Οδηγητής #1087 - Μάιος 2021

9 771791 359004

05

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ 30ο ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΚΝΕ 9-10-11 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ

#1087 | MAΪΟΣ 2021 | 2,00 ευρώ

ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ-ΕΚΤΡΩΜΑ σελ. 12

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ Ν. ΣΟΦΙΑΝΟ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ: «Για το Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών & δυνατοτήτων της εποχής μας» σελ. 16

ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ «ΟΔΗΓΗΤΗΣ» ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΝΕΩΝ σελ. 3

2 Τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι εδώ!

26

;

?

AΠΑΝΤΗΣΕΙΣ !

9η Μάη: Ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε το φασισμό!

Ερωτήσεις - απαντήσεις για τις Θέσεις της ΚΕ

22

20

TO

«Ό,τι κι αν γίνει έχεις εμένα», διήγημα μαθήτριας

6 Σχόλια 8 Ραντεβού στο 30 Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ ο

9-10-11 Ιούλη στη Μυτιλήνη

12 Για το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο έκτρωμα 16 Συνέντευξη με τον Ν.Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, για

38

24 Άμιλλα του ΚΣ της ΚΝΕ: «Πιο πολλοί και πιο ικανοί» και στην Δυτική Μακεδονία

28 Κάτω τα χέρια από το ΚΕΘΕΑ!

30 Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ για το γάμο των ομόφυλων

36

Συνέντεξη για τη λειτουγία της ομάδας ανάγνωσης λογοτεχνίας στο Στέκι Πολιτισμού της ΚΝΕ

31

37 Μαζικές παραγγελίες βιβλίων της «Σύγχρονης Εποχής»:

European Super League: Κεραυνός εν αιθρία ή προαναγγελθέν «έγκλημα» στο ποδόσφαιρο

19

32 Πείρα από την Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου

Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον

ιστορίας με αφορμή τη Μάχη της Κρήτης

ζευγαριών;

το Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας

Άρθρο για την Πανδημία: «Επιστροφή στην κανονικότητα»… με μοναδικό «πρωτόκολλο» τα επιχειρηματικά κέρδη

34 Σπουδαστές ΕΠΑΣ – ΟΑΕΔ μιλούν στον «Οδηγητή» 35 Άρθρο μαθητή για την προσπάθεια παραχάραξης της

Πείρα από την ΠΟ Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ

Αγώνα Σπουδαστών

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 2/2021 ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ  Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο

150 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ  Εισαγωγικό σημείωμα  Αρχειακό Υλικό  Οι δίκες των κομμουνάρων και η λυσσαλέα επίθεση της γαλλικής αστικής τάξης και του κράτους της

200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821  Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ  Αντιλήψεις στην αστική και οπορτουνιστική ιστοριογραφία και σκέψη για την Επανάσταση του 1821

20ο ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΡΞ - ΕΝΓΚΕΛΣ  «Η διαλεκτική της φύσης» του Ένγκελς και η εποχή μας (Ά Μέρος)

21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ  Προσυνεδριακός διάλογος

ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ  Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ: Για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας  Κομματικά ντοκουμέντα (13/1/2021 - 15/4/2021)

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Λεωφόρος Ηρακλείου 145, Νέα Ιωνία, ΤΚ: 14231, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210-2592514, 210-2592517

Οδηγητής



Μάης 2021

3

Να γίνει το περιοδικό μας χιλιάδων νέων

Τ

ο αμέσως επόμενο διάστημα, μετά από τη δημιουργική και συλλογική δουλειά ομάδας συντρόφων, θα «ανέβει» στο διαδίκτυο το ανανεωμένο site του «Οδηγητή». Φιλοδοξούμε να είναι ένα ακόμα όπλο στην υπόθεση της καθημερινής αποκάλυψης της αλήθειας των «από κάτω». Να τροφοδοτούμε σταθερά με επιχειρήματα, να γίνονται γρήγορα γνωστές οι «στιγμές» όσων γράφουν την ιστορία διεκδικώντας το δίκιο στους δρόμους του αγώνα. Να αποκαλύπτουμε άμεσα όσα «καμουφλάρει», συκοφαντεί και διαστρεβλώνει η αστική προπαγάνδα για να πείσει τη νεολαία ότι το βαθιά «γερασμένο» και συντηρητικό εκμεταλλευτικό σύστημα μπορεί να «γεννήσει» πρόοδο και ελπίδα για τους λαούς. Αξιοποιώντας και το site, επιδιώκουμε κυρίως να δοθεί μια νέα ώθηση στην αξιοποίηση και διακίνηση του «Οδηγητή». Αισθανόμαστε περήφανοι που το περιοδικό μας 52 χρόνια τώρα, «δεμένο»

Γιατί να διαβάζουμε τον «Ο»; Γιατί η θεματολογία του περιοδικού κάθε μήνα, δεν είναι απλώς μια παράθεση «στιγμιότυπων» και εικόνων γενικά από τους αγώνες. Διαμορφώνεται με συλλογικό τρόπο, με βάση και την πείρα που συγκεντρώνουν οι Οργανώσεις, ώστε να μπορούν τα μέλη της ΚΝΕ να γίνονται πιο ικανοί «διαφωτιστές-προπαγανδιστές-οργανωτές». Στον «Οδηγητή» θα μπορέσει κανείς να διαβάσει τα «λόγια» των μαθητών που αγωνίζονται και «γυρνώντας» σελίδα να δει την παρουσίαση της έκδοσης της Μαθητικής Επιτροπής για το σχολείο που έχουμε ανάγκη σήμερα. Ξεφυλλίζοντας το κάθε τεύχος θα «έρθει σε επαφή» με κάθε ανάγκη που ο καπιταλισμός βάζει εμπόδιο στο να ικανοποιηθεί. Θα αποκτήσει μια πρώτη «εικόνα» για ένα ιστορικό ζήτημα και ταυτόχρονα σε μια άλλη σελίδα θα μάθει πως ιστορία συνεχίζεται να «γράφεται» και σήμερα μέσα από την καθημερινή σύγκρουση με το σύστημα. Θα μπορεί δηλαδή, συνεκτικά και με συνέχεια, να μαθαίνει για όλα όσα μπορούν να γίνουν «οδηγός» για συζήτηση, δράση και κινητοποίηση σε κάθε τμήμα νεολαίας. Γιατί ο «Ο» οφείλει να καλλιεργεί την ανάγκη για περαιτέρω εμβάθυνση στην κοσμοθεωρία μας, στον πλούτο τον επεξεργασιών του Κόμματος, να «χτίζει» την επαφή των μελών της ΚΝΕ με τον «Ριζοσπάστη». Η πρόσφατη εμπειρία της προσπάθειας κατάκτησης της γνώσης με «τηλεματικό» τρόπο… απέδειξε ανάμεσα σε άλλα, με τραγικές συνέπειες για χιλιάδες μαθητές και φοιτητές, ότι το διάβασμα σε έντυπη μορφή είναι αναντικατάστατη διαδικασία για την επεξεργασία και αφομοίωση ουσιαστικών γνωστικών

σε κάθε του βήμα με την ίδια την ιστορία της ΚΝΕ, παραμένει το μοναδικό έντυπο νεολαίας που το προμηθεύονται χιλιάδες νέοι και νέες. Δεν είναι αμελητέο, όπως θα διαβάσουμε στα κείμενα των μελών του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, στις επόμενες σελίδες, ότι είναι το έντυπο που κυριαρχεί στους φοιτητές που βγήκαν στο δρόμο, στις καταλήψεις και τους αγώνες των μαθητών, σε χώρους νέων εργαζομένων και σπουδαστών που ανάβει μια «φλόγα» διεκδίκησης. Δεν κρύβουμε όμως, ότι χρειάζεται να γίνουν άμεσα, άλματα στην διακίνηση του «Οδηγητή», στη σχέση που διαμορφώνει το κάθε μέλος της ΚΝΕ με το όργανο του ΚΣ.

ζητημάτων. Και επειδή οι κομμουνιστές γνωρίζουμε ότι η υπόθεση της επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας είναι συνάμα τέχνη και επιστήμη πρέπει να «μάθουμε να διαβάζουμε». Αλίμονο αν δεν αναγνωρίζαμε τις τεράστιες δυνατότητες που προσφέρει το διαδίκτυο και οι εφαρμογές του και στο κομμάτι αναζήτησης της γνώσης, στο να μπορεί κανείς πιο γρήγορα να βρει μια χρήσιμη πληροφορία κ.λπ. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουν αποδείξει ότι συνεχώς προσπαθούν να αναβαθμίζουν τον τρόπο που παρεμβαίνουν στο διαδίκτυο, ελπίζουμε και το site του περιοδικού μας να είναι ακόμα ένα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση.

Γιατί να διακινούμε τον «Ο»; Γιατί η απάντηση στην ερώτηση «θες να πάρεις τον «Οδηγητή», το περιοδικό της ΚΝΕ;» είναι εδώ και τόσα χρόνια η πρώτη «εικόνα» για το τι γνώμη έχουν χιλιάδες νέοι άνθρωποι για τους αγώνες και το αν έχουν αποτέλεσμα, για το αν χρειάζεται σήμερα επαναστατική οργάνωση νεολαίας, για το αν ποτέ κάποιος έχει έρθει στο φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή και έχει πάρει μια «γεύση» για το τι παλεύουμε και τόσα άλλα, καθοριστικά για την στάση του καθενός, που πιθανά να μην γνωρίζαμε ποτέ για χιλιάδες ανθρώπων που συναναστρεφόμαστε. Γιατί η διακίνηση του «Οδηγητή» δεν γίνεται «αυθόρμητα». Αυτό, είναι μια πραγματικότητα που δημιουργεί αυξημένες απαιτήσεις, αλλά προσφέρει και δυνατότητες που δεν μπορεί να έχει κανένα άλλο μέσο προπαγάνδας του αντιπάλου, έντυπο ή διαδικτυακό.

Ακριβώς γιατί η διακίνηση του γίνεται υπόθεση των χιλιάδων που «γράφουν» τις σελίδες του. Αυτών που με την αγωνιστική τους στάση, μπορούν κοιτάζουν τον συνάδελφο, τον συμφοιτητή και τον συμμαθητή τους στα μάτια και να έχουν την απαίτηση να πάρουν και άλλοι τη δύναμη, τη γνώση και την πείρα που αντλούν αυτοί διαβάζοντας τον «Ο». Γιατί ο «Οδηγητής» στα χέρια ακόμα περισσότερων στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, στις σχολικές τάξεις, τους χώρους δουλειάς και μαθητείας, «δημιουργεί» τις μελλοντικές εικόνες της οργανωμένης ζωής. Γιατί διδάσκει μέσα από τις σελίδες του, ότι υπάρχουν απαντήσεις σε αυτά που τους προβληματίζουν. Ότι ακόμα και ο πιο «μικρός» αγώνας προσφέρει πείρα και έχει τη δική του συμβολή στην επόμενη μάχη. Ότι όπως έλεγε και ο «παππούς» των αγώνων του λαού, Κ. Βάρναλης, που το ποίημα του «βάφτισε» το περιοδικό μας και οι στίχοι του κοσμούν το εξώφυλλο του, «ένας δεν είμαι μα χιλιάδες» και όλοι μαζί, με επαναστατική θεωρία και δράση: «Δε δίνω λέξεις παρηγόρια, δίνω μαχαίρι σ’ ολουνούς· καθώς το μπήγω μεσ΄ στο χώμα γίνεται φως, γίνεται νους». Έχουμε επίγνωση ότι ο επαναστατικός τύπος, ο «Ο» είναι το «φως που καίει» και για να «ανάψει» χρειάζεται να διακινείται χέρι-χέρι. Για αυτό και όλοι ριχνόμαστε στη μάχη για την άνοδο της διακίνησης και αξιοποίησης του περιοδικού, τη βελτίωση του περιεχομένου του. Σωκράτης Μπουντόλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

4

Σε κάθε τεύχος κρατάς τη δύναμη σου, 38

«Ο “Οδηγητής”… με τη νέα έκδοσή του υπόσχεται ότι θα δώσει όλες του τις δυνάμεις ώστε πραγματικά να γίνει ο οδηγητής της νεολαίας για νέους αγώνες και νέες καταχτήσεις» Αυτό έγραφε το χαιρετιστήριο της Σύνταξης, στο 1ο φύλλο της νόμιμης έκδοσης στις 18 Σεπτέμβρη 1974. Αυτή η «υπόσχεση» μας παρακινεί ώστε να ανεβάσουμε πιο ψηλά τον πήχη στην αξιοποίηση και διακίνηση του περιοδικού μας στους νέους εργαζόμενους, στους σπουδαστές σε σχολές μαθητείας και κατάρτισης. Αυτή η «υπόσχεση» συνεχίζει να εκπληρώνεται: Γιατί ο «Οδηγητής», ήταν εκεί, στο πλευρό των νέων υγειονομικών. Οι οργανώσεις Υγείας της ΚΝΕ στην Αττική εξάντλησαν το «πλάνο» τους τρεις συνεχόμενους μήνες, «έβαλαν» το περιοδικό της ΚΝΕ εκεί που δίνεται η μάχη για τη ζωή. Στις σελίδες του αποτυπώθηκε η ηρωική τους προσπάθεια να «κρατάνε» το χέρι των ασθενών τους και ταυτόχρονα να διεκδικούν τις ανάγκες τους κόντρα στις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης. Γιατί ο «Οδηγητής» ήταν εκεί, στις «πιάτσες» των ντελιβεράδων, που παρότι «πρωταγωνιστούν» σε διαφημιστικά spot κυβέρνησης και εταιριών, τα αιτήματα και οι ανάγκες τους παρέμειναν θαμμένα. Για αυτό χωρίς δεύτερη σκέψη έδωσαν συνέντευξη στον «Οδηγητή». Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στον επισιτισμό γεμίσανε τις «πιάτσες» με την φωνή των συναδέλφων τους, κάνοντας αφίσα τη συνέντευξη. Διακίνησαν πλατιά το συγκεκριμένο τεύχος. Γιατί ο «Οδηγητής» ήταν εκεί, στα σπίτια όσων τηλε-εργάζονται. Έδωσε δύναμη «ενώνοντας» τις φωνές όσων «έκλεισαν» τα laptop, απεργώντας στις 26 του Νοέμβρη μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Οι προτάσεις του για ταινίες και βιβλία ήταν «ανάσα» ποιοτικού ελεύθερου χρόνου που τόσο έχουν ανάγκη. Βοήθησαν

στη δημιουργία Οι αφανείς ήρωες με τα μηχανάκια «εικόνων» έξω στο «μάτι του κυκλώνα» της εκμετάλλευσης από το μόνιμα ια ακόμα μια φορά, με αφορμή το κύμα Τεράστια κέρδη για τις εταιρείες, κουραστικό και κακοκαιρίας «Μήδεια», ήρθαν στην επιανασφάλεια για τους εργαζόμενους φάνεια οι τραγικές συνθήκες ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας των εργαζόμενων άχαρο περιβάλλον διανομέων, οι οποίοι βιώνουν και την εντατικοποίηση, βάζοντας καθημερινά τη ζωή τους της τηλεργασίας. σε κίνδυνο για να καταφέρουν να βγάλουν το μήνα με μισθούς-χαρτζιλίκι, ανασφάλιστοι, χωρίς καμία απολύτως προστασία στη βάρδια, Γιατί ο «Οδηγηπαρά μόνο με απειλές από την εργοδοσία. τής» ήταν εκεί, στις μάχες που δίνουν οι σπουδαστές των ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ απέναντι στην υποβάθμιση Οργάνωση και αγώνας για τα δικαιώματά τους των πτυχίων τους, απέναντι στην απλήρωτη εδώ και καιρό πρακτική άσκηση. Η μαχητικότητα και η πρωτοβουλία που έδειξαν νέοι άνθρωποι, κάποιοι από αυτούς «πρώτη» φορά στον αγώνα, «έγραψαν» τη σελίδα που υπάρχει σε αυτό το τεύχος. Φιλοδοξούμε η διακίνηση και η συζήτηση με τον «Οδηγητή» να συμβάλλει ώστε εκατοντάδες σπουδαστές σε όλη την Ελλάδα, να πάρουν δύναμη, να μεγαλώσει Εκτεθειμένοι απέναντι σε καιρικά, η στήριξη και η αλληλεγγύη στον αγώνα τους. Τα λόγια και όχι μόνο, φαινόμενα… των συναδέλφων τους να κάνουν πιο ισχυρή την φωνή όλων!

Γ

Από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες των ημερών της «Μήδειας» με διανομέα να σπρώχνει το μηχανάκι του στα χίονια προσπαθώντας να παραδώσει παραγγελία στα Εξάρχεια...

Οι εικόνες με διανομείς να προσπαθούν μέσα στον χιονιά να παραδώσουν παραγγελίες, σπρώχνοντας τα μηχανάκια τους με τα χέρια που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου, τα εργατικά «ατυχήματα» σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της χώρας ήρθαν να προστεθούν σε έναν μακρύ κατάλογο με παρόμοια περιστατικά που οι εργαζόμενοι στον κλάδο αντιμετωπίζου ν εδώ και χρόνια. Είναι «τα παιδιά με τα μηχανάκια» που την περίοδο της καραντίνας ονόμασαν «αφανείς ήρωες». Είναι τα παιδιά που δεν σκοτώνονται κάθε τόσο με «ατομική τους ευθύνη», ούτε λόγω της «κακιάς ώρας», όπως λένε κάποιοι για να «καλύπτουν» όλα τα εγκλήματα, αλλά με διαχρονική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας που τους αφήνουν απροστάτευτους. Είναι χαρακτηριστικό το πρόσφατο παράδειγμα από τη «Μήδεια», όπου το υπουργείο Εργασίας «συνέστησε» απλά στους εργοδότες να μην πραγματοποιούνται διανομές με δίκυκλα, αντί να τις απαγορεύσει για όσο θα διαρκούσε η κακοκαιρία.

Αντώνης Κωσταδήμας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Την ώρα που, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία από έρευνα, τα οποία προέρχονται από το Εργαστήριο Ηλεκτρονικού Εμπορίου (ELTRUN) του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η αγορά των online παραγγελιών φαγητού στην Ελλάδα εκτιμάται ότι θα έφθανε το 2020 στα 500 εκατ. ευρώ, ενώ παγκοσμίως το on-demand food εκτιμάται πως θα γίνει επιχείρηση αξίας 385 δισεκατομμυρίων δολαρίων έως την ολοκλήρωση της τρέχουσας δεκαετίας, οι περισσότεροι εργαζόμενοι εργάζονται ως εποχιακοί, χωρίς συμβάσεις και ασφάλιση ή μισοασφαλισμένοι και σε πολλές περιπτώσεις απλήρωτοι. Παράλληλα, οι ίδιοι συντηρούν με σέρβις τα δικά τους μηχανάκια και κινούνται πληρώνοντας οι ίδιοι πάλι τη βενζίνη. Οι ίδιοι εργαζόμενοι είναι αυτοί που σε περίπτωση ατυχήματος και βλάβης επωμίζονται τα έξοδα επισκευής του οχήματός τους. Ο «Οδηγητής» βρέθηκε σε «πιάτσα» στο κέντρο της Αθήνας και συζήτησε με διανομείς που εργάζονται σε δύο από τις μεγαλύτερες πλατφόρμες delivery που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, την Wolt και την E-food, για τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν. Συγκεκριμένα, στην Wolt οι διανομείς δεν εργάζονται με σύμβαση εργασίας, αλλά ως «συνεργάτες» όπως τους χαρακτηρίζει υποκριτικά η πολυεθνική, στην πραγματικότητα όμως οι χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν με το περίφημο μπλοκάκι, κάτι που συνεπάγεται μεγάλη φορολογική επιβάρυνση για τους ίδιους, αμείβονται με 2,30 ευρώ ανά παραγγελία, οι οποίες μπορεί να είναι σε απόσταση ακόμα και 10 χλμ. μακριά, ενώ το κόστος της μετακίνησης καλύπτεται αποκλειστικά από τους ίδιους, δηλαδή η βενζίνη και το μηχανάκι. Από την στιγμή που δεν υπάρχει σταθερό ωράριο και μισθός, οι διανομείς που… «συνεργάζοντ αι» με τη συγκεκριμένη εταιρεία είναι αναγκασμένοι, προκειμένου να εξασφαλίζουν ένα μεροκάματο, να εκτελούν όσες περισσότερες παραγγελίες μπορούν κάθε μέρα και σε όποιες συνθήκες. Στην E-food, οι εργαζόμενοι διανομείς αμείβονται με 4 ευρώ την ώρα, ωστόσο σταθερό ωράριο επίσης δεν υπάρχει. Μια ακόμα σημαντική πλευρά είναι η ύπαρξη

κλίμακας αξιολόγησης των διανομέων στη συγκεκριμένη εταιρεία. Μια κλίμακα από 1 έως 3, όπου ανάλογα με το πόσες παραγγελίες παραδίδει κάθε διανομέας, πόσο γρήγορα τις εκτελεί, λαμβάνει και την αντίστοιχη αξιολόγηση. Η πρακτική αυτή της, πολυδιαφημισμένη τελευταία, αξιολόγησης, είναι χαρακτηριστική για την ελαστικοποίηση των ωραρίων, των πενιχρών απολαβών, ενώ σε συνδυασμό με την έλλειψη μέτρων προστασίας για τους διανομείς αυξάνει τον κίνδυνο ατυχημάτων, όταν οι διανομείς, αναγκάζονται, στην κυριολεξία, να τρέχουν «σαν τους παλαβούς» να παραδώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες παραγγελίες για να συμπληρώσουν ένα καλύτερο μεροκάματο. Όπως μας είπαν οι εργαζόμενοι, «όσο πιο ψηλά είσαι στην αξιολόγηση, παίρνεις κάποιο bonus που συνήθως είναι καύσιμα για το μηχανάκι».

Αντίβαρο σε αυτή την κατάσταση και αποκούμπι για κάθε εργαζόμενο διανομέα, ανεξαρτήτως σε ποια εταιρεία δουλεύει, αποτελεί στην Αττική το Συνδικάτο Επισιτισμού-Τουρισμού που έχει στην προμετωπίδα του τα ζητήματα της ασφάλειας των διανομέων και τη βελτίωση των όρων δουλειάς τους. Πιο συγκεκριμένα διεκδικεί εξασφάλιση πλήρους και σταθερής εργασίας, με πλήρη ασφάλιση για τους εργαζόμενους του κλάδου, μέσω κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον Επισιτισμό, υποχρεωτικής για όλους τους εργοδότες, με επαναφορά όλων των απωλειών σε μισθούς και δικαιώματα, 5ήμερο 7ωρο με αποδοχές 8ωρου για τους διανομείς. Μηχανάκια, εξοπλισμό, συντήρηση και έξοδα μετακίνησης, που θα παρέχονται από την επιχείρηση (να συμπεριλαμβάνεται και το κράνος, εναλλακτικά να προβλέπεται επίδομα για την αγορά του και την απαραίτητη αντικατάστασ ή του όσες φορές χρειαστεί). Ένταξη της ειδικότητας των διανομέων στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Απαγόρευση της διανομής με δίκυκλο σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες στη βάση των διατάξεων που προβλέπουν μέχρι σήμερα και για άλλες ειδικότητες και χιλιομετρική οριοθέτηση της εμβέλειας διανομής των καταστημάτων.

Από τη μοτοπορεία του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού στο πλαίσιο της απεργίας στις 26 Νοέμβρη, στο κέντρο της Αθήνας

...

Πό

Δ θεω ζου –α λεύ μετα βιομ δους εκμε πορν Αν υποχ ουργ με 15 περίπ εκατο Αυτή χουν. Α μας, δι

Πότε κ πρωτο

Όπου «ανθίζουν» οι αγώνες της νεολαίας, ο «Οδηγητής» θα είναι εκεί! Για τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και τις αγωνίες των νέων έχουν γραφτεί πολλά και από πολλούς. Ο «Οδηγητής» όμως έχει το «προνόμιο» να γράφεται και να διακινείται από τους ίδιους τους νέους που διεκδικούν, ονειρεύονται και τολμούν να πάνε κόντρα στο ρεύμα! Ο «Οδηγητής» έδωσε φωνή στους πρωτοετείς φοιτητές που δεν έχουν μπει ακόμα σε αμφιθέατρο, στους σπουδαστές των καλλιτεχνικών σχολών, στους φοιτητές Ιατρικής που παλεύουν να επιστρέψουν στις κλινικές τους και προσφέρθηκαν εθελοντικά να δώσουν τη μάχη δίπλα στους υγειονομικούς! Ο «Οδηγητής» ήταν παρών σε όλες τις «στιγμές» του φοιτητικού κινήματος. Διακινήθηκε χέρι με χέρι στις Γενικές Συνελεύσεις και κινητοποιήσεις, είΤο σύστημα τους ναι το πρώτο σε κυκλοφορία νεο: εκμετάλλευση , σήψη και βία λαιίστικο έντυπο ανάμεσα στους «Μάζεψε την ψυ χή σου και όρμα» φοιτητές. Τα άρθρα του έδωσαν Μ. Λουντέμης επιχειρήματα στις ομιλίες συνδικαλιΟ στών φοιτητών, έγιναν συνθήματα σε πανό φοιτητικών συλλόγων, τα σχόλιά του έγιναν «σφήνες» στο διαδίΜ κτυο και απάντησαν στη προπαγάνδα της κυβέρνησης, των κομμάτων του συστήματος. Μέσα από τις σελίδες του «Οδηγητή» πήραμε ιδέες για μορφές παρέμβασης και δράσης που αγκαλιάστηκαν από χιλιάδες φοιτητές όπως οι δια ζώσης διαλέξεις, τα Q&A, η συγκρότη8

«Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου» που κυκλοφόρησε 27/2, με αφορμή τη στις συμπλήρωση ενός χρόνου από την πρώτη καταγραφή κρούσμ έχει ένα πλούσιο αφιέρω ατος της πανδημίας Covid-19 στην Ελλάδα, μα που αξίζει να μελετη από όλες τις οργανώ θεί και να αξιοποιηθεί σεις και τους φίλους της ΚΝΕ. Σε αυτό το «Οδηγητή» γίνεται κείμενο του μια προσπάθεια να αναδειχθεί μέσα από εξελίξεων αυτής της στοιχεία των περιόδου, που σημάδε ψαν τη ζωή της νεολαία στα «ιερά και όσια» της καπιταλιστική ς, ότι ς κοινωνίας οφείλο νες της φρίκης, η νται οι εικόηθική κατάπτωση, η ανασφάλεια που όλοι βιώνουμε

«Τροφή των χοίρω

ν έγιναν οι πιο λευκο

ε μια μικρή παράφρ αση, ο συγκεκριμένος χος των Διάφανων στίΚρίνων αποδίδει γλαφυρά σαπίλα των αξιών τη του καπιταλιστικού συστήματος. Η πείρα όλου αυτού του διαστήματος κάνει τον «βασιλιά να φαίνεται γυμνός» . Όσο και αν κοπιάζο υν τα επιτελεία να «ντύσου ν με λούσα» τον ανταγων αστικά καπιταλιστική ιδιοκτησ ισμό, την ία και την αστική δημοκρατία, δεν μπορούν να εξαγνίσο υν τον βούρκο του τους. κόσμου

Ο ανταγωνισμός ως νομοτέλεια της καπιταλιστικής οικονομίας είναι αυτός που ευθύνεται για τον τραγέλα φο με την παραγωγ ή των εμβολίω με δραματικές συνέπειε ς στην έγκαιρη αντιμετώ ν της πανδημίας. Οι πιση αντιπαραθέσεις ανάμεσα πωλιακούς ομίλους σε μονοείναι που ανάβουν το φυτίλι του πολέμου σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Τα ανταγωνιστικά συμφέρο ντα αστικών τάξεων και ιμπεριαλιστικών συμμαχιών στην περιοχή είναι που βάζουν τους λαούς στο «μάτι του κυκλώνα». Οι όροι διαμορφώνει το σύστημ που α για να μπορεί ο καθένας να ζήσει και να εργαστεί, ενισχύο υν τη λογική «ο θάνατος σου η ζωή μου», καθιστο ύν τον λαό και τη νεολαία ευάλωτους απέναντι σε κάθε είδους καταναγκασμούς και νοσηρές συμπεριφορές εργοδοτών, στελεχών κρατικών μηχανισμών.

ί τους κρίνοι»

έντονα. Δεν είναι κάποια «ανωμαλία», ούτε Είναι η κανονικότητα διαχειριστική ανικαν ότητα. ενός κόσμου σε βαθιά Ταυτόχρονα όμως, σήψη και παρακμή. αυτός ο χρόνος στιγματ θεια να δυναμώσει ίστηκε και από την η φωνή προσπάμη να σταθούν με γενναιό μέσα από τη μάσκα. Άνθρωποι βρήκαν τη δύνατητα απέναντι σε κάθε καταναγκασμού. Αναδείχ μορφή εκμετάλλευσης θηκε πως μόνο η οργανω και τα των «από κάτω» μπορεί μένη δράση, η συλλογ ικότηνα ση ενός φωτεινού μέλλοντ δώσει ανάσες ζωής. Πως η ρεαλιστική αποτύπωος -της σοσιαλιστικής αντοχή, αισιοδοξία και προοπτικής- μπορεί να δώσει πίστη ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν αλλιώς.

Η καπιταλιστική ιδιοκτη σία είναι αυτή που φέρνει αντιμέτωπη Η αστική δημοκρατία τη νεολαία με μια η κονομική κρίση μέσα έχει στον πυρήνα 2 οιτης την άσκηση βίας σε μια δεκαετία. Για και καταστολής ώστε την ώρα που όλες οι αυτό και διαφυλάσσονται τα αστικές δυνάμεις ισχυρίζο να συμφέροντα της αιτία είναι αποκλει νται ότι εκμεταλλεύτριας τάξης. Για αυτό στικά η πανδημία, και την ώρα που κάθε ως αντιμετώπιση δεν προβάλουν την θαίνουμε για το πόσα μέρα ενίσχυση των συστημά πρόστιμα έχουν επιβληθ ματων Υγείας, αλλά τα δισεκατομμύρια, τη «μη τήρηση των εί για από τον ιδρώτα των μέτρων» δεν έχουμε που τα κράτη διοχετεύ λαών, μάθει ακόμα πόσοι έλεγχοι έχουν ουν στους τομείς της γίνει για την τήρηση ψηφιοποίησης και της «πράσιν των υγειονομικών πρωτοκόλλων ης οικονομίας». Το στους μεγάλους χώρους καπιταλιστικό κέρδος και η αναρχία (που βέβαια κανείς δουλειάς της παραγωγής επιβάλο δεν μπορεί να μάθει την ώρα που απελευθ υν, ούτε ποια είναι αυτά…). Για αυτό ερώνονται τεράστιε και την ώρα που οι ς δυνατότητες από την ανάπτυξ μηχανισμοί καταστολής χτυπάνε η της τεχνολογίας, αμείλικτα φοιτητικές, να υπάρχει προβληματισμός για μαθητικές, λαϊκές κινητοποιήσεις την ανεργία που θα οι χρυσαυγίτες ακόμα αυξηθεί σε κάποιους κλάδους, αλωνίζουν ελεύθεροι. Για αυτό για το ότι αντί να και μειώνετα την ώρα γάσιμος χρόνος οι ι ο ερπου η αστική δικαιοσύνη τυλίγει σε μια εργαζόμενοι βιώνουν κόλλα χαρτί, μέσα σε βαθύτερα με «σύγχρονα» μέσα την λίγες μέρες γυναίκες υγειονομικούς εκμετάλλευση, όπως που διεκδίκησαν «όπλα συμβαίνει με την τηλεργασία. πολεμήσουν», εμφανίζ για να ει κάθε είδους «γραφε τικά κολλήματα και ιοκρανομικά κενά» όταν πρέπει να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα , κυκλώματα ναρκωτικών και παιδεραστίας.

ση επιτροπών Α΄ και Β΄ έτους, τα μαθήματα αλληλεγγύης για δύσκολα μαθήματα της σχολής, εκδηλώσεις για το επάγγελμα και το επιστημονικό αντικείμενο. Εξοπλιστήκαμε στην αντιπαράθεση με την κυρίαρχη ιδεολογία και προπαγάνδα. Κρίση του καπιταλισμού ή του κορονοϊού; Πώς λειτουργούν τα εμβόλια, ποιος ελέγχει σήμερα την παραγωγή και διάθεσή τους; Που στοχεύει η ένταση της καταστολής; τι «παίζει» στα πανεπιστήμια του εξωτερικού; γιατί «βρωμάει» η πρόταση Τσίπρα-Βαρουφάκη για ένστολο σώμα φύλαξης υπό τις διαταγές των πρυτάνεων; Από τον «Οδηγητή» δανειστήκαμε τα όμορφα συνθήματα που «έντυσαν» δεκάδες συσκέψεις της ΚΝΕ όπως το «μάζεψε την ψυχή σου και όρμα», βρήκαμε προτάσεις για ένα καλό βιβλίο ή μια ταινία που άλλαξαν τη ρουτίνα της καραντίνας, διαβάσαμε το Ριζοσπάστη για να μάθουμε περισσότερα με αφορμή ένα ενδιαφέρον άρθρο, μια ιστορία, ψάξαμε στο διαδίκτυο έναν στίχο που διαβάσαμε στον Οδηγητή. Μπορούμε να γίνουμε πιο απαιτητικοί στην διακίνηση και αξιοποίηση του περιοδικού μας. Για να φτάσει σήμερα ο Οδηγητής στα χέρια περισσότερων φοιτητών και να γεμίσει όλα τα αμφιθέατρα όταν οι φοιτητές μπούνε νικητές στις σχολές τους. Θοδωρής Κωτσαντής, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Ουσια την περ ουσιαστ καπιταλ ώνα. Οι καπι χημένο ερ με τους ό επέβαλε η ανταποκρ νεαρής το Επιπλέον, των ενηλίκ περισσότερ Η χώρα σ σίας έλαβε του 18ου αιώ ας. Οι Άγγλ στα εργοστά αυτά να ναν παιδιά η μπορούσαν ν εφαρμόσουν

Οδηγητής



5

Μάης 2021

σε κάθε σελίδα διαβάζεις τη φωνή σου 38

1821

200 χρόνια

από την Επανάσταση

Θες και εσύ να μάθεις τι λέει η ΚΝΕ; Πάρε τον Οδηγητή!

χρόνια πριν, υπηρέτησε ια επανάσταση που αν και έγινε πολλά βήμα μπρος την Iστορία. την κοινωνική εξέλιξη και κίνησε ένα μαθαίνουμε για αυτή Μια επανάσταση που δυστυχώς συχνά τον Κολοκοτρώνη- το «Γέρο του σκόρπιες πληροφορίες, έχουμε ακούσει του Αθανάσιου Διάκου, τον Μορια», τη Μπουμπουλίνα, το σούβλισμα όπως τον χορό του Ζαλόγγου Αλή-Πασά και πολλούς άλλους, γεγονότα

Μ

στον «Οδηγητή» με αυτό το αφικαι την έξοδο του Μεσολογγίου. Εμείς μήνα και φτάνει μέχρι τον Μάρτη έρωμα που ξεκινάει από αυτόν τον κάποια ...άλλα ερωτήματα όπως: θέλουμε να δώσουμε απαντήσεις σε είχε; Ποιος την πραγματοποίησε; Τι επανάσταση ήταν αυτή, και τι σκοπό Και μετά γιατί «φαγώθηκαν» Ήταν όλοι οι Έλληνες τότε «μια γροθιά»; σήμερα; μεταξύ τους; Τι σημασία έχει αυτή η επανάσταση

ς της ιστορίας» Κ. Μαρξ

Η πρώτη επαφή ενός μαθητή με την ΚΝΕ ήταν, είναι και θα είναι, μέσα από τον «Οδηγητή»! Έξω από τις πόρτες των σχολείων στην πρωινή ή μεσημεριανή εξόρμηση, στο διάλλειμα, στη πορεία ή στην κατάληψη, το απόγευμα στο φροντιστήριο, στην πλατεία ή στο πάρκο της γειτονιάς, η ΚΝΕ απευθύνεται σε μαθητές με το περιοδικό της! Γιατί; Γιατί εκεί ένας μαθητής θα διαβάσει κάτι που τον εκφράζει! Για την κατάσταση στο σχολείο του και την πιεστική καθημερινότητά του, για την έλλειψη ελεύθερου χρόνου, τα εμπόδια που υπάρχουν για να ψυχαγωγηθεί, να αθληθεί, να έρθει σε επαφή με τις τέχνες. Γιατί εκεί ένας μαθητής θα «δει τον εαυτό του»! Φέτος, όταν όλα τα παπαγαλάκια του συστήματος μιλούσαν για μαθητές-αρνητές της μάσκας και συκοφαντούσαν τους μαθητικούς αγώνες, ο «Οδηγητής» έδωσε το λόγο στους αγωνιστές μαθητές σε όλη την Ελλάδα με εξώφυλλο: «Ελπίδα οι φωνές που δυναμώνουν κάτω από τη μάσκα»!

40 Γιατί εκεί ένας μαθητής που ψάχνει να βρει κάτι «διαφορετικό», θα Όταν τα παιδιά σιο! ά το βρεί! Γιατί ο κόσμος ν µ ...γυ δεν παίζου που ζούμε είναι τόσο άδιν… κος; Ποια είναι η πηγή της εκμετάλλευσης; Τι πρέπει να γίνει για να ζήσουμε πραγματικά ελεύθεροι ως

Μ

έσα από αυτό το σύντο μο άρθρο θέλουμε να αναπτύξουμε τον βληματισμό πάνω σε ένα ζήτημα που προαπασχολεί, δημιουργεί και οργή σε κάθε άνθρ θυμό ωπο και νέο που νιώθε μιλήσουμε λοιπόν ι το άδικο γύρω του. για το φαινόμενο Θα της παιδικής εργα σουμε να απαντήσου σίας και με σε ορισμένα ερωτή θα προσπαθήματα γύρω από αυτό. Πόσα παιδιά δουλ εύουν σε όλο τον κόσμο; και στην Ελλάδα. Δυστυ

Πολλά αγόρια δούλε χώς, ακόμη και τα υαν σε αγροτικές εργασίες, σε βιοτεχ θεωρούνται εκμεταλλεύ παιδιά σε αυτό το σύστημα νίες, ως μικροπωλητέ σιμο «υλικό» για ς όπως και τα κορίτσια ως εργάτρ να πλουτίζουν οι λίγοι. Εκατο ιες στα καπνά, σαν μμύρια παιδιά σε όλο υπηρετικό προσωπικό καθώς και σε τον κόσμο – ανάμεσά τους και άλλες εργασίες. παιδιά από τη χώρα μας – δουλεύουν στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα. Σε ορυχεία και μεταλλεία, σε γεωργ ικές εργασίες, στο εμπόριο, στη βιομηχανία και στη βιοτεχ δους παραγωγής, παιδιά νία – σε όλους τους κλάγίνονται ακόμη και εκμετάλλευσης παράν θύματα ομων δραστηριοτήτων μέχρι και πορνείας. Αν συγκεντρώναμε σε μια χώρα όλα τα παιδιά που υποχρεώνονται σε αναγκαστική εργασ ία, θα δημιουργούσαμε την 9η μεγαλύτερη χώρα του κόσμου, με 152 εκατομμύρι α πληθυσμό, μία χώρα 15 φορές περίπου όσο η Ελλάδ α. Θα ήταν μια χώρα εκατομμύρια κορίτ με 64 σια και Αυτή η χώρα δεν υπάρχ 88 εκατομμύρια αγόρια. Παιδική εργασία κατά την περίοδο του 19ου ει. γλία αιώνα στην Αγχουν. Αγόρια και κορίτσ Αυτά τα παιδιά όμως υπάρια σαν εμάς, σαν τους μας, δικά μας, σαν φίλου ς όλα τα παιδιά αυτού του κόσμου. Η παιδική εργασία υπάρ

εγκληματικού συστή ματος, που πρέπει να λάβει τέλος και έχει όνομα, λέγετα ι καπιταλισμός. Όσα events και «φιλα νθρωπίες» και αν διοργα από διάφορους «κοσμ νωθούν ικούς κύκλους» και «celebrities», όσες καμπάνιες ευαισθ ητοποίησης και αν κάνουν κυβερνήσεις και διάφο ροι άλλοι υποστηρικτέ ς τους, κρύβουν ότι το κύριο αίτιο της σύστημα το οποίο υπηρε παιδικής εργασίας είναι το τούν. Ενδεικτικά πρόσφατο είναι και το παράδ ειγμα της ψήφισης του νομοσ χεδίου για την επαγγ ελματική εκπαίδευση που ουσια στικά ενισχύει το συγκε φαινόμενο καθώς μετά κριμένο το ετών ένα μεγάλο μέρος γυμνάσιο σε ηλικία μόλις 15 των μαθητών θα οδηγε απλήρωτη εργασία ίται στην μέσω των διετών προγρ αμμάτων κατάρτισης και μαθητ είας. Για να εξαλειφθούν λοιπόν οι αιτίες που γεννούν την παιδική εργασία είναι αναγκαία η ανατροπή του συστήματος. Σήμερα υπάρχ ουν όλες οι δυνατότητες οικοδόμηση μιας νέας για την κοινωνίας που θα καταργήσει κάθε μορφή εκμετά λλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ανάμεσα τους και μία από τις πιο χυδαίες, την παιδική εργασία.

«Οι επαναστάσεις είναι οι ατμομηχανέ

Αστοί

Τ σύγχρονοι άνθρωποι τον 21ο αιώνα; Πως μπορούμε να κατακτήσουμε το σχολείο που ονειρευόμαστε και έχουμε ανάγκη; Γιατί μέσα από τον «Οδηγητή», ο Κνίτης μαθητής διαπαιδαγωγείται ως νέος επαναστάτης. Μέσα από τη στήλη «Προσεχώς στην τάξη» εξοπλιζόμαστε για να λέμε την αλήθεια στο μάθημα, μέσα από Η το «Πάμε Γυμνάσιο», μαθαίνουμε την αξία της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης, να πολεμάμε το φασισμό και το ρατσισμό! Μαθαίνουμε πως ο κόσμος «κι όμως κινείται» και τον κινεί η επαναστατική δράση των πολλών! Πρωτοπόρα δράση στο σχολείο και «Οδηγητής» είναι ένα! Ο πρόλογος μιας ιστορίας που έγραψε και έστειλε στο περιοδικό η συντρόφισσα Βάλια, μαθήτρια Γυμνασίου στη Σάμο, που φιλοξενείται στο τρέχον τεύχος, το αποδεικνύει: «Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού τον Μάρτιο έγραψα μία ιστορία... Κανονικά αυτή την ιστορία θα την κρατούσα για τον εαυτό μου, αλλά τον τελευταίο χρόνο διαβάζω τον Οδηγητή. Και έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει πιο κατάλληλο μέρος να στείλω την ιστορία μου»!

1568-1648 Επανάσταση στην Ολλανδία

1640-1650 Αγγλική Επανάσταση

1775 Επανάσταση στην Αμερική 1789 Επανάσταση στην Γαλλία

1820 Επανάσταση στην Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία

1821 Επανάσταση στην Ελλάδα 1830 Επανάσταση στο Βέλγιο

ος αποτέλεσαν μια ου α τέλη του 18 αιώνα και ο 19 αιώνας άλλαζαν και οι εποχή όπου οι κοινωνίες των ανθρώπων προς τα μπρος! Ήταν “τροχοί της Ιστορίας” είχαν πάρει φόρα βασιλιάδων και των μια εποχή που ο παλιός κόσμος των δυνάμωνε ευγενών είχε αρχίσει να σαπίζει, ενώ ταυτόχρονα των εφοτραπεζιτών, των εμπόρων, μια νέα τάξη, αυτή των αστών. πλιστών και των βιομηχάνων, η τάξη των πια ελεύθερα Η νέα κοινωνία, που οι αστοί θα μπορούσαν καπιταλιστική κοινωνα αναπτυχθούν και να πλουτίσουν (η του παλιού κόσμου. νία) δεν χωρούσε πια στα στενά δεσμά Έτσι, την εποχή Χρειαζόταν να τον ανατρέψει και το έκανε! τις πιο μεγάλες και εκείνη πραγματοποιήθηκαν μερικές από όπως η Αμεγνωστές ως και σήμερα αστικές επαναστάσεις, έφεραν τα πάνω ρικανική και η Γαλλική, που κυριολεκτικά μέχρι τότε. κάτω στον κόσμο, όπως είχε διαμορφωθεί

Βασιλιάς και Αριστοκρατία

θέλουν Έχουν: απόλυτη εξουσία, κάνουν ό,τι οικονομία της Δεν έχουν: τον πρώτο λόγο πια στην εποχής. δύναμη που Επιδιώκουν: να κρατήσουν την μεγάλη έχουν για πάντα.

∆ες κι αυτό...

«Η Γαλλική Επανάσταση…έκαμε να ανοίξουν δεν τα μάτια του κόσμου. Πρωτύτερα τα έθνη ως εγνωρήζοντο, τους βασιλείς τους ενόμιζαν το έλεθεούς της γης, και ό,τι και αν έκαμναν, γαν καλά καμωμένο» Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

κι άλλες...

Ύψος κεφαλαίων στη βιοτεχνία

να μην επιδράσουν στην Οθωμανική Θα μπορούσαν άραγε αυτές οι αλλαγές την κοινωνική και οικονομική ζωή Αυτοκρατορία και να αφήσουν ανεπηρέαστη στην περιοχή; της εποχής της. Η ελληνική επανάσταση του 1821 ήταν «παιδί»

Γιατί πραγματοποιήθηκε η επανάσταση του 1821;

Έχουν: οικονομική δύναμη Δεν έχουν: πολιτική εξουσία της κοινωνίΕπιδιώκουν: έναν άλλο τρόπο οργάνωσης τις οικονομικές ας που να προστατεύει και να ενισχύει λόγο. τους δουλειές. Να έχουν εκείνοι τον πρώτο

Τέλη του 18ου αιώνα

Ο στόλος είχε αυξηθεί από 188 πλοία σε 945, μέσα σε λίγες δεκαετίες (17491819) ή ότι η βιοτεχνία απασχολούσε κε50.000 άτομα και κινητοποιούσε φάλαια 50.000.000 χρυσών φράγκων.

Ναυτιλία 35.000 άτομα

Βιοτεχνία 40.000-50.000 άτομα

Ο στόλος των Ελλήνων 1700-1819

50 εκ. χρυσά φράγκα

αυτό; Σημαίνει πως εθνικοαπελευθερωτική. Τι σημαίνει επανάσταση του 1821 ήταν αστική από την συστρωμάτων, που αντικειμενικά είχαν συμφέρον κυριάρχησαν τα αιτήματα των αστικών αστικού έθνους κράτους. γκρότηση ενός σύγχρονου ανεξάρτητου οι τραπεζίτες δηλαδή οι έμποροι, οι καραβοκυραίοι, Εκείνη την εποχή οι Έλληνες κεφαλαιοκράτες, τάξη με ιδιαίτερα αρχίζουν να διαμορφώνονται ως μια ιδιαίτερη ου και άλλα κομμάτια της αστικής τάξης 18ου και στις αρχές του 19 του τέλη Στα συνείδηση. και ιδεολογία συμφέροντα και σκοπούς, με ιδιαίτερη συγκεντρώσει σημαντική δύναμη και πλούτο. αιώνα η ελληνόφωνη αστική τάξη είχε

1000 900 800 700

600 500 400 300

200 100

749 1700-1

789 779 1780-1 1750-1

809 799 1800-1 1790-1

819 1810-1

Αφροδίτη Μπόμπολη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Μοναδικός «χορηγός» του «Οδηγητή» είναι οι αγώνες και το δίκιο της νέας γενιάς!

Πότε και σε ποιες χώρες πρωτοεμφανίστηκε;

στις φτωχές χώρε

ς;

χει σήμερα μόνο

Δεν είναι λίγοι εκείνο ι που αντιμετωπίζουν την παιδική εργασία ως ένα Ουσιαστικά η παιδικ φαινόμενο που συναν ή εργασία εδραιώνετα τάται κυρίως σήμερα στην Ασία την περίοδο της ι κατά και στην Αφρική. Οι βιομηχανική επανά στατιστικές – πριν από τον κορων στασης που ουσιαστικά σηματ οϊό – καταγράφουν οδοτεί και τα πρώτα 72 εκατομμύρια από τα «παιδιά της βήματα του καπιταλισμού κατά φτώχειας» να ζουν τη διάρκεια του 18ου Ώρα έντεκα και στην και 62 εκατομμύρια και 19ου αικάτι, ώνα. στην Ασία. Αυτό σημαί Αφρική τα εργατόπαιδα νει ότι τα 18 εκατομμύρια που σχολ Οι καπιταλιστές χρειαζ απομένουν ζουν στον Στάσου προσοχή, άν. όταν ένα υπάκουο πο κόσμο, ακόμα υπόλοικαι πειθαρχημένο εργατικό δυναμ διαβάτη, και στις αναπτυγμέν ήρωε ικό που θα εργαζόταν ς μικροί περνάν. ες χώρες της Δύσης. Μάλιστα, σύμφω με τους όλο και πιο σύμφωνα να με τον ΟΗΕ, η αυξανόμενους ρυθμο πανδημία του κορωνοϊού ενδέχε ύς που θα επέβαλε η παραγωγή ται να προκαλέσει Μες στη νύχτα και οι νέες μηχανές. άνοδο της παιδικής εργασίας τώρα πάνε Τα παιδιά ανταποκρίνονταν σε με εκατομμύρια επιπλέ στο αυτό το νέο μοντέλ σκοτάδι το πηχτ ον παιδιά να αναγκάζονται να εργασ ο λόγω της νεαρής τους ηλικία ό τούν. ς και των φυσικών τα παιδιά που Για την Ελλάδα, αν αντοχών τους. πολεμάνε Επιπλέον, οι νεαρο και υπάρχουν ελλιπή ί εργάτε για το μεροκάμα το 2017 θεωρήθηκαν στοιχεία, το. των ενηλίκων και επομέ ς δεν είχαν τις υποχρεώσεις 7.647 βιβλιάρια ανηλίκ Χέρια βρώμικα νως μπορούσαν να των 15 ετών), έναντι ων (άνω απ’ τα λάδια, βρίσκονται περισσότερες ώρες 562 που θεωρήσεων στα εργοστάσια. μάτια κατακόκκινα, το 2012. Στην πραγματικότητα ο αριθμ Η χώρα στην οποία ός των παιδιών που αδερφάκια δίχω το φαινόμενο της παιδικ δουλεύουν στη χώρα μας είναι ς χάδια σίας έλαβε μεγάλες ής εργαπολύ μεγαλύτερος αφού διαστάσεις ήταν η Αγγλία με σφαγμένη την στα παραπάνω στοιχεία δεν υπολο καρδιά. του 18ου αιώνα, ιδιαίτε στα γίζεται η «μαύρη εργασ ρα στον τομέα της βαμβα τέλη ία». ας. Οι Άγγλοι εργοσ Ώρα έντεκα και τασιάρχες προσελάμβα κουργίκάτι, ναν παιδιά στα εργοστάσιά Γιατί υπάρχει παιδι τους φροντίζοντα τα εργα τόπαιδα σχολάν. ς τα παιδιά αυτά να είναι τερματιστεί αυτό τοκή εργασία; Μπορεί να Στάσ κυρίως ορφανά. ου προσοχή, διαβ φαινόμενο; Προσελάμβαναν παιδιά ηλικίας άτη, 4 με 5 ετών μόλις ήρωες μικροί Δεν μπορούμε να αντιμε διαπίστωναν ότι περνάν. μπορούσαν να καταν τωπίζουμε την παιδικ οήσουν κάποιες οδηγίε σία στην κοινωνία μας ή εργας και να τις εφαρμόσουν πιστά. μόνο με όρους ηθική Η παιδική εργασία ς, ως ντροπή για την ανθρωπότητα εμφανίστηκε Απόσπασμα από , αλλά οφείλουμε να το ποίημα μετωπίσουμε επίσης την αντιτου Αντώνη Σαμαράκη «Το νυχτερ ως μέρος ενός απάνθ ινό σχολά» ρωπου και

- Ποιο το νόημα μιας εφημερίδας για νέους εν έτει 2021, τη στιγμή που κυριαρχούν τα social media, το διαδίκτυο, τα podcasts και μπορούμε να ενημερωνόμαστε για ό,τι θελήσουμε σε δευτερόλεπτα; - Πώς γίνεται ο «Οδηγητής» να είναι το πρώτο έντυπο στη νέα γενιά, σ’ αυτές τις …«πολυπόθητες» ηλικίες που «ψάχνουν» όλοι, από κόμματα μέχρι διαφημιστικές εταιρείες, καταφέρνοντας σε ορισμένους μήνες να έχει κυκλοφορία πάνω από 10.000 φύλλα; Η απάντηση δίνεται στον ίδιο τον «Οδηγητή»! Στις σελίδες του βρίσκονται οι ανησυχίες, τα ενδιαφέροντα, οι αγώνες της νέας γενιάς, η φωνή των «από κάτω», που δύσκολα θα τη βρει κανείς στα “trends”, καθώς πρέπει να ψάξει αρκετά και να ξεπεράσει μπόλικη σαβούρα…

• Γιατί, όταν στα social media εκθείαζαν όλοι τον Ν. Δένδια για τον «τσαμπουκά» του στον ομόλογό του στην Τουρκία, μόνο ένα νεολαιΐστικο έντυπο, ο «Οδηγητής», μίλησε για όσα λέγονται πίσω από τις κάμερες. Για το εξελισσόμενο «παζάρι» ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας-Τουρκίας, με μεσολαβητές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, που προετοιμάζουν έναν επώδυνο συμβιβασμό για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο.

• Γιατί, μπορεί στα social media να «τρένταρε» το hashtag «Against Art Censorship» (= κατά της λογοκρισίας της τέχνης), αλλά μόνο ο «Οδηγητής» ανέδειξε το ασφυκτικό νομικό πλαίσιο έντασης της καταστολής και λογοκρισίας της ΕΕ, που έχουν υιοθετήσει όλες οι κυβερνήσεις, συστατικό στοιχείο του οποίου είναι και ο «τρομονόμος» στην τέχνη.

• Γιατί, μπορεί σε δήθεν «εναλλακτικά» podcasts να μιλάνε για «συστράτευση για να μην περάσει το νομοσχέδιο εργασιακού μεσαίωνα Μητσοτάκη-Χατζηδάκη», αλλά μόνο ο «Οδηγητής» αποκαλύπτει στους νέους γιατί διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις επεδίωκαν τη διεύρυνση των ορίων του εργάσιμου χρόνου, αναδεικνύοντας πώς λειτουργεί ο μηχανισμός της εκμετάλλευσης και προειδοποιώντας

ταυτόχρονα για τη νομιμοποίηση της εργασιακής ζούγκλας, καλώντας σε ξεσηκωμό. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά παραδείγματα ακόμα… Ένα είναι σίγουρο: σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα μέσα, μοναδικός «χορηγός» του «Οδηγητή» είναι οι αγώνες και το δίκιο της νέας γενιάς! Μέσα από αυτή τη σκοπιά «υπηρετεί» την ενημέρωση. Μέσα από αυτή τη σκοπιά διαφωτίζει, καλλιεργεί αξίες και κριτήρια στη νεολαία για να ερμηνεύει και να ιεραρχεί τις εξελίξεις, κριτήρια και αξίες για το τι σημαίνει πραγματική πρόοδος, κόντρα στην ξεπερασμένη πολιτική που συντηρεί και αναπαράγει όλα τα αδιέξοδα που συναντάει η νεολαία, κριτήρια που διαμορφώνουν αντιστάσεις ώστε οι αγώνες της νέας γενιάς να μη γίνονται «ντεκόρ» ενός κακοστημένου δικομματικού παιχνιδιού, αλλά να βάζουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις. Και αυτά τον κάνουν αναντικατάστατο! Έλενα Μποτζιολή, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

6

Ποιος θαυμάζει περισσότερο τον Μπάιντεν;

«Πούμπουρας» και πραγματικότητα…

Ένας ιδιότυπος διαγωνισμός με θέμα «ποιος θαυμάζει περισσότερο τον Μπάιντεν» φαίνεται να διεξάγεται αυτές τις μέρες. «Ευτύχημα για τη χώρα η ύπαρξή του στο τιμόνι των ΗΠΑ» λένε από τη ΝΔ, «καταρρίπτει τις νεοφιλελεύθερες εμμονές του… Ρήγκαν και του Μητσοτάκη», απαντάνε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανοίγεις τα κανάλια και τα σάιτ και διαβάζεις συνέχεια για «σφαλιάρες» που ρίχνει στον Ερντογάν, σε σημείο που απορείς πώς συνεχίζει και στέκεται όρθιος μετά από τόσο ξύλο… Αυτά που δεν ακούγονται και τόσο είναι ότι στις 100 πρώτες μέρες του στη διακυβέρνηση, ο Μπάιντεν πρόλαβε να βομβαρδίσει τη Συρία, να πάρει πίσω την υπόσχεση για αύξηση του βασικού μισθού, να φυλακίσει ανήλικους πρόσφυγες στα ίδια κελιά που τους φυλάκιζε και ο Τραμπ, ενώ η αστυνομία συνεχίζει να δολοφονεί αφροαμερικάνους για ψύλλου πήδημα… Το πολυδιαφημισμένο παζάρι για κάποια φορολογική «συμβολή» του «πλουσιότερου 1% των Αμερικανών» στις κρατικές δαπάνες δεν μπορεί να κρύψει την κατάσταση που ζουν εκατομμύρια Αμερικάνοι, βυθισμένοι στη φτώχεια και την ανεργία. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος από τα τεράστια «πακέτα» τόνωσης της οικονομίας, που ετοιμάζονται να δοθούν στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με την Κίνα για το «ποιος θα κερδίσει τον 21ο αιώνα», πάλι στα μονοπώλια θα κατευθυνθεί, με τα «πράσινα» να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος. Επομένως, κατανοητή η αγωνία ορισμένων να δώσουν διαπιστευτήρια προς διάφορες κατευθύνσεις, αλλά και να πείσουν τη νεολαία ότι οι συμμαχίες της αστικής τάξης με τους μακελάρηδες του πλανήτη είναι προς το συμφέρον της, αλλά έχει και η κοροϊδία τα όριά της…

Μια (καθόλου) βαρυσήμαντη παρέμβαση για το θέμα της ανεργίας έκανε ο παρουσιαστής Σάββας Πούμπουρας. Για όσους δεν τον ξέρουν είναι ένας τύπος που παρουσίαζε κάποτε μια εκπομπή με στημένες φάρσες, στην οποία ο ρόλος του ήταν να γελάει και να πέφτει από την καρέκλα του, ενώ σήμερα μάλλον είναι και «influencer». Σε βίντεο που ανέβασε, λοιπόν, αυτός ο μπαρουτοκαπνισμένος βιοπαλαιστής, κατηγόρησε τους ανέργους ότι «δεν κάνουν τα πάντα για να βρουν δουλειά» και διευκρίνισε ότι αυτό περιλαμβάνει ακόμα και να δουλέψουν τζάμπα σε μια εταιρεία «αντί να κάθονται σπίτι και να τα περιμένουν όλα ουρανοκατέβατα». Η τοποθέτηση του συγκεκριμένου κανονικά δεν θα άξιζε κανέναν σχολιασμό αν δεν είχε πάρει τόση δημοσιότητα. Μιας και την πήρε, όμως, αξίζει να σημειώσουμε ότι δεν πρόκειται απλά για κάποιες τραβηγμένες απόψεις του συγκεκριμένου. Αυτά πάνω-κάτω περιγράφουν -προφανώς με πιο προσεγμένες διατυπώσεις- τα κείμενα της ΕΕ και των κυβερνήσεων σχετικά με τις λεγόμενες «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», ενώ η τζάμπα εργασία αποτελεί εδώ και χρόνια πραγματικότητα για χιλιάδες νέους που είτε κάνουν πρακτική ή που απλά αναγκάζονται να «μαζεύουν εμπειρία» σε διάφορους κλάδους, περιμένοντας για κάτι καλύτερο. Άρα το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ένας Πούμπουρας, αλλά η εργασιακή ζούγκλα που είναι ήδη εδώ και έχουμε κάθε συμφέρον να παλέψουμε για να ανατρέψουμε.

Κάτω τα χέρια από τους φαντάρους που διεκδικούν! Η είδηση προκαλεί πραγματικά οργή. Στρατιώτες του 664 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού στην Αλεξανδρούπολη διαμαρτυρήθηκαν για το γεγονός ότι συνάδελφός τους που είχε διαγνωστεί θετικός σε rapid test για τον κορονοϊό, δεν είχε απομονωθεί άμεσα και δεν είχαν εφαρμοστεί τα πρωτόκολλα που προβλέπονται. Η απάντηση του διοικητή ήταν να παραπέμψει έναν από τους παραπονούμενους στρατιώτες στον ψυχίατρο, με κατά παραγγελία γνωμάτευση για να του δώσει αναβολή! Εκεί ο στρατιώτης, αφού εξήγησε το ανυπόστατο των αναφορών του διοικητή, απαίτησε να συνεχίσει κανονικά τη θητεία του. Τελικά η αναβολή αποφεύχθηκε, όμως η «ικανότητα» του στρατιώτη άλλαξε αβάσιμα από Ι1 σε Ι3 Ψυχολογικό. Αυτό, μάλιστα, του παρουσιάστηκε σαν χαριστική λύση με την επισήμανση ότι «την επόμενη φορά δεν θα μπορεί να γίνει τίποτα»! Είναι εξοργιστικό, την ώρα που μετράμε καθημερινά δεκάδες νεκρούς από την πανδημία, κάποιοι να προσπαθούν να φιμώσουν στρατιώτες, νέους ανθρώπους, που απαιτούν τα αυτονόητα για την υγεία τους! Είναι επικίνδυνος κατήφορος, να χαρακτηρίζεται «ψυχασθενής» όποιος διεκδικεί. Αν νομίζουν ότι θα τους περάσει, «τρελός παπάς τους βάφτισε».

Μπορεί να βγάζει μάτι ο βερμπαλισμός και η απελπισμένη προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή, αλλά θα παραδεχτούμε ότι ως λεξιπλάστης είναι πολύ ικανός. Έχει φτάσει να επινοεί περίπου μια καινούρια λέξη κάθε βδομάδα για να πείσει ότι αυτό που ζούμε είναι το οτιδήποτε άλλο εκτός από καπιταλισμός. Εδώ, βέβαια, καρφώθηκε λίγο, γιατί ομολόγησε ότι δεν προτείνει κάτι περισσότερο από μια πιο «δημοκρατική» εκδοχή αυτού που υποστηρίζει ότι ήδη υπάρχει, δηλαδή του… «μετακαπιταλισμού». Τόσος κόπος και τόσες νέες λέξεις για να μας σερβίρει την εδώ και έναν αιώνα χρεωκοπημένη πρόταση της σοσιαλδημοκρατίας όλου του κόσμου…

Οδηγητής



Μάης 2021

7

...προλάβαμε όμως την κατάθεση στεφάνων που πραγματοποίησαν σωματεία και φορείς ανήμερα της Πρωτομαγιάς στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, τον τόπο θυσίας των 200 κομμουνιστών που έπεσαν από τις σφαίρες των ναζί την 1η Μάη του 1944…

Δ

υστυχώς η εκτύπωση του «Οδηγητή» έγινε λίγες ώρες πριν τις πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις της 6ης Μάη...

ΛΟΝΔΙΝΟ

ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ

…προλάβαμε επίσης τον εορτασμό σε άλλες χώρες του κόσμου, όπου, παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες, λόγω της παγκόσμιας πανδημίας, συνδικαλιστικές οργανώσεις, μαζικοί φορείς του λαϊκού κινήματος και Κομμουνιστικά Κόμματα διοργάνωσαν διαδηλώσεις σε όλες τις γωνιές του πλανήτη ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και τον αυταρχισμό που εντείνονται, καθώς η νέα οικονομική κρίση επιχειρείται να φορτωθεί ξανά στις πλάτες των λαών. Σε πολλές πόλεις του κόσμου έδωσαν το παρόν οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ…

…προλάβαμε, τέλος, και την… «αργία» που προκήρυξε η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ μαζί με την κυβέρνηση για την Τρίτη του Πάσχα. Μπορεί στην Αθήνα οι εργατοπατέρες να ήταν πιο συνετοί και να μην έκαναν καν απόπειρα συγκέντρωσης, σε άλλες πόλεις, όμως, όπως στη Θεσσαλονίκη, είπαν να το επιχειρήσουν και χάρισαν ένα πολύ αστείο θέαμα στους περαστικούς.

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες Τα κέρδη τους, οι νεκροί μας Πέμπτη 1 Απρίλη: Τραγωδία στο Γυμνό της Ερέτριας στην Εύβοια με τρεις εργάτες νεκρούς και έναν τραυματία σε κρίσιμη κατάσταση από ηλεκτροπληξία κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης βλάβης της μέσης τάσης του δικτύου του ΔΕΔΔΗΕ. Τρίτη 6 Απρίλη: Εργάτης σκοτώθηκε στα έργα επέκτασης της Drapa Chemie – ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ στον Ασπρόπυργο. Το εργατικό δυστύχημα σημειώθηκε την Τρίτη όταν μια τεράστια σιδερένια πόρτα, έπεσε και καταπλάκωσε τον εργάτη. Παρασκευή 16 Απρίλη: Δύο οικοδόμοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια εργασιών που πραγματοποιούσαν στη 5η μονάδα του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού (ΑΗΣ) Αγίου Δημητρίου Κοζάνης. Όλα τα παραπάνω, καθώς και τα δεκάδες άλλα περιστατικά με καταπλακωμένους, ακρωτηριασμένους και τραυματισμένους εργάτες μόνο το τελευταίο διάστημα, δεν είναι αποτέλεσμα της «κακιάς στιγμής». Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης μέτρων προστασίας γιατί αυτά αποτελούν «κόστος», της απουσίας ελέγχων, της ανάθεσης όλο και περισσότερων εργασιών σε εργολάβους, των εξοντωτικών ωραρίων κλπ. Αν αυτά συμβαίνουν ήδη, μπορεί κανείς να φανταστεί τι πρόκειται να συμβεί με τη γενίκευση της 10ωρης εργασίας που έρχεται…

ΆΚΟΥΣΑ Ότι ψηφίστηκε στο ευρωκοινοβούλιο η άρση ασυλίας του ναζί Λαγού. Μόνο 7 μήνες της πήρε της ΕΕ να κινήσει τις διαδικασίες… Τουλάχιστον είχαμε κάτι να γελάμε μέσα στη Μεγάλη Βδομάδα, καθώς διαβάζαμε τις αναρτήσεις του με τις γνωστές χρυσαυγίτικες κλάψες επειδή… πίνει νερό από τη βρύση της τουαλέτας. Αλήθεια, με εκείνον τον Χρήστο Παππά πώς πάνε οι έρευνες;

ΕΙΔΑ 7 βουλευτές της ΝΔ να καταθέτουν ερώτηση στη Βουλή μεταφέροντας τα παράπονα των επιχειρηματιών της εστίασης για το μειωμένο ωράριο και την πρόβλεψη να μην υπάρχει μουσική. Δεν ακούσαμε, βέβαια, κάποιο σχόλιο ως προς αυτό από τον Ραν Ταν Πλαν της ΝΔ, που λίγες μέρες πριν ανακάλυπτε «θανάσιμο κίνδυνο» από τις συσκέψεις του ΚΚΕ σε ανοιχτούς χώρους με μάσκες και αποστάσεις… Μάλλον ήταν απασχολημένος να κυνηγάει την ουρά του.

8

30ο ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΌ ΔΙΉΜΕΡΟ ΤΗΣ ΚΝΕ

9-10-11 Ιούλη, Μυτιλήνη

Φιλοδοξούμε να αποτελέσει «σταθμό» στην ιστορία του θεσμού

Ή

ταν στις Πρέσπες, τον Ιούλη του 1992, όταν μέλη και φίλοι της ΚΝΕ μαζί με νέους από άλλες βαλκανικές και ευρωπαϊκές Οργανώσεις Νεολαίας, σε αντίξοες συνθήκες και κόντρα στο ρεύμα, έστησαν μια νεανική αλυσίδα ειρήνης στα σύνορα Ελλάδας – Αλβανίας και της τότε ΠΓΔΜ. Φτάνουμε, λοιπόν, στο 30ο Διήμερο! Και το Διήμερο μας, σε κάθε του «στάση», εξελίσσεται και αναβαθμίζεται. Έχει γίνει σημείο αναφοράς για χιλιάδες και χιλιάδες νέους ανθρώπους. «Χάραξε» τις πορείες μας σε μέρη που γράφτηκαν λαμπρές σελίδες της ταξικής πάλης. «Έγραψε» στις σημαίες μας τα συνθήματα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Διαδηλώσαμε μαχητικά στις πόλεις που βρίσκονται τα «ορμητήρια» του θανάτου, αφήνοντας αισιόδοξο στίγμα για το

πώς μπορούν να γίνουν πράξη οι πόθοι κάθε λαού για ειρήνη και ευημερία. «Δημιούργησε» εικόνες του κόσμου για τον οποίο παλεύουμε. Χορέψαμε αντάρτικα τραγούδια και τραγουδήσαμε τους στίχους των αγώνων μας, με συντρόφους από όλη την Ελλάδα, με τους συντρόφους μας από άλλες χώρες του κόσμου! Φέτος το «ραντεβού» δίνεται στο νησί της Λέσβου! Στις σελίδες που ακολουθούν κάνουμε μια προσπάθεια να περιγράψουμε τις συνθήκες που θα πραγματοποιηθεί το φετινό διήμερο, δημοσιεύουμε μια δήλωση από στέλεχος της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας και ρίχνουμε κάποιες πρώτες «ματιές» στο χώρο που θα πραγματοποιηθεί η κατασκήνωση.

Η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών αποδεικνύει τη σαπίλα του καπιταλισμού! Το Διήμερο θα είναι μια μεγάλη πολιτική παρέμβαση του Κόμματος και της ΚΝΕ στις απαιτητικές αλλά και ενδιαφέρουσες εξελίξεις που διαμορφώνονται από την εκδήλωση της νέας καπιταλιστικής κρίσης και την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, την ώρα που ο λαός μας «μάχεται» ακόμα με την πανδημία. Ηγέτες καπιταλιστικών κρατών, αξιωματούχοι κυβερνήσεων και στρατιωτικών σχηματισμών ανταλλάσουν μεταξύ τους σχεδόν καθημερινά απειλές και κυρώσεις. Μέσα στο Μάρτη ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ υποστήριξε ότι «η διαχείριση της σχέσης με την Κίνα αντιμετωπίζεται ως η μεγαλύτερη γεωπολιτική δοκιμασία του 21ου αιώνα». Αξιωματούχος του ΝΑΤΟ δήλωσε ότι ο 21ος αιώνας θα έχει «ΣΟΚ και ΔΕΟΣ» που καμία χώρα δεν θα μπορέσει να το διαχειριστεί μόνη της, ενώ η στρατηγική «ΝΑΤΟ 2030» ουσιαστικά συνιστά πολεμική προετοιμασία. Η Κίνα απαντά με αύξηση των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς ώστε να αντιμετωπίσει το έλλειμμα που έχει σε αυτόν τον τομέα σε σχέση με τις ΗΠΑ.

Γραφικό-«διαφήμιση» της κολοσσιαίας πρόβας πολέμου των ΝΑΤΟϊκών

Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία υπήρξε τεράστια συγκέντρωση πολεμικού υλικού στην Μαύρη Θάλασσα, με την κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη να δηλώνει έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της. Η Ρωσία πραγματοποίησε μεγάλης έκτασης στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή δηλώνοντας ότι δεν θα ανεχτεί την «περικύκλωση» της από τις δυνάμεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ που αυτή τη περίοδο «ξετυλίγουν» την Defender-Europe 21, τη μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση στην ιστορία του ΝΑΤΟ. Τα όσα ξετυλίχτηκαν με επίκεντρο τη Μαύρη Θάλασσα, είναι ενδεικτικά για το πόσο μπλεγμένο είναι το κουβάρι των καπιταλιστικών διακρατικών σχέσεων, τί είναι αυτό που τροφοδοτεί και εντείνει την σύγκρουση ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη που το καθένα επιδιώκει να αναβαθμίσει τη θέση του υπερασπιζόμενο τα συμφέροντα των δικών του μονοπωλίων. Για παράδειγμα η «απομονωμένη» Τουρκία, που «τρώει» συνεχώς χαστούκια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, όπως ενημερώνουν τα αστικά ΜΜΕ, που είναι σε αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ για την αγορά ρωσικών πυραυλικών συστημάτων, προμηθεύει με drone την κυβέρνηση της Ουκρανίας με την οποία αντιπαρατίθεται

Οδηγητής

η Ρωσία. Βρίσκεται επίσης σε ανταγωνισμό με τη Ρωσία, αφού η τελευταία με την προσάρτηση της Κριμαίας, αποκτά μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μαύρη Θάλασσα, που εκτιμάται πως έχει μεγαλύτερα ενεργειακά αποθέματα και από αυτά της Αν.Μεσογείου. Δηλώνοντας την πρόθεση της να προχωρήσει στην κατασκευή της Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης (μέσω της οποίας θα παρακάμπτονται τα Δαρδανέλια), ανοίγει το ζήτημα αναθεώρησης της συνθήκης του Μοντρέ, εξυπηρετώντας αμερικανό-νατοϊκούς σχεδιασμούς. Σε αυτό το τεράστιο κατασκευαστικό έργο, παίζουν ρόλο όμιλοι της Κίνας, του βασικού στρατηγικού ανταγωνιστή των ΗΠΑ. Ένας όμορφος κόσμος «αγγελικά πλασμένος»!

Η Ελλάδα «ορμητήριο» και στόχος Μέσα σε αυτές τις συνθήκες που «σημαδεύουν» τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις του καπιταλισμού, βασανίζοντας τους λαούς όλου του κόσμου, η ελληνική αστική τάξη «παλεύει» για το δικό της μερτικό. Ο Κ. Μητσοτάκης σε επίσκεψη που πραγματοποίησε στη Λιβύη, η οποία «σφαδάζει» από συρράξεις πάνω από 10 χρόνια, δήλωσε πως «ουδέποτε διακόπηκε η ελληνική επιχειρηματική παρουσία στη Λιβύη». Ο Υπ. Άμυνας από τη Σαουδική Αραβία, στην οποία θα μεταφερθεί ελληνική συστοιχία Patriot μαζί με στρατιωτικό προσωπικό, ανέφερε πως η συγκριμένη ενέργεια δείχνει «μεγάλη πρόοδο στη συνεργασία με τις χώρες του Κόλπου και μια συνεισφορά μας στην ευρύτερη ασφάλεια των ενεργειακών πηγών της Δύσης»! Τα αστικά επιτελεία παρουσιάζουν την εμπλοκή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γής σαν ενίσχυση του ρόλου της χώρας ως «πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας». Ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη, όταν δεν περιπολούν

εναέριους χώρους κρατών στα βαλκάνια, συνοδεύουν στρατηγικά βομβαρδιστικά των ΗΠΑ που κάνουν «επίδειξη δύναμης» πάνω από το Αιγαίο. Η βάση της Σούδας υποστήριξε τις «εξόδους» όλων των αμερικάνικων πολεμικών πλοίων προς τη Μαύρη Θάλασσα, γεγονός που προκάλεσε την έξοδο αρμάδας ρωσικών πλοίων. Όλα αυτά, όχι μόνο δεν φανερώνουν μια εικόνα «σταθερότητας», αλλά αντίθετα επιβεβαιώνουν ότι ο λαός μας γίνεται στόχος αντίπαλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και η χώρα μετατρέπεται σε «θέατρο» πολεμικών αναμετρήσεων. Για όλα τα παραπάνω είναι ενδεικτική η «εκκωφαντική σιωπή» του ΣΥΡΙΖΑ. Για τις εξελίξεις στη Μαύρη Θάλασσα» δεν είπε λέξη, ενώ για τις δεκάδες αποστολές των ενόπλων δυνάμεων εκτός συνόρων το μόνο που σχολιάζει είναι αυτές να γίνονται με το προκάλυμμα «ειρηνευτικών αποστολών» Διεθνών Οργανισμών!

Σε Ελλάδα και Τουρκία ίδιος ο εχθρός Η εικόνα που παρουσιάζεται για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μετά και την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών κρύβει την ουσία. Η αστική τάξη της Τουρκίας βάζει στο «τραπέζι» όλες τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της. Διεξάγεται ένα σύνθετο παζάρι, περιλαμβάνονται χειρισμοί που καθορίζονται από το γενικότερο περιβάλλον των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Προβάλλεται συνεχώς σαν «δικλείδα» υπεράσπισης των ελληνικών συμφερόντων η εμπλοκή ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στις διευθετήσεις. Το ΚΚΕ δεν αναγνωρίζει το ρόλο του «χωροφύλακα» στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ευθύνονται για εγκλήματα κατά των λαών και οι κυρώσεις που επιβάλλουν υπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα. Είναι ξεκάθαρο ότι στόχος είναι η «συνεκμετάλλευση» του

Μάης 2021

9

Αιγαίου και της Αν.Μεσογείου, για να προχωρήσουν γεωπολιτικοί και οικονομικοί σχεδιασμοί. Υπάρχει και πρόσφατη πείρα που αποδεικνύει ότι οι συμφωνίες ανάμεσα σε αστικές τάξεις και ιμπεριαλιστικές συμμαχίες δεν εξασφαλίζουν τίποτα θετικό για τους λαούς, εντείνουν τις εντάσεις και τους ανταγωνισμούς, τροφοδοτούν με νέα «καύσιμη ύλη» την επόμενη σύγκρουση. Συμφωνίες έγιναν στη Συρία και το δράμα δεν έχει τέλος. Συμφωνίες έγιναν στην Ουκρανία και είδαμε τι εκτυλίχθηκε το τελευταίο διάστημα. Συμφωνίες έγιναν και προετοιμάζονται για το Κυπριακό αλλά δεκαετίες τώρα ο λαός πληρώνει το τίμημα. Όπως αναφέρουν οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο (2ο κείμενο, θέση 16) «Οι σχέσεις των αστικών τάξεων Ελλάδας - Τουρκίας, αναλόγως των καταστάσεων, διακρίνονται από τις επιδιώξεις συνεργασίας και του ανταγωνισμού, ωστόσο οι λαοί των δύο χωρών δεν έχουν σε τίποτα να επωφεληθούν από αυτές τις σχέσεις (…) Το Κόμμα μας υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων, ως αναπόσπαστο στοιχείο της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Έχει προειδοποιήσει τους εργαζόμενους πως στις σημερινές συνθήκες αυτά δεν μπορούν να τα εγγυηθούν οι αστικές κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, ενώ την ώρα που το Διεθνές Δίκαιο ξαναγράφεται από τις ιμπεριαλιστικές συμφωνίες και το Δικαστήριο της Χάγης λειτουργεί με σκοπιμότητες, η ειρήνη, η ασφάλεια των λαών δεν μπορεί να διασφαλιστεί σε αυτό το πλαίσιο. Η πάλη των δύο λαών είναι αναγκαίο να κατευθύνεται στην εξάλειψη της αιτίας που γεννά αντιθέσεις, συγκρούσεις, πολεμικές συρράξεις, στην ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις».

Ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον!

Τ



ο Διήμερο μπορεί να αποτελέσει «εικόνα» των λαών που παλεύουν μαζί για να ζούνε ειρηνικά, για το δικό τους μέλλον, κόντρα στο καπιταλιστικό σύστημα! Είναι πολλές οι αποδείξεις ότι μόνο στο βαθμό που βαδίσουμε το δρόμο που θα μας οδηγήσει να πάρουν την εξουσία οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, μπορούν να βρεθούν τρόποι να λυθούν οι όποιες διαφορές παρουσιάζονται με επωφελή τρόπο και για τους δυο λαούς, για την ευημερία και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, για την ανάπτυξη διμερών και επωφελών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρες οι συντροφικές σχέσεις μεταξύ του ΚΚΕ και του ΚΚΤ, της ΚΝΕ με την ΚΝ Τουρκίας. Όπως σημείωναν σε κοινή τους ανακοίνωση τον Ιούλη του 2020 «Τα ΚΚ της Ελλάδας και της Τουρκίας, πιστά στις αρχές του προλεταριακού διεθνισμού, θα συνεχίσουμε την πάλη:  Ενάντια σε θερμό επεισόδιο και πολεμική εμπλοκή.  Ενάντια στις παραβιάσεις των συνόρων και στην αμφισβήτηση των διεθνών Συνθηκών που έχουν καθορίσει τα σύνορα στην περιοχή.  Για τη μη αλλαγή των συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν.  Ενάντια στις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες των δύο χωρών, που δημιουργούν υπόβαθρο πολεμικής αναμέτρησης.  Ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.  Ενάντια στους ανταγωνισμούς για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων του Αιγαίου από τα μονοπώλια και στα σχέδια για «συνεκμετάλλευσή» τους από τις αστικές τάξεις, για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας τους, δημιουργώντας όρους για μεγαλύτερες επιπλοκές και όξυνση της αντιπαράθεσης, κινδύνους για το περιβάλλον. Η εργατική τάξη, οι λαοί των δύο χωρών δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα απ’ αυτά τα σχέδια.  Ενάντια στην εμπλοκή των δύο χωρών στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από ΝΑΤΟικές και άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων.  Παλεύουμε για την αποδέσμευση των χωρών μας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να διώξουμε τις αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις από τις χώρες μας.

10

«Παλεύουμε με δυνατή θέληση και οργανωμένο τρόπο!»

Λ

ίγες ώρες μετά τον φετινό αγωνιστικό εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Τουρκία αλλά και περίπου 2 μήνες πριν το 30ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ, ο «Οδηγητής» συνομίλησε με τον σύντροφο Uzel Oguzhan, μέλος της Εθνικής Γραμματείας της ΚΝ Τουρκίας, ο οποίος σημείωσε:

Στην Τουρκία, το κυβερνών κόμμα και η τάξη των καπιταλιστών που εκπροσωπεί δεν έχουν να δώσουν τίποτα το καλό στους νέους της χώρας. Το μόνο που έχει γίνει κατά την 20χρονη περίοδο διακυβέρνησης του AKP είναι διεξαγωγή πολέμων, εθνικιστική ρητορική και όξυνση του θρησκευτικού φανατισμού. Το μόνο που έχει λάβει υπόψη όσον αφορά τις σχέσεις του με τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι τα συμφέροντα των αστικών τάξεων. Το πιο εξόφθαλμο παράδειγμα είναι η στάση που κράτησε το AKP σε σχέση με τον πόλεμο στη Συρία. Οι ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, η αναβάθμιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, έφτασαν μέχρι το σημείο της κατοχής των εδαφών μιας άλλης χώρας. Αυτός ο «ενθουσιασμός» αποτελούσε μέρος της αναζήτησης της τουρκικής αστικής τάξης για νέες αγορές, και η Τουρκία ανταποκρίθηκε σε αυτή την ανάγκη του κεφαλαίου εισβάλοντας στα συριακά εδάφη.

Σ

Πέρα από τις πολιτικές που υιοθετήθηκαν σε όλη την πορεία της 20χρονης περιόδου, όπως και τον τελευταίο χρόνο της πανδημίας, βλέπουμε πώς τσακίζονται οι ζωές των εργατών, των νέων, των γυναικών για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Την ίδια στιγμή που καθημερινά στη χώρα δολοφονούνται γυναίκες, τι παραπάνω μπορεί να δώσει η κυβέρνηση στις νέες γυναίκες της χώρας μας, όταν μέσα σε ένα βράδυ αποφασίζει την απόσυρση από τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, δεχόμενη τα συγχαρητήρια των αφεντικών; Ή τι μπορεί πραγματικά να υποσχεθεί στη νεολαία η κυβέρνηση του AKP, όταν σε όλη τη διάρκεια της 20χρονης διακυβέρνησης ιδιωτικοποίησε όλες τις σχολές, παραδίνοντάς τες στα αφεντικά, καταδικάζοντας τη νεολαία στην ανεργία; Πως μπορούμε να περιμένουμε κάποιο θετικό για εμάς αποτέλεσμα, όταν με διάταγμα η κυβέρνηση διορίζει στα πανεπιστήμια τους δικούς της ανθρώπους, όταν προσπαθεί να μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε κέντρα που προωθούν θρησκευτικές και όχι μόνο αντιλήψεις, αλλά όχι όμως της επιστήμης και παραδίδει τις ακαδημαϊκές έδρες στα αφεντικά; Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε από πολιτικές που εφαρμόζει μια κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί με την αστυνομική βία να καταστείλει τους νέους που αντιστέκονται θαρραλέα ενάντια στη μεγάλη αδικία στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου από τον περασμένο Γενάρη; Οι νέοι και οι νέες της Τουρκίας δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να παλέψουν για να κερδίσουν το μέλ-

την Τουρκία η φετινή Πρωτομαγιά τιμήθηκε αγωνιστικά, παρά τις απαγορεύσεις και την καταστολή που επιστράτευσε ακόμα μια φορά τουρκική κυβέρνηση. Συνολικά, έγιναν πάνω από 300 προσαγωγές και συλλήψεις διαδηλωτών, ανάμεσα στους οποίους ήταν και μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (ΤΚΡ) και της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας (TKG). Το ΚΚ Τουρκίας οργάνωσε με επιτυχία Πρωτομαγιάτικες πορείες σε Κωνσταντινούπολη (7 συνοικίες), Άγκυρα (3) και Σμύρνη. Σε ανακοίνωσή του, το ΚΚ Τουρκίας χαιρετίζει «όλες τις οργανώσεις και εκείνους που βγήκαν σε πόλεις, γειτονιές, ερ-

λον τους. Θα συνεχίσουμε να χάνουμε όσο δεν αντιπαλεύουμε την αστική εξουσία, όσο περιμένουμε σωτηρία από αλλού. Γι’ αυτό παλεύουμε αποφασισμένοι, με τη δική μας δυνατή θέληση και με οργανωμένο τρόπο, κάτι που αποδείξαμε και κατά τη φετινή Πρωτομαγιά. Με αφορμή το 30ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ, θα ήθελα να σημειώσω ότι η φιλία και η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς της Τουρκίας και της Ελλάδας έχουν μία μακρόχρονη και βαθιά ριζωμένη ιστορία. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και να θυμόμαστε συνεχώς ότι οι λαοί και των δύο χωρών έχουν κοινή μοίρα. Ξέρουμε ότι οι υπεύθυνοι της έντασης μεταξύ Τουρκίας-Ελλάδας δε δρουν με βάση τα συμφέροντα του λαού, αλλά με γνώμονα να προστατέψουν τα συμφέροντα της τάξης των καπιταλιστών στην Τουρκία και την Ελλάδα. Ο ανταγωνισμός μεταξύ δύο αστικών τάξεων με σκοπό την ένταση της εκμετάλλευσης και την απόκτηση μεγαλύτερου κέρδους έχει ως αποτέλεσμα οι λαοί των δύο χωρών να θεωρούνται αντίπαλοι, κάτι που καλλιεργείται και με το εθνικιστικό και αντιδραστικό θρησκευτικό μίσος. Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι ενώ από τη μία συγκρούονται τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των δύο χωρών, τελικά τα συμφέροντα του λαού της Τουρκίας και της Ελλάδας είναι κοινά. Να ζήσουν με συνεργασία, φιλία και αλληλεγγύη. Όπως και στο παρελθόν έτσι και σήμερα, έχουμε καθήκον να δείξουμε αυτή την αλήθεια και να παλέψουμε για αυτήν!

γοστάσια και δρόμους της Τουρκίας για να δυναμώσουν τη φωνή των εργαζομένων την 1η Μάη», προσθέτοντας ότι με τις διαδηλώσεις που οργάνωσε «το ΚΚ Τουρκίας έδειξε ξανά πως οι απαγορεύσεις που επιβάλλει η κυβέρνηση θα χάσουν το νόημά τους από τον οργανωμένο αγώνα». Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ σε επικοινωνία που είχαν με τους Τούρκους συντρόφους καταδίκασαν την καταστολή της τουρκικής αστυνομίας, εκφράζοντας παράλληλα τη διεθνιστική αλληλεγγύη του προς το ΚΚ και την ΚΝ Τουρκίας και συνολικότερα την εργατική τάξη, τη νεολαία και τους αγώνες για τα σύγχρονα δικαιώματά τους.

Οδηγητής



Μάης 2021

11

«Ματιές» στον χώρο της κατασκήνωσης

Τ

ο ΚΚΕ και η ΚΝΕ, εδώ και πάνω από έναν χρόνο έχουν αποδείξει ότι μπορούν να οργανώνουν την πολιτική δραστηριότητα με την τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων υγειονομικής προστασίας σε συνθήκες πανδημίας. Το περσινό Διήμερο στο Στόμιο της Λάρισας, η ίδια η πραγματοποίηση του 46ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, που «ήταν αλλιώς», αλλά έγραψε ιστορία, το επιβεβαιώνουν. Με αυτή την «παρακαταθήκη» θα αποδείξουμε και φέτος ότι μπορούμε να δημιουργούμε «ανάσες» μαχητικής δράσης αλλά και ένα περιβάλλον που χιλιάδες νέοι θα μπορούν να διασκεδάσουν, να παρακολουθήσουν σημαντικές πολιτιστικές δραστηριότητες, να περάσουν καλά. Να γίνει δηλαδή ένα Διήμερο που θα θυμόμαστε για καιρό! Η κατασκήνωση φέτος θα πραγματοποιηθεί στο Άλσος Τσαμάκια, και οι εικόνες «μιλούν» από μόνες τους!

Το Άλσος βρίσκεται παραθαλάσσια, σε απόσταση 5 λεπτών από το λιμάνι της Μυτιλήνης και μόλις 15 λεπτών από την κεντρική πλατεία της πόλης. Πρόκειται για μια πευκόφυτη περιοχή, όπου οι κατασκηνωτές του Διημέρου θα απολαύσουν την πλούσια σκίαση, ενώ ακριβώς μπροστά βρίσκεται η ομώνυμη πλαζ με θέα προς τα παράλια της Τουρκίας. Το Άλσος είναι συνέχεια του Κάστρου της Μυτιλήνης, ενός από τα μεγαλύτερα μεσαιωνικά κάστρα της Μεσογείου.

Σύντομη αναφορά σε ιστορικά γεγονότα που «σημάδεψαν» το Άλσος και το νησί της Λέσβου

Η

Λέσβος είναι ένα νησί με πλούσια αγωνιστική παράδοση. Με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, έχουν γραφτεί εκεί λαμπρές σελίδες στην ιστορία του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Οι Οργανώσεις Αιγαίου της ΚΝΕ με τη στήριξη του Κόμματος, φίλων και οπαδών προετοιμάζονται με μεράκι για να μας τις «παρουσιάσουν» με πολύμορφους τρόπους! Για να έχουμε μια «μικρή» εικόνα παραθέτουμε ορισμένα μόνο στοιχεία:

ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΣΤΑ «ΜΠΛΟΚΙΑ»: Στη διάρκεια των 40 μηνών της γερμανικής κατοχής στο νησί, (4 Μαΐου 1941-10 Σεπτεμβρίου 1944) πραγματοποιήθηκαν 17 επίσημες εκτελέσεις με 42 θύματα. Οι τρεις πρώτες πραγματοποιήθηκαν στη θέση Μπλόκια. Επειδή όμως ο χώρος εκτελέσεων ήταν σε οπτική επαφή με τους ψαράδες, «μετακομίζει» στα Τσαμάκια όπου πραγματοποιήθηκαν 14 ομαδικές εκτελέσεις με 39 θύματα. Στο χώρο της κατασκήνωσης υπάρχει το Μνημείο Εκτελεσμένων κατά τη ναζιστική κατοχή 1941-44.

Ε ΠΟΝ: Καθοδηγητής της ΕΠΟΝ μιλά σε συγκέντρωση νέων. Πιθανολογείται σύμφωνα με μαρτυρίες ότι πρόκειται για τα Τσαμάκια, τον χώρο όπου θα πραγματοποιηθεί η κατασκήνωση του Διημέρου.

Τ ο θρυλικό «GO BACK»: Χριστούγεννα του 1944. Σύσσωμος ο λεσβιακός λαός, με την καθοδήγηση του ΚΚΕ και πρωτοβουλία του ΕΑΜ, κατεβαίνει στα «Μπλόκια» της Μυτιλήνης για να αποτρέψει την απόβαση των «μαύρων» του Τόρνμπουλ (Turnbull), βροντοφωνάζοντας στους Εγγλέζους το θρυλικό «Go Back» και ματαιώνοντας έτσι την επιχειρούμενη νέα κατοχή του νησιού. Στις 28 Δεκέμβρη ανακοινώνεται ότι οι Εγγλέζοι δε θα πατήσουν πόδι στο νησί. Ο λαός γιορτάζει τη νίκη του.

12

Διευθέτηση του χρόνου εργασίας Ο «ψαγμένος» τρόπος για να πεις:

«θα σου βγάζει το λάδι στη δουλειά το αφεντικό»...

Π

ριν λίγες μέρες η εργατική τάξη όλου του κόσμου γιόρτασε την Πρωτομαγιά, τη μέρα που μας θυμίζει την πιο εμβληματική μάχη για γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου σε 8 ώρες τη μέρα. Είχαν προηγηθεί εποχές που οι εργάτες δούλευαν στα εργοστάσια 14 και 16 ώρες. Σήμερα, 135 χρόνια μετά τη μάχη των εργατών του Σικάγο, 101 χρόνια από την κατάκτηση του 8ώρου στην Ελλάδα και παρά την τεράστια τεχνολογική πρόοδο που έχει συντελεστεί, τις πρωτόγνωρες δυνατότητες που προσφέρει η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, κάποιοι λένε στη νέα γενιά ότι το «σύγχρονο» είναι να ζει για να δουλεύει, χωρίς να γνωρίζει ωράριο και δικαιώματα. Το νομοσχέδιο για τα εργασιακά που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή το επόμενο διάστημα, περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- το επόμενο βήμα για τη γενίκευση της λεγόμενης «διευθέτησης του χρόνου εργασίας». Ας δούμε περί τίνος πρόκειται.

Μία διαρκής και ανειρήνευτη πάλη

Ο

ι εργάτες σε όλο τον κόσμο, από τον 19ο αιώνα κιόλας, παλεύουν ασταμάτητα για καλύτερους όρους εργασίας: για υψηλότερα μεροκάματα και μισθούς, για ασφάλιση, για μέτρα προστασίας της υγείας τους στην εργασία και φυσικά για ανθρώπινα ωράρια εργασίας, ώστε να έχουν τον απαραίτητο χρόνο ξεκούρασης, αλλά και ελεύθερο χρόνο για να περάσουν με τις οικογένειές τους, να ψυχαγωγηθούν,

να ενημερωθούν, να αναπτύξουν συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Αυτοί οι αγώνες έχουν πάντα απέναντί τους τούς μεμονωμένους εργοδότες, αλλά και τους καπιταλιστές ως τάξη, τα κράτη και τις κυβερνήσεις τους, τις διακρατικές τους ενώσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί τα συμφέροντα καπιταλιστών και εργατών είναι αντιτιθέμενα και ασυμβίβαστα. Η μεγαλύτερη αμοιβή για τον εργάτη, σημαίνει μικρότερο κέρδος για τον εργοδότη. Αυτό που ο εργάτης ονομάζει «ελεύθερο χρόνο», από την

μεριά του καπιταλιστή αποτελεί «χαμένο χρόνο», που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την παραγωγή ακόμα μεγαλύτερου κέρδους. Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι αγώνες αυτοί ήταν αιματηροί, αλλά αυτό το «αίμα» ήταν που εξασφάλισε όσα δικαιώματα κατέκτησε η εργατική τάξη. Ποτέ, όμως, οι καπιταλιστές δεν συμβιβάστηκαν με αυτό. Πάντα έχουν τις εργατικές κατακτήσεις «στο μάτι» και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να τις πάρουν πίσω. Έτσι και το 8ωρο έχει δεχθεί πάρα πολλά χτυπήματα με σκοπό να γίνει «λάστιχο», να μπορεί ο εργοδότης να αξιοποιεί τον εργαζόμενο όποτε και για όσο θέλει, ανάλογα με τις ανάγκες του, που καθορίζονται από ένα και μόνο σκοπό: την επίτευξη του μέγιστου δυνατού κέρδους. Αυτό το ξέρει καλά κάθε νέος και νέα που έχει δουλέψει με σπαστό ωράριο στο εμπόριο, έχει «βαρέσει» ατελείωτες υπερωρίες (πολλές φορές απλήρωτες) στον κλάδο της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών, έχει συμπληρώσει βδομάδες ολόκληρες με 10ωρα και 12ωρα χωρίς ρεπό δουλεύοντας σεζόν στον τουρισμό κλπ. Άλλωστε, οι εργοδότες πολύ συχνά δεν τηρούν ούτε καν αυτά που προβλέπει η αντεργατική νομοθεσία, η οποία στη συνέχεια έρχεται να προσαρμοστεί στην «πραγματικότητα» που έχουν διαμορφώσει και να ανοίξει δρόμο για μια ακόμα χειρότερη πραγματικότητα. Αυτό -σε μεγάλο βαθμό- γίνεται και με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Όταν το 8ωρο γίνεται... «μέσος όρος»

Έ

νας από τους τρόπους που σκαρφίστηκαν, λοιπόν, οι καπιταλιστές για να κάνουν το 8ωρο «λάστιχο» είναι και η λεγόμενη «διευθέτηση». Αυτό σημαίνει ότι το 8ωρο συνεχίζει τυπικά να ισχύει, με τη διαφορά ότι δεν υπολογίζεται μέσα στη μία μέρα, αλλά ως μέσος όρος μέσα σε ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, για παράδειγμα 6 μηνών. Έτσι οι εργοδότες έχουν τη δυνατότητα να απασχολούν μέχρι και για 10 ώρες τη μέρα τους εργαζόμενους όταν «υπάρχει περισσότερη δουλειά», χωρίς καμία πρόσθετη αμοιβή. Μόνη τους υποχρέωση είναι να «επιστρέψουν» αυτές τις επιπλέον ώρες κάποια άλλη στιγμή με τη μορφή μικρότερου ωραρίου ή με κάποια επιπλέον ρεπό. Φυσικά δεν πρόκειται για κάποια καινοτομία της τωρινής κυβέρνησης και του υπουργού εργασίας, Κ. Χατζηδάκη. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας νομοθετήθηκε στην Ελλάδα για πρώτη φορά το 1990 από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ ο νόμος που ισχύει σήμερα ψηφίστηκε το 2011 από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τώρα, προϋπόθεση για να τεθεί σε εφαρμογή η «διευθέτηση», είναι να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του σωματείου των εργαζομένων και αυτό να αποτυπωθεί σε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αυτή η πρόβλεψη, μάλιστα, είχε προβληθεί σαν «δικλείδα ασφαλείας» προκειμένου να καθησυχαστούν οι εργαζόμενοι και να περάσουν οι σχετικοί νόμοι με τις μικρότερες αντιδράσεις. Όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, έρχονται σήμερα να καταργήσουν και αυτή τη «δικλείδα ασφαλείας» προκειμένου να κάνουν την εφαρμογή της διευθέτησης πιο εύκολη για τον εργοδότη, αφού πλέον θα αρκεί απλή «συμφωνία» με τον μεμονωμένο εργαζόμενο μέσω ατομικής σύμβασης

Οδηγητής



Μάης 2021

13

«Δίκαιη ανταλλαγή» ή ακόμα μεγαλύτερη ληστεία; Κ

ατά τη διάρκεια της εργάσιμης μέρας, οι δυνάμεις του εργαζόμενου φθείρονται. Το σώμα του κουράζεται και καταπονείται, το μυαλό του «πήζει». Για να αποκατασταθεί αυτή η σωματική και ψυχική φθορά, ο εργαζόμενος χρειάζεται να καταναλώσει μια σειρά από αγαθά και υπηρεσίες, που στον καπιταλισμό αποτελούν εμπορεύματα. Αυτό το κάνει με το μισθό που παίρνει από τον εργοδότη του. Με άλλα λόγια, ο μισθός του εργαζόμενου δεν είναι παρά η αξία της εργατικής του δύναμης, που πρέπει κάθε μέρα να αναπληρώνεται προκειμένου να συνεχίζει να είναι σε θέση να δουλεύει για τον εργοδότη. Αυτή την αξία, όμως, ένας εργαζόμενος που δουλεύει 8ωρο μπορεί να την παράγει, για παράδειγμα, στις 4 ώρες δουλειάς. Φυσικά δεν θα έρθει κανείς στο 4ωρο να του πει «εντάξει, παρήγαγες την αξία που αντιστοιχεί στον μισθό σου, πήγαινε τώρα να ξεκουραστείς». Αντίθετα, θα συνεχίσει να δουλεύει για άλλες 4 ώρες αποκλειστικά για τον εργοδότη του. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ο εργαζόμενος στην πραγματικότητα δεν πληρώνεται ποτέ για ολόκληρη την εργάσιμη μέρα, ανεξάρτητα αν ο εργοδότης του καταβάλει κανονικά τον μισθό που

είχαν «συμφωνήσει». Έτσι και μόνο έτσι βγαίνει το κέρδος του καπιταλιστή. Πρόκειται για κανονική κλοπή, η οποία μάλιστα έχει την τάση να μεγαλώνει μέσω της έντασης της εκμετάλλευσης με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, με την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, θα έρθει κάποια στιγμή που η αξία που αντιστοιχεί στον μισθό του εργαζομένου θα παράγεται όχι σε 4 ώρες, αλλά σε λιγότερες, ας πούμε σε 3. Αν ο μισθός μείνει ίδιος, οι ώρες που ο εργαζόμενος δουλεύει αποκλειστικά για το κέρδος του καπιταλιστή αυξάνονται από 4 σε 5! Άλλος τρόπος για να αυξηθεί η εκμετάλλευση, είναι να παραταθεί ο εργάσιμος χρόνος πέρα από το 8ωρο που αναφέραμε. Προφανώς, η φθορά της εργατικής δύναμης μεγαλώνει όσο αυξάνονται οι ώρες εργασίας και μάλιστα η φθορά που προκαλεί η 9η και η 10η ώρα εργασίας δεν είναι ίδια με αυτή που δημιουργεί η 1η και η 2η, αλλά μεγαλύτερη. Αντίστοιχα αυξάνονται και τα μέσα που πρέπει να καταναλώσει ο εργάτης για να την αναπληρώσει. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι διεκδίκησαν και πέτυχαν να αμείβονται με προσαύξηση όταν δουλεύ-

ουν υπερωρίες. Σήμερα στην Ελλάδα, η προσαύξηση αυτή είναι +20% στο ωρομίσθιο για την πρώτη επιπλέον ώρα και +40% για τη δεύτερη. Με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αυτή η κατάκτηση καταργείται, εκτοξεύοντας το βαθμό εκμετάλλευσης, αφού πλέον οι μέχρι δύο επιπλέον ώρες δεν θα αμείβονται υπερωριακά και μάλιστα δεν θα αμείβονται καθόλου! Ο εργαζόμενος θα δουλεύει ως και 10 ώρες και θα πληρώνεται σαν να δούλεψε 8ωρο και θα περιμένει να «πάρει πίσω» τις επιπλέον ώρες αργότερα, χωρίς ποτέ να αποζημιώνεται για την πρόσθετη φθορά στην εργατική του δύναμη. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα αν σκεφτούμε ότι οι περίοδοι αυξημένης απασχόλησης θα είναι προφανώς αυτές που η δουλεία είναι πιο εντατική, ενώ οι περίοδοι μειωμένης απασχόλησης θα είναι όταν τα πράγματα είναι κάπως πιο χαλαρά. Αν πάρουμε το παράδειγμα ενός εποχιακού εργαζόμενου στον τουρισμό, αυτός θα δουλεύει επιπλέον ώρες στο «peak» της τουριστικής περιόδου, τότε που «πέφτουν κορμιά» στη βάρδια, και αυτές οι ώρες θα του «επιστρέφονται» στο... τέλος Οκτώβρη, όταν το ξενοδοχείο σχεδόν θα έχει αδειάσει.

«Για το καλό μας»; Δ

εν είναι η πρώτη φορά που οι κυβερνήσεις παριστάνουν ότι χτυπούν τα δικαιώματα των εργαζομένων για το... δικό τους καλό. O Χατζηδάκης τώρα λέει ότι μόλις ψηφιστεί το νομοσχέδιό του οι εργαζόμενοι θα έχουν άπλετο χρόνο να... μαζεύουν τις ελιές τους και οι εργαζόμενοι φοιτητές να δίνουν μαθήματα στην εξεταστική. Παλιότερα, όταν ξεκινούσαν να εισάγουν στην «αγορά εργασίας» την ημιαπασχόληση, δηλαδή τη μισή δουλειά για μισό μισθό, έλεγαν ότι αυτό θα είναι προς όφελος των γυναικών, που θα μπορούν πλέον και να δουλεύουν και να φροντίζουν τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και το σπίτι. Εκμεταλλεύονταν έτσι με έναν ακόμα τρόπο την έλλειψη κοινωνικών υπηρεσιών για την κάλυψη αυτών των αναγκών, αφού τέτοιες υπηρεσίες στον καπιταλισμό αποτελούν περιττό κόστος. Σήμερα η μερική απασχόληση είναι καθεστώς για άντρες και γυναίκες και πολλές φορές είναι η μόνη δουλειά που βρίσκει κανείς, ακόμα και αν δεν το επιδιώκει. Το ίδιο θα συμβεί και με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Ο εργοδότης θα είναι αυτός που θα αποφασίζει την εφαρμογή της και ο εργαζόμενος -μόνος του απέναντι στον εργοδότη- θα εξαναγκάζεται να συναινέσει, αφού «αν δεν το κάνει αυτός, θα βρεθεί άλλος που θα το κάνει». Τα περί «κοινής απόφασης» μόνο ως ανέκδοτο ακούγονται. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί για κανένα λόγο να είναι προς το συμφέρον του εργαζόμενου να δου-

33 στους στους 10 10 μισθωτούς, μισθωτούς, άνδρες και γυναίκες, εργάζονται με σύμβαση μερικής απασχόλησης με μέσο μισθό

κάτω κάτω από από 400 400 ευρώ ευρώ μεικτά μεικτά λεύει 10 ώρες τη μέρα. Δεν είναι προς το συμφέρον κανενός φοιτητή να δουλεύει 10ωρο αντί να παρακολουθεί τα μαθήματά του, προκειμένου να πάρει κάποια ρεπό στην εξεταστική περίοδο. Θα έπρεπε να μπορεί να σπουδάζει χωρίς να χρειάζεται να δουλέψει και σίγουρα θα έπρεπε να δικαιούται επαρκή άδεια με πλήρει αποδοχές για να δώσει τα μαθήματά του, χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση. Δεν είναι προς το συμφέρον κανενός εργαζόμενου να τον ξεζουμίζουν στη δουλειά, να μην έχει χρόνο για τίποτα άλλο, να μην έχει κοινωνική ζωή, να μην μπορεί να προγραμματίσει το οτιδήποτε. Αυτή η κατάσταση έχει σοβαρές συνέπειες στη ζωή του, οι οποίες προφανώς δεν «εξαφανίζονται» ως δια μαγείας την περίοδο που μπορεί να δουλεύει 6ωρο, αλλά τον ακολουθούν και τότε.

Όσον αφορά τις νέες συμβάσεις που υπογράφονται, τουλάχιστον οι μισές είναι μερικής απασχόλησης.

Ό

σο και αν προσπαθούν να παρουσιάσουν τον εργασιακό μεσαίωνα που διαμορφώνουν ως «σύγχρονο» και συμβατό με τεχνολογικές εξελίξεις, σε αντίθεση με το δήθεν «απαρχαιωμένο 8ωρο», η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Αν το 8ωρο είναι απαρχαιωμένο, αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο ότι στον 21ο αιώνα, στην εποχή του 5G, των νέων τεχνολογικών εφαρμογών, ωριμάζει το αίτημα για μείωση του εργάσιμου χρόνου με ταυτόχρονη αύξηση μισθών, σταθερή δουλειά και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.

Μία άλλη διάταξη του νομοσχεδίου αυξάνει τις νόμιμες υπερωρίες στις 150 ώρες τον χρόνο από 96 (μεταποίηση) και 120 (υπηρεσίες) που είναι σήμερα, λύνοντας ακόμα περισσότερο τα χέρια της εργοδοσίας. Αυτό, όμως, σημαίνει ότι η περίοδος μειωμένης απασχόλησης που προβλέπει η διευθέτηση, μπορεί και να μην υπάρξει τελικά ποτέ. Όλα εξαρτώνται από τις ανάγκες της κερδοφορίας του εργοδότη.

14

Ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης είναι η αιτία της αντεργατικής επίθεσης! Τ

η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και άλλα χτυπήματα στον εργάσιμο χρόνο και τα εργασιακά δικαιώματα που περιγράψαμε παραπάνω, θα τα βρει κανείς γραμμένα αυτούσια σε κείμενα της ΕΕ. Ενδεικτικά, η ευρωενωσιακή οδηγία 88 του 2003 προβλέπει μέχρι και 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, με μοναδικό περιορισμό να μεσολαβούν 11 ώρες ανάμεσα σε δύο βάρδιες, στις οποίες ο εργαζόμενος πρέπει να προλάβει να μετακινηθεί από και προς τη δουλειά, να πάει για ψώνια, να μαγειρέψει, να φροντίσει το σπίτι και να κοιμηθεί. Η ίδια οδηγία προβλέπει ότι τα ρεπό δεν είναι απαραίτητο να δίνονται σταθερά την ίδια μέρα της βδομάδας, με αποτέλεσμα να μπορεί συμπληρώσει κανείς μέχρι και 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς. Αυτό το «ξεζούμισμα», που είναι η «κανονικότητα» της ΕΕ, αποτελεί γνωστή, επίσημη και διακηρυγμένη πολιτική, για την οποία το ΚΚΕ ενημερώνει και προειδοποιεί τους εργαζόμενους όλα αυτά τα χρόνια, όσο οι δεξιοί και «αριστεροί» υποστηρικτές της ΕΕ το κατηγορούσαν ότι «βλέπει φαντάσματα». Μάλιστα, σε άλλες χώρες της Ευρώπης, τέτοιες μεταρρυθμίσεις έχουν προχωρήσει πολύ νωρίτερα από ότι στην Ελλάδα, κάτι που -σε μεγάλο βαθμό- έχει να κάνει με τους αγώνες που έχουν δοθεί όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα μας, την ύπαρξη του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, άλλων τίμιων συνδικαλιστών και εργαζομένων. Στην υλοποίησή τους έχουν πρωτοστατήσει τόσο δεξιέςνεοφιλελεύθερες, όσο και δήθεν «προοδευτικές»σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις.

Στη Γερμανία το 80% των μεγάλων επιχειρήσεων εφαρμόζει μέτρα διευθέτησης του χρόνου εργασίας.

Στη Βρετανία ως μέγιστος εργάσιμος χρόνος ορίζονται οι 48 ώρες τη βδομάδα, υπολογιζόμενες ως μέσος όρος σε μια περίοδο αναφοράς 17 βδομάδων.

Στη Γαλλία οι συνεχόμενες ώρες ανάπαυσης ανάμεσα σε δύο βάρδιες μπορούν να μειωθούν ακόμα και σε 9 με συλλογική συμφωνία.

Ένα από τα μεγαλύτερα fake news του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι «επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας». Μία από τις ελάχιστες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας που είναι σήμερα σε ισχύ και κηρύχθηκε υποχρεωτική από το υπουργείο εργασίας επί ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτή των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Διαβάζοντας το παραπάνω απόσπασμά της, νομίζει κανείς ότι διαβάζει αυτούσιο το νομοσχέδιο Χατζηδάκη…

Σήμερα, δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το Μέρα-25, κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα για όλα αυτά και παρουσιάζουν την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα ως αποτέλεσμα των «νεοφιλελεύθερων εμμονών της ΝΔ», ή της «ανικανότητας» και «ασχετοσύνης» του ενός ή του άλλου υπουργού. Αν είναι έτσι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ -που δεν… «πάσχει» από τέτοια πράγματα- διατήρησε τους προηγούμενους νόμους για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας; Γιατί τους επέκτεινε θεσπίζοντας τη 12ωρη εργασία για τους νοσοκομειακούς γιατρούς; Γιατί έδωσε νέα χτυπήματα στην κυριακάτικη αργία; Γιατί απελευθέρωσε τις ομαδικές απολύσεις; Γιατί ενεργοποίησε για πρώτη φορά τον νόμο που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας; Αυτά έχουν γράψει και δεν ξεγράφουν, όσους πύρινους λόγους και αν βγάλει σήμερα ο Α. Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκοντας να αξιοποιήσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων απέναντι στο νομοσχέδιο της ΝΔ και να τις «στριμώξουν» στον στόχο που έχουν να ξανακαθίσουν σύντομα στις κυβερνητικές καρέκλες. Ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη «αντιαναπτυξιακό», λέει ότι «πλήττει εξίσου τις υγιείς

επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους» για να εξυπηρετήσει μόνο κάποιους «κολλητούς της ΝΔ». Ισχυρίζεται ξανά -σαν να μην μεσολάβησαν τα χρόνια της δικής του διακυβέρνησης- ότι υπάρχει τρόπος να βγουν όλοι κερδισμένοι: και τα εργασιακά δικαιώματα να προστατευθούν και η κερδοφορία των καπιταλιστών να πάρει τα πάνω της. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα! Το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων και η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης είναι πάντα «προαπαιτούμενο» για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, στόχο που μοιράζονται η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα αστικά κόμματα. Αυτός ακριβώς ο στόχος είναι η αιτία της αντεργατικής επίθεσης. Τα «σπασμένα» της καπιταλιστικής κρίσης κάποιος πρέπει να τα πληρώσει και αυτός είτε θα είναι το κεφάλαιο, είτε θα είναι ο λαός και η νεολαία. Άλλωστε, το νομοσχέδιο για τα εργασιακά αποτελεί προϋπόθεση για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο περιβόητο «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ, με το οποίο συμφωνεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Βασική προϋπόθεση για να αντιπαλέψουν αποτελεσματικά οι εργαζόμενοι αυτό το νομοσχέδιο-τερατούργημα είναι να μην πέσουν σε τέτοιες παγίδες και να στοχεύσουν σωστά με τον αγώνα τους!

Οδηγητής



Μάης 2021

15

Να τους απαντήσουμε με τον τρόπο που φοβούνται: Οργάνωση, συλλογικός αγώνας, αντεπίθεση!

Γ

ια άλλη μια φορά, η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, όπως την περιγράψαμε στις προηγούμενες σελίδες, πάει μαζί με την επίθεση στο δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση, στην απεργία. Εφόσον θέλουν εργαζόμενους που θα δουλεύουν 10ωρα, Κυριακές, θα είναι όλη μέρα «on call», δεν θα γνωρίζουν τι σημαίνει συλλογική σύμβαση εργα-

Νέο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα και στη συνδικαλιστική δράση Το νομοσχέδιο κάνει υποχρεωτικό το να παρέχεται η δυνατότητα ηλεκτρονικής εξ’ αποστάσεως ψήφου για να παρθεί απόφαση για απεργία. Αυτό έρχεται να προστεθεί στη διάταξη που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την οποία απαιτείται η συμμετοχή άνω του 50% των μελών του σωματείου για να είναι έγκυρη η ψηφοφορία. Με την εργοδοτική τρομοκρατία, τις πιέσεις και τις απειλές που επικρατούν στους χώρους δουλειάς αυτές οι προβλέψεις κάνουν τη λήψη απόφασης για απεργία σχεδόν αδύνατη. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς προϊστάμενους και διευθυντές επιχειρήσεων να «μπαίνουν» και να «ψηφίζουν» μαζικά κατά της απεργίας, αντί για τους ίδιους τους εργαζόμενους. Μάλιστα, σε περίπτωση που μια απεργία κριθεί παράνομη ή καταχρηστική από τα δικαστήρια (όπως κρίνονται και σήμερα 9 στις 10 απεργίες που εξετάζονται…), ο εργοδότης θα μπορεί να απαιτήσει αποζημίωση από το σωματείο!

Μία ελπιδοφόρα μάχη για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης εργασίας, δίνει το σωματείο των εργαζομένων στο εργοστάσιο της επιχείρησης Eurodrip στα Οινόφυτα. Με απόφαση γενικής συνέλευσης των εργαζομένων, το σωματείο διαμόρφωσε προσχέδιο της σύμβασης, το οποίο, πριν κατατεθεί στην εργοδοσία, μοιράστηκε σε όλους τους εργαζόμενους για να συμπληρώσουν τις δικές τους προτάσεις. Αντίστοιχα παραδείγματα για το πώς τα σωματεία μπορούν να αποτελέσουν στήριγμα για κάθε εργαζόμενο, προσφέρουν οι σχεδόν καθημερινές παρεμβάσεις του Συλλόγου Εμπορουπαλλήλων Αθήνας στα super market που παρουσιάζονται κρούσματα κορονοϊού, σαν αποτέλεσμα της έλλειψης μέτρων προστασίας με ευθύνη των εργοδοτών.

σίας, ξέρουν ότι αυτά γίνονται πιο εύκολα όταν οι εργασιακοί χώροι είναι «νεκροταφεία», με απομονωμένους, αδύναμους εργαζόμενους, όπου δεν ακούγεται «κιχ» εκτός από τις εντολές και τους «στόχους» της εργοδοσίας. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση της ΝΔ παίρνει τα αντίστοιχα μέτρα, συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων…

Ακόμα και αν καταφέρει ένα σωματείο να ξεπεράσει όλα αυτά τα εμπόδια, θα απαγορεύεται να περιφρουρήσει την απόφασή του για απεργία, για παράδειγμα με την παρουσία του έξω από τον εργασιακό χώρο, καθώς αυτό θα θεωρείται «ψυχολογική πίεση» προς τους εργαζόμενους! Αν πρόκειται για επιχείρηση του δημοσίου, το ένα τρίτο των εργαζομένων θα βαφτίζεται «προσωπικό ασφαλείας» και έτσι η λειτουργία της επιχείρησης θα συνεχίζεται απρόσκοπτα κατά τη διάρκεια της απεργίας, ακυρώνοντας το ίδιο το νόημά της. Με άλλες του διατάξεις το νομοσχέδιο κάνει υποχρεωτικό το ηλεκτρονικό φακέλωμα των μητρώων μελών των σωματείων. Φτιάχνουν, δηλαδή, ηλεκτρονικές λίστες με τους εργαζόμενους που είναι μέλη στο σωματείο τους και τις δίνουν «δώρο» στην εργοδοσία. Τέλος διευκολύνουν τις απολύσεις εκλεγμένων συνδικαλιστών εργαζομένων που μέχρι τώρα προστατεύονταν εν μέρει και μειώνουν τις μέρες που ένας συνδικαλιστής δικαιούται να λείψει με ειδική άδεια από τη δουλειά του για να ασκήσει τα συνδικαλιστικά του καθήκοντα.

Δεν παραδίδουμε τα μοναδικά μας όπλα! Όλη αυτή η επίθεση έρχεται να «κουμπώσει» με τη συστηματική ιδεολογική επίθεση που έχει προηγηθεί για να πειστούν οι εργαζόμενοι -και κυρίως οι νέοι- ότι το να «ασχολείται κανείς με τα συνδικάτα» είναι χάσιμο χρόνου και κάτι το ξεπερασμένο. Ότι οι αγώνες και οι διεκδικήσεις των συνδικάτων είναι μια από τις αιτίες που οδήγησαν στις κρίσεις και την αύξηση της ανεργίας. Ότι ο συνδικαλιστής είναι στην καλύτερη περίπτωση ένας «κολλημένος» τύπος, που δεν μπορεί να προσαρμοστεί στη σύγχρονη πραγματικότητα και στη χειρότερη ένα «λαμόγιο» που εκβιάζει για να διασφαλίσει τα συμφέροντα τα δικά του και της «κλίκας» του. Για το τελευταίο αξιοποιούν και τη δράση της ξεπουλημένης ηγεσίας της ΓΣΕΕ, την οποία οι ίδιες οι κυβερνήσεις και η εργοδοσία έχουν στηρίξει και «ταΐσει» με κάθε τρόπο για να κάθεται στο σβέρκο των εργαζομένων. Το σημαντικότερο είναι ότι με αυτά που κάνουν προδίδουν τι είναι αυτό που τους φοβίζει: τους φοβίζει ο εργαζόμενος που ξέρει τα δικαιώματά του και κυρίως το δίκιο του. Που δεν φοβάται και δεν εκβιάζεται γιατί δεν είναι μόνος, έχει μαζί του, στήριγμά του, τους συναδέλφους του. Μαζί συζητάνε, ανταλλάζουν γνώμες και προτάσεις, συναποφασίζουν τι θα διεκδικήσουν και πώς θα δράσουν. Όλοι έχουν κάτι να προσφέρουν σε αυτή την υπόθεση. Οι παλιότεροι τη γνώση και την εμπειρία τους, οι νεότεροι τον ενθουσιασμό και την ορμή τους, τις νέες ιδέες. Αυτά προϋποθέτουν ζωντανές διαδικασίες στο χώρο δουλειάς και τον κλάδο, περιοδείες, ενημερώσεις, γενικές συνελεύσεις, εκδηλώσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτά ακριβώς στοχοποιούν οι διατάξεις του νομοσχεδίου, όσο και αν λέει η κυβέρνηση ότι την ενδιαφέρει η «εξυγίανση» του συνδικαλισμού. Κάθε νέος εργαζόμενος και άνεργος, ανεξάρτητα αν έχει γίνει μέχρι τώρα μέλος στο συνδικάτο του, αν έχει απεργήσει ή αν έχει πάρει μέρος σε κάποια συλλογική διαδικασία, έχει συμφέρον και ανάγκη να αγωνιστεί σήμερα για να υπερασπιστεί το δικαίωμά του να μπορεί να κάνει όλα τα παραπάνω. Για να μην ζήσουμε σαν δούλοι τον 21ο αιώνα!

16

«Να δεθεί ο καθημερινός αγώνας τον Νίκο Σοφιανό, φοιτητώνμε - μεταπτυχιακών - υποψήφιων διδακτόρων με την πάλη για τηντου ανατροπή καπιταλισμού» μέλος ΠΓ τηςτουΚΕ του ΚΚΕ

Μ

ε αφορμή τη νέα έκδοση του Τμήματος Παιδείας και Έρευνας της ΚΕ, για το Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας, ο «Οδηγητής» συνομίλησε με τον σύντροφο Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

με τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «Οδηγητής»: Εδώ και πολλά χρόνια, σταθερά το ΚΚΕ τοποθετείται για νομοσχέδια που αφορούν τα ΑΕΙ, οργανώνει εκδηλώσεις για την πρόταση του, οι δυνάμεις του που δρουν μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους επιδρούν στη διαμόρφωση αιτημάτων και διεκδικήσεων, στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μάλιστα είχε επεξεργαστεί τη θέση του για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση. Τι εξυπηρετεί μια τέτοια έκδοση; Tί «καινούριο» έχει να προσφέρει; Νίκος Σοφιανός: Στο πρώτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο, μιλώντας για τη δράση και τα καθήκοντα του Κόμματος και της ΚΝΕ στην εκπαίδευση τονίζουμε: «Το επόμενο διάστημα το βασικό καθήκον στους χώρους της εκπαίδευσης είναι η ενίσχυση της ιδεολογικής - μορφωτικής προσπάθειας με επίκεντρο την εκλαΐκευση της πρότασης του Κόμματος για την παιδεία, την αποκάλυψη του αστικού επιχειρήματος περί της ουδετερότητας της επιστήμης, την ανάδειξη των σύγχρονων δυνατοτήτων των παραγωγικών δυνάμεων, πρώτα απ’ όλα του ανθρώπου που ο καπιταλισμός περιορίζει». Η έκδοση της θέσης του Κόμματος για την ανώτατη εκπαίδευση στηρίζει το άνοιγμα της συζήτησης στο κύριο: Απέναντι στο σημερινό πανεπιστήμιο που

συνεχώς προσαρμόζεται στις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, που σταθερά λειτουργεί αναπαράγοντας την κυρίαρχη ιδεολογία, που ευθύνεται για την αβεβαιότητα της εργασιακής προοπτικής, των σπουδών που προσαρμόζονται στην κατηγοριοποίηση επιστημόνων, η νεολαία μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά της, βλέποντας ποιοι και γιατί της τα στερούν, κατανοώντας το πώς και με ποιους μπορεί να τα κατακτήσει. Οι ενότητες της έκδοσης παρουσιάζουν τις επεξεργασίες μας στα καινούργια στοιχεία που έχουν προκύψει. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζουμε τις εξελίξεις στα πλαίσια της στρατηγικής για την υλοποίηση του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και τα μέσα με τα οποία προωθείται. Στο τρίτο μέρος ξεχωρίζουμε τον κομβικό ιδεολογικό ρόλο των πανεπιστημίων στην αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας απαντώντας σε θέματα που αποτελούν σημεία αντιπαράθεσης στο περιεχόμενο σπουδών. Στο τελευταίο μέρος γίνεται προσπάθεια εξειδίκευσης του προγράμματος του Κόμματος, κάνοντας πιο ορατό το πώς θα είναι ένα ΑΕΙ σε μια κοινωνία που λειτουργεί με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Πώς ο σοσιαλισμός και το κράτος του παίρνει όλα τα μέτρα προκειμένου να βοηθήσει ουσιαστικά τους φοιτητές να βγάλουν σε πέρας το καθήκον που τους ανατίθεται για να προετοιμαστούν επιστημονικά για να ενταχθούν άμεσα εργασιακά στις δομές της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Διευκρινίζουμε επίσης τι σημαίνει ενιαίος χαρακτήρας της ανώτατης εκπαίδευσης και σε αυτό το πλαίσιο τις βασικές κατευθύνσεις συγκρότησης και διαμόρφωσης των επιστημονικών αντικειμένων. Η μελέτη της έκδοσης ενισχύει την ικανότητα των πολυάριθμων δυνάμεων του Κόμματος και της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια να διεξάγουν την πολιτικο-ιδεολογική διαπάλη με απαντήσεις απέναντι στην αστική κυριαρχία και τα εχθρικά οπορτουνιστικά ρεύματα. Ενισχύει το κριτήριο, τη μεθοδολογία, τις γνώσεις που χρειάζονται για να δυναμώνει η πρωτοπόρα αγωνιστική παρέμβαση σε επαφή με ακόμα πιο πλατιά τμήματα νέων που ασφυκτιούν μπροστά στα καθημερινά αδιέξοδα.

«Ο»: Στις πρώτες σελίδες της έκδοσης, διαβάζουμε ότι από το 1965 μέχρι το 2015 σχεδόν διπλασιάστηκε το ποσοστό των ανθρώπων ηλικίας 25-34 που είτε έχουν ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είτε έχουν πτυχίο ανώτατης εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα παρακολουθώντας την κριτική που άσκησε το ΚΚΕ στα τελευταία νομοσχέδια, παρατηρούμε ότι κυριαρχεί το θέμα «χτυπήματος του χαρακτήρα της γενικής μόρφωσης». Τελικά τι γίνεται; Πρώτα μας μορφώνουν και μετά μας θέλουν αμόρφωτους; Πως «διαβάζει» το ΚΚΕ τις εξελίξεις που αφορούν τις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση; Ν.Σ: Δείτε τη συζήτηση για τη βάση του 10 παλιότερα και το νόμο που έφερε η κυβέρνηση της ΝΔ για την ελάχιστη βάση για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και το θόρυβο που κάνουν για τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Στην ερώτηση «τελικά τι γίνεται;», η απάντηση βρίσκεται στη μεγάλη εκπαιδευτική αντίφαση της εποχής μας, να συνυπάρχει δηλαδή πιο έντονα η δυνατότητα ολόπλευρης επιστημονικής μόρφωσης με την αδυναμία συγκρότησης ενός στέρεου υπόβαθρου μελέτης του κόσμου. Οι επιδόσεις στις εξετάσεις είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για την ανεπάρκεια και την υποβάθμιση του μορφωτικού περιεχομένου του σχολείου και του ψυχοφθόρου εξεταστικού καταναγκασμού που διαπερνά το Λύκειο. Ο περιορισμός της γενικής μόρφωσης είναι το στοιχείο που χαρακτηρίζει όλες τις βαθμίδες της αστικής εκπαίδευσης σήμερα. Η γνώση δίνει τη θέση της στις δεξιότητες στενού και εφήμερου χαρακτήρα. Μετρούν στις στατιστικές τους τον σύγχρονο αναλφαβητισμό να μεγαλώνει, ακαδημαϊκοί μιλούν για αδυναμία των φοιτητών να κατανοήσουν θέματα που παλιότερα ήταν πιο εύκολο να προσεγγιστούν γνωστικά. Στο διαδίκτυο βγάζουν γέλιο βιντεάκια που αποτυπώνουν απουσία βασικών γνώσεων ιστορίας, γεωγραφίας, άγνοιας έννοιας λέξεων. Ολα αυτά είναι δικό τους δημιούργημα, είναι το δικό τους σχολείο, το δικό τους πανεπιστήμιο. Η επιστήμη προοδεύει αλλά το κεφάλαιο την κρατά δέσμια στις απαιτήσεις του, έτσι προωθεί την ειδίκευση της γνώσης για τους πολλούς με μερικές καταρτίσεις και με στόχευση την πιο φτηνή ευέλικτη εργατική δύναμη. Οι αλλαγές των προηγούμενων κυβερνήσε-

Οδηγητής

ων και οι τωρινές αλλαγές στα ΑΕΙ κινούνται σε ένα κοινό πλαίσιο με βασική στόχευση: Η επιχειρηματική δράση των ΑΕΙ, η αξιολόγηση με κριτήρια της αγοράς, τα βήματα αποσύνδεσης του πτυχίου από το επάγγελμα, η κατηγοριοποίηση πτυχίων και Τμημάτων. Οι αλλαγές της ΝΔ θέτουν νέους ταξικούς κατασταλτικούς φραγμούς, νέες ανατροπές για μια πιο γρήγορη προσαρμογή των πανεπιστημίων στις αμεσότερες ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας. «Ο»: Ολες οι κυβερνήσεις και οι ενώσεις του κεφαλαίου επιχειρούν να «ντύσουν» τους αντιδραστικούς νόμους για τα Πανεπιστήμια με «όμορφες» λέξεις όπως «κινητικότητα, αξιολόγηση, αριστεία, δια βίου μάθηση, καινοτομία» κ.λπ. Αυτές οι λέξεις όμως δεν περιγράφουν πραγματικά χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να έχει το Πανεπιστήμιο σήμερα; Ν.Σ: Είναι γνώρισμα της συστημικής προπαγάνδας να ντύνει με όμορφες λέξεις μια αντιδραστική - αναχρονιστική πολιτική, που εκτός των άλλων τροφοδοτεί και τον ανορθολογισμό. Αυτές οι όμορφες λέξεις «όμορφα καίγονται», αν βάλεις δίπλα στην κινητικότητα την οδύσσεια των βιογραφικών για μια θέση σε διαγωνισμούς ΑΣΕΠ για οκτάμηνα προγράμματα και για θέση εργασίας με 14 διαφορετικές ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Η κινητικότητα αποτυπώνεται και με το περίφημο brain drain το οποίο «στενοχωρεί» τόσους πρωθυπουργούς. Ειδικά για την αριστεία στα πανεπιστήμια κόπτεται τόσο η κυβέρνηση που... κρατά πάνω από ένα χρόνο κλειστές τις προπτυχιακές σπουδές όταν άνοιξε και ξανανοίγει τον τουρισμό θυσιάζοντας για το 1/3 των σπουδών την δια ζώσης εκπαίδευση χιλιάδων φοιτητών. Στην έκδοση ξεχωρίζουμε την ανάγκη να αντιπαλέψουμε το αντιδραστικό περιεχόμενο χρήσης αυτών των εννοιών από την κυρίαρχη προπαγάνδα. Στην ενότητα «οι δυο δρόμοι για τα ΑΕΙ» προσδιορίζουμε την κριτική μας στις βασικές πτυχές της αστικής στρατηγικής για τα πανεπιστήμια. Είναι συμβολή στη διαμόρφωση βασικού μετώπου διεκδίκησης και πάλης με γνώμονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Επί της ουσίας η δική μας απάντηση στον καταιγισμό των εύηχων λέξεων δεν δίνεται αμυντικά. Έτσι, η καινοτομία και η αριστεία με την έννοια της πρωτοπόρας ερευνητικής δραστηριότητας για τις ανάγκες των πολλών, η αξιολόγηση, με την έννοια της ευθύνης του εργατικού κράτους για το αποτύπωμα της επιστημονικής και ερευνητικής δραστηριότητας στις κοινωνικές ανάγκες, πολύ περισσότερο «η σύνδεση με την κοινωνία», μπορούν να αποκτήσουν διαφορετικό, φιλολαϊκό-το μοναδικά προοδευτικό για την ανθρωπότητα- περιεχόμενο, αν συνδεθούν με τον δρόμο πάλης για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό. «Ο»: Διαπιστώνουμε ότι η επιστήμη αξιοποιείται ευεργετικά, όπως με τα εμβόλια, αλλά και καταστροφικά για τον άνθρωπο, όπως με την παραγωγή «έξυπνων» όπλων. Μήπως τελικά ο καπιταλισμος «απελευθερώνει» την ανάπτυξη της επιστήμης και είναι ηθικό ζήτημα η κατεύθυνση αξιοποίησής της; Ν.Σ: Κυριολεκτικά είναι πολλά τα παραδείγματα που μπορούν να αξιοποιηθούν για να αποδώσουν

αυτό που μπορεί να δει ο καθένας. Για παράδειγμα, οι ανταγωνισμοί και οι καθυστερήσεις γύρω από τα εμβόλια, η επίδραση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στο περιβάλλον, η διαδικασία της ενσωματωμένης αχρήστευσης και άλλα πολλά, δείχνουν ότι καπιταλισμός είναι σαν τον μαθητευόμενο μάγο που δεν μπορεί να τιθασεύσει τις δυνάμεις που ο ίδιος δημιούργησε. Τόση γνώση συσσωρευμένη και αναπτυγμένη αλλά το κριτήριο της διάδοσής της στις μάζες, οι εφαρμογές της στη ζωή καθορίζονται τελικά από το κριτήριο του κέρδους, του καπιταλιστικού ανταγωνισμού. Φυσικά, το ζήτημα με την επιστήμη δεν είναι μόνο η κατεύθυνσή της. Ειδικά στην εποχή μας, ολοένα και από πιο νωρίς οργανώνεται με καπιταλιστικό τρόπο, ακόμα και τα μέσα, τα ερωτήματα που πολλές φορές τίθενται στην έρευνα, είναι προκαθορισμένα. Δεν ευνοείται τελικά πάντα η συνολικότερη ανάπτυξη της επιστήμης, προωθείται η μυστικότητα αντί για τη συνεργασία των επιστημόνων. Επίσης σημαντικό είναι το ζήτημα των μεθοδολογικών βάσεων των επιστημών στις οποίες επιδρά η αστική φιλοσοφία, των συμπερασμάτων της επιστημονικής γνώσης, που οπωσδήποτε ισχύει και στις φυσικές επιστήμες αλλά πολύ περισσότερο στις κοινωνικές. Με αυτή την έννοια, ο κάθε επιστήμονας εντάσσεται αντικειμενικά σε ένα πλαίσιο που καθορίζεται τελικά από το ποια τάξη βρίσκεται στην εξουσία. Όμως υπάρχει και ο παράγοντας ταξική πάλη, που διαπερνά και τον χώρο του Πανεπιστημίου. Δηλαδή ο ρόλος των κομμουνιστών μέσα στα ΑΕΙ και γενικότερα, ο υποκειμενικός παράγοντας μπορεί να επιδράσει στην απόφαση του επιστήμονα για το πώς θα οργανώσει την έρευνα, τι ερωτήματα θα θέσει, τι συμπεράσματα θα βγάλει, πώς θα διαθέσει τα αποτελέσματά της. «Ο»: Χωρίς υπερβολή, δεν έχει υπάρξει υπουργός Παιδείας, κυβέρνηση, βουλευτής αστικού κόμματος που δεν βάζει ως πρώτο «καθήκον» την «καλύτερη σύνδεση του πανεπιστημίου με τις ανάγκες της οικονομίας». Μήπως αυτό είναι ένα θέμα «κοινής λογικής» που δεν επιδέχεται τελικά κριτικής; Ν.Σ: Σε καμιά περίοδο το αστικό πανεπιστήμιο δεν ήταν αυτονομημένο από τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας. Υπηρετούσε τους μεσοπρόθεσμους εκάστοτε στόχους της κυρίαρχης οικονομίας έχοντας ταυτόχρονα σχεδιασμούς σε ευρύτερο χρονικό ορίζοντα. Οι αποφάσεις της ευρωπαϊκής Συνόδου στη Μπολόνια πριν είκοσι χρόνια για τον «οδικό χάρτη» υλοποίησης του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών των σχεδιασμών και την άμε-



Μάης 2021

17

ση σχέση τους με τη λευκή και πράσινη βίβλο για τις αναδιαρθρώσεις στην οικονομία. Το θέμα «κοινής λογικής» είναι η απάντηση στο λογικό ερώτημα: αφού τόσα χρόνια συνδέουν καλύτερα το πανεπιστήμιο με τις επιχειρήσεις και την οικονομία, τα αποτελέσματα είναι οι καρποί της πολιτικής τους. Δεν έλειψαν τα γραφεία διασύνδεσης, οι μέρες καριέρας, τα σενάρια, η βαθμίδα πλέον μεταπτυχιακής ειδίκευσης, οι έδρες χορηγών, οι συμπράξεις με επιχειρήσεις, οι λογαριασμοί έρευνας κ.λπ. Η ανεργία, η ελαστική εργασία, η φυγή στο εξωτερικό δεν επιβεβαιώνουν ότι η στενή σύνδεση είναι προϋπόθεση για εργασία με βάση το αντικείμενο τω σπουδών. Οι νομοτέλειες της καπιταλιστικής παραγωγής, η αναρχία και η ανισομετρία, η αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της, διαπερνά και το ρόλο της επιστήμης στην εκμεταλλευτική οικονομία - κοινωνία. Γι’ αυτό και η απάντηση στη σημερινή επίθεση δεν είναι η επιστροφή στο χθες. Δεν είναι η «άμυνα» για το «δημοκρατικό» πανεπιστήμιο που κάποτε είχαμε. Στην αντικειμενική σύνδεση του πανεπιστημίου με την οικονομία, η απάντηση στα αδιέξοδα που φορτώνει στη μεγάλη μάζα φοιτητών - μεταπτυχιακών - υποψήφιων διδακτόρων, της πλειοψηφίας όσων μοχθούν στη διδασκαλία και την έρευνα είναι να δεθεί ο καθημερινός αγώνας με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού. Αυτός είναι ο ορατός εχθρός που δεσμεύει την επιστήμη στους στόχους του, που την αναπτύσσει με κριτήριο το κέρδος. Η επικαιρότητα φέρνει αποδείξεις που δείχνουν ότι αυτός ο εχθρός δεν είναι ανίκητος.

18 «Ο»: Αν ερμηνεύουμε σωστά ορισμένα σημεία της έκδοσης, ουσιαστικά διατυπώνεται η θέση ότι το ΚΚΕ προσεγγίζει το ζήτημα της γνώσης από τη σκοπιά του τί επιστήμονες χρειάζονται, τί άνθρωποι πρέπει να «δημιουργηθούν» σε μια ριζικά διαφορετική κοινωνία. Εξηγήστε μας λίγο την παραπάνω θέση. Ν.Σ: Το όλο ζήτημα απαντιέται καλύτερα αν σκεφτούμε τί ανθρώπους έχει ανάγκη η σοσιαλιστική κοινωνία. Από ποιά σκοπιά; Από τη σκοπιά ότι ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός προϋποθέτει και απαιτεί ενεργητική συμμετοχή των μαζών στην άσκηση της εξουσίας. Άρα χρειάζεται γνώση συνολική και ολόπλευρη. Όχι μόνο με την έννοια της κατάκτησης

των επιμέρους επιστημών αλλά και συνολικά της όσο το δυνατόν στέρεας κατανόησης της κίνησης της κοινωνίας, των αναγκών. Αυτό φυσικά είναι και ρόλος του σχολείου. Το πανεπιστήμιο στο σοσιαλισμό διαμορφώνει έναν επιστήμονα που συνδυάζει την ολόπλευρη γνώση στο επιστημονικό του αντικείμενο με τη συνείδηση της ευθύνης να υπηρετήσει την κοινωνική πρόοδο. Γι’ αυτό παρέχει ενιαία επιστημονική μόρφωση και επαγγελματική ειδίκευση. Τα προγράμματα σπουδών δίνουν στους φοιτητές το αναγκαίο επιστημονικό υπόβαθρο για να ασκήσουν το επάγγελμα που αντιστοιχεί στο αντικείμενο σπουδών τους. Τους καθιστά ικανούς να παρακολουθούν τις σχετικές επι-

στημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις, μεριμνώντας συστηματικά για την παροχή των αντίστοιχων εφοδίων και μετά την αποφοίτησή τους. Διαμορφώνονται επιστήμονες ικανοί να συμβάλλουν στη διεύρυνση των αναγκών της κοινωνίας, με ευθύνη, ανθρωπιά, αλληλεγγύη, κριτική σκέψη. Ταυτόχρονα, σταθερός στόχος του πανεπιστημίου στο σοσιαλισμό είναι η προαγωγή της έρευνας σε όλα τα επιστημονικά πεδία. Γνώμονας αυτής της προαγωγής είναι η αντιμετώπιση επιστημονικών και κοινωνικών προβλημάτων που βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής του λαού, διαμορφώνοντας επιστημονική και τεχνολογική υποδομή ώστε η κοινωνία να ανταπεξέρχεται σε σύγχρονες και μελλοντικές προκλήσεις.

«Ο»: Το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων που περιγράφει το ΚΚΕ προϋποθέτει μια διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, το σοσιαλισμό. Πως παλεύουμε σήμερα για αυτό το Πανεπιστήμιο και με ποιο τρόπο μπορεί να συμβάλλει η πρόταση του ΚΚΕ στους αγώνες που δίνει σήμερα το φοιτητικό κίνημα; Ν.Σ: Η κατανόηση από τους νέους κομμουνιστές της ουσίας των αλλαγών που δρομολογούνται στο αστικό πανεπιστήμιο, βοηθά στο να απαντάμε στα πώς και στα γιατί αυτών των αλλαγών, να «διαβάζουμε» τις εξελίξεις πίσω από τα ωραία λόγια και τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των κυβερνήσεων. Είναι ουσιαστική βοήθεια για τη δράση των κομμουνιστών στο κίνημα, να αποκαλύπτεται η σύνδεση των τόσων νόμων, διαφορετικών κυβερνήσεων και υπουργών Παιδείας, με την άρρηκτη σχέση που έχουν αυτές οι αλλαγές με τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας. Αυτή την περίοδο, η ανάδειξη με όρους κινήματος για το ρεαλιστικό και αναγκαίο άνοιγμα των πανεπιστημίων για τη δια ζώσης φοίτηση, συνδέεται με τον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που πάει χέρι - χέρι με τη ένταση της κρατικής καταστολής και του αυταρχισμού και στα πανεπιστήμια. Η έκδοση του Τμήματος Παιδείας στηρίζει την πολιτικοιδεολογική διαπάλη που δίνουν οι δυνάμεις μας στα ΑΕΙ, ενισχύοντας την απάντηση που πρέπει να δώσει το κίνημα από τη σκοπιά των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, απαντώντας τελικά στο λογικό ερώτημα που μας βάζουν πολλοί αν γίνεται αλλιώς. Και η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπολιάζει το πλαίσιο, την κατεύθυνση των διεκδικήσεων, τη συζήτηση με τους νέους ανθρώπους, τους επιστήμονες. Γειώνει με την προοπτική τους σημαντικούς αγώνες και του προηγούμενου διαστήματος. Άλλωστε, η αισθητά διευρυμένη απήχηση της δράσης της ΚΝΕ σε ευρύτερα τμήματα φοιτητών, αλλά και η διεύρυνση αγωνιστών φοιτητών και συλλόγων που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ δείχνουν ότι με άλλες απαιτήσεις συνεχίζουμε την παρέμβασή μας στον κρίσιμο χώρο των πανεπιστημίων. Σ’ αυτές τις συνθήκες οξυγονώνεται η δουλειά μας, ενισχύοντας τους ιδεολογικούς όρους με τους οποίους πρέπει να δοθεί ο αγώνας μας. Το μέλλον της πλειοψηφίας των σημερινών και αυριανών επιστημόνων της χώρας μας, που οι κυβερνήσεις υποτάσσουν στο κέρδος και στην εκμετάλλευση μπορεί να είναι διαφορετικό από αυτό που θέλει το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.

Από τις σελίδες της νέας έκδοσης

Οδηγητής



Μάης 2021

19

«Επιστροφή στην κανονικότητα»… με μοναδικό «πρωτόκολλο» τα επιχειρηματικά κέρδη

«Π

ότε θα βγάλουμε τις μάσκες – Πότε θα τελειώσει οριστικά η πανδημία», «Ο Μάιος των εμβολίων και της Ελευθερίας», «Τάση αποκλιμάκωσης στα νοσοκομεία», «Άρωμα κανονικότητας φέρνει το άνοιγμα της εστίασης», είναι λίγοι από τους τίτλους που συγκεντρώσαμε τις τελευταίες μέρες. Αλήθεια, τι έγινε μέσα σε ένα μήνα; Μετακομίσαμε σε άλλη χώρα; Πώς γίνεται και ξαφνικά, εκείνα τα ΜΜΕ και οι κυβερνητικές φωνές που μιλούσαν για «κρίσιμες ώρες», που κουνούσαν το δάκτυλο για «ανευθυνότητα στην τήρηση των μέτρων» κ.λπ, να έχουν κάνει στροφή 180 μοιρών, λες και η πανδημία τελείωσε, λες και δεν έχουμε πάνω από 800 διασωληνωμένους συνανθρώπους μας να παλεύουν καθημερινά για τη ζωή τους;

Το άνοιγμα του τουρισμού και το «φως στο τούνελ»… Είναι φανερό ότι γίνεται προσπάθεια με αφορμή το άνοιγμα της τουριστικής περιόδου και με σκοπό την απρόσκοπτη κερδοφορία του τουριστικού κεφαλαίου, της λεγόμενης «βαριάς βιομηχανίας» της Ελλάδας, να παρουσιαστεί μία εξωραϊσμένη εικόνα για την πορεία της πανδημίας και να περάσει η επικίνδυνη λογική ότι «τώρα με τα εμβόλια και τα self tests, ξεμπερδέψαμε». Και αυτό το λέμε, όχι για να τα «βάψουμε μαύρα», αλλά γιατί η ίδια πραγματικότηταείναι εντελώς διαφορετική: Οι εμβολιασμοί στη χώρα μας προχωράνε με ρυθμούς χελώνας, 6 μήνες μετά τις δηλώσεις του Κικίλια ότι θα είχαμε 2 εκατομμύρια εμβολιασμούς τον μήνα, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές είχε εμβολιαστεί πλήρως μόλις το 10% του πληθυσμού, ενώ υπάρχουν ασφαλή εμβόλια που δεν αξιοποιούνται καθώς οι ανταγωνισμοί και τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών δεν το επιτρέπουν. Τα μέσα μεταφοράς και οι εργασιακοί χώροι αποτελούν υγειονομικές βόμβες, ενώ το άνοιγμα δραστηριοτήτων με τα «πρωτόκολλα» των επιχειρηματιών, επιδεινώνει την κατάσταση. Το δημόσιο σύστημα υγείας συνεχίζεται να είναι στα όριά του και έχει μετατραπεί σε σύστημα μίας νόσου, με αποτέλεσμα να εκτυλίσσεται και μία παράλληλη «πανδημία» που οδηγεί σε απώλειες ζωών από ασθένειες που δεν εντοπίζονται έγκαιρα και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν όπως θα έπρεπε. Σύμφωνα με μελέτες, το 2020 οι νέες διαγνώσεις καρκίνου μειώθηκαν κατά περίπου 40%, σαν συνέπεια της αδυναμίας πρόσβασης στις δομές Υγείας, ενώ χειρουργεία και προγραμματισμένα ραντεβού ακυρώνονται.

Πιστοποιητικό…κερδοφορίας Σε αυτό το πλαίσιο αξιοποιείται και το λεγόμενο «πιστοποιητικό εμβολιασμού», ώστε να ελαχιστοποιούνται τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας, καθώς αποτελούν κόστος για το κεφάλαιο και αποθαρρύνουν κάποιον από το να ταξιδέψει σε μια άλλη χώρα για διακοπές.

Ποιος είναι τελικά ο ανεύθυνος; «Μέλι» έσταζαν για τους «30ρηδες» τα κυβερνητικά στελέχη και τα ΜΜΕ όλες αυτές τις μέρες με αφορμή τον αυξημένο αριθμό ραντεβού για εμβολιασμό που κλείστηκαν σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Και δώσ’ του οι φιλοφρονήσεις για την «πιο μορφωμένη γενιά της χώρας», που «παίρνει τη ζωή της πίσω», «δείχνει τον δρόμο» και άλλα τέτοια κρίντζι. Καταρχήν, είναι ελπιδοφόρα η στάση χιλιάδων νέων ανθρώπων που συμμετέχουν στον εμβολιασμό και διαψεύδουν με τον καλύτερο τρόπο την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια που τόσο καιρό τους έχουν χαρακτηρίσει από «ανεύθυνους», μέχρι «αρνητές του ιού». Και ποιοι τα έλεγαν αυτά; Οι «αρνητές» κάθε σοβαρού μέτρου αντιμετώπισης της πανδημίας και αυτοί που σήμερα λίγο-πολύ υποστηρίζουν ότι «έχουμε ξεμπερδέψει με την πανδημία»… Ας μην περνάνε τους νέους, όμως, και για αφελείς. Δεν υπάρχει κάποιος σε αυτή τη χώρα που να μην έχει καταλάβει ότι τα κριτήριά τους για την προτεραιοποίηση των νεώτερων ηλικιακών ομάδων, κάθε άλλο παρά επιστημονικά ήταν. Βλέπετε το τουριστικό κεφάλαιο και η εστίαση εκτός από ξένους τουρίστες θέλουν και εργαζόμενους, αλλά και ντόπιους καταναλωτές…

Θυμίζουμε ότι το «πράσινο πιστοποιητικό», θιασώτες του οποίου είναι στη χώρα μας η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, απαλλάσσει τα κράτη απ’ την ευθύνη λήψης ουσιαστικών μέτρων στο εσωτερικό και στα σύνορα. Χαρακτηριστικές είναι και οι κυνικές δηλώσεις του Ευρωπαίου αξιωματούχου W. Wiewiorowski, που δήλωσε ότι το πιστοποιητικό «δεν είναι ένα μέτρο κατά του κορονοϊού, είναι ένα μέτρο στο οποίο συμφωνούμε ότι μπορεί να υπάρχει ακόμα μεγαλύτερος κίνδυνος αν ταξιδεύουν οι πολίτες, αλλά προτιμάμε να ανακτήσουμε το δικαίωμα ταξιδιού, ακόμα κι αν δημιουργούνται κάποιοι επιπλέον κίνδυνοι». Με άλλα λόγια, μπροστά στα κέρδη του κεφαλαίου τι κι αν μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για την υγεία των λαών;

Ο αγώνας για να βγει ο λαός νικητής από αυτή τη μάχη συνεχίζεται! Το επόμενο διάστημα χρειάζεται να δυναμώσει ακόμη περισσότερο η διεκδίκηση -κόντρα στο κλίμα εφησυχασμού που θέλει να καλλιεργήσει η κυβέρνηση- για να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα υγείας, να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας σε χώρους δουλειάς, μέσα μεταφοράς, σχολεία κ.λπ, να ανοίξουν με ασφάλεια τα πανεπιστήμια και άλλοι χώροι, όπως του πολιτισμού και του αθλητισμού. Για να σταθούμε όρθιοι, δίπλα στις οικογένειες μας και τους φίλους μας, η «κανονικότητα» μας πρέπει να είναι η οργάνωση και ο αγώνας για τη ζωή και το μέλλον που μας αξίζει!

Ο ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟ Η

Η

παραγωγή αναπροσανατολίστηκε και οργανώθηκε με βάση τις πολεμικές απαιτήσεις. Μόνο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 1941 αποσυναρμολογήθηκαν, μεταφέρθηκαν σε ασφαλείς ζώνες πέρα από τα Ουράλια και επανασυναρμολογήθηκαν 1.523 βιομηχανικές μονάδες. Μαζί τους μεταφέρθηκαν επίσης 10 εκατομμύρια εργάτες με τις οικογένειές τους. Όλα αυτα έγιναν κατορθωτά χάρη στην ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας.

9η Μάη είναι η μέρα της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, μέρα μνήμης και τιμής στα εκατομμύρια νεκρών που έπεσαν στη μάχη για την ήττα του ναζισμού. Η μέρα που η ναζιστική Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων ενώ λίγες μέρες νωρίτερα η Κόκκινη Σημαία, λάβαρο του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους, της Σοβιετικής Ένωσης, υψώθηκε θριαμβευτικά στο Ράιχσταγκ από τον Κόκκινο Στρατό που είχε συντρίψει τον κύριο όγκο των φερόμενων ως ανίκητων στρατευμάτων του ναζιστικού γερμανικού Η ναζιστική Γερμανία κράτους. διέταξε περισσότερες απο 260 μεραρχίες στο Ανατολικό Μέτωπο

Η

απ πά 15

ΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ Η πολιορκία στο Λένινγκραντ διήρκησε 872 μέρες και κόστισε τη ζωή σε πάνω από 1.000.000 σοβιετικούς πολίτες. Το διάστημα αυτό ο γερμανικός στρατός έριξε πάνω στο Λένινγκραντ περισσότερες από 100.000 εμπρηστικές βόμβες, καθώς και 150.000 βλήματα πυροβολικού. Καταστράφηκαν πάνω από 3.000 κτήρια.

Σημαντική ήταν η συμβολή των παρτιζάνικων σοβιετικών δυνάμεων. Έως το τέλος του πολέμου οι Σοβιετικοί παρτιζάνοι συγκέντρωναν πάνω από

1.000.000 6.200 μαχητές και μαχήτριες σε

αντάρτικα σώματα και παράνομες ομάδες. Στη διάρκεια της μάχης της Μόσχας οι παρτιζάνοι μίας μονάχα περιοχής της Μόσχας εξόντωσαν πάνω από

7.000

στρατιώτες και αξιωματικούς του γερμανικού στρατού.

Η μάχη της Μόσχας διεξήχθη από τις 30 Σεπτέμβρη 1941 ως τις 20 Απρίλη 1942. Παραμονές της μάχης της Μόσχας, πέρα από την προετοιμασία του Κόκκινου Στρατού, συγκροτήθηκαν μέσα σε λίγες μέρες από τους κατοίκους της πόλης 12 μεραρχίες εθνοφρουράς, συνολικής δύναμης 160 χιλιάδων μαχητών ενώ 450 χιλιάδες δούλευαν μέρα και νύχτα στα οχυρωματικά έργα. Η συντριβή των χιτλερικών στρατευμάτων στα πρόθυρα της Μόσχας αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη ήττα των χιτλερικών, διαψεύστηκε ο μύθος για το αήττητο του γερμανικού στρατού.

Η μάχη του Στάλινγκραντ ξεκίνησε στις 23 Αυγούστου 1942 και έληξε στις 2 Φλεβάρη 1943 με τη συντριβή των γερμανικών στρατευμάτων και των συμμάχων τους και την παράδοση της Στρατιάς του Φον Πάουλους. Κατά τη σοβιετική αντεπίθεση καταστράφηκαν δύο γερμανικές, μία ιταλική και δύο ρουμάνικες στρατιές. Εξοντώθηκαν ολοκληρωτικά 32 γερμανικές μεραρχίες και 3 ταξιαρχίες. Το μέγεθος των απωλειών των φασιστικών στρατευμάτων επέδρασε αποφασιστικά στη γενική στρατηγική κατάσταση και συγκλόνισε την πολεμική μηχανή της ναζιστικής Γερμανίας.

1.000.000

γυναίκες πήραν μέρος στις μάχες και στα αντάρτικα τμήματα μέσα από τις γραμμές του Κόκκινου Στρατού. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες δούλεψαν στα εργοστάσια, αντικαθιστώντας στην παραγωγή τους άντρες που πολεμούσαν. Συνέβαλαν στα οχυρωματικά έργα και στην άμυνα στις πολιορκημένες πόλεις, στην περίθαλψη των τραυματιών, στην φροντίδα των παιδιών που έμειναν ορφανά.

1945 3.000.000 60%

Μέχρι το είχαν δώσει τη ζωή τους περίπου

κομμουνιστές και κομμουνίστριες. των Σχεδόν το μελών του Κόμματος είχαν ενταχτεί στον Κόκκινο Στρατό.

22

;

?

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ?

AΠΑΝΤΗΣΕΙΣ !

Σ

τη θέση 31 στο δεύτερο κείμενο των «Θέσεων της ΚΕ» διαβάζουμε: «Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 20ό Συνέδριο, με την τελευταία διετία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την κυβερνητική εναλλαγή ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, επιβεβαιώθηκε ακόμη περισσότερο η σύμπτωση των βασικών δυνάμεων του αστικού πολιτικού συστήματος στους στρατηγικούς στόχους της αστικής τάξης και στις αντίστοιχες πολιτικές επιλογές». Είναι δυνατό να μην υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα αστικά κόμματα;

Ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ φυσικά και υπάρχουν διαφορές, οι οποίες λειτουργούν ως «οξυγόνο» για το σύστημα. Πρώτον, σχετίζονται με τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, τον τρόπο και το μείγμα της αστικής διαχείρισης που θα υιοθετηθεί. Αφορούν τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της αστικής τάξης της χώρας, αλλά και αντιθέσεις ανάμεσα στις αστικές τάξεις των συμμάχων τους μέσα στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ «παραδοσιακά» επιλέγει μια πιο «νεοκεϋνσιανή» πολιτική, με περισσότερες άμεσες κρατικές ενισχύσεις, που κατά βάση απευθύνονται στο κεφάλαιο, ενώ η ΝΔ προκρίνει μια πολιτική που βασίζεται σε λιγότερες άμεσες κρατικές ενισχύσεις. Φυσικά το μίγμα διαχείρισης που ακολουθείται σε κάθε χρονική περίοδο τελικά καθορίζεται απ’ τις ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής και όχι απ’ τις εκάστοτε «προτιμήσεις». Έτσι, είδαμε το προηγούμενο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθεί πιο περιοριστική πολιτική (μνημόνια), ενώ τώρα η ΝΔ υιοθετεί μοντέλο ενισχυμένης κρατικής παρέμβασης με δεκάδες δισ. ευρώ ενισχύσεις για το μεγάλο κεφάλαιο. Σε κάθε περίπτωση ο λαός βγαίνει χαμένος! Η μεγάλη κρατική παρέμβαση, που φαίνεται πιο φιλολαϊκή, κρύβει ότι απαιτεί μεγάλες κρατικές δαπάνες που πολλαπλασιάζουν τους φόρους που θα πληρώνει ο λαός την επόμενη μέρα. Η φθηνή εργασία είναι κοινός τόπος σε κάθε διαχειριστική πολιτική του συστήματος, γιατί είναι απαίτηση του ίδιου του καπιταλισμού. Δεύτερον, οι διαφορές αυτές λειτουργούν ως βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας. Για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε πολύ ικανός στη χειραγώγηση του λαού καλλιεργώντας την αυταπάτη της προοδευτικής διαχείρισης του σημερινού συστήματος.

Όταν βέβαια η προσπάθεια ενσωμάτωσης αποδεικνύεται ανεπαρκής, όλες οι κυβερνήσεις έχουν στη φαρέτρα τους και την καταστολή ως αναγκαίο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής επίθεσης.1 Παρά τις όποιες διαφορές τους, υπάρχει στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων στους στόχους της αστικής τάξης. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις…  …υπηρετεί την πολιτική έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των καπιταλιστών. Ετοιμάζει νομοσχέδιο που καταργεί το 8ωρο στα πλαίσια της «διευθέτησης του χρόνου εργασίας». Ο βασικός νόμος στον οποίο «πατάει» ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2011! Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, όχι μόνο τον διατήρησε, αλλά επέβαλε νόμιμη 12ωρη εργασία στους υγειονομικούς, σε πολλούς δήμους και περιφέρειες επέβαλλε την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και καθιέρωσε τις «λευκές νύχτες» στο εμπόριο! Τώρα η ΝΔ με τη βούλα το διευρύνει και το νομιμοποιεί.  …εξασφαλίζει «ζεστό χρήμα» για τους επιχειρηματικούς ομίλους προσπαθώντας να διαμορφώσει κερδοφόρα πεδία επενδύσεων, στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ για το Πράσινο New Deal, την πράσινη ψηφιακή μετάβαση. Πρόσφατα παρουσίασε το «Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης Ελλάδα 2.0» που αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη της χώρας στο «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ. Πώς αντιμετώπισε αυτή την εξέλιξη ο ΣΥΡΙΖΑ; «Το Ταμείο Ανάκαμψης δεν συνιστά μνημόνιο, αντίθετα είναι θετικό βήμα» (Δραγασάκης, πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ), «υπάρχουν πράγματα που θα ενσωματώναμε και εμείς» (Τσακαλώτος, πρώην υπουργός οικονομικών).

Οι επενδύσεις όμως αυτές χρηματοδοτούνται με δικά μας λεφτά, μέσα από τους φόρους που πληρώνουν οι εργαζόμενοι γιατί οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν συνεχείς φοροελαφρύνσεις, συνοδεύονται με μέτρα έντασης της εκμετάλλευσης (βλ. ελαστικές εργασιακές σχέσεις) και άλλες αντιλαϊκές συνέπειες όπως το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, η καταστροφή δασικών εκτάσεων, η αύξηση της ενεργειακής φτώχειας, η κατάργηση του φθηνού αυτοκίνητου κα.2  …εντείνει την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και στα νατοϊκά σχέδια στην περιοχή μας. Η ΝΔ επέκτεινε τη «Στρατηγική Συμφωνία με τις ΗΠΑ» που υπέγραψε πρώτη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος δε θυμάται τον χαρακτηρισμό του Προέδρου των ΗΠΑ ως «διαβολικά καλού» από τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα το 2017; Ποιος δεν άκουσε τα εύσημα του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη στην Τουρκία για «επιβεβλημένη ανάδειξη των πάγιων ελληνικών και ευρωπαϊκών θέσεων (…) στην οποία ορθώς προέβη ο ΥΠΕΞ κ. Δένδιας», στηρίζοντας την κυβέρνηση στα «παζάρια» για τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο υπό νατοϊκή ομπρέλα; Κλείνοντας, προτείνουμε σε όσους ακόμα προβληματίζονται για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί προοδευτική εναλλακτική να σκεφτούν από τα πεπραγμένα της διακυβέρνησής του. Πόσο προοδευτικό είναι άραγε...  ... να συνεργάζεσαι με κράτη – δολοφόνους (κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με Ισραήλ, πώληση όπλων στη Σαουδική Αραβία!)  ... να εφαρμόζεις μνημονιακούς νόμους, όπως εκείνος που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό! ...να αρνείσαι ακόμα και το διαχωρισμό κράτους – εκκλησίας 230 μετά την αστική γαλλική επανάσταση που το έκανε πράξη! Και άλλα πολλά... Παραπομπές 1. Βλ. πιο αναλυτικά στο προηγούμενο τεύχος του Οδηγητή Απριλίου: «Οργανωμένη απειθαρχία σε κάθε αδικία», σελ. 12-15 2. Βλ. «Για το προσεχές συνέδριο και το νέο Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ», ΚΟΜΕΠ 1/2021.

Οδηγητής

Σ

τη θέση 31 του πρώτου κειμένου των Θέσεων αποτυπώνεται η στόχευση του οπορτουνισμού να προβάλλει τη γραμμή «ενός μίνιμουμ προγράμματος μεταρρυθμίσεων, μιας μεταβατικής κυβέρνησης στο έδαφος του καπιταλισμού, για να μας σύρουν (σ.σ. το ΚΚΕ) σε συνεργασίες με αστικά κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβερνητική πείρα του οποίου είναι αρνητικά πολύτιμη για τις επαναστατικές δυνάμεις». Γιατί πρόκειται για επικίνδυνη και αδιέξοδη λύση για το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα;

Επί της ουσίας αφορά τη γραμμή ενσωμάτωσης στο σύστημα. Εγκλωβίζει το κίνημα εντός των τοιχών του συστήματος, καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει μια φιλολαϊκή παραλλαγή του. Πρόκειται για μία επικίνδυνη λογική αφού τελικά ενισχύει τις «μειωμένες απαιτήσεις» από τις αγωνιστικές διεργασίες, αποτρέπει το εργατικό κίνημα να βάλει στο στόχαστρο τον πραγματικό ταξικό αντίπαλο, να βάλει στο επίκεντρο το σύνολο των κοινωνικών αναγκών και να διεκδικήσει την ικανοποίησή τους. Διάφορες οπορτουνιστικές ομάδες πρωτοστατούν στην προβολή της δυνατότητας μιας «μεταβατικής κυβέρνησης» που θα προκύψει από την πολιτική συμμαχία «προοδευτικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων» να αλλάξει -σε συνθήκες κυριαρχίας των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής- τον χαρακτήρα του αστικού κράτους, να «προσπεράσει» τους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας και έτσι να κάνει δυνατό το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Μάλιστα, θεωρούν απολύτως επιβεβλημένη υποχρέωση του ΚΚΕ (με την προσδοκία πάντα της μετάλλαξής του μέσω της συνεργασίας, που απαιτεί ιδεολογικές και πολιτικές υποχωρήσεις) να συμμετέχει ενεργά σε ένα τέτοιο «μετωπικό» σχήμα. Δεν είναι κάτι καινούριο. Ήδη στις Θέσεις του 2ου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς, στη διαμόρφωση των οποίων συνέβαλλε καθοριστικά ο Λένιν, αναφέρονται τα εξής: «… η προσαρμογή της κοινοβουλευτικής τακτικής των σοσιαλιστικών κομμάτων προς τη νομοθετική δράση των αστικών κοινοβουλίων, η διαρκώς αυξάνουσα σημασία του αγώνα για την εισαγωγή μεταρρυθμίσεων μέσα στο περιθώριο του καπιταλισμού, η επικράτηση του λεγόμενου «μίνιμουμ» προγράμματος των σοσιαλιστικών κομμάτων και η χρησιμοποίηση ενός «μάξιμουμ» προγράμματος που απέβλεπε σε έναν απομακρυσμένο «τελικό σκοπό». Πάνω σε αυτή τη βάση αναπτύχθηκαν έπειτα τα συμπτώματα του κοινοβουλευτικού ανταγωνισμού, της διαφθοράς, της φανερής ή κρυφής προδοσίας των πιο στοιχειωδών συμφερόντων της εργατικής τάξης». Αλλά και πιο πρόσφατα, η λογική του μεταβατικού προγράμματος -με τη μορφή του «αντιμνημονιακού μετώπου»- οδήγησε το κίνημα στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2011-2015, βοήθησε στην κυβερνητική άνοδό του. Οδήγησε στις συγκεντρώσεις για την «αγωνιστική» στήριξη της διαπραγμάτευσής του με την ΕΕ, που έφερε το 3ο μνημόνιο και στην ενίσχυση του κάλπικου διλήμματος που τέθηκε στο δημοψήφισμα του 2015. Είναι η πολιτική γραμμή που τελικά οδήγησε πολύ κόσμο στην απογοήτευση, στη μοιρολατρία, στην αποχή από τη συλλογική διεκδίκηση και στην ενσωμάτωση του κινήματος.

Σήμερα, οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, σαν να μην πέρασε μια μέρα, ρίχνουν ξανά νερό στο μύλο του «αντικυβερνητικού μετώπου». Μιλάνε για τις «ιδεοληψίες της δεξιάς», «τη χουντική κυβέρνηση της ΝΔ». Το ΝΑΡ σε πρόσφατη κριτική προς τις θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο προσπαθεί να «νουθετήσει» το Κόμμα ώστε να υιοθετήσει ορισμένους πολιτικούς στόχους. Δεν απαντάνε, όμως, ποιος μπορεί να υλοποιήσει τους στόχους αυτούς. Για παράδειγμα, ποιος θα επιβάλει την έξοδο από την ΕΕ και τη διαγραφή του χρέους; Δεδομένου ότι ο στόχος της εργατικής εξουσίας αποτελεί για αυτούς -λίγο πολύ«παραπομπή στη δευτέρα παρουσία», τελικά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, καταλήγουν σε πρόταση για κυβερνητική εναλλαγή εντός του καπιταλισμού, ακόμα και αν αυτή δεν την προσδιορίζουν ως επαναφορά του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Το ΚΚΕ δίνει ξεκάθαρη απάντηση, λέγοντας ότι ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να επιλέξει ο ίδιος -με τη θέληση και τη δράση του- την έξοδο από την ΕΕ και τη διαγραφή του χρέους, να θέσει αυτά τα ζητήματα στην προμετωπίδα των συνθημά-



Μάης 2021

23

των του, να διεκδικήσει την κάλυψη του συνόλου των αναγκών του, οργανώνοντας την πάλη του με τέτοιο τρόπο ώστε να διεκδικήσει ταυτόχρονα τα «κλειδιά» της οικονομίας, του πλούτου που παράγει, με το πέρασμα της εξουσίας στα δικά του χέρια. Αυτό αποτελεί πραγματική εναλλακτική λύση προς όφελος του λαού και αξίζει κάθε θυσία. Όσο λειτουργούν οι νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας, όποιες αλλαγές και να γίνουν στη συμμετοχή μιας χώρας σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και στα κυβερνητικά σχήματα, θα συνεχίζονται το ξεζούμισμα των εργαζομένων, η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, οι θυσίες των κοινωνικών αναγκών για να αυξηθεί η καπιταλιστική κερδοφορία. Αυτά χρειάζεται να κατανοούνται από ολοένα και περισσότερους νέους και νέες, ώστε να ισχυροποιείται το κίνημα, να ισχυροποιείται η γραμμή της σύγκρουσης και της ρήξης με το καπιταλιστικό σύστημα, τις κυβερνήσεις, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, συνολικά το αστικό κράτος. Μόνο αυτός ο αγώνας μπορεί να αποσπάσει ορισμένες κατακτήσεις στο σήμερα, αλλά και να ανοίξει το δρόμο της επαναστατικής αλλαγής. Η ισχυροποίηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, δηλαδή η κοινή αντικαπιταλιστική πάλη στην βάση των κοινών συμφερόντων και αναγκών είναι η μόνη απάντηση απέναντι στην ανελέητη επίθεση του κεφαλαίου! Σε αυτή τη μεγάλη συμμαχία, στα εργατικά σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους και τα άλλα όργανα του κινήματος που παλεύουν με ζωντάνια για το δίκιο των πολλών, μπορούμε να συναντηθούμε πολύ περισσότεροι, ανεξάρτητα τι ψηφίζει ο καθένας. Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ είναι εκεί και δίνουν καθημερινά τη μάχη.

Ο «επαναστατισμός» αυτών των δυνάμεων είναι τόσο μεγάλος που το 2012 χώρεσε μέχρι και την θετική ανταπόκριση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ για επίσημη συνάντηση στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών για σχηματισμό κυβέρνησης, ενώ το 2015 πρωτοστάτησαν στις συγκεντρώσεις στήριξης της «περήφανης διαπραγμάτευσης» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την ΕΕ, που οδήγησε στο 3ο μνημόνιο.

24

ΑΜΙΛΛΑ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΟΥ 21ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Πιο πολλοί και πιο ικανοί» και στη Δυτική Μακεδονία

Έ

χει περάσει ήδη το πρώτο τρίμηνο της άμιλλας που έχει προκηρύξει το ΚΣ της ΚΝΕ προς τιμή του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Στην ΟΠ Δυτικής Μακεδονίας έχουμε συγκεντρώσει σημαντική πείρα στη προσπάθεια να γίνουμε «πιο πολλοί και πιο ικανοί». Η περιοχή βρίσκεται στο επίκεντρο σημαντικών εξελίξεων, που αφορούν την προώθηση «πράσινων» επενδύσεων. Είναι ήδη φανερές οι επιπτώσεις στη ζωή του λαού και της νεολαίας από το κλείσιμο λιγνιτι-

κών μονάδων, από την επιτάχυνση των σχεδιασμών που επιβαρύνουν επιπρόσθετα το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής, μετατρέποντας την περιοχή σε «Ειδική Οικονομική Ζώνη». Έχει, λοιπόν, μεγάλη σημασία να δυναμώσουν οι προσπάθειές μας ώστε να γίνουν περισσότερες οι δυνάμεις της ΚΝΕ, να δυναμώσουν οι φωνές της διεκδίκησης, να αναδειχθούν οι αιτίες των προβλημάτων που γιγαντώνονται, να δώσουμε ελπίδα και προοπτική για το πώς μπορούν να εκπληρωθούν τα όνειρα της νεολαίας.

Αναβαθμίζουμε τη «ζωή» των ΟΒ, πείθουμε περισσότερους για το ρεαλισμό της πρότασης μας Για να «απαντήσουμε» στους προβληματισμούς εκατοντάδων νέων, τις αγωνίες τους για το μέλλον, χρειάζεται να γίνουμε πιο ικανοί να προβάλλουμε τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, τις δυνατότητες να καλυφθούν σήμερα οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας. Η απάντηση στο ποιά είναι η αιτία της οικονομικής κρίσης, τί σημαίνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, πως «δημιουργούνται» οι προϋποθέσεις για νέα κερδοφόρα πεδία επενδύσεων και πώς το «πράσινο New Deal» συνδέεται με όλα αυτά, όχι μόνο δεν είναι «ψιλά» γράμματα στη

συζήτηση, αλλά αποτελούν όρο για να πείσουμε για το αν και πως μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Στο Συμβούλιο Περιοχής εντοπίσαμε ότι έχουμε δυσκολίες στο πόσο έχουμε αφομοιώσει τις επεξεργασίες μας για αυτά τα ζητήματα, στο να μπορούμε να εξειδικεύουμε τα επιχειρήματα μας με βάση τα όσα ο αντίπαλος «δουλεύει» για να επιδρά στη σκέψη της νεολαίας. Δώσαμε βάρος λοιπόν, στο να γίνει με καλούς όρους το «μάθημα» για την οικονομική κρίση στις ΟΒ, εμπλουτίζοντας τη συζήτηση με συγκεκριμένα στοιχεία για την περιοχή μας. Επιπλέον, επεξεργαστήκαμε σημείωμα με θέμα την «απολιγνιτοποίηση» και τη δική μας πρόταση. Στη συζήτηση που έγινε στις ΟΒ ήρθε «ζωντανή» εικόνα για όσα προβληματίζουν τους νέους, διαμορφώσαμε μια «δεξαμενή» επιχειρημάτων. Είναι λογικό, όταν ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής έχει οδηγήσει η αξιοποίηση ενός πολύτιμου «υλικού», που είναι σε αφθονία στη χώρα μας, για την

παραγωγή φθηνής ενέργειας να επιβαρύνει το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων στην περιοχή, τα «μεγάλα» λόγια για «πράσινη» μετάβαση να ακούγονται σαν λύση σε πολλούς νέους. Εμείς προσπαθούμε να αναδείξουμε ότι οι περιβαλλοντικές «ευαισθησίες» των καπιταλιστών είναι αυτές που ετοιμάζουν την περιοχή της Κοζάνης να γίνει η «αποθήκη» του καρκινογόνου αμιάντου όλης της Ελλάδας! Για τις ανάγκες της κερδοφορίας τους, χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων, που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη διατροφική αυτάρκεια του λαού, ετοιμάζονται να «φυτευτούν» με φωτοβολταικά! Ότι δεν μπορεί να θεωρείται «προοδευτική» μια πολιτική που οδηγεί στην αύξηση της τιμής του ρεύματος, που μεγαλώνει την ενεργειακή φτώχεια του λαού στο όνομα της «προστασίας» του περιβάλλοντος. Την ώρα που σήμερα, η ανάπτυξη της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει την αξιοποίηση όλων των μορφών ενέργειας, με μεγαλύτερη απόδοση, χωρίς περιβαλλοντική επιβάρυνση. Αυτή η συζήτηση δεν έκανε απλώς τις δυνάμεις μας πιο «σίγουρες» για το ποιες είναι οι θέσεις μας. Ταυτόχρονα έβαλε τις βάσεις για τη διαμόρφωση ενός εύστοχου σχεδιασμού, με πλούσια δραστηριότητα των ΟΒ, ώστε να φτάσουμε σε περισσότερους νέους.

Παρεμβαίνουμε μαχητικά στις εξελίξεις, βάζουμε τη δική μας «σφραγίδα» Το πρόσφατο εργοδοτικό «έγκλημα» σε μονάδα της ΔΕΗ, που οδήγησε στο θάνατο δύο εργολαβικών εργαζόμενων, ήταν «γροθιά στο στομάχι» για το λαό της περιοχής. Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ σε Κοζάνη και Πτολεμαΐδα, διαμόρφωσαν πλούσιο σχέδιο παρέμβασης αναδεικνύοντας ότι η έλλειψη μέτρων ασφαλείας, οι ελαστικές σχέσεις απασχόλησης και τα εξαντλητικά ωράρια, που έχουν μετατρέψει τους χώρους δουλειάς σε κολαστήρια, είναι οι προϋποθέσεις για να την προσέλκυση επενδύσεων. Στην Πτολεμαίδα οργανώσαμε ξενάγηση στο πάρκο «Μνήμες Λιγνίτη». Οι ΟΒ της πόλης, κάνοντας αξιόλογη ερευνητική δουλειά, αξιοποίησαν στοιχεία από αγώνες «σταθμούς» των εργαζομένων της ΔΕΗ, από τον φόρο «αίματος» που έχουν πληρώσει «εξορύσσοντας το φως…» και ετοίμασαν θεματική έκθεση. Μέσα από τη συζήτηση με

συνταξιούχο συνδικαλιστή, μαθητές, νέοι εργαζόμενοι και φοιτητές, έμαθαν για την ιστορία του πάρκου «Μνήμες Λιγνίτη». Μαθητές που οι γονείς τους δουλεύουν εκεί, νέοι που προβληματίζονται «γιατί δεν έχουν μέλλον» στην πόλη, κατανόησαν καλύτερα ότι μόνο μέσα από το δυνάμωμα της ΚΝΕ, σε κάθε σχολείο και γειτονιά, μπορούμε να απαντήσουμε στα μεγάλα «γιατί» και να παλέψουμε ανατρέποντας όλα εκείνα που μπαίνουν εμπόδιο στα όνειρά μας. Ανανεώσαμε το ραντεβού μας για επόμενες αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Είναι χαρακτηριστικό πως πολλοί μαθητές, που ενθουσιάστηκαν με την συγκεκριμένη εκδήλωση, θα συμμετέχουν με την παρέα τους στο μαθητικό φεστιβάλ της ΚΝΕ τις επόμενες μέρες στον ίδιο χώρο.

Οδηγητής



Μάης 2021

25

Σχεδιάζουμε με το βλέμμα στραμμένο στο σύνολο της ζωής της νεολαίας Σε μικρές επαρχιακές πόλεις είναι πιο έντονη η έλλειψη χώρων και υποδομών άθλησης. Μπαίνουν ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια για να έρθει σε επαφή ένας νέος με την τέχνη και τον πολιτισμό, να αξιοποιήσει δημιουργικά τον όποιο ελεύθερο χρόνο του. Αυτό έγινε ακόμα πιο έντονο την περίοδο του lockdown. Για παράδειγμα, στην Πτολεμαϊδα δεκάδες μαθητές ασχολούνται με το skate, ενώ στην περιοχή δεν υπάρχουν καθόλου υποδομές. Οργανώσαμε συζήτηση με δεκάδες μαθητές, επίδειξη skate, αθλητικά τουρνουά, συλλογή υπογραφών και άλλες δραστηριότητες για τη διεκδίκηση skate park και τη συντήρηση όλων των αθλητικών εγκαταστάσεων.

Σε αυτές τις πρωτοβουλίες μπήκαν μπροστά δεκάδες μαθητές. Δόθηκε αγωνιστική διέξοδος, αναδείχθηκε η δυνατότητα σήμερα να έχουμε πολλά περισσότερα από εκείνα που μας στερούν. Πολλά παιδιά στην περιοχή, ιδιαίτερα μαθητές, ασχολούνται με το Hip Hop, με τη μουσική γενικά, με το σκίτσο κ.ά. Ο «τρομονόμος» στην τέχνη έγινε θέμα συζήτησης σε μαθητές, ιδιαίτερα στο Καλλιτεχνικό Σχολείο. Οι μαθητικές μας δυνάμεις, μετά από συζήτηση στην ΟΒ, ανέδειξαν μαχητικά ότι ο νέος «τρομονόμος», που λογοκρίνει στίχους και τραγούδια, σχετίζεται με την ένταση της καταστολής, είναι άλλο ένα μέτρο για να μην έρθουν περισσότεροι σε επαφή με ιδέες επικίνδυνες για το σύστημα. Το 15μελές του σχολείου διαμόρφωσε ψήφισμα και αποφάσισε να οργανώσει διαγωνισμό σκίτσου, φωτογραφίας, hip hop κ.α. Ταυτόχρονα, η ΟΒ πήρε πρωτοβουλία να συζητήσει για τον χαρακτήρα της τέχνης, αν υπάρχει στρατευμένη τέχνη, γιατί κάποια έργα ενοχλούν το σύστημα. Οι μαθητές ετοίμασαν ανακοίνωση, προετοίμασαν έκθεση που προβλήθηκαν σκίτσα και γνωστά γκράφιτι, κάλεσαν άλλους μαθητές να γράψουν τους στίχους που τους εκφράζουν, οργάνωσαν εκδήλωση με τίτλο «Το Hip Hop δεν σταματά», για να συζητήσουν τι εκφράζει το Hip Hop, πως ξεκίνησε κ.ά. Με όλη την παραπάνω δραστηριότητα, επιβεβαιώθηκε ότι όλα εκείνα τα «μικρά» που αφορούν όλες τις πτυχές της ζωής των νέων, δείχνουν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο το πώς οι ανάγκες τους «στριμώχνονται» στα στενά πλαίσια του σημερινού συστήματος.

Μπαίνουμε μπροστά στη δημιουργία νέων μορφών οργάνωσης, διαμορφώνουμε σχέδιο αγωνιστικής διεκδίκησης Πολλοί φοιτητές βρίσκονται, για πάνω από ένα χρόνο μακριά από την πόλη που σπουδάζουν. Η ένταση της καταστολής, ο νόμος Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη, το αίτημα για ασφαλές άνοιγμα των σχολών, δημιούργησε σε πολλούς την ανάγκη συζήτησης και διεκδίκησης, ακόμα και αν βρίσκονται μακριά από τους Φοιτητικούς τους Συλλόγους. Δημιουργήθηκαν Επιτροπές Φοιτητών σε Κοζάνη και Πτολεμαΐδα. Οργάνωσαν κινητοποιήσεις, συντονίστηκαν με εργατικά Σωματεία και 15μελή σχολείων, πραγματοποίησαν εκδηλώσεις. Μέσα από τη συζήτηση για το πλαίσιο πάλης, τις αιτίες των αλλαγών, τις αγωνιστικές δράσεις για το άνοιγμα των σχολών, κατοχυρώθηκε στην πράξη ο πρωτοπόρος ρόλος των μελών της ΚΝΕ. Η παραπάνω δραστηριότητα μας έφερε σε επαφή με περισσότερους νέους σε μικρότερους και μεγαλύτερους αγώνες, μπήκε η επιλογή της οργανωμένης ζωής και δράσης, η ανάδειξη της πρότασης διεξόδου σε πολλούς για πρώτη φορά. Είναι πάρα πολλοί οι νέοι πρωτοπόροι που «ψάχνονται», που δεν τους φτάνει αυτό

Κώστας Αντάρας, Γραμματέας της ΟΠ Δ. Μακεδονίας της ΚΝΕ

που ζουν, ούτε θέλουν να «κάτσουν» στα αυγά τους. Γι αυτό και συνεχίζουμε πατώντας πάνω στην υποδομή που έχουμε διαμορφώσει, ώστε μέσα από την ένταση της συζήτησης στις ΟΒ, τον πλούσιο σχεδιασμό μας να μπορέσουμε να συναντηθούμε με όλους αυτούς τους νέους.

26

Τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι εδώ!

Α

π’ άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα πραγματοποιούνται αυτό το διάστημα δεκάδες Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε μαθητοστέκια, πλατείες και πάρκα! Οι χιλιάδες μαθητές που έχουμε ανάγκη, μετά από την τόσο δύσκολη χρονιά που περάσαμε, να εκφραστούμε, να δημιουργήσουμε, να ξεσκάσουμε, να αισθανθούμε όμορφα και αισιόδοξα, συμμετέχουμε μαζικά στα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ! Έναν χρόνο με την πανδημία του covid, είμαστε πιο δυνατοί! Γιατί: Μάθαμε πως ζούμε και μεγαλώνουμε σε έναν κόσμο που τα κέρδη των λίγων μετράνε περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή! Μάθαμε πως μπορούμε να είμαστε νικητές με τους αγώνες μας! Η οργανωμένη απειθαρχία στο άδικο δείχνει το δρόμο. Οι μεγάλοι μαθητικοί αγώνες έβαλαν τη σφραγίδα τους, ταρακούνησαν και ενόχλησαν όσους κάνουν επίθεση στα δικαιώματα μας, είχαν σημαντικές κατακτήσεις! Αποδείξαμε πως είμαστε χιλιάδες αυτοί που δεν σκύβουν το κεφάλι, στέκονται μαχητικά και κάνουν την δική τους επίθεση με ανυπακοή και τόλμη! Δίνουμε... τρόπο στην οργή!

Με τη συμμετοχή μας στα Μαθητικά Φεστιβάλ στέλνουμε το πιο δυνατό μήνυμα πως τα όνειρα για τη ζωή και το μέλλον μας δε σταμάτησαν πίσω από μια οθόνη τόσο καιρό τώρα, αλλά είναι εδώ και θα τα κατακτήσουμε με τους αγώνες μας! Φωνάζουμε πως δε δεχόμαστε να χτυπιέται συνεχώς το δικαίωμα μας στη μόρφωση, πότε με το φιάσκο της τηλεκπαίδευσης, πότε με το σχολείο αρένα ανταγωνισμού και την οικογένεια μας να βάζει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τα φροντιστήρια! Κοιτάζουμε στα «ίσα» το σύστημα, τις κυβερνήσεις, τα κόμματα και τις ενώσεις τους και τους λέμε: Ξέρουμε πως φοβάστε το λαό και τη νεολαία, τη δύναμή μας! Στοχεύετε να συνηθίσουμε να φοβόμαστε. Να αποδεχόμαστε πως δεν έχουμε δικαίωμα να αμφισβητούμε, να αγωνιζόμαστε παρότι βλέπουμε πως η πανδημία αξιοποιείται και ως ευκαιρία να χτυπάνε τα δικαιώματα μας. Δε σας πέρασε, όμως και δε θα σας περάσει! Αποδείξαμε πως ... «και κάτω από τη μάσκα, έχουμε φωνή»!

«ΑΝΑΣΑ» ο ΑΓΩΝΑΣ για να νικήσει η ΖΩΗ! Με τα Μαθητικά μας Φεστιβάλ σηκώνουμε ακόμα μια φορά το κεφάλι και συνεχίζουμε! Η επίθεση στα δικαιώματά μας αντιμετωπίζεται με οργάνωση και δυνάμωμα του αγώνα παντού. Με νέες δυνάμεις στη μάχη. Αντιμετωπίζεται όταν βάζουμε στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο και υπεύθυνο για όσα ζούμε. Και αυτός είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης, ο καπιταλισμός! Δεν αφήνουμε καμία μάχη να πάει χαμένη. Μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα στον αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει και έχουμε ανάγκη! Η ΚΝΕ καλεί τον κάθε μαθητή να σκεφτεί πως θα ήταν τα πράγματα αν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ήταν πιο δυνατοί, με περισσότερες δυνάμεις σε κάθε σχολείο. Να γίνουμε περισσότεροι όλοι αυτοί που: ο Αγωνιζόμαστε για την πιο όμορφη και δίκαια υπόθεση: για να αλλάξουμε τον κόσμο! Για να ζήσουμε πραγματικά ελεύθεροι ως σύγχρονοι άνθρωποι στον 21ο αιώνα! ,Αγωνιζόμαστε για το σοσιαλισμό- κομμουνισμό, όπου ο πλούτος ανήκει σε αυτούς που τον

παράγουν και ζούμε αξιοποιώντας τις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας και της ανθρώπινης σκέψης και εργασίας! ο Οι επαναστατικές μας ιδέες αντέχουν στο πείσμα όλων όσων δε θέλουν ο λαός και η νεολαία να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους! Παρά τον αντικομμουνισμό, τη συκοφαντία και τα ψέματα, οι ιδέες μας παραμένουν ανίκητες γιατί είναι δίκαιες και αληθινές! ο Τα βάζουμε με το σύστημα και τις σάπιες ιδέες και αξίες του! Δεν ανεχόμαστε τη σαπίλα του, με κοινωνικά φαινόμενα όπως οι κακοποιήσεις γυναικών που βλέπουμε το τελευταίο διάστημα! Τον κανόνα που μας διδάσκεται από το σχολείο ακόμα, του ατομισμού, ανταγωνισμού, η λογική «ο θάνατός σου η ζωή μου», εμείς τον κάνουμε εξαίρεση! Μας ενώνουν άλλες αξίες όπως αυτές της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της δύναμης που αποκτούμε από τον κοινό μας αγώνα! ο Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να γίνονται μαθητικοί αγώνες, να ακούγεται η φωνή των μαθητών! Για να οργανώνεται η συλλογική διεκδίκηση, η συζήτηση, να σπάει η απογοήτευση, να δυναμώνει η αλληλεγγύη μεταξύ των μαθητών! ο Παλεύουμε ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Χρέος μας είναι η ζωή. Θα την κατακτήσουμε με καθαρή σκέψη και συνειδητή δράση. ο Αγωνιζόμαστε για τη φιλία των λαών, ενάντια στους πολέμους για τα κέρδη των λίγων, ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό! Η αλήθεια είναι πως είναι κέρδος για τον κάθε μαθητή που ασφυκτιά με ότι συμβαίνει να δυναμώσει η ΚΝΕ. Να γίνουν περισσότεροι οι νέοι επαναστάτες!

Αν έτσι νιώθεις κι εσύ και όλο αυτό σε τυλίγει...

Φίλε, δεν είμαστε λίγοι!

(από το τραγούδι των Κοινών Θνητών: Να’ χα τη δύναμη!)

Οδηγητής

Μαθητικά Φεστιβάλ



Μάης 2021

27

2021

Φεστιβάλ που φτιάχνονται από μαθητές για μαθητές!

Α

κόμα μια χρονιά η ΚΝΕ προετοιμάζεται για τα Μαθητικά της Φεστιβάλ, για το μαζικό, όμορφο και μαχητικό ραντεβού των μαθητών! Δεν υπάρχει «συνταγή επιτυχίας» για τα Μαθητικά Φεστιβάλ, εκτός από τον τίτλο αυτής εδώ της σελίδας: να είναι φτιαγμένα από μαθητές για μαθητές! Φτιαγμένα από μαθητές…

Όλοι όσοι αυτές τις μέρες «μπλεχτούμε» στην προετοιμασία των Μαθητικών Φεστιβάλ χρειάζεται να έχουμε κατά νου πως το κάθε Μαθητικό Φεστιβάλ εκφράζει τους μαθητές που το έχουν στήσει! Και αυτοί οι μαθητές μπορούν και πρέπει να είναι χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα! ο Είναι η ίδια η μαθητική ΟΒ που μπορεί να συζητήσει με ζωντάνια και όρεξη για το πως θα φτάσει όσο πιο πλατιά γίνεται το ανατρεπτικό μήνυμα των Μαθητικών Φεστιβάλ: «Δίνουμε τρόπο στην οργή! Ανάσα ο αγώνας για να νικήσει η ζωή»! Να πει ιδέες για το τι να περιλαμβάνει το πρόγραμμα και οι δραστηριότητές του, σε ποιο μέρος να γίνει! Να συζητήσει ποια παιδιά μπορούν να αναλάβουν μαζί με την μαθητική ΟΒ της ΚΝΕ δουλειά για τα Μαθητικά Φεστιβάλ! ο Είναι τα χιλιάδες παιδιά που είναι αγωνιστές στα σχολεία τους, πολλοί εκλεγμένοι στα μαθητικά συμβούλια που κράτησαν αγωνιστική, πρωτοπόρα, μαχητική στάση, “τα έβαλαν με όλους και με όλα”, όλη αυτή τη χρονιά. Πολλοί από αυτούς είναι ήδη φίλοι της ΚΝΕ, πολλοί θα γίνουν ξανά τώρα που τα σχολεία θα είναι ξανά ανοιχτά! Ναι! Πρέπει το Φεστιβάλ να είναι και δικό τους, να το πάρουν πάνω τους με το να γίνουν ομάδα ακόμα μια φορά με τη μαθητική ΟΒ! Να αναλάβουν και αυτοί μερίδιο γνώμης και δουλειάς! Πως μπορεί ο καθένας να βοηθήσει; Με τι του αρέσει να ασχολείται;

ο Είναι οι πάρα πολλοί «καλλιτέχνες μαθητές», που δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό και γεμίζουν παλμό τα Φεστιβάλ. Αυτοί που τη δίψα τους για τραγούδι, χορό, γκράφιτι, σκίτσο, skate και πάει λέγοντας την εκφράζουν στα Μαθητικά Φεστιβάλ. ο Είναι οι μικρότεροι φίλοι της ΚΝΕ στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού και στην Α’ Γυμνασίου που με φροντίδα και από κοινού με τις Κομματικές Οργανώσεις πρέπει να έχουν τη δική τους «γωνιά» στα Μαθητικά Φεστιβάλ! Όλοι αυτοί γίνονται ένα! Αλληλοσυμπληρώνονται και δουλεύουν συλλογικά σε ομάδες για την επιτυχία των Μαθητικών Φεστιβάλ! Άλλος αναλαμβάνει την προπαγάνδα, άλλος το στήσιμο, άλλος θα τραγουδήσει, άλλος θα κάνει μια μικρή ομιλία, άλλος θα στολίσει το χώρο. Κανείς δεν περισσεύει!

….φτιαγμένα για μαθητές! Οι μαθητές έχουν ανάγκη να ξεσκάσουν, μετά από τόσους μήνες εγκλεισμού! Δεν έχουν παρακολουθήσει ή πάρει μέρος δια ζώσης για μήνες σε κάποιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, έχουν κόψει αθλητικές, άλλες δραστηριότητες (ειδικά στις πόλεις) κτλ. Φυσικά τηρώντας τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα, τα Φεστιβάλ

μας να δώσουν στους μαθητές ό,τι έχουν τόσο καιρό στερηθεί! Να είναι ζωντανά, με έντονο το πολύμορφο στοιχείο πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων! Τα Μαθητικά Φεστιβάλ πρέπει να «φωνάζουν» τις ανάγκες και τα όνειρά των μαθητών για «κάτι διαφορετικό»! Γιατί τα όνειρα των μαθητών δεν σταμάτησαν μέσα σε όλους αυτούς τους μήνες εγκλεισμού, δεν «κλείστηκαν» μέσα σε μια οθόνη. Αντίθετα, είναι πιο δυνατά από ποτέ! Να έχουν τα χρώματα των συναισθημάτων της νεολαίας: ο Της οργής για όσα ζούμε όλη αυτή την περίοδο, για τη διαχείριση της πανδημίας, την κατάσταση του σχολείου, της αυξανόμενης καταστολής. ο Της απειθαρχίας σε ένα σύστημα που θέλει να κάνει κουμάντο στις ζωές μας. ο Της απέχθειας για ένα σύστημα που ξεχειλίζει σαπίλα: φτώχεια, ανεργία, κρίσεις, πολέμους, προσφυγιά, φασισμό, ρατσισμό, καταστροφή του περιβάλλοντος, κακοποιήσεις γυναικών... ο Της αισιοδοξίας πως θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί με τους αγώνες μας, όπως απέδειξε η φετινή χρονιά με τους μεγάλους μαθητικούς αγώνες! ο Της σιγουριάς πως ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα τον αλλάξουμε εμείς!

Τα Φεστιβάλ μας είναι πάντα μια μικρογραφία της ΚΝΕ! Αναβλύζουν σε αυτά οι αξίες μας: η συντροφικότητα, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, η ζωντανή ανταλλαγή απόψεων και ιδεών, η δύναμη που προκύπτει όταν αγωνίζεσαι δίπλα δίπλα με κάποιον, αλλά και με χιλιάδες σαν εσένα που δεν τους ξέρεις και μπορεί να είναι χιλιόμετρα μακριά, για έναν κοινό σκοπό! Δεν είναι τυχαίο που σε αυτά εμπνέονται, κάνουν το αποφασιστικό βήμα, παίρνουν το βάπτισμα του πυρός και γίνονται μέλη της ΚΝΕ πολλοί από τους φίλους μας! Αλλά και πολλοί πολλοί άλλοι που έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με την ΚΝΕ, εκφράζουν τη διάθεσή τους να μπλεχτούν σε παρόμοιες δράσεις το επόμενο διάστημα! Με φιλοδοξία, λοιπόν, και πολλή δουλειά, τα Μαθητικά μας Φεστιβάλ φέτος αξίζει να είναι από αυτά που θα θυμόμαστε για πολλά χρόνια!

28

Κάτω τα χέρια από το

Η εξάρτηση είναι φαινόμενο κοινωνικό, δεμένο με τον καπιταλισμό

Γ

ια το ΚΚΕ και την ΚΝΕ η πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και στον τρόπο ζωής που συνοδεύουν, δηλαδή την απόσυρση, την ατομική λύση, τη φυγή από τα κοινωνικά και προσωπικά προβλήματα, ήταν πάντα ζήτημα πρώτης γραμμής. Πηγάζει από την κοσμοθεωρία μας, τον σκοπό της δράσης μας, δένεται με τον τρόπο λειτουργίας μας. Γι’ αυτό η στήριξη, η σχέση που έχει αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια με τα θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης ούτε τυχαία είναι ούτε και τυπική.

Η εξάρτηση είναι τα «απόνερα» ενός συστήματος που σαπίζει. Προκύπτει από την φτώχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια, τους πολέμους, την προσφυγιά, τον αποκλεισμό του λαού και της νεολαίας από την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό. Προκύπτει από τις διαπροσωπικές σχέσεις που μαθαίνει να δημιουργεί ένας άνθρωπος από τα γεννοφάσκια του, όπου ο ανταγωνισμός και ο ατομικός δρόμος κυριαρχούν. Με λίγα λόγια, η εξάρτηση είναι φαινόμενο κοινωνικό, γιατί τα αίτιά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις κυρίαρχες κοινωνικές σχέσεις. Το καπιταλιστικό σύστημα προδιαγράφει όλες τις πτυχές της ζωής ενός νέου ανθρώπου που μπορεί να τον οδηγήσουν στις ουσίες, στην εξάρτηση. Το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης το γεννά ο καπιταλισμός και ταυτόχρονα το συντηρεί για να μπορεί να εξασφαλίζει την επιβίωσή του. Προσφέρει τις ουσίες ως τρόπο ζωής για τη νεολαία, τόσο ως εμπόρευμα που φέρνει αμύθητα κέρδη, αλλά και ως μέσο κοινωνικής χειραγώγησης, ως στοιχείο καταστολής, που «φτιάχνει» συνειδήσεις βολικές, ανθρώπους που διαφορετικά θα απαιτούσαν την ζωή που τους αξίζει. Αυτό είναι που προσπαθεί να αποκρύψει με κάθε τρόπο η αστική πολιτική. Γι’ αυτό ιατρικοποιεί το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης, προωθεί τα προγράμματα υποκατάστασης και ανάγει τη «μείωση βλάβης» ως αποκλειστικό σκοπό της θεραπείας. Γι’ αυτό χτυπά εδώ και χρόνια το ΚΕΘΕΑ, που είναι το μεγαλύτερο δίκτυο στεγνών προγραμμάτων απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης στη χώρα. Γιατί η ίδια η φιλοσοφία και τα θεραπευτικά αποτελέσματα αυτών των προγραμμάτων «χαλάνε τη σούπα» όσων παρουσιάζουν το χρήστη άρρωστο, μοναδικό υπεύθυνο για την εξάρτησή του, χωρίς ελπίδα να θεραπευτεί, να ζήσει μία ζωή ολόκληρη μακριά από ουσίες και να συμμετέχει ενεργά στην κοινωνία.

Ποια είναι η φιλοσοφία του ΚΕΘΕΑ; Τόσο το ΚΕΘΕΑ όσο και τα υπόλοιπα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης, βλέπουν την εξάρτηση ως πολυπαραγοντικό φαινόμενο, που για να αντιμετωπιστεί χρειάζονται ψυχοκοινωνικές αλλαγές. Η στροφή ενός ανθρώπου στις ουσίες και τελικά η εξάρτησή του από αυτές, είναι μόνο το σύμπτωμα άλλων προβλημάτων του ατόμου, που χρειάζεται να αναγνωρίσει και να μάθει να αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο. Έτσι, δεν στοχεύουν απλά στη «μείωση της βλάβης» και στην αποχή από τις ουσίες, αλλά αντιπροτείνουν έναν νέο τρόπο ζωής, ένα νέο κώδικα αξιών. Ο χρήστης κινητοποιείται για να κάνει αλλαγές στον τρόπο που σχετίζεται με την οικογένεια, τους φίλους, το κοινωνικό σύνολο. Στη θέση της χρήσης μπαίνει η επικοινωνία και η έκφραση των συναισθημάτων. Στη θέση του ατομικού δρόμου και της ιδιοτέλειας, μπαίνει η συλλογικότητα, η αλληλοβοήθεια, το ενδιαφέρον. Ο χρήστης ουσιών δεν αντιμετωπίζεται σαν άρρωστος και ανήμπορος, αντίθετα ενθαρρύνεται να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στη θεραπεία του, να πάρει τη ζωή του στα χέρια του. Η θεραπευτική πρόταση του ΚΕΘΕΑ στηρίζεται στο μοντέλο των Θεραπευτικών Κοινοτήτων. Στη Θεραπευτική Κοινότητα, οι άνθρωποι «γεύονται» -ίσως και για πρώτη φορά- τις καθαρές διαπροσωπικές σχέσεις, τα ταλέντα τους, διαπραγματεύονται τη σχέση με την οικογένειά τους, ασπάζονται τις έννοιες της αλληλεγγύης,

της ομαδικής δουλειάς, του σεβασμού και της αλληλοβοήθειας. Η συλλογικότητα και η ενεργή συμμετοχή, αποτελούν κεντρικό άξονα της θεραπείας, αλλά και της δομής και της λειτουργίας του ΚΕΘΕΑ. Αποτυπώνονταν και στο αυτοδιοίκητο που ίσχυε μέχρι το 2019, το οποίο κατάργησε η κυβέρνηση της ΝΔ για να μπορεί να περνά πιο εύκολα η κυρίαρχη πολιτική διαχείρισης της τοξικοεξάρτησης.

Τι εξυπηρετεί το νέο προσχέδιο νόμου που ετοιμάζει η κυβέρνηση; Η κυβέρνηση υποβαθμίζει -έως και καταργεί- τη θεραπευτική φιλοσοφία του ΚΕΘΕΑ, χτυπώντας εξ ολοκλήρου το χαρακτήρα του, ως φυσική συνέπεια της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που κατάργησε το αυτοδιοίκητο. Ανάγει τη «μείωση βλάβης» σε κεντρικό

σκοπό των θεραπευτικών προγραμμάτων, ρίχνοντας το βάρος στη διαχείριση, άρα και συντήρηση του προβλήματος, που κοστίζει φθηνότερα από την πλήρη απεξάρτηση και επανένταξη των εξαρτημένων, ενώ παράλληλα στρώνει με αυτό τον τρόπο το δρόμο για τον απόλυτο συμβιβασμό με το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης. Το νέο οργανόγραμμα προβλέπει επίσης τη συγχώνευση μονάδων του ΚΕΘΕΑ, πάντα στην λογική «κόστους-οφέλους». Οι θεραπευτικές κοινότητες, η καρδιά της θεραπευτικής πρότασης του ΚΕΘΕΑ με το νέο οργανόγραμμα τίθενται στο περιθώριο, υποβαθμίζονται ή συγχωνεύονται με άλλες φάσεις θεραπείας. Ταυτόχρονα, το νέο οργανόγραμμα συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες σε ένα διορισμένο ΔΣ, ώστε η εκάστοτε κυβέρνηση να «λύνει και να δένει» στα εσωτερικά του φορέα, για να προχωρούν ευκολότερα τα σχέδιά της, πλάι με την προκλητική κατάργηση όλων των συλλογικών οργάνων και της συμμετοχικότητας στη λήψη αποφάσεων, που τόσα χρόνια ήταν βασικός άξονας της θεραπευτικής πρότασης του ΚΕΘΕΑ. Τελικά, η αλλοίωση του χαρακτήρα και της θεραπευτικής πρότασης του ΚΕΘΕΑ είναι συνολική επίθεση στα «στεγνά» προγράμματα, στην κατεύθυνση της πολιτικής της ΕΕ. Το χτύπημα στο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα των υπηρεσιών απεξάρτησης πιθανά να συνοδευτεί στο μέλλον με ιδιωτικοποίηση μέρους των υπηρεσιών του, για να γίνει η απεξάρτηση ακόμα ένα πεδίο κερδοφορίας στις πλάτες των εξαρτημένων, των οικογενειών τους, ολόκληρου του λαού.

Οδηγητής

Το χτύπημα στο ΚΕΘΕΑ και τα «στεγνά» προγράμματα απεξάρτησης έχει μακρά ιστορία…

Για το σύστημα της εκμετάλλευσης, ό,τι δεν μπορεί να μεταφραστεί σε κέρδη, είναι κόστος που πρέπει να κοπεί

Η απαράδεκτη παρέμβαση της κυβέρνησης της ΝΔ γίνεται στην κατεύθυνση της πιστής εφαρμογής της πολιτικής της ΕΕ για τα ναρκωτικά που υποβαθμίζει τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα και την πρόληψη, ανοίγει «Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης», προωθεί τη νομιμοποίηση της κάνναβης. Κατευθύνσεις που πιστά ακολούθησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με κοινό χαρακτηριστικό την πολύπλευρη προσπάθεια να συμβιβαστεί ο λαός και η νεολαία με το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης. Μαζί με αυτήν, όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά άφησαν το ΚΕΘΕΑ ξεκρέμαστο, υποστελεχωμένο, να στηρίζεται σε ληξιπρόθεσμα προγράμματα ΕΣΠΑ, με αποτέλεσμα μονάδες να ανοίγουν και να κλείνουν, ανακυκλώσιμους εργαζόμενους, κατάχρηση του εθελοντισμού για την κάλυψη κενών προκειμένου να μη γίνονται προσλήψεις, διαρκή υποβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων που είχαν συνέπεια και στο ίδιο το θεραπευτικό έργο κ.ά.

Η απεξάρτηση είναι μακρά διαδικασία, δύσκολη, γιατί οδηγεί στην πλήρη κοινωνική επανένταξη, βοηθά τον εξαρτημένο να δομήσει μία νέα προσωπικότητα, να φτιάξει νέες ανθρώπινες σχέσεις, νέα ζωή. Χρειάζεται προσωπικό, επαρκές και μόνιμο, για να εκπαιδευτεί σωστά, να επενδύσει στη δουλειά του, να κάνει σχέση διάρκειας με τους θεραπευόμενους, να είναι ΕΚΕΙ. Χρειάζεται υποδομές ικανές να υποδεχθούν, να γίνουν το σπίτι χιλιάδων ανθρώπων που χτυπούν την πόρτα του ΚΕΘΕΑ για να ζητήσουν βοήθεια. Όλα αυτά αντιμετωπίζονται ως κόστος, όπως σχεδόν όλες οι ανάγκες του λαού και της νεολαίας, στην εκπαίδευση, την υγεία κ.λπ. Γι’ αυτό το σύστημα, κάθε άνθρωπος που αναζητά τη λύση στη συλλογικότητα, που ονειρεύεται και διεκδικεί ζωή με δικαιώματα, είναι …βαρίδι! Γι’ αυτό και το χτύπημα στην απεξάρτηση είναι ακόμα μία προσπάθεια να ξεμπερδέψουν με τη νέα γενιά που ονειρεύεται, παλεύει, διεκδικεί ζωή με δικαιώματα.

 To 2003 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με σχέδιο νόμου επιχειρεί την κατάλυση της αυτονομίας της θεραπευτικής κοινότητας του ΚΕΘΕΑ.  Οι κρατικοί προϋπολογισμοί έως το 2004 (πολύ πριν την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης) μείωσαν τα κονδύλια για την απεξάρτηση και την πρόληψη κατά 40%.  Το 2005, με προεδρικό διάταγμα της ΝΔ, κομμάτι της απεξάρτησης αναλαμβάνουν ιδιώτες και ΜΚΟ.  Με το Εθνικό Σχέδιο Δράσης της ΝΔ για τα ναρκωτικά του 2008 προτείνεται η σύνδεση των “στεγνών” προγραμμάτων με τα προγράμματα μεθαδόνης.  Ο νόμος 4139/2013 που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ επικύρωσε την ιδιωτικοποίηση της πρόληψης και της θεραπείας1.

1. Βλ. περισσότερα στην Έκδοση του Τμήματος Κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο: «Με το ΚΚΕ μπροστά Για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά».

Ο αγώνας για την απεξάρτηση είναι αγώνας για τη ζωή! Οι εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ, τα μέλη των οικογενειών των εξαρτημένων, οι ίδιοι οι θεραπευόμενοι ξέρουν πολύ καλά ότι αυτό που χρειάζεται το ΚΕΘΕΑ είναι να πληθύνουν και όχι να συρρικνωθούν οι μονάδες του, να αυξηθεί το μόνιμο προσωπικό για να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του αυξανόμενου αριθμού ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια. Ξέρουν πολύ καλά ότι η «μείωση της βλάβης» μπορεί να είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι της θεραπείας και όχι ο αυτοσκοπός. Αντίθετα η αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ κρίνεται στον αριθμό των ανθρώπων που αποφοιτούν, που φτιάχνουν μία νέα



Μάης 2021

29

ζωή καθαρή, μακριά από ουσίες, που εντάσσονται ξανά στην κοινωνία σαν πρωταγωνιστές της κοινωνικής ζωής και όχι στο περιθώριο. Ξέρουν επίσης πολύ καλά ότι η κατάργηση του αυτοδιοίκητου δεν εξασφαλίζει αποτελεσματικότητα, αντιθέτως αυτό που χρειάζεται είναι να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η συμμετοχή μελών, οικογενειών και εργαζομένων, δηλαδή η ίδια η φιλοσοφία της θεραπευτικής πρότασης του ΚΕΘΕΑ. Χρειάζεται όχι μόνο να μη γίνει νόμος ο κανονισμός λειτουργίας, αλλά να επανέλθει το αυτοδιοίκητο και να ενισχυθεί, να αυξηθεί η κρατική χρηματοδότηση σε πρόληψη και θεραπεία, να αναλάβει το κράτος την κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων.

Το ΚΕΘΕΑ εδώ και 40 χρόνια ήταν «σχολείο» για χιλιάδες ανθρώπους Το ΚΕΘΕΑ έχει δώσει «δείγματα γραφής», για να «ξεμάθουν» χιλιάδες άνθρωποι συμπεριφορές και αξίες του κόσμου των ναρκωτικών, της «πιάτσας». Αξίες, τελικά, του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Του ανταγωνισμού, της λογικής «ο θάνατός σου η ζωή μου», της αδικίας, της κοινωνίας που ο ατομικός δρόμος προβάλλεται ως «ουσία». Αυτή, που βασιλεύει στους χώρους δουλειάς, διδάσκεται στις αίθουσες των σχολείων και των πανεπιστημίων. Το ΚΕΘΕΑ ήταν εκεί για να θεραπεύσει, γιατί είχε «χρέος τη ζωή»... Δικό μας χρέος να συνεχίσει το έργο του όσο υπάρχει ανάγκη. Μα πάνω απ’ όλα να ανοίξουμε το δρόμο για να απαλλαγούμε από τις αιτίες που γεννούν τη χρήση και την εξάρτηση, για μια νέα κοινωνία που τα ναρκωτικά δεν θα έχουν θέση. Σταυρούλα Φουντά, μέλος της Επιτροπής Κατά των Ναρκωτικών του ΚΣ της ΚΝΕ Θεραπεύτρια στο ΚΕΘΕΑ - Αριάδνη

Με σύνθημα: «Ζωή ολόκληρη, όχι με δόσεις - Κάτω τα χέρια από το ΚΕΘΕΑ» τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, με δυναμικές παρεμβάσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο Κρήτης κ.α, ανέδειξαν την ανάγκη ενίσχυσης και όχι διάλυσης της απεξάρτησης.

30

ΠΟΙΑ ΕΊΝΑΙ Η ΘΈΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΆΜΟ ΤΩΝ ΟΜΌΦΥΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΏΝ;

Η κοινωνική πρόοδος εκφράζεται μέσα από την πάλη για την ανατροπή των καταναγκασμών και όχι με την επέκτασή τους

Η

θέση του Κόμματος είναι ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθερος να επιλέγει σύντροφο, απαλλαγμένος από κάθε οικονομικό και κοινωνικό καταναγκασμό, για όσο διαρκεί αυτή η επιλογή. Διαφωνεί, όμως, να εξαρτάται η ζωή, τα δικαιώματα, η οικονομική κατάσταση ενός ανθρώπου από έναν άλλον, έτσι όπως προβλέπεται και από το Σύμφωνο Συμβίωσης και από τον πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο. Στη σημερινή καπιταλιστική κοινωνία ο γάμος αποτελεί μια σύμβαση, ένα νομικό συμβόλαιο που ρυθμίζει τις οικονομικές σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας. Αυτό δεν αναιρεί ότι υπάρχουν συναισθήματα μεταξύ δύο ανθρώπων που επιθυμούν να παντρευτούν. Αντικειμενικά, όμως, αυτή η επιλογή δεν γίνεται ελεύθερα

με μοναδικό κριτήριο τον αμοιβαίο έρωτα, τον σεβασμό, χωρίς οικονομικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς, τόσο για το ετερόφυλο, όσο και για το ομόφυλο ζευγάρι. Η κοινωνική πρόοδος εκφράζεται μέσα από την πάλη για να ανατραπούν όλοι αυτοί οι καταναγκασμοί που παραμένουν και στο πλαίσιο του γάμου ενός ζευγαριού και όχι με την επέκτασή τους στα ομόφυλα ζευγάρια. Βέβαια, ο πραγματικά ελεύθερος έρωτας μπορεί να γεννηθεί σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από την ταξική εκμετάλλευση και κάθε κοινωνική καταπίεση, ανισότητα. Σε αυτή την κοινωνία, το ζήτημα της επιλογής συμβίωσης ενός ζευγαριού γίνεται αποκλειστικά ιδιωτική υπόθεση, στη βάση της σωματικής, πνευματικής, ψυ-

χικής και οποιασδήποτε άλλης έλξης. Το μοναδικό «ελατήριο» είναι η αμοιβαία αγάπη. Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ σήμερα έχει συγκεκριμένες προτάσεις και διεκδικήσεις για τα δικαιώματα ανδρών και γυναικών στην εργασία, στη μόρφωση, στην υγεία, στην πρόνοια, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, φυλής, θρησκείας, ανεξάρτητα αν ένα άτομο είναι σε συμβίωση ή όχι. Άλλα ζητήματα που σχετίζονται με τη συμβίωση δύο ανθρώπων, όπως τα κληρονομικά, μπορούν να λυθούν και με άλλους τρόπους, όπως με ιδιωτικά συμφωνητικά. Βιβή Δάγκα, Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Αναδημοσίευση από το vice.com

Μ

άθε από πρώτο χέρι τις επαναστατικές και πρωτοπόρες θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την ισοτιμία και χειραφέτηση των γυναικών, για τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, για τον κοινωνικό θεσμό της οικογένειας, για άλλα σύνθετα κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας, μέσα από τα κείμενα της έκδοσης της Σύγχρονης Εποχής με τίτλο: «Για την απελευθέρωση των γυναικών από κάθε κοινωνική ανισότητα. Η αντίληψη του ΚΚΕ». Δες πιο ειδικά:

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃 Α

πό καμία βιβλιοθήκη δεν πρέπει να λείπει το θεμελιώδες έργο του Φρίντριχ Ένγκελς, «Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους» (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή)

«Η πλήρης ελευθερία στη σύναψη του γάμου μπορεί λοιπόν τότε μονάχα να πραγματοποιηθεί γενικά, όταν η κατάργηση της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής και των σχέσεων ιδιοκτησίας που δημιούργησε βγάλει από τη μέση όλους τους δευτερεύοντες οικονομικούς λόγους που και τώρα ακόμα επιδρούν τόσο πολύ στην εκλογή συζύγου. Τότε πια δε μένει κανένα άλλο κίνητρο από την αμοιβαία κλίση.»

 «Η αντίληψη των Μαρξ - Ένγκελς για το γυναικείο ζήτημα, σε αντιπαράθεση με τις σημερινές θεωρίες περί “κοινωνικού φύλου”». Πρόκειται για διάλεξη της Ελένης Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εκδήλωση της ΚΝΕ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, και την πλούσια συζήτηση που ακολούθησε με αφορμή ερωτήσεις φοιτητών και φοιτητριών σχετικά με την αντίληψη του ΚΚΕ για ζητήματα όπως η «αυτοδιάθεση του σώματος», ο ομόφυλος σεξουαλικός προσανατολισμός, οι κοινωνικοί ρόλοι των δύο φύλων.  «Για το Σύμφωνο Συμβίωσης», του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Ισοτιμία των Γυναικών, όπου αναλύεται η θέση του ΚΚΕ για την τροποποίηση του νόμου για το Σύμφωνο Συμβίωσης επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και η μεθοδολογία της τοποθέτησής του.  Για τη θέση του ΚΚΕ στο νόμο «Μέτρα προώθησης των θεσμών αναδοχής και υιοθεσίας». Πρόκειται για την ομιλία στη Βουλή της Αλέκας Παπαρήγα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του Κόμματος.

Οδηγητής



Μάης 2021

31

Κεραυνός εν αιθρία ή προαναγγελθέν «έγκλημα» στο ποδόσφαιρο

Τ

αραχή στα «νερά» του ποδοσφαίρου προκλήθηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 18ης Απρίλη όταν 12 ευρωπαϊκοί σύλλογοι, οι Μάντστεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι, Τότεναμ, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο Μαδρίτης, Γιουβέντους, Ίντερ και Μίλαν, ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός νέου, κλειστού τύπου πρωταθλήματος, διεκδικώντας πλήρη αυτονομία, έχοντας ως «συμμάχους» νέες πολυεθνικές - χορηγούς που προσβλέπουν στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική αγορά, όπως ο αμερικανικός κολοσσός JP Morgan που φέρεται να είχε επενδύσει 4 δισ. ευρώ. Το σχέδιο, που προκάλεσε τις αντιδράσεις τόσο της UEFA και της FIFA, όσο και αστικών κυβερνήσεων, μπορεί να μπήκε εν τέλει στα συρτάρια, προσωρινά τουλάχιστον, ωστόσο άνοιξε μεγάλη συζήτηση για το χαρακτήρα του ποδοσφαίρου σήμερα.

Η «συνταγή» του μορφώματος Το κίνητρο των επιχειρηματιών-ιδιοκτητών των «12» πίσω από τη δημιουργία της ευρωπαϊκής Σούπερ Λιγκ ήταν γνωστό εξ αρχής, άλλωστε κυνικά το δήλωναν και οι ίδιοι: ακόμα περισσότερα κέρδη για εκείνους. Το ποδόσφαιρο, ως προϊόν στον καπιταλισμό δεν ξεφεύγει από τις νομοτέλειες του, συνεπώς κίνητρο είναι πάντα το κυνήγι του μέγιστου δυνατού κέρδους. Ακόμα λοιπόν και οι πακτωλοί εκατομμυρίων που κέρδιζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι ιδιοκτήτες αυτών των ομάδων από χορηγίες, συμμετοχές σε διοργανώσεις κ.ά, δεν τους ήταν πλέον αρκετά και σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση που επιταχύνθηκε από την πανδημία του κορονοϊού, «γεννήθηκε» η ιδέα της European Super League, η οποία κυοφορούνταν ήδη από την δεκαετία του ‘90. Επεδίωκαν τη δημιουργία ενός ποδοσφαίρου διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε. Ενός αθλήματος-σόου, χωρίς υποβιβασμούς και προβιβασμούς, με αγώνες επίδειξης μεταξύ μόνο των καλύτερων – κατ’ αυτούς – ομάδων, χωρίς αουτσάιντερ να «χαλάνε τη σούπα». Ένα ποδόσφαιρο πιο εύπεπτο σε αγορές όπως των ΗΠΑ και της Ασίας που τα τελευταία χρόνια έχουν διεισδύσει για τα καλά στην ποδοσφαιρική αγορά με εκατομμύρια.

Κροκοδείλια δάκρυα Εξ αρχής η ανακοίνωση του σχεδίου της ESL συνάντησε σφοδρές, στα λόγια, αντιδράσεις τόσο από την UEFA και τη FIFA, όσο και από την ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις, με δηλώσεις από τον Μπ. Τζόνσον, τον Εμ. Μακρόν και άλλους αστούς πολιτικούς. Οι δηλώσεις όλων των παραπάνω για το ποδόσφαιρο που δήθεν «ανήκει στο λαό και τους φιλάθλους» και οι προσπάθειές τους δήθεν «για τη διαφύλαξη του χαρακτήρα του αθλήματος» ήταν προκλητικά υποκριτικές. Δεν ξεχνά κανείς ότι η UEFA και η FIFA είναι αυτές που εδώ και δεκαετίες αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο ως προϊόν με μόνο στόχο την προσέλκυση χορηγιών και επενδύσεων. Είναι οι ίδιοι που

Ο πρώην πρόεδρος της FIFA κατά την ανακοίνωση ανάληψης του Μουντιάλ 2022 από το Κατάρ

κάθε λίγο αλλάζουν τα formats των διοργανώσεων, όπως το Champions League, ώστε να αυξάνονται οι αγώνες με τη συμμετοχή περισσότερων ομάδων από τα «εμπορικά» πρωταθλήματα, πετώντας στον κάλαθο των ποδοσφαιρικών αχρήστων ακόμα και πρωταθλήτριες ομάδες από «μη εμπορικές» χώρες. Είναι ακόμα οι ίδιοι που πρώην στελέχη τους έχουν κατηγορηθεί και καταδικαστεί για οικονομικά σκάνδαλα, είναι οι ίδιοι που αναθέτουν τη διοργάνωση μεγάλων αθλητικών γεγονότων που έχουν βαφτεί με το αίμα χιλιάδων, όπως τα έργα κατασκευής υπερσύγχρονων γηπέδων για το Μουντιάλ του Κατάρ. Εξίσου ένοχες είναι και οι αστικές κυβερνήσεις όλων των χωρών, με τις φοροαπαλλαγές και τις διευκολύνσεις που κάνουν διαρκώς στους επιχειρηματίες-ιδιοκτήτες των ομάδων που θησαυρίζουν, που αντιμετωπίζουν το στοίχημα ως «υγιή επιχειρηματικότητα», που έχουν αφήσει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, γεγονός που αποδείχθηκε περίτρανα την περίοδο της πανδημίας. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι όλοι αυτοί που εδώ και δεκαετίες ενίσχυαν λογικές και πρακτικές που εξυπηρετούσαν στην ουσία ιδιοκτήτες όπως των «12», θέλουν ένα διαφορετικό ποδόσφαιρο πραγματικά λαϊκό αγαθό.

Πάλη για ποδόσφαιρο που θα ανήκει πραγματικά στο λαό Το ποδόσφαιρο, από όταν πρωτοεμφανίστηκε, πριν περίπου 160 χρόνια, μέχρι σήμερα, είναι με διαφορά το λαοφιλέστερο άθλημα. Τρία πράγματα το διαφοροποιούν σε τέτοιο σημείο, ώστε να μην μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο παιχνίδι. Η απλότητα του. Μπορεί να παιχτεί ακόμα και στις εσχατιές αυτού του πλανήτη. Δεν χρειάζεται καν να έχεις μπάλα, αρκεί και ένα τενεκεδάκι. Η πιθανότητα της έκπληξης. Στο ποδόσφαιρο, ο αδύναμος θα έχει πάντα την ευκαιρία του. Στα υπόλοιπα σπορ, 99 στις 100 φορές θα επικρατήσει η καλύτερη ομάδα. Η απίστευτη σύνδεση των μαζών με την ομάδα τους. Το στοιχείο της έκπληξης ήταν αυτό που ήθελαν, μεταξύ άλλων, να ξεριζώσουν οι ιθύνοντες της ESL, στο πλαίσιο της μετατροπής του αθλήματος καθαρά σε εμπορικό σόου. Η αγάπη όμως των φιλάθλων, όχι μόνο για την ομάδα τους, αλλά για το ίδιο το άθλημα, ειδικά των αγγλικών ομάδων, ήταν μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη που έδειξε ότι σημαντική μερίδα του κόσμου δεν δέχεται να μένει «θεατής» των εξελίξεων. Οι αντιδράσεις των φιλάθλων με τις διαμαρτυρίες που συνεχίζονται ακόμα, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις ποδοσφαιριστών εν ενεργεία, παλαιμάχων και προπονητών έδειξαν ότι υπάρχει έδαφος να αναπτυχθεί περαιτέρω ο προβληματισμός για το τί ποδόσφαιρο θέλουμε. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η πραγματική «εξυγίανση» του αθλητισμού δεν βρίσκεται στη στοίχιση ή την εναντίωση πίσω από τη μια ή την άλλη μερίδα των επιχειρηματιών, αλλά προϋποθέτει την κατεδάφιση αυτού του σάπιου οικοδομήματος. Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα μεγάλο κίνημα σε αυτή την κατεύθυνση από τους ανθρώπους του αθλητισμού, την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, με μέτωπο κατά της εμπορευματοποίησης. Για ποδόσφαιρο και αθλητισμό συνολικά που θα είναι λαϊκό αγαθό, πραγματικό δικαίωμα και πηγή χαράς για αθλητές, προπονητές και φιλάθλους και όχι «ευκαιρία» και μπίζνες για τους καπιταλιστές.

Το μήνυμα των φιλάθλων της αγγλικής Τσέλσι ήταν σαφές... «Το ποδόσφαιρο ανήκει σε εμάς, όχι σε εσάς»

32

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΉ ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΏΠΟΥ ΑΓΏΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΏΝ

«Θέλουμε τις σπουδές και τις ζωές μας πίσω»

Α

υτό ήταν το μήνυμα που έστειλαν 66 Φοιτητικοί Σύλλογοι, 28 Επιτροπές και εκατοντάδες φοιτητές από όλη τη χώρα με τη συμμετοχή τους στην Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών που πραγματοποιήθηκε στη Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ το Σάββατο 24 Απρίλη!! Ξεπερνώντας τις αντικειμενικές δυσκολίες της πανδημίας, φοιτητές από όλη τη χώρα, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, συναντήθηκαν για να συζητήσουν, να ανταλλάξουν πείρα και συμπεράσματα, να οργανώσουν τον αγώνα τους για να γίνουν #foitites_ksana, να αντιπαλέψουν την καταστολή και την τρομοκρατία. Η πλούσια συζήτηση που έγινε, η πείρα που μεταφέρθηκε και βασικοί άξονες του σχεδιασμού που καταλήχθηκαν μπορούν να γίνουν όπλο στη συνέχεια του αγώνα που δίνουν οι φοιτητές. Η φωνή των φοιτητών ακούστηκε δυνατά σε όλη την Ελλάδα!

Από την πρώτη δια ζώσης διάλεξη στο Φυσικό της Αθήνας, την πρώτη δια ζώσης Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Ιατρικής Ιωαννίνων, το πρώτο άνοιγμα αμφιθεάτρου στη Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ, τις αρχικές αντιδράσεις με το κλείσιμο των σχολών πριν από έναν και πλέον χρόνο, μέχρι τα εύστοχα συνθήματα, τις πο-

λύμορφες δράσεις, οι Σύλλογοι που συσπειρώνονται στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, μπήκαν εξαρχής μπροστά για να οργανωθεί ο αγώνας για τις σπουδές και το μέλλον των φοιτητών. Ο επίμονος καθημερινός αγώνας όλο αυτό το διάστημα γύρω από κάθε πρόβλημα των σχολών, για το «άπλωμα» σε όλη τη χώρα του αιτήματος οι φοιτητές να γυρίσουν στις σχολές τους με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, για την εναντίωση στο νόμο που πέρασε εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση και φέρνει την αστυνομία μέσα στις σχολές, δυνάμωσε γιατί σε αυτόν βρήκαν έκφραση οι αγωνίες χιλιάδων φοιτητών για την πορεία των σπουδών τους, η ανάγκη για ολοκληρωμένη μόρφωση. Έτσι φτάσαμε στα μαζικά συλλαλητήρια, στους συντονισμούς φοιτητικών συλλόγων σε κάθε Ίδρυμα και πόλη. Αποδείχτηκε ότι όταν αυτή η αγωνία, οι ίδιες οι ανάγκες των φοιτητών γίνονται όπλο διεκδίκησης τότε ο αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα! Έτσι έσπασαν στην πράξη οι απαγορεύσεις και το κλίμα τρομοκρατίας! Για αυτό το 81% των φοιτητών είναι πλέον ενάντια στην Πανεπιστημιακή αστυνομία και ήταν αποτέλεσμα αυτής της πίεσης το γεγονός ότι η ημερομηνία εισόδου της στις σχολές αναβλήθηκε για του χρόνου και είναι στο χέρι των φοιτητών η αναβολή να γίνει επ’αόριστον! Οι φοιτητές απέδειξαν ότι δεν “τσιμπάνε” ούτε στην προσπάθεια διαφόρων Πρυτανικών αρχών αλλά και της αξιωματικής αντιπολίτευσης να φέρουν την πανεπιστημιακή αστυνομία από την πίσω πόρτα με μόνη διαφορά το ¨προϊστάμενό” της.

Οι σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών στο επίκεντρο της δράσης των συλλόγων! Από την πρώτη μέρα οι φοιτητές δεν το έβαλαν κάτω! Μέσα από τους Συλλόγους τους διεκδίκησαν να λυθούν τα απαράδεκτα προβλήματα της τηλεκπαίδευσης, να μην παγιωθεί η αθλιότητα των διδακτικών κενών, η έλλειψη δια ζώσης επαφής με τους διδάσκοντες. Οργανώθηκαν δεκάδες συσκέψεις και εκδηλώσεις με σωματεία εργαζομένων με θέμα το εργασιακό μέλλον αλλά και μία σειρά επιστημονικά θέματα. Ξεχώρισαν οι πρωτοβουλίες των Συλλόγων της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας ενάντια στην πολύμορφη βία κατά των γυναικών.

Έπαιξαν καθοριστικό ρόλο οι Σύλλογοι που από την πρώτη μέρα κλειστών σχολών μπήκαν μπροστά για να οργανωθεί η αλληλεγγύη, να μη νιώθει κανένας φοιτητής ότι αντιμετωπίζει αυτές τις πρωτόγνωρες και δύσκολες συνθήκες μόνος του. Οι Σύλλογοι που τα Διοικητικά τους Συμβούλια έκαναν τη νύχτα-μέρα για να οργανώσουν την ενημέρωση σε όλα τα τηλε-μαθήματα, να οργανώσουν κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες για όλα τα προβλήματα που προέκυπταν, να προγραμματίσουν ξεναγήσεις πρωτοετών, μουσικά αφιερώματα για να σπάσει η μονοτονία του εγκλεισμού, να έχουν οι πρωτοετείς φοιτητές την ευκαιρία να γνωρίσουν τους συμφοιτητές τους! Τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά αν υπήρχε συμβιβασμός με την κατάσταση που η πολιτική των κυβερνήσεων διαμορφώνει, αν οι φοιτητές σε δεκάδες Συλλόγους δεν είχαν πάρει την κατάσταση στα χέρια τους, αν έσκυβαν το κεφάλι μπροστά στην ένταση της καταστολής. Η πάλη των φοιτητών δυναμωνει όταν συναντιέται με το εργατικό κίνημα στη διεκδίκηση των συγχρονων μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων της νεολαιας. Είναι πολύτιμη η στήριξη των σωματείων στις φοιτητικές κινητοποιήσεις, η συμμετοχή σε εκδηλώσεις συλλόγων, η αλληλεγγύη σε διωκόμενους φοιτητές. Αυτός ο αγώνας δυναμώνει στο βαθµό που βάζει στο στόχαστρο τον πραγµατικό αντίπαλο, την πολιτική που θυσιάζει ζωές, δουλειές, σπουδές για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων! Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι στάθηκαν εξαρχής απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που έχει σχέδιο να βρουν οι φοιτητές τα πανεπιστήμια ακόμα χειρότερα από ότι τα άφησαν! Το πανεπιστήμιο αυτό έχει την υπογραφή της ΕΕ, με τις κατηγοριοποιήσεις πτυχίων, την αναγνώριση κολεγίων, τα δίδακτρα. Το σημερινό πανεπιστήμιο μπορεί να είναι κλειστό για τους φοιτητές αλλά είναι ορθάνοιχτο για τους εργολάβους, την επιχειρηματική δράση, την κατευθυνόμενη έρευνα για το ΝΑΤΟ και τις εταιρίες. Αυτό είναι το πανεπιστήμιο που χρειάζεται την αστυνομία για να φιμώνει κάθε φωνή αντίστασης και αγώνα!

Οδηγητής



Μάης 2021

33

Ο αρνητικός συσχετισμός στους ΦΣ μπορεί να ανατραπεί στην πράξη! Υπάρχει όμως και μία άλλη εικόνα μέσα στο φοιτητικό κίνημα, που είναι στο χέρι χιλιάδων φοιτητών να ξεθωριάσει. Είναι η εικόνα των Συλλόγων στους οποίους η πλειοψηφία των εκλεγμένων στο Διοικητικό τους Συμβούλιο δεν έχει καμία σχέση με τα θέλω και τις ανάγκες των φοιτητών, είναι οι Σύλλογοι όπου τα Δ.Σ είναι άφαντα εδώ και 1 χρόνο. Οι Σύλλογοι όπου υπάρχουν εκλεγμένοι συνδικαλιστές που αυτοσυστήνονται ως οι πραγματικοί εκπρόσωποι των φοιτητών, δεν έχουν κουνήσει όμως ούτε το δαχτυλάκι τους για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές. Εμφανίζονται μόνο για να καταγγείλουν τους αγώνες των Συλλόγων, παίρνουν άριστα μόνο στη συκοφάντηση, ακριβώς επειδή έχουν κάνει τα πάντα ώστε οι Σύλλογοι τους να αποδεχτούν τη σημερινή άθλια κατάσταση των σχολών, να υιοθετήσουν τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ. Τέτοιοι Σύλλογοι είναι αυτοί που στο ΔΣ πλειοψηφούν οι εκλεγμένοι με τη ΔΑΠ, την παράταξη που έχει πλέον κατοχυρωθεί ως αυτή «των κλειστών σχολών», των διδάκτρων, των διαγραφών. Με τι μούτρα να εμφανιστούν όταν χειροκροτούν την αστυνομική βία απέναντι σε συμφοιτητές τους, την αναγνώριση των κολεγίων, το ξέζουμισμα των εργαζομένων φοιτητών με τα 10ωρα και τις απλήρωτες υπερωρίες; Αυτή η κατάσταση μπορεί και πρέπει να αλλάξει! Είναι στο χέρι χιλιάδων φοιτητών σε αυτούς τους Συλλόγους να αναλάβουν δράση για να ακυρώσουν στην πράξη το σχέδιο της κυβέρνησης για Συλλόγους παρα-

μάγαζα του Υπουργείου! Τέτοια βήματα γίνονται ήδη σε μία σειρά Συλλόγους σε όλη τη χώρα όπου φοιτητές και εκλεγμένοι στα Διοικητικά Συμβούλια δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια, αλλά παίρνουν πρωτοβουλίες, στήνουν επιτροπές, οργανώνουν την ενημέρωση κόντρα στην αδράνεια. Για να δυναμώσει αυτός ο αγώνας είναι στοίχημα να πέσει στο κενό η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να τον μετατρέψει σε ντεκόρ για την κυβερνητική εναλλαγή, ενώ στην πράξη διαφωνεί με την κυβέρνηση μόνο για τη συνταγή εφαρμογής των μέτρων. Το ρόλο της στήριξης αυτής της προσπάθειας έχει αναλάβει σε μία σειρά Συλλόγους και η ηγεσία των ΕΑΑΚ, ενισχύοντας τον αποπροσανατολισμό και κρύβοντας το πραγματικό

περιεχόμενο των αλλαγών. Καλλιεργεί την ηττοπαθή αντίληψη ότι οι φοιτητές δεν μπορούν να διεκδικήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, όλα όσα σήμερα τους στερούν. Βλέποντας ότι οι φοιτητές γυρνούν την πλάτη στα σχέδια της, ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός Συλλόγων που βγαίνει μπροστά για την οργάνωση του αγώνα, η κυβέρνηση ψάχνει να βρει αφορμές στη δράση ομάδων που εχθρεύονται το φοιτητικό κίνημα και τους Συλλόγους μας, για να βάλει την αστυνομία στις σχολές. Η μαζική συμμετοχή φοιτητών στη δραστηριότητα των Συλλόγων, στις Γενικές Συνελεύσεις, μπορεί να ακυρώσει το σχέδιο αυτό στην πράξη.

Ο αγώνας για το ασφαλές άνοιγμα των σχολών και το μπλοκάρισμα εφαρμογής του νόμου συνεχίζεται! Οι φοιτητές σε κάθε Σύλλογο έχουν πλέον πείρα και μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις, τις διαδικτυακές συζητήσεις, τις εκδηλώσεις των Συλλόγων, μπορούν να να συμβάλλουν ο καθένας από τη μεριά του, ώστε να δυναμώσει ο αγώνας, να κυριαρχήσουν εύστοχα αιτήματα και συνθήματα, να γίνουν περισσότεροι όσοι παλεύουν για τα όνειρα και τις ανάγκες τους. Ο αγώνας για να ανοίξουν οι σχολές, ειδικά τώρα που όλες οι άλλες δραστηριότητες ανοίγουν και η κυβερνητική κοροϊδία εκτοξεύεται, ο αγώνας ενάντια στο νόμο ΚεραμέωςΧρυσοχοϊδη, αλλά και η προσπάθεια για αλλαγή των συσχετισμών στο φοιτητικό κίνημα είναι μπροστά! Μπροστά μας έχουμε και το σχέδιο της κυβέρνησης να φέρει νέο νόμοπλαίσιο που προσθέτει ένα ακόμα λιθαράκι, στο Πανεπιστήμιο επιχείρηση που έχτισαν χέρι-χέρι όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Όμως για να υψωθεί τείχος στα σχέδια της κυβέρνησης, είναι αναγκαίο να γίνουν περισσότεροι οι Φοιτητικοί Σύλλογοι που εναντιώνονται σε αυτή την πολιτική, που αναπτύσσουν ζωντανή και πολύμορφη δράση. Αυτοί οι Σύλλογοι είναι που πρέπει να γίνουν πλειοψηφία πανελλαδικά και σε κάθε πόλη.

Για αυτό πρέπει να πολλαπλασιαστούν οι πρωτοβουλίες των Φοιτητικών Συλλόγων, η ενημέρωση και η συζήτηση σε όλα τα έτη και τμήματα. Για αυτό πρέπει να γίνουν περισσότεροι οι εκλεγμένοι στα Διοικητικά Συμβούλια που θα βγουν μπροστά για την οργάνωση της πάλης, ενώ είναι αναγκαίο να συγκροτηθούν το επόμενο διάστημα Επιτροπές για την οργάνωση της δράσης, ειδικά στο 1ο και το 2ο έτος όπου οι φοιτητές δεν εκπροσωπούνται στα Δ.Σ των Συλλόγων τους, να φτάσει πλατιά το κάλεσμα για την αύξηση της συσπείρωσης στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών με νέους Συλλόγους, Επιτροπές και αγωνιστές φοιτητές.

Παντελής Αρζόγλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου του ΜΑΣ

34

ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΕΠΑΣ – ΟΑΕΔ

«Θα αναγκαστούν να μας ακούσουν, ακόμα και με κλειστά αυτιά!»

Ε

δώ και μήνες οι σπουδαστές των Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑΣ) του ΟΑΕΔ σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται σε αγωνιστικό αναβρασμό και κινητοποιήσεις με κύριο αίτημα την κατάργηση του απαράδεκτου νόμου της κυβέρνησης για την επαγγελματική εκπαίδευση που ψηφίστηκε εν μέσω πανδημίας και υποβαθμίζει τις σπουδές και τα πτυχία τους από το «επίπεδο προσόντων 4» στο «επίπεδο 3». Ο «Οδηγητής» συζήτησε με τον Αιμίλιο, σπουδαστή της 1ης ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ Θεσσαλονίκης και τη Φωτεινή από την ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ Ρέντη, που ανέδειξαν πολύ ζωντανά τους λόγους που κινητοποιούνται, τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις σπουδές τους και στη μαθητεία, την εμπειρία τους από τον αγώνα που δίνουν αυτό το διάστημα, αλλά και το πώς σκοπεύουν να συνεχίσουν.

Οι σπουδαστές/στριες των ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ δεν είναι μόνοι/ες! Όπως λέει ο Αιμίλιος: «Όλο αυτό το διάστημα τα σωματεία, οι φοιτητικοί σύλλογοι, ο ΣΥΣΔΙΕΚ Θεσσαλονίκης ήταν αυτοί που μας στήριξαν και μας βοήθησαν με όποιο τρόπο μπορούσαν και ακόμα συνεχίζουν δίπλα μας σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα». Ακόμη, η Φωτεινή μας μεταφέρει ότι «στο πλευρό μας από την πρώτη στιγμή βρέθηκε ο ΣΥΣΔΙΕΚ Αττικής που παράλληλα δίνει κι αυτός τον αγώνα για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του. Επίσης, την έμπρακτη στήριξη του στον αγώνα μας έδωσε και το ΚΚΕ, όπως και η ομοσπονδία των καθηγητών μας».

«Ο νόμος της κυβέρνησης υποβαθμίζει το πτυχίο μας»

Με σημαντική καθυστέρηση η πληρωμή της μαθητείας

«Δε σταματάμε εδώ! Συνεχίζουμε πιο δυναμικά!»

«Κινητοποιούμαστε ενάντια στο νόμο της κυβέρνησης που υποβαθμίζει το πτυχίο μας», λένε οι σπουδαστές. Συγκεκριμένα ο Αιμίλιος αναδεικνύει ότι «ο συγκεκριμένος νόμος ψηφίστηκε εν μέσω μιας σχολικής χρονιάς με πάρα πολλές σχολές κλειστές και μας κατατάσσει σε ένα πλαίσιο προσόντων με ανύπαρκτα επαγγελματικά δικαιώματα», ενώ η Φωτεινή επισημαίνει ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ ισχυρίζεται ότι αναβαθμίζει τις σχολές μας, αλλά αυτό που τελικά κάνει είναι να υποβαθμίζει το ίδιο μας το μέλλον, ακυρώνοντας παράλληλα με τρόπο εξοργιστικό τον προγραμματισμό που είχαμε για τη ζωή μας».

Παράλληλα, μεταφέρουν ότι σημαντικό πρόβλημα είναι η μαθητεία που είναι σε αναστολή, παρότι θα μπορούσε να ξεκινήσει με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, κι ότι υπάρχει για μεγάλο διάστημα καθυστέρηση στην πληρωμή. Επίσης υπάρχουν και σπουδαστές που δεν πρόλαβαν καν να ξεκινήσουν με αποτέλεσμα να μην έχουν κάποιο οικονομικό βοήθημα όλο αυτό το διάστημα. Σημαντικό θέμα, όπως λέει ο Αιμίλιος, είναι ότι «οι σπουδαστές του προγράμματος σίτισης και στέγασης δεν λαμβάνουν τη σίτιση με τη δικαιολογία από τους αρμόδιους ότι δεν δίνουν παρουσία στη σχολή».

«Ερχόμαστε αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα στις σπουδές μας»

Κυβέρνηση, υπουργεία και διοικήσεις αδιαφορούν

Οι σπουδαστές κινητοποιούνται με σκοπό να αναδειχθούν και άλλα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις σπουδές τους και με σκοπό να αντιμετωπιστούν. Ορισμένα παραδείγματα που αναφέρει η Φωτεινή είναι «η έλλειψη απαραίτητου υλικοτεχνικού εξοπλισμού, τον οποίο πολλές φορές πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι ώστε να πραγματοποιηθεί σωστά η εκπαιδευτική διαδικασία, όπου αυτό είναι εφικτό, ενώ οι κτηριακές εγκαταστάσεις σε πολλές περιπτώσεις είναι παλιές. Όλα αυτά δυσχεραίνουν τις σπουδές μας και τις υποβαθμίζουν κι άλλο», ενώ και ο Αιμίλιος σημειώνει ότι «και οι καθηγητές και το προσωπικό καθαριότητας δεν έχουν μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας».

Σοβαρό εμπόδιο στον αγώνα που δίνουν οι σπουδαστές των ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ, είναι η πλήρης αδιαφορία από τους αρμόδιους, δηλαδή την κυβέρνηση, το υπουργείο, τις διοικήσεις. Στις περισσότερες συναντήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί δεν λαμβάνουν καμία απάντηση με σκοπό τη λύση των προβλημάτων τους, ενώ συχνά το ένα υπουργείο πετάει το μπαλάκι στο άλλο, ο ένας αρμόδιος στον άλλο.

Όπως μας μεταφέρουν οι σπουδαστές το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσουν! Γιατί, όπως λέει ο Αιμίλιος, «μας παροτρύνει να συνεχίσουμε το γεγονός ότι θέλουμε να δούμε μια ουσιαστική αναβάθμιση των σχολών», ενώ η Φωτεινή τονίζει ότι «αντλούμε δύναμη από το σκοπό που αγωνιζόμαστε και γιατί έχουμε όνειρα για το επαγγελματικό μας μέλλον! Ο αγώνας είναι μεγάλος και κουραστικός, όμως δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε το μέλλον μας μετέωρο στα χέρια της κυβέρνησης και των νομοσχεδίων που ετοιμάζει και ψηφίζει! Κι αυτό είναι κάτι που έχει φανεί από την επιμονή μας!». Συγκεκριμένα, ο Αιμίλιος μας μεταφέρει πως: «θα συνεχίσουμε δυναμικά τις επόμενες μέρες με πολύμορφες δράσεις και πιο μαζικές κινητοποιήσεις μέχρι να καταλάβουν ότι έχουμε βαρεθεί την κοροϊδία και τον εμπαιγμό, ότι οι σπουδαστές των ΕΠΑΣ-ΟΑΕΔ δεν κάνουμε πίσω ούτε σκύβουμε το κεφάλι!», ενώ και η Φωτεινή συμπληρώνει ότι «θα υπάρξουν και άλλες κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες. Ο αγώνας μας δεν θα σταματήσει μέχρι την πλήρη ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας! Θα αναγκαστούν να μας ακούσουν ακόμη και με κλειστά αυτιά!».

Οδηγητής



Μάης 2021

35

Δεν θα επιτρέψουμε να «σβηστεί»

ό,τι γράφτηκε με το αίμα το λαού μας!

Π

ρίν λίγες βδομάδες έκπληκτοι είδαμε στα σόσιαλ μίντια, την εκδήλωση που σκόπευε να οργανώσει ο «Σύνδεσμος Ευρωπαίων Αλεξιπτωτιστών» με σκοπό να «τιμήσει» τη μνήμη των ναζί αλεξιπτωτιστών που... κατέλαβαν το νησί μας!!! Αυτούς που με την καθοδήγηση του Χίτλερ ξεκίνησαν την περίφημη Μάχη της Κρήτης, με σκοπό να την καταλάβουν στο πλαίσιο του Β‘ ΠΠ καθώς είχε στρατηγική σημασία και που για να το καταφέρουν χρειάστηκαν πολλή προσπάθεια απέναντι στον ηρωισμό του Κρητικού λαού, άφησαν χιλιάδες εκτε-

Έ

λεσμένους, κάψανε ολόκληρα χωριά… Μόνο οργή γέννησε σε όλους εμάς τους νέους. Εμείς που πρωτοστατήσαμε για να καταδικαστούν οι σύγχρονοι ναζί, βλέπουμε να αθωώνονται με ξεδιάντροπο τρόπο οι πρόγονοί τους. Όλο αυτό δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Υπάρχει σχέδιο του συστήματος για την παραχάραξη της ιστορίας, για να κρυφτεί η πραγματική αλήθεια που η γνώση της είναι όπλο για να βγάλουμε σύγχρονα συμπεράσματα, να εμπνευστούμε για τον ηρωισμό σήμερα.

Τι κρύβεται όμως πίσω από όλα αυτά ;

στω λίγο να έχει διαβάσει κάποιος για τα γεγονότα του Β’ ΠΠ μπορεί να αντιληφθεί το μίσος, τις σάπιες αξίες, το θάνατο που περιτριγύριζε το ναζιστικό καθεστώς, που με την στήριξη μεγάλων καπιταλιστών προχωρούσε την πολιτική του και απ’ την άλλη τους μεγάλους αντιστασιακούς αγώνες των λαών, τον ηρωισμό και την αυτοθυσία που, με μπροστά τους κομμουνιστές φέρανε εις πέρας την ιστορική συντριβή του φασισμού. Λαμπρή σελίδα ήταν και η Μάχη της Κρήτης όπου μαζικά ο λαός, άοπλος και με ό,τι μέσα κατείχε, αντιστάθηκε ηρωικά στους χιλιάδες αλεξιπτωτιστές που η συγκεκριμένη ομάδα χαρακτηρίζει «ελίτ του Γ’ Ράιχ» και κατάφερε να τους προξενήσει μεγάλο πλήγμα με

αρχική νίκη στα Χανιά, που όμως δεν αρκούσε για την έκβασή της μάχης. Αυτός ο απαράμιλλος ηρωισμός άφησε τη Μάχη της Κρήτης στην ιστορία ως μια από τις πιο αξιοθαύμαστες.

Φοβούνται, λοιπόν, να μείνει ως ιστορική πείρα αυτό που γράφει ο ποιητής ότι «αν ξυπνήσεις μονομιάς, θα ΄ρθει ανάποδα ο ντουνιάς», ότι οι λαοί έχουν την δύναμη για να κάνουν αυτά που φαντάζουν αδύνατα, δυνατά.

Για αυτό κόβουν και ράβουν την ιστορία στα μέτρα τους

Α

ς σκεφτούμε… Μας έχουν πάει ποτέ εκδρομές εκεί που πρόγονοί μας έδωσαν ιστορικές μάχες με μόνη, στήριξη της δύναμή τους; Μας έχουν μάθει τι προκάλεσε αυτό το αιματοκύλισμα των λαών και το «ποιος βοήθησε τον Χίτλερ»; Πως κατάφερε να σηκώσει ο λαός με αυταπάρνηση κεφάλι, να συγκροτήσει το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, για τους κομμουνιστές που ηγήθηκαν; Όμως για να νομιμοποιηθεί σήμερα η σύγχρονη προσπάθεια των καπιταλιστών για τα κέρδη τους, να εξαπολύουν νέους πολέμους με θύματα χιλιάδες πρόσφυγες ή την δικιά τους ειρήνη της εκμετάλλευσης, κάνουν βρώμικη προσπάθεια παραχάραξης των ιστορικών γεγονότων και των συμπερασμάτων τους. Δεν παραξενευόμαστε για το που βρίσκουν το θράσος να διοργανώσουν μέχρι και εκδηλώσεις τιμής στους ναζί τέτοιες οργανώσεις, την ίδια ώρα που έχουν διασυνδέσεις με το ΝΑΤΟ που όχι μόνο «υπάρχει» στην περιοχή μας αλλά του στρώνουμε και κόκκινο χαλί στη Σούδα. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα όταν ξέρουμε ότι λειτουργεί το πρόγραμμα «μνήμες κατοχής» στην Ελλάδα που δεν χαρακτηρίζει ούτε καν «εγκλήματα» τις σφαγές των Ναζί. Γιατί όταν εμείς ανατριχιάζουμε με την αφίσα της διοργάνωσης που χρησιμοποιεί

τη γραμματοσειρά που είχαν οι ναζί στα περιβραχιόνια τους και με μετάλλια αντίγραφα της περιόδου με logo της ΕΕ, ξέρουμε ότι η Ε.Ε. που μας την χαρακτηρίζουνε «κοινό μας σπίτι» στηρίζει φασιστικές κυβερνήσεις, απαγορεύει την απεικόνιση του σφυροδρέπανου.

Στα βιβλία της ιστορίας, αναπαράγονται ψέματα και αντικομμουνισμός, παρουσιάζονται γεγονότα ξεκομμένα από τις πραγματικές αιτίες τους. Η ΕΕ έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίζει την 9η Μάη («ημέρα αντιφασιστικής νίκης»), σε «ημέρα της Ευρώπης»!

Ξ

Τι φοβούνται όμως ;

έρουν καλά ότι η ιστορία είναι πηγή γνώσης και δύναμης στα χέρια των νέων και φοβούνται όλοι εμείς οι μαθητές να έρθουμε σε επαφή με τον επιστημονικό τρόπο μελέτης της ιστορίας, να καταλάβουμε ότι ο τροχός της ιστορίας μπορεί να κυλήσει μπροστά μόνο με την πάλη των λαών, ξεπερνώντας τα εμπόδια, «τις αιτίες των κακών», που και τότε και τώρα είναι το κυνήγι του κέρδους, ο καπιταλισμός. Απέναντι στις σάπιες αξίες του συστήματος, η γνώση, ο κοινός αγώνας όλων για μια καλύτερη ζωή, η αλληλεγγύη των λαών, δείχνουν το δρόμο. Τους λέμε ότι δεν θα καταφέρουν να σβήσουν από μέσα μας την φλόγα της αμφισβήτησης! Η ΚΝΕ θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή σε αυτή την μάχη.

Η άθλια αφίσα της εκδήλωσης που ματαιώθηκε μέτα από μεγάλες αντιδράσεις

Στέλιος Βοσκάκης, μέλος ΟΒ Μαθητών Ρεθύμνου

36

ΟΜΑΔΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Μια ξεχωριστή πρόταση

από το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ

Η

δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, η επαφή με την προοδευτική τέχνη, αποτελεί ανάγκη για τους νέους σήμερα και όχι πολυτέλεια. Το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα αναπτύσσει πολύμορφες δραστηριότητες, δείχνοντας έμπρακτα την πρωτοπόρα στάση της ΚΝΕ στον πολιτισμό και συνολικά στη μόρφωση, κόντρα στα πρότυπα που

«Οδηγητής»: Τι είναι μια λέσχη/ομάδα ανάγνωσης και πώς εξυπηρετεί ως σχήμα το διάβασμα της λογοτεχνίας; Μαρία Πεσκετζή: Σε μια λέσχη ανάγνωσης συγκεντρώνονται άτομα, τα οποία ενδιαφέρονται για το διάβασμα, λογοτεχνικό, φιλοσοφικό κ.ά.. Πολλοί παρομοιάζουν τις λέσχες ανάγνωσης με τα παλιά φιλολογικά σαλόνια και θα πρέπει να πούμε ότι τα τελευταία χρόνια λειτουργούν πολλές λέσχες στον τόπο μας. Διοργανώνονται από βιβλιοθήκες, εκδοτικούς οίκους ή και παρέες ανθρώπων με κοινά αναγνωστικά ενδιαφέροντα. Εμείς, ωστόσο, επιλέξαμε τον όρο «ομάδα» ανάγνωσης, γιατί θέλαμε να αποκλείσουμε την οποιαδήποτε υπόνοια ελιτισμού που εμπεριέχεται στον όρο «λέσχη» και να τονίσουμε τη ομαδική δουλειά. Η ανάγνωση της λογοτεχνίας είναι κυρίως πράξη ατομική και μοναχική, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει και συλλογική ως πολιτιστική δραστηριότητα, αλλά και ως πολιτική πράξη. Ο τρόπος που διαβάζουμε αλλά και το τι διαβάζουμε παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της κριτικής σκέψης και στην ανάπτυξη της κοινωνικής συνείδησης, γιατί μια βασική λειτουργία της λογοτεχνίας, και ειδικά της πεζογραφίας, είναι να μεταβιβάζει στον αναγνώστη την πραγματικότητα όχι αποσπασματικά, αλλά στην ενότητα και την διαφορετικότητά της. Η λειτουργία της λογοτεχνίας, επομένως, είναι πιο ολοκληρωμένη, όταν η ανάγνωση ξεπερνάει το ατομικά επίπεδο και γίνεται ομαδική πράξη, με την έννοια ότι η ανταλλαγή απόψεων και οι διαφορετικές οπτικές καταλήγουν σε μια σύνθεση που εξασφαλίζει την εγκυρότητα της ερμηνείας.

«Ο»: Τι είδους λογοτεχνία διαβάζετε στην ομάδα και πώς έγινε η επιλογή; Μ.Π.: Επιλέξαμε να διαβάσουμε -για αρχή τουλάχιστον- ρεαλιστικά μυθιστορήματα του 19ου αιώνα. Βασικό κριτήριο για την επιλογή του θέματος είναι το γεγονός

προβάλλει το σύστημα. Φέτος, για πρώτη φορά οργάνωσε ομάδα ανάγνωσης λογοτεχνίας σε μια προσπάθεια να έρθουν περισσότεροι νέοι σε επαφή με το βιβλίο. Μιλήσαμε με τη Μαρία Πεσκετζή, διδάκτορα φιλολογίας και συντονίστρια της ομάδας, για να μας πει περισσότερα για αυτή την πρωτοβουλία.

ότι ο ρεαλισμός και ο ρομαντισμός είναι οι δυο βασικοί πυλώνες της λογοτεχνίας. Το ρεαλιστικό μυθιστόρημα του 19ου αιώνα συγκρούεται με τον κυρίαρχο μέχρι τότε ρομαντισμό, είναι γέννημα της βιομηχανικής επανάστασης και των κοινωνικών αναταράξεων που προκάλεσε, παρακολουθεί, ως εκ τούτου, την πορεία της αστικής και της εργατικής τάξης και αναπτύσσεται παράλληλα με εξέλιξη της καπιταλιστικής κοινωνίας. Ωστόσο, αν καλοσκεφτούμε την έννοια του ρεαλισμού, θα διαπιστώσουμε ότι τελικά όλα έχουν να κάνουν με τη σχέση της τέχνης με την πραγματικότητα, όχι γενικά και αόριστα, αλλά την πραγματικότητα μιας συγκεκριμένης ιστορικής εποχής. Θα πρέπει, επίσης, να σημειώσουμε ότι σε μια εποχή που, εξαιτίας της κυριαρχίας του μεταμοντερνιστικού χάους, τα όρια της λογοτεχνίας και της παραλογοτεχνίας συγχέονται, μια τέτοια ουσιαστική γνωριμία με κλασικά έργα είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη διαμόρφωση ενός αναγνώστη με κριτική σκέψη και κοινωνική συνείδηση.

«Ο»: Πώς λειτουργεί η ομάδα πρακτικά; Μ.Π.: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η λογοτεχνία είναι μια πολύ απαιτητική μορφή τέχνης και χρειάζεται χρόνο για να «αναπνεύσει». Στόχος δεν είναι να διεκπεραιώσουμε ένα βιβλίο, αλλά να εξηγήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πλευρές του. Μετά από μια γενική εισαγωγή για τον συγγραφέα, την εποχή και την υπόθεση, συζητάμε για τους χαρακτήρες. Οι χαρακτήρες σε ένα μυθιστόρημα είναι προσωπικότητες με ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση και νοοτροπία, οι οποίοι δρουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο σε μια δοσμένη ιστορική στιγμή και σε δοσμένες κοινωνικές συνθήκες. Πολλοί απ’ αυτούς είναι αντιπροσωπευτικοί τύποι της εποχής και της κοινωνικής τους τάξης. Έχει λοιπόν μεγάλο ενδιαφέρον να κατανοήσουμε τις πράξεις και τη συμπεριφορά τους. Επισημαίνουμε, επίσης, τις περιγραφές που έχουν σημασία για την κατανόηση του ιστορικού και κοινωνικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο δρουν, συζητάμε για τις τεχνικές και το ύφος του συγγραφέα, για να καταλήξουμε στα κυρίαρχα θέματα του μυθιστορήματος και στους προβληματισμούς του συγγραφέα. Όταν ολοκληρωθεί ένας κύκλος, τα μέλη της ομάδας μπορούν, εφόσον

ένας συγγραφέας τους κίνησε το ενδιαφέρον, να προχωρήσουν σε παραπέρα έρευνα και μελέτη. Νομίζουμε ότι, διαβάζοντας με αυτόν τον τρόπο, η ανάγνωση αποκτά συνοχή και γίνεται πράξη δημιουργική, μα πάνω από όλα, ο αναγνώστης έχει αποκτήσει ένα όπλο για να «διαβάζει» και να κατανοεί τον κόσμο.

«Ο»: Γιατί θα προτείνατε σε έναν νέο άνθρωπο, που δεν έχει ασχοληθεί με το διάβασμα λογοτεχνίας ή νιώθει πως δεν τον συγκινεί, να προσεγγίσει ένα βιβλίο; Μ.Π.: Πράγματι, είναι δύσκολο να αφιερώσεις τον απαραίτητο χρόνο και την υπομονή, που χρειάζεται το διάβασμα, ειδικά στους σημερινούς ρυθμούς ζωής. Το δημιουργικό διάβασμα όμως, όπως μία καλή ταινία, πλουτίζει την προσωπικότητα του νέου ανθρώπου. Καλλιεργεί την φαντασία, την κριτική ματιά, συμβάλλει στην κατανόηση του κόσμου. Ανταμείβει πολλαπλά, γεγονός που επαληθεύεται και από την προσπάθεια της ομάδας μας.

Μερικά από τα βιβλία που μελετά αυτό τον καιρό η ομάδα

Οδηγητής



Μάης 2021

37

ΦΟΙΤΗΤΙΚΈΣ ΟΡΓΑΝΏΣΕΙΣ ΑΘΉΝΑΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

Διακινήσαμε 1.000 βιβλία και συνεχίζουμε! Γνωρίζοντας το επιστημονικό μας αντικείμενο μέσα από τις εκδόσεις της «ΣΕ»

Η

Περιφερειακή Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας και οι Τομεακές Οργανώσεις του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής της ΚΝΕ έχουν προχωρήσει το τελευταίο τρίμηνο (Φλεβάρης-Απρίλης) σε οργανωμένες μαζικές παραγγελίες βιβλίων της «Σύγχρονης Εποχής» («ΣΕ»). Η μελέτη και η συζήτηση των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο, το πλούσιο πρόγραμμα εκδηλώσεων που πραγματοποιούν οι οργανώσεις, έδωσαν «τροφή» για αναζήτηση απαντήσεων, καλλιέργησαν το κλίμα αυτομόρφωσης. Είναι μια ενθαρρυντική προσπάθεια που χρειάζεται να γενικευτεί και να συνεχιστεί, με τον αριθμό των βιβλίων που διακινήθηκαν να ξεπερνάει τα 1.000!

«Χωρίς επαναστατική θεωρία δεν υπάρχει επαναστατικό κίνημα» (Β.Ι. Λένιν) Από την αρχή της πανδημίας ήταν εμφανής η όρεξη που υπήρχε στις οργανώσεις να μάθουν περισσότερα για την πολιτική του Κόμματος, καθώς φάνηκε από τις ίδιες τις εξελίξεις ότι δημιουργούνται ερωτήματα, προβληματισμοί στη νεολαία, ενισχύεται η ανάγκη οι νέοι κομμουνιστές να γίνουμε πιο ικανοί να δίνουμε επαρκείς απαντήσεις, να φωτίζουμε τη διέξοδο. Αφορμή για μια πιο μεθοδική προσπάθεια αυτομόρφωσης αποτέλεσαν οι πρόσφατες προσφορές της «ΣΕ» που αγκαλιάστηκαν ως μια ευκαιρία να εμπλουτιστεί η βιβλιοθήκη μας, να έρθουμε περισσότεροι σε επαφή με το μαρξιστικό πολιτικό βιβλίο. Ξεχωρίζει ένας τρόπος δουλειάς σε χώρους όπου δόθηκε από νωρίτερα πίνακας με τίτλους βιβλίων και τιμές, σημείωμα για την σημασία της αυτομόρφωσης. Όπως ανέφερε ένα στέλεχος της οργάνωσης: «Έπαιξε ρόλο στην κουβέντα το πως μόνο μέσα από την αυτομόρφωση και το μαρξιστικό βιβλίο θα μπορέσουμε να γίνουμε πιο αποδεικτικοί και να νιώθουμε και οι ίδιοι πιο σίγουροι για αυτά που λέμε. Βάλαμε κάτω με τον κάθε σύντροφο ξεχωριστά το που θεωρεί ο ίδιος πως είναι πιο αδύναμος ιδεολογικοπολιτικά και καταλήξαμε σε συγκεκριμένες προτάσεις.»

Ψάχνοντας απαντήσεις για την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την οικονομική κρίση στα έργα των κλασσικών Μεγάλο μέρος της διακίνησης βιβλίου αφορά τίτλους για την οικονομική κρίση και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Εδώ και ένα χρόνο, με τη νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση να βρίσκεται στη ζωή μας, τα podcast της ΚΝΕ και της «ΣΕ», τα μαθήματα που πραγματοποιούνται στις ΟΒ, η συζήτηση των Θέσεων του Συνεδρίου, έχουν τροφοδοτήσει την ανάγκη να διαβάσουμε περισσότερα. Μεγάλο ενδιαφέρον εκδηλώθηκε για τα έργα του Κ. Μαρξ «Μισθωτή εργασία και κεφάλαιο», «Μισθός, τιμή, κέρδος», που αναφέρονται στο μηχανισμό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την απόσπαση υπεραξίας, τον εργάσιμο χρόνο. Αποτελούν έργα επίκαιρα, αφορούν την εποχή μας! Η προσπάθεια των καπιταλιστών να εντείνουν την εκμετάλλευση δε σταματάει ποτέ, όπως αναδεικνύει το νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την κατάργηση του 8ώρου.

Η μελέτη της ιστορίας του Κομμουνιστικού Κινήματος παράγοντας έμπνευσης και διδαγμάτων Επιδιώκουμε η διακίνηση του βιβλίου να δεθεί αρμονικά με την υπόλοιπη δραστηριότητα της οργάνωσης. Προχωρήσαμε σε παραγγελίες βιβλίων μπροστά σε εκδηλώσεις για σημαντικές ιστορικές επετείους όπως η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη στις 30 Μάρτη με παραγγελία της έκδοσης «Το ΚΚΕ γεννά Μπελογιάννηδες» και η 21η Απρίλη, επέτειος της επιβολής της στρατιωτικής δικτατορίας με την παραγγελία της έκδοσης «Δικτατορία 1967-1974. Κείμενα και ντοκουμέντα».

Στις «πρώτες θέσεις» των προτιμήσεων ήταν έργα που αναφέρονται στο αστικό κράτος («Κράτος και επανάσταση», «Για το κράτος» του Λένιν), στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο («Για τον πόλεμο και τη σοσιαλιστική επανάσταση» του Λένιν), στην αντιπαράθεση του μαρξισμού – λενινισμού με άλλα ρεύματα, όπως το οπορτουνιστικό και το αναρχικό, («Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α’ Διεθνούς» των Μαρξ, Ένγκελς, «Για το ρεφορμισμό» των Μαρξ- Ένγκελς, «Ο Αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» του Β.Ι. Λένιν), φωτίζοντας ζητήματα που βρίσκονται στην αντιπαράθεση με την αστική και οπορτουνιστική ιδεολογία, ειδικά στους χώρους των πανεπιστημίων. Στις οργανώσεις του Παντείου, της Φιλοσοφικής, της ΝΟΠΕ έγινε μαζική παραγγελία της έκδοσης «Καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους», όπως επίσης και άλλων εκδόσεων της μαρξιστικής φιλοσοφίας. Όπως μετέφεραν οι σύντροφοι, προμηθεύτηκαν αυτές τις εκδόσεις για να μπορούν καλύτερα να τοποθετηθούν σε εργασίες και σε μαθήματα της σχολής τους με βάση τη μαρξιστική ανάλυση. «Παρήγγειλα πολλά βιβλία σχετικά με την ΕΣΣΔ γιατί θέλω να μάθω περισσότερα για την πρώτη σοσιαλιστική οικοδόμηση» είπε χαρακτηριστικά σύντροφος από το Πάντειο, αποτυπώντας το ενδιαφέρον που συνολικά εκφράστηκε για σχετικά έργα (πχ «Για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση» του Λένιν, «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» του Στάλιν κά). Φυσικά αυτές τις εκδόσεις τις προμηθεύτηκαν σύντροφοι από όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, αφού δεν απευθύνονται μόνο σε φοιτητές των αντίστοιχων σχολών, αλλά είναι απαραίτητα για να γνωρίσουμε όλοι καλύτερα την κοσμοθεωρία μας. Όλη αυτή η προσπάθεια, μας τροφοδότησε με χρήσιμη πείρα για το πώς μπορεί και πρέπει, με οργανωμένο τρόπο, συλλογική και δημιουργική δουλειά το πολιτικό βιβλίο να γίνεται εφόδιο στις καθημερινές μάχες, να φωτίζονται οι εξελίξεις από ταξική σκοπία, να αναδεικνύεται η διέξοδος. Η προσπάθεια συνεχίζεται... Καραγιάννης Νίκος, μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Σπουδάζουσας Αθήνας

38

«·0,τι κι αν γίνει έχεις εμένα» Πριν λίγες μέρες λάβαμε στο e-mail του «Οδηγητή» μια πολύ όμορφη και συγκινητική ιστορία που ετοίμασε η Βάλια Βαλωμένου, μαθήτρια της 3ης τάξης στο 1ο γυμνάσιο της Σάμου. Την ευχαριστούμε και δημοσιεύουμε την ιστορία της μαζί με τα δικά της λόγια για εισαγωγή.

«Α

πό πολύ μικρή μου άρεσε να γράφω ιστορίες, οι περισσότερες βέβαια δεν έβγαζαν καν νόημα. Αλλά με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού το Μάρτιο έγραψα μία ιστορία με θέμα την κοινωνική αποξένωση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πρόσφυγες και μετανάστες στη χώρα μας. Κανονικά αυτή την ιστορία θα την κρατούσα για τον εαυτό μου, όπως και όλες τις υπόλοιπες, αλλά τον τελευταίο χρόνο διαβάζω τον «Οδηγητή» και έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει πιο κατάλληλο μέρος να στείλω την ιστορία μου. Ο τίτλος της είναι «Ό,τι κι αν γίνει έχεις εμένα». Ελπίζω να τη βρείτε ενδιαφέρουσα…

»

- ΕΝΑ Ο μικρός Μουτζάντ ήρθε πρόσφατα στην Ελλάδα με τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του, Χασάν και Νταρίν, κυνηγημένος από το μένος του πολέμου στην πατρίδα του. Το καλοκαίρι πέρασε γρήγορα κι έτσι τα δύο μικρότερα παιδιά, ο Μουτζάντ και η Νταρίν, ξεκινούν το σχολείο. Ο Μουτζάντ, που είναι οχτώ χρονών, θα πάει στο δημοτικό, ενώ η Νταρίν, που είναι δώδεκα, θα πάει στην πρώτη τάξη του γυμνασίου. Ο Χασάν, ως ο μεγαλύτερος, θα ψάξει να βρει μια δουλειά, για να μπορούν να ζήσουν. Κάπως έτσι έφτασε η πρώτη μέρα του σχολείου και τα δύο παιδιά ήταν καταγχωμένα. Ο Μουτζάντ έφτασε στο δημοτικό και ένιωσε ξαφνικά μία λαχτάρα και μια ανείπωτη χαρά που θα ξαναπήγαινε σχολείο. Δυστυχώς η χαρά του δεν έμελλε να κρατήσει πολύ. Μόλις μπήκε μέσα στην τάξη, όλα τα παιδιά έκαναν ένα πηγαδάκι, αφήνοντάς τον απ’ έξω. Όλα εκτός από ένα. Το κατάξανθο αγοράκι τού χαμογέλασε με τα γαλάζια μάτια του να αστράφτουν. Ο Μουτζάντ πιέστηκε να του ανταποδώσει το χαμόγελο, αν και μέσα του ένιωθε ένα τσίμπημα ζήλιας για την όμορφη εμφάνιση του άλλου παιδιού. Εκείνος είχε πολύ συνηθισμένη εμφάνιση, για τα δεδομένα της πατρίδας του τουλάχιστον. Μαύρα μαλλιά, μαύρα μάτια και σκούρα επιδερμίδα. Αυτό το τελευταίο ήταν που απομάκρυνε τα άλλα παιδιά από κοντά του, το ήξερε φυσικά, δεν ήταν χαζός, τουναντίον μάλιστα. Σάμπως το καλοκαίρι, όταν πήγαινε να παίξει στις αλάνες με τα άλλα παιδιά, αυτά δε φώναζαν: «Τρέξτε, τρέξτε ο μαύρος!»; Το έκαναν. Κάθε φορά. Μέχρι που κι εκείνος σταμάτησε να πηγαίνει...

Από τις οδυνηρές αναμνήσεις του τον έβγαλε μια ψιλή φωνούλα: «Γεια! Θα σε πείραζε να κάτσω μαζί σου;». Σήκωσε τα μάτια και είδε το ξανθό αγόρι που του είχε χαμογελάσει να στέκεται τώρα από πάνω του. «Θ-θ-θες στ’ αλήθεια να κάτσεις μαζί μου;» (Μα τι είχε πάθει; Αφού ήξερε να μιλάει καλά ελληνικά, γιατί κόμπλαρε; Και τότε κατάλαβε, κατάλαβε ότι είχε μείνει έκπληκτος.) «Φυσικά», χαμογέλασε το άλλο αγόρι κι έκατσε δίπλα του.

- «Είμαι ο Νίκος. Εσένα πώς σε λένε;» - «Με λένε Μουτζάντ», είπε και χαμογέλασε δειλά στο φιλικό πρόσωπο απέναντί του. - «Πάντως μιλάς πολύ καλά Ελληνικά!», είπε ο Νίκος επιδοκιμαστικά.

- «Ευχαριστώ, έκανα μαθήματα όλο το καλοκαίρι και μαθαίνω και γρήγορα, οπότε...». Κι αυτό ήταν η αρχή. Η αρχή μίας φιλίας που θα άλλαζε τις ζωές δύο παιδιών.

- ΔΥΟ Οι μήνες περνούσαν ευχάριστα για τους δύο φίλους. Στο σχολείο ήταν συνέχεια μαζί, μιλούσαν για τις ζωές τους. Αλλά κι εκτός σχολείου τα δύο παιδιά δύσκολα χώριζαν. Κάπως έτσι, με τούτα και με τ’ άλλα, έφτασε Νοέμβριος. Ο μήνας των γενεθλίων του Μουτζάντ. Έβλεπε όλο αυτό τον καιρό τις προσκλήσεις που μοίραζαν οι συμμαθητές του για τα γενέθλιά τους -εκείνος φυσικά δεν είχε πάρει ποτέ- και ήλπιζε να μπορέσει να κάνει κάτι παρόμοιο. Κοντά μία εβδομάδα πριν από τα γενέθλιά του, τη λύση στο πρόβλημά του έδωσε η μαμά του Νίκου, η Φρίντα. Η Φρίντα, λοιπόν, τους αγόρασε χαρτόνια και μαρκαδόρους, για να φτιάξουν οι ίδιοι τις προσκλήσεις. Τα αγόρια διασκέδασαν πολύ φτιάχνοντας τις προσκλήσεις, καθώς οι γονείς

Οδηγητής

του Νίκου τους προσέφεραν βοήθεια όπου την χρειάζονταν. Την επόμενη μέρα κιόλας μοίρασαν τις προσκλήσεις στους συμμαθητές τους. Ο Μουτζάντ, έπειτα από συνεννόηση με τον Χασάν, είχε καταλήξει ότι θα έκανε τα γενέθλιά του στο παρκάκι κοντά στο σπίτι τους και θα άντεχαν έτσι οικονομικά να πάρουν μία μικρή τούρτα. Οι μέρες περνούσαν μέσα στην ανυπομονησία για τον Μουτζάντ, καθώς πλησίαζε το πάρτι του. Και τότε... Έφτασε η μεγάλη μέρα! Ο Μουτζάντ φόρεσε τα μόνα καλά του ρούχα -ένα πουκάμισο και ένα τζιν- τα οποία του είχε πάρει η Νταρίν με ό,τι λεφτά είχε βγάλει δουλεύοντας ως καθαρίστρια στις «καλές οικογένειες» εκείνης της περιοχής. Λίγο αργότερα έφτασε ο Νίκος με την Φρίντα, η οποία όμως ήταν βιαστική κι έτσι ευχήθηκε χρόνια πολλά στον Μουτζάντ, του έδωσε το δώρο του και έφυγε. Έτσι σιγά-σιγά το πάρκο άδειασε. Κι έμειναν μόνοι τους, ο Μουτζάντ με τον Νίκο. Λεπτό το λεπτό η αγωνία του Μουτζάντ μεγάλωνε. Και δύο ώρες αργότερα, οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν. Δεν ήρθε κανείς. Παντού γύρω του υπήρχαν γιρλάντες, μπαλόνια, κεράσματα της Νταρίν και κανένας καλεσμένος...

- «Νίκο, δε θα ‘ρθουν», είπε ο Μουτζάντ προσπαθώντας να καταπνίξει τα δάκρυά του. - «Θα έρθουν μην ανησυχείς», απάντησε ο Νίκος προσπαθώντας να καθησυχάσει τον φίλο του.

- «Όχι, δε θα ‘ρθουν. Και ξέρω τι φταίει γι αυτό...». Τώρα πια ο Μουτζάντ δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του, που άρχισαν να κυλούν στα παιδικά μαγουλάκια του.

- «Ακόμα κι έτσι να είναι, εκείνοι χάνουν και... περισσότερο φαγητό για ‘μας!», λέει ο Νίκος σε μία απελπισμένη προσπάθεια να φτιάξει τη διάθεση του φίλου του. Αυτό, πράγματι, πέτυχε. Ο Μουτζάντ του έσκασε ένα λυπημένο χαμόγελο κι έπειτα έπεσαν με τα μούτρα στο νόστιμο φαγητό.

- ΤΡΙΑ Οι μήνες κυλούσαν με απίστευτη ταχύτητα για τον Μουτζάντ πλέον. Είχε αποδεχτεί το γεγονός ότι ο μόνος φίλος του θα ήταν ο Νίκος και δεν τον πείραζε. Αλλά έμελλε να γίνει κάτι που θα τα άλλαζε όλα… Είχε φτάσει Μάιος και το σχολείο κάθε χρόνο τέτοια εποχή έκανε αγώνες σε κάποια αθλήματα.

Η τάξη του Μουτζάντ δεν έπαιρνε μέρος, καθώς θεωρούνταν μικροί. Μια μέρα, όμως, η γυμνάστρια τους έβαλε να παίξουν ποδόσφαιρο. Ο Μουτζάντ ήταν πολύ καλός και η γυμνάστρια του πρότεινε να πάρει μέρος στους αγώνες μαζί με τις μεγαλύτερες τάξεις. Εκείνος, φυσικά, δέχτηκε. Ο Μουτζάντ και ο Νίκος περίμεναν με ανυπομονησία τους αγώνες, καθώς ήταν και οι δύο πολύ χαρούμενοι που θα έπαιζε ο Μουτζάντ. Και τότε, μια μέρα, άρχισαν να τους πλησιάζουν οι συμμαθητές τους. Ξαφνικά όλοι ήθελαν να γίνουν φίλοι τους. Τα δύο παιδιά ήταν ξαφνιασμένα αλλά κι ευχαριστημένα.

Έφτασε, όμως, η μέρα του αγώνα. Ο Μουτζάντ ήταν πολύ αγχωμένος αλλά και ενθουσιασμένος. Έβλεπε τον Χασάν, την Νταρίν και τον Νίκο με τους γονείς του στις κερκίδες και έπαιρνε κουράγιο. Η ώρα πέρασε γρήγορα και ξεκίνησε ο αγώνας. Έληξε ένδοξα για το σχολείο τους, με μεγάλο μερίδιο της νίκης να οφείλεται στον Μουτζάντ. Μετά τον αγώνα και μόλις κατάφερε να ξεφύγει από τις αγκαλιές των συμπαικτών του, ο Μουτζάντ πήγε μαζί με τ’ αδέρφια του να φάνε στο σπίτι του Νίκου. Πέρασαν όλοι πολύ ωραία και η μέρα κύλησε γρήγορα…

- ΤΕΣΣΕΡΑ Τα δύο παιδιά περνούσαν τέλεια πλέον στο σχολείο. Οι μέρες κυλούσαν γεμάτες χαρά και παιδικά γέλια. Είχε γίνει μια ευχάριστη ρουτίνα. Μία μέρα, που αρχικά φαινόταν σαν όλες τις άλλες, η Φρίντα ήρθε να πάρει τον Νίκο απ’ το σχολείο. Καθώς όμως οδηγούσε σπίτι, ένα ποδήλατο πετάχτηκε στον δρόμο μπροστά τους. Η Φρίντα έκανε εγκαίρως στην άκρη και δεν χτύπησε τον ποδηλάτη. Αλλά το αυτοκίνητο



Μάης 2021

39

ξέφυγε απ’ την πορεία του και έπεσε πάνω σε ένα δέντρο… Ο Μουτζάντ και τ’ αδέρφια του έτρεξαν στο νοσοκομείο αμέσως μόλις ειδοποιήθηκαν για το ατύχημα. Στον διάδρομο βρήκαν τον πατέρα του Νίκου, Αλέξανδρο, παραδόξως ήρεμο.

- «Διέφυγαν τον κίνδυνο, θα είναι μία χαρά!», είπε εκείνος.

- «Μπορούμε να τους δούμε;», ρώτησε ανήσυχη ακόμα η Νταρίν.

- «Μπορείτε. Και είμαι σίγουρος ότι θα χαρούν πολύ που ήρθατε», της απαντά ο Αλέξανδρος προσπαθώντας να την ηρεμήσει. Πρώτα πήγαν στην Φρίντα, επειδή ο Νίκος κοιμόταν. Εκείνη τους εξιστόρησε τι ακριβώς συνέβη, και τους ενημέρωσε ότι ο Νίκος χρειαζόταν ξεκούραση οπότε, πιθανότατα, δε θα τους άφηναν να τον δουν. Η Φρίντα είχε δίκιο. Η νοσοκόμα που ήταν υπεύθυνη για τον Νίκο δεν τους επέτρεψε να περάσουν. Μετά από έντονες διαμαρτυρίες από όλους, άφησε μόνο τον Μουτζάντ να τον δει κάνοντας μια υποχώρηση. Ο Μουτζάντ μπήκε στο δωμάτιο χαρούμενος που τον άφησαν να δει τον φίλο του. Όμως κοκκάλωσε στην πόρτα. Εκεί, σε ένα μικρό κρεβάτι, βρισκόταν ο καλύτερός του φίλος μπαταρισμένος παντού και με κάμποσες οθόνες συνδεδεμένες μέσω καλωδίων στα χέρια του. Ένας ορός ήταν επιπλέον περασμένος στο αριστερό του χέρι.

- «Γεια», είπε ο Νίκος και χαμογέλασε.

- «Γεια… Μοιάζεις με μούμια!», πέταξε ο Μουτζάντ, προτού το σκεφτεί καλά-καλά. Οι δυο φίλοι κοιτάχτηκαν για μερικά δευτερόλεπτα και μετά έσκασαν κι οι δυο στα γέλια. Μόλις ο Μουτζάντ ανέκτησε την αναπνοή του, είπε στον Νίκο: - «Ξέρεις, θα γίνεις καλά», παρηγορώντας περισσότερο τον εαυτό του.

- «Ααα! Ναι, το ξέρω! Σε μερικές μέρες θα είμαι και πάλι ελεύθερος», απάντησε ο Νίκος κι έδειχνε ικανοποιημένος.

- «Με τρόμαξες, να το ξέρεις…», είπε κατσουφιάζοντας ο Μουτζάντ.

- «Ναι, καλά… Να σε δω τι θα έκανες αν ήταν κάποιο από τα αδέρφια σου στη θέση μου!», λέει μισο-αστεία μισο-δύσπιστα ο Νίκος.

- «Νίκο, είσαι αδερφός μου. Δεν έχει σημασία που δε μοιάζουμε, που δεν έχουμε το ίδιο χρώμα, την ίδια θρησκεία και την ίδια μητρική γλώσσα. Εγώ σ’ αγαπώ όσο αγαπώ και τα βιολογικά αδέρφια μου!», απάντησε ο Μουτζάντ πιο σοβαρά από ποτέ.

- «Κι εγώ σε θεωρώ αδερφό μου και… Ό,τι κι αν γίνει, έχεις εμένα. Να το θυμάσαι αυτό!», απάντησε ο Νίκος εξίσου σοβαρά. Τα παιδιά χαμογέλασαν το ένα στο άλλο κι ύστερα μια νοσοκόμα έβγαλε διακριτικά τον Μουτζάντ έξω, έτσι ώστε να αφήσουν τον Νίκο να ξεκουραστεί…

*ΤΕΛΟΣ*

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τη συντρόφισσα Εύα Μελά για την παραχώρηση εικαστικών έργων της με θέμα το προσφυγικό-μεταναστευτικό για τις ανάγκες της εικονογράφησης.

ΑΛ Β Ι Τ Σ Ε Φ Α Κ Ι Τ Η ΤΑ ΜΑΘ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Φλώρινα 23/5 Γρεβενά 30/5 Κοζάνη 11/6 Πτολεμαΐδα 12/6 Καστοριά 29/5

Λευκός Πύργος 29/5 Εύοσμος 12-13/6 Πολίχνη 28-29/5 Σταυρούπολη 4-5-6/6 Τούμπα 11/6 Νεάπολη 28/5 Καλαμαριά 12/6 Θέρμη 4/6 Χορτιάτης 29/5

Έδεσσα 26/6 Γιαννιτσά 6/6 Βέροια 5/6 Κιλκίς 5/6 Σέρρες 6/6 Κατερίνη 12-13/6 Νάουσα 12/6 Λιτόχωρο 4/6 Χαλκιδική 20/6

ΑΝΑΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΘΡΑΚΗ Δράμα 22/5 Καβάλα 5/6 Κομοτηνή 29/5 Αλεξανδρούπολη 6/6 Ξάνθη 30/5

ΘΕΣΣΑΛΙΑ Λάρισα 29/5 Βόλος 28/5 Τρίκαλα 28/5 Καρδίτσα 5/6

ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ Λαμία 29/5 Χαλκίδα 29/5

ΗΠΕΙΡΟΣ Γιάννενα 12/6 Κέρκυρα 12/6 Άρτα 12/6 Πρέβεζα 5/6 Λευκάδα 29/5 Ηγουμενίτσα 5/6

ΑΙΓΑΙΟ Σάμος (Μυτιληνιοί) 29/5 Σάμος (Βαθύ) 5/6 Κως 5/6 Ρόδος 5-6/6 Σορωνή Ρόδου 23/5 Λαγκάδα Χίου 30/5 Βροντάδος Χίου 5/6

ΑΤΤΙΚΗ Περιστέρι 29/5 Αιγάλεω 22/5 Χαϊδάρι 15/5 Φυλή 15/5 Ελευσίνα 22/5 Μενίδι 29/5 Πετρούπολη 29/5 Πάρκο Τρίτση 22/5 Μοσχάτο 22/5 Ζωγράφου 23/5 Καισαριανή 29/5 Ηλιούπολη 22/5 Πειραιάς 5/6 ΚορυδαλλόςΝίκαια 29/5 Κερατσίνι 22/5

Πέραμα 4/6 Ελληνικό 22/5 Καλλιθέα 29/5 Μπραχάμι 30/5 Νέα Σμύρνη 23/5 Ακ. Πλάτωνος 5/6 Γαλάτσι 5/6 Κυψέλη 29/5 Νέος Κόσμος 29/5 Ν. Φιλαδέλφεια 22/5 Ν. Ηράκλειο 29/5 Χαλάνδρι 5/6 Γέρακας 19/6 Λούτσα 29/5 Λαύριο 5/6

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ Πάτρα 5/6 Αγρίνιο 12/6 Αμαλιάδα 22/5 Πύργος 5/6

ΚΡΗΤΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ Καλαμάτα 4/6 Κόρινθος 28/5

Πάρε μέρος και εσύ!

Ηράκλειο 5/6 Χανιά 5/6 Ρέθυμνο 29/5 Ιεράπετρα 29/5 Άγιος Νικόλαος 28/5