Οδηγητής #1071 - Νοέμβριος 2019

9 771791 359004

11

www.odigitis.gr

#1071 | ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2019 | 2 ευρώ

2

Οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ Νοέμβρης-Δεκέμβρης 2019. Με το κουπόνι στο χέρι, φτάνουμε παντού

Ένας κόσμος σάπιος... Ο καπιταλισμός! Δυναμώνουμε την πάλη για την ανατροπή του

16

8

6

TO 3

Άρθρο του Μανώλη Ραπανάκη, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

4 Σχόλια 7 Ερώτηση-Απάντηση 9 Μια ξεχωριστή εκδήλωση γνωριμίας με την ΚΝΕ!

10 4 Νοέμβρη ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ! Η αρχή για μια μαχητική δυνατή χρονιά στα σχολεία!

11 Οι μαθητές απέναντι στο έγκλημα του ΧΥΤΑ Φυλής!

12 Προσεχώς στην τάξη...

14 Πάμε... γυμνάσιο!

18 «Θα ανοίγουμε κάθε μέρα, κάθε ώρα και μια καινούρια ρωγμή στο σάπιο σύστημα»

Οι μάχες των κομμουνιστών σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, φάρος για τους αγώνες σήμερα!

Κρίση - Ανάπτυξη της οικονομίας: στο ίδιο έργο θεατές;

20 Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας: Στην «αναβάθμιση» των προ-

βλημάτων τους, οι φοιτητές απαντούν με οργάνωση και αγώνα

22

Φοιτητικές κινητοποιήσεις. Ούτε βήμα πίσω από τον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες

26 Ο αγώνας συνεχίζεται 27 Ένα ακόμα «successstory» της ανάπτυξης τους…

28 ΣΥΣΔΙΕΚ Αττικής: Στη μάχη για την οργάνωση των

σπουδαστών στα Δημόσια ΙΕΚ μπροστά στα οξυμένα προβλήματα

24

33

Το νέο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στο Μενίδι είναι γεγονός!

34 Ο «Οδηγητής» προτείνει...

35 Όταν ιμπεριαλιστικός πόλεμος και ρατσισμός «εισβάλλουν» στο ποδόσφαιρο

36 Το ΚΚΕ στηρίζει τον αγώνα του ΚΕΘΕΑ!

37 Γνωριμία με τη λειτουργία του ΚΕΘΕΑ...

38 Βία κατά των γυναικών: Αποτέλεσμα της εκμεταλλευτι-

29 «Ο πάγος έσπασε... ο δρόμος άνοιξε... ο δρόμος χαρά-

κής κοινωνίας και της γυναικείας ανισοτιμίας που αυτή γεννά

30 ΟΝΝΕΔ: «Το μάυρο αύριο, τώρα» 31 Εκπαίδευση προσφυγόπουλων: Η σύγκρουση με την

δο της διακίνησης και αξιοποίησης του «Οδηγητή»

κτηκε» Β.Ι. Λένιν

απαράδεκτη κατάσταση είναι υπόθεση κάθε νέου και νέας!

Απάντηση στο αντικομμουνιστικό δηλητήριο της ΕΕ!

Τ

ριήμερο εκδηλώσεων διοργανώνει η ΚΝΕ στις Βρυξέλλες στις 9-11 Νοέμβρη κόντρα στα αντικομμουνιστικά ψηφίσματα και τις φιέστες της ΕΕ. Το τριήμερο ανοίγει το Σάββατο 9/11 ώρα 13:30 με ιστορικό περίπατο στην πόλη και θέμα: «Στα χνάρια των Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν... ως την ένδοξη λεωφόρο Στάλινγκραντ». Την Κυριακή 10/11 στις 10:15 θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη στο ναζιστικό στρατόπεδο Breendonck. Τη Δευτέρα 11/11 και ώρα 12:30 οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν με ομιλία του Νίκου Αμπατιέλου, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, με θέμα: «Η αλήθεια για το Σοσιαλισμό και ο αντικομμουνισμός της ΕΕ». Η εκδήλωση θα γίνει στην αίθουσα WIM 1P100 του Ευρωκοινοβουλίου και θα τη συντονίσει ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμμματος.

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Λεωφόρος Ηρακλείου 145, Νέα Ιωνία, ΤΚ: 14231, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210-2592514, 210-2592517

40 Με όλες μας τις δυνάμεις, για ένα νέο βήμα στην άνο-

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

3

Δρούμε καθημερινά,

προετοιμαζόμαστε για την ανατροπή που θα έρθει!

Ο

ι νέοι και οι νέες που κινητοποιούνται αυτό το διάστημα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, οι φοιτητές που διεκδικούν σπουδές και δουλειά με δικαιώματα, οι μαθητές που αγωνίζονται για σχολείο που μορφώνει, έχουν δεδο-

Ο

καπιταλισμός, το σύστημα που ζούμε, έχει σαπίσει. Έχει τεράστιες αντιφάσεις και αδιέξοδα που δεν μπορούν να λυθούν. Το κυνήγι της αυξανόμενης κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, είτε το σύστημα βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης είτε σε κρίση. Η πολιτική που εφαρμόζεται από κάθε κυβέρνηση σε όλο τον κόσμο υπηρετεί τη θωράκιση και την ενίσχυση της κερδοφορίας των εκμεταλλευτών. Η πρόσφατη δεκαετής καπιταλιστική κρίση, η αναιμική ανάκαμψη που έχει ακολουθήσει και ο κίνδυνος μιας νέας κρίσης, δείχνουν τον φαύλο κύκλο ενός συστήματος που έχει φάει τα ψωμιά του. Τριάντα χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και την Ανατολική Ευρώπη, η «παγκόσμια ειρήνη», που προέβλεψαν οι αστοί και οι οπορτουνιστές, που πανηγύρισαν τότε, είναι κυριολεκτικά ουτοπία όσο διατηρείται το σύστημα που γεννά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο αλλά και την ιμπεριαλιστική ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο.

Προετοιμαζόμαστε... Σήμερα ζούμε σε μια περίοδο ενός προσωρινού ιστορικά πισωγυρίσματος, ο κύκλος της αντεπανάστασης δεν έχει κλείσει ακόμα. Αυτό είναι ένα γεγονός που χρειάζεται να συνειδητοποιηθεί σε βάθος για να γίνουμε πιο ικανοί να δρούμε πρωτοπόρα και επαναστατικά σε αυτές τις συνθήκες, για να υπηρετούμε αποτελεσματικά τον σκοπό μας για την ισχυροποίηση της επαναστατικής πρωτοπορίας του Κόμματος και της ΚΝΕ, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ανάπτυξη της αντικαπιταλιστικής πάλης και τη διαμόρφωση της Κοινωνικής Συμμαχίας. Δηλαδή των κρίσιμων στοιχείων που απαιτούνται για την αποφασιστική αναμέτρηση με το κεφάλαιο και την εξουσία του σε συνθήκες που θα κλονίζεται από τις ίδιες τις αγεφύρωτες αντιφάσεις του, αλλά και την επαναστατι-

μένα και πείρα για να κρίνουν τα καλέσματα της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και να αποφασίσουν ενάντια σε αυτά, να παλέψουν κόντρα στο σύστημα της εκμετάλλευσης που ευθύνεται για τα προβλήματα και τα αδιέξοδα στη ζωή της νεολαίας.

κή δράση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Σε αυτές τις συνθήκες για να δυναμώσει η αντικαπιταλιστική πάλη, να αναδεικνύουμε εύστοχα και καθημερινά, μέσα από όλους τους δρόμους ότι η πραγματική αντιπαράθεση είναι «καπιταλισμός – σοσιαλισμός», χρειάζεται να αναβαθμίσουμε την ικανότητά της ιδεολογικής και πολιτικής παρέμβασης. Έτσι μπορούμε να φωτίζουμε σε κάθε φάση και γύρω από κάθε εξέλιξη όχι μόνο τα αίτιά της αλλά και τη διέξοδο που πρέπει να δοθεί. Αυτό είναι όρος για να δυναμώνει και το κίνημα, να ξεπερνιούνται εμπόδια και δισταγμοί που συναντάμε σε νέους και νέες. Τα μέλη της ΚΝΕ, που είναι πρωτοπόροι σε κάθε διεκδίκηση και οργανωτές σε κάθε αγώνα απέναντι στην εργοδοσία και στις κυβερνήσεις, προωθούν την αντικαπιταλιστική γραμμή πάλης. Αυτό δεν είναι εύκολο, απαιτεί επεξεργασία του πλαισίου πάλης ώστε να φωτίζει την ανάγκη επαναστατικής ανατροπής παίρνοντας υπόψη το επίπεδο συνείδησης που υπάρχει σε κάθε χώρο.

Ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον! Ο σοσιαλισμός είναι το ελπιδοφόρο μέλλον της ανθρωπότητας. Σήμερα, στην Ελλάδα, υπάρχει το εργατικό και επιστημονικό δυναμικό, η τεχνογνωσία, τα μέσα παραγωγής και πρώτες ύλες που με τη δύναμη του Κεντρικού Σχεδιασμού μπορούν να κινηθούν για να πετύχουν την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας. Είναι η κοινωνία που μπορεί πραγματικά να πετύχει την ολόπλευρη ανάπτυξη της παραγωγής σε αντίθεση με την καπιταλιστική «ανάπτυξη για όλους» που αφορά τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και χτίζεται πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Μπορεί πραγματικά να πετύχει σχολείο που μορφώνει ολόπλευρα τους μαθητές. Μπορεί να πετύχει Ανώτατη

Εκπαίδευση που ετοιμάζει τους αυριανούς επιστήμονες και κάνει έρευνα ώστε να αναβαθμίζεται συνεχώς η κάλυψη των αναγκών του λαού και της νεολαίας. Μπορεί να εξαλείψει το κίνητρο του κέρδους στην παραγωγή τη ρίζα που γεννά κάθε πολεμική σύγκρουση. Η κοινωνία αυτή είναι αναγκαία και επίκαιρη σήμερα.

Θα βγούμε νικητές… Με τη δύναμη της κοσμοθεωρίας μας, των συμπερασμάτων από την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος διεθνώς και στην Ελλάδα, των σύγχρονων επεξεργασιών και των αποφάσεων του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΕ και του 12ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, βαδίζουμε αποφασιστικά προς τα εμπρός κόντρα στις συνθήκες της αντεπανάστασης και του αρνητικού συσχετισμού. Δεν περιμένουμε κάποια «στιγμή στο μέλλον» που θα ευνοεί την επαναστατική δράση, αλλά δρούμε καθημερινά και συνεχώς σε αυτή την κατεύθυνση διαμορφώνοντας τους όρους για να ανοίγουν ρήγματα στον σύστημα και στον συσχετισμό, να ισχυροποιείται η επαναστατική πρωτοπορία, το Κόμμα και η ΚΝΕ. Ο αντίπαλος λογαριάζει τη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Οξύνει τον αντικομμουνισμό, αλλά και την πίεση ώστε να βάλουμε νερό στο κρασί μας μπροστά στον αρνητικό συσχετισμό, να αφήσουμε «για μετά» την πάλη για την ανατροπή και για το σοσιαλισμό. Γνωρίζει ότι η δύναμη της εργατικής τάξης και του Κόμματός της δεν αποτυπώνεται απλά σε ένα εκλογικό ποσοστό, αλλά στη δυναμική που μπορεί να αναπτύσσει μέσα στην κοινωνία. Και αυτή η δυναμική είναι που τους φοβίζει, γιατί στον νέο κύκλο της επαναστατικής ανόδου θα γίνουν πράξη τα λόγια του ποιητή «οι νικημένοι του σήμερα, είναι οι νικητές του αύριο”! Μανώλης Ραπανάκης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

4 Μαθήματα ιστορίας...

Η πολλή παρέα με τον Πομπέο και τον Πάιατ αυτά κάνει...

Όποιος έχει ανοίξει ένα-δυο βιβλία ιστορίας στη ζωή του, μάλλον θα... έφριξε με όσα άκουσε και διάβασε με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Μετά το περιβόητο μήνυμα της Υπουργού Παιδείας, σύμφωνα με το οποίο στην Ελλάδα δεν επιτέθηκαν οι φασίστες του Μουσολίνι και οι Ναζί του Χίτλερ, αλλά κάποιοι... «λαϊκιστές», τη σκυτάλη πήρε η Υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου για να μας μιλήσει για τις αξίες του... «εθελοντισμού» (πάλι καλά που δεν είπε ότι οι αγωνιστές του ‘40 και της Αντίστασης πολέμησαν για την «εταιρική κοινωνική ευθύνη»...). Μην νομίζετε όμως ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι πήγαν πίσω. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρος Κόκκαλης, είδε στην επέτειο αυτή μια ακόμη αφορμή να προωθήσει τις πράσινες μπίζνες του. Το ‘40 στο μέτωπο φώναζαν “αέρα”. Αυτό που αναπνέουμε είναι αέρας. Άρα το νόημα της επετείου είναι ότι πρέπει να καταργηθούν τα ορυκτά καύσιμα. Μόνο του πάει, τι δεν καταλαβαίνετε; Αφίσα της ΔΑΠ για την 28η Οκτώβρη.

Αμερικάνοι στρατιώτες στο Ίβο Τζίμα της Ιαπωνίας.

Έτσουξε

Από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας...

Απροκάλυπτη καταστολή με ΜΑΤ και χημικά, πανομοιότυπα άρθρα στην «Καθημερινή», στο ακροδεξιο «Liberal» και στο «προοδευτικό» συριζαίικο «Ποντίκι» περί «ασυλίας» του ΚΚΕ, περί «σοβιετικού βατικανού» στο πολιτικό σύστημα και άλλα τέτοια …«χρυσαυγίτικα», δημοσιοποίηση των προσωπικών στοιχείων διαδηλωτή από την αντικομμουνιστική πολιτική «σαχλαμάρα» που ακούει στο όνομα Μπογδάνος και άλλα πολλά. Τι τα προκάλεσε όλα αυτα; Η μεγάλη διαδήλωση τη μέρα που βρισκόταν στην Αθήνα το γεράκι του πολέμου, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μ. Πομπέο, με σκοπό, μεταξύ άλλων, την ανανέωση της συμφωνίας για τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα. Το ξέρουμε ότι ο Υπουργός, η Πρεσβεία, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα προτιμούσαν να μην κουνηθεί φύλλο ή να βγει ο λαός στους δρόμους για να κάνει τεμενάδες. Πώς να το κάνουμε όμως; Στην Ελλάδα υπάρχει ΚΚΕ, υπάρχει εργατικό-λαϊκό κίνημα και θα τους χαλάνε τη σούπα της συναίνεσης στα σχέδιά τους, που δολοφονούν λαούς. Ξυδάκι και περαστικά.

Η αγωνία έλαβε τέλος! Άνοιξε η πλατφόρμα του isyriza! Πλέον ο καθένας μπορεί να πληκτρολογήσει τα μαγικά γράμματα και, σαν να γράφεται σε κάποιο newsletter, να γίνει μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Η καμπάνια εξελίσσεται, ο Τσίπρας περιοδεύει και καλεί τον κόσμο να «πάρει τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια του». Για να σοβαρευτούμε: Τον ΣΥΡΙΖΑ τον έχουν προ πολλού «πάρει στα χέρια τους» οι επιχειρηματικοί όμιλοι της χώρας μας και οι διεθνείς «σύμμαχοί» τους, τα κοράκια της ΕΕ και οι δολοφόνοι των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Τους νέους που καλούν να γίνουν μέλη «με ένα κλικ», τους θέλουν στον καναπέ, μόνο για χειροκροτητές της πολιτικής τους, η οποία όπως αποδείχθηκε επί 4,5 χρόνια υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον τους. Γι’ αυτό και οι καμπάνιες τους θα πάνε στράφι.

«Η δύναμη βγαίνει απ' τις γροθιές κι όχι από πρόσωπα καλοσυνάτα» Στίχος από τη «Μπαλάντα του Οπερατέρ», ποίημα του Ν. Χικμέτ που αναφέρεται στη Χιλή

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

5

Οι οικολογικές δράσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Το σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη αποτυπώνει εύστοχα την... περήφανη στάση των κορυφαίων στελεχών της Χρυσής Αυγής που απολογούνται αυτή την περίοδο.

Διάλογοι «σφοδρής σύγκρουσης» και «δομικής αντιπολίτευσης» από τη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο

«Παρέλαβα από τον προκάτοχό μου συγκροτημένη εργασία, την αναγνώρισα από την πρώτη βδομάδα που πήγα στο Υπουργείο και είπα ότι ένα μεγάλο τμήμα του νομοσχεδίου προέρχεται από προηγούμενα σχέδια νόμου που παρέλαβα (...) Προτιμώ να βλέπω την πολιτική σαν συνέχεια».

Α. Γεωργιαδης - ΝΔ

«Tο βασικό πλαίσιο, το θεσμικό, σε ό,τι αφορά το αναπτυξιακό μέρος, τον νόμο για τις στρατηγικές επενδύσεις, την αναπτυξιακή τράπεζα (...), αυτή είναι η βάση του νομοσχεδίου (...). Θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου δημόσια, διότι ο κ. Γεωργιάδης τήρησε τον λόγο του, σεβάστηκε το έργο το οποίο αφήσαμε».

Τι άλλο θα δούμε; Πολλά έχουν δει τα μάτια μας στο πλαίσιο της συζήτησης για την ψήφο των αποδήμων. Αρχικά η ΝΔ, ούτε λίγο ούτε πολύ, πρότεινε να ψηφίζει όποιος έχει έναν Έλληνα πρόγονο, και ας έχουν περάσει διακόσια χρόνια από τότε και ας μην ξέρει ο ίδιος «γρι» ελληνικά. Σε αυτά τα σχέδια «έβαλε πάγο» η στάση του ΚΚΕ με τη συνεκτική πρότασή του, που εξασφαλίζει όμως το δικαίωμα ψήφου σε όλους όσοι έφυγαν στο εξωτερικό την περίοδο της κρίσης. Εδώ οι ΣΥΡΙΖΑίοι είδαν «συμπαιγνία» με τη ΝΔ, για να πληγεί ο ΣΥΡΙΖΑ (γιατί, ως γνωστόν, όλα γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ περιστρέφονται...). Λίγες μέρες μετά, βέβαια, έκαναν κωλοτούμπα και υιοθέτησαν μέρος της πρότασης του ΚΚΕ, με αποτέλεσμα τα συριζοτρόλ να σβήνουν μανιωδώς αναρτήσεις, για να μην βγει το συμπέρασμα ότι θέλει και ο ΣΥΡΙΖΑ να πληγεί ο... ΣΥΡΙΖΑ! Και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο Βαρουφάκης, σαν τελευταίος πιστός υπερασπιστής του αναχρονιστικού «δικαίου του αίματος», να κάνει κριτική στη ΝΔ που υποχώρησε από τις αρχικές της θέσεις και να ζητά «ρεαλιστική ανυπακοή» από την... Αστόρια. Τι άλλο θα δούμε άραγε στη συνέχεια;

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΣΑΣ ΕΙΔΑ Γ. Δραγασάκης - ΣΥΡΙΖΑ

«Έχουμε ενδεχομένως (...) διαφορετικές προσεγγίσεις σε επιμέρους θέματα, συμφωνούμε όμως όλοι στον κεντρικό στόχο».

Ν. Μπακογιάννη - ΝΔ

Τι βρήκε να πει ο... «μαρξιστής» οικονομολόγος και πρώην Υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, Ευ. Τσακαλώτος, για τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης που καθιστά απαγορευτικό το πετρέλαιο θέρμανσης για τις οικογένειές μας; Είπε ότι «χρειάζεται να υπάρχει μία τιμή με την οποία ο κόσμος δεν θα σπαταλά το πετρέλαιο. Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε και με την κλιματική αλλαγή και να έχουμε τιμή πετρελαίου όπως η Αμερική». Αν δεν το καταλάβατε, όσοι τουρτουρίζουν τον χειμώνα επειδή δεν έχουν λεφτά να βάλουν πετρέλαιο, επιτελούν το... οικολογικό τους καθήκον! Δεν ισχύει το ίδιο, βέβαια, για το πετρέλαιο των εφοπλιστών που και με ΝΔ και με ΣΥΡΙΖΑ είναι αφορολόγητο και προφανώς... eco-friendly (ιδιαίτερα όταν χύνεται με τους τόνους στη θάλασσα, όπως έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ στον Σαρωνικό, με το ναυάγιο του «Αγ. Ζώνη ΙΙ»). Υ.Γ.: Σε άλλες οικολογικές δράσεις την ίδια περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει μαζί με Πατούλη και Τζήμερο την επέκταση της χωματερής στη Φυλή. Μένουμε συντονισμένοι για τις επόμενες...

Να σκούζετε στο διαδίκτυο για το ΚΚΕ που ψήφισε λευκό στο... «κοσμοϊστορικό» ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου, που καλούσε σε ένταση των επιχειρήσεων της Frontex για το μεταναστευτικό-προσφυγικό. Τρολάκια, δεν θέλουμε να σας απογοητεύσουμε, αλλά τα σκάφη της Frontex δεν είναι το πλοιάριο Granma...

ΣΕ ΕΙΔΑ Να προτείνεις security στα Πανεπιστήμια, να υπερψηφίζεις το νομοσχέδιο της ΝΔ για το ευρωενωσιακό φακέλωμα, να στηρίζεις τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων και να ζητάς κι άλλες. Ρε Γιάνη, για ποια ρεαλιστική ανυπακοή μας μιλούσες; Ρεαλιστικό δεκανίκι της ΝΔ έχεις αποδειχθεί...

6

Ένας κόσμος σάπιος… Ο καπιταλισμός! Δυναμώνουμε την πάλη για την ανατροπή του

Τ

ετάρτη 9 Οκτώβρη η Τουρκία ξεκίνησε στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία. Έχουν συμπληρωθεί εννιά χρόνια από το ξεκίνημα του πολέμου. Αμέτρητες εικόνες φρίκης, το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκατόμβες νεκρών. Για τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων στην Ελλάδα οι εικόνες του πολέμου είναι ανατριχιαστικές. Νέοι άνθρωποι προβληματίζονται έντονα για το «πού πάνε τα πράγματα», «τι μπορεί να γίνει». Ακολούθησε άλλη μια

συμφωνία «εκεχειρίας», είναι σε εξέλιξη ένα «ματωμένο» παζάρι για το μέλλον της πολύπαθης χώρας και της ευρύτερης περιοχής. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πρωτοστατούν στο να δυναμώσει η αλληλεγγύη στο λαό της Συρίας. Οι θέσεις του ΚΚΕ αποκαλύπτουν τη «μεγάλη εικόνα» πίσω από τις επικίνδυνες εξελίξεις. Συμβάλλουν στο να «σπάει» ο φόβος αλλά και ο εφησυχασμός που δημιουργούν τα επιτελεία του συστήματος με την προπαγάνδα τους.

Αναλύσεις…

που βιάζουν την αλήθεια…

Εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων, διάφοροι αναλυτές τους, έχουν πιάσει στασίδι σε κανάλια και εφημερίδες. Παρουσιάζοντας αποσπασμένες ειδήσεις κρύβουν την ουσία των εξελίξεων. Αναφωνούν για έναν «παράξενο» κόσμο που κάνουν κουμάντο «παρανοϊκοί» ηγέτες. Θλίβονται για μια Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν μπορεί να παρέμβει αποφασιστικά. Εντοπίζουν «παλινωδίες» στους χειρισμούς των ΗΠΑ που έδωσαν το «πράσινο φως» για να ξεκινήσει η Τουρκία την εισβολή στη Συρία. Λένε πως ζούμε σε έναν κόσμο στα «όρια του παραλόγου». Την ίδια στιγμή μας λένε «πάλι καλά που είμαστε στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, στρατηγικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ». Ουσιαστικά θέλουν να πείσουν τον ελληνικό λαό πως αυτοί που ανάβουν τα φυτίλια του πολέμου είναι ταυτόχρονα και σωτήρες.

Η ΕΕ παρεμβαίνει αποφασιστικά στις εξελίξεις στη Συρία, αλλά προφανώς δεν επιδιώκει να σώσει τον συριακό λαό από τη δυστυχία. Πριν ένα χρόνο κράτη-μέλη της ΕΕ βομβάρδισαν μαζί με τις ΗΠΑ τη Συρία. Η Γερμανία έχει πραγματοποιήσει τεράστιες εξαγωγές όπλων στην Τουρκία, και έχει συμβάλλει παραπάνω από αποφασιστικά στα «μέσα» που σφάζουν αμάχους στη περιοχή. Για την κρίση στη Συρία δεν φταίει ο «ασταθής» Τραμπ που δεν μπορεί να αποφασίσει ποιον λαό θα «προστατέψει», ούτε ο «αυταρχικός» Ερντογάν. Οι μεγάλες αντιθέσεις που υπάρχουν στο εσωτερικό των ΗΠΑ και εκφράζονται στις τελευταίες εξελίξεις αφορούν το πώς θα αντιμετωπιστούν καλύτερα η Ρωσία και

η Κίνα, πώς θα διατηρηθεί η παγκόσμια ηγεμονία τους. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται το συνεχές παζάρι μεταξύ ΗΠΑ-Τουρκίας με στόχο να «κρατηθεί» η δεύτερη στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο . Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τρομερά εκτεθειμένοι. Κατά την επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μ. Πομπέο, έκαναν διαγωνισμό για το ποιος από τους δύο έχει συμβάλλει περισσότερο στην υπογραφή της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» μεταξύ ΗΠΑ-Ελλάδας, που μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ. Έλεγαν: «Η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην χώρα, οι επενδύσεις που θα κάνουν στην Ελλάδα απομονώνουν περισσότερο την Τουρκία, ενισχύουν την ασφάλεια στη περιοχή». Δεν πρόλαβαν να περάσουν λίγες μέρες και οι ΗΠΑ έδωσαν το πράσινο φώς για την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία και να συμφωνήσουν ουσιαστικά στη ζώνη κατοχής που θέλει να επιβάλλει η τουρκική αστική τάξη στη περιοχή. Το παράδειγμα με τον κουρδικό πληθυσμό στη Συρία είναι αποκαλυπτικό. Η κουρδική ηγεσία, για δικά της συμφέροντα, επέλεξε να «πιάσει φιλίες» με τις ΗΠΑ. Οι «σύμμαχοι» έδωσαν τις ευλογίες τους… και ο πληθυσμός της περιοχής μάτωσε και σκοτώθηκε ακόμα μια φορά! Κανένας λαός δεν μπορεί να διαλέγει ποιος «λύκος» θα τον προστατεύει. Οι εργάτες, οι αγρότες και τα λαϊκά στρώματα σε όλα τα κράτη του κόσμου, πρέπει να δυναμώσουν τον ταξικό αγώνα, την πάλη για την ανατροπή του συστήματος.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

7

για έναν «παράξενο» κόσμο... Οι συμφωνίες, που ακολούθησαν την τουρκική εισβολή, για να «αποκλιμακωθεί» η ένταση στη Συρία, είναι ενδεικτικές. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ανακοίνωσε ότι αμερικάνικες στρατιωτικές δυνάμεις θα φρουρούν τις πετρελαιοπηγές της ΒΑ Συρίας, όταν πριν λίγες μέρες έλεγε ότι είναι κατά των «αιώνιων» πολέμων. Η κυβέρνηση της Γερμανίας (που δεν παρεμβαίνει αποφασιστικά…) ανακοίνωσε το δικό της σχέδιο «ανοικοδόμησης» της περιοχής, που περιλαμβάνει την ανάπτυξη 2500 γερμανών στρατιωτών. Η Τουρκία «πέτυχε» την απομάκρυνση κουρδικών δυνάμεων σε βάθος 30 χιλιομέτρων από τα σύνορα της με τη Συρία. Τα σύνορα θα «φυλάσσονται» από δυνάμεις του στρατού των Ρωσίας-Συρίας, αλλά η Τουρκία θα μπορεί να διεισδύει σε βάθος 10 χιλιομέτρων! Στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, όλοι είναι εναντίον όλων, συμμαχίες ανάμεσα σε αστικά κράτη φτιάχνονται και διαλύονται, συμφωνίες σταματούν να έχουν ισχύ. Όλα τα παραπάνω φαινόμενα δεν προκύπτουν επειδή ανίκανοι ηγέτες δεν μπορούν να βρουν ισορροπίες ή γιατί γενικά οι «ισχυρές χώρες εκμεταλλεύονται τις πιο αδύναμες». Ο καπιταλισμός έχει στον πυρήνα της ύπαρξής του έχει τον αδυσώπητο ανταγωνισμό για τη μεγιστοποίηση των κερδών. Οι εμπορικές συμφωνίες, η προσωρινή κατάπαυση του πυρός σε ένα σημείο που μαίνονται στρατιωτικές συγκρούσεις ουσιαστικά καθορίζουν το πλαίσιο μιας επόμενης αντιπαράθεσης.

ΕΡΏΤΗΣΗ ΑΠΆΝΤΗΣΗ

?

Ο

«Οδηγητής» εγκαινιάζει μια νέα στήλη σε αυτό το φύλλο! Μέσα από τη συγκεκριμένη στήλη θα προσπαθούμε να δίνουμε απαντήσεις σε ερωτήματα που δημιουργούν οι εξελίξεις, σε προβληματισμούς που έχουν νέοι άνθρωποι για τις θέσεις του ΚΚΕ. Ερώτηση και απάντηση λοιπόν…

Μπορεί κάποιος να νομίζει ότι εποχή της αντεπανάστασης είναι μόνο η περιόδος 1989-1991 που έγιναν οι ανατροπές στα σοσιαλιστικά κράτη. Είναι όμως έτσι;

…που πρέπει να ανατραπεί! Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε αστικά κράτη και ιμπεριαλιστικά μπλοκ δεν βρίσκουν έκφραση μόνο στη Συρία. Μόνο το τελευταίο διάστημα έχει εκφραστεί κόντρα ανάμεσα σε Γαλλία και Γερμανία για την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας στην ΕΕ. Στη Βρετανία υπάρχει σφοδρή ενδοαστική αντιπαράθεση για τους όρους που θα πραγματοποιηθεί το Brexit. Οι φαγωμάρες τους δεν έχουν τελειωμό γιατί το κάθε κράτος στον καπιταλισμό εξυπηρετεί με πολιτικά και στρατιωτικά μέσα τα συμφέροντα των δικών του μονοπωλιακών ομίλων που πολλές φορές είναι διαφορετικά ακόμα και μέσα στην ίδια χώρα. Αυτός ο «παράξενος» κόσμος μόνιμα θα βολοδέρνει ανάμεσα σε αγιάτρευτες αντιθέσεις και ανταγωνισμούς, συνεχώς η «τρικυμία» θα μεγαλώνει. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πρωτοστατούν στον αγώνα για να σταματήσει ο κατήφορος της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που μετατρέπουν την Ελλάδα σε μαγνήτη μεγάλων κινδύνων. Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η αντίθεση στην αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων εκτός συνόρων, να διατρανωθεί η απαίτηση για αποδέσμευση της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, να φύγουν όλες οι ξένες βάσεις. Οι πρόσφατες λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στην Ελληνοαμερικάνικη συμφωνία για τις βάσεις έδειξαν ότι υπάρχουν χιλιάδες νέοι άνθρωποι που συμφωνούν με την ανάλυση που κάνει το ΚΚΕ για τις εξελίξεις. Ο αντίπαλος αυτό το παίρνει υπόψη. Αξιοποιεί τον μπαμπούλα της καταστολής αλλά καταφεύγει και στον αντικομμουνισμό. Επιστρατεύει όλους τους μηχανισμούς του για να αναπαράγουν το πόσο ανώφελο είναι σήμερα να αγωνίζεσαι για όλα αυτά. Αλήθεια, αν η πολιτική του ΚΚΕ και η δράση του είναι… «γραφικότητες», τότε γιατί την πολεμάνε; Σήμερα η εικόνα του σάπιου καπιταλιστικού κόσμου, όσο και να την θολώνουν, δείχνει καθαρά ότι η φτώχεια, οι πόλεμοι και η εκμετάλλευση είναι στο «DNA» του συστήματος. Η μάχη που δίνει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι να δυναμώσει η αντικαπιταλιστική πάλη, να κατανοείται μαζικά η ανάγκη ανατροπής του καπιταλισμού. Απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, είναι η σοσιαλιστική κοινωνία.

Στον κόσμο που ζούμε η αστική τάξη είναι ιδεολογικά και πολιτικά κυρίαρχη. Τη δύναμη να μπορεί να φοράει τα «δικά της γυαλιά» για την ανάλυση της πραγματικότητας στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα την αντλεί από την ιδιοκτησία της πάνω στα μέσα που παράγεται όλος ο πλούτος της σημερινής κοινωνίας. Ο εργαζόμενος για να επιβιώσει πρέπει να πουλήσει την ικανότητα του για εργασία στους καπιταλιστές. Μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα είναι αδύνατο να κυριαρχήσει η ιδέα ότι μπορεί να υπάρχει μια κοινωνία που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα μπορούν να αποφασίζουν για το τι θα παράγεται, πόσο και πώς θα κατανέμεται με βάση την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών. Αυτό ισχύει πάντα στον καπιταλισμό. Βέβαια, η δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος, η εξέλιξη της ταξικής πάλης επιδρά στο πόσο ενισχύεται ή αποδυναμώνεται η κυριαρχία των αστικών αντιλήψεων μέσα στους εργαζομένους. Κατά τον 20ό αιώνα συντελέστηκε ένα τεράστιο άλμα στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού αποτελούσε ένα φωτεινό παράδειγμα ότι η οικονομία και η κοινωνία μπορούν να οργανωθούν με ριζικά διαφορετικό τρόπο. Παρ’ όλα τα λάθη και τις αδυναμίες, μια άλλη κοινωνία υπήρχε! Ο διαφορετικός παγκόσμιος συσχετισμός ήταν σίγουρα αρνητικός, αλλά τα δεδομένα ήταν διαφορετικά. Η μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη με την καθοριστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης, οι ήττες των ιμπεριαλιστών σε μια σειρά μέτωπα όπως το Βιετνάμ, η Κούβα κ.ά. αποδυνάμωναν την αντίληψη ότι «κανένας δεν μπορεί να τα βάλει με αυτούς, είναι πανίσχυροι», ότι «φασισμός και κομμουνισμός είναι το ίδιο». Σήμερα 30 χρόνια μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές ο αρνητικός συσχετισμός έχει επιδεινωθεί. Το ότι δεν υπάρχει αντίπαλο δέος κάνει τον καπιταλισμό πιο ισχυρό. Πιο εύκολα μπορεί να υιοθετηθεί από αρκετό κόσμο πως «δεν έχει νόημα να παλέψω» ή «αυτά που λέει το ΚΚΕ δεν μπορούν να γίνουν, δοκιμάστηκαν και απέτυχαν». Πόσο μάλλον που σε χώρες που κατ΄ όνομα Κομμουνιστικά Κόμματα είναι τώρα στην εξουσία, όπως στην Κίνα, στην οποία «οικοδομείται» καραμπινάτος καπιταλισμός. Το ΚΚΕ έβγαλε συμπεράσματα από όλες αυτές τις εξελίξεις. Δεν αναλύει την αντικειμενική κατάσταση που υπάρχει, για να επιβεβαιώσει ότι σήμερα δεν μπορούν να γίνουν και πολλά. Η ικανότητα του ΚΚΕ να ερμηνεύει σωστά τις συνθήκες και την εποχή, δίνει τη δυνατότητα τα «χτυπήματα» που σήμερα δίνουμε στο καπιταλιστικό σύστημα να είναι πιο αποτελεσματικά. Γιατί τη δυνατότητα να ανατραπεί ο καπιταλισμός, τη «γεννά» η ίδια του η λειτουργία. Έχει επιβεβαιωθεί ιστορικά το πώς μπορεί να γίνει. Σήμερα η ιδεολογικοπολιτική αντεπίθεση για να πείσουμε ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος πρέπει να αποκτήσει προτεραιότητα. Η αφομοίωση της επαναστατικής θεωρίας, το επαναστατικό πρόγραμμα του Κόμματος, η δουλειά που γίνεται για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, η ιεράρχηση της οικοδόμησης του Κόμματος στην εργατική τάξη, είναι μεγάλα όπλα. Η αστική τάξη ανησυχεί για την «προετοιμασία» που κάνει το ΚΚΕ. Παίρνουν τα μέτρα τους. Να πάρουμε και εμείς τα δικά μας!

8 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΝΟΕΜΒΡΗΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2019

Με το κουπόνι στο χέρι, φτάνουμε παντού

Η

μάχη για την δίμηνη οικονομική εξόρμηση Νοέμβρη – Δεκέμβρη 2019 έχει ξεκινήσει. Από τον Οκτώβρη τα στελέχη, τα μέλη της ΚΝΕ προετοιμαζόμαστε με συζήτηση στα όργανα και τις ΟΒ και με τον καθορισμό των πλάνων μας. Η επιτυχία της οικονομικής εξόρμησης χρειάζεται να γίνει υπόθεση όλων, γιατί αυτό πολλαπλασιάζει τη δύναμη του αγώνα. Έχουμε πείρα μπορούμε να υπερκαλύψουμε το πλάνο μας. Θα παλέψουμε όλοι μαζί ώστε κάθε Οργάνωση, κάθε ΟΒ, κάθε μέλος της ΚΝΕ να πιάσει το στόχο του Θα πάμε με το κουπόνι στο χέρι παντού! Σε κάθε άνθρωπο που έχει συμφέρον από την ενίσχυση του ΚΚΕ. Στους χιλιάδες που κόντρα στο ρεύμα στήριξαν το Κόμμα στις εκλογές, αλλά και σε εκείνους που προβληματίστηκαν και δίστασαν κάτω από τα διλήμματα.

Στους νέους που συζητήσαμε, που τραγουδήσαμε μαζί στο Φεστιβάλ, αλλά και σε εκείνους που γνωριστήκαμε για πρώτη φορά στις εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Στους μαθητές που αντιμετωπίζουμε μαζί καθημερινά την αγωνία για το μέλλον. Στους φοιτητές που είμαστε μαζί στις κινητοποιήσεις, στις συνελεύσεις. Στους νέους εργαζόμενους που κάναμε μαζί δυο απεργίες. Σε όλους τους νέους που αγωνιζόμαστε μαζί αλλά και σε εκείνους που ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη δύναμή τους, που δεν έχουν ξεπεράσει τους φόβους και τους ενδοιασμούς τους.

Δυναμώνοντας το Κόμμας μας, το ΚΚΕ, δυναμώνουμε εμείς. Δυναμώνει η ελπίδα, ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες μας Όπως αναφέρει και η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για την οικονομική εξόρμηση «…Η οικονομική στήριξη στο ΚΚΕ σημαίνει ενίσχυση της μοναδικής πολιτικής δύναμης που αποδεδειγμένα οργανώνει τον αγώνα για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, βρίσκεται στην πρώ-

Ο

ι υλικοί δεσμοί του Κόμματος με τον λαό, ήταν πάντα «κόκκινο πανί» για τον αντίπαλο. Ακολουθούν φωτογραφίες από αποσπάσματα αποχαρακτηρισμένηςαπόρρητης- έκθεσης της CIA για την οικονομική δραστηριότητα και ενίσχυση του ΚΚΕ. Τα στοιχεία από τα «κατάστιχα» της CIA προφανώς και αμφισβητούνται για την αξιοπιστία τους. Αποτυπώνουν όμως όλη τη προσπάθεια των μηχανισμών του αντιπάλου, ακόμα και της μυστικής υπηρεσίας των ΗΠΑ, για χτύπημα στα οικονομικά του ΚΚΕ.

Ξεχωριστή θέση στα «κατάστιχα» της CIA έχει η θρυλική ΟΕΝΟ (Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων) που ιδρύθηκε το 1943. Μέλη της ΟΕΝΟ με τον κίνδυνο της σύλληψης και της εκτέλεσης μεταφέρουν ποσά ενίσχυσης από το εξωτερικό στην Ελλάδα, πράγμα που «ανησυχεί» τις αστικές δυνάμεις που προσπαθούν να καταστείλουν τη δράση της.

τη γραμμή κόντρα στο μεγάλο κεφάλαιο, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και όσους υπηρετούν τον καπιταλιστικό «μονόδρομο». Με ισχυρό ΚΚΕ και δυνατό το λαό μπορούμε να αντιπαλέψουμε τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθούν, με το τσάκισμα των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει όρθια, τους πλειστηριασμούς, τους φόρους, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη συνεχή υποβάθμιση του περιβάλλοντος και των όρων ζωής της λαϊκής οικογένειας…» Κάθε κουπόνι που κόβουμε για το ΚΚΕ είναι απάντηση στην καταστολή και τον αντικομμουνισμό. Είναι μήνυμα απειθαρχίας στους αντιδραστικούς νόμους για τα οικονομικά των κομμάτων που θέλουν να δίνουμε στο κράτος τα στοιχεία των απλών ανθρώπων που ενισχύουν το Κόμμα ακόμη και με δύο ευρώ. Με αποφασιστικότητα, καλό σχέδιο και κλίμα άμιλλας πάμε φέτος να επιτύχουμε τη μεγαλύτερη υπερκάλυψη, να κόψουμε κουπόνι σε περισσότερους! Μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Προσπάθεια των πρακτόρων να κάνουν σχεδιάγραμμα της οικονομικής ενίσχυσης του ΚΚΕ και των κύριων συνδέσμων του σε Ελλάδα και εξωτερικό. Με σκιαγράφηση είναι οι θέσεις στελεχών του ΚΚΕ που είναι σε καθεστώς παρανομίας στην Ελλάδα.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

9

Μια ξεχωριστή εκδήλωση γνωριμίας με την ΚΝΕ!

Μ

αθητές Γυμνασίων συναντήθηκαν το απόγευμα του Σαββάτου 19 Οκτωβρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΚΟΑ του ΚΚΕ, σε μια ζεστή εκδήλωση γνωριμίας με την ΚΝΕ και υποδοχής νέων μελών. Αντίστοιχες εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν και σε άλλες πόλεις. Ο «Οδηγητής» λοιπόν βρέθηκε εκεί και μίλησε με μαθητές που συμμετείχαν.

Ένας μαθητής μπορεί να γνωρίσει την ΚΝΕ από πολλούς διαφορετικούς δρόμους…

«Από όταν οργανώθηκα στην ΚΝΕ νιώθω πιο μεγάλος, πιο δυνατός!»

Ρωτήσαμε τα παιδιά για το πώς γνωρίστηκαν με την ΚΝΕ, πώς έγινε η αρχή στην οργανωμένη τους ζωή. Ο Λάμπρος δεν ήταν από τους μαθητές που είχαν επαφή με την Oργάνωση από νωρίς. Όπως μας είπε χαρακτηριστικά: «Από μικρή ηλικία, παρ’ ότι οι γονείς μου δεν είχαν οργανωμένη επαφή με το Κόμμα, με έμαθαν μέσα από το παράδειγμα τους, να θαυμάζω τη συλλογικότητα, τη δικαιοσύνη, τη δουλειά για ένα καλύτερο αύριο. Ταυτόχρονα, ο κόσμος που έβλεπα γύρω μου, η αδικία, η εκμετάλλευση δε μου άρεσε και άρχισα να ψάχνομαι, να νιώθω την ανάγκη να βρω τον τρόπο που θα μπορούσε να αλλάξει. Σύντομα η αναζήτηση αυτή με οδήγησε στο ΚΚΕ. Λίγες μέρες μετά είδα το σχολείο μου γεμάτο με αφίσες για την εκδήλωση για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ στο ΣΕΦ. Ήταν η πρώτη εκδήλωση στην οποία πήγα ως μη οργανωμένος! Και η τελευταία! Έμαθα πως χιλιάδες άνθρωποι, μέλη του ΚΚΕ σε όλη την ιστορία του Κόμματος, χωρίς να τσιγκουνευτούν κόπους και θυσίες, πάλεψαν για ένα καλύτερο μέλλον για όλη την ανθρωπότητα! Κατάλαβα ότι εδώ ανήκω! Την επόμενη κιόλας μέρα έμαθα τυχαία πως μια συμμαθήτρια μου πήγε κι αυτή στην ίδια εκδήλωση! Οπότε αν και δεν ήμασταν φίλοι ως τότε… κατάλαβα πως έπρεπε να γίνουμε! Μην τα πολυλογώ, εκείνη ήξερε έναν Κνίτη, το σκεφτόταν να οργανωθεί και τελικά μετά από λίγες μέρες οργανωθήκαμε κι οι δύο!» Η Ευτυχία από την άλλη είχε διαφορετική πορεία. Όπως και η ίδια μας εξήγησε: «Γνωρίζω την ΚΝΕ και το ΚΚΕ απ’ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου… Οι γονείς μου με έπαιρναν πάντα μαζί τους σε συγκεντρώσεις και πορείες. Έχω πάει 3 καλοκαίρια στην παιδική κατασκήνωση των αντιιμπεριαλιστικών διημέρων και σε άλλες εκδηλώσεις με το «Κόκκινο Αερόστατο». Πάντα θαύμαζα τα μέλη της ΚΝΕ που όλοι μαζί σα μία γροθιά καταφέρνουν πράγματα που φαίνονται αδύνατα, όπως ας πούμε το Φεστιβάλ. Τώρα που μεγάλωσα, είμαι πολύ χαρούμενη που μπορώ να γίνω κι εγώ κομμάτι αυτής της προσπάθειας.»

Προχωρώντας στη συζήτηση με τα παιδιά η κουβέντα έφτασε στο κατά πόσο έχει αλλάξει η ζωή τους μετά από την στιγμή που οργανώθηκαν. Όπως μας είπε χαρακτηριστικά η Χριστίνα: «Έναν χρόνο πριν ήμουν ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος. Νευρίαζα με την αδικία γύρω μου, ήθελα να αγωνιστώ για έναν καλύτερο κόσμο, αλλά δεν ήξερα αν μπορούσα, ούτε από που να αρχίσω... Μου φαινόταν πολύ δύσκολο. Αισθανόμουν μόνη σε όλο αυτό. Κάποια στιγμή, γνώρισα τα παιδιά της ΚΝΕ έξω από το σχολείο μου και αρχίσαμε να συζητάμε. Σιγά – σιγά, πήρα την απόφαση να οργανωθώ κι εγώ στην ΚΝΕ. Η δουλειά που κάνουμε αρχίζει μέσα από την ΟΒ, όπου συζητάμε, φτιάχνουμε νέα σχέδια, ελέγχουμε τι έχουμε καταφέρει και προσπαθούμε να μεταδώσουμε στους φίλους και τους γνωστούς μας τις ιδέες μας. Συνεχίζει στις μαζικές συγκεντρώ-

σεις των μαθητών, στις πορείες, στα φεστιβάλ, στις ομιλίες, ακόμα και στις εκδρομές.» Ο Λάμπρος πάλι νιώθει πιο σίγουρος γιατί «καθημερινά μαθαίνω κι άλλα πράγματα, μπορώ να καταλαβαίνω καλύτερα τι γίνεται γύρω μας, απαντάω σε δικούς μου προβληματισμούς και ερωτήσεις για τον κόσμο και την κοινωνία και βέβαια παίρνω χαρά από τις μικρές και μεγαλύτερες καθημερινές νίκες της ΟΒ μου: τα παιδιά που πείσαμε να πάρουν «Οδηγητή», να έρθουν στην πορεία ή στην εκδήλωση, τα παιδιά που καταφέραμε να οργανωθούν. Μέσα στην ΚΝΕ κατάλαβα αυτό που έλεγε ο γραμματέας της ΟΒ μου σε έναν φίλο μου ότι η ΚΝΕ είναι σχολείο!» Στην εκδήλωση μίλησε ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, αποσπάσματα της ομιλίας του να έχουν δημοσιευτεί στον Ριζοσπάστη, στις 23/10/2019.

Ένα από τα αναμνηστικά που δόθηκαν στην εκδήλωση.

10

4 Νοέμβρη ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ! Η αρχή για μια μαχητική δυνατή χρονιά στα σχολεία!

Σ

ε λίγες ώρες από τώρα, τη Δευτέρα 4 Νοέμβρη, η καρδιά όλων των μαθητών θα χτυπάει στα μαθητικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα! Ήδη, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, αγωνιστές, εκλεγμένοι και μη στα μαθητικά συμβούλια, έχουν ήδη συντονίσει τις αποφάσεις των σχολείων τους και προετοιμάζουν την κάθοδο των σχολείων στα ραντεβού που έχουν δοθεί σε διάφορες πόλεις. Το μήνυμα που θα στείλουν όλοι οι μαθητές που θα κινητοποιηθούν είναι ξεκάθαρο: «Το σχολείο σας δεν μας κάνει - Απορρίπτεται. Τώρα μιλάνε οι μαθητές: Θέλουμε σχολείο να μορφώνει, όχι να εξοντώνει!»

Τους ενοχλούν οι αγώνες των μαθητών Η αποφασιστική, αγωνιστική δράση των μαθητών μέσα και έξω από τα σχολεία φαίνεται πως ενοχλεί και αυτή την κυβέρνηση, όπως και όλες τις προηγούμενες. Πριν καν καλά - καλά ξεκινήσει η χρονιά και κατά την εξέλιξη των φετινών μαθητικών εκλογών, συνέβησαν διάφορα περιστατικά: Διευθυντές και καθηγητές που πρόσκεινται στην ΝΔ έκαναν φανερή παρέμβαση στις εκλογές των μαθητών! «Δε χρειάζεται να συζητάμε θέματα που αφορούν την πολιτική», «Τα μαθητικά συμβούλια πρέπει να συνεδριάζουν μαζί με το διευθυντή ή κάποιον καθηγητή», «Να μην κάνετε τίποτα! Τώρα έχουμε νέα κυβέρνηση, να περιμένουμε, μπορεί και να περάσει καλά νομοσχέδια». Και άλλα τέτοια. Στις πρώτες κινητοποιήσεις μαθητών υπήρξε τρομοκρατία και προσπάθεια καταστολής, όπως στα σχολεία της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης. Από κοντά και άλλες δυνάμεις, που υπερασπίζονται το σημερινό σχολείο - εξεταστικό κέντρο, συνολικά το σχολείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως οι δυνάμεις του

ΣΥΡΙΖΑ. Κάνουν κριτική στην κυβέρνηση, λένε στους μαθητές να κινητοποιηθούν για να υπερασπιστούν το σχολείο του ΣΥΡΙΖΑ και του Νόμου Γαβρόγλου και ξεχνούν τους χιλιάδες μαθητές που πέρσι κατέβηκαν μαζικά στον δρόμο ενάντια στις αλλαγές της δικής τους κυβέρνησης. Ξεχνούν πως η ΝΔ με τις εξαγγελίες της δεν πειράζει την ουσία των αναδιαρθρώσεων του ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα συνεχίζει από εκεί που το άφησε...

Η κυβέρνηση παίρνει από τους μαθητές την καλύτερη απάντηση, ακόμα μια φορά! Οι μαθητές έχουν πείρα από την προσπάθεια που κάνει στην έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς οποιαδήποτε κυβέρνηση να καλλιεργήσει κλίμα εφησυχασμού και αναμονής στα σχολεία. Να βάζει εμπόδια για να μην οργανώνονται και κινητοποιούνται οι μαθητές. Και φέτος, οι μαθητές έχουν ήδη δώσει την απάντησή τους: • Με την ανάδειξη εκατοντάδων αγωνιστικών μαθητικών συμβουλίων σε όλη την Ελλάδα.

• Με τις νέες τοπικές Συντονιστικές Επιτροπές που

Κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής μαθητών Αθήνας για το μαθητικό συλλαλητήριο.

ήδη συγκροτούνται ή σχεδιάζεται να συγκροτηθούν, όπως στα Λιόσια ή στον Πειραιά.

• Με τις κινητοποιήσεις των ΕΠΑΛ σε πολλές πόλεις της χώρας ενάντια στο κλείσιμο ή τις συγχωνεύσεις ειδικοτήτων.

• Με τις κινητοποιήσεις ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος και τη διεκδίκηση δωρεάν και σύγχρονων χώρων πρασίνου, όπως στο Ηράκλειο της Κρήτης ή στη Φυλή.

• Με την αλληλεγγύη στα προσφυγόπουλα - θύματα πολέμου, κόντρα στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, όπως στην Πεντέλη ή στη Σάμο.

• Με την καταδίκη της επέκτασης της συμφωνίας για τις βάσεις του «θανάτου» μεταξύ Ελλάδας-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, με τη μεγάλη συναυλία στην Αθήνα. Όλα αυτά, και πολλά ακόμα, είναι η καλύτερη αρχή, ένα βήμα στην οργάνωση του μαθητικού κινήματος για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις που έχει ο αγώνας για μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα!

Κάποιοι θέλουν τους μαθητές απλούς followers... Ηλεκτρονικές εκλογές για την ανάδειξη των 15μελών έγιναν φέτος σε δύο Γενικά Λύκεια (5ο και 7ο Λύκειο) της Νέας Σμύρνης με πρωτοβουλία της νέας δημοτικής αρχής (αυτοπροσδιορίζεται ως “ανεξάρτητο” σχήμα και αποτελείται από υποψήφιους και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ) και τη σύμφωνη γνώμη των αντίστοιχων διευθύνσεων των σχολείων. Ο στόχος αυτού του εγχειρήματος περιγράφεται ως εξής: «Με την εισαγωγή της ηλεκτρονικής διαδικασίας εκλογών στα σχολεία… καλλιεργείται μια ολόκληρη γενιά, που θα έχει μάθει να ψηφίζει ηλεκτρονικά.» Το ερώτημα είναι:

Ηλεκτρονικά θα μάθουν οι μαθητές τις αρετές της ζωντανής συμμετοχής, της δράσης, της προσφοράς, της οργάνωσης, της αλληλεγγύης, της πραγματικής δημοκρατίας; Ηλεκτρονικά θα μάθουν οι μαθητές να συμμετέχουν, να λένε τη γνώμη τους, να εκφράζονται; Το δικαίωμά τους να αγωνίζονται για το σχολείο που έχουν ανάγκη και ονειρεύονται θα το εκφράζουν με ένα like ή βάζοντας καρδούλες; Η συλλογική και ζωντανή συζήτηση και δράση των μαθητών δεν είναι «του περασμένου αιώνα». Οι μαθητές μπορούν, μέσα από τα μαθητικά τους συμβούλια, τον συντονισμό και την οργάνωση του αγώνα τους, να είναι πρωταγωνιστές στη ζωή τους. Να κατακτήσουν τη ζωή και το μέλλον που τους αξίζει.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

11

Οι μαθητές απέναντι στο έγκλημα του ΧΥΤΑ Φυλής!

Έ

να ακόμα έγκλημα σε βάρος του λαού των δυτικών συνοικιών της Αττικής είναι έτοιμο να συντελεστεί σε συνεργασία της πρώην (ΣΥΡΙΖΑ) και της νυν (ΝΔ) Περιφερειακής Διοίκησης της Αττικής. Πρόκειται για την επέκταση της χωματερής της Φυλής που εδώ και χρόνια μολύνει μια περιοχή με εκατοντάδες χιλιάδες εργατοοικογένειες που εκτείνεται από το Περιστέρι ως το Μενίδι και τα Άνω Λιόσια. Σωματεία και μαζικοί φορείς από τις περιοχές αυτές έχουν ήδη αναλάβει πρωτοβουλίες για να μην

«Oδηγητής»: Τι ήταν αυτό που έκανε τους μαθητές της περιοχής να κλείσουν τα σχολεία τους και να κατέβουν στο δρόμο; Κωνσταντίνος Καμήλος: Εδώ και χρόνια ζούμε με τον καρκίνο δίπλα στα σπίτια μας! Πριν λίγο καιρό αποφάσισαν τη δημιουργία νέου ΧΥΤΑ στη Φυλή, στον οικισμό Γεννηματά 2, σε απόσταση αναπνοής από τα σπίτια και τα σχολεία μας. Οι μαθητές δεν πρόκειται να ανεχτούμε να ζήσουμε αυτή τη ζωή που μας ετοιμάζουν! Θεωρούμε απαράδεκτο το 2019, με τέτοια ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, τα σκουπίδια να θάβονται και μάλιστα δίπλα σε κατοικημένες περιοχές. Ξέρουμε ότι με αυτόν τον τρόπο κερδίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και σε βάρος της υγείας των κατοίκων της περιοχής. Ξέρουμε επίσης ότι κυβέρνηση, περιφερειακή και δημοτική αρχή τα βρίσκουν σε αυτό το ζήτημα προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες του κεφαλαίου. Έπρεπε να μάθουν λοιπόν κι αυτοί, ότι στο έγκλημά τους θα μας βρουν απέναντί τους. «Ο»: Τι έχετε «κερδίσει» μέχρι τώρα; Κ.Κ.: Το γεγονός ότι καταφέραμε να συντονίσουμε τη δράση μας, να πάρουμε αποφάσεις σε 5μελή και 15μελή πολλών σχολείων και κυρίως να δημιουργήσουμε την Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Φυλής είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις που είχαμε. Καταλάβαμε τη μεγάλη ανάγκη να υπάρχει ένας κοινός σχεδιασμός στα σχολεία της περιοχής, αλλά και συζήτηση σε σχέση με το πλαίσιο πάλης και τα αιτήματα που θέτουμε. Πραγματοποιήθηκαν Γενικές Συνελεύσεις στα σχολεία, συνεδρίασαν τα μαθητικά συμβούλια. Καταφέραμε να ακουστεί η φωνή των μαθητών παντού στην περιοχή, να γίνει το θέμα γνωστό και να δείξουμε ότι οι μαθητές δεν σκύβουμε το κεφάλι, έχουμε τη δύναμη να παλέψουμε για τις ανάγκες μας, τη ζωή και το μέλλον

προχωρήσει ο σχεδιασμός της περιφέρειας και για να κλείσει ο ΧΥΤΑ Φυλής μια για πάντα. Ανάμεσα σε αυτές τις πρωτοβουλίες ξεχωρίζουν οι μαζικές κινητοποιήσεις μαθητών από τα σχολεία του Μενιδίου και της Φυλής που διεκδικούν δυναμικά το δικαίωμά τους να αναπνέουν καθαρό αέρα στις γειτονιές τους. Ο «Οδηγητής» μίλησε με τη Ζωή Μανιά και τον Κωνσταντίνο Καμήλο, μαθητές του 3ου ΓΕΛ Άνω Λιοσίων και μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Φυλής.

μας. Καταφέραμε και συντονίσαμε τον αγώνα μας με τα σωματεία και τους φορείς της περιοχής που ανοίγουν το θέμα του ΧΥΤΑ εδώ και καιρό. Κάναμε μια πολύ μαζική κινητοποίηση στις 9 Οκτώβρη με αποκλεισμό της λεωφόρου ΝΑΤΟ στο ύψος της χωματερής, που συμμετείχαν μαθητές απ’ όλα τα σχολεία της περιοχής, αλλά και γονείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι κ.λπ. «Ο»: Ποιοι στηρίζουν τα αιτήματα σας και ποιοι είναι απέναντι στον αγώνα σας; Ζωή Μανιά: Τα αιτήματά μας από την πρώτη στιγμή τα στήριξαν τα σωματεία και οι φορείς της περιοχής που αγωνίζονται ενάντια στην επέκταση του ΧΥΤΑ. Η αλήθεια είναι ότι όσο πέρναγαν οι μέρες και ο κόσμος μάθαινε για ποιο λόγο έχουμε βγεί στους δρόμους, τόσο περισσότεροι ήταν αυτοί που ήρθαν στο πλευρό μας. Το κλείσιμο του ΧΥΤΑ άλλωστε είναι ένα αίτημα το οποίο αφορά όλους τους κατοίκους της περιοχής. Βέβαια είχαμε και αυτούς που προσπάθησαν να βάλουν εμπόδια στον αγώνα μας. Είχαμε καθηγητές που την μια μέρα μας το έπαιζαν φίλοι και μας έλεγαν ότι δεν βοηθάει να κλείνουμε το σχολείο μας και ότι πρέπει να βρούμε μια λύση με τον διάλογο. Την επόμενη μέρα μας απειλούσαν, μας στοχοποιούσαν σαν ταραξίες και προσπαθούσαν να μας διασπάσουν. Είχαμε επίσης διευθυντές που έστελναν mail σε γονείς και τους καλούσαν να μας επαναφέρουν στην τάξη. Είχαμε μέχρι και στελέχη του Δήμου που προ-

σπάθησαν να μας κοροϊδέψουν με ψέματα λέγοντάς μας ότι δεν έχει υπογραφεί καμία επέκταση του ΧΥΤΑ και δεν υπάρχει λόγος να κινητοποιούμαστε.

«Ο»: Πώς σκέφτεστε να συνεχίσετε; Ζ.Μ: Παίρνουμε αποφάσεις σε όλα τα σχολεία για συμμετοχή στο συλλαλητήριο στις 4 Νοέμβρη. Με πρώτο αίτημα για τα σχολεία της Φυλής να κλείσει ο ΧΥΤΑ, να φύγει ο καρκίνος από την περιοχή μας, μαζί και με τα αιτήματα που βάζουν οι συμμαθητές μας από την Συντονιστική Επιτροπή της Αθήνας τα οποία ισχύουν και για τα δικά μας σχολεία. Έχουμε για παράδειγμα σχολεία με τεράστια κτηριακά προβλήματα, που πέφτουν σοβάδες από τα ταβάνια, σχολεία με σοβαρές ελλείψεις σε καθηγητές. Επίσης, καλούμε τους συμμαθητές μας να συμμετέχουμε στην κινητοποίηση που οργανώνουν τα σωματεία και οι φορείς της περιοχής στο Υπ. Εσωτερικών την Τετάρτη 6 Νοέμβρη στις 6.30 μ.μ., με πορεία προς την Περιφέρεια Αττικής. Τέλος κρατάμε στα χέρια μας το μεγάλο όπλο που μας έδωσε ο αγώνας μας, την δημιουργία της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Φυλής και συνεχίζουμε να οργανώνουμε τη δράση και τον αγώνα μας γιατί το θέμα του ΧΥΤΑ δεν κλείνει εδώ. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε γι’ αυτό όπως και για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα.

Από τον αποκλεισμό της λεωφόρου ΝΑΤΟ.

12

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ... ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ...

“Προσεχως” στις... μαθητικες ΟΒ της ΚΝΕ

Οδηγητής

Τόσα, μα τόσα ερωτήματα... Τώρα, ας έρθουμε στα δικά μας, στα μαθητικά. Του σχολείου, της καθημερινότητάς μας, της παρέας μας, των δραστηριοτήτων μας. Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι μέσα στο σχολείο ακούμε και διαβάζουμε τόσα πράγματα που θέλουν να πείσουν τους μαθητές ότι ο κόσμος που ζούμε είναι ο μόνος που μπορεί να υπάρχει; Μήπως δεν ακούμε απόψεις ότι μπορεί να υπάρχει αδικία αλλά «δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, πώς να το κάνουμε»; Ότι η ανισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους είναι περίπου φυσικό γεγονός; Ότι η ανισότητα είναι η άλλη όψη της ελευθερίας; Ότι η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει του άλλου; Μια άποψη που βλέπει τον άλλον, τον συμμαθητή, σαν εμπόδιο στη δική μου ελευθερία. Ξέρουμε επίσης, πως εμείς, οι κομμουνιστές, λέμε ότι παλεύουμε για μια διαφορετική κοινωνία, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Ότι αυτή η κοινωνία θα καταργήσει την αδικία γιατί θα καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ότι αυτή η κοινωνία είναι η κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας. Ότι μια τέτοια προσπάθεια έζησε η ανθρωπότητα στη Σοβιετική Ένωση και σε άλλες χώρες, στον περασμένο αιώνα, τον 20ό αιώνα. Αλλά πολύ συχνά για όλα αυτά βρίσκουμε

αντίλογο... στην τάξη, στο μάθημα, στο βιβλίο, στον καθηγητή, στον γονιό, στον φίλο μας. Κάποιοι υποστηρίζουν με βεβαιότητα ότι στον Σοσιαλισμό δεν υπήρχε ελευθερία και δεν υπήρχε δημοκρατία, γιατί ήταν ολοκληρωτικό καθεστώς. Ακούμε συχνά ότι ο κομμουνισμός είναι το ίδιο με τον φασισμό. Αλλά οι περισσότεροι συμμαθητές μας, όταν ακούν για πρώτη φορά από εμάς τι γινόταν στη Σοβιετική Ένωση μας ρωτάνε: Τότε γιατί αυτή η κοινωνία δεν υπάρχει πια; Μήπως απέτυχε; Ή μήπως δεν έχουμε ακούσει να λένε ότι αυτά για τα οποία παλεύουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ανήκουν σε άλλες εποχές; Τώρα έχουμε έξυπνα κινητά, πρόσβαση στη γνώση, η τεχνολογία αναπτύσσεται. Καμία σχέση με αυτά που ζούσε η ανθρωπότητα στις αρχές του 1900. Και ξεχνούν φυσικά ότι η πληροφορία δεν είναι γνώση. Ξεχνούν τα διάφορα fake news, που εμείς οι κομμουνιστές μπορούμε και πρέπει να ξεχωρίζουμε. Και μέσα σε όλα αυτά, να ακούμε: «ο καθένας έχει την άποψή του, τη δική του αλήθεια», «η αλήθεια είναι σχετική». Άρα, κι αυτά που λένε οι κομμουνιστές είναι σχετικά. Άρα, «τι μας λέτε τώρα για επανάσταση και άλλα»...

Μία η απάντηση Η απάντηση είναι ότι πρέπει όλοι να μάθουμε την επιστήμη μας, τον μαρξισμό. Δηλαδή να μάθουμε τη λογική που κρύβεται πίσω από τις πολλές απαντήσεις που δίνουμε σε όλα αυτά τα ερωτήματα που παρουσιάσαμε, αλλά και σε άλλα πολλά που αντιμετωπίζουμε. Αυτή την προσπάθεια θα κάνουμε με τη σειρά συζητήσεων που ξεκινάμε στις μαθητικές ΟΒ της ΚΝΕ. Γιατί για να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει πρώτα να τον γνωρίσουμε. Και θα τον γνωρίσουμε! Γιατί έχουμε το πιο σημαντικό όπλο στα χέρια μας. Έχουμε μια θεωρία που αγκαλιάζει ό,τι πιο προοδευτικό έδωσε η ανθρώπινη σκέψη στο πέρασμα των αιώνων. Έχουμε μια επαναστατική θεωρία. Μια θεωρία που όταν κατακτήσει το μυαλό και την ψυχή αυτών που την έχουν ανάγκη, των εκατομμυρίων ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο, μπορεί να γίνει δύναμη ανατροπής αυτού του άδικου κόσμου. Γι’ αυτόν τον λόγο λέμε ότι αυτό που ξεκινάμε δεν είναι άλλο ένα μάθημα. Όχι πως δεν πρέπει να διαβάσουμε. Αλλά το σημαντικό είναι ότι θα συζητήσουμε με τους συντρόφους μας, δηλαδή με νέους της ίδιας ηλικίας με μας που πήραμε την κοινή απόφαση να αλλάξουμε τον κόσμο, για το πώς μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι επαναστάτες. Και δεν θα συζητήσουμε μόνο. Θα αποφασίσουμε. Θα οργανώσουμε διάφορες δραστηριότητες, όπως εκδρομές, επισκέψεις σε μουσεία, προβολές ταινιών, κ.ά. Μάλιστα, σε ό,τι αποφασίσουμε να οργανώσουμε θα μπορούμε να καλούμε και τους φίλους μας, παιδιά που βρίσκονται στο πλευρό της Οργάνωσής μας, αγωνιζόμαστε μαζί τους στο σχολείο για τα δικαιώματά μας. Άλλωστε, τον Οδηγητή και το «μάθημά» μας θα το διαβάζουν και

οι φίλοι μας, θα μπορούμε να το συζητάμε μαζί τους, να τους μιλάμε για ό,τι μαθαίνουμε στην ΚΝΕ. Όλα αυτά θα τα οργανώσουμε όμορφα και με συλλογικότητα, γιατί η οργανωμένη μας ζωή, η ζωή στην ΚΝΕ, θέλουμε να είναι καθρέφτης του κόσμου για τον οποίο παλεύουμε. Αυτός ο σκοπός μας δίνει έμπνευση, τόλμη, ιδέες. Ξεκινάμε ένα ταξίδι. Στις βαλίτσες μας έχουμε τα λόγια του Λένιν ότι στους κομμουνιστές δεν ταιριάζει η λογική του «τα ξέρω». Στους κομμουνιστές ταιριάζει η γνώση ότι πρέπει να προσπαθώ να γνωρίσω όσο το δυνατόν περισσότερα, γιατί ο κόσμος αλλάζει και μαζί με αυτόν αλλάζουν οι γνώσεις που πρέπει να έχω. Στις βαλίτσες μας έχουμε τις ιστορίες από τους συντρόφους μας άλλων εποχών που σε δύσκολες στιγμές δεν έχαναν την επαφή τους με τη γνώση. Στο βουνό, με το όπλο στο χέρι και στο διάλειμμα με το βιβλίο. Στην εξορία με τα «Πέτρινα Πανεπιστήμια». Ξεκινάμε το ταξίδι μας με τις βαλίτσες μας να έχουν τα λόγια του Μπρεχτ: «Μάθαινε και τ’ απλούστερα! Γι’ αυτούς που ο καιρός τους ήρθε ποτέ δεν είναι πολύ αργά!» ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ Κ.Σ. ΤΗΣ ΚΝΕ



Νοέμβρης 2019

13

14

! ο ι σ ά ν μ υ ...γ Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία, κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά... ! ο «EΞΩ ΟΙ ΗΠΑ ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ!» ι σ ά ν μ υ ...γ

Μ

ε αφορμή τη φετινή επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, θα συζητήσουμε για το σύνθημα «Έξω οι ΗΠΑ - Έξω το ΝΑΤΟ», που είχαν γράψει οι φοιτητές στην πύλη του Ιδρύματος εκείνες τις μέρες. Γιατί είχε γραφτεί αυτό το σύνθημα; Γιατί μαζί με το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», οι φοιτητές, οι μαθητές, συνολικά ο λαός που αγωνιζόταν ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία, αγωνιζόταν και ενάντια στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ; Γιατί φωνάζουμε αυτό το σύνθημα ακόμα και σήμερα, 46 χρόνια μετά;

Τι επικρατούσε τα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας: Σχεδόν επτά χρόνια πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, την 21η Απριλίου του 1967, πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα πραξικόπημα, με το οποίο πέρασε η διακυβέρνηση της χώρας μας από το αστικό πολιτικό προσωπικό, τη Βουλή της εποχής, στους συνταγματάρχες, στον στρατό. Η δικτατορία ήταν ένα καθεστώς μαύρο, βίαιο και άγριο. Ήταν και αυτή μια μορφή άσκησης της ίδιας εκμεταλλευτικής εξουσίας, του καπιταλισμού. Κουμάντο έκαναν και τότε οι λίγοι, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Γι’ αυτό και τότε, εκείνα τα επτά χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας, δεν σταμάτησαν τα «δωράκια» και οι διευκολύνσεις για τους εκμεταλλευτές. Είναι αποκαλυπτικά όσα είπε ο ίδιος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, διαβεβαιώνοντας τους εφοπλιστές: «Θα σας παράσχω το παν. (...) Έλθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυβέρνησις θα σας το δώσει»!

Η επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα έγινε και με τις ευλογίες και τη στήριξη των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Το πραξικόπημα όχι μόνο ήταν σε γνώση τους, αλλά είχε τουλάχιστον την ανοχή, αν όχι και τη στήριξη των μηχανισμών τους. Αυτό που τους ενδιέφερε ήταν με ποιον τρόπο θα εξασφάλιζαν τα συμφέροντά τους στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, αν θα προωθούσαν την επιθετική τους πολιτική ενάντια στο πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο, τη Σοβιετική Ένωση και αν οι αμερικανικές επιχειρήσεις θα απολάμβαναν τα ίδια και καλύτερα προνόμια με πριν.

Αν η Χούντα προωθούσε αυτά τους τα συμφέροντα, γιατί να μη τη στηρίξουν; Οι ΗΠΑ, στο επίσημο κείμενο που εξέδωσαν, πήραν στα λόγια θέση υπέρ της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά ούτε καν τυπικά δεν καταδίκασαν το πραξικόπημα. Μάλιστα, αναγνώρισαν επίσημα τη δικτατορία πολύ γρήγορα, μόλις 9 μήνες μετά το πραξικόπημα, την

στιγμή που εντεινόταν η εκμετάλλευση του ελληνικού λαού, η τρομοκρατία, τα βασανιστήρια, οι διώξεις, οι εξορίες και οι δολοφονίες των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών. Στη διάρκεια της δικτατορίας στήριξαν το καθεστώς. Έκαναν συχνά επίσημες διμερείς συναντήσεις με τη στρατιωτική χούντα, αλλά και συναντήσεις κατά τις Συνόδους του ΝΑΤΟ. Και πήραν πίσω τα «ανταλλάγματά» τους. Οι χουντικοί συνέχισαν να παραχωρούν τη βάση της Σούδας ως ορμητήριο πολέμου για τους Αμερικανούς στον πόλεμο με το Ισραήλ το 1973, προχώρησαν σε συμφωνία ανάμεσα στο ελληνικό και αμερικανικό πολεμικό ναυτικό, παραχωρώντας διευκολύνσεις. Ο αρχηγός του ναυτικού της χούντας δήλωσε, μάλιστα, επίσημαπρος τον Αμερικανό ομόλογό του: «Χρησιμοποιείστε τις βάσεις σας στην Ελλάδα όπως θέλετε!». Το ίδιο και οι Αμερικανοί εφοπλιστές και βιομήχανοι που υπέγραφαν τη μία προνομιακή συμφωνία μετά την άλλη με τη Χούντα (οι επιχειρήσεις πετρελαίου του Αμερικάνου Τομ Πάππας δεν πλήρωναν, για παράδειγμα, ούτε φόρους!), την ώρα που ο ελληνικός λαός υπέφερε!

Η νεολαία έχει ιδανικά, ούτε ξεπουλιέται, ούτε προσκυνά! Γι΄�αυτό και το σύνθημα που δέσποζε στις ιστορικές πύλες του Πολυτεχνείου τις μέρες της εξέγερσης του λαού μας ήταν «Έξω οι ΗΠΑ - Έξω το ΝΑΤΟ», όπως είχαν αποφασίσει οι φοιτητές στη Συντονιστική τους Επιτροπή την 3η μέρα της κατάληψης του Πολυτεχνείου, με τη συμβολή των μελών της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Έδειχναν έτσι πως ο αγώνας τους, πέρα από ενάντια στη Χούντα, ήταν και ενάντια στις επιδιώξεις των Αμερικάνων. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973 ήταν η κορύφωση του αντιδικτατορικού αγώνα του λαού και της νεολαίας της χώρας μας. Είναι μια στιγμή από την πλούσια ιστορία του κινήματός μας που παρά τις όποιες προσπάθειες δε θαμπώνει, δε

«Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!» Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι» Αμέτρητες φορές οι εχθροί μου Τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας. Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε Παρά μόνο σίδερο και φωτιά. (…) Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά Οδυσσέας Ελύτης Σήμερα, οι κυβερνήσεις, το Υπουργείο Παιδείας, η Ευρωπαϊκή Ένωση, διάφορες Πρεσβείες και Προξενεία, σπαταλούν πάρα πολλά χρήματα για να οργανώνουν εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία και να κάνουν το μαύρο - άσπρο. Από την αρχή της φετινής, μόνο, χρονιάς, «τρέχουν» στα σχολεία με χρηματοδότηση του Αμερικάνικου Υπουργείου Εξωτερικών, διάφορα προγράμματα και δραστηριότητες. Στόχος τους; Το ομολογούν και μόνοι τους σε έκθεση του Υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ: «Πρέπει να προωθήσουμε μια

ύ αγο δι...

...

ρία

θετική άποψη των αμερικανοελληνικών σχέσεων... οι Έλληνες πολίτες να κατανοήσουν τις προτεραιότητες των ΗΠΑ στην περιοχή και να υποστηρίξουν τη συνεργασία»... Ξαναγράφουν την ιστορία, προσπαθούν να μην περάσει από γενιά σε γενιά η ιστορική αλήθεια, η γνώση πως το ΝΑΤΟ και τέτοιου είδους οργανισμοί είναι εχθρικοί για τον λαό και τη νεολαία. Για να αποδεχόμαστε η χώρα μας να είναι ορμητήριο πολέμου. Για να ξεπλένουν οι μαθητές τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ. Το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρο και όσο και να προσπαθούν για το αντίθετο, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν θα αφήσουν να «ξεθωριάσει» στις συνειδήσεις του λαού και της νεολαίας! Γι΄ αυτό και πρωτοστατούμε στα σχολεία μας, μαζί με τους καθηγητές μας, εμείς και οι συμμαθητές μας να διδασκόμαστε την αλήθεια. Να μην μπαινοβγαίνουν στα σχολεία μας κάθε λογής αμερικανόφερτα προγράμματα. Η φιλία μεταξύ των λαών δεν έχει καμία σχέση με το ΝΑΤΟ, που χωρίζει τους λαούς, τους ξεριζώνει από τον τόπο τους, τους δολοφονεί. Η φιλία και η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς μεγαλώνει, όταν μεγαλώνει ο αγώνας του λαού σε κάθε χώρα ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων, της φτώχειας και της προσφυγιάς. Αυτό το μάθημα παλεύουμε να μαθαίνουν οι μαθητές!

το

σβήνει, δεν ξεχνιέται. Τα συνθήματα του τότε «Έξω οι ΗΠΑ - Έξω το ΝΑΤΟ» αλλά και τα υπόλοιπα συνθήματα της εποχής βρίσκουν σύγχρονο νόημα στον αγώνα για μόρφωση - δουλειά - ζωή με δικαιώματα. Σήμερα, η Συρία και οι γύρω περιοχές έχουν μετατραπεί σε πεδία μάχης. Στρατοί των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Ρωσίας, Τουρκίας, του ΝΑΤΟ είναι παραταγμένοι στην ευρύτερη περιοχή. Όλοι αυτοί είναι μπλεγμένοι στο παιχνίδι του ανταγωνισμού, για το κυνήγι του κέρδους, τον έλεγχο του φυσικού πλούτου. Οι διαμάχες για αυτά τα συμφέροντα δε λύνονται πάντα με συμφωνίες, μα όσο οι μεταξύ τους αντιθέσεις μεγαλώνουν, τον «λόγο» παίρνουν τα όπλα, και τελικά την πληρώνουν οι λαοί... Αποτέλεσμα αυτού του πολέμου είναι τα χιλιάδες προσφυγόπουλα που έχουν εγκλωβιστεί σήμερα στη χώρα μας... Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, προσφέρει ακόμη μεγαλύτερη βοήθεια στο ΝΑΤΟ. Υπέγραψε νέα συμφωνία με τους Αμερικανούς και αναβάθμισε τις ΝΑΤΟϊκές «βάσεις του θανάτου» που έχουν ενεργό ρόλο στο μακελειό στη Συρία, έστρωσε το έδαφος για να έρθουν ακόμα και πυρηνικά στη χώρα μας!

Ένα τρ

Οδηγητής

µια Ισ



Νοέμβρης 2019

Φλογάτη Παντιέρα

Στην κορφή του κόσμου θ’ ανέβω ψηλά Για να κάνω αδερφό μου τον ήλιο Η φλογάτη παντιέρα πάλι μπροστά Η καμένη παλάμη μου αντήλιο Η φλογάτη παντιέρα πάλι μπροστά Να μου δείχνει γλυκιά λευτεριά Στην κορφή του κόσμου θ’ ανέβω ψηλά Με το πιο ματωμένο φεγγάρι Με τον ήχο των όπλων μες την καρδιά Και στα δόντια κομμένο σιτάρι Με τον ήχο των όπλων μες την καρδιά Να μου ζήσεις γλυκιά λευτεριά

Το 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ένα δελτίο τύπου για την επέτειο του Πολυτεχνείο χαρακτηρίζοντας τη χούντα ως «αμερικανοκίνητη»... Μέσα σε λιγότερο από τρεις ώρες την άλλαξε και δημοσίευσε μια νέα, στην οποία αυτός ο χαρακτηρισμός -ως δια μαγείας- εξαφανίστηκε!

Το νερό της καρδιάς μου χυμένο κρασί Στων βουνών την αόρατη φλέβα Τον αντίλαλο άκου, άκου κι εσύ Των μεγάλων ηρώων κι ανέβα Τον αντίλαλο άκου, άκου μακριά Να μου ζήσεις γλυκιά λευτεριά Του λαού τη χαρά δεν την κόβει κανείς Της ζωής τ’ αφρισμένο ποτάμι Τώρα που έφτασε της χαραυγής Θα το σπάσει το σάπιο καλάμι Τώρα που έφτασε η ώρα πάμε μπροστά Να μου ζήσεις γλυκιά λευτεριά

Η Υλικά της ΚΝΕ από την περίοδο της δικτατορίας.

15

«Φλογάτη Παντιέρα» είναι ένα από τα τραγούδια που γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν από τα μέλη της ΚΝΕ στα πρώτα χρόνια της Οργάνωσής μας την περίοδο της δικτατορίας. Τα τραγούδια αυτά στάλθηκαν στις 5/9/1973, δηλαδή δυόμισι μήνες πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στον ραδιοσταθµό του ΚΚΕ «Φωνή της Aλήθειας» από όπου και ακούστηκαν πρώτη φορά!

16

Οι μάχες των κομμουνιστών σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, φάρος για τους αγώνες σήμερα!

Κ

άθε χρόνο οι εργαζόμενοι και η νεολαία της χώρας μας τιμούν τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου τη 17η Νοέμβρη 1973, την κορυφαία στιγμή της αντιδικτατορικής πάλης. Είχε προηγηθεί ένας πολύμορφος αγώνας στον οποίο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ απ΄ την πλευρά τους έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Ο αγώνας αυτός δόθηκε με την προκήρυξη, τα συνθήματα, τον παράνομο τύπο, τη δημιουργία πυρήνων και επιτροπών που πρόβαλαν διεκδικήσεις και κάθε μορφή αντίστασης, πάντα υπό τη δίωξη της χούντας. Στο άρθρο αυτό επιδιώκουμε να δώσουμε κάποιες πλευρές αυτής της δράσης, που προηγήθηκε και είναι σημαντική, αλλά σε πολλούς άγνωστη.

Το ΚΚΕ στο «στόχαστρο» της χούντας Το καθεστώς είδε από την πρώτη μέρα στο πρόσωπο του ΚΚΕ τον πιο μισητό εχθρό του. Άλλωστε η επίσημη, αλλά ανυπόστατη δικαιολογία των αξιωματικών που ηγήθηκαν του πραξικοπήματος ήταν ότι έβγαλαν τα τανκς στους δρόμους, για να αποτρέψουν τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Η χούντα «επένδυσε» στον έντονο αντικομμουνισμό, ο οποίος υπήρχε διάχυτος και τα προηγούμενα χρόνια. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επταετίας οι λυσσαλέες διώξεις των μελών, στελεχών και οπαδών του Κόμματος ήταν σύνηθες φαινόμενο. Σχεδόν 6000 κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές πιάστηκαν τις πρώτες μέρες του πραξικοπήματος. Πολλούς από αυτούς κυριολεκτικά τους σήκωσαν από τα κρεβάτια τους. Ο Ιππόδρομος του Φαλήρου, τα γήπεδα της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού και του Απόλλωνα γέμισαν κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές που πιάστηκαν τις πρώτες ώρες. Ανάμεσά τους ήταν τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης, Γιώργης Τρικαλινός, Κώστας Λουλές, ο κομμουνιστής δήμαρχος Καισαριανής Παναγιώτης Μακρής, ο κομμουνιστής ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος. Αμέσως ξεκίνησαν οι ξυλοδαρμοί, οι ψυχολογικές πιέσεις, η τρομοκρατία. Στο «Καραϊσκάκη» μεταφέρθηκε με φορείο ο πρόεδρος του σωματείου οδηγών λεωφορείων. Οι βασανιστές του φώναζαν την ώρα που τον χτυπούσαν: «Μας τάραξες με τις απεργίες σου»! Πολλοί συνδικαλιστές πέρασαν εκείνες τις μέρες από τη Γενική Ασφάλεια Πειραιά. Οι περισσότεροι έκαναν μήνες να συνέλθουν από το ξύλο. Το ΚΚΕ έδωσε τις περισσότερες θυσίες στον αντιδικτατορικό αγώνα. Χιλιάδες πιάστηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν και φυλακίστηκαν. Ορισμένοι δολοφονήθηκαν: Στον Ιππόδρομο δολοφονήθηκε ο κομμουνιστής

Παναγιώτης Ελής, παλιός αντιστασιακός και μακρονησιώτης. Το Σεπτέμβρη του 1967 δολοφονήθηκε ο Γιάννης Χαλκίδης, μέλος του Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης Νέων Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ και τον Μάη του 1968 ο Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, Γιώργης Τσαρουχάς. Τον Απρίλη του 1971 χτυπήθηκε από την Ασφάλεια το παράνομο τυπογραφείο του «Οδηγητή» και η κυκλοφορία του διακόπτεται γι’ αρκετούς μήνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και την τελευταία στιγμή το Φλεβάρη και τον Μάρτη του 1974, λίγους μήνες πριν την πτώση της χούντας η Ασφάλεια ανακοίνωνε συλλήψεις στελεχών του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και της ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

μένων να οργανώσουν συλλογικά τη ζωή τους στην εξορία. Ο κρατούμενος έπρεπε να αισθανθεί ότι ανά πάσα στιγμή ήταν στο έλεος του δεσμοφύλακα. Ήξεραν ότι αυτά ήταν στοιχεία του χαρακτήρα και της δράσης των κομμουνιστών, ότι ενίσχυαν τα αντανακλαστικά τους ενάντια στη χούντα, τους έδιναν αντοχή. Ακριβώς γι’ αυτό οι κρατούμενοι πάντα έβρισκαν τρόπους παρά τις απαγορεύσεις και με αυστηρή περιφρούρηση να φτιάχνουν ομάδες κοινής συμβίωσης. Κατάφεραν έτσι να μετατρέψουν τις εξορίες σε κάστρα αντίστασης και ανυποχώρητης στάσης οργανώνοντας τη ζωή, την ψυχαγωγία, τη μόρφωση, τη μελέτη των ντοκουμέντων του ΚΚΕ.

Τα δεσμωτήρια έγιναν κάστρα αντίστασης! Πάνω σε ξερόβραχους και υπό άθλιες συνθήκες μέλη, στελέχη, οπαδοί του ΚΚΕ και άλλοι αγωνιστές στάλθηκαν εξορία. Γυάρος και Λέρος ήταν οι εμβληματικοί τόποι μαρτυρίου. Ανάμεσα σε αυτούς πρέπει να υπολογίσουμε και τους χώρους της Ασφάλειας, όπου εκατοντάδες αγωνιστές σακατεύτηκαν από τα βάρβαρα βασανιστήρια. Η ταράτσα του κτηρίου της Ασφάλειας στην οδό Μπουμπουλίνας, τα κρατητήρια στη Μεσογείων, οι στρατιωτικές υπηρεσίες ΕΑΤ-ΕΣΑ, το αναμορφωτήριο ανηλίκων στις φυλακές Βουλιαγμένης ήταν τέτοιοι χώροι. Με ανάλογο τρόπο λειτούργησε και το Στρατόπεδο Νέας Σάντας Κιλκίς για τους νέους στρατευμένους. Μέχρι τον Αύγουστο του 1967 περίπου 60 φαντάροι είχαν σταλεί εκεί. Στη Λέρο κρατήθηκαν πάνω από 1800 εξόριστοι στο Λακκί και στο Παρθένι. Ο Κανονισμός πειθαρχημένης Διαβιώσεως Κρατουμένων Κομμουνιστών που συντάχθηκε για το Λακκί έδινε το στίγμα ενάντια στην προσπάθεια των κρατου-

Δελτίο της ομάδας συμβίωσης στο Λακκί.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

17

18

«Θα ανοίγουμε κάθε μέρα, κάθε ώρα και μια καινούρια ρωγμή στο σάπιο σύστημα»

Τ

α παραπάνω λόγια προέρχονται από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου του Κόμματος στη Γυάρο. Συνοψίζουν τον «όρκο» τιμής προς τους χιλιάδες εξορισμένους, βασανισμένους, δολοφονημένους που έδωσαν, έστω νοερά, όσοι βρέθηκαν στο θανατονήσι το Σάββατο 12 Οκτώβρη. Συνοψίζουν, όμως, θα έλεγε κανείς, και το καθήκον των κομμουνιστών, των φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, στις σημερινές συνθήκες. Η τοποθέτηση ενός τέτοιου Μνημείου στο ακατοίκητο ξερονήσι των Κυκλάδων, σε ένα μέρος χωρίς υποδομή για πρόσβαση, χωρίς ρεύμα, νερό δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Δεν θα μπορούσε να γίνει εφικτή αν δεν υπήρχε από πίσω η δουλειά δεκάδων συντρόφων μηχανικών, οικοδόμων, ηλεκτρολόγων, υδραυλικών, μαγείρων. Αν δεν υπήρχε ο τρόπος δουλειάς των κομμουνιστών που χαρακτηρίζεται από σχεδιασμό, συλλογικότητα, αυταπάρνηση, καρτερικότητα, πείσμα και ενθουσιασμό για την επίτευξη του σκοπού. Αξίζει, λοιπόν, να δούμε κάποιες πλευρές αυτού του εγχειρήματος, με τη βοήθεια του Γιώργου Μητρόπουλου, πολιτικού μηχανικού του έργου.

Από τις εργασίες για την τοποθέτηση του Μνημείου.

Ένας πραγματικός άθλος, μικρή αποπληρωμή του χρέους... Η ομάδα που ανέλαβε την ευθύνη για τον σχεδιασμό της κατασκευής του Μνημείου συνεδρίαζε σε τακτά χρονικά διαστήματα επί μήνες και έθεσε αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Τα εμπόδια που έπρεπε να ξεπεραστούν ήταν πολλά.«Έπρεπε να γίνει στατική μελέτη για να βρεθεί τρόπος να σταθούν τα 9 μέτρα μετάλλου του μνημείου στον δυνατό αέρα. Αυτά έγιναν σχέδια, διαστάσεις και έτσι προέκυψαν οι ποσότητες υλικών που χρειάζονταν. Από εκεί προέκυψαν και οι ανάγκες σε μέσα κατασκευής. Πώς θα πέσουν αυτά τα κυβικά μπετό σε αυτόν τον τόπο; Πώς θα φτάσουν εκεί; Πώς θα ανέβει το φορτηγό με τα κομμάτια του μνημείου που συνολικά ζύγιζαν 5 τόνους στο σημείο όπου θα στηνόταν; Με τι καράβι θα πάνε αφού η προβλήτα είναι κατεστραμμένη; Έπρεπε να βρεθεί καράβι που θα δέσει στην παραλία, έγιναν βυθομετρήσεις.» Τρεις επισκέψεις χρειάστηκε να γίνουν πριν η ομάδα “αποβιβαστεί” στο νησί για να ξεκινήσει τις εργασίες. Όλα έπρεπε να προβλεφθούν αναλυτικά, αφού κάθε απρόοπτο θα σήμαινε μέρες αναμονής και καθυστερήσεων. Είχαν μελετηθεί ακόμα και τα στατιστικά του καιρού την τελευταία 50ετία, για να βρεθεί το κατάλληλο «παράθυρο», με τη μικρότερη δυνατή ένταση των ανέμων, ώστε να είναι εφικτές οι εργασίες. Όλη αυτή η προετοιμασία τελικά απέδωσε, αλλά η δουλειά που απέμενε ήταν πολλή. Όπως περιγράφει ο Γιώργος Μητρόπουλος: «Όταν φτάσαμε στο νησί ήξερε πλέον ο καθένας τι πρέπει να κάνει, ποιος είναι υπεύθυνος για το καθετί. Μέσα σε μια μέρα έπρεπε να ξεφορτώσουμε το καράβι, να ανέβει μια ποσότητα υλικών στο χώρο του Μνημείου, παράλληλα να στηθεί το ρεύμα και το νερό, να ανοίξουν δύο δρόμοι, να στηθεί η διαμονή, ώστε να μπορεί να ξεκινήσει η δουλειά από την επόμενη μέρα. Όλο αυτό έπρεπε να γίνει μέσα σε 16 ώρες και έγινε.»

Ένας ανώτερος τρόπος δουλειάς «Δεν ήμασταν κατασκευαστική εταιρεία. Πήγαμε εθελοντικά, μέλη και φίλοι του Κόμματος, οι οποίοι βέβαια κάνουν ένα σχετικό επάγγελμα, αλλά δεν δούλευαν και από χθες μαζί. Είχαμε όμως κάποια πλεονεκτήματα», μας λέει ο Γιώργος Μητρόπουλος και εξηγεί: «Ο καθένας μας αισθανόταν μεγάλη τιμή που θα έπαιρνε μέρος σε μια τέτοια διαδικασία. Ό,τι θυσία και να κάναμε ήταν ελάχιστη μπροστά σε αυτή των συντρόφων που πέρασαν από εδώ. Λειτουργήσαμε με έναν άλλο τρόπο οργάνωσης από αυτόν που συναντάμε στο επάγγελμά μας. Είχαμε στο μυαλό μας ότι είμαστε μέλη και φίλοι του ΚΚΕ, ζούμε συντροφικά, συζητάμε, λέμε γνώμη. Αυτά δεν γίνονται σε ένα εργοτάξιο. Πριν πάμε στο νησί μαζεύτηκαν όλοι όσοι θα εμπλέκονταν στις εργασίες και έγινε αναλυτική παρουσίαση όλου του σχεδίου. Ο καθένας, άσχετα αν θα έκανε μια πολύ συγκεκριμένη δουλειά και δεν είχε κάποια συνολικότερη ευθύνη, ήξερε ακριβώς το σχέδιο, τι πάει να κάνει η ομάδα. Έτσι λειτουργείς καλύτερα σαν κομμάτι του συνόλου». Τη μέρα της εκδήλωσης ήταν όλοι συγκινημένοι και περήφανοι γιατί ο χρόνος που αφιέρωσαν και οι θυσίες που έκαναν έπιασαν τόπο.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

19

Δυο λόγια για το Μνημείο Η «Ρωγμή», η γλυπτική σύνθεση του Αντώνη Μυρωδιά, δεσπόζει εδώ και λίγες μέρες στον μαρτυρικό τόπο της Γυάρου. Το κύριο «σώμα» του Μνημείου είναι δύο χαλύβδινες κολόνες, στο χρώμα της σκουριάς, που συμβολίζουν το καπιταλιστικό σύστημα και την εξέλιξή του μέχρι τη σημερινή εποχή. Από τις δύο κολόνες εξέχουν 21 (όσα και τα χρόνια λειτουργίας του κολαστηρίου της Γυάρου) φωτεινά, ανοξείδωτα πρίσματα, σαν να βγαίνουν από το εσωτερικό τους, «σκίζοντας» το χάλυβα. Συμβολίζουν το νέο, το ελπιδοφόρο, μια ιδεολογία η οποία είναι αναλλοίωτη. Μια ιδεολογία που δημιουργεί ρωγμές και παλεύει να ανατρέψει το προηγούμενο, σάπιο οικοδόμημα. Εξωτερικά του πετρόχτιστου περιβόλου, υπάρχει πάλι μεταλλική κατασκευή. Σε εκείνες τις πλάκες αναγράφονται μαρτυρίες των κρατουμένων, συμβάλλοντας στην προσπάθεια να «ζωντανέψουν» εκείνες

οι μέρες για τον σημερινό επισκέπτη. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από παράνομο χειρόγραφο λεύκωμα των κρατούμενων αγωνιστών της Γυάρου: «Εμείς έχουμε επίγνωση της αναγκαιότητας της θυσίας μας. Ζωή και νιάτα και υγεία τα δίνουμε για τον μεγάλο σκοπό του Κόμματός μας, για το ιδανικό του κομμουνισμού. Ρίχνουν τα βόλια του χαλασμού στην καρδιά μας. Και μεις. Ζήτω το ΚΚΕ». Αναγράφονται επίσης τα ονόματα των νεκρών της Γυάρου, αλλά και των εξόριστων και φυλακισμένων που πέθαναν κατά τη μεταφορά στη Σύρο, προκειμένου να αποφευχθεί η καταγραφή θανάτων στο νησί, και οι χρονολογίες που λειτούργησε το κολαστήριο. «Σφραγίδα» στο Μνημείο, η επιγραφή «100 χρόνια ΚΚΕ», σκαλισμένη πάνω στο μεταλλικό σκαρί του. Ζωντανή μαρτυρία για το Κόμμα που γέννησε τέτοιους αλύγιστους...

Οικονομική ενίσχυση για τα Μνημεία σε Γυάρο και Μακρόνησο Η τοποθέτηση του Μνημείου στη Γυάρο δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την οικονομική ενίσχυση από εργαζόμενους, νέους, από ανθρώπους καλής θέλησης. Το ίδιο ισχύει και για το Μνημείο που θα κατασκευαστεί και θα τοποθετηθεί το επόμενο διάστημα στη Μακρόνησο. Ήδη η ανταπόκριση στο κάλεσμα για οικονομική στήριξη που έχει απευθύνει η ΚΕ του ΚΚΕ είναι μεγάλη, όμως αυτή η προσπάθεια πρέπει να ενταθεί για να καλυφθεί το κόστος, να ξεπεραστούν κάθε είδους δυσκολίες. Οι προσφορές μπορούν να κατατεθούν στις κατά τόπους Κομματικές Οργανώσεις και στον «Ριζοσπάστη».

Κυκλοφορεί η ειδική έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» για τη Γυάρο Τη μέρα της εκδήλωσης στη Γυάρο κυκλοφόρησε η ειδική έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» με τίτλο: «Γυάρος - Θανατονήσι και Κάστρο Αγώνα - μια η απάντησή μας... ζήτω το ΚΚΕ». Πρόκειται για μια μικρή συνεισφορά στη γνωριμία με την ιστορία και την αρχιτεκτονική του κάτεργου. Το φωτογραφικό και αρχειακό υλικό της έκδοσης προέρχεται από το Αρχείο του ΚΚΕ. Η έκδοση, την όποια έχει επιμεληθεί η Υπηρεσία Αρχείου της ΚΕ του ΚΚΕ, περιέχει πλούτο ιστορικών και άλλων ντοκουμέντων και στοιχείων και για τις τρεις περιόδους λειτουργίας της Γυάρου ως τόπου εξορίας. Μαρτυρίες και σκίτσα των ίδιων των κρατουμένων, που αποτυπώνουν όλη τη φρίκη, αλλά και την πίστη τους στην τελική νίκη. Επίσης, στις σελίδες της ο αναγνώστης θα βρει αναλυτική περιγραφή των 5 όρμων, αλλά και πλευρές από τη ζωή των κρατουμένων, ποιήματα, έργα τέχνης κ.ά.

Μετά από αρκετές μανούβρες τα καράβια κατάφεραν να «δέσουν» και το θανατονήσι της Γυάρου γέμισε με κόκκινες σημαίες.

ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Εγκαινιάζει το Μουσείο για τη δράση των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ στην περιοχή των Πρεσπών

Η

ΚΕ του ΚΚΕ διοργανώνει την Κυριακή 3 Νοέμβρη, στις 11 το πρωί, εκδήλωση στο χωριό Καλλιθέα Πρεσπών, όπου θα γίνουν τα εγκαίνια του Μουσείου για την δράση του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) στην ευρύτερη περιοχή. Στην εκδήλωση θα παραβρεθεί και θα μιλήσει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Η δημιουργία του Μουσείου ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΔΣΕ στις Πρέσπες έρχεται σαν συνέχεια στα Μνημεία που έχουν ήδη στηθεί από το ΚΚΕ σε διάφορα σημεία της περιοχής. Η ευρύτερη περιοχή Φλώρινας - Καστοριάς, τα χωριά, τα βουνά και οι κοιλάδες με όρια το Βίτσι και τις Πρέσπες, έχει τη δική της ξεχωριστή ιστορία και προσφορά στους αγώνες του λαού μας, σ’ όλες τις φάσεις της σύγχρονης ιστορικής του διαδρομής. Είναι ένα ιστορικό σταυροδρόμι στο οποίο παραμένουν ανεξίτηλα όλα τα σημάδια της δράσης όλων όσοι έζησαν και πάλεψαν εδώ.

Με τα υλικά αυτού του Μουσείου αναδεικνύονται μέσα από τη χρονική αφήγηση οι μεγάλες στιγμές των λαϊκών αγώνων στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ Φλώρινας και Καστοριάς: Από την έναρξη της τριπλής Κατοχής (Ιταλική-Γερμανική, Βουλγαρική) ως τις πρώτες προκηρύξεις για ξεσηκωμό από την αντιστασιακή οργάνωση «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», την εμφάνιση των πρώτων ομάδων του ΕΛΑΣ, την δράση των λαϊκών συμβουλίων σ’ όλη την ελεύθερη περιοχή. Παρουσιάζονται μοναδικά ντοκουμέντα από τις μέρες της απελευθέρωσης, αλλά και το όργιο τρομοκρατίας που ακολούθησε σε βάρος των λαϊκών αγωνιστών. Ο επισκέπτης του Μουσείου θα μπορεί να ακολουθήσει τα βήματα των μαχητών του ΔΣΕ που πήραν τη σκυτάλη από τους ΕΛΑΣίτες. Και να μάθει για τη ζωή στα χωριά της περιοχής που όπως στην Κατοχή, έτσι και στη διάρκεια της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ παρέμεναν ελεύθερα.

20

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Στην «αναβάθμιση» των προβλημάτων τους, οι φοιτητές απαντούν με οργάνωση και αγώνα

Ο

Οδηγητής βρέθηκε στη Θεσσαλία, σε μία από τις περιοχές που από πέρυσι έχει προχωρήσει η περιβόητη «πανεπιστημιοποίηση» των ΤΕΙ, με το νόμο Γαβρόγλου του ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει να υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Επισκεφτήκαμε τις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε Καρδίτσα και Λάρισα. Μιλήσαμε με φοιτητές για την κατάσταση στο Ίδρυμα, επισκεφτήκαμε την εστία και το πρώην ΤΕΙ Λάρισας, είδαμε από κοντά τις συνθήκες στα αμφιθέατρα και τα εργαστήρια, συναντηθήκαμε με εκλεγμένους στα ΔΣ των συλλόγων, ήρθαμε σε επαφή με φοιτητές από τις πολιτιστικές ομάδες του Πανεπιστημίου, σπουδαστές του πρώην ΤΕΙ και φοιτητές των νέων τμημάτων που άνοιξαν φέτος και έρχονται από κοινού αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα που μόνο αναβάθμιση δεν είναι.

Όπως μας είπαν οι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο είναι καθημερινό φαινόμενο να μη χωράνε στις αίθουσες και τα αμφιθέατρα, αφού δεν υπάρχουν κτίρια για τα νέα τμήματα που ιδρύθηκαν. Αποτέλεσμα είναι φοιτητές να περιφέρονται στους διαδρόμους μέχρι να βρεθεί αίθουσα για να ξεκινήσει το μάθημα. Στην ξενάγηση που μας έκαναν, μας έδειξαν το κλειστό πλέον κτίριο της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας, το οποίο έχει κριθεί ακατάλληλο. Όπως μας είπαν η Περιφέρεια Θεσσαλίας αντί να χρηματοδοτήσει την επισκευή των κτιριακών υποδομών, σκοπεύει να χρηματοδοτήσει την ίδρυση “Κέντρου Νεανικής Επιχειρηματικότητας’’ μέσα στο Ίδρυμα. Μας εξήγησαν ότι ίδια κατάσταση επικρατεί με τις υποδομές και στις υπόλοιπες εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου, όπως στο Βόλο που τα δύο νέα τμήματα θα στεγαστούν σε πρώην φροντιστήριο! Αντίστοιχα στο νέο τμήμα Διαιτολογίας-Διατροφολογίας οι φοιτητές κάνουν μάθημα σε κτίριο… σχολείου. Την ίδια στιγμή όμως ο μεγαλύτερος όμιλος στον κλάδο τροφίμων-ποτών στην περιοχή βρήκε δωρεάν διαφημιστές όταν στις 16/10 (παγκόσμια ημέρα διατροφής) από κοινού με τη διοίκηση του τμήματος, έβαλαν τους φοιτητές να μοιράζουν φυλλάδιο με τα προϊόντα της εταιρείας και συμβουλές για ένα ισορροπημένο πρωινό!!! Μιλήσαμε με τον Βασίλη Γκάρο, πρόεδρο των Πολιτιστικών Ομάδων και τον Γιώργο που σπουδάζουν στο πρώην ΤΕΙ, αλλά και με τον Κώστα Κουρελά, πρόεδρο του φοιτητικού συλλόγου της

Σχολής Τεχνολογικών Εφαρμογών. Είδαμε τις απαράδεκτες συνθήκες στις οποίες γίνονται τα εργαστήρια της ΣΔΟ και της ΣΤΕΦ, στα οποία στοιβάζονται μέχρι και 50 άτομα σε αίθουσες χωρητικότητας των 20, ενώ δείχνοντάς μας την αίθουσα εργαστηρίων στην οποία δεν υπήρχαν υπολογιστές, η Ζωή Τσαβαλιά, εκλεγμένη στο ΔΣ της ΣΔΟ με την Πανσπουδαστική, μας εξήγησε ότι στο Τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής λόγω του ανύπαρκτου εξοπλισμού, κάνουν «προσομοίωση» της χρήσης υπολογιστή με φωτοτυπίες! Οι ελλείψεις, όπως μας είπαν οι φοιτητές δεν αφορούν μόνο τον εξοπλισμό και τις εγκαταστάσεις, αλλά και τους καθηγητές, πολλοί από αυτούς ωρομίσθιοι, τους οποίους η διοίκηση πρακτικά διώχνει, αφού μειώνει τους μισθούς τους κατά 70%, αδιαφορώντας για το αν και πως θα λειτουργήσουν τα τμήματα του πρώην ΤΕΙ. Βέβαια την ίδια ώρα που κάτω από το βάρος της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης τα τμήματα αυτά φυτοζωούν, στην περιοχή της Θεσσαλίας δίνονται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε μεγάλες επιχειρήσεις μέσω προγραμμάτων όπως το «Ανταγωνιστικότητα Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία» του Υπουργείου Ανάπτυξης. Οικότροφοι φοιτητές στην εστία μας περιέγραψαν ότι η ίδια κατάσταση επικρατεί και στο κομμάτι της φοιτητικής στέγασης αφού το Πανεπιστήμιο δεν φτιάχνει νέα εστία, ενώ τα δωμάτια που υπάρχουν είναι από ελάχιστα σε Βόλο, Λάρισα, Καρδίτσα έως ανύπαρκτα στα Τρίκαλα. Πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να βάλουν βαθιά

το χέρι στην τσέπη είτε για να νοικιάσουν ένα σπίτι, είτε για να πληρώσουν το χαράτσι της εστίας, όπως στη Λάρισα που όσοι λίγοι γίνουν δεκτοί πληρώνουν 150-400 ευρώ για να πάρουν δωμάτιο. Η κατάσταση αυτή ειναι εικόνα από το μέλλον των οικοτρόφων φοιτητών, αφού η κατεύθυνση είναι σε όποιες εστίες τελικά φτιαχτούν να μπλέκονται άμεσα ιδιώτες, οι οποίοι θα θησαυρίζουν από χαράτσια και ενοίκια που θα πληρώνουν οι φοιτητές.

Γιατί όμως επικρατεί αυτή η κατάσταση στις σχολες; Η απάντηση βρίσκεται στο λόγο για τον οποίο έγιναν οι «πανεπιστημιοποιήσεις», στις ανάγκες που ήρθαν να καλύψουν. Η κυβέρνηση ΝΔ που υλοποιεί το νόμο Γαβρόγλου του ΣΥΡΙΖΑ, δε στοχεύει στο ξεπέρασμα αντιεπιστημονικών διαχωρισμών σε θεωρία και πράξη. Οι «πανεπιστημιοποιήσεις» έγιναν στα πλαίσια του «Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης» της ΕΕ, αλλά και μέσα στα αφυκτικά όρια που επιβάλλει η υποχρηματοδότηση που διατηρείται. Κυβέρνηση και Υπουργείο “χρύσωναν το χαπι” στους σπουδαστές λέγοντάς τους ότι τάχα θα γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και θα αναβαθμιστεί το πτυχίο τους. Τελικά οι φοιτητές είδαν νέο τσεκούρι στη χρηματοδότηση, τραγικές ελλείψεις σε καθηγητές και εργαστήρια, υποβάθμιση των σπουδών και του πτυχίου τους συνολικά. Οι σπουδαστές του Τμήματος Ιατρικών Εργαστηρίων

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

21

είδαν το τμήμα τους να καταργείται με τη νέα χρονιά, στο Τμήμα Νοσηλευτικής που «πανεπιστημιοποιήθηκε» φέτος οι νέοι φοιτητές διδάσκονται μαθήματα που καμία σχέση δεν έχουν με αναβάθμιση της γνώσης του αντικειμένου, ενώ οι σπουδαστές αποκλείονται από το πτυχίο ΑΕΙ, όπως μας εξήγησε η Αναστασία Χατζηβασίλη, εκλεγμένη στο ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας-Πρόνοιας. Από όλα αυτά προκύπτει ότι παρά τα όποια φτιασιδώματα έγιναν στα νέα τμήματα για να πλασαριστεί η «αναβάθμιση», αυτό που δεν αναβαθμίστηκε στο ελάχιστο είναι η γνώση που παίρνουν οι φοιτητές και τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Οι φοιτητές πήραν την κατάσταση στα χέρια τους Από την πρώτη στιγμή οι δυνάμεις της ΚΝΕ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κατήγγειλαν τους σχεδιασμούς της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που στόχο είχαν να υλοποιήσουν σχετικές οδηγίες της ΕΕ, να καλύψουν τις απαιτήσεις, των επιχειρηματικών ομίλων της περιοχής, τσακίζοντας τις σπουδές και το μέλλον των σπουδαστών. Μπήκαν μπροστά στην ενημέρωση, την οργάνωση της συζήτησης σε ιδρύματα που οι σύλλογοι είχαν να λειτουργήσουν χρόνια. Πρωτοστάτησαν ώστε οι προβληματισμοί και οι αγωνίες των φοιτητών να κατατεθούν στον αγώνα και τη διεκδίκηση. Η προσπάθεια αυτή έφερε καρπούς, οι φοιτητές μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις έβαλαν μπροστά τις δικές τους διεκδικήσεις, ξαναζωντάνεψαν τους συλλόγους, προχώρησαν σε μαζικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Ενωμένοι στη βάση των κοινών τους προβλημάτων παραμέρισαν τον συντεχνιασμό που καλλιεργούσε μερίδα των καθηγητών, δεν συμβιβάστηκαν με την κατάσταση που επικρατούσε. Όλη αυτή η προσπάθεια αποτυπώθηκε και στην αλλαγή συσχετισμών στα διοικητικά συμβούλια των σχολών. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα από μαζική γενική συνέλευση οι φοιτητές της ΣΕΥΠ καθαίρεσαν τους εκλεγμένους της ΔΑΠ που για χρόνια διατηρούσαν ένα σύλλογο «φάντασμα», εξέλεξαν αγωνιστές που στήριζαν το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής. Οι συσχετισμοί άλλα-

ξαν και στους συλλόγους της ΣΤΕΦ στη Λάρισσα, αλλά και στο ΤΕΙ Καρδίτσας. Οι φοιτητές δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια, όπως βόλευε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τους παράγοντες και τους επιχειρηματίες της περιοχής, κατάφεραν με τον αγώνα τους να βάλουν τις ανάγκες τους μπροστά, να κινητοποιηθούν και να καθυστερήσουν ένα νομοσχέδιο που το μόνο που αναβάθμιζε ήταν τα προβλήματα και όχι τις σπουδές τους, Συνεχίζοντας από εδώ και πέρα οι φοιτητές έχουν όπλο τους φοιτητικούς συλλόγους τους, την πείρα από την αγωνιστική διεκδίκηση, την προσπάθεια να οργανωθεί η συζήτηση σε κάθε έτος και τμήμα για τα προβλήματα των φοιτητών. Ήδη από τη νέα χρονιά γίνεται προσπάθεια συντονισμού του αγώνα των πρώην σπουδαστών πανελλαδικά, για να παρθούν όλα τα μέτρα για τη λειτουργία των πρώην ΤΕΙ, την ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών των φοιτητών, μαζί με την απαραίτητη στήριξη σε όποιον θέλει να μεταπηδήσει στο αντίστοιχο Πανεπιστημιακό τμήμα.

Η πρόταση του ΚΚΕ όπλο στον αγώνα των φοιτητών Η εναντίωση των κομμουνιστών στην «πανεπιστημιοποίηση» και η αντιπαράθεση με όσους μέσα και έξω από τις σχολές ήθελαν να τηρηθεί σιγή νεκροταφείου,

Συζητώντας με φοιτητές του πρώην ΤΕΙ Καρδίτσας.

αναδεικνύει ότι οι φοιτητές σήμερα έχουν δικαιώματα στις σπουδές και το μέλλον τους. Στις αγωνίες τους δίνει απάντηση η ολοκληρωμένη πρόταση του ΚΚΕ για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση. Η πρόταση του ΚΚΕ για ένα πτυχίο ανά επιστημονικό αντικείμενο απαντά στις αγωνίες των φοιτητών που βλέπουν την πολυδιάσπαση των πτυχίων τους να συμπιέζει τα δικαιώματά τους προς τα κάτω. Προβάλλει την ανάγκη το περιεχόμενο των σπουδών να καθορίζεται με βάση τις ανάγκες της επιστημονικής προόδου στον κάθε κλάδο, την ανάγκη ο απόφοιτος να έχει ολοκληρωμένη γνώση πάνω στο αντικείμενο, σε αντιδιαστολή με τις ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς που είναι και η αιτία που δημιουργούνται τμήματα «φρανκενστάιν», με κοπτοραπτικές στα προγράμματα σπουδών ανάλογα με το τι πουλάει. Η απαίτηση το πτυχίο να είναι μοναδική προϋπόθεση για δουλειά με δικαιώματα στο αντικείμενο σπουδών και να εξασφαλίζεται η παρακολούθηση της εφαρμογής του μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία απαντά στην αβεβαιότητα για το μέλλον που νιώθει σήμερα κάθε φοιτητής που αναγκάζεται να κυνηγάει πιστοποιήσεις και σκόρπιες γνώσεις δεξιά και αριστερά, να δουλεύει για ψίχουλα στο όνομα της «πρακτικής». Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες οι φοιτητές να σπουδάζουν έχοντας εξασφαλισμένες σύγχρονες υποδομές, εξοπλισμό, μόνιμο διδακτικό προσωπικό, χρηματοδότηση στο ύψος των αναγκών. Αυτή η ανάγκη έρχεται σε σύγκρουση με μια πολιτική που ενώ δεν δίνει λεφτά για τις ανάγκες των φοιτητών, την ίδια ώρα βρίσκει χρήματα ως δια μαγείας στο άψεσβήσε για να «τρέξουν» οι ανάγκες των μονοπωλίων. Αυτή η πρόταση έρχεται αντικειμενικά σε σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα και όσους το υπηρετούν. Για να υλοποιηθεί απαιτεί άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Για αυτή την άλλη κοινωνία, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό παλεύουν τα μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, για αυτή την κοινωνία έχει συμφέρον να παλέψει κάθε παιδί εργατικής-λαϊκής οικογένειας, κάθε φοιτητής και σπουδαστής που αγαπάει την επιστήμη του, αγωνιά και αγανακτεί με το μέλλον που του ετοιμάζουν. Σε αυτή την κατεύθυνση ο αγώνας μπορεί να αποσπά κατακτήσεις, να ανοίγει δρόμους, να μαζικοποιείται και να δυναμώνει.

22

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Ούτε βήμα πίσω από τον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες

Α

πό την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς χιλιάδες φοιτητές αγωνίζονται, διεκδικούν και κινητοποιούνται ενάντια στην επίθεση στις σπουδές και το μέλλον τους που υλοποιεί η κυβέρνηση ΝΔ συνεχίζοντας από εκεί που την άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι φοιτητές δεν μένουν

Ε

ίναι ελπιδοφόρο που σε Φοιτητικούς Συλλόγους, όπως στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, μετά από χρόνια πάρθηκαν αγωνιστικές αποφάσεις παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς. Δεκάδες Φοιτητικοί Σύλλογοι, μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις σε Αθήνα και υπόλοιπη Ελλάδα προχώρησαν το προηγούμενο διάστημα σε κινητοποιήσεις στις διοικήσεις και το υπουργείο, σε καταλήψεις και μαχητικά συλλαλητήρια. Έστειλαν μήνυμα στην κυβέρνηση της ΝΔ ότι συνεχίζουν τον αγώνα τους ενώ μετά το μαχητικό συλλαλητήριο στις 17 Οκτώβρη προχώρησαν σε συντονισμό της δράσης τους, κάλεσαν όλους τους φοιτητές να ενώσουν τις φωνές τους. Βασικοί σταθμοί στον αγώνα τους ήταν το φοιτητικό συλλαλητήριο στις 24 Οκτώβρη και το συλλαλητήριο στο πλάι των εργαζομένων ενάντια στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο και την τροπολογία για την ισοτίμηση ιδιωτικών κολεγίων και Πανεπιστημίων. Δυνάμωσε η συζήτηση στα έτη, σε κάθε τμήμα, στήθηκαν επιτροπές, έγιναν συντονιστικά, οργανώθηκε μαζική πανελλαδική κινητοποίηση δεκάδων Φοιτητικών Συλλόγων στο υπουργείο Παιδείας στις 25 Οκτώβρη, ενώ η μεγάλη επιτυχία του πανελλαδικού συλλαλητηρίου που έγινε στις 31 Οκτώβρη ήταν σταθμός στον αγώνα των φοιτητών. Μπροστά σε όλες αυτές τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που γίνονται σε όλη την Ελλάδα, μεγάλος σταθμός και κλιμάκωση της αντεπίθεσης των φοιτητών είναι η 10η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ στις 10/11, όπου δεκάδες Φοιτητικοί Σύλλογοι, Σύλλογοι Οικοτρόφων, Επιτροπές Αγώνα και ετών θα συναντηθούν από όλη την Ελλάδα για να ανταλλάξουν πείρα, να συντονίσουν τη δράση και να κλιμακώσουν τον αγώνα τους.

με σταυρωμένα χέρια, αλλά με όπλο τους Φοιτητικούς Συλλόγους τους, τις Γενικές Συνελεύσεις, τις Συνελεύσεις ετών οργάνωσαν από την πρώτη στιγμή τη συζήτηση, έδωσαν αγωνιστική απάντηση, βάζοντας μπροστά τις δικές τους ανάγκες για μόρφωση – δουλειά – ζωή με δικαιώματα.

Το «σύγχρονο» πανεπιστήμιο που υπόσχονται είναι ήδη εδώ Κάθε μέρα οι φοιτητές μέσα από τις αγωνιστικές αποφάσεις των Συλλόγων τους τις κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήριά τους, εκφράζουν τη γνώμη τους για το πανεπιστήμιο που τους διαφημίζουν. Η κυβέρνηση της ΝΔ ντύνει τα μέτρα που περνάει με μια επιχειρηματολογία περί «αυτονόητων» αλλαγών που ισχύουν έτσι και αλλιώς στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Παρουσιάζει ως «σύγχρονο» ένα πανεπιστήμιο όπου αλωνίζουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το «σύγχρονο» αυτό πανεπιστήμιο όμως είναι ήδη εδώ! Το ζουν καθημερινά οι φοιτητές στις εστίες, στη σίτιση και την καθαριότητα όπου η «ιδιωτική πρωτοβουλία» και οι εργολάβοι ήδη θησαυρίζουν πατώντας πάνω στις ανάγκες των φοιτητών, ενώ όποτε δεν βλέπουν τα επιθυμητά κέρδη σηκώνονται και φεύγουν, αφήνοντας τους εστιακούς χωρίς ζεστό νερό, τις

λέσχες χωρίς φαγητό και τις σχολές χωρίς καθαριότητα. Οι φοιτητές ξέρουν από πρώτο χέρι τι πάει να πει σύνδεση των επιχειρήσεων με τις σχολές, το είδαν με τις «πανεπιστημιοποιήσεις» των ΤΕΙ και την κατάσταση που επικρατεί σε αυτά, το βλέπουν όταν στο ίδιο αντικείμενο υπάρχουν 3 και 4 πτυχία από διαφορετικής «κατηγορίας» ιδρύματα, συμπιέζοντας τελικά τα δικαιώματα όλων προς τα κάτω. Το πανεπιστήμιο που διαφημίζει η ΝΔ είναι το σημερινό πανεπιστήμιο της υποχρηματοδότησης, των ελλείψεων σε καθηγητές, υποδομές και εργαστήρια. Οι «σύγχρονες» σχολές δεν χωράνε τους μετεγγραφέντες φοιτητές που τους πετάνε έξω αν δεν αντέχει η τσέπη τους τις σπουδές σε άλλη πόλη, δεν χωράνε τους φοιτητές που δουλεύουν από το πρώτο και το δεύτερο έτος για να τα βγάλουν πέρα, αφού όχι μόνο δεν παίρνονται μέτρα για να στηριχθούν κατάλληλα, αλλά προετοιμάζονται να τους διαγράψουν μετά τα «ν+2» χρόνια!

Από κινητοποίηση Φοιτητικών Συλλόγων στη Θεσσαλονίκη.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

23

για ολοκληρωμένη μόρφωση στο αντικείμενό τους που θα τους εξασφαλίζει δουλειά με δικαιώματα στον αντίστοιχο κλάδο. Η ισχυροποίηση του ΜΑΣ τα τελευταία χρόνια είναι όπλο στα χέρια των φοιτητών, σε αυτό συσπειρώνεται ό,τι πιο μαχητικό και πρωτοπόρο στο φοιτητικό κίνημα, δίνει τη δυνατότητα να μεγαλώσουν οι εστίες αγώνα και διεκδίκησης σε όλη την Ελλάδα.

Κόντρα στη λογική ήττας

Από το Συντονιστικό των Φοιτητικών Συλλόγων στη Νομική.

Η συλλογική δράση τους ενοχλεί Τα βήματα που γίνονται στην οργάνωση και τον αγώνα των φοιτητών είναι η καλύτερη απάντηση στην εκστρατεία καταστολής και συκοφάντησης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση. Τον τελευταίο μήνα, απέναντι στις διεκδικήσεις των φοιτητών στέκονται πρυτανείες που μιλούν για «μειοψηφίες»» που δεν έχουν σχέση με τους φοιτητές, εφημερίδες που μιλούν για «κατάργηση των παρατάξεων», Θέλουν να χτυπηθεί η δύναμη των φοιτητών μέσα από τα συλλογικά τους όργανα, τους Συλλόγους και τις συνελεύσεις τους να συζητούν στη βάση των κοινών τους προβλημάτων, να αποκαλύπτουν και να εναντιώνονται στην πολιτική της κυβέρνησης, στα επιχειρηματικά συμφέροντα μέσα στις σχολές. Όλα αυτά τα σχέδια, τα μέτρα που κληρονόμησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και αυτά που ήδη ετοιμάζουν αποδεικνύουν ότι η κατάργηση του ασύλου ήταν το πρώτο βήμα της επίθεσης στη ζωή και το μέλλον των φοιτητών, στο δικαίωμά τους να υπερασπίζονται και να διεκδικούν κάλυψη των αναγκών τους. Τους ενοχλεί η ελπιδοφόρα και μαζική δράση του μπλοκ Φοιτητικών Συλλόγων που δεν αφήνουν σε χλωρό κλαρί κυβέρνηση και υπουργείο, κινητοποιούνται, διεκδικούν, καλούν όλους τους φοιτητές σε κοινή δράση. Από κοντά και η ΔΑΠ που στις σχολές συκοφαντεί τον αγώνα των φοιτητών χαρακτηρίζοντας τις Γενικές Συνελεύσεις, τις κινητοποιή-

σεις και τις καταλήψεις των φοιτητών «παράνομες», σε συνεργασία με τις διοικήσεις και μερίδα καθηγητών προπαγανδίζει την αποχή και την απαξίωση των συλλογικών διαδικασιών, προσπαθεί να εμποδίσει συνελεύσεις. Χαρακτηριστική είναι και ανακοίνωσηαπολογία στην κυβέρνηση που αναρτήθηκε στο σάιτ της ΔΑΠ, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ ζητούσαν συγγνώμη για την αποτυχημένη τους προσπάθεια να τηρηθεί σιγή νεκροταφείου μέσα στις σχολές, ενώ υπόσχονταν ότι θα πάρουν τα… κατάλληλα μέτρα στο μέλλον.

Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες Το φοιτητικό κίνημα παίρνει τη δύναμή του κοιτώντας προς τα εμπρός, προς την κατεύθυνση ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των φοιτητών, κατεύθυνση που συγκρούεται με κάθε κυβέρνηση, το κεφάλαιο, την ΕΕ και την πολιτική τους. Αυτή η γραμμή θωρακίζει το κίνημα από αυταπάτες που βολεύουν το σύστημα, ότι μια κυβερνητική αλλαγή μπορεί δήθεν να αντιστρέψει ή έστω να φρενάρει την επίθεση. Είναι ανάγκη να δυναμώσει αυτή η κατεύθυνση, να ανοίξει η αντιπαράθεση με τις κυβερνήσεις, παλιές και νέες και η εναντίωση στην πολιτική τους από τη σκοπιά της ανάγκης των φοιτητών

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους φοιτητες να υπερασπιστούν το μέχρι τώρα «δημόσιο και δωρεάν» πανεπιστήμιο, λες και υπάρχει σήμερα τέτοιο. Η γραμμή αυτή στοχεύει στο να εγκλωβίζονται οι φόβοι και οι αγωνίες των φοιτητών στην υπεράσπιση της υπάρχουσας κατάστασης, σε μια λογική μειωμένων απαιτήσεων που αποσπά τα επιμέρους αιτήματα, που λέει «πάμε πρώτα για τα λίγα» ή «ας μην περάσει το νομοσχέδιο και βλέπουμε». Την ίδια λογική υιοθετούν και τα σχήματα των ΕΑΑΚ, με τις επιμέρους διαφοροποιήσεις τους, που παλεύουν με νύχια και με δόντια για να επικρατήσει αυτή η γραμμή στο φοιτητικό κίνημα, που δίνει συγχωροχάρτι στην προηγούμενη κυβέρνηση και τα μέτρα που αυτή έφερε, που αποδυναμώνει τον αγώνα, γίνεται έδαφος να ξεπλύνει ο ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική του στις πλάτες των φοιτητών.

Ο

ι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε κάθε σχολή, σε κάθε αμφιθέατρο και εργαστήριο δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να δυναμώσει η συζήτηση στα έτη, να ζωντανέψει η συλλογική δράση και διεκδίκηση. Παλεύουν για να ενισχυθεί ο κοινός βηματισμός των φοιτητών, μέσα από τους Συλλόγους, τις Επιτροπές Αγώνα και τις Επιτροπές ετών τους σε πανελλαδικό επίπεδο, να συναντιούνται οι διεκδικήσεις και ο αγώνας τους με το εργατικό κίνημα. Επεξεργάζονται αιχμές και αιτήματα που απαντούν στις αγωνίες και στα όνειρα των φοιτητών, αφορούν τις ζωές και το μέλλον τους, ώστε να μπαίνουν καθημερινά στον αγώνα νέες δυνάμεις, να συνειδητοποιείται η ανάγκη ότι για να είναι τελικά ο αγώνας αυτός νικηφόρος χρειάζεται να έρθει σε σύγκρουση με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Να γίνει κτήμα των φοιτητών το σύνθημα «στο σάπιο συστημά σας, σάπια και η Παιδεία, εμείς ονειρευόμαστε μια άλλη κοινωνία».

24

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

25

Η κρίση έφυγε… τα αντιλαϊκά μέτρα όμως παραμένουν! Οι καπιταλιστές, με τη βοήθεια και του κράτους τους, του αστικού κράτους, που τελικά είναι “φτιαγμένο” για να διασφαλίζει την κυριαρχία τους, στην προσπάθεια τους να διαμορφώσουν όρους ικανοποιητικής κερδοφορίας τους προχωρούν σε μια σειρά από αντιλαϊκά μέτρα. Πώς το κάνουν; Η αστική τάξη, σε κάθε περίοδο, «πλασάρει» μια σειρά από «εθνικούς στόχους που όλοι μαζί πρέπει να δουλέψουμε για να επιτύχουμε». Στη φάση της κρίσης, ο «εθνικός στόχος» ήταν να ξεπεράσουμε την κρίση. Και το σύστημα, χρησιμοποιώντας πότε το «μαστίγιο» πως «αν δεν περάσουν τα μέτρα καταστραφήκαμε», πότε το «καρότο», όπως με το ΣΥΡΙΖΑ και τη δίκαιη ανάπτυξη που θα φάμε όλοι, προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους να στοιχηθούν πίσω απ’ τα συμφέροντά του. Οι καπιταλιστές, το κράτος τους, τα κόμματά τους, επέμεναν με απλά λόγια, πως η αιτία της κρίσης ήταν στο ότι δεν δουλεύουμε αρκετά σκληρά... και πως αν δουλέψουμε αρκετά σκληρά θα ξεπεράσουμε την κρίση. Έτσι τα αντιλαϊκά μέτρα των μνημονίων είχαν στόχο να γίνουμε πιο φθηνοί εργαζόμενοι για τα αφεντικά. Αυτούς εξυπηρετούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι από τη γενιά των 700 ευρώ στην αρχή της κρίσης φτάσαμε να μιλάμε για γενιά των 400 ευρώ σήμερα. Αντίστοιχα οι κρατικοί προϋπολογισμοί διαμορφώνονται με βάση τις υποδείξεις των βιομηχάνων και των εφοπλιστών που απαιτούν όλο και περισ-

σότερες φοροαπαλλαγές για να είναι πιο ανταγωνιστικοί ή πακέτα χρηματοδοτήσεων για να κάνουν επενδύσεις. Ταυτόχρονα, οι δαπάνες για τις ανάγκες μας (π.χ. Υγεία και Παιδεία) συνεχώς μειώνεται ενώ παράλληλα η φορολογία των γονιών μας αυξάνεται! Και αν κάποιος νομίζει ότι αυτά τα μέτρα τα αφήνουμε πίσω μας, ας το ξανασκεφτεί. Το ίδιο το επιχείρημά τους είναι αποκαλυπτικό. Αν η κρίση ήρθε επειδή οι εργαζόμενοι

αμείβονταν υπερβολικά, τότε η ανάπτυξη προϋποθέτει να διατηρούνται τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν κάνει τους εργαζόμενους φθηνότερους. Για αυτό οι μνημονιακοί νόμοι παραμένουν σε ισχύ, ενώ μονιμοποιήθηκε η εποπτεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση με στόχο να πιάνονται οι περιβόητοι στόχοι που βάζουν τα αστικά επιτελεία. Και αυτά τα μέτρα βέβαια δεν ισχύουν μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Είτε στην κρίση είτε στην ανάπτυξή τους δεν σκύβουμε το κεφάλι!

Η

ανάπτυξη λοιπόν, όχι μόνο δεν μπορεί να αναιρέσει τα αντιλαϊκά μέτρα. Αντίθετα, η ανάπτυξη προϋποθέτει ενίσχυση των αντιλαϊκών μέτρων κατά των εργαζομένων. Όμως, όπως είδαμε, η ανάπτυξη δεν μπορεί να αναιρέσει την κρίση. Το ενδεχόμενο εκδήλωσης μιας νέας διεθνούς συγχρονισμένης κρίσης το επόμενο διάστημα είναι ανοικτό. Ακόμα και οι αστικοί οργανισμοί δεν μπορούν να κρύψουν την ανησυχία τους για το γεγονός αυτό. Με απλά λόγια, τα μέτρα που έχουμε φάει στο κεφάλι εμείς και οι γονείς μας, όχι μόνο δεν πρόκειται να παρθούν πίσω λόγω της ανάπτυξης, αφού η ανάπτυξη τα χρειάζεται, αλλά δεν μπορούν ούτε να αναιρέσουν την εκδήλωση μιας νέας κρίσης, αφού αυτή τελικά, είναι αποτέλεσμα της ίδιας της ανάπτυξης. Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, γίνεται όλο και πιο καθαρό το δίλημμα που τίθεται σε καθέναν από εμάς ξεχωριστά αλλά και συνολικά στο λαό μας: Θα συνεχίσουμε να «βάζουμε πλάτη», να κάνουμε θυσίες υπό το φόβο «να μην ξαναγυρίσουμε πίσω»; Ή θα περάσουμε στην αντεπίθεση για την κάλυψη όλων των απωλειών που γνωρίσαμε τη περίοδο της κρίσης και όλων όσα συνολικά έχουμε ανάγκη, στην αντεπίθεση για το πραγματικά καινούργιο που μπορεί να λύσει τα προβλήματα του λαού, την απαλλαγή μας απ’ το σύστημα της εκμετάλλευσης, των κρίσεων, της φτώχειας και των πολέμων; Ειδικά για όλους εμάς που μεγαλώσαμε τα χρόνια της κρίσης, είναι στοίχημα να μη συμβιβαστούμε με τα λίγα, όπως θέλει να μας πείσει

το σύστημα των αφεντικών. Να μη πιστέψουμε ότι είναι ανέφικτο να ζήσουμε όπως μπορεί να επιτρέψει το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, ο πλούτος που παράγουν τα εκατομμύρια των εργαζομένων. Γι’ αυτό χρειάζεται να δυναμώσουμε τους αγώνες μας σε κάθε σχολείο, σχολή, γειτονιά και χώρο δουλειάς. Είναι επιτακτικό συνεχώς να κερδίζει έδαφος σε ευρύτερα τμήματα νεολαίας η άποψη, θεμελιωμένη στη γνώση, ότι σήμερα η μόνη ρεαλιστική απάντηση στη σημερινή κατάσταση είναι η οργάνωση της αντεπίθεσης, η συγκέντρωση δυνάμεων για μια κοινωνία που θα θέτει στο επίκεντρο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας, η πάλη για τον σοσιαλισμό- κομμουνισμό.

26

Ο αγώνας συνεχίζεται!

Ο

ι αγώνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα αφήνουν πολύτιμη παρακαταθήκη. Ταξικά συνδικάτα μπήκαν μπροστά και απέτρεψαν πλειστηριασμούς, κινητοποιήθηκαν φορείς του κινήματος ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής και του περιβάλλοντος, έγιναν γενικές συνελεύσεις σε μια σειρά χώρους δουλειάς, μπήκαν στη μάχη νέες

δυνάμεις. Σε συνέχεια των δύο απεργιακών μαχών, μέσα σε διάστημα 10 ημερών τον Σεπτέμβρη, κόντρα σε «θεούς και δαίμονες» χιλιάδες εργαζόμενοι απάντησαν με μαχητικό συλλαλητήριο τη μέρα ψήφισης του «αναπτυξιακού» πολυνομοσχεδίου-κόλαφου για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Ο αγώνας όμως δεν τελείωσε, τώρα ξεκινά.

«Το κράτος έχει συνέχεια»… Η συζήτηση που έγινε στη βουλή τη μέρα ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, είναι αποκαλυπτική για το πώς ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ προσκυνούν την «ιερή αγελάδα» της καπιταλιστικής ανάπτυξης. «Μέλι» έσταζε ο Υπουργός Άδωνις για τον προκάτοχό του Γ. Δραγασάκη: «το μεγάλο τμήμα του νομοσχεδίου προέρχεται από προηγούμενα σχέδια νόμου που παρέλαβα… προτιμώ να βλέπω την πολιτική σαν συνέχεια». Ο Άδωνις «βλέπει» πολύ καλά θα έλεγε κανείς… Η ένταση των πλειστηριασμών για τη λαϊκή περιουσία, έχει επιπλέον εφόδιο τη θέσπιση της αντίστασης ενάντια τους ως «ιδιώνυμου» αδικήματος από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η νέα επίθεση που ετοιμάζει η κυβέρνηση στο ασφαλιστικό έρχεται να σαρώσει ό,τι άφησε όρθιο ο νόμος Κατρούγκαλου. Το περαιτέρω χτύπημα στην κυριακάτικη αργία είναι συνέχεια στην «παρακαταθήκη» που έχει αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ να μπορούν να λειτουργούν τα καταστήματα 52 Κυριακές τον χρόνο, σε μια σειρά περιοχές. Ο θεσμός των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ρίχνεται στον «καιάδα», σε συνέχεια του νόμου που εύστοχα έχει χαρακτηριστεί νόμος Βρούτση-Αχστιόγλου. Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα. Το αστικό κράτος έχει συνέχεια, γιατί ο κεντρικός στόχος όλων των κυβερνήσεων είναι η στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας με κάθε τρόπο. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι που μετά την ψήφιση του «σωτήριου» πολυνομοσχεδίου θα συνεχίζουν να ζουν με λιγότερα από 400 ευρώ, ζούσαν με τόσα και όταν κυβερνούσε η «πρώτη φορά Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ. Η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων θα ενταθεί. Η ζωή και οι ανάγκες τους δεν μπορούν να χωρέσουν στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

υπερασπιστούν τη δική του περίοδο διακυβέρνησης, η συνδικαλιστική «μαφία» στη ΓΣΕΕ έβγαλε ανακοίνωση για να τρομοκρατήσει μια σειρά συνδικάτα μπροστά στην απεργία, που έλεγε ουσιαστικά μην πηγαίνετε με το ΠΑΜΕ γιατί «είναι οι βιαστές σας»! Τα βήματα στην οργάνωση και την δράση μιας σειράς σωματείων, κόντρα στο ρεύμα της συναίνεσης και της υποταγής, τους φοβίζουν.

Από το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στην Αθήνα ενάντια στο πολυνομοσχέδιο στις 17/10.

Η σιγή νεκροταφείου δεν πέρασε! Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων έδωσε το στίγμα. «…Η φιλοεπενδυτική κουλτούρα… πρέπει να αποτελέσει έναν εθνικό στρατηγικό στόχο χωρίς εκπτώσεις». Η διατύπωση αυτή δεν απευθύνεται στο πολιτικό τους προσωπικό, τα αστικά κόμματα και συνολικά τους μηχανισμούς τους συστήματος. Η εργοδοσία «χτυπάει» το καμπανάκι στους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς της υπηρέτες για το γεγονός ότι η δράση των ταξικών δυνάμεων, η συσπείρωση μιας σειράς σωματείων και συνδικαλιστών σε αγωνιστικές πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ αναπτύσσει σημαντική δυναμική μέσα στους χώρους δουλειάς. Ο πρωθυπουργός μιλά για «μειοψηφίες» που αντιδρούν, ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τα σωματεία να

Από τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα στις 2/10.

Αντεπίθεση με σημαία τις δικές μας ανάγκες Οι νέοι εργαζόμενοι δεν μπορούν να συμβιβαστούν. Στην κρίση έλεγαν για τη γενιά των 700 ευρώ , στην ανάπτυξη έγινε η γενιά των 400 ευρώ. Οι δυνάμεις της ΚΝΕ σε μια σειρά χώρους δουλειάς και κλάδους που συγκεντρώνουν μεγάλο τμήμα της εργαζόμενης νεολαίας μπαίνουν μπροστά στον αγώνα. Είναι κρίσιμο αυτήν τη περίοδο, τα σωματεία να μετρήσουν νέα μέλη, να οργανωθεί με καλύτερους όρους η συζήτηση για το τι απασχολεί στον κάθε χώρο. Να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης παίρνοντας υπόψη τις διαφορετικές εργασιακές σχέσεις που επικρατούν, τα δύσκολα ωράρια, τα εμπόδια που βάζει η εργοδοσία.

Το αντιασφαλιστικό έκτρωμα που ετοιμάζουν, η ένταση των πλειστηριασμών, η μετατροπή ολόκληρων περιοχών σε εργασιακά «γκέτο», το χτύπημα στο δικαίωμα των εργαζομένων να συνδικαλίζονται, είναι μεγάλες μάχες που θα δώσει το εργατικό κίνημα. Για να μπουν εμπόδια στα μέτρα που έρχονται, να ακυρώνονται στην πράξη άλλα που έχουν περάσει, χρειάζεται να προχωρήσει αποφασιστικά η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Να πείθονται όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι πως οι σημαίες των δικών τους αναγκών δεν «γράφουν» πάνω τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

27

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗ «ΝΟΚΙΑ»

Ένα ακόμα «success story» της ανάπτυξής τους…

Σ

ε έναν κλάδο που βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας, όπως αυτός της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών, πήραμε ακόμα μια γεύση του τι σημαίνει «ανάπτυξη» και «ανταγωνιστικότητα». Τι πετυχαίνει για τους εργαζομένους ο συνεχής ανταγωνισμός μεταξύ κολοσσών των τηλεπικοινωνιών σε παγκόσμια κλίμακα για τα μερίδια αγοράς σε κάθε χώρα, για τα «deals», για τις πωλήσεις, για τα δίκτυα 5G.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ πρωτοστάτησαν στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων Η ΝΟΚΙΑ, μια πολυεθνική στο top 3 του παγκόσμιου ανταγωνισμού, ανακοίνωσε ότι στο πλαίσιο της «αναδιάρθρωσης» της εταιρείας παγκοσμίως, σχεδιάζει 60 νέες απολύσεις στην Αθήνα. Παρά τα «ωραία λόγια» και το «οικογενειακό κλίμα» του προηγούμενου διαστήματος, οι νόμοι της αγοράς και το κυνήγι των κερδών είναι αμείλικτοι και οι αναλώσιμοι είμαστε πάντα εμείς, οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματα μας. Άλλωστε, και στη ΝΟΚΙΑ, τα πλάνα «μείωσης κόστους» εξελίσσονται εδώ και 4 χρόνια! Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ φώτισαν από την πρώτη στιγμή πως την ώρα που η «ΝΟΚΙΑ» απολύει, η κυβέρνηση ΝΔ, με στρωμένο τον δρόμο από τον απεργοκτόνο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, νομοθετεί ένα αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο που βάζει εμπόδια στη δράση των συνδικάτων, στις ήδη τσακισμένες συλλογικές συμβάσεις. Συνέβαλαν ώστε να δοθεί ένας ενιαίος αγώνας απέναντι σε όλη αυτή την επίθεση. Να γίνουν μαζικές διαδικασίες στον χώρο, να συζητήσουν οι εργαζόμενοι, να ανταλλάξουν πείρα, να εκφραστεί αλληλεγγύη από

όλο τον κλάδο. Να συνδεθούν οι εξελίξεις στη «ΝΟΚΙΑ» με αυτές σε όλο τον κλάδο. Να γίνει ξεκάθαρο ότι η «ΝΟΚΙΑ» δεν είναι κάτι ξεχωριστό και ότι απέναντί μας έχουμε ένα μαύρο μέτωπο εργοδοτών-κυβερνήσεων ξεπουλημένων ανθρώπων της εργοδοσίας. Να μην πούμε «περασμένα ξεχασμένα». Να παλέψουμε μαζί με όλες τις ταξικές - αγωνιστικές δυνάμεις του κλάδου, το κλαδικό Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) και το ΠΑΜΕ. Γιατί είναι παράλογο το «μόνοι μας είμαστε πιο δυνατοί». Γιατί όπως αυτοί μας χτυπούν ενιαία σε κάθε κλάδο, έτσι πρέπει να απαντήσουμε και εμείς.

Εμπόδιο η στάση των δυνάμεων του οπορτουνισμού Oι «πολύχρωμες» δυνάμεις του οπορτουνισμού, που πλειοψηφούν στο ΔΣ του επιχειρησιακού Σωματείου, υιοθετούν μια λογική συντεχνιακή και επικίνδυνη, για τους εργαζόμενους. Καταψήφισαν τη συμμετοχή των εργαζομένων της «ΝΟΚΙΑ» στην πανελλαδική απεργία στις 2 Οκτώβρη, με αποτέλεσμα το Σωματείο να είναι ένα από τα λίγα σε ολόκληρο τον κλάδο που δεν συμμετείχε στην απεργία. Αρνήθηκαν στην ουσία να οργανώσουν τον αγώνα ενάντια στο πολυνομοσχέδιο μέσα στον χώρο δουλειάς, να ενημερώσουν τους εργαζόμενους για τις επιπτώσεις που θα έχει στους όρους δουλειάς τους. Αποφάσισαν απεργία σε ξεχωριστή ημερομηνία, καταστρατηγώντας τις αποφάσεις της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων που είχε προηγηθεί και προέβλεπαν η απεργία των εργαζομένων της ΝΟΚΙΑ ενάντια στις απολύσεις να συντονιστεί με τη γενική απεργία. Παίζοντας το παιχνίδι της διοίκησης της εταιρείας καλλιεργούν τη λογική ότι είναι άλλο πράγμα η εργοδοσία, άλλο η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, ότι τα μέτρα έρχονται «από τον ουρανό» και τελικά δεν έχουν

σχέση με τις απολύσεις, καθώς, όπως υποστηρίζουν, οι αποφάσεις της διοίκησης της «ΝΟΚΙΑ» οφείλονται σε «κακή διαχείριση», λες και το μονοπώλιο της «ΝΟΚΙΑ» είναι κανένα ψιλικατζίδικο. Διαχώρισαν τα αιτήματά μας, το πλαίσιο πάλης, διέσπασαν το απεργιακό μέτωπο και την πάλη των εργαζόμενων. Δίδαξαν τη λογική της “αναποτελεσματικότητας των αγώνων” και κάλεσαν τους εργαζόμενους να διαλέξουν αν θα απεργήσουν στη μια ή την άλλη απεργία! Μετά άρχισαν τα καλέσματα προς την εργοδοσία για... «ειλικρινή διάλογο», λες και δεν είναι ειλικρινής η εργοδοσία όταν προτάσσει τις ανάγκες της κερδοφορίας της κόντρα στις ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Αφήνουν στο απυρόβλητο την ουσία του προβλήματος τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής: που μοναδικό σκοπό του έχει το κέρδος. Από αυτό κρίνονται οι προσλήψεις και οι απολύσεις, γι’ αυτό νομοθετούν οι κυβερνήσεις. Σπέρνουν αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει και «καλή εργοδοσία», που να εκτιμά τους εργαