Editie 2 - 2016 - AU PRINTEMPS!

Editie 2 Jaargang 2016

PARALLAKS

‘AU PRINTEMPS!’

Een kijkje in de natuurgebieden van de regio: Lente in Twente Nieuwe rubriek in de Parallaks: Medische apparaten van vroeger De reden achter die snotterende mensen: Ziekte uitgelicht: Hooikoorts

TOP TECHNOLOGY FOR PATIENTS WWW.UTWENTE.NL/MIRA

Inhoudsopgave

Lente in Twente

Een kijkje in de natuurgebieden van de regio.

3

Inhoudsopgave

4

Van de Voorzitter

5

Redactioneel

6

Goed verhaal, lekker kort

Medische apparaten van vroeger

8

Nieuwe rubriek in de Parallaks.

Ziekte uitgelicht: Hooikoorts

16

11

Anatomische les

14

Paradoks inside

18

Achter de schermen bij...

20

Het fenomeen ‘lente’

24

Hier op de UT

26

Een voorjaarsdipje

De reden achter die snotterende mensen.

22

Terug in de tijd voor een les in Genomics Alles om en rond de vereniging.

Symposiumcommissie 2016.

Wat is het nou precies?

Een verslag over onder andere de Batavierenrace.

Een aantal tips om de lente door te komen!

COLOFON REDACTIE: Dafne Groener (hoofdredacteur) Ben Sawaryn (eindredacteur) Ben Sawaryn (hoofd-vormgeving) Silvano Gefferie (secretaris) CORRESPONDENTIE: parallaks@paradoks.utwente.nl DRUK: T-Point, Enschede

Parallaks is de periodiek van S.V. Paradoks en wordt samengesteld door een commissie van vrijwilligers.

Heb je ideeën, suggesties, vragen of wil je om een andere reden contact, spreek een commissielid aan of mail naar het correspondentie e-mailadres vermeld aan de linkerzijde.

LEES PARALLAKS ONLINE: De Parallaks is online te lezen. Ga naar: www.paradoks.utwente.nl/parallaks

© Copyright 2016

Editie 2 Jaargang 2016

3

Van de Voorzitter

Lentekriebels Lieve Paradoksleden,

ChÉrise HÉlant Muller

Het zonnetje begint weer te schijnen, de lucht is blauw, de bomen zijn groen en de bloemetjes beginnen te bloeien. Meisjes in jurkjes, jongens zonder shirt, de lente is begonnen. Van lentekriebels wordt bijna iedereen blij. Lentekriebels zijn niet alleen een bevestiging dat het voorjaar is begonnen, maar verlaagt ook de drempel voor mensen om weer naar buiten te gaan. Iedereen vergeet die koude dagen van de winter. Het leven is mooi, we gaan weer naar buiten.

Lentekriebels ontstaan bij de meeste mensen al bij de eerste zonnestralen. De zon gooit je hormoonhuishouding op hol waardoor je bijvoorbeeld meer endorfine (het ‘gelukstofje’) aanmaakt. Hierdoor zijn mensen vaker vrolijk en geniet iedereen van het leven. Zodra de zon schijnt gaan veel mensen naar het terras om een drankje te doen.Want van in de zon zitten kan natuurlijk iedereen wel genieten.

Al die lentekriebels samen met al die mensen die meer naar buiten gaan zorgen ervoor dat er meer relaties ontstaan. Mensen zijn positiever ingesteld, staan opener voor gesprekken en het doen van leuke dingen. Als we nog een stapje verder gaan schijnt het zelfs dat vrouwen in de lente vaker zin hebben in seks, terwijl de man daar (nog) meer voor in is in de zomer. Dit zijn natuurlijk bijzonder handige dingen om te weten.

Naast de bloemetjes die weer groeien, komen ook de diertjes weer tevoorschijn. Lente is dan ook het seizoen van de voortplanting.

4

‘Au printemps!’

Net als wij kruipen vogels in deze tijd in hun liefdesnest om hun eieren te leggen.

Ook veel andere dieren krijgen hun jongen in de lente.

Lente is afgeleid van het woord lang. Dit komt omdat de dagen dan weer langer worden. Op de eerste dag van de lente is de dag even lang als de nacht. Dit wordt ook wel de lente-equinox genoemd.

De langste dag van het jaar is meteen ook de laatste dag van de lente. Daarna worden de dagen weer korter.

Het volgende zullen jullie misschien wel herkennen. Wanneer het voorjaar begint, komen naast de lentekriebels ook de voorjaarsschoonmaakkriebels bij de meeste mensen weer naar boven. Zo is het huis schoonmaken een van de dingen die gedaan wordt zodra de zon weer schijnt. Je wilt natuurlijk niet dat de zonnestralen door vieze ramen je huis binnenkomen. Eerlijk gezegd kunnen de meeste studentenhuizen deze verwennerij best gebruiken, waaronder het mijne.

De lente verschilt ook nog eens in verschillende plaatsen in het land. Het schijnt dat het aan zee veel zonniger is dan in het binnenland. Dat betekent natuurlijk maar een ding. Pak je strandspullen bij elkaar, ga lekker een dagje naar het strand en geniet van de lentekriebels.

Namens het gehele 37e bestuur ‘Normothermia’, Chérise Hélant Muller

Redactioneel

Nieuwe uitdagingen Beste lezer, Na lang wachten is het dan zover: de derde editie is uitgebracht! Voor ons binnen de redactie was het een periode vol uitdagingen en onverwachte wendingen.

Net zoals de lente van 2016, want die is ook erg wispelturig. Zo was het de week voor de bata heerlijk weer, een week later werd je eraan herinnerd dat je je in Nederland bevond. Maar om weer even terug te komen op de uitdagingen: Silvano is druk bezig met zijn MDO en daarom neem ik, Dafne, het stokje tijdelijk van hem over. Naast het samenstellen van de agenda’s en het voorzitten van de vergaderingen, behoort ook het schrijven van de redactioneel tot het takenpakket van de (tijdelijke) voorzitter van de Parallaks.

Vandaar dat ik de eer heb deze redactioneel te mogen schrijven en dat bevalt me wel.

In deze editie, ‘Au printemps!’, richten wij ons op de lente. Silvano licht de ziekte hooikoorts toe, zodat het voor iedereen duidelijk is dat het echt geen pretje is.

Daarnaast zal Robert wat vertellen over het symposium ‘The next (re) generation’ dat door de symposiumcommissie georganiseerd is op woensdag 23 maart.

Annabel richt zich op het welbekende voorjaarsdipje en ikzelf zal een aantal prachtige Twentse locaties beschrijven.

Thomas heeft het eerste artikel van zijn nieuwe rubriek, medische apparaten van vroeger, geschreven.

Lijkt het jou nou leuk om artikelen te schrijven, heb je leuke ideeën voor volgende edities of wil je jezelf uitdagen door met Indesign aan de slag te gaan? Wacht dan niet langer en meld het bij iemand van de redactie of het bestuur! Wij zijn te vinden in collegezalen, de PK en ook Beneden Peil en vinden het leuk te vertellen over onze bezigheden voor de Parallaks of om ideeën met jou te delen over volgende edities.

DAFNE GROENER

Naast het schrijven van artikelen over studiegerelateerde zaken leggen wij veel contact met studenten, commissies, alumni en bedrijven. Ook hebben we geregeld een brainstormavond waarop de meest uiteenlopende ideeën worden bedacht en we elkaar goed leren kennen. Nieuwe redactieleden zijn altijd welkom en het is ook mogelijk om een freelanceartikel te schrijven over een onderwerp dat jij interessant vindt.

Veel leesplezier en tot in de PK! Dafne Groener Hoofdredacteur

Editie 2 Jaargang 2016

5

Goed verhaal, lekker kort

Mannenstem laag door evolutie om andere mannen te intimideren Altijd jezelf al afgevraagd waarom de stem van die ene mannelijke studiegenoot nou zoveel lager is dan de jouwe? En waarom hij er daarom met de vrouwtjes vandoor gaat? Onderzoek wijst uit dat hij deze stem gebruikt om jou te intimideren. Misschien niet bewust, maar als overblijfsel van de evolutie. Onderzoekers van de Pennsylvania State University kwamen er namelijk achter dat bij polygamie (waarbij mannetjes dus met meerdere vrouwtjes paren) apensoorten er een groter verschil in de toon van het stemgeluid zat dan bij monogame soorten.

Dit ondervonden ze aan de hand van opnames van diverse apensoorten en mensen. Bij de onderlinge concurrentie tussen mannetjes kan een lagere, intimiderende stem namelijk meer kans bieden op een partner. Opvallend is dat bij mensen het verschil in toonhoogte het hoogst is, in vergelijking met apen, wat erop kan duiden dat de mens van nature niet polygaam is. Dit gegeven is echter natuurlijk niet bruikbaar als excuus.

Bron: h t t p : / / w w w. n u . n l / g e z o n d heid/4253933/mannenstem-laag-evolutie-andere-mannen-intimideren.html

Bedwantsen hebben voorkeur voor rode en zwarte lakens Welke kleur heeft jouw beddengoed? Romantisch rood of donkerzwart? Denk er dan maar nog eens goed over na want bedwantsen nestelen zich het liefst in rode en zwarte lakens. Gele en groene lakens zijn het ‘veiligst’; deze kleuren worden vermeden door de insecten. Een onderzoek aan de University of Florida( Florida, Verenigde Staten) en het Union College in Lincoln( Nebraska,Verenigde Staten) heeft dit onderzocht door een zevental tenten met verschillende kleuren te plaatsen en vervolgens het aantal wantsen te tellen. Zo’n 28% van de bedwantsen nestelde zich in de rode tent, tegenover zo’n 23,4% in de zwarte.

6

‘Au printemps!’

Een mogelijke verklaring voor dit verschijnsel is dat de dieren zich het liefst nestelen op een donker oppervlak, zoals zwart. Een andere verklaring zou kunnen zijn is dat de rode bedwantsen een soortgenoot denken te herkennen in het rode beddengoed. Gele en groene lakens worden mogelijk vermeden doordat deze kleuren als te licht worden beoordeeld.

Goed verhaal, lekker kort

Nieuwe manier van wonddichting Een nieuw systeem, genaamd TopClosure Tension Relief Syste, lijkt de perfecte wonddichtingstool voor noodsituaties. Het systeem was eerst ontworpen voor militaire doeleinden, maar wordt nu ook gebruikt op rampenplekken of in ziekenhuizen met weinig voorzieningen. Het werkt als volgt: twee grondplaatjes worden aan beide zijden om de diepe wond in de huid geniet. Vervolgens wordt een strip tussen de twee grondplaatjes bevestigd, die met tandjes steeds strakker gezet kan worden.

Het is een systeem vergelijkbaar met hoe je ijshockeyschaatsen vastmaakt om je voet. Met de strip worden de twee grondplaa tjes steeds dichter tegen elkaar aangetrokken en wordt de wond dus gedicht.

Bron: Facebook, Future X Medicine

Slim verband Om een wond nu te checken moet een arts of verpleegkundige het verband verwijderen en weer opnieuw verbinden. Dit kan een erg pijnlijke aangelegenheid zijn voor de patiënt. Bovendien kan het steeds verwijderen en opnieuw verbinden het genezingsproces vertragen. Misschien is dit echter binnenkort verleden tijd.

Wetenschappers aan het Tyndall National Institute in Cork(Ierland) zijn een nieuw soort verband aan het ontwikkelen. In dit verband zitten sensoren die de temperatuur, zuurgraad, infectie en vochtigheid van de wond kunnen meten.

Daarbij geeft het verband zelf aan of het al toe is aan vervanginAg. Artsen en verpleegkundigen krijgen die informatie dan toegestuurd op hun tablet of smartphone. Zo zien ze alle gegevens in één oogopslag. De verwachting is dat het verband niet veel duurder is dan normaal verband. Er is slechts een extra laag aan toegevoegd. Het is de bedoeling dat dit verband in 2017 te verkrijgen is voor verpleeg- en ziekenhuizen.

Editie 2 Jaargang 2016

7

Artikel door Dafne

Lente in Twente “Weet je wat ik zeggen wil, je weet niet wat je mist Als je nooit in Twente bent geweest Je weet niet wat je mist, en de lente nog het meest De Twentse lente is een feest!”

Zoals de Nederlandse popband Toontje Lager in 1982 al bezong, is de Twentse lente een feest! In dit artikel zullen een aantal prachtige voorbeelden gegeven worden van de lente in Twente.

Buurserzand, Haaksbergen Zo’n tien kilometer in zuidwestelijke richting van Enschede bevindt zich het Buurserzand, het eerste natuurreservaat in Overijssel van de vereniging Natuurmonumenten. Sinds het jaar 2000 is het gebied in herontwikkeling: verdwenen plantensoorten keren terug. Het is een natuurgebied[1] dat zowel voor wandelaars als fietsers toegankelijk is. Het gebied wordt gekenmerkt door de vele bijzondere planten en dieren, die afkomen op de afwisseling van graslanden, bos en akkers. Verder zijn ook de jeneverbesstruiken typerend voor het Buurserzand. Wanneer je in juni de heide van het gebied bezoekt, dan zal de heide zachtroze gekleurd zijn en kom je twee maanden later weer terug, dan is de heide paars gekleurd.

Het Buurserzand in de lente. [1]

Springendal, Ootmarsum ‘De tuin van Nederland’, zoals het Springendal vaak genoemd wordt, bevindt zich vlak bij het pittoreske Ootmarsum. Zo druk als het in het kleine stadje is op een zondagmiddag, zo veel rust heerst er in dit natuurgebied.Vele vijvers, watervallen en smalle beken kenmerken dit gebied, welke ook weilanden, heuvels, hooilanden en historische boerderijen herbergt. Veel wandelaars komen speciaal naar Ootmarsum om te kunnen wandelen in dit prachtige natuurgebied. Naast dat het natuurgebied de nodige toeristen aantrekt, is het gebied ook van belang voor de tradities binnen de gemeenschap. Elk jaar wordt hier op Paaszaterdag met een groep van +- 200 mannen samen met de uitverkoren ‘Poaskearls’ (acht katholieke jongemannen die de paasgebruiken in stand houden) paashout gehaald voor op het paasvuur. Dit is het vuur dat op eerste paasdag ’s avonds wordt ontstoken om zo het land, de mens en het dier vruchtbaarheid te schenken. Het Springendal is de moeite waard om te bezoeken tijdens een fietstochtje door de regio.

8

‘Au printemps!’

Artikel door Dafne De paarsgekleurde heide van het Buurserzand. [2]

Sfeerimpressie van de Twense lente

De flora en fauna van het Springendal. [3]

Een van de vele wateren op het Springendal. [4]

Editie 2 Jaargang 2016

9

Artikel door Dafne

Kristalbad, Enschede Dit natuurgebied, vernoemd naar het oude zwembad, ligt tussen Enschede en Hengelo en was in eerste instantie bedoeld om zuurstofarm rioolwater te zuiveren en tot zo’n 187.000 kubieke meter water op te slaan bij extreme regenval. Het zuurstofarme rioolwater wordt voorzien van zuurstof en voedingsstoffen. Een mooie bijkomstigheid is dat er vele planten- en diersoorten afkomen op dit waterrijke gebied en het gebied ook een ecologische verbinding vormt tussen Driene en Twekkelo. Begin 2013 werden er al zo’n 140 verschillende vogelsoorten gespot en dit aantal neemt nog steeds toe. Er is een wandelpad en ook zijn er twee uitkijktorens om het gebied te kunnen overzien. Daarnaast zijn er informatieborden waarop te lezen valt hoe de waterzuivering nou precies in zijn werk gaat. Kortom, het Kristalbad is een prachtig natuurgebied dat volop in ontwikkeling is.

Het kristalbad te Enschede

[1] www.natuurmonumenten.nl [2] www.hazenbos.nl/omgeving.htm [3] www.hoevespringendal.nl [4] http://www.naober.nl/er-op-uit/met-naober-op-stap/wandelen-in-het-springendal/

10 ‘Au printemps!’

Artikel door Gerrit

Anatomische les In deze Parallaks introduceer ik een nieuwe rubriek: ‘’De Anatomische Les’’.

Waarom ‘’De Anatomische Les’’?

Daarvoor gaan we terug naar Amsterdam, in het jaar 1632 om precies te zijn.

Op 16 januari geeft het chirurgijnsgilde in de Waag een openbare les in de biologie, onder leiding van Dr. Nicolaes Tulp. Dit gebeurt door middel van het ontleden van een stoffelijk overschot. Elk jaar mocht er één stoffelijk overschot ontleed worden, dat afkomstig moest zijn van een crimineel die kort daarvoor was geëxecuteerd. Een van de toeschouwers van deze ontleding was de pas in Amsterdam gevestigde schilder Rembrandt van Rijn. Rembrandt had furore gemaakt in Leiden en kreeg steeds meer opdrachten uit Amsterdam, onder meer van Dr. Nicolaes Tulp. Zodoende werd deze ontleding op linnen vastgelegd als ‘’De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp’’. Uiteindelijk zou dit een van de bekendste doeken van Rembrandt worden, welke op dit moment in het Mauritshuis (Den Haag) te bezichtigen is.

Wie was Nicolaes Tulp? Nicolaes Tulp werd in 1593 in Amsterdam geboren als Claes Pieterszoon en vertrok in 1611 naar Leiden voor een studie geneeskunde. In 1614 vestigde hij zich in zijn thuisstad als medicinae doctor. Zijn naam ‘Tulp’ komt van het wapen dat hij koos als schepen van Amsterdam, een tulp dus. In 1628 werd hij praelector anatomiae (een functie vergelijkbaar met en ook wel aangeduid als professor) van het chirurgijnsgilde, en zodoende de voorloper van de geneeskunde in Amsterdam. In 1632 werd ook het ‘Athenaeum Illustre’’, de voorloper van de huidige Universiteit van Amsterdam, opgericht door de professoren Barlaeus en Vossius.

Vanaf deze editie zal ik telkens een onderwerp aansnijden dat gezien kan worden als een belangrijke, hedendaagse anatomische les en vandaag zullen we beginnen met het onderwerp van de gelijknamige lezing ‘’De Anatomische Les’’ van 2015: Genomics.

Editie 2 Jaargang 2016 11

Artikel door Gerrit

Vroeger, toen we nog niet zo klein konden kijken als tegenwoordig het geval is, was de wetenschap ‘anatomie’ het belangrijkste middel om ziekten te bekijken. Het begon met de grote structuren van het lichaam, maar met de uitvinding van technieken als de microscoop konden we steeds nauwkeuriger naar de mens en zijn opbouw gaan kijken. Zo gingen we van orgaanniveau naar celniveau. Eerst werd gezien dat er allemaal cellen waren, en later dat deze in vorm en functie van elkaar verschilden. Nog weer later werd ontdekt dat de verschillende cellen andere onderdelen bezitten. Telkens als er nauwkeuriger gekeken kon worden, zorgde dit voor een revolutie in de biologie en in de geneeskunde. De revolutie van onze tijd zit in de ontcijfering van het genoom. De wetenschap hierachter laat zich vangen in het begrip genomics.

De gezondheidszorg wordt in deze dagen steeds meer aangepast aan de persoon. Dit komt doordat alle mensen anders zijn, niet alleen door omgeving maar ook door een unieke combinatie van genen, die geschreven zijn in ons DNA. Nu was het in het verleden al bekend dat bepaalde groepen mensen meer kans hadden op bepaalde ziekten. Voorbeelden hiervan zijn diabetes bij hindoeïstische Surinamers, sarcoïdose bij Afro-Amerikanen en de ziekte van Paget bij Britten.Vaak is de oorzaak van deze verdeling in de populatie niet bekend, maar zijn er sterke aanwijzingen dat het te maken kan hebben met de genen die deze mensen van hun voorouders hebben meegekregen.

Het is door de verdeling en de verschillen tussen de mensen niet verwonderlijk dat het DNA verschilt. Dit DNA wordt geschreven met een ‘alfabet’ met slechts 4 letters: A, T, C en G. de sequentie bepaalt hoe de mens wordt gebouwd. Met het Human Genome Project is deze sequentie van de mens bekend geworden. In totaal zijn dit ongeveer drie miljard baseparen verdeeld over 46 chromosomen.

Nu het humane genoom bekend is, is er de mogelijkheid om de genen van een persoon te vergelijken met dat van het ‘normale’ genoom. Op die manier kunnen binnen de drie miljard baseparen de kleinste afwijkingen worden gevonden; niet alleen van een enkel persoon, maar ook tussen bevolkingsgroepen. Door deze afwijkingen kan een diagnose waarschijnlijker worden gemaakt of worden uitgesloten, maar eventueel ook de behandeling van een ziekte worden afgestemd op de persoon.

In de drie miljard baseparen bevindt zich de tekst voor ongeveer 23.000 genen, welke de instructies voor het bouwen van eiwitten bevatten. Gemiddeld zijn deze 30.000 paren lang. De overige 95% van het genoom is niet in de genen verwerkt en wordt onder andere gebruikt voor de regulatie van de genen. Het is dus niet verwonderlijk dat een kleine verandering een groot gevolg kan hebben. Eén letter verschil in een gen kan het wel of niet krijgen van bijvoorbeeld migraine uitmaken. Als we weten waar die verandering zich bevindt, kan deze gebruikt worden om de oorzaak van een ziekte te onderdrukken of zelfs weg te nemen. Het kan voor patiënten dus heel belangrijk zijn om deze kennis goed te gebruiken.

Dit klinkt nu nog als toekomstmuziek, maar met de huidige stand van de techniek komt dit snel dichterbij. De kosten om het genoom van een patiënt te “sequensen” (in kaart brengen) is de laatste jaren sterk gedaald. Op dit moment kost het sequensen van een genoom rond de €5.000, waar dit aan het begin van de eeuw nog op €100.000.000 lag. Dit betekent dat de kosten in 1,5 decennium met een factor 50.000 zijn gedaald. Deze deflatie in de prijs is veel hoger dan te voorspellen valt met de wet van Moore, welke de kracht van processoren beschrijft. Waarom deze vergelijking? Een van de grootste kostenposten is het vergelijken van de bestaande sequenties met de unieke sequentie van de patiënt.

12 ‘Au printemps!’

Artikel door Gerrit

Dit betekent dus dat er een ongelooflijk grote stroom van informatie over patiënten de zorg in gaat stromen, waar wij op dit moment nog geen kanalen voor hebben. Uiteindelijk zal het leiden tot een individuele vorm van gezondheidszorg, waarbij de behandeling wordt afgestemd op de genetische samenstelling van de patiënt. Hoe gaan we deze revolutie in de geneeskunde echter opvangen? De meest waarschijnlijke methode is door gebruik te maken van de principes van ‘Big Data’. Door de verkregen informatie in de computer te stoppen, zal deze op zoek gaan naar de overeenkomsten en verschillen tussen de bekende profielen.

Aldus ontstaat er een database van de verschillen waar een patiënt eenvoudig mee kan worden vergeleken. Voor deze gigantische hoeveelheid informatie moet alleen nog wel een goede manier van verwerking worden gevonden.

Voordat we deze informatie kunnen gebruiken zijn er dus nog enkele, vooral technische hobbels, te nemen; vooral op het gebied tussen de (bio-)informatica en de geneeskunde. De grote vraag is wat na de Genomics de volgende grote revolutie op het gebied van biologie en geneeskunde is. Ik zet mijn geld alvast in op alle epigenetica, de eiwitten en moleculen rond het genoom die deze beïnvloedden op, vooralsnog, vaak ongrijpbare methoden.

AMC Nog een nieuw onderdeel, zoals jullie in de vorige Parallaks hebben kunnen lezen, is mijn nieuwe studie-‘thuis’: het AMC. Daarom zal ik een klein inkijkje geven in de verschillen tussen de studie zoals ik in Twente heb ervaren en de situatie in Amsterdam.

Deze keer: colleges.

Colleges kennen we allemaal: een presentatie van de docent die een verhaal over het onderwerp vertelt. Dit kan over fysiologie, techniek of welk willekeurig onderwerp zijn. Maar er zijn ook andere manieren van college geven.

In het AMC zitten we natuurlijk in het ziekenhuis en worden de colleges vaak gegeven door artsen die daar werkzaam zijn. Dit heeft voor- en nadelen; soms levert het problemen op in de roosters, bijvoorbeeld verschuivingen. Daar staat tegenover dat er ook met colleges ingespeeld kan worden op de actuele casussen. Dit zijn vaak klinische colleges, welke bovenop de vertrouwde colleges worden gegeven.

Wat is een klinisch college?

Een klinisch college is een college waarin een casus of een patiënt wordt voorgedragen aan de studenten. Hier is het vervolgens de bedoeling dat de studenten een idee krijgen van het denkproces dat in de spreekkamer doorgemaakt moet worden. Het is dus aan de studenten om vragen te stellen aan de docent en de eventueel aanwezige patiënt. Deze worden vervolgens beantwoord en het is aan de studenten om achter de diagnose te komen. Dit geeft naast de theoretische kennisoverdracht ook een voorbeeld van de praktijk en waar speciaal opgelet moet worden als arts. Omtrent de informatie in deze colleges geldt verder natuurlijk wel het principe van vertrouwelijkheid en geheimhouding.

Een ander verschil met TG en BMT is de schaal van de colleges. Bij geneeskunde hebben wij ongeveer 300 studenten per jaar. Dit betekent dat er veel grotere collegezalen nodig zijn dan bij TG en BMT. Daarom zijn er naar achteren oplopende zalen zoals wij die kennen in de Waaier. In het AMC zijn 3 grote en 2 kleine collegezalen die door hun opbouw toch niet te groot aandoen. Tenslotte is er ook nog een groot verschil door het feit dat in principe alle colleges worden opgenomen en via internet kunnen worden teruggekeken. Dit geeft als voordeel dat bij twijfel de inhoud van college kan worden teruggezocht of dat een college op een ander moment kan worden gevolgd, als er bijvoorbeeld meerdere colleges tegelijk gepland zijn (niet iedereen volgt precies dezelfde lijn en combinatie van vakken). Anderzijds heeft het ook tot gevolg dat een deel van de studenten niet naar college komt als ze weten dat deze toch wordt opgenomen.

Editie 2 Jaargang 2016 13

Artikel door Saskia

Paradoks inside EscalaCie: Paradoks Cantus

Siridoks feest: Aanzoek in je pyjamabroek

The Battle

14 ‘Au printemps!’

Artikel door Saskia

Het is al weer het laatste kwartiel en er zijn al zoveel leuke, leerzame, grote en kleine activiteiten geweest bij Paradoks!

We begonnen 2016 met een grote escalatiecantus in de Radix georganiseerd door de EscalaCie. Ondanks de vele afmeldingen was het toch een groot succes met veel bier: proost!

Vorig jaar was het een beleidspuntje van het 36e bestuur, maar nu is er een commissie gevormd: de Paradio. Op 3 februari was de bestuurskamer omgetoverd in een radiostudio. De hele dag kon iedereen in de Paradokskamer genieten van muziek, nieuwtjes en de gênantste bedverhalen. Men kon ook meeluisteren via de Paradokssite. Dit alles was als voorbereiding op het ParadoksSiriusfeest dat ‘s avonds in het Bölke plaats zou vinden met het thema: aanzoek in je pyjamabroek. De Paradio speelde door tot aan het begin van het feest. Dit feest, samen met Sirius, was een groot succes! Naast alle leuke activiteiten, waren er in februari ook wat leerzame activiteiten. Zo waren er een excursies naar een prostaatcentrum in Gronau en naar Philips in Eindhoven georganiseerd.

Ook dit jaar is er een groot feest met als thema ‘Basement Breakout’ georganiseerd in samenwerking met alle andere kelderverenigingen. Met ‘t Bölke als locatie was het wederom een groot succes met politieagenten en boefjes aanwezig. De winter duurde niet lang meer, maar het was tijd om op Skireis te gaan. Met een grote groep van Paradoks en een paar van Newton gingen wij naar Volloire om daar 3 dagen te genieten van de zon, sneeuw en bier. Helaas is de reis niet zonder slag of stoot verlopen, maar toch was het een succes.

Maart is de maand van ons jaarlijkse symposium. Onze commissie heeft hard gewerkt om een mooie dag neer te zetten in het thema: The next (Re)generation. De dag was opgebouwd uit vele interessante lezingen ‘s ochtends, een bedrijvenmarkt tijdens de lunch en de dag werd afgesloten met stellingen over bepaalde ethische kwesties. Al met al was het een erg leuke en leerzame dag om mee te maken. Na het symposium was het ook weer tijd voor ons jaarlijkse gala. De Jaargetijden was weer mooi aangekleed in het thema ‘Royal Flush’ en onze galacommissie heeft er hard gewerkt om een mooi en gezellig gala neer te zetten. Dat is ze zeker gelukt en de Jaargetijden zat zelfs helemaal vol! Een band speelde de muziek van die avond, er kon poker gespeeld worden en er konden zelfs sigaren genuttigd worden. Een geslaagde avond dus!

In april was het tijd voor de spannend en jaarlijkse battle tussen S.V. Paradoks en SvBMT Protagoras. Het was dit jaar onze beurt om naar Eindhoven af te reizen. Na vele rondes liep het uit tot een gelijk spel! Helaas was Protagoras net iets sneller met het atten van hun biertjes en moesten wij de mooie trofee achterlaten in Eindhoven. Daarnaast was het natuurlijk tijd voor de grootste studentenhardloopestafette: de Batavierenrace! Met een team van 25 lopers gingen wij de uitdaging aan om deze race te lopen. Dit is zeker goed gelukt met als eindplaats 164 en dus mogen we zeggen dat wij supertrots zijn op de lopers die meegedaan hebben.

Na afloop van de race hebben we nog gezellig gebarbecued met ons zusje uit Eindhoven Protagoras en hebben we lekker gefeest op het Batafeest!

Editie 2 Jaargang 2016 15

Artikel door Thomas

Medische apparaten van vroeger We leven in een tijd waarin de technologie grote sprongen maakt. Ook in de medische wereld wordt er veel onderzoek gedaan naar nieuwe technieken om behandeling te verbeteren of zelfs nieuwe behandelingen op te zetten.Vaak zijn deze technieken niet direct zo ontwikkeld zoals we ze nu kennen. In deze rubriek focussen we ons op de geschiedenis van diverse technieken en apparaten. De techniek waar we mee beginnen is er misschien niet eentje waarbij je meteen aan een medische behandeling denkt. Al is het doel in feite nog wel hetzelfde. Zo’n 52% van de vrouwen bezit een apparaat als deze en ook enkele mannen bezitten er een of meer. We hebben het hier over de vibrator.

In de Griekse oudheid en Romeinse tijd werd het niet-trillende broertje van de vibrator gebruikt. Op teruggevonden schilderingen lijkt het erop dat vrouwen met een soort van dildo’s op het punt staan zichzelf te gaan verwennen. Deze dildo’s waren indertijd gemaakt van leer, hout of zelfs steen.Waarschijnlijk kregen de vrouwen zelfs dildo’s als cadeau van hun mannen. Wanneer de mannen namelijk voor langere tijd weg zouden zijn, zouden de vrouwen namelijk last krijgen van Hysterie. Een ziekte door een tekort aan sperma, zoals toen werd gedacht.

Hippocrates was de eerste die Hysterie beschreef. Een onregelmatige bloedstroom tussen hersenen en baarmoeder zou de oorzaak van deze kwaal zijn. De naam Hysterie is bovendien afgeleid van het Griekse woord voor baarmoeder, wat Hystera is. Een andere medische Griek, genaamd Galen, dacht dat de oorzaak een tekort aan seks was.

In de middeleeuwen werd gedacht dat de baarmoeder van hysterische vrouwen op zoek zou zijn naar een kind. Daarbij dacht men dat zij werd bezeten door demonen of de duivel, of dat ze een heks was die seks had met de duivel.

In de 19e eeuw werd bovenstaande theorie van Galen overgenomen door de Oostenrijks-Hongaarse psychiater Sigmund Freud.

Hij is de grondlegger van de psychoanalyse geweest. Freud concludeerde dat hysterische vrouwen toch echt seksueel gefrustreerd zouden zijn. Niet geheel toevallig kwam de ziekte dan ook frequenter voor bij weduwen, nonnen en vrijgezelle dames.

Ondanks de gedachte dat Hysterie een chronische ziekte zou zijn, was deze goed te behandelen bij een arts. De behandeling die werd uitgevoerd was een bekkenbodemmassage. Dit komt in feite neer op het masseren van de geslachtsdelen, dus het vingeren van de vrouw. In die tijd werd masturbatie gezien als vies en zou het tot blindheid kunnen leiden. Daarom deed een arts het werk.

De massage was succesvol indien de desbetreffende vrouw een ‘hysterisch paroxisme’ had gehad. In gewoon Nederlands het orgasme genoemd. De behandeling werd gezien als medisch zuiver, zonder seksuele betrekking.

Het nadeel was dat vrouwen voor herhalende behandelingen terug moesten komen naar de ziekenhuizen.Wachtkamers zaten dan ook vol met hysterische vrouwen. Door de vele behandelingen, die gezien werden als zwaar werk, die artsen uitvoerden, kregen deze lichamelijke klachten.

Zo kwamen spierpijn, gewrichtspijn en krampen in de vingers regelmatig voor. Verder kostte het veel tijd. Om het werk te verlichten werden experimenten uitgevoerd met onder andere waterstralen en opwindsystemen. Toch kwam er echter steeds meer behoefte aan een elektrisch apparaat.

In 1870 was het dan zover. De Engelse arts Joseph Mortimer Grandville vroeg patent aan op de manipulator. De voorloper van de vibrator. De nog door stoom aangedreven vibrator had in het begin de naam ‘Grandville’s hammer’. In 1880 verscheen de eerste vibrator met batterij, ontwikkeld door Weiss. Dit trillende apparaat had als kenmerk dat het verschillende trilstanden had. Met de elektriciteit kwam de eerste echte door stroom aangedreven vibrator op de markt. Het voordeel was dat er nu snellere trillingssnelheden bereikt konden worden.

16 ‘Au printemps!’

Artikel door Thomas

In de jaren ‘70, toen de seksuele revolutie opkwam, nam de populariteit van de vibrator weer toe. Het volledige taboe was verdwenen na de jaren ‘80, toen de seksuele emancipatie plaatsvond.

De vibrator was dé oplossing voor de lichamelijke klachten die de artsen ondervonden van hun massagebehandelingen. Daarbij werd er flinke tijdwinst behaald. Een vibrator kon een vrouw meerdere keren tot een orgasme brengen en een behandeling werd dan ook snel zeer populair. Het was zelf zo populair dat in luxe kuuroorden ook de mogelijkheid kwam tot deze behandeling.

Rond 1952 verdween de term Hysterie en daarmee ook de behandelmethode. Al snel kwam de vibrator voor in toen nog uit den boze pornofilms. De vibrator kreeg een slechte reputatie, omdat het niet meer geassocieerd werd met een medisch doeleinde. De populariteit verminderde.

In de jaren ‘70, toen de seksuele revolutie opkwam, nam de populariteit van de vibrator weer toe. Het volledige taboe was verdwenen na de jaren ‘80, toen de seksuele emancipatie plaatsvond.

Tegenwoordig is de vibrator op veel plaatsen verkrijgbaar. Bij de plaatselijke drogist, de seksshop en natuurlijk via het internet. Niet verwonderlijk als je bedenkt dat meer dan de helft van de vrouwen er minstens één in haar nachtkastje heeft liggen. Zo zie je maar waar een bijzondere ‘ziekte’ toe kan leiden.

Editie 2 Jaargang 2016 17

Artikel door Robert Schulte

Achter de schermen bij...

symposiumcommissie 2016 Het afgelopen symposium op 23 maart 2016 was weer een succesvolle dag te noemen. Een omzet van bijna zevenduizend euro, ongeveer tweehonderd bezoekers en negen betrokken bedrijven maakt dat de symposiumcommissie een van de grootste commissies is binnen Paradoks. Maar hoe zet je zo’n symposium neer? Wat gebeurt er allemaal in de aanloop naar het symposium toe?

De symposiumcommissie 2016 bestond uit zeven leden: voorzitter Nynke Wijbenga, penningmeester Robert Schulte (ikzelf), sprekerscoördinator Loes Zaremba, public relations Minke Holleboom, commissarissen externe betrekkingen Margreet Morsink, Anne-Jet Jansen & Ilona Kessels. De commissie startte ongeveer medio mei vorig jaar, bijgestaan door Laura Nauta, de toemalige extern van het Paradoksbestuur. De belangrijkste taak van de commissie tot de zomer is het bedenken van een thema. Na de zomervakantie moeten bedrijven en sprekers benaderd worden en dat is natuurlijk nogal lastig als er geen thema is. Gezien de voorgaande symposia voornamelijk gericht waren op imaging en beweging (bv. Make It Move in 2014), is er gekozen voor een andere weg: celbiologie, weefselregeneratie en 3D-printtechnieken. Een brainstormavond en wat biertjes later was het thema geboren: The Next (Re)generation.

De voorbereidingen In de zomervakantie is door de PR hard gewerkt aan een ontwerp van een logo, werkten de externen aan hun brieven en werden de jaarplanning en de begroting gemaakt. Al met al lag de werkdruk nog niet hoog. Dat veranderde voor de externen en de sprekerscoördinator na de zomervakantie al vrij spoedig. Twee componenten zijn voor het doorgaan van het symposium van belang: geld en sprekers. Vanuit het bestuur was een deadline voor een bepaalde hoeveelheid aan sponsoring en sprekers dat voor de kerstvakantie binnen moest zijn gesteld. Ruben Vos had ondertussen ook het stokje van Laura overgenomen. In de maanden na de zomervakantie zijn de externen hard aan de slag gegaan. Bedrijven bellen en mailen, herinneringen sturen en maar al te vaak een ‘nee’ te horen krijgen, als ze überhaupt iets terugkregen. Dat veranderde eind september: Margreet had op één dag twee bedrijven weten binnen te halen met een totale opbrengst van duizend euro en herhaalde dit geintje een paar weken later. Anne-Jet kon natuurlijk niet achterblijven en haalde voor de kerst ook nog eens vijfhonderd euro binnen. Loes had ondertussen nog niets binnen weten te slepen totdat ze binnen één week opeens zes sprekers rond had. Het bestuur was tevreden met de voortgang en het symposium kon doorgaan!

De laatste loodjes Er waren nog zo’n drie maanden te gaan tot het symposium en hoewel de financiële basis gelegd was, waren er nog veel tekorten. In januari was er zicht op een sponsoring van 3300 euro wat toch nog zo’n 1500 euro minder was dan daadwerkelijk binnen gehaald zou gaan worden. In de laatste maanden moesten nog meer zaken geregeld worden. Hoe zorg je bijvoorbeeld dat er voldoende mensen naar het symposium komen? Welke bedrijven willen op de bedrijvenmarkt komen? Hoe worden de zalen ingedeeld? Deze beslissingen moesten allemaal op de verscheidene vergaderingen genomen worden. Het aantal vergaderingen werd dan ook opgehoogd naar 2 keer per week. Uiteindelijk is er maar liefst zo’n zestig keer vergaderd. Gemiddeld werd er per commissielid vanaf nu zo’n 4-6 uur per week inclusief vergaderingen aan het symposium besteed.

18 ‘Au printemps!’

Artikel door Robert Schulte

Kleine sfeer impressie van de bedrijvenmarkt.

Het hoogtepunt van de stress lag wel in de laatste week voor het symposium. Twee weken van tevoren werd ook bekend dat dr.

Janneke Alers toch niet meer dagvoorzitter zou kunnen zijn door persoonlijke omstandigheden. Gelukkig had ze gelijk een vervanger klaargestoomd: dr. Sanne Both, onze reddende engel. De externen hoefden niet meer te bellen en konden daarom bijspringen bij de laatste zaken die nog geregeld moesten worden. Om de dag goed te laten verlopen stonden we er gelukkig niet alleen voor: 22 activisten konden ons de avond van tevoren bijstaan om alles klaar te zetten en waren eveneens op de dag van het symposium zelf bezig met het regelen van belangrijke zaken. Dit gebeurde onder leiding van hoofdactivisten Hans-Pieter Snels, Robert Paassen en Carlijn Braem.

De voorbereidingen De spanning was ‘s ochtends al helemaal om te snijden. De laatste dingen moesten nog klaargezet worden, maar in principe mogen commissieleden dan al niets meer uitvoeren. Alles moet gewoon geregeld zijn. Toen de dag eenmaal geopend was, viel de meeste spanning er wel vanaf: alles liep op rolletjes. Het hoogtepunt was de plenaire sessie van dr. Bon Verweij, neurochirurg die met behulp van 3D-printtechniek een groot deel van de schedel heeft weten te vervangen. De bedrijvenmarkt was eveneens erg interessant en de lunch was ook goed geregeld door Sodexo. Op een klein foutje na, namelijk dat één spreker was vergeten in het programma boekje (oeps), is de dag goed verlopen en konden we ’s avonds terecht genieten van een lekkere borrel.

Iets voor jou?

Hoewel bij het uitkomen van deze editie waarschijnlijk al de nieuwe commissie is gevormd, is het niet verkeerd om je nu al te oriënteren op een grote(re) commissie. Waarom zou je dit doen? Je leert goed te organiseren, bedrijven te benaderen, geld te beheren en overzicht te bewaren, zonder dat je een heel jaar hoeft op te offeren aan een bestuursjaar.

Ook is het erg leuk om contact te leggen met mensen van de opleiding, maar ook eens verder te kijken dan alleen de Universiteit Twente. Het is prima te combineren met de studie, hoewel je de dagen rond het symposium wel erg druk zullen zijn. Als ik zo terug kijk op de afgelopen paar maanden, denk ik dat we heel tevreden kunnen zijn met het resultaat en het zeker een heel erg leerzame ervaring was. Mocht je interesse hebben, schiet dan een keertje de extern van het Paradoksbestuur aan!

Editie 2 Jaargang 2016 19

Artikel door Silvano

Het fenomeen ‘lente’ Dag winter(dip), hallo voorjaar! De zon laat zich weer wat vaker zien, iedereen herinnert zich weer dat even de deur uitgaan helemaal nog niet z’n straf is (met uitzondering van hooikoortspatiënten) en het leven heeft voor een ieder opeens weer zin (wederom uitzonderingen daargelaten). Niet voor niets hoeft de lente (29%) van alle seizoenen die Nederland rijk is enkel de zomer (53%) voor zich te dulden als favoriet bij de Nederlanders. Althans, zo luiden de uitkomsten van een onderzoek van EA Nederland 4 jaar geleden naar welk seizoen Nederlanders het leukst vinden, ter ere van de lancering van het spel De Sims 3. Leuk en aardig allemaal, hoor ik je nu denken, maar wat is dat nou eigenlijk precies? De lente? Lees snel verder en voor je het weet ben je een echte Lente-expert (CV-tip)!

De lente, of het voorjaar in andere bewoording, is het seizoen dat volgt op de winter. De lente wordt op haar beurt afgesloten met het begin van de zomer. Het begin van de meteorologische lente is anders voor het noordelijke halfrond (waarop ons koude kikkerlandje zich bevindt) dan voor het zuidelijk halfrond. Op het noordelijk halfrond duurt de lente namelijk van 1 maart tot 31 mei en op het zuidelijk halfrond duurt de lente van 1 september tot 31 november. Naast de meteorologische benadering is er ook nog de astronomische benadering die gebaseerd is op de stand van de aarde ten opzichte van de zon. Deze benadering van de seizoensindeling stelt dat de lente begint als dag en nacht even lang zijn (zogenaamde ‘equinox’) en eindigt wanneer de zon het hoogst aan de hemel staat (zogenaamde ‘zomerzonnewende’).

Nu je ingelicht bent over de meteorologische en astronomische lente, is het tijd om je af te vragen waar deze, naast seizoensaanduiding, eveneens immens populaire meisjesnaam nou vandaan komt. Het woord ‘lente’ vindt zijn oorsprong in het Middelnederlands. Het is een oude afleiding van het woord ‘lang’. Waarschijnlijk kun je nu al wel raden dat het woord betrekking heeft op het lengen van de dagen (en het daarmee verminderen van de mogelijkheid om in donkere, nachtelijke uurtjes te blokken voor dat ene tentamen). Overigens is het woord verwant aan het Duitse Lenz en het Engels lent, die beiden een aanduiding zijn voor de veertig dagen durende vastentijd voor Pasen.

20 ‘Au printemps!’

Artikel door Silvano

Zoals te verwachten met zo een beetje alles heeft ook de lente invloed op o.a. de activiteit en het welbevinden van de mens. Dagen worden langer en ook het zonlicht begint aan kracht te winnen. Door dat laatste vindt er meer aanmaak van dopamine en serotonine plaats waarmee de euforie en het algemeen welbevinden die met de lente geassocieerd worden enigszins kunnen worden verklaard. Er is echter ook een keerzijde aan dit seizoen in de zin dat, naast dat het garant staat voor veel gesnotter en niezen bij hooikoortspatiënten (zie rubriek ‘Ziekte uitgelicht’), er bij sommige mensen ook voorjaarsmoeheid kan optreden (en ook hier is een artikel aan gewijd in deze Parallaks!). Boosdoener bij het laatstgenoemde is het ‘slaapstofje’ melatonine dat volgens de theorie nog in een te hoge concentratie aanwezig is in het lichaam. Nog een extra smoes om iets langer in bed te kunnen blijven liggen.

Naast het effect op de mens heeft de lente ook zo haar uitwerking op culturen en bijbehorende rituelen. Het seizoen wordt namelijk geassocieerd met vruchtbaarheid, voorspoed en een toegenomen voedselproductie. Vruchtbaarheidssymbolen zijn dan ook overal aanwezig tijdens rituelen die met de lente te maken hebben, met als voorbeelden de meiboom, paaseieren met bijbehorende paashaas en de stok met het haantje bovenaan tijdens Palmpasen.Voorbeelden van feesten die worden geassocieerd of samenvallen met de lente zijn natuurlijk Pasen, het Joodse Pesach en het hindoeïstische Holi-Phagwa.

Geniet er nog even van, want voor je het weet is dit deel van het jaar alweer voorbij!

Bronnen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Lente http://www.webboulevard.nl/waar-komt-een-woord-vandaan/ http://www.weeronline.nl/lente/3385/0 http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/lente1

Editie 2 Jaargang 2016 21

Artikel door Silvano

Ziekte uitgelicht: hooikoorts De lente. Misschien wel het mooiste seizoen dat er is. Lammetjes, paaseieren, vlinders, bloemetjes, bijtjes, een combinatie van de twee die hiervoor genoemd zijn en … pollen. Allemaal zaken die onlosmakelijk met dit seizoen verbonden zijn. Menigeen zou echter wensen dat een van deze dingen in wat minder mate, zij het überhaupt helemaal niet, aanwezig zou zijn. Je raadt het natuurlijk al: de pollen! Deze mannelijke sporen van zaadplanten worden ook wel ‘stuifmeel’ genoemd (klinkt misschien al wat bekender in de oren) en kunnen als de onderliggende oorzaak van die hartstikke vervelende, typische lenteaandoening gezien worden. Maar wat houdt deze aandoening nou in? En wat zou je zelf kunnen doen om zo een leuk seizoen iets dragelijker te maken? Je leest het allemaal hieronder.

De reden waarom jij als hooikoortspatiënt juist niet blij wordt als de zon meer gaat schijnen, er meer buitenactiviteiten komen en je eindelijk een voorproefje mag geven op je (bijna maar nog niet helemaal) zomerbody zit hem in het feit dat jij eigenlijk allergisch bent voor de lente. Dat je het maar weet. Of naja… lente in het algemeen is natuurlijk wel erg dramatisch. De boosdoeners hier zijn, zoals eerder gezegd, de voortplantingscellen van grassen, planten en bomen. Deze waaien namelijk met alle winden mee, inclusief de wind die net onder jouw neus, voor jouw mond of langs je oog besluit te waaien. En laat jij nou net op dat moment een flinke teug lucht inhaleren, vol met van die misselijkmakende, boosaardige pollen die het totaal niet goed met je voor hebben. Heb jij even pech, want nu is jouw mooie, zorgeloze lentedag weg.

Nu begint het hele circus namelijk. Bij allergische rhinitis of pollinose, zoals de officiële medische term voor hooikoorts luidt, denkt het afweersysteem wel raad te weten met de lichaamsvreemde indringers. De afweerreactie die op gang gebracht wordt is echter buitenproportioneel. Bepaalde cellen van het afweersysteem produceren namelijk erg veel IgE-antistoffen als reactie op de aanwezigheid van (de componenten van) het stuifmeel in het lichaam, waarna deze antistoffen zich vastzetten op mestcellen. Deze mestcellen, die zich hoofdzakelijk in de luchtwegen en de longen bevinden, zullen bij herhaaldelijk contact met pollen vervolgens de stof histamine vrijlaten. Deze stof zit normaal in blaasjes opgeslagen in mestcellen en is dé veroorzaker van de hooikoortsachtige verschijnselen. Dachten hooikoortspatiënten eindelijk af te zijn van de kou en de wintergriepjes die hierbij hoorden af te zijn, begint het hele riedeltje weer van voor af aan in de lente. Geen pretje, dat staat vast.

Een greep uit de klachten die bij hooikoorts komen kijken: veelvuldig niezen, een pijnlijke en jeukende neus, een loopneus, hoofdpijn, tranende ogen en gezwollen oogleden en ga zo maar door. Zie hier de verklaring voor het ‘koorts’-deel van het woord waarmee de ziekte in de volksmond aangeduid wordt. Hoewel koorts zelf geen onderdeel van de klachten is, doen de klachten gezamenlijk wel koortsachtig en daarom koos de naamgever (de Engelse arts John Bostock) voor de benaming ‘hooikoorts’.

Ook het ‘hooi’-deel van het woord zegt niet veel over de daadwerkelijke oorzaak van de ziekte. John Bostock viel het namelijk op dat deze aandoening, waar hij overigens zelf ook veel last van had, zich vooral manifesteerde in de hooitijd. Dus mocht je bij je ouders of vrienden van thuis-thuis interessant willen doen met jouw kennis over ‘hooikoorts’, dan zou ik je willen aanraden een medisch juiste benaming als ‘allergische rhinitis’ te gebruiken.

22 ‘Au printemps!’

Artikel door Silvano

Een greep uit de klachten die bij hooikoorts komen kijken: veelvuldig niezen, een pijnlijke en jeukende neus, een loopneus, hoofdpijn, tranende ogen en gezwollen oogleden en ga zo maar door. Zie hier de verklaring voor het ‘koorts’-deel van het woord waarmee de ziekte in de volksmond aangeduid wordt. Hoewel koorts zelf geen onderdeel van de klachten is, doen de klachten gezamenlijk wel koortsachtig en daarom koos de naamgever (de Engelse arts John Bostock) voor de benaming ‘hooikoorts’.

Ook het ‘hooi’-deel van het woord zegt niet veel over de daadwerkelijke oorzaak van de ziekte. John Bostock viel het namelijk op dat deze aandoening, waar hij overigens zelf ook veel last van had, zich vooral manifesteerde in de hooitijd. Dus mocht je bij je ouders of vrienden van thuis-thuis interessant willen doen met jouw kennis over ‘hooikoorts’, dan zou ik je willen aanraden een medisch juiste benaming als ‘allergische rhinitis’ te gebruiken.

Een aandoening waar naar schatting 1,5 miljoen Nederlanders last van hebben, vraagt natuurlijk om een adequate (symptoom) bestrijding. Klachtenvermindering is namelijk het hoofddoel van de medicatie die tegen hooikoorts beschikbaar is. De klachten van hooikoorts kunnen op verschillende ‘checkpoints’ binnen de ziekte bestreden worden. Er zijn dan ook vier soorten reguliere behandelingen tegen hooikoorts.

- Behandeling met ‘cromonen’: deze stoffen worden veelal in de vorm van neussprays aangeboden en remmen het vrijkomen van antistoffen.

- Behandeling met anti-histaminica: deze stoffen blokkeren de effecten van histamine en werken sneller dan cromonen. Er zijn veel verschillende vormen waarin antihistaminica toegediend kunnen worden, zoals tabletten, drank, druppen en wederom neusspray. Klein nadeel ten opzichte van cromonen is dat antihistaminica in tegenstelling tot cromonen wel voor bijwerkingen kunnen zorgen - Behandeling met corticosteroïden: ontstekingsremmende werking.Vooral de typische symptomen zoals bij een ontsteking (bijvoorbeeld zwelling van neusslijmvlies) worden hierbij aangepakt. Corticosteroïden worden toegediend aan de hand van neusspray en longpufjes.

- Immunotherapie: hierbij worden niet alleen de klachten bestreden, maar ook de onderliggende oorzaak. De patiënt wordt hierbij geleidelijk ongevoelig gemaakt voor het stuifmeel waar hij of zij overgevoelig voor is. Er wordt telkens een kleine hoeveelheid allergenen toegediend in de vorm van tabletten of injecties over een tijdspanne van ongeveer drie tot vijf jaar.

Mocht je niet direct naar de medicatie willen grijpen, dan zijn er altijd nog huis-tuin-en-keukenalternatieven die min of meer ook werken.Voor de hand liggend is natuurlijk het vermijden van de allergenen, maar er zijn nog meer tips waar je als hooikoortspatiënt aan zou kunnen denken. Zo zou je wat vaseline rond de neus kunnen aanbrengen, zodat de directe prikkeling van pollen wat wordt verminderd. Daarnaast is er nog een oude wijsheid over het dagelijks toevoegen van een theelepel honing aan de thee, aangezien hierin vaak kleine hoeveelheden pollen zitten.

Gezondheid!

Editie 2 Jaargang 2016 23

Artikel door Thomas

Hier op de UT In april krijgt de campus altijd een gezellige uitstraling door de tenten die voor de verschillende feesten neergezet worden. Traditiegetrouw is het Batavierenfeest het eerste feest dat op dit festivalterrein plaatsvindt. Nergens een leukere sfeer dan wanneer de campus volstaat met tenten van studenten die allemaal meegelopen hebben met de Batavierenrace. Voor de lezers die niet weten wat de Batavierenrace is, zal ik het even uitleggen.

De Batavierenrace is een hardloopestafette die traditioneel van Nijmegen naar Enschede gaat. In teams van 25 studenten, die opgedeeld zijn in 3 ploegen, loop je ‘s nachts, ’s ochtends of ‘s middags een etappe van een paar kilometer. De rest ligt of te slapen of scheurt door weilanden met een gehuurd busje om degene die net hardgelopen hebben, op te halen op het wisselpunt. Ik vroeg laatst aan iemand waarom er toch zoveel mensen vrijwillig gaan hardlopen. ‘Meedoen aan de Bata is in een unieke sfeer’, was het antwoord. Inmiddels ben ik zelf nu ook al 2 jaar achter elkaar in dit grapje getrapt. Een grap is het zeker. De helft van de teams is uiteindelijk ontstaan bij borrels en blijkbaar lijkt het dan wel een succes om mee te doen.

Wat me bij de wisselpunten opviel was dat het blijkbaar nodig was om de laatste 7,7 meter nog even je ploeggenoten aan te moedigen. Vond ik toch wel geestig. Alsof ze die laatste paar meters nog even opgeven. Toch moest ik ook even denken hoe een buitenaards wezen zou reageren wanneer hij of zij op aarde aankomt en dan allemaal mensen zich kapot ziet rennen met honderden, toch wel een beetje debiel gedragende studenten, die aan het aanmoedigen zijn en daarnaast een file van busjes waar je nauwelijks nog weg komt. Als niet bewoner van de Aarde keer je toch om en zeg je tegen de rest van de bevolking: ‘We komen daar NOOIT meer terug!’.

Ook Paradoks deed mee dit jaar. Of het een succes was? Het schijnt dat we boven Protagoras zijn geëindigd. Kortom: succes. ‘s Avonds was er voor de renners van Paradoks en Protje een uitgebreide barbecue waar de dag en nacht nog eens na besproken konden worden. Na het zingen van de verenigingsliederen was het tijd om naar het feest te gaan. Ergens was ik toch weer bang na dit evenement dat ik volgend jaar weer in hetzelfde grapje zou trappen.

24 ‘Au printemps!’

Artikel door Thomas

Momenteel zitten we alweer in kwartiel 4 en dat betekent dat de zomervakantie alweer aan de horizon ligt. Voor de derdejaars langzaamaan richting hun bachelordiploma. Ik hoorde laatst dat ze, om elkaar de leren kennen, een spaghettitoren moesten bouwen. Moest ik om lachen, hard lachen. Was ook iemand die weigerde te bouwen. Er werd hem gevraagd waarom: hij had geleerd om niet met eten te spelen van zijn moeder. Nog knapper dan het bouwen van een toren van spaghetti was het verhaal dat er 45 minuten lang over gereflecteerd moest worden. Drie kwartier. Lijkt me lang voor een paar stokjes aan elkaar en op elkaar plakken.

De oudejaarsconference is geregeld.

Er komt ook steeds meer weerstand tegen de show die TOM heet. Studenten beginnen te balen dat hele modules over gedaan moeten worden indien 1 vak niet gehaald. Waarom dan niet gewoon deelcijfers langer laten gelden? ‘Berekenende studeren’ luidt het antwoord. Blijkbaar kiezen studenten ervoor om de ene helft van de vakken pas een jaar later te volgen. Lijkt me een logische keuze indien de studiefinanciering wegvalt en als het leenstelsel ingaat. Het idee van TOM is natuurlijk wel leuk bedacht. Vakken zo bij elkaar doen dat ze op elkaar aansluiten. Hoop toch nog altijd antwoord te krijgen op het verband tussen de anatomie en statistiek.

Laatst kopte een nieuwssite dat de nieuwe onderwijswet in de tweede kamer is aangenomen. Dat betekent dat onder andere cijfers alleen nog mogen vervallen indien kan worden aangetoond dat de kennis verouderd is. De eerste kamer is hiervoor nog de laatste stap. Ik ben benieuwd hoe het TOM op de eventuele wet wordt aangepast. Wat ik hoop? Dat het TOM als een gekookte spaghettitoren in elkaar zakt.

Editie 2 Jaargang 2016 25

Artikel door Annabel

Een voorjaarsdipje waarom het weer zonniger wordt, maar het in onze hoofden alleen maar bewolkter wordt…

We hebben het waarschijnlijk allemaal wel eens meegemaakt: het is maart, de vogeltjes beginnen zachtjes te fluiten, de eerste bloemetjes schieten de grond uit en hier en daar zie je zelfs al koddige lammetjes spingen. Alles lijkt weer op te leven in de lente.Toch voel je je moe, op, gestresst en lijkt alles even teveel te worden. Je hoofd zit helemaal vol en de enige behoefte die je hebt, is slapen. Dit is een typisch voorbeeld van een voorjaarsdip. Maar hoe komt het nou eigenlijk dat alles mooier en vrolijker wordt, maar wij niet?

In de winter is het koud, blijf je veel binnen en die beker chocolademelk met slagroom ziet er toch een stuk aantrekkelijker uit dan een stuk komkommer (“ach, ik heb meer calorieën nodig omdat mijn lichaam zich warm moet houden!”). Samen met de feestdagen, waarin veel vet- en koolhydraatrijk voedsel wordt gegeten, mis je op deze manier een hoop vitaminen. Hierdoor daalt je energieniveau langzaam steeds meer over de weken. De voorjaarsdip is eigenlijk een soort naschok van maanden energieverlies. In de korte, donkere dagen waarin truien en dekentjes je beste vriend zijn, beweeg je minder dan normaal.

Hierdoor verbruik je ook minder energie dan in warmere seizoenen. Als het zonnetje dan opeens om de hoek komt kijken, de dagen langer worden en je opeens weer actiever wordt, kan het zijn dat je energievoorraad nog te laag is.

Hierdoor kan je je moe voelen.

Een andere verklaring voor een voorjaarsdip is dat sommige mensen moeilijker hun biologische klok kunnen aanpassen. De donkere dagen worden snel langer en eerder lichter, en sommige mensen kunnen hier moeilijk aan wennen. Dan komt de zomertijd hier ook nog eens bij kijken. De klok wordt plots een uur vooruit gezet, wat een “verplichte” verschuiving in het bioritme betekent. Al deze factoren zorgen ervoor dat een aantal stakkers niet goed in slaap kan komen en vervolgens niet goed wakker kan worden. Dit kan ook zijn nasleep hebben en dus resulteren in de beruchte voorjaarsmoeheid.

Verder is het vele binnen zitten in de winter ook een factor die een voorjaarsdip tot gevolg kan hebben. Zonlicht zorgt voor vitamine D en de frisse buitenlucht kan ook een boost zijn voor je energieniveau. Het gevolg van weinig licht krijgen kan zijn dat je lichaam teveel melatonine gaat aanmaken. Dit stofje zorgt voor betere slaap, maar een teveel hieraan kan dus zorgen voor vermoeidheid overdag. In de winter is de drempel natuurlijk wat hoger om naar buiten te gaan; het weer is immers niet ieders favoriete aspect van dit seizoen. Maar toch is het goed om de raad van moederlief op te volgen, een frisse neus nemen is namelijk echt goed voor je.

Het koude, vaak regenachtige weer heeft vaak nog een negatief gevolg: de beweging en sportiviteit gaat er ook niet echt op vooruit.

Beweging is stimulerend voor lichaam en geest, en zorgt ervoor dat je je sneller goed voelt over jezelf door het stofje endorfine dat vrijkomt. Ook zorgt beweging voor een betere bloedsomloop waardoor je je lekkerder in je vel voelt. Wanneer beweging uitblijft, is het dus ook logisch dat je je makkelijker lusteloos en slechter gaat voelen.

Als laatste is er nog de verklaring dat in het voorjaar de lucht ijler wordt en het zuurstofgehalte derhalve lager. Hierdoor kost het meer energie om dezelfde activiteit te verrichten, wat er ook voor zorgt dat je sneller moe wordt. Dit is een kwestie van tijd totdat de zuurstofsaturatie in de lucht weer wat constanter wordt.

26 ‘Au printemps!’

Artikel door Annabel

Nu is er nog de vraag:“Wat kan ik het beste doen om van die voorjaarsdip af te komen?�

Aangezien het eigenlijk een resultaat is van meerdere factoren tijdens de winter, is het helaas zo dat zodra je de dip te pakken hebt, je er lastig vanaf komt. Dit moet vanzelf gaan. Voorkomen is nu eenmaal beter dan genezen.

Toch hier een aantal tips op een rijtje: 1) Neem een hap pruimen of salade bij die kerstkalkoen. Het is juist in de winter belangrijk dat je gevarieerd blijft eten. Een vette oliebol of ijstaart tijdens de feestdagen kan natuurlijk best, maar zorg dat je dat dan op andere dagen compenseert door wat meer gezond en koolhydraatarm voedsel te eten. Ook kunnen vitaminepillen een goede aanvulling vormen. Hier kun je nu in het voorjaar natuurlijk ook nog aan beginnen. Het nadeel daaraan is alleen dat een bepaalde dosis zich over de weken op- of afbouwt en voedsel dus niet direct invloed zal hebben op jouw voorjaarsmoeheid.

2) Zorg ervoor dat je genoeg blijft bewegen. Mocht het nu echt te koud zijn geweest in de winter, begin dan in het voorjaar weer met een rondje buiten hardlopen.

Zonlicht en beweging zijn de enige twee factoren die direct invloed kunnen hebben op je voorjaarsdip.

3) Ga op tijd naar bed. Slaap rustig wat bij om van alle stress af te komen. Tijdens een dip ben je hier extra gevoelig voor, dus sla die avond in de stad maar eens over en kruip eens vroeg onder de wol.

Al met al is er dus nog heel wat aan te doen. Dus kaplaarzen aan en naar buiten! Helaas zou met dit weer de voorjaarsdip ook nog wel eens een herfstdip kunnen zijn.

Editie 2 Jaargang 2016 27

Start van je studie

Op kamers

VAN EEN MEDISCH STUDENT

Gratis lidmaatschap VvAA. Omdat student zijn al duur genoeg is.

Als student kun je nu al gebruikmaken van de kennis en het netwerk van VvAA. Met meer dan 115.000 leden die in de zorg werken, of net als jij een (para) medische opleiding doen. Een club waar je jouw toekomstige collega’s ontmoet en alvast goed kunt gaan netwerken.

Voordelen VvAA lidmaatschap Netwerk van ruim 115.000 (para)medici Regioborrels: netwerken met (student)leden Studentenraad: vertegenwoordigt jouw wensen 1x per jaar groots studentenevenement Seminars en vaardigheidstrainingen 11x per jaar Arts en Auto en 4x per jaar de studentenspecial Speciale studentenverzekeringen Advies rondom afstuderen en starten met werken Lees meer en word lid op www.vvaa.nl/student facebook.com/vvaastudent

Stage

Afstuderen