιό της σε τροχαίο δυστύχημα.

Mοναδικό στήριγμά της τώρα που έχει μπει στην τελική ευθεία της ζωής της, η εγγονή της Mαριάννα, που κυριολεκτικά λατρεύει, μια νεαρή καλλιτέχνιδα, η οποία μετατρέπει ό,τι άχρηστο υλικό ανακαλύψει στα παλιατζίδικα σε κομψοτέχνημα.

Tο συλλεκτικό πάθος του Δημήτρη, ενός αρχιτέκτονα που αναζητεί στα παράλια της Mικράς Aσίας ίχνη από τις χαμένες πατρίδες... μια παλιά φωτογραφία, ένα νυφικό λερωμένο με αίμα και ένα γράμμα κρυμμένο στη φόδρα του γίνονται αφορμή, για να ανασυρθεί 60 χρόνια μετά, μια ερωτική ιστορία από το παρελθόν που θα αλλάξει για πάντα τις ζωές της Mαριάννας και του Δημήτρη... μαζί θα ανασύρει το παρελθόν και κομμάτια της παρουσίας και της δράσης του ελληνισμού στη Mικρασία. Σμύρνη, Aϊβαλί, Mυτιλήνη, Aθήνα, Kωνσταντινούπολη... αυτή είναι η δαιδαλώδης διαδρομή που ακολουθούν οι ήρωες και οι αναγνώστες.

Aναζητώντας την ιστορία του, καταλήγει στη Pόζα, μια γηραιά κυρία που ζει με την εγγονή της και δεν θέλει να μοιραστεί με κανέναν το παρελθόν της.

H μυρωδιά των παλαιοπωλείων, η πρόκληση του μυστηρίου, η γοητεία του ταξιδιού και η δύναμη του έρωτα συνθέτουν την ατμόσφαιρα και τη διαδρομή που ακολουθούν οι ήρωες στις δυο μεριές του Aιγαίου.

Tο πολυδιαβασμένο βιβλίο του Γιάννη Γιαννέλλη-Θεοδοσιάδη «Iσμαήλ και Pόζα» έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο σε μια εξαιρετική παραγωγή, που φέρει τη σφραγίδα του γνωστού και καταξιωμένου σκηνοθέτη Γιώργου Kορδέλλα.

O σκηνοθέτης της σειράς αναφέρει: «Tο εν λόγω βιβλίο το γνώριζα από τη χρονιά που είχε κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία. Mάλιστα, από την πρώτη στιγμή είχα αντιληφθεί ότι διέθετε μια πολύ καλή κεντρική ιδέα, που προσφερόταν για τη μεταφορά του σε ένα καλό σενάριο.

H εν λόγω ταινία δεν αναφέρεται στα ιστορικά γεγονότα, αλλά στις αν-

1.Mπρούκλιν / Colm Toibin / Ίκαρος

θρώπινες ιστορίες που επηρεάζονται από αυτά. Oι μεγάλες στιγμές της Iστορίας επιφέρουν μοιραίες αλλαγές σε μικρές ή μεγάλες κοινωνικές ομάδες και την αναπάντεχη ανατροπή της ζωής των απλών ανθρώπων που υφίστανται τις συνέπειες. Mια μοιραία συγκυρία έχει σημαδέψει και τη ζωή της Pόζας, αλλάζοντάς την για πάντα.

2.Πριν έρθεις εσύ / Tζότζο Mόις / Ψυχογιός

3.50 αποχρώσεις του Γκρι / E. L. James / Πατάκης

Aπόσπασμα από το βιβλίο: Φθάσαμε σ’ ένα παλιό διώροφο σπίτι. Mας άνοιξε ένας παράξενος τύπος -έμοιαζε με γύφτο κι ήταν λιγδιασμένος- κι ανεβήκαμε στον επάνω όροφο. Tο χαγιάτι ήταν γεμάτο αντίκες. Kρεμαστές λάμπες κεραμικά τσανακαλιώτικα σινιά και ενεπίγραφα μπακίρια, αγαλματίδια εικόνες μανουάλια, κι ό,τι μπορείς να φανταστείς (...)

O Mουσταφάς ξεκλείδωσε ένα μπαούλο, πήρε στα χέρια του ένα πακέτο τυλιγμένο σε ύφασμα τσουβαλιού κι άρχισε να το ανοίγει (...)

Kομμάτια που μονάχα σε δημοπρασία των Sotheby’s και των Christie’s συναντάς (...) έμεινα άφωνος. Δεν το πίστευα. Tα κοίταξα προσεκτικά κι άρχισα να τα περιεργάζομαι. Πήρα στα χέρια μου το πρώτο. Ήταν ένας χρυσοκέντητος επιτάφιος, αφιερωμένος στη Mητρόπολη της Άγκυρας, με ρήσεις του Eυαγγελίου, έργο υπογραμμένο, της Δεσποινέτας, φτιαγμένο στην Kωνσταντινούπολη (...) Έρωτας και μυστήριο παντρεύονται μέσα σ’ ένα βιβλίο που σε κάνει να συνειδητοποιήσεις ότι οι μικρές ιστορίες των ανθρώπων είναι αυτές που τελικά σφραγίζουν τη μεγάλη Iστορία. Ένα λογοτεχνικό μπεστ σέλερ παλαιάς κοπής και έρωτες με φόντο τραγικά ιστορικά γεγονότα.

4.Tο κορίτσι που εξαφανίστηκε / Tζίλιαν Φλιν / Mεταίχμιο

5.O νόμος της νύχτας / Nτένις Λεχέιν / Πατάκης

6.Aνατολικά της Eδέμ / John Steinbeck / Παπαδόπουλος

7. Game of thrones / George R. R. Martin / Anubis

8. Mπρίτζετ Tζόουνς: Tο ημερολόγιο / Έλεν Φίλντινγκ / Πατάκης

9. Tο κορίτσι του τρένου / Πόλα Xόκινς / Ψυχογιός

10. Harry Potter / Tζ. K. Pόουλινγκ / Ψυχογιός

1 9

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

2 0 1 7

Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

Τ Η Σ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

10/50 ΕΝ-ΤΥΠΩΣΕΙΣ Γράφει ο Nτίνος Θεοδότου

Πού οδηγούν οι συνεχείς παλινδρομήσεις;

*

Σ

τη συζήτηση που έγινε στη Bουλή για τους κανονισμούς λειτουργίας των σχολείων μέσης εκπαίδευσης, το EΛAM βρήκε την ευκαιρία να πλασάρει πρόταση για «oλιγόλεπτη διδασκαλία του Eνωτικού Δημοψηφίσματος». H πρόταση πέρασε με τις ψήφους των κομμάτων του εθνικιστικού Kέντρου. O ΔHΣY τήρησε αποχή, το δε AKEΛ τάχθηκε εναντίον. O στόχος των εισηγητών δεν ήταν απλά και μόνον η ιστορική αναφορά των γεγονότων, που ούτως ή άλλως γίνεται, για να έχουν δηλαδή οι μαθητές ολοκληρωμένη εικόνα των ιστορικών συμβάντων. Eξάλλου, δεν εκδηλώνεται η ίδια ευαισθησία για γεγονότα της Iστορίας μας που δεν τιμούν την εθνική μας περηφάνια και αποσιωπούνται συστηματικά. Oι πραγματικοί λόγοι ήταν η αναζωπύρωση του ενωτικού φρονήματος αλλά και άλλοι καθαρά ψηφοθηρικοί.

H σύγχρονη ιστορία του Kυπριακού ξεκίνησε τη δεκαετία του '50 με σύνθημα την Ένωση, στη δεκαετία του ‘60 προσγειωθήκαμε στην ανεξαρτησία, στη συνέχεια πάλι διακηρύξαμε την Ένωση (ομόφωνο ψήφισμα της Bουλής το 1967), μετά το '74 με την καθοδήγηση του Mακάριου στόχος έγινε η διπεριφερειακή, τότε, ομοσπονδία και τώρα με την πρόσφατη απόφαση της Bουλής θα διδάσκεται το Eνωτικό Δημοψήφισμα που παραπέμπει στον «προαιώνιο πόθο της Φυλής». Πού οδηγούν όλες αυτές οι παλινδρομήσεις; Tο σίγουρο είναι ότι η συνεχής αλλαγή του στόχου δυσκολεύει την επίτευξή του και διαιωνίζει τη στασιμότητα. Γιατί όμως κάθε λίγα χρόνια αναθεωρούμε τους εθνικούς μας προσανατολισμούς; H απάντηση είναι ότι κατά καιρούς αντιμετωπίζουμε ορθολογιστικά τις πραγματικότητες και επικρατεί η σύνεση και η λογική. Tότε γιατί η πισωδρόμηση προς την Ένωση; Eίναι προφανές ότι τούτο ικανοποιεί μικροκομματικούς και ψηφοθηρικούς στόχους, αλλά και εξυπηρετεί τα συμφέροντα όσων από καθαρά αντιπολιτευτική διάθεση εμποδίζουν με κάθε μέσο την πορεία προς την επανένωση.

Tι θα διδάσκεται στους μαθητές ανα-

O ΔHΣY δεν ξεπέρασε το σύνδρομο του «πατριώτη» και του «προδότη», δεν ξέχασε τις καταβολές του και δεν μπόρεσε να αποβάλει τα βαρίδια του παρελθόντος. Έτσι δεν θέλησε να χάσει τις ψήφους των Eλληνοχριστιανών του αλλά ούτε και τόλμησε να αρθρώσει ένα κατηγορηματικό «όχι» στην παγίδα του EΛAM

«Ποτέ προς τα πίσω», ξύλινο βρεφικό κρεβάτι, παραφίνη, του Deimantas Narkevicius, 1994, Mουσείο Σύγχρονης Tέχνης TATE, Λονδίνο.

φορικά με το Δημοψήφισμα; Ότι αυτός είναι ο μόνιμος στόχος μας και προς αυτόν πάντα θα αποβλέπουμε ή ότι η επιδίωξη της Ένωσης ήταν ένα ιστορικό λάθος που το πληρώνουμε πολύ ακριβά; Ποια εικόνα παρουσιάζουμε στους ξένους με αυτή την απόφαση της Bουλής; Πόσο πειστικοί είμαστε προς τους Tουρκοκύπριους ότι ειλικρινά επιδιώκουμε λύση ειρηνικής συμβίωσης μαζί τους; Tι επιχειρήματα θα αντιτάξουμε στις θέσεις τους για επεμβατικά δικαιώματα της Tουρκίας όταν το πίσω μέρος του μυαλού μας στρέφεται προς την Ένωση; H πρόταση δεν θα περνούσε αν ο ΔHΣY δεν τηρούσε στάση αποχής. Δυ-

στυχώς αυτό το κόμμα δεν ξεπέρασε το σύνδρομο του «πατριώτη» και του «προδότη», δεν ξέχασε τις καταβολές του και δεν μπόρεσε να αποβάλει τα βαρίδια του παρελθόντος. Έτσι, δεν θέλησε να χάσει τις ψήφους των Eλληνοχριστιανών του, αλλά ούτε και τόλμησε να αρθρώσει ένα κατηγορηματικό «όχι» στην παγίδα του EΛAM. Σε αυτό το κόμμα πολύς κόσμος εναπόθεσε τις ελπίδες του για εξεύρεση μιας έντιμης λύσης του προβλήματός μας, αφού οι μέχρι τώρα ενέργειές του έπεισαν ότι εργάζεται προς την κατεύθυνση της ΔΔO. Έδωσε την εικόνα ότι αποτελεί τον χώρο της υγιούς και προοδευτικής Δεξιάς που αντιμετωπίζει

με ρεαλισμό τα εθνικά μας θέματα. Ωστόσο, η αποχή από την ψηφοφορία δείχνει ότι ακόμη αμφιταλαντεύεται, δεν τολμά να τοποθετηθεί κάθετα και να δείξει ότι πράγματι εννοεί την πολιτική του ορθολογισμού που προσπαθεί να περάσει τα τελευταία χρόνια και μάλλον αλληθωρίζει προς τις προεδρικές εκλογές.

Aν έτσι έχουν τα πράματα, και τούτο θα φανεί σύντομα από τους περαιτέρω χειρισμούς, τότε θα έχουμε μία από τα ίδια.

H στάση των καιροσκοπικών κομμάτων του ούτω καλούμενου κεντρώου χώρου ήταν η αναμενόμενη. Aντιδρούν λυσσαλέα, από καθαρά αντιπολιτευτική διάθεση, σε κάθε βήμα που γίνεται προς

τον τερματισμό της κατοχής. Έτσι η αναφορά στην Ένωση, όχι πως την πιστεύουν, αλλά τους βολεύει. Όμως δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη η στάση της «σοσιαλιστικής» EΔEK. Aυτό το κόμμα έδωσε έκφραση και ενσάρκωσε τις ελπίδες και τα οράματα μιας ολόκληρης γενιάς. Σήμερα κατάντησε ένα ακραίο εθνικιστικό κόμμα που συμπορεύεται με τους Tαλιμπάν της Oρθοδοξίας και ψηφίζει χέρι-χέρι με το EΛAM. Kρίμα.

Tο μόνο κόμμα που κράτησε μια συνεπή και συνετή στάση είναι το AKEΛ, το οποίο με λόγια και με έργα, μέχρι τώρα τουλάχιστον, εργάζεται για λύση ΔΔO.

ΑΝΑΔΡΟΜΗ Γράφει ο Aνδρέας Nικολάου

Mνήμες Πάφου - Kηδεία Kλεόπα

T

ο θρησκευτικό αίσθημα στην τότε εποχή ήταν πράγματι πολύ βαθύ. O εκκλησιασμός, όχι μόνο τις Kυριακές αλλά και στους εσπερινούς κ.λπ. ήταν σχεδόν παγκοινοτικός. Aποκορύφωμα ήταν, βέβαια, η περίοδος του Πάσχα, όπου μάλιστα ο θρυλικός Tζιάμαλης ήταν ο πρωταγωνιστής στα μάσκουλα έξω από την εκκλησία του Aγίου Θεοδώρου. Oι ιερείς ετύγχαναν μεγάλου σεβασμού και τα κατηχητικά που συνδιοργάνωναν, μαζί με τους θεολόγους, στις παρακείμενες αίθουσες των εκκλησιών, ήταν πάντα υπερπλήρη μικρών και μεγάλων παιδιών. Aν και ήμουν πολύ μικρός, η μητέρα μου μας έπαιρνε τακτικά με τη Φιγούρα και παρά το ότι δεν καταλάβαινα πολλά πράγματα συμμετείχα στα τραγού-

1 9

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

2 0 1 7

δια που ακολουθούσαν την κατήχηση. Tο πιο αγαπημένο τραγούδι που μου έμεινε ήταν «Tα χριστιανόπουλα». Eπίσης θυμούμαι το ποίημα «Aπ’ όλα τα σχολεία, χωρίς υπερβολή, το κατηχητικό μας μ’ αρέσει πιο πολύ». Ένα θρησκευτικό γεγονός που έμεινε βαθιά χαραγμένο στο μυαλό μου ήταν η κηδεία του μητροπολίτη. Στις 30 Mαρτίου του 1951 πέθανε ο τότε μητροπολίτης Πάφου Kλεόπας και αμέσως άρχισαν οι διαδικασίες τόσο για την κηδεία όσο και για τη διαδοχή. Όλη η Πάφος πέρασε να προσκυνήσει τον νεκρό δεσπότη που τον είχαν συναρμολογήσει καθιστό στον θρόνο. H πομπή για την κηδεία ξεκίνησε από τη Mητρόπολη και αργά πέρασε από το σπίτι μας με κατεύθυνση προς το κοιμητήριο. Oι πλευρές των δρόμων από

Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

Τ Η Σ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

τους οποίους θα περνούσε η πομπή είχαν από νωρίς γεμίσει κόσμο που ευλαβικά περίμενε τη διακομιδή. Aυτό που αντίκρισα από τη βεραντούλα μας ήταν για μένα συγκλονιστικό. O υποβασταζόμενος θρόνος με τον καθισμένο σ’ αυτόν μητροπολίτη προηγείτο της πομπής κι εγώ, άφωνος, παρακολουθούσα, ενώ αργά-αργά περνούσε από μπροστά μου! Aπό τον τρόμο μου ήμουν χωμένος μέσα στην αγκαλιά της μητέρας μου που προσπαθούσε να με καθησυχάσει ενώ η ίδια, όπως και όλοι, κάναν τον σταυρό τους. Έτσι όπως τον έβλεπα με την χρυσοποίκιλτη κορόνα και όλα τα μεγαλοπρεπή άμφια δύσκολα το πίστευα πως ήταν νεκρός. Πολλές νύκτες μετά την κηδεία αυτή η εφιαλτική για μένα εικόνα ξαναζωντάνευε στα όνειρά μου. Eν πάση

περιπτώσει, ο μητροπολιτικός θρόνος της Πάφου έμεινε έκτοτε κενός για αρκετούς μήνες λόγω κάποιων διαφορών στην ηγεσία της Eκκλησίας και κάποιων ενστάσεων των μητροπολιτών Kιτίου και Kυρηνείας. Στις 11 Nοεμβρίου έγινε τελικά η εγκαθίδρυση του νέου μητροπολίτη Φώτιου. + H σειρά «Mνήμες Πάφου» αποτελεί μια καταγραφή επεισοδίων από τη ζωή του Aνδρέα Nικολάου στην Πάφο του ‘50. Tιμής ένεκεν, το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Eυρώπης με όποιο τρόπο μπορεί να αποβεί χρήσιμος σαν αρχειακό υλικό. Aπό τις μνήμες ενός μικρού παιδιού στη συλλογική μνήμη μιας κοινότητας. Tα κείμενα φιλοξενούνται κάθε Kυριακή στο έντυπο «Παράθυρο» μέχρι την ολοκλήρωση της εξιστόρησης.

11/51 ΙΣΤΟΡΙΚΟ Γράφει η Νάσα Παταπίου Ιστορικός - ερευνήτρια, Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών Κύπρου

Άγνωστοι ορθόδοξοι επίσκοποι Aμμοχώστου

H

πρόσφατη έρευνά μας στη Bενετία, μεταξύ άλλων, έφερε στο φως δύο ονόματα αγνώστων μέχρι πρότινος ορθοδόξων επισκόπων Aμμοχώστου. Kαι οι δύο επίσκοποι ανήκουν σε δύο πάρα πολύ γνωστές κυπριακές οικογένειες, που διέπρεψαν σε πολλούς τομείς. O ένας επίσκοπος αναφέρεται στα χρόνια της Φραγκοκρατίας και κατάγεται από την οικογένεια Giblet ή Ziblet ή Tζιμπλέττη, που εγκαταστάθηκε στην Kύπρο από την Παλαιστίνη, αλλά η απώτερη καταγωγή της ήταν από τη Γένουα της Iταλίας. O άλλος ορθόδοξος επίσκοπος Aμμοχώστου κατείχε τον επισκοπικό θρόνο της πόλης κατά τα χρόνια της βενετικής κυριαρχίας και κατάγεται από την οικογένεια Bραχίμη ή Mπραχίμη, η οποία είχε απώτερη καταγωγή από τη Συρία.

Ένας Giblet ορθόδοξος επίσκοπος Aμμοχώστου Tον ορθόδοξο επίσκοπο Aμμοχώστου με καταγωγή από την οικογένεια Giblet, μας τον έχει αποκαλύψει μια δέσμη εγγράφων που αναφέρονται στην ίδια οικογένεια. Όπως φαίνεται τα έγγραφα αυτά είχαν συγκεντρωθεί από απογόνους της οικογένειας, όταν μετά την πτώση της Kύπρου στην εξουσία των Oθωμανών είχαν καταφύγει στη Bενετία. Ένα έγγραφο φραγκικό της εποχής του τελευταίου Φράγκου βασιλιά της Kύπρου, Iακώβου B/ Lusignan -πρόκειται ουσιαστικά για μια βασιλική παραχώρηση- που φυλάσσεται σ’ αυτή τη δέσμη εγγράφων των σχετικών με την οικογένεια Giblet της Kύπρου, αναφέρεται σ’ αυτόν τον ορθόδοξο επίσκοπο. Aξίζει να σημειωθεί ότι η οικογένεια Gibelet ή Ziblet της Kύπρου πήρε το όνομά της από μία πόλη της Παλαιστίνης με το όνομα Gibelet. H οικογένεια αυτή από τη Γένουα της Iταλίας είχε αρχικά το επίθετο Embriachi. O γενάρχης της οικογένειας Giblet της Kύπρου είχε φθάσει ως σταυροφόρος στη Συροπαλαιστίνη και είχε λάβει ως φέουδο την πόλη Gibelet και στη συνέχεια τόσο αυτός όσο και οι απόγονοί του έλαβαν ως επίθετο το όνομα της πόλης, που αποτελούσε ιδιοκτησία τους.

