ΤΕΥΧΟΣ 254 • ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
Αδελφός της Ταπείνωσης Μητροπολίτης Κινσάσας Νικηφόρος (Κονγκό)
†
†
†
†
†
†
†
†
†
†
†
†
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ Έτος ίδρυσης: 1963
Τιμήθηκε από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2021 / Τεύχος 254
Υπεύθυνος έκδοσης: Νόστης Ψαρράς Άγιοι Ισαπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος
Περιεχόμενα Τεύχους 04 Η αγωνία μας 07 Κινσάσας Νικηφόρος 13 Ι.Μ. Νέας Ζηλανδίας 16 Ι.Μ. Σιγγαπούρης - Ινδονησία 17 Ι.Μ. Άκκρας 18 Ι.Μ. Ναϊρόμπι 21 Ι.Ε. Αρούσας 26 Ι.Ε. Γκούλου 28 Ι.Ε. Κισούμου 32 Ι.Ε. Μαλάουι 35 Ι.Ε. Τολιάρας 37 Ι.Ε. Μπουκόμπας 41 Ιεραποστολή & Covid Εποχή 45 Μνημόσυνο Μητροπολίτη 46 Γεώργιος Ασλανίδης 47 Απάτη για την Ιεραποστολή Μπορείτε να καταθέσετε την αγάπη σας για την Εξωτερική Ιεραποστολή, με τους παρακάτω τρόπους: ALPHA BANK (CRBAGRAA) GR93 0140 4050 4050 0200 2000 170 ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ (ETHNGRAA) GR06 0110 2560 0000 2564 8000 609 EUROBANK (ERBKGRAA) GR24 0260 2060 0001 0010 1157 390 ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (PIRBGRAA) GR70 0172 2000 0052 0005 2141 068 PAYPAL στο paypal.me/ierapostoles Για όλες τις καταθέσεις εκδίδονται και αποστέλλονται θεωρημένες αποδείξεις.
Οι συντάκτες ευθύνονται για τα κείμενά τους Το περιοδικό αποστέλλεται δωρεάν Εκτύπωση: Γραφικές Τέχνες "Μέλισσα"
Ιδιοκτήτης
Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής Μακένζυ Κινγκ 6, Πλατεία Αγίας Σοφίας 546 22 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
T. 2310 279910 www.ierapostoles.gr office@ierapostoles.gr
Αναγνωρισμένο φιλανθρωπικό σωματείο Πνευματικός ιδρυτής: † Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος (1903-1972) Ιδρυτικός Πρόεδρος: † Παντελής Μπάγιας Μέγας Ευεργέτης: † Παν. Παπαδημητρακόπουλος Επίτιμος Πρόεδρος: Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος
Διοικητικό Συμβουλίο: Χαράλαμπος Μεταλλίδης Πρόεδρος Νόστης Ψαρράς Αντιπρόεδρος Αγγελική Αρναούτη Γ. Γραμματέας Δημήτριος Σωτήρκος Ταμίας Κων/νος Μεταλλίδης Β. Γ. Γραμματέα Ζηνόβιος Ιατρού Β. Ταμία Ευαγγελία Τραϊκούδη Μέλος Αικατερίνη Αλεξάνδρου Μέλος Πρόδρομος Καλαϊτζίδης Μέλος
Αναφορές δημιουργών
SHUTTERSTOCK 3 Tomasz Romski 13 Martin Valigursky 16 Creativa Images 23 Delbars 26 Travel Stock 28 Susan Schmitz 30 Jen Watson 32 mbrand85 34 Marcus DeYoung 37 Delbars 41 Damian Ryszawy 47 Lucian Coman
Παναγία Θεομήτωρ Μαρία Σ’ αγαπούμε Χριστοφόρα! Παρακαλούμε την Παναγιότητά σου, Θεομήτωρ Μαρία, Κυρία των Αρχαγγέλων… Μιαν ευλογημένη ψυχογενή αχτίδα να οδοιπορούμε φωτεινά στη διαδρομή του χρόνου. Σ’ αγαπούμε!... Καθώς ο νους ταξιδεύει εκεί που βλασταίνει ρόδο της αυγής να υπάρχει στους αιώνες πνευματοφόρα ανατολή. Σ’ αγαπούμε!... Όταν ήσουν ακόμη παιδί λουσμένη ευσυγκίνητη στα άγια των αγίων από το θεοφόρο φως του Αγίου Πνεύματος. Σ’ αγαπούμε!... Σ’ ένα χαρμόσυνο όνειρο παιδιά ντυμένα στην πρωινή αύρα να δροσίζουν το μέτωπο της ημέρας. Σ’ αγαπούμε!... Ίσως λιγότερες φορές από τις μέλισσες στο νέκταρ λουλουδιών σ’ ένα ανθόσπαρτο μονοπάτι Αγίου Όρους. Σ’ αγαπούμε!... Ίσως λιγότερες φορές από τα κύματα αμέτρητα της θάλασσας που στέλνουν αλμυρόασπρες συγκινήσεις οι ωκεανοί. Σ’ αγαπούμε!... Στην ερχόμενη νύχτα σ’ αναμμένο τρεμάμενο καντήλι προσευχόμενοι με δάκρυα που καθαγνίζουν την ψυχή. Σ’ αγαπούμε!... Στον ισκιόδρομο του θανάτου στον αποχαιρετισμό της χθονοτρεφούς ζωής όπως ωριμάζουν οι καρποί επί της γης. Σ’ αγαπούμε!... Με εόρτιο φιλί καρδιάς όταν μεταλαμβάνουμε από την Αγία Λαβίδα, την κοιλία σου που δέχθηκε τον Ιησού Χριστό. Νόστης Ψαρράς
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΝΣΑΣΑΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
Η αγωνία μας Μετα θανατον δημοσίευση • Συνέχεια από το προηγούμενο Ἡ ἀγωνία γιὰ τὴν λειτουργία τῶν σχολείων μεγαλώνει. Καὶ πρῶτα-πρῶτα γιὰ τὴν λειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς. Ἡ σχολὴ ποὺ ἐτοιμάζει τοὺς κληρικούς, τοὺς κατηχητάς, τοὺς δασκάλους, τοὺς ψαλτάδες, τὰ στελέχη τῆς Ἐκκλησίας. Πολλὲς προσπάθειες γίνονται γιὰ τὴν ἐκπαίδευση τῶν νέων ἱεραποστόλων. Ὀρθόδοξοι Καθηγητὲς ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, Εὐρώπη, Αὐστραλία, Ἀφρική διδάσκουν μὲ ὑπομονὴ καὶ ἐνθουσιασμό. Πολλές προσπάθειες γίνονται ἀπὸ τὴν Μητρόπολη γιὰ νὰ συνεχίσει τὴν λειτουργία της. Πολλὴ ἀγωνία καὶ μέριμνα. Ἀλλὰ καὶ οἱ καρποὶ εὐκλεεῖς καὶ πολλοί. Νἐες ἱεραποστολὲς ἀνοίγονται ἀπὸ τοὺς κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ἀπο-
4
φοίτους της. Νέοι ἄνθρωποι γνωρίζουν καὶ εἰσέρχονται διὰ τοῦ ἱεροῦ βαπτίσματος στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία. Ἡ θεολογικὴ σχολὴ ἐργάζεται γιὰ τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον τῆς ἱεραποστολῆς, τῆς σωτηρίας τῶν ἰθαγενῶν, τῆς εἰσόδου τους στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Πρέπει νὰ συνεχίσει νὰ λειτουργεῖ. Ἀπαιτοῦνται ὅμως συνεχὴς μέριμνα, χρήματα, παρακολούθηση, ἀγωνία γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων. 70 νέοι σπουδάζουν. 70 νέα στελέχη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὸ Κογκὸ προετοιμάζονται. Τὰ σχολεῖα μας στὰ δάση, στὰ χωριά μας περνᾶνε μεγάλη δυσκολία. Οἱ δάσκαλοι δὲν μποροῦν νὰ πληρωθοῦν, τὰ λειτουργικὰ ἔξοδα
δὲν μποροῦν νὰ ἀντιμετωπισθοῦν. Ὁ ἀριθμὸς τῶν παιδιῶν αὐξάνεται, πολλοὶ γονεῖς θέλουν νὰ στείλουν τὰ παιδιά τους. Γίνεται προσπάθεια νὰ παρέχεται καλὴ παιδεία στοὺς μαθητὰς, γι’ αὐτὸ προτιμοῦν τὰ σχολεῖα μας. Δυσκολευόμεθα ὅμως νὰ καλύψουμε κάθε μῆνα τοὺς μισθοὺς τῶν διδασκάλων καὶ τὰ λειτουργικὰ ἔξοδα. Πρέπει ὅμως νὰ ἀγωνισθοῦμε νὰ μὴν μένουν ἀγράμματα τὰ παιδιά. Πρόσφατα πήγαμε περιοδεία καὶ σταματήσαμε στὸ χωριὸ Kikwit-Bunti, ὅπου ἔχουμε σχολεῖο δημοτικὸ καὶ γυμνάσιο-λύκειο. Πολὺ φτωχὸς κόσμος, ζοῦνε σὲ χορ-
τοκαλύβες. Τὸ σχολεῖο μας ἔχει καὶ τμῆμα ραπτικῆς καὶ οἰκοδομικῶν. Νὰ μάθουν καὶ κάποια ἐργασία γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουνε τὴν ζωή. Μαθαίνανε ραπτικὴ χωρὶς νὰ ἔχουν ραπτομηχανή. Ἡ ραπτομηχανὴ ποὺ πήγαμε παλαιότερα ἤθελε ἠλεκτρικὸ ρεῦμα, ὅμως ἐκεῖ δὲν ὑπάρχει, γιὰ νὰ δουλεύσει μὲ γεννήτρια ἤθελε καύσιμα, ἀρκετὰ τὰ ἔξοδα, δὲν μπορούσανε νὰ τὰ ἀντιμετωπίσουνε. Τώρα πήγαμε δύο ραπτομηχανὲς τοῦ χεριοῦ καὶ τὶς παραδώσαμε στὸ σχολεῖο. Τώρα θα μπορούνε νὰ κάνουν πρακτικὴ ἐξάσκηση. Ἡ χαρά τους ἦταν μεγάλη. Τραγουδούσανε, χορεύανε, εὐχαριστούσανε. ■
Βαπτίσεις από τον μακαριστό Μητροπολίτη Κινσάσας Νικηφόρο
5
Ἡ προσπάθεια γιὰ τὴν λειτουργία τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Μητροπόλεως, «Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» συνεχίζεται. Μετὰ τὰ μεγάλα προβλήματα ποὺ εἴχαμε μὲ τὴν πτώση τοῦ πυλῶνος τοῦ ραδιοφωνικοῦ μας σταθμοῦ ξεκίνησε ἕνας νέος ἀγῶνας γιὰ τὴν συνέχιση τῆς λειτουργίας του. Ἡ ὅλη ἀγωνία μας καὶ προσπάθειά μας ἦταν νὰ μὴν σταματήσει νὰ στέλνει τὸν ὀρθόδοξο λόγο ἡ «Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» στὰ σπίτια ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἐνοικιάσθηκε προσωρινὰ ἕνας νέος πυλῶνας σὲ ἄλλο σημεῖο τῆς Κινσάσας, μεταφέρθηκαν τὰ μηχανήματα καὶ συνέχισε νὰ ἐκπέμπει, ὄχι πλέον ὅπως παλαιὰ 4 ὧρες τὸ πρωΐ καὶ 4 τὸ ἀπόγευμα ἀλλὰ 24 ὧρες ὅλο τὸ 24ωρο. Χωρὶς διακοπή. Αὐτὸ βέβαια ἀπαιτεῖ κόπο καὶ χρῆμα, παρακολούθηση καὶ ἀγωνία, ἀλλὰ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀκούγεται στὴν Κινσάσα τῶν 12 ἐκατομμυρίων ἀνθρώπων. Ποιὸς
6
ὅμως θὰ μᾶς βοηθήσει νὰ καλύψουμε τὰ ἔξοδα τῆς λειτουργίας του; Ποιὸς θὰ καταλάβει πόσο σημαντικὸ εἶναι νὰ ἀκούγεται ὁ ἀληθινὸς καὶ Ὀρθόδοξος λόγος τοῦ Θεοῦ σὲ κάθε σπίτι; Ποιὸς θὰ καταλάβει πόσο σημαντικὸ εἶναι νὰ γνωρίσουν τὴν Ὀρθοδοξία οἱ ἰθαγενεῖς ἀδελφοί μας; Ποιὸς θὰ καταλάβει ὅτι πρέπει νὰ βγοῦν ἀπὸ τὸ σκοτάδι; Πῶς θὰ γνωρίσουν τὸν Ἀληθινὸ Χριστὸ ὅπως εἶναι καὶ ὄχι ὅπως τὸν φτιάχνουν καὶ τὸν παρουσιάζουν οἱ αἱρετικοί; Πῶς θὰ σωθοῦν οἱ ἀδελφοί μας; Τί λόγο θὰ δώσουμε στὸν Χριστὸ καὶ Θεό μας ποὺ μᾶς εἶπε «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν...»; ■ † Ο Κινσάσας Νικηφόρος (1949-2021)
Κινσάσας Νικηφόρος (1949-2021) «...Καί εἶπε Κύριος τῷ ῞Αβραμ· ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω...» Φωνή σταλμένη από τον ουρανό, σημείο δοσμένο από τον Θεό, εστάλη ξαφνικά, πλην όμως, απρόσμενα και μοναδικά στη ζωή του Πατριάρχου Αβραάμ. Φωνή γλυκυτάτη, φωνή προτρεπτική, φωνή που ως κάλεσμα ηχεί και ως ευκαιρία για ολοκληρωτική αφοσίωση αντιλαλεί, στους θόλους της Πατριαρχικής καρδίας του Προπάτορος Αβραάμ. Και η απόκριση, ωσάν βγαλμένη από τα τρίσβαθα της ψυχής του: «Ἰδοὺ ὁ δοῦλος Κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμα σου... Ποίησόν με οἷον θέλεις καὶ ὡς θέλεις. Κἄν θέλω κἄν μὴ θέλω...» Που σημαίνει: Μη ρωτήσεις το πώς, μην αναρωτηθείς το γιατί, μη σκεφθείς το μετά, μην προσπαθήσεις να εξηγήσεις, αλλά νεύσε με της καρδιάς την χορδή, το χαριτωμένο μα τόσο ευεργετικό «να ‘ναι ευλογημένο». Και έχει ο Θεός... Αυτή τή φωνή ήκουσες και Εσύ, γλυκύτατε και ηγαπημένε μου
7
πνευματικέ πατέρα, μακαριστέ πλέον, Μητροπολίτα Κινσάσας Νικηφόρε και έτσι ακολούθησες εξ απαλών ονύχων, τον εράσμιο Νυμφίο της ψυχής σου, ποθώντας τον μοναχικό βίο και την πλήρη αφιέρωση σε Αυτόν. Δώσε μου, όμως ευλογία τούτη την ιερή στιγμή, από εκεί που ευρίσκεσαι, να μιλήσω για σένα στους ανθρώπους, ως έκφραση ευγνωμοσύνης και τιμής προς το σεπτό πρόσωπό σου, αν και ξέρω καλά μέσα μου ότι δεν θα ήθελες να γράψω τα παρακάτω λόγια. Στη θύμησή μου έρχεται η στιγμή, όταν Σε πρωτογνώρισα στο Άγιον Όρος, στο περιβόλι της Παναγιάς μας, που ανθοφορεί από ευλάβεια και μοσχοβολά από αγιότητα και ασκητικότητα, στην ευλογημένη γωνιά αυτή της Πατρίδος μας, όταν μικρός σε ηλικία ήλθα με πόθο ιερό να σπουδάσω τα ιερά γράμματα στην περίφημη και δοξασμένη από λαμπρές προσωπικότητες Αθωνιάδα Σχολή. Εκεί σε πρωτοθυμάμαι, να στέκεις φάρος αειλαμπής ως Καθηγητής και αργότερα ως Σχολάρχης, φωτεινός οδοδείκτης για όλους μας, πατέρας πνευματικός για τους μικρούς μαθητές της Σχολής, Καθηγητής με ελληνορθόδοξο φρόνημα, μεταλαμπάδευες στις νεανικές μας τότε καρδιές Χριστό και Ελλάδα. Σε φέρω στη μνήμη μου, να μας μιλάς πάντοτε με αγάπη, να αντιμετωπίζεις τα πάντα με υπομονή, να μας διηγείσαι με συγκίνηση τις
8
Τελετή αποφοίτησης στην Θεολογική Σχολή του Κογγό, της οποίας προΐστατο από την ίδρυσή της αγιορείτικες ιστορίες από τους παλαιούς γεροντάδες που γνώρισες στην αγαπημένη σου αετοφωλιά στην Μικρά Αγία Άννα, αλλά και σε όλο τον Αγιώνυμο Άθωνα. Και από εκεί, από την Αθωνική Πολιτεία, φωνή και πάλι ήκουσες στα τρίσβαθα της ψυχής σου, πληροφορία που σου θύμιζε τον λόγο του Χριστού: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν». Ο γλυκύς ήχος της καμπάνας της αγίας μας Ορθοδοξίας τώρα πια σε προσκαλούσε σε ένα άλλο μετερίζι πνευματικό. Σε μια άλλη ιερά αποστολή. Να μεταφέρεις το μήνυμα του Ευαγγελίου, τον λόγο της ελπίδος και της Αναστάσεως στις εσχατιές του σύμπαντος κόσμου. Σε είδαμε στην Εκκλησία της Αλβανίας, να διακονείς με αυταπάρνηση προκειμένου να στερεωθεί και εκεί η Εκκλησιαστική Σχολή και έπειτα στην Θεολογική Σχολή της Κινσάσας, στην Κεντρική Αφρική, αρχικά ως Καθηγητή καί Συντονιστή του εκπαιδευτικού προγράμματος και μετά ταύτα ως Μητροπολίτη Κινσάσας, να εκδαπανάσαι με ζήλο νεανικό και μαχητικό ενθουσιασμό, ωσάν τον Ιησού του Ναυή. Εκεί στην Κεντρική Αφρική, έμελλαν τα βήματά σου, να χαραχθούν με χρυσά γράμματα και να αφήσουν ανεξίτηλα τα σημεία της δικής σου
9
παρουσίας. Όποιον Κογκολέζο και αν ρωτήσουμε που σε γνώρισε, όλοι θα μας ομολογήσουν, εν ενί στόματι και μιά καρδία, ότι ήσουν ένας άνθρωπος του Θεού, σταλμένος από τον ουρανό για να ομορφύνεις τον κόσμο μας, ένα άγγελος που με τα φτερά της αγάπης σου αγκάλιαζες κάθε πονεμένο και εμπερίστατο αδελφό. Αυτά που γράφω για σένα σήμερα, περιπόθητε γέροντα, αοίδιμε Μητροπολίτα Νικηφόρε, δεν τα ήκουσα απλώς, ούτε μου τα είπαν, τα έζησα ο ίδιος, ως εμπειρία από κοντά, τό 2012, έτος ορόσημο για την πορεία μου και τη ζωή μου. Τότε, με προσεκάλεσες να έλθω στην άγνωστη για μένα ιεραποστολική Μητρόπολη Κινσάσας και να διακονήσω κοντά σου. Σε θυμάμαι που μου έλεγες με παράπονο-παράκληση: «Από όλους τους μαθητές μου (στην Αθωνιάδα Σχολή) κανένας δεν ήλθε εδώ στην Ιεραποστολή. Έλα εσύ κοντά μου...». Ποιός ήξερε άραγε τό θέλημα του Θεού; Ποιό το σχεδιό Του; Εκεί, με ανάμεικτα συναισθήματα, ήλθα σιμά σου, για να γευθώ τα πλούσια αποτελέσματα της καρποφόρου και καλλικάρπου διακονίας σου στην ιεραποστολική Ήπειρο του μέλλοντος, όπως συχνά-πυκνά ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας, Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος ο Β’, αποκαλεί την Αφρική. Κάθε ημέρα, ολοχρονίς, έτρεχες για να φτιάξεις Ναούς μέσα στην αχανή ήπειρο, για να λατρεύεται ο Τριαδικός Θεός. Αγωνιούσες για την νεολαία της Μητροπόλεώς σου. Συντόνιζες τις κατηχήσεις των νέων χριστιανών. Έδινες το είναι σου για την Θεολογική Σχολή, την οποία θεωρούσες το φυτώριο των νέων στελεχών της Εκκλησίας. Συνεχώς μιλούσες στους νέους φοιτητές της Σχολής, για τον Χριστό, τους έλυνες απορίες, τους δίδασκες, τους κατηχούσες με τα νάματα της αγίας Ορθοδοξίας. Και εκείνοι, οι νέοι Αφρικανοί Χριστιανοί, σε άκουγαν και αντλούσαν από το στόμα σου, ρήματα ζωής αιωνίου. Εστάθης όλως ιδιαιτέρως στην ίδρυση Σχολείων και Κέντρων Υγείας,
10
προκειμένου να βρίσκουν περίθαλψη όλοι όσοι είχαν ανάγκη ιατρικής βοηθείας. Πάντοτε ήσουν δίπλα στον πόνο των ανθρώπων, κοντά στο πονεμένο αδελφό. Κρατούσες από το χέρι τις χαροκαμένες μάνες που έχαναν τα παιδιά τους από διάφορες ασθένειες και τους μετέδιδες την ελπίδα της Αναστάσεως, ώστε να βρουν παρηγοριά και παραμυθία. Δεν ήθελες να πονά κανένας. Το δάκρυ τους, ήταν δάκρυ σου. Η χαρά τους, χαρά σου. Το χαμόγελο τους, χαμόγελό σου. Θυσία για όλους γινόσουν, χωρίς ιδιοτέλεια και κανένα συμφέρον. Ένα μόνο σε απασχολούσε. Να δοξάζεται το όνομα του Τριαδικού Θεού. Σημασία μεγάλη επίσης έδιδες στην λειτουργική ζωή και στο τυπικό των Ιερών Ακολουθιών. Πρώτος στην Ακολουθία, ταπεινός ως αληθινός μοναχός, στο στασίδι σου πάντοτε προσευχόμενος, δίδασκες όλους μας με την εύλαλη σιωπή σου και την πηγαία ταπείνωσή σου. Πόσες φορές δεν σε βλέπαμε να πηγαίνεις στην Εκκλησία κρυφά και να ανάβεις λαμπάδες για ανθρώπους που ζητούσαν την προσευχή σου. Πίστευες πολύ στην δύναμη της προσευχής. Έλεγες για όλα τα θέματα: «Έχει ο Θεός». Αυτό φαινόταν στην φεγγοβόλο καρδιά σου και στην φωτεινή ματιά σου. Πίστη γνήσια και ειλικρινής πήγαζε από μέσα σου και αυτό το αισθανόντουσαν όλοι. Εμφορείσο από γνήσιο μοναχικό πνεύμα και για αυτό έδωσες βάρος στην ίδρυση της πρώτης Ιεράς Μονής επ’ ονόματι της «Παναγίας της Βοηθείας», για να στεγασθούν οι πρώτοι Μοναχοί. Δυστυχώς, η εκ του κόσμου σου αρπαγή και κοίμηση δεν σε άφησε να ολοκληρώσεις το σχέδιο σου αυτό. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Θεού. Είχες, και αυτό το μετέδιδες σε όλους μας, γνήσιο εκκλησιολογικό φρόνημα, με υπακοή στον Ιεραπόστολο Πατριάρχη μας, που τόσο σε αγαπούσε και έγραψε για σένα, άμα τη εκδημία σου: «Ο αείμνηστος Ιεράρχης Νικηφόρος υπήρξε μια αγία μορφή και από τα σημαντικότερα στελέχη του Αλεξανδρινού Θρόνου».
11
Μακαριστέ Μητροπολίτα Κινσάσας, Νικηφόρε, Ευχαριστούμε τον Θεό που σε χάρισε στη γη μας και στην Αλεξανδρινή Εκκλησία. Σου οφείλουμε πολλά! Σε ευχαριστούμε που υπήρξες στην ζωή μας. Σε ευχαριστούμε που μας δέχθηκες στην πατρική αγκαλιά σου. Σε ευχαριστούμε που μας στάθηκες σε ώρες δύσκολες και κρίσιμες για τη ζωή μας. Σε ευχαριστούμε που με την ταπεινή σου παρουσία πότισες το δέντρο της Ορθοδοξίας στην Αφρικανική Ήπειρο και ιδιαιτέρως στην Ιερά Μητρόπολη Κινσάσας. Σε ευχαριστούν τα παιδιά της Μητροπόλεώς σου, που τα βάπτισες χριστιανούς. Που τους έδωσες ψωμί να φάνε. Σε ευχαριστούν οι Κληρικοί σου, που με τόση πατρική στοργή περιέβαλες. Σε ευχαριστούν οι νέοι της Θεολογικής Σχολής «Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης». Σε ευχαριστούμε όλοι, μικροί και μεγάλοι, νέοι και γέροντες, γιατί ήσουν και θα είσαι για πάντα, ο Μητροπολίτης Νικηφόρος της καρδιάς μας! Σε ευχαριστούμε για όλα. Από κει που ευρίσκεσαι σε παρακαλούμε, να προσεύχεσαι για
12
την ευόδωση του ιεραποστολικού έργου της Μητροπόλεώς σου και για όλους εμάς, τα πνευματικά σου παιδιά, να μας ενισχύει ο Θεός στον αγώνα τον πνευματικό. Ως κατακλείδα, σου αφιερώνω τούτα τα λόγια που ευστόχως εγράφησαν άλλοτε για τον Ιερέα που αφιερώνει τη ζωή του στον Χριστό και σίγουρα βρίσκουν αντίκτυπο στο πρόσωπό σου. Τιβεριάδα θάλασσα, υπήρξε η καρδιά σου. Γαλιλαία των Εθνών, η ψυχή σου. Κήπος των Ελαιών, το είναι σου. Υπερώο της Πεντηκοστής, η ύπαρξή σου. Ματωμένος Γολγοθάς, τα χέρια σου τ’ αγιασμένα. Ζωοδόχος τάφος, η πύρινη ευλογία σου. Θυσία αναίμακτη, η σταυροαναστάσιμη πορεία σου. Και, ίσως απορήσετε, αλλά έτσι είναι! «Ο κάθε Ιερεύς, και εν προκειμένω, ο Αρχιερεύς Νικηφόρος υπήρξε η θυσία ενός ανθρώπου που προσετέθη στη θυσία του Θεανθρώπου». Αιωνία σου η μνήμη! Την ευχή σου! † Ο Κανάγκας Θεοδοσίος Τοποτηρητής Ιεράς Μητροπόλεως Κινσάσας
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ
Ιεραποστολικά Νέα από την Ωκεανία Αγαπητοί μου αδελφοί, χαίρετε εν Κυρίω Η Εκκλησία του Χριστού στα νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού σάς στέλνει την αγάπη της και την ευγνωμοσύνη της. Στις δύσκολες αυτές στιγμές για ολόκληρη την ανθρωπότητα, εσείς οι εν Χριστώ αδελφοί μας από την Ελλάδα, που έχετε συνεισφέρει και συνδράμει με πολύ αποφασιστικό τρόπο για 15 σχεδόν χρόνια στη θεμελίωση, στην ανάπτυξη και στην εύρυθμη λειτουργία των Εκκλησιών μας, των Ενοριών μας, των Μοναστηριών και του ορφανοτροφείου μας, μάς δείχνετε με τον πιο εύγλωττο τρόπο την αγάπη σας και την συμπαράσταση σας παρ’ όλες τις βιολογικές, οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες που κι εσείς οι
ίδιοι αντιμετωπίζετε. Σας ευχαριστούμε πολύ από τα βάθη της καρδιάς μας. Η ζωή μας εδώ στα νησιά καθίσταται καθημερινά όλο και πιο δύσκολη αντιμετωπίζοντας την πανδημία. Όμως οι ελπίδες μας στη Χάρη του Θεού δεν μειώνονται αλλά αντιθέτως γιγαντώνονται. Κατανοούμε με τον πιο δραματικό τρόπο τις ελλείψεις μας σαν άνθρωποι, τις αδυναμίες μας σαν ανθρωπότητα, τις αμαρτίες μας σαν Χριστιανοί. Η πανδημία λειτουργεί σαν ένας πνευματικός μεγεθυντικός φακός, κάνει φανερά τα κρύφια και αναδεικνύει τα όντως αληθινά της ζωής μας. Στη Λαμπάσα του νησιού Βανούα Λέβου των νήσων Φίτζι, στην ενορία των Αγίων Νικολάου και
13
Αθανασίου, ο καλός μας ιερέας πατέρας Βαρνάβας με την άξια πρεσβυτέρα του και τα πνευματικά του εν Χριστώ παιδιά του, τους καλούς συμπαραστάτες του έργου του, προσπαθεί καθημερινά με όποιες φυσικές και οικονομικές δυνάμεις διαθέτει, αλλά κυρίως με την αστείρευτη αγάπη στην καρδιά του για τους συνανθρώπους του, τις έμψυχες εικόνες του Θεού, τους ενορίτες του και όλους τους εμπεριστάτους αδελφούς στο νησί, να βοηθήσει. Προσφέρει φαγητό, προσφέρει οικονομική βοήθεια, προσφέρει παρηγοριά, μα πάνω απ’ όλα προσφέρει μια μεγάλη αγκαλιά με πολλή αγάπη για όλους, κηρύττοντας ασταμάτητα και μάλιστα εμπράκτως το
14
Ευαγγέλιο, την Αγάπη και το Έλεος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Στο μεγάλο νησί των Φίτζι, το Βίτι Λέβου, οι αριθμοί της πανδημίας συνεχώς μεγαλώνουν και ο ιός γίνεται ολοένα και πιο απειλητικός για τους ανθρώπους. Στο ορφανοτροφείο της Αγίας Ταβιθά η γερόντισσα Μελάνη, με την αδελφή Ανυσία και με τη βοήθεια των παιδιών, προσπαθούν να συντηρήσουν την καθημερινή ζωή κάτω από τις συνθήκες του παρατεταμένου εγκλεισμού που έχει επιφέρει η πανδημία. Η ελαφρά συντήρηση και ο καλλωπισμός των κτιρίων, η καλλιέργεια του κήπου, η μελέτη των μαθημάτων του σχολείου –τα οποία φυσικά παραμένουν κλειστά– αλλά
Βαπτίσεις στο νησί Vanua Levu
Ο Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου στην Τόνγκα. Ενισχύστε την ολοκλήρωσή του και των βιβλίων της Εκκλησίας είναι κάποια στοιχεία της καθημερινότητάς τους. Βασικό μέλημα η ατομική υγιεινή αλλά και η υγιεινή των χώρων. Στην Τόγκα εκεί όπου μέχρι το ξέσπασμα της πανδημίας, τρεις τεχνίτες από την Ελλάδα με τη βοήθεια των ντόπιων για έξι μήνες δούλευαν για να ολοκληρώσουν τα έργα στον μεγάλο Ναό του Αγίου Γεωργίου, πρόλαβαν να κλείσουν εξωτερικά και να προστατεύσουν εσωτερικά το Ναό. Κατόπιν αυτού, με την βοήθεια και την συνδρομή της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αυστραλίας και του Προξενείου στη Νέα Ζηλανδία, κατάφεραν να βρουν πτήση και να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Έκτοτε η χώρα παραμένει κλειστή, με κλειστά τα εξωτερικά σύνορα και οι μόνες πτήσεις που πραγματοποιούνται είναι για την
τροφοδοσία υλικών και προϊόντων. Αυτό φυσικά είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα κρούσμα κορονοϊού στη χώρα. Σχεδόν όμοια λειτούργησε και η προηγούμενη κυβέρνηση της Σαμόα, με τα ίδια αποτελέσματα. Συμπληρώθηκε 1,5 χρόνος που δεν μπορούμε να μεταβούμε στα νησιά και να έχουμε φυσική παρουσία εκεί. Επικοινωνούμε ηλεκτρονικά και τηλεφωνικά με ότι σημαίνει αυτό. Ας ελπίσουμε και ας προσευχηθούμε θερμότερα να τελειώσει όσο το δυνατό πιο σύντομα αυτή η δοκιμασία για να μπορέσουμε να δούμε και να χαρούμε τα πρόσωπα αλλήλων από κοντά. Σας ευχόμαστε ευλογημένo νέo εκκλησιαστικό έτος με τη Χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού υπό την σκέπη της Κυρίας Θεοτόκου. † Ο Νέας Ζηλανδίας Μύρων 15
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΣΙΓΓΑΠΟΥΡΗΣ Ιεραποστολικό Κλιμάκιο Ινδονησίας
Δέηση Αγαπητοί φίλοι της Ιεραποστολής, Σας χαιρετώ εγκάρδια! Με τη βοήθεια του Θεού και μάλιστα με τις προσευχές σας είμαστε καλά και ελπίζουμε να είστε κι εσείς όλοι καλά. Η κατάσταση στην Ινδονησία είναι πολύ φοβερή. Έχουμε απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 4 το απόγευμα μέχρι τις 6 το πρωί κάθε μέρα. Δυστυχώς, η επιδημία έχει πολύ μεγάλη διάδοση. Τα οικονομικά της χώρας δεν είναι καλά και ο κόσμος υποφέρει πολύ. Έτσι εμείς πρέπει να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον στη δύσκολη αυτή εποχή. Η οικογένειά μου είναι καλά, μόνο η πρεσβυτέρα είναι άρρωστη. Εγώ και μερικοί πιστοί συνεχίζουμε τις παρακλήσεις στην Παναγία
16
μας. Έτσι κάθε μέρα γίνονται ιερές παρακλήσεις, παρά την σχετική δυσκολία που έχω στο ψάλσιμο. Ο άλλος ιερέας όμως φοβάται να έρθει στην Εκκλησία, το ίδιο και οι υπόλοιποι πιστοί. Παρακαλούμε να μας έχετε στις προσευχές σας, ιδιαίτερα αυτό το μήνα, για να μας ελεήσει ο Πανάγαθος Θεός, όπως κι εμείς από την Ινδονησία σας έχουμε πάντοτε στις προσευχές μας. Ευχαριστώ για τα χρήματα που μου στέλνετε. Είναι πολύ σημαντικά για μας στη δύσκολη αυτή κατάσταση. Ευχαριστώ για την αγάπη σας εδώ και 20 χρόνια, από την ημέρα της έναρξης της ιεραποστολικής μου προσπάθειας μέχρι και σήμερα. π. Χρυσόστομος Manalu
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΚΚΡΑΣ
Οι πιστοί μας στην Μπουρκίνα Φάσο Αύγουστος, μήνας της Μεγαλόχαρης Παναγιάς, μήνας κατά τον οποίο δώσαμε σημασία και στην μικρή μας ομάδα πιστών, τη «μικρή ζύμη» στο Ουαγκαντούγκου της Μπουρκίνα Φάσο. Όπως έτυχε σε τόσες άλλες περιπτώσεις της Αφρικής, οι ίδιοι οι ιθαγενείς ψάξανε, μας βρήκαν και ήρθαν σε επαφή μαζί μας, προκειμένου να πιούν και αυτοί από το «ζωντανό ύδωρ» και να ξεδιψάσουν. Η μικρή μας αυτή ομάδα εξυπηρετείται από τους Ιερείς της Ακτής Ελεφαντοστού και στεγάζεται προσωρινά σε μια κατοικία μέχρι να βρεθεί χώρος για Ιερό Ναό. Έτσι, στις αρχές του Αυγούστου τους επισκέφτηκε ο πατήρ Σεβαστιανός και έμεινε μαζί τους δέκα μέρες κατά
τις οποίες λειτουργούσε και έκανε κατηχήσεις. Ευχόμαστε σύντομα η μικρή αυτή ομάδα να αναδείξει κάποιον άξιο της Ιερωσύνης για να την ποιμαίνει και να την καθοδηγεί. Παράλληλα, θα ήθελα να σας ενημερώσω πως με τη χάρη του Θεού, την ευλογία του πολυαγαπημένου μας Αγίου Νεκταρίου, μα και με την δική σας ενίσχυση και βοήθεια, προχωρούν οι εργασίες για την ολοκλήρωση του Ιερού Ναού του Αγίου στο Αgboville της Ακτής Ελεφαντοστού. Ευχαριστούμε θερμά, εκ βάθους καρδίας όλους τους αναγνώστες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και προσέφεραν από το υστέρημά τους για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού. † Ο Άκκρας Πέτρος 17
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΑΪΡΟΜΠΙ
Από την καθημερινή ζωή των παιδιών Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι για ποιμαντική επίσκεψη στους πρόποδες του όρους Κιλιμάντζαρο. Ωραία και όμορφη ημέρα, αφού φαίνεται ότι έβρεχε τις προηγούμενες μέρες. Γι’ αυτό σήμερα απολαμβάνουμε το πράσινο τοπίο με τα ποικιλόχρωμα λουλούδια και φυτά, τα δέντρα ακόμα και τις τεράστιες πέτρες που θυμίζουν πραγματικά τις μέρες της Δημιουργίας του κόσμου. Να μην ξεχάσω ν’ αναφέρω και τα ποτάμια που ξεχείλισαν με καθαρό νερό όπως και τα άγρια ζώα που εμφανίζονται ξαφνικά και με την παρουσία μας τρέχουν ν’ απομακρυνθούν και να κρυφτούν. Μέσα λοιπόν σ’ αυτό το όμορφο και πρωτόγνωρο τοπίο, στο πρόγραμμά μου είχα να επισκεφθώ μια ενορία που το 2018 είχα την μεγά18
λη ευλογία και χαρά να εγκαινιάσω. Εκεί λοιπόν σ’ αυτό το ανεξερεύνητο μέρος προβάλλει αυτός ο όμορφος ναός αφιερωμένος στους τρεις μεγίστους φωστήρες της οικουμένης Χρυσόστομο, Βασίλειο και Γρηγόριο. Ακριβώς στους πρόποδες του χιονισμένου και πανέμορφου όρους βρίσκεται κτισμένος ο περικαλλής αυτός ναός. Φθάνοντας παρατηρώ ότι οι πιστοί άρχισαν να μαζεύονται σιγά-σιγά και να απολαμβάνουν τον ζεστό ήλιο μέσα σ’ αυτό το πανοραμικό περιβάλλον. Χαιρέτισα τους λίγους που μαζεύτηκαν και κάθισα κι εγώ μόνος μου ν’ απολαύσω την φύση. Εκεί που ατένιζα το χιονισμένο όρος έρχεται δειλά-δειλά ένας νέος που μου ζήτησε με ευγενικό τρόπο να μου μιλήσει για κάτι προσωπικό.
Ήταν συγκλονισμένος και δεν ήξερε από πού ν’ αρχίσει. Διέκρινα μάλιστα ότι ήδη τα μάτια του ήταν έτοιμα ν΄ αρχίσουν να τρέχουν από δάκρυα συγκίνησης και χαράς μαζί. Τον άφησα να εκδηλωθεί ελεύθερα χωρίς πίεση. Του είπα ότι είμαι έτοιμος να τον ακούσω. Και φυσικά κατάλαβα ότι ήταν σε δύσκολη θέση εκείνη την ώρα, αφού ο «υποτιθέμενος» πατέρας του ήθελε να τον σκοτώσει, για την ακρίβεια να τον μαχαιρώσει, γιατί επέλεξε να βαπτιστεί Χριστιανός. Στον 21ο αιώνα υπάρχει τόσο μεγάλη δίψα για την πίστη των Ορθοδόξων, που τελικά είναι και η μόνη ελπίδα σ’ αυτούς του δίσεκτους καιρούς που διανύουμε. Μια ιστορία που πραγματικά συγκλονίζει την ψυχή μας. Ο νέος λοιπόν αυτός μεγάλωσε με την προστασία της μοναδικής προστασίας και ελπίδας του, της γιαγιάς του, που ήταν πιστή και αφοσιωμέ-
νη στον Χριστό και στην Εκκλησία Του την Ορθόδοξη τον έπαιρνε μαζί του στις ακολουθίες που ετελούντο τότε σε μια πρόχειρη Εκκλησία από λαμαρίνες. Μητέρα δεν γνώρισε την βιολογική. Υπήρχε μία με δύο άλλα παιδάκια που θεωρήθηκε να είναι η δήθεν μητέρα του. Μια μέρα τα πήρε και τα τρία και μετακινήθηκε σε άλλη περιοχή γιατί αγάπησε κάποιον και ήθελε να μείνει μαζί του έχοντας και τα τρία παιδάκια μαζί της. Εκείνος τώρα ο υποτιθέμενος πατέρας είχε απαιτήσεις και τα έδερνε ανελέητα. Αυτά ήταν πολύ μικρά για ν’ αντιληφθούν τι συνέβαινε γύρω τους! Σε μια στιγμή ο νέος έφερε στη σκέψη του τις ωραίες στιγμές που έζησε κοντά στη γιαγιά του. Επειδή ο υποτιθέμενος πατέρας ήδη έκανε σχέδια για να εκμεταλλευθεί τα παιδιά αυτά, κατάστρωσαν ένα σχέδιο και μια μέρα δραπέτευσαν και
Διανομή στη φυλή Τουρκάνα στη Βόρεια Κένυα
19
επέστρεψαν πίσω στη γιαγιά τους. Εκείνη κατενθουσιάστηκε και ετοιμάστηκε τώρα για τη βάπτισή τους. Επικοινωνούσε με την υποτιθέμενη «κόρη» της και μητέρα των παιδιών. Όταν έμαθε τα νέα εκείνη ότι η γιαγιά ετοιμάζεται να βαπτίσει τα παιδάκια στην Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, με την απειλή από τον υποτιθέμενο σύζυγό της ότι θα τα «σφάξει» αν γίνουν Χριστιανοί, ήλθε και πήρε τα δύο πιο μικρά ενώ ο μεγαλύτερος αντιστάθηκε και δεν θέλησε ν’ ακολουθήσει τους υπόλοιπους. Ο νέος όμως αγαπούσε τόσο πολύ τις Ορθόδοξες ακολουθίες και τον ιερέα της ενορίας που ήταν πια αποφασισμένος ότι θα βαπτισθεί Χριστιανός Ορθόδοξος κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Από μα-
20
κριά ο πατριός απειλούσε για «σφάξιμο» αν γίνει Χριστιανός. Όμως με τις ευχές της Εκκλησίας ο μικρός βαπτίστηκε και πήρε το όνομα Μιχαήλ και το διακόνημα να υπηρετεί μέσα στο ιερό. Και τώρα άρχισε η νέα σελίδα της ζωής του. Αφού άνοιξε την καρδιά του κι έβγαλε όλο τον πόνο του και την αδικία που τον συνόδευσαν μέχρι την ώρα που δέχθηκε το βάπτισμα, παρακάλεσε αν μπορούσαμε να του δώσουμε την ευκαιρία ν’ αρχίσει τις γυμνασιακές του σπουδές. Φυσικά εμείς σαν Εκκλησία αγωνιζόμαστε να στηρίξουμε και να δώσουμε ελπίδα. Με πολλή χαρά λοιπόν δεχτήκαμε να παράσχουμε υποτροφία σ’ αυτόν τον πονεμένο νέο. † Ο Ναϊρόμπι Μακάριος
Υποδοχή από τη φυλή Τουρκάνα
ΙΕΡΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΡΟΥΣΑΣ
Ας φυτέψουμε στην Αρούσα Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, Μὲ πολλὴ συγκίνηση καὶ αἰσθήματα ἰδιαζούσης εὐγνωμοσύνης σπεύδω νὰ ἐπικοινωνήσω καὶ πάλιν μαζί σας. Μὲ ἐσᾶς ποὺ εἶστε οἱ ἔμπρακτοι ὑποστηρικτές μας ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς μετάβασής μας στὴν Κεντρικὴ Τανζανία. Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν μέριμνα καὶ τὶς διάπυρες εὐχὲς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου μας κ.κ. Θεοδώρου Β΄, τὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας μας συνεχίζεται χάρις καὶ στὴ δική σας ἀνύστακτη συμπαράσταση. Πρόσφατα πραγματοποιήσαμε βαπτίσεις νέων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας μας στὸ ἱεραποστολικὸ κέντρο τοῦ Κινταμάλι Ἰρίνγκας. Ἡ χαρὰ
ὅλων μας ἦταν ἔκδηλη. Τὰ χαρούμενα προσωπάκια τῶν μικρῶν παιδιῶν ἀντανακλοῦσαν τὸ θεῖο φῶς τῆς συνάντησής τους μὲ τὸν Χριστὸ μέσα στὸ βαπτιστήριο. Ἰδιαίτερα ὅμως συγκινητικὸ ἦταν τὸ παρακάτω γεγονός: Ἀφοῦ τελειώσαμε τὶς βαπτίσεις καὶ μοιράσαμε τὴν Καινὴ Διαθήκη σὲ κάθε νεοφώτιστη οἰκογένεια κατέφθασαν τρεῖς γυναίκες μὲ τὰ μικρὰ παιδιά τους. Ὀκτὼ μικρὰ ἀγγελούδια ἔρχονταν τρέχοντας πρὸς τὸ χῶρο ὅπου βρίσκεται τὸ βαπτιστήριο. Οἱ ὀρθόδοξες μητέρες τους μᾶς παρεκάλεσαν νὰ βαπτίσουμε καὶ τὰ δικά τους παιδιά. Κατέφθασαν ἀργοπορημένες, γιατὶ
21
ἐκείνη τὴν ἡμέρα δὲν βρῆκαν κάποιο μεταφορικὸ μέσο στὸ χωριό τους. Μὴ θέλοντας ὅμως νὰ μείνουν ἀβάπτιστα τὰ παιδιά τους, βάδισαν ὅλες μαζὶ περίπου τέσσερεις ὧρες πεζῆ, διαβαίνοντας δάση καὶ χωματόδρομους. Θαυμάζοντας τὸν πόθο τους τελέσαμε τὸ μυστήριο καὶ γιὰ αὐτὲς τὶς εὐλογημένες ψυχὲς. Μετὰ τὸ τέλος τῶν βαπτίσεων ἔφθασε μιὰ ἄλλη ὁμάδα ἀπὸ κάποια ἄλλη περιοχή, ἀπὸ τὰ ὑψίπεδα τῆς Ἰρίγκας, οἱ ὁποῖοι μᾶς προσκάλεσαν νὰ πᾶμε στὴν περιοχή τους γιὰ νὰ τοὺς κατηχήσουμε. Ἦταν μιὰ ὁμάδα πενήντα ἀνθρώπων ποὺ ἦταν ἕτοιμοι νὰ βαπτισθοῦν. Τέτοια συγκλονιστικὰ γεγονότα ποὺ δείχνουν ζωντανὴ τὴν παρουσία τοῦ Παρακλήτου στὴν Ἱεραποστολή,
22
μᾶς δίνουν θάρρος καὶ ἔμπνευση νὰ συνεχίσουμε τὸν χαριτωμένο ἀγῶνα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῶν εὐγενῶν ἀνθρώπων τῆς Ἀφρικῆς. Θὰ ἤθελα ὅμως, ἀδελφοί μου, γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, νὰ κάνω ἔκκληση στὶς φιλάνθρωπες καρδιές σας καὶ νὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ ἀγκαλιάσετε τὴν προσπάθειά μας γιὰ τὴν λειτουργία τοῦ νέου Ἱεραποστολικοῦ μας Κέντρου στὴν πόλη τῆς Ἀρούσας. Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ὁλοκληρώθηκαν τὰ σχέδια γιὰ τὴν ἀνέγερση τοῦ ναοῦ τῆς Παναγίας μας, ἐναποθέτοντας στὴ χάρη Της ὁλόκληρη τὴν προσπάθεια ποὺ καταβάλλεται γιὰ τὴν ἐδραίωση τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν πόλη τῆς Ἀρούσας. Στὴν εἴσοδο τοῦ οἰκοπέδου το-
ποθετήσαμε, σὲ εἰδικὰ σχεδιασμένη ἀψῖδα, τοιχογραφία μὲ τὴ μορφή τῆς Παναγίας μας. Ἡ γαλήνια μορφή Της κέντρισε τὸ ἐνδιαφέρον πολλῶν κατοίκων τῆς γύρω περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι, ἄν καὶ ἀβάπτιστοι ἀκόμη, ὁμολόγησαν πὼς αἰσθάνθηκαν τὴν Παναγία, ἔτσι ὅπως ἦταν στὴν εἰκόνα μὲ ἀνοιχτὰ τὰ χέρια, σάν νὰ τοὺς καλωσορίζει στὸ σπίτι Της, γλυκαίνοντας τὶς ψυχές τους μέσα στὴ στοργικὴ ἀγκαλιά Της! Στὴν πόλη τῆς Ἀρούσας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἀδιαμφισβήτητη πρωτεύουσα τῆς Ἑνώσεως τῶν χωρῶν Ἀνατολικῆς Ἀφρικῆς, καὶ τὴν ὁποίαν πλῆθος τουριστῶν τὴν ἐπισκέπτονται καθημερινὰ λόγῳ τῶν παρακειμένων Σαφάρι ἀλλὰ καὶ τοῦ Ὄρους Κιλιμαντζάρο, τὸ βιωτικὸ ἐπίπεδο τῶν ἀνθρώπων εἶναι ὑψηλότερο καὶ ἡ ζωὴ πιὸ ἀκριβὴ σὲ σύγκριση μὲ τὶς ὑπόλοιπες περιοχές τῆς Τανζανίας. Αὐτό, ὅπως καταλαβαίνετε, καθιστᾶ τὴν προσπάθειά μας ἀκόμη πιὸ δύσκολη γιὰ τὴν ἀποπεράτωση τοῦ ἔργου. Ἀνθρωπίνως φαντάζει ἀκατόρθωτο, διότι οἱ μικροὶ καὶ ἀσθενικοί μας ὤμοι δὲν μποροῦν νὰ σηκώσουν μόνοι τους τὸ δυσβάσταχτο αὐτὸ φορτίο. Προχωροῦμε ὅμως μὲ τὸ χέρι στὴν καρδιὰ καὶ ἐναποθέτωντας κάθε ἐλπίδα καὶ προσδοκία στὴν Κυρία Θεοτόκο. Ἄλλωστε, τὸ ἔργο αὐτὸ δὲν εἶναι προσωπικὸ, ἀλλὰ ἀνήκει
ἐξ ὁλοκλήρου στὴν Ἐκκλησία μας! Ὅραμα τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πάπα καὶ Πατριάρχου μας κ.κ. Θεοδώρου Β’ εἶναι ἡ πνευματικὴ αὐτὴ κοιτίδα νὰ ἀποτελέσει τὴν πηγή, τὸ σημεῖο ἀναφορᾶς ὅπου θὰ λάμψει καὶ πάλι ἡ Ὀρθοδοξία στὶς ἐπαρχίες Ἀρούσας καὶ Μόσσι, ὅπου γιὰ πρώτη φορὰ ἔσπειρε τὸν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου ὁ πρωτοπόρος ἱεραπόστολος τῆς Τανζανίας ὁ μακαριστὸς Ἀρχιμανδρίτης π. Νικόδημος Σαρίκας, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη τὸ 1941 καὶ ἐτάφη στὴν πόλη τῆς Τάγκα. Τὸ νέο, πνευματικὸ αὐτὸ φυτώριο θὰ περιλαμβάνει τὸν Ἱερὸ ναὸ τῆς Παναγίας μας, τεχνικὲς σχολὲς γιὰ τοὺς νέους καὶ τὶς νέες τῆς Τανζανίας ἀπ’ ὄπου θὰ λαμβάνουν κατάλληλες γνώσεις, ὥστε νὰ μπορέσουν νὰ ἐργαστοῦν καὶ νὰ ἐπιβιώσουν σ’ ἕνα περιβᾶλλον ποὺ δὲν ὑπόσχεται ἀνέσεις καὶ ἐπαγγελματικὲς σταδιοδρομίες, κλινικὴ καὶ χῶρο διεξαγωγῆς σεμιναρίων γιὰ τὴν ἀρτιότερη κατάρτιση τῶν κληρικῶν καὶ λαϊκῶν μελῶν τῆς Ἐπισκοπῆς. Εὐχηθεῖτε, ἀδελφοί μου, ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου νὰ ἀγγίξει κάθε πονεμένη ψυχὴ καὶ οἱ καμπάνες τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ ἠχήσουν σὲ κάθε γωνιὰ τῆς Ἀφρικανικῆς ἠπείρου. Ἀμήν! Μὲ εὐγνωμοσύνη καρδιᾶς † Ὁ Ἀρούσας Ἀγαθόνικος 23
Αδελφός της Ταπείνωσης Ωδή Στον Ιεραπόστολο αρχιερέα Νικηφόρο (Κονγκό) Ι Αείμνηστε αδελφέ εν Χριστώ αγαπημένε! Ιεραπόστολε με άφθαστη υπεροχή στο πνεύμα. Επιζητώ από τρυφερές ρίζες καρδιάς επιεική γονυπετή συγγνώμη που δεν ήλθα δίπλα σου να μοιραστώ λίγο από τον ιδρώτα του ιεραποστολικού αγώνα σου. Η παράκλησή σου αυτή με έβρισκε στο τρεχούμενο μονοπάτι ζωής να σκοντάφτει απροσδόκητα στην υγεία. Αλλά έρχομαι τώρα νοερά στο Κονγκό από φτερούγες πληγωμένου ονείρου να μεταφέρω αναμνήσεις λόγου, να προσφέρω χριστόανθη αγάπη από χθεσινές σπασμένες αλυσίδες σιωπής. ΙΙ Τον ερχομό σου στην καρδιά Αφρικής από το περιβόλι της Παναγίας - Άγιον Όρος, κρυφάκουσε το δειλινό πηγαίνοντας ν’ αναπαυθεί, μεταφέροντας την ελπιδοφόρα είδηση στην αυγή της αυριανής εόρτιας ημέρας. Η πνέουσα αύρα ανέλαβε την ενημέρωση: Οι αχτίδες του ήλιου να υφαίνουν ιεραποστολικούς χιτώνες αιωνιότητας. Τα πτερωτά τ’ ουρανού να κελαϊδούν στις πηγές λυρικής ποίησης. Τα ζώα στο δάσος να υποδεχθούν χορεύοντας στην πράσινη αγκαλιά της ζούγκλας. Αλλά και την βάπτιση πνευματικής χαρμοσύνης στις σκιερές όχθες του ποταμού Κονγκό. 24
ΙΙΙ Αδελφός της ταπείνωσης / αμόλυντος από ίχνος χλιδής Ξυπόλητος υλικών αγαθών / στη ζητούμενη αναγκαία φτώχεια Ακλόνητη ανωτέρα πίστη / σταλακτίτες μεγαλείου ψυχής Παγωμένος ιδρώτας ευθύνης / στο καυτερό μέτωπο του Κονγκό Φωτοδότης αγωνιστής / στην κλαίουσα μη αστερόεσσα νύχτα Πέρασμα αδάμαστου θάρρους / αναμονή απροσπέλαστης ζούγκλας Προσκαλεσμένος οραματιστής / από συνοδεία πιρόγων ιθαγενών Προαγγελία τυμπάνων / στην άφιξη λευκού πνευματικού άρχοντα Ανθοπέταλα χαλί υποδοχής / στρωμένο στα ακούραστα βήματα Εναγκαλισμός βασιλέων-φυλάρχων / ιεροτελεστία αυγινής αγάπης Ασταμάτητοι χοροί ταμ-ταμ / Χαιρετισμοί κλάδων φοινικόδεντρων Προσφορά αγίων εικόνων / αντιπροσφορά «δώρο» μικρού παιδιού Ικεσία εξασθενούντων χωρικών / ένα «διαμαντάκι» υγείας - κλινική Shamena Ανυψωμένη σημαία ανθρωπιάς / στοργή πλασμένης συμπόνιας Επαίτης παιδικής θνησιμότητας / νοσταλγία ασβέστου ονείρου Τολμηρός απρόσμενων κινδύνων / σαγήνη νοτισμένης οδοιπορίας Δάκρυα λουσμένης απελπισίας / στις συνεργές φλέβες ποταμών Ονειρόβλαστες φυτεμένες μανιόκες / από ρίζες αλεύρι επιούσιο Ηλιοψημένα ταξίδια κατήχησης / κάτω από προστασία δέντρων Υιική θεάρεστη προσευχή / στις λασποκαλύβες Ιερών Ναών Ανάγνωση ιερού ευαγγελίου / λαμπροδρόμη ουράνια ευλογία Βαπτισμένοι σταυρωτών χιτώνων / πνευματικό ένδυμα παραδείσου Συνεχόμενα ζωγραφιστά τοπία / κεντημένα από νούφαρα λιμνών Άδηλες μνήμες συγκίνησης / στην ιεραποστολική πορεία μόχθου «Ό,τι πει ο Θεός» / τερματισμός λόγου επίγειας ζωής Θυελλώδης τρικυμία ασθένειας / πονεμένος σταυρός μαρτυρίας Ανάσα τρεμάμενης ελπίδας / θρυμματισμένος καθρέπτης πνοής Θορυβώδη ρυάκια αποχαιρετισμού / στις ενωμένες νότες θρήνου Ενταφιασμός στη Μικρή Αγία Άννα / αιώνιο ανθισμένο περιβόλι Παναγίας Ευλόγησον! απ’ το ουράνιο μετόχι ψυχής / την ιεραποστολή εις πάντα τα έθνη Νόστης Ψαρράς 25
ΙΕΡΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΓΚΟΥΛΟΥ
Οίκος Κυρίου
Αγαπητοί φίλοι της Ιεραποστολής, Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε, Με τη δική σας βοήθεια, συνεχίζουμε το έργο της Ιεραποστολής στην Ουγκάντα. Πάντα εύχομαστε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός να σας χαρίζει υγεία και χαρά. Να είσαστε πάντα ευφραινόμενοι με όλα τα αγαθά, πνευματικά και υλικά που σας δίνει ο δωρεοδότης Κύριος. Με την χάρη του Θεού, την ευλογία του πάπα και Πατριάρχη μας κ.κ. Θεοδώρου, και την δική σας βοήθεια, συνεχίζουμε το Ιεραποστολικό έργο μας μέ διάφορες δυσκολίες και ανάγκες πολλές αλλά μέ την προσευχή και την εμπιστοσύνη μας στον Κύριο, του οποίου η αγάπη, μας ενώνει μ’ εσας, φίλοι της Ιεραποστολής μας, που μας βοηθάτε
26
στο μεγάλο αυτό έργο. Οι Ανάγκες της Ιεραποστολής μας είναι πολλές, ενώ πολλαπλασιάστηκαν και με τις δυσκολίες από το λοκντάουν της τωρινής πανδημίας που δυσκόλεψε πάρα πολύ τους φτωχούς αδελφούς μας εδώ στην Ουγκάντα. Πολλές φορές γίνομαι αποδέκτης αιτημάτων από τους κληρικούς μου και το πιστό πλήρωμα και κάθε φορά σηκώνω το βλέμμα μου στον ουρανό και παρακαλώ τον Χριστό να μας βοηθήσει, ώστε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα και τις ανάγκες μας. Ανάμεσα στις πολλές δυσκολιες και ανάγκες όμως, λέω να σας γράψω αυτή την φορά, ζητώντας τις προσευχές σας για την μεγάλη ανάγκη των Ιερών Ναών στην Εκκλησία μας εδώ. Χρήζει η Ουγκάντα
από Ναούς αγαπητοί μου αδελφοί. Αρκετές Ορθόδοξες κοινότητες παραμένουν δίχως Ναούς, και παρακαλούμε τον Κύριο, να μπορέσουμε έστω μερικούς απλούς Ναούς να κτίσουμε στα Ιεραποστολικά κέντρα μας, για τους Χριστιάνους μας αλλά και για τους κατηχουμένους. Να συνεχίσουμε έτσι το κήρυγμα του Ευαγγελίου, την κατήχηση στην Ορθόδοξη πίστη στους διψασμένους πνευματικά ανθρώπους που ποθούν να ακούσουν για την Ορθοδοξία, να οργανώνουμε γύρω από αυτούς τους Ναούς τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες μας για την έκφραση της εν Χριστώ αγάπης στους φτωχούς αδελφούς μας. Με 35.000€ μπορούμε να κτίσουμε έναν Ιερό Ναό σε ένα από τα Ιεραποστολικά κέντρα μας που δεν έχουν. Οι Ναοί είναι τόποι παρουσίας του Θεού με ένα ιδιαίτερο τρόπο, γι’ αυτό άξιον και δίκαιον έστι να ευπρεπιστούν καλά με ωραιότητα, για την δόξα του Κυρίου και προς
την δική μας ευλογία. Μπορούμε όταν είμαστε φτωχοί να λατρεύουμε τον Θεό με απλότητα και σε φτωχικούς Ναούς και σε καλύβες και σε σπίτια πιστών, ακόμα και κάτω από φυλλωσιές των δένδρων, αλλά όμως είναι μεγάλη ευλογιά και χαρά αν μπορέσουμε να φτιάξουμε και έναν ωραίο Ναό προς δόξα Θεού. Για αυτό εύχεστε αδελφοί, ευχεστε να βρεθούν δωρητές να κτίσουμε έστω και απλούς αλλά ωραίους Ναούς και στην Ιεραποστολή μας στην Ουγκάντα, για να αναπαύονται εκεί οι ψυχές των φτωχών Ορθοδόξων βαπτισμένων και κατηχουμένων. Παρακαλώ, αγαπητοί μου αδελφοί στην Ελλάδα, μη μας ξεχνάτε. Βάλτε μας στις προσευχές σας. Προσφέρετε ό,τι μπορείτε και να έχετε την βεβαιότητα πως στην Ιεραποστολή όλα πιάνουν τόπο. Τίποτε δεν πάει χαμένο και ούτε μας περισσεύει κάτι. Με ευχές και αγάπη Χριστού † Ο Γκούλου Σίλβεστρος
27
ΙΕΡΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΙΣΟΥΜΟΥ
Ο Ι. Ναός των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου Η εκκλησία του Θεού φαίνεται δεδομένο σε πολλούς από εμάς ότι υπάρχει δίπλα μας, κόντα μας, και άνα πάσα στιγμή είναι εύκολο να βγούμε από το σπίτι μας και σε λίγα βήματα να βρισκόμαστε στον Ναό, για να προσκυνήσουμε και να λάβουμε τη χάρη Του Θεού και των Αγίων. Δεν είναι όμως τόσο εύκολο στα μακρινά μέρη της Αφρικής όπως και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, όπου ένας Ορθόδοξος δεν έχει τη δική του εκκλησία για να εκκλησιαστεί. Ένα παρόμοιο μέρος είναι η Ανατολική Αφρική, στον ισημερινό, και στα μακρότερα μέρη της επισκοπής Κισούμου και δυτικής Κένυας, σε μια περιοχή που ονομάζεται Κισί, Νυάνζα. Σε αυτό το
28
συγκεκριμένο τόπο, πριν το 2004 δεν υπήρχε μια εκκλησία για τους λίγους Ορθοδόξους που ζούσανε εκεί. ΄Ετσι με τις ευχές και ευλογίες τότε του Μητροπολίτου Κένυας κ. Μακαρίου ξεκίνησε μια εκκλησία κοντά στον δρόμο, που λέγεται Gesono, Nyamarambe. H Θεία λειτουργία γινόταν κάτω από ένα δένδρο με 4 άτομα και αργότερα προστέθηκαν ακόμη 2 άτομα. ΄Ετσι ήταν προστατευμένοι οι πιστοί από τον καυτό ήλιο αλλά όχι από τις πολλές βροχές που υπάρχουν στην περιοχή αυτή, για αυτό και υπάρχει άφθονη βλάστηση, και η γη είναι εύφορη και έτσι παράγουν από όλα τα φρούτα και λαχανικά και μπορούν τουλάχιστον οι άνθρωποι να επιβιώσουν με αυτόν τον τρόπο. Η
Εκκλησία ήταν αφιερωμένη στους Θεσσαλονικείς Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο. Ο πρώτος ιερέας που ανέλαβε την εκκλησία ήταν ο π. Ζαχαρίας ο οποίος τώρα βρίσκεται σε μια άλλη περιοχή όχι μακριά από το Κισί, που λέγεται Μιγκόρι. Μετά από διάστημα δύο ετών ο δεσπότης Μακάριος βοήθησε με κόπους ώστε να μπορεί να γίνει κάποια δουλειά στην εκκλησία και έτσι να υπάρχει τουλάχιστον μια σκεπή. Από τότε, ο Μητροπολίτης Κένυας Μακάριος έχει κάνει ένα τεράστιο έργο το οποίον δεν περιγράφεται με λόγια, στον χώρο της ιεραποστολής ώστε να υπάρχουν σήμερα εκκλησίες, σχολεία και κλινικές. Η εκκλησία αυτή παρέμεινε όμως στο στάδιο αυτό να υπάρχει τουλάχιστον μια μισοτελειωμένη εκκλησία από λά-
σπη και τσίγκους. Ανέλαβε ένας άλλος ιερέας για ένα μικρό διάστημα, ο π. Φίλιππος. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι επειδή πολλές εκκλησίες δεν είναι πλακοστρωτες αλλά έχουν ακόμη χώμα στο έδαφος, υπάρχει συν τοις άλλοις και μεταξύ πολλών άλλων ασθενειών, όπως ο κίτρινος πυρετός, τυφοειδής και ελονοσία, μια αρρώστια η οποία προέρχεται από παράσιτα που βρίσκονται μέσα στη γη και μπαίνουν στο σώμα κυρίως των ανθρώπων που δεν έχουν λόγω φτώχειας ούτε παπούτσια να φορέσουν. Αυτή η αρρωστια λέγεται jiggers και δημιουργεί φρικτoύς πόνους και θέλει χρόνο για θεραπεία. ΄Ο μακαριστός επίσκοπος Αθανάσιος χειροτόνησε κατά την αρχιερατεία του τον π. Αθανάσιο
Οι μαθητές μας στο Ορθόδοξο Λύκειο του Αγίου Μάρκου
29
Καμάνδα, ώστε να λειτουργεί ως ιερέας στον Ναό αυτό. Όταν ανέλαβε η ταπεινότης μου, με τις ευχές και ευλογίες του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου και αποφάση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, ως επίσκοπος Κισούμου και Δυτικής Κένυας, μετέφερα τον π. Αθανάσιο στα γραφεία της επισκοπής μας λόγω της ταπείνωσης του, για να μας βοηθάει στα γραφεία. ΄Ετσι έμεινε ο ναός και πάλι χωρίς ιερέα. Αλλά με τη χάρη του Θεού χειροτονήσαμε τον πατέρα του π. Αθανασίου, τον π. Παναγιώτη ο οποίος ανέλαβε να κάνει τις λειτουργίες για τους πιστούς της ενορίας. ΄Ο π. Αθανάσιος αρκετές φορές
30
παρακαλούσε να βοηθήσει ο Θεός, ώστε να ανακαινιστεί η εκκλησία και να έχουν μια μόνιμη και τελειωμένη και αξιοπρεπή εκκλησία για τους ενορίτες. Και ρωτούσαμε πολλές φορές ποιος θα μας βοηθήσει με τις τόσες ανάγκες που έχουμε και στους δύσκολους καιρούς που ζούμε τώρα. Με τη βοήθεια του Θεού και μέσω της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής ελπίζουμε ότι θα βρεθεί κάποιος ευσεβής Χριστιανός να βοηθήσει την τον Ναό αυτό να πάρει μελλοντικά μια αξιοπρεπή μορφή. Το κόστος για να γίνει ένα τέτοιο έργο καταγράφεται ως εξής: • 5 φορτηγά από χώμα, κόστος 580 ευρώ
Εργάτριες σε φυτείες τσαγιού
Ο Ιερός Ναός των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου • 5 τεμάχια τούβλα, 320 ευρώ • τσιμέντα 150 σακούλες, 810 ευρώ • χαλίκι και υλικά πέτρας 2 φορτηγά, 510 ευρώ • υλικά για δομή στήριξης, 430 ευρώ • είδη ξυλουργίας, 850 ευρώ • τοποθέτηση καινούργιας εξωτερικής οροφής, 920 ευρώ • καρφιά, 160 ευρώ • PVC, 20 ευρώ • τοποθέτηση 3 θυρών και 10 παραθύρων, 1.580 ευρώ • βάψιμο ναού, 390 ευρώ • μεταφορά υλικών, 80 ευρώ • σύνδεση με παροχή ρεύματος, 470 ευρώ • ύδρευση, 240 ευρώ • τοποθέτηση εσωτερικής οροφής, 430 ευρώ • έξοδα έγκρισης εργασιών, 390
ευρώ • έξοδα σχεδίων ανακαίνησης, 160 ευρώ • πλακόστρωση, 390 ευρώ • εργατικά έξοδα 930 ευρώ • πάγκοι και καθίσματα, 470 ευρώ Σύνολικό κόστος εργασιών 10.130 ευρώ Σε σελίνια Κένυας 1.317.200 Παρακαλούμε να μας βοηθήσετε για να προσφέρουμε έναν ευπρεπή Ναό στους αδελφούς μας. Είναι αξιοσημείωτο να αναφέρουμε ότι είμαστε και τώρα στο στάδιο με την βοήθεια της Αδελφότητας να γίνουν δυο αντλίες νερού σε δύο σχολεία όπου δεν υπάρχει νερό και τα παιδιά του σχολειού πηγαίνουν αναγκαστικά σε κάποιο κοντινό ποτάμι ώστε να έχουν το απαραίτητο πόσιμο νερό τους . † Ο Κισούμου Μάρκος 31
ΙΕΡΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΜΑΛΑΟΥΙ
Με τα κύματα της θάλασσας Αγαπητοί μου αδελφοί, «χαρά καί στέφανος μου» ως γράφει ο Μέγας Απόστολος τών Εθνών Παύλος, Η καρδιά μου είναι γεμάτη συναισθήματα δοξολογίας και ευχαριστίας στον Άγιο Θεό, τον αληθινό, που μας αξίωσε εν τω απείρω ελέει Του, να γνωρίσουμε και, αν και αναξίως, να διακονούμε με τον ύψιστο βαθμό της Ιερωσύνης, αυτόν του Ορθοδόξου Επισκόπου, και μάλιστα στην Εξωτερική Ιεραποστολή της Εκκλησίας μας στην Ήπειρο του μέλλοντος της Ορθοδοξίας, την Αφρική. Όμως επιτρέψτε μου να ανοίξω διάπλατα την καρδιά μου, ενώπιον του Κυρίου μας και να Του είπω ένα μεγάλο-μεγάλο ευχαριστώ που μου έδωσε παράταση στη ζωή μου «καιρό Μετανοίας», όπως λέγει η Εκ-
32
κλησία μας, όπως έδωσε τότε στην Παλαιά Διαθήκη, στον Βασιλέα των Εβραίων Εζεκία. Ναι, αδελφοί μου. Το πιστεύω ότι δεν ήμουν άξιος καί έτοιμος να εισέλθω «ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων Του» διότι «ὁ χιτών τὴς ψυχῆς οὐκ ἦν τοῦ γάμου καί δέσμιος ἤθελον ἐκβληθῆ ὑπό τῶν Ἀγγέλων», όπως λέγει η προσευχή πρό της Θείας Κοινωνίας. Δόξα, λοιπόν, και ευχαριστία εις την Άπειρον Αγάπη του Μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Όμως, αγαπητοί μου αναγνώστες και συνεργάτες του έγκριτου περιοδικού της Εξωτερικής Ιεραποστολής, θα πρέπει να ομολογήσω ότι, ενώ είχα προβλήματα υγείας, με τη Χάρη του Χριστού μας και τη
μεσιτεία του Αγίου Παντελεήμονος, αποφάσισα να πάω στην Επαρχία μου, στο Μαλάουι, για να ετοιμάσω τα πράγματα και να υποδεχθώ το προκατασκευασμένο, στην Ελλάδα Εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονος, ερχόμενο σε δύο κοντέινερς. Στο σημείο αυτό θέλω να επαναλάβω τις ευχαριστίες μου στον Πρόεδρο κ. Χαράλαμπο Μεταλλίδη και τα μέλη τού διοικητικού συμβουλίου της Αδελφότητος Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, διότι ενέκριναν, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που υπήρχαν, τα έξοδα μεταφοράς της Εκκλησίας από τη Θεσσαλονίκη στο Μαλάουι. Μεγάλο το ταξίδι, πολλά τα έξοδα για δύο κοντέινερ. Σημειωτέον δε, ότι το Μαλάουι δεν έχει θάλασσα! Βέβαια συνέδραμε και μία οικογένεια, που και αυτήν ευγνωμονούσαμε.
Έτσι λοιπόν αδελφοί μου, έχοντας βεβαρημένη την υγιεία μου, προσετέθη στον οργανισμό και ο κορωνοιός και τα πράγματα έγιναν πολύ δύσκολα. Κινδύνεψα. Όμως η πρεσβεία του Αγίου Παντελεήμονος δεν με εγκατέλειψε. Τι λέτε, λοιπόν, ευλογημένοι μου συμπαραστάτες; Δεν πρέπει να ολοκληρωθεί το εγχείρημα και να τοποθετηθεί το εκκλησάκι του Αγίου στον προορισμό του, δηλαδή στα κεντρικά γραφεία της Ιεράς Επισκοπής; Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε με αυτό εμπράκτως, προσφέροντας ό,τι σας είναι δυνατό, στη δύσκολη όντως για όλους μας περίοδο που διανύουμε. Ήδη ετοιμάζεται η βάσις, για να τοποθετηθεί το εκκλησάκι. Και δεν
Το πρώτο κοντέινερ φτάνει στο Μπλάνταιρ
33
είναι μόνο αυτά τα έξοδα. Πρέπει να πληρωθεί το τελωνείο, η εφορεία, τα μεταφορικά από το λιμάνι της Μπέιρα που είναι στη Μοζαμβίκη, οι τεχνίτες από την Ελλάδα που θα το τοποθετήσουν με τούς βοηθούς από το Μαλάουι και άλλα πολλά. Τελειώνοντας αυτό το ταπεινό άρθρο θα ήθελα να παρακαλέσω την Αγάπη σας, να συνεχίσετε την συμπαράσταση σας στον αγώνα μας κυρίως με την προσευχή σας και ο Θεός θα ανοίγει δρόμους και θα αυξάνει την καρποφορία. Έχουμε πολλά μέτωπα να παλέψουμε. Πάνω απ’ όλα όμως ο Επίσκοπος είναι ο Πνευματικός Πατέρας κληρικών και λαϊκών. Έχουμε, αδελφοί μου, να κάνουμε με ψυχές υπέρ ών Χριστός απέθανε. Βέβαια, όπως γνωρίζετε, χρειάζεται να είμαστε κοντά τους και στις υλικές τους ανάγκες. Αυτή την περίοδο υπάρχει έξαρση τής πανδημίας του κορωνοϊού. Η ποι-
34
μαντική μας μέριμνα εστιάζεται αρκετά σε αυτό το ζήτημα. Είναι όμως αλήθεια, αδελφοί μου ότι τα έξοδα για να λειτουργεί μία επαρχία στην Αφρική και να προσφέρει έργο είναι πάμπολλα. Η στήριξη σας, ο οβολός σας μέσω της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής είναι υπερπολύτιμος. Σας ευχαριστούμε και σας ευγνωμονούμε. Ευχόμεθα δε από βάθους καρδίας, ο Θεός της Αγάπης, του Ελέους και των Οικτιρμών, να σας αξιώνουν να «προΐστασθε καλών έργων», για να είναι η πίστη σας «δι’ αγάπης ενεργουμένη» Ευχόμεθα και προσευχόμεθα ο Θεός να σας Ευλογεί και να σας αγιάζει με τη Χάρη Του και να σας αξιώσει των αιωνίων Του αγαθών που ετοίμασε γι’ αυτούς που αγαπούν Αυτόν και την Εικόνα Του, τον άνθρωπο. † Ο Μαλάουι Φώτιος
ΙΕΡΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΤΟΛΙΑΡΑΣ
Ο επίγειος παράδεισος που δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά του Αγαπητοί φίλοι της Ιεραποστολής, Ειλικρινώς κάθε φορά που συντάσσω ένα κείμενο για το έντυπό σας, εύχομαι και προσεύχομαι να είναι η τελευταία φορά κατά την οποία θα γεμίσω τη σελίδα με ανθρώπινο πόνο. Έπειτα από μια πρωτοφανώς άνυδρη τετραετία, για το σύνολο της έκτασης της Νοτίου Μαδαγασκάρης, η πλειοψηφία των γηγενών έρχεται αντιμέτωπη με τις τραγικές συνέπειες αυτού που μέχρι τώρα σκιωδώς ακούγαμε και ουδέποτε πιστεύαμε ότι θα ζήσουμε, της Κλιματικής Αλλαγής. Εκατομμύρια ανθρώπων ήδη έχουν περιορίσει την ημερήσια πρόσληψη
θερμίδων στο ένα τρίτο του φυσιολογικού, καταναλώνοντας κατ’ αποκλειστικότητα έντομα (κυρίως ακρίδες), ποώδη φυτά σχεδόν μη βρώσιμα και αποφλοιωμένους κάκτους. Η έλλειψη πόσιμου νερού αναγκάζει σε μετανάστευση ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, καθημερινή πολύωρη μετακίνηση χιλιάδες αδελφούς μας, οι οποίοι σχεδόν με μάτια θολά και αμφίβολο μέλλον ψάχνουν για την γη της υδάτινης επαγγελίας. Προσωπικώς έχω υπάρξει μάρτυρας σκηνών τις οποίες θα περίμενα τυπωμένες αποκλειστικά και μόνο στις σελίδες κάποιου μεσαι-
35
ωνικού διηγήματος. Νέοι κλέβουν τομάρια ζώων από τα βυρσοδεψία –δέρματα που προορίζονται για την υποδηματοποιία των δυτικών χωρών– τα βράζουν επί ώρες σε λασπόνερα, ούτως ώστε μόλις μαλακώσουν να αποτελέσουν το ημερήσιο γεύμα τους. Παιδία χώνονται ανάμεσα στις σωληνώσεις της υδροφόρας της Ιεράς Επισκοπής μας, γλείφοντας κυριολεκτικά τις σταγόνες του νερού οι οποίες σχηματίζονται στις ενώσεις. Τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι, σύμφωνα με επίσημες μετρήσεις διεθνών οργανισμών, βρίσκονται επί μήνες όχι απλώς κάτω του ορίου της φτώχειας παρά κάτω του ορίου της επιβίωσης. Περιοδεύω κάθε σπιθαμή του τόπου και το μόνο θέαμα που αντικρίζω στις Εκκλησίες μας είναι ανθρώπους να πίνουν το νερό των βαπτίσεων, παιδιά στο ιερό να καταναλώνουν ένοχα το ζέον, και ψάλτες με σκασμένα χείλη να αινούν τον Θεό πέραν κάθε απόγνωσης. Για όλα αυτά, ως πατέρας και
36
επίσκοπος, δεν θα ντραπώ ακόμα μια φορά να ζητήσω ευθαρσώς τη συνδρομή σας, το πολύ και το ελάχιστο, ούτως ώστε να συνεχίσουμε το πρόγραμμα κατασκευής πηγαδιών και υδρευτικών μέσων. Αυτή τη στιγμή τα επτά από τα δώδεκα πηγάδια είναι έργο και προσφορά της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής. Ούτως ώστε να επεκτείνουμε, συν Θεώ, σε κάθε ενορία μας τα συσσίτια, διπλασιάζοντας τους αδελφούς που ζουν από αυτά και απαλύνοντας τον πόνο της τοπικής κοινωνίας. Ούτως ώστε να συνεχίσουμε την απρόσκοπτη λειτουργία του νέου αγροτικού ιατρείου, αυτού του έργου πνοής το οποίο η δική σας αγάπη θεμελίωσε. Ούτως ώστε να σηκώσουμε όλοι μαζί τον σταυρό του Αφρικανού αδελφού, ο οποίος κάθε μέρα σταυρώνεται, κάθε μέρα πεθαίνει και κάθε μέρα, παρά ταύτα, δοξολογεί τον Θεό. Ικέτης της αγάπης σας και επαίτης της συνδρομής σας † Ο Τολιάρας Πρόδρομος
Γεμίζοντας στους νερόλακκους
ΙΕΡΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΜΠΟΥΚΟΜΠΑΣ
Ανάγκη καταρτισμένων κληρικών στις Ιεραποστολές Α΄. Ἡ δημιουργία τοπικοῦ κλήρου Οἱ μεγάλοι Ἱεραπόστολοι τῆς Ὀρθοδοξίας μας Κύριλλος καί Μεθόδιος παλαιότερα καί ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς στά νεότερα χρόνια, μᾶς ἔμαθαν ὅτι γιά νά μπορέσει νά προχωρήσει ἡ Ἱεραποστολή τῆς Ἐκκλησίας πρέπει νά ἔχει τοπικό κλῆρο. Οἱ ὑπεύθυνοι τῶν Ἱεραποστολικῶν κλιμακίων ὀργανώνουν καί συντονίζουν τό Ἱεραποστολικό ἔργο. Πρώτιστο ἔργο τῶν Ἱεραποστόλων εἶναι νά δημιουργήσουν τοπικό κλῆρο. Οἱ ἱερεῖς ὅμως εἶναι αὐτοί πού συνεχίζουν τό ἔργο τῶν ἱεραποστόλων. Ἔχει παρατηρηθεῖ, ὅτι, ὅπου
γίνει Ἱεραποστολή καί βαπτισθοῦν νέοι χριστιανοί, πρέπει νά τοποθετηθεῖ στήν νέα ἐκκλησιαστική κοινότητα, ποιμένας ἱερεύς. Ὅπου οἱ χριστιανοί βαπτίσθηκαν καί δέν τοποθετήθηκε ἱερεύς, οἰ χριστιανοί διαλύθηκαν καί ἡ κοινότητα αὐτή σκόρπισε. Τίς λειτουργικές καί πνευματικές ἀνάγκες δέν μπορεῖ νά τίς καλύψει ὁ ἴδιος ὁ Ἱεραπόστολος, πρέπει νά στείλει τοπικό ἰθαγενή ἱερέα. Β΄. Καταρτισμένος κλῆρος Οἱ κληρικοί πού θά διακονήσουν τίς νέες ἱεραποστολικές Ἐνορίες, θά πρέπει νά εἶναι καταρτισμένοι. Νά ξέρουν νά ποιμαίνουν, νά μποροῦν νά διδάξουν, νά κα-
37
τηχήσουν καί νά ἀγαποῦν τήν λειτουργική ζωή. Θά πρέπει νά γίνει καλή ἐπιλογή καί σέ καμμιά περίπτωση δέν θά παραβιασθοῦν τά κριτήρια πού βάζουν οἰ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν Ἱερωσύνη. Ἀνάξιοι κληρικοί, ὄχι μόνο Ἱεραποστολή δέν κάνουν, ἀντίθετα κάνουν ζημιά. Ἐπί πλέον οἱ ἱερεῖς τῆς Ἱεραποστολῆς χρειάζονται κατάρτιση. Μαζί μέ τήν εὐσέβεια καί τόν κατά Θεόν ζῆλο χρειάζονται ἐκπαίδευση μέσα ἀπό Ἱερατικό Σεμινάριο. Νά διδαχθοῦν τήν Ἁγία Γραφή, τά Δόγματα τῆς Πίστεως, τήν Ἐκκλησιαστική Ἱστορία καί Πατρολογία, τήν Ποιμαντική, Κατηχητική, Λειτουργική, Ὁμιλητική, τήν διαφορά μέ τίς χριστιανικές αἰρέσεις κ.ἅ. Κυρίως χρειάζονται ἔμπνευση, ὅραμα καί ζῆλο, ἀπό τήν δισχιλιετή
38
ἐμπειρία τῶν Ἁγίων Πατέρων-Ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας μας καί τά ζωντανά ἱερατικά παραδείγματα πού θά ἔχουν μπροστά τους. Γ΄. Οἱ ἡρωϊκοί Ἱερεῖς τῆς Μπουκόμπας τῆς Τανζανίας Ὀνομάζω ἡρωϊκούς τούς 36 Ἱερεῖς τῆς Μπουκόμπας, γιατί αὐτοί κράτησαν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέ περίοδο μεγάλης δοκιμασίας καί ἐγκατάλειψης, ὅταν ἐπί 10 χρόνια δέν ἔπαιρναν κανένα μισθό καί ἀναγκάζονταν νά στραφοῦν σέ ἄλλες ἐργασίες γιά νά ζήσουν τίς πολύτεκνες οἰκογένειές τους. Σέ συνάντηση μέ τίς πρεσβυτέρες, ἔχυσαν μαῦρο δάκρυ, διεκτραγωδώντας τό τί πέρασαν ὅλα αὐτά τά χρόνια τῆς ἐγκατάλειψης τῆς Ἐπισκοπῆς. Δέν εἶχαν καμμιά ὑπόληψη ἀπό τούς λαϊκούς μέσα στήν Ἐνορία καί κυριολεκτικά οἱ ἱερεῖς
ἰσοπεδώθηκαν. Εἶχαν καί τήν κοροϊδία τῶν ἐτεροδόξων πού τούς κορόϊδευαν γιά τήν φτώχεια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ὀνομάζω ἡρωϊκούς τούς 36 Ἱερεῖς τῆς Μπουκόμπας, γιατί οἱ 36 Ἱερεῖς πρέπει νά ἐξυπηρετήσουν ἱερατικά 190 Ἐνορίες. Δηλαδή σέ 1 Ἱερέα ἀναλογοῦν 6 Ἐνορίες. Πολλοί Ἱερεῖς ἔχουν 4, 5 καί 10 Ἐνορίες. Ἡ Ἐπισκοπή δηλ. εἶναι ἀποίμαντη, ἀφοῦ δέν ἔχει Ἱερεῖς. Ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς παρουσίας μας στήν Μπουκόμπα, ἐντολῇ τοῦ Μακ. Πατριάρχου μας κ. Θεοδώρου, ἐξασφαλίσαμε στούς Ἱερεῖς μας μηνιαῖο μισθό, μέ τήν γενναία χορηγία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου. Δώσαμε σ’ ὅλους τούς Ἱερεῖς ἀπό μία Μοτοσυκλέτα (πίκι-πίκι) καί ἀναλάβαμε τίς σπουδές τῶν παιδιῶν τους στά δύο Γυμνάσια τῆς Ἐπισκοπῆς καθώς καί στίς
Ἀνώτερες Σχολές. Γιά τήν κατάρτιση τους ὀργανώσαμε 15νθήμερο Σεμινάριο τόν Φεβρουάριο στό Κασίκιζι καί 3ήμερη Ἱερατική Σύναξη στήν Μπουκόμπα μετά τό Πάσχα. Βάλαμε στόχο καί ἔχουμε ἐπισκεφθεῖ ὅλους τούς Ἱερεῖς στίς Ἐνορίες τους καί τούς ἔχουμε στηρίξει πολλαπλῶς. Δ΄. Ἱδρυση Ἱερατικῆς Σχολῆς Ἡ ἵδρυση τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς εἶναι ὁ ἑπόμενος στόχος μας, μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί Ἀρχιποιμένος τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀφιερωμένη στόν ἱδρυτή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀφρικῆς «ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ ΜΑΡΚΟ», τοῦ ὁποίου ζητᾶμε καί τίς εὐχές. Ἡ φοίτηση θά εἶναι διετής καί οἰ Ἱεροσπουδαστές, 20 σέ κάθε ἔτος, θά εἶναι οἰκότροφοι, μέ καθημερινό λειτουργικό πρόγραμμα. Θά
39
γίνεται λειτουργική πρακτική στό Ναό τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, κατηχητική πρακτική σέ γειτονικές Ἐνορίες καί πρακτική γεωπονία μέ τήν καλλιέργεια τῆς φάρμας στό Μπούζι, γιά τήν προμήθεια τῶν ἀπαραίτητων πρός διατροφή. Ἕδρα θά ἔχει τήν Μπουκόμπα, δίπλα στό Ἐπισκοπεῖο γιά νά μποροῦμε νά παρακολουθοῦμε προσωπικά τήν ἐκπαίδευση τῶν μελλοντικῶν Ἱερέων μας. Θά τούς ἐκπαιδεύουμε μέ ὑπευθυνότητα, σκοπεύοντας νά βγάλουμε καλούς ποιμένες-Ἱεραποστόλους τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Πρός τό παρόν ἡ νέα Ἱερατική Σχολή θά στεγασθεῖ στό ἰσόγειο τοῦ Ἐπισκοπείου. Γιά τήν ἄμεση καί καλύτερη λειτουργία τῆς Σχολῆς ξεκίνησε ἡ διαμόρφωση τῶν χώρων κουζίνας, τραπεζαρίας καί τουαλετῶν, προϋπολογισμοῦ 10.000 ευρω. Τά ἔξοδα λειτουγίας τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς προβλέπονται γιά φέτος 2021-2022 γιά κάθε μῆνα στίς 2.000 ευρώ. Ἡ Ἱερά Ἐπισκοπή Μπουκόμπας προγραμματίζει, σύν Θεῶ, μέ τίς εὐχές τοῦ Μακ. Πατιράρχου μας κ. Θεοδώρου, νά ἀνεγείρει τό νέο κτίριο τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς στόν προαύλιο χῶρο τοῦ Ἐπισκοπείου τῆς Μπουκόμπας. Ὁ προϋπολογισμός τῆς ἀνέγερσης τῆς νέας Ἱερατικῆς Σχολῆς ἀνέρχεται στίς 100.000 €.
40
Ε΄. Ἔκκληση Ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ, ἀδελφοί, φίλοι τῆς Ἱεραποστολῆς. Οἱ ἀνάγκες στίς Ἱεραποστολές εἶναι μεγάλες. Τίς ἱεραρχοῦμε καί ἔτσι προχωρᾶμε στίς πιό ἀπαραίτητες καί βασικές. Ἡ πρώτη καί μεγαλύτερη ἀνάγκη στήν Ἱεραποστολή εἶναι ἡ παρουσία καταρτισμέων Ἱερέων. Χωρίς Ἱερεῖς δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία καί Ἱεραποστολή! Βοηθῆστε μας, γιά νά βοηθήσουμε τούς φτωχούς ἱερεῖς μας. Βοηθῆστε μας νά καταρτίσουμε ἄξιους Ἱερεῖς-Ἱεραποστόλους στήν Ἱερατική Σχολή. Βοηθῆστε μας νά χτίσουμε τήν νέα Ἱερατική Σχολή στήν Μπουκόμπα. Μέ ἕναν ἄξιο λειτουργό-ἱερέα τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας στήν Ἱεραποστολή, θά προσφέρουμε καί τό φαγητό γιά τόν πεινασμένο καί τό φάρμακο γιά τόν ἄρρωστο, ἀφοῦ στήν Ἐκκλησία μας χορταίνουν καί γιατρεύονται οἱ ψυχές καί τά σώματα! Κλείνοντας, θέλω νά εὐχαριστήσω ἐγκάρδια τήν Ἀδελφότητα Ὀρθοδόξου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς, πού ἀπό τήν πρώτη μου ἐπίσκεψη μέ ἀγκάλιασε καί στηρίζει ἀδιαλείπτως τό ἱεραποστολικό ἔργο πού κάνουμε στήν Τανζανία, πέριξ τῆς λίμνης Βικτωρίας. π. Χρυσόστομος Μαϊδώνης Πατριαρχικός Επίτροπος
Ιεραποστολή στην Covid Εποχή Πολλοὶ ρωτοῦν πολλὲς φορές, ποιὸ μπορεῖ νὰ εἶναι τὸ μεγαλύτερο προσὸν ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει κάποιος γιὰ νὰ κάνει Ἱεραποστολή. Καὶ ὅλοι μας ἀγωνιζόμαστε νὰ καταρτιστοῦμε μὲ τὴν ἀνάλογη μόρφωση, νὰ μάθουμε γλῶσσες, νὰ κάνουμε σχεδιασμούς, ὑπολογισμούς, οἰκονομίες, νὰ ὀχυρωθοῦμε γενικὰ ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρὲς γιὰ νὰ «πετύχουμε». Ξεχνοῦμε ὅμως νὰ ρωτήσουμε τὸ βασικότερο: τὶ σημαίνει τελικὰ ἱεραποστολή; Καὶ τότε, πολλὲς φορές, πέφτουμε στὸ σφάλμα νὰ ὁρίζουμε τὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο, χωρικά, σὲ μία ἤπειρο, τροπικά, σὲ ἀτέρμονες περιπέτειες καὶ ποσοτικὰ τέλος ἀκόμα καὶ σὲ στατιστικές καὶ προγνώσεις.
Ἂν θὰ θέλαμε ὅμως νὰ ἀπαντήσουμε στὸ πρῶτο ἐρώτημα, ἂς ἀρχίσουμε καλύτερα ἀπὸ τὸ δεύτερο. Θὲς νὰ μάθεις τὶ προσόντα πρέπει νὰ ἔχεις γιὰ νὰ κάνεις ἱεραποστολή; Κοίταξε καλύτερα μέσα στὴν μακραίωνη ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας γιὰ συνειδητοποιήσεις αὐτὸ ποὺ μιλᾶ μέσα μας. Στὴν καρδιά μας. Ἂς δοῦμε λοιπὸν λίγο πίσω. Ποῦ κήρυξε ὁ Χριστός; Στὴν πατρίδα Tου. Στὸν τόπο ὅπου μεγάλωσε. Ἀπὸ ποῦ ξεκίνησε ἡ πρώτη Ἐκκλησία; Ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. Ποιὰ ἀνώτερη μόρφωση εἶχε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος καὶ τὶ ἐπαγγέλονταν; Ἦταν ἕνας καλός ψαράς. Ὅλοι οἱ ἀπόστολοι πέθαναν μαρτυρικά; Ἀναμφίβολα ὄχι. Ποῦ κήρυτταν Χριστὸ καὶ νέα Πίστη οἱ
41
πρώτοι Χριστιανοί; Στοὺς οἰκείους τους ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον. Ποιὸν εἶχαν κοντά τους γιὰ νὰ κατηχήσουν καὶ νὰ εὐαγγελίσουν οἱ μοναχοὶ τῆς Νιτρίας μὲ ἀρχηγὸ τὸν Μέγα Ἀντώνιο; Προφανῶς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ συναγωνιστές τους, ἀσκητὲς μοναχούς. Ποῦ ἐφαρμόζουν τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης οἱ φτωχοὶ βιοπαλαιστὲς οἰκογενειάρχες; Στὰ παιδιά τους. Ἄραγε ὅλοι αὐτοὶ δὲν εἶναι Ἱεραπόστολοι; Μήπως ὁ μοναχὸς ποὺ λιώνει ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μέσα στὸ μοναστήρι του δὲν κάνει ἱεραποστολή; Ἑπομένως τὸ μόνο προσὸν ποὺ κινεῖ τὰ νήματα τῆς ἱεραποστολῆς καὶ φυσικὰ τὴν ὁρίζει εἶναι ἡ Ἀγάπη. Πῶς μπορεῖ κανεὶς νὰ διδάξει Χριστὸ ποὺ εἶναι ἡ ἐνσάρκωση τῆς
42
Ἀγάπης ὅταν μέσα του εἶναι κενὸς ἀπὸ αὐτήν; Καὶ ποιὸ εἶναι τελικὰ τὸ κίνητρο τῆς ἱεραποστολῆς, ὅταν λείπει αὐτὴ ἡ ἀρετή; Ἂς δοῦμε ὅμως τώρα κι ἕνα παράδειγμα: Πρόσφατα ἀσθένησε γνωστός καὶ καλὸς φίλος μου ἱεραπόστολος ἀπὸ Covid σὲ κράτος τῆς Ἀφρικῆς. Μοῦ εἶπε τὰ ἐξῆς: «Πάτερ, μόλις βγῆκε θετικὸ τὸ τέστ, μὲ κλείσανε ἀμέσως στὸ νοσοκομεῖο. Ἤμουν τελείως μόνος. Ἁπὸ Ἕλληνες, κανεὶς δίπλα μου. Μόνο οἱ προσευχὲς τοῦ Πατριάχη, τῶν καλῶν πατέρων μας καὶ τῆς οἰκογένειας ἀπὸ Ἑλλάδα μὲ συντρόφευαν νύχτα-μέρα. Μὲ εἶχαν κλεισμένο μέσα σὲ ἕνα θάλαμο ποὺ ἀρχικὰ οὔτε νερὸ δὲν εἶχε. Τὸ φαγητὸ ἄθλιο. Φαρμακευτικὴ ἀγωγὴ
Αγιασμός σε Ορθόδοξο σχολείο
καμία. Μόνο λίγο ὀξυγόνο μοῦ δώσανε, γιὰ τὸ ὁποῖο εὐγνωμωνῶ βέβαια τοὺς νοσηλευτές. Αὐτοὶ ἦταν οἱ μόνοι ποὺ μὲ παρηγοροῦσαν, ὅποτε ἔρχονταν γιὰ ἐπισκέψεις οἱ γιατροί.. Τότε, ἔπαιρνα μιὰ ἀνάσα. Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν ἀπέραντη μοναξιὰ ὅμως ὁ καλὸς Θεὸς μοῦ φύλαξε κάτι θαυμαστό. Ἦταν ὁ ὁδηγός τοῦ Ἱεραποστολικοῦ κλιμακίου. Ἕνας νεαρὸς ἰθαγενής, ποὺ κατηχοῦνταν ἀπὸ ἐμᾶς καὶ βαπτίστηκε μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ Ὀρθόδοξος. Μοῦ ἔστελνε συνεχῶς μηνύματα – δὲν μποροῦσα νὰ μιλήσω λόγῳ δύσπνοιας. Μοῦ ἔφερνε φαγητὸ καὶ ἔπαιρνε τὰ περισσεύματα καθημερινά, δύο φορὲς τὴν ἡμέρα, γιὰ νὰ καθαρίσει τὰ σκεύη καὶ νὰ μοῦ φέρει νέο φρεσκομαγειρεμένο φαγητό, γνωρίζοντας τὸν κίνδυνο νὰ
κολλήσει καὶ ὁ ἴδιος, τὸ ὁποῖο ἀπὸ ὅ,τι μοῦ εἶπε ἀργότερα ὄντως ἔγινε. Μοῦ ζητοῦσε ἐπίμονα τὰ ροῦχα μου γιὰ νὰ τὰ πλύνει. Προσεύχονταν διαρκῶς νὰ γίνω καλὰ καὶ μάζευε καὶ ὅλους τοὺς γνωστοὺς καὶ στενοὺς ἀδελφοὺς νὰ κάνουν προσευχή. Ὅταν δὲ ἔβαλα τὸ ὀξυγόνο, ἂν καὶ δὲν τοῦ ἔλεγα πολλὰ πράγματα, ὅπως μοῦ ἔλεγε ἀργότερα, εἶχε μιὰ ἀκατάσχετη ἀγωνία γιὰ τὴν ἔκβαση τῆς ἀσθένειας. Ἦταν αὐτὸς ποὺ ἦλθε μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἑβδομάδες μὲ τὸ αὐτοκίνητο γιὰ νὰ μὲ παραλάβει κατευθείαν ἀπὸ τὸν θάλαμο Covid καὶ μὲ ἀγκάλιαζε καὶ μὲ ἀσπαζόταν ὅλο ἐκεῖνο τὸ ἀπόγευμα, πλημμυρισμένος μέσα στὴν χαρὰ καὶ στὴν ἀνακούφιση γιὰ τὸ ὅτι ἐπέζησα. Καὶ τώρα λοιπὸν σὲ ἐρωτῶ: ποιὸς ἔκανε ἱεραποστολὴ ὅλες
43
αὐτὲς τὶς ἡμέρες τῆς μοναξιᾶς καὶ τῆς ἀγωνίας; Ποιὸς εἶναι ὁ ἱεραπόστολος σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωση; Πάντως ὄχι ἐγώ…». Κάποιοι λένε ὅτι στὴ μετά Covid ἐποχὴ ὅλα θὰ ἀλλάξουν. Ἡ ἐποχή Covid ὅμως ἔχει κι ἕνα βασικὸ ὄφελος. Ἡ ἀνθρωπότητα ἀντίκρισε κατάματα τὴν ἀπέραντη μοναξιά της καὶ συγχρόνως τὸν μοναδικό σύντροφό της, τὴν Ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὴ τὴν Ἀγάπη ποὺ με τόσο θαυμαστὸ τρόπο φανερώνεται στὴν παρουσία τῶν ἐλάχιστων προσώπων ποὺ στέκονται δίπλα στον ἀσθενή ἀπὸ Covid, στὸ ἡρωϊκὸ ἀναμφίβολα νοσηλευτικὸ προσωπικό, μὰ πάνω ἀπὸ ὅλα στὴν ἐσωτερικὴ παρηγοριὰ ποὺ ἐμπνέει ἡ Χάρις τοῦ Παρακλήτου, ἀπὸ τὸν Ὁποῖο τελικὰ πηγάζει κάθε καλὸ σὲ
44
αὐτὸν τὸν τόσο μοναχικό κόσμο μας. Καὶ ἡ ἱεραποστολὴ ἐν τέλει δὲν εἶναι ἄλλο, ἀπὸ τὴν προσωπικὴ ἀναγνώριση καὶ ἀποδοχὴ αὐτῆς τῆς Ἀγάπης στὴν καρδιά μας. Ἡ ἀναγνώρισή της ἀπὸ τὴν ὕπαρξή μας καὶ ὁ πόθος νὰ τὴ χαρίσουμε στὸν συνάνθρωπο, ὅπως μᾶς χαρίστηκε δωρεὰν ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅποιος κατορθώνει νὰ δεχτεῖ μέσα του αὐτὴν τὴν πραγματικότητα καὶ τὴν ἐφαρμόσει, δικαιοῦται καὶ ἀξίζει νὰ ὀνομάζεται ἱεραπόστολος. Ἡ ἐποχή μας, μᾶς δίνει αὐτὴν τὴν θαυμάσια εὐκαιρία γιὰ αὐτομεμψία καὶ αὐτοσυνειδησία. Ἂς τὴν ἀδράξουμε τώρα, στὴ νέα «Covid ἐποχή». π. Πολύκαρπος Αγιαννανίτης Πρωτοσύγκελλος Ι.Ε. Τολιάρας
Ακόμη ένα πηγάδι, δωρεά της Αδελφότητάς μας
Μητροπολίτου Κινσάσας Νικηφόρου Το 40ήμερο Μνημόσυνο στη Θεσσαλονίκη Την Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου συμπληρώθηκαν 40 ημέρες από την εκδημία προς Κύριον του μακαριστού Μητροπολίτη Κινσάσας κυρού Νικηφόρου. Η Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής τέλεσε με συγκίνηση το 40ήμερο αρχιερατικό μνημόσυνο στον πάνσεπτο Ιερό Καθεδρικό Ναό της του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης. Της ιερής τελετής προεξήρχε ως εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου Β΄ ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ταμιάθεως κ. Γερμανός, ο οποίος ταξίδεψε από την Αλεξάνδρεια για τον σκοπό αυτό. Ο μακαριστός αρχιερέας Νικηφόρος γαλουχήθηκε με το πνεύμα της Ιεραποστολής από νεαρής ηλικίας, καθώς ο πατέρας του Παναγιώτης Κωνσταντίνου και η οικογένειά του είχαν πνευματικό πατέρα τον πρωτοπόρο π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο, ο οποίος υπήρξε ο δεύτερος Ορθόδοξος ιεραπόστολος στην υπό της Σαχάρας Αφρική και πνευματικός ιδρυτής της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής. Ο πηγαίος καταρράκτης της καρδιακής αγάπης του ας συνεχίζει από το ουράνιο μετόχι της ψυχής του να ποτίζει τις διψασμένες ψυχές των Αφρικανών και ημών των ελαχίστων. Αμήν.
45
Γεώργιος Ασλανίδης Ένας μαχητής της Ιεραποστολής
Επίσκεψη του Γεωργίου Ασλανίδη στον τάφο του αδελφού του π. Κοσμά Γρηγοριάτη 46
Κατά την αγία ημέρα της Θείας Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας, αναπαύθηκε ο αγαπητός αδελφός Γεώργιος Ασλανίδης. Ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος που για τρεις δεκαετίες στήριξε το έργο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στον αμπελώνα του Κυρίου. Ψυχή αδούλωτη, με βαθιά πίστη και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού, πορεύθηκε και βοήθησε ηθικά και υλικά τα ιεραποστολικά κλιμάκια για πολλά χρόνια. Παλαιό μέλος της Αδελφότητάς μας και εμπνευστής του Ιεραποστολικού Συνδέσμου «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», ακολουθώντας την παρακαταθήκη του αδελφού του ανακούφισε, στήριξε και έθρεψε παιδιά του Τρίτου Κόσμου. Στο ταξίδι της ζωής συναντήθηκα αρκετές φορές με τον μακαριστό, συζητώντας θέματα που άγγιζαν τις ψυχές μας, για τα θαύματα του Θεού, για τα δύσκολα προβλήματα που προκύπτουν, για τη χαρμολύπη της Ιεραποστολής, για την πείνα και τις αρρώστιες των ανθρώπων... Μου έλεγε: «Όλα μπορούν να περιμένουν, Χαράλαμπε. Προγράμματα, ιδέες, έργα, σχολεία, εκκλησίες... Ένα δεν μπορεί να περιμένει: η πείνα που βασανίζει το παιδί». Δίκαια το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας του απένειμε τον τίτλο του Ορφανοτρόφου! Ας αναπαύει ο καλός Θεός την ψυχή του φίλου και αδελφού μας Γεωργίου. Χαράλαμπος Μεταλλίδης Πρόεδρος Δ.Σ. της Αδελφότητας
Απάτη
για την Ιεραποστολή στο διαδίκτυο
Το τελευταίο διάστημα έχουν εμφανιστεί στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Instagram) πολλοί λογαριασμοί που προσποιούνται ότι εκπροσωπούν Ορθοδόξους ιεραποστόλους, κυρίως από χώρες της Αφρικής. Η Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, το παλαιότερο ιεραποστολικό σωματείο στον κόσμο, αισθάνεται την υποχρέωση να σας ενημερώσει πως πολλοί από αυτούς τους λογαριασμούς δεν έχουν σχέση με την Ορθόδοξη Ιεραποστολή, προέρχονται από ανθρώπους που δεν είναι καν Ορθόδοξοι αλλά εκμεταλλεύονται την κοινωνική ευαισθησία του κόσμου, για να αποκομίσουν προσωπικά περιουσιακά οφέλη. Για τον λόγο αυτό, συνιστούμε: 1. Να μην αποδέχεστε αιτήματα φιλίας/ ακολούθησης από πρόσωπα που δεν γνωρίζετε, 2. Να μην στέλνετε ποτέ χρήματα μέσω PayPal, Western Union, GoFundMe και συναφών υπηρεσιών, 3. Να μην καταθέτετε χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς, όπου έστω και ένας δικαιούχος είναι φυσικό πρόσωπο, 4. Να πραγματοποιείτε δωρεές μόνο σε εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα αναγνωρισμένα από τα αρμόδια Πατριαρχεία ή σε αξιόπιστους διαφανείς ιεραποστολικούς οργανισμούς, όπως η Αδελφότητά μας. Εκ της συντάξεως 47