kom kijken in het omk

kom kijken in het omk

creatieve ondernemers, onderwijs, wonen, horeca, cultuur en entertainment

ono-ono magazine 19 - 20 november

KOM KIJKEN IN HET OMK Wie in het weekend van 19 en 20 november gehoor gaf aan de uitnodiging ‘KOM kijken in het OMK’ kon er niet omheen, er wordt gebouwd in het OMK. De ondernemers van het Oliemolenkwartier openden hun deuren om Amersfoort te laten zien wat er al gebouwd is in dit van oudsher bedrijvige gebied. Jong en oud kwam kijken en bezocht de hippe restaurants, zag de schoorsteen van de Rohm en Haas fabriek nu een keer van heel dichtbij of volgde een tai-chi workshop in de Inspiratieboot. Bouw-en verbouwadviezen werden ingewonnen bij ZEEP architecten, verbaasde gezichten bij het horen van de Vita Nova waar je kan overnachten in een comfortabele hut met dito ontbijt.

Nieuwsgierigheid overwon de schroom, eerst voorzichtig maar later in grote getalen trokken de bezoekers naar de Villa van Rohm en Haas waar je in hippe kerst-setting geportretteerd werd en het resultaat mee naar huis kreeg.

Gebouwd wordt er nog steeds door de ondernemers die zich - intussen verenigd in een ondernemersvereniginggezamenlijk inzetten om het inspirerende gebied blijvend open te zetten voor Amersfoort en bezoekers van Amersfoort. Want er is veel mogelijk in het OMK, leren, ontmoeten, eten, werken, entertainen, de deuren staan open...

de mens

x

Beter een goede buur dan een verre vriend Fons en Debbie wonen vlakbij het Oliemolenkwartier en zijn dol op nieuwe architectuur in een oud jasje. Of was het andersom? Doet er niet toe, ze zijn blij dat ze nu eens binnen kunnen kijken bij al die creatief ondernemers in De Witte Villa en de voormalige Zeepfabriek Rohm en Haas. Of ze zelf ook creatief zijn?

“Néé!” roept Fons, bijna geschrokken.

Maar hij is wel heel handig in huis, al zegt hij het zelf. Fons en Debbie zijn onder meer bij de architecten van ZEEP langs geweest. ZEEP Architecten geeft tijdelijk gratis en deskundig interieuradvies en tips en suggesties aan mensen met (ver) bouwplannen. Hebben ze er inspiratie voor thuis opgedaan? Eigenlijk niet, zegt Fons. “Wij zijn meer van de oudbouw.”

Maar de uitstraling van het OMK kunnen de twee echt wel waarderen. “Prachtig, die oude architectuur in een nieuw jasje.

Echt leuk om eens binnen te kunnen kijken.” Waar de naam vandaan komt, weten ze niet. Fons: “Er heeft ooit een molen gestaan, dat weet ik wel. Maar dat was heel lang geleden.” Ah, ze weten het dus toch.

“We zien altijd die schoorsteen.”

Fijn dat het oude is behouden...

“Helemaal niet claustrofobisch!” Joke is net op de Inspiratieboot [www.deinspiratieboot.nl] geweest. En daar is het heel anders dan ze had verwacht. Veel ruimer.

Helemáál niet krap! Joke woont aan de overkant van het Oliemolenkwartier, met echtgenoot Jeen. Ze vinden het heel leuk, al die boten en die bedrijvigheid in en rond de haven. Gezellig. Jeen is geboren en getogen Amersfoorter.

Hij vindt het fijn dat het oude witte gebouw van het Rohm en Haascomplex is behouden. “Ik ken nog de woonhuizen van ’t Sasje en de oude industrie die hier vroeger stonden.

Het is nu echt een mooie woonomgeving aan het worden.”

Jeen en Joke zijn blij met de nieuwe levendigheid in het gebied. “We lazen in de krant dat er mensen zijn die er last van hebben. Nou, wij nooit. Die studenten zijn alleen maar gezellig.”

Coby en Bram kijken vanaf hun appartement uit op het OMK en Rohm en Haas. Leuk dat het nu een keer open is en dat je kunt zien wat er binnen gebeurt, vinden de twee. Coby: “We zien altijd die schoorsteen. Uniek dat het zo is ingevuld.”

Geïnspireerd door het bezoek aan het OMK zijn ze zeker. Zo willen ze snel een keer gaan eten bij De Vereeniging. “Heel leuk en apart”, vindt Bram.

Iedereen hier heeft een eigen specialisme

“We zitten hier eerste rang” Luidine Thomas is vandaag als bezoeker in het OMK. Luidine is van Lola&co, een bureau dat doet aan marketing, pr en communicatie. Lola&Co is een van de drie bedrijven op de bovenste etage van De Witte Villa van Rohm en Haas. Ze is dus de buurvrouw van Maurits, die er zijn bureau Vormkracht runt. En van Roger ter Heide. Roger zit aan de achterkant van het gebouw, met zijn Improvive. Wat Improvive doet, is niet snel even uit te leggen. Heel veel – kijk maar op www.improvive. com. Het heeft in elk geval te maken met strategie, marketingadvies en de wereld der games.

Maar goed, Luidine doet vandaag niet mee aan het open huis. Ze kijkt gewoon even rond, net als de rest van al die mensen hier.

Rondkijken in het OMK kan altijd en is elke keer weer inspirerend. Zo ook het uitzicht vanaf de bovenste etage van de Villa. Luidine vindt namelijk dat ze met haar bedrijf op het mooiste plekje van het OMK zit.

“We zitten hier eerste rang en kijken prachtig uit op alle bootjes.” Enorm genieten. “Het is lekker werken met zo’n uitzicht.”

Timo Braeken en Monique Schouten zijn niet toevallig in het Oliemolenkwartier dezer dagen. Ze zijn er ook bepaald niet alleen vandaag. “Wij zijn drie maanden geleden begonnen met het organiseren van het evenement KOM kijken in het OMK. We hebben gevraagd of iedereen de deuren wilde openzetten, om te laten zien wat hier gebeurt aan creativiteit, bedrijvigheid en horeca”, vertelt Monique. En dan zonder de obligate springkussens op te pompen om bezoekers te trekken. Kijk, het feit dat Sinterklaas hier rondloopt, begeleid door talloze Pieten, dat helpt natuurlijk wel. Monique en Timo zijn dan ook heel erg gelukkig met al die levendigheid langs de oevers van de Eem en binnen bij alle ‘bewoners’ van het Oliemolenkwartier. Monique: “Het werkt. Het ziet er leuk uit, de energie straalt af op iedereen. Overal vang je leuke, inspirerende gesprekken op. Tussen de ondernemers, het publiek en de kunstenaars. En daar gaat het tenslotte om. Om de samenwerking, de synergie. Dat mensen voelen dat hier altijd iets gebeurt. Dat het ook de moeite waard is om hierheen te komen als er geen evenement is. Het gaat echt om het gebied. Iedereen werkt hier samen.”

Officieel lopen de grenzen van het Oliemolengebied van Zandfoort aan de Eem tot en met de voormalige zeepfabriek Rohm en Haas. Maar niemand die zich daar iets van aantrekt. Dara aan de overkant hoort er namelijk net zo goed bij. En wat dacht je van al die boten in de Eem! Timo: “Iedereen hier heeft een eigen specialisme. Dus mensen versterken elkaar.

Dat is mooi.”

“Ja, er is echt al veel samenwerking”, ziet Monique.

“Mensen ervaren elkaar hier als collega’s en niet als concurrenten, ook al zijn ze dat soms feitelijk wel.”

“We wisten he lemaal niet wat het w as, maar we vonden het he binnen bij Roh el leuk, m en Haas.”

Inspirerende omgeving “Kijk, een Piet!” roept Tijmen (6).

Tijmen is hier met zijn ouders, Elaine en Jeroen. Tijmen komt voor Sinterklaas en zijn Pieten, zijn ouders om een kijkje te nemen in het Oliemolenkwartier. Dat gaat goed samen vandaag. Elaine en Jeroen vinden het OMK een inspirerende omgeving. Ze hebben met veel plezier door het architectenbureau ZEEP gewandeld. Dat was eigenlijk het enige stukje OMK dat de twee nog niet van binnen kenden. “Bij De Vereeniging, De Kelder, Zandfoort aan de Eem en de Inspiratieboot zijn we al eens eerder geweest.” Na het poseren op het olievat gaan de drie snel naar Dara. “We hebben namelijk een prijs gewonnen!”

“Zoiets zou ik ook wel willen...”

“Altijd leuk om te zien hoe anderen erbij zitten.” Tonnis is grafisch vormgever, in de creatieve hoek, en neemt even een kijkje bij Maurits Sengers van Vormkracht in De Witte Villa. Tonnis werkt ook als zelfstandige. “Ik werk thuis”, vertelt hij. “Maar zoiets zou ik ook wel willen.” Nou Tonnis, wat let je. Er zou nog net ruimte te huur zijn in De Witte Villa...

Voor de troepen uit!

Dit is Roger ter Heide (met zijn gezin). Roger is niet weg te denken uit het Oliemolenkwartier. En dat willen we ook helemaal niet! Roger is zogezegd kwartiermaker van het OMK. Kwartiermaker is van oorsprong een militaire term voor een militair die vooruit wordt gestuurd om voorbereidingen te treffen voordat de rest van de troepen arriveert. In overdrachtelijke zin is een kwartiermaker iemand die de organisatie op iets geheel nieuws voorbereidt. Een voorloper dus, een wegbereider.

Roger is van meet af aan betrokken bij de ontwikkeling van het OMK. Hoe is hij hier zo verzeild geraakt? “Ik had als zzp’er werkruimte nodig voor mijn bedrijf Improvive [www.improvive.com]”, vertelt hij. En het Oliemolenkwartier [www. oliemolenkwartier.nl] was een gebied waar hij gráág wilde zitten. Er moest alleen wel iemand zijn om het project in te vullen. Roger: “Ik zag dat er steeds allerlei leuke ideeën waren, die telkens net niet van de grond kwamen. Het is toch vrij ingewikkeld hier, en zeker in deze economische tijd. Ook zag ik dat mensen elkaar soms gewoon net niet helemaal begrepen.”

Roger is met zijn Amersfoortse event Game in the City [www.gameinthecity. nl] gewend mensen van allerlei pluimage bij elkaar te brengen. “Dus ik wilde zeker proberen hier iets moois van de grond te krijgen. Wat we hier willen, is verschillende functies samenbrengen. En

dat heeft niet met gebouwen te maken, maar wat er in en rond die gebouwen gebeurt. Een gebouw is nodig, maar trekt pas mensen als er iets te beleven is.” En iets te beleven, dat is er inmiddels zeker in het OMK – open huis of niet – en dat wil Roger graag laten zien. “Ik wil graag Rohm en Haas onder de aandacht brengen; laten zien dat het leuk is hier én dat er nog veel meer aankomt ook.”

Het OMK is alles van Zandfoort aan de Eem tot en met Rohm en Haas.

“Sommige zaken horen er officieel dus niet bij, maar zijn wel erg interessant om erbij te betrekken, ook al staat dat niet zo in het bestemmingsplan.” Dus doen ook alle boten in de Eem mee aan het evenement in het OMK en daarnaast ook de restaurants Merlot en Dara ‘van aan de overkant’.

Verder wil Roger graag laten zien op welke manieren hij er allemaal kan zijn voor ondernemers. “We willen hier een loketfunctie vervullen voor allerlei instanties die ondernemers kunnen helpen.” Zoals dat nu al gebeurt met het World Trade Center Amersfoort. “Het WTC zit bij de Kamer van Koophandel, maar houdt ook open loket in het Oliemolenkwartier om ondernemers te helpen bij contacten met het buitenland.”

Grenzeloos inspirerend dus, het Oliemolenkwartier met Roger ter Heide als wegbereider...

Lekker relaxed, creatief met zand

Iek! Je kan hier billen eten!

“Mama! Er staat BIL op het menu!” Jula (6) spelt de letters van de menukaart van De Saffraan.

Inderdaad, er staat bil op het menu. En wel meer waar een zesjarige van moet griezelen. Jula kwam dan ook voor de Pietenjacht. Maar nu ze er toch zijn, wil ze ook wel even een kijkje nemen in de keuken van De Saffraan, samen met moeder Monique. “Ja, hier zou ik wel eens willen eten”, zegt Monique terwijl ze het menu inspecteert. “Oh, het is echt wel exclusief”, constateert ze. “Bij een speciale gelegenheid dan maar.” Jula staat ondertussen al in de keuken. “Kijk, hier wassen ze af.” Ja, ook op een restaurantboot als De Saffraan moet worden afgewassen. “Zie je al die mensen koken!” Een leeftijdgenootje van Jula wil weten of de boot nog kan varen. Nee, helaas... Daar is de schuit inmiddels te zwaar voor. Jula en Monique houden het verder voor gezien. Even later staat Jula boven op een zandberg bij Zandfoort aan de Eem. Daar kan ze lekker spelen met al die andere jonge bezoekers van het Oliemolenkwartier. Moeder Monique neemt het ervan op een van de bankjes.

Okko, de vader van Doenja (6) en Tiego (3), is met zijn kinderen naar het Oliemolenkwartier gekomen voor de Pietenjacht. “Maar nu weet ik ook dat het mogelijk is om te logeren op een van die boten hier; dat wist ik helemaal niet. Dat heb ik dan toch mooi weer meegepakt.”

Doenja en Tiego vermaken zich op de zandhopen bij Zandfoort aan de Eem. “We komen hier wel vaker”, zegt Okko. “Lekker relaxed.” Hij kent het OMK wel. Lekker eten bij de Vereeniging bijvoorbeeld. Wat daar zo leuk is? “Nou, dat je er gewoon kunt aanschuiven. Heel grappig. Je krijgt dan meteen dat iedereen met elkaar in gesprek raakt.”

Of Okko zelf ook creatief is, zoals al die ondernemers hier in het OMK? “Ik vind van wel”, zegt Okko. “Maar dan technisch, in de ict. Veel mensen zien dat niet als creatief.” Maar ja, wat is creatief? “De kids vinden het prachtig hier. Lekker spelen in het zand. Dat deed ik vroeger ook graag.” Toen was hij dus ook al creatief.

“Dit is een pl mensen elkaar ek waar Ondernemers, versterken. kunstenaars, publiek, alles ko samen. Dat le mt hier vert veel goeds op”

“Op deze grote berg zit mama straks te werken” Discover! biedt huisvesting aan 32 creatief ondernemers en faciliteiten voor exposities, horeca, presentaties en begeleiding van studenten.

“Ik heb geen oog dicht gedaan vannacht,’’ bekent Hans van Helden van het project Discover! [www.discoveramersfoort.nl, www. vanheldenenpartners.nl]. Hij heeft namelijk last van goed nieuws. Zulk goed nieuws dat hij er niet van slaapt. Dat heb je soms. Maak je je geen zorgen, lig je alsnog wakker. Stuiterend van opwinding...

Opwinding waarover? Laten we het erop houden dat Hans binnenkort bekend kan maken waar Discover! precies komt. Discover! heeft nu dus gewoon definitief een vaste plek in het Oliemolenkwartier. Waar precies, dat houdt hij nog even voor zich. Hij wil wel verklappen dat het zijn favoriete locatie is.

Gefeliciteerd, Hans! En niet alleen Hans, ook alle 32 ondernemers die straks naar Discover! komen. Met al hun creativiteit, ondernemingszin, gouden plannen en ideeën, ontwerpen, enzovoorts. Het goede nieuws van Hans is dus ook bijzonder goed nieuws voor het Oliemolenkwartier. En voor de creatieve economie in Amersfoort. En dus voor de hele stad. (Hoera.) Nogal logisch dat een mens daar even van wakker ligt!

Het is nu al leuk in het Oliemolenkwartier en het wordt nog leuker, zegt Hans. Hij heeft tijdens KOM kijken in het OMK vooral veel gesproken met alle 32 ondernemers die straks naar Discover! komen. “Ze hebben samen met mij en de architect nagedacht over waar en hoe iedereen in het pand wil en kan.”

Al die ondernemers zijn vervolgens lekker met hun gezin over het Oliemolenkwartier

uitgewaaierd. Zo doe je dat dus, bedrijvigheid en publiek met elkaar verbinden. Zodat je tegen je kinderen kunt zeggen: “Kijk, op deze grote zandberg zit mama straks te werken.”

Of papa natuurlijk. Om vervolgens met andere bezoekers samen te komen bij Zandfoort aan de Eem, op de Inspiratieboot, bij de Vereeniging, noem maar op...

Hans kan haast niet wachten tot het zover is.

“We willen heel snel al een tijdelijk gebouw neerzetten”, zegt hij. Het definitieve pand wordt iets aansprekends, duurzaams en futuristisch. Met werkplekken en etalages voor creatieve bedrijven en opleidingen.

Verwacht architecten, fotografen, kunstenaars, adviseurs, journalisten, web- en tentoonstellingsbouwers, enzovoorts... Oh ja: en een permanente tentoonstellingsruimte, geschikt voor steeds weer iets nieuws, zoals een etalage voor techniek, lifestyle en wat al niet. Ook voor actualiteit en politiek. “Stel, er is een actie om de cholera in Haïti te bestrijden, dan willen we daar direct op kunnen inspelen”, zegt Hans tegen overbuurman Ronald Vis, die belangstellend informeert of er al iets nieuws is te melden. Ja dus. En: goed zo, Hans.

Heb je nog geen plekje in het Oliemolenkwartier en wil je eigenlijk ook zo graag?

Als Discover! er straks staat, kun je bij Seats2MeetDiscover! zo maar gratis aan het werk. Dat is dus nog meer mooi nieuws. En ben je het werk en de stad even zat, dan heeft Discover! straks heerlijke loungeplekken en dakterrassen om je even terug te trekken.

“Dit is precie sfeer die aant s de re voor bedrijven kkelijk is , voor zowel jonge als geve stigde ondernemers”

Rijzende zon: olie, tras en veevoer Het Citymarketingpaviljoen, voorheen Paviljoen 750, oftewel dat enigszins vreemde, boogachtige pand bij Zandfoort aan de Eem, is tijdens het evenement KOM kijken in het OMK het domein van Joke Sickmann.

Joke is voorzitter en boegbeeld van Siesta, de Stichting industrieel erfgoed stad Amersfoort. Joke vertoont er plaatjes van hoe het vroeger was en vertelt daarover als geen ander. Sweet memories. Alle ins en outs over de geschiedenis van het Oliemolenkwartier komen aan bod.

Siesta in het algemeen en Joke in het bijzonder werken met een ongekende inzet en ijver aan de aandacht voor en het behoud van gebouwen waar de gewone man destijds zijn brood verdiende. Want, zo vindt ze: het gaat niet alleen om bakstenen, maar ook om herinneringen, identiteit en trots.

Siesta heeft onlangs een boekje uitgebracht met daarin een boeiende en interessante wandeling langs de Eem en het voormalige Oliemolenkwartier. Je waant je weer even terug in de 19de eeuw, de tijd waarin de Eem van groot economisch belang was als aanvoerroute voor het haven- en industriegebied.

Dat Rohm en Haas vroeger als zeepfabriek dienst deed, is inmiddels wel bekend.

Alleen al de naam van het architectenbureau ZEEP dat er nu is gevestigd, wijst daarop. Maar hoe zat het nu eigenlijk met die Oliemolen?

Dat weten ze bij het Archief Eemland wel. Er heeft aan de Kleine Koppel, tussen nummer 13 en nummer 15, een oliemolen gestaan met de naam De Rijzende Zon. Dat is daar in de buurt van Zandfoort aan de Eem. De molen heeft verschillende eigenaren en verschillende functies gehad. De Rijzende Zon verscheen in 1765 als oliemolen in het gebied en is in 1940 onherstelbaar ingestort. Hij werd op dat moment gebruikt voor opslag, onder meer voor veevoer. Waaraan de molen is bezweken, is niet helemaal duidelijk; waarschijnlijk was ie te zwaar belast. In elk geval heeft De Rijzende Zon dus een tijd lang als oliemolen dienstgedaan. Later werd het een trasmolen. Tras? Een bestanddeel van cement.

“Hier groeit ie Amersfoort, ee ts moois: n creatieve stad met een st cultureel klim erk aat!�

(Mirjam Baren dregt op twitter)

“We zitten niet in elkaars vaarwater” “Er is heel veel en er komt steeds meer bij en dat is alleen maar leuk en goed.” Rianne werkt als commercieel medewerker bij wereldgalerie-slash-wereldrestaurant Dara [www.dara.nl] en voelt zich als zodanig echt onderdeel van het Oliemolenkwartier.

“Officieel is het alleen de overkant, maar zo voelt dat niet”, zegt Rianne. En dat is wel duidelijk: tijdens KOM kijken in het OMK is het ook bij Dara een komen en gaan van mensen. Werkelijk bomvol is het trouwens vrijdagavond tijdens Dara@night. En dat zou zo maar te maken kunnen hebben met de activiteiten die dag in het Oliemolenkwartier...?

“Als het daar goed gaat, gaat het hier ook goed’,’ zegt Rianne terecht. “We zitten niet in elkaars vaarwater.”

Integendeel: “Dara heeft veel contact met De Vereeniging [www.devereeniging.nl] en de andere restaurants. Als wij vol zitten, verwijzen wij naar hen en dat gebeurt andersom ook.”

Ideaal aan Dara vindt Rianne dat je er allemaal kleine gerechtjes kunt bestellen. Gezellig met vriendinnen. Ze is als klant ook al eens bij De Vereeniging geweest. “Het is geen plek waar je uren gaat zitten tafelen, maar het is een erg leuk concept. Je voelt je er direct welkom, het is er gezellig en je zit er al snel te kletsen met mensen aan andere tafeltjes.”

“Iedereen rie p: het kan wel plat. Moe t je zien wat ze er van hebben gemaakt!”

“je kan de boot in”

Wou je altijd al eens slapen op een boot, dan kan dat in het Oliemolenkwartier op de Vita Nova. Zelfs voor rasechte Amersfoorters is het nog een verrassing dat dat zo maar vlak om de hoek mogelijk is! Knus, ontspannend, gezellig en lekker dicht bij de stad. Stap je, vanuit je hut onder het dek, via de kajuit de kade op, dan sta je meteen midden in het hart van de creatieve economie van Amersfoort: recht voor je neus zijn de ateliers van kunstenaars en de werkplekken van creatief ondernemers, en je hebt de keus uit een heleboel verschillende plekken om wat lekkers te eten en te drinken. Rechtsaf? De Vereeniging. Linksaf? Zandfoort aan de Eem, de Saffraan, Dara en Merlot. Zeg het maar.

Uitzicht

Stiekem is er een soort strijd gaande op de bovenste verdieping van De Witte Villa van het Rohm en Haascomplex. Namelijk: wie heeft het mooiste uitzicht en dus de mooiste werkplek van het Oliemolenkwartier? Kijk je liever de stad uit, of de stad in?

Vormkracht “Het is voor mij echt een grote stap geweest om als zzp’er hier een ruimte te gaan huren”, zegt Maurits Sengers van Vormkracht in zijn kantoor in Villa Rohm en Haas. Hij zit er sinds de oplevering in augustus en kan nu al zeggen dat het hem veel oplevert. Aan inspiratie, opdrachten en samenwerking. “Je kunt hier sparren met elkaar, zoekt snel samenwerking op. En dan weet nog niet eens iederéén van elkaar wat we allemaal kunnen en doen.”

Maurits heeft bijvoorbeeld samen met Lola&co, één deur verder, de vormgeving van het evenement KOM kijken in het OMK gedaan. Ook kan hij goed door één deur met Roger ter Heide van Improvive, aan de andere kant van de etage in de Villa. “Veel activiteiten in dit gebied gebeuren vanuit Roger. Hij initieert veel activiteiten als kwartiermaker en ik hoop dat we vaker kunnen samenwerken”, zegt Maurits.

Kortom, Maurits is een tevreden man. En dan dat uitzicht, hè. “Ik kijk hier uit op de stad en heb de Lange Jan als klok.’’ Maurits maakt graag even een praatje met mensen die tijdens het open huis in het Oliemolenkwartier bij hem binnenstappen. Collega’s en mensen uit de buurt, zoals een stel uit het Soesterkwartier en een stel dat aan de overkant van het water woont. Maurits komt zelf trouwens ook uit de buurt. “Ik heb hier vroeger tegenover gewoond, in de wijk Jeruzalem, en nu woon ik aan de andere kant, in het Soesterkwartier.

PS: Bij dezen is iedereen uitgenodigd bij Vormkracht op bezoek te komen – buren, klanten, opdrachtgevers, collega’s... Evenement of niet, eigenlijk staan de deuren van de creatief ondernemers in Rohm en Haas altijd wel open.

Prikkelend Op de één na bovenste etage van Villa Rohm en Haas is het uitzicht ook mooi! Wanneer Ralph Koridon van Zinnenprikkelend stevig door wil werken, gaat hij daarom met zijn rug naar het raam toe zitten. Anders leidt het te veel af. Tijdens het open huis in het OMK geeft hij graag tekst en uitleg aan al die bezoekers die nu wel eens willen weten wat hier gebeurt. Om reuring te maken, zo zegt Ralph, kunnen bezoekers tijdelijk een kerstfoto of kerstkaart laten maken bij Zinnenprikkelend. Ralph runt het bedrijf samen met Suzanne Paap.

Zinnenprikkelend staat voor sensitieve communicatie.

U zegt?

“We prikkelen de zintuigen als we communiceren”, verklaart Ralph.

Suzanne verleidt bezoekers graag met een zakje lekkere snoepjes.

Het zit wel goed, hier in Rohm en Haas. “We hebben hier allerlei leuke partijen om ons heen.”

Caroline kleurt?

“Ja, leuke buren”, zegt Caroline d’Hollosy. Ze is nog niet helemaal klaar met de inrichting van haar werkruimte. Dat maakt het enthousiasme van de bezoekers van Rohm en Haas voor haar werkplek er niet minder om. De kleuren die zij heeft gekozen voor haar muren oogsten veel lof. En dat terwijl ze zelf vindt dat ze daar eigenlijk helemaal geen gevoel voor heeft... Nou ja zeg, het is gewoon prachtig!

Caroline is op haar beurt juist weer erg onder de indruk van het behang van buurman Jaimy Dix. “Heeft hij zelf ontworpen!” Jaimy is even niet thuis, maar heeft wel heel handig scheurpapiertjes bij zijn voordeur hangen. Daarop staat dat je bij hem terecht kunt voor creatieve en effectieve dialoogmarketing [www.jaimydix.nl]. En wat doet Caroline zelf eigenlijk? Caroline werkt. Even googlen, of gewoon www.carolinewerkt.nl intikken, en je ziet wat zij nog meer kan dan het kiezen van mooie keuren voor op de muur.

Oh en die voordeuren, die zijn dus allemaal van glas. Lekker transparant.

Good news travels fast...

Er is een mystery guest in Rohm en Haas verschenen. Het gerucht ging dat het tijdschrift Salt uit Utrecht naar Amersfoort zou komen.

Het lijkt er warempel veel op. De glazen deur van een bijna lege werkruimte staat open en op de velletjes papier die op de grond zijn geplakt, staat inderdaad te lezen dat de makers van Salt Magazine zich hier binnenkort vestigen. Dat is ook wel een beetje te zien, want er liggen wel heel veel stapels Salt op de werkvloer. Iedereen is uitgenodigd een exemplaar mee te nemen. Ah, vandaar dus dat we er al zoveel in de stad tegenkwamen...

Salt heet bezoekers op zijn website (www.getsalt.com) welkom met de woorden: “Je bent op de plek waar mensen met een actieve, avontuurlijke en duurzame levensstijl elkaar ontmoeten.� Die zitten dus wel goed hier in het Oliemolenkwartier. Welkom in Amersfoort, makers van Salt.

Warme markt, koude kunst Vrijdag 19 november: Kom kijken in het OMK begint met Gemaakt in Amersfoort en kunst in Amersfoort

Waar jarenlang de lijmstofmachines snerpten. Waar arbeiders hun longen vol vluchtige stoffen zogen. Waar noeste werkers uit de arbeiderswijken van Amersfoort hun pallets, beladen met vaten grondstoffen, in en uit de fabriek sjouwden. Daar staan nu wederom hardwerkende handwerkslieden.

De oude lijmstoffenfabriek van Rohm en Haas, sinds een paar jaar poppodium de Kelder, biedt nu ruimte aan de Gemaakt in Amersfoort-markt.

De dansvloer is voor de gelegenheid ontruimd en de geluidsinstallatie uit het zicht geplaatst. Speedmetal en techno moeten geduldig wachten tot de creatieve ondernemers van deze stad hun waren hebben getoond.

Er valt van alles te zien op de zorgvuldig gestapelde nagelnieuwe houten pallets die als tableau dienen voor tal van producten. Verdrongen naar de zijkant van het podium, werpt de geluidsman van de Kelder vluchtige

loungemuziek over de ondernemers en hun producten. Konden vijftig jaar geleden de fabrieksarbeiders niet boven het geluid van de machines uit komen, nu is het een onophoudelijk geroezemoes van mensen dat de toon zet. Geef creatieve ondernemers een podium, en ze maken gelijk hun eigen zoemende koorzang.

In deze ruimte, op dit tijdstip, lijkt het allemaal te gebeuren. Nieuwe contacten worden gelegd, ideeĂŤn verspreid, creatieve gedachten de vrije loop gelaten. Handen worden geschud, wangen gekust, soms tot vier maal toe, geknipoogd, gewenkt en gekibbeld. Visitekaartjes gaan grif van hand tot hand, flyers en brochures worden per dozijn verdeeld. De gratis consumptiebonnen zijn in minder dan geen tijd besteed. Bier blijkt het bij de creatieve arbeider uit Amersfoort boven verwachting goed te doen. Of kostte de witte wijn wellicht twee bonnen?

“Indrukwekke zo’n kijkje in de nd, ke van al die crea uken tieven”

Tijd voor wat frisse lucht. Op naar het naastgelegen atelier, hoger, groter maar vooral kouder dan de ruimte van zojuist. “Hier zitten de autonome kunstenaars”, zegt een fragiele jongeman die zich met een kleine houtkachel en een grote joint warm probeert te houden. Hij wijst om zich heen naar plekken waar kunst zou moeten hangen en staan. Tussen bergen afgedankt ijzer en machines zijn enkele objecten waar te nemen.

Mogelijk kunstobjecten. Of zijn de lege televisiekasten die hier staan, eenvoudigweg gedumpt door een kunstenaar die zelf net een flatscreen heeft aangeschaft? Ook autonome kunstenaars gaan met hun tijd mee.

Een kunstwerk dat onmogelijk over het hoofd kan worden gezien, is Thijs Tromperts nieuwe Stier, die als een ongevleugelde feniks uit zijn eigen berg schroot oprijst. Als we over tien minuten terugkomen, kunnen we deze kunstenaar misschien wel in het echt ontmoeten. Dat willen we wel, dus snel nog even naar de warme Kelder. Als daar de muziek verstomt en iemand ons tot stilte maant, is de temperatuur nog een paar graden gestegen en loopt vrijwel iedereen er met een rode blos op de wangen.

Terug naar de autonomen, waar een saxofonist, ingeklemd tussen een hoop staal en een vorkheftruck, etherische klanken de ruimte in blaast.

Zijn kompaan heeft met een oversized keyboard de fragiele jongeman met zijn joint van de bank verdreven.

Hij ondersteunt de saxofonist met elektronische watergeluiden. Of het nu komt doordat mensen de drukte in de Kelder even willen ontvluchten of doordat de lucht van autonome kunst in deze hal een gunstige werking heeft, zeker is dat meer en meer mensen zich een ogenblik in dit atelier tot rust laten brengen. Zelfs de kou lijkt uit de lucht.

Zal wel door de kunst komen.

Tekst: Herman van Lunen Fotografie: Roelof Pot

Van boven naar beneden: de eerste akimoto fiets, sorry hij is al verkocht. De markt in wording TFI’s Rembert Sierksma was er ook, en de markt in actie...

“Heel fijn dat R en Haas is be ohm houden.

En de invulling het gebied: he van el uniek�

Kunstmarkt: Twee lokale scheppers

Thijs Trompert Als er iets is wat ‘gemaakt in Amersfoort’ mag heten, dan is het wel De Stier van Thijs Trompert. Achter in zijn atelier staat nu de immense ijzeren variant. Met ijzeren pijpen, T-profielen en plaatmateriaal.

“Veel heb ik gekregen van Amersfoortse bedrijven”, zegt Thijs, terwijl hij voor de camera probeert stil te staan. Zonder succes. Met brede gebaren ondersteunt hij zijn verhaal.

Het houten exemplaar van De Stier werd door vandalen geruïneerd. Dat zal met deze niet snel gebeuren.

Ten eerste vanwege de omvang, ten tweede omdat ie van ijzer is.

Het houten dier werd ten grave gedragen en een nieuw exemplaar, groter en machtiger, zal binnen afzienbare tijd worden geplaatst op dezelfde plek, op de rotonde aan het begin van Kruiskamp. Had hij er al niet in oktober moeten staan, dit toonbeeld van openbaar kunstbezit? Thijs graait als een bezetene in zijn pakje shag in de hoop er genoeg tabak te vinden voor een sigaret en zegt dan: “Ja, eigenlijk wel.” Wanneer zal hij dan geplaatst worden? “Als hij af is.”

Hier spreekt de autonome kunstenaar.

Tekst: Herman van Lunen Fotografie: Roelof Pot

Ron Jagers De droom van elke Marlboro-man: een eigen sigarettenautomaat. Kunstcowboy Ron Jagers heeft de zijne fleurig opgeschilderd en de inhoud van de pakjes sigaretten vervangen door kunst.

Het gaat dus om een kunstautomaat, legt Ron uit: werp drie euro in de gleuf en trek een pakje met kunst. We wachten tot iemand zijn portemonnee trekt.

Dan loopt collega-kunstenaar Jaap Hettinga langs. Hij had graag in deze ruimte gehangen met zijn schilderijen, maar was te laat met inschrijven. De teleurstelling straalt van hem af.

Het juiste moment voor een handige verkoper om een stukje authentieke automaatkunst te slijten. “Voor slechts drie euro bent u eigenaar van een Oost-Duits schilderwerkje.”

Rap trekt Jaap zijn beurs en zoekt het juiste bedrag bijeen.

Ron in eigen persoon opent het doosje en haalt er een prachtig schilderwerkje uit tevoorschijn. Hettinga is zichtbaar onder de indruk.

De kunstautomaat is trouwens net terug uit Potsdam, vandaar dat ie gevuld is met werk van Potsdammer kunstenaars. En als de automaat in Potsdam staat? Is ie gevuld met kunst gemaakt in Amersfoort. Vanzelfsprekend.

En het bleef no erg lang geze g heel llig in het Oliemolenkw artier

GAME IN THE CITY /2010 november 18-19 /amersfoort amersfoort

WHITE:

BLACK:

Colofon

Ono-Ono is Japans voor: zoveel mensen, zoveel woorden.

Het Ono-Ono One Day Magazine-team zet de woorden van de deelnemers en beelden van uw evenement binnen één dag om in een tijdschrift. Zo wordt uw evenement meer dan een eendagsvlieg.

Neem voor uw eigen One Day Magazine contact op met: Gijsbert Raadgever (06-51626041) Vind meer info over het One Day Magazine via: www.akimoto.nl.

“Leuk dat er zoveel verschillende mensen rondlopen en geïnteresseerd zijn in de bedrijven achter de gevels. Sommige willen echt alleen even een kijkje nemen, zo van: hoe ziet het er nou uit hier binnen in die oude zeepfabriek en anderen gaan echt diepgaande gesprekken aan. Alles kon, iedereen kon komen kijken.”

Roger is zelf ook overal binnen gaan kijken met zijn gezin. “Echt geweldig die veelheid aan bedrijven én aan locaties. Van boten en zakelijke ruimtes tot kunstenaarshallen en restaurants. Je hebt hier alles.”

GAME IN THE CITY november 18-19 /ame ame

Meer informatie over het Oliemolenkwartier?

Ga naar www.oliemolenkwartier.nl

GAME IN THE CITY /2 november 18-19 /amersfo amersfo WHITE:

Het Ono-Ono team bestond deze keer uit: teksten Ida Bromberg, www.idaschrijft.nl fotografie Jet Kraanen, www.jetkraanenfotografie.nl eindredactie Gaston Dorren, www.gastondorren.nl vormgeving Akimoto, www.akimoto.nl

BLACK:

Game in the City is mede gefinancierd met steun van het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling van de Europese Commissie.

WHITE: