ΓΙΑΟΥΡΤΟΜΑΧΙΑ
Φίλιππος Μανδηλαράς
Κείμενο: Φίλιππος Μανδηλαράς Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια Επιμέλεια κειμένου: Μάνος Μπονάνος Παραγωγή: Εκδόσεις Παπαδόπουλος Καποδιστρίου 9, 144 52 Μεταμόρφωση Αττικής, τηλ. 210 2816134, e-mail: info@epbooks.gr © 2019, Εκδόσεις Κυριάκος Παπαδόπουλος Α.Ε., Φίλιππος Μανδηλαράς ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΕΙΑ Α.Ε. 5ο χλμ. Ε.Ο. Τρικάλων-Πύλης, 42100 Τρίκαλα, τηλ.: 24310 61422 https://kids.olympos.gr/
Εικονογράφηση
Ναταλία Καπατσούλια
Νά τοι στον Όλυμπο οι δώδεκα θεοί! Άλλοι αγέρωχοι, τρανοί, στον κόσμο βασιλιάδες, κι άλλοι παιδιά ακόμη, παίζουν κρυφτό στις πρασινάδες.
Δίας βασιλιάς των θεών
Εστία προστατεύει την οικογένεια, το νοικοκυριό
Ποσειδώνας βασιλεύει στη θάλασσα
Ήρα βασίλισσα των θεών
Δήμητρα φροντίζει τη βλάστηση στη Γη
Άρτεμις αγαπάει τα δάση, τα ζώα και τα πουλιά
Απόλλωνας λάμπει φωτεινός και λατρεύει τη μουσική
Ήφαιστος καταπληκτικός τεχνίτης και μάστορας
Αφροδίτη η ομορφότερη στον κόσμο
Άρης του αρέσει μόνο ο πόλεμος
Αθηνά αγαπάει τα βιβλία και τη γνώση
Ερμής τρελαίνεται για σκανταλιές και πονηριές
Είναι όμορφα στον Όλυμπο, ζεστά κι ειρηνικά! Πουλάκια πεταρίζουν, κελαηδούν μελωδικά, φυσάει το αεράκι, λέει στα δέντρα μυστικά. Ανθίζουν τα λουλούδια, τ’ αρώματα μεθυστικά, είναι η γη μια αγκαλιά απ’ των θεών τα υλικά!
Μόνο που... είναι κι οι αγελάδες! Ήταν δυο στην αρχή, γίναν έξι, οκτώ, δεκαοκτώ, ογδόντα, εκατό, οκτακόσιες οκτώ... Βόσκουν ειρηνικά στο πράσινο χορτάρι, ΓΑΛΑ προσφέρουν στους θεούς με ήλιο και φεγγάρι.
Αχ, Ήρα, πολλές οι αγελάδες, πολύ το γάλα, για πόσο πια θα πίνουμε με την κουτάλα;
Να δίνεις κι άλλο στα παιδιά, να βράζεις σε αυτό τα φαγητά! Όλα τα κάνω, μα κι άλλο περισσεύει, ώς και στα ζώα δίνω, όταν αυτό βολεύει. Μα το γάλα πώς να το συντηρήσεις, πόσο στον πάγο πια να το αφήσεις;
Γιατί δεν στέλνουμε τις αγελάδες στους ανθρώπους; Έχουν αυτοί δικούς τους τρόπους!
Το ’κανα, μα αυτές γυρνάνε πίσω. Θέλουν να βόσκουν, λένε, στων θεών τον ίσκιο!
Έτσι είχαν τα πράγματα στον Όλυμπο με τόσο γάλα, αφού δεν ξέραν να το συντηρούν, βρίσκαν προβλήματα μεγάλα. Μέχρι που έφτασε η στιγμή να πούνε όλοι «ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΓΑΛΑ», μόλις το βλέπαν, ζώα, πουλιά, παιδιά, το βάζαν στην τρεχάλα!
Μα η Εστία δεν ήθελε το γάλα να αφήσει, ήξερε πως στο δοχείο αμέσως θα ξινίσει. Τι να έκανε; Νύχτα πρωί το μελετούσε, λύση να βρει καμία δεν μπορούσε.
Ώσπου μια μέρα μείναν τρία δοχεία στο λιβάδι, ξεχάστηκαν εκεί πρωί και βράδυ. Ζεστάθηκε το γάλα από τον τόσο ήλιο, έκοψε, έπηξε, έβγαλε νερό, σαν να χωρίστηκε στα δυο!
Πάει η Εστία και τι να δει; ΚΑ-ΤΑ-ΣΤΡΟ-ΦΗ!
Τ’ αφήνει όμως τα δοχεία και τρέχει στο παλάτι, θυμήθηκε πως στη φακή δεν είχε βάλει αλάτι...
Ζώα, πουλιά και ερπετά κάθε είδους τρώνε από τα πήλινα δοχεία - συνωστισμός. Νά όμως τι έγινε πριν βγει ακόμα το φεγγάρι...
Το γάλα εκείνο φαίνεται πως είχε άλλη χάρη!
Όταν την άλλη μέρα πάει η Εστία, τι να δει; Άδεια τα δοχεία – το γάλα είχε εξαφανιστεί! Γύρω ίχνη από ζώα ένα σωρό, σαν να ’χαν στήσει ολονύχτιο χορό.
Τρέχει, το λέει στον Ερμή που ο νους του ιδέες κατεβάζει, ακούει σιωπηλός αυτός κι ο νους του λογαριάζει.
Άσε το γάλα στα δοχεία για να πήξει, τη νύχτα θα παραφυλάξουμε, να δούμε ποιος θα το αγγίξει.
Έτσι κάνει ο Ερμής με τους μικρούς θεούς και βλέπουν με τα μάτια τους ελάφια, λύκους, φασιανούς.
Μα τι τους αρέσει στο γάλα το πηχτό; Θα δοκιμάσω και εγώ!
Μμμμ, νόστιμο είναι. Ξεχωριστό!
Έντονο και γευστικό!
Κι είναι τόσο δροσερό!
Στη χούφτα στέκεται – το βλέπεις;
Πόλεμο θες; Πόλεμο θα έχεις!
Την επόμενη μέρα, τραπέζι στον Όλυμπο είχε στρωθεί, να δοκιμάσουν γάλα πηχτό θέλαν όλοι οι θεοί.
Μμμμ, νόστιμο!
Εξαιρετικό! Αναρωτιέμαι αν θα κάνει καλό και στο δέρμα...
Αχ, λες να το θρέφει;
Είναι κι ελαφρύ... Στη δίαιτά μας λέω να το εντάξουμε.
Φανταστικό! Τέλειο είναι με τις φράουλες!
Κι αν βάλουμε και φρούτα;
Και με μπανάνες!
Δεν μένει παρά να δοκιμάσουμε.
Τέλειο γεύμα!
Από τον ήλιο πάντως σίγουρα μας προστατεύει.
Και μυρίζει ΤΟΣΟ ωραία!
Και δυναμωτικό!
Κι αν βάλουμε και δημητριακά; Να το καθιερώσουμε για πρωινό! Να μη σου πω και βραδινό...
Ωραία τα ’χαν βρει οι θεοί με το γάλα το πηχτό, στ’ όνομα όμως διαφωνούσαν, μόνιμο ή προσωρινό. Έτσι άρχισε καβγάς μεγάλος, μάχη τρανή και σάλος!
Γάλα πηχτό! Έτσι θα το πούμε.
Μόνο Θεόγαλο! Τίποτε άλλο.
Πηχτόγαλο σας λέω! Του ταιριάζει.
Ηλιόγαλο! Αφού στον ήλιο στέκει. Σφιχτόγαλο λέω εγώ.
Οξύγαλο! Τι άλλο;
Κι αν το λέγαμε Αφρό-γαλο, από το όνομά μου;
Δροσερόγαλο, αφού δροσίζει!
Ε τότε να το πούμε Αρτεμό-γαλο, απ’ το δικό μου όνομα!
Ώσπου ξέμεινε μια νύχτα ο Ερμής στη Γη, στων ανθρώπων μια τρελή αποκριάτικη γιορτή. Τους βλέπει γάλα πηχτό να τρώνε και ρωτάει, «ΓΙΑΟΥΡΤΙ το λένε» κάποιος του απαντάει.
Μια και δυο στον Όλυμπο πετάει τη διαμάχη μια για πάντα σταματάει. «ΓΙΑΟΥΡΤΙ το λένε το γάλα το πηχτό, ΓΙΑΟΥΡΤΙ τρώμε πρωινό και βραδινό!» Κι έτσι πήρε τέλος των θεών κι αυτή η αψιμαχία, που την είπανε αργότερα Γιαουρτομαχία.
Μικρή ιστορία του γιαουρτιού Το γιαούρτι πιστεύεται ότι γεννήθηκε τη νεολιθική εποχή κάπου στη Μέση Ανατολή. Κάποτε το περισσευούμενο γάλα από το άρμεγμα των αιγοπροβάτων θα παρέμεινε επί ώρες στο πήλινο δοχείο και θα μετατράπηκε σε συμπαγή κρέμα. Στη συνέχεια, είναι πιθανόν οι πρώτοι βοσκοί να έμαθαν να βράζουν το γάλα, να προσθέτουν λίγο γιαούρτι από αυτό που τους είχε μείνει ώστε να πήξει και να το διατηρούν σε πήλινα σκεύη σκεπασμένα με δέρματα ζώων.
Οι ιδιότητες του γιαουρτιού Το γιαούρτι παράγεται από αγελαδινό ή αιγοπρόβειο γάλα και είναι πλούσιο σε πολύτιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό θρεπτικά συστατικά, όπως πρωτεΐνες, ασβέστιο, φώσφορο και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Συμβάλλει στην ανάπτυξη και σωματική διάπλαση των παιδιών, ενώ τα ένζυμά του διευκολύνουν την πέψη και βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου.
ΓΙΑΟΥΡΤΟΜΑΧΙΑ
Φίλιππος Μανδηλαράς
Κείμενο: Φίλιππος Μανδηλαράς Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια Επιμέλεια κειμένου: Μάνος Μπονάνος Παραγωγή: Εκδόσεις Παπαδόπουλος Καποδιστρίου 9, 144 52 Μεταμόρφωση Αττικής, τηλ. 210 2816134, e-mail: info@epbooks.gr © 2019, Εκδόσεις Κυριάκος Παπαδόπουλος Α.Ε., Φίλιππος Μανδηλαράς ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΕΙΑ Α.Ε. 5ο χλμ. Ε.Ο. Τρικάλων-Πύλης, 42100 Τρίκαλα, τηλ.: 24310 61422 https://kids.olympos.gr/
Εικονογράφηση
Ναταλία Καπατσούλια
