Persoonlijk - Ruben Flach

BOUWEN, HERBOUWEN EN VOORTBOUWEN

Er is werk aan de winkel en we gaan weer bouwen en gelukkig hoeven we dat niet alleen te doen. Samen met onze God en met ons vrijwilligersleger stappen we het nieuwe seizoen in.

De vraag die me momenteel het meest gesteld wordt is of ik verwacht dat we weer aan een gewone Pinksterconferentie gaan bouwen voor volgend jaar. Mijn antwoord is vol geloof en daarom positief. Ten eerste geloof ik echt dat we weer mogen gaan Ruben Flach bouwen, en dat we een geluid van hoop mogen verspreiden. Daarnaast kunnen we niet op het laatste moment pas beslissen te gaan bouwen, daar is de Pinksterconferentie te groot voor.

We gaan weer bouwen!

Sommige teams zijn al begonnen met hun vergaderingen en zijn super enthousiast elkaar weer te ontmoeten en plannen te maken. Andere teams starten de komende maanden op met hun werk. Twee jaar lang konden ze hun taak en bediening binnen de Pinksterconferentie niet uitvoeren. En sommige teams hebben elkaar niet of nauwelijks live gesproken.

Dat betekent herbouwen!

Herbouwen van relaties maar ook van kennis en ervaring. Soms zijn regels, maar ook materialen en technieken veranderd of ontwikkeld en zijn er aanpassingen nodig. Vol passie gaan we de tentenstad herbouwen. Zoals in het verhaal van Nehemia. De stad moest herbouwd worden en de tempel en de eredienst moesten hersteld worden, zodat mensen weer samen konden komen om naar het Woord van God te luisteren.

En we mogen voortbouwen!

Twee jaar geen fysieke Pinksterconferentie heeft ook een enorme impact op ons grote vrijwilligersleger gehad. Vrijwilliger zijn bij Opwekking betekent voor velen een tweede familie hebben. Want de banden zijn hecht en de teams zijn er voor elkaar door dik en dun. Voor sommigen van onze veteranen betekent twee jaar niet bouwen dat ze niet meer terugkeren in actieve dienst. Sommige stonden in 2019 al op het punt hun taakover te dragen en keren niet meer terug. Maar er zijn ook een paar van onze vrienden bevorderd tot heerlijkheid.

Zo namen we afgelopen zomer afscheid van drie vrijwilligers, van wie er één al een tijd gestopt was. Eén van hen overleed tijdens zijn vakantie in het buitenland. Hij was heel actief en behoorde ook tot de ‘halvrijwilligers’. Dat is een groep mensen die iedere week trouw, en vooral hard, meewerkt in het pand van Opwekking in Putten. We gaan deze lieve vrienden enorm missen.

VRIJWILLIGER ZIJN BIJ OPWEKKING BETEKENT VOOR VELEN EEN TWEEDE FAMILIE HEBBEN

Op hun schouders en die van vele anderen mogen we voortbouwen. Zij zijn de mensen over wie geschreven wordt in Hebreeën 12, en ik werd geraakt door het eerste stuk van deze Bijbeltekst in The Message vertaling: Zie je wat dit betekent: al deze pioniers die de weg banen, al deze veteranen die ons aanmoedigen? Het betekent dat we er maar beter mee door kunnen gaan. De NIV (Engelse vertaling) zegt vervolgens: Laten we alles afwerpen wat hindert en de zonde waarin we zo gemakkelijk verstrikt raken. En laten we met volharding de wedloop lopen die voor ons uitgestippeld is, onze blik richtend op Jezus, de pionier en voltooier van het geloof.

Daar wil ik voor gaan in dit nieuwe seizoen!

ZAND VERHALEN

Sinds eind 2018 bevindt zich in Elburg de permanente expositie Zandverhalen van Aad Peters. Door middel van prachtige, gedetailleerde zandsculpturen worden hier Bijbelverhalen verteld.

De expositie Zandverhalen is opgebouwd in een aantal grote bedrijfshallen vlak bij het centrum van Elburg. Hier is in 2017 vierduizend kuub ruw zand uit het Markermeer in bakken gestort en aangestampt. Vervolgens is er door 35 kunstenaars 14 maanden lang gewerkt aan het heel zorgvuldig uitsnijden van zeer levensechte en gedetailleerde zandsculpturen. Eigenaar van de permanente expositie is poppenspeler en kunstenaar Aad Peters.

Sinds eind 2018 is de expositie te bezoeken en velen hebben inmiddels een bezoek gebracht. De waardering is over het algemeen zeer hoog. Op TripAdvisor krijgt Zandverhalen 4,5 van de 5 sterren. Zo schrijft een bezoeker: “Wat is dit indrukwekkend mooi gemaakt. Wij zijn niet gelovig, maar weten wel iets van de Bijbelse verhalen, omdat we ermee zijn opgegroeid. Maar al weet je er niets van, dan is het nog fantastisch om dit te gaan bekijken.” En een andere bezoeker schrijft: “Erg mooi opgezet. Ben zelf niet kerkelijk, maar heb hiervan genoten. De positie van de vluchtelingen door de eeuwen heen wordt goed weergegeven. En ook met teksten die tot nadenken stemmen. Aanrader!”

GENERAAL

De betrokken kunstenaars zijn voor het merendeel afkomstig uit Rusland. Aad Peters: “Bij veel zandsculptuurevenementen zijn het vooral surfers die hiermee bezig zijn. Maar hiervoor heb ik echte kunstenaars aangetrokken en die vind je vooral in Moskou.” Het resultaat is ernaar: de beelden hebben - zeker voor de wereld van zandsculpturen - een zeer hoge kwaliteit. De lat lag dan ook hoog: “De kunstenaars werkten in opdracht voor mij. Ik heb hier gedurende die 14 maanden als een generaal door de hallen gebaggerd,

ZAND VERHALEN

‘Of de Bijbelverhalen waar zijn of niet laten we aan het oordeel van de bezoeker over’

ik wilde dat het perfect werd.” Hoewel de expositie in meerderheid Bijbelse verhalen toont, waren de meeste kunstenaars geen christen. “Van die 35 was er slechts één een wedergeboren christen. Daarom hield ik elke morgen een Bijbelstudie met hen, zodat ze wisten waar het om ging.”

VINGER

Niet iedere bezoeker is positief. Zo hebben sommige christenen moeite met bepaalde teksten in de expositie, zoals deze: ‘Europa. Waar Luther de beeldenstorm veroorzaakte. Calvijn zijn vinger ophief tegen alles wat hem niet zinde. En Spinoza ontdekte dat de wereld meerdere kanten had. In dit christelijke Europa waar moslims, joden, boeddhisten, zigeuners en vele anderen niet welkom waren, woedt nog steeds de vraag hoe wij ons moeten gedragen tegenover hen die onze stranden weten te bereiken.’ Wie gevoelig is voor kritiek op het christendom, heeft het niet altijd makkelijk in deze expositie. Zoals Aad zelf zegt in een radio-interview: “Er zit een constante opstand in mij, maar het is nooit vals bedoeld.”

Een ander tekstbordje vormt een knipoog naar de kerstening van Nederland: ‘Een ongeluk komt nooit alleen. Dat zou de lokale bevolking in de lage landen gedacht kunnen hebben. Bonifatius vanuit het zuiden en Willibrord vanuit het westen. Langzaam werd Europa een christelijk bolwerk. De bevolking keek toe.’ Op deze plek zie je Willibrord hoog te paard en een aantal mensen die, zittend voor hun plaggenhut, enigszins argwanend naar hem kijken. Onder wie Aad Peters zelf.

In zekere zin kun je stellen dat je als bezoeker en zeker als christen een spiegel wordt voorgehouden. Hoewel Aad hier zelf niks van wil weten. Hij is er wars van om een doel of centraal thema te noemen. “Het doel? Dat is nou echt een lerarenvraag. Die willen altijd iets leren en uitleggen, maar dan word je niet gegrepen. Ik creëer hier een vraag maar beantwoord die niet.”

THEMA’S

Toch zijn er zeker wel een paar centrale thema’s aan te wijzen in

Plaggenhut

Pinkstervuur Judas ziet zichzelf in een spiegel

de expositie. Zo is het duidelijk dat Aad liefde heeft voor Jezus maar dat hij niets moet hebben van religie. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de tekst over een koning die christen werd en daarna zijn hele land uitriep tot christelijke natie: ‘Een bijzondere beslissing omdat Christus de mensen oproept een persoonlijke keuze te maken. Er zouden nog vele koningen en wereldleiders in zijn voetsporen treden.’

Voordat je de expositie bezoekt, word je dringend verzocht om een bezoek te brengen aan de botter die voor de deur lijkt te zijn gestrand. In het schip bevinden zich vluchtelingen – hedendaagse en historische. Het thema vluchtelingen komt herhaaldelijk terug in de expositie. De eerste hal wordt gekenmerkt door het grote aantal deuren – gesloten deuren – die overal zijn opgesteld. Een bordje legt uit: ‘Toen Bonifatius eenmaal het christendom had ingevoerd en er kerken werden gesticht, sloten de deuren zich voor andere religies. Veel bevolkingsgroepen voelen zich bedreigd door nieuwkomers, maar er zullen nog vele nieuwe ‘komers’ volgen.’ Aad: “De hele wereld zit vol vluchtelingen. Het is een van de oudste verhalen, beginnend met Kaïn die een vluchteling werd nadat hij zijn broer had omgebracht. Wat doen wij als de botter met vluchtelingen binnenkomt?”

GELAAGDHEID

Wat opvalt in deze expositie, naast de grootsheid en de hoge kwaliteit, is de gelaagdheid van de verhalen. Je kunt het puur als uitgebeelde Bijbelverhalen beschouwen en de tekstbordjes als uitleg daarbij. Maar als je wat langer kijkt en uit verschillende hoeken, valt je steeds meer op: ja, Calvijn heeft een opgeheven vingertje maar hij staat ook op blote voeten. De oude sluisdeuren zijn mooi maar staan er niet zomaar. Overal zie je drukletters staan of liggen. En op meerdere plekken kun je Aad Peters zelf ontwaren – waar precies zullen we hier niet verklappen. Niet voor niets komen bezoekers vaak meerdere keren terug; iedere keer ontdekken ze iets nieuws.

Aad Peters: “Je ziet de geschreven kant en de theatrale kant. Theater is genadig maar het gesproken of geschreven woord kan genadeloos zijn. Ik plaats geen Bijbelteksten bij de sculpturen maar indirecte teksten, vanuit de vraag: wat is de geest van de wet versus de letter van de wet? De joden hebben de Bijbel geschreven ter discussie. Daar zijn ze nog steeds mee bezig. Wij Nederlanders leven onder de zeespiegel en wij hebben om die reden behoefte aan zekerheid. Maar niks is zeker, dat hebben de ontwikkelingen van de laatste tijd wel bewezen.”

EVANGELIE

De expositie toont Bijbelverhalen maar is nadrukkelijk niet bedoeld om te evangeliseren, stelt Aad Peters. Om die reden vraagt hij van zijn medewerkers ook geen christelijke achtergrond. “Ik wil niet dat mensen hen om uitleg gaan vragen of dat de medewerkers zich daartoe geroepen voelen. De expositie moet voor zichzelf spreken. Wij geven iets aan en je mag het zelf invullen. De Bijbelverhalen zijn extreem interessant maar of het waar is laten we aan het oordeel van de bezoeker over.”

Toch zal de meeste bezoekers de boodschap van het evangelie niet ontgaan. Centraal in de expositie staat de geschiedenis van de kruisiging en opstanding van Jezus. Al zul je het, vanwege de bescheiden plek die het inneemt, niet onmiddellijk als middelpunt herkennen. Het bevindt

Beeldenstorm

zich onder een groot platform waar comfortabele stoelen je verwelkomen en waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt over de verschillende Bijbelverhalen. Maar een bordje onderaan de trap dringt erop aan om eerst onder het platform te kijken: ‘Er is geen overwinning zonder de dood. Dus wanneer u het verhaal van de dood en opstanding van Jezus heeft gezien, heeft u recht om deel te nemen aan de opstanding die hierboven op het platform gevierd wordt.’

Onder het platform is het een beetje donker. De zandsculpturen zijn ondergebracht in oude pontons uit de Tweede Wereldoorlog. Aad legt uit: “Ik heb het evangelie in de pijn van de geschiedenis gelegd.”

Over het platform – de hemel - weet Aad nog een mooie anekdote: “De stoelen hebben we bij de kringloopwinkel van Dorcas gekocht. Op een dag raakte een bezoekster zeer geëmotioneerd bij het zien van een van de stoelen: het was de stoel van haar overleden man! Dat juist die stoel in de hemel staat gaf tranen maar ook blijdschap, omdat het voor haar was alsof ze haar man in de hemel zag zitten.” • Meer info: www.zandverhalen.nl

‘Ik heb hier gedurende die 14 maanden als een generaal door de hallen gebaggerd’

TEKST: Carina Bergman BEELD: Carina Bergman en Eljee Bergwerff

OVER AAD PETERS

Poppenspeler en kunstenaar Aad Peters (65) is in christelijk Nederland sinds jaar en dag een bekende naam. Hij werd niet-gelovig opgevoed en hoorde voor het eerst van het bestaan van Jezus door de film ‘Jesus Christ Superstar’. In de jaren zestig sloot hij zich aan bij de ‘Jesus People’ en was hij betrokken bij Opwekking en de familie Hoekendijk. Verschillende keren trad hij op tijdens evenementen van Opwekking.

Ruim 25 jaar maakte Aad tv-programma’s voor kinderen en volwassenen: D’r kan nog meer bij, Bunkeren, De ark van Stekeltje en jurylid Bulletje in de Soundmixshow en meer. Ook gaf hij meer dan zesduizend voorstellingen in ruim zestig landen over de wereld. In 2010 kocht Aad een ark waarmee hij ook Bijbelverhalen vertelt. Deze Verhalenark heeft inmiddels al vele havens en landen aangedaan.

Tipje van de sluier

Nieuwe plannen zijn er ook, al kan en mag daar nog niet veel over verteld worden. Maar door een aantal kunstenaars wordt momenteel hard gewerkt om twee interesses van Aad samen te brengen: bomen en het verhaal van de zondvloed. Ook dat belooft weer indrukkend mooi te worden.

OVERTUIGEN OF GETUIGEN?

PAMELA PRINCE

In gesprek met ongelovigen kunnen we geneigd zijn om de ander te willen overtuigen van het christelijk geloof. Maar als we de Heilige Geest de ruimte geven, wordt ons getuigenis veel krachtiger.

Kortgeleden, op een vrijdagavond, hadden mijn man Scott en ik een groepje vrienden te eten. Het zijn goede vrienden met een passie voor Jezus, die heel bewust zoeken naar kansen om Hem te dienen. Twee van hen zijn arts en hun carrière weerspiegelt hun liefde voor wetenschap. Ze zijn intelligent, misschien wel hoogbegaafd. Het is altijd leuk om te luisteren naar mensen die in gesprek zijn over iets waar ik zelf nog niet veel van afweet, en die avond was het niet anders.

Een van onze vrienden had kort daarvoor het Creation Museum in Kentucky bezocht, en al snel ging het gesprek over het verschil van mening tussen degenen die geloven in een jonge aarde (creationisten) versus een oude aarde (biologische evolutie). Er kwamen onderwerpen voorbij als radiometrische datering, isotopen en reproduceerbaarheid van de wetenschap.

Op een bepaald moment mengde Scott zich in het gesprek en zei iets dat me raakte. Hij zei heel simpel: “Als ik het evangelie met mensen deel, heb ik niet het gevoel dat ik mijn standpunt moet verdedigen over hoe oud de aarde is en hoe wij zijn ontstaan. Ik hoef alleen maar over Jezus te praten en wie Hij is voor mij en wat Hij deed voor mij. Dat is toch geweldig? En wat Hij deed voor mij, wil Hij ook voor jou doen. Laten we het daar over hebben!” Scott houdt ervan zaadjes van het evangelie te planten, gewoon in een ontmoeting met anderen.

GETUIGEN Ik put vaak inspiratie uit Handelingen 2, waar dezelfde Petrus die nog maar een paar weken eerder had ontkend dat Hij Jezus kende, zijn eerste gelegenheid kreeg om te prediken. Joden uit vele landen hadden zich om hem heen verzameld en vroegen zich af: wat is hier aan de hand? Op dat moment nam Petrus het woord en sprak de menigte toe. Hij deelde het eenvoudige, maar levensveranderende evangelie met hen, en drieduizend mensen aanvaarden die dag zijn boodschap en lieten zich dopen.

Petrus was zo succesvol omdat de groep broeders en zusters waar hij deel van uitmaakte, in de bovenkamer had gewacht en gebeden om de Heilige Geest. De Bijbel zegt in Handelingen 2:4: En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

OVERTUIGEN De meesten van ons zullen niet snel de gelegenheid hebben om voor duizenden mensen te spreken, maar ieder van ons heeft de kans om een op een met iemand over Jezus te spreken. Dat weet ik, omdat ik het als nieuwe gelovige geprobeerd heb. Vol van mijn nieuwe geloof, met belangrijke teksten in de Romeinenbrief onderstreept in mijn bijbel, en een notitieboekje om de namen op te schrijven van de mensen met wie ik het evangelie had gedeeld, begon ik mijn seizoen van wat ik inmiddels ‘Gestapo-evangelisatie’ noem. Dat is het soort evangelisatie zonder de hulp en leiding van de Heilige Geest. De Heilige Geest woonde in mij, maar ik verbond me niet met Hem.

Het liep uit op een mislukking. Toen probeerde ik het met meer kennis. Meer dan een Timmerman van Josh McDowell en Bewijs Genoeg van Lee Strobel werden mijn studieboeken. En ook al weet ik dat veel mensen Jezus hebben leren

kennen door het lezen van deze boeken of door de argumenten eruit te horen in gesprekken over geloof, ze hebben mij nooit echt geholpen om iemand over de streep te trekken.

Ik hoop dat je deze laatste zin goed hebt gelezen, want het laat zien welke enorme vergissing ik maakte in het uitdragen van het evangelie. Ik dacht dat ík het moest doen!

OPLUCHTING Dit brengt me terug bij het gesprek dat wij hadden tijdens ons etentje op vrijdagavond. Het is zo verleidelijk om te proberen die ander te overtuigen van je standpunten, van jonge aarde versus oude aarde, de betrouwbaarheid van de Bijbel vergeleken met andere teksten uit de oudheid, Gods geïnspireerde woorden versus de woorden van mensen, enzovoort. Maar dan gaan we voorbij aan het feit dat het Jezus zelf is die iemand ‘over de streep’ draagt, en dat de Heilige Geest die in ons woont ons wil leiden door te zeggen “Ga!” of “Wacht, ze zijn er nog niet klaar voor”, of mijn favoriet: “Let op wat Ik ga doen, kijk maar toe.”

GETUIGEN DOOR DE GENERATIES HEEN

Wij zullen ze niet verbergen voor hun kinderen, maar aan de volgende generatie de loffelijke daden van de Here vertellen, Zijn kracht en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft (Psalm 78:4)

Net zoals iedere cultuur en ieder volk zijn eigen gewoonten heeft, zo heeft ook iedere generatie zijn eigen specifieke kenmerken. Dat heeft zijn weerslag op de evangelisatiemethoden. Waar eerdere generaties vooral openstonden voor feiten en argumenten, zijn de jongere generaties meer gericht op gevoel, ervaring en zingeving. Het idee van een ‘absolute waarheid’ die voor iedereen geldt, is tegenwoordig voor veel mensen ongeloofwaardig. Persoonlijke, subjectieve waarheid heeft veel meer zeggingskracht: als iets voor jou ‘waar’ is of goed voelt, heeft het bestaansrecht. Dat maakt het persoonlijke getuigenis zo krachtig in deze tijd. Zonder af te doen aan de waarheid van Gods Woord mag je getuigen van de betekenis daarvan in jouw eigen leven en hoe jij zelf ervaart dat God met je is.

IEDER VAN ONS HEEFT DE KANS OM EEN OP EEN MET IEMAND OVER JEZUS TE SPREKEN

Bij dit besef mag je opgelucht ademhalen, want het haalt alle druk van je af, of niet soms? Besef dat je, als jij het evangelie deelt, het niet kunt verknoeien doordat je niet precies de wetenschap kent achter de methoden om de aarde te dateren (waar de meeste brugklassers al meer van afweten dan ik). Ons aandeel en onze roeping is om altijd bereid te zijn tot verantwoording aan ieder die u rekenschap vraagt van de hoop die in u is, met zachtmoedigheid en ontzag (1 Petrus 3:15).

Zo kan ik mijn persoonlijke getuigenis delen, en het verhaal van mijn man, om te beschrijven welke transformatie Jezus heeft gebracht in ons leven.

Wanneer je jouw getuigenis deelt vanuit de kracht van de Heilige Geest, zul je ook het geweldige wonder meemaken dat alleen mogelijk is dankzij de opstanding van Jezus, het wonder dat iemand wordt wedergeboren door Christus’ verlossende werk.

Het is zo belangrijk om in de aanwezigheid van de Heer te zijn als je het evangelie deelt. Dan worden al die boeiende gesprekken gefilterd door de onderscheidingsgave van de Heilige Geest en blijkt hun verdediging vaak niet eens zo heel sterk te zijn. •

Pamela Prince Pyle is arts interne geneeskunde en auteur. Dit artikel is met toestemming overgenomen van Charisma Media en vertaald. Het originele artikel vind je hier: