"ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ" - ΟΜΑΔΑ 1η - 2016

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ, ΛΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

«Πορευθέντες Μαθητεύσατε Πάντα τα Έθνη...» (Ματθ. Κεφ. 28, στ. 19)

1

ΙΟΥΛΙΟΣ 2016

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΛΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΡΓΟΥΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ - ΙΟΥΛΙΟΣ 2016

«Πορευθέντες Μαθητεύσατε Πάντα τα Έθνη...» (Ματθ. Κεφ. 28, στ. 19)

ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗ : ΑΝΝΑ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΗ ΚΙΕΒΟΥ ΟΜΑΔΑΡΧΙΣΣΑ: κα. ΘΕΜΕΛΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ -ΠΑΤΡΗ ΟΜΑΔΑ ΑΓΑΠΗΣ: 02/07/2016 ΠΡΩΙ, 05/07/2016 ΒΡΑΔΥ ΧΡΩΜΑ ΣΗΜΑΙΑΣ: ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΟΜΑΔΟΣ: ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΙΑΤΡΟΣ – ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ ΘΕΜΑ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ : ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ – ΓΚΑΝΑ/ΚΟΝΓΚΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΙ : ΚΟΣΜΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ, ΑΚΚΡΑΣ ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ : ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ : «ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ» ΣΚΗΝΗ : 1Η ΠΑΝΙΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΟΜΑΔΑΣ: 10 ΜΕΛΗ

1. ………………………..

2. ………………………..

3. ………………………..

4. ………………………..

5. ………………………..

6. ………………………..

7. ………………………

8. ………………………

3

ΟΔΗΓΊΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΑΔΑΡΧΗ Αγαπητέ φίλε ή φίλη, αυτό το καλοκαίρι διάλεξες την κατασκήνωση μας για να εργασθείς ως ομαδάρχης. Αναλαμβάνεις ένα πολύ υπεύθυνο και δύσκολο ρόλο γι'αυτό σου εύχομαι να διαχωρίσεις τις διακοπές από την εργασία να δεθείς με τα παίδια και τους συναδέλφους σου και να περάσεις ένα όμορφο καλοκαίρι. Τα λόγια που διαβάζεις γράφτηκαν ειδικά για εσένα, γι' αυτό διάβασε προσεκτικά και εντόπισε τις απορίες σου. Ανέλαβες το ρόλο του ηγέτη μιας μικρής ομάδας 8-12 παιδιών. Τα παιδιά αυτά θα σε βλέπουν σαν δικό τους άνθρωπο. Φρόντισε να μην τα απογοητεύσεις. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνεις φίλος τους. Να τα πλησιάσεις, και να κερδίσεις την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό τους. Είναι σημαντικό να τα κερδίσεις χωρίς να ισοπεδωθείς στα μάτια τους. Να γίνεις φίλος τους χωρίς να χάσεις το κύρος σου. Στο δύσκολο έργο σου θα έχεις αμέριστη βοήθεια και υποστήριξη από τον Αρχηγό σου. Να είσαι σίγουρος ότι αξίζει να προσπαθήσεις Βασικές ΚΙΝΗΣΕΙΣ Την πρώτη ημέρα που θα έρθουν παιδιά στην κατασκήνωση ο Αρχηγός θα σον δώσει την ομάδα σου. Από αυτή τη στιγμή και μετά πρέπει να κάνεις τα ακόλουθα. Οδηγείς τα παιδιά στη σκηνή και γίνεται διανομή κλινών. Ετσι κάθε παιδί μαθαίνει το δικό του χώρο • Σε ένα χαρτί γράφεις αναλυτικά τα ονοματεπώνυμα τις ηλικίες και την δύναμη της ομάδος σου. » Δίνεις στα παιδιά πληροφορίες για το ημερήσιο πρόγραμμα της κατασκήνωσης • Παίρνεις την ομάδα σου και κάνεις μια σύντομη περιήγηση στην κατασκήνωση. Τους δείχνεις όλους τους χώρους και τους τονίζεις να αποφεύγουν να προσέρχονται άσκοπα στην Γραμματεία, στην Πύλη και το Αρχηγείο • Τόνισε τους να δίνουν προσοχή στις ανακοινώσεις • Επιστρέψτε στη σκηνή, γνωριστείτε καλύτερα και περιμένετε ανακοινώσεις για τις επόμενες κινήσεις • Το μεσημέρι φρόντισε να εκλέξουν τον Εκπρόσωπο της ομάδος τους που θα τους εκπροσωπήσεις στην Σύνοδο με τον Αρχηγό που θα γίνεί κάποια από τις επόμενες δύο ημέρες. Σημεία Προσοχής • Έλεγξε διακριτικά αν κάποιο παιδί έχει κάποια ιδιαίτερη ευαισθησία αλλεργία και παίρνει κάποιο φάρμακο. Ολα τα φάρμακα πρέπει να παραδίδονται στην Νοσοκόμα Πρέπει πάντα να δρας κατευναστικά σε αψιμαχίες μεταξά παιδιών. Πρέπει να παρακολουθείς αν τα παιδιά σιτίζονται κανονικά. Αν αποφεύγουν κάποια φαγητά για οποιονδήποτε λογο(αισθητικό ή υγειονομικό) και τι φαγητά προτιμάνε Εντόπισε το "ταραχοποιό " στοιχείο της ομάδας σου και σύνεργα σου με του ανωτέρους σου για την αντιμετώπιση του.

• Πρέπει να τα οδηγείς να ακολουθούν τους κανόνες υγιεινής. Να κάνουν λουτρό σώματος τουλάχιστον μία φορά κάθε δεύτερη ημέρα. ί. Να ελέγχεις διακριτικά αν τα παιδιά έχουν κανονικές κενώσεις. Πολλές φορές κάποια παιδιά δυσκολεύονται να εμπιστευθούν τους χώρους υγιεινής της κατασκήνωσης λόγω του μαζικού τους χαρακτήρα. Τα παιδιά πρέπει να είναι το ίδιο καθαρά όπως στο σπίτι τους και ακόμα και αν στο σπίτι τους δεν είναι στην κατασκήνωση ΠΡΕΠΕΙ να είναι. Ρώτησε τα παιδιά σου αν έχουν αρκετά εσώρουχα και ενδύματα μαζί τους., διαφορετικά φρόντισε να ειδοποιούνται οι γονείς του ώστε να τα εφοδιάζουν έγκαιρα με καθαρά Έλεγξε αν τα παιδιά έχουν ακριβά πράγματα μαζί τους. ΑΝ ναι φρόντισε ή να απομακρυνθούν από την κατασκήνωση ή να φυλαχθούν προσωρινά. Σε περίπτωση κλοπής η κατασκήνωση δεν έχει ΚΑΜΙΑ ευθύνη ΜΗΝ αμελείς ποτέ την ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΟΥ γιατί είναι πάντα εύκολο να συμβεί το κακό. Μία φορά είναι αρκετή για να χαλάσει το καλοκαίρι όλων μας. ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ Προβλήματα Προσαρμογής του Παιδιού στην Κατασκήνωση του δρος Α. Καβάκα Πολλά και ποικίλα προβλήματα μπορούν να δημιουργηθούν από τη δυσκολία μερικών παιδιών να προσαρμοστούν στην ομαδική ζωή που απαιτεί μια κατασκήνωση. Τα πιο συχνά απ' αυτά έχουν σχέση με τα εξής πεδία: 1. Αυτοσυντήρηση και αυτοεξυπηρέτηση Σε μερικές οικογένειες οι γονείς, με την υπερβολική φροντίδα που δείχνουν στο παιδί τους, δεν του δίνουν τη δυνατότητα και τις ευκαιρίες να διδαχτεί την αυτοσυντήρηση και την αυτοεξυπηρέτηση. Έτσι δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο μικρών παιδιών, 6 ή 7 ετών, που δεν ξέρουν πώς να φάνε, δεν τρώνε αν κάποιος δεν δώσει ιδιαίτερη προσοχή και σημασία σ' αυτά ή δεν ζητούν κάτι που το επιθυμούν. Φυσικά υπάρχουν οι ομαδάρχες ή οι ομαδάρχισσες, αλλά εκείνοι σε ποιον να πρωτοδιαθέσουν το χρόνο τους; Ακόμη, σοβαρό πρόβλημα δημιουργείται όταν κάποιο παιδί δεν τρώει τα περισσότερα φαγητά. Αυτό γιατί δεν είναι εύκολο και ούτε είναι ακίνδυνο να τρέφεται μόνο με πορτοκαλάδες και παγωτά, επί τρεις ή τέσσερις εβδομάδες. Σχετικό με την αυτοσυντήρηση είναι και το πλύσιμο και η αλλαγή των ρούχων. Υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν πότε και πώς να πλυθούν. Έτσι μπορεί να μένουν άπλυτα και αχτένιστα για μέρες ή και εβδομάδες. Όσο για το λούσιμο να μη γίνεται λόγος. Ευτυχώς που υπάρχει το θαλασσινό μπάνιο. Επίσης υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν ότι πρέπει να αλλάζουν κάπου-κάπου τα ρούχα τους και μπορεί, αν κάποιος δεν τους το επιβάλλει, να μην αλλάξουν ούτε μια φορά τα ρούχα τους και μετά από τρεις ή τέσσερις εβδομάδες να επιστρέψουν στο σπίτι τους φορώντας τα ίδια εσώρουχα που είχαν

όταν έφυγαν. Τέλος, δεν είναι λίγα εκείνα τα παιδιά που δεν ξέρουν πώς να τακτοποιήσουν τα πράγματά τους έστω και στοιχειωδώς ή να οργανωθούν κάπως σαν άτομα, μέσα σε μια ομάδα άλλων παιδιών. Η ακαταστασία τους είναι απερίγραπτη. Σαν αποτέλεσμα χάνουν κάθε λίγο πράγματα, ή δεν μπορούν να τα βρουν τότε που τα χρειάζονται, με συνέπεια να δημιουργούν κάθε τόσο πρόβλημα και στον εαυτό τους και στο περιβάλλον. Ξέρω περιπτώσεις παιδιών που όταν άλλαζαν τα εσώρουχά τους τα έριχναν ανάμεσα στα καθαρά και ό,τι άλλο υπήρχε μέσα στη βαλίτσα τους με συνέπεια να τραβάει τα μαλλιά της η μητέρα τους όταν επέστρεφαν στο σπίτι. Φυσικά, κάτι τέτοιο της χρειαζόταν γιατί η ίδια έφταιγε γι' αυτό, αφού δεν είχε φροντίσει να διδάξει αυτό το πράγμα στο παιδί της.

2. Αυτοάμυνα Προβλήματα δημιουργούνται κάθε τόσο με παιδιά που μπαίνουν για πρώτη συνήθως φορά σε μια κοινωνία ή ομάδα παιδιών, χωρίς να έχουν μάθει να αμύνονται όταν τα ειρωνευθεί ή επιτεθεί εναντίον τους, κάποιο άλλο παιδί. Μάλιστα μερικά απ' αυτά όχι μόνο δεν ξέρουν πώς να αμυνθούν, αλλά με την τελείως αψυχολόγητη αντίδρασή τους στην ειρωνεία ή στην επίθεση των άλλων παιδιών, ενισχύουν αυτή την τάση των άλλων αντί να τη μειώνουν. Όταν για παράδειγμα ένα παιδί βάζει αμέσως τα κλάματα, ή κλαψουρίζει λέγοντας "γιατί με χτύπησες" ή "γιατί με κοροϊδεύεις", δείχνοντας έτσι ευπάθεια ή αδυναμία απέναντι σ' αυτόν που του επιτίθεται, ρίχνει λάδι στη φωτιά αντί να τη σβήνει. Αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα, επειδή τα παιδιά είναι συνήθως πολύ σκληρά μεταξύ τους. Αν διαπιστώσουν ότι κάποιος είναι αδύνατος και μπορούν να τον ειρωνεύονται ή να επιτίθενται εναντίον του, χωρίς να φοβούνται ότι θα έχουν συνέπειες γι' αυτό, μπορεί να του κάνουν τη ζωή του μαρτύριο.

3. Ένταξη και κοινωνικοποίηση του παιδιού Η ένταξη ενός παιδιού στην ομάδα ή στη μικρή κοινωνία μιας κατασκήνωσης επείγει, επειδή μέσα σε λίγες ημέρες δημιουργούνται οι φιλίες και οι μικροπαρέες κι έτσι μπορεί κάποιο παιδί που έχει πρόβλημα κοινωνικοποίησης να μείνει απ' έξω και να νιώθει παραμελημένο, αν δεν ενταχθεί έγκαιρα σε κάποια ομάδα παιδιών. Αυτό ισχύει κυρίως για τα εσωστρεφή παιδιά και ιδιαίτερα όταν αυτά έρχονται για πρώτη φορά ή δεν έχουν γνωστά παιδιά από πριν ή έρχονται από κάπου αλλού σ' αυτή την κατασκήνωση. Έτσι όμως μπορεί να νιώθουν ξένα ή απομονωμένα, κάτι που είναι πολύ κακό γι' αυτά. Γι' αυτό το λόγο, μια από τις πρώτες φροντίδες ενός ομαδάρχη ή των στελεχών μιας κατασκήνωσης πρέπει να είναι η ένταξη όλων των παιδιών σ' αυτή. Τα παιδιά χρειάζονται φίλους και γι' αυτό πρέπει να δίνονται δυνατότητες και ευκαιρίες για την ανάπτυξη φιλίας μεταξύ τους. Αυτό δεν είναι πάντοτε πολύ εύκολο, όσο φαίνεται από πρώτη άποψη, επειδή τα παιδιά έχουν γενικά την τάση να θέλουν σαν φίλους άλλα παιδιά που τα θεωρούν ικανά, ευχάριστα ή δραστήρια και όχι κάποια άλλα που δεν προβάλλουν τις ικανότητές τους. Επίσης υπάρχουν παιδιά, που ενώ αισθάνονται την ανάγκη κάποιου φίλου, δεν παίρνουν την πρωτοβουλία να πλησιάσουν κάποιον άλλο, αλλά περιμένουν ο άλλος να τους πλησιάσει. Αυτό παρατηρείται πιο συχνά σε παιδιά με συναισθήματα μειονεκτικότητας. Αυτά ιδιαίτερα τα παιδιά πρέπει να βοηθηθούν για να ενταχθούν στην ομάδα. Αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να μείνουν ανέντακτα, κάτι που θα ενισχύσει τη μειωμένη αυτοεκτίμησή τους, καθώς θα νιώθουν ότι τα άλλα παιδιά τους έχουν απορρίψει.

4. Συμμετοχή στο παιχνίδι και στη ζωή της ομάδας και της κατασκήνωσης Παρόλο που το παιχνίδι είναι κάτι που το θέλουν όλα τα παιδιά, όμως μερικά απ' αυτά διστάζουν πολύ να λάβουν μέρος σ' αυτό, αν δεν παροτρυνθούν ειδικά γι' αυτό. Αν αυτό δεν το προσέξουν τα στελέχη της κατασκήνωσης, μπορεί να υπάρξουν μερικά παιδιά που θα κάθονται πάντοτε στην άκρη, με όλες τις συνέπειες που έχει αυτό στην ψυχολογική τους κατάσταση. Γι' αυτό το λόγο, η ευθύνη των στελεχών δεν περιορίζεται μόνο στη διοργάνωση παιχνιδιών, ιδιαίτερα για τα μικρότερα παιδιά, αλλά περιλαμβάνει και τη φροντίδα ώστε να παίρνουν μέρος σ' αυτά όλα τα παιδιά κατά ομάδες και όχι μόνο μερικά που τρέχουν πάντα πρώτα. Ιδιαίτερα, τα εσωστρεφή ή τα παιδιά με συναισθήματα μειονεκτικότητας μπορεί να διστάζουν να πάρουν μέρος σ' ένα παιχνίδι από το φόβο μήπως αποτύχουν. Γι' αυτό το λόγο, η επιτυχία δεν πρέπει να είναι πολύ δύσκολη, τουλάχιστον στα περισσότερα παιχνίδια. Η κοινωνικοποίηση ενός παιδιού μπορεί επίσης να βοηθηθεί με τη συμμετοχή του στη ζωή της ομάδας και της κατασκήνωσης γενικά. Συμμετοχή όμως όχι μόνο με τη μορφή εκτέλεσης εντολών. Όταν στις συζητήσεις που γίνονται στην ομάδα, δίνουμε την εντύπωση στο παιδί ότι ακούμε και εκτιμούμε τη γνώμη του, τότε τον κάνουμε συμμέτοχο στη ζωή της ομάδας και της κατασκήνωσης γενικά. Όσο μάλιστα συζητούμε περισσότερο και εξηγούμε στα παιδιά όχι μόνο τα προβλήματα που δημιουργούνται αλλά και τον τρόπο λειτουργίας της κατασκήνωσης, τόσο καλύτερα μπορούμε να βοηθήσουμε να ενταχθούν στη ζωή της κατασκήνωσης. Η καλή πληροφόρηση και η εμπιστοσύνη που δείχνουμε σ' αυτά, κάνει τα παιδιά πιο φιλικά απέναντί μας και πιο πρόθυμα να ενταχθούν και να προσαρμοστούν στην κατασκηνωτική ζωή. Η ενημέρωση και η πληροφόρηση είναι κάτι στο οποίο υστερούμε και στον εκκλησιαστικό μας χώρο.

5. Υποχρεώσεις και υπευθυνότητα Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι η έλλειψη υπευθυνότητας και ευσυνειδησίας που χαρακτηρίζει πολλούς συνανθρώπους μας. Η ανευθυνότητα των μεγάλων μεταβιβάζεται, όπως είναι φυσικό και στα παιδιά τους. Έτσι δεν είναι λίγα εκείνα τα παιδιά που φτάνουν στις κατασκηνώσεις, χωρίς να έχουν μάθει να αναλαμβάνουν ευθύνες ή υποχρεώσεις έστω και στοιχειωδώς. Ομαδική ζωή όμως σημαίνει συμμετοχή σε ευθύνες και υποχρεώσεις. Εξάλλου ένας από τους σκοπούς των κατασκηνώσεων είναι να διδαχτούν έμπρακτα τα παιδιά την εργατικότητα και την υπευθυνότητα. Πώς όμως θα τη διδαχτούν; Νομίζω ότι πολλές φορές φταίμε κι εμείς οι μεγαλύτεροι, με τον τρόπο που παρουσιάζουμε τις διάφορες υπευθυνότητες. Όταν π.χ. μιλούμε για αγγαρείες ή για κάτι άλλο με τόσο αρνητικό τρόπο, αμέσως δημιουργούμε αρνητική εικόνα μέσα στα παιδιά γι' αυτές τις δουλειές. Δεν θα πρέπει ποτέ να αμελούμε να τονίζουμε ότι όλες αυτές οι δουλειές που αναθέτουμε στις ομάδες των παιδιών είναι για εκπαίδευσή τους κι ότι χωρίς υπεύθυνη εργασία δεν κατορθώνεται τίποτε.

6. Προβλήματα από τη συναισθηματική δέσμευση των παιδιών με τους γονείς τους

5

Στην ηλικία των 6, 7, 8 ή 9 ετών, αρκετά παιδιά είναι ακόμη στενά συνδεμένα με τους γονείς τους συναισθηματικά. Η ξαφνική απομάκρυνσή τους από το οικογενειακό περιβάλλον, τους κάνει να νιώθουν έντονα την απουσία των γονιών τους, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο να αναπληρωθεί από κάποιον άλλο που έχει αναλάβει το ρόλο του ομαδάρχη. Στη σκέψη μου συχνά ανεβαίνει η απορία. Είναι σωστό να απομακρύνεις ένα παιδί από τους γονείς του έστω και για μερικές εβδομάδες, τη στιγμή που ακόμη αυτό είναι δεμένο συναισθηματικά μ' αυτούς; Η γνώμη μου είναι ότι δεν πρέπει να γίνεται, αν το ίδιο το παιδί δεν το επιθυμεί. Επίσης, αν παρά την αρχική επιθυμία του, μετά από 2 ή 3 μέρες αλλάξει γνώμη και επιμένει να φύγει, δεν πρέπει να το κρατήσουμε εκεί. Πάντως στα μικρότερα παιδιά καλό είναι να τοποθετούνται ομαδάρχισσες που μπορούν να προσφέρουν αγάπη, στοργή και αίσθημα ασφάλειας στο παιδί. Αν κλαίει θα πρέπει να το πάρουν στην αγκαλιά για να το παρηγορήσουν. Αν μένει απομονωμένο να το πλησιάσουν και το βράδυ να πάνε στο κρεβάτι του, να του πουν δυο καλά λόγια, να το φιλήσουν, να το σκεπάσουν και να το καληνυχτίσουν. Αυτές οι απλές ενέργειες λύνουν συχνά πολλά προβλήματα και βοηθούν το μικρό παιδί να προσαρμοσθεί ομαλά στην κατασκηνωτική ζωή.

7. Προβλήματα από έλλειψη ικανοποίησης βασικών ψυχολογικών αναγκών του παιδιού Μερικές από τις πιο βασικές ψυχολογικές ανάγκες του παιδιού που πρέπει να ικανοποιούνται είναι: η αγάπη, το αίσθημα ασφάλειας, η αναγνώριση της αξίας του, η εκτίμηση και ο σεβασμός της προσωπικότητάς του, η επιθυμία για απόκτηση γνώσεων, η περιέργειά του και η ενεργοποίηση ή δραστηριοποίησή του. Για παιδιά που αυτές οι ψυχολογικές ανάγκες δεν ικανοποιούνται σε αρκετό βαθμό από τους γονείς τους στο σπίτι, δεν δημιουργείται πρόβλημα. Όταν όμως ικανοποιούνται από την οικογένειά τους και ξαφνικά βρεθούν σε μια ομάδα παιδιών, όπου αποτελούν λίγο-πολύ ένα νούμερο, ένα άτομο ανάμεσα σε 15 ή 20 άλλα παιδιά, τότε συχνά δημιουργείται πρόβλημα. Ενώ στο σπίτι τούς πρόσεχαν, μέσα στην ομάδα ελάχιστα τους δίνουν, αν τους δώσουν κάποια σημασία ή το χειρότερο μπορεί να δέχονται κάθε λίγο παρατηρήσεις για λάθη ή παραλείψεις. Έτσι μπορεί να αισθάνονται άλλοτε μετέωροι, άλλοτε ξένοι κι άλλοτε σαν να βρίσκονται σε εχθρικό περιβάλλον, όπου πρέπει να αμύνονται συνέχεια. Η άμυνα τότε που θα διαλέξει κάθε παιδί, εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του και από την ανατροφή που έχει δεχτεί. Κάποιο απ' αυτά μπορεί να κλειστεί στον εαυτό του, ενώ κάποιο άλλο να αντιδρά βίαια με το παραμικρό. Σε όσες περιπτώσεις δίνεται έμφαση στην ικανοποίηση των βασικών τουλάχιστον ψυχολογικών αναγκών του παιδιού, αποφεύγονται πάρα πολλά προβλήματα. Το παιδί θέλει να νιώσει ότι το αγαπούν, εκτιμούν και σέβονται την προσωπικότητά του, αναγνωρίζουν την αξία του, ότι βρίσκεται σ' ένα περιβάλλον ασφάλειας και όπου του δίνουν τη δυνατότητα και τις ευκαιρίες για δραστηριοποίηση και ενεργοποίηση. Αν αυτό το πετύχουμε έστω και σ' ένα ποσοστό, έχουμε κερδίσει την αγάπη και την εκτίμηση των παιδιών στο πρόσωπό μας, αλλά και στις ενέργειές μας. Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι πολύ απλά.

8. Πειθαρχία στην ομαδική ζωή Όπως συμβαίνει στην οικογένεια, όπου η πειθαρχία πρέπει να αρχίσει από την πρώτη ημέρα της ζωής του παιδιού, το ίδιο πρέπει να γίνει και στην ομαδική ζωή. Από τη στιγμή που το παιδί φτάσει στην κατασκήνωση θα πρέπει να αντιληφθεί ότι υπάρχουν κανονισμοί και διατάξεις που είναι υποχρεωτικοί για όλους. Σ' αυτό βοηθάει πολύ, αν δώσουμε στα παιδιά από την αρχή μια εικόνα της κατασκήνωσης σαν μιας καλά οργανωμένης μικρής κοινωνίας, όπου ο καθένας έχει κάποια υπευθυνότητα και αρμοδιότητα, όπως επίσης δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Κανένας δεν είναι ανεύθυνος και κανένας δεν μπορεί να είναι ασύδοτος. Πρέπει επίσης από την αρχή να τονιστεί ότι η κατασκήνωση λειτουργεί με βάση ορισμένες αρχές που είναι υποχρεωτικές και πρέπει να τηρούνται απ' όλους ανεξαίρετα. Ποιες είναι αυτές οι αρχές και ποιοι οι στόχοι; Αυτό είναι καλό να καθοριστεί από την αρχή. Παιχνίδι ναι, κολύμπι ναι, διακοπές ναι, αλλά πιο βασικό και πρωταρχικό είναι να μάθουμε περισσότερα για τον Θεό, να Τον γνωρίσουμε καλύτερα, να αναπτυχθούμε πνευματικά και να μάθουμε να ζούμε αρμονικά με άλλα άτομα, σε μια ομαδική ζωή. Γι' αυτό πρέπει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε στις διάφορες υπευθυνότητες. Συνεργασία και συναγωνισμό, όμως όχι ανταγωνισμό. Σεβασμό της προσωπικότητας ή της περιουσίας του άλλου, όπως και του δικαιώματός του να κοιμηθεί την ώρα της ησυχίας. Δεν πρέπει να είμαστε διστακτικοί όταν πρόκειται να πάρουμε μέτρα για πρόληψη ή έγκαιρη καταστολή μιας ταραχής. Στην πρόληψη βοηθάει νομίζω αν από την αρχή τονιστεί στα παιδιά ότι δεν κάνουν χάρη στην κατασκήνωση που έρχονται σ' αυτήν, αλλά η κατασκήνωση κάνει χάρη σ' αυτούς που τους δέχεται. Υπάρχουν πολλά παιδιά που θα ήθελαν πολύ να βρεθούν σε μια τέτοια κατασκήνωση μ' αυτούς τους όρους, αλλά δυστυχώς δεν μπορούν επειδή οι θέσεις είναι πολύ περιορισμένες. Αν λοιπόν κάποιος δεν εκτιμάει το καλό που μπορεί να του κάνει η παραμονή του για μερικές εβδομάδες στην κατασκήνωση, ας μη διστάσει να το πει για να ειδοποιηθούν οι γονείς του να έρθουν να τον πάρουν. Έτσι θα δημιουργηθεί μια θέση για κάποιο άλλο παιδί που θα ήθελε να έρθει. Για την πρόληψη, τέλος, καλό είναι να πάρουμε από την αρχή μερικά πρακτικά μέτρα όπως: Να μην αφήσουμε να δημιουργηθούν ομάδες ή "κλίκες" ταραχοποιών. Σε αρκετές περιπτώσεις, από εμπειρίες προηγούμενων ετών, ξέρουμε λίγο-πολύ ποια παιδιά μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα και αναστάτωση. Αυτά τα παιδιά πρέπει να κατανέμονται σε πολλές ομάδες και να μην τους επιτρέψουμε να σχηματίσουν μία μόνο ομάδα. Ιδιαίτερα για τα πιο ζωηρά, να τα εντάξουμε σε ομάδες με ομαδάρχες ικανούς και έμπειρους. Ακόμη, καλό είναι να αναθέσουμε σ' αυτά ορισμένες δραστηριότητες, τέτοιες που να εκτονώνονται και να νιώθουν ότι τους δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Τις πρώτες συνήθως ημέρες δεν δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα επειδή υπάρχει κάποια συστολή στο νέο περιβάλλον όπου έχουν βρεθεί. Τα προβλήματα αρχίζουν συνήθως μετά από λίγες ημέρες. Κάποιος προσπαθεί να επιβληθεί στους άλλους, κάνει συνέχεια τον έξυπνο, μπορεί να κάνει στους άλλους τον "νταή", αδιαφορεί ή κρατάει αρνητική στάση απέναντι στις υποδείξεις που του γίνονται και άλλα πολλά. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση πριν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχό μας. Η ιδιαίτερη συζήτηση μ' αυτόν ή μ' αυτούς που δημιουργούν προβλήματα σ' ένα κλίμα φιλίας και με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην εκτεθούν τα μάτια των άλλων παιδιών, συνήθως αποδίδει αρκετά. Φιλική συζήτηση στη διάρκεια της οποίας θα τονιστούν οι συνέπειες που μπορεί να έχει η στάση του στη λειτουργία της κατασκήνωσης και η επιθυμία μας να συνεργαστεί για λύση και όχι δημιουργία προβλημάτων αλλάζει συνήθως το κλίμα. "Θα σου άρεσε, να σου κάνουν οι άλλοι αυτό που κάνεις εσύ;", μπορούμε να του πούμε. Μάλιστα μπορούμε να τον προτιμούμε να του δώσουμε μια υπευθυνότητα, επειδή θέλουμε όλοι να εργάζονται μέσα στην

κατασκήνωση. Έτσι μπορούμε να τον βάλουμε βοηθό σε κάποιον που φροντίζει για τη μεταφορά τροφίμων ή την επισκευή αντικειμένων. Αυτή η τακτική πιάνει σε παιδιά μέχρι 13-14 ετών. Σε μεγαλύτερα παιδιά και ιδιαίτερα σ' αυτά που έχουν χαράξει αντιδραστική και κοσμική γραμμή στη ζωή τους δεν πιάνει και τότε μπορεί να αναγκαστούμε να πάρουμε πιο δραστικά μέτρα. Τώρα ποια είναι τα δραστικά μέτρα που μπορούμε να πάρουμε; Το ξύλο απαγορεύεται. Ούτε φυσικά επιτρέπεται να δέσουμε κάποιο παιδί στο δέντρο, να του στερήσουμε το φαγητό ή να το προσβάλουμε μπροστά στα άλλα παιδιά. Το μόνο μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας εκτός από την πειθώ είναι, να τον προειδοποιήσουμε ότι, αν συνεχίσει την ίδια απαράδεκτη τακτική, θα αναγκαστούμε να καλέσουμε τους γονείς του για να τον πάρουν, κάτι που δεν θα θέλαμε ποτέ να γίνει. Αυτό το μέτρο δεν χρειάστηκε ποτέ να το εφαρμόσουμε, όσα χρόνια ασχολούμαι με κατασκηνώσεις. 9. Σωστή στάση των δασκάλων και ομαδαρχών Πολλά προβλήματα δημιουργούνται, επειδή μερικοί ομαδάρχες ή δάσκαλοι δεν ξέρουν πώς να επιβάλουν πειθαρχία. Ας πάρουμε δύο περιπτώσεις: Ένας δάσκαλος ή ομαδάρχης την πρώτη ακόμη ημέρα καλωσορίζει τα παιδιά με τα εξής λόγια: "Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να περάσουμε αυτές τις εβδομάδες μαζί. Θα είναι μια καταπληκτική περίοδος. Θα παίξουμε, θα γελάσουμε, θα κάνουμε πολλά μπάνια, θα περάσουμε πολύ όμορφα. Θα είμαστε σαν φίλοι μεταξύ μας". Αν ένας ομαδάρχης ή δάσκαλος ακολουθήσει αυτή τη γραμμή, δεν θα αργήσει να έχει προβλήματα. Κάποιος από την ομάδα του θα προσπαθήσει να δοκιμάσει την ανοχή του και τα νεύρα του. Τότε, τη στιγμή που από την αρχή δεν τόνισε ότι υπάρχουν κανονισμοί και περιορισμοί που είναι για όλους υποχρεωτικοί, δεν θα μπορέσει μετά να τους επιβάλει. Ένας άλλος δάσκαλος ή ομαδάρχης καλωσορίζει τα παιδιά ως εξής: "Χαίρομαι που είμαστε και θα περάσουμε μαζί αυτή την περίοδο. Θέλω να ξέρετε ότι ο καθένας σας έχει ιδιαίτερη αξία για μένα. Θέλω επίσης να ξέρετε ότι είστε ελεύθεροι να με ρωτάτε ό,τι θέλετε και να συζητούμε μαζί όλα τα θέματα σαν φίλοι. Φιλία όμως σημαίνει εκτίμηση και σεβασμό της προσωπικότητας του άλλου. Κανένας μας δεν είναι τέλειος, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δικαιούμαστε να ειρωνευόμαστε τον άλλο επειδή κάτι δεν το έκανε σωστά. Όλοι μας κάνουμε λάθη. Γι' αυτό και δεν πρόκειται να ανεχτώ την ειρωνεία από οπουδήποτε κι αν αυτή προέρχεται, ούτε φυσικά την επίθεση του ενός κατά του άλλου. Αν θέλετε να περάσουμε καλά, πρέπει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο". Μια τέτοια γραμμή μειώνει σε μεγάλο βαθμό την πιθανότητα να θελήσει κάποιος να αρχίσει μετά από λίγες ημέρες να κάνει τον εξυπνάκια ή τον νταή. Αν σε μερικούς αυτή η γραμμή φαίνεται πολύ αυστηρή, ας μην ξεχνούν ότι τα παιδιά εκτιμούν πολύ περισσότερο εκείνους τους δασκάλους ή ομαδάρχες που μπορούν να επιβάλουν την τάξη, από τους άλλους που στέκονται ανήμποροι μπροστά στην αταξία. Αυτό γιατί μια ομάδα ή τάξη όπου επικρατεί αναρχία είναι ένας χώρος που εμπεριέχει κινδύνους. Από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί κάποιος παλικαράς να ειρωνευθεί ή να επιτεθεί με λόγια ή πράξεις ενάντια σε κάποιον άλλο που τον θεωρεί αδύνατο. Ακόμη, επειδή η δικαιοσύνη είναι έμφυτη και έντονη στα παιδιά, υποφέρουν πολύ όταν βλέπουν γύρω τους αδικία. Γι' αυτό το λόγο δεν ανέχονται δασκάλους ή αρχηγούς που μένουν αδιάφοροι ή δεν μπορούν να επιβάλλουν τη δικαιοσύνη. Τέλος, η αναρχία δημιουργεί ένα κλίμα ανασφάλειας που δεν θα το ήθελε κανένα παιδί. file:///C:/Users/ACER%20E5-571-30SD/Documents/ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ%20ΚΑΛΥΜΝΟΥ/Παιδαγωγικά %20Θέματα/Φάκελλος%20Ομαδάρχισσας/Παιδαγωγικό%20Υλικό/Το%20Α%20για%20την%20επιτυχία%20της %20κατασκήνωσης-τα%20στελέχη-1.pdf Εγώ και η ομάδα μου ή μάλλον η ομάδα μου και εγώ Προβληματισμός: • Η σχέση μου με τα άλλα μέλη της ομάδας.

• Βάζω μήπως το προσωπικό μου όφελος πάνω από τις επιδιώξεις και τα ιδανικά της ομάδας μου; • Ποια είναι η συμπεριφορά μου απέναντι στα πιο «αδύναμα» πρόσωπα της ομάδας; • Μήπως οι απαιτήσεις μου ξεπερνούν πολλές φορές τα «όρια» του Άλλου; • Αν είχα τη δυνατότητα ίσως και να έδιωχνα κάποιους από την ομάδα! Γιατί όμως; Ποια είναι τα κριτήρια μιας τέτοιας επιλογής; • Πώς συμπεριφέρομαι σε ένα καυγά μεταξύ δυο μελών της ομάδας; • Μπορείς να πεις τελικά τι είναι αυτό που φταίει και δημιουργούνται προβλήματα στην ομάδα; Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω την ομάδα; Βοηθώ την ομάδα όταν: • Αισθάνομαι υπεύθυνος, προσεκτικός και γενναιόδωρος για τους άλλους.

• Είμαι πάντα πρόθυμος να προσφέρω τις υπηρεσίες μου σε όποιον κι αν χρειαστεί, όποτε κι αν χρειαστεί.

• Τονώνω την αυτοπεποίθηση των άλλων, με πνεύμα συντροφικότητας, όταν χρειαστεί.

• Προσπαθώ να συμφιλιώσω τα πρόσωπα μετά από έναν καυγά.

• Ξέρω ότι χωρίς πειθαρχία φθάνω στην αταξία! Τηρώ τους κανόνες και σε σέβομαι τους Άλλους. Δεν ξεχνώ ποτέ ότι οι Άλλοι εκτιμούν το καλό παράδειγμά μου.

• Φέρομαι με ΑΓΑΠΗ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ σε όλους. Αυτές οι δύο αρετές είναι το μυστικό της επιτυχίας. ………………………………………………………………………………………………… Ο Αββάς Απολλώ, λέγουν πως είχε τόση αγάπη για τον πλησίον του, ώστε ουδέποτε στη ζωή του αρνήθηκε σε άνθρωπο βοήθεια ή οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη εξυπηρέτηση. Όταν οι αδελφοί ζητούσαν τη συνεργασία του, την προσέφερε ευχαρίστως, λέγοντας πάντα με χαμόγελο.

-Μαζί με τον Κύριον μου θα εργαστώ σήμερα για την ωφέλεια της ψυχής μου.

7

1. Σηκώνεται μισή ώρα πριν το εγερτήριο χωρίς κανένα θόρυβο.

2. Ο/η ομαδάρχις με όλα τα μέλη της ομάδας πρέπει να βρίσκεται μισή ώρα πριν τα γεύματα στην τραπεζαρία. Το πρωΐ ο/η ομαδάρχις ειδοποιεί το μάγειρα αν χρειαστεί.

3. Ο/η μόνος/η αρμόδιος/α για κάθε συνεννόηση με το μάγειρα είναι η ομαδάρχισσα. Τα παιδιά ρωτούν μόνο τον/την ομαδάρχη για ό,τι χρειαστεί και ΟΧΙ τον μάγειρα.

4. Ο/η ομαδάρχις υπενθυμίζει στα μέλη της ομάδας του/της να πλένουν τα χέρια τους, πριν από την έναρξη κάθε εργασίας.

5. Για καλή και συντονισμένη εργασία ο/η ομαδάρχης χωρίζει τα παιδιά σε ομάδες. Δεν μπαίνουν όλες στην κουζίνα, αλλά μόνο αυτές που ορίζει ο/ η ομαδάρχης.

6. Ο/η ομαδάρχης ενημερώνεται από τον/την υπαρχηγό για τις επιπλέον ή λιγότερες μερίδες, για το αρχηγείο και τις ομάδες, και φροντίζει αναλόγως.

7. Τα τραπέζια πρώτα σκουπίζονται με βρεγμένο βετέξ και έπειτα στρώνονται.

8. Μερικοί/ές κόβουν το ψωμί με προσοχή ελέγχεται το πάχος της φέτας) και το τοποθετούν στα τραπέζια.

9. Άλλοι/ες μεταφέρουν και τοποθετούν τα σερβίτσια με τη σειρά : κουτάλια, πιρούνια, μαχαίρια, κανάτες με νερό – πάντα σκεπασμένες κτλ.

10. Τελευταίο σερβίρεται το φαγητό (για να μην κρυώσει). Αν τυχόν υπάρξει καθυστέρηση, ο/η ομαδάρχης θα τακτοποιήσει το θέμα με την υπαρχηγό και το μάγειρα. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΟΜΑΔΟΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΩΪ Α. Τραπεζαρία. 1. Σκούπισμα με βετέξ των τραπεζιών 2. Τοποθέτηση στο: τραπέζι ομάδος : τραπέζι αρχηγείου: – πανεράκι ψωμιού – πανεράκι ψωμιού – ποτήρια πλαστικά – ποτήρια γυάλινα – μαχαίρια – μαχαίρια – 2 πιατάκια βούτυρο – 2 πιατάκια βούτυρο – 2 πιατάκια μαρμελάδα – 2 πιατάκια μαρμελάδα (με τα κουταλάκια τους) (με τα κουταλάκια τους) – χαρτοπετσέτες – χαρτοπετσέτες – 2 κανάτες γάλα ή τσάϊ – 1 κανάτα γάλα ή τσάϊ 3. Τακτοποίηση και σκούπισμα όλων των τραπεζιών μετά το πρωϊνό.

4. Η ομάδα αγάπης συμμετέχει στην πρωϊνή προσευχή. Β. Σημαιοστάσιο : Επιλέγονται δύο παιδιά για την έπαρση της σημαίας από την απογευματινή ομάδα αγάπης Γ. Τουαλέτες Ομαδαρχών : Καθαριότητα και χαρτί υγείας, στην ώρα τακτοποίησης των σκηνών ΜΕΣΗΜΕΡΙ Α. Τραπεζαρία. 1. Σκούπισμα με βετέξ των τραπεζιών 2. Τοποθέτηση στο: τραπέζι ομάδος : τραπέζι αρχηγείου: – πανεράκι ψωμιού – πανεράκι ψωμιού – ποτήρια πλαστικά – ποτήρια γυάλινα – μαχαίρια – μαχαίρια

– πηρούνια ή κουτάλια – πηρούνια ή κουτάλια – χαρτοπετσέτες – χαρτοπετσέτες – 2 κανάτες με νερό – 1 κανάτα με νερό γυάλινη – 2 πιατέλες σαλάτας – πιατάκια γυάλινα σαλάτας – 1 πιατέλα φρούτου – γυάλινα πιάτα φρούτου – πιάτα φαγητού – πιάτα φαγητού (περιποιημένα) Κατά τη διάρκεια του γεύματος κάποιο/α μέλος/η της ομάδας που ορίζει ο/η ομαδάρχης διακονεί τις υπόλοιπες ομάδες σε ό,τι χρειάζονται, σερβίτσια, ψωμί, κλπ. πάντα χωρίς θόρυβο.

Όλα τα μέλη της ομάδας να είναι πρόθυμοι/ες στις υπηρεσίες τους και στην εμφάνιση καθαροί/ές και περιποιημένοι/ες. Καλό θα είναι να υπάρχει κάποιο ενθύμιο φτιαγμένο από την ομάδα, στα τραπέζια του αρχηγείου και των ομάδων. Μετά την προσευχή ελέγχει την καθαριότητα των τραπεζιών ο ομαδάρχης μαζί με ομάδα του. Τακτοποίηση και σκούπισμα όλων των τραπεζιών μετά το φαγητό.

4. Σκούπισμα τραπεζαρίας. Σημείωση : Οι ομάδες αναλαμβάνουν καθήκοντα ομάδος αγάπης κατά σειρά και σύμφωνα με το πρόγραμμα που ανακοινώνει το αρχηγείο. Βράδυ Α. Τραπεζαρία. 1. Σκούπισμα με βετέξ των τραπεζιών 2. Τοποθέτηση στο: τραπέζι ομάδος : τραπέζι αρχηγείου: – πανεράκι ψωμιού – πανεράκι ψωμιού – ποτήρια πλαστικά – ποτήρια γυάλινα – μαχαίρια – μαχαίρια – πηρούνια ή κουτάλια – πηρούνια ή κουτάλια – χαρτοπετσέτες – χαρτοπετσέτες – 2 κανάτες με νερό – 1 κανάτα με νερό γυάλινη – 2 πιατέλες σαλάτας – πιατάκια γυάλινα σαλάτας – 1 πιατέλα φρούτου – γυάλινα πιάτα φρούτου – πιάτα φαγητού – πιάτα φαγητού (περιποιημένα) Κατά τη διάρκεια του γεύματος κάποιο/α μέλος/η της ομάδας που ορίζει ο/η ομαδάρχης διακονεί τις υπόλοιπες ομάδες σε ό,τι χρειάζονται, σερβίτσια, ψωμί, κλπ. πάντα χωρίς θόρυβο. Όλα τα μέλη της ομάδας να είναι πρόθυμοι/ες στις υπηρεσίες τους και στην εμφάνιση καθαροί/ές και περιποιημένοι/ες. Καλό θα είναι να υπάρχει κάποιο ενθύμιο φτιαγμένο από την ομάδα, στα τραπέζια του αρχηγείου και των ομάδων. Μετά την προσευχή ελέγχει την καθαριότητα των τραπεζιών ο ομαδάρχης μαζί με ομάδα του. Τακτοποίηση και σκούπισμα όλων των τραπεζιών μετά το φαγητό. Σημαιοστάσιο : Δύο παιδιά για την υποστολή της σημαίας. ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΟ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Στο χώρο ευθύνης περιλαμβάνεται και ο χώρος γύρω από την σκηνή μας και ο χώρος που μας όρισε το αρχηγείο για να διατηρούμε καθαρό και στολισμένο. Στους σιδερένιους κάδους απορριμμάτων του κατασκηνωτικού χώρου αφαιρούμε την μαύρη σακκούλα, όταν γεμίσει κατά τα 2/3, τη δένουμε και την πηγαίνουμε στους πλαστικούς κάδους έξω από τον κατασκηνωτικό χώρο και τη στερεώνουμε γύρω από το χείλος τους ή την κλείνουμε προσεκτικά και την αφήνουμε κοντά στους κάδους, όπου μας υποδείξουν εξ αρχής.

1. Σηκώνεται μισή ώρα πριν το εγερτήριο χωρίς κανένα θόρυβο.

2. Ο/η ομαδάρχις με όλα τα μέλη της ομάδας πρέπει να βρίσκεται μισή ώρα πριν τα γεύματα στην τραπεζαρία. Το πρωΐ ο/η ομαδάρχις ειδοποιεί το μάγειρα αν χρειαστεί.

3. Ο/η μόνος/η αρμόδιος/α για κάθε συνεννόηση με το μάγειρα είναι η ομαδάρχισσα. Τα παιδιά ρωτούν μόνο τον/την ομαδάρχη για ό,τι χρειαστεί και ΟΧΙ τον μάγειρα.

9

4. Ο/η ομαδάρχις υπενθυμίζει στα μέλη της ομάδας του/της να πλένουν τα χέρια τους, πριν από την έναρξη κάθε εργασίας.

5. Για καλή και συντονισμένη εργασία ο/η ομαδάρχης χωρίζει τα παιδιά σε ομάδες. Δεν μπαίνουν όλες στην κουζίνα, αλλά μόνο αυτές που ορίζει ο/ η ομαδάρχης.

6. Ο/η ομαδάρχης ενημερώνεται από τον/την υπαρχηγό για τις επιπλέον ή λιγότερες μερίδες, για το αρχηγείο και τις ομάδες, και φροντίζει αναλόγως.

7. Τα τραπέζια πρώτα σκουπίζονται με βρεγμένο βετέξ και έπειτα στρώνονται.

8. Μερικοί/ές κόβουν το ψωμί με προσοχή ελέγχεται το πάχος της φέτας) και το τοποθετούν στα τραπέζια.

9. Άλλοι/ες μεταφέρουν και τοποθετούν τα σερβίτσια με τη σειρά : κουτάλια, πιρούνια, μαχαίρια, κανάτες με νερό – πάντα σκεπασμένες κτλ.

10. Τελευταίο σερβίρεται το φαγητό (για να μην κρυώσει). Αν τυχόν υπάρξει καθυστέρηση, ο/η ομαδάρχης θα τακτοποιήσει το θέμα με την υπαρχηγό και το μάγειρα. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΟΜΑΔΟΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΩΪ Α. Τραπεζαρία. 1. Σκούπισμα με βετέξ των τραπεζιών 2. Τοποθέτηση στο: τραπέζι ομάδος : τραπέζι αρχηγείου: – πανεράκι ψωμιού – πανεράκι ψωμιού – ποτήρια πλαστικά – ποτήρια γυάλινα – μαχαίρια – μαχαίρια – 2 πιατάκια βούτυρο – 2 πιατάκια βούτυρο – 2 πιατάκια μαρμελάδα – 2 πιατάκια μαρμελάδα (με τα κουταλάκια τους) (με τα κουταλάκια τους) – χαρτοπετσέτες – χαρτοπετσέτες – 2 κανάτες γάλα ή τσάϊ – 1 κανάτα γάλα ή τσάϊ 3. Τακτοποίηση και σκούπισμα όλων των τραπεζιών μετά το πρωϊνό.

4. Η ομάδα αγάπης συμμετέχει στην πρωϊνή προσευχή. Β. Σημαιοστάσιο : Επιλέγονται δύο παιδιά για την έπαρση της σημαίας από την απογευματινή ομάδα αγάπης Γ. Τουαλέτες Ομαδαρχών : Καθαριότητα και χαρτί υγείας, στην ώρα τακτοποίησης των σκηνών ΜΕΣΗΜΕΡΙ Α. Τραπεζαρία. 1. Σκούπισμα με βετέξ των τραπεζιών 2. Τοποθέτηση στο: τραπέζι ομάδος : τραπέζι αρχηγείου: – πανεράκι ψωμιού – πανεράκι ψωμιού – ποτήρια πλαστικά – ποτήρια γυάλινα – μαχαίρια – μαχαίρια – πηρούνια ή κουτάλια – πηρούνια ή κουτάλια – χαρτοπετσέτες – χαρτοπετσέτες – 2 κανάτες με νερό – 1 κανάτα με νερό γυάλινη – 2 πιατέλες σαλάτας – πιατάκια γυάλινα σαλάτας – 1 πιατέλα φρούτου – γυάλινα πιάτα φρούτου – πιάτα φαγητού – πιάτα φαγητού (περιποιημένα) Κατά τη διάρκεια του γεύματος κάποιο/α μέλος/η της ομάδας που ορίζει ο/η ομαδάρχης διακονεί τις υπόλοιπες ομάδες σε ό,τι χρειάζονται, σερβίτσια, ψωμί, κλπ. πάντα χωρίς θόρυβο. Όλα τα μέλη της ομάδας να είναι πρόθυμοι/ες στις υπηρεσίες τους και στην εμφάνιση καθαροί/ές και περιποιημένοι/ες. Καλό θα είναι να υπάρχει κάποιο ενθύμιο φτιαγμένο από την ομάδα, στα τραπέζια του αρχηγείου και των ομάδων. Μετά την προσευχή ελέγχει την καθαριότητα των τραπεζιών ο ομαδάρχης μαζί με ομάδα του. Τακτοποίηση και σκούπισμα όλων των τραπεζιών μετά το φαγητό.

4. Σκούπισμα τραπεζαρίας. Σημείωση : Οι ομάδες αναλαμβάνουν καθήκοντα ομάδος αγάπης κατά σειρά και σύμφωνα με το πρόγραμμα που ανακοινώνει το αρχηγείο. Βράδυ

Α. Τραπεζαρία. 1. Σκούπισμα με βετέξ των τραπεζιών 2. Τοποθέτηση στο: τραπέζι ομάδος : τραπέζι αρχηγείου: – πανεράκι ψωμιού – πανεράκι ψωμιού – ποτήρια πλαστικά – ποτήρια γυάλινα – μαχαίρια – μαχαίρια – πηρούνια ή κουτάλια – πηρούνια ή κουτάλια – χαρτοπετσέτες – χαρτοπετσέτες – 2 κανάτες με νερό – 1 κανάτα με νερό γυάλινη – 2 πιατέλες σαλάτας – πιατάκια γυάλινα σαλάτας – 1 πιατέλα φρούτου – γυάλινα πιάτα φρούτου – πιάτα φαγητού – πιάτα φαγητού (περιποιημένα) Κατά τη διάρκεια του γεύματος κάποιο/α μέλος/η της ομάδας που ορίζει ο/η ομαδάρχης διακονεί τις υπόλοιπες ομάδες σε ό,τι χρειάζονται, σερβίτσια, ψωμί, κλπ. πάντα χωρίς θόρυβο. Όλα τα μέλη της ομάδας να είναι πρόθυμοι/ες στις υπηρεσίες τους και στην εμφάνιση καθαροί/ές και περιποιημένοι/ες. Καλό θα είναι να υπάρχει κάποιο ενθύμιο φτιαγμένο από την ομάδα, στα τραπέζια του αρχηγείου και των ομάδων. Μετά την προσευχή ελέγχει την καθαριότητα των τραπεζιών ο ομαδάρχης μαζί με ομάδα του. Τακτοποίηση και σκούπισμα όλων των τραπεζιών μετά το φαγητό. Σημαιοστάσιο : Δύο παιδιά για την υποστολή της σημαίας. ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΟ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Στο χώρο ευθύνης περιλαμβάνεται και ο χώρος γύρω από την σκηνή μας και ο χώρος που μας όρισε το αρχηγείο για να διατηρούμε καθαρό και στολισμένο. Στους σιδερένιους κάδους απορριμμάτων του κατασκηνωτικού χώρου αφαιρούμε την μαύρη σακκούλα, όταν γεμίσει κατά τα 2/3, τη δένουμε και την πηγαίνουμε στους πλαστικούς κάδους έξω από τον κατασκηνωτικό χώρο και τη στερεώνουμε γύρω από το χείλος τους ή την κλείνουμε προσεκτικά και την αφήνουμε κοντά στους κάδους, όπου μας υποδείξουν εξ αρχής.

Στα καλαθάκια των w.c και των σκηνών μας τοποθετούμε απαραιτήτως σακκούλα. Πριν γεμίσει τη δένουμε και την πηγαίνουμε στους κάδους που θα μας υποδείξουν εξ αρχής. Τοποθετούμε καινούρια σακκούλα στα καλαθάκια. Δεν καθαρίζουμε συνεχώς τις τουαλέτες παρά μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Κάθε τουαλέτα και ντουζιέρα εξυπηρετεί τρεις ομάδες, επομένως είναι αρκετή η φροντίδα δύο παιδιών κάθε ομάδας που θα συνενοηθούν από κοινού να φροντίζουν με τη σειρά, πρωΐ, μεσημέρι, βράδυ τις τουαλέτες και ντουζιέρες τους και τις σκηνές και χώρους ευθύνης τους. Τα είδη καθαριότητας, σκούπες φαράσια κουβάδες κ.α. τα βρίσκουμε στο χώρο της κουζίνας, πίσω. Πηγαίνουν μόνο όσοι όρισε ο/η ομαδάρχης μαζί με το βοηθό ομαδάρχη και τα παίρνουν. Ποτέ μόνοι τους. Αν τα χάσουμε ή τα καταστρέψουμε δεν μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε εύκολα γι αυτό χρειάζεται να τα προσέχουμε. Ο κουβάς να είναι πάντα καθαρός. Δεν κάνουμε καμμία αλλαγή στην χωροθέτηση ούτε βάφουμε χωρίς την άδεια του αρχηγείου. Στα καλαθάκια των w.c και των σκηνών μας τοποθετούμε απαραιτήτως σακκούλα. Πριν γεμίσει τη δένουμε και την πηγαίνουμε στους κάδους που θα μας υποδείξουν εξ αρχής. Τοποθετούμε καινούρια σακκούλα στα καλαθάκια. Δεν καθαρίζουμε συνεχώς τις τουαλέτες παρά μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Κάθε τουαλέτα και ντουζιέρα εξυπηρετεί τρεις ομάδες, επομένως είναι αρκετή η φροντίδα δύο παιδιών κάθε ομάδας που θα συνενοηθούν από κοινού να φροντίζουν με τη σειρά, πρωΐ, μεσημέρι, βράδυ τις τουαλέτες και ντουζιέρες τους και τις σκηνές και χώρους ευθύνης τους. Τα είδη καθαριότητας, σκούπες φαράσια κουβάδες κ.α. τα βρίσκουμε στο χώρο της κουζίνας, πίσω. Πηγαίνουν μόνο όσοι όρισε ο/η ομαδάρχης μαζί με το βοηθό ομαδάρχη και τα παίρνουν. Ποτέ μόνοι τους. Αν τα χάσουμε ή τα καταστρέψουμε δεν μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε εύκολα γι αυτό χρειάζεται να τα προσέχουμε. Ο κουβάς να είναι πάντα καθαρός.

11

Δεν κάνουμε καμμία αλλαγή στην χωροθέτηση ούτε βάφουμε χωρίς την άδεια του αρχηγείου. Για οποιοδήποτε πρόβλημα που αφορά τους χώρους ευθύνης και την καθαριότητα συννενοούμαστε με το αρχηγείο και την υπαρχηγό. Μπορούμε να στολίσουμε το χώρο ευθύνης μας κατόπιν συννενοήσεως με το αρχηγείο και την υπαρχηγό.

13

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΡΓΟΥΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ, ΙΟΥΛΙΟΣ 2013, ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑΣ ΗΜ/ΝΙΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 02/07/2016

ΩΡΑ

07.30 08.00 08.30

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΓΟΡΙΩΝ

09.15 10.00

ΑΦΙΞΗ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ Γυμνασίου Λυκείου -

10.30 11.15

ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΜΑΔΩΝ

12.00 12.30

Προετοιμασία γεύματος

13.00

ΓΕΥΜΑ -10ΛΕΠΤΟ ΗΣΥΧΙΑΣ - ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

14.30

Μεσημεριανή Ανάπαυση

16.30

Εγερτήριο

17.00

Απογευματινό - Ονοματοδοσία Κατασκήνωσης και Ομάδων

17.30

Α. Ομιλία αρχηγού για όνομα Κατασκήνωσης – Εξήγηση - Σύνθημα Β) Παιχνίδι «κυνήγι θησαυρού» για τις ομάδες – σε μια εικόνα σχετική με την ομάδα τους, πίσω ζωγραφίζουμε τα γράμματα ή συλλαβές της ομάδας. Τα παιδιά βρίσκουν τις εικόνες και τις πηγαίνουν σε ανάλογα δέντρα όπου έχουν κρεμαστεί κιβώτια. Μετά συναρμολογούν την εικόνα και βρίσκουν γυρίζοντας τα κομμάτια το όνομα της ομάδας τους. Παρουσίαση ομάδων - Να μοιραστούν οι σημαίες τους Γ) Κέρασμα και γνωριμία μελών των ομάδων

18.00

Τχ/μος, Εκλογές Ταχυδρόμου, βοηθών του, εξήγηση λειτουργίας θεσμού, ανάρρησή του με σάκκο Βιβλιοθήκη, κάθε μεσημέρι μετά το γεύμα, (τετράδιο βιβλίων) Εφημερίδα – σύσταση θεσμού, εξήγηση λειτουργίας τους κα Θεμελίνα Έκθεση βιβλίων με θέμα την εξωτερική ιεραποστολή, περιοδικά και φυλλάδια

18.30

Ελεύθερη ώρα

19.15

Παιχνίδια, πρωταθλήματα

20.00

Υποστολή Σημαίας – Προετοιμασία Δείπνου

20.30

ΠΑΙΧΝΙΔΙ – ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ Ή ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ

21.45

Ατομική Καθαριότητα

22.10

Βραδυνή Προσευχή

23.00

Σιωπητήριο

ΗΜ/ΝΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ 03/7/16

ΩΡΑ

07.30

Εγερτήριο - Ατομική Καθαριότητα

08.00

Προσευχή-Συναξάρι - Έπαρση

08.30

Θεία Λειτουργία - Πρωϊνό

09.15 10.00

Ελεύθερη ώρα – Πόλεμος με νεροπίστολα - Παιχνίδια πισίνας

10.30 11.15

Πρωτάθλημα Μήλα

12.00 12.30

Προετοιμασία γεύματος

13.00

Γεύμα –Πεντάλεπτα σιωπής –ψυχαγωγία

14.30

Μεσημεριανή Ανάπαυση

16.30

Εγερτήριο

17.00

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΕΣ ΠΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

17.30

ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ

18.00

Ταχυδρόμος, Βιβλιοθήκη, Εφημερίδα

18.30

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ – ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ (ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ), ΣΚΕΤΣ ΨΥΧ/ΓΙΑ – ΩΡΑ ΟΜΑΔΑΣ : ΘΕΜΑ : ΠΩΣ ΝΑ ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΕΣ

15

19.15

Παιχνίδια - ετοιμασία για επίσημη επιθεώρηση

20.00

Υποστολή Σημαίας

Προετοιμασία Δείπνου 20.30

Δείπνο –-Ψυχ/γία ΠΑΙΧΝΙΔΙ – ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ Ή ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ – ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ;

21.45

Ατομική Καθαριότητα

22.10

Βραδυνή Προσευχή – πορεία στο σταυρό με τραγούδι - ύμνο

23.00

Σιωπητήριο

ΗΜ/ΝΙΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ 04/7/16

ΩΡΑ

07.30

Εγερτήριο - Ατομική Καθαριότητα

08.00

Προσευχή-Συναξάρι - Έπαρση

08.30

Πρωϊνό

09.15 10.00

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ, ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΚΗΝΩΝ, ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΒΟΛΕΫ

10.30 11.15 12.00 12.30

Προετοιμασία γεύματος

13.00

Γεύμα –Πεντάλεπτα σιωπής – ψυχαγωγία –

14.30

Μεσημεριανή Ανάπαυση - ετοιμασία για επίσημη επιθεώρηση

16.30

Εγερτήριο

17.00

Απογευματινό –

17.30

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΟΥΧΟΙ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ

18.00 18.30

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ- ΕΚΘΕΣΗ ΕΡΓΩΝ

19.15

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

19.30 20.00

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ – ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΡΑΥΓΕΣ, ΣΚΕΤΣ ΨΥΧ/ΓΙΑ Υποστολή Σημαίας –βραβείο καλύτερης ομάδας; Προετοιμασία Δείπνου

20.30

Δείπνο – Πεντάλεπτα σιωπής - Ψυχαχωγία ΠΑΙΧΝΙΔΙ – ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ Ή ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ

21.45

Ατομική Καθαριότητα

22.10

Βραδινή Προσευχή

23.00

17

Σιωπητήριο -

ΣΙΩΠΗΤΗΡΙΟ

ΗΜ/ΝΙΑ

ΤΡΙΤΗ 05/7/16

ΩΡΑ

07.30

Εγερτήριο - Ατομική Καθαριότητα

08.00

Προσευχή-Συναξάρι - Έπαρση

08.30

Πρωϊνό

09.15

Ετοιμασία για επίσημη επιθ)ση,

10.00

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

10.30

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΑΘ’ΟΜΑΔΕΣ

11.15

ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΠΙΣΗΜΗ – ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ-ΑΠΛΟΣ ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ-ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ-ΧΩΡΟΙ ΕΥΘΥΝΗΣ

12.00 12.30

Προετοιμασία γεύματος

13.00

Γεύμα ψυχαγωγία

14.30

Μεσημεριανή Ανάπαυση

16.30

Εγερτήριο

17.00

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΓΡΗΓΟΡΟ – ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΑΖΑΡΙΟΥ- ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΔΡΩΜΕΝΩΝ ΓΙΑ

17.30

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ – παρουσίαση με παρέλαση. Κάθε ομάδα θα έχει κάτι χαρακτηριστικό από τη χώρα ιεραποστολής ή τη χώρα προσφοράς της αρχόντισσας που έχει το όνομά της που θα κρατά ή θα είναι ντυμένα τα μέλη της με εμβατήριο ή τραγούδι βυζαντινό, στα κακοτράχαλα;

18.00 18.30

ΣΤΗΣΙΜΟ ΠΑΖΑΡΙΟΥ – ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΟΡΤΗΣ ΓΙΑ

19.15

ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ (ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ)

20.00

Υποστολή Σημαίας Προετοιμασία Δείπνου

20.30

ΠΑΙΧΝΙΔΙ – ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ Ή ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ - ΒΡΑΒΕΙΑ ΑΠΟ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΒΡΑΔΥΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΡΙΚΟΙΛΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟ

21.45

Ατομική Καθαριότητα

22.10

Βραδυνή Προσευχή

23.00

Σιωπητήριο – Καντάδα (;)

ΗΜ/ΝΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 06/7/13

ΩΡΑ

07.30

Εγερτήριο - Ατομική Καθαριότητα

08.00

Προσευχή-Συναξάρι - Έπαρση

08.30

ΠΡΩΪΝΟ

09.15 10.00

ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΟΥ-ΑΡΤΟΥ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ

10.30 11.15 12.00

ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ- ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ-ΜΠΑΝΙΟ- ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΡΩΣΙΜΟ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΣ

12.30

Προετοιμασία γεύματος

13.00

Γεύμα – ψυχαγωγία

14.30

Μεσημεριανή Ανάπαυση

16.30

Εγερτήριο

17.00 17.30

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΓΟΥ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

18.00

Ή ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ – ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΠΑΣΚΕΤ

18.30

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ – ετοιμασία

19.15

ΣΚΕΤ για βραδυνή ΨΥΧ/ΓΙΑ

20.00

Υποστολή Σημαίας Προετοιμασία Δείπνου

20.30

Δείπνο – Πεντάλεπτα σιωπής - Ψυχαχωγία – Παρουσίαση του ποιήματος του Κανόνος της Θείας Μεταλήψεως ως θεατρικό δρώμενο και κείμενα της Θείας Λειτουργίας

19

21.45

Ατομική Καθαριότητα

22.10

ΣΙΩΠΗΤΗΡΙΟ- ΩΡΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ

23.00

Σιωπητήριο- Καντάδα;

ΗΜ/ΝΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 07/7/16

ΩΡΑ

07.30 08.00

ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ - ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΘΕΊΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ, ΕΠΑΡΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ, ΠΡΩΪΝΌ, ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

08.30 09.15 10.00 10.30

Καθαριότητα του Χώρου

11.15 12.00 12.30

Αναχώρηση κοριτσιών Γυμνασίου - Λυκείου

13.00

Άφιξη Κοριτσιών Δημοτικού

14.30 16.30 17.00 17.30 18.00 18.30 19.15 20.00 20.30 21.45 22.10 23.00

21

του Θάνου Δασκαλοθανάση Η Άννα Πορφυρογέννητη (στα ρωσικά Анна Византийская, Άννα η Βυζαντινή) (13 Μαρτίου 963 – 1011) υπήρξε σύζυγος του Μεγάλου Πρίγκηπα του Κιέβου Βλαδίμηρου Α. Η Άννα ήταν κόρη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ρωμανού Β´ και της αυτοκράτειρας Θεοφανώς. Ήταν επίσης αδελφή του αυτοκράτορα Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου και του Κωνσταντίνου Η´. Η Άννα ήταν «πορφυρογέννητη», δηλαδή νόμιμη κόρη αυτοκράτορα που είχε γεννηθεί στο ειδικό πορφυρό δωμάτιο του βυζαντινού αυτοκρατορικού παλατιού. Το χέρι της Άννας θεωρήθηκε τόσο μεγάλο έπαθλο που ο Βλαδίμηρος έγινε χριστιανός μόνο και μόνο για να την παντρευτεί. Ποτέ προηγουμένως μια πορφυρογέννητη δεν είχε παντρευτεί ένα βάρβαρο, μάλιστα ακόμη και προτάσεις γάμου από Φράγκους και Γερμανούς πρίγκιπες είχαν κατηγορηματικά απορριφθεί. Ούτε η Άννα επιθυμούσε αυτό το γάμο και έδειξε μεγάλη δυσφορία στο ταξίδι της από την Κωνσταντινούπολη προς τη Χερσώνα, όταν πήγε για την τελετή του γάμου που ακολούθησε τη βάπτιση του Βλαδίμηρου. Προφανώς τον επέβαλαν οι πολιτικοί λόγοι της σύναψης στενότερων σχέσεων μεταξύ του Βυζαντίου και της Ρωσίας. Το έτος 988 ο Βλαντίμιρ, ο Μέγας Πρίγκιπας του Κιέβου ήξερε με ποια αποστολή ερχόταν η πρεσβεία του Βασιλείου Β΄ στα μέρη τους. Ήξερε ότι ο στρατηγός Βάρδας Φωκάς, ένας γαιοκτήμονας από τους δυνατούς των μικρασιατικών περιοχών πολιορκούσε την Κωνσταντινούπολη διεκδικώντας τον θρόνο. Αν λοιπόν ο Βασίλειος του ζητούσε να του δώσει άντρες για βοήθεια θα το έκανε, όμως με ένα αντάλλαγμα, διότι δεν δεχόταν να τους θεωρούν οι Βυζαντινοί βαρβάρους και κατώτερούς τους. Ήθελε ο Βασίλειος να του δώσει για γυναίκα του την αδερφή του, την Άννα. O γάμος με την πορφυρογέννητη πριγκίπισσα θα του προσέδιδε κύρος και αίγλη. Ο Βασίλειος αρχικά δεν ήθελε να δώσει μια πορφυρογέννητη κόρη σε ένα βάρβαρο, αλλά ήξερε ότι όλες οι κόρες βασιλιάδων και πριγκίπων ανατρέφονται με την ιδέα, ότι οφείλουν να παντρευτούν σύμφωνα με τα συμφέροντα της χώρας τους. Στη εμφύλια βυζαντινή διαμάχη ο Φωκάς σκοτώθηκε και οι επαναστάτες ηττήθηκαν. Ο Βασίλειος ήξερε καλά ότι το όφειλε στις ενισχύσεις που του πρόσφερε ο πρίγκιπας Βλαντίμιρ. Ο ίδιος όμως ο Βασίλειος δεν τήρησε από τη μεριά του τη συμφωνία. Έτσι ο Βλαντίμιρ έχασε την υπομονή του και έστειλε συγχρόνως το στρατό και το στόλο να πολιορκήσουν τη Χερσώνα, το οχυρό λιμάνι της Κριμαίας που ανήκε στο Βυζάντιο και είχε ιδρυθεί από Έλληνες στην αρχαιότητα. Το σχέδιο του δεν είχε επιτυχία, οπότε η λύση, που του πρότεινε ο ίδιος ο επίσκοπος της πόλης ο Αναστάσιος, ήταν να κόψει το νερό που τροφοδοτούσε την πόλη. Ο λαός φυσικά δεν άντεξε μέσα στο καλοκαίρι χωρίς νερό. Στη συνέχεια ο Βλαντίμιρ μήνυσε στον Βασίλειο, ότι είχε καταλάβει τη Χερσώνα και ότι, αν δεν βιαζόταν να του στείλει την αδερφή του, θα έπαιρνε και την Κωνσταντινούπολη. <<Μετά παρέλευση ενός έτους, κατά το έτος 6496 (988) ο Βλαδίμηρος εκστράτευσε με τους στρατιώτες του κατά της Χερσώνας, μιας ελληνικής πόλης. Οι κάτοικοι της Χερσώνας οχυρώθηκαν μέσα στην πόλη, ενώ ο Βλαδίμηρος παρατάχθηκε στο λιμάνι, σε απόσταση βολής τόξου από αυτή […]. Οι Ρώσοι απέκοψαν τη ροή του νερού και οι Χερσωνίτες δεν άντεξαν τη δίψα και παραδόθηκαν. Ο Βλαδίμηρος και η συνοδεία (druzina) του εισήλθαν στην πόλη. Ο Βλαδίμηρος έστειλε τότε απεσταλμένους στους αυτοκράτορες Βασίλειο και Κωνσταντίνο με το ακόλουθο μήνυμα:

«Κοιτάξτε, πήρα την περίφημη πόλη σας. Πληροφορούμαι όμως ότι έχετε μια ανύπαντρη αδελφή. Αν δεν μου τη δώσετε για γυναίκα, θα κάνω στην Κωνσταντινούπολη ό,τι έκανα και σ’ αυτή εδώ την πόλη». Όταν οι δύο αυτοκράτορες άκουσαν το μήνυμα, κυριεύτηκαν από θλίψη και έστειλαν πρεσβεία με το ακόλουθο μήνυμα: «Δεν ταιριάζει στους Χριστιανούς να παντρεύουν τις κόρες τους με εθνικούς. Αν βαπτιστείς, θα εξασφαλίσεις αυτό το πλεονέκτημα. Θα δεχτείς τη Βασιλεία των Ουρανών και θα έχεις κοινή με εμάς πίστη.» […] Ο Βλαδίμηρος συγκατατέθηκε και αποφάσισε να βαπτιστεί. Ο επίσκοπος Χερσώνας μαζί με τους ιερείς της αδελφής του αυτοκράτορα βάπτισε τον Βλαδίμηρο, αφού τον κατήχησε στο Χριστιανισμό>>. Λαυρεντιανό Χρονικό, γερμ. μετ. Jo. Bujnoch (Slavische Geschichtsschreiber 1), Γκρατς-Βιέννη-Κολονία 1958, Ο Βασίλειος, μην έχοντας άλλη επιλογή, μίλησε στην Άννα για το τι επρόκειτο να συμβεί. Μόλις της το ανακοίνωσε, έμεινε άναυδη, ενώ το πρόσωπό της γέμισε από δάκρυα. Δεν μπορούσε ναπιστέψει ότι θα γινόταν άλλη μία από τις γυναίκες ενός βάρβαρου ειδωλολάτρη και ότι θα πήγαινε σε μία ξένη χώρα. Ο αδερφός της Κωνσταντίνος για να την καθησυχάσει, της είπε πως ο Βλαντίμιρ θα γινόταν χριστιανός, ενώ η Ρωσία θα γινόταν ορθόδοξη. Όλο αυτό το αχανές κράτος θα ακολουθούσε το θρήσκευμά τους και θα γινόταν σύμμαχός τους. Παρά τις διαβεβαιώσεις του Βασιλείου, η Άννα ξεκίνησε κλαίγοντας για τη Χερσώνα. Όταν αντίκρισε τον Βλαντίμιρ, βρέθηκε προ εκπλήξεως αφού ήταν πολύ πιο όμορφος απ’ ό,τι περίμενε. Ο Βλαντίμιρ βαφτίστηκε Βασίλειος προς τιμήν του αγίου στον οποίο ήταν αφιερωμένη η εκκλησία όπου βαφτιζόταν, καθώς και προς τιμήν του κουνιάδου του, του αυτοκράτορα. Ο Βλαντίμιρ μόλις είδε την Άννα την ερωτεύτηκε. Ακολούθησε ο γάμος τους, ενώ τα γλέντια που έκανε ο ρωσικός λαός τα θυμάται ακόμα. Από το γάμο της με το Μεγάλο πρίγκηπα Βλαδίμηρο, η Άννα πήρε τον επίσημο τίτλο της Μεγάλης πριγκίπισσας του Κιέβου, αλλά στην πράξη, όλοι την αποκαλούσαν "βασίλισσα" ή "τσαρίνα", αφού ήταν μέλος του βυζαντινού αυτοκρατορικού οίκου. Η Άννα συμμετείχε ενεργά στον εκχριστιανισμό των Ρώσων: διατέλεσε θρησκευτικός σύμβουλος του Βλαδίμηρου και ίδρυσε πολλά μοναστήρια και εκκλησίες. Μερικοί μελετητές πιθανολογούν πως χάρισε τρία παιδιά στον Βλαδίμηρο, ο οποίος ήταν διαβόητος για τον έκλυτο βίο του. Μετά τη γαμήλια τελετή η Χερσώνα παραχωρήθηκε και πάλι στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και οι ιερείς της πόλης συνόδεψαν τον Βλαντίμιρ και την νέα μεγάλη πριγκίπισσα των Ρως στο Κίεβο, όπου το Πάνθεον κατεδαφίστηκε, το ξόανο του Περούν αποκαθηλώθηκε και ρίχτηκε στον Δνείπερο και άρχισε ο εκχριστιανισμός των Ρως. Εννοείται πως η διαδικασία αυτή χρειάστηκε δεκαετίες ολόκληρες, κατά τη διάρκεια των οποίων υπήρχαν περίοδοι επιστροφής στην παλαιά παγανιστική θρησκεία Ο Βλαντίμιρ με τις προσπάθειές του έκανε τη Ρωσία πολύ ισχυρή. Από τότε που παντρεύτηκε την Άννα έγινε άλλος άνθρωπος. Ακολούθησε κατά λέξη το δίδαγμα του Χριστού. Έγινε ελεήμων, σε σημείο να ανοίξει τις πόρτες του παλατιού του και να μοιράζει τα υπάρχοντά του σε φτωχούς, μα και σε αλήτες. Κατήργησε επίσης τη θανατική ποινή. Σε όλα αυτά έπαιξε σημαντικό ρόλο και η Άννα, την οποία αγάπησε τόσο πολύ, ώστε ζήτησε νατονθάψουνδίπλατη Η Άννα στάθηκε τυχερή που έζησε δίπλα σε έναν άντρα που την αγάπησε τόσο. Τυχερή στάθηκε επίσης επειδή πέθανε πριν από τον Βλαντίμιρ και δεν έζησε τον πόνο για το χαμό των δύο γιών της, που δολοφονήθηκαν κατόπιν διαταγής του Σβιατοπόλκ, του θετού γιου του άντρα της, τον οποίο ο λαός είπε Καταραμένο. Οι δυο γιοι της Άννας ανακηρύχτηκαν από τη ρωσική εκκλησία Άγιοι και έγιναν από τους πιο δημοφιλείς αγίους του ρωσικού λαού.

Η Άφιξη της Βυζαντινής Άννας στους Ρως Είχε αχνοφανεί στο ορίζοντα η Χερσώνα (Κριμαία), όταν ο πρωτοκάραβος έστειλε σπαθάριο να ειδοποιήσει την Άννα ότι στόλος ολόκληρος από μικρά πλεούμενα των Ρως ερχόταν να την προϋπαντήσει. Ντύθηκε η Άννα, φόρεσε το βαρύ χρυσοκέντητο φόρεμά της και με όλη την ακολουθία της ανέβηκε πάνω στο ξυλόκαστρο (του πλοίου). Χρύσισε, λαμπύρισε, γέμισε ασήμια και πολύτιμες πέτρες το κατάστρωμα, καθώς η ακολουθία της, κατεπάνω, τουρμάρχες, ιερωμένοι και πατρικίες, πήραν την σειρά τους. Η Άννα ήταν σοβαρή και αμίλητη, όπως πάντα. Κοιτούσε εμπρός την Χερσώνα, χωρίς να την βλέπει. Ο νους της ήταν αλλού: στη Βασιλεύουσα, στο Ιερό Παλάτιο. Δεν είδε τα μικρά πλεούμενα που, στολισμένα με πολύχρωμα φλάμπουρα, έρχονταν, σε δύο γραμμές, να ενωθούνε με το δρόμωνα και τα χελάνδια που μας ακολουθούσαν. Δεν είδε, ούτε άκουσε τις άναρθρες κραυγές που μπήξανε τα τσούρμα των Ρως, όταν ζύγωσαν το καράβι μας. Και φώναζαν οι Ρως, και χτυπούσαν κύμβαλα, και φυσούσαν σε βούκινα και σε σάλπιγγες, και ούρλιαζαν, και κουνούσαν τα χέρια τους, τα όπλα τους, κι ανέμιζαν πολύχρωμα υφάσματα. Βάρβαρος λαός, βάρβαρα τα έθιμά τους… Πού η σοβαρότητα, πού το αυστηρό τυπικό της Αυλής του Βυζαντίου… Κοιτούσα συνεπαρμένη τα πλεούμενα, τους Ρως με τα παράξενα ρούχα, τα φλάμπουρά τους, όταν μέσα από τα καράβια τους ξεχώρισα ένα, γιατί

23

ήταν το μεγαλύτερο και το ψηλότερο, γιατί τα κουπιά του ήταν βαμμένα κόκκινα ζωηρά, γιατί χρύσιζαν στις άκρες τους. Ερχόταν γραμμή απάνω μας. (…) -Ο μέγας δούκας, ο Βλαδίμηρος, έκανε ψιθυριστά ο πρωτοκάραβος, και γυρίζοντας στον δρουγγάριο που στεκότανε κοντά του έδωσε τις διαταγές του. (…) Το καράβι των Ρως ζύγωσε, κόλλησε πάνω στο δικό μας και, από την σκάλα που του έριξε το τσούρμο μας, ανέβηκε αργά αργά πάνω στο κατάστρωμα ο Βλαδίμηρος, ενώ οι σαλπιγκτές μας του απόδιναν χαιρετισμό. Ήταν ψηλός, γύρω στα σαράντα, ομορφοκαμωμένος. Προχώρησε αργά αργά ανοιγοκλείνοντας συνέχεια τα μάτια του, σαν να μην έβλεπε καλά. (…) ενώ τον προσκυνούσαμε, πλησίασε την Άννα, που στεκόταν ακίνητη, ψυχρή και άφωνη, σαν άγαλμα. Δεν την φίλησε ούτε την πήρε στην αγκαλιά του. Υποκλίθηκε μόνο άχαρα μπροστά της, σαν να μην ήτανε συνηθισμένος σε αυτά τα πράγματα, και με βαριά φωνή τής είπε ελληνικά, σαν να αποστήθιζε το μάθημά του: -Καλώς ήρθες στην χώρα μου. Στην χώρα σου. (…) Λύθηκαν τα γόνατά μου σαν αντίκρισα το Κίεβο. Δεν ήταν πόλη ετούτη… Ήταν χωριό. Ένα μακρύ χωριό από καλύβες λάσπινες, που απλωνότανε ζερβά και δεξιά από το ποτάμι, Βορυσθένης, το όνομά του, από αρχοντικά που μόνο αρχοντικά δεν ήτανε. Φθάσαμε στο ανάκτορο του Βλαδίμηρου, κατεβήκαμε από τις άμαξες. Ένα σπίτι κοινό ήταν το ανάκτορό του, που ούτε ένας έμπορος στην Βασιλεύουσα δεν θα καταδεχότανε. Όχι πως ήτανε μικρό. Ήταν όμως τόσο κακόγουστο, τόσο απεριποίητο, τόσο χωρίς στολίδια, τόσο βρώμικο στο κάτω μέρος, όπου ήταν οι στάβλοι, που σου ερχότανε λιγοθυμιά. (…) Βαφτίστηκε ο Βλαδίμηρος στην Εκκλησιά του Αγίου Βασιλείου, μπροστά στους συναγμένους πρωτάρχοντες τις χώρας του -«Βογιάρους» τους λένε στην Ρωσία- και το σπίτι του Θεού αντήχησε από την Θεία Ψαλμωδία. Βαφτίστηκε ο Βλαδίμηρος και μαζί με αυτόν και εκατό ακόμα άρχοντές του.

Από το βιβλίο του Κ.Κυριαζή, «Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος».

Ο Αγιος Αρχιεπίσκοπος Λουκάς ο Ιατρός, κατά κόσμον Βαλεντιν του Φέλιξ Βόϊνο-Γιασενέτσκι, γεννήθηκε στις 14/27 Απριλίου 1877 στο Κερτς της χερσονήσου της Κριμαίας.Ο Βίος και οι Ομιλίες του Αγίου Λουκά απευθύνονται σε θνητά όντα που αναζητούν την χαμένη, αθάνατη θεική τους ταυτότητα.Ο Αγιος Αρχιεπίσκοπος Λουκάς ( Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι ) , έζησε στήν χειρότερη περίοδο της νεώτερης Ευρωπαϊκής ιστορίας, μέσα σε ένα καθεστώς εχθρικό προς κάθε θρησκεία αλλά και ελευθερία. Έζησε και πάλεψε σαν Ιατρός και απλός πολίτης σε 2 παγκόσμιους πολέμους και δεκάδες κινήματα η επαναστάσεις. ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΑΛΛΑ ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΜΕΣΩΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ : 400 ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΕΚΔΙΩΧΘΗΚΑΝ250 ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΑΝ500.000 ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ 250.000 ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΑΝ40.000 ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 1930 ΣΤΗΝ ΕΣΣΔ ΑΠΟΓΡΑΦΗΚΑΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 1000 ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ !!!ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΜΟΝΟ 100 ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙ 55.000 ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΧΑΟΣ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΑΘΗΚΕ ΟΡΘΙΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ, ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΟΤΕΣ, ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ ! Τα βάσανα, οι φυλακές της Υπέρ Σιβηρίας και το πολικό κρύο θα έπρεπε να τον είχαν σκοτώσει δεκάδες φορές. Και μόνο το γεγονός της επιβίωσης του σε τόσο ακραίες συνθήκες επί μήνες, θα πρέπει να αποδοθεί σε σωρεία θαυματουργικών παρεμβάσεων. Η εξουσία με τις δολοπλοκίες της, θα έπρεπε με την σειρά της να τον είχε εκτελέσει, και τελικά ο β' παγκόσμιος πόλεμος και ο Στάλιν θα περίμενε κανείς ότι θα έσβηναν ότι πιθανόν είχε απομείνει από αυτόν τον άνθρωπο. Ο Αγιος Λουκάς αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο, απόλυτα καταγεγραμμένο. Ελάχιστες φορές στην Νεώτερη Χριστιανική Ιστορία, θείες δυνάμεις κάνουν τόσο εμφανή την παρουσία τους σε ανθρώπινο ον και παραμένουν μαζί του προστατεύοντας το μέχρι τον φυσικό θάνατο. Στην περίπτωση του Αγίου Λουκά η επιβίωση του και μόνο αποτελεί κορυφαία απόδειξη της άμεσης

σχέσης του με το Θείο. Η Θειική παρουσία συνεχώς παρεμβαίνει και ενεργεί στην ζωή του Αρχιεπισκόπου. Το συνεχώς... αφορά πενήντα και πλέον χρόνια ! Μισό αιώνα ο Αγγελος του Θεού περιβάλλει με αόρατο πέπλο προστασίας εναν Ιατρό που χωρίς καν να το γνωρίζει έμελλε να σώσει χιλιάδες ζωές και να Αγιάσει σε εποχές σκότους. Για δεκαετίες ολόκληρες το θείο τον φωτίζει και τον ενδυναμώνει ψυχικά και πνευματικά .Του χαρίζει πνευματικές δυνάμεις και ιατρικές ικανότητες πολύ πέρα από τα όρια του φυσιολογικού και ταυτόχρονα τον προστατεύει απ τις καθημερινές προκλήσεις του χειρότερου καθεστώτος που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος. Ο Κύριος στο πρόσωπο του Αγίου Λουκά ευλόγησε και ανύψωσε την επιστήμη και την έρευνα των ανθρώπων, αρκεί αυτή να μένει πάντα συνδεδεμένη με την Πίστη και την Γνώση. Στα χρόνια του το κόμμα εκτελούσε χωρίς δίκη όποιον τολμούσε να κάνει ακόμα και το σημείο του Σταυρού. Χιλιάδες μοναχοί εκτελέστηκαν χωρίς δίκη. Χιλιάδες άνθρωποι θανατώθηκαν χωρίς λόγο, απλά διότι ο γείτονας ( μέλος του κόμματος ) τους κατέδιδε στην Επιτροπή Εκτέλεσης. Ο Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι, ,μετέπειτα επίσκοπος Λουκάς , αντιμετώπισε με τρόπο μοναδικό δεκάδες κορυφαία κομματικά στελέχη του καθεστώτος και τις ποικίλες πιέσεις τους. Διώχθηκε , συκοφαντήθηκε , φυλακίστηκε και εξορίστηκε . Σε εποχές απόλυτης θρησκευτικής απαγόρευσης δεν κατέβασε ποτέ την εικόνα Της Παναγίας από το Χειρουργικό θάλαμο . Οταν τον ανάγκασαν να το κάνει, απλά σταμάτησε να χειρουργούσε . Χειρούργησε μόνο όταν ανέβηκε στον τοίχο η εικόνα Της πάλι. Ο Στάλιν που τόλμησε και έστειλε στην Σιβηρία για να πεθάνουν ,τους ήρωες στρατιώτες του που μόλις είχαν νικήσει τις δυνάμεις του Αξονα, ο ίδιος Στάλιν αποδέχθηκε το ράπισμα πίστης και αξιοπρέπειας του επισκόπου Λουκά ο οποίος απείχε από την απονομή ( αντίδραση αδιανόητη εκείνη την εποχή ) χαρίζοντας το χρηματικό ποσόν από το βραβείο Στάλιν στους πτωχούς. Για 55 ολόκληρα χρόνια προκαλούσε με την ζωή, την πίστη και τα λόγια του, τις δυνάμεις του κακού και τις νικούσε καθημερινά, αποδεικνύοντας το μεγαλείο της Θείας προστασίας. Ο Αγιος Λουκάς αποδεικνύει περίτρανα πως όποιον ο Θεός αποφάσισε να διατηρήσει, ούτε δεινά πόλεμων, ούτε εξορίες σε πολικές θερμοκρασίες αλλά ούτε καν οι φυλακές της Υπέρ-Σιβηρίας μπορούν να λυγίσουν. Στις 11 Ιουνίου εορτάζεται η μνήμη του αρχιεπισκόπου Κριμαίας Λουκά. Μετά την κοίμηση του, πλήθος θαυμάτων και θαυμαστών θεραπειών καταγράφονται σε όλον τον κόσμο. Πιστοί που επικαλούνται το όνομα Του και προσεύχονται σε Αυτόν, βρίσκουν θεραπεία. Η Εκκλησία Τον ανακηρύσσει Αγιο, αφού ήδη εν ζωή είχε αναγνωριστεί ως Τέτοιος από τον πιστό λαό. Ο Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι και μετέπειτα Αγιος Λουκάς, για 50 ολόκληρα χρόνια χάρισε ελπίδα και πνευματική δύναμη σε ένα ταλαιπωρημένο λαό που στερήθηκε την ελευθερία του, την ιστορία του και την θρησκεία του. Τώρα σαν Αγιος ολόκληρης της Ορθοδοξίας χαρίζει ελπίδα και δύναμη, σε οποιονδήποτε διαβάσει την ζωή Του και τις ομιλίες Του. Ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Αντωνόπουλος, Ηγούμενος της Ι. Μονής Σαγματά, της Ιεράς Μητρόπολης Θηβών και Λεβαδείας συγκέντρωσε στοιχεία και κατέγραψε σε ένα μοναδικό βιβλίο την ζωή και το έργο του αρχιεπισκόπου Κριμαίας Λουκά (1877-1961), κατά κόσμο Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι. Πρόκειται για την καταγραφή της ζωής ενός μεγάλου Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας που διακόνησε τον συνάνθρωπο τόσο ως ιατρός χειρουργός όσο και ως πνευματικός ιατρός. Στην ιστοσελίδα μας έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε το βιβλίο - Αυτοβιογραφία του Αγίου Λουκά . Ενα άγνωστο ντοκουμέντο για την ζωή του Αγίου Λουκά που θα συγκλονίσει κάθε ψυχή. Με την ευγενική παραχώρηση της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Του Σωτήρος (Δρυόβουνο Κοζάνης) Υπέροχο και πολύτιμο, το βιβλίο του Αρχιμ. Διονυσίου Ανθοπούλου της Ιεράς Μονής Παναγίας Δόβρας ," ΔΙΗΓΟΥ ΟΣΑ ΕΠΟΙΗΣΕ ΣΟΙ Ο ΑΓΙΟΣ" που περιέχει και θαύματα του Αγίου Λουκά. Ειδικά ( και όχι μόνο ) για νέους και παιδιά το νέο βιβλίο "Αγιος Λουκάς ο ιατρός" της Ιεράς Μονής Παντοκράτορα Μελισσοχωρίου, θα συναρπάσει με την ιδιαίτερα προσεγμένη του παρουσίαση και με τρόπο ανάλαφρο και περιγραφικό εύκολα θα αγγίξει τις καρδιές όλων. Θησαυρός, η σειρά των 3 βιβλίων που αναφέρουν τους λόγους και τις ομιλίες του Αγίου από τις εκδόσεις "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ". Μένει έκπληκτος ο αναγνώστης απο τα λόγια και τις συμβουλές... ενός κορυφαίου Ιατρού που μιλάει για την Πίστη και τους ανθρώπους. Μιλάει σαν να "πατάει" σε δύο κόσμους ταυτόχρονα, μεταφέροντας συμβουλές και παραινέσεις απο την

25

διάσταση του πνεύματος στην διάσταση της ύλης. ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» Στυλιανού Ν. Κεμεντζετζίδη Σπαρτάκου 6, 566 26 Συκιές θεσσαλονίκη. Τηλ.

(2310)212659. FAX: (2310)207340 / kypseli1@otenet.gr Σχόλιο : Διαβάζοντας κανείς τον βίο και τις ομιλίες του Αγίου, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Αγιος Λουκάς για πολλά από τα 84 χρόνια του, ζούσε ταυτόχρονα σε δύο κόσμους, τον φθαρτό κόσμο των ανθρώπων που κάθε ον, τον μοιράζεται με τους αγγέλους και δαιμόνες και αυτόν του άφθαρτου Θεού. Έτσι και δόξασε τον Δημιουργό νικώντας όλες τις αρνητικές δυνάμεις ανθρώπων και δαιμόνων μαζί . Σήκωσε στις πλάτες του την καταδιωκτική δύναμη του κακού για 50 ολόκληρα χρόνια. Αρχικά σαν ιατρός έσωζε το φθαρτό σώμα και μετέπειτα σαν επίσκοπος το άφθαρτο πνεύμα μαζί με το σώμα . Έφτασε τελικά στις ομιλίες Του να λειτουργεί σαν ενδιάμεσος, η μάλλον σαν αποκωδικοποιητής της Θειικής θέλησης που τόσο είχε λείψει και ξεχαστεί όλα αυτά τα χρόνια ( δια της βίας ) στην Ρωσία και απανταχού στην Ορθοδοξία. Τελικά την πλέον κατάλληλη εποχή ιστορικά, επαναπροσδιόρισε την σχέση επιστήμης - κλήρου και αγιοσύνης καταλήγοντας να γίνει σημείο αναφοράς για το πως θα μπορούμε να ορίζουμε στην νέα εποχή της επιστήμης και τεχνολογίας την λέξη " Αγιος" . Τα τελευταία λόγια του, προσγειώνουν απότομα τον άνθρωπο στην σκληρή αιώνια πραγματικότητα, όντας ιδιαίτερα συγκλονιστικά και δραματικά διότι βίωνε καθημερινά ο ίδιος τους δαίμονες που περιγράφει, επί μισό αιώνα. Μέσα σε 20 μόνο γραμμές καταφέρνουν να χωρέσουν όλη την δυστυχία αλλά και την ελπίδα του γένους των ανθρώπων. Στα λόγια αυτά και τα νοήματα που κρύβουν, πρέπει να εστιάσουμε όλοι τώρα μήπως και αλλάξει κάτι σε τούτο τον κόσμο. Ποιος μπορεί να κοιμάται ήσυχος μετά από αυτήν την δήλωση - προειδοποίηση ενός τόσο σημαντικού προσώπου... Ψυχές και σώματα βρήκαν θεραπεία, και συνεχίζουν ως τις μέρες μας, χάρη στον αρχιεπίσκοπο Λουκά που συνδύασε με τρόπο μοναδικό στο πρόσωπο του την υψηλή επιστημονική κατάρτιση και την πνευματική διακονία στο Ιερό Θυσιαστήριο της Εκκλησίας. Ιατρό και ποιμένα, Λουκά τιμήσωμεν, Συμφερουπόλεως ποίμνης, Αρχιερέα λαμπρόν, τον βαστάσαντα Χριστού τα θεία στίγματα, τας εξορίας, τα δεινά, εγκλεισμούς εν φυλακαίς, τας θλίψεις και τα ονείδη, τον επ εσχάτων φανέντα, εν Ρωσία νέον Αγιον. (απολυτίκιον Αγίου Λουκά Κριμαίας). Το Νοέμβριο του 1995 ανακηρύχθηκε Αγιος από την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Στις 24-25 Μαΐου 1996 ήρθε και η επίσημη ανακήρυξή του από το Πατριαρχείο της Ρωσίας.

Η μνήμη του ορίστηκε να τιμάται στις 11 Ιουνίου, επέτειο της κοίμησις του. ΘΕΜΑ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ : ΧΩΡΑ : ΓΚΑΝΑ – ΚΟΝΓΚΟ Akooaba! Σημαίνει «Καλώς ήρθες»! Akooaba! It means “Welcome” – Orhodox Church in Ghana !Posted on Φεβρουαρίου 25, 2016 by ierapostoli 3 Votes Με την Χάρι του Θεού και την ευλογία του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου, έφτασα στις 13 Ιανουαρίου, στην πρωτεύουσα της Γκάνας και έδρα της νέας μου Μητρόπολης μετά από μεγάλο ταξίδι, που ξεκίνησα από την Αθήνα για να φτάσω στις δυτικοαφρικανικές ακτές του Ατλαντικού Ωκεανού. Φεύγοντας από μια παγωμένη Αθήνα και βγαίνοντας από το αεροπλάνο, σε υποδέχεται μια μεσημεριανή ζέστη 33°C και υγρασία 90% και αμέσως καταλαβαίνεις πως είσαι κάπου αλλού.Με την πρώτη σου επαφή με τους ανθρώπους αντιλαμβάνεσαι ότι είναι αξιοπρεπείς και ειρηνικοί από τη φύση τους, κάτι που το βλέπεις και στο βλέμμα τους. Αγαπούν τους ξένους και η πρώτη τους κουβέντα είναι Akooaba! Καλώς ήρθες! Παντού άνθρωποι που εργάζονται. Δεν παρατήρησα κανένα ζητιάνο στα φανάρια, στις διασταυρώσεις των δρόμων, πουθενά. Κάτι που επιβεβαίωσα και τις επόμενες ημέρες. Από νωρίς το πρωί όλοι τρέχουν για τη δουλειά, ίσως γι’ αυτό χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής.Φθάνοντας στο ιεραποστολικό μας κέντρο οπού είναι και η Μητρόπολη και ο καθεδρικός ναός της Μεταμορφώσεως, αμέσως διαπιστώνω πως έχουν προηγηθεί προ εμού άνθρωποι που έχουν εργαστεί πολύ εδώ και βρίσκω εγώ αυτή την οργανωμένη μονάδα Ιεραποστολής. Ακολουθεί η προσκύνηση στο ναό και μια μικρή ξενάγηση στο χώρο και η τακτοποίηση μου στο χώρο της μητρόπολης, που από την πρώτη όψη του κτηρίου φαίνεται ότι κτίστηκε για κλινική και όχι για σπίτι προς κατοίκηση. Οι πρώτες μου έννοιες είναι πώς να τακτοποιηθώ στο χώρο μου και να το διαμορφώσω σύμφωνα με τις δικές μου ανάγκες και το καθημερινό μου πρόγραμμα ζωής.Τη δεύτερη μέρα ακολούθησε ένας σχεδιασμός των πρώτων μας κινήσεων: της ιερατικής σύναξης, ώστε να γνωριστώ με τους άμεσους συνεργάτες μου και να με γνωρίσουν και αυτοί, της συνάντησης με τους κύκλους της νεολαίας και του προγραμματισμού της ενθρονίσεως. Τηλέφωνα, ενημερώσεις και πολλές διαδικαστικές υποθέσεις, άδεια παραμονής, γραμμή τηλεφώνου και κάποιες πρώτες ανάγκες. Τέλος, σημαντική μας προτεραιότητα ήταν και η ετοιμασία και

ενημέρωση για την ετήσια συνάντηση των Ορθοδόξων κοινοτήτων στο τέλος του μηνός Ιανουαρίου. Η συνάντηση αυτή πρόκειται για ένα τετραήμερο πρόγραμμα, κατά το οποίο οι Ορθόδοξοι από όλη την Γκάνα ταξιδεύουν στο χωριό Fomena, οπού έχουμε ένα μεγάλο οικόπεδο της Εκκλησίας με τo ναό του Ευαγγελισμού και ο χώρος είναι διαμορφωμένος ως μια κατασκήνωση με τα δεδομένα της Ελλάδος. Εκεί μαζεύονται όλοι οι Ορθόδοξοι όλων των ηλικιών με ένα πρόγραμμα λατρευτικό, ομιλίες, βραδινές προσευχές. Κάθε ομάδα παρουσιάζει κάποιο πρόγραμμα, μουσικό ή χορευτικό. Η νεολαία και τα μικρά παιδιά, όλοι έχουν κάποια συμμετοχή. Βεβαίως, παρίστανται όλοι οι κληρικοί της Μητροπόλεως. Εν γένει αυτό βοηθάει στη σύσφιξη των σχέσεων των Ορθοδόξων κοινοτήτων και δη μεταξύ τους γύρω από την λατρευτική ζωή και την πνευματική τροφή, που προσφέρει η Εκκλησία και εκείνοι την έχουν τόση ανάγκη.Και δεν μπορώ να σας κρύψω την ικανοποίηση και την χαρά που αισθάνθηκα βλέποντας την ευλάβεια και την αφοσίωση και την μεγάλη πίστη που έχουν. Ίσως δεν είναι τυχαίο αυτό που βλέπουμε παντού στην Γκάνα: Gye Nyame, “τίποτα εκτός από τον Θεό”, σύμβολο της υπεροχής του Θεού. Αυτό το μοναδικό και όμορφο σύμβολο βρίσκεται παντού στην Γκάνα. Είναι το πιο δημοφιλές διακοσμητικό, δηλώνει το βαθιά θρησκευτικό χαρακτήρα των ανθρώπων στην Γκάνα. Gye Nyame, “τίποτα εκτός από τον Θεό”. Και τότε δόξασα το Θεό για το έργο της Ιεραποστολής, επειδή επιτελείται με συστηματικότητα και για πολλά χρόνια από όλους τους προκατόχους μου και είναι αναγκαία η συνέχιση αυτής της προσπάθειας, όταν βλέπεις τέτοιους καρπούς προς δόξαν του Αγίου ονόματος του Θεού. Μάλιστα, είναι απαραίτητο να σας αναφέρω ότι είναι πολύ σημαντικό να δημιουργήσεις μια κατάσταση, κτίζοντας μια εκκλησία, ένα σχολείο, μια κλινική. Αλλά πιο σημαντική ακόμη είναι η καταξίωση αυτών των κτηρίων στην εν χρόνω λειτουργία τους, η οποία θέλει συνεχή στήριξη και βοήθεια για την εύρυθμη λειτουργία αυτών των εγκαταστάσεων. Δυστυχώς, στην περίπτωση έλλειψης αυτής της στήριξης, χάνουμε ό,τι κερδίσαμε επενδύοντας στην οικοδόμηση και δεν μπορούμε να τα λειτουργήσουμε σε βάθος χρόνου. Αυτό είναι το πιο δύσκολο στοιχείο και ονομάζεται λειτουργικά έξοδα. Είναι ένα ζήτημα που λίγοι άνθρωποι το προσέχουν και δίνουν σημασία και ουσιαστικά πρόκειται για τους ανθρώπους που δεν έχουν μονό μάτια για να βλέπουν, αλλά έχουν οπτική και διορατικότητα και δεν εγκλωβίζονται σε μια εικόνα μόνο, αλλά η εικόνα γίνεται αφορμή για προβληματισμό και δράση.Αγαπητά μέλη και υποστηρικτές της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, είστε άνθρωποι που σας χαρακτηρίζει η διορατικότητα και η δράση και γι’ αυτό ασχοληθήκατε με την Εξωτερική Ιεραποστολή. Ο καλός μας Θεός να σας ευλογεί και να σας χαριτώνει! Σας είμαι ευγνώμων, διότι πολλές φορές μάς απεγκλωβίζετε από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο χώρο της διακονίας μας με το δικό σας τρόπο και για αυτό σας ευχαριστώ.Ο αδελφός σας στην αγάπη του Χριστού Ο Άκκρας Νάρκισσος Συντόμευση προς την ανάρτηση: http://ierapostoles.gr/?p=8010 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΞΑΝΘΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟ MIKALAYI στο Κονγκό.Ένα Δημοτικό Σχολείο έκτισε και εξόπλισε πλήρως η Μητρόπολη Ξάνθης στο Mikalayi της Αφρικής, με τον Μητροπολίτη Ξάνθης κ.κ. Παντελεήμων μάλιστα στο πλαίσιο ιεραποστολής να το επισκέπτεται την Δευτέρα.Αρχικά ο ίδιος συνοδευόμενος από τον Σεβασμιότατο Πενταπόλεως κ. Ιγνατίου και τους συνεργάτες του Γραφείου Εξωτερικής Ιεραποστολής επισκέφθηκε το Δημοτικό Σχολείο της Κανάγκας «Φως Εθνών», όπου μάλιστα έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από τους δασκάλους και τους πολυάριθμους μαθητέςΣτην συνέχεια κατευθύνθηκε στο Mikalayi και στο Δημοτικό Σχολείο που έχτισε και εξόπλισε η Μητρόπολη. Εκεί, σύσσωμο το χωριό υποδέχθηκε τον Μητροπολίτη στην είσοδο του Σχολείου με ιαχές και τραγούδια. Από την μεριά του ο ίδιος, συγκινημένος ευχαρίστησε το πλήθος για την υποδοχή και συνομίλησε πατρικά και παραινετικά στα παιδιά και τους γονείς ενώ μοίρασε σχολικά είδη, γλυκίσματα, εικόνες και μπάλες ποδοσφαίρου. Σύμφωνα με την Ι.Μ. Ξάνθης, στην συνέχεια ευλόγησε τις σχολικές αίθουσες και το έργο των δασκάλων και τοποθέτησε την ελληνογαλλική κτιτορική πινακίδα στο Σχολείο.Η ποιμαντική επίσκεψη του Μητροπολίτη στην περιοχή είχε ως τελευταίο σταθμό το χωριό Τσιλούμπα και το εκεί δημοτικό σχολείο όπου οι μαθητές περίμεναν τον Μητροπολίτη παρατεταμένοι στην είσοδο για να τον υποδεχθούν.http://www.xanthinea.gr/2016/02/mitropoli-xanthis-dimotiko-sxoleio-stin-afriki.html http://ampelonastrygetes.blogspot.gr/2016/02/blog-post_83.html Σύγχρονοι Ιεραπόστολοι

O μακαριστός Ιεραπόστολος του Ζαΐρ (σημερινό Κονγκό) πατήρ Κοσμάς Γρηγοριάτης

Ο Ιεραπόστολος του Ζαίρ (σημερινό Κογκό) πατήρ Κοσμάς Γρηγοριάτης

27

Στις 1 Απριλίου 1942 στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, στο χωριό Θεοδόσια του Κιλκίς γεννιέται ο πρωτότοκος υιός του κ. Δηµήτρη και της κ. Δέσποινας Ασλανίδη, ο Ιωάννης. Λόγω της πολιτικής αστάθειας των χρόνων εκείνων, η οικογένεια Άσλανίδη φεύγει από το χωριό και εγκαθίσταται μόνιμα το 1947 στον συνοικισμό Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης, 'Ένα χρόνο μετά ο Ιωάννης άρχισε να πηγαίνει σχολείο. Το 1954 τελειώνει το Δημοτικό Σχολείο κα στρέφεται προς τις τέχνες για να βοηθήσει τη δοκιμασμένη απ’ τη φτώχεια πολύτεκνη οικογένειά του. Το 1960 αποφοίτησε από το τμήμα εργοδηγών ηλεκτρολόγων του Ευκλείδη. Την περίοδο αύτή παρακολουθεί Κατηχητικά μαθήματα στη Χριστιανική 'Ένωση Εργαζομένων Νέων Θεσσαλονίκης. Έτσι διαμορφώνεται σιγά-σιγά ή προσωπικότητά του. Στα 18 του χρόνια ένιωσε το πρώτο σκίρτημα για την Εξωτερική Ιεραποστολή σε µία από τις διαλέξεις του λαϊκού τότε, σήμερα δε Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου Γιαννουλάτου. Από τα χρόνια εκείνα άρχισε να αλληλογραφεί µε τον πρωτοπόρο φλογερό Ιεραπόστολο π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο. Το 1962 κατατάσσεται στο Πολεμικό Ναυτικό και υπηρετεί τη θητεία του με τον βαθμό του Αρχικελευστού στις τορπιλακάτους. Τότε ακριβώς συνδέεται με την Ιεραποστολική Αδελφότητα Ο ΣΤΑΥΡΟΣ του μακαριστού π. Αυγουστίνου Καντιώτη, πρώην Επίσκοπου Φλωρίνης. Μετά την στρατιωτική του θητεία με συγκατάθεση και των γονέων του μένει για εννιά ολόκληρα χρόνια στην Αδελφότητα του Σταυρού σαν μέλος της. Όλα αυτά τα χρόνια εργάζεται Ιεραποστολικά ως υπεύθυνος του τυπογραφείου της Αδελφότητας. Παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα στο επτατάξιο Νυκτερινό Γυμνάσιο Πειραιώς και αποφοιτεί το 1970. 'Όταν ο π. Αυγουστίνος γίνεται Μητροπολίτης Φλωρίνης ανεβαίνει μαζί του στην Φλώρινα. Νέοι αγώνες τον περιμένουν. Οργανώνει, από εθελοντές φοιτητές, συνεργεία, για την ανοικοδόμηση ευαγών ιδρυμάτων της Ιεράς Μητροπόλεως. Πρωτοστατεί στο κτίσιμο τού συνοικισμού των νεοφώτιστων Αθίγγανων, πού κατηχήθηκαν και βαπτίσθηκαν ομαδικά από τον π. Αυγουστίνο. Σαν εργοδηγός βοήθησε στην ανέγερση Ιερών Ναών, ενοριακών κέντρων, γηροκομείου, ορφανοτροφείου, τον Οίκο Μακεδονικής χειροτεχνίας, όλα στην επαρχία της Ι. Μ. Φλωρίνης. Με τα εθελοντικά συνεργεία, ανύψωσε τεράστιους Σταυρούς, όπως αυτός πού υψώνεται στην πόλη της Φλώρινας, στο ύψωμα 1020. Έργα του επίσης είναι το Πνευματικό Κέντρο στις Λεύκες της Πάρου και άλλα δύο ιδρύματα στην Αθήνα.Το 1974 παίρνει το πτυχίο τού Καλού Σαμαρείτου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και συγχρόνως εγγράφεται στη Ριζάρειο Ανωτέρα Ιερατική Σχολή Αθηνών με σκοπό να προετοιμαστεί για το Ιερατικό στάδιο.Ένα χρόνο μετά διακόπτει τις σπουδές του και σε ηλικία 33 ετών έφυγε για το Ζαΐρ, μαζί με τον Ιεραπόστολο π. Αμφιλόχιο Τσούκο, υπεύθυνο τότε τού Ιεραποστολικού Κλιμακίου Κολουέζι. Κατά την δεκατετράμηνη παραμονή του στο Ζαΐρ έκτισε με υποτυπώδη μέσα και με ανειδίκευτους ιθαγενείς εργάτες δέκα Ιερούς Ναούς, στην επαρχία Σάμπα.Επιστρέφοντας στην Ελλάδα τελειώνει τις σπουδές του στη Ριζάρειο και παίρνει το πτυχίο της Σχολής το 1977.

Η χειροτονία του π. Κοσμά σε διάκονο στην Ι. Μονή Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Κοινοβιακής Μονής τού Οσίου Γρηγορίου Αρχιμ. π. Γεώργιος Καψάνης, τρεις μέρες μετά τον θάνατο του π. Κοσμά θυμάται και γράφει. .. «Τον Δεκέμβριο του 1977, ήλθε στην Μονή μας, κατόπιν συστάσεως διακριτικών και σεβαστών Αγιορειτών Γερόντων, προκειμένου να εγκαταβιώσει σ' αυτήν, για ένα διάστημα, να γίνει μοναχός και εν συνεχεία, με την ευλογία, καθοδήγηση και συμπαράσταση της Μονής, να συνεχίσει το ιεραποστολικό του έργο. Μετά ετήσια περίπου δοκιμασία, κατά την όποία έδωσε δείγματα αυστηράς ασκήσεως και αγάπης προς τον μοναχικόν αγώνα, εκάρη μικρόσχημος μοναχός και έλαβε το όνομα Κοσμάς, για νά έχει τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό προστάτη και οδηγό στην ζωή του.» Εν συνεχεία χειροτονήθηκε, από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Ροδοστόλου κ. Χρυσόστομο, διάκονος και πρεσβύτερος και αναχώρησε για το Ζαΐρ. Μεγάλοι αγώνες τον ανέμεναν εκεί: Η ανέγερση Ι. Ναών, η Κατήχηση και το Κήρυγμα προς τούς Αφρικανούς Αδελφούς και οι βαπτίσεις πολλών εξ αυτών (βάπτισε περί τούς 15.000 Αφρικανούς), η οργάνωση μεγάλου αγροκτήματος (3.000 στρεμμάτων) και ζωοτροφείου, για την προσφορά τροφής στους ιερείς, στους πτωχούς Ορθοδόξους, αλλά και στους μη Ορθοδόξους, λεπρούς και φυλακισμένους. Ποιός μπορεί να διηγηθεί τούς αμέτρητους κόπους και αγώνες του, για την επιτέλεση τού ευρύτατου αποστολικού, ποιμαντικού και κοινωνικού του έργου;

Ομαδικές βαπτίσεις από τον μακαριστό ιεραπόστολο του Ζαϊρ π. Κοσμά Γρηγοριάτη Κατά την τελευταία επίσκεψή του στο Άγιο Όρος, τον Ιούνιο 1988, ήταν πολύ καταβεβλημένος. Κάθε δύο η τρία χρόνια, ερχόταν στο Άγιο 'Όρος, για ανανέωση, εξομολόγηση, προσευχή και λήψη οδηγιών, για την περαιτέρω πορεία του έργου του. Το 1980 προεχειρίσθη σε Πνευματικό και αργότερα Αρχιμανδρίτη, από τον Σεβ. Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής κ. Τιμόθεο. Ο π. Κοσμάς δεν επεδίωκε τα αξιώματα. Τον ενδιέφερε κυρίως η σωτηρία των ανθρώπων και η στερέωση της Ορθοδοξίας στο Ζαΐρ. Δίδασκε στους Αφρικανούς την ευχή του Ιησού, πού θεωρούσε αποτελεσματικό όπλο, κατά της δαιμονοκρατίας των μάγων της Αφρικής. Θεωρούσε επίσης πρωταρχικό του καθήκον, να μυήσει τούς νεοφώτιστους Αφρικανούς στην Ορθόδοξη Λειτουργική ζωή, με την τέλεση συχνών Ιερών Ακολουθιών και Αγρυπνιών και τη διδασκαλία της βυζαντινής μουσικής κατά το Αγιορείτικο τυπικό, όσο ήταν δυνατόν να μεταφυτευθούν στην Αφρική. Η εκ μέρους του, επίσης, καλή γνώση της γλώσσας Σουαχίλι, των Αφρικανών, τον διευκόλυνε στο έργο του. Ας λεχθεί και τούτο, προς Δόξα Θεού: Διαχειρίστηκε πολλά εκατομμύρια, άλλά πέθανε πτωχός και ακτήμων, ως αληθής μοναχός. Κατά την τελευταία του έλευση στο Άγιο Όρος, συνέγραψε μελέτη, στην οποία εκθέτει τα συμπεράσματα της μέχρι τούδε ιεραποστολικής του πείρας. Πρόκειται για εργασία πρωτότυπη, αυθεντική και πολύ χρήσιμη, για την περαιτέρω πορεία της Ορθοδόξου Ιεραποστολής. Την εργασία αυτή, που έχει τίτλο: "ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΕΡΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ", επιμελήθηκε ο υποψήφιος Διδάκτωρ Ιεραποστολικής στην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. Ιωάννης Λάππας καιδημοσίευσε ο Ι. Σύνδεσμό μας το 2009. Επίσης κατά τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την κοίμησή του εκδόθηκε το προσωπικό ιεραποστολικό του ημερολόγιο. Σε σύναξη της Αδελφότητας της Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου, προφητικά είπε, ότι κανείς δεν μπορεί να προσφέρει γνήσιο ιεραποστολικό έργο στην Αφρική, αν δεν αποφασίσει, να αφήσει εκεί τα κόκαλά του εκεί.

Εικόνα από τη φάρμα της Ιεραποστολής που δημιούργησε ο π. Κοσμάς στο Κολουέζι Την Παρασκευή, 27 Ιανουαρίου 1989, μετά την δύση τού ηλίου, έδυσε γι' αυτή την ζωή ο ζηλωτής τού ευαγγελισμού των αφρικανών αδελφών, ιερομόναχος Κοσμάς, για να ανατείλει στην ανέσπερη ημέρα τής Βασιλείας τού Θεού. Το ταξίδι του, από το Λουμπουμπάσι στο Κολουέζι, έληξε αιφνίδια και θανατηφόρα, λόγω αυτοκινητιστικού δυστυχήματος, και συγχρόνως έληξε το ταξίδι του στην πολυστένακτη γη μας και στην μαύρη Ήπειρο και άρχισε το ταξίδι του στην αιωνιότητα, την μένουσα πόλη, την ποθεινή πατρίδα. Έζησε ταπεινά, απλά, χωρίς διάθεση προβολής και έφυγε βίαια, όπως βιαστική και ασταμάτητη ήταν και η ζωή του. Ευρισκόμενος σε Ιεραποστολική περιοδεία έπεσε θύμα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος. Επιστρέφοντας στο Κολουέζι, 55 χιλιόμετρα έξω από το Λουμπουμπάσι, ένα φορτηγό από την απέναντι κατεύθυνση μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και χτύπησε

29

πλαγιομετωπικά το Λαντ Ροβερ που οδηγούσε ο π. Κοσμάς. Αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθεί επί τόπου ο μακαριστός Ιεραπόστολος, ενώ οι συνεπιβάτες του -ο Έλληνας πρόξενος κ. Διονύσιος Κιβετός και ο ιθαγενής Μωϋσής που συνόδευε στις περιοδείες τον π. Κοσμά- σώθηκαν εκ θαύματος. Ήταν κι αυτό στην πρόνοια του Θεού. Όπως μας διηγήθηκε αργότερα ο Πρόξενος κ. Κιβετός, ο π. Κοσμάς έβαλε στο μαγνητόφωνο το ορατόριο του Βερνάρδου «Κοσμάς ο Αιτωλός» και ακούγοντάς το έψαλλε χαμηλόφωνα. Κατά την σύγκρουση ο π. Κοσμάς έβγαλε ένα ελαφρύ επιφώνημα «ωχ!», ενώ ο Πρόξενος λιποθύμησε και ο ιθαγενής Μωϋσής πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο μετά από δύο τούμπες έπεσε σε παρακείμενο χαντάκι. Κάποιοι ιθαγενείς που αντιλήφθηκαν το τροχαίο έτρεξαν και εναπέθεσαν το σώμα του π. Κοσμά στην άκρη του δρόμου. Η ώρα ήταν 8.10 το βράδυ. Το ευλογημένο σώμα του, που δεν βρήκε ανάπαυση και ξεκούραση σ’ αυτή την ζωή, αναπαύεται πάνω στο γρασίδι. Το αίμα απ’ τις πληγές του συμπαρασύρεται απ’ την βροχή που πέφτει την ώρα εκείνη και ποτίζει την αφρικανική γη. Ο π. Κοσμάς αποδείχθηκε θησαυρός ανεκτίμητος στα σπλάχνα της Αφρικής. Αγνός, ευαίσθητος αλλά και δυναμικός έγραφε προφητικά για τον εαυτό του· «Το δόσιμο να είναι αληθινό, ολοκληρωτικό, δίχως κρατούμενα, με διάθεση αυτοθυσίας και αυταπαρνήσεως και με σκοπό ν' αφήσουμε τα κόκαλά μας μεταξύ των ιθαγενών επί του Ιεραποστολικού πεδίου». Το γεγονός πληροφορήθηκε πρώτος ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής κ. Τιμόθεος που βρισκόταν στην πρωτεύουσα του κράτους, την Κινσάσα. Λόγω ελλείψεως μεταφορικών μέσων έφθασε στο Λουμπουμπάσι για να κηδέψει τον π. Κοσμά μετά από τρεις μέρες. Στην Ελλάδα την είδηση έδωσε τηλεφωνικώς η Μοναχή Ξενη, συνεργάτιδα του π. Κοσμά. Οι γονείς του π. Κοσμά και τ’ αδέλφια του πληροφορούνται το γεγονός από τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου το ξημέρωμα της επόμενης μέρας. Ο πόνος των γονέων, που με καρτερικότητα και χριστιανικό ήθος δέχθηκαν την είδηση, σκιαγραφείται στα λόγια της μητέρας του π. Κοσμά, της μακαριστής Δεσποινας: «Μόλις άκουσα την είδηση ξαφνιάστηκα. Εκείνη την στιγμή μου ήρθε ένα ρίγος σε όλο μου το σώμα. Πάγωσα! Ο πόνος μου ήταν μεγάλος και βαθύς. “Παιδί μου”, είπα, “έφυγες τόσο βιαστικά και άφησες τόσο έργο πίσω σου”. Αντίκριζα την εικόνα της Παναγίας και της αποκρινόμουνα· “Παναγιά μου, έτσι πόναγες και συ για το παιδί σου;”». Στο προσωπικό ημερολόγιο των ημερών εκείνων του πατέρα του κ. Δημήτρη, που εκοιμήθη πριν τρία χρόνια, διαβάζουμε· «Ενόμιζα κάποτε πως ήμουν σκληρός, ανθεκτικός. Τώρα όμως απέκτησα μια ευαίσθητη πληγή που με το παραμικρό ματώνει και πονάει. Έξω σκουπίζω τα δάκρυά μου, στο δωμάτιό μου όμως τ’ αφήνω και τρέχουν ελεύθερα, άφθονα. Προσεύχομαι στον Κύριο μας να μην το γράψει για αμαρτία».

Τρισάγιο στον τάφο του π. Κοσμά Τρεις μέρες η σωρός του π. Κοσμά παρέμεινε σε ειδικό θάλαμο του Νοσοκομείου, που χρησιμοποιείται για τις περιπτώσεις αυτές. Κατά θαυμαστό τρόπο όλοι πρόσεχαν ότι το σώμα του δεν πάγωνε και διαρκώς έτρεχε αίμα από τα τραύματά του μέχρι και την ώρα της ταφής. Όπως γνωρίζουμε όλοι, τα σώματα των Αγιορειτών Πατέρων δεν παγώνουν, κατά παραχώρηση της Παναγίας μας, όσες ώρες κι αν περάσουν. Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 1989, εορτή των Τριών Ιεραρχών, η σωρός του π. Κοσμά μεταφέρθηκε από το Νοσοκομείο στον Ι. Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στο Λουμπουμπάσι, για να ψαλεί η Νεκρώσιμος Ακολουθία αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία. Παρόντες ήταν όλοι οι ομογενείς Έλληνες με τις οικογένειές τους, τα παιδιά του Γυμνασίου, ο Πρόξενος κ. Κιβετός, εκπρόσωποι της Κυβερνήσεως του Ζαΐρ, οι τοπικές αρχές της πόλεως και πλήθος Ορθοδόξων ιθαγενών. Μετά τις δώδεκα η ώρα η σωρός του π. Κοσμά μεταφέρθηκε στο αεροδρόμιο, ώστε αεροπορικώς να φθάσει στο Κολουέζι, για να ενταφιασθεί στον προαύλιο χώρο της Ιεραποστολής. Η πόλη του Κολουέζι παρέμεινε τρεις μέρες βυθισμένη στο πένθος. Περισσότεροι από δύο χιλιάδες Ορθόδοξοι ιθαγενείς των γύρω περιοχών αψηφώντας τα ξενύχτια, την πείνα και την ταλαιπωρία, συνωστίζονταν γύρω από την Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, δείγμα κι αυτό της αγάπης τους στον πνευματικό τους πατέρα που τούς ανέστησε εν Χριστώ. Όλοι ήθελαν να προσκυνήσουν το λείψανο του π. Κοσμά, το οποίο τέθηκε για τον σκοπό αυτό σε λαϊκό προσκύνημα. Μετά από Τρισάγιο στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου, παρουσία των αρχών της πόλεως, των Ελλήνων ομογενών και χιλιάδων αφρικανών Ορθοδόξων και μη, η σωρός του π. Κοσμά μεταφέρθηκε για να ενταφιασθεί ακριβώς πίσω από το Ιερό του Ναού. Για τούς αφρικανούς Ορθοδόξους αδελφούς μας ο θάνατος του π. Κοσμά ήταν κάτι το απρόσμενο. Πόνεσαν και τον έκλαψαν πολύ. Έχασαν τον πνευματικό τους πατέρα, τον ποιμένα που τούς οδήγησε στον Χριστό, που τούς βάπτισε, που χάριτι Θεού τούς αγίασε και ξερίζωσε απ’ τις καρδιές τους τις προγονικές σατανικές δοξασίες. Ο τάφος του π. Κοσμά αποτελεί σήμερα σύμβολο αγάπης, θυσίας και προσφοράς. Το έργο του συνεχίζει επάξια ο Ιερομόναχος π. Μελέτιος Γρηγοριάτης, έχοντας ως συνεργάτες τούς Μοναχούς Νικόλαο και Δαμασκηνό Γρηγοριάτη και την κ. Θεανώ Μουσδελεκίδου από την Έδεσσα. Με τις

ευλογίες του Κυρίου μας η Ορθοδοξία έριξε βαθιά τις ρίζες της στην αφρικανική γη. Ο αιφνίδιος θάνατος του π. Κοσμά λειτούργησε αφυπνιστικά για πολλές συνειδήσεις. Στην Ελλάδα και το εξωτερικό οι φίλοι της Εξωτερικής Ιεραποστολής πολλαπλασιάσθηκαν. Ιδρύθηκαν νέα Ιεραποστολικά Σωματεία και αναδείχθηκαν μεγάλοι ευεργέτες. Ο π. Κοσμάς ξέγραψε τον εαυτό του ευαγγελιζόμενος τον Χριστό στην Αφρική. Τον έγραψε ήδη η Εκκλησία στο Ιεραποστολικό της μητρώο ως φωτιστή του λαού του Ζαΐρ. Η μνήμη του ας είναι αιώνια! ΑΚΚΡΑΣ ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ

Ι. Μητρόπολη Άκκρας Μητροπολίτης ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Νάρκισσος. Η Μητρόπολη εδρεύει στην Άκκρα της Γκάνας και περιλαμβάνει τα κράτη Γκάνα, Ακτή Ελεφαντοστού, Μαλί και Μπουρκίνα Φάσο. Υπάρχουν 31 ενορίες, 36 Ιεροί Ναοί και 1 ιεραποστολικός πυρήνας, 26 ιερείς και 14 κατηχητές. Λειτουργούν 7 ορθόδοξα σχολεία, ένα θεολογικό σεμινάριο, ένα ταχύρρυμο σεμινάριο για ιερείς, κατηχητές και υπεύθυνους Κατηχητικών Σχολείων. Λειτουργούν Κατηχητικά Σχολεία σε όλες τις ενορίες καθώς και 12 Κύκλοι Συμμελέτης Αγίας Γραφής «Με την Χάρι του Θεού και την ευλογία του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου, έφτασα στις 13 Ιανουαρίου, στην πρωτεύουσα της Γκάνας και έδρα της νέας μου Μητρόπολης μετά από μεγάλο ταξίδι, που ξεκίνησα από την Αθήνα για να φτάσω στις δυτικοαφρικανικές ακτές του Ατλαντικού Ωκεανού. Φεύγοντας από μια παγωμένη Αθήνα και βγαίνοντας από το αεροπλάνο, σε υποδέχεται μια μεσημεριανή ζέστη 33°C και υγρασία 90% και αμέσως καταλαβαίνεις πως είσαι κάπου αλλού. Με την πρώτη σου επαφή με τους ανθρώπους αντιλαμβάνεσαι ότι είναι αξιοπρεπείς και ειρηνικοί από τη φύση τους, κάτι που το βλέπεις και στο βλέμμα τους. Αγαπούν τους ξένους και η πρώτη τους κουβέντα είναι Akooaba! Καλώς ήρθες! Παντού άνθρωποι που εργάζονται. Δεν παρατήρησα κανένα ζητιάνο στα φανάρια, στις διασταυρώσεις των δρόμων, πουθενά. Κάτι που επιβεβαίωσα και τις επόμενες ημέρες. Από νωρίς το πρωί όλοι τρέχουν για τη δουλειά, ίσως γι’ αυτό χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής. Φθάνοντας στο ιεραποστολικό μας κέντρο οπού είναι και η Μητρόπολη και ο καθεδρικός ναός της Μεταμορφώσεως, αμέσως διαπιστώνω πως έχουν προηγηθεί προ εμού άνθρωποι που έχουν εργαστεί πολύ εδώ και βρίσκω εγώ αυτή την οργανωμένη μονάδα Ιεραποστολής. Ακολουθεί η προσκύνηση στο ναό και μια μικρή ξενάγηση στο χώρο και η τακτοποίηση μου στο χώρο της μητρόπολης, που από την πρώτη όψη του κτηρίου φαίνεται ότι κτίστηκε για κλινική και όχι για σπίτι προς κατοίκηση. Οι πρώτες μου έννοιες είναι πώς να τακτοποιηθώ στο χώρο μου και να το διαμορφώσω σύμφωνα με τις δικές μου ανάγκες και το καθημερινό μου πρόγραμμα ζωής.

Τη δεύτερη μέρα ακολούθησε ένας σχεδιασμός των πρώτων μας κινήσεων: της ιερατικής σύναξης, ώστε να γνωριστώ με τους άμεσους συνεργάτες μου και να με γνωρίσουν και αυτοί, της συνάντησης με τους κύκλους της νεολαίας και του προγραμματισμού της ενθρονίσεως. Τηλέφωνα, ενημερώσεις και πολλές διαδικαστικές υποθέσεις, άδεια παραμονής, γραμμή τηλεφώνου και κάποιες πρώτες ανάγκες. Τέλος, σημαντική μας προτεραιότητα ήταν και η ετοιμασία και ενημέρωση για την ετήσια συνάντηση των Ορθοδόξων κοινοτήτων στο τέλος του μηνός Ιανουαρίου. Η συνάντηση αυτή πρόκειται για ένα τετραήμερο πρόγραμμα, κατά το οποίο οι Ορθόδοξοι από όλη την Γκάνα ταξιδεύουν στο χωριό Fomena, οπού έχουμε ένα μεγάλο οικόπεδο της Εκκλησίας με τo ναό του Ευαγγελισμού και ο χώρος είναι διαμορφωμένος ως μια κατασκήνωση με τα δεδομένα της Ελλάδος. Εκεί μαζεύονται όλοι οι Ορθόδοξοι όλων των ηλικιών με ένα πρόγραμμα λατρευτικό, ομιλίες, βραδινές προσευχές. Κάθε ομάδα παρουσιάζει κάποιο πρόγραμμα, μουσικό ή χορευτικό. Η νεολαία και τα μικρά παιδιά, όλοι έχουν κάποια συμμετοχή. Βεβαίως, παρίστανται όλοι οι

31

κληρικοί της Μητροπόλεως. Εν γένει αυτό βοηθάει στη σύσφιξη των σχέσεων των Ορθοδόξων κοινοτήτων και δη μεταξύ τους γύρω από την λατρευτική ζωή και την πνευματική τροφή, που προσφέρει η Εκκλησία και εκείνοι την έχουν τόση ανάγκη. Και δεν μπορώ να σας κρύψω την ικανοποίηση και την χαρά που αισθάνθηκα βλέποντας την ευλάβεια και την αφοσίωση και την μεγάλη πίστη που έχουν. Ίσως δεν είναι τυχαίο αυτό που βλέπουμε παντού στην Γκάνα: Gye Nyame, “τίποτα εκτός από τον Θεό”, σύμβολο της υπεροχής του Θεού. Αυτό το μοναδικό και όμορφο σύμβολο βρίσκεται παντού στην Γκάνα. Είναι το πιο δημοφιλές διακοσμητικό, δηλώνει το βαθιά θρησκευτικό χαρακτήρα των ανθρώπων στην Γκάνα. Gye Nyame, “τίποτα εκτός από τον Θεό”.

Και τότε δόξασα το Θεό για το έργο της Ιεραποστολής, επειδή επιτελείται με συστηματικότητα και για πολλά χρόνια από όλους τους προκατόχους μου και είναι αναγκαία η συνέχιση αυτής της προσπάθειας, όταν βλέπεις τέτοιους καρπούς προς δόξαν του Αγίου ονόματος του Θεού. Μάλιστα, είναι απαραίτητο να σας αναφέρω ότι είναι πολύ σημαντικό να δημιουργήσεις μια κατάσταση, κτίζοντας μια εκκλησία, ένα σχολείο, μια κλινική. Αλλά πιο σημαντική ακόμη είναι η καταξίωση αυτών των κτηρίων στην εν χρόνω λειτουργία τους, η οποία θέλει συνεχή στήριξη και βοήθεια για την εύρυθμη λειτουργία αυτών των εγκαταστάσεων. Δυστυχώς, στην περίπτωση έλλειψης αυτής της στήριξης, χάνουμε ό,τι κερδίσαμε επενδύοντας στην οικοδόμηση και δεν μπορούμε να τα λειτουργήσουμε σε βάθος χρόνου. Αυτό είναι το πιο δύσκολο στοιχείο και ονομάζεται λειτουργικά έξοδα. Είναι ένα ζήτημα που λίγοι άνθρωποι το προσέχουν και δίνουν σημασία και ουσιαστικά πρόκειται για τους ανθρώπους που δεν έχουν μονό μάτια για να βλέπουν, αλλά έχουν οπτική και διορατικότητα και δεν εγκλωβίζονται σε μια εικόνα μόνο, αλλά η εικόνα γίνεται αφορμή για προβληματισμό και δράση.

Αγαπητά μέλη και υποστηρικτές της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, είστε άνθρωποι που σας χαρακτηρίζει η διορατικότητα και η δράση και γι’ αυτό ασχοληθήκατε με την Εξωτερική Ιεραποστολή. Ο καλός μας Θεός να σας ευλογεί και να σας χαριτώνει! Σας είμαι ευγνώμων, διότι πολλές φορές μάς απεγκλωβίζετε από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο χώρο της διακονίας μας με το δικό σας τρόπο και για αυτό σας ευχαριστώ. Ο αδελφός σας στην αγάπη του Χριστού Ο Άκκρας Νάρκισσος Πριν 3 έτη Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, Σας χαιρετώ από την Άκκρα, την πρωτεύουσα της Γκάνας, μιας χώρας που παλεύει να απεξαρτηθεί από την ανθρώπινη δυστυχία.

Χαρακτηριστικό είναι ότι η χώρα στερείται υδρευτικού δικτύου, ακόμη και στην πρωτεύουσα και δεν έχει πόσιμο νερό. Παραδειγματικά θα σας πω ότι στη Μητρόπολη έχουμε δύο δεξαμενές και η αγορά νερού μάς κοστίζει μηνιαία περί τα 700 ευρώ συν το πόσιμο νερό το οποίο πρέπει να αγοράζουμε. Οι θάνατοι από το μολυσμένο νερό είναι εκατοντάδες καθημερινά, ακόμα και στην Άκκρα. Επίσης, τα απόβλητα τρέχουν στις άκρες των δρόμων και ο κίνδυνος ειδικά από ηπατίτιδες είναι μεγάλος. Κληρικοί έχουν πεθάνει από ηπατίτιδα αλλά και πολλά παιδιά. Στην επαρχία τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα με τη μεγαλύτερη «ασθένεια», την πείνα, να θερίζει οικογένειες ολόκληρες και σε συνδυασμό με την ακαταλληλότητα του νερού να είναι ό,τι χειρότερο· όχι μόνο δεν έχουν να φάνε αλλά ούτε και να πιουν.

Η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη με την οικονομική κρίση στην Ευρώπη και ιδίως στην Ελλάδα και την Κύπρο, όπου είστε οι κύριοι υποστηρικτές του Ιεραποστολικού Έργου. Η αλήθεια δυστυχώς είναι σκληρή και πονάει. Προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις, όλοι μας στην Αφρική, να κρατήσουμε τις Μητροπόλεις και Επισκοπές ζωντανές με κάθε τρόπο και να μην αποχαιρετίσουμε την Ιεραποστολή. Προσπαθούμε, χωρίς δωρεές πλέον, να διατηρήσουμε ανοιχτά τα σχολεία και τα ιδρύματα μας. Για το λόγο αυτό, θα σας παρακαλούσα να μας βοηθήσετε, αν γνωρίζετε σχολεία στην Ελλάδα, τα οποία έχουν σχολικά λεωφορεία που δεν είναι αναγκαία στη χρήση τους. Το λέμε αυτό, ώστε να τα μεταφέρετε με εμπορευματοκιβώτια εδώ στην Γκάνα και να τα δρομολογήσουμε, ώστε αφ’ ενός να εξυπηρετούνται και οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν μεγάλη έλλειψη μεταφορικών μέσων και αφετέρου να έχει κάποια έσοδα και η Μητρόπολη. Επίσης είναι απαραίτητη η αγορά υδροφόρων αυτοκινήτων, για μεταφορά πόσιμου νερού στις Ενορίες και τα Σχολεία. Με τον τρόπο αυτό θα απαλλαγούμε από το υψηλό κόστος μεταφοράς αλλά και από τις συχνές μολύνσεις των μαθητών από το ακατάλληλο νερό. Θα σας παρακαλούσα να το δημοσιεύσετε στο επόμενο τεύχος του περιοδικού σας “Εξωτερική Ιεραποστολή», ελπίζοντας ότι κάποιος θα ευαισθητοποιηθεί να προσφέρει έστω και μία ελάχιστη βοήθεια. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουμε να

συντηρήσουμε το έργο μας ζωντανό και ακμαίο, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχουν άλλες λύσεις και εμείς βρισκόμαστε λίγο πριν την κατάρρευση. Εκ των προτέρων σάς ευχαριστώ. Με αγάπη Χριστού + O Άκκρας Σάββας

33

Στις 27 Ιανουαρίου 2016 συμπληρώθηκαν 27 χρόνια από την εις Κύριον εκδημία του μακαριστού Ιεραποστόλου του Κονγκό π. Κοσμά Γρηγοριάτη, που σε ηλικία 47 ετών σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Κονγκό (1989). Ο πατήρ Κοσμάς, που έζησε και μεγάλωσε στη Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης, υπήρξε ο πρώτος Ιεραπόστολος του Κολουέζι του Κονγκό και ο εμπνευστής ενός μεγάλου πνευματικού και κοινωνικού έργου στην καρδιά της Αφρικανικής Ηπείρου. Κατήχησε και βάπτισε περισσότερους από 15.000 ιθαγενείς. Πέραν της ανέγερσης Ιερών Ναών και Ιδρυμάτων, προχώρησε στην ανοικοδόμηση Δημοτικών Σχολείων. Επίσης, για την ανάβαθμιση του βιωτικού και πολιτισμικού επιπέδου του λαού ίδρυσε Τεχνική Αγροτική Σχολή, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα γεωργικά και κτηνοτροφικά προγράμματα στο Νότιο Κονγκό.Η ζωή, η ακάματη ιεραποστολική διακονία και η αιφνίδια έξοδος του π. Κοσμά, ευαγγελιστού των Κονγκολέζων αδελφών μας και πνευματικού ιδρυτή του Ιεραποστολικού Συνδέσμου «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», συγκλόνισαν, αφύπνισαν και παρεκίνησαν πλειάδα κληρικών και λαϊκών να συμμετάσχουν ενεργά στο ιεραποστολικό σκάμμα, κη Ο νεαρός μητροπολίτης Κονγκό στους Πυγμαίους!

29.06.2013 Η ζωή μας /Ρεπορτάζ Στο δυτικό κομμάτι της Αφρικής βρίσκεται η Δημοκρατία του Κονγκό, γνωστή και ως Κονγκό - Μπραζαβίλ, γαλλική αποικία που απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1960. Εδώ, στις ακτές του Ατλαντικού, οι πρώτοι πυρήνες της Ορθοδοξίας εμφανίστηκαν στις αρχές του 1980. Το 1995 η χώρα του Κονγκό τέθηκε υπό την πνευματική δικαιοδοσία της Μητρόπολης Κεντρώας Αφρικής, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Από το 2004 η δράση της ιεραποστολής συνέβαλε στο κτίσιμο ναών και ευαγών ιδρυμάτων, ενώ πολλαπλασιάστηκαν οι γηγενείς που ασπάστηκαν την Ορθοδοξία. Το 2010 η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας αποφάσισε τα κράτη του Κονγκό και της Γκαμπόν να αποσπαστούν από την πνευματική δικαιοδοσία των Μητροπόλεων Κεντρώας Αφρικής και Καμερούν και να αποτελέσουν ξεχωριστή επισκοπή. Δύο χρόνια αργότερα, ύστερα από πρόταση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου, η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας εξέλεξε τον πρώτο ποιμενάρχη της νέας επισκοπής, τον θεοφιλέστατο επίσκοπο Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ. Παντελεήμονα. «Στην επικράτεια του Κονγκό - Μπραζαβίλ υφίστανται οκτώ πολυπληθείς ενοριακές κοινότητες στις πόλεις Πουάν Νουάρ, Μπραζαβίλ, Λουινγκί, Ντολιζί, Νκάι και Ιμπροφόντο, εξυπηρετούμενες από ισάριθμους εφημερίους» λέει στη «δημοκρατία» ο κ. Παντελεήμων, τονίζοντας ότι «στην πόλη Dolisie λειτουργούν από εξαετίας το ορφανοτροφείο «Αγιος Ευστάθιος» που περιθάλπει 27 ορφανά παιδιά, και τα ορθόδοξα εκπαιδευτήρια Φως Εθνών, στα οποία φοιτούν 347 φτωχοί μαθητές και μαθήτριες, σύμφωνα με το εκπαιδευτικό σύστημα του κράτους». Το έργο της νεοσύστατης επισκοπής είναι πολυποίκιλο. «Στην έδρα της επισκοπής Πουάν Νουάρ, συμπρωτεύουσας του Κονγκό, εκπέμπει το ραδιοφωνικό του σήμα ο ορθόδοξος ραδιοσταθμός Φωνή της Ορθοδοξίας» σημειώνει ο θεοφιλέστατος, ο οποίος μας λέει ότι και άλλα έργα για την πνευματική και σωματική υγεία των ανθρώπων βρίσκονται σε εξέλιξη. «Μια ιερά μονή, τέσσερις ιεροί ναοί και ένα διαγνωστικό ιατρικό κέντρο βρίσκονται υπό ανέγερση, αν και η παρούσα οικονομική δυσπραγία έχει αναστείλει την περαιτέρω κατασκευαστική πορεία τους». Η ορθόδοξη μαρτυρία δίδεται και στο

γειτονικό κράτος της Γκαμπόν, όπου «υφίσταται μία ενοριακή κοινότητα, στην πρωτεύουσα Λιμπρεβίλ, στερουμένη ιερού ναού και ιερέα», όπως υπογραμμίζει ο κ. Παντελεήμων. Οταν ζητήσαμε από τον θεοφιλέστατο να μας μιλήσει για το ιεραποστολικό έργο της Επισκοπής Μπραζαβίλ και Γκαμπόν, εκείνος προετοιμαζόταν να επισκεφθεί το βόρειο Κονγκό, εκεί όπου ζει η φυλή των Πυγμαίων. Οπως μας αποκάλυψε, «τριάντα μέλη έχουν ήδη ασπασθεί την Ορθοδοξία, ενώ άλλα 15 αναμένουν να λάβουν άμεσα το άγιο βάπτισμα». Ο θεοφιλέστατος μοιράστηκε μαζί μας τις αγωνίες και τα σχέδιά του γι' αυτούς τους ανθρώπους. «Σκέφτομαι την περαιτέρω ποιμαντική τους πρόοδο, την κατήχηση, την έλλειψη του δικού τους λατρευτικού χώρου, αλλά και των απαραίτητων δομών για την περαιτέρω πνευματική τους προαγωγή. Οραματίζομαι την ανέγερση ενός ναού, ίσως από ξύλο, αφού οι Πυγμαίοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των τροπικών δασών του Βορρά, καθώς και ενός σχολείου για τα παιδιά τους». Τα σχολεία, το ορφανοτροφείο και οι φόβοι των ντόπιων για τα πνεύματα «Φωλιές αγάπης» χαρακτηρίζει ο κ. Παντελεήμων το ορφανοτροφείο της επισκοπής και τα ορθόδοξα εκπαιδευτήρια Φως Εθνών στο Κονγκό, υπογραμμίζοντας ότι η οικονομική κρίση που έχει προκύψει «έπληξε τις ιεραποστολές, τις οποίες έως τώρα η θυσιαστική αγάπη του Ελληνα της μητροπολιτικής Ελλάδος, της Κύπρου και της διασποράς ήξερε πάντοτε να υποστηρίζει, προσφέροντας απλόχερα προς κάθε πάσχοντα αδελφό χωρίς διάκριση φυλής, γλώσσας και πίστης». Στη μέση έχουν μείνει πολλές σημαντικές δράσεις, ωστόσο ο ίδιος δεν χάνει την ελπίδα του. «Στην πολυσυλλεκτική κοινωνία του Κονγκό, όπου το Ισλάμ, ο καθολικισμός, ο προτεσταντισμός, οι σέκτες και η προγονολατρεία συνυπάρχουν, οι τέσσερις ορθόδοξοι ενοριακοί ναοί έμειναν ημιτελείς, ενώ το έργο της ανέγερσης του διαγνωστικού ιατρικού κέντρου, που θα αποτελούσε καταφυγή σωτηρίας από τη θανατηφόρα ελονοσία, τη χολέρα και τον τύφο, έχει ανασταλεί». «Δεν είναι εύκολο να οδηγήσεις τους αγαθούς στα αισθήματα Αφρικανούς αδελφούς να απαρνηθούν τοπικές δοξασίες και αντιλήψεις, ενταγμένες στην πολυαιώνια φυλετική κουλτούρα τους. Ο κόσμος των πνευμάτων, που συχνά ζητά αιματηρή θυσία ή την αιχμαλωσία της ψυχής, απαιτεί έντονη και κοπιώδη ποιμαντική προσπάθεια για να ανατραπεί στη χρονική εξέλιξη των γενεών» λέει ο επίσκοπος Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ. Παντελεήμων. «Η πρόσφατη εμπειρία μου, η οποία προκύπτει από την κίνηση να σκεπάσω με το ράσο μου μια γυμνή ψυχασθενή κοπέλα, που βρισκόταν στη μέση του δρόμου, και η έντονη αντίδραση των διερχομένων, που με έκφραση απόγνωσης εκραύγαζαν εξ αποστάσεως να απομακρυνθώ, αφού η ψυχική νόσος εκλαμβάνεται ως δαιμονική κυριαρχία, με προβλημάτισαν βαθιά» σημειώνει, προσθέτοντας ότι «σε τούτες τις κοινωνίες, που υπάρχει ακόμα η τελετή του αποδιοπομπαίου τράγου, τις περισσότερες φορές τη θέση του ζώου παίρνει μια τραγική ανθρώπινη ύπαρξη, άρρωστη ψυχικά, που εκδιώκεται αδιάκοπα ως φορέας αμαρτημάτων και κατοικητήριο κακόβουλων πνευμάτων». «Κατάθεση μαρτυρίας» Για τον θεοφιλέστατο επίσκοπο Μπραζαβίλ και Γκαμπόν η ιεραποστολή στο Κονγκό σήμερα «είναι ένας χώρος καταθέσεως της ορθοδόξου μαρτυρίας, αγώνος, αγωνίας και ελπίδος». Παράλληλα, είναι «χώρος προκλήσεων, όπου οι λόγοι του Αναστάντος Ιησού “ιδού εγώ μεθ΄ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος” (Ματθ. 28,20) αποτελούν το εγγυημένο εφαλτήριο νέων ποιμαντικών οραματισμών και προσπαθειών, προς όφελος των ευγενών κατοίκων της χώρας του αφρικανικού ισημερινού».

35

Μνημόσυνο για τον μάρτυρα Ιεραπόστολο του Κονγκό π. Κοσμά Γρηγοριάτη Κηρύττοντας το Ευαγγέλιο του Χριστού «πάση τη κτίσει». Ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», τιμώντας τη μνήμη του μάρτυρα Ιεραποστόλου, το Σάββατο 30 Ιανουαρίου ε.έ. τέλεσε στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου Σταυρουπόλεως Θεία Λειτουργία, χοροστατούντος του Πρωτοσυγκέλου της Ι. Μητροπόλεως Νεαπόλεως & Σταυρουπόλεως π. Διονυσίου Πατσάνη και συλλειτουργούντων του Πρωτοσυγκέλου της Μητροπόλεως Ιερισσού, Αρδαμερίου και Αγίου Όρους π. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη και των ιερέων του Ι. Ναού. Ακολούθως, τελέστηκε το ετησίως καθιερωμένο Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μάρτυρα Ιεραποστόλου, πατρός Κοσμά Γρηγοριάτη. Κατά τη διάρκεια του κηρύγματος ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Ιερισσού, Αρδαμερίου και Αγίου Όρους π. Χρυσόστομος Μαϊδώνης εξήρε την ανιδιοτελή και ακατάπαυστη προσφορά του π. Κοσμά επί του ιεραποστολικού πεδίου και τόνισε ότι η θυσία του λειτούργησε αφυπνιστικά σε πολλές συνειδήσεις, ώστε να ποτιστεί και να ριζώσει το δέντρο της Εξωτερικής Ιεραποστολής στην διψώσα Αφρικανική Ήπειρο.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ : «ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ» •

Το περιοδικό Πορευθέντες και η συμβολή του στην αναβίωση της Ορθόδοξης μαρτυρίας. Επικοινωνιακή προσέγγιση Νικολάου Γ. Τσιρέβελου, Δρ. Θεολογίας ΑΠΘ Φέτος (το 2014) συμπληρώθηκαν 55 χρόνια από την κυκλοφορία του Πορευθέντες, του πρώτου ιεραποστολικού περιοδικού που εκδόθηκε στην Ελλάδα. Με αφορμή αυτή την επέτειο το παρόν άρθρο προσεγγίζει επικοινωνιακάi την ουσιαστική συμβολή του στην αναβίωση της Ορθόδοξης ιεραποστολής.Ο τίτλος του περιοδικού είναι εμπνευσμένος από την πρώτη λέξη του χωρίου: «πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Μτθ. 28,19). Η έκδοσή του προέκυψε μέσα από τις διεργασίες της «Διεθνούς Οργάνωσης Ορθοδόξου Νεολαίας ‘Σύνδεσμος’» το έτος 1959 και συνεχίσθηκε από το 1961 με τη στήριξη του «Διορθόδοξου Ιεραποστολικού Κέντρου ‘Πορευθέντες’». Ιδρυτής και γενικός υπεύθυνος της έκδοσης του περιοδικού υπήρξε ο τότε λαϊκός θεολόγος και νυν Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Αναστάσιος (Γιαννουλάτος).Το περιοδικό εκδόθηκε σε δύο γλώσσες,

στην ελληνική και την αγγλική. Η κοινή νεοελληνική είναι η γλώσσα που χρησιμοποίησε για να μεταφέρει τα μηνύματά του, παρόλο που η καθαρεύουσα ήταν η επίσημη γλώσσα στον δημόσιο βίο εκείνη την εποχή. Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί τη μέριμνα του περιοδικού να προσληφθεί το μήνυμά του με κατανοητό τρόπο από ποικίλους αναγνώστες.Οι αρθρογράφοι που συνεργάστηκαν εκφράζουν μια πολυπρόσωπη και πολυεθνική ομάδα. Η πλειοψηφία είναι Έλληνες και εξίσου σημαντική είναι και η συμμετοχή των Ελληνίδων για εκείνη την εποχή. Παράλληλα, αξιόλογη θεωρείται η συμβολή των Ορθόδοξων ξένων συγγραφέων, οι οποίοι τονίζουν τον διορθόδοξο χαρακτήρα του και Ετερόδοξων ξένων αρθρογράφων που επισημαίνουν το άνοιγμα του περιοδικού στον διαχριστιανικό (οικουμενικό) χώρο. Η ισόρροπη συνεργασία κληρικών και λαϊκών φανερώνει τον εκκλησιαστικό του χαρακτήρα, ενώ η συμμετοχή ακαδημαϊκών θεολόγων την επιστημονική του διάσταση. Στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού ανήκαν οι νυν Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ο τότε λαϊκός και μετέπειτα αρχιμανδρίτης Ευσέβιος (κατά κόσμον Αστέριος) Βίττης και ο Ηλίας Βουλγαράκης. Επίσης, συνεργάστηκαν ο νυν Επίσκοπος Αχελώου Ευθύμιος (Στύλιος), ο νυν Μητροπολίτης του Όρους Λιβάνου George (Khodre), καθώς και οι καθηγητές Πανεπιστημίου Νίκος Νησιώτης, Λεωνίδας Φιλιππίδης κ.α..Στόχοι του περιοδικού υπήρξαν η πρωτοποριακή για εκείνη την εποχή μελέτη της θεολογίας της χριστιανικής μαρτυρίας και η καλλιέργεια του ιεραποστολικού ενδιαφέροντος στον ορθόδοξο κλήρο και λαό, με απώτερο σκοπό την αναζωπύρωση της χριστιανικής μαρτυρίας στα έθνη. Σε αυτά τα πλαίσια προσπάθησε να συνδέσει τους Ορθόδοξους αναγνώστες με τις νέες εκκλησίες της Ουγκάντας, της Κορέας και της Ιαπωνίας που είχαν τότε πρόσφατα ιδρυθεί. Επίσης, από το πρώτο τεύχος έγινε πρόσκληση προς τη θεσμική Εκκλησία να δώσει το «σάλπισμα της εξορμήσεως» των εργατών του Ευαγγελίου. Συγχρόνως, η «κίνηση» του «Πορευθέντες» εξ αρχής τέθηκε «υπό τας ευλογίας της Εκκλησίας»ii, αναμένοντας την επίσημη ανάληψη του ιεραποστολικού έργουiii.Οι στόχοι αυτοί υπηρετήθηκαν μέσα από την ύλη του, η οποία διακρίθηκε σε θεολογικά άρθρα επιστημονικής τεκμηρίωσης και ειδησεογραφικά χρονικά.Οι θεολογικές θέσεις στόχευαν στην αφύπνιση της Εκκλησίας για την αποστολή της στα έθνη, η οποία βαδίζει παράλληλα και με τον επανευαγγελισμό των βαπτισμένων Ορθοδόξων. Με σαφήνεια διατυπώνεται το μήνυμα, ότι η αδιαφορία για την ιεραποστολή σημαίνει άρνηση της Ορθοδοξίας. Ειδικότερα, υπογραμμίζεται ότι η αποστολή της Εκκλησίας στον κόσμο ξεκινά από την αγάπη του Τριαδικού Θεού και υπακούει στις εντολές του Ιησού για το κήρυγμα του Ευαγγελίου δια της χάριτος του Αγίου Πνεύματος σε ολάκερη την οικουμένη. Συγχρόνως, αναδεικνύεται η ιεραποστολική φύση της Εκκλησίας και η σημασία της μετοχής στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, που ωθεί τον πιστό στη μαρτυρία της Βασιλείας του Θεού στον κόσμο. Επιπροσθέτως, αυτός ο θεολογικός λόγος προσκαλεί όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας, και κυρίως τις νεότερες ηλικίες, ώστε να συνδράμουν στη διακονία της ιεραποστολής. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις μεθόδους οργανωμένης μαρτυρίας. Στη θεματική αυτή τονίζεται ο σεβασμός προς τους λαούς που κηρύσσεται στο Ευαγγέλιο, υπογραμμίζεται η αναγκαιότητα να «σαρκωθεί» ο λόγος του Θεού σε κάθε γλώσσα και πολιτισμό και να στηριχθούν οι νέες κοινότητες σε γηγενή στελέχη. Η κοινωνική διάσταση της χριστιανικής μαρτυρίας κατανοείται ως έμπρακτη εκδήλωση της εν Χριστώ αγάπης στον πλησίον. Επιπροσθέτως, προτείνεται η κοινή ορθόδοξη μαρτυρία στα έθνη, με σκοπό να φανερώνεται η ενότητα των Ορθόδοξων και να θεραπεύεται ο εκκλησιαστικός εθνικισμός. Οι παραπάνω θεολογικές θέσεις τεκμηριώνονται εξάλλου με το ιστορικό παράδειγμα των χριστιανικών ανά τους αιώνες ιεραποστολών.Η αναγκαιότητα της πανορθόδοξης συμμετοχής στα οικουμενικά δρώμενα προβάλλεται με σαφή τρόπο. Ταυτόχρονα, παρουσιάζεται με νηφάλια προσέγγιση η ιεραποστολική θεολογία των Δυτικών Εκκλησιών και το έργο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών.Πολλές από τις παραπάνω θέσεις απαντούν στο πρώτο άρθρο του περιοδικού, με τίτλο «Η λησμονημένη εντολή» που υπέγραψε ο νυν Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος. Το άρθρο αυτό λειτούργησε πραγματικά ως η πρώτη θεολογική «διακήρυξη» της αναβίωσης της Ορθόδοξης μαρτυρίαςiv. Ο συγγραφέας μέσα σε λίγες σελίδες παρέδωσε τη θεολογική τεκμηρίωση του Ευαγγελισμού των εθνών με βάση την αγιογραφική και ιστορική θεμελίωση, ενώ ανασκεύασε τις ενστάσεις για την άσκηση του αποστολικού έργου. Συνάμα, διάχυτη είναι η αγωνία του για έμπρακτη αποστολική αφύπνιση όλων των Ορθόδοξων και τη μαρτυρία τους σε όλη την οικουμένη. Ουσιαστικά, το κείμενο αυτό αποτέλεσε τον οδοδείκτη όλης της μετέπειτα κυκλοφορίας του περιοδικού. Η πεμπτουσία της θεολογικής κατεύθυνσής του αποτυπώνεται στο ακόλουθο απόσπασμα. «Το ζήτημα δεν το εκφράζει η ερωτηματική πρότασις: ‘Μπορούμε;’ Αλλά η προστακτική: Πρέπει! 'πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη'. 'Πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το ευαγγέλιον πάση τη κτίσει'. Εδώ δεν υπάρχει: ‘σκεφθήτε αν μπορήτε’, υπάρχει εντολή, εντολή σαφής του Κυρίου»v.Εξάλλου, η εικόνα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην κωδικοποίηση των μηνυμάτων του περιοδικού. Οι ζωγραφικές συνθέσεις των Ντίνου Ξυλόπουλου και Αποστόλου Φιλίππου, που κοσμούν τα εξώφυλλα, έχουν έντονο συμβολισμό και στόχο να μεταδώσουν το μήνυμα της οικουμενικότητας της Ορθοδοξίας. Οι φωτογραφίες των εξώφυλλων και των άρθρων, οι οποίες αποτελούν το πρώτο εποπτικό ιεραποστολικό υλικό, αποτυπώνουν τον εκκλησιαστικό βίο των νέων εκκλησιαστικών κοινοτήτων, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο λατρευτικό βίωμα των νεοφώτιστων. Οι αντίστοιχες από τις δραστηριότητες του «Διορθόδοξου Ιεραποστολικού 37

Κέντρου ‘Πορευθέντες’» αποβλέπουν στην παρουσίαση του έργου του και στην ενεργοποίηση του ενδιαφέροντος για την ιεραποστολή. Το περιοδικό σταμάτησε την κυκλοφορία του το χειμώνα του 1969. Αργότερα, η επιστημονική του ομάδα ανέλαβε τη σύνταξη του παρόντος περιοδικού «Πάντα τα Έθνη, του επίσημου ιεραποστολικού έντυπου της Εκκλησίας της Ελλάδος»vi.Εν κατακλείδι, μέσα από το περιοδικόΠορευθέντες και το ομώνυμο «Διορθόδοξο Ιεραποστολικό Κέντρο» δημιουργήθηκε μία έκρηξη που με ραγδαίο τρόπο επανέφερε το ενδιαφέρον για τον ευαγγελισμό των εθνών στο θεολογικό χώρο και ταυτόχρονα στην κοινωνία. Η ιεραποστολική διακονία του στη σύγχρονη εκκλησιαστική ιστορία εξέφρασε την αρμονική σύζευξη της θεωρίας και της πράξης. Τελικά και σύμφωνα με το χαρακτηρισμό του ιδρυτή του νυν Αρχιεπισκόπου Τιράνων Αναστασίου, το Πορεύθεντες αποτέλεσε «το καντήλι που άναψε τη φλόγα της ιεραποστολής μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας της Ελλάδος»vii. Δημοσίευτηκε στο περιοδικό Πάντα τα Έθνη, τεύχ. 131 (Ιουλ.-Σεπ. 2014), σελ. 16-18. Ολόκληρο το τεύχ. 131 στον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.apostolikidiakonia.gr/gr_main/mission/131.PDFi Δήμητρας Κούκουρα, Μεθοδολογική προσέγγιση Ομιλητικών κειμένων, εκδ. Π. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 2009, σελ. 12.ii Σοφίας Μουρούκα, «Ένα ξεκίνημα»,Πορευθέντες, τεύχ. 1 (1959), σελ. 7.iii Λίγα χρόνια αργότερα, το έτος 1967, ο στόχος αυτός επιτεύχθηκε με την ανάληψη του ιεραποστολικού έργου από την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδας, η οποία ίδρυσε το «Γραφείο Εξωτερικής Ιεραποστολής» της Αποστολικής Διακονίας.iv Πορευθέντες, τεύχ. 1 και 2 (1959), σελ. 1-6 και 3-6 αντίστοιχα.v Αν. Γιαννουλάτου, «Η λησμονημένη εντολή», Πορευθέντες, τεύχ. 1 (1959), σελ. 2.vi «Τριάντα χρόνια από την έκδοση του πρώτου ιεραποστολικού περιοδικού», Πάντα τα Έθνη, τεύχ. 29 (1989), σελ. 2.vii Η λησμονημένη εντολή Πορευθέντες… από τον λήθαργο στην αφύπνιση, εκδ. Αποστολικής Διακονίας, Αθήνα 2014, σελ. 18.Αναρτήθηκε από Νίκος Τσιρέβελος στις 3:24 π.μ. ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ – ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ

ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΤΗΣ ΟΥΓΚΑΝΤΑ ΕΑΤΡΙ Ο doctor Αntonios της Ουγκάντας Αξίες παλιές, αλλά διαχρονικές: Ο γιατρός Αντώνης Λιάσκος, ο doctor Αntonios της Ουγκάντας ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΤΑ ΝΕΑ

ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ Ήταν τότε που χτύπησε ο κυκλώνας Ναργκίς. Οι

εφημερίδες έγραφαν για τα παιδιά της Μιανμάρ που πεθαίνουν αβοήθητα. Τον δικτάτορα που δεν αφήνει τους Δυτικούς γιατρούς και την ανθρωπιστική βοήθεια να φτάσει στον λαό του.

Κάπως έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα. Δίπλα μου, στον γυαλισμένο προθάλαμο της κλινικής, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων είχε τον πόνο του. Απέναντί του, το κουτί μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης τους καλούσε να βοηθήσουν τα

παιδιά του κόσμου. Η κυρία δυσπιστούσε. Από κοντά και ο σύζυγος. «Και τι τα κάνουν τόσα λεφτά;» Τελικά, κατέληξαν ότι καλύτερα είναι να κοιτάει ο καθένας τη δουλειά του.

Αυτή ήταν και η αφορμή γι΄ αυτό το ρεπορτάζ. Να βρούμε γιατρούς που δεν κοιτάνε μόνο τη δουλειά τους. Ο κατάλογος, ευτυχώς, ήταν μεγάλος.

Καταλήξαμε σε δύο: Νίκος Λυγιδάκης, γεννηθείς στην Κίσσαμο Χανίων, και

Αντώνης Λιάσκος, Ελευσίνιος που ζει χρόνια στο Ρέθυμνο. Ναι και οι δύο «σχετίζονται» με την Κρήτη. Καλύτερα έτσι. Οι εφημερίδες φέτος έχουν

χορτάσει με «καουμπόηδες» Κρητικούς, ας ασχοληθούμε λίγο και με τους άλλους. Τους αθόρυβους.

Στη συνάντησή μας κοιτούσε χαμηλά και μιλούσε σιγανά. Μου το είχαν πει και στο Ρέθυμνο. «Ένας παράξενος άνθρωπος». «Κάθε Φλεβάρη εγκαταλείπει την

οικογένειά του -πέντε παιδιά έχει!-, φεύγει και από το νοσοκομείο και χάνεται στη Μαύρη Ήπειρο». Είχα μεγάλη περιέργεια να τον γνωρίσω. Τελικά, ο

Αντώνης Λιάσκος, «ο γιατρός της Αφρικής», ήταν όπως τον είχα φανταστεί. Καφέ ρούχα και ένα μαύρο σακίδιο, με χαρτιά και βιβλία. Από τους ανθρώπους που δεν πάνε ποτέ βόλτα στα μαγαζιά. Η δική του χαρά είναι εδώ και πολλά χρόνια η Αφρική. Τα χωριά που τον ξέρουν ως doctor Αntonios. Από μικρός θέλατε να γίνετε γιατρός; Ήταν πάντα στις βλέψεις μου. Εκείνα τα χρόνια, ήταν η μεγάλη πείνα της

Νιγηρίας. Δημοσιεύονταν συνεχώς άρθρα και φωτογραφίες για την Μπιάφρα. Μετά κάποιος φίλος μού δώρισε το βιβλίο «Η ζωή του Άλμπερτ Σβάιτσερ». Ο Σβάιτσερ ήταν πολυσχιδής προσωπικότητα- γιατρός, φιλόσοφος, θεολόγος, μουσικός. Βραβεύτηκε το 1952 με το Νόμπελ Ειρήνης, έφτιαξε και ένα

νοσοκομείο στην Κεντρική Αφρική. Επηρεάστηκα πολύ. Ήθελα να του μοιάσω. Πότε πήγατε πρώτη φορά στην Αφρική; Το 1990. Το συζητήσαμε με τον τότε Μητροπολίτη και νυν Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο. Με βοήθησε το γεγονός ότι είχα ήδη σταθερή δουλειά και φυσικά η κατανόηση της συζύγου μου. Είχαμε αποκτήσει ήδη πέντε παιδιά.

Καταλαβαίνετε ότι ήταν πολύ δύσκολο η οικογένεια να μένει μόνη, χωρίς τον πατέρα για έναν, δύο μήνες.

Τα τελευταία χρόνια πηγαίνετε κυρίως στην Ουγκάντα; Ναι, γιατί στην Ουγκάντα δεν πεθαίνεις από πείνα, πεθαίνεις από αρρώστιες κι αν είσαι γιατρός εκεί μπορείς να βοηθήσεις. Εκεί, επίσης, βρήκα ανθρώπους που μου ταιριάζουν περισσότερο, κυρίως τον Μητροπολίτη Ιωνά. Ο Ουγκάντας Ιωνάς (δες εδώ) 39

Είναι Αφρικανός;

Αφρικανός βέβαια, σπουδασμένος στην Κίσσαμο. Η Μητρόπολή του είχε ήδη ένα νοσοκομείο και έτσι μπορώ να χειρουργώ με μεγαλύτερη ευκολία. Μετά

πάμε σε απομονωμένα χωριά, όπου οι άνθρωποι έχουν δύσκολη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Ο παπάς της Μητρόπολης ενημερώνει τους ανθρώπους ότι πρόκειται να γίνει ιατρείο και το άλλο πρωί όλοι σε περιμένουν.

Έχω μια απορία. Έχετε σύζυγο, πέντε παιδιά, είσθε χειρουργός στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου. Πώς μπορούν να συνδυαστούν όλα αυτά με τα μεγάλα ταξίδια;

Μπορούν. Όλα αυτά τα χρόνια συλλέγω την ετήσια άδειά μου και τη διαθέτω στο ακέραιο για τα ταξίδια μου στην Αφρική. Έχω την τύχη να έχω μία

εξαιρετική σύζυγο, η οποία με στηρίζει. Από το φαρμακείο της περνούν όλοι οι

άνθρωποι που θέλουν να δώσουν κάτι. Τα παιδιά νιώθουν τιμή που ο μπαμπάς τους κάνει κάτι σημαντικό. Περνάμε μαζί τα ρεπό μου και τα Σαββατοκύριακα. Και τον Φεβρουάριο ξέρουν ότι θα λείψω. Γιατί πάντα τον Φεβρουάριο;

Γιατί τότε αρχίζει το σχολικό έτος και βοηθώ στην επιλογή των μαθητών που θα πάρουν υποτροφίες. Είναι το ραντεβού μας. Ακόμη κι αν κάποιος δεν με

γνωρίζει προσωπικά, ξέρει ότι κάπου βρίσκεται ο doctor Αntonios. Είμαι γι΄ αυτούς ο λευκός γιατρός. Είναι σαν να λες ότι σε ένα χωριό της Ελλάδος έρχεται κάθε χρόνο ένας μαύρος, όλοι θα τον μάθουν. Πώς είναι οι άνθρωποι της Αφρικής;

Δεν συνάντησα ποτέ μελαγχολικό ή μίζερο άνθρωπο. Προσπαθούν να λύνουν τα προβλήματά τους. Δεν είναι εκ γενετής τεμπέληδες, ούτε μπορείς να πεις

ότι δεν παίρνουν στροφές. Είναι καλοί άνθρωποι, αλλά εξαιρετικά στερημένοι. Τα περισσότερα παιδιά φορούν παπούτσια πρώτη φορά όταν πηγαίνουν Γυμνάσιο κι αυτό επειδή στην Αφρική για να πας στο Γυμνάσιο είναι

υποχρεωτικό να φοράς παπούτσια. Πολλά απ΄ αυτά όταν φύγουν από το σχολείο, τα βγάζουν για να μη τα λειώσουν.

Δεν έχουν ερωτήματα όπως «γιατί τους βοηθάτε;».

Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ αυτό που μου είχε πει κάποτε ένα παιδί, ο Στίβεν. Με είχε ρωτήσει: «Δεν με γνωρίζετε, είστε λευκός, γιατί με βοηθάτε;». Όταν τον είχα πρωτοδεί, δεν είχε φαγητό να φάει, παπούτσι να φορέσει,

κρεβάτι για να κοιμηθεί. Τώρα είναι φοιτητής σε πανεπιστήμιο. Αυτό το παιδί ποτέ του δεν κατάλαβε για ποιον λόγο στάθηκα δίπλα του. Γιατί σταθήκατε δίπλα του;

Για μένα, όχι γι΄ αυτόν. Έπειτα από ένα ταξίδι στην Αφρική, βλέπεις αλλιώς τη ζωή σου.

Ανάλογα πού έχεις περπατήσει βέβαια... Ναι, η Αφρική δεν είναι τα λιοντάρια, τα φίδια και η ζούγκλα με τον

Ταρζάν. Το πρόβλημα της Αφρικής είναι οι αρρώστιες, η ελονοσία και η αγραμματοσύνη. Εγώ με αυτά ασχολούμαι. Έχω ακούσει ότι και εσείς είχατε προσβληθεί από ελονοσία. Η ελονοσία είναι μία δύσκολη ασθένεια η οποία μπορεί να μην εκδηλωθεί αμέσως. Το 2003, έχοντας επιστρέψει από την Ουγκάντα, βρέθηκα στην Εντατική. Έχω προσβληθεί τρεις φορές από την ελονοσία, αλλά αυτή ήταν η πιο δύσκολη. Οι άνθρωποι στην Ουγκάντα έμαθαν για την κατάστασή μου και δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν με ξαναείδαν. Και στο Ρέθυμνο όλοι πίστευαν ότι πεθαίνω. Όταν συνταξιοδοτηθείτε,θα περνάτε περισσότερο καιρό στην Αφρική; Ναι, γιατί εγώ δεν βρίσκω νόημα στη ζωή μου με το να κρατώ στην αγκαλιά μου ένα σκυλάκι ή με το να στέλνω μια επιταγή ή να εκδίδω ένα ψήφισμα. Δεν βοηθώ εγώ τους Ουγκαντέζους, αλλά οι Ουγκαντέζοι βοηθούν εμένα. Με βοηθούν να αντιληφθώ τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι η ζωή. Ο Ωνάσης πέθανε μέσα σε ένα μπάνιο. Πρέπει να δίνουμε νόημα στη ζωή μας, το οποίο σίγουρα δεν υπάρχει στα ακριβά αυτοκίνητα. Δείτε: Συνέντευξη δύο φοιτητών για τη συμμετοχή τους στην Ιεραποστολή της Ουκάντα (βίντεο).

10 Ιεραποστολικά βίντεο Ιερείς της Μαύρης Αφρικής Ο πρώην άθεος π. Θεμιστοκλής των μαύρων αδελφών Διαβάστε και: Η Ιεραπόστολος Μάμα - Σταυρίτσα, νέο βιβλίο για την ορθόδοξη ιεραποστολή στην Αφρική Το συγκεκριμένο πόνημα ανήκει στον συγγραφικό ζήλο του π.Χρυσοστόμου Μαϊδώνη. Αναφέρεται στη βιογραφία της Μάμα Σταυρίτσας (1916-2000), μιας από τις λίγες γυναίκες ιεραποστόλους στην Αφρική.

To βιβλίο προλογίζει ο μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ. Έκδοση Ιερά Μονή Κοσμά Αιτωλού Αρναίας. [ΕΔΩ].

41