Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός A' τρίμηνο 2020

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ

o

Αιτωλός

Ἀρ. τεύχ. 120 • Α΄ Τρίμηνο 2020

Περιοδικό Ὀρθοδόξου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς

177

«ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ἔτος ΛΑ΄ - Ἀρ. τεύχ. 120 Ἰανουάριος - Μάρτιος 2020 Διεύθυνση: Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» Ὁδός Λαγκαδᾶ 190, Τ.Κ. 564 36 Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη - Greece

Περιεχόμενα 179 188 192 195 198 203 206 207

Ὁ μέν θερισμός πολύς, οἱ δέ ἐργάται ὀλίγοι (Λουκ. 10,2) Ὁμαδική βάπτιση στήν Ταϊβάν Ἀτέλειωτα καί δυσεπίλυτα προβλήματα στήν Κατάνγκα Ὀφειλόμενο χρέος στόν μάρτυρα Ἱεραπόστολο τοῦ Κονγκό, π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη Πανήγυρη τῆς Ὑπαπαντῆς στό δάσος Εἶστε συνοδοιπόροι καί συγκυρηναῖοι στό δύσκολο ἔργο μας. Ἀπολογισμός ἔτους 2019 Βιβλιοπαρουσιάσεις

Μπορεῖτε νά καταθέτετε τήν βοήθειά σας σέ ἕναν ἀπό τούς τρεῖς τραπεζικούς λογαριασμούς καί νά μᾶς ἐνημερώνετε τηλεφωνικά, γιά νά μήν μπαίνετε στήν διαδικασία ἀποστολῆς τοῦ καταθετηρίου τῆς Τραπέζης. Ἄμεσα θά σᾶς ἀποστέλλουμε τήν ἀπόδειξη τοῦ Ἱ. Συνδέσμου.

1. ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 235/296004-49 ΙΒΑΝ: GR9401102350000023529600449 SWIFT (BIC): ETHNGRAA

2. ALPHA BANK 479-002101-029168 ΙΒΑΝ: GR3401404790479002101029168

3. ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5231-013724-415 ΙΒΑΝ: GR5001722310005231013724415

Ὁ διαδικτυακός μας τόπος εἶναι:

www.ierap ostolos.gr

178e-mail μας εἶναι: iersy n@iersy n.gr Τό

Ἀναγν. Σωματεῖο. Ἀπόφ. Πρωτοδ. Θεσ/νίκης, Ἀρ. 684/1990, Κωδικός 2406 Ἐκδότης: Τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου Ἀσλανίδης Δημήτριος Πρόεδρος Κατσαρός Κωνσταντῖνος Ἀντιπρόεδρος Δημούδης Ἀριστείδης Γεν. Γραμματέας Κωνσταντινίδης Δημήτριος Ταμίας Μπαρέκας Βασίλειος Α΄ Μέλος Ἰωαννίδης Κλεόβουλος B΄ Μέλος Ἀσλανίδης Εὐθύμιος Γ΄ Μέλος Ὧρες Γραφείου: 8.30 π.μ. - 8.00 μ.μ. Τηλέφωνα ἐπικοινωνίας:

2310 606920, 602602 FAX 2310 606920

Τό περιοδικό ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΩΡΕΑΝ Στοιχειοθεσία, ἐνθέσεις, ἀποχρωματισμοί, ἐκτύπωση, βιβλιοδεσία: I & C Ἀνώνυμη Φαρμακευτική & Ἐκτυπωτική Ἑταιρεία CHROMOTYP Τηλ. 2310 951620 Κόστος τεύχους: 1,50 εὐρώ

Ὁ μέν θερισμός πολύς, οἱ δέ ἐργάται ὀλίγοι (Λουκ. 10,2) (Ἀπό τήν Ἱεραποστολή τῆς Κανάνγκα τοῦ Κονγκό)

Ἀ

ρχές Σεπτεμβρίου, μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, πραγματοποιήσαμε μία περιοδεία στά βάθη τοῦ Κασάι, σέ ἀκτίνα 500 χιλιομέτρων ἀπό τήν Κανάνγκα. Ξεκινήσαμε μέ ἕνα ἐνοικιαζόμενο αὐτοκίνητο, τύπου τζίπ, προκειμένου νά ταξιδεύσουμε στήν πόλη Λουέμπο, πού βρίσκεται 195 χιλιόμετρα βορειότερα. Φύγαμε τό πρωί καί μετά ἀπό δεκαπέντε ὧρες ταξίδι φτάσαμε ἀργά τά μεσάνυχτα. Ὅλο τό ταξίδι ἦταν κοπιῶδες. Ἀνύπαρκτοι δρόμοι μέ λακκοῦβες καί χῶμα. Σέ πολλά σημεῖα τῆς διαδρομῆς κολλούσαμε στό χῶμα. Εἴχαμε ξαναζήσει παρόμοια ταλαιπωρία σέ ἄλλες μας ἱεραποστολές. Ἡ ὑποδοχή πού μᾶς ἐπεφύλαξε ὁ κόσμος ἦταν πάρα πολύ θερμή. Πάντοτε, οἱ Κονγκολέζοι καί γενικότερα οἱ Ἀφρικανοί ὑποδέχονται τούς Ἱερεῖς τους καί τούς Ἐπισκόπους μέ περισσή ἀγάπη. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα τελέσαμε τήν Θεία Λειτουργία στόν νεόδμητο Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Πα-

Οἱ δρόμοι εἶναι σχεδόν ἀνύπαρκτοι, κατεστραμμένοι σέ ὁρισμένα σημεῖα, ὅπου ἔχουν δημιουργηθεῖ τεράστιες λακκοῦβες…

179

Οἱ χριστιανοί μας εἴχανε πληροφορηθεῖ τήν διέλευσή μας καί μᾶς περίμεναν.

ντελεήμονος καί τήν μεθεπόμενη ταξιδέψαμε γιά τήν πόλη Μουέκα. Κατά τήν διαδρομή, ἐπισκεφθήκαμε ἕξι Ἐνορίες. Οἱ χριστιανοί μας εἴχανε πληροφορηθεῖ τήν διέλευσή μας καί μᾶς περίμεναν. Οἱ μικρές αὐτές Ἐνορίες εἶχαν συσταθεῖ κατά καιρούς, ἀπό κατηχητές πού περιόδευαν καί περνοῦσαν ἀπ' τά χωριά αὐτά. Οἱ παλιοί μας κατηχητές ἔπαιρναν ἀπό τά χωριά αὐτά κάποιους ἀνθρώπους καί τούς ἔφερναν στήν Κανάνγκα, στό Ἱεραποστολικό μας Κέντρο. Παρακολουθοῦσαν κάποια σεμινάρια καί στήν συνέχεια τούς δινόταν μία ἐκκλησιαστική ταυτότητα, κάποια ἀπαραίτητα πνευματικά ἐφόδια καί ἐπέστρεφαν στά χωριά τους 180

ὡς κατηχητές. Ἔτσι ἱδρύθηκαν οἱ Ἐνορίες αὐτές μεταξύ τῶν πόλεων Λουέμπο, Μουέκα καί Ἰλέμπο. Τό Ἰλέμπο εἶναι μία μεγάλη παραποτάμια πόλη μέ πληθυσμό ἑνάμισι ἑκατομμύριο κατοίκους καί ἀπέχει 150 χιλιόμετρα ἀπό τήν Μουέκα. Οἱ δρόμοι εἶναι σχεδόν ἀνύπαρκτοι, κατεστραμμένοι σέ ὁρισμένα σημεῖα, ὅπου ἔχουν δημιουργηθεῖ τεράστιες λακκοῦβες, εἰδικά ἀπό τήν Μουέκα γιά τό Ἰλέμπο. Σκεφτήκαμε μάλιστα ὅτι κάναμε λάθος πού νοικιάσαμε αὐτοκίνητο. Ἔπρεπε ἴσως νά πᾶμε μέ δίκυκλες μηχανές, ἀλλά βέβαια δέν θά εἴχαμε τήν δυνατότητα νά μεταφέρουμε τίς βοήθειες πού πήραμε. Ἐκτός

Ἡ ὑποδοχή πού μᾶς ἐπεφύλαξε ὁ κόσμος ἦταν πάρα πολύ θερμή.

Κατά τήν διάρκεια τῆς περιοδείας μας ἐπί δέκα ὧρες ἤμασταν ὅλοι βουτηγμένοι στήν λάσπη, γιά νά καταφέρουμε νά βγάλουμε τό αὐτοκίνητο…

181

Ἀρνήθηκα νά ἐγκαταλείψω ἐκεῖ τούς Ἱερεῖς καί κάθισα μαζί τους.

ἀπό τίς πολυπληθεῖς Ἐνορίες τῶν 300-500 ἀτόμων, πού συναντήσαμε στόν δρόμο, στά βάθη, πέρα ἀπό τόν κεντρικό δρόμο, ὑπάρχουν πάρα πολλές Ἐνορίες μέ Ναούς χορτοκαλύβες, οἱ ὁποῖες ἔχουν συσταθεῖ κι αὐτές ἀπό περιοδεύοντες κατηχητές. Οἱ πρόχειροι αὐτοί Ναοί δέν ἐπαρκοῦν νά καλύψουν τίς ἀνάγκες τους. Ὅταν σέ μία Ἐνορία εἶναι πεντακόσια ἄτομα, μετά δυσκολίας χωρᾶνε μέσα στόν Ναό ἑκατό ψυχές. Ἀναγκαστήκαμε ἔτσι νά τελέσουμε τίς Ἱερές Ἀκολουθίες στό ὕπαιθρο, γιά νά μποροῦν νά μᾶς βλέπουν καί νά μᾶς ἀκοῦν ὅλοι οἱ χριστιανοί μας. Ἐδῶ σκεφτήκαμε τό εὐαγγελικό: «Ὁ μέν θερισμός πολύς, οἱ δέ ἐργάται ὀλίγοι» (Λουκ. 10,2). Γιά τόν λόγο αὐτό κάνουμε θερμή καί παρακλητική αἴτηση πρός κάθε

182

ἀδελφό νά μᾶς βοηθήσει νά οἰκοδομήσουμε ἁπλούς Ναούς, γιά νά καλύπτουμε τίς λειτουργικές ἀνάγκες αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων. Στίς τρεῖς μεγάλες πόλεις πού ἀνέφερα, διαθέτουμε μόνο τρεῖς Ναούς κατασκευασμένους μέ οἰκοδομικά ὑλικά, οἱ ὁποῖοι εἶναι καί ἡμιτελεῖς. Κατά τήν διάρκεια ὅλου τοῦ χρόνου, ἀνά μήνα, ἀποστέλλονται ἀπό τήν Κανάνγκα Ἱερεῖς γιά νά βοηθήσουν τούς τέσσερις Ἱερεῖς αὐτῶν τῶν ἐνοριῶν, πού δέν εἶναι μόνο οἱ τέσσερις αὐτές ἐνορίες ἀλλά καί ἄλλες ἑκατό, καί τελοῦν Ἑσπερινούς, Θεῖες Λειτουργίες, κατηχήσεις καί Βαπτίσεις. Ἔχουμε μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ἕτοιμους ὑποψήφιους Ἱερεῖς, προκειμένου νά μποροῦν λειτουργικά τουλάχιστον νά καλύπτουν αὐτούς τούς ἀνθρώπους, νά τούς βαπτίζουν, νά τούς λειτουργοῦν, νά τούς κοινωνοῦν. Ἀλλά, δυστυχῶς, εἶναι περιορισμένες καί οἱ δικές μας οἰκονομικές δυνατότητες γιά νά καλύπτουμε ἕναν ὑποτυπώδη μισθό στίς οἰκογένειες τῶν Ἱερέων, προκειμένου ἀνεμπόδιστοι νά μποροῦν νά τρέχουν ἀπό χωριό σέ χωριό καί ἀπό περιοχή σέ περιοχή, πραγματοποιώντας κατηχήσεις, ἐξομολογήσεις, βαπτίσεις, Θεῖες Λειτουργίες καί νά συντονίζουν τήν ἐκκλησιαστική ζωή τῶν πιστῶν. Ἔτσι ἀδυνατοῦ-

Οἱ πρόχειροι αὐτοί Ναοί δέν ἐπαρκοῦν νά καλύψουν τίς ἀνάγκες τους.

με νά χειροτονοῦμε πολλούς Ἱερεῖς καί πολλές φορές σέ κάποιες περιοχές τό ἱεραποστολικό ἔργο βραδύνεται ἐλλείψει τῶν Ἱερέων, Ναῶν καί ἄλλων ὑποδομῶν. Ὁ μηνιαῖος μισθός τῶν Ἱερέων μας ἀνέρχεται στά 150 δολάρια, ἐνῶ παράλληλα φροντίζουμε καί γιά

τήν ἰατροφαρμακευτική τους περίθαλψη. Ἀναγκαία, ἐπίσης, εἶναι ἡ ἀνέγερση ἰατρείων καί νοσοκομείου στήν περιοχή, γιά τά ὁποῖα ἀπαιτεῖται ἕνα μεγάλο χρηματικό ποσό καί τό κατάλληλο προσωπικό μέ τό ὁποῖο θά στελεχωθοῦν. Ἐνημερωτικά ἀναφέρουμε

Πρόσκαιρη λύση ἡ διδασκαλία τῶν μαθητῶν στίς βεράντες γύρω ἀπό τόν Ἱ. Ναό

183

Μέ τούς ἐνορίτες μας ἔξω ἀπό τόν ἡμιτελῆ Ἱερό Ναό στήν πόλη Μουέκα

ὅτι στήν ἐπαρχία Κασάι, ἐδῶ καί τριανταπέντε χρόνια, λόγω τοῦ ἐμφυλίου πολέμου δέν ἔγινε καμία κοινωνική ὑποδομή ἀπό μέρους τοῦ Κράτους. Ὅ,τι ὑπῆρχε καταστράφηκε, καί αὐτό ἦταν καί ἡ ἀφορμή γιά νά ἐγκαταλείψουν οἱ ἰθαγενεῖς τόν τόπο τους, νά ἐγκατασταθοῦν μόνιμα στήν Κινσάσα καί τό Λουμπουμπάσι καί νά μήν ἐπιστρέφουν στήν Κανάνγκα. Κατά τήν διάρκεια τῆς περιοδείας μας, ἀπό τήν πόλη Μουέκα μέχρι τό Ἰλέμπο, ἐπί δέκα ὧρες ἤμασταν ὅλοι βουτηγμένοι στήν λάσπη, γιά νά καταφέρουμε νά βγάλουμε τό αὐτοκίνητο μετά ἀπό μία ἐναγώνια προσπάθεια ἀπό τίς 12 τό μεσημέρι μέχρι τίς 10 τό βράδυ. Στήν ἀρχή καλέσαμε τόν Ἱερέα τῆς περιοχῆς νά φέρει κάποια βοήθεια γιά 184

νά τραβήξουμε τό ἁμάξι, ἀλλά δέν τά κατάφερε. Ἦρθε τελικά μέ δύο μηχανάκια καί μοῦ πρότεινε νά φύγω στήν πόλη, ἀλλά ἀρνήθηκα νά ἐγκαταλείψω ἐκεῖ τούς Ἱερεῖς καί κάθισα μαζί τους. Προχωρούσαμε πεζοί, μέ φακούς καί μέ φτυάρια στά χέρια καί ὅπου δέν περνοῦσε τό αὐτοκίνητο ρίχναμε χῶμα, γιά νά εἶναι εὐκολότερη ἡ διέλευσή του. Τά μεσάνυχτα, ὅταν κοντεύαμε πλέον στόν προορισμό μας, διαπιστώσαμε ὅτι τρύπησε τό ρεζερβουάρ τοῦ αὐτοκινήτου καί ὁ Ἱερέας τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἰλέμπο ἔφυγε μέσα στό σκοτάδι γιά νά ψάξει, νά βρεῖ καί νά φέρει ἀνταλλακτικό. Κοιμηθήκαμε μόνο δύο ὧρες μέσα στό δάσος, μέχρι νά ἐπιστρέψει ὁ Ἱερέας μας μέ τό ἀνταλλακτικό. Ἀφοῦ τό ἀντικαταστήσαμε, ξεκι-

νήσαμε καί πάλι τήν πορεία μας μέ τούς φακούς καί τά φτυάρια στά χέρια. Ἔτσι, καταφέραμε καί φτάσαμε στήν πόλη στίς 6:30 τό πρωί λερωμένοι ἀπό τήν λάσπη μέχρι τόν λαιμό καί τελείως νηστικοί, ἀφοῦ τό μόνο πού εἴχαμε μαζί μας ἦταν νερό καί καραμέλες. Ἀφοῦ πλυθήκαμε, στίς 7:30 πήγαμε στόν Ἱ. Ναό γιά νά τελέσουμε τήν Θεία Λειτουργία. Τά ἴδια συνέβησαν καί κατά τήν ἐπιστροφή μας. Αὐτά βέβαια δέν μᾶς στεναχώρησαν καθόλου, ὅσο μᾶς στεναχώρησε τό γεγονός ὅτι οἱ πιστοί μας καί κυρίως οἱ κατηχούμενοι, πού περιμένουν χρόνια γιά νά φτάσει ἐκεῖ Ὀρθόδοξος Ἱερέας, ἀναγκάζονται πολλές φορές νά πᾶνε σέ ἄλλες χριστιανικές ὁμολογίες. Αὐτό μᾶς στεναχώρησε πολύ καί ἐπιστρέψαμε στήν Κανάνγκα ἰδιαίτερα προβληματισμένοι. Ἀναλογιστήκαμε τί λόγο θά δώσουμε ἄραγε στόν Θεό γι' αὐτούς τούς ἀνθρώπους! Σέ μία Ἐνορία στήν πόλη Μουέκα, ἔχουμε μεγάλο πρόβλημα μέ τούς Καθολικούς καί τούς Προτεστάντες. Κατά τήν ἐπίσκεψή μας, εἴδαμε νά κάθονται στίς βεράντες τοῦ ἡμιτελοῦς Ἱεροῦ Ναοῦ τέσσερις ὁμάδες παιδιῶν χωρισμένες καί στήν ἀρχή σκεφτήκαμε ὅτι κάνουν κατηχητικό, καθώς εἶχαν μπροστά τους καί πίνακες. Ρωτήσαμε τότε τόν π. Ἀλέξανδρο Μίνκα,

ἕναν πολύ καλό καί εὐλαβέστατο Ἱερέα, πού χειροτονήθηκε πρίν ἀπό εἴκοσι καί πλέον χρόνια, νά μᾶς ἐξηγήσει τί κάνουν τά παιδιά αὐτά. Μᾶς ἐξήγησε τό μεγάλο πρόβλημα πού ἀντιμετωπίζουν μέ τήν ἔλλειψη Ὀρθόδοξων Σχολείων. Τά παιδιά ἐξ ἀνάγκης πηγαίνουν στά σχολεῖα τῶν Καθολικῶν. Αὐτοί, εἴτε τά πιέζουν νά ἀλλάξουν δόγμα, παρόλο πού καταβάλλουν καί δίδακτρα, εἴτε τά ὑποχρεώνουν νά ἐκκλησιαστοῦν στούς καθολικούς ναούς, μέ ἀποτέλεσμα νά “χάνουμε” τά παιδιά μας. Ἡ μόνη πρόσκαιρη λύση πού δόθηκε, εἶναι ἡ διδασκαλία τῶν παιδιῶν αὐτῶν στίς βεράντες γύρω ἀπό τόν Ἱ. Ναό. Μᾶς παρακάλεσε μάλιστα νά συνδράμουμε τήν προσπάθειά τους τουλάχιστον μέ τήν κάλυψη τῆς μισθοδοσίας τῶν δασκάλων. Ὡς νεοσύστατη Ἐπισκοπή δέν ἔχουμε κανέναν χορηγό. Βάζουμε μπροστά τόν Θεό καί Τοῦ ζητᾶμε νά δώσει διέξοδο στά προβλήματα πού ἀνακύπτουν. Μακάρι νά βρεθεῖ κάποιος δωρητής νά μᾶς βοηθήσει νά κτίσουμε ἕνα Σχολεῖο μέσα στήν πόλη, πού εἶναι καί ἕδρα τῆς Ἀρχιερατικῆς Περιφέρειας. Στήν διαδρομή μας σταματήσαμε σέ ἕνα χωριό γιά νά βάλουμε βενζίνη καί πολλά παιδιά μαζεύτηκαν γύρω ἀπό τό αὐτοκίνητο. Ἕνας ἀπό τούς Κονγκολέ185

Ἔπίσκεψη τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Θεοδοσίου σέ χωριό τῆς ἐπαρχίας Κασάι

ζους Ἱερεῖς μᾶς πρότεινε νά τούς μοιράσουμε καραμέλες, ἀλλά τοῦ ζητήσαμε νά περιμένει νά φύγουν τά περισσότερα, γιατί δέν θά μᾶς ἔφταναν αὐτές πού εἴχαμε γιά ὅλα τά παιδιά. Μᾶς ἐντυπωσίασε τό γεγονός ὅτι τά παιδιά στήν ἀρχή δέν πλησίαζαν νά πάρουν τίς καραμέλες, φοβούμενα μήν τυχόν τά δηλητηριάσουμε. Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Ἱερέας πῆρε μία καραμέλα, τήν ἔφαγε πρῶτος ἐπιδεικτικά μπροστά τους καί στήν συνέχεια τίς μοίρασε. Στό χωριό αὐτό, ἄκουσα κάποιους νά λένε στά Γαλλικά ὅτι ἀναστήθηκε ὁ “θεός” τους καί ἀναλογιζόμασταν τί ἀκριβῶς νά ἐννοοῦν. Μέ τόν διάλογο πού ἀνοίξαμε, πληροφορηθήκαμε ὅτι πίστευαν σέ ἕναν θεό ὀνόματι “Μπαχάι”. Μᾶς ἔφεραν καί μᾶς 186

ἔδειξαν τήν φωτογραφία ἑνός λευκοῦ ἄντρα μέ ἄσπρα γένια καί μαῦρο σκοῦφο. Βλέποντας ἐμένα, θεώρησαν ὅτι ἐγώ ἤμουν ὁ “θεός” τους καί ὅτι εἶχε ἀναστηθεῖ. Ὅταν ρωτήσαμε τί εἶναι αὐτός ὁ “θεός” καί πῶς ἐπικοινωνοῦν μαζί του, δέν ἀπάντησαν. Ἐπιμένοντας τούς ξαναρωτήσαμε ἄν τούς ἀκούει στίς προσευχές τους. Κανένας τους δέν ἀποκρινόταν. Τό γεγονός αὐτό ἀποτέλεσε τήν ἀφορμή νά μιλήσουμε γιά τόν χριστιανισμό. Εἶχαν ἀκούσει στό χωριό τους γιά τόν Χριστό, ἀλλά περί Ὀρθοδοξίας τίποτα. Ἔτσι, μᾶς δόθηκε τό ἔναυσμα νά δημιουργήσουμε ἐκεῖ μία καινούργια Ἐνορία. Καθίσαμε περίπου δύο ὧρες καί συζητήσαμε μέ τόν κόσμο πού εἶχε συγκεντρωθεῖ καί οἱ Ἱε-

ρεῖς μας μετέφραζαν ὅσα λέγαμε ἀπευθείας στήν γλώσσα τους, τήν τσιλούμπα. Ἐπιστρέφοντας στήν Κανάνγκα, ὑποδείξαμε σέ ἕναν κατηχητή μας, πού βρίσκεται κοντά στόν π. Ἀλέξανδρο, ποιό εἶναι τό χωριό αὐτό καί τοῦ ζητήσαμε νά ξεκινήσει τήν κατήχηση ἄμεσα καί ὅσο πιό θεολογικά μπορεῖ, γιά νά προοδεύσει ἡ Ἐνορία αὐτή πνευματικά. Ἀπό τέτοια ἀπρόσμενα γεγονότα προάγεται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό τονίσαμε σέ ὅλους ὅσοι βρίσκονταν ἐκεῖ καί στόν π. Ἀλέξανδρο, πού τόν ἔχουμε Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο στήν περιοχή. Ἀπό τούς σαράντα συνολικά Ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως πρόσφατα κοιμήθηκαν δύο καί πλέον ἔχουμε μόνο τριάντα ὀκτώ ἐνεργούς Ἱερεῖς, ἀπό τούς ὁποίους οἱ μισοί βρίσκονται διάσπαρτοι σέ ὅλη τήν ὕπαιθρο καί κυρίως στά χωριά. Οἱ πιό μακρινές περιοχές βρίσκονται στήν ἐπαρχία Σανκουρού, μία ἀπό τίς πέντε ἐπαρχίες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ὁ πληθυσμός της ἀνέρχεται τουλάχιστον στά δέκα ἑκατομμύρια, ἐνῶ σέ ἔκταση εἶναι μισή Ἑλλάδα καί ὅλη ἡ Μητρόπολη Κανάνγκα τρεῖς φορές σάν τήν Ἑλλάδα. Ἡ Μητρόπολή μας ἔχει εἴκοσι πέντε κτισμένους Ἱερούς Ναούς καί ἄλλους ἑκατόν πενήντα Ναούς χορτοκαλύβες. Τό κτίσιμο τῶν Ναῶν στήν πε-

ριοχή δέν εἶναι εὔκολο, καθώς τά ὑλικά εἶναι πανάκριβα καί ἡ μεταφορά τους δύσκολη. Φανταστεῖτε ὅτι ἕνα τσουβάλι τσιμέντο κοστίζει γύρω στά 22 δολάρια. Τό ἱεραποστολικό ἔργο στήν ἐπαρχία Κανάνγκα ξεκίνησε τό 1972 ἀπό τόν Ἱεραπόστολο π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο. Αὐτός φύτεψε τόν σπόρο τῆς Ὀρθοδοξίας, ξεκίνησε τίς περιοδεῖες καί βάπτισε τούς πρώτους ἰθαγενεῖς. Μία ξαφνική ὅμως ρινορραγία σέ μία ἱεραποστολική περιοδεία ἔγινε ἀφορμή νά ἐγκαταλείψει αὐτόν τόν πρόσκαιρο κόσμο ἀλλά καί τήν Ἀφρική, πού τόσο ἀγάπησε καί ἀγωνίσθηκε γιά τήν διάδοση τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἔλεγε ὁ ἴδιος χαρακτηριστικά: «Αὐτή ἡ Ἱεραποστολή δέν θά σταθεῖ, ἄν κάποιος δέν δώσει τό αἷμα του». Καί εἶναι ὁ πρῶτος πού ἔδωσε τό αἷμα του. Συνεχιστές του ὑπῆρξαν ὁ π. Χαρίτων Πνευματικάκις καί ἀκολούθως ὁ π. Ἰγνάτιος Μανδελίδης (ὁ μετέπειτα Μητροπολίτης Κεντρώας Ἀφρικῆς καί Μητροπολίτης Πενταπόλεως), ὁ ὁποῖος ἔκανε τό μεγάλο ἄνοιγμα τῆς Ἱεραποστολῆς στήν ὕπαιθρο. Εὔχεσθε, ἀδελφοί μου, ὁ Θεός νά εὐλογεῖ τόν Ἀμπελώνα Του ἐδῶ στά βάθη τῆς Ἀφρικῆς, στήν καρδιά τοῦ Κονγκό. † Ὁ Κανάνγκα Θεοδόσιος 187

ΟΜΑΔΙΚΗ ΒΑΠΤΙΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ

Πεντηκοστήν ἑορτάσαμε καί Πνεύματος ἔλευσιν Ἁγίου μέ τήν πρόσφατη ὁμαδική βάπτιση τῆς οἰκογένειας τοῦ Δανιήλ καί τῆς Φιλοθέης μετά τῶν τριῶν τέκνων τους. Πῶς νά μήν χαιρόμαστε καί νά μήν δοξάζουμε τόν Θεό, ὅταν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἐδῶ στήν Ταϊπέι νέα μέλη εἰσέρχονται καί αὐξάνει τό ποίμνιο τῆς Ἐνορίας μας! Ἀξίζει νά ἀναφέρουμε λίγα πράγματα γι' αὐτήν τήν οἰκογένεια, ἡ ὁποία μᾶς γνώρισε μέσα ἀπό τό διαδίκτυο. Ὁ κ. Δανιήλ εἶναι ἑβραϊκῆς καταγωγῆς καί ἐργάζεται ὡς καθηγητής μαθηματικῶν χρόνια τώρα στό Πανεπιστήμιο τῆς Ταϊπέι. Μέ τήν σύζυγό του, πού εἶναι Ταϊβανέζα, πήγαιναν γιά ἀρκετά χρόνια στούς Προτεστάντες, ὅμως δέν τούς ἀνέπαυε ὁ τρόπος λατρείας καί οἱ προτεσταντικές διδασκαλίες τους. Δέν μποροῦσαν νά ἀποδεχθοῦν ἕναν Θεό πού ἐνδιαφέρεται μόνο γιά τίς ἁμαρτίες καί τίποτα περισσότερο. Διδασκαλίες πού στήν Ταϊβάν ἐμπλουτίστηκαν μέ κινεζικές παραδόσεις καί βουδιστικές δοξασίες. Ἕνα μεῖγμα δηλαδή χριστιανισμοῦ καί παγανισμοῦ. Ὅταν ἄρχισαν νά ἔρχονται στήν Ἐκκλησία μας, παρακολου188

Ἡ ἀνάγνωση τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως ἀπό τούς κατηχουμένους

θώντας τίς Θεῖες Λειτουργίες καί τίς ἑορταστικές μας ἐκδηλώσεις, ἄρχισε νά ζεσταίνεται ἡ καρδιά τους καί νά θέλουν νά μάθουν τά πάντα γιά τήν Ὀρθόδοξη Θεο-

«Χρίεται ἡ δούλη τοῦ Θεοῦ Μακρίνα…».

λογία. Πολλές φορές εἴδαμε τήν Φιλοθέη νά κλαίει ἀπό συγκίνηση μέ ὅσα ἄκουγε. Μέσα ἀπό τήν κατήχηση, πού ξεκινήσαμε διά ζώσης ἀλλά καί μέσω τοῦ διαδικτύου, ἔπαιρναν τίς ἀπαντήσεις στά ἐρωτήματα καί τίς ἀπορίες πού εἶχαν γιά χρόνια γεννηθεῖ μέσα τους. Σέ αὐτές τίς κατηχήσεις, ἐκτός τῶν ἄλλων, ἀναλύουμε πάντοτε τήν Θεία Λειτουργία, τό Εὐαγγέλιο καί τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Τούς προμηθεύσαμε δέ μέ τά καλύτερα βιβλία Δογματικῆς στήν ἀγγλική γλώσσα. Κάποια στιγμή ἡ Φιλοθέη ἐκμυστηρεύθηκε στήν συνεργάτιδά μας, τήν Πελαγία, ὅτι γιά δύο

ἑβδομάδες δάκρυζε συνεχῶς ἀπό συγκίνηση, καθώς κατανοοῦσε τά μεγάλα νοήματα τῆς Πίστεώς μας καί ὄχι μόνο, ἀλλά καί διότι πέρασαν ἄσκοπα τά νεανικά της χρόνια στόν Προτεσταντισμό, μή γνωρίζοντας τήν Ὀρθοδοξία. Τό ἴδιο καί ὁ Δανιήλ, πού μέ τήν κατήχηση καί τήν μελέτη ἔγινε πάρα πολύ θερμός χριστιανός. Ἔτσι, σιγά-σιγά ἀποφάσισαν νά ἀρχίσουν νά διδάσκουν καί τά παιδιά τους, χωρίς ἐμεῖς νά τό γνωρίζουμε. Ὅταν ἔφτασε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ζήτησαν νά τούς βαπτίσουμε. Ἀβίαστα, χωρίς δηλαδή νά τούς πιέσουμε ἐμεῖς, ἀποφάσισαν μόνοι τους νά προσέλθουν στό Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος. Ὁ πατέρας δέν ἄλλαξε τό ὄνομά του καί διατήρησε τό Δανιήλ. Ἡ μητέρα ζήτησε νά τήν ὀνομάσουμε Φιλοθέη, διότι συγκινήθηκε πάρα πολύ, διαβάζοντας στό διαδίκτυο τόν βίο τῆς Ἁγίας, ἡ ὁποία κατά τήν περίοδο τῆς τουρκοκρατίας διακονοῦσε καί ἔσωζε πολλές νέες γυναῖκες. Γιά τά παιδιά τους διάλεξαν τά ὀνόματα τῆς οἰκογένειας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Ἔτσι τά δύο ἀγόρια ἔλαβαν τά ὀνόματα Βασίλειος καί Γρηγόριος, τό δέ κορίτσι πῆρε τό ὄνομα τῆς Ἁγίας Μακρίνας. Δύο μυστήρια τελέσαμε τήν ἡμέρα ἐκείνη κατά τήν Θεία Λειτουργία. Ὅπως καί στούς πρωτοχριστια-

189

Στιγμιότυπα ἀπό τήν ὁμαδική βάπτιση τῆς οἰκογένειας τοῦ Δανιήλ καί τῆς Φιλοθέης

νικούς χρόνους, πρῶτα τελέσαμε τίς βαπτίσεις καί στήν συνέχεια τόν γάμο τοῦ ζεύγους. Καί τήν ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας ἡ οἰκογένεια τοῦ Δανιήλ καί τῆς Φιλοθέης προσῆλθε μέ τό ὑπόλοιπο ἐκκλησίασμα, γιά νά μεταλάβουν 190

Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Ἡ συγκίνηση ὅλων μας ἦταν μεγάλη. Ἀνάμεσά μας ἦταν καί ἄλλοι τρεῖς κατηχούμενοι, τούς ὁποίους θά βαπτίσουμε σύν Θεῷ σύντομα. Βέβαια ὑπάρχουν ἀρκετοί ἄλλοι νέοι, πού ἔρχονται

«Ἡσαΐα χόρευε ἡ Παρθένος ἔσχεν ἐν γαστρί, καὶ ἔτεκεν Υἱὸν τὸν Ἐμμανουήλ, Θεόν τε καὶ ἄνθρωπον…».

Μετά τίς βαπτίσεις τελέστηκε ὁ γάμος τοῦ ζεύγους.

στόν Ναό μας εἴτε ἀπό περιέργεια εἴτε ἀπό ἐνδιαφέρον. «Κύριος οἶδεν» τίς προθέσεις τους. Ἐμεῖς τούς δεχόμεθα μέ ἀγάπη

καί προσμένουμε τήν ἀπόφασή τους νά γίνουν μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας. Μέ τά χρόνια καί βιώνοντας πλέον τήν καθημερινότητα τῶν Κινέζων, μποροῦμε καί καταλαβαίνουμε ὅλο καί περισσότερο τόν τρόπο σκέψης καί τόν χαρακτήρα τους. Ἔτσι, προσπαθοῦμε νά τούς διδάξουμε μέ τόν τρόπο πού αὐτοί σκέπτονται καί νά πετυχαίνουμε κάτι πολύ δύσκολο, καθώς ἀπαιτεῖται νά διεισδύσεις καί νά γνωρίσεις τόν κόσμο τους, τήν παράδοσή τους καί τήν νοοτροπία τους. Εὔχεσθε καί προσεύχεσθε, ἀδελφοί μου, γιά τόν λαό τῆς Ταϊβάν. Μέ ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη καί ἀγάπη. π. Ἰωνᾶς 191

Ἀτέλειωτα καί δυσεπίλυτα προβλήματα στήν Κατάνγκα

Ν

έο ἔτος ἀνέτειλε καί πάλι, ἀδελφοί μου. Νέοι ἀγῶνες, νέες ἐλπίδες γιά τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας μας ἐδῶ στήν Κατάνγκα τοῦ Νοτίου Κονγκό. Ἡ σκέψη μου αὐτές τίς ὧρες εἶναι σέ ὅλους ἐσᾶς στήν πατρίδα, στούς φίλους καί εὐεργέτες τῆς Ἱεραποστολῆς μας. Σέ σᾶς, ἀδελφοί μου, πού ἀπό τά μετόπισθεν μᾶς στηρίζετε ὑλικά καί πνευματικά.

Ἡ κατεστραμμένη πλινθόκτιστη οἰκία τοῦ Σταύρου Κασόνγκο 192

Κ

αθώς ἑτοίμαζα τό προσχέδιο τοῦ προϋπολογισμοῦ γιά τήν νέα χρονιά, ἀναλογιζόμουν τίς πλούσιες δωρεές πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός τό 2019. Ἀναλογιζόμουν τίς δικές σας βοήθειες, τῶν μελῶν καί τῶν φίλων τοῦ Ἱεραποστολικοῦ σας Συνδέσμου. Νιώθουμε εὐγνώμονες γιά τήν ἀστείρευτη ἀγάπη σας. Χωρίς ἐσᾶς λίγα πράγματα θά μπορούσαμε νά

τῶν ἄλλων ἔχουν νά ἀντιμετωπίσουν καί τίς καταστροφικές θεομηνίες. Τώρα πού στήν Ἑλλάδα ἔχετε χειμώνα, ἐμεῖς ἐδῶ στό Κολουέζι διερχόμαστε τήν περίοδο τῶν κατακλυσμιαίων βροχῶν. Θά σᾶς ἀναφέρω ἐνδεικτικά ἕνα γεγονός, πού μᾶς συγκλόνισε τίς ἡμέρες αὐτές, γιά νά ἀντιληφθεῖτε τί σημαίνει συμφορά. Ἕνας καλός χριστιανός μας,

Ἡ οἰκογένεια ἀνάμεσα στά συντρίμμια τῆς οἰκίας

καταφέρουμε, διότι, ὅπως γνωρίζετε, τό βιοτικό ἐπίπεδο τῶν Ἀφρικανῶν ἀδελφῶν μας εἶναι πολύ χαμηλότερο ἀπό αὐτό τῆς Ἑλλάδος. Τά προβλήματα πού καθημερινά ἀναφύονται εἶναι ἀτέλειωτα καί δυσεπίλυτα. Οἱ ἄνθρωποι ἐδῶ, ὅπως καί σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο, ἐκτός ὅλων

ὁ Σταῦρος Κασόνγκο, πού τόν εἶχε βαπτίσει ὁ παπα-Κοσμᾶς καί ἦταν συνεργάτης καί ὁδηγός του, σαράντα χρόνια τώρα δέν ἔφυγε ἀπό κοντά μας. Τόν ἔχουμε καί ἐργάζεται στήν Ἱεραποστολή. Αὐτές τίς ἡμέρες φιλοξενοῦσε ἕνα ἐγγονάκι του στό σπίτι του, τό ὁποῖο βρίσκε193

ται κοντά σέ ἕναν χείμαρρο στήν ἄκρη τῆς πόλης μας. Πρίν ἀπό μία ἑβδομάδα, νυχτερινές ὧρες, ἔριξε τόση πολλή βροχή, πού τό νερό μπῆκε μέσα στό σπίτι του, μία πλινθόκτιστη, φτωχική κατοικία. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά πέσει ἕνας τοῖχος καί νά καταπλακώσει τό μωρό, προκαλώντας τόν θάνατό του. Σήμερα πλέον ὁ Σταῦρος ἔχει μείνει ἄστεγος καί εἶναι ἐπιτακτική ἀνάγκη νά τόν βοηθήσουμε. Τόν ἐπισκέφθηκαν ὁ Πρωτοσύγκελλός μας π. Κοσμᾶς Θασίτης μέ τόν μοναχό π. Εὐθύμιο καί ἐκτίμησαν ὅτι πρέπει μέ κάθε τρόπο νά ἀναλάβουμε τήν ἀνέγερση μίας μικρῆς κατοικίας σέ ἄλλη περιοχή. Τοῦ δώσαμε ἕνα σεβαστό χρηματικό ποσό, γιά νά μπορεῖ νά ἀντεπεξέλθει στίς οἰκογενειακές του ἀνάγκες τήν περίοδο αὐτή καί ὁ Θεός δέν θά τόν ἀφήσει. Εἶναι ἕνας καλός καί ἀφοσιωμένος χριστιανός. Βοηθῆστε μας, σᾶς παρακαλοῦμε, νά γλυκάνουμε τήν δοκιμασία του. Ἐπιτρέψτε μου μέ τήν εὐκαιρία αὐτή νά σᾶς ἀναφέρω κι ἕνα ἄλλο πρόβλημα πού θέλουμε νά ἐπιλύσουμε. Στήν περιοχή τοῦ ἀεροδρομίου τοῦ Κολουέζι, τέσσερα χιλιόμετρα μακριά ἀπό τό Ἱεραποστολικό Κέντρο, διαμένουν περισσότεροι ἀπό ὀκτακόσιοι Ὀρθόδοξοι χριστιανοί μας, οἱ ὁποῖοι δυσκολεύονται ἀφάνταστα νά ἔρχονται μέ τά πόδια τόν χειμώνα μέσα στίς λάσπες ἤ 194

τό καλοκαίρι μέσα στόν καύσωνα γιά νά ἐκκλησιαστοῦν στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Χρόνια τώρα μᾶς παρακαλοῦν διαρκῶς νά ἱδρύσουμε μία καινούργια Ἐνορία στήν περιοχή τους. Ἔτσι, λοιπόν, ἀποφασίσαμε, μια πού βρέθηκε κι ἕνα οἰκόπεδο στήν περιοχή, νά τό ἀγοράσουμε καί νά ἱδρύσουμε μία νέα Ἐνορία, ἀνεγείροντας Ἱερό Ναό ἀφιερωμένο στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου. Τό οἰκόπεδο αὐτό βρίσκεται σέ κεντρικό δρόμο καί ἐκτός ἀπό τόν Ναό θά πρέπει νά κτίσουμε ἕνα πρεσβυτέριο καί ἕνα Δημοτικό Σχολεῖο. Ἐκεῖνο πού προέχει εἶναι νά βρεθοῦν 18.000 εὐρώ, ὥστε ἄμεσα νά προβοῦμε στήν ἀγορά τοῦ ἀκινήτου. Ἀνθρωπίνως τό ἐγχείρημα τῆς ἵδρυσης μίας νέας Ἐνορίας φαίνεται πολύ δύσκολο, ὅμως, ἄν δοῦμε τήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας μας ἐδῶ στήν καρδιά τῆς Ἀφρικῆς ὅλα αὐτά τά χρόνια, πῶς δηλαδή ἀναφύονταν ἡ μία μετά τήν ἄλλη οἱ Ἐνορίες, πού τώρα φτάνουν τίς διακόσιες στό Νότιο Κονγκό σέ μία ἔκταση ὅσο ἡ Ἑλλάδα, τότε ἀβίαστα μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι «τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λκ. 18,27). Καί πάλι σᾶς εὐχαριστοῦμε γιά ὅ,τι κάνετε γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη Κατάνγκας. Εὔχεσθε καί προσεύχεσθε, ἀδελφοί μου. † Ὁ Κατάνγκας Μελέτιος

Ὀφειλόμενο χρέος στόν μάρτυρα Ἱεραπόστολο τοῦ Κονγκό, π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη

Στίς 27 Ἰανουαρίου 2020 συμπληρώθηκαν τριάντα ἕνα χρόνια ἀπό τήν εἰς Κύριον ἐκδημία τοῦ μακαριστοῦ Ἱεραποστόλου τοῦ Κονγκό, π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη, πού σέ ἡλικία 47 ἐτῶν σκοτώθηκε σέ αὐτοκινητιστικό δυστύχημα στό Κονγκό. Ὁ πατήρ Κοσμᾶς, πού ἔζησε καί μεγάλωσε στήν Σταυρούπολη τῆς Θεσσαλονίκης, ὑπῆρξε ὁ πρῶτος Ἱεραπόστολος τοῦ Κολουέζι τοῦ Κονγκό καί ὁ ἐμπνευστής ἑνός μεγάλου πνευματικοῦ καί κοινωνικοῦ ἔργου στήν καρ-

διά τῆς Ἀφρικανικῆς Ἠπείρου. Κατήχησε καί βάπτισε περισσότερους ἀπό 15.000 ἰθαγενεῖς. Πέραν τῆς ἀνέγερσης Ἱερῶν Ναῶν καί Ἱδρυμάτων, προχώρησε στήν ἀνοικοδόμηση Δημοτικῶν Σχολείων. Ἐπίσης, γιά τήν ἀναβάθμιση τοῦ βιοτικοῦ καί πολιτισμικοῦ ἐπιπέδου τοῦ λαοῦ ἵδρυσε Τεχνική Ἀγροτική Σχολή, ἀναπτύσσοντας ταυτόχρονα γεωργικά καί κτηνοτροφικά προγράμματα στό Νότιο Κονγκό. Ἡ ζωή, ἡ ἀκάματη ἱεραποστολική διακονία καί ἡ αἰφνίδια ἔξο195

δος τοῦ π. Κοσμᾶ, εὐαγγελιστοῦ τῶν Κονγκολέζων ἀδελφῶν μας καί πνευματικοῦ ἱδρυτῆ τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός», συγκλόνισαν, ἀφύπνισαν καί παρεκίνησαν πλειάδα κληρικῶν καί λαϊκῶν νά συμμετάσχουν ἐνεργά στό ἱεραποστολικό σκάμμα, κηρύττοντας τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ «πάσῃ τῇ κτίσει». Ἐθέρμανε δέ καί συνεπῆρε χιλιάδες ἀδελφῶν μας, στήν 196

Ἑλλάδα καί στήν ὁμογένεια, πού ἀγκάλιασαν ὁλόψυχα, στήριξαν καί συνεχίζουν νά στηρίζουν παντοιοτρόπως τίς ἱεραποστολικές ἐπάλξεις τῆς Ὀρθοδοξίας ἁπανταχοῦ τῆς γῆς. Ὁ Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός», τιμώντας τήν μνήμη τοῦ μάρτυρα Ἱεραποστόλου, τό Σάββατο 25 Ἰανουαρίου 2020 τέλεσε στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἐλευθερί-

ου Σταυρουπόλεως Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κατάνγκας κ. Μελετίου. Ἀκολούθως, τελέστηκε τό ἐτησίως καθιερωμένο Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ πατρός Κοσμᾶ. Ἐν συνεχείᾳ, στήν αἴθουσα τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κατάνγκας κ. Μελέτιος καί

ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἱ. Συνδέσμου κ. Δημήτριος Ἀσλανίδης σέ κλίμα συγκίνησης ἐξῆραν τήν ἀνιδιοτελῆ καί ἀκατάπαυστη προσφορά τοῦ π. Κοσμᾶ ἐπί τοῦ ἱεραποστολικοῦ πεδίου καί τόνισαν ὅτι ἡ θυσία του λειτούργησε ἀφυπνιστικά σέ πολλές συνειδήσεις, ὥστε νά ποτιστεῖ καί νά ριζώσει τό δέντρο τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς στήν διψῶσα Ἀφρικανική Ἤπειρο.

197

ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ

Ἀπό τήν Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό τῆς Ὑπαπαντῆς

198

Ξ

εκινήσαμε πολύ νωρίς ἀπό τήν Κινσάσα, ὁ Σεβασμιώτατος μέ τήν συνοδεία του, γιά νά πᾶμε νά γιορτάσουμε τήν ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς. Ὁ δρόμος δύσκολος. Ἐπί τρεισήμισι ὧρες τό αὐτοκίνητο προχωροῦσε μέ κατεύθυνση πρός τόν Ἀτλαντικό ὅπου, στήν μέση περίπου τῆς διαδρομῆς Κινσάσας-Ματάντι, στρίψαμε μέσα στόν δρόμο πού πήγαινε στό δάσος, ἐκεῖ πού ζοῦν οἱ δύο φυλές Νκάνκα καί Τόνγκο, ἐκεῖ πού εἶναι ὁ Ἱερός Ναός τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου καί τό Σχολεῖο «Ἅγιος Νεκτάριος». Ὁ χωματόδρομος μετά τίς τελευταῖες βροχές σέ πολλά σημεῖα εἶχε χαλάσει. Λάσπες, λακκοῦβες γεμάτες νερό. Τό αὐτοκίνητο δυσκολευόταν. Προχωρώντας συναντούσαμε καλύβες ἰθαγενῶν. Ἄλλες γυναῖκες καθάριζαν τίς αὐλές ἀπό τά χόρτα γιά νά μήν πλησιάσουν τά φίδια, ἄλλες κτυποῦσαν μέσα στά ξύλινα μεγάλα γουδιά τήν ρίζα τοῦ μανιόκ γιά νά τήν κάνουν ἀλεύρι καί ἄλλες πάνω σέ ἀναμμένα κάρβουνα εἶχαν τούς τεντζερέδες τους, ἀναμείγνυαν τό ἀλεύρι τοῦ μανιόκ μέ νερό καί τό ἔβραζαν γιά νά φτιάξουν τήν βασική τους τροφή, τό φουφού. Τά χόρτα δεξιά καί ἀριστερά τοῦ χωματόδρομου μέ τίς βροχές εἶχαν ξεπεράσει τά δύο μέτρα καί τό αὐτοκίνητο χανόταν μέσα σέ

αὐτά. Μετά ἀπό μισή ὥρα φθάσαμε τελικά στόν Ἱερό Ναό τῆς Ὑπαπαντῆς. Οἱ πιστοί καί τά παιδιά τοῦ Σχολείου «Ἅγιος Νεκτάριος» ἦταν μέσα στόν Ναό ἀπό νωρίς. Ὁ διευθυντής τοῦ Σχολείου μέ τρεῖς πιστούς ἔκανε τόν ψάλτη. Τά παιδιά τοῦ Σχολείου συνέ-

Προχωρώντας συναντούσαμε καλύβες ἰθαγενῶν.

ψαλλαν ὅ,τι εἶχαν μάθει ἀπό τόν Λουκᾶ, τόν κατηχητή τους. Ὁ Λουκᾶς πρίν ἀπό χρόνια εἶχε πάει στήν Κινσάσα καί παρακολούθησε τά μαθήματα μόνο τοῦ πρώτου ἔτους τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς «Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης» τοῦ Ὀρθοδόξου Πανεπιστημίου τοῦ Κονγκό, μετά γύρισε στό χωριό του, στήν Νκάνκα, καί ὅσα 199

ἔμαθε ἐκεῖ τά διδάσκει στούς συγχωριανούς του. Κάθε πρωΐ, πρίν ἀρχίσει τό Σχολεῖο, συγκεντρώνει τά παιδιά στήν Ἐκκλησία τῆς Ὑπαπαντῆς, τούς διδάσκει μέσα ἀπό τό Εὐαγγέλιο καί μετά τούς μαθαίνει νά ψάλλουν καί νά δοξολογοῦν τόν Θεό. Ὁ Ἱερός Ναός, καθαρός πλέον, δέν μύριζε ἄσχημα ὅπως πρίν καί δέν εἶχε τίς χιλιάδες νυκτερί-

δες ὅπως παλαιότερα. Τά φάρμακα πού βάλαμε δέν ἔλυσαν τό πρόβλημα. Πρίν ἀπό τήν περίοδο τῶν βροχῶν ἀναγκασθήκαμε νά ἀλλάξουμε τήν στέγη, γιατί εἶχε γίνει καταφύγιο χιλιάδων νυκτερίδων καί δέν μποροῦσες νά μπεῖς μέσα. Ἔτσι τώρα μπῆκε ἄπλετο φῶς στήν Ἐκκλησία καί ὡς γνωστόν στό φῶς δέν μπο200

ροῦν να κατοικήσουν οἱ νυκτερίδες. Ὁ Δεσπότης μπῆκε στήν Ἐκκλησία καί εὐλόγησε τόν λαό. Συνέχισαν νά ψάλλουν τήν ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου. Δονοῦσε ἡ Ἐκκλησία, ὅταν ἄρχισαν τά παιδιά νά ψάλλουν ὅλα μαζί τήν Δοξολογία. Εἴχαμε προχωρήσει στήν Θεία Λειτουργία, ὅταν ἔφθασαν τά δύο αὐτοκίνητα πού ἀκολουθοῦσαν τόν Μητροπολίτη μέ φοιτητές τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς καί Ἕλληνες τῆς Κινσάσας. Οἱ δυσκολίες τοῦ δρόμου τούς ἀνάγκασαν νά ἀργοπορήσουν. Μέσα στόν Ναό χαιρόσουν καί εὐχαριστοῦσες τόν Θεό ὅταν ἄκουγες, ἐδῶ μέσα στό δάσος, τά μικρά παιδιά μέ δύναμη καί χαρά νά ψάλλουν ὅλα μαζί «Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου…», «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου….», «Κύριε ἐλέησον» σάν νά ἤθελαν νά τούς ἀκούσουν μέχρι τήν Κινσάσα. Δυνάμωσαν τίς φωνές τους ἀπαγγέλλοντας τό «Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν…» καί τό «Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς Οὐρανοῖς…». Οἱ τρεῖς φοιτητές τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, ὁ Μάρκελος, ὁ Ἀνδρέας καί ὁ Ἠλίας, πού πρόσφατα τούς εἶχε χειροθετήσει ἀναγνῶστες ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κινσάσας κ. Νικηφόρος, βρίσκονταν ἐκεῖ μαζί του. Βοηθοῦσαν μιά στό ψαλτή-

Μικροί μαθητές στό προαύλιο μεταξύ τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῆς Ὑπαπαντῆς καί τοῦ Σχολείου «Ἅγιος Νεκτάριος»

ρι, ὅπου δυσκολευόταν ὁ διευθυντής τοῦ Σχολείου πού ἔκανε τόν ψάλτη, καί μιά στό Ἱερό, ἐπειδή τά παιδάκια τοῦ Ἱεροῦ δέν ἤξεραν νά διακονήσουν στό ἰδιαίτερο τυπικό τῆς Θείας Λειτουργίας μέ ἀρχιερέα. Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε μέ πολύ ἁπλᾶ λόγια γιά τήν ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, ἐνῶ δύο μεταφραστές μετέφραζαν στίς δύο τοπικές γλῶσσες, τήν λινγκάλα καί τήν κικόνγκο, γιά νά καταλαβαίνουν ὅλοι. Συνεχάρη τά παιδιά γιά τήν ὡραία ψαλμωδία τους καί τούς προέτρεψε νά μελετοῦν τά μαθή-

ματά τους, νά ὑπακούουν τούς γονεῖς τους καί νά ἀγωνίζονται κάθε μέρα νά γίνουν καλύτερα ἐφαρμόζοντας τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Μέ τό «Δι’ εὐχῶν» τά παιδιά τοῦ Σχολείου ἦλθαν μέ ὑποδειγματική τάξη καί ἔλαβαν τό ἀντίδωρο. Ἐν συνεχείᾳ ἡ κοινή αὐλή Ἐκκλησίας καί Σχολείου γέμισε ἀπό χαρούμενες παιδικές φωνές. Χαιρόσουν καί ἐσύ βλέποντας μέσα στήν καρδιά τοῦ δάσους, μακριά ἀπό τόν δῆθεν «πολιτισμένο κόσμο», τά παιδιά νά παίζουν, νά τραγουδοῦν, νά χορεύουν. Ἔνιωθες ἕναν πολιτισμό διαφορετικό, ἁγνό, ἀνώτερο ἀπό 201

τόν γνωστό δῆθεν πολιτισμό τοῦ ὀνομαζόμενου πολιτισμένου κόσμου. Ὁ Σεβασμιώτατος κάλεσε τήν ἐπιτροπή καί συζήτησαν γιά τήν πρόοδο τῆς ἐνορίας, τούς ἄκουσε μέ προσοχή καί ἔδωσε λύσεις στά προβλήματα πού τοῦ ἀνέφεραν. Προγραμμάτισαν μαζί τήν δράση γιά τήν νέα χρονιά. Ἀκολούθως εἶχε συνάντηση μέ τούς δασκάλους τοῦ Σχολείου «Ἅγιος Νεκτάριος». Πληροφορήθηκε γιά τήν πρόοδο τῶν μαθητῶν καί τήν προσπάθεια τῶν ἐκπαιδευτικῶν, καθὼς καί γιά τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζουν. Τούς ἐνίσχυσε πνευματικά καί τούς ἔδωσε ὁδηγίες γιά τήν συνέχιση τοῦ ἔργου τους. Ξεκινήσαμε τόν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, περνώντας μέ τό 202

αὐτοκίνητο τίς καλύβες δίπλα ἀπό τόν χωματόδρομο. Τά παιδιά καί οἱ ἰθαγενεῖς μᾶς χαιρετοῦσαν καί φώναζαν «μπομπό», «μπομπό», δηλαδή καραμέλα, καραμέλα, κάτι πού στό δάσος δέν ὑπάρχει. Πανηγύρι πραγματικό ἔστηναν, ὅταν ἀπό τό αὐτοκίνητο τοῦ Σεβασμιωτάτου ἔπαιρναν καραμέλες. Φθάσαμε στήν Κινσάσα τό βράδυ κατάκοποι ἀλλά χαρούμενοι καί ἄς ἦταν ὁ γυρισμός τεσσερισήμισι ὧρες μέ ἀρκετές δυσκολίες στόν δρόμο. Δοξάσαμε τόν Θεό πού μᾶς ἀξίωσε νά γιορτάσουμε καί φέτος στήν ἐνορία τοῦ δάσους τήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου μέ τά ἁγνά παιδιά τοῦ Σχολείου «Ἅγιος Νεκτάριος». Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Εἶστε συνοδοιπόροι καί συγκυρηναῖοι στό δύσκολο ἔργο μας. Μ

ετά πολλῆς εὐγνωμοσύνης καί χαρᾶς θέλουμε ἀπό τό μακρινό Μαλάουι, τήν ἕδρα τῆς Ἐπισκοπικῆς μας Διακονίας, νά ποῦμε ἀπό καρδίας ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ, γιατί πάντοτε συμμερίζεστε τούς ἀγῶνες καί τίς ἀγωνίες μας γιά τήν αὔξηση τῆς Βασιλείας τοῦ Χριστοῦ στούς ἐδῶ συνανθρώπους μας, «ὑπέρ ὧν ἀπέθανε» (Ρωμ. 14,15).

Ἐπίσκεψη τοῦ Θεοφ. Ἐπισκόπου κ. Φωτίου στόν ἀνεγειρόμενο Ἱ. Ναό Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ στήν περιοχή Τσικουάουα

203

Ἱερατική σύναξη στήν ὕπαιθρο

Πρίν ἀπό μερικά χρόνια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἄρχισε νά κτίζεται σέ μία περιοχή τοῦ Μαλάουι, πού ὀνομάζεται Τσικουάουα, Ἱερός Ναός ἐπ' ὀνόματι τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ συνάνθρωποί μας, πού κατοικοῦν ἐκεῖ, εἶναι πολύ φτωχοί ἀλλά μέ καλή διάθεση γιά τήν διδασκαλία τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως. Πρό ὀλίγων μηνῶν αὐτή ἡ περιοχή ἐπλήγη ἀπό καταρρακτώδεις βροχές, συνέπεια τῶν ὁποίων ἦταν, νά ἐπέλθουν μεγάλες καταστροφές στά σπίτια καί νά πνιγοῦν ἀρκετοί ἄνθρωποι. Τό ἐνδιαφέρον καί οἱ προσευχές ἡμῶν, ὡς Πνευματικοῦ αὐτῶν Πατρός, εἶναι συνεχῆ, παρακαλοῦμε δέ συνεχῶς τόν Θεῖον τῆς Ἐκκλησίας Δομήτορα νά ἐπιβλέπει ἐπί τήν ταπείνωσιν καί ἐξουθένωσιν αὐτῶν.

204

Εὐλογημένοι μου Χριστιανοί, φίλοι τοῦ Χριστοῦ, συνεργάτες στό ἔργο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας, καθιστοῦμε γνωστό στήν ἀγάπη σας, ὅτι ὁ ἀνεγειρόμενος Ἱερός Ναός τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ μας ἐκεῖ ὑπέστη ζημιές καί ἐπί πλέον, λόγω τῶν πολλῶν ἀναγκῶν τῆς Ἐπισκοπῆς μας, ἀδυνατοῦμε νά συνεχίσουμε τήν ἀποπεράτωσή του. Τό χρηματικό ποσό πού χρειαζόμεθα πρός τοῦτο εἶναι τῆς τάξεως τῶν σαράντα ἕως πενήντα χιλιάδων εὐρώ. Ἕνα ἄλλο θέμα, γιά τό ὁποῖο θά ἤθελα νά σᾶς πληροφορήσω, εἶναι καί ἡ ἀνάγκη ἀναδιαμόρφωσης τοῦ περιβάλλοντα χώρου καί ἡ πρόσβαση στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου στό Μπλαντάιρ τοῦ Μαλάουι. Ὑπάρχει κίνδυνος ἀτυχήμα-

Ὁ περιβάλλων χῶρος τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου στό Μπλαντάιρ Ἐπίσκεψη στό Σχολεῖο τῆς Ἐνορίας τῆς Ἀναστάσεως στό Μπλαντάιρ

τος γιά τούς ἐνορίτες καί κυρίως γιά τά παιδιά, καθώς δίπλα λειτουργεῖ τό Σχολεῖο. Τό κόστος γιά τίς ἐργασίες αὐτές ἀνέρχεται στό ποσό τῶν ἕξι χιλιάδων εὐρώ. Εὐχαριστοῦμε ἐκ τῶν προτέρων γιά τήν εὐγενική σας διάθεση. Εἶστε συνοδοιπόροι καί συγκυρηναῖοι στό δύσκολο καί πολυεύθυνο ἔργο, τό ὁποῖο ἀνετέθη στήν ταπεινότητά μας. Εὐχόμεθα ταπεινά, μετ' ἐνθέρμου ἐν Χριστῷ ἀγάπης, ὁ Θεός τοῦ Ἐλέους καί τῶν Οἰκτιρμῶν, νά χαρίζει «ἑκατονταπλασίονα ὧν προσφέρετε» καί ζωήν τήν αἰώνιον. Μετά πολλῆς τιμῆς καί εὐχῶν διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης † Ὁ Μαλάουι Φώτιος 205

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΣΟΔΩΝ - ΕΞΟΔΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΤΟΥΣ 2019 ΕΣΟΔΑ – ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ

ΕΥΡΩ

1. Χρηματικό ὑπόλοιπο ἀπό τό ἔτος 2018 καί τραπεζικοί τόκοι 215.212,63 2. Ἀπό συνδρομές καί ἐγγραφές μελῶν 1.660,00 3. Δωρεές ἀπό τά μέλη καί τούς φίλους τοῦ Ἱ. Συνδέσμου,

ἀπό Σωματεῖα, ἐκκλησιαστικούς καί ἄλλους φορεῖς 506.983,88 4. Ἔσοδα κληρονομιᾶς, κληροδοσίας 236.958,22 5. Ἀπό τό βιβλιοπωλεῖο τοῦ Ἱ. Συνδέσμου 10.190,32 6. Ἀπό ἐνοίκια ἀκινήτων 13.360,00

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΟΔΩΝ 984.365,05

ΕΞΟΔΑ – ΠΛΗΡΩΜΕΣ 1. Οἰκονομικές ἐνισχύσεις Ἱ. Μητροπόλεων καί Ἱ. Κλιμακίων γιά τό ἐν γένει πνευματικό καί κοινωνικοανθρωπιστικό τους ἔργο 272.850,38 2. Γιά τόν ἐξοπλισμό καί τήν ἁγιογράφηση Ἱ. Ναῶν 4.000,00 119.000,00 3. Γιά τήν ἀνέγερση καί τόν ἐξοπλισμό ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων 4. Γιά τήν ὄρυξη πηγαδιῶν 5.500,00 2.100,00 5. Δαπάνες διαβίωσης φοιτητῶν ἀπό ἱεραποστολικές χῶρες 6. Ἐσωτερική Ἱεραποστολή: οἰκονομικές ἐνισχύσεις ἐνδεῶν, 38.918,42 ἀγορά καί διανομή τροφίμων, ἐνίσχυση συσσιτίων Ἐνοριῶν κ.λπ.

16.471,30 7. Ἀποστολή ἀνθρωπιστικῶν βοηθειῶν 22.540,95 8. Ἔκδοση καί ἀποστολή τριμηνιαίου περιοδικοῦ 9. Γενικές δαπάνες γιά τήν προώθηση τοῦ ἔργου 51.241,46 τοῦ Ἱ. Συνδέσμου 24.821,35 10. Γιά τίς ἀμοιβές τοῦ τακτικοῦ ὑπαλληλικοῦ προσωπικοῦ 12.967,41 11. Γιά ἐργοδοτικές εἰσφορές τακτικοῦ προσωπικοῦ 12. Ἀπόδοση φόρων καί τελῶν πρός τίς οἰκονομικές 11.562,85 ὑπηρεσίες τοῦ Δημοσίου 6.854,20 13. Ἔξοδα τοῦ Βιβλιοπωλείου τοῦ Ἱ. Συνδέσμου 14. Ὑπόλοιπο σέ τραπεζικές καταθέσεις καί Ταμεῖο τήν 31-12-2019 395.536,73*

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΟΔΩΝ 984.365,05 * Ἐξ αὐτῶν 250.000 εὐρώ ἀφοροῦν τήν ἵδρυση καί λειτουργία εὐαγοῦς κοινωνικοῦ-μορφωτικοῦ Ἱδρύματος στήν Θεσσαλονίκη. Τά μέλη τοῦ Δ.Σ. τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» εὐχαριστοῦμε θερμά ὅλους τούς μικρούς καί μεγάλους εὐεργέτες στήν Ἑλλάδα καί τό Ἐξωτερικό, οἱ ὁποῖοι παρ’ ὅλες τίς δύσκολες οἰκονομικές συγκυρίες γιά τήν πατρίδα μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο στηρίζουν τό ἔργο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας στά ἔθνη.

206

Ἐκδόσεις Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός», Θεσσαλονίκη Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης

ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΛΑΒΩΜΕΝΗ ΓΗ

Ὁ

Ἕνας ἄγγελος στήν λαβωμένη γῆ, τοῦ Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτη

Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος προέβη στήν ἔκδοση νέου συγγράμματος μέ τίτλο: "Ἕνας ἄγγελος στήν λαβωμένη γῆ" καί ἐπεξηγηματικό ὑπότιτλο: «Μαρτυρίες καί θαυμαστά γεγονότα γιά τόν Ἱεραπόστολο τοῦ Κονγκό π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη». Πρόκειται γιά μία συλλογή μέ ἀνείπωτες μαρτυρίες, θαυμαστές ἐμπειρίες καί βιώματα Κονγκολέζων χριστιανῶν μας, κληρικῶν καί λαϊκῶν, ἀλλά καί συγκινητικές ἐξιστορήσεις παλαιῶν συνεργατῶν τοῦ μακαριστοῦ παπα-Κοσμᾶ. Τό πλῆθος τῶν ἄγνωστων, μέχρι σήμερα, πληροφοριῶν καταδεικνύουν τίς ἐξ ὕψους πρεσβεῖες πρός τόν Θεό καί συνάμα βοήθειες πού παρέχει στό ἀγαπημένο καί λαβωμένο ποίμνιό του. Ἐπίσης, ἀπό τίς συνεντεύξεις ἐντυπωσιάζει ἰδιαιτέρως τό γεγονός ὅτι γιά τούς γηγενεῖς ὁ π. Κοσμᾶς ὑπῆρξε, ὄχι μόνον ὁ πνευματικός τους πατέρας, ἀλλά συγχρόνως καί ὁ κοινωνικός ὁδηγός καί ὁ κατά μείζονα βαθμό συντελεστής τῆς βιοτικῆς τους ἀναμόρφωσης. Ὁ π. Κοσμᾶς ἀγαπήθηκε ὑπερβαλλόντως, διότι ὑπερβαλλόντως ἀγάπησε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας καί θυσιάστηκε γι’ Αὐτήν. Ὡς ἄγγελος ἄνοιξε τά φτερά του, ἀγκάλιασε τόν λαό τοῦ Κονγκό εὐαγγελιζόμενος Χριστόν καί ὡς «ὁλοκάρπωμα θυσίας» (Σοφ. Σολ. 3,6) χάρισε τό σῶμα του στήν λαβωμένη ἀφρικανική Γῆ. Τό βιβλίο τιμᾶται 8 εὐρώ. Μαρτυρίες καί θαυμαστά γεγονότα γιά τόν Ἱεραπόστολο τοῦ Κονγκό π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη

Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός»

Τό Ἱεραποστολικό μου Ἡμερολόγιο, τοῦ Ἱερομονάχου Κοσμᾶ Γρηγοριάτου

Ο

ἱ καταγραφές τοῦ ἡμερολογίου τοῦ μακαριστοῦ π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτου, μαζί μέ τό παρουσιαζόμενο στό τρίτο μέρος προσωπικό του κείμενο «Σκέψεις περί Ἱεραποστολῆς μέσα ἀπό τήν πρᾶξι», συνιστοῦν πολύτιμο αὐτόγραφο διαπιστευτήριο, πού καταδεικνύει τόν χαρακτῆρα, τήν ἀγωνιστικότητα, ἀλλά καί τήν συγκλονιστική καθημερινότητα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ σύγχρονου Ἱεραποστόλου. Οἱ ἀνησυχίες, οἱ κακουχίες, οἱ ἐλπίδες, ἡ πνευματικότητα τοῦ π. Κοσμᾶ παίρνουν σάρκα καί ὀστᾶ, μακριά ἀπό εἰδυλλιακές παρουσιάσεις τῆς πραγματικότητας πού βίωνε, καί ὡραιοποιήσεις πού ἐξάλλου δέν ἄρεσαν καθόλου οὔτε στόν ἴδιο. Τό βιβλίο τιμᾶται 10 εὐρώ.

Τά παραπάνω βιβλία διατίθενται ἀπό τά χριστιανικά βιβλιοπωλεῖα σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα καί ἀπό τό βιβλιοπωλεῖο τοῦ Συνδέσμου μας καί ἀποστέλλονται ταχυδρομικῶς μέ «ἀντικαταβολή». Τά ἔσοδα πού προκύπτουν, διατίθενται γιά τίς ἀνάγκες τῶν Ὀρθοδόξων Ἱεραποστολικῶν Κλιμακίων, ὅπου γῆς.

Γιά παραγγελίες ἀπευθύνεστε στό τηλ. 2310606920.

207

208