Parallaks Politiek

Beste lezer, Het is tijd voor een oproep. Ondanks dat wij het in Nederland niet slecht hebben is er toch een opmars bezig. Onder het bewind van de VVD is er al tijden niets meer gedaan aan de ongelijkheid in Nederland. Precies dit willen wij tegengaan. Wij willen opstaan voor alle burgers die het moeilijk hebben.

Een eerste fout die wij hedendaags maken in de maatschappij is het feit dat we onderscheid maken tussen verschillende mensen. Het gaat mij hier niet op zwart of blank. Maar om het gespuis was zich zelf hoogopgeleid noemt. Deze groep bezit namelijk over de mogelijkheden om te gaan studeren. Dat doen zij door hard werken, op basis van intelligentie of met geld vanuit hun ouders of familie. U ziet hier al dat er dus verschillen zijn tussen mensen alleen al gebaseerd op hun komaf. Iets waarbij de D66 (zogenaamd links) en VVD hebben bijgedragen door het afschaffen van de studiebeurs.

Gelukkig hebben we een aantal uitkeringen om dit verschil wat ten onrechte is ontstaan, weer recht te trekken. Maar geen van deze uitkeringen zorgt daadwerkelijk voor gelijkheid. Want waar de goed verdienende arts het doet met een mooi biefstukje zit ik hier nu met een frikandel een protestbrief te schrijven. Ja u hoorde dat goed, niet een speciale want dat kan ik door die geldgraaiers niet betalen. Nu kan je denken Brigit moet je dan niet eens aan het werk. Maar mensen zeg ik dan, begrijp even dat ik een heel zwaar leven heb.

Maar misschien doet mijn gezeik u niet goed. Dat kan ik ook wel begrijpen want nu komen we aan op het fundamentele probleem. In de prehistorie zijn we altijd gewend om in stammen rond te leven. Hier komt het idee ook vandaan dat wij het prettig vinden om aan onze eigen cirkel te geven. Bij uitkeringen geven we het echter aan een onbekend persoon. Dit principe verklaart dan ook dat wanneer de belastingdruk stijgt meer mensen hier bezwaar op inbrengen. De overheid zou hier moeten ingrijpen en juist hun verantwoordelijkheid moeten nemen.

Twee keer per jaar wordt in Nederland het minimumloon aangepast. Als het goed gaat met de Nederlandse economie dan worden ook de uitkeringen verhoogd. Dit is in een eerste instantie dus op eerste gezicht een eerlijk proces. Op het moment echter dat de Nederlandse economie onder druk staat dan is deze verhoging in een keer geen zekerheid. Daarnaast is nog een tweede punt van aandacht omtrent deze verhoging. De uitkeringen worden aan de hand van de algemene groei gedaan. Dus als er een economische groei van 2 % wordt verwacht dan gaan de uitkeringen ook ongeveer 2 % omhoog. Maar wacht eens even, 2% procent van het minimumloon dat is veel minder dan 2% van Jan modaal. Daar heb je het dus weer de ongelijkheid groeit.

Het ziet er somber uit voor ons zoals ik het hierboven schets. Een afnemende cohesie binnen onze maatschappij leidt tot afbraak van de sociale zekerheid. Bovendien profiteren mensen die vrijheid boven werken overhevelen niet even hard aan de economisch groei. Waarbij dus verantwoordelijkheid voor hun keuze terecht kom bij hunzelf. Terwijl zoiets een gemeenschappelijke last moet zijn. Stem daarom volgend jaar 17 maart net als ik op de Stalin Partij.

Geachte lezer, Je hebt net waarschijnlijk de pagina hiernaast gelezen. Vol met geneuzel over ongelijkheid en de ‘toenemende’ segregatie. Aan mij dus de edele taak om jullie te overtuigen van de problemen rond de linkse politieke agenda.

Laten we het allereerst hebben over het ontelbare aantal uitkeringen die er in dit land bestaan: de werkloosheidsuitkering (WW), ziektewetuitkering, arbeidsongeschiktheidsuitkering (WIA, WAO, Wajong en WAZ) en zwangerschapsuitkering (WAZO). Om er maar een paar te noemen. Op papier zijn dit natuurlijk allemaal leuke concepten, maar in de praktijk zitten er ook nadelen aan.

Het grote probleem is dat er steeds meer druk komt te staan op dit soort uitkeringen. Als we de leraren en het zorgpersoneel mogen geloven zullen namelijk steeds meer mensen met ziekteverlof gaan door zogenaamde ‘Burn-outs’ en ‘te veel werkstress’. Grotendeels gezeur natuurlijk, maar de staat keert het wel uit. Dus het kost ons geld.

Een ander groot nadeel is de fraudegevoeligheid van dit soort constructies. Zo zijn er ontelbaar veel Polen, die twee weken in Nederland hebben gewerkt. Vervolgens zijn ze terug naar Polen gegaan, waar ze gewoon een door-de-Nederlandse-burger-gefinancierde uitkering ontvangen. Nou bestaat er wel zoiets als de sollicitatieplicht, maar net zoals alle andere wetten worden ook deze niet gehandhaafd. De overheid moet de teugels weer strak in handen krijgen, en strenger gaan optreden tegen dit soort criminelen.

Je zou natuurlijk ook kunnen opteren voor een complete afschaffing van het uitkeringssysteem. Dit is echter geen doen, want dan worden de Wajong-werknemers duurder en gaat het bedrijfsleven er op achteruit. Dan denk je misschien: ‘en de achterliggende oorzaak dan?’. In het geval van de leraren en het zorgpersoneel zou dit betekenen de werkdruk verlagen. Maar hoe verlaag je iets wat er niet is? Wij denken dat je in moet zetten op compensatie. Zo moeten de salarissen van dit soort werkgroepen verder worden gekort zodat de uitkeringen met die besparing betaald kunnen worden.

Om nog even in te haken op meneer-ik-overcompenseer-met-supersociaal-gelul-omdat-ikmijzelf-een-slecht-persoon-vindt: segregatie is niet alleen slecht. Het net zoals bij elke andere discussie namelijk een kwestie van perspectief. Tuurlijk neemt het inkomens-gat toe, maar dat zorgt wel weer voor extra motivatie voor de financieel beperkten onder ons. Daarnaast zorgt het ook voor meer eenheid in de groepen die van elkaar gesegregeerd worden. Maar goed, als je pessimist wil uithangen zijn er natuurlijk alleen maar nadelen.

Ik wil dit stuk afsluiten door te zeggen dat ik wel geef om mijn medemens. Ik ben echt geen ongevoelige zakenmegalomaan. Ik zie mijzelf meer als een realist, en ik hoop dat dat terugkomt in is de tekst hierboven. Graag verlicht ik jullie met een quote die, in mijn optiek, al het genoemde terugbrengt naar de essentie: ‘Als iedereen aan zichzelf denkt, wordt aan iedereen gedacht’. Perfect geformuleerd door niemand minder dan de vader van het kapitalisme, Adam Smith. Neem dit mee als je volgend jaar 17 maart op onze huis-kapitalist Thierry gaat stemmen.