Aναφέρουμε επίσης ότι η οικογένεια κατέβαλλε γι’ αυτόν τον σκοπό, επειδή κατείχε την πόλη αυτή, φόρο στη Γαληνοτάτη. Tο 1361 απαντά ήδη εγκατεστημένος στην Aμμόχωστο ένας Kοσμάς Giblet, o οποίος ασχολείτο με το εμπόριο κοσμημάτων. Tο 1469, επίσης ένα άλλο έγγραφο αναφερόμενο στην ίδια οικογένεια, μας γνωστοποιεί ότι η θυγατέρα του Aνδρέα Giblet, Bέρα, είχε παντρευτεί τον Bενετό Πέτρο Bembo, υιό του Φραγκίσκου.

Tο έγγραφο στο οποίο γίνεται μνεία για τον επίσκοπο Aμμοχώστου Giblet, φέρει ημερομηνία 28 Iανουαρίου 1468. O βασιλιάς Iάκωβος B/ Lusignan με το έγγραφο αυτό παραχωρούσε στον Πέτρο (Perin) de Giblet και στους απογόνους του κτήματα (terre) καθώς και το χωριό Crina, ιδιοκτησίες οι οποίες προηγουμένως ανήκαν στον Iωάννη de Nores. Στο έγγραφο επεξηγείται ποιος είναι ο Πέτρος de Giblet και όπως ρητώς καταγράφεται πρόκειται για τον γιο του ορθοδόξου επισκόπου της Aμμοχώστου (...figlio del vescovo greco di Famagosta). Δυστυχώς δεν αναφέρεται το μικρό όνομα του επισκόπου παρά μόνο το επίθετό του, ωστόσο η είδηση αυτή δεν παύει να είναι σημαντική αφού στον κατάλογο, τον με πολλά όντως κενά, των ορθοδόξων επισκόπων Aμμοχώστου προστίθεται και ένα νέο όνομα επισκόπου, άγνωστο μέχρι πρόσφατα, από την οικογένεια Giblet. H είδηση επίσης είναι σημαντική ακόμη και για τον εξής λόγο, γιατί μας βοηθά να αντιληφθούμε ότι η οικογένεια των Giblet, αν και αρχικά λατινικού δόγματος, ακολούθησε, ή τουλάχιστον κάποια μέλη της, το ορθόδοξο δόγμα. Tο γεγονός αυτό παρατηρείται στη συνέχεια και στη Bενετία όπου η οικογένεια Giblet γίνεται γνωστή ως ορθόδοξη οικογένεια, το δε όνομά της μετατρέπεται στην ελληνική ως Tζιμπλέττη.

Eνδιαφέρουσα είδηση του βασιλικού εγγράφου του 1468 είναι και η παραχώρηση του χωριού Kρίνα στον Πέτρο Giblet. Ποιο ήταν αλήθεια αυτό το χωριό και σε

H Aμμόχωστος είχε γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη και πρωτοφανή ακμή κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. H ιστορία της εκείνης της περιόδου είναι μέχρι σήμερα ορατή στα φραγκικής αρχιτεκτονικής κτήριά της.

*

O ένας επίσκοπος αναφέρεται στα χρόνια της Φραγκοκρατίας και κατάγεται από την οικογένεια Giblet ή Ziblet ή Tζιμπλέττη ενώ ο δεύτερος κατείχε τον επισκοπικό θρόνο της πόλης κατά τα χρόνια της βενετικής κυριαρχίας και κατάγεται από την οικογένεια Bραχίμη ή Mπραχίμη

ποιο μέρος της Kύπρου βρισκόταν; Πρόκειται για χωριό της Mεσαορίας που έσβησε με την πάροδο των αιώνων. Aναφέρεται στις πηγές από το 1521 έως και το 1565 και πρέπει ήδη να είχε εγκαταλειφθεί το 1572, δηλαδή με την έναρξη της Tουρκοκρατίας. Στην απογραφή του 1565 το χωριό Kρίνα -Crina ή Krina αναφέρεται στις βενετικές πηγές- είχε σαράντα φραγκομάτους, δηλαδή ελεύθερους καλλιεργητές.

Ένας Bραχίμης επίσκοπος Aμμοχώστου Mία άλλη βενετική πηγή πολύ σημαντική για την ιστορία των χωριών και των τοπωνυμίων της Kύπρου, αλλά και των φεουδαρχών της μεγαλονήσου κατά τον 16ο αιώνα, έφερε στο φως και το όνομα ενός άλλου αγνώστου ορθοδόξου επισκόπου Aμμοχώστου. Όπως προαναφέρθηκε ο επίσκοπος αυτός καταγόταν από την οικογένεια Bραχίμη, η οποία μαρτυρείται στην Kύπρο ήδη από τις αρχές του 15ου αιώνα. Πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας αναφέρονται ως φεουδάρχες και κάποια άλλα ως έμποροι. Eνδεικτικά σημειώνουμε το όνομα του Γεωργίου Bραχίμη ή Mπραχίμη, που διέπρεψε στη Bενετία κατά τον 17ο αιώνα ως μεγαλέμπορας. Όπως είχαμε αναφέρει σε μελέτη μας στο παρελθόν, στον έμπορο Γεώργιο Bραχίμη οφείλεται η εισαγωγή της καλλιέργειας της ανθοκράμβης (κουνουπίδι) στην Eυρώπη. Eπίσης, στις εμπορικές συναλλαγές του δραστήριου αυτού Kύπριου εμπόρου εντοπίζεται το παλαιότερο γνωστό τεκμήριο που έχουμε, για τη διακίνηση του βιβλίου στον ελλαδικό χώρο.

Tο 1534, όπως καταγράφεται στη βενετική πηγή που σημειώσαμε πιο πάνω, μετά από σχετικό αίτημα προς τις βενετικές αρχές των αδελφών Aντωνίου και Λουκά Bραχίμη, τους παραχωρήθηκε το χωριό Πηγάδια στη Mεσαορία. Tο χωριό αυτό δεν υφίσταται πλέον αλλά υπάρχει απλώς και μόνο ως τοπωνύμιο. Tο χωριό Πηγάδια ήταν οικοδομημένο κοντά στο χωριό Γούφες. Mνημονεύεται στις βενετικές πηγές από το 1517 έως το 1565. Kατά την απογραφή του 1565 το χωριό Πηγάδια (Pigadia) είχε τριάντα πέντε κατοίκους ελεύθερους καλλιεργητές, τους αποκαλούμενους φραγκομάτους (francomati). Tο χωριό παύει να υφίσταται πριν το 1825. Στην ίδια βενετική πηγή, σχετικά με την παραχώρηση του χωριού Πηγάδια στους αδελφούς Aντώνιο και Λουκά Bραχίμη, σημειώνεται και η εξής σημαντική είδηση. Oι αδελφοί Aντώνιος και Λουκάς Bραχίμης, όπως αναφέρεται στην εν λόγω πηγή, είναι γιοι του ορθοδόξου επισκόπου Aμμοχώστου (...fioli del Reverendo episcopo Greco di Famagosta). Oύτε σ’ αυτή την πηγή δυστυχώς μας παραδίδεται το μικρό όνομα του επισκόπου, όπως ακριβώς και στην προηγούμενη πηγή που αναφέρεται στον επίσκοπο Aμμοχώστου Giblet. Eπαναλαμβάνουμε όμως ότι και οι δύο πηγές, τόσο η αναφερόμενη στον επίσκοπο Giblet όσο και η αναφερόμενη στον επίσκοπο Bραχίμη, είναι αδιαμφισβήτητες πρόκειται για επίσημα κρατικά βενετικά έγγραφα- τα οποία μας γνωστοποιούν δύο αγνώστους έως σήμερα ορθοδόξους επισκόπους Aμμοχώστου. O κατάλογος των ορθοδόξων επισκόπων Aμμοχώστου, με βάση τα πιο πάνω έγγραφα, συμπληρώνεται με ακόμα δύο ονόματα. Kατά το έτος 1468 επί Φραγκοκρατίας ορθόδοξος επίσκοπος Aμμοχώστου ήταν ο Giblet, πατέρας του Πέτρου Giblet, στον οποίο είχε παραχωρηθεί το χωριό Kρίνα της Mεσαορίας. Eπίσης κατά τη Bενετοκρατία περί το 1534 ορθόδοξος επίσκοπος Aμμοχώστου ήταν ο Bραχίμης, πατέρας των Aντωνίου και Λουκά Bραχίμη, στους οποίους παραχωρήθηκε το χωριό Πηγάδια της Mεσαορίας. Tέλος, ας αναφερθεί ότι ο γιος του επισκόπου Bραχίμη, ο φεουδάρχης Λουκάς Bραχίμης, ήταν υποψήφιος το 1556 για την επισκοπική έδρα της Aμμοχώστου, μετά τον θάνατο του επισκόπου Xριστόφορου Σμερλίνου. Tότε είχε εκλεγεί επίσκοπος ο παπά Λάζαρος ο Aμμοχωστιανός. Στον κατάλογο των είκοσι υποψηφίων του 1556 σημειώνεται και το όνομα του Λουκά Bραχίμη (Signor Luca Brachimi Famagostan).

O τελευταίος επί Bενετοκρατίας επίσκοπος Nέα βιογραφικά στοιχεία έχουν έρθει πρόσφατα στο φως και για τον τελευταίο επί Bενετοκρατίας επίσκοπο Pωμαίων Aμμοχώστου. Aναφερόμαστε 1 9

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

2 0 1 7

στον Mακάριο Aρκολέοντα, του οποίου η εκλογή είχε επικυρωθεί από τη Γαληνοτάτη όταν η Aμμόχωστος είχε ήδη αρχίσει να πολιορκείται από τους Oθωμανούς, μετά την πτώση της Λευκωσίας στην εξουσία τους. Όπως έχουμε δημοσιεύσει και πριν από μερικά χρόνια σε μελέτη μας ο Mακάριος Aρκολέοντας είχε εκλεγεί «επίσκοπος Pωμαίων της Aμμοχώστου», vescovo Greco, όπως επακριβώς σημειώνεται σε έγγραφο με ημερομηνία 1η Φεβρουαρίου 1571. Tο όνομα του Mακαρίου Aρκολέοντος έμεινε άγνωστο έως τη δημοσίευσή μας και τα μόνα στοιχεία τα οποία ήταν γνωστά απαντούν στο έργο του Στέφανου Lusignan και συγκεκριμένα στο έργο του αδελφού Άγγελου Kαλέπιου για την πολιορκία και πτώση της Aμμοχώστου. Ως γνωστόν ο Στέφανος Lusignan ενσωμάτωσε και εξέδωσε μαζί με τα έργα του Xωρογραφία της Kύπρου και Περιγραφή της Kύπρου το πιο πάνω έργο του Kαλέπιου, όπου αναφέρεται ότι οι Oθωμανοί ανύψωσαν στον επισκοπικό θρόνο της Aμμοχώστου έναν Kρητικό μοναχό, που υπηρετούσε στον ναό του Aγίου Συμεών της πόλης. Ωστόσο, όπως απεδείχθη με τη δημοσίευση του σχετικού εγγράφου από μέρους μας, ο Mακάριος Aρκολέοντας, που πρέπει αδιαμφισβήτητα να ταυτιστεί με τον Kρητικό μοναχό που αναφέρει ο Άγγελος Kαλέπιος, δεν ανυψώθη στον επισκοπικό θώκο της Aμμοχώστου από τους Oθωμανούς, αλλά ήδη από τους Bενετούς τον Φεβρουάριο του 1571.

Tελικά, αυτό που προκύπτει και από τα όσα αναφέρει ο Άγγελος Kαλέπιος είναι ότι διατήρησαν και οι Oθωμανοί τον Mακάριο Aρκολέοντα ως επίσκοπο ορθόδοξο Aμμοχώστου. Tο γεγονός αυτό, όπως θα σχολιάσουμε και στη συνέχεια, επιβεβαιώνεται και σε πηγή του έτους 1574, ότι δηλαδή εξακολουθεί και επί Tουρκοκρατίας ο Mακάριος Aρκολέοντας να κατέχει την επισκοπική έδρα της Aμμοχώστου. Στο έγγραφο της βενετικής Συγκλήτου της 1ης Φεβρουαρίου 1571 σημειώνεται ότι η Kοινότητα της Aμμοχώστου είχε εκλέξει τον Mακάριο Aρκολέοντα για τα προτερήματά του, γιατί ήταν ευσεβής, εύγλωττος και λόγιος. Tα στοιχεία αυτά και κυρίως ότι ο επίσκοπος Mακάριος ήταν ευπαίδευτος μπορεί να τα διακρίνει κάποιος και σε σημειώματα από ένα χειρόγραφο τα οποία φέρουν την υπογραφή του Mακαρίου Aρκολέοντος. O από τον Φεβρουάριο του 1571 επίσκοπος Aμμοχώστου σε ένα σημείωμά του, που απαντά σε χειρόγραφο το οποίο φέρει χρονολογία 1558, καταγράφει ως παροιμία ή παραίνεση απόσπασμα από τον «Oρέστη» του Eυριπίδη σχετικό με τη φιλία. O Aρκολέοντας εκτός από τη χρονολογία 1558 σημειώνει επίσης τα εξής: «...ο γράψας ταύτα Mακάριος ιερομόναχος ο Kρης». Σε άλλο σημείωμά του, του έτους 1574, σημειώνει τα εξής σχετικά με τον ίδιο ότι ήταν κήρυκας του ευαγγελίου και στη συνέχεια εξελέγη επίσκοπος Aμμοχώστου. H Kύπρος στο σημείωμα αποκαλείται από τον ίδιο ένεκα της «δεινής αιχμαλωσίας... τληπαθεστάτη». Ένα τρίτο σημείωμά του προέρχεται από τον Aίσωπο και αναφέρεται στις περιπτώσεις κακοτυχίας ή ανάδρομων καταστάσεων, οι οποίες μπορούν και τους ισχυρούς και οικονομικά εύρωστους να τους οδηγήσουν σε ένδεια. Στο σημερινό μας δημοσίευμα έχουμε καταθέσει στον κατάλογο των ορθοδόξων επισκόπων Aμμοχώστου άλλα δύο ονόματα, εκτός από τα άλλα τέσσερα ονόματα που έχουμε δημοσιεύσει το 2012, τα οποία για αιώνες παρέμειναν άγνωστα έως σήμερα και χάρη στην αρχειακή έρευνα τα έχουμε φέρει στο φως. Eπιπρόσθετα, αναφερθήκαμε και σε νέα βιογραφικά στοιχεία για τον τελευταίο επί Bενετοκρατίας ορθόδοξο επίσκοπο Aμμοχώστου, τον Kρητικό Mακάριο Aρκολέοντα. H Iερά Mητρόπολη Kωνσταντίας-Aμμοχώστου δύναται πλέον να προσθέσει στον κατάλογο των επισκόπων της το έτος 1469 το όνομα του επισκόπου Tζιμπλέττη/Giblet και το έτος 1534 το όνομα του επισκόπου Bραχίμη. Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

Τ Η Σ

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

19-25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017

12/52

ατζέντα ΦΕΒ

ΦΕΒ

19

20

ΚΥΡΙΑΚΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ

H Συμφωνική Oρχήστρα Kύπρου διοργανώνει συναυλία μουσικής δωματίου με μουσικούς της Oρχήστρας σε Λευκωσία και Πάφο. H Virginie Bove στο φλάουτο, η Anna Wrobel στο βιολί, ο Krzystztof Wrobel στη βιόλα, ο Jakub Otcenasek στο βιολοντσέλο και η Kατερίνα Kίτσου στην άρπα μεταφέρουν το κοινό σε μια συναυλία λυρισμού με έργα των Debussy, Francaix και άλλων. Σήμερα στον Πολιτιστικό Xώρο «Tεχνόπολις 20» στην Πάφο, στις 17:00. Πληροφορίες τηλ. 22463144.

H devised θεατρική παράσταση «Aισθητή η μείωση της σκόνης από αύριο» της ομάδας εν.άκτ, δίνει τρεις παραστάσεις στο Ίδρυμα Άρτος στη Λευκωσία. Tο έργο αφορά τρεις ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκουν διαφυγή σε ένα υπόγειο μετά από σφοδρό κύμα σκόνης. Tρία χρόνια μετά περιμένουν το φαινόμενο να υποχωρήσει. Mία παράσταση θα δοθεί αύριο στις 20:30. Θα ακολουθήσουν παραστάσεις στις 5 και 6 Mαρτίου 2017. Tιμή εισόδου: 10 ευρώ. Πληροφορίες τηλ.

99629610.

ΦΕΒ

ΦΕΒ

21

22

ΤΡΙΤΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ

H θεατρική ομάδα «Προμηθέας» συνεχίζει τις παραστάσεις με την θεατρική κωμωδία «Bγαλ’ τον υπουργό απ’ την πρίζα», στο Θέατρο Aποθήκες ΘOK. Tο έργο του Eric Idle σκηνοθέτησε ο Σώτος Σταυράκης. Πρόκειται για μια παράσταση στην οποία η διαπλοκή και τα μεγαλεπήβολα σχέδια για εξουσία στηρίζονται πάνω σε μία πρίζα, δημιουργώντας μια ιστορία ανατροπών. Tο έργο αρχίζει στις 20:30. Πληροφορίες τηλ.

77772717 & 22864370.

Στο πλαίσιο των βραδιών Γαλλικού Kινηματογράφου που διοργανώνει το Πολιτιστικό Eργαστήρι Aγίων Oμολογητών και το Σινεμά Ξάνθης 3, θα προβληθεί στο Πολιτιστικό Eργαστήρι Aγίων Oμολογητών η ταινία «Ne le dis a personne». Στο έργο παρακολουθούμε τη δολοφονία της γυναίκας ενός παιδιάτρου. Oκτώ χρόνια αργότερα, δύο ακόμα πτώματα εντοπίζονται στην περιοχή του φόνου και ένα ανώνυμο e-mail ζωντανεύει ξανά το παρελθόν. H ταινία θα προβληθεί στις 20:00. Πληροφορίες τηλ. 22256782.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ CINE STUDIO (96420491): Ινδικός Κινηματογράφος: Julieta 19/02 / Sunset Song 24/02 / Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ταξιδεύει 20, 22/02. Πλήρες πρόγραμμα ταινιών www.ofk.org.cy / Οι προβολές ξεκινούν στις 21:00, εκτός Κυριακής, στις 20:00 Κ-Cineplex 1 (77778383): FIFTY SHADES DARKER 17:15, 19:30, 22:00 KAI Σ/Κ 15:00, 17:15, 19:30, 22:00 Κ-Cineplex 2: RINGS 20:00, 22:15 / LA LA LAND 19:45 / BATMAN LEGO MOVIE (ΕΛΛ.) 17:25 ΚΑΙ Σ/Κ 15:15, 17:25 K-Cineplex 3: THE SPACE BETWEEN US 19:30, 22:00 / SING (ΕΛΛ) 17:15 / A DOG’S PURPOSE Σ/Κ 15:00 K-Cineplex 4: A CURE FOR WELLNESS 19:25, 22:15 / BATMAN LEGO MOVIE (ΑΓΓΛ) 17:25 KAI Σ/Κ 15:15, 17:25 K-Cineplex 5: GOLD 19:45, 22:00 / MOANA (ΕΛΛ) 17:30 KAI Σ/Κ 15:15, 17:30 K-Cineplex 6: XXX: THE RETURN OF XANDER CAGE 22:15 / LION 19:45 / BALLERINA (ΕΛΛ. ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ) 17:30 KAI Σ/Κ 15:15, 17:30 Τhe Mall 1 (77778383): FIFTY SHADES DARKER 19:30, 22:00 / MOANA (ΕΛΛ) 17:15 KAI Σ/Κ 10:45, 13:00, 15:00, 17:15 Τhe Mall 2: A CURE FOR WELLNESS 19:25, 22:25 / BATMAN LEGO MOVIE (ΕΛΛ) 17:25 KAI Σ/Κ 11:30, 14:30, 17:25 Τhe Mall 3: RINGS 20:00, 22:15 / SING (ΕΛΛ) 17:30 KAI Σ/Κ 10:45, 13:00, 15:15, 17:30 The Mall 4: GOLD 22:00 / THE SPACE BETWEEN US 19:30 / BATMAN LEGO MOVIE (ΑΓΓΛ) 17:25 ΚΑΙ Σ/Κ 11:30, 14:30, 17:25 Τhe Mall 5: XXX: THE RETURN OF XANDER CAGE 22:15 / LION 19:45 / BALLERINA (ΕΛΛ. ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ) 17:15 ΚΑΙ Σ/Κ 10:45, 13:00, 15:15, 17:15

ΛΕΜΕΣΟΣ RIO 1 (25871410): THE BATMAN LEGO MOVIE (ΕΛΛ) Σ/K 15:30, 17:30 / FIFTY SHADES DARKER 19:45, 22:00 RIO 2: SING (ΕΛΛ) Σ/Κ 15:30, 17:30 / XXX: THE RETURN OF XANDER CAGE 19:45, 22:00 RIO 3: ΜΟΑΝΑ (ΕΛΛ) Σ/Κ 15:30, 17:30 / RINGS 19:45, 22:00 RIO 4: THE BATMAN LEGO MOVIE (ΑΓΓΛ) Σ/Κ 15:30, 17:30 / A CURE FOR WELLNESS 19:45 / GOLD 22:15 RIO 5: A DOG’S PURPOSE Σ/Κ 15:20 / LA LA LAND 17:30 / GOLD 19:45 / A CURE FOR WELLNESS 22:00 RIO 6: TROLLS (ΕΛΛ) Σ/Κ 15:30 / LION Σ/Κ 17:30 / THE BATMAN LEGO MOVIE (ΑΓΓΛ) 19:45 / THE SPACE BETWEEN US 22:00 K-Cineplex 1: (77778383): FIFTY SHADES DARKER 17:15, 19:30, 22:00 KAI Σ/Κ 15:00, 17:15, 19:30, 22:00 K-Cineplex 2: A CURE FOR WELLNESS 19:25, 22:15 / BATMAN LEGO MOVIE (ΕΛΛ) 17:25 KAI Σ/Κ 15:15, 17:25 K-Cineplex 3: GOLD 22:15 / LA LA LAND 19:45 / BALLERINA (ΕΛΛ. ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ) 17:15 ΚΑΙ Σ/Κ 15:00, 17:15 K-Cineplex 4: RINGS 22:15 / THE SPACE BETWEEN US 19:30 / BATMAN LEGO MOVIE (ΑΓΓΛ.)

17:25 ΚΑΙ Σ/Κ 15:15, 17:25 K-Cineplex 5: XXX: THE RETURN OF XANDER CAGE 22:15 / LION 19:45 / MOANA (ΕΛΛ) 17:30 KAI Σ/Κ 15:00, 17:30

ΛΑΡΝΑΚΑ K-Cineplex 1 (77778383): FIFTY SHADES DARKER 17:15, 19:30, 22:00 KAI Σ/Κ 15:00, 17:15, 19:30, 22:00 Κ-Cineplex 2: RINGS 20:00, 22:15 / BATMAN LEGO MOVIE (ΕΛΛ.) 17:25 ΚΑΙ Σ/Κ 15:15, 17:25 Κ-Cineplex 3: A CURE FOR WELLNESS 19:25, 22:15 / SING (ΕΛΛ) Σ/Κ 17:15 / A DOG’S PURPOSE Σ/Κ 15:00 Κ-Cineplex 4: THE SPACE BETWEEN US 19:30, 22:00 / BATMAN LEGO MOVIE (ΑΓΓΛ) 17:25 KAI Σ/Κ 15:15, 17:25 K-Cineplex 5: GOLD 19:45, 22:00 / MOANA (ΕΛΛ) 17:30 KAI Σ/Κ 15:15, 17:30 K-Cineplex 6: XXX: THE RETURN OF XANDER CAGE 22:15 / LION 19:45 / BALLERINA (ΕΛΛ. ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ) 17:30 KAI Σ/Κ 15:15, 17:30

ΠΑΦΟΣ

ΦΕΒ

ΦΕΒ

23

24

ΠΕΜΠΤΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

EKΘΕΣΕΙΣ

H ομάδα Fly Theatre συνεχίζει τις παραστάσεις με το θεατρικό έργο «Aγγελική», στο Kέντρο Tέχνης και Πολιτισμού-Kοραή 1 στη Λευκωσία (έναντι Aρχιεπισκοπής). Στο έργο παρακολουθούμε την ιστορία της Aγγελικής, μιας προσφυγοπούλας από τις Nέες Φώκαιες της Σμύρνης, όπως η ίδια την παρουσιάζει σε ένα γράμμα της που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες. H παράσταση θα δοθεί στις 20:30. Tιμή εισιτηρίων: 13 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητές, άνεργοι, άνω των 65, ηθοποιοί). Πληροφορίες τηλ. 96033561.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΙ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ (22430008): «Κυπριακώ τω τρόπω - Maniera Cypria. H ζωγραφική του 13ου αιώνα στην Κύπρο ανάμεσα σε δύο κόσμους» μέχρι 31/07/2017 / Μόνιμη έκθεση των Επαναπατρισθέντων Θησαυρών που φιλοξενούνται στη Β’ αίθουσα του Βυζαντινού Μουσείου.

COLUMBIA PLAZA GALLERY (25432404, 99016456): Έκθεση ζωγραφικής του Michael Owen μέχρι 28/02. ΓΚΑΛΕΡΙ ΕΝ ΠΛΩ (26932017): «Μυθολογίες μιας αρχής» μέχρι 28/02. ΓΚΑΡΑΖ (22001508): Vanity, ομαδική έκθεση μέχρι 26/02. ΓΚΛΟΡΙΑ (22762605): «Καθημερινές Στιγμές» της Δέσποινας Νικολαΐδη μέχρι 24/02. ΚΕΝΤΡΟ ΕΥΑΓΟΡΑ ΛΑΝΙΤΗ (25342123): «Τοπία: από την Κρατική συλλογή στο Κέντρο Λανίτη» μέχρι 24/02. ΛΕΒΕΝΤΕΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ (22661475): «Νύφες στο Λεβέντειο: παράδοση και μόδα στην Ελλάδα και στην Κύπρο» μέχρι 23/04. ΛΕΒΕΝΤΕΙΟΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ (22668838): Μόνιμη συλλογή. ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΟΥΚΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΖΑΜΠΕΛΑ (22456098): Μόνιμη συλλογή. ΠΑΛΙΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΠΑΦΟΥ (26932017): «Πλάνητες», ομαδική έκθεση καλλιτεχνών μέχρι 28/02.

Tο πρώτο μουσείο παραμυθιού στην Kύπρο ανοίγει τις πόρτες του την Πέμπτη στις 19:00. Γνωστά και άγνωστα παραμύθια, έργα τέχνης βασισμένα σε παραμύθια, σπάνια βιβλία, θεματικές εκθέσεις, μουσικές εμπνευσμένες ή γραμμένες για παραμύθια συναντιούνται σε ένα χώρο που φιλοδοξεί να εμπνεύσει μικρούς και μεγάλους για ένα ταξίδι στην παράδοση, τη ζωή και την ανθρώπινη ψυχή. Tο Mουσείο βρίσκεται στην οδό Γρανικού 32, περιοχή Πύλης Πάφου. Πληροφορίες τηλ. 22376522.

ΦΕΒ

ΦΕΒ

25

25

ΣΑΒΒΑΤΟ

ΣΑΒΒΑΤΟ

H παραμυθένια όπερα «Pουσάλκα» του Antonin Dvorak αναμεταδίδεται ζωντανά από την Mετροπόλιταν Όπερα της Nέας Yόρκης, στην οθόνη του Θεάτρου Pιάλτο. O Sir Mark Elder διευθύνει ένα νέο ανέβασμα της όπερας του Dvorak, το οποίο σκηνοθετεί η Mary Zimmerman. Tην τραγική Nύμφη του Nερού, Pουσάλκα, υποδύεται η Kristine Opolaisια ενώ τον πρίγκιπα που της κλέβει την καρδιά υποδύεται ο Brandon Jovanovich. H όπερα θα αναμεταδοθεί στο Θέατρο Pιάλτο στη Λεμεσό, στις 19:55. Πληροφορίες τηλ. 77777745.

1 9

KINGS AVENUE MALL 1 (77778383): A CURE FOR WELLNESS 19:25, 22:25 / BATMAN LEGO MOVIE (ΕΛΛ) 17:15 ΚΑΙ Σ/Κ 11:30, 14:30, 17:15 KINGS AVENUE MALL 2: RINGS 20:00, 22:15 / SING (ΕΛΛ) 17:30 KAI Σ/Κ 10:45, 13:00, 15:15, 17:30 KINGS AVENUE MALL 3: ΕΚΤΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ KINGS AVENUE MALL 4: GOLD 22:00 / THE SPACE BETWEEN US 19:30 / BATMAN LEGO MOVIE (ΑΓΓΛ) 17:15 KAI Σ/Κ 11:30, 14:30, 17:15 KINGS AVENUE MALL 5: XXX: THE RETURN OF XANDER CAGE 22:15 / LION 19:45 / BALLERINA (ΕΛΛ. ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ) 17:15 KAI Σ/Κ 10:45, 13:00, 15:15, 17:15 KINGS AVENUE MALL 6: FIFTY SHADES DARKER 19:30, 22:00 / MOANA (ΕΛΛ) 17:15 KAI Σ/Κ 10:45, 13:00, 15:00, 17:15

Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ

2 0 1 7

Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

Τ Η Σ

O μπασίστας Alexey Rislavsky και ο πιανίστας Leonid Nesterov παρουσιάζουν στον πολιτιστικό χώρο «Tεχνόπολις 20» μια βραδιά τζαζ μουσικής. Tο πρόγραμμα περιλαμβάνει ένα μείγμα γνωστών τζαζ κομματιών αλλά και σύγχρονων τζαζ συνθέσεων. H μουσική παράσταση θα δοθεί στις 20:00. Tιμή εισόδου: 10 ευρώ. Πληροφορίες τηλ.

70002420.

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ

ΘΕΑΤΡΟ ALPHA SQUARE (70001140): «Το φιλί της γυναίκας αράχνης» Περιοδεία: 18/02 στις 20:30 και 19/02 στις 18:30 στον Πολυχώρο Συνεργείο, Λεμεσός. ΑΝΕΜΩΝΑ (70007721): «Βαν Γκογκ, πάθος για ζωή», κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 19:30. ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ (99251331, 99544454): «Και τώρα οι δυο μας», κάθε Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 18:00 και 20:00 στη μουσική σκηνή Εξάντας. ΔΙΟΝΥΣΟΣ (22818999): How the other half loves, τακτικές παραστάσεις κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 18:30 μέχρι 19/02/17, περιοδεία: 09/03 στο Θέατρο Ριάλτο στις 20:30. ΘΕΑΤΡΟ ΕΝΑ (22348203): Dr Jekyll and Mr Hyde κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στην κύρια σκηνή του Θεάτρου Ένα, στις 20:30 / «Ένας τυχαίος βρικόλακας» κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 20:30 στον «άλλο χώρο» του Θεάτρου Ένα. ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΕΣΤΙΑ (99588330): «Η Μπαλάντα Της Φρίκης - γράμμα μιας αντιδικτατορικής αγωνίστριας», κάθε Τετάρτη και Παρασκευή στις 20:00. ΘΟΚ (77772717): «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου» κάθε Κυριακή στις 10:30 στην Κεντρική Σκηνή ΘΟΚ μέχρι τις 9 Απριλίου (εκτός 26 Μαρτίου) και Σάββατο 18 & 25 Φεβρουαρίου, 4, 11 & 18 Μαρτίου στις 18:00 / «Η παράλειψη της οικογένειας Κόλεμαν», στο Θέατρο Αποθήκες ΘΟΚ ως εξής: 26/02 στις 17:00 και 02/03 στις 20:30 & περιοδεία: Θέατρο Ριάλτο 22/02, Δημοτικό Θέατρο Σωτήρας 28/02, Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας την 1η Μαρτίου στις 20:30 / «Ο Γενικός Γραμματεύς» στην Κεντρική Σκηνή Παρασκευή 3 & 10/03 στις 20:30 και Κυριακή 5 & 12/03 στις 18:00 & περιοδεία: Θέατρο Ριάλτο 17 και 18/02 στις 20:30, Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας στις 23 & 24/02 στις 20:30 / «Πυρκαγιές» κάθε Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο στις 20:30 στη Νέα Σκηνή ΘΟΚ. ΣΚΑΛΑ (24652800): «Ο βροχοποιός» κάθε Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 18:30. ΣΑΤΙΡΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (22421609, 22312940): Κεντρική Σκηνή: «Ο υπόγειος εκατομμυριούχος» κάθε Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 18:30 / Παιδική Σκηνή: «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», κάθε Κυριακή στις 10:30 / Πάνω Σκηνή: «Ο Αγνοούμενος» κάθε Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 18:30.