75ste jaargang • nummer 06 • donderdag 7 februari 2019
Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
€ 2,50
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
“De rechtse zuil groeit, de linkse zuil krimpt” Dr. Sid Lukkassen, politiek filosoof en auteur van het boek “Kerkgangers en Zuilenbouwers”, zit niet om een straffe uitspraak verlegen. Zo juicht hij de ontkerkelijking toe en is hij hard voor de paus, die zich “letterlijk onderwerpt aan de militante, dominante en masculiene islam.” Zijn nieuwe zuil wil vrijdenken ondersteunen met een sociaal-economische onderbouwing, waaronder een zakelijk netwerk dat beschermt tegen broodroof.
Lees het volledige interview met dr. Sid Lukkassen, op blz. 11
Met de centen van Sven Gatz…
Sinds vorige woensdag kunnen klimaatactivisten de vier klimaatministers bestoken met mails en sms-berichten, via een website met de naam: wakeupyourministers.be. Het is niet gemakkelijk om de eigenaar te vinden van deze domeinnaam, want de gegevens worden door DNS afgeschermd. De website werd op 21 januari jl. geregistreerd. Maar de actie gaat uit van de organisatie ‘Act for Climate Justice’. Die hebben ook een website, en de eigenaar van de domeinnaam is hier de vzw Les amis du Reseau ADES, gevestigd in de Liedekerkestraat 71 in Sint-Joost-Ten-Node. ADES staat voor Pour des Alternatives Democratiques Ecologiques Sociales. Op het adres staat een huis waar collectieven allerhande kunnen werken en vergaderen. Het ruikt er naar revolutie… De organisatie ‘Act for Climate Justice’ heeft een Franstalige oorsprong. De website is enkel in het Frans, de statuten van de vzw zijn enkel in het Frans en ook de facebookpagina kent enkel Franstalige berichten. In de Nederlandstalige media dook dinsdag ene Arno Kempynck op als woordvoerder van ‘Act for Climate Justice’. Hij verdedigde vol vuur de sms-actie die Schauvliege er mentaal onderdoor had gekregen. Op enkele dagen ontving zij 6000 sms-berichten en evenveel emailberichten, allemaal verstuurd door klimaatactivisten. Oh ja, Arno Kempinck is de betaalde bediende van de uiterst linkse organisatie Hart boven Hard. En die organisatie krijgt jaarlijks 130.000 euro subsidie van de Vlaamse overheid, in casu minister Sven Gatz. Besluit:Vlaams minister Schauvliege is genekt door een Franstalige organisatie met de hulp van Vlaams belastingsgeld. Moet er nog zand zijn?
Politieke recuperatie van de klimaathysterie mislukt Zowat alle partijen proberen garen te spinnen bij het recente klimaatopbod. Maar buiten de ecorealisten van N-VA en Vlaams Belang schieten ze allemaal in eigen voet. Groen voorop, dat zowaar rond zijn kernthema vorige week compleet de mist in ging. Een “complot” noemde Vlaams minister van Milieu Joke Schauvliege (CD&V) de paternoster aan klimaatbetogingen van de voorbije weken, tijdens een voordracht voor het Algemeen Boerensyndicaat (ABS). Meer nog: de Staatsveiligheid zou haar gemeld hebben dat heel de klimaathysterie door groene organisaties georkestreerd is. Schauvliege kreeg snel de wind van voren en moest zich excuseren. In de media werd de Vlaamse minister door de mangel gehaald. Door bobo-journalisten van De Morgen, De Standaard en uiteraard door zelfverklaard groen geweten Dirk Draulans. Komt nog bij dat Schauvliege haar uitspraak deed nadat CD&V plots miljarden euro’s wou besteden aan klimaatbeleid en de partij van plan was om in katholieke scholen het milieubeleid te verdedigen. “Platte politieke recuperatie” werd het terecht genoemd. Maar van recupereren ging het naar criminaliseren. Nu is Schauvliege niet het grootste licht en de kritiek op haar uitspraak valt enigszins te begrijpen, maar feit is dat die klimaathysterie inderdaad gestuurd wordt. We hebben het in dit blad al meermaals geschreven: als kinderen uit de lagere school worden opgevorderd voor zo’n betoging, en vooral scholieren humane wetenschappen eraan deelnemen, en er voldoende voorbeelden zijn van linkse leerkrachten en directeurs die hun leerlingen verplichten om mee op te stappen, dan is inderdaad sprake van wat we op zijn minst “opgezet spel” kunnen noemen. U weet hoe het ondertussen met Schauvliege is afgelopen.
Simplisme overheerst Dat de klimaatheisa tot de verkiezingen zal aanhouden, is allesbehalve zeker. Stel dat de krokusvakantie deze of volgende week zou vallen (en niet begin maart), dan was de kans reëel dat het aanstellerige feestje van Anuna en consorten al
snel was ineengeschrompeld. Hoe dan ook, ‘klimaat’ heeft zich voor een tijdje als campagnethema verankerd. Maar dat het wellicht niet zal blijven duren, is niet alleen omdat het nog 3,5 maanden is tot de verkiezingen, een politieke eeuwigheid. Wel omdat de meeste partijen zich in dit dossier hopeloos belachelijk maken. Er wordt met miljardenuitgaven en -investeringen gezwaaid alsof het niets is. Wie de factuur uiteindelijk zal betalen, is onduidelijk. Of toch? Het is de hardwerkende Vlaming. Bij het Vlaams Belang en de N-VA hebben ze dat door. Zij stappen ze niet mee in de hysterie. Ecorealisme luidt het daar: voorzichtig hervormingen doorvoeren is de boodschap. Holle slogans zorgen enkel voor oplopende facturen. De Tijd-columnist Rik van Cauwelaert stelde vorige week in De Afspraak de hamvraag: wie gaat dit betalen? De Gentse econoom Koen Schoors stelde onomwonden: het gaat niets kosten.. Ronduit belachelijk. Dit is het herkauwen van de bakerpraatjes van paars, toen men dacht dat de subsidies voor zonnepanelen en aanverwanten niet op konden. Het systeem ontplofte en we betalen daar nog voor. “Zilverfondseconomie” noemt econoom Geert Noels het spottend, en terecht. CD&V zwaait met miljarden, Open Vld doet niet anders. De liberalen hebben het over het vergroenen van het wagenpark van de bedrijven. Al goed, al goed. Maar dat kost geld. We zitten nog altijd in de fase dat elektrische wagens zwaar moeten worden gesubsidieerd. In Nederland wordt zo’n subsidiesysteem afgebouwd. Welnu, de verkoop van Tesla’s is daar sinds begin dit jaar ingestort. De sp.a houdt zich wat op de vlakte en komt niet verder dan een verbod op salariswagens. Plots zou dat systeem van fiscale voordelen moeten worden afgeschaft, wat 3 tot 4 miljard euro zou moeten opleveren. Niet alleen kloppen de cijfers
niet, er wordt niet bij gezegd dat bedrijfswagens populair zijn omdat de lasten op de lonen zo hoog zijn. En het systeem afschaffen doet de fiscale druk bij de werknemers stijgen, want ze komen in een hogere belastingschaal terecht. En alsof bedrijfswagens alle milieuproblemen veroorzaken.
De factuur van vijf jaar Groen en Ecolo Groen en Ecolo voelen zich als vissen in het water in deze discussie. Toch tot voor kort, want wat de corebusiness moet zijn van de ecologisten, blijkt een lege doos. Kristof Calvo komt niet verder dan dat “mensen van goede wil moeten samenwerken.” Een berekend economisch verantwoord milieubeleid? Nergens terug te vinden. Meer nog, in een debat op Terzake ging partijvoorzitster Meyrem Almaci hopeloos de mist in tegen N-VA-voorzitter Bart De Wever. Ze draaide om de hete brij heen en kwam niet verder dan dat “vervuilende bedrijven” moeten betalen, niet de consument. De ArcelorMittals van deze wereld dus, en chemische bedrijven zoals Ineos, dat net een miljardeninvestering in de Antwerpse haven aankondigde. Dat die taksen voor bedrijven, die nochtans al aan zware milieunormen onderhevig zijn, uiteindelijk aan de consument worden doorgerekend en dat dit de tewerkstelling in gevaar brengt, daarover zwijgt Groen. Intussen is het duidelijk dat de politieke recuperatie van de klimaathysterie door Groen en Ecolo mislukt is. De gewone burger ziet enkel hogere facturen. En het is nog niet gedaan. Ecolo, dat in één Kamerfractie is vastgeklonken aan Groen, kwam met een aantal verkiezingsvoorstellen die gerust cryptocommunistisch kunnen worden genoemd: een universeel basisinkomen, gratis openbaar vervoer voor werklozen en een vierdagenweek met loonbehoud. Groen, dat zowaar droomt van een as met de liberalen, neemt daar geen afstand van. De miljardenfactuur zal komen. En de nuchtere Vlaming denkt: van die boer geen eieren!