Ιεραπόστολος Γ΄ τρίμηνο 2021

Ιεραπόστολος ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΝΕΑ ΑΠ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Μνήμη Γεωργίου Ἀσλανίδη (1952 - 2021)

377

Ιεραπόστολος ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Ἔτος ΛΒ΄ - Ἀρ. τεύχ. 126 Ἰούλιος - Σεπτέμβριος 2021 Διεύθυνση:

Περιεχόμενα 379 Ὁ ἄγγελός μας πέταξε γιά τούς οὐρανούς 386 Φτωχότερος ὁ κόσμος τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς

391 Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος (Ψαλμ. 111,6)

395 Ὁ ἀδελφός τοῦ ἱεραποστόλου 400 Ἔφυγε ὁ συνετός ἱεραπόστολος τῶν φτωχῶν καί ἀναγκεμένων

412 Ἐπιστολή τοῦ Γενικοῦ Νοσοκομείου Παπαγεωργίου 414 Βιογραφικό σημείωμα Γεωργίου Δ. Ἀσλανίδη

Μπορεῖτε νά καταθέτετε τήν βοήθειά σας σέ ἕναν ἀπό τούς τρεῖς τραπεζικούς λογαριασμούς.

1. ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 235/296004-49 ΙΒΑΝ: GR9401102350000023529600449 SWIFT (BIC): ETHNGRAA

2. ALPHA BANK 479-002101-029168 ΙΒΑΝ: GR3401404790479002101029168

3. ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5231-013724-415 ΙΒΑΝ: GR5001722310005231013724415

378

ierap ostolos.gr iersy n@iersy n.gr Ιεραπόστολος

Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» Ὁδός Λαγκαδᾶ 190, Τ.Κ. 564 36 Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη - Greece Ἀναγν. Σωματεῖο. Ἀπόφ. Πρωτοδ. Θεσ/νίκης, Ἀρ. 684/1990, Κωδικός 2406 Ἐκδότης: Τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου Ἀσλανίδης Δημήτριος Πρόεδρος Κατσαρός Κωνσταντῖνος Ἀντιπρόεδρος Δημούδης Ἀριστείδης Γεν. Γραμματέας Κωνσταντινίδης Δημήτριος Ταμίας Μπαρέκας Βασίλειος Α΄ Μέλος Ἰωαννίδης Κλεόβουλος B΄ Μέλος Ἀσλανίδης Εὐθύμιος Γ΄ Μέλος Ὧρες Γραφείου: 8.30 π.μ. - 16.00 μ.μ. Τηλέφωνα ἐπικοινωνίας: 2310 606920, 602602 FAX 2310 606920 Τό περιοδικό ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΩΡΕΑΝ Στοιχειοθεσία, ἐνθέσεις, ἀποχρωματισμοί, ἐκτύπωση, βιβλιοδεσία: I & C Ἀνώνυμη Φαρμακευτική & Ἐκτυπωτική Ἑταιρεία CHROMOTYP • Τηλ. 2310 951620 Κόστος τεύχους: 1,50 εὐρώ

Ὁ ἄγγελός μας

πέταξε γιά τούς οὐρανούς

Δικαίων ψυχαί ἐν χειρί Θεοῦ, καί οὐ μή ἅψηται αὐτῶν βάσανος… ὡς χρυσόν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καί ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς (Σοφ. Σολομῶντος 3,1 & 3,6). Ἔφυγες νωρίς, πολυαγαπημένε μας πατέρα καί Πρόεδρε. Ἔφυγες νωρίς καί πέταξες γιά τούς οὐρανούς, γιά νά συναντήσεις Ἐκεῖνον πού ἀγάπησες καί διακόνησες διά βίου. Ἔφυγες νωρίς, ἀλλά ἔχουμε βεβαία τήν πίστη ὅτι, ὅπως ὅλων τῶν Δικαίων οἱ ψυχές, βρίσκεσαι στά χέρια τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἀναπαυθεῖς ἀπ' τούς κόπους καί τά βάσανα τῆς ἐπίγειας ζωῆς καί νά ἀπολαύσεις «τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν» στήν ἀτελεύτητη μακαριότητα.

379

Ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου κ. Δημήτριος Ἀσλανίδης καί ὁ πατέρας του Γεώργιος Ἀσλανίδης μέ τόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρο Β΄ σέ ἐκδήλωση μέ τίτλο «Ἱεραποστολικό Συναξάρι», πού ἦταν ἀφιερωμένη στόν Ἱεραπόστολο π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη καί στόν Μακαριώτατο (Ἰανουάριος 2019).

Ἕνας ὡραῖος ἀγώνας ἡ βιοτή σου. Ἕνας ἀγώνας γεμάτος ἀγωνία γιά τόν συνάνθρωπο, ἕνας διαρκής μαραθώνιος ἀγάπης. Ἕνας στίβος ἀρετῆς, πού τόν διένυσες ἀσκητικά καί θυσιαστικά καί τόν ἔφερες εἰς πέρας, γιά νά σοῦ ἀπονείμει ὁ Δίκαιος Κριτής τό στεφάνι τῆς δικαιοσύνης. Σάν νά προγνώριζες τό ταχύ τῆς ἀναχώρησής σου, ἐργάστηκες ἀκατάπαυστα, γιά νά ὁλοκληρώσεις τόσα πολλά ἔργα. Ἔργα ἀγάπης καί εὐποιίας πρός δόξαν Θεοῦ καί γιά τήν διάδο380

ση τοῦ Εὐαγγελίου Του «πάσῃ τῇ κτίσει». Ἀκάματος καί ἀεικίνητος στήριξες γιά δεκαετίες μέ κάθε τρόπο τίς Ὀρθόδοξες Ἱεραποστολές τῆς οἰκουμένης. Ἀνιδιοτελής, ἀφιλοχρήματος καί ἀκέραιος καθώς ἤσουν, διαχειρίστηκες καί τό τελευταῖο λεπτό μέ κρίση συνειδήσεως. Ἀναζητοῦσες νά βρεῖς καί νά στηρίξεις ζηλωτές καί φλογερούς Ἱεραποστόλους, γιά νά ποτιστεῖ ἡ ἄνυδρη γῆ στήν Ἀφρική, τήν Νοτιοανατολική Ἀσία καί τήν Λατινική Ἀμερική μέ τό «ὕδωρ

Ἀναμνηστική φωτογραφία μέ τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο κατά τήν ἀπονομή τοῦ ὀφφικίου τοῦ Ἄρχοντος Ὀρφανοτρόφου (25 Ὀκτωβρίου 2004)

τό ἀλλόμενον εἰς ζωήν αἰώνιον». Κι ἔκανες μέριμνα ζωῆς τήν φροντίδα γιά τούς ἀδελφούς μας, πού βρίσκονταν στό σκοτάδι τῆς ἄγνοιας, τῆς μαγείας καί τῆς εἰδωλολατρίας. Ἦταν νυχθημερόν ὁ καημός σου νά κατηχηθοῦν καί νά βαπτιστοῦν ὁλοένα καί περισσότεροι. Νά βροῦν τροφή καί πόσιμο νερό. Νά μορφωθοῦν καί νά μάθουν νά καλλιεργοῦν τήν γῆ. Νά ἔχουν ναούς γιά νά λειτουργηθοῦν. Νά βροῦν βάλσαμο καί γιατρειά οἱ ἀσθενεῖς. Στέγη τά ὀρφανά. Λόγια παρηγοριᾶς οἱ φυλακισμένοι. Ἀγάπη καί ἀνθρωπιά οἱ ἀναγκεμένοι αὐτῆς τῆς γῆς. Μέ τό θυσιαστικό πνεῦμα, τήν ἠθική ἀκεραιότητα καί τόν δυναμισμό τοῦ ἡγέτη πού σέ χαρακτήριζαν, μαγνήτιζες τίς ψυχές χιλιάδων ἀδελφῶν μας ἀπό τήν Ἑλλάδα καί τήν Ὁμογένεια καί τούς παρακινοῦσες νά γίνουν δωρητές καί εὐεργέτες τῆς ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς. Δίκαια σέ τίμησαν τά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα μέ τά ὀφφίκια, γιατί πράγματι ὑπῆρξες Ὀρφανοτρόφος καί «πατέρας» χιλιάδων παιδιῶν 381

Μέ τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἱεροῦ Συνδέσμου στήν Αἴγυπτο (1 Φεβρουαρίου 2005)

καί ὀρφανῶν στίς ἱεραποστολικές ἐπάλξεις τῆς ὑφηλίου. Ἀλλά μέ τό μεγαλεῖο τῆς ἁπλότητας πού σέ διέκρινε, ποτέ δέν ἄφησες τόν νοῦ νά ἁλωθεῖ ἀπό τῶν ἀνθρώπων τίς τιμές. Καί ἀφιερώνοντας ὁλοκληρωτικά τήν ζωή σου στό χρέος τῆς προσφορᾶς στόν συνάνθρωπο, ἀνέλαβες νά ἐλεεῖς καί νά διακονεῖς τούς ἐνδεεῖς καί τούς πάσχοντες τῆς Δυτικῆς Θεσσαλονίκης. Συνάμα πρόσφερες ἀνιδιοτελῶς στό ἐκκλησάκι τοῦ Ἁι-Γιώργη στό Νοσοκομεῖο Παπαγεωργίου τῆς Θεσσαλονίκης καί ἐπί χρόνια στήριζες καί παρηγοροῦσες τούς ἀσθενεῖς καί τούς οἰκείους τους 382

μέ λόγια πίστης, ἐλπίδας καί παρηγοριᾶς. Καί ἦρθε ἡ ἐπάρατη νόσος πού τήν δέχθηκες σάν ἐπίσκεψη Θεοῦ μέ πίστη καί πεποίθηση στό ἁγιογραφικό «ἡ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται» (Β΄ Κορ.

12,9). Μέ ὑπομονή καί καρτερία ὑπέμεινες τό μαρτύριο τῆς ἀσθενείας σου. Σάν τόν χρυσό στό χωνευτήρι σέ δοκίμασε ὁ Κύριος καί κρίθηκες ἄξιος τῆς ἄνω κλήσεως. Ἔφυγες τήν λαμπρή ἡμέρα τῆς Μεταμόρφωσης, γιά νά ζήσεις τήν δική σου τελειωτική ἀναμόρφωση σέ εἶδος καί σέ κάλλος, περνώντας ἀπό τήν

2

Ὁ Γεώργιος Ἀσλανίδης μέ τούς γιούς του Δημήτριο καί Ἀναστάσιο

στρατευομένη στήν θριαμβεύουσα Ἐκκλησία. Καί σφράγισες τήν μυστηριακή ζωή σου, κοινωνώντας μία ὥρα πρίν κλείσεις τά μάτια σου τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Γιά νά κοινωνεῖς τώρα πιά αἰωνίως στήν κοινωνία τῶν Ἁγίων καί τῶν Ἀγγέλων μαζί μέ τά ἀγαπημένα σου πρόσωπα. Κοντά στούς γονεῖς καί στόν παπα-Κοσμᾶ, τόν μάρτυρα Ἱεραπόστολο, τῆς θυσίας τοῦ ὁποίου ζηλότυπα ἔγινες μιμητής. Πονοῦμε μέν ἀνθρωπίνως γιά τήν ἀπώλεια. Εἶναι βαρύς ὁ ἀποχωρισμός, διότι ἤσουν γιά ἐμᾶς τό πρότυπο, ὁ ἐμπνευστής καί ἡ ψυχή τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου καί καθόρισες καταλυτικά τήν περπατησιά μας στήν ζωή. Ἀλλά, συνάμα σέ μακαρίζουμε γιά τά χριστιανικά τέλη καί τήν μετοχή σου πλέον στήν χαρά τοῦ Παραδείσου.

383

Ἀπό τήν ἐπίσκεψη στά γραφεῖα τῆς Ἱεραποστολῆς τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους π. Γεωργίου Καψάνη (Μάιος 1995)

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ταλλίν & Ἐσθονίας κ. Στέφανος ἀπονέμει στόν Γεώργιο Ἀσλανίδη τόν Σταυρό τοῦ Ἁγίου Πλάτωνος (5 Μαΐου 2007).

384

Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος ὁ Β΄ ἀπονέμει στόν Γεώργιο Ἀσλανίδη τό ὀφφίκιο τοῦ Μεγάλου Ἄρχοντος τῶν Ἐκκλησιῶν (25 Νοεμβρίου 2006).

Σέ μᾶς ἀπομένει χρέος ἱερό νά συνεχίσουμε ἀκατάπαυστα τήν Ἱεραποστολή στούς ἐγγύς καί τούς μακράν ἀδελφούς μας στόν δρόμο πού χάραξες. Νά κάνουμε ἔργα στήν μνήμη σου, γιά νά θυμοῦνται τό θυσιαστικό πέρασμά σου οἱ γενιές πού θά ᾽ρθουν. Νά γίνουμε μιμητές τῆς ἀνιδιοτέλειας, τοῦ ἤθους καί τῆς αὐταπάρνησής σου. Νά βλέπεις ἀπό τόν Οὐρανό καί νά εὐφραίνεσαι ὅτι ἡ πορεία συνεχίζεται πρός δόξαν Θεοῦ. Ἡ μνήμη σου γιά ὅλους ἐμᾶς, τούς οἰκείους, τούς συνεργάτες, τά μέλη καί τούς φίλους τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου, θά εἶναι αἰωνία. Καί ὅταν ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καλέσει, θά ἀνταμώσουμε καί πάλι στοῦ Οὐρανοῦ τήν πανήγυρη. Καλή ἀντάμωση στήν ἄλυπο ζωή, στήν ἀνέσπερη μέρα τῆς Βασιλείας τοῦ Κυρίου, πολυαγαπημένε μας πατέρα καί Πρόεδρέ μας. Ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» Δημήτριος Ἀσλανίδης 385

Φτωχότερος ὁ κόσμος τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς

Μ

έ τίς εὐχές τοῦ Πάπα καί Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς κ.κ. Θεοδώρου Β΄, θά θέλαμε νά κάνουμε μία μικρή ἀναφορά σέ ἕνα ἰδιαίτερο πρόσωπο, τό ὁποῖο πλέον δέν βρίσκεται ἀνάμεσά μας. Ἔφυγε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες γιά τό μεγάλο ταξίδι. Τό ταξίδι τῆς αἰωνίου ζωῆς. Ὅπως λέει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Ἡμῶν γάρ τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει» (Φιλ. 3,20).

Προσκύνημα στό σημεῖο ὅπου ἄφησε τήν τελευταία του πνοή ὁ παπα-Κοσμᾶς (Ὀκτώβριος 1994).

386

Στιγμιότυπο ἀπό τήν ἄφιξη στήν Ἱεραποστολή τοῦ Κολουέζι (Ὀκτώβριος 1994)

Ἦταν 27 Ἰανουαρίου τοῦ 1989, ὅταν σταμάτησε νά χτυπᾶ ἡ καρδιά τοῦ μεγάλου Ἱεραποστόλου καί Ὁραματιστῆ τῶν Ἀφρικανῶν ἀδελφῶν μας, τοῦ Ἀρχιμανδρίτη π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη. Τριάντα δύο χρόνια μετά, στίς 6 Αὐγούστου 2021, ὁ ἱδρυτής καί ἐπίτιμος πρόεδρος τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου ‹‹Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός››, Γεώργιος Ἀσλανίδης, ἀδερφός κατά σάρκα τοῦ μακαριστοῦ π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη, ἄφησε τήν τελευταία μαρτυρική του πνοή. Μία πορεία σταμάτησε μέσα σέ μία στιγμή τοῦ χρόνου. Ἡμέρα πού ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μεγάλη Δεσποτική ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος. Ἡ ψυχή τοῦ Γεωργίου Ἀσλανίδη πέταξε ψηλά, γιά νά συναντήσει τόν κατά σάρκα ἀδερφό του, μακαριστό π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη.

387

Ἔφυγε, γιά νά προλάβει νά συνεορτάσει μαζί του. Ὅπως συνεόρταζαν καί συνεργαζόντουσαν σέ αὐτήν τήν ζωή γιά τήν στερέωση καί αὔξηση τοῦ ἔργου τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς. Ἄφησαν τά ἴχνη τῆς παρουσίας τους στό πρώην Ζαΐρ, στήν σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία τοῦ Κονγκό. Ἔτσι, πλέον καί στήν αἰωνιότητα θά εἶναι γιά πάντα μαζί. Ἐκεῖ δέν θά χρειάζεται νά ἀγωνιοῦν γιά τό μέλλον τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στήν Ἀφρική, ἀλλά θά πρεσβεύουν στόν Πανάγαθο Θεό γιά τήν συνέχιση αὐτοῦ τοῦ ἔργου. Οἱ μορφές τέτοιων προσωπικοτήτων, μέ τό πέρασμά τους, ἄφησαν μαρτυρία πίστεως καί θυσιαστικῆς ἀγάπης, ὄχι μόνο σέ τοπικό ἐπίπεδο, ἀλλά ξεπέρασαν καί τά σύνορα. Τό ἔργο τους ἐξαπλώθηκε σέ οἰκουμενικό ἐπίπεδο. Ἄνθος μυρίπνοο ἡ παρουσία του στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καί ἰδιαιτέρως στόν χῶρο τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς. Κατάλαβε, μετά τόν ἀπροσδόκητο θάνατο τοῦ μακαριστοῦ π. Κοσμᾶ, ὅτι τό ἔργο θά πρέπει νά συνεχιστεῖ, ἐφόσον εἶχαν τοποθετηθεῖ τά θεμέλια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ἡ φλόγα πού ἄναψε στήν καρδιά του, ἄνοιξε μία καινούρ-

388

για σελίδα στόν χῶρο τῶν Συλλόγων τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς στήν Ἑλλάδα. Τό ξεκίνημά του, γιά τά δεδομένα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ἦταν ἀνατρεπτικό. Ἡ θυσία καί τό αἷμα πού ἔτρεξε ἀπό τό ἁγιασμένο σῶμα τοῦ μακαριστοῦ π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη ἦταν τό ἐγερτήριο σάλπισμα, γιά νά ξεκινήσει ἡ πορεία ἀγάπης στήν Ἀφρικανική Ἤπειρο. Ἔτσι, λοιπόν, μέ τήν ἐκδημία τοῦ π. Κοσμᾶ, ἐγώ καί ὁ Γεώργιος Ἀσλανίδης ξεκινήσαμε τήν νέα εὐλογημένη πορεία μας. Οἱ ἀνάγκες πολλές. Πνευματικές, οἰκονομικές καί ὑλικές. Παρ᾽ ὅλο πού οἱ πειρασμοί καί οἱ δοκιμασίες ἦταν ποικιλόμορφοι, ἡ θέληση γιά τήν συνέχιση τοῦ ἔργου ἦταν ἰσχυρή. Συμπονοῦσε καί ἀγωνιοῦσε γιά τά Ἱεραποστολικά Κλιμάκια τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας. Ἰδιαιτέρως γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη Κατάνγκας, γιά τήν ὁποία εἶχε πασχίσει πάρα πολύ ὁ κατά σάρκα ἀδελφός του. Πηγή ἔμπνευσής του ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ ὁποῖος ἦταν παράδειγμα Ἱεραποστόλου. Τά βήματά του ἄρχισε νά τά ἀκολουθεῖ ὁ π. Κοσμᾶς Γρηγοριάτης ἐκεῖ πού δέν εἶχε ἀκουστεῖ τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου. Στήν Μαύρη Ἤπειρο. Στήν

Ἀφρική. Ἐκεῖ πού οἱ ἄνθρωποι ζοῦσαν μακριά ἀπό τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία. Ἐκεῖ πού ἡ εἰδωλολατρία εἶχε ρίξει τά δίχτυα της αἰῶνες τώρα, πιάνοντας ἀνυποψίαστα τά θύματά της καί τά ὁδηγοῦσε στόν πνευματικό καί σωματικό θάνατο. Ἔτσι, συνέχισε νά ἀκολουθεῖ τήν ἴδια πορεία τοῦ π. Κοσμᾶ, βλέποντας τίς διαστάσεις πού εἶχε πάρει τό ἔργο του. Συνέχισε τό ὅραμα τοῦ π. Κοσμᾶ ἀπό τά μετόπισθεν μέ πολλές θυσίες, παραβλέποντας τήν προσωπική του ζωή, τήν ξεκούρασή του, τόν ἐλεύθερο χρόνο γιά τόν ἑαυτό του καί γιά τήν οἰκογένειά του. Τό παράδειγμά του, σέ συνδυασμό μέ τό ἔργο του, ἀφύπνισε τίς συνειδήσεις ὄχι μόνο τῶν ἀνθρώπων στήν Ἑλλάδα, ἀλλά καί τῶν Ἑλλήνων τοῦ ἐξωτερικοῦ, οἱ ὁποῖοι ἔσπευσαν νά ἐνισχύσουν τό ἱεραποστολικό ἔργο τοῦ Συνδέσμου καί συνεχίζουν νά τό ἐνισχύουν. Ἡ οἰκονομική κυρίως βοήθεια πού χορηγοῦσε στίς Ἱερές Μητροπόλεις τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς ἦταν τεράστια καί αὐτό ἀποδεικνύεται ἀπό τά ἔργα πού ἔχουν γίνει τά τελευταῖα χρόνια.

Μέσα του ἠχοῦσε ἡ φωνή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Τίς ἀσθενεῖ, καί οὐκ ἀσθενῶ;» (Β΄ Κορ.

11,29). Κέντρο τῆς ζωῆς του δέν ἦταν ὁ ἑαυτός του, ἀλλά ὁ πλησίον. Ἀκόμη καί ἕναν πού τόν θεωροῦσαν οἱ ἄλλοι ἀνύπαρκτο, δέν μποροῦσε νά τόν ἀγνοήσει. Ἡ ἀνάγκη γιά βοήθεια ἦταν τεράστια. Χιλιάδες ὀρφανά παιδιά βρῆκαν παρηγοριά, ἀνθρωπιά καί ἀγάπη, ἀπό τήν οἰκονομική ἐνίσχυση, πού ἔστελνε ὁ Γεώργιος Ἀσλανίδης μέσω τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός», ἀφοῦ ἡ ζωή τούς ἔδειξε τό σκληρό της πρόσωπο. Βλέποντας ὅλη αὐτή τήν προσπάθεια τοῦ Γεωργίου Ἀσλανίδη, τόν τίμησαν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος μέ τό ὀφφίκιο τοῦ Ἄρχοντος Ὀρφανοτρόφου καί ὁ Μακαριώτατος Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς κ.κ. Θεόδωρος Β΄ μέ τό ὀφφίκιο τοῦ Ἄρχοντα τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἀγκάλιασε ὁ ἐκλιπών μέ τίς φτεροῦγες τῆς ἀγάπης του τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας καί ἰδιαιτέρως τήν Ἱερά Μητρόπολη Κατάνγκας. Ἔγινε συμπαραστάτης καί συγκυρηναῖος στό ἐπίπονο καί δύσκολο ἔργο τους. Ἔδωσε τά πάντα ἀπό τήν ζωή του. Στερήθηκε ἀκόμα καί τήν οἰκογένειά του σέ πολλές τῶν πε-

389

Μέ τόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρο Β' καί τούς Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους κατά τήν χειροτονία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κατάνγκας κ. Μελετίου στόν Ἱερό Ναό Ὁσίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου στήν Ἀλεξάνδρεια τόν Νοέμβριο τοῦ 2006

ριπτώσεων. Προτίμησε νά στερεῖται ὁ ἴδιος, ἀλλά συγχρόνως χαιρόταν βλέποντας νά χορταίνουν ἐνδεεῖς ἄνθρωποι καί ὀρφανά παιδιά. Ἡ μόνη περιουσία πού κράτησε γιά τόν ἑαυτό του ἦταν ἡ ἀγάπη καί τό χαμόγελο πού εἰσέπραξε ἀπό φτωχούς ἀνθρώπους καί ὀρφανά παιδιά. Προσωπικά, ὡς Ἐπίσκοπος καί Ποιμενάρχης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κατάνγκας, καί μαζί ὁ κλῆρος καί ὁ λαός της, θά θέλαμε νά ἐκφράσουμε τήν ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη μας καί τίς ἄπειρες εὐχαριστίες μας πρός τόν ἐκλιπόντα Γεώργιο Ἀσλανίδη, γιατί εὐεργέτησε ποικιλοτρόπως τήν Ἱερά μας Μητρόπολη ἐπί τριά390

ντα καί πλέον χρόνια. Ἡ βοήθειά του ἦταν τεράστια καί ὁ λόγος μας φτωχός μπροστά στό ἔργο καί τήν προσωπικότητά του. Εὐχόμαστε ὁ Πανάγαθος Θεός νά ἀναδείξει τόν Γεώργιο Ἀσλανίδη ἄξιο κληρονόμο τῆς Βασιλείας Του καί κατά τήν ἡμέρα ἐκείνη τήν φοβερά τῆς δικαίας ἀνταποδόσεως νά ἀκούσει τήν μακαρία φωνή: «Εὖ, δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ! ἐπί ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπί πολλῶν σε καταστήσω̇ εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου» (Ματθ. 25, 21). † Ὁ Κατάνγκας Μελέτιος

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος (Ψαλμ. 111,6) Ταξιδεύοντας, γιά νά δώσω τήν θεία κοινωνία σέ διάφορες πόλεις στήν Ταϊβάν, μέσα στό τρένο, ἡ παρουσία τοῦ Γιώργου στήν ψυχή μου ἔγινε πάρα πολύ δυνατή, σάν νά μέ συνόδευε χαμογελώντας. Καί αὐτό μέ ὑποχρεώνει νά πῶ μερικές λέξεις εἰς μνημόσυνον αἰώνιον.

Μέ τόν Ἱεραπόστολο π. Ἰωνᾶ στό κελλί τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος π. Γεωργίου Καψάνη στήν Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους

Ὁ

Γιῶργος ἦταν καί εἶναι τό θαῦμα τοῦ Θεοῦ, καθώς γεμάτος ταπείνωση ἔκανε ἕνα πολύ πολύ μεγάλο ἔργο. Ἕνας ἄνθρωπος μόνος του, χωρίς ἰδιαίτερες σπουδές ἤ χωρίς θά λέγαμε κά-

ποια ἰδιαίτερη πείρα, ἀπό τήν ἀγάπη στόν Θεό ἔκανε κάτι πού σχεδόν κανείς δέν θά ἔκανε. Ξεκίνησε μόνος του νά δημιουργήσει ἕνα σωματεῖο γιά νά βοηθάει τίς Ἱεραποστολές. Στήν ἀρχή στό 391

Κονγκό, ὅπου ἐκοιμήθη ὁ μακαριστός ἀδερφός του, ὁ Ἱεραπόστολος π. Κοσμᾶς Γρηγοριάτης, καί ἀργότερα στίς Ἱεραποστολές σέ ὅλη τήν γῆ. Ἔργο ἀπίστευτο, πού κανείς δέν τολμοῦσε νά διανοηθεῖ. Γι’ αὐτό παράτησε τήν πετυχημένη του δουλειά καί βρῆκε μία ἁπλή δουλειά, ὥστε νά μπορεῖ νά ἔχει χρόνο νά ὀργανώσει τό σωματεῖο. Στήν προσπάθειά του αὐτή ἐνέπνευσε συνεργάτες πού συνέχισαν καί συνεχίζουν τό ἔργο τῆς Ἱεραποστολῆς. Ὁ Θεός ξέρει πόσο πάσχιζε, γιά νά βρεῖ ἔστω καί ἕναν ἄνθρωπο πού θά ἤθελε νά δωρίσει στήν Ἱεραποστολή χρήματα ἤ ὁποιαδήποτε ἄλλη βοήθεια. Ἔτρεξε, ταπεινώθηκε, παρακάλεσε, ἱκέτευσε τόσους πολλούς, γιά νά μπορέσει νά κάνει κάτι γιά τήν

Ἱεραποστολή. Καί τί δέν ἔκανε… Καί ποῦ δέν πῆγε... Παράλληλα ὀργάνωσε τό σωματεῖο, δημιούργησε ἕνα δίκτυο φίλων τοῦ ἔργου, φρόντισε γιά τήν ἀγορά τῶν Γραφείων τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου. Θυμᾶμαι τήν χαρά του ἀλλά καί τήν ἀγωνία του, τά τρεξίματά του καί τίς ταπεινώσεις του ἀπό ὑπουργεῖο σέ ὑπουργεῖο, γιά νά μπορέσει τό ἀκατόρθωτο. Νά τοῦ διαθέσει τό κράτος ἕνα C-130, γεμάτο βοήθεια, τρακτέρ, ἐργαλεῖα, κάθε εἴδους σπόρους καί ἰατρική βοήθεια γιά τό Κονγκό. Θυμᾶμαι τήν ἀγωνία του στόν ἀσύρματο, ὅταν ἦταν τόσο δύσκολο νά περάσει τό ἀεροπλάνο ἀπό διάφορα κράτη καί νά ὑπερνικήσει τό σαμποτάζ πού δυστυχῶς κάποιοι προκαλοῦσαν.

Φόρτωση τῆς ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας γιά τό Κολουέζι στό Στρατιωτικό Ἀεροδρόμιο Ἐλευσίνας (Ὀκτώβριος 1994) 392

Ἡ δράση του ἐξαπλώθηκε σέ ὅλη τήν γῆ καί σέ ὅλες τίς ἱεραποστολές, πού θά τόν μνημονεύουν γιά πάντα ὅσο ὑπάρχει Ἐκκλησία σέ διάφορες γλῶσσες, μέ διάφορους ἀνθρώπους. Δέν θά ἀναφέρω ἐγώ τά ἔργα του σέ ὅλο τόν κόσμο. Θά πῶ μόνο ὅτι ἡ μικρή μας ἱεραποστολή ἐδῶ στήν ἄκρη τοῦ κόσμου, στήν Ταϊβάν, ὀφείλεται σέ αὐτόν, διότι πρῶτος αὐτός μᾶς βοήθησε καί μᾶς ἔδωσε χρήματα, γιά νά ἀγοράσουμε αὐτό τό διαμέρισμα-ἐκκλησία καί μέ αὐτό νά γίνουμε νόμιμη Ἐκκλησία ἐδῶ στήν Ταϊβάν. Αὐτός καί ἕνας Κινέζος, πού ἐμφανίστηκε ἀπό τό πουθενά καί μᾶς βοήθησε νά φτιάξουμε νόμιμο σύλλογο μέ Κινέζους, ὥστε νά πᾶμε στό δικαστήριο μέ ὅλα τά ἀναγκαῖα δικαιολογητικά καί νά πάρουμε τήν ἔγκριση. Ὁ Θεός νά μνημονεύει πάντα ὅσο ὑπάρχει ἐκκλησία στήν Ταϊβάν τόν Γιῶργο, τήν οἰκογένειά του, τά μέλη τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου καί ὅλους τούς δωρητές ἀνά τόν κόσμο. Ἡ ταπείνωσή του ἦταν μοναδική. Ἀλλά καί ἡ διάκρισή του καί ἡ ἀγάπη ἦταν πραγματικά δῶρα Θεοῦ. Ἡ συνεχής ἐνθάρρυνσή του σέ μένα, μέ βοήθησε νά μπορῶ νά ἔχω μία βεβαιότητα ἐδῶ στό πουθενά, ὅπου βρέθηκα ἀπό

τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Τακτικότατα φρόντιζε καί ἔστελνε βοήθεια στήν Ἱεραποστολή. Δέν ἦταν μόνο ἡ ἴδια ἡ βοήθεια σημαντική, ἀλλά ἦταν καί ἡ ψυχολογική στήριξη, ἡ βεβαιότητα ὅτι αὔριο ἔχουμε χρήματα νά περάσουμε καί ὅτι μποροῦμε νά ἐλπίζουμε πώς δέν θά βρεθοῦμε στόν δρόμο καί νά μᾶς διώξουν. Αὐτή ἡ βεβαιότητα μέ βοήθησε τόσο πολύ. Εἶναι δύσκολο κάποιος ἀπό τήν σιγουριά τοῦ σπιτιοῦ του, τῆς δουλειᾶς του, τῆς πατρίδας, νά καταλάβει τί σημαίνει νά βρίσκεσαι πάντα στήν ἀβεβαιότητα, νά μήν ξέρεις ἄν αὔριο θά μπορεῖς νά εἶσαι ἤ νά μήν εἶσαι ἐδῶ. Τά μεγάλα λόγια εἶναι εὔκολα…ἀλλά πρέπει νά πιστεύεις καί τά λοιπά. Ἐάν δέν ἦταν ὁ Γιῶργος καί ὁ Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος, τότε σίγουρα δέν θά ὑπῆρχε ἱεραποστολή στήν Ταϊβάν. Τόν σκέφτομαι συνεχῶς, ἡ παρουσία του εἶναι πολύ δυνατή στήν ζωή μου. Δέν θά ξεχάσω τήν λεπτότητα καί τήν διάκρισή του νά μέ πάει ξανά στό Μοναστήρι, νοικιάζοντας ταχύπλοο ἔστω καί γιά μία ὥρα, γιά νά μπορῶ νά συναντήσω τόν Γέροντα, νά πάρω τήν εὐχή του καί νά κλείσω πληγές. Μοῦ στάθηκε, μέ ἐμπιστεύτηκε σε δύσκολες ὧρες, σέ ὧρες πού

393

ὅλοι οἱ ἄλλοι μέ ἐγκατέλειψαν. Σκέφτομαι πῶς νά τόν μνημονεύω. Πῶς μπορῶ νά τόν μνημονεύω μέ τούς νεκρούς; Δέν τό βαστάει ἡ καρδιά μου. Διότι ἐάν ὁ Γιῶργος δέν ἦταν ἐκλεκτός τοῦ Θεοῦ, δέν εἶχε τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, δηλαδή δέν ἦταν ἅγιος, τότε ποιός ἦταν; Εἶναι εὔκολο καί σχεδόν σύνηθες, νά μιλᾶμε γιά Γεροντάδες πού κάνανε πράγματα καί θάματα, πού μποροῦσαν νά δοῦν τό παρελθόν καί τό μέλλον. Ἀλλά στό μεγαλύτερο χάρισμα, τήν ἀγάπη, τήν ἁπλή καί ταπεινή ἀγάπη πού θυσιάζει τόν ἑαυτό της, συνήθως δέν δίνουμε καμία σημασία. Ἄλλοι ἔκαναν θαύματα καί θεράπευαν, προφήτευαν, ἔκαναν σημεῖα. Ὁ Γιῶργος ἔκανε ἕνα πολύ μεγαλύτερο θαῦμα. Ἔφτιαξε Ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ σέ ὅλο τόν κόσμο, ἀπό τό μηδέν, πού καμία ἐπίσημη Ἐκκλησία δέν θά ἔκανε τόσο ὀργανωμένα. Ἵδρυσε Θυσιαστήρια τοῦ Θεοῦ, βρῆκε ἀνθρώπους, δημιούργησε Ἐκκλησίες καί χάρη σ᾽ αὐτόν διαδόθηκε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ σέ ὅλο τόν κόσμο καί ἐδῶ στήν Ἀσία, ἐδῶ στήν Ταϊβάν καί μέσω τῆς Ταϊβάν καί τοῦ διαδικτύου σέ ὅλη τήν ἀπέραντη κινεζική σκέψη. Πῶς νά μνημονεύω μέ τούς κεκοιμημένους τόν Γιῶργο, πού εἶναι ἐδῶ γιά μᾶς ζωντανός, μέ 394

κάθε σκεῦος τῆς Ἐκκλησίας, μέ κάθε ἀντικείμενο πού ἔχουμε, μέ τά βιβλία πού μᾶς ἔστελνε, μέ ὅλα αὐτά πού τόν θυμίζουν. Πῶς νά τόν μνημονεύω μέ τούς κεκοιμημένους, ἀφοῦ ἀκόμα θά τοῦ στέλνω τά νέα καί τίς εἰδήσεις μας καί θά ξέρω ὅτι θά μᾶς πιέζει νά τοῦ στείλουμε φωτογραφίες καί κείμενα γιά τό περιοδικό τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου. Πῶς νά τόν μνημονεύω μέ τούς κεκοιμημένους, ὅταν εἶναι ἀκόμα νωπά στήν μνήμη μου τά δάκρυα καί ἡ συγκίνησή του, κάθε φορά πού μιλούσαμε. Θά σέ μνημονεύω μέ τούς Ἁγίους Ἀναργύρους, πολλοί ἀπό αὐτούς ἦταν λαϊκοί καί παντρεμένοι σάν ἐσένα. Ἀδελφέ μου Γιῶργο, ξέρω ὅτι θά εἶσαι μαζί μας, ζωντανός. Ἴσως νά μήν σέ βλέπουμε, διότι δέν εἴμαστε ἄξιοι, ἀλλά ξέρω ὅτι θά εἶσαι δίπλα μας καί αὐτό θά σοῦ δίνει μεγάλη χαρά, νά εἶσαι τόσο μακριά, στήν ἀγαπημένη σου Ἀσία, πού δέν εἶχες τόν χρόνο καί τήν δυνατότητα νά ἐπισκεφθεῖς. Θά εἶσαι ἐδῶ κοντά στά παιδιά σου, γιά νά μᾶς εὐλογεῖς καί νά μᾶς στηρίζεις μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ πού ἔχεις. Χριστός Ἀνέστη, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ. π. Ἰωνᾶς

Ὁ ἀδελφός τοῦ ἱεραποστόλου Μέ τόν ἀγαπητό Γιῶργο Ἀσλανίδη, πού βρίσκεται τώρα στήν ἀληθινή ζωή, γνωριζόμαστε 45 χρόνια, ἐξ αἰτίας τῆς γνωριμίας μας μέ τόν ἀδελφό του, παπα-Κοσμᾶ Γρηγοριάτη.

Ἀναμνηστική φωτογραφία μελῶν τῆς οἰκογένειας Ἀσλανίδη μέ τόν Ἱεραπόστολο π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη

Μέ τόν π. Κοσμᾶ γνωριστή- τροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουκαμε τό 1974 στήν Ἀδελφότητα στίνου στήν Ἀθήνα. «Σταυρός» τοῦ μακαριστοῦ ΜηἘκεῖ μαθητεύσαμε στήν Ἱε395

ραποστολή κοντά στόν μακαριστό Ἱεράρχη, πού μᾶς ἐνέπνεε μέ πρότυπο τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό. Τό 1974 πήγαμε μαζί στήν Ριζάρειο Ἀνωτέρα Ἐκκλησιαστική Σχολή. Τότε ἦλθε στήν Σχολή ὁ τότε Ἱεραπόστολος τοῦ Κονγκό Σεβασμιώτατος κ. Ἀμφιλόχιος Τσοῦκος, πού μᾶς μίλησε γιά τήν Ἱεραποστολή καί "ψάρεψε" τόν π. Κοσμᾶ. Ἔφυγε τό 1975 ὁ π. Κοσμᾶς γιά τό Κονγκό. Ὅταν ξαναγύρισε τό 1977, συναντηθήκαμε στό πατρικό του σπίτι στήν Σταυρούπολη, ὅπου γνώρισα καί τόν Γιῶργο. Πήγαμε καί δουλέψαμε γιά τήν ἀνέγερση τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου στίς Καρυές τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Οἱ γονεῖς τοῦ Γεωργίου Ἀσλανίδη, Δημήτριος καί Δέσποινα

Τόν Σεπτέμβριο ξαναβρέθηκα στό σπίτι τους στήν Σταυρούπολη, ὅπου καί ἔμαθα ὅτι πέρασα στήν Θεολογική Σχολή Ἀθηνῶν. Ἐκεῖ πάλι συναντήθηκα μέ τόν Γιῶργο καί θαύμασα τήν ἁγία οἰκογένεια τοῦ Δημήτρη καί τῆς Δέσποινας Ἀσλανίδη.

396

Κάθε πρωί κάναμε ὅλοι μαζί προσευχή καί μετά διαβάζαμε ὅλοι μαζί τήν Ἁγία Γραφή. Ἀπό τέτοια οἰκογένεια προῆλθε ὁ μεγάλος Ἱεραπόστολος π. Κοσμᾶς Γρηγοριάτης καί ὁ μακαριστός Γιῶργος, ὁ φίλος τῶν Ἱεραποστόλων. Ὅλη ἡ οἰκογένεια τοῦ π. Κοσμᾶ ἦταν ἐπιστρατευμένη στήν Ἱεραποστολή. Ἡ κυρα-Δέσποινα ἔκανε Κύκλο Μελέτης Ἁγίας Γραφῆς ἀπό τό κρεβάτι, πού ἦταν κατάκοιτη. Ὁ π. Κοσμᾶς Ἱεραπόστολος στό Κονγκό, ὅπου καί μαρτύρησε «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν Ἁγία καί τήν διάδοση τῆς Ὀρθοδοξίας». Ὁ κυρ-Δημήτρης πήγαινε τακτικά στό Κονγκό, βοηθώντας τόν παπα-Κοσμᾶ κυρίως στήν ὀργάνωση τῆς φάρμας καί σέ τεχνικά ἔργα. Ὁ δέ Γιῶργος ὀργάνωσε τόν Ἱεραποστολικό Σύνδεσμο «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός». Ἀπό τότε πού θυσιάσθηκε ὁ παπα-Κοσμᾶς, ὁ Γιῶργος, ὁ ἀδελφός τοῦ Ἱεραποστόλου, ἀφιερώθηκε στήν ὑπηρεσία τῶν Ἱεραποστόλων καί στήν διάδοση τοῦ εὐαγγελικοῦ ὁράματος τῆς διάδοσης τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Συχνά ἐπισκεπτόμουν τόν Σύνδεσμο καί πήγαινα κόσμο γιά τήν γνωριμία μέ τό ἱεραποστολικό ἔργο. Σχεδόν κάθε χρόνο πήγαινα στό Μνημόσυνο τοῦ παπα-Κοσμᾶ στό τέλος Ἰανουαρίου στόν

Μέ τόν μακαριστό Μητροπολίτη Φλωρίνης Αὐγουστίνο (Καντιώτη)

Ἱ. Ναό τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου στήν Σταυρούπολη. Τά παιδιά τοῦ Γιώργου καί τόν σημερινό Πρόεδρο τοῦ Συνδέσμου, κ. Δημήτρη Ἀσλανίδη, τούς φιλοξένησα γιά ἀρκετά χρόνια στήν Κατασκήνωση τῆς Μεγάλης Παναγίας. Πολλές φορές καλεσμένος ἀπό τόν Γιῶργο μίλησα στήν αἴθουσα τοῦ Συνδέσμου. Τόν περασμένο Μάρτιο, πού βρέθηκα στήν Ἑλλάδα, τόν ἐπισκέφθηκα στά Γραφεῖα τοῦ Συνδέ-

σμου καί τοῦ ἀνέφερα τό ἔργο τῆς Ἱεραποστολῆς στήν Μπουκόμπα. Ἔκτοτε ὁ Σύνδεσμος ἀνέλαβε καί υἱοθέτησε 30 ὀρφανά καί πτωχά παιδιά τῆς Ἐπισκοπῆς μας καί καταβάλλει τά δίδακτρα γιά νά σπουδάζουν στά Σχολεῖα τῆς Ἐπισκοπῆς «Ἅγιος Σωσθένης» καί «Ἀριστοτέλης». Εἴχαμε πληροφορηθεῖ τήν ἐπίσκεψη τῆς δοκιμασίας στήν ὑγεία του. Προσευχόμασταν ὅσο ζοῦσε καί προσευχόμαστε ὅσο μᾶς λείπει.

Ἀδελφέ τοῦ παπα-Κοσμᾶ, Ἱεραπόστολε τῶν μετόπισθεν, καλέ μας Γιῶργο, καλό παράδεισο καί καλή ἀνάπαυση! Ἀπόλαυσε τούς καρπούς τῆς ἱεραποστολικῆς σου σπορᾶς κοντά στόν «Ἀπόστολο καί Ἐπίσκοπο τῶν ψυχῶν ἡμῶν», τόν ἀγαπημένο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Εὔχονται γιά σένα, τά ὀρφανά τῆς Μπουκόμπας καί τά ὀρθόδοξα παιδιά ὅλου τοῦ κόσμου, μέ τά στόματα πού ἔθρεψες! Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μαϊδώνης Γενικός Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Μπουκόμπα 397

Ὁ Γεώργιος Ἀσλανίδης μέ τούς γονεῖς καί τά ἀδέλφια του τό Πάσχα τοῦ 1958

398

Τό κατηχητικό τῆ

ς Ἐνορίας τοῦ Ἱ.

Ναοῦ Ἁγίου Ἐλευ

θερίου Σταυρουπ

όλεως (1997)

399

Ἔφυγε ὁ συνετός ἱεραπόστολος τῶν φτωχῶν καί ἀναγκεμένων Ὁ 69χρονος Γιῶργος Ἀσλανίδης κοιμήθηκε πρόσφατα ἀπό λευχαιμία. Ἦταν ἀδελφός τοῦ πατρός Κοσμᾶ Γρηγοριάτη καί ἀφιερώθηκε στήν ἀνακούφιση τῶν Ὀρθοδόξων φτωχῶν ἰθαγενῶν στό Κολουέζι καί ὄχι μόνο, ἔχοντας τήν εὐλογία τοῦ Ἁγ. Πορφυρίου, τοῦ Ἁγ. Παϊσίου καί τοῦ π. Γεωργίου Καψάνη. Ὁ ἱεραπόστολος τῶν μετόπισθεν «Τά τελευταῖα χρόνια, μᾶς ἔδωσαν καί μέ τό παραπάνω τήν εὐκαιρία νά ἀσκηθοῦμε στήν βαριά καί πικρή τέχνη τοῦ ἀποχαιρετισμοῦ», ἔγραψε ὁ κλασικός συγγραφέας Τσβάιχ γιά ἕναν ἀγαπητό του φίλο καί συγγραφέα, πού ἔφυγε ἀπό τήν ζωή. Ἀναλόγως νιώσαμε στήν εἴδηση τῆς κοίμησης τοῦ Ἱεραποστόλου τῶν μετόπισθεν στά 69 του χρόνια Γιώργου Ἀσλανίδη. Ἔφυγε τήν ἡμέρα τῆς γιορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος. Δέν ἦταν εὔκολος ὁ ἀποχαιρετισμός γιά ὅσους ἀπό ἐμᾶς συγγενεῖς, 400

φίλους καί συνεργάτες συναντηθήκαμε σ᾽ αὐτή τήν ζωή μέ τόν Γιῶργο Ἀσλανίδη. Τόν χαροποιοῦσε νά μιλάει συχνά γιά τήν δική του μεταμόρφωση, ἀπό μία ἀμήχανη καί ἀμυντική θέση στά νεανικά του χρόνια ἀπέναντι στήν Ἐκκλησία, σέ μία θερμή καρδιακή σχέση μέ τήν πίστη λίγο ἀργότερα. Αὐτή ἡ ἀλλαγή ἦταν ἕνα ἀπό τά κομβικά σημεῖα τῆς ζωῆς του. Στήν τακτική ἀλληλογραφία μέ τόν Ἱεραπόστολο ἀδελφό του, στήν ὁποία διακρινόταν ἡ ἀγάπη μεταξύ τους, ἀλλά καί ὁ σεβασμός, ἔγραφε: «Θά λέμε τά νέα μας, μόνο μή μοῦ μιλᾶς γιά πνευμα-

Συγκέντρωση ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας ἔξω ἀπό τά Γραφεῖα τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου (Ἰούνιος 1995)

401

τικά». Μιλοῦσε γιά τό παρελθόν αὐτό μέ εἰλικρίνεια, ἀλλά χωρίς ἔπαρση καί ἐξάρσεις. Δέν πρόκειται νά δώσουμε θεολογική ἑρμηνεία, μόνο θά ποῦμε πώς ἐμᾶς, πού μείναμε πίσω, μᾶς παρηγορεῖ ἡ σκέψη πώς ὁ Γιῶργος Ἀσλανίδης ὁλοκλήρωσε τίς μέρες του πάνω στήν γῆ, στήν συγκεκριμένη γιορτή. Ἡ προσπάθεια Ὅποιος γνωρίζει καλά τήν γοητευτική ἱστορία τῆς ἐξωτερικῆς ἱεραποστολικῆς προσπάθειας τῆς Ἑλλάδας στά ἔθνη, ἡ ὁποία δέν μετρᾶ οὔτε 80 χρόνια, μπορεῖ νά ἐκτιμήσει ὅτι χωρίς μία ὀργανωμένη μορφή βοήθειας ἀπό τήν χώρα μας, δέν θά μποροῦσαν νά ξεκινήσουν οὔτε νά διατηρηθοῦν τά ἱεραποστολικά κλιμάκια στίς χῶρες τοῦ κόσμου. Ὁ Γιῶργος Ἀσλανίδης, τό βράδυ τῆς 27ης Ἰανουαρίου τοῦ 1989, ἔζησε μία οἰκογενειακή τραγωδία, τόν βίαιο θάνατο, ἀπό αὐτοκινητιστικό, τοῦ ἀδελφοῦ του, πατρός Κοσμᾶ Γρηγοριάτη, ἱεραποστόλου στό κλιμάκιο τοῦ Κολουέζι στό Κονγκό. Αὐτή ἦταν ἡ ἀφορμή γιά τήν πρώτη του ἐπαφή μέ τήν ἱεραποστολική προσπάθεια στόν κόσμο. Ἀποφασίζει νά κάνει ὅ,τι μπορεῖ, γιά νά διατηρηθεῖ τό ἔργο, γιά τό ὁποῖο μαρτύρησε ὁ ἀγαπημένος του μεγαλύτερος ἀδελφός. Ἦταν μία γενναία στάση 402

ζωῆς, γιά νά διατηρήσει μέσα του τήν παρουσία τοῦ ἀδελφοῦ του. Ἤξερε νά πενθεῖ δημιουργικά. Ἡ κοπιαστική προσπάθειά του γιά τήν ἐξωτερική καί ἐσωτερική ἱεραποστολή, ἀπό τότε μέχρι πρίν λίγες ἡμέρες πού ἔφυγε, μᾶς κάνει νά στεκόμαστε μέ βαθύ σεβασμό ἀπέναντι στό πρόσωπό του. Οἱ συγκυρίες τό 1990, ἕνα χρόνο μετά τό δυστύχημα τοῦ πατρός Κοσμᾶ, ἦταν εὐνοϊκές, ἀφοῦ ὕστερα ἀπό τήν ἀσθμαίνουσα οἰκονομική κατάσταση τῆς μεταπολεμικῆς Ἑλλάδας, ἡ πατρίδα μας εἶχε ἤδη ξεκινήσει μέ μικρά καί σταθερά βήματα ν' ἀναπτύσσεται οἰκονομικά. Σίγουρα βρισκόμασταν σέ καλύτερη κατάσταση ἀπό τούς ἰθαγενεῖς τοῦ Κολουέζι. Ὁ Γιῶργος Ἀσλανίδης ἀντιλαμβάνεται ὅτι ὑπάρχουν εὐεργέτες, ἀλλά καί χῆρες μέ δίλεπτα καί προσευχή, πού θά μποροῦσαν μέ χαρά νά ὑποστηρίξουν μία νέα προσπάθεια στά μετόπισθεν. Τήν ἴδια χρονιά ἱδρύει τόν «Σύνδεσμο Φίλων Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικοῦ Κλιμακίου Κολουέζι - Ζαΐρ». Συγκεντρώνει ροῦχα, τρόφιμα, χρήματα. Τό 1992 ἐπισκέπτεται τό κλιμάκιο τοῦ Κολουέζι γιά νά προσκυνήσει τόν τάφο τοῦ πατρός Κοσμᾶ. Πλῆθος ἰθαγενῶν τόν ὑποδέχονται ζεστά, τόν ἀγκαλιάζουν ἐπιβεβαιώνοντας ὅτι ὁ ἀδερφός του ἦταν ἡ αἰτία πού βαφτίστη-

Μέ τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Καρακάλου τοῦ Ἁγίου Ὄρους π. Φιλόθεο (καλοκαίρι 1999)

καν Ὀρθόδοξοι. Τοῦ ἔδειξαν τό ἀκοίμητο καντήλι στόν τάφο του, πού βρίσκεται δίπλα σέ κεντρική πλατεία. Πληροφορήθηκε πώς ἀποτελοῦσε ὕψιστη τιμή γιά ἕναν ξένο νά ταφεῖ μέσα στήν πόλη καί πώς αὐτό τό ἤθελε ὁ λαός καί οἱ τοπικοί ἄρχοντες. Ὁ Γιῶργος ἐνθουσιασμένος μέ ὅσα εἶδε κι ἔμαθε, ἐπιστρέφει στήν Ἑλλάδα. Προσωπικότητα φιλεύσπλαχνη, ἀλλά καί τολμηρή, δέν θά ἐγκαταλείψει τούς Ὀρθόδοξους ἰθαγενεῖς. Ἡ Ἱεραποστολή συνεχίζεται στό Κολουέζι μέ τόν πατέρα Μελέτιο Γρηγοριάτη, ἀπό τήν ὁμώνυμη ἁγιορείτικη μονή, νῦν Μητροπολίτη τῆς περιοχῆς Κατάνγκα. Ὁ Ἀσλανίδης τοῦ ὑπόσχεται πώς θά εἶναι δίπλα του.

Παίρνει εὐλογία ἀπό τόν Ἅγιο Πορφύριο καί τόν μακαριστό ἡγούμενο πατέρα Γεώργιο Καψάνη. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος τοῦ ἔδωσε πρίν πεθάνει τήν εὐχή του γιά τό ξεκίνημα. Ἐν τῷ μεταξύ ἐκείνη τήν ἐποχή ἦταν ἤδη παντρεμένος μέ τήν Ἀγγελική, τήν σύντροφο καί συμπαραστάτη ὅλης του τῆς ζωῆς καί μεγάλωνε τά πρῶτα του παιδιά. Τό 1995 ὁ πρωθυπουργός τῆς χώρας τοῦ παραχώρησε στρατιωτικό ἀεροπλάνο μέ σκοπό τήν βοήθεια στήν ἐξωτερική ἱεραποστολή. Στήν Κούβα προσέφερε μεγάλη οἰκονομική βοήθεια γιά νά διακοσμηθεῖ ὁ Ναός τοῦ Ἁγίου Νικολάου, πού δώρισε ὁ Φιντέλ Κάστρο στούς Ὀρθοδόξους. Εἶχε ἐγκαταλείψει τήν δου403

Ἡ Ἀγγελική, σύζυγος τοῦ Γεωργίου Ἀσλανίδη, στήν εἴσοδο τοῦ καταστήματός τους

λειά τοῦ ἀνθυποπλοιάρχου στήν θάλασσα ἀπό καιρό γιά νά εἶναι παρών στήν οἰκογένειά του καί ἐργαζόταν στό μαγαζί τοῦ πατέρα του Δημήτρη, πού ἦταν λευκοσιδηρουργός. Μετέτρεψε τό σιδηρουργεῖο σέ ἐμπορικό, ὅπου πουλοῦσε χρώματα καί σιδηρικά. Ἡ δουλειά του πήγαινε καλά καί τοῦ ἀπέφερε μεγάλο εἰσόδημα. Ὡστόσο, ὑπῆρχε μέσα του ἕνα ἠθικό ὅριο, μία προσωπική ἠθική πού τόν χαρακτήριζε μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του καί δέν ὑποχωροῦσε: Ἐκτίμησε, ὅτι τά προϊόντα πού πουλοῦσε ἦταν ὑπερκοστολογημένα, ἔστω κι ἄν αὐτό ἦταν νόμιμο. Ἔβγαζε πολλά λεφτά καί αὐτό τό θεώρησε ἀνέντιμο. Ἀποφασιστικά, ἄλλαξε δουλειά καί μέχρι τήν συνταξιοδότησή του παρέμεινε μέ στέρεη 404

θέληση, ἕνας χαμηλόμισθος δημόσιος ὑπάλληλος στό Τ.Ε.Β.Ε. Γνώριζε ἐπίσης ὅτι αὐτό θά τοῦ ἐπέτρεπε νά ἀφιερώνει περισσότερο χρόνο στήν ἱεραποστολική προσπάθεια. Εἶχε καλλιεργήσει ἕνα πολύ καλό ἔνστικτο πάνω στά πράγματα τῆς Ἱεραποστολῆς, προφανῶς κληρονομιά πολλῶν συζητήσεων μέ τόν μακαριστό ἀδελφό του, ὁ ὁποῖος τοῦ εἶχε διδάξει, ἀνάμεσα σέ ἄλλα, πώς τό ὠφέλιμο γιά τούς ἀδελφούς τῆς Ἀφρικῆς δέν ἐξαντλεῖται στήν Ἱεραποστολή τῆς ἐλεημοσύνης, ἀλλά χρειάζεται καί ἡ προτροπή νά γίνουν ἀνεξάρτητοι οἰκονομικά. Ἡ πρώτη φάρμα πού δημιούργησε ὁ πατήρ Κοσμᾶς στό Κολουέζι, ἐφοδιασμένη μέ πρωτοφανές γιά τόν τόπο σύγχρονο ἀρδευτικό

Τό C130 πού μετέφερε τήν ἀνθρωπιστική βοήθεια στό Ἀεροδρόμιο τοῦ Λουμπουμπάσι (Ὀκτώβριος 1994). Μεταφορά τῆς ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας γιά τό Κολουέζι μέ τζέιμς τοῦ Γ΄ Σώματος Στρατοῦ ἀπό τά Γραφεῖα τοῦ Ἱ. Συνδέσμου στόν Ἀερολιμένα Μίκρας

σύστημα, πού ὁ ἴδιος εἶχε ἐγκαταστήσει, χρειάζεται τρακτέρ. Τό ἴδιο καί ἡ δεύτερη φάρμα πού ἦταν στά σκαριά. Ἔτσι θά ὀργανωνόταν ἡ παραγωγή καλαμποκιοῦ καί ἄλλων καλλιεργειῶν, γιά νά μποροῦν νά ζοῦν οἱ ἰθαγενεῖς ἀπό τήν γῆ τους. Μέ τήν αὐτοπεποίθηση τοῦ ἀνθρώπου πού δέν ζητᾶ κάτι γιά τόν ἑαυτό του, τό 1995 ἐπισκέπτεται τό Μέγαρο Μαξίμου καί ζητᾶ ἀπό τήν τότε κυβέρνηση νά βοηθήσει τό ἔργο αὐτό τῆς ἱεραποστολῆς. Πράγματι ὁ πρωθυπουργός τῆς χώρας μέ τήν ἰδιαίτερη προτροπή τῆς συζύγου του,

ἡ ὁποία συγκινήθηκε μέ τήν ἀφήγηση τοῦ Γιώργου Ἀσλανίδη, τοῦ παραχωρεῖ ἕνα C-130 στρατιωτικό ἀεροπλάνο. Φορτώνει μπροστά στά ἔκπληκτα μάτια τοῦ πληρώματος τοῦ ἀεροπλάνου, τό τρακτέρ, ἀνταλλακτικά, φάρμακα, τρόφιμα, εἴδη ρουχισμοῦ καί γραφική ὕλη γιά τά σχολεῖα. Παράλληλα ἔδιδε σεμνά ἕνα μάθημα φιλότιμου στούς νεαρούς στρατιῶτες τοῦ C-130. Ἦταν ἡ πρώτη φορά στά δεδομένα τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους πού δόθηκε σέ ἐκκλησιαστικό φορέα βοήθεια τέτοιου εἴδους γιά τήν ἐξωτερική Ἱεραποστολή.

405

Ὁ Γεώργιος Ἀσλανίδης μέ ἱδρυτικά μέλη καί φίλους τοῦ Ἱ. Συνδέσμου (1991)

Ἡ ἀρωγή

Τά χρόνια περνοῦσαν καί ἡ προσπάθεια ὑλικῆς καί πνευματικῆς ἀρωγῆς δέν περιορίστηκε μόνο στό Κονγκό. Τό ἱεραποστολικό σωματεῖο πού ὑποστήριζε τό Κολουέζι, ὀνομάζεται πιά Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός». Ὁ Πρόεδρός του, Γιῶργος Ἀσλανίδης, βοηθοῦσε ὅλο καί περισσότερες ἱεραποστολές. Τανζανία, Χόνγκ Κόνγκ, Καμερούν, Ἰνδία, Σουδάν, Οὐγκάντα, Κένυα, Ταϊβάν ἦταν μόνο μερικές ἀπό τίς χῶρες ὅπου ἔστελνε συστηματικά βοήθεια. Στήν Κούβα συναντήθηκε ὁ ἴδιος μέ τόν Φιντέλ Κάστρο, ὅταν προσέφερε μεγάλη οἰκονομική βοήθεια γιά νά διακοσμηθεῖ ὁ Ναός τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τόν ὁποῖο ἀπρόσμενα ὁ Φιντέλ χάρισε στούς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους, ἄν καί τόν διεκδικοῦσε ἡ Μητρόπολη τῆς Ρωσίας. Διαβάζουμε στόν τύπο τῆς ἐποχῆς στήν ἐφημερίδα Τό Βῆμα: «Ἦρθε ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης διά τά ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, πού δώρισε ὁ πανέξυπνος Φιντέλ Κάστρο στήν Ὀρθοδοξία καί τόν διακόσμησε ὁ ὀρθόδοξος Ἱεραποστολικός Σύν406

Γνωριμία μέ τόν Πρόεδρο τῆς Κούβας Φιντέλ Κάστρο στό ἀεροδρόμιο τῆς Ἀβάνας (Ἰανουάριος 2004)

Ἡ βοήθεια μέ τό C-130, ἡ συνάντηση μέ τόν Φιντέλ Κάστρο καί τό δράμα τῆς Ἀϊτῆς Μέ αὐταπάρνηση συνοδεύει τά κοντέινερ μέ εἴδη πρώτης ἀνάγκης γιά τούς πληγέντες.

δεσμος Θεσσαλονίκης “Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός”. Στήν Κούβα τά βασικά χαρακτηριστικά τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ταπείνωση, ἡ ἀγάπη, ἡ θυσία, ἡ ἁπλότητα δέν ἔχουν ἐκφραστεῖ ἀκόμα ἀπό τίς ἄλλες χριστιανικές ὁμολογίες. Χρειαζόταν λοιπόν μία πνευματική ἐπανάσταση».

Σέ μία προσωπική μας συζήτηση τό 2010, τότε πού ἔγινε ὁ θανατηφόρος σεισμός στήν Ἀϊτή καί χάθηκαν χιλιάδες ἄνθρωποι στό μακρινό νησί, μοῦ ἐκμυστηρεύτηκε πώς εἶχε συμπονέσει πολύ τούς ἀνθρώπους πού εἶχαν ἐπιζήσει καί ἔκλαιγαν τούς χαμένους δικούς τους. Μάζεψε, ὅπως πάντα μέ διαφανεῖς διαδικασίες, 200.000 εὐρώ! Γέμισε ἕνα container μέ φάρμακα, λάδι, ἀλεύρι καί εἴδη ρουχισμοῦ. Ἀπο407

Δίνοντας ὁδηγίες στούς ἐθελοντές γιά τόν τρόπο διανομῆς τῆς ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας στήν Ἀϊτή

Ἐκφόρτωση τῆς ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας στήν Ἀϊτή

φάσισε νά συνοδεύσει ὁ ἴδιος τό στό σέ ὅσους ταξιδεύουν σέ τροcontainer πρίν ἀναχωρήσει γιά πικές χῶρες πώς ὁ ταξιδιώτης τήν πολύπαθη Ἀϊτή. Εἶναι γνω- πρέπει νά κάνει σέ ἀραιό χρονι408

κό διάστημα πρίν ἀπό τό ταξίδι ἐμβόλια, κίτρινου πυρετοῦ, χολέρας, ἡπατίτιδας, τύφου. Ὁ χρόνος τόν πιέζει, οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἀϊτῆς θρηνοῦν χιλιάδες νεκρούς καί ἡ πείνα θερίζει, οἱ ἀρρώστιες ἀποδεκατίζουν τούς Ἀϊτηνούς. Ἀγνόησε τόν κίνδυνο καί σέ βάρος τῆς ὑγείας του, παίρνει τό ρίσκο νά κάνει μαζεμένα ὅσα ἐμβόλια ἐπιβάλλονταν γιά τό ταξίδι. Πίστεψε πώς ὁ ὀργανισμός του θά τά ἀντέξει. Δέν εἶχε χρόνο νά σκεφτεῖ τόν ἑαυτό του. Φεύγει συνοδεύοντας ὁ ἴδιος τήν ἀνθρωπιστική βοήθεια. Στήν Ἀϊτή εἶδε μέ τά μάτια του τήν καταστροφή: θαμμένα παιδιά κάτω ἀπό τά ἐρείπια τῶν σχολείων τους, νοσοκομεῖα καί σπίτια γκρεμισμένα. Ἑκατοντάδες ἄνθρωποι ἔκλαιγαν καί θρηνοῦσαν πάνω στά ἐρείπια, προσπαθώντας νά ἐμποδίσουν τίς μπουλντόζες νά ἀνασύρουν πέτρες καί χώματα γιά νά ξεθάψουν τούς καταπλακωμένους ζωντανούς καί νεκρούς ἀνθρώπους τους. Ἔκλαψε μαζί τους. «Παντοῦ μυρωδιά αἵματος! Δέν ἤξερα πώς τό αἷμα μυρίζει», μοῦ εἶχε πεῖ. Μέσα σέ αὐτόν τόν ὀρυμαγδό, κλήθηκε νά ἀντιμετωπίσει μία ἐπιπλέον δύσκολη κατάσταση. Κάποιοι ἀδίστακτοι τοπικοί φορεῖς τῆς περιοχῆς, ἐπέμεναν νά τούς παραδώσει τό φορτίο καί νά πάρει τό πρῶτο ἀεροπλάνο

νά ἐπιστρέψει στήν πατρίδα του. Οἱ ντόπιοι τόν εἰδοποίησαν πώς οἱ τύποι αὐτοί θά πουλοῦσαν τό περιεχόμενο τοῦ container σέ ἄλλες χῶρες καί θά ἔβαζαν τά χρήματα στήν τσέπη τους, ὅπως ἔκαναν μέ κάποιες ἀπό τίς ἀνθρωπιστικές βοήθειες πού λάμβαναν καθημερινά ἀπό ὅλο τόν κόσμο. Ὁ Γιῶργος Ἀσλανίδης καταφέρνει νά μεταφέρει τήν πολυπόθητη βοήθεια σέ μία ἀλέα κοντά στήν πόλη. Ὅλη νύχτα ἐκεῖνος καί ἀρκετοί ντόπιοι φύλαγαν ἄγρυπνοι τό φορτίο. Διέδωσε τήν πληροφορία νά συγκεντρωθοῦν τό ἑπόμενο πρωί ἀπό νωρίς οἱ ἐξαθλιωμένοι ἀπό τόν σεισμό κάτοικοι. Τό πρωί εἶχε σχηματιστεῖ μία ἀτελείωτη σειρά ταλαιπωρημένων ἀνθρώπων, πού κοιτοῦσαν ἔκπληκτοι καί εὐγνώμονες, ἕναν Θεσσαλονικιό ἀπό τήν Ἑλλάδα νά μοιράζει ἐπί ὧρες μέ τά χέρια του κιλά ἀπό ἀλεύρι, λάδι, φάρμακα καί νά τούς λέει: «Πάρτε, ψυχοῦλες, πάρτε!» Τόν συνόδευσε στήν ἐπιστροφή ἡ εὐχή τοῦ Μητροπολίτη Κεντρώας Ἀμερικῆς Ἀθηναγόρα. Θά χυνόταν πολύ μελάνι, ἄν καταγράφαμε τήν συμπαράστασή του καί στήν πατρίδα του, σέ ἀναγκεμένους πού κοίμιζε, ὅταν ἦταν ἀνάγκη, στό σπίτι του, σέ ψυχοπαθεῖς πού βοηθοῦσε, σέ γέροντες τῶν ὁποίων κρατοῦσε τό χέρι στά νοσοκομεῖα.

409

Ἡ προεδρία Τά τελευταῖα χρόνια εἶχε παραιτηθεῖ ἀπό πρόεδρος τοῦ Συνδέσμου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» καί τήν προεδρία ἀνέλαβε ἐπάξια ὁ γιός του Δημήτρης Ἀσλανίδης. Ὁ ἴδιος ἀσχολήθηκε μέ τήν προσευχή καί τήν συμπαράσταση πρός ὅλους. Ἐπί προεδρίας τοῦ γιοῦ του, σύστησαν μαζί τήν «Κιβωτό Δημιουργίας», ἕνα κέντρο δημιουργικῆς ἀπασχόλησης παιδιῶν, τό μεγαλύτερο στήν δυτική Θεσσαλονίκη γιά παιδιά ἀπό 6 ἕως 12 ἐτῶν.

«Δέν εἶναι τίποτα νά πεθάνεις, εἶναι τρομακτικό νά μήν ζεῖς», ἔγραψε ὁ Βίκτωρ Οὐγκώ. Ὁ Γιῶργος Ἀσλανίδης ἔζησε σάν πολεμιστής ὅλη του τήν ζωή. Ἔφυγε ἀπό λευχαιμία. Γνώριζε τήν πορεία τῆς ἀσθένειάς του, ἔκανε πολλές χημειοθεραπεῖες καί μεταγγίσεις καί ἦταν συμφιλιωμένος μέ τό τέλος του.

Ἡ οἰκογένεια τοῦ Γεωργίου Ἀσλανίδη στόν γάμο τοῦ γιοῦ του Ἰωάννη στό Ἀγρίνιο (29 Ἰουνίου 2019) 410

Στήν κηδεία του στόν Ἅγιο Γεώργιο Εὐκαρπίας στήν Θεσσαλονίκη, τόν ἀποχαιρέτησαν ἡ σύζυγός του Ἀγγελική, τά ἕξι παιδιά του, ἐγγόνια, ἀδέλφια, φίλοι καί συνοδοιπόροι τοῦ Συνδέσμου. Πολλοί εἶπαν ἐπικήδειους συγκινημένοι.

«Καλό ταξίδι, καπτάν Γιώργο» Ὁ γιός του Δημήτρης, παρ̕ ὅλη τήν ψυχική του φόρτιση, ἔδωσε ἕναν Ἀναστάσιμο χαιρετισμό, πού χαρακτηρίζει μέ λίγα λόγια τόν εὐλογημένο ἱεραπόστολο τῶν μετόπισθεν. «Πατέρα μας λατρευτέ, ναυτικός στά νιάτα σου ἀγαποῦσες τά μεγάλα ταξίδια. Σήμερα φεύγεις γιά τό μεγάλο σου, τό τελευταῖο ταξίδι. Καλό ταξίδι, καπτάν Γιῶργο! Μεριμνοῦσες γιά ὅλους καί γιά ὅλα. Ξεκουράσου τώρα! Ἀναπαύσου! Περήφανα τά παιδιά σου, ἡ γλυκιά σου σύντροφος σέ ἀποχαιρετοῦμε! Πήγαινε νά συναντήσεις τόν παπα-Κοσμᾶ, τούς παπποῦδες καί τούς ἀγαπημένους μας! Καλή ἀντάμωση στήν γῆ τοῦ Παραδείσου, γλυκέ μας πατέρα! Ὑπῆρξες γιά ὅλους μας πρότυπο γενναίου, μεγαλόψυχου, φιλάνθρωπου, ὡραίου Ἀνθρώπου! Τιμοῦμε καί συνεχίζουμε τήν παρακαταθήκη σου! Τά παιδιά στίς Ἱεραποστολές ὅλης τῆς γῆς ὀρφανεύουν σήμερα καί αὐτά. Χάνουν τόν Ἄρχοντα Ὀρφανοτρόφο τους! Νά μᾶς προσέχεις ἀπό ψηλά! Θά ζεῖς γιά πάντα στίς καρδιές μας!». Σοφία Χατζή (Δημοσιεύθηκε στήν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια, φ. 316, 25.08.2021)

411

ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Περιφερειακή οδός, Ν. Ευκαρπία Θεσσαλονίκης Ἐκ μέρους τοῦ Προέδρου καί τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Νοσοκομείου Παπαγεωργίου, θά ἤθελα νά μεταφέρω τίς θερμές εὐχαριστίες γιά τήν πολυετῆ ἐθελοντική προσφορά τοῦ Γεωργίου Ἀσλανίδη τόσο στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Νοσοκομείου ὅσο καί γιά τήν ἐν γένει προσφορά του στούς ἀσθενεῖς. Συλλυπητήρια στήν οἰκογένειά του. Ἀντί στεφάνου, θά κατατεθοῦν χρήματα στόν ἐθελοντικό Σύλλογο τοῦ Νοσοκομείου «Ἀντηρίδα» γιά τίς ἀνάγκες τῶν ἀσθενῶν. Δέν μπορῶ ὅμως, ἀδελφέ μου Γιῶργο, τώρα πού σέ βλέπω μπροστά μου τόσο ζωντανό νά μήν σοῦ πῶ ὅ,τι νιώθω. Σέ εὐχαριστοῦμε. Γιατί μαζί μέ τόν εὐπρεπισμό τῶν τοιχογραφιῶν τοῦ Ναοῦ τοῦ Νοσοκομείου, πού ἐπί μῆνες καταπονήθηκες γιά νά τίς καθαρίσεις, ταυτόχρονα εὐπρέπιζες καί τίς ζωντανές εἰκόνες, πού κατέφευγαν στόν Ναό. Τούς ἀσθενεῖς, τούς συνοδούς, τούς πονεμένους τῶν στασιδιῶν, τούς ἀποκαμωμένους. Ἀλλά καί γιά τούς γιατρούς καί τούς νοσηλευτές ἤσουν δύναμη. Κανέναν δέν ἄφηνες μόνο καί ἀπαρηγόρητο. Μαζί μέ τήν Παναγιά καί τούς Ἁγίους, ἤσουν ἐκεῖ κοντά τους νά τούς ἀκούσεις, νά τρέξεις, νά προλάβεις, νά πιάσεις τό χέρι τους, σάν ἄγγελος νά τούς μηνύσεις ἐλπίδα καί ἀνάσταση. Ἔσμιξες τά δάκρυά σου μέ τά δάκρυά τους. Ψυχές ὁδήγησες στό πετραχήλι. Καί πολλοί ἀπό αὐτούς τώρα σέ ὑποδέχονται στόν Οὐρανό. Τό ἔργο σου στήν Ἐξωτερική Ἱεραποστολή ἔνδοξο καί τιμημένο, γνωστό καί δημοσιευμένο. Τό ἔργο τῆς διακονίας καί τῆς σωτηρίας ψυχῶν εἶναι μυστήριο καί μυστικά φυλάσσεται στήν σιωπή μόνο μέσα στά χέρια τοῦ Θεοῦ χωρίς διαφημίσεις. Ἀλλά καί τήν ἀσθένειά σου τήν διάβηκες σιωπηλά μέ μία κραυγή καί βεβαιότητα: «Ὁ Χριστός πολύ μ' ἀγαπάει», ἔτσι μᾶς ἔλεγες. Καί ἐμεῖς μέ περίσκεψη σ' ἀκούγαμε.

412

Ὁ Χριστός ὄντως σέ ἀγαπᾶ. Καί τώρα σέ ξεπροβοδοῦμε μέ τίς προσευχές μας, μέσα στό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, στήν γιορτή τῆς Παναγιᾶς, στήν Μεταμόρφωση πού φανερώνει Ἀνάσταση. Καί εἴμαστε βέβαιοι ὅτι εὔχεσαι καί σύ γιά τήν Ἀγγελική, τόν ἄγγελό σου, τά παιδιά σου, τά ἐγγόνια σου, τήν Ἐξωτερική Ἱεραποστολή, ἀλλά σέ παρακαλοῦμε μήν ξεχνᾶς καί τό Νοσοκομεῖο μας. Πονοῦμε γιά τήν ἀπουσία σου ἀπό τό Νοσοκομεῖο. Ἀδελφέ μας Γεώργιε, παρακάλεσε τόν Θεό καί τόν Ἅγιο Γεώργιο νά μᾶς στείλει συνεχιστές τῆς ἅγιας διακονίας σου. Χριστός Ἀνέστη! Γεωργία Δερετζή

Διευθύντρια τῆς Νευρολογικῆς Κλινικῆς τοῦ Γενικοῦ Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης "Παπαγεωργίου"

413

Β Ι Ο Γ ΡΑΦ Ι ΚΟ Σ Η Μ Ε Ι Ω Μ Α Ὁ Γεώργιος Ἀσλανίδης γεννήθηκε στήν Θεσσαλονίκη τό 1952. Ἔζησε καί μεγάλωσε στήν προσφυγομάνα Σταυρούπολη. Οἱ γονεῖς του, Δημήτριος καί Δέσποινα Ἀσλανίδου, ἦταν πρόσφυγες ἀπό τόν Εὔξεινο Πόντο. Τό 1983 παντρεύτηκε μέ τήν Ἀγγελική Δομουχτσίδου, μέ τήν ὁποία ἀπέκτησαν ἕξι παιδιά. Ὑπηρέτησε στό Πολεμικό Ναυτικό, ἐργάσθηκε ὡς Ἀνθυποπλοίαρχος στό Ἐμπορικό Ναυτικό καί ἀσχολήθηκε μέ τό ἐμπόριο. Στήν συνέχεια ἐργάσθηκε ὡς ἐπιμελητής εἰσπράκτορας στό Τ.Ε.Β.Ε., ἀπό ὅπου καί συνταξιοδοτήθηκε. Ἦταν ἀδερφός τοῦ μακαριστοῦ Ἱεραποστόλου τοῦ Κονγκό π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη. Τό 1990, μετά τήν κοίμηση τοῦ παπα-Κοσμᾶ, μέ μικρή ὁμάδα νέων καί κυριῶν, κυρίως ἀπό τήν Ἀνατολική Θεσσαλονίκη, ἵδρυσε τόν Ἱεραποστολικό Σύνδεσμο «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός», στόν ὁποῖο ἦταν πρόεδρος γιά 23 χρόνια. Στήν προσπάθεια αὐτή βρῆκε μεγάλη ἀνταπόκριση ἀπό τόν κόσμο, ἐπώνυμους καί ἀνώνυμους, πού ἀγάπησαν καί συνέδραμαν τό ἔργο τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου. Ὁ ἴδιος ἐπιμελοῦνταν καί τό τριμηνιαῖο περιοδικό «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 2021 τιτλοφορεῖται πλέον «Ἱεραπόστολος» πρός τιμήν τοῦ μακαριστοῦ Ἱεραποστόλου π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη, τοῦ πνευματικοῦ ἱδρυτῆ τοῦ Συνδέσμου. Ὁ Γεώργιος Ἀσλανίδης ὡς Πρόεδρος τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέ414

σμου ἀνέπτυξε μεγάλο κοινωνικό καί φιλανθρωπικό ἔργο στήν Ἑλλάδα καί τό ἐξωτερικό. Ὀργάνωσε καί κατηύθυνε δεκάδες ἀποστολές ἀνθρωπιστικῶν βοηθειῶν σέ Ἀφρική, Ἀσία, Λατινική Ἀμερική, Γεωργία, Βοσνία καί Ἀλβανία. Σέ συνεργασία μέ τήν Ὀλυμπιακή Ἀεροπορία, τά πρῶτα ὀκτώ χρόνια, ἐστάλησαν στό Κολουέζι ἀρκετοί τόνοι ἐκκλησιαστικῶν εἰδῶν, μεγάλες ποσότητες φαρμάκων καί βρεφικές κρέμες, εἴδη ἔνδυσης καί ὑπόδησης, σχολικά εἴδη, σπορικά, φυτοφάρμακα, ἐργαλεῖα κ.λπ. Σημαντικότερες ἦταν: α. Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1994 ἡγήθηκε ἀποστολῆς μέ C130 τῆς πολεμικῆς ἀεροπορίας, μεταφέροντας στό Κολουέζι τοῦ Ζαΐρ (σημερινό Κονγκό) τρόφιμα, φάρμακα, γεωργικά μηχανήματα καί ἐργαλεῖα στόν δοκιμαζόμενο ἀπό τόν ἐμφύλιο λαό τοῦ κράτους αὐτοῦ. β. Τόν Μάιο τοῦ 1997 μετά τήν κατάρρευση τῆς οἰκονομίας τῆς Ἀλβανίας μετέβη στήν πόλη τῶν Ἁγίων Σαράντα καί σέ δεκατέσσερα χωριά τῆς Βορείου Ἠπείρου, ὅπου διένειμε τριάντα ἕναν τόνους (31 t.) ἐλαιολάδου καί τροφίμων πρώτης ἀνάγκης. γ. Τόν Ἰανουάριο τοῦ 2004, μετά ἀπό ἔκκληση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κεντρώας Ἀμερικῆς & Νήσων Καραϊβικῆς, ἀγοράστηκε καί ἀπεστάλη ὁ ἐξοπλισμός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου στήν πόλη Ἀβάνα τῆς Κούβας καί καλύφθηκε ἡ ὅλη δαπάνη τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί τῶν σχετικῶν ἐκδηλώσεων.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΑΣΛΑΝΙΔΗ δ. Τόν Φεβρουάριο τοῦ 2006 ἀγοράστηκε καί ἀπεστάλη ὁ ἐξοπλισμός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας τῆς πόλης τοῦ Μεξικοῦ καί καλύφθηκε ἡ ὅλη δαπάνη τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. ε. Τόν Φεβρουάριο τοῦ 2007 ἀπεστάλη στόν δοκιμαζόμενο λαό τῆς Μαδαγασκάρης ἀνθρωπιστική βοήθεια δωδεκάμισι τόνων (12,5 t.), ἡ ὁποία περιλάμβανε παιδικές τροφές, τρόφιμα πρώτης ἀνάγκης, καθώς καί ἐκκλησιαστικά εἴδη γιά τόν ἐξοπλισμό Ἱερῶν Ναῶν. στ. Τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2008, γιά τήν δημιουργία γεωργοκτηνοτροφικής μονάδας καί τήν ὑλοποίηση ἑνός μακρόπνοου σχεδίου ἀγροτοκαλλιεργειῶν, ἐστάλησαν στό Βόρειο Καμερούν ἕνα τρακτέρ μέ τά παρελκόμενα γεωργικά μηχανήματα. ζ. Τόν Μάρτιο τοῦ 2010, ἀνταποκρινόμενος σέ ἔκκληση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κεντρώας Ἀμερικῆς, μετέβη στό Πόρτ-οΠρένς τῆς Ἀϊτῆς, ὅπου διένειμε ἑκατόν σαράντα ἕξι τόνους (146 t.) ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας στόν πληγέντα ἀπό τόν φονικό σεισμό πληθυσμό τῆς πόλεως. Παράλληλα μέ τό ἔργο τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς δραστηριοποιήθηκε σέ δομές στήριξης ἐνδεῶν, ἀπόρων καί ἀναξιοπαθούντων οἰκογενειῶν τῶν δυτικῶν συνοικιῶν τῆς Θεσσαλονίκης καί ὄχι μόνο. Ἀπό τό 2013 ἐπιδόθηκε στήν διακονία τοῦ Παρεκκλησίου τοῦ Νοσοκομείου Παπαγεωργίου καί στήν πνευματική στήριξη καί παρηγοριά τῶν ἀσθενῶν. Τό 2004 τιμήθηκε ἀπό τό Οἰκου-

μενικό Πατριαρχεῖο μέ τό ὀφφίκιο τοῦ Ἄρχοντος Ὀρφανοτρόφου καί τό ἴδιο ἔτος ἀναγορεύτηκε εὐεργέτης τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Μεξικοῦ Κεντρώας Ἀμερικῆς. Τό 2006 ἔλαβε ἀπό τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς τό ὀφφίκιο τοῦ Μεγάλου Ἄρχοντος τῶν Ἐκκλησιῶν καί τό ἑπόμενο ἔτος 2007 τιμήθηκε ὡς εὐεργέτης τῆς Ὀρθόδοξης Αὐτόνομης Ἐκκλησίας τῆς Ἐσθονίας. Τόν Μάιο τοῦ 2014 συμμετεῖχε ὡς ὑποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στό ψηφοδέλτιο τῆς παρατάξεως “Εὖ Πόλις” καί στίς ἐκλογές πού πραγματοποιήθηκαν ἐξελέγη πρῶτος σύμβουλος τοῦ Δημοτικοῦ Διαμερίσματος Σταυρούπολης, ἀναλαμβάνοντας τήν Ἀντιδημαρχία Οἰκονομικῶν τοῦ Δήμου Παύλου Μελᾶ, στήν ὁποία ὑπηρέτησε γιά ἐνάμιση χρόνο. Συμμετεῖχε ὡς μέλος στά Διοικητικά Συμβούλια διαφόρων Σωματείων τῆς Θεσσαλονίκης καί πρωτοστάτησε στήν ἵδρυση τοῦ Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων τοῦ 2ου Γυμνασίου Εὐκαρπίας. Μέ τό παράδειγμά του δίδαξε ποιό εἶναι τό χρέος μας στόν συνάνθρωπο καί στήν κοινωνία. Ποιό εἶναι τό ἀληθινό δόσιμο δίχως κρατούμενα, ἔτσι ὅπως τό ὁραματίστηκε ὁ μάρτυρας Ἱεραπόστολος π. Κοσμᾶς Γρηγοριάτης. Στίς 6 Αὐγούστου 2021, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ἔχοντας δώσει ὀλιγόμηνη μάχη μέ τήν ἐπάρατη νόσο, παρέδωσε τό πνεῦμα του στόν Κύριο πού τόσο ἀγάπησε.

415

Σέ μᾶς ἀπομέ νει χρέος ἱερό νά συνεχίσουμ στούς ἐγγύς κ ε ἀκατάπαυστ αί τούς μακρά α τήν Ἱεραπο ν ἀδελφούς μ στολή ας στόν δρόμο πού χάραξες.

416