Ιεραπόστολος ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» ΤΕΥΧΟΣ 130 • Γ΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2022
στήν Ἱερά Ἐπισκοπή Κισανγκάνι
μέλλον τῆς Ἱεραποστολῆς
στήν Νότια Μαδαγασκάρη
Ἡ σπουδαιότητα τῆς ὀρθόδοξης κατήχησης
στούς Κινέζους
Τό κατηχητικό ἔργο στήν Νοτιοανατολική Ἀσία
Μία σταγόνα νεροῦ, μία σταγόνα ἀγάπης…
Πνευματικά ἀπανθίσματα - Πυξίδα σέ χαλεπούς καιρούς
82 ierapostolos.gr iersyn@iersyn.gr Ιεραπόστολος 1. ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 235/296004-49 ΙΒΑΝ: GR9401102350000023529600449 SWIFT (BIC): ETHNGRAA 2. ALPHA BANK 479-002101-029168 ΙΒΑΝ: GR3401404790479002101029168 3. ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5231-013724-415 ΙΒΑΝ: GR5001722310005231013724415 ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ἔτος ΛΓ΄ - Ἀρ. τεύχ. 130 Ἰούλιος - Σεπτέμβριος 2022 Διεύθυνση: Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» Ὁδός Λαγκαδᾶ 190, Τ.Κ. 564 36 Σταυρούπολη Θεσσαλονίκη - Greece Ἀναγνωρισμένο Σωματεῖο Ἀπόφ. Πρωτοδ. Θεσ/νίκης, Ἀρ. 684/1990, Κωδικός 2406 Ἱδρυτής: † Γεώργιος Δ. Ἀσλανίδης Ἐκδότης: Τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου Ἀσλανίδης Δημήτριος Πρόεδρος Κατσαρός Κωνσταντῖνος Ἀντιπρόεδρος Δημούδης Ἀριστείδης Γεν. Γραμματέας Κωνσταντινίδης Δημήτριος Ταμίας Μπαρέκας Βασίλειος Α΄ Μέλος Ἰωαννίδης Κλεόβουλος B΄ Μέλος Ἀσλανίδης Εὐθύμιος Γ΄ Μέλος Ὧρες Γραφείου: 8.30 π.μ. - 18.00 μ.μ. Τηλέφωνα ἐπικοινωνίας: 2310 606920, 602602 FAX 2310 606920 Τό περιοδικό ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΩΡΕΑΝ Στοιχειοθεσία, ἐνθέσεις, ἀποχρωματισμοί, ἐκτύπωση, βιβλιοδεσία: I & C Ἀνώνυμη Φαρμακευτική & Ἐκτυπωτική Ἑταιρεία CHROMOTYP • Τηλ. 2310 951620 Κόστος τεύχους: 1,50 εὐρώ Μπορεῖτε νά καταθέτετε τήν βοήθειά σας σέ ἕναν ἀπό τούς τρεῖς τραπεζικούς λογαριασμούς. Ιεραπόστολος Περιεχόμενα 83 85 89 94 100 105 108 111 115 118 Δικαίων ψυχαί ἐν χειρί Θεοῦ… Αἰχμάλωτος τοῦ ἀδελφοῦ (Μνήμη Γεωργίου Ἀσλανίδη) Ὁ εὐαγγελισμός τῶν Ἀφρικανῶν ἀδελφῶν μας Τό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας στό χωριό Κιπάμπα Πεντηκοστή
Τό
Ἕνας χρόνος συμπληρώθηκε ἀπό τήν εἰς Κύριον ἐκδημία τοῦ ἰδρυτοῦ καί ἐπιτίμου Προέδρου τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέ σμου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» Γεωργίου Ἀσλανίδη. Χαρισματικός, ἀεικίνητος, δημιουργικός, φιλόπονος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου καθώς ἦταν «τελειωθείς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μα κρούς» (Σοφ. Σολ. 4,13). Πράγματι ἡ τριακονταετής δράση τοῦ μα καριστοῦ Γεωργίου Ἀσλανίδη μαρτυρεῖ τοῦ λόγου τό ἀληθές καί τό συντελεσθέν ἔργο εἶναι ἀξιοζήλευτο. Ἐμφορούμενος ἀπό θεῖο ζῆλο καί ἀνόθευτη ἀγάπη γιά τούς ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου εἰς ἄκρα γῆς διεσπαρμένους ἐλαχίστους ἀδελφούς μας ἀφύπνισε καί παρακίνησε χιλιάδες εὐγενικές ψυχές, καθιστώντας τες «αἱμοδότες» τοῦ ἱεραποστολικοῦ Ἀμπελώνα. Ἱεροί ναοί ἀνεγέρθηκαν, σχολεῖα, κλινικές καί ἰατρεῖα ἀνοικοδομήθηκαν, Δικαίων ψυχαί ἐν χειρί Θεοῦ… «Εὖ,δοῦλεἀγαθέκαίπιστέ,εἴσελθεεἰςτήνχαράντοῦκυρίουσου» (Ματθ. 25,23).
Ἀνυστε ρόβουλος
καί τῶν ἀναγκεμένων στήριξε
μέ κάθε τρόπο τίς Ὀρθόδοξες Ἱεραποστολές τῆς οἰκουμένης. Ἡ ζωή του ὅλη ὑπῆρξε ἕνας διαρκῆς ἀγώνας γεμάτος ἀγωνία γιά τούς ἐνδεεῖς καί λησμονημένους, ἕνας πραγμα τικός μαραθώνιος ἀγάπης. Ἀνθρωπίνως, θλιβόμαστε καί πονοῦμε γιά τόν ἀποχωρισμό, πνευ ματικῶς δέ εὐφραινόμαστε, γιατί ἔχουμε ἀκοίμητο πρεσβευτή καί με σίτη στήν θριαμβεύουσα Ἐκκλησία νά συναγάλλεται μέ τήν ἁγιασμέ νη ψυχή τοῦ κατά σάρκα ἀδελφοῦ του καί μάρτυρα τῆς Ἀφρικανικῆς
Κοσμᾶ Γρηγοριάτη. Χαιρόμεθα, διότι πιστεύουμε
εὐαγῆ ἱδρύματα λειτούργησαν, πηγάδια καί γεωτρήσεις ἀνοίχτηκαν. Χιλιάδες παιδιά καί ὀρφανά κατηχήθηκαν, βαπτίστηκαν, ξεδίψασαν, βρῆκαν τροφή καί στέγη, γιατρεύτηκαν, μορφώθηκαν σέ κάθε γωνιά τῆς Ἀφρικῆς, τῆς Νοτιοανατολικῆς Ἀσίας καί τῆς Λατινικῆς Ἀμερι κῆς. Ἔργα ἀγάπης καί εὐποιίας πρός δόξαν Θεοῦ καί γιά τήν διάδο ση τοῦ Εὐαγγελίου Του «πάσῃ τῇ κτίσει». Ἡ εἰλικρινής καί ἁγνή χριστιανική πίστη του τόν ὁδήγησε στό μεγάλο φιλανθρωπικό ἔργο. Διακρίθηκε καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς ἐπίγειας βιοτῆς του γιά τήν ἀξιοπρέπεια, τό ἀπαράμιλλο ἦθος, τήν ἀνιδιοτέλεια καί τήν ἀφοσίωση στόν πάσχοντα συνάνθρωπο. Θυσιάζοντας τήν προσωπική ἀνάπαυση καί τήν οἰκογενειακή γα λήνη, ἀναλώθηκε ἐξ ὁλοκλήρου στήν διάδοση τοῦ ἔργου τῆς Ἐξω τερικῆς Ἱεραποστολῆς στήν Ἑλλάδα καί στήν Ὁμογένεια.
διάκονος τῶν ὀρφανῶν, τῶν πασχόντων
γιά δεκαετίες
γῆς μακαριστοῦ Ἱεραποστόλου π.
ἀκράδαντα πώς γιά τῶν δικαίων τίς ψυχές ἰσχύει τό ἀποστολικό: «Ἐμοί γάρ τό ζῆν Χριστός καί τό ἀποθανεῖν κέρδος» (Φιλ. 1,21). Καλή ἀντάμωση στήν αἰωνιότητα, πολυαγαπημένε πατέρα μας καί Πρόεδρέ μας! Ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» Δημήτριος Ἀσλανίδης
85 Ἕνα χρόνο μετά τήν κοίμησή του, εἶναι ἄξιο σκέψης, πῶς ἕνας ἄνθρωπος γεμάτος ἀγάπη καί ὅραμα γι’ αὐτή τήν ζωή ἐπέδειξε τόση ἀνθεκτικότητα στό ἀναπάντεχο τελείωμά της. Μέ αὐτούς τούς συλλογισμούς μεταφέρθηκε ἡ μνήμη μου σέ μία παλιά καί ζεστή ἀνάμνηση ἀπό τό πατρικό σπίτι του στήν Θεσσαλονίκη, ἀκριβῶς ἕνα χρόνο μετά τό θανατηφόρο ἀτύχημα τοῦ ἀδελφοῦ του, τοῦ παπα-Κοσμᾶ Γρηγοριάτη, στό Κολουέζι τοῦ Κονγκό. Στόν τόπο ἀτυχήματος τοῦ μακαριστοῦ Ἱεραποστόλου π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη Λένε πώς ἡ ἀσθένεια τοῦ καρκίνου σέ μεταμορφώνει σέ μάρ τυρα. Ὑπάρχουν σπάνιες ἱστορίες ἀνθρώπων πού δέν τήν φο βήθηκαν. Πού τήν πολέμησαν ὡς ὄφειλαν, ἀλλά πού ἤξεραν πώς ἐφόσον ἔχαναν τήν μάχη, θά περίμεναν καί θά εὐγνωμο νοῦσαν γιά τό τέλος. Ὁ Γιῶργος ὁ Ἀσλανίδης, ὁ Ἱεραπόστολος τῶν μετόπισθεν, ἦταν ἀπό αὐτούς. Αἰχμάλωτος τοῦ ἀδελφοῦ (Μνήμη Γεωργίου Ἀσλανίδη)
Στό πάντα ἀνοιχτό καί φιλό
ξενο σπίτι, πού ἔμενε πλέον ἡ μη
τέρα του, ἡ ἀρχόντισσα κυρα-Δέ
σποινα, ἐκείνη τήν Κυριακή τοῦ
1990 ἦταν καλεσμένοι φίλοι ἀπ’
ὅλη τήν Ἑλλάδα. Ἡ Εὐτέρ
πη Ἠλία ἀπό τόν Πειραιά,
ἡ Θεανώ Μουσδελεκίδου
ἀπό τήν Ἔδεσσα, ἡ Ἀγγε
λική Χατζηχρήστου ἀπό
τίς Σέρρες, ἡ μοναχή Ξένη
πού ἦταν νοσηλεύτρια καί
γιά πολλά χρόνια βοηθός
τοῦ μακαριστοῦ π. Κοσμᾶ
μέ τό σχολεῖο, τήν φάρμα, τά δύο οἰκοτροφεῖα καί τό
86
στό ἱεραποστολικό κλι μάκιο τοῦ Κολουέζι, φίλοι Θεσσαλονικεῖς καί ἡ γράφουσα. Οἱ φιλοξενούμενοι ἑτοιμάζονταν νά μεταβοῦν σέ λίγο καιρό στό Ζαΐρ, ὅπως λε γόταν ἐκείνη τήν ἐποχή ἡ σημερι νή Λαϊκή Δημοκρατία τοῦ Κον γκό. Θά βοηθοῦσαν στό ἔργο τῆς Ἱεραποστολῆς
μοναστηράκι τοῦ Ἁγίου Νεκταρί ου. Ὅλα τά κοπιώδη διαδικαστικά γιά τό ταξίδι θά περνοῦσαν ἀπό τά χέρια τοῦ Γιώργου. Στήν κουζίνα ἡ ἀδελφή Ξένη τηγάνιζε πατάτες γιά τό μεσημε ριανό καί οἱ γυναῖκες βοηθούσαμε. Στό πατρικό τοῦ Γιώργου Ἀσλανίδη μία Κυριακή τοῦ 1990 μέ τόν Γιῶργο στήν κορυφή τοῦ τραπεζιοῦ
Διασχίζοντας τά δωμάτια καί κρυ
φά ἀπό τήν μητέρα του, μᾶς πλησίασαν ὁ Γιῶργος Ἀσλανίδης μέ τήν γυναίκα του, τήν Ἀγγελική, καί κάτω ἀπό τόν καλυπτικό θόρυβο τῆς φασαρίας τοῦ μαγειρέματος, μᾶς ἀποκάλυπτε χαμηλόφωνα τήν ἔγνοια του γιά τόν πόνο τοῦ
πένθους τῆς μάνας τους καί πόσο
αὐτό θά ἐπηρέαζε τήν ἤδη ἐπιβαρυμένη ὑγεία της. Τόν ἐντυπωσίαζε ἡ στάση της στήν κοίμηση τοῦ
ἀγαπημένου της παπα-Κοσμᾶ καί
τό ὅτι δέχτηκε ἁπλόχερα νά ταφεῖ
τό παιδί της στό Κολουέζι κοντά
στούς ἀνθρώπους γιά τούς ὁποί ους θυσιάστηκε καί ἀπαιτοῦσαν τόν τάφο του κοντά τους. Ἐν τῷ μεταξύ ἡ ἴδια ὑπέφερε ἀγόγγυστα ἀπό ἕνα χρόνιο πρόβλημα στά νεφρά, τό ὁποῖο θά γινόταν χρόνια μετά ἡ αἰτία νά φύγει ἀπό τήν ζωή. Στό μεσημεριανό τραπέζι ὑψώ θηκαν τά ποτήρια εἰς ὑγείαν τῶν ζωντανῶν καί ὁ Γιῶργος εὐχήθη
κε «καλό Παράδεισο» γιά τόν πα πα-Κοσμᾶ. Ἡ μάνα δέν δάκρυσε, δέν σκοτείνιασε. Μέ φωτεινή ὄψη,
τῆς Μο νῆς Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τήν εἶχε καλέσει, τῆς εἶχε μιλήσει γιά τόν παπα-Κοσμᾶ κι ἀπό τότε ἐκείνη δέν ἔκλαψε καί δέν πένθησε ξανά. «Αὐτή ἦταν ἡ μάνα μου», ἔλεγε μέ θριαμβευτική
87
μή θέλοντας νά δυσαρεστήσει κανέναν τήν ὥρα τοῦ φαγητοῦ, ἔπιασε νά ἀφηγεῖται τίς φορές πού ὁ ξενιτεμένος της ἐρχόταν νά τήν δεῖ, ὅταν ἐπέστρεφε στήν Ἑλλάδα. Στά μάτια της διαπιστώ ναμε μηδενική λύπη καί μαζί μέ τήν ἀνάμνηση ζωγραφιζόταν στό βλέμμα ἕνα ἁπλό καί ὑγιές καμάρι γιά τόν δρόμο πού πῆρε τό παι δί της κι ἄς τῆς στέρησε ἡ θυσία του τήν φυσική παρουσία του. Μᾶς ὀνόμαζε ὅλους οἰκογένειά της καί τό ἐννοοῦσε. Ὅσοι πή γαιναν στό Κολουέζι ἦταν ἀδέλ φια τοῦ παιδιοῦ της. Στίς γιορτές θά ἔπαιρνε πάντα τηλέφωνο τούς συγγενεῖς τῶν Ἱεραποστόλων γιά εὐχές. Ἦταν εὐχαριστημένη καί παρατηροῦσε ἱκανοποιημένη ἀπό κοντά τίς προσπάθειες τοῦ Γιώργου, γιά νά συνεχιστεῖ τό ἔργο τῆς Ὀρθοδοξίας πού ξεκίνησε ὁ πρω τότοκός της. Μετά τήν δική της κοίμηση, ὁ Γιῶργος Ἀσλανίδης μᾶς διηγήθη κε πώς ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Καψάνης, ἡγούμενος
συγκίνηση μέ τήν χαρακτηριστι κή ἐλαφριά βραχνάδα στήν φωνή του. Οἱ ρίζες του ἦταν γερές: Οἱ εἰκόνες τοῦ συγχωρεμένου πατέρα του, Δημήτρη, σέ προχωρημέ νη ἡλικία νά φυτεύει καί νά καλ λιεργεῖ στήν φάρμα τοῦ ἱεραπο στολικοῦ κλιμακίου στά βάθη τῆς Ἀφρικῆς, ἀποτελοῦσαν θεμέλιο λίθο γιά τήν προσωπική του ματιά ἀπέναντι στήν ζωή καί στόν θάνατο. Ἦταν ἀπό καλή γενιά. Μέ τόν παπα-Κοσμᾶ ἐπισκέ φθηκαν οἱ δύο τους τόν Ἅγιο
Πορφύριο στό Μοναστήρι του
στόν Ὠρωπό. Πλῆθος κόσμου ὡς συνήθως περίμενε καί πρίν
ἀπό ἐκείνους εἶχε σειρά ἕνας
Δεσπότης. Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ζήτησε νά περάσει πρῶτος ὁ παπα-Κοσμᾶς. Τό θυμόταν δακρυσμένος. Ἦταν λίγο πρίν τό
τελευταῖο ταξίδι τοῦ ἀδελφοῦ
του στό
Ὁ Γιῶργος
νῶν ναῶν στίς ζοῦγκλες καί τίς σαβάνες τοῦ κόσμου, ἀκόμη καί στούς ἄγνωστους κουρελῆδες τῆς Ἀφρικῆς,
88
Κονγκό. Ἀναθρεμμένος δίπλα σέ μεγάλα ἀναστήματα, ἔζησε τήν ζωή του καί τά τέλη της μέ τήν συντροφιά μοναχῶν καί πνευματικῶν ἀπ’ ὅλη τήν γῆ, ἀλλά καί μέ τήν δική του εὐθύνη νά ἀποδεχτεῖ τίς ὑψηλές ἀρετές τοῦ θάρρους καί τῆς προσφορᾶς. Λέμε ὅτι ὁ χριστιανός εἶναι αἰχμάλωτος τοῦ ἀδελφοῦ.
ἦταν αἰχμάλωτος στούς κοντινούς του καί στούς μα κρινούς, στήν οἰκογένειά του, ἀλλά καί στούς ἐνορίτες μακρι-
γιά τούς ὁποίους ἔνιωθε ὑπεύθυνος νά στείλει τά χρειαζούμενα. Καί κάθε φορά πού δέν τοῦ ἔφταναν πιά τά χρήμα τα τοῦ Συνδέσμου, κάτι θά ἔβρισκε γιά νά δώσει. Καί ὅπως ἔλεγε ἀκούραστος: «Ἔστω μία καραμέ λα, βρέ παιδί». Ὁ Γιῶργος Ἀσλανίδης μένει στήν μνήμη μας, πού εἶναι μικρῆς διάρκειας. Εὐχόμαστε νά μείνει στήν μνήμη τοῦ Θεοῦ στήν Αἰωνιότητα. Σοφία Χατζή
89 Μέ τήν ἐπιστολή μας αὐτή ἐπιθυμοῦμε νά σᾶς καταστήσου με κοινωνούς τῶν δραστηριοτήτων καί τῶν ἀναγκῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κανάνγκας καί νά ζητήσουμε ὡς ἐπαῖτες τήν στή ριξη καί τήν βοήθειά σας μέ ἀπώτερο σκοπό τήν ἐξάπλωση τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…» (Ματθ. 28,19). Ὁ εὐαγγελισμός τῶν Ἀφρικανῶν ἀδελφῶν μας
τῆς
διαποίμανση
σή μου
Πάπα καί
δρείας
με σταθερή πηγή ἐσόδων γιά νά στηρίξουμε τόσο τούς ἱερεῖς μας ὅσο καί τό ποίμνιο, πού μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ αὐξάνεται ἡμέ ρα μέ τήν ἡμέρα. Πολλοί ἀπό τούς ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως, πού χειροτονήθηκαν τά τελευταῖα χρόνια, διαμένουν μέ τίς οἰκογένειές τους σέ πρόχειρες καί φτωχικές καλύ βες καί τελοῦν τίς ἱερές ἀκολου θίες σέ
λόγῳ ἔλλειψης ναῶν. Ὅταν βρέχει καί ἔχει δυ
εἶναι πολύ δύ
90 Ἡ Ἱερά Μητρόπολη Κανάν γκας,
ὁποίας ἀνέλαβα τήν
μέ τήν ἐνθρόνι
ἀπό τόν Μακαριώτατο
Πατριάρχη Ἀλεξαν
κ.κ. Θεόδωρο Β΄ τόν πε ρασμένο Μάρτιο, ἐπιτελεῖ ἐδῶ καί πολλά χρόνια ἕνα σπουδαῖο ἱεραποστολικό ἔργο καί ἀναγνωρισμένα ἀποτελεῖ τό κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Ἀφρική. Οἱ ἀνάγκες, ὡστόσο, εἶναι πολλές, καθώς δέν διαθέτου
ὑπόστεγα
νατούς ἀνέμους,
σκολο νά λειτουργήσουν καί γιά τόν λόγο αὐτό κάνουμε ἔκκληση στήν ἀγάπη σας νά μᾶς στηρίξετε, γιά νά μπορέσουμε νά ἀνεγεί ρουμε ἀξιοπρεπεῖς ναούς καί σέ κάθε Ἐνορία ἕνα σπίτι γιά τόν ἐφημέριο. Ποιμαντική ἐπίσκεψη τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Χαρίτωνος στήν ἐπαρχία
Ὅπως σίγουρα γνωρίζετε, τό
πόσιμο νερό στά μέρη μας ἀπο
τελεῖ ἕνα καθημερινό πρόβλημα
γιά τούς κατοίκους τῶν πόλεων
ἀλλά κυρίως γιά τούς ἀνθρώπους
πού ζοῦν στά χωριά, πού ἀναγκά
ζονται νά διασχίζουν πολλά χι
λιόμετρα γιά τήν ἐξασφάλιση κα
θαροῦ, πόσιμου νεροῦ. Στίς περι οχές ὅπου λειτουργοῦν Ἐνορίες, ἕνα πηγάδι δίπλα στήν ἐκκλησία
ἀποτελεῖ πραγματικά «ζωοδόχο πηγή» γιά τούς πιστούς καί τούς περιοίκους.
Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ἔχει κερδίσει τήν ἀγάπη, τήν ἐμπι στοσύνη καί τόν θαυμασμό τῶν συμπολιτῶν μας μέ τό κοινωνικό της ἔργο. Ἔχουμε τά σχολεῖα μας πού θεωροῦνται ἀπό τά καλύτε ρα καί μάλιστα ὅλος ὁ κόσμος ἐπιθυμεῖ νά στείλει τά παιδιά του σέ αὐτά, ἀλλά ἀδυνατοῦμε νά τά δεχτοῦμε λόγῳ ἔλλειψης χώρων. Πρίν λίγες ἡμέρες ἐπισκεφθήκαμε τόν νέο κυβερνήτη τῆς ἐπαρχίας, ὁ ὁποῖος μᾶς ζήτησε νά τελέσουμε ἁγιασμό στό γρα
91
Οἱ ἐνορίτες καί οἱ ἱερεῖς φροντίζουν γιά τήν κατασκευή πρόχειρων ἱερῶν ναῶν.
μου. Δέν
ξέρετε πῶς νιώθω πραγματικά… Γιά
τόν λόγο αὐτό ζήτησα ἀπό σᾶς νά
μᾶς εὐλογήσετε στήν ἀρχή τῆς θη
τείας μου. Τά σχολεῖα σας εἶναι με γάλη εὐλογία γιά τόν τόπο μας».
Ἐντυπωσιασμένος ἀπό τά λόγια αὐτά, τοῦ ἀπάντησα: «Κύριε πρό εδρε, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τήν δική σας στήριξη, θέλουμε νά χτίσουμε κι ἄλλα σχολεῖα, σέ κάθε Ἐνορία, γιά νά παραδώσουμε στήν νέα γενιά ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχουμε καί πρωτίστως τήν
92 φεῖο του πρίν ἀναλάβει τά καθήκοντά του. Μετά τήν ἀκολουθία μᾶς μιλοῦσε ἐπί ὧρες γιά τά σχολεῖα μας, λέγοντας χαρακτηριστικά μεταξύ ἄλλων τά ἑξῆς: «Σεβασμιώτατε, σᾶς παρακαλῶ πολύ νά διατηρήσετε τό ὑψηλό ἐπίπεδο τῆς παιδείας σας. Εἶναι τιμή καί εὐλογία γιά μένα νά ἔχω Ὀρθόδοξη σύζυγο, πού πέρασε ἀπό τά σχολεῖα σας, καί νά ζῶ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στό σπίτι
Ὀρθοδοξία μας». Στίς μέρες μας τό σύστημα ὑγείας τῆς χώρας διέρχεται μία δύσκολη φάση. Τά νοσοκομεῖα καί τά κέντρα ὑγείας ὑπολειτουργοῦν. Ὁ κόσμος ὑποφέρει καί ἐμεῖς ἀδυνατοῦμε νά συνδράμουμε. Κάποτε ἡ ἱεραποστο λή μας διέθετε ἕνα Κέντρο Ὑγείας, πού δυστυχῶς ἔκλεισε ἐδῶ καί πολλά χρόνια. Ἦταν μία ἀνάσα ζωῆς στήν περιοχή, διότι ἐξυπηρετοῦσε ὅλο τόν κόσμο. Σήμερα ἀναγκαζό μαστε νά τούς μεταφέρουμε ἀλλοῦ καί τά ἔξοδα γιά τήν Μητρόπολή μας εἶναι πολλά. Οἱ ἱερές ἀκολουθίες τελοῦνται σέ καλύβες ἀπό καλάμια, ἄχυρα καί μουσαμάδες.
93 Σᾶς παρακαλοῦμε θερμά νά μᾶς βοηθήσετε καί νά μᾶς στη ρίξετε οἰκονομικά, ὥστε νά ἀπο κτήσουμε μία σύγχρονη Μονά δα Ὑγείας. Μέ τόση ἀγάπη καί ἐμπιστοσύνη πού μᾶς ἔχει ὁ κόσμος, τό ἵδρυμα αὐτό θά ἐξυπηρετεῖ πολυποίκιλα τόν κόσμο καί θά ἀποτελέσει μία πηγή ἐσόδων γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη. Ἀγαπητοί μας ἀδελφοί, σᾶς παρουσιάσαμε συνοπτικά τά προβλήματα πού ἀντιμετωπί ζουμε καί τίς ἀνάγκες τοῦ ἱεραποστολικοῦ μας ἔργου ἐδῶ στό κέντρο τῆς Ἀφρικανικῆς ἠπεί ρου. Εὐελπιστοῦμε στήν δική σας ἀγάπη καί στήριξη, ὥστε νά προ αχθεῖ ὁ εὐαγγελισμός τῶν Ἀφρι κανῶν ἀδελφῶν μας. Εὐχόμαστε ὁ Κύριος καί Θεός μας νά εὐλογεῖ τά ἔργα σας. Εὔ χεσθε καί προσεύχεσθε καί γιά τήν ταπεινότητά μου, ὥστε ὁ Πανάγαθος διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας καί ὅλων τῶν Ἁγίων μας νά μοῦ χαρίζει δύναμη καί ὑπομονή στά νέα καθήκοντα πού ἀνέλαβα μέ τίς εὐλογίες τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου μας. † Ὁ Κανάνγκας Χαρίτων Ἡ εὐλάβεια τῶν πιστῶν εἶναι ἰδιαίτερα χαρακτηριστική. Κατήχηση σέ πρόχειρο ναό ἀπό μουσαμάδες καί κλαδιά δέντρων
94 Σέ ἕνα ἀπομακρυσμένο χωριό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κα τάνγκας, στό χωριό Κιπάμπα, 600 χλμ. μακριά ἀπό τό Κολουέζι, ζοῦνε κάποιες ἄγνωστες ὑπάρξεις, μακριά ἀπό τά φῶτα τῆς δημοσιότητας. Δέν τούς γνωρίζει κανένας, παρά μόνο ὁ Θεός. Χωρίς κοσμι κούς τίτλους, ὑψηλές θέσεις καί ἀξιώματα μέσα στήν κοινωνία. Χωρίς νά προσδοκοῦν ἕνα καλύτερο μέλλον. Ζοῦνε ἁπλά καί μόνο γιά νά ἐπιβιώσουν, τρώγοντας μία φορά τήν ἡμέρα ἕνα πιάτο φαγητό. Γιά νά μποροῦν νά δώσουν στά παιδιά τους «μπουκάρι», γιά νά κρατηθοῦν στήν ζωή. Τό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας στό χωριό Κιπάμπα Ὁμαδικές βαπτίσεις στήν λίμνη Kisale Ἐκεῖ, λοιπόν, ὁ Θεός ἔρρι ξε ἄγκυρα ἐλπίδας. Ἐκεῖ, στήν Ἐνορία τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ὅπου ὁ καλός της ἐφημέριος, π. Ἀμφιλόχιος Nkulu, δίνει τήν δική του μάχη καί δέν παραδίδει τά ὅπλα τῆς πνευμα τικῆς ζωῆς. Ἀγωνίζεται μέσα σ’ ἕναν κόσμο, ὁ ὁποῖος «κεῖται ἐν τῷ πονηρῷ…» (Α΄ Ἰω. 5,19), καί δίνει τήν δική του μαρτυρία στόν Ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου, προσπαθώντας νά πετύχει τόν στόχο του. Τήν πνευματική, δηλαδή,
95 ἀναγέννηση καί ὀργάνωση τῆς ἐνορίας σέ διαφόρους τομεῖς, ὥστε ἡ μαρτυρία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας νά αὐξάνεται καί νά ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους «εἰς νομάς σωτη ρίους». Σέ αὐτή τήν Ἐνορία, παρ’ ὅλο πού οἱ συνθῆκες εἶναι δύ σκολες ἀπό πολλές πλευρές καί οἱ λατρευτικές ἀνάγκες τῶν πιστῶν τελοῦνται ἔξω στό ὕπαιθρο, ἡ ἀγάπη καί ὁ ζῆλος γιά τήν Ἐκκλησία εἶναι ἔκδη λα καί αὐτό φαίνεται ἀπό τό γεγονός ὅτι τό πλήρωμα τῆς Ἐνορίας ἀκολουθεῖ μέ ἐμπι στοσύνη τόν καλό του ἐφημέ ριο σέ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις. Ἕνα γεγονός, τό ὁποῖο σημάδεψε τήν Ἐνορία τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἦταν καί οἱ ὁμαδικές βαπτίσεις πού τελέστηκαν τό Σάββατο 11 Ἰουνίου 2022. Ἕνα πνευματικό πανηγύρι μέ ἀποδέκτες τούς ὑποψηφίους πρός τό βάπτισμα. Διακό σιοι πενήντα πέντε ἄνθρωποι ὅλων τῶν ἡλικιῶν, φτωχοί, ρακένδυτοι, μητέρες μέ παι διά στήν ἀγκαλιά τους, δια νύοντας τόν δρόμο πρός τήν λίμνη, ὅπου θά γίνονταν οἱ βαπτίσεις, ἔψελναν καί ἔλε γαν ὕμνους καί ὠδές πνευμα τικές, δοξολογώντας τόν Πα-
νάγαθο Θεό γι’ αὐτή τήν μεγάλη
δωρεά πού τούς χάρισε, ὥστε κι
αὐτοί νά μπορέσουν νά γευθοῦν
τούς καρπούς τῆς Ὀρθόδοξης
πνευματικῆς ζωῆς καί νά γίνουν
μέτοχοι τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Ὅταν ἔφθασαν στήν λίμνη, μέ
πρόσωπα χαμογελαστά, λαμπε
ρά, περίμεναν ὁ ἕνας πίσω
ἀπό τόν ἄλλον, χωρίς νά γογγύζουν. Περίμεναν νά ἔρθει
ἡ ὥρα πού θά ἄκουγαν τήν φωνή τοῦ Ἱερέα, ὁ ὁποῖος θά τούς καλοῦσε νά μποῦν μέσα στό νερό «βαπτίζων αὐτούς εἰς
τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου
96
Πνεύματος» (Ματθ. 28, 19). Ἡ ὥρα αὐτή ἦρθε. Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος προσφέρ θηκε στόν Γεώργιο, στήν Μαρία, στόν Μελέτιο, στόν Βαρνάβα, στόν Θεόφιλο καί σέ πολλούς ἄλλους πού βαπτίστηκαν. Οἱ πρό ὀλίγου κατηχούμενοι μεταβάλ λονται, ἀναγεννιοῦνται σέ μία καινή ζωή. Γίνονται Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί μάρτυρες ὅλων αὐτῶν τῶν μοναδικῶν γεγονότων πού βίωσαν: «Καί ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλήμ καί ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καί Σαμαρείᾳ καί ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» (Πράξ. 1,8). Βαπτίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ…
καί
τήν προσδοκία τῆς αἰωνιότητος.
Ἀκόμη, νά μεταφέρουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν ζεῖ γιά τόν ἑαυτό της,
ἀλλά προσφέρεται καί προορί
ζεται γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, γιά τήν ἀνύψωση καί ἀνακαίνιση
τοῦ κόσμου» (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλ βανίας Ἀναστάσιος). Τήν ἑπόμενη ἡμέρα, Κυριακή
12 Ἰουνίου 2022, ξεκίνησε ὁ Ὄρθρος καί ἔπειτα ἡ Θεία Λειτουργία. Πεντακόσιοι ὀγδόντα χριστιανοί
τῆς ἐνορίας τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου προσῆλθαν, γιά νά προσευχηθοῦν καί νά κοινω νήσουν τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Μαζί τους προσῆλθαν
στήν πρώτη
τους Θεία Λειτουργία καί στήν πρώτη συνάντησή τους μέ τόν Χριστό καί οἱ διακόσιοι πενήντα πέντε νεοφώτιστοι.
Μία συνάντηση πού θά ἄφηνε τό καινό ἀποτύπωμά της.
Παρ’ ὅλο πού δέν ὑπάρχει ναός χτιστός, ἡ ὑπαίθρια πρό
97 Καλοῦνται, πλέον, νά μετα μορφωθοῦν, νά ἀγωνιστοῦν μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ «τόν καλόν ἀγῶνατῆςπίστεως» (Α΄ Τιμ. 6,12), νά μεταφέρουν στούς ἄλλους ἀν θρώπους «τήν ἀλήθεια, τήν ἀγά πη, τήν εἰρήνη, τήν δικαιοσύνη, τήν καταλλαγή, τήν ἐμπειρία τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως
χειρη Ἐκκλησία, πού στήθηκε γιά τίς λατρευτικές ἀνάγκες τοῦ ποιμνίου, ἐξυπηρετοῦσε. Ὅλοι μαζί, κλῆρος καί λαός, «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» προσευχόντου σαν, ἔψαλλαν καί ἀνέπεμπαν δε ήσεις στόν Τριαδικό Θεό. Μία εἰκόνα χίλιες λέξεις. Λέξεις πού δέν μποροῦν νά περιγράψουν μέ τήν πένα τά βιώματα καί τά συναισθήματα ὅλων αὐτῶν πού συμμετεῖχαν στήν ὅλη κατανυ
κτική ἀτμόσφαιρα. Ἦρθε ἡ ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας. Ὁ ἱερέας βγῆκε στήν Ὡραία Πύλη καί κάλεσε τούς πιστούς νά μεταλάβουν τήν Ζωή μέσα τους καί νά ἑνωθοῦν μαζί Της: «Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε». Μικροί καί μεγά λοι, σέ μία σειρά, μέ σεβασμό καί φόβο, κοινώνησαν τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ἰδιαιτέρως, οἱ νεοφώτιστοι. Ἡ πρώτη τους
Στιγμιότυπα ἀπό τήν Θ. Λειτουργία στήν ὑπαίθρια πρόχειρη ἐκκλησία
99 ἐπαφή μέ τήν Θεία Κοινωνία. Ἡ πρώτη τους συμμετοχή στό πο τήριο τῆς Ζωῆς. Ἡ πρώτη τους πρόγευση τῆς αἰωνιότητας. Στιγμές μοναδικές πού μόνο βιώνονται. Δέν αἰχμαλωτίζονται μέσα σέ μερικές λέξεις. Ἀνανεώ νουν τήν σχέση μας μέ τόν Θεό, μέ τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καί μέ τούς συνανθρώπους μας. Τό γεγονός αὐτό ἐνίσχυσε τήν πίστη τῶν χριστιανῶν καί πλημ μύρισε ὅλους ἐμᾶς μέ ἐλπίδα γιά τό μέλλον τῆς τοπικῆς Ἐκκλη σίας. Ἡ Ἐκκλησία δέν κλείνεται μέσα σέ μικρόκοσμους. Ἀνοίγεται μέσα στόν κόσμο, δείχνει στούς ἀνθρώπους τήν καθολικότητά της, ἀποκαλύπτεται σέ ψυχές, οἱ ὁποῖες ἐναγωνίως ψάχνουν νά βροῦν τήν Ἀλήθεια, πού βιώνεται μέσα ἀπό τήν σιωπή καί τά μυστήριά Της καί ὄχι ἀπό ἐξωτερικούς παράγοντες. † Ὁ Κωνσταντιανῆς Κοσμᾶς
100 Ἡ κάθε γιορτή στήν Ἐκκλησία μας εἶναι μία ζωντανή ἐμπειρία καί ὄχι μία ἐμπειρική ἀνάμνηση. Στίς ἀρχές Ἰουνίου μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεός νά ζήσουμε τήν Πεντηκοστή εἴκοσι κατηχουμένων. Οἱ βαπτίσεις αὐτές ἀποτελοῦν τήν πρώτη ἐμφανῆ ἀπόδειξη ὅτι τό ἔργο ἐπευλογεῖται καί στερεώνεται ἀπό τόν Κύριο. Τά παιδιά πού βαπτίσαμε εἶναι ἁπλά φτωχά παιδιά τῆς πόλης μας, τά ὁποῖα μᾶς πλησίασαν, χωρίς νά τά γνωρίζουμε, καί τά ἀγκα λιάσαμε φροντίζοντας νά τούς δώσουμε λίγη βασική βοήθεια, ὅπως μερικά ἔκτακτα συσσίτια, φάρμακα γιά ὅποια ἀπό αὐτά ἦταν ἄρρωστα, ροῦχα καινούργια γιά τήν ἡμέρα τῆς βαπτίσε ώς τους καί φυσικά ὅ,τι χρειαστοῦν στήν πορεία. Πεντηκοστή στήν Ἱερά Ἐπισκοπή Κισανγκάνι Κατήχηση στόν Ἱερό Ναό Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου
Οἱ στιγμές πού ζήσαμε ἦταν συγκλονιστικές. Ὄχι φυσικά γιατί οἱ βαπτίσεις ἔγιναν στόν μεγαλοπρε πῆ γηραιό ποταμό τοῦ Κονγκό, στούς καταρράκτες Wagenya, κο ντά στό ὁμώνυμο νησί τοῦ ποτα μοῦ μας ὅπου βρισκόταν ἡ πρώτη πόλη τοῦ Κισανγκάνι. Ὄχι, ἐπίσης, γιατί τά παιδιά πού βαφτίσαμε ἕνα πρός ἕνα βρέθηκαν μπροστά μας σάν ἕνα ζωντανό θαῦμα, τώρα πού θεμελιώνουμε τήν Ἐκκλησία μας. Οὔτε σαφῶς γιατί βρεθήκαμε κοντά στήν ἀρχαιότερη φυλή τῆς πόλης, τούς ψαράδες Enya. Κάτι πού μέ συγκλονίζει ὅταν σκέφτο μαι τούς ψαράδες Vezo τοῦ Τουλεάρ στήν Μαδαγασκάρη, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἡ ἀγαπημένη μου φυλή ἐκεῖ στήν μέχρι τώρα πατρίδα μου, τήν ὁποία καί νά θέλω δέν μπορῶ νά ξεχάσω. Ἦταν ὅμως μία ἱστορική στιγ μή σίγουρα γιά τήν νεοσύστατη Ἐπισκοπή μας. Οἱ πρῶτες βαπτίσεις της. Καί ἡ ἀναξιότητά μου, ἔσχατος μέτοχος τῆς μεγάλης αὐτῆς γιορτῆς. Μέ τίς εὐχές τοῦ Πατριάρχου μας, τόν ὁποῖο εὐ γνωμονῶ, ἀλλά καί τίς προσευ χές ὅλων σας. «Πάντα χορηγεῖ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον»... τήν συνέχεια Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε…
θά τήν βρεῖτε στήν Ἀκολουθία τῆς
Πεντηκοστῆς. Ἐγώ ἄς μή γράψω
τίποτε ἄλλο, γιατί μᾶλλον μελανιές προσθέτω σέ αὐτές τίς μονα
δικές στιγμές γιά τόν τόπο μας καί τήν Ἱερά Ἐπισκοπή Κισανγκάνι.
Εὐχαριστῶ τόν Θεό πού μέ ἀξίωσε
νά δῶ αὐτή τήν στιγμή στήν καρ
διά τῆς Ἀφρικῆς.
Τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πά-
ντων ἔκλεισε τό πρῶτο κεφάλαιο
στήν ἀπαρχή τῆς Ἱεραποστολι
κῆς μας προσπάθειας
καί νά εὐαγγελίσουν γιά πρώτη φορά. «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν» τοῦ Congo Oriental εἴθε νά λάμψει ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου καί νά φω τίσει τίς διψασμένες καρδιές τῶν ἀνθρώπων τῆς Ἐπισκοπῆς μας. Μέχρι σήμερα, ἐπίσης, τελέσαμε μέ τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου ἄλλες δύο χειροτονίες ἱερέ ων στήν Ἐπισκοπή μας, μέ τήν ἐλ-
102
στήν Ἱερά Ἐπισκοπή Κισανγκάνι μέ τήν χειροτονία εἰς πρεσβύτερον τοῦ ἀγαπητοῦ Διακόνου μας πατρός Γαβριήλ ἀπό τόν Ἅγιο Κινσάσας κ. Θεοδόσιο. Βαθιά συγκινημένοι τόσο ὁ Σεβασμιώτατος ὅσο καί ἡ ἐλαχιστότητά μου γιά τούς πρώ τους καρπούς τῆς προσπάθειας πού κάναμε τούς λίγους αὐτούς μῆνες στήν νεοσύστατη Ἐπισκο πή μας, εὐχόμαστε στά παιδιά μας νά εἶναι στερεωμένοι στήν Πίστη, ἀφοσιωμένοι στήν Ἱερωσύνη τους καί καρποφόροι στό ἱεραποστολικό τους ἔργο, ὡς στύλοι καί θεμέ λια κοντά σέ ἐμᾶς καί στόν κόσμο πού καλοῦνται νά ὑπηρετήσουν
Ἡ εἰς πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ διακόνου π. Γαβριήλ Ὁμαδικές βαπτίσεις στόν ποταμό Κονγκό
πίδα ὅτι θά συστήσουμε δύο νέες ἐνορίες στήν πόλη τοῦ Κισανγκάνι, ὅπως ἔχουμε ἤδη σχεδιάσει μέ τούς πατέρες. Ἔχουμε ἤδη κλείσει τήν ἀγορά ἑνός οἰκοπέδου τό ὁποῖο βρίσκε ται πλησίον τοῦ ποταμοῦ Κον γκό, ἐντός τῶν ὁρίων τῆς πόλεως τοῦ Κισανγκάνι, στό ὁποῖο ἐφ’ ὅσον βρεθοῦν οἱ ἀνάλογοι πόροι, θά οἰκοδομηθεῖ ὁ πρῶτος ἐνοριακός Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου
ἤδη τό δέντρο τῆς Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς Κισανγκάνι, στόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κινσάσας κ. Θεοδόσιο πού στη ρίζει μέ κάθε τρόπο τήν προσπά θειά μας καί στόν πολυσέβαστό μου Γέροντα καί τήν Συνοδεία μου πού ἀδιαλείπτως εὔχονται καί στηρίζουν τόν ταπεινό μου ἀγώνα. Εὐχαριστίες, τέλος, σέ ὅλους ἐσᾶς πού στέκεστε κοντά μας μέ κάθε τρόπο καί μέ τόση ἀγάπη. Μαζί σας ρίχνουμε τά θεμέλια στήν νέα μας Ἐκκλησία στήν καρδιά
103
Νε κταρίου μαζί μέ τό ἐπίσης πρῶτο Ἱεραποστολικό μας Κέντρο, γιά νά ὑλοποιηθεῖ τό ὅραμα τῆς συ στηματοποίησης τοῦ φιλανθρω πικοῦ μας ἔργου. Θέλουμε νά προσφέρουμε στόν δοκιμασμένο κόσμο τοῦ Κονγκό. Παρ’ ὅλα ταῦτα, ἄν δέν ὑπάρξουν οἱ κατάλληλες δομές, τό ὅραμα θά παραμένει ὄνειρο καί ἁπλή ἐπιθυμία. Θερμές εὐχαριστίες ὀφείλου με στόν Πατριάρχη μας πού μᾶς χαρίζει τίς εὐλογίες καί τίς θερμές προσευχές του καί ἔτσι καρποφορεῖ
τῆς Ἀφρικῆς. Σᾶς ἀσπάζομαι ἀδελφικά ὅλους καί σᾶς εὐχαριστῶ γιά τήν ἀμέριστη ἀγάπη σας. Ὁ κατά πάντα Ἀγαθός Παρά κλητος, τό Πανάγιο Πνεῦμα, εἴθε νά ζεῖ στίς καρδιές μας παντοτινά. Ἀρχιμ. Πολύκαρπος Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Κισανγκάνι Διανομή συσσιτίου
Ὁ παλιός πλινθόκτιστος Ἱερός Ναός τοῦ Κι σανγκάνι δέν ἐπαρκεῖ πλέον γιά τίς ἀνάγκες τοῦ ποιμνίου καί γιά τήν ἀνάπτυξη ἱεραποστο λικῆς δράσης στήν εὐρύτερη περιοχή. Στίς 28 Αὐγούστου 2022 κλῆρος καί λαός τῆς Ἐνορίας ἀποφάσισαν τήν ἀγορά ἑνός νέου οἰκοπέδου γιά τήν ἀνέγερση ἑνός Ἱεροῦ Ναοῦ ἀφιερωμένου στήν Ἁγία Ἄννα καί στόν Ἅγιο Νεκτάριο. Ὁ Ἱερα ποστολικός Σύνδεσμος ἀπευθύνει ἔκκληση στήν ἀγάπη σας νά ἐνισχύσετε τήν προσπάθεια αὐτή. Ἄς συνδράμουμε τήν ἀνέγερση νέου Ἱεροῦ Ναοῦ στό Κισανγκάνι
105 Μοιραζόμαστε μαζί σας δύο συγκινητικά κείμενα τοῦ Θεοφι λεστάτου Ἐπισκόπου Τολιάρας & Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Προ δρόμου, ἐνδεικτικά τῆς ἀγωνί ας, τῶν κόπων καί τῶν ἀγώνων του γιά τήν διάδοση τοῦ κηρύγ ματος τοῦ Εὐαγγελίου καί τήν μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας στήν περιοχή καί γιά τήν παράλληλη ἀνάπτυξη κοινωνικοῦ καί ἀν θρωπιστικοῦ ἔργου, πού ἐδῶ καί τρία χρόνια συνδράμει ὁ Ἱερα ποστολικός μας Σύνδεσμος χάρη στήν ἀγαπητική στήριξη τῶν δωρητῶν καί εὐεργετῶν του. Τό μέλλον τῆς Ἱεραποστολῆς στήν Νότια Μαδαγασκάρη
Domino effect ἤ ἐναρκτήριο λάκτισμα! Ξεκινᾶς κάτι σέ μικρή κλίμακα καί παίρνει μαζικές διαστάσεις. Λόγῳ ἐλλείψεων στήν γραφική ὕλη καί προτιμώντας ὅσα χαρτιά, μολύβια καί κιμωλίες ἔχουμε νά τίς κρατᾶμε γιά τίς σχολικές αἴθουσες, κάθε προσπάθεια κατήχησης μεταχειρίζεται ἀλλότρια μέσα. Πνευματικό
κάθε
μαρκαδόροι
κόσμος
πίνακας ἡ ἀμμουδιά καί τά
106
κέντρο
ἐνορίας ὁ
ὁλάκερος,
χωράφια,
τελευταίας τεχνολογίας τά ἀκροδάχτυλά μας. Γράμματα, σχέδια, σταυροί, τό Χριστόγραμμα, ὁ ΙΧΘΥC. Μόλις τελειώνει τό μάθημα, ἡ θάλασσα εἶναι τό προσωπικό καθα ρισμοῦ τῆς «αἴθουσας». Σβήνει, χορεύοντας, τά πάντα. Λίγους μῆνες τώρα, ὅμως, περπατώντας στήν πόλη παρατηρῶ ἀλλαγές. Βλέπω σύμβολα χριστιανικά καμωμένα ἀπό σπασμένο κε ραμίδι, πετραδάκια σέ ἀδιέξοδα πού παίζουν παιδιά νά σχηματίζουν Σταυρούς, στούς κορμούς τῶν δένδρων, σέ ὕψος χαμηλό, ὅσο φτάνει ἕνα παιδί, νά ξεχωρίζει ἕνα Α, ἕνα Ω, ἕνα ΧΡ. Σιγά-σιγά, ὁ ἐνθουσια σμός τῶν μικρῶν γεμίζει τούς δρόμους, σάν νά βλέπεις τούς πρώτους Χριστιανούς νά δηλώνουν τήν πίστη τους μέ σχέδια στίς κατακόμβες. Ἴσως γι’ αὐτό ὁ Κύριός μας εἶπε ὅτι στά παιδιά ἀνήκει ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ἴσως γιατί μόνο ὁ αὐθόρμητος ἐνθουσιασμός Τόν ἀναπαύει.
συνέργεια!» Κατά τό συνηθισμένο κοίταξα μέ ὀρθάνοιχτα μάτια πίσω ἀπό τούς θαμπούς φακούς τῆς ἐφηβείας. Τί κι ἄν προσευχήθηκα πολύ ἐκείνη τήν ὥρα, δέν κατάλαβα τό «πῶς» τῆς τελείωσης. Σηκώθηκα στά πόδια μου καί ἤμουν ἴδιος, οὔτε πιό ψηλός, οὔτε πιό δυνατός, μέ τούς ἴδιους βαθ μούς μυωπίας, δίχως νά γνωρίζω κάτι λιγότερο ἤ περισσότερο. «Μή πως λόγῳ τῆς ἀναξιότητάς μου δέν μέ σκίασε ἡ Θεία Χάρις;» ἐξομολο γήθηκα στόν γέροντα καί ἐκεῖνος μοῦ εἶπε μέ τό ἴδιο ἀπροσδιόριστο ὕφος: «Δέν εἶναι μαγικό ἀλλά συνέργεια». Συνέργεια ποιοῦ μέ τί; Ἔπρεπε νά περάσουν πολλά χρόνια γιά νά καταλάβω κάπως τί εἶ ναι ἡ τελείωση πού προσφέρει
107 Ἡ τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα… «Ὅταν θά πέσεις στά γόνατα», μοῦ εἶπε δύο μέρες πρίν τήν χειροτο νία μου ὁ γέροντας, «καί ἀκούσεις τήν φράση: Ἡ θεία Χάρις, ἡ πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα... κᾶνε προ σευχή νά σέ φωτίσει ὁ Θεός νά καταλάβεις μέ ποιόν τρόπο κάθε ἔλλει ψη τοῦ ἀνθρώπου γίνεται πλήρης μέ τήν χάρη Του. Δέν εἶναι μαγικό, Πρόδρομε, εἶναι
ὁ Θεός στούς Ἱερεῖς του. Γλῶσσες ξένες δέν ἔμαθα καί ὅμως ἡ πρόθεση νά ἐπικοινωνήσω ἔκανε τά μάτια μου στόματα πολύγλωσσα. Χάρισμα ἐπιστημῶν δέν εἶχα, ἀλλά μόλις ἕνας γιατρός ἔβλεπε τό ράσο στίς κλινικές τῆς Ἀφρικῆς, ἔκανε τό κάτι πα ραπάνω γιά νά σώσει ὅποιον συνόδευα. Παιδιά δέν εἶχα καί ὅμως τήν ἐλάχιστη ἀγάπη τῆς καρδιᾶς μου, τήν μηδαμινή πρόθεση προσφορᾶς, τήν ἔκανε πολυτεκνία πνευματική. Κολύμπι δέν ἤξερα, οὔτε ξέρω, τίς ἀτέλειωτες ὅμως ὧρες σέ βάρκες καί ποτάμια ἀποφάσισα νά βουλιάζω τό χέρι μου στά ὕδατα καί νά εὐλογῶ τά βάθη, μέχρι τά ἀκροδάχτυλα νά μουλιάσουν. Ὄντως, δέν εἶναι μαγική ἐπιδιόρθωση τῶν ἀδυναμιῶν μας παρά προσφορά τους στά πόδια Του καί ἐκεῖνος ἐν ριπῇ ὀφθαλ μοῦ τίς κάνεις προτέρημα γιά τό Σῶμα Του! Δόξα Τόν! † Ὁ Τολιάρας & Νοτίου Μαδαγασκάρης Πρόδρομος
108 Φοιτητές παρακολουθοῦν διάλεξη τοῦ π. Ἰωνᾶ γιά τόν Ἁγιορείτικο Μοναχισμό. Ἡ σπουδαιότητα τῆς ὀρθόδοξης κατήχησης στούς Κινέζους «Ἡ πολυετής προσπάθεια νά κατανοήσουμε τόν κινέζικο πολιτισμό ὥστε νά μποροῦμε νά βοηθήσουμε τούς ἀνθρώπους πού προσέρχονται στόν Χριστιανισμό, μᾶς ὁδήγησε στήν ἀναζήτηση λέξεων καί κινέζικων ὁρολογιῶν πού δέν ταιριάζουν μέ τήν συ νηθισμένη κατήχηση πού χρησιμοποιοῦμε. Εἶναι πολύ δύσκο λο, γιά παράδειγμα, νά κατανοηθεῖ ἀπό τόν Κινέζο ἡ ἔννοια τοῦ προσώπου. Παρόμοια καί οἱ ἔννοιες ὑπόσταση, οὐσία κ.λπ. γιά νά ἐξηγήσουμε στήν συνέχεια τήν Τριαδικότητα τῆς πίστης μας.
Στήν κινεζική παράδοση δέν
ὑπάρχουν οἱ κατάλληλες ἔννοι
ες πού ἔστω νά προσεγγίζουν
τίς ἀντίστοιχες τῆς χριστιανι
κῆς θεολογίας. Τό σημαντικό
τερο, δέ, εἶναι ὅτι οἱ ἄνθρωποι
αὐτοί βρίσκονται σέ μία πολι-
τισμική κρίση, σέ μία ρήξη τῶν
προγονικῶν θρησκευτικῶν τους
παραδόσεων μέ τήν σύγχρονη
τεχνολογική ἐπανάσταση. Εἶναι
πολύ δύσκολο νά φανταστεῖ κα
νείς ἐπιστήμονες πού τελείωσαν
πανεπιστήμια, μέ μεταπτυχιακά, διδακτορικά κ.λπ., νά πιστεύουν
στήν καθημερινή παρουσία τῶν
φαντασμάτων ἤ νά πηγαίνουν σέ ναούς, νά ρίχνουν δύο ξυλαρά
κια καί νά περιμένουν ἀπάντηση
ἀπό τόν θεό τους, ὥστε νά ἐπιλύ σει τό πρόβλημά τους. Εἶναι ἀδιανόητο γιά μᾶς, νά
βλέπεις ἑκατομμύρια ἀνθρώπων νά περιμένουν μοιρολατρικά νά
δοῦν τό πώς θά πέσουν τά ξυλα
ράκια, γιά νά πάρουν σημαντικές
ἀποφάσεις στήν ζωή τους.
τωπίσουμε αὐτήν τήν πραγματι κότητα, προχωρήσαμε στήν συλ λογή στοιχείων γιά νά γράψουμε
στά κινέζικα ἀλλά
καί μέ πολ
νά σᾶς ἐξηγήσω πόσο σημαντικό πράγμα εἶναι ἡ κατή χηση γιά τόν Κινέζο καί πόσο ὠφελεῖται ὅταν συνειδητοποιή σει τί εἶναι πραγματικά ὁ Θεός καί ποιό τό ἅγιο θέλημά Του, θά ἀναφερθῶ σέ ἕνα γεγονός μέ τόν Ἀνδρέα, γιά τόν ὁποῖο σᾶς εἶχα γράψει παλαιότερα, ὅταν τελέσαμε τήν ὁμαδική βάπτιση τῆς οἰκογένειάς του. Μία μέρα, ἀφοῦ μιλήσαμε πολλή ὥρα γιά τήν προσευχή, ὁ Ἀνδρέας μοῦ ἔκανε τήν ἑξῆς ἐρώ τηση, πού μέ συγκίνησε ἀφάντα στα καί ποτέ δέν θά ξεχάσω. -Πάτερ, στίς περισσότερες προσευχές λέμε τό “Κύριε ἐλέη σον’’. Μποροῦμε ἀντί γιά τό “Κύ ριε ἐλέησον’’ νά λέμε: “Σέ εὐχαρι στῶ, Κύριε;’’. Ἀκούγοντας τήν ἐρώτηση, ἔμεινα γιά λίγο ἄφωνος, διότι ποτέ δέν τό εἶχα σκεφτεῖ! Ἀλήθεια, πόσες φορές στήν καθημερινή μας ζωή, ἐνῶ ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό πράγματα, γιά καλό βέ βαια, σπάνια θυμόμαστε νά τόν εὐχαριστήσουμε;
Ἔτσι ἀπάντησα στόν Ἀνδρέα:
109
Ἀπό τήν μία πλευρά νά βλέπεις τόν κόσμο νά βρίσκεται στό κέντρο τῆς τεχνολογίας καί ἀπό τήν ἄλλη οἱ προγονικές δοξασίες καί οἱ δεισιδαιμονίες, κυρίως ἡ τύχη καί ἡ πρόβλεψη γιά τό μέλλον νά κυριαρχοῦν στήν ψυχοσύνθεσή τους. Ἔχοντας, λοιπόν, νά ἀντιμε
μία κατήχηση
τεκμηριωμένη καλά
λές λεπτομέρειες. Γιά
-Ναί, βεβαίως, ὅταν φτάσει κα νείς σ’ αὐτό τό ἐπίπεδο, νά εὐχα
ριστεῖ τόν Θεό, ἔχει πολλή εὐλο γία. Ἀνώτερο εἶναι, νά λές “Κύριε, σ’ εὐχαριστῶ’’ ἀπό τό νά ζητᾶς. Αὐτό δείχνει τό βάθος τῆς πνευματικότητας τοῦ Χριστιανοῦ. -Μακάρι, Ἀνδρέα, τοῦ εἶπα, ὁ Θεός νά σέ ἀξιώνει νά ἔχεις πά ντοτε αὐτή τήν κατάσταση τῆς εὐγνωμοσύνης, ἡ ὁποία εἶναι πολύ ἀνώτερη ἀπό
110
χίλιες προ σευχές. Ὅταν μοῦ ἔλεγε αὐτά τά πράγματα, θυμᾶμαι τήν ἔκφραση πού εἶχε τό πρόσωπό του. Θεω ροῦσε φυσιολογικό τό νά εὐγνω μονεῖ τόν Θεό γιά ὅλα ὅσα ἔχει, ἀπό τό νά ζητάει. Καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι περνάει δυσκολίες στήν ζωή του καί ἡ πενταμελής οἰκογένειά του ἔχει μεγάλο οἰκονομι κό πρόβλημα. Ἔχουν ὅμως ἐμπι στοσύνη στόν Θεό. Θαυμάζω τόν Ἀνδρέα, γιατί μέ ἔκανε νά ἀντιληφθῶ τό πόσο ση μαντικό εἶναι τό ἔργο τῆς ὀρθόδο ξης κατήχησης στούς Κινέζους». ΕΓΓΑΦΗ ΝΕΩΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΩΝ Ἀγαπητοί μας δωρητές, φίλοι καί συνεργάτες τῆς Ἱεραποστολῆς, ὁ μόνος τρόπος γιά νά γίνει γνωστό το ἔργο τοῦ Συνδέσμου μας εἶναι ἡ κυκλοφορία τοῦ περιοδικοῦ «Ἱεραπόστολος». Σʾ αὐτή τήν προσπάθεια μπορεῖτε νά συμβάλετε ὅλοι ἀποστέλλοντας διευθύνσεις γνωστῶν, φίλων καί συγ γενῶν σας. Τό περιοδικό ἀποστέλλεται καί διανέμεται πάντοτε δωρεάν. Παραθέσαμε τίς σκέψεις τοῦ Ἱεραποστόλου στήν Ταϊπέι τῆς Ταϊβάν πατρός Ἰωνᾶ, γιά νά καταδείξουμε τό μεγάλο ἔργο τῶν κατηχήσεων πού ἐπωμίζεται. Εὐχόμαστε ὁ Κύριος νά τόν ἐνδυναμώνει καί νά τόν στηρίζει στόν ἀγώνα του.
111 Τό κατηχητικό ἔργο στήν Νοτιοανατολική Ἀσία Π αρά τήν ἔξαρση τῆς πανδημίας τοῦ κορω νοϊοῦ, τό κατηχητικό ἔργο τῶν Ἱεραποστόλων μας συνε χίζεται ἀπρόσκοπτα. Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ π. Τιμόθε ος Τζόκο, στό Ἱεραποστολικό Κλιμάκιο Μοτζοκέρτο τῆς Ἀνατολικῆς Ἰάβας τά κατη χητικά μαθήματα πραγματο ποιοῦνται, τηρουμένων ὅλων τῶν ἀπαραίτητων ὑγειονομι κῶν μέτρων, στόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἀλλά καί μέ τήν βοήθεια τοῦ διαδικτύου. Πρόσφατα λά βαμε μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου τό παρακάτω σύντομο μήνυμα τοῦ π. Τιμο θέου, στό ὁποῖο διακρίνεται ἡ ἀγωνιστικότητα καί ἡ ἀγωνία του γιά τήν διάδοση τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Νοτιοανατο λική Ἀσία. Μαθήματα ἑλληνικῆς γλώσσας στό ἱεραποστολικό κέντρο τοῦ Μοτζοκέρτο
Ἀγαπητοί μας
φορά τήν
ἀκόμη
στά
μέλη, τούς φίλους καί τούς δω
ρητές τοῦ
σας
Συνδέσμου γιά τήν ἀμέριστη
στήριξη τοῦ ταπεινοῦ
χάριτι Θεοῦ
πού
ἐδῶ στήν
Ἰνδονησία, θά ἤθελα ἐν συντομίᾳ
νά σᾶς ἐνημερώσω γιά τίς πρό
σφατες δράσεις μας κυρίως στόν
τομέα τῆς κατήχησης.
Οἱ νέοι τῆς Ἐνορίας μας, ἄν
καί λίγοι, διψοῦν γιά τήν Ἀλήθεια
καί ἐνδιαφέρονται νά μάθουν τά
πάντα γιά τήν διδασκαλία τῆς
Ἐκκλησίας μας καί τήν ζωή τῶν Ἁγίων. Οἱ ἐρωτήσεις καί οἱ ἀπο ρίες τους εἶναι ποικίλες καί ἐπι
κεντρώνονται πρωτίστως στό δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδας καί
τά τρία πρόσωπά Της, στόν Ἰη σοῦ Χριστό ὡς Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐνσάρκωσή Του, στήν θεανθρώπινη φύση Του καί ἄλλα πολλά. Φροντίζουμε, λοιπόν, νά τούς ἐνημερώνουμε γιά ὅλα μέ βάση τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων μας. Παράλληλα, πάντοτε στό μέτρο τῶν δυνατο τήτων μας, τούς μαθαίνουμε καί τήν ἑλληνική γλώσσα στό γρα φεῖο τοῦ Ἱεραποστολικοῦ μας Κέντρου.
μαθήματα τήν περίοδο αὐτή παρακολουθοῦν διά ζώσης τέσσερεις κατηχούμενοι, πού σύ ντομα πρόκειται νά βαπτιστοῦν
112
ἀδελφοί, Ἐκφράζοντας γιά μία
εὐγνωμοσύνη μας
Ἱεραποστολικοῦ
ἔργου
ἐπιτελοῦμε
Τά
Κατήχηση στόν Ἱ. Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου
Ὁμιλία τοῦ π. Τιμοθέου σέ
καί νά γίνουν Ὀρθόδοξοι, ἀλλά
καί διαδικτυακά ὅσοι ἀπό τούς ἐνορίτες δέν ἔχουν τήν δυνατό τητα νά ἔλθουν στίς ἀκολουθίες
λόγῳ προβλημάτων ὑγείας καί ἕνα νεαρό ζευγάρι πού θά πα ντρευτεῖ σέ λίγους μῆνες.
Οἱ περισσότεροι ἀπό τούς κα-
ραδιοφωνική ἐκπομπή
τηχούμενους ἦταν προτεστάντες καί λίγοι ἐξ αὐτῶν μουσουλμά νοι, πού παρακινήθηκαν νά γνω ρίσουν τήν Ἐκκλησία μας μετά ἀπό τίς παρουσιάσεις καί τίς ὁμι λίες πού κάναμε σέ τοπικούς ρα διοφωνικούς σταθμούς. Πολλοί ἀπό τούς ἐνορίτες μας,
113
Ὁμιλία τοῦ π. Τιμοθέου σέ ραδιοφωνική ἐκπομπή
πού μένουν στήν Σουραμπάγια
καί σέ ἄλλες γειτονικές κωμοπό λεις, γιά νά συμμετάσχουν στήν
Θεία Λειτουργία καί σέ ἄλλες
ἀκολουθίες πού τελοῦμε στόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτό
κου, διανύουν μία ἀπόσταση πενήντα περίπου χιλιομέτρων.
Πρόσφατα, κατά τήν διάρκεια
τῆς Κυριακάτικης Θείας Λει
τουργίας στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου
Φανουρίου στό Μποϊολάλι τῆς
Ἀνατολικῆς Ἰάβας, ὁ ὁποῖος
ἀνεγέρθηκε τό 2006 μέ εὐγενική
χορηγία ἀνώνυμης δωρήτριας
Αὐτά εἶναι τά μικρά καί ἀσή μαντα γεγονότα πού μᾶς ἐνισχύ ουν καί μᾶς δίνουν δύναμη καί κουράγιο νά συνεχίσουμε τό θε άρεστο ἔργο τῆς Ἱεραποστολῆς στήν Ἰνδονησία μέ τήν δική σας συμπαράσταση καί στήριξη.
Εὔχεσθε καί προσεύχεσθε ὁ Πανάγαθος Θεός μας νά εὐλογεῖ τούς νεοφωτίστους καί νά φωτίζει τά διαβήμα
114
τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός», εἴχαμε τήν χαρά καί τήν εὐλογία νά τελέσουμε τήν βάπτιση τεσ σάρων ἀδελφῶν μας, πού ἔλαβαν τά χριστιανικά ὀνόματα Στέφα νος, Λυδία, Ἀθανάσιος καί Ξένια.
τά τους στούς δύσκολους αὐτούς καιρούς πού διερχόμαστε, γιά τήν αὔξηση τοῦ ποιμνίου μας καί τήν διάδοση τοῦ Εὐαγγελικοῦ λόγου στά πέρατα τῆς Οἰκουμένης. Μέ ἀγάπη Χριστοῦ, π. Τιμόθεος Τζόκο
115 Μία σταγόνα νερου, μία σταγόνα αγάπης… Ὑπάρχουν παιδιά πού δίνουν καθημερινή μάχη ἐπιβίωσης, χωρίς νά βαρυγκο μοῦν καί νά δειλιάζουν μπρο στά στόν δυσανάλογο ἀγώνα ἀνάμεσα στήν καθημερινή βιο πάλη καί τήν παιδική ξεγνοια σιά τῶν συνομηλίκων τους σέ ἄλλες χῶρες ἤ ἠπείρους. Ὅμως, τό κυριότερο εἶναι ὅτι ψάχνουν νά βροῦν λίγη ζεστα σιά καί ἀνθρωπιά σέ ἕναν πέ τρινο καί ἀπάνθρωπο κόσμο. Ψάχνουν νά βροῦν μία ἀκτίνα ἱλαροῦ φωτός, μέσα στό πηχτό «σκοτάδι» τῶν ἀσθενειῶν καί τοῦ θανάτου.
τῆς
πόνο;
πού
πρέπει
με κάτι, γιατί σ’ αὐτούς τούς «κα
νείς» ἀνήκουμε κι ἐμεῖς. Ἀναμφίβολα, εἶναι ἀδύνατον
καί ἐξωπραγματικό νά σκέφτεται
κάποιος ὅτι θά ἀλλάξει ὁλόκλη
ρο τόν κόσμο, μακάρι βέβαια νά
γινόταν αὐτό. Τόν δικό μας ὅμως
μικρόκοσμο, τούς ἀνθρώπους
πού εἶναι δίπλα μας, τούς ὁποί
ους συναντοῦμε καθημερινά καί
ἔχουν ἀνάγκη νά ἀκούσουν ἔστω καί μία καλημέρα, ἄν ἀρχίζαμε ἔστω ἀπό τήν αὐτονόητη καλη μέρα, ἴσως κάποτε νά ἄλλαζε καί
ὁλόκληρος ὁ πλανήτης. Σίγουρα ὅμως ἡ δική μας ψυχή θά γέμιζε παράδεισο καί θά μοσχοβολοῦσε χαρά σέ ὁλόκληρο τόν τόπο! Ἡ ὕπαρξη καθαροῦ νεροῦ δέν εἶναι κάτι δεδομένο γιά τίς φτω χές καί ἄνυδρες περιοχές τῆς ὑποσαχάριας Ἀφρικῆς, καθώς ἡ ἐξεύρεσή του καθίσταται ἰδι αίτερα δύσκολη! Ἀκόμη καί μία σταγόνα ἀποτελεῖ τόν «πολύτιμο μαργαρίτη» γιά τούς ἰθαγενεῖς ἀδελφούς μας, ἰδιαιτέρως ὅμως γιά τά μικρά παιδιά. Τό νεράκι, ἀκόμη καί ἀπό λα σπόνερα, ἀρκεῖ γιά νά ξεδιψά σουν τά σκασμένα ἀπό τήν ξη ρασία χείλη τῶν μικρῶν παιδιῶν. Ἡ μεγάλη περίοδος τῆς ξηρασίας καθιστᾶ τό νερό δυσεύρετο, ἀλλά ὅπου βρεθεῖ, ἔστω καί μία σταγό να, σκορπίζει χαρά καί χαμόγελα
116 Πολλές φορές ἀναρωτιόμα στε˙ γιατί κανείς ἐπιτέλους δέν κάνει κάτι; Ποῦ εἶναι οἱ ἰσχυροί
γῆς; Ποῦ εἴμαστε ὅλοι ἐμεῖς; Γιατί κωφεύουμε μπροστά στόν ἀνθρώπινο
Καί ἡ ἀπάντηση,
λαμβάνουμε, εἶναι ὅτι
νά ξεκινήσουμε νά κάνου
μικρούς καί μεγάλους.
κουβαλούσαμε τόν κουβά
αὐτόν μέ τό νερό, τότε θά κα
ταλαβαίναμε τήν ἀξία τῆς κάθε
σταγόνας. Πολλοί ἄνθρωποι, ἀκόμη καί μικρά παιδιά, διανύουν
καθημερινά πολλά χιλιόμετρα μέ
ἕναν κουβά στό κεφάλι, γιά νά
ἐξασφαλίσουν τό πολυπόθητο
νερό. Κι ἐδῶ τίθεται τό ἐρώτημα:
Πόσες ἀνάγκες μίας πολυμελοῦς
οἰκογένειας μπορεῖ νά καλύψει
ἕνας κουβάς νερό;
πού τό στεροῦνται. Ἄς γίνουμε
προσφορᾶς καί ἀγάπης. Ἀξίζει νά μάθουμε νά προσφέρουμε τόν ἑαυτό μας χωρίς ὅρους, περι ορισμούς, φραγμούς, ὅρια καί σύνορα.
σέ
Ἄν
Εἶναι θλιβερό στόν 21ο αἰώνα χιλιάδες “ἀγγελούδια” νά ἀναχω ροῦν ἀπό τήν γῆ πρός τόν οὐρα νό, ἐπειδή ἡ γῆ δέν ἔχει ἔστω μία σταγόνα νερό νά δροσίσει τά δι ψασμένα χείλη τους. Οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας ἀναζητοῦν ἀπεγνωσμένα νερό στόν πλανήτη Ἄρη, ἀλλά κάποιοι συνάνθρωποί μας δέν τό βρί σκουν οὔτε στήν γῆ… Κομπάζει ἡ ἀνθρωπότητα ὅτι βρίσκει νερό σέ ἄλλους πλανῆτες, ἀλλά ἀδυ νατεῖ νά ρίξει μία σταγόνα ἀγά πης στά δικά της παιδιά. Ἄν χαρίσουμε ὅλοι μας μία σταγόνα ἀγάπης, τότε γεμίζουμε πολ λούς κουβάδες μέ νερό γιά αὐτά τά παιδιά
συνοδοιπόροι σέ ἕνα ὄμορφο ταξίδι
Ἀξίζει νά προσφέρουμε ἔστω καί μία σταγόνα καθαροῦ νεροῦ… Μία σταγόνα ἀγάπης γίνεται ἕνας πραγματικός ποταμός γιά τούς ἀδελφούς μας στήν Ἀφρική. Ἄς συνδράμουμε ὅλοι μαζί σέ αὐτή τήν προσπάθεια! Ἱερά Ἐπισκοπή Ἀρούσας
118 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑΜετά τόν θάνατο τί; τοῦ Ἀλυπίου Ἀθανασιάδου Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. Ἱεραποστολικό Συναξάρι τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα, τοῦ Ἀθανασίου Κοτταδάκη Τό βιβλίο τιμᾶται 3€. Ὁ Εἰρηνοδότης, Ζωοδότης καί Φωτοδότης Χριστός, τοῦ μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου Τό βιβλίο τιμᾶται 3€. Τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ (διήγημα), τῆς Μ. Παπαζάχου Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. Ἡ εἰρήνη τῶν ἀρετῶν καί ἡ ταραχή τῶν παθῶν, τοῦ μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου Τό βιβλίο τιμᾶται 3€. Ἀρχιμανδρίτης Νικόλαος Πεκατώρος, τοῦ μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. «Ὁμολογῶ ἕν βάπτισμα», τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. Ἕνα ὄνομα γιά τήν αἰωνιότητα, τοῦ π. Virgil Gheorghiu Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. Διδαχές καί βιογραφία Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τοῦ Ἰωάννου Β. Μενούνου Τό βιβλίο τιμᾶται 3€. Τό ἦθος καί τό ὕφος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τοῦ μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου Τό βιβλίο τιμᾶται 3€. Ἐκδόσεις Τῆνος
119 ΠΥΞΙΔΑ ΣΕ ΧΑΛΕΠΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ Τά παραπάνω βιβλία ὑπάρχουν σέ περιορισμένη διαθεσιμότητα καί προσφέρονται σέ τιμή κόστους ἀπό τό βιβλιοπωλεῖο τοῦ Συνδέσμου μας. Τά ἔσοδα πού θά προκύψουν, θά διατεθοῦν γιά τίς ἀνάγκες τῶν Ὀρθοδόξων Ἱεραποστολικῶν Κλιμακίων, ὅπου γῆς. Γιά παραγγελίες ἀπευθύνεστε στό τηλ. 2310606920. Ἀγρυπνία στό Ἅγιον Ὄρος, τοῦ μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. Ἐπιστροφή. Μετάνοια καί ἐξομολόγηση, ἐπιστροφή στόν Θεό καί στήν Ἐκκλησία Του, τοῦ Ἀρχιμ. Νεκταρίου Ἀντωνοπούλου Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. Ἡ δύναμη τοῦ ὀνόματος, τοῦ Ἐπισκόπου Καλλίστου (Ware) Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. Μαζί μέ τούς γονεῖς, τοῦ π. Βασιλείου Θερμοῦ Τό βιβλίο τιμᾶται 3€. Κλίμαξ ἡ μυστική, τοῦ Π. Πάσχου Τό βιβλίο τιμᾶται 3€. Θέλει τόλμη ἡ προσευχή, τοῦ Μητροπολίτου Σουρόζ Ἀντωνίου Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. Οἱ ἔγγαμοι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου Τό βιβλίο τιμᾶται 3€. Ἀγάπη καί Γάμος, ττοῦ π. Μιχαήλ Καρδαμάκη Τό βιβλίο τιμᾶται 2€. Ἐκδόσεις Ἀκρίτας ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΣΦΟΡΕΣ
