ONDERONSJE

LOCATIE: VAN BAAREN AANNEMERS DATUM: 27 OKTOBER 2021

IN SAMENWERKING MET:

VAN BAAREN AANNEMERS, DON FOOD & EVENTS, KLAPROOS CULTURELE ONDERSTEUNING EN BLOEMBINDERIJ DE KAARDEBOL.

facebook.com/ ondernamenlopik @ondernamen

OnderNamen

OnderNamen

ondernamen.nl

‘Hopelijk zien we elkaar weer in 2022! Tot snel!’

Eind oktober waren we te gast bij Van Baaren Aannemers. Dit was een bijzonder bedrijvenbezoek in een geweldig nieuw pand! Don Food & Events heeft ons voorzien van heerlijke hapjes en drankjes en het was fi jn om weer bij elkaar te kunnen komen. Een ouderwets gezellige bijeenkomst in de regio Lopikerwaard. Hopelijk zijn evenementen zoals deze in 2022 weer mogelijk. Tot snel! WIL JE OOK AANWEZIG ZIJN TIJDENS EEN VAN DE BIJEENKOMSTEN DIE ONDERNAMEN REGIO LOPIKERWAARD ORGANISEERT? NEEM DAN CONTACT OP VIA LOPIKERWAARD@ ONDERNAMEN.NL OF BEL MET 0348567459 EN VRAAG NAAR DE MOGELIJKHEDEN!

ARCO ARCHITECTEN

RESTAURATIE HOFSTEDE BATESTEIN

‘DE BOERDERIJ WORDT VOLLEDIG IN OUDE GLORIE HERSTELD’

TEKST: ROSANNE ZIJERVELD-BADER | FOTOGRAFIE: ARCO ARCHITECTEN Interview

Menig Woerdenaar herkent dit recente restauratieproject van Arco Architecten meteen: Hofstede Batestein in het Brediuspark in Woerden. De boerderij, die in 2008 compleet verwoest werd door een brand en vervolgens jarenlang leegstond, maakt al sinds 1852 deel uit van het populaire wandelgebied vlak bij de stad. Inmiddels is er onder begeleiding van Arco Architecten dan eindelijk gestart met de restauratie van dit bijzondere rijksmonument. We spreken architect Jan Kwakernaak over de uitdagingen van dit project en de passie voor het vak.

Natuurlijk houdt Arco Architecten zich naast restauratieklussen ook bezig met nieuwbouw, luxewoningen en bedrijfspanden. Maar het diepgravend onderzoeken van de historische en culturele waarden van een gebouw, daar gaat Jans hart nog steeds sneller van kloppen. ‘Voor mij is het passie. Ik kijk graag naar alle details, vergelijk alles nauwgezet en wil het pand zo goed mogelijk in zijn oude glorie herstellen. Het leukste is om iedereen binnen het project enthousiast te maken over de diverse onderdelen. De samenwerking met Stichting Hofstede Batestein - verantwoordelijk voor de restauratie, het beheer en de exploitatie van de Brediusboerderij - en Aannemingsbedrijf A. Schouten verloopt heel positief en betrokken: iedereen is heel gedreven om de mooiste oplossingen te bedenken. Niet zomaar iets wegslopen, dat mag in veel gevallen ook niet, maar echt goed kijken naar wat behouden kan worden en wat nieuw moet worden gemaakt, en dit laatste dan zo hoogwaardig mogelijk realiseren.’

‘Het bouwhistorisch onderzoek is spannend, want je weet nooit precies wat je allemaal tegen gaat komen’

HAALBARE CASUS De Brediusboerderij, of Hofstede Batestein zoals het officieel heet, is onderdeel van een historisch agrarisch erfgoed. In 1824 kocht burgemeester Jacobus Bredius de eerste stukken land en in de jaren daarna werd meer land verworven. In 1852 werd Hofstede Batestein gebouwd en het pand diende als woonhuis voor de boer die het agrarische bedrijf bestierde. Daarnaast werd het huis in de zomer gebruikt door de familie Bredius. Pas in 1970 kwam er een einde aan het familiebezit, toen het landgoed werd verkocht aan de gemeente. Sinds 2015 ligt het beheer van het landgoed in handen van de stichting, die zich vanaf die tijd hard heeft gemaakt voor de herbestemming van de boerderij. Er ging een proces van jaren eroverheen voor er een geschikte bestemming én een haalbaar plan voor de boerderij kwam. ‘Het kost natuurlijk wel wat tijd voor je voldoende lokale en regionale sponsoren hebt gevonden en de subsidiestromen rond zijn. Daar heeft veel werk in gezeten voor de stichting. Ook was het ook nog wel even zoeken naar een geschikte horeca-exploitant. Dit is uiteindelijk allemaal gelukt en zo werd het qua budgetten en plan een haalbare casus.’ Arco werd al in 2016 ingeschakeld om het restauratieplan op te stellen. ‘Het plan voor het ontwerp en de indeling van de boerderij lag er al langer, maar toen alles rond was hebben we uiteindelijk in 2019 de opdracht gekregen.’

GRONDIG ONDERZOEK De rol van Arco gaat ver als het gaat om restauratieprojecten. ‘Het begint allemaal bij het bouwhistorisch onderzoek. Hoe zag het gebouw er ooit uit en hoe kunnen we het pand zoveel mogelijk terugbrengen in de originele staat? Dat is altijd heel spannend, want je weet nooit precies wat je allemaal tegen gaat komen. In het geval van deze boerderij, zijn er veel historische elementen verloren gegaan. Natuurlijk door de brand, maar het is ook hard achteruitgegaan doordat het gebouw een paar jaar leeg heeft gestaan en niet eerder afgedekt kon worden. Je moet dus echt terug in de tijd en grondig onderzoek doen om informatie in te winnen. Hoe is het gebouw ontstaan, en in welke periode? Wie heeft het ontworpen? Zijn er archieven? Gelukkig konden we veel informatie terugvinden en hebben we aan de hand daarvan een rapportage gemaakt over hoe het pand technisch in elkaar zit, wat de historische waarden zijn, wat origineel is en wat is aangebouwd. Per onderdeel van het gebouw ga je terug in de tijd. In een cultuurhistorische waardestelling geef je vervolgens aan wat welke historische waarde heeft, om zo ook duidelijk te maken wat aangepast mag worden en wat vooral niet. Voordat de bouwvoorbereiding vervolgens begint, wordt het ontwerp vastgelegd op bestektekeningen en in een bestek. En natuurlijk blijven wij ook nu aangehaakt, gedurende het volledige uitvoeringstraject.’

OUD EN NIEUW Elke steen wordt – letterlijk – omgekeerd. ‘De complete oorspronkelijke indeling, inclusief de kozijnen, het stucwerk, het dak, de vloer en zelfs de kleuren van het interieur; we proberen alles te herleiden en waar mogelijk terug te brengen in de oude staat. In de Brediusboerderij was er geen kleurenonderzoek meer mogelijk, omdat alles verloren is gegaan. Daarop zijn we in heel Nederland gaan zoeken of we soortgelijke boerederijen konden vinden. Op basis daarvan hebben we de nieuwe onderdelen vervolgens ingekleurd.’ Met passie voor het verleden zorgen voor een gebouw dat weer jarenlang meekan. ‘Dat is natuurlijk het uitgangspunt. Met respect voor de historische waarde krijgt Hofstede Batestein het comfort van nu. Met duurzame verwarmings- en koeltechnieken, een geweldige open keuken, een prachtig terras en een historische, maar sfeervolle uitstraling.’ De restauratie ligt redelijk op schema en als alles volgens planning loopt kunnen we er aankomende zomer aanschuiven voor een verkoelend drankje of lekkere lunch. ‘Het gebouw en de setting eromheen staan dan echt weer als een huis. Functioneel, energiezuinig en prachtig gerestaureerd. Het is geweldig dat wandelaars, fietsers, kinderen én volwassenen straks weer kunnen gaan genieten van deze voor Woerden zo herkenbare plek. Onwijs leuk dat wij als Arco Architecten hebben kunnen bijdragen aan dit project.’

Arco Architecten Donkere Gaard 1 | 3421 AS Oudewater 0348561607 | info@arcoarchitecten.nl www.arcoarchitecten.nl

TECH CAMPUS ROCMN

EEN DOCENT MET EEN HOGE GUNFACTOR

Robert van Delden

TEKST: MARJAN I. JAARSMA | FOTOGRAFIE: COJAN VAN TOOR Interview

Hij was 23 jaar stukadoor. Hij is docent aan ROCMN. Hij heeft een gunfactor. Maak in dit artikel kennis met Robert van Delden.

STUKADOORSFAMILIE Robert: ‘Ik heb eerst nog een jaar getimmerd. Toen mijn vader overleed, ben ik in de stukadoorswereld gerold. Hij had een stukadoorsbedrijf en had dat overgenomen van mijn opa. Het bestaat sinds 1928 en mijn twee broers hebben het overgenomen. Ik was toen zestien jaar en ging gewoon meewerken. De oudste heeft het bedrijf nog steeds. Hoewel de naam is veranderd, is het Kamer van Koophandel-nummer nog steeds hetzelfde.’

TECH CAMPUS ROCMN Robert: ‘Op een gegeven moment was ik om de zes weken bij de chiropractor voor mijn rug. Dat ging me dusdanig tegenstaan, dat ik op zoek ging naar iets anders. Ik wilde altijd al iets bijdragen aan de maatschappij. Toen kwam het bedrijf Bouwmensen Utrecht, een samenwerkingspartner van ROCMN, op mijn pad. In de periode waarin ik als praktijkinstructeur voor dit bedrijf werkte, ging ik daarbij ook lesgeven voor de Tech Campus. Eerst alleen praktijk, later, toen de docent die theorie gaf wegging, ook theorie. Inmiddels ben ik hier in loondienst.’

OPVOEDER Robert: ‘Ben ik ook opvoeder? Misschien is dat een te groot woord. Je moet de studenten

‘Vergeet vooral niet hoe je zelf begonnen bent. Dat is de essentie van opleiden’

meenemen in de wereld van de (af)bouw. De meeste studenten weten van niets. Ons is dat thuis met de paplepel in gegoten. Je werkt aan werknemersvaardigheden. Wat is normaal? Vaak is dat al een redelijk lastige vraag. Je komt bij iedereen over de vloer. Je moet het eigenlijk met iedereen kunnen vinden. Blijf netjes. Bedank voor commentaar. Ga nooit te snel tegen een particulier in. Daar word je zelf een betere stukadoor van.’

VROUW Robert is de enige docent stukadoren op de Tech Campus in Nieuwegein, waar een tweejarige BBL-opleiding Stukadoor (mbo-niveau 2) wordt aangeboden en een twee- à driejarige BBL-opleiding Gezel Stukadoor (mbo-niveau 3). Het aantal stukadoorsopleidingen neemt al jaren af in ons land. En dat terwijl de instroom dit jaar bovengemiddeld is: er zijn 26 nieuwe studenten. Alle studenten hebben werk. Het praktijklokaal begint zelfs aan de kleine kant te raken. Er is voor iedere student een eigen plek en een stuk muur. Daar zijn regelmatig de lastigere onderdelen van het vak te bewonderen: schuurwerk (in stucwerk aangebrachte reliëfs) en lijstwerk en ornamenten.

Als Robert over studenten praat, dan heeft hij het steevast over “de jongens”. Robert: ‘Dit jaar zit er trouwens één vrouw in de groep. Haar vader is ook stukadoor. Er zit waarschijnlijk gewoon kalk in haar bloed. Ze profileert zich goed, wil alles weten, verdiept zich overal in. Ze houdt me scherp en dat is leuk. Ik kan er ook weleens naast zitten. Er zijn zoveel producten! Ik ben geen docent geworden om niets te leren.’

GUNFACTOR Robert is voor dit interview gevraagd door Tech Campus-directeur Robert Koch. Weet hij waarom juist hij hiervoor gevraagd is? Robert: ‘Die vraag had ik zelf ook voor Robert Koch. Het is een lastige. Ik ben inderdaad gepassioneerd in mijn vak. Dat ik een gunfactor voor studenten heb, klopt wel. Ik ben negen van de tien keer vrolijk en mensen worden ook vrolijk van mij.’ Kun je hier een voorbeeld van geven? Robert: ‘De meeste studenten hebben geen zin in school, ze willen gewoon met hun handen werken. Vooral het eerste jaar zit het vmbogedrag er nog in. In het tweede jaar gaat dat vaak al beter. Sommigen stappen over naar een andere werkgever om zich beter te kunnen profileren. Iemand een vak leren is iets anders, dan van iemand een vakman maken. Daar komen ook werknemersvaardigheden bij kijken.’

DE RONDVRAAG Ben ik iets vergeten te vragen? Robert: ‘Ik zeg weleens tegen ondernemers: “Vergeet vooral niet hoe je zelf begonnen bent”. Dat is de essentie van opleiden. Een beetje geduld en iedereen een tweede kans geven. Zo heb ik het ook geleerd. Het heeft ook iets met de maatschappij te maken. Onze studenten komen van het vmbo, het zijn geen schoolbanktypes. Ze horen al hun hele (school)leven dat ze niets kunnen en dat het nooit wat wordt, of we hebben ze dat gevoel gegeven omdat ze nooit in een plusklasje hebben gezeten. Zo gaan ze zich ook gedragen. Maar zodra ze iets kunnen, gaan ze zich daarnaar gedragen. Ze verdienen een tweede en soms ook een derde kans. Met gamen heb je die ook. Waarom zou je die met stukadoren niet mogen hebben? Je kunt niet alles in één keer leren. Iedereen heeft een andere aanpak nodig. Daarom zijn we op ROCMN bezig met gepersonaliseerd onderwijs. Tegelijkertijd wordt niet iedereen een ambachtsman. Een ambachtsman heeft liefde voor de geschiedenis van het vak en de materialen. De meesten verdienen er alleen geld mee en dat is ook goed. Nederland draait op mbo’ers.’

Tech Campus (ROC Midden Nederland) Harmonielaan 2 | 3438 EB Nieuwegein | 030 754 65 76 www.rocmn.nl - tech.rocmn.nl bouweninterieur.rocmn.nl - ict.rocmn.nl r.koch@rocmn.nl

DE PARADOX VAN DE DIRECTEURGROOTAANDEELHOUDER

Een paradox kent een tegenstrijdigheid die in eerste instantie in lijkt te gaan tegen het gevoel van logica, maar als je er nog eens over nadenkt, wel degelijk mogelijk is. De paradox wordt veel gebruikt als stijlfi guur om een belangrijke boodschap over te brengen. Dit begon al in de Bijbel met de spreuk “vele eersten zullen de laatsten zijn”. De schijnbare tegenstrijdigheden “hoe gespecialiseerder je bent, des te minder je kan”, “het grote constante in het leven is verandering” en “zeg nooit nooit” zeggen je vast ook wel iets.

Ik heb laatst ook een schijnbare tegenstelling ontdekt: de werkzame directeur-grootaandeelhouder wenst voor zichzelf een zo laag mogelijk salaris. Best vreemd toch? Maar het klopt echt! Deze schijnbare tegenstelling is gelegen in ons belastingstelsel. Bij een belastbaar inkomen vanaf €40.000 ben je over iedere euro die je meer verdient, 48 procent tot 55,5 procent belasting verschuldigd. Dit komt onder andere door de afbouw van zowel de algemene heffi ngskorting als de arbeidskorting. Indien je als directeur-grootaandeelhouder het salaris laag houdt, kun je meer dividend uitkeren. Over het extra resultaat in de BV en vervolgens de dividenduitkering ben je effectief circa 38% aan belasting verschuldigd.

Voor iedere €10.000 minder salaris kan je dus €1.000 - €1.750 netto per jaar besparen. Uiteraard zijn er in de Wet- en regelgeving beperkingen opgelegd die een “te laag” salaris niet mogelijk maken. Je moet als directeur-grootaandeelhouder bijvoorbeeld minimaal €47.000 aan salaris genieten. Bedraagt je salaris echter meer dan €47.000 dan kan het zeker lonen om er nog eens goed naar te kijken.

Wens je een gratis second opinion? Kom geheel vrijblijvend op de koffi e met mij of één van mijn collega’s.

Cees

CEES PATER IS BELASTINGADVISEUR EN PARTNER BIJ PLANJE ACCOUNTANTS EN MEER; EEN CREATIEF EN BETROKKEN ACCOUNTANTSKANTOOR WAAR DE FOCUS LIGT OP HET ADVISEREN VAN HET MKB. MAAR BOVENAL IS CEES LEVENSGENIETER.

CEES@PLANJE.NL 0172433053

‘Indien je als directeur-grootaandeelhouder het salaris laag houdt, kun je meer dividend uitkeren’

dit is... BAS VAN DER KROEF

B.R.N. PARKET

Hij stond nog maar net op eigen benen toen door de eerste lockdown de orderportefeuille van B.R.N. Parket werd schoongeveegd. In rap tempo werd Bas van der Kroef uitgedaagd om zijn onderneming overeind te houden. Het lukte hem, en hoe! Wie is deze jonge ondernemer? We schetsen een portret.

‘Door degenen te helpen die het slechter hebben dan jij, zorg je ervoor dat je er samen beter uitkomt’

B.R.N. Parket BV

Kamerlingh Onneslaan 21 | 3401 MZ IJsselstein info@brnparket.nl | www.brnparket.nl 030 20 74 111 DE STEKKER ERUIT ‘De overname was net rond toen corona losbrak. We reden terug van wintersport toen ik tegen m’n vader zei: “Je bent net op tijd gestopt, pa!” In één klap was onze agenda leeg. Grote opdrachtgevers als Schiphol en Rabobank trokken gewoon de stekker eruit. Gelukkig werden we al gebeld door particulieren die wilden verbouwen. Die markt heeft het goed gemaakt voor ons. De huizenmarkt is ondertussen ook ontploft en wij delen mee in die ontwikkeling. De agenda staat nu weer helemaal vol. We zijn er dus absoluut niet slechter van geworden.’

VOOR EEN ANDER ‘Om ons heen zie ik een heleboel ondernemers die het wél moeilijk hebben. Mijn vrouw komt uit een horecafamilie. Bij hen is het schrapen om de boel bij elkaar te houden. We hebben hen met ons bedrijf geholpen door daar alle vloeren en barbladen op te knappen. Ik heb daarvan geleerd dat je het met elkaar moet blijven doen. Door degenen te helpen die het slechter hebben dan jij, zorg je ervoor dat je er samen beter uitkomt.’

AAN DE BAR ‘We werken met een club van tien hele goede jongens. Het belangrijkste is dat zij het werk leuk vinden, dat ze bij ons blijven. Daarom organiseer ik daar waar het kan en mag weer wat leuks. We zijn samen gaan buggyrijden en gaan zo nu en dan een keer uit eten. Op vrijdagmiddag om 15.45 uur eten we kippenpoten, dat is vaste prik. Een half jaar geleden zaten we met z’n allen aan tafel in de te krappe kantine. De jongens zeiden: “Zullen we morgenochtend de muur eruit halen?” Zo gezegd, zo gedaan. Vervolgens heb ik een kroegbouwer gezocht en een complete bar laten ontwerpen. Eén van de jongens vond een gokkast op Marktplaats en weer een ander een dartbord. Als we het doen, dan doen we het goed.’

TALENT ‘We hopen dat er nog een aantal goede jongens bijkomt. Maar dat is een uitdaging in deze tijd. Daarom kijk ik ook hoe we medewerkers intern kunnen opleiden. Een jongen die was aangenomen als chauffeur en chef magazijn ging een dag met mij mee op pad. Ik vroeg hem een stukje vloer te plakken. Dat deed hij zo goed dat ik zei: “Vind je dat ook leuk?” Dus de functie van chef magazijn hebben we ook weer in de etalage gezet. Ik vind het leuk als jongens wat kunnen en willen leren, daar word ik zelf ook enthousiast van.’

GUNFACTOR ‘De meeste opdrachten krijgen we via mond-tot-mond reclame. Die filosofie brengt ons nog altijd het leuke en mooie werk. Zo komen we terecht in een flat hier in de buurt, maar ook bij grote opdrachtgevers als Schiphol. In Utrecht hebben we in een aantal gerenommeerde restaurants vloeren gelegd. We werkten daarvoor samen met een mooie club ondernemers. De aannemer wil ons, net als de stukadoor, elektricien en loodgieter, meenemen naar elk project. Vanuit dat netwerk hebben we weer een opdracht gekregen voor een grote Streetfood Club in Breda. Zo blijft dat cirkeltje ronddraaien.’

HET JUISTE MOMENT ‘Het was tijd dat ik op eigen benen ging staan. Ik ben 35 en vind het ook leuk om het nog een aantal jaar zelf te kunnen doen. Nog steeds houd ik regelmatig ruggenspraak met mijn vader. Over de mooie dingen, en over de problemen die we tegenkomen. We zijn van oudsher een familiebedrijf. Mijn vader deed het samen met mijn moeder, en ik nu weer samen met mijn vrouw. Daar zit meteen de grootste uitdaging. Als ik nu op vakantie ben, neemt mijn vader de telefoon op. Dat moet anders. Daarom gaat één van de jongens op kantoor werken om mij te ontlasten en de interne organisatie beter te stroomlijnen. Ik wil samen met mijn vader en broer kunnen motorrijden in Amerika, zonder telefoon. Dat betekent dat voor het eerst iemand buiten de bloedlijn, de telefoon beantwoordt. Dat is spannend, maar als je dat niet doet dan word je slaaf van je bedrijf. Hard werken is leuk, maar je moet de lol er wel in houden.’

6 x bas

EERSTE WAT IK DOE ALS IK OPSTA:

‘Mijn mailbox checken. Vervolgens smeer ik mijn brood, laat de honden uit en vertrek naar de zaak. Om iets voor zessen ben ik er, zodat ik fris klaarsta als de mannen komen.’

EEN DAG IS GESLAAGD ALS:

‘Alle mannen weer wat moois hebben gemaakt en iedereen happy is.’

MIJN BESTE BESLISSING OOIT:

‘Dat is eigenlijk geen beslissing, maar een samenloop van omstandigheden: de voetsporen van mijn vader volgen.’

EERSTE BAANTJE:

‘Van jongs af aan heb ik in mijn vakanties mijn vader geholpen, net als mijn zoon nu ook doet. Mijn eerste baantje voor een andere werkgever was vakkenvullen bij de plaatselijke supermarkt.’

MOTTO:

‘Het maakt niet uit wat je doet, maar als je toch hard moet werken, kun je maar net zo goed iets doen wat je leuk vindt.’

DIT ZOU IK DOEN MET EEN MILJOEN:

‘Proberen er twee van te maken.’

IN DE VOLGENDE EDITIE:

GROEI (PIJN)

‘Groeien doet pijn’ is een uitspraak die we de laatste tijd vaak horen in het veld. Een mooie groei doormaken met je bedrijf is fijn en nodig om aangehaakt te blijven, maar met de krapte op de arbeidsmarkt en het grote tekort aan grondstoffen en materialen, wordt het knap lastig om die gewenste groei ook daadwerkelijk te realiseren.

Ook de ruimte om te groeien wordt steeds beperkter. Bedrijventerreinen raken overvol en ook voor de woningbouw moet voldoende plek worden gereserveerd. Kortom: genoeg uitdagingen om over te praten.

Natuurlijk is groei ook iets prachtigs. Van startup naar scale-up groeien, steeds meer mooie klanten kunnen bedienden en je tomeloze ondernemersambitie waar kunnen maken. In de lente-editie van 2022 praten we er uitgebreid over.

Het thema van de volgende uitgave van OnderNamen is dus ‘groei(pijn)’: een interessant onderwerp, waar vele ondernemers momenteel mee te maken hebben. Ben jij zelf een ondernemer die met zijn of haar organisatie volop aan het groeien is? Herken jij de personeelsproblematiek of heb je juist oplossingen voor bovenstaande uitdagingen? Dan hopen we jouw verhaal te lezen in de eerste editie van 2022. Gelijk een plekje reserveren? Bel ons of stuur een mail naar redactie@ondernamen.nl.