Argonautika jaargang 6, wintereditie december 2014

Argonautika

December-uitgave: Volume 11

periodiek der W.S.R. Argo en Oud Argo

2014

Het eerste jaar in beeld Argonauten naar FISU WK

Speciale botendoop

Omslag: Lars Kraak en Kevin Hout bij de FISU WK

Inhoudsopgave

Redactioneel Met het “dames”nummer van ons Argo magazine is de 10de editie van de Argonautika verschenen. Deze 5 jaren zijn omgevlogen. In vele vergaderingen heeft de redactie, in diverse samenstellingen van Argonauten en Oud Argonauten, haar creativiteit gebruikt om een nieuw nummer vorm te geven. Wij – als redactie – hebben ons best gedaan om al die jaren een kleurig en inhoudelijk aansprekend magazine te maken.

Na de 10 nummers is het zinnig om terug te kijken en om te bepalen of Argo en Oud Argo willen doorgaan met de Argonautika. Bij aanvang is de gedachte geweest dat een gezamenlijk magazine voor Argo meer mogelijkheden biedt en voor Oud Argo tot minder kosten leidt dan met het Gulden Vlies.

De indruk is dat het magazine gewaardeerd wordt hoewel we in de afgelopen jaren van slechts enkele lezers een reactie hebben ontvangen. De kosten zijn in de loop der jaren gereduceerd.

Het Argo- en het Oud Argo bestuur hebben dan ook besloten dat ze willen doorgaan met de Argonautika. Dat doen we dus.

Met dit - 11de - nummer hopen we dat we een mooie start geven aan de volgende 5 jaar Argonautika.

De redactie heeft weer afscheid genomen van een aantal redactieleden.

Floor Steenvoorden kiest er voor om te gaan wedstrijdroeien.

Floor: bedankt voor de opgewekte wijze waarop je jouw bijdrage hebt geleverd.

Tesse Bijlsma heeft zijn master in Wageningen gehaald en is inmiddels aan het werk. Tesse: veel dank voor de betrouwbare wijze waarop je de Argonautika’s hebt vormgegeven. De vaste rubriek Recensies zal het zonder jou moeten stellen.

Barbara van Gulick is met de laatste fase van haar studie bezig en ze heeft de voorzittershamer van de redactie aan Teun Fiers overgedragen. Barbara is bij de laatste 9 nummers van de Argonautika betrokken waarvan de laatste jaren als voorzitter van de redactie. De input en de ideeën van Barbara hebben een duidelijke stempel gedrukt op de Argonautika’s. In deze Argonautika blikt ze terug op dit lustrum en op haar jaren in de redactie. Barbara: veel dank

5 11 14 17

18 21

FISU Het eerste jaar op Argo Twee succesvolle wedstrijdroeiers Speciale botendoop Tien Argonautika’s, maar..

Het Artemis-Helios project

voor de plezierige manier waarop je al die jaren jouw rol als voorzitter hebt ingevuld en er voor hebt gezorgd dat alles altijd weer op zijn pootjes terecht kwam.

Tenslotte heeft Martien Beek nu definitief de redactie verlaten. Martien heeft na zijn vele jaren redactiewerk van het Gulden Vlies een aantal jaren in de redactie van de Argonautika mee gedraaid. Martien houdt zich wel beschikbaar voor de Argonautika, onder meer om het roeien in het buitenland voor het voetlicht te brengen.

Martien: dank voor alle uren die je in de Argonautika hebt gestoken. We hopen nog vaak jouw bijdragen met buitenland roeinieuws te mogen ontvangen.

In dit 11de nummer hebben we – naast de vaste rubrieken – de aandacht gericht op de jonge Argonauten. In het hoofdartikel laten we een aantal tweedejaars Argonauten aan het woord. De redactie heeft hen uitgedaagd om te vertellen wat er zo ontzettend leuk is geweest in hun eerste jaar roeien. We hopen dat dit de vele eerstejaars van 2014 inspireert om er ook een leuk eerste roeijaar van te maken zodat zij straks met veel plezier besluiten om er een tweede jaar bij Argo aan vast te knopen.

We wensen iedereen veel leesplezier.

Bestuur Hanon vlnr: Mej. M.S. van der Zeijden, Dhr. M. Minkman, Mej. H. Lugt, Dhr. G.T.M. Hanon, Mej. M.J.J. de Rooij, Mej. B.F. Tan, Dhr. C.A. de Haan

1

De Argonautika

Waerde Argonauten en Oud Argonauten Argo zit in de groei! Ons mooie botenhuis is in augustus jl., voor de start van het nieuwe academisch jaar, door iedere introductieloper bewonderd. Vijf dagen lang is er een dagelijkse stroom van honderden jonge, aankomende studenten bij Argo binnen geweest. Bij sommigen is dat enkel aangespoord door een lege maag. Anderen komen juist vol nieuwsgierigheid naar Argo om te onderzoeken wat de roeisport hen kan brengen. Onder “geteister” van het gure weer heeft onze kantine voor onderdak gezorgd voor veel studenten die zo samen de warme sfeer op Argo kunnen proeven.

Degenen die het water op gaan zijn gedurende hun tocht vaak vergezeld door een regenbui boven hun hoofd.

Ondanks de mindere weersomstandigheden, hebben we voor het tweede jaar op een rij onze inschrijvingslimiet bereikt.

Dat is een prachtige prestatie! En dat is het helemaal als je bedenkt dat het aantal inschrijvingen wederom weinig afwijkt van dat van de grote gezelligheidsverenigingen in Wageningen.

Fascinerend eigenlijk, dat een roeivereniging zoveel studenten kan aantrekken. Een sport die de meeste jeugdigen nooit eerder hebben beoefend of in het echt hebben mogen bewonderen. “Waarom gaan er zoveel studenten roeien?” is een vraag die ik mijzelf maar vooral anderen meermaals stel. Wat maakt dat een studentenroeivereniging als Argo voor een aankomend student, voor wie nog zoveel mogelijkheden open staan, de doorslaggevende keuze wordt? Voor mij is het de sfeer die aantrekt, de combinatie tussen topsport die hier wordt beoefend en de vele verschillende mensen die hier rondlopen en zo ieder op hun manier een bijdrage leveren aan de roeisport en het verenigingsleven.

Dat beeld van Argo is mooi neergezet in de introductieperiode. Misschien heeft het noodweer in de introductieperiode een zet in de juiste richting gegeven en zijn velen gebleven. De uitslovers die niet uit de boot weg te slaan zijn voor een beetje regen zijn van de partij. Het kaf is door dat weer misschien al van het koren gescheiden. De selecties zijn nu groter dan voorheen. Voor de toekomst rest ons hen te vormen en te kneden tot succesvolle Argonauten, opdat zij de zoete smaak der overwinning mogen proeven.

Met groene groet, Gwenaël Hanon Voorzitter der W.S.R. Argo

Beste Argonauten en Oud Argonauten, Het schrijven van een voorwoord blijft mij qua tijd in verwarring brengen. Het is oktober, we hebben net de eerste najaarsstorm over het land gehad en dan schrijf ik voor een nummer in december en kijk ik terug op de oud-ledendag/ledenvergadering afgelopen juni.

De oud-ledendag had dit jaar een wat andere opzet dan we gewend zijn. Met de presentatie van het Lustrumboek waarin 100 jaar Argo de revue passeert is een Argo kennisquiz een ludieke manier om ons bewust te maken van het beperkte geheugen. Alles wat we niet goed kunnen beantwoorden kunnen we nu gelukkig teruglezen in het Lustrumboek zodat de kennis behouden blijft. De organisatie van de quiz verdient dan ook een welgemeend compliment voor deze onderhoudende activiteit en de Lustrumboek commissie heeft voor ons allemaal een mooi boek gemaakt.

Als extra bonus zijn we - naast het lustrumboek - ook nog verrast met een DVD met beeldmateriaal. We zijn Kees van Heemert, Betty Valk en de anderen van de club zeer erkentelijk dat dit oude en minder oude materiaal is gedigitaliseerd, gecategoriseerd en door middel van de DVD voor iedereen toegankelijk is gemaakt. Zonder de vasthoudendheid van deze groep mensen was deze DVD niet tot stand gekomen.

Tja, en dan ben ik weer terug in oktober. Argo heeft een nieuw bestuur, een grote aanwas nieuwe leden waaronder een forse groep eerstejaars wedstrijdroeiers en Argo kijkt vol vertrouwen vooruit. Met de enthousiaste verhalen van de tweedejaars in dit nummer ga ik er van uit dat veel eerstejaars een tweede roeijaar bij Argo aan vastknopen.

Na de nieuwbouw van het verenigingsgebouw zijn er al weer plannen om Argo duurzamer en nog groener te maken door middel van zonnepanelen met als zeer plezierig en niet minder belangrijke effect een substantiële verlaging van de energierekening. Tegen de tijd dat u deze Argonautika ontvangt bent u daar vast al nader over geïnformeerd en hebt u geparticipeerd in dit project en anders leest u er meer over in dit nummer.

Een boek, een DVD over 100 jaar geschiedenis, een prachtige accommodatie en plannen om de toekomst “Zonnig” tegemoet te treden. Dit lijken me mooie ingrediënten om de grote nieuwe lichting Argonauten die dit jaar het Groen op alle roeiniveaus gaat verdedigen een mooi beeld te geven van wat Argo is. De randvoorwaarden zijn daar, ik zie uit naar het vieren van roeisuccessen.

Ik wens u veel leesplezier.

Met groene groet, Namens het Oud Argo bestuur, Elte-Jan Visser

2

De 55ste Argo Sprint Tekst: Argo Sprintcie Foto’s: Robin Ammerlaan,

Rick van den Bosch,

Dieke Hutjens Na een half jaar aan voorbereidingen is het dan eindelijk zover 4 juli, de dag van de 55e Argo Sprint.

Op 4 juli jl. vertrekken we met de commissie om 7:30 uur vanaf Argo naar Amsterdam om de voorbereidingen te treffen. Met een aanhangwagen vol materiaal gaan we op weg naar de Bosbaan.

Eenmaal daar aangekomen begint het harde werken: stroomkabels sjouwen, Bavaria helpen met de bar installeren, finishtoren inrichten, hooibalen klaarleggen voor de kamprechters enzovoort. Kortom, we moeten alles klaarmaken voor een prachtige avond!

Rond 17.00 uur beginnen de wedstrijden. Het spektakel gaat van start en de races volgen elkaar in hoog tempo op. De weergoden zijn ons goed gezind en aan de kant is het gezellig. Ter gelegenheid van de 55ste verjaardag van de Argo Sprint worden er groene suikerspinnen uitgedeeld aan het publiek en men kan genieten van de speciale lustrumbarbecue met een varken aan het spit. De heren

 van Dodona hebben zich over het varken ontfermd en de dames van de Nascie hebben - samen met onze lustrumcommissaris gezorgd voor een aantal lekkere zelfgemaakte salades. De barbecue valt in de smaak. We hebben er vele complimenten over ontvangen.

Maar terug naar de wedstrijd: die 500 meter is altijd spannend. De wedstrijden volgen elkaar snel op.

Naast de gebruikelijke nummers is dit jaar – op veler verzoek - de mix2x uitgeschreven. Er zijn een paar buitenlandse inschrijvingen binnen gekomen, onder andere uit Cambridge. Uiteraard gaan er ook vele Argonauten over de baan, sommigen iets harder dan anderen.

Gelukkig zorgen die Argonauten ervoor dat er een aantal blikken mee terug gaan naar Wageningen. De Iolkos Researchacht wint namens Argo het bedrijfsachtenblik. Als dank laten zij hun stuurvrouw kennis maken met het water van de Bosbaan. Het is haar eerste blik.

Naarmate de avond vordert wordt het steeds drukker voor onze kissmissen en kissmister.

Er

Kissmissen en Kissmister der 55ste Argo Sprint



Sfeerimpressie Argo Sprint

De barbecue en salades vallen erg in de smaak, net als de heerlijke vruchten



worden vele zoenen uitgedeeld.

Iedere winnaar krijgt een mooie bos chrysanten en een tasje met gadgets.

Natuurlijk krijgen de winnaars ook het lustrumblik mee: een vierkant blik in een mooi doosje verpakt en ietsje groter dan normaal. Naast deze prijzen zijn er voor sommige velden ook wisselprijzen te verdelen.

Zo heeft onze rector magnificus Martin Kropf met zijn terechte groenwitte das, Us mem uitgereikt aan de winnende damesacht.

Rond kwart voor tien zit de wedstrijd er weer op. Voor ons is het in een flits voorbij gegaan. Als iedereen naar huis is, mogen wij het terrein opruimen. Moe maar voldaan rijden we rond middernacht naar Wageningen. Na een biertje aan de bar op Argo slapen we heerlijk en dromen we over de mooie avond die zo snel voorbij is gegaan.

Graag willen wij iedereen bedanken die ons geholpen heeft er een prachtige wedstrijd van te maken.

3

3

Kort nieuws Het 2+ fonds voor een nieuw vlaggenschip voor Argo



Robin van Groesen in actie

Eerstejaarsklassement Robin van Groesen, sinds kort Oud Argonaut en BU-lid van Argo, gaat komend jaar - in de functie van wedstrijdleiding - het eerstejaarsklassement in goede banen leiden. Robin is al een aantal jaren actief als kamprechter en als wedstrijdleiding van de ANS en de Hollandia roeiwedstrijden. In dit eerstejaarsklassement worden tijdens 10 wedstrijden punten verdeeld over de beste 8 ploegen.

Met een Argonaut aan het roer wordt het voor Argonauten weer eens tijd om aan de top van dit klassement te bereiken.

Het Gouden Argo Sprintschip In Den Ouden Doosch in de Argonautika van juli 2013 is het mysterie rond het Gouden Argo Sprintschip besproken. Het Sprintschip wordt jaarlijks uitgereikt aan de winnende eerstejaars acht op de Argo Sprint.

Ten tijden van de Argo Sprint van afgelopen jaar is er een bericht van Peter van der Pol ontvangen over het schip. Hij heeft het schip laten maken als een replica van de windvaan op de loods. Beide hebben toen ongeveer 1000 gulden gekost!

Peter, veel dank voor je bericht.

Met dit nieuws is het duidelijk dat het Argo Sprintschip van veel waarde is. Dus EJZ, aan jullie de taak om deze prijs mee naar Argo te nemen!

Argo heeft een lange historie in het zwaarste en meest terechte nummer van de roeiwereld: de twee met stuurman. De laatste jaren is het zelfs traditie geworden om met een houten boot en mannen van staal de nieuwe kunststof twee metten van andere verenigingen voor te blijven.

Dit heeft geresulteerd in drie NK titels voor Argo in de afgelopen tien jaar.

Om ook in de toekomst dit soort successen te blijven behalen is echter nieuwer en beter materiaal nodig. Op de Algemene Leden Vergadering van 26 september 2014 is daarom het ‘2+ Fonds’ opgericht.

Met dit fonds moet de komst van een nieuwe boot bespoedigd worden. Op deze avond zijn de eerste donaties binnen gekomen door middel van kiloknallers: menig zware bal bood zijn gewicht in euro’s aan. Ten tijde van schrijven worden er plannen gemaakt om de rest van de som binnen te slepen, onder andere met ‘2+ bier’ en een (toekomstig) zware ballendiner.

Voor meer ideeën en initiatieven kunt u terecht bij mevr. de Rooij (penningmeester), dhr. van der Hout (beschermheer, regerend Nederlands Kampioen 2+) of dhr.

Brouwer (voorzitter 2+ Fonds).

Eeuwboek en dvd: ze zijn nog te koop

Nieuwe boten voor Argo Afgelopen half jaar is de vloot uitgebreid met zowel een skiff als een acht. Beide boten zijn in de botenloods te bewonderen. Zowel de skiff als de acht zijn van het Italiaanse merk Filippi. De boten zijn voor de lichtere roeiers (alles behalve zwaar). De skiff is een overnameproject en is afkomstig van de Groningse vloot. De acht is zo goed als nieuw en komt uit Duitsland. De boten zijn een welkome versterking voor de vloot.

Ze zullen zo snel mogelijk in gebruik worden genomen. De foto’s van de botendoop zijn (datum bij het ter perse gaan van de Argonautika nog niet bekend) op de website te bewonderen.

Parijs Toertocht Op 5 oktober jl. staan we - de dames van Kleinmaerfijn - om 5 uur ’s ochtends naast het bed om te gaan roeien op de Seine. Om 7 uur wordt de geleende C4 in het water gelegd en samen met een paar honderd andere (veelal Franse) ploegen starten we aan de toertocht over de Seine. Vanuit de rand van de stad roeien we langs de Eiffeltoren, om de Notre Dame heen en vervolgens weer terug naar de roeivereniging.

Een prachtige tocht van 30 km door het hartje van Parijs.

Vele Argonauten en Oud Argonauten hebben het Eeuwboek met dvd in de loop van 2014 besteld en opgehaald.

Anderen hebben het Eeuwboek bij de presentatie op de oud ledendag alsnog gekocht.

Het boek is nog steeds te koop.

Het Eeuwboek met dvd kan tegen betaling (voor Argonauten € 27,50 en voor Oud Argonauten € 37,50) opgehaald worden op Argo. Het Eeuwboek is ook te bestellen via eeuwboek@wsr-argo.nl



Kleinmaerfijn op de Seine

4

FISU Wereld Universiteits Kampioenschappen Tekst: Marit van der Zeijden (wedstrijdcommissaris) Foto’s: Bregje van der Bolt,

Marit van der Zeiden (wedstrijdcommissaris) Vier en vijf jaar geleden beginnen Lars en Kevin met roeien bij Argo.

Ze zijn destijds direct begonnen met wedstrijdroeien en niet meer gestopt. Ondanks wat tegenslagen door rugblessures en Pfeiffer hebben ze een enorm doorzettingsvermogen getoond. Maar liefst 11 blikken halen de mannen in verschillende nummers binnen. Het vele trainen, vaak meerdere keren op een dag en door het hele land, werpt zijn vruchten af.

Het laatste jaar van Kevin en Lars is succesvoller dan ooit.

Op de Martini Regatta in Groningen afgelopen juni, behalen ze met twee overwinningen binnen één uur de befaamde Senioren A status. Een week later starten ze de Koninklijke Holland Beker, een wedstrijd waar boten van vele verschillende nationaliteiten over de baan gaan.

Hier eindigen zij als tweede achter de twee zonder van de bond. Dit levert een nieuw verenigingsrecord in de zware twee zonder op!

Met deze resultaten beginnen ze op te vallen. Die boerenjongens uit Wageningen gaan toch wel erg hard.

Na de NSRF is het zeker. Lars Kraak en Kevin Hout werden door de bond verkozen tot de beste studenten twee zonder van Nederland. Ze mogen naar het FISU studenten



5

Lars en Kevin in actie

WK in Frankrijk. Iets waar we als Argo meer dan trots op zijn. Kevin en Lars zijn begonnen als onervaren wedstrijdroeiers maar ze zijn in korte tijd uitgegroeid tot twee sporters op topniveau.

De discipline die de mannen afgelopen jaren opgebracht hebben, wordt uiteindelijk beloond. De hele zomer hebben ze getraind en vele uren op het water doorgebracht, zowel in Wageningen op de Rijn als op roeibanen in Amsterdam en Rotterdam.

Het weekend van 12-14 september jl. is het dan zover. Donderdag vertrekken ze naar het Franse Gravelines met coach Marthe Sleijser. Zij heeft het duo het hele traject deskundig begeleid en reist door het hele land mee voor trainingen en wedstrijden.

De laatste training voor de wedstrijd wordt benut om de puntjes op de i te zetten en de baan te verkennen.

De omstandigheden op de baan zijn wisselend door de wind die zijn koers niet lijkt te vinden. De meters hoge dijk langs de baan, die dient om deze wind onder controle te houden, wekt twijfels over zijn functioneren bij de deelnemers en toeschouwers.

De temperaturen zijn aangenaam.

Door de vele uren op de Rijn, zijn de mannen gelukkig wel wat gewend voor wat betreft het weer.

Op vrijdag wordt de eerste wedstrijd gestart. Aan het begin van de middag zijn Lars en Kevin aan de beurt. Ze starten tegen de delegaties uit Hongarije, Finland en Italië. De race is zwaar en ze worden vierde.

Op zaterdag gaat het beter en ze bemachtigen een plek in de finale.

Op zondag dingen ze mee naar de felbegeerde gouden plak. Dat



Sfeerimpressie FISU

betekent op zaterdag op tijd naar bed om op zondag topfit aan de start te kunnen verschijnen.

Op de laatste dag is het weer nagenoeg hetzelfde als de voorgaande dagen met wederom een fikse wind schuin tegen en een prettige temperatuur om te roeien. De druk ligt echter hoger, want nu willen ze winnen. Voor de lunch gaan de mannen onder de bezielende begeleiding van Marthe Sleijser een laatste maal het water op. Daarna nuttigen ze een goede maaltijd om zo de energievoorraad op peil te brengen. Om vijf uur is het dan zover: de A-finale van de zware mannen twee zonder. Ze liggen in baan één, naast Italië, en daarnaast Finland, Tsjechië, Hongarije en Zuid-Afrika. De race gaat helaas niet optimaal en ze komen als zesde over de finish. Hongarije, Zuid-Afrika en Tsjechië nemen respectievelijk de gouden, zilveren en bronzen medaille mee naar huis.

Ondanks deze plek is het een prachtig weekend met een ervaring om niet meer de vergeten. “Het is in ieder geval supergaaf om op de FISU WK te starten en heel leuk om samen met jongens, waar je het hele jaar tegen hebt geroeid, mee in de Nederlandse ploeg te zitten” aldus Lars Kraak. Dat rood-wit-blauwe

pakje zal altijd in de kast blijven hangen.

Als Argo zijn we enorm trots dat deze twee mannen een plek in de finale hebben behaald. Die trots zullen we altijd blijven dragen. Het behaalde resultaat van deze twee mannen laat zien dat je met flink wat doorzettingsvermogen veel kan bereiken in de roeiwereld.



Lars en Kevin tijdens de wedstrijd

Cottwich herfstregatta Almelo

Knorrensteijn Memorial Regatta

Tekst: Gwenaël Hanon (voorzitter)

Tekst: Beatrice Tan (secretaris/ competitiecommissaris)

Op 21 september jl. vindt de eerste wedstrijd na de vakantie voor de wedstrijdgroep plaats. Na de rust in de zomervakantie is er door zowel de dames als de heren veel getraind in kleine nummers met als om zo het bootgevoel en de techniek te verfijnen. Omdat velen uit de eerstejaarsploegen komen, is het roeien in de skiff of met een partner in een tweetje een nieuwe ervaring.

De Cottwich Almelo Regatta vindt plaats op een zijtak van het Twentekanaal in Almelo. Het is een vijf kilometer – nagenoeg rechte baan waar ongestuurde nummers zich vooral op het roeien kunnen focussen. In het heren senioren twee zonder veld strijden drie lichte Argo ploegen om het blik. De heren l’Ami en Teeuw nemen het blik mee naar huis. De heer Breeuwer start zijn eerste wedstrijd in het groenwitte pakje en zet - metend met de heer Brouwer - de snelste tijd van de twee neer. In de lijn der verwachting behalen mej. van Hateren en mej. Groot Koerkamp een ruime overwinning op de rest van het DSA2- veld.

De baan is welgeteld zestien keer bevaren door Argonauten. Met een volgeplakte botenwagen, een ware test voor de materiaalcommissarissen, keert Argo huiswaarts. De dames en heren kunnen tevreden terug kijken op dit weekend. Met het mooie zomerse weer is dit zeker niet als onplezierig ervaren.

Bijna al onze tweedejaars competitieroeiers vertrekken weer naar Enschede om mee te doen aan de Knorrensteijn Memorial Regatta in gladde vieren. Op het Twentekanaal wordt op deze dag een afstand afgelegd van 4400 meter met de befaamde keerboei halverwege.

Dit is de eerste keer tijdens de najaarsbokaal dat de roeiers hun kunsten met snel ommaken moeten laten zien. Dat zorgt altijd voor mooie situaties. Vele tijdstraffen worden er uitgedeeld en ook onze ploegen ontkomen er helaas niet aan.

Nieuw redactielid Mijn naam is Maarten Minkman en sinds 2011 woon ik in Wageningen voor mijn studie Bodem, Water en Atmosfeer.

Naast mijn studie ben ik ook meteen lid geworden van W.S.R. Argo en ik heb drie jaar aan competitieroeien gedaan. De hoogtepunten van mijn ploeg zijn één overwinning en een finaleplek op de Varsity in de overnaadse vier. Dit jaar ben ik tweede materiaalcommissaris in het bestuur van Argo. Voor de Argonautika neem ik de functie van Floor over als contactpersoon voor het AMC namens het Argo bestuur.

De eerste ploeg die zich meldt, Pemma, hoeft er niet absurd vroeg te zijn. Dat komt goed uit want ze hebben een lange reistijd. Ondanks hun afwezigheid bij de NOOCbokaal afgelopen jaar, varen zij hun eerste wedstrijd goed en behalen zij de snelste tijd van de damesploegen van Argo.

Een uurtje later starten - allen in dezelfde heat - de overige vier damesploegen van Argo. Drie van hen zelfs vlak achter elkaar. De keerboei in deze heat is moeilijk, waardoor er helaas flink wat tijd verloren gaat.

Gelukkig krijgen ze nog een herkansing tijdens de Argo Najaars Slotwedstrijden!

Op die mooi zonnige dag verschijnt één herenploeg aan de start, namelijk de mannen van Ergometersch Bier.

Het duurt even voordat ze op gang komen, maar ze roeien zich naar het bovenste gedeelte van de ranglijst.

Ze verslaan zestien ervaren ploegen.

Dat zijn ploegen die in het verleden in een wedstrijdboot of clubboot hebben geroeid.

Taarten zijn er helaas niet behaald, maar de hard varende ploegen beloven zeker wat voor het voorjaar tijdens de Vlietbokaal!

6

Thêta Herfstregatta Tekst: Beatrice Tan

(secretaris/ competitiecommissaris) Foto: Maarten Minkman (materiaal2commissaris) Na een lange zomer vinden vele competitieroeiers hun weg terug naar Argo. Afgelopen jaar hebben zij de onwennige halen in die lompe C4+ verbeterd tot mooie lange halen. Het nieuwe jaar biedt hen een grote uitdaging door de stap naar het glad roeien te maken. Sommige ploegen worden samengevoegd, terwijl andere oud en vertrouwd samenblijven of zelfs extra roeiers adopteren. Dit resulteert in zes dames- en twee herenploegen die het aandurven om de Najaarsbokaal te starten in een gladde boot.

De Najaarsbokaal is speciaal opgezet voor competitieroeiers om zich voor te bereiden op het voorjaar in de gladde vier. Verspreid over het land vinden er vier wedstrijden plaats, die elk zeer verschillend zijn. De afstanden variëren van een sprint van 250 meter tot een slopende afstand van 5700 meter. Een enkele keer komt er zelfs een keerboei aan te pas en moeten de ploegen halverwege ronden.

7

Na een maand vol trainingen start het najaarsseizoen traditiegetrouw met de Thêta Herfstregatta. In het weekend van 4 en 5 oktober jl. vertrekken zes ploegen naar Eindhoven om deel te nemen aan de vierkamp. De damesploeg Willum verschijnt hier voor het tweede jaar om de uitdaging nog een keer op te zoeken. De ploegen Sombrerow en Bambi starten hun eerste wedstrijd in de gladde vier. Daarnaast starten de beide herenploegen, Ergometersch Bier en Hitsige Reupers, en is er een dubbeltwee met Teun Fiers en Wolfgang Duifhuizen.

Op zaterdag begint het gelijk goed met drie afstanden, namelijk de 250, 1000 en 2100 meter. Zondag volgt een zwaardere beproeving met de meest beruchte afstand, de 5700 meter.

Op zaterdagochtend mogen de drie startende dameschploegen van dit weekend zich direct bewijzen. Eerst wordt de 1000 meter afgelegd, en daarop volgt meteen de sprint.

Aan het begin van de middag gaan de mannen het water op, waar zij dezelfde twee afstanden afleggen. Ergometersch Bier eindigt halverwege het veld. Aan het eind van de middag wordt door allen de 2100 meter afgelegd. Het zonnetje breekt geregeld door en dat zorgt

voor een goede sfeer op de kant en in de boot.

Naast onze gladde vieren durven Teun en Wolfgang het aan om in de 2x de vierkamp af te leggen. Helaas zijn zij de enige in hun veld, maar voor het zelf sturen is dit een goede uitdaging. ’s Avonds blijven de meeste Argonauten op Thêta om van een maaltijd te genieten terwijl de eerstejaars van Thêta zich tijdens de nachtraces bewijzen. Geen competitiewedstrijd zonder een feestje natuurlijk. Er wordt dus van gelegenheid gebruik gemaakt om moed in te drinken voor de lange afstand van de volgende ochtend.

De beruchte beproeving van 5700 op zondag is extra lastig door de regen. Voor velen blijkt de conditie een knelpunt, maar met volle inzet wordt er kilometers lang gebeukt.

We kijken terug op een erg geslaagd weekend. Op naar de volgende wedstrijd in Enschede!

De heren Teun Fiers en Wolfgang Duifhuizen op de Theta Herfst Regatta



Asopos Najaarswedstrijden Tekst: Beatrice Tan

(secretaris/ competitiecommissaris)

en Marit van der Zeijden, (wedstrijdcommissaris) Foto: Merel van Rooij,

(penningmeester) Op 25 en 26 oktober jl. hebben de Asopos Najaarswedstrijden plaats gevonden op de Bosbaan. Ondanks de regenachtige week ervoor, laat de zon zich af en toe zien en blijft het droog.

De Asopos najaarswedstrijd kenmerkt zich door de verscheidenheid: zowel competitieals wedstrijdroeiers verschijnen aan de start. De eerstejaars wedstrijdselectie roeit voor het eerst een nationale wedstrijd en de tweedejaars competitieroeiers hebben de derde wedstrijd van de Najaarsbokaal. Zij leggen 500 meter af.

Het nationale meetmoment voor de eerstejaars wedstrijdselectie begint vroeg. Vier dames- en twee herenploegen strijden die dag om de titel “Afroeikampioen van Nederland”. Al voor de zon haar eerste stralen laat zien, staan de dames met hun coaches enthousiast doch slaperig hun C4 aan te riggeren.

Het is een strakke planning waarbij elke minuut benut wordt om de 262 eerstejaars ploegen de baan over te laten gaan. Door middel van een afvalrace met een voorwedstrijd, kwart, halve- en A-finale wordt bepaald welke afroeiers de meeste vooruitgang hebben gemaakt in de eerste weken van hun roeicarrière.

Dit blijkt bij Argo niet verkeerd te zijn aangepakt, want alle ploegen komen met gemak en dikke voorsprongen door de voorwedstrijden heen.

Na de voorrondes voor de competitieroeiers vindt een aantal velden met wedstrijdroeiers - van voornamelijk andere verenigingen - plaats. Er verschijnen ook twee aankomende eerstejaars van Argo in de Chiron. Deze internationale dames hebben enkele jaren in het buitenland op hoog niveau geroeid en trotseren de Rijn regelmatig in de 2x als competitieroeiers. Zij zijn de enige Argonauten die deze dag de 1500 meter afleggen. Ze starten goed en varen lang op de tweede plaats.

Uiteindelijk komen ze als derde over de finish. Dat is een mooie prestatie.

Er wordt hard gestreden op de Asopos, en dit resulteert in een 3de plek voor de dames



plek in de finale. De finalewedstrijd gaat helaas minder goed. Hoewel de dames de snelste tijd van de dag varen in één van de voorwedstrijden, worden ze derde in finale. De mannen behalen een zesde plek.

Al met al een mooie dag met goede vooruitzichten in het komende jaar!

’s Middags zijn de competitieroeiers in hun gladde vieren aan de beurt.

Eerst strijden de twee herenploegen om de winst. Beiden zetten nette tijden neer. Daarna gaan de zes damesploegen - allemaal ongeveer tegelijk - het water op. De loting heeft bepaald dat vier van deze ploegen in dezelfde heat starten. Dat zorgt voor veel groen op de baan.

Spijtig genoeg houden onze boten wat veel van elkaar en raken de bladen elkaar binnen de eerste 100 meter. Ze starten opnieuw maar het concentratieniveau is bij de tweede start wat minder. Toch eindigen de Argoploegen halverwege het veld.

Dat belooft wat voor het voorjaar!

Daarna gaan de eerstejaars weer te water. De kwartfinale is pittig en er vallen drie damesploegen van Argo af. Uiteindelijk bemachtigt zowel een dames- als herenploeg van Argo een

8

De Kanaalkampioenschappen (KK) Foto’s: Paparacie

9

Selectie eerstejaars wedstrijdploegen Tekst: Marit van der Zeijden (wedstrijdcommissaris) Foto: Mirka Scharf Op het moment dat dit gelezen wordt, zijn de selecties voor de eerstejaars wedstrijdploegen net of bijna rond. Nu ik dit schrijf zijn ze nog in volle gang.

Het is een periode vol nieuwe ervaringen, verassende ontwikkelingen en hard trainen.

Een periode die je zowel als competitieroeien of direct vanaf het begin als afroeier in kan gaan.

Maar hoe je ook begint, het komt bij elke roeier aan op je eigen initiatief.

Competitieroeiers die graag een stap verder willen, kiezen ervoor om door te stromen. Dit jaar zijn dit maar liefst 17 heren en 28 dames.

Vier weken later sluiten de afroeiers aan. Dit jaar kiezen 15 eerstejaars heren en 20 eerstejaars dames voor het wedstrijdroeien.

Een dergelijk grote groep vraagt om aanpassingen in het trainingsschema.

De capaciteit



van de zaaltraining is niet bestand tegen deze grote instroom. In de eerste weken wordt daarom elke maandag een outdoortraining gegeven door enkele sportieve coaches.

De roeiers worden uitgedaagd in hardlooptraining in de buitenlucht. Het is een variatie op het gebruikelijke programma die niet door iedere maar wel door de meeste roeiers als positief wordt ervaren. Grote stappen zijn er gemaakt in het trainingsweekend in oktober jl.. Dat weekend vertrekken alle wedstrijdroeiers, inclusief de ouderejaars, naar Amycus in Almelo.

Het vraagt om wat improvisatie voor wat betreft de overnachting. De eerstejaars slapen uiteindelijk in twee scoutinggebouwen in de buurt.

Enkele weken later worden de eerste wedstrijden gevaren: de Asopos najaarswedstrijden door de eerstejaars in de C4+ en de

Lingebokaal door de doorstromers.

Dit jaar is er ook meer structuur aangebracht in de coachkaders.

Voor de eerste- en ouderejaars zijn visiecoaches aangewezen, waaronder de professionele coach Arne van Eupen. De hoofdcoach van de mannen dan wel vrouwen houdt het overzicht over de selectie voor eerstejaars en de bijbehorende verdeling over de lichte en zware gewichtsklasse.

Al deze activiteiten zijn gericht op één doel voor elke individuele roeier. Een plek in één van de eerstejaars ploegen van 2014-2015.

De roeiers en coaches zullen de winter door trainen om straks in het seizoen de strijd aan te gaan met andere eerstejaars ploegen om die felbegeerde blikken.

De eerstejaars wedstrijdploegen roeien tot zonsondergang

10

Het eerste jaar op Argo: hoe maak je er een onvergetelijk roeijaar van Tekst: AMC Foto’s: Kristina Reinbold,

Mathijs Peters,

Marjanne Verhoeven Argo heeft dit jaar weer een groot aantal eerstejaars (166) mogen verwelkomen. Zij hopen allemaal dat het een geweldig roeijaar wordt.

Het blijkt helaas dat sommigen na één jaar lidmaatschap afvallen en anderen juist met nog meer motivatie door gaan. Welke ervaringen maken dat je blijft roeien? Wat maakt dat eerste jaar tot een geweldig jaar?

Hoe haal je uit wat er in zit?

Menig eerstejaars roei(st)er van het jaar 2013 heeft mooie herinneringen aan dat eerste roeijaar en aan de gezelligheid die ze op Argo hebben ervaren. Mede dankzij die herinneringen besluiten ze om er een tweede jaar Argo aan vast te knopen. Blijkbaar hebben zij op Argo hun plek gevonden.

Samen met Marjanne Verhoeven, Kristina Reinbold en Mathijs Peters blikken we terug op de ervaringen, herinneringen en verhalen uit hun eerste roeijaar bij Argo.

Marjanne is competitieroeister die in haar eerste jaar veel competitie wedstrijden heeft geroeid en daarnaast actief is geweest in de Eerstejaarscie.

Kristina heeft in haar eerste jaar bij Argo als competitieroeister helaas niet veel wedstrijden geroeid.

Na de geweldige wedstrijd in de talentenacht op de Argo sprint wil ze 

Marjanne Verhoeven

nu doorgaan als wedstrijdroeister.

Mathijs is in zijn 3de studiejaar gaan wedstrijdroeien bij Argo. Hij heeft als lichte pik in zijn eerste jaar veel wedstrijden geroeid. Mathijs is met veel enthousiasme en motivatie aan zijn tweede wedstrijdseizoen bij Argo bezig.

Lid

worden bij

je roeien?

Argo:

waarom ga

Lid worden van Argo is voor eerstejaars vaak een toevalligheid of omdat ze via anderen iets horen over roeien. Dat is ook zo voor Kristina, Mathijs een Marjanne. Argo is één van de gezelligheidsverenigingen in Wageningen. Argo is wel een bijzondere gezelligheidsvereniging omdat je er ook kan sporten, zowel als competitieroeier of als wedstrijdroeier.

Kristina: “Ik had na een jaar studeren besloten om wat meer aan sport te doen (naast het rugby).

Roeien leek me een leuke sport. Je doet het samen met anderen en je kunt er snel wat van. Bovendien kreeg ik de indruk dat Argo een gezellige vereniging was.”

Mathijs: “Na 2 jaar in Wageningen rondlopen als student had ik alle feestjes gezien. Na die jaren tosti’s vreten op de bank en donderdags een feestje pakken was het tijd voor wat anders: ervaren hoe het is om bezig te zijn met je lichaam. Ik heb veel vrienden die bij Argo actief zijn



Kristina Reinbold

en ik heb toen besloten om mij er ook bij aan te sluiten, met in mijn achterhoofd wedstrijdroeien.”

Marjanne: “Ik weet nog steeds niet waarom ik bij Argo terecht ben gekomen. In mijn AID tijd heb ik veel gehoord over de gezelligheid op Argo.

Samen met de mogelijkheid om aan sport te doen, heb ik destijds de keuze op Argo laten vallen.”

Het

eerste jaar: wat zijn de

leuke herinneringen?

Marjanne, Kristina en Mathijs memoreren dat hun eerste jaar bij Argo hen veel gezelligheid heeft gegeven met nieuwe vrienden, de kans om leuke wedstrijden te roeien en om bijzondere ervaringen op te doen.

Marjanne: “De AID, de wedstrijden met hun feesten en de hechte vriendenkring zijn voor mij de beste herinneringen. Die hechte vriendenkring bouw je echter alleen op als je veel op Argo bent en bijvoorbeeld naar de NasCie gaat.

Je leert dan – naast je ploeggenoten – veel Argonauten kennen. Ik heb ook goede herinneringen aan de vele competitieweekenden en de familiedag. Stuk voor stuk evenementen waar je veel andere Argonauten ontmoet. Daarnaast is het samen organiseren van een activiteit zoals een integratieborrel en een ouderdag een geweldige ervaring.“

“Je bent samen met anderen aan het trainen en dat is heel motiverend”

11

laag. We lagen immers in een veld met een combiboot met ervaren roeiers die allemaal al nieuwelingen +1 of overgangsniveau hadden.

Tot onze verbazing hebben we - na een goede start en een snelle winst van een bootlengte - een LSA blik gewonnen. Met deze overwinning hebben we onze nieuwelingenstatus gehaald.

Het universiteitsblad ‘Resource’ heeft hier zelfs aandacht aan besteed.”

Een

leuk eerste jaar: wat is

daarvoor belangrijk

Mathijs, Kristina en Marjanne beamen dat ze een leuk eerste jaar bij Argo hebben gehad maar ze merken wel op dat je daar zelf wat aan moet doen.



Mathijs Peters

Kristina: “Ik heb heel goede herinneringen aan de periode in de talentenacht. Je bent samen met anderen aan het trainen en dat is heel motiverend. Je ziet dan dat je vooruit gaat. De ergometertrainingen zijn vermoeiend maar ook erg leuk. Aan de KK heb ik ook heel goede herinneringen.

Voorafgaand bedenk je samen met je ploeg een tof kostuum. Je kunt bijvoorbeeld verkleed als ‘Barbie en Ken’ de Rijn op gaan. Verder is het eerstejaarsweekend een echte aanrader. In dat weekend leer je meer over Argo en de mogelijkheden naast het roeien en je maakt kennis met meer mensen uit het eerste jaar. Mijn periode in de talentenacht is echter heel bepalend geweest voor mijn plezier in het eerste jaar bij Argo.”

Mathijs: “Ik heb heel leuke herinneringen aan mijn afroeiploeg, de wedstrijdselectie periode en de Asopos najaarswedstrijden.

In de Asopos wedstrijden hebben we als lichte pikken in de halve finale de zware ballen achter ons gelaten. Uiteindelijk zijn we - als laatste overgebleven lichte boot - in de finale 4de geworden. Ook aan andere wedstrijden zoals de Head of the River en de Heineken roeivierkamp heb ik heel bijzondere herinneringen. De nieuwe omgeving van deze wedstrijden is heel inspirerend.

De Damen Raceroei Regatta is echter het hoogtepunt van het jaar geweest. De verwachtingen waren

Mathijs: “Het is belangrijk dat je een ploeg hebt en dat je je samen een ploeg voelt. In mijn afroeiploeg zaten we als karakter op één lijn en ook buiten de boot hadden we onze draai met elkaar snel gevonden. In de boot vertaalde deze ‘klik’ zich in een redelijk fanatiek trainingsschema en een 2de plek op de KK. Op die manier een wedstrijd roeien geeft heel veel motivatie.

Ook leuke wedstrijden zoals het roeien op 4 afstanden op de Heineken vierkamp zijn een geweldige opsteker. De sfeer op die

“Ploegverband is heel belangrijk” wedstrijd met duizenden andere roeiers die zich in en om Amsterdam bevinden, is geweldig.

Veel roeien en trainen met je ploeg geeft veel plezier. Als je vooruitgang boekt en merkbaar sterker en beter wordt, geeft dat een ontzettende kick. Verder ben je altijd samen met je ploeg: samen eten, crashen en huilen over honger. Niets doe je meer alleen, vooral niet als lichte pik zijnde waarbij ook voeding een extra gemeenschappelijke hobby wordt. In een wedstrijdploeg ben je iedere dag samen. Dit leidt tot groepsvorming en veel gezamenlijke activiteiten. De basis voor een mooi seizoen wordt zo gelegd en vastgehouden. Dat ploegverband is dus heel belangrijk.”

Kristina: “Het is belangrijk dat je een ploeg hebt met gelijkgestemden.

Het is veel leuker als je hetzelfde idee hebt over hoe vaak en hoe hard je wilt roeien en trainen. Daarnaast is het samen eten een stimulans om

met elkaar een band op te bouwen.

Ik denk dat die band met elkaar heel belangrijk is.”

Marjanne: “Andere activiteiten ontplooien zorgen er voor dat Argo jouw vereniging wordt. Als je andere activiteiten hebt, kom je vaak op Argo en leer je veel mensen kennen.

Omdat ik lid ben geweest van de Eerstejaarscommissie heb ik samen met anderen een aantal dingen georganiseerd. Ook aanwezig zijn bij de Nascie helpt om je thuis te voelen op Argo. Naast een band met Argo is ook een goede band met jouw ploeg belangrijk. Die ploegband bouw je op door samen te trainen. Maar het belangrijkste is wat mij betreft toch: vaak op Argo zijn en zoveel mogelijk roeien met je ploeg. Je gaat dan vanzelf het roeien en de vereniging zo leuk vinden dat je er niet over denkt om na je tweedejaar iets anders te gaan doen.”

Doorgaan

met roeien: wat is de

motivatie

Een jaar Argo smaakt voor Marjanne, Kristina en Mathijs naar meer.

Marjanne: “In mijn eerste jaar heb ik alle competitie wedstrijden geroeid en daarvoor moet je wel trainen.

Maar ik heb ook gemerkt dat het wel vrijblijvend was. In mijn tweede jaar wil ik er harder aan gaan trekken en ook meer techniek leren. Ik wil in mijn tweede jaar wat meer als ploeg samen roeien en trainen. Bovendien denk ik dat ik lui word als ik niet aan een sport doe. Ik heb er geen moment aan gedacht om niet door te gaan. Ik zou heel veel missen, denk ik.“ Kristina: “Na het roeien in de talentenacht heb ik gemerkt dat je met vaker trainen per week harder kan gaan. Dat voelt goed. Het leuke aan roeien is dat je allemaal hetzelfde moet doen en dat je snel vooruitgang ziet. Tijdens het roeien ben je gefocust op het roeien zelf, op het maken van goede halen en op een goede haalvolgorde. Je kunt daardoor lekker onthaasten en de alledaagse drukte loslaten. Als je meer traint, voel je beter aan of je het goed doet. En je doet iets goeds voor je lichaam. Ik wil in mijn tweede jaar daarom graag wedstrijdroeien.

Argo is een leuke vereniging en ik vind wedstrijdroeien heel leuk om te doen.”

Mathijs: “Wedstrijdroeien geeft me DE kans om te kijken waar mijn top ligt op sportief gebied. Waar ligt mijn grens? Doorgaan met wedstrijdroeien bij Argo geeft mij die

12

mogelijkheid om op sportief gebied door te groeien.”

Coaches, ouderejaars en stuurtjes kunnen daarbij behulpzaam zijn.”

Tips:

Mathijs: “Voor wedstrijdroeiers is het bevorderen van zo veel mogelijk competitiedrang belangrijk. Pas als je harder wil en moet dan een ander,

wat geef je eerstejaars

mee en wat kan er beter op

Argo

Hoewel Marjanne, Kristina en Mathijs met veel plezier aan hun eerste jaar bij Argo terug denken, zijn er ook tips om het voor eerstejaars nog aantrekkelijker te maken. Het afroeien is een leuke wedstrijd voor eerstejaars maar daarna blijkt dat er vaak de klad in komt, ook omdat de dagen korter worden en het weer slechter wordt.

Mensen gaan roeien uitstellen en uiteindelijk komt er niets meer van terecht. Dat is jammer en het kan ook anders. Coaches, commissies en bestuur kunnen de motivatie van eerstejaars bevorderen en er voor zorgen dat het eerste jaar een gezellig roeiperiode is.

Marjanne: “Bestuur en commissies kunnen er voor zorgen dat de eerstejaars een sterke band met elkaar en met Argo opbouwen.

Zeker in een eerste jaar is dat heel belangrijk. Het is daarom goed om aandacht te besteden aan het bevorderen van nevenactiviteiten van de eerstejaars. Die zorgen er

“Het is goed aandacht te besteden aan het bevorderen van nevenactiviteiten voor eerstejaars”

Daar leer je echt roeien met coaches en beter materiaal, en met mederoeiers die zo hard mogelijk willen roeien. Kijk eens waar jouw sportieve grens ligt. Zak niet weg in middelmatigheid!”

De

“Geniet van je tijd als student en als roeier bij Argo” laat je het achterste van je tong zien. Dan komt er prestatiedrang bij kijken en worden mensen fanatiek. Als jij met je C4 een stukje richting Lexkesveer dobbert, komt die adrenaline niet los. Pas als je mensen de drive geeft om beter te zijn dan een ander gaan die hormonen werken. Dat laat een veel sterkere emotie achter en daar word je gedrevener en fanatieker van. Het organiseren van veel sparladders zowel in de boot als op de ergometer is heel goed. Dat kan op kleine schaal binnen ploegverband zoals ergometeren met je ploegje. Maar het kan ook in groter verband zoals sparladders en roeiwedstrijdjes tussen verenigingen.

Speciaal voor eerstejaars en vooral voor eerstejaars competitieroeiers heb ik de tip om - na het afroeien een vaste dag in je agenda te prikken en vooral het water op te gaan.

Verder raad ik iedereen aan om deel te nemen aan een selectieperiode.

uitsmijters

Kristina: “Geniet van je tijd als student en bij Argo.”

Marjanne: “Bedenk dat Argo de gezelligste vereniging is. Ga regelmatig trainen en ga naar de Nascie. Als je vaak op Argo bent, kun je echt iets opbouwen. En wees vooral niet bang voor het bestuur.

Dat bestuur is er ook om jouw jaar mooi te maken.’

Mathijs: “Ga veel roeien en vind je beloning en voldoening uit de vooruitgang die je boekt. Ik kan na een jaar wedstrijdroeien zeggen dat ik mijzelf beter heb leren kennen dan in alle voorgaande jaren.”

“Ga regelmatig trainen en ga naar de Nascie.

Als je vaak op Argo bent, kun je echt iets opbouwen. ”

De klomp voor dat je vaak op Argo komt en dat Argo een thuisplek wordt. Veel roeien helpt maar ook deelname aan commissies helpt om een band met anderen en met de vereniging op te bouwen.”

Kristina: “Het is vaak lastig om met je ploeggenoten een roeiafspraak te maken. Het zou goed zijn als er reguliere inlooptrainingen zijn voor de competitieroeiers. Je kunt dan – buiten je eigen ploegje - met andere competitieroeiers roeien. Voor competitieroeiers is het bovendien belangrijk dat je als ploeg hetzelfde wilt. Het zou goed zijn om er bij de ploegvorming op te letten dat iedereen even fanatiek is. Dat helpt om een leuk roeijaar te hebben.

13

Tekst: Maarten Minkman (materiaal2commissaris) Foto: Maarten Minkman Op Droevendaal is de groene klomp die omgebouwd is tot roeiboot bij de weggeefhoek gevonden. De klomp met het oranje beschilderde Argoschip is door iemand herkend en teruggebracht naar onze vereniging. Niemand weet echter wat de exacte oorsprong van deze klomp is. Het Argo bestuur wil graag meer weten over de geschiedenis van deze klomp en roept Argonauten en Oud Argonauten op om ons de verhalen rond deze klomp te vertellen. De vraag is

dan ook of iemand meer weet van de oorsprong van deze mooie klomp of weet waarvoor die ooit gediend heeft.

Suggesties of aanwijzingen kunnen doorgegeven worden aan het Argo bestuur (bestuur@wsr-argo.nl).

De succesvolle wedstrijdroeiers Lars Kraak en Kevin Hout Tekst: AMC Foto’s: Paparacie,

Julian Bakker Lars Kraak en Kevin Hout zijn voorbeelden van fanatieke en succesvolle ouderejaars wedstrijdroeiers. Afgelopen seizoen zijn zij op Argo verantwoordelijk geweest voor een blikkenregen van maar liefst 11 blikken. Lars doet dat als vijfdejaars en Kevin als vierdejaars wedstrijdroeier. Lars is 1,98 m lang, weegt 91 kg en heeft een aapfactor van 4%. Kevin weegt 87 kg op een lengte van 1,94 m, met een aapfactor van 6%. (Aapfactor = spanwijdte/lengte [red.])

Vanwege hun goede prestaties zijn zij door de KNRB uitgezonden naar de FISU WK in het Franse Gravelines.

Daar behalen zij op 14 september jl. een fantastische zesde plek in de A finale (zie verslag van deze wedstrijd in deze Argonautika).

In lijn met het thema in deze Argonautika vertellen Lars en Kevin de verhalen over hun eerste jaar op Argo, het jaar waarin ze de eerste stappen hebben gezet voor hun latere succes.

Waarom

zijn

gaan roeien?

jullie

bij

Argo

Lars: “Ik had mijn knie gesloopt met basketballen, wat ik daarvoor deed.

Mijn knie is geopereerd en toen zei de orthopeed: “je moet of gaan fietsen of gaan roeien, dat is goed voor het

13



“Die jongens zijn nog steeds mijn beste vrienden” herstel”. Ik ben in Wageningen gaan studeren, hier is een roeivereniging en toen ben ik dus gaan roeien.”

Kevin: “Ik heb eerst een jaar niet veel aan sport gedaan en gewoon gestudeerd. In het weekend heb ik thuis gevoetbald. Eigenlijk ben ik gaan roeien om één of twee keer per week te sporten en zo een beetje fit te blijven voor het voetballen. Maar het roeien is best leuk. Onze eerste wedstrijd is de Asopos geweest en daarna wilde ik meedoen met de selectie. Op zaterdag ben ik gewoon nog naar huis gegaan om te voetballen. Uiteindelijk heb ik gekozen voor het wedstrijdroeien en het voetballen heb ik gelaten voor wat het was.”

Wat

herinneren

jullie

je

van jullie afroeiperiode?

nog

Kevin: “Ik heb met drie jongens in een ploeg gezeten waarmee ik ook ben gaan wedstrijdroeien.

Die jongens zijn nog steeds mijn beste vrienden. In november of december moest ik zeggen of ik wilde wedstrijdroeien. Toen heb ik alles tegen elkaar afgezet en ben ik het gewoon gaan proberen.”

Lars en Kevin worden SA

Lars: “Ik heb met Evert en Hugo in een ploegje gezeten en die jongens zaten daarna ook met mij in de eerstejaars acht. We hebben de KK gewonnen en voor de rest is het gewoon ook heel veel bier drinken en gezelligheid op Argo geweest. Wedstrijdroeien vonden wij toen eigenlijk helemaal niets, maar na het winnen van de KK is er toch de gedachte opgekomen van “ja, dan doen wij gewoon een fanatieke periode lekker trainen”.

In de afroeiperiode hebben we drie keer per week getraind maar vier keer in de week hebben we ook nog wel gedaan. De Asopos hebben we gewonnen en dan denk je zoiets van “ja, wij zijn blijkbaar de beste afroeiers van Nederland, dan moeten wij maar gaan wedstrijdroeien”. Zo ben ik er een beetje ingerold.”

Hoe

is

jullie

eerste

wedstrijdroeien geweest?

jaar

Lars: “Bij de winterwedstrijden heb ik een blessure gehad. Er is een invaller geweest en ik heb langs de kant mee gefietst. De jongens

“Wij zijn blijkbaar de beste afroeiers van Nederland, dan moeten we maar gaan wedstrijdroeien”

14

zijn vierde geworden. De coaches zijn door het dolle heen, terwijl wij als roeiers zwaar teleurgesteld zijn omdat we niet gewonnen hebben. Maar iedereen vindt het geweldig. Wij zijn sinds jaren de eerste eerstejaars acht van Argo die überhaupt presteert. De Heineken en de wedstrijden daarna zitten wij bij de Top 5, maar we balen elke keer. Uiteindelijk hebben wij wel netjes geblikt op de ZRB.”

Wat

hebben

belangrijkste, het

zwaarste

gevonden?

jullie het jaar

het

leukste op

en

Argo

Kevin: “Het belangrijkste is het eerste jaar, want toen ben ik er achter gekomen dat roeien echt leuk is. Het zwaarste jaar is vorig jaar geweest. In de winter heb ik Pfeiffer gehad. Het is vervelend als je merkt dat je niet beter wordt. Je wordt eigenlijk alleen maar slechter door het trainen. Vanaf april ben ik weer normaal gaan trainen. Ik heb toen het gevoel gehad dat het uiteindelijk goed zou komen. Maar dat jaar zijn wij het hele seizoen niet meer op koers geweest voor de prijzen. Je moet jezelf behoorlijk motiveren om tegen iemand te strijden als je van tevoren weet dat het lastig wordt om de finale te halen. Afgelopen jaar is het leukste geweest omdat wij heel veel gewonnen hebben. Het WK is dan natuurlijk een extra beloning.”

Lars: “Het eerste jaar is gewoon mooi. Het is allemaal nieuw en leuk.

In een eerstejaars acht krijg je er gewoon zeven broertjes en een klein zeurend zusje erbij.

“In een eerstejaars acht krijg je er gewoon zeven broertjes en een klein zeurend zusje erbij.”

Met mijn eerstejaars acht is het altijd dolle pret als wij bij elkaar zijn. Op de KK winnen wij nog steeds de jaarachten. Voor mij is er niet één jaar het zwaarste geweest. Wij hebben vooral in mijn tweede en in mijn vierde jaar niets gewonnen. Dat is vervelend. Je traint heel hard en je hebt elke keer net niets. Als je wint is het veel leuker en gemotiveerder.

Het afgelopen jaar, waarin we in de tweede helft van het seizoen zo ongeveer alles gewonnen hebben, is natuurlijk veel leuker.”

15

De Oude Vier ploeg met Lars en Kevin



Hoe

gaan jullie ermee om als

jullie een jaar lang geen succes hebben?

Lars: “Ja, dat is wel lastig. Je traint hard, maar waarom lukt het niet? Ik heb altijd zoiets van “ik kan beter”, dus ik moet altijd door gaan om dat te laten zien. Kevin heeft hetzelfde.

In je tweede jaar ben je net voorbij het eerstejaars roeien en je moet dan leren ongestuurd te varen. Het vierde jaar is een rotjaar geweest.

Toen zijn we technisch niet vooruit gegaan. We zijn fysiek wel sterker geworden. Dat jaar is vervelend geweest. Maar we wilden laten zien hoe we het wel zou kunnen. En het afgelopen jaar is dus een mooi vervolgjaar geweest.”

In startpositie bij een wedstrijd



“Ik heb altijd zoiets van ‘ik kan beter’, dus ik moet altijd door gaan om dat te laten zien” Kevin: “Het is gewoon doorgaan met trainen en hopen dat het de volgende keer beter gaat. Het is natuurlijk balen en slikken. Maar als je het roeien zelf en de ploeg nog steeds leuk vindt, is het wel vol te houden.

Maar als ik met een paar rotzakken in een boot zit en ik vind het roeien niet meer leuk, en ik verlies ook nog – ja, dan was ik gewoon gestopt.”

“Als je wint is het veel leuker en gemotiveerder”

gewild had. Mijn studievertraging komt niet door het roeien. Gelukkig hebben wij vaak hetzelfde gedacht en dan is het gemakkelijker om af te spreken. In het voorseizoen hebben wij op zaterdag gewerkt, maar als wij naar wedstrijden toe moesten dan is dat het belangrijkst.”

Willen

jullie nog iets tegen de

nieuwe eerstejaars zeggen?

Kevin: “Roeien is vet gaaf.”

Lars: “Ik vind dat iedereen een keer geprobeerd moet hebben om zich te selecteren.”

Hoe

is het geweest om een

te starten?

WK

Kevin: “Heerlijk. Dat is alles bij elkaar zoals de onbekende tegenstanders en het hoogste niveau dat ik ooit gezien heb in leuke pakjes.”

Lars: “Ja, op de één of andere manier zit het rood-wit-blauwe pakje toch nog een stukje lekkerder dan het groen-wit.”

Hebben

jullie roeiplannen voor

de toekomst?

Kevin: “Ik vind roeien leuk, maar ik ga nu op stage en daarna zie ik wel.

Het hangt er natuurlijk ook van af waar ik terecht kom.”

Lars: “Ik ga nu de eerstejaars dames coachen. Ik wil nog een keertje of drie in de week sporten. Of dat roeien is of fietsen of schaatsen, dat maakt niet zo heel veel uit. Het hard roeien is nu wel klaar.”

Wat

Argo veranderen?

is het leukste aan

wat moet er

en

Kevin: “Het leukste is dat je kunt roeien. Argo zou meer aandacht mogen besteden aan ouderejaars achten of ouderejaars vieren.

Die kan je bijna nooit alleen van Argonauten maken.”

Lars: “Ja, daar ben ik het mee eens. Er mag wel wat langer (meer jaren) geroeid worden. Iedereen zou eigenlijk minimaal drie jaar lang moeten wedstrijdroeien. In je eerste jaar leer je niet (echt) roeien.

Het duurt wel een jaar of twee/drie voordat je het een klein beetje door

Lars en Kevin bij de Argo Sprint 2014



hebt. Na het eerste jaar wordt het pas echt leuk.”

Hoe

hebben

wedstrijdroeien

met jullie studie?

jullie

Kevin: “Je moet het roeien niet laten omdat je denkt, dat het te veel en te zwaar is en dat het te moeilijk is om te combineren. Er is altijd een oplossing te bedenken. Je kunt toch niet ieder weekend twee keer met je maatjes op stap gaan. Het is niet zo dat naast je het roeien helemaal niets anders meer kan.”

Lars: “Ook na een jaar of vijf wedstrijdroeien hebben wij vrienden over.”

gecombineerd

Kevin: “Combinieren met studie is absoluut geen probleem geweest. Voor werk ging ik iedere zaterdagmiddag naar huis, dan werkte ik zaterdagavond en was ik op zondag weer terug. Voor het roeien moet je tijd maken en vooral goede afspraken maken want wij trainden vaak in de weekenden.”

Lars: “Ik had het wel beter met mijn studie kunnen combineren als ik dat

“Je moet het niet laten omdat je denkt, dat het te veel en te zwaar is en dat het te moeilijk is om te combineren. Er is altijd een oplossing te bedenken.”

“Argo zou meer aandacht kunnen besteden aan ouderejaars achten of ouderejaars vieren.

Die kan je bijna nooit alleen van Argonauten maken .”

16



Speciale Botendoop Tekst: Linda Schoorl

(EJLD´14 en Oud-MC) Foto’s: Sven Menschel De zon hangt al laag boven de Rijn, het water stroomt lichtjes en een klein briesje blaast rimpeltjes over het wateroppervlak van de kom. Het botenhuis stroomt vol met leden, oud-leden en familie.

Vandaag, 13 mei jl., doopt Laura van der Wardt, de MC van het bestuur Lampert (2009 - 2010) de nieuwe lichte vier met stuur van Argo. Een botendoop is altijd een bijzondere aangelegenheid, maar dit keer is het extra speciaal. Het schip krijgt niet alleen een naam uit de Argo sage, zoals gebruikelijk, maar ook de namen van twee overleden bestuursleden van bestuur Lampert: Meeuwes Koops en Machteld Klok. Machteld is wedstrijdcommissaris en Meeuwes tweede materiaalcommissaris geweest.

Meeuwes is lichte wedstrijdroeier geweest en Machteld heeft onder andere gestuurd.

De dit jaar voor het eerst aanwezige eerstejaars lichte dames ploeg, mag het seizoen in dit Fillipi schip haar wedstrijden varen. Ik ben onderdeel van deze ploeg, en wij mogen vandaag de boot voorroeien. Onder begeleiding van onze stuur tillen wij de boot de loods uit en leggen hem

op schragen klaar voor de doop, keurig bedekt met de Argo vlag. De zon weerspiegelt fel op de hagelwitte huid van de boot. De boot is dubbel aangeriggerd en het aluminium van

De roeisters tillen hun nieuwe boot naar het vlot om voor te roeien

de riggers schittert mee. Het wit van de huid kleurt mooi bij de net nieuwe en nog witte broekjes van onze ploeg. De menigte verzamelt zich rondom de boot en de Argo voorzitter Mej. Van Doorn leidt de doop in en geeft daarna het woord



De eerste halen in de nieuwe boot

aan bestuur Lampert. De sfeer is ingetogen en terwijl ik luister naar een stukje uit de Argo sage gaat er door mij heen dat het zo mooi is om juist dit schip naar Machteld en Meeuwes te vernoemen. Omdat de boot voor lichte roeiers en gestuurd is. Perfect.

Het Argolied klinkt en Laura van de Wardt zegt: “Met dit Rijnwater doop ik u, Melanion van Kolchis, en ik wens u een behouden vaart”.

De naam van de boot kent dezelfde initialen als Machteld en Meeuwes.

Hun namen staan in het klein ook op de boot. Mensen klappen en stampen.

Een

klein

beetje

zenuwachtig

 Laura van de Wardt doopt de nieuwe lichte vier met de naam Melanion van Kolchis

17

tillen wij de boot voorzichtig uit de schragen naar het vlot en zetten uit.

Onze stuurvrouw neemt het woord: “Argo, opgelet... Af!” Onze bladen doorklieven het water, driekwart half, driekwart heel! Het eerste startje is een feit.

De Melanion van Kolchis is gedoopt en heeft kennis gemaakt met de Rijn en de roeiers met wie zij dit seizoen de baan over zal gaan. Voor mij, en veel anderen, een heel bijzondere gebeurtenis. 

Het eerste startje in de nieuwe boot

Tien Argonautika’s maar de mijlpaal vergeten!

Tekst: Barbara van Gulick

Pas na het drukken van de vorige Argonautika besef ik dat we vergeten zijn om aandacht te besteden aan een mijlpaal van het magazine! Die Argonautika is namelijk het tiende nummer en dat betekent dat de Argonautika magazine commissie (AMC) vijf jaar bestaat: het eerste lustrum dus. Die jaren zijn omgevlogen en ik kijk er met veel plezier op terug.

Van die tien nummers heb ik aan allen - behalve de eerste - meegeholpen.

Bij de eerste heb ik me voornamelijk bezig gehouden met het Intervel van Argo (dat nu niet meer bestaat).

Later heb ik wedstrijdverslagen en kort nieuws geschreven en ben ik veel bij interviews betrokken.

In 2012 ben ik voorzitter van de redactie geworden. De hamer heb ik inmiddels overgedragen aan Teun.

Ik denk met plezier terug aan alle nummers die we samen hebben gemaakt: een hele serie nummers met als hoofdthema “facilitatoren van de roeisport”, het 100-jarige bestaan van Argo en een vooruitblik op nog eens 100 jaar Argo, de commissies die Argo rijk is en een

nummer dat vrijwel geheel ging over vrouwen in de roeiwereld.

Eén van de leukste activiteiten heb ik altijd de interviews – meestal met meerdere geïnterviewden tegelijk - voor het hoofdthema gevonden.

Door die interviews en door verhalen die tijdens de vergaderingen van de redactie over tafel gaan, leer je veel over de historie van Argo en andere aspecten van roeien en verenigingen. Je kunt dat vervolgens delen met andere Argonauten en Oud Argonauten. En dan zijn er natuurlijk de discussies over de vaste rubrieken: de Oude Doos, recensies, wedstrijdverslagen en kort nieuws. Het is dan altijd weer spannend of er genoeg of teveel tekst is om uiteindelijk 16, 20 of 24 pagina’s te vullen.

Eigenlijk is er nooit een gebrek aan inspiratie geweest. Ik geloof ook niet dat die inspiratie snel op zal raken.

Er zijn zoveel dingen die raken aan Argo en aan roeien. Bovendien wordt de redactie regelmatig aangevuld met nieuwe leden en daardoor ontstaat er een eindeloze bron van ideeën.

Aan andere dingen is soms wel een gebrek: tijd om alles af te krijgen voor de deadline die we anderen en onszelf hebben gesteld, tijd om een mooie verticale foto voor de voorpagina te achterhalen, en tijd om bijvoorbeeld het voorwoord van de voorzitter van Argo of andere schrijvers van teksten in bezit te krijgen. Ook hebben we een keer een gebrek gehad aan de hoesjes om te verzenden. En er zijn vaak te weinig handjes geweest om de magazines in de hoesjes te stoppen. Gelukkig is het toch altijd gelukt om de Argonautika’s op tijd af te krijgen.

Niek (een oud-redacteur) noemde dat onze “net-op-tijd-planning”.

In de afgelopen jaren is het proces vanaf de eerste ideeën tot een mooi magazine op de mat deels veranderd.

Zo is er een handleiding gekomen voor de secretaris van het Argo bestuur om alle administratieve zaken gladjes te laten verlopen. We zijn van drukker gewisseld zodat we met minder geld meer pagina’s kunnen vullen. We maken nu zelf een proefdruk om de laatste foutjes op te sporen. Iets wat we – als redactie - niet meer zelf hoeven te doen is het inpakken van de magazines in hoesjes voor de Oud Argonauten en het rondbrengen van de magazines in Wageningen.

Een groep eerstejaars wordt nu ingeroosterd om dit van ons over te nemen, in plaats van een schoonmaaktaak.

Een fijne oplossing die ons veel werk uit handen neemt en tegelijkertijd voor teamspirit bij die eerstejaars zorgt.

Naast alle “serieuze” aspecten kijk ik ook met veel plezier terug op de commissie-uitjes (naar Bols in Amsterdam, etentjes bij Betty), het vragen van nieuwe commissieleden (neem een zak appels mee), de vergadering openen met de megahamer en de wedstrijdjes wie het snelst de Argonautika’s in de hoesjes kon stoppen.

Dit is (voorlopig) mijn laatste bijdrage aan de Argonautika. Voor het eerst in jaren zal ik verrast worden door de inhoud van de nieuwe Argonautika. Doordat ik bij het redigeren en keuren van de proefdruk alle stukken al meerdere keren had gelezen, zijn bij mij de 10 Argonautika’s steevast ongelezen in de “bewaren voor later” map beland.

Dit nummer is dat anders: ik zal ‘m van voren tot achteren lezen, zonder te zoeken naar eventuele spelfouten!

1818

In Memoriam Tekst: Argo en Oud Argo bestuur Foto: Argo In 1990 kwam Finn als eerstejaars student op zijn brommertje naar Wageningen. Al snel vond hij de weg naar Argo waar hij direct op viel door zijn fanatisme en eigenzinnigheid.

Hij werd opgenomen in de eerstejaars zware ploeg. Dat was het begin van een lange en succesvolle roeicarrière. Met zijn eerstejaars zware acht was Finn deel van één van de succesvolste jonge achten uit de Argo geschiedenis. Alle roeiers werden overgangs in hun eerste jaar, en de acht eindigde (gedeeld) eerste in het eerstejaars klassement.

Finn gaf altijd honderd procent.

Zijn ploeggenoten herinneren zich hoe hij tijdens één wedstrijd zo diep ging dat hij moest overgeven: niet ná, maar tijdens de eindsprint, bij iedere haal!

Na zijn eerste jaar maakte Finn de overstap naar het lichte roeien.

Hij won vele blikken in de skiff, werd Nederlands Kampioen en behoorde tot de nationale top. Zoals vele topsporters had Finn zo zijn eigenaardigheden, zoals het leegeten van een zak winegums na te zijn ingewogen. De beroemde lichte skiffeur Frans Göbel zei hierover “Als hij erin gelooft dan werkt het”.

Finn was een roeier die je nooit hoefde aan te sporen harder te

192

trainen of beter zijn best te doen. Zo trainde hij altijd op eerste kerstdag, omdat hij wist dat de concurrentie dat niet deed. Het enige wat je moest doen was hem afremmen en zorgen dat hij niet te hard van stapel liep. Finn ging bijna altijd (te) hard van start, waardoor hij weliswaar voor lag op de 1000m, maar daarna moest hij het hebben van zijn wilskracht en zijn knokken, in plaats van te vertrouwen op zijn eigen techniek. Hoe zijn coaches hem ook probeerde te beïnvloeden, Finn had zijn eigen gedachten en was daarin moeilijk te sturen. Maar, de keren dat hij het zelfvertrouwen had, waren magistraal. Zoals toen hij als jonge derdejaars roeier samen met een combipartner uit Delft, tijdens de ARB op de Bosbaan op een haar na het lichte senioren A dubbeltwee veld won. En bijna alle lichte dubbels versloeg die zich voor de Olympische Spelen probeerden te kwalificeren.

Finn heeft tijdens zijn roeicarrière van 1991 tot 2000 het indrukwekkende aantal van 43 blikken behaald. Na zijn eigen roeicarrière heeft Finn ook vele anderen gecoacht. Zowel in Wageningen als later in Den Haag bij De Laak.

vloot. En wie herinnert zich niet Finns actie tijdens de borrel van het openhaard gezelschap? Toen de vlam in een frituurpan sloeg en oversloeg naar de afzuigkap en het plafond, was Finn de enige die de tegenwoordigheid van geest had om naar een brandblusser te rennen.

En voor iemand goed en wel besefte wat er aan de hand was, had Finn zich in de dikke rook gestort en de blusser leeg gespoten, zodat hij niet alleen het gebouw redde, maar ook de hele Argovloot.

Finn heeft veel betekend voor onze vereniging, niet alleen als roeier.

Hij heeft jarenlang de botenbaas Dorus Jansen geholpen met reparaties aan het gebouw en de

Met Finn is een opzienbarend persoon met een gouden hart van ons heen gegaan. Eén die we zullen missen en zeker niet zullen vergeten.

Finn was als topsporter veel met zichzelf bezig en daarmee was hij voor veel mensen lastig. Hij was niet alleen kritisch naar zichzelf, maar ook naar anderen. Dat maakte hem soms onnavolgbaar en stuitte hij vaak op onbegrip. Hij was echter voor velen een trouwe vriend, die veel voor anderen over had. Hij deed veel voor Argo een zijn ploeg: Voor een trainingsweekend een pastamaaltijd maken voor zijn coaches en ploeggenoten, met een salade en in een apart bakje de dressing! Of vrienden verrassen met zelfgemaakte miniatuur roeiboten, een klok van roeibankjes of een houten coachtoeter.

Uit den ouden Doosch Tekst: Janwillem Liebrand

(Sterrenploeg, 2001-2003,

Voorzitter, 2004-2005)

In de jaren 2001-2003, ligt er bij Argo een zware ballen boot op het water die door het leven gaat als ‘de Sterrenploeg’. Als eerstejaars zijn we een acht en in het tweede jaar vormen we twee zware viertjes. De Sterrenploeg is Argo’s hoop in bange dagen. Als de ster van Bethlehem aan de donkere hemel schijnt zij een verblindend licht in de harten van Argonauten. Het is een boot vol nieuwe beloften voor de Oude Vier.

Voor de duidelijkheid: de Sterrenploeg is een zelfgekozen geuzennaam, ontstaan in de kleedkamer (of ergens anders?), en verwijzend naar de seksuele oriëntatie van een bovengemiddeld aantal roeiers in de ploeg. Deze kwestie is nimmer ‘een kwestie’ in de boot. Het uitwisselen van ervaringen en opvattingen over het ‘van bil gaan’ zijn vermakelijk en leerzaam, temeer omdat de halve ploeg indertijd nog maagd is. Het enige probleem is dat de zeep in de douche blijft liggen als deze eenmaal op de grond ligt.

Tijdens bezoekjes of op de roeibaan worden ouders in de waan gelaten over de betekenis van de Sterrenploeg – voor hen zijn wij ten slotte échte zonen van ‘Sterren’ – en ook op Argo heeft menig lichte pik zich verslikt in onze ploegnaam, afgetraind en gedisciplineerd met het ideaalbeeld van Zware Ballen als ware roeiers en échte Sterren.

Met tekst en uitleg hebben wij ons natuurlijk niet bezig gehouden.

Lichte pikken eindigen steevast in de bak (wie niet wilde leren moest maar voelen) en wij hebben onze energie in het (leren) roeien gestoken.

vooral leren verliezen.

In het tweede jaar zijn de kolken groter, dieper en zwarter, en we winnen zowaar af en toe wat. Ons coachkader laat ons nog inspireren door toenmalig bondscoach Diederik de Boorder (daarvoor dank!), maar zijn Amsterdamse praatjes halen weinig uit bij roeiers die gewend zijn aan de golven van de Rijn en de korte lengte van het kanaal. Jan Warnaars is voor ons uit beter hout gesneden: een coach op Argo en principieel, oud-Laga lid, die alleen zware ballen wenst te coachen. Hij is een bron van inspiratie die je leert dat lol in de (zware) ploeg net zo belangrijk is als een harde haal.

Enfin, zoals u weet is dit echter geen gemakkelijke zaak bij zware ballen. Er staat mij bij dat we een jaar lang gebeukt, gerukt en ons kapot getrokken hebben aan onze palen. Misschien hebben we af en toe een goede haal gemaakt.

Het vertrek naar Groningen voor het wedstrijdschema (de Bosbaan werd indertijd verbouwd) is niet bevorderlijk voor onze prestaties.

Onze inspanningen en roeitalenten blijken niet bestand te zijn tegen de klotsbak van Harkstede. Kortom, we hebben prachtige wedstrijden geroeid – vooral onze start was legendarisch – maar we hebben

Terugkijkend blijken onze talenten meer buiten de boot te liggen. Maar goed dat is natuurlijk praten achteraf en daar heeft niemand wat aan.

De Sterrenploeg is te bewonderen op oud-leden dagen en een enkele keer in de boot, te herkennen aan ploegtruien van stinkende lamawol (indertijd verkregen uit een vaag handeltje van oud Argonaut Wiebe Bakker).

Ik daag Wiebe Bakker uit om in de volgende Oude Doosch zijn mooiste verhaal te vertellen.



Nieuw Oud Argo bestuurslid: Bart van den Briel training voor de Olympische Spelen in München. Helaas hebben we geen ticket kunnen bemachtigen.



Bart van der Briel (2014)

In 1968 ben ik als 18-jarige aangekomen in Wageningen om levensmiddelentechnologie en bedrijfskunde te studeren.

De eerste vier jaren heb ik enthousiast bij Argo geroeid, van overnaadse beginneling tot – zoals dat toen heette - elite. In 1972 heb ik mijn roeitijd bij Argo afgesloten in de twee zonder met mijn maat Kees van Oosten en beiden behorende bij de centrale

Na mijn studie heb ik veel in het buitenland gezeten: Maleisië, Tanzania, Duitsland (voor Unilever).

Bij terugkomst in Nederland - zo rond 1985 - ben ik eerst gaan roeien op zaterdagochtend bij de STBRW. In de jaren negentig ben ik ook lid geworden van Vada, in het bijzonder bij de ploeg Vargo. Weer wedstrijden roeien was het oogmerk, van de Head tot de 11-Stedentocht en alles wat daar tussen zit.

creëren.

Argo heeft een bijzonder plek in mijn hart. Naast het “Durf te leven” is het “Durf te roeien” geworden. Soms tot vervelends toe. Hoewel, het deuntje ‘The Flood’ van ‘Take That’ blijft in mijn hoofd spelen.

Bart van der Briel (boeg) in de 4- (Varsity 1970)



Op dit moment ben ik aan het trainen voor de verschillende veteranenwedstrijden.

Daarnaast ben ik actief voor de stichting ROW (Roei Onderkomen Wageningen) om meer ruimte en mogelijkheden voor het roeien in en rond Wageningen te

20

Beste Oud Argonauten, Oud Argo financiën Na een aantal jaren in het teken van de fondsenwerving voor de renovatie van Argo, is het afgelopen boekjaar – in ieder geval wat inkomsten betreft – weer een relatief ‘gewoon’ jaar geweest. Omdat we Argo hebben geholpen bij twee mooie projecten is van ‘oppotten’ echter geen sprake geweest.

FISU WK Vier jaar nadat Jolmer van der Sluis zijn internationale roeicarrière met een zilveren wereldbekermedaille afsloot, zijn er in de zomer van 2014 voor het eerst weer twee Argonauten voor Nederland uitgekomen. Oude vier roeiers Kevin Hout en Lars Kraak kwalificeren zich op de NSRF Slotwedstrijden voor de equipe die ons land vertegenwoordigt op de Wereldkampioenschappen voor studenten (FISU WK) in het NoordFranse Gravelines. In dit nummer vindt u een verslag van hun FISU WK wedstrijd.

Aangezien de Argo roeiers en hun coach zowel de voorbereidingen als de uitzending grotendeels uit eigen zak moeten bekostigen, heeft Oud Argo hen een bijdrage in die kosten toegekend. Samen met een subsidie van het sportcentrum van de WUR hebben zij de kosten kunnen dekken.

Zonnepanelen Een tweede bestedingsdoel dit jaar is het zonnepanelenproject dat Argo na de zomervakantie op touw heeft gezet. Met een bijdrage van € 10.000 vanuit Oud Argo, heeft Argo een even grote provinciale subsidie kunnen veiligstellen. In bijgaand articel vindt u meer informatie over dit project.

Contributie 2015 Bij deze Argonautika ontvangt u weer de acceptgirokaart voor de Oud Argo contributie van 2015. Als u het gemakkelijker vindt om dit bedrag voortaan jaarlijks automatisch door ons te laten incasseren van uw rekening; dan kan dat! Ruim 10% van onze betalende leden maakt gebruik van deze service. Kijk voor meer informatie op www.oudargo.nl of neem contact op met de penningmeester van Oud Argo via penningmeester@oud-argo.nl.

Rest mij u allen hartelijk te danken voor uw bijdragen – klein of groot – in 2014 en u een voorspoedig 2015 te wensen!

Bram Lokker, penningmeester Oud Argo

21

Groene stroom op Argo ofwel het Artemis-Helios project Tekst: Lenny de Jaeger Het is alweer een jaar geleden dat het nieuwe botenhuis in gebruik is genomen. Een botenhuis dat Argo weer ruimte biedt voor decennia vol roeiplezier. Dit is niet mogelijk geweest zonder de inspanningen van Oud Argo en de substantiële bijdragen van huidige en oudleden. Toen we begonnen met de plannen voor de renovatie, wilden we zoveel mogelijk duurzame aspecten inpassen in het ontwerp. Dit om het groene karakter van Argo en Wageningen te waarborgen en om een duurzame financiële situatie te scheppen waarmee we ruimte creëren op de begroting. Al snel werd destijds duidelijk dat de nieuwbouw zo veel geld zou kosten dat investeren in duurzame projecten niet mogelijk was.

gehaald door giften van Oud Argonauten via de vereniging Oud Argo. We krijgen daardoor een subsidie van € 10.000 van de provincie Gelderland. De resterende €20.000 willen we ophalen door een crowdfunding actie op te zetten.

We bieden investeerders 3 opties aan: een gift aan dit groene initiatief, een renteloze lening of een lening met een interessant rendement. Zo is er voor iedereen wel een interessante optie om in dit project te participeren. Doet u ook mee? U helpt zo Argo om dit project te realiseren. Wilt u dit project ook onder de aandacht brengen bij uw familie, kennissen en vrienden?

De link naar de crowdfunding site staat op: www.wsr-argo.nl.

Nu is dat anders omdat er de mogelijkheid is voor een interessante provinciale subsidie.

Daarom vragen wij uw aandacht voor het project Artemis-Helios. Een project waarbij de godin van de jacht en de zonnegod de handen ineen slaan voor een groener en duurzamer Argo.

De meest interessante en duurzame investering is het plaatsen van zonnepanelen waarmee we onze volledige energiebehoefte op ons eigen dak kunnen opwekken. Dat levert een jaarlijkse besparing van ongeveer €4.500 op de energierekening op.

Het aanleggen van deze installatie kost ongeveer €40.000.

We hebben al €10.000 binnen

Argo wordt groener en financieel duurzamer van deze investering in zonne-energie. Nadat de overige 50% van de investering is terugbetaald (na ongeveer 6 jaar) levert de installatie een jaarlijkse besparing van €4.500 euro op en dat staat gelijk aan elke 6 jaar een nieuwe vier met!

Kijk op www.wsr-argo.nl voor meer informatie en help ons om Argo nog groener te maken! Voor mee informatie kunt u ook contact opnemen met Lenny de Jaeger (lenny.dejaeger@gmail.com; 0628142219) of Elte-Jan Visser (ejvisser@respectare.nl).

Boekrecensie: Over het Water Het

m o o i e v e r h a a l ov e r

2

Tekst: AMC Foto: scan AMC In deze recensie bespreken we een novelle uit 1998. Het verhaal gaat over Anton, een jongen uit de volksbuurt van Amsterdam. De titel verwijst naar de belangrijke rol die het water van de rivier in het verhaal speelt. De titel verwijst ook naar het contrast tussen de armoedige wijk waarin Anton leeft en de overkant van de rivier, de deftige roeivereniging. Het verhaal gaat over de roeiperiode (1939) van Anton en wordt beschreven vanuit de mijmeringen als hij aan het einde van de oorlog, dwalend tussen de ruines van de roeivereniging, terug denkt aan de mooiste zomer van zijn leven vijf jaar geleden.

Anton, een jongen van ongeveer 18 jaar, is een onzekere jongen, met voorzichtige en een beetje bange ouders. Hun huis is klein en donker. Ze leven in een simpele nieuwbouwwijk, afgesloten van de buitenwereld. Op een zondagse wandeling ziet hij bij de brug een roeiboot met 4 roeiers. Dit maakt enorme indruk op het jongetje.

Vanaf die tijd is hij gefascineerd door roeien. Als hij jaren later de vraag stelt of hij op roeiles mag, is dat weliswaar heel uitzonderlijk maar het wordt wel ingewilligd.

Die roeivereniging wordt bevolkt door elitekinderen en Anton voelt zich daar niet echt thuis.

Hij praat zelden met iemand maar het roeien wordt zijn leven.

Na veel geploeter in een acht wordt Anton uitverkoren om samen met clubgenoot David te gaan trainen in de ranke twee zonder stuurman.

Tussen de twee jongens is geen groter contrast mogelijk. Anton lijdt aan een minderwaardigheidscomplex, voelt zich - behalve op het water nergens thuis, en weet niet wat er in de wereld gebeurt. David zit op het gymnasium, woont in een villa aan het park en heeft ‘het gezicht en het lichaam van iemand die bij zijn geboorte niet alleen een leven maar meteen ook de hele wereld cadeau heeft gekregen’. Zo denkt Anton er in de zomer van 1939 over. Cynisch genoeg is David die wereld afgenomen op het moment (1944) dat het verhaal wordt verteld.

j o n g e n s va n

H.M.

va n d e n

Brink

Tussen de regels blijkt namelijk dat de jongen joods is: het grote huis aan het park waar hij opgroeide is aan het einde van de oorlog verlaten.

David is de sterke, zelfverzekerde jongen die Anton bevrijdt uit zijn kleine, benauwde wereldje en zelfvertrouwen geeft. Alfred Schneiderhahn, de roeicoach van de twee jongens, is een strenge man en net als Anton, een buitenstaander.

Schneiderhahn is een politieke vluchteling uit Duitsland. Schneiderhahn houdt zich als fanatieke trainer van de twee jongens bezig met een wanhopige vlucht naar voren, naar die Olympische Spelen. Hij verbindt de twee jongens met elkaar. Al doende bezorgt hij Anton de grootste geluksmomenten van zijn leven.

De trainingen van Anton en David in de twee zonder stuurman verlopen aanvankelijk moeizaam maar langzamerhand merken ze dat ze vooruit gaan. Het wordt het jaar van de lange en mooie zomer met de overwinningen. Ze dromen van een mogelijkheid om mee te doen aan de Olympische Spelen. Maar de oorlog bederft Anton’s droom.

Op een gegeven moment kondigt Scheiderhahn aan dat hij hen niet meer zal trainen. Hij vertelt dat hij weg moet en niet zal terugkeren. David wordt afgevoerd (hij was joods) en de roeivereniging is verwoest. Het is dan herfst 1939. Anton blijft achter.

Het boek leest gemakkelijk en is gedreven beschreven. De spanning dwingt je om door te lezen.

“Ik leerde de verschillende wedstrijdtypen van elkaar te onderscheiden, de acht, de gestuurde vier en de vier zonder stuurman met de man op boeg die steeds nerveus om keek om de koers te bepalen, vooral wanneer de boot het plankier van de vereniging naderde om aan te leggen.”

Gaandeweg voel je wel aan dat het niet zo mooi blijft gaan als in die zomer van 1939. Heel subtiel word je geleid naar die dag in 1944. De dag van het vertrek van Schneiderhahn waarbij in het midden gelaten wordt waarom hij vertrekt. Je vraagt je dus af wat er met hem aan de hand is. Ook het vertrek van David wordt geheimzinnig beschreven. Anton beselft later dat de zomer van 1939 zijn gelukkigste jaar is geweest. Hij gooit dan al zijn roeibenodigdheden en roeikleding in het water alsof hij daarmee ook zijn mooie roeitijd laat wegstromen over de rivier.

Het verhaal is heel ingetogen verteld met mooie beschrijvingen van de omgeving en het spel met het water. Een mooi subtiel vertelt verhaal en zeer lezenswaardig.

Verhaal: Leesgemak: Spanningsopbouw: Prikkeling van de Verbeelding: Totaal:

22

Kalender 2015

i r a u n a i J r a u r b Fe t r a a M l i r p A

Personalia Geboren 27-7-2014 Harm, zoon van Hendrik en Anet Abbing 23-8-2014 Puck Louise, dochter van Ronald Zaneveld en Janneke Zaneveld- Reijnders 28-08-2014 Ewout Roan Jans, zoon van Ivo en Hilde Jans 12-10-2014 Thijn Stempher, zoon van Wouter Stempher en Inge Hoeksema

Januari 17 Euro Open/NKIR 21 Financieel halfjaarlijkse ALV Februari 14-15 Gyas Hunze regatta 21-22 Van Oord Winterwedstrijden

Overleden 18-9-2014

Maart 14-15 Heineken Roeivierkamp 22 Head of the River 28-29 NOOC Openingstoernooi 29 Skiffhead

Gegevenswijziging

April 5 Varsity 11-12 Skøll Cup 15 Beleid ALV 18-19 Hollandia roeiwedstrijden/

Aegon NK klein 25-26 Studenten Roeiregatta Groningen

ei

Finnigan Borms

Bent u onlangs verhuisd of heeft u het idee dat uw gegevens bij ons incompleet of onjuist zijn? Stuur dan graag een e-mail met uw wijziging naar secretaris@oud-argo.nl. Naast de verspreiding van de Argonautika via de post wordt regelmatig een nieuwsbrief via e-mail verstuurd. We willen graag meer mensen met deze nieuwsbrief bereiken. Ontvangt u geen nieuwsbrief schroom dan niet om een e-mail te sturen zodat we het correcte adres in ons bestand kunnen opnemen.

Sponsoren -

Bavaria N.V. KLV Wageningen Alumni Netwerk SFW Wageningen Universiteit Quality Tailors

Mei 2-3 Damen Raceroei Regatta 9-10 Martini 23-24 Westelijke Regatta 30 Spaarne Lente Race 30 Oud ledendag + ALV 30-31 Euros Drienerloo Regatta

M

i n u

Juni 6-7 ARB/Aegon NK 10 Vloot ALV 20-21 ZRB 27-28 Aegon Koninklijke-Holland beker/NK

J

OUD LEDENDAG Zaterdag 30 mei 2015 op Argo Kijk t.z.t. voor het programma, ALV agenda en vergaderstukken op: www.wsr-argo.nl/oudargo Noteer deze datum alvast in uw agenda.

i l u

J

Juli 3 Argo Sprint 4-5 NSRF

COLOFON Argonautika is het verenigingsorgaan der W.S.R. Argo en Oud Argo.

Het is de opvolger van respectievelijk de Sitback en het Gulden Vlies.

Argonautika verschijnt 2 maal per jaar in een oplage van 2500 exemplaren.

Argonautika komt tot stand door samenwerking tussen leden van Argo en Oud Argo, die samen de AMC vormen.

Argo: Freek de Bruijn, Irene van Grinsven, Teun Fiers, Nicole van Riel, Mirka Scharf, Maud van Soest Oud Argo: Marieke de Lange, Betty Valk, Robbert Wagemaker Contact AMC: periodiek@wsr-argo.nl Contact Oud Argo: oud-argo@wsr-argo.nl Druk: Flyeralarm De AMC stelt zich niet aansprakelijk voor onjuiste en/of onvolledige gegevens.

W.S.R. Argo Grebbedijk 59 6702 PB Wageningen Tel. 0317 420700 Fax 0317 419785 Email: bestuur@wsr-argo.nl Internet: www.wsr-argo.nl www.wsr-argo.nl/oudargo Bank Argo: NL29 INGB 0681 0756 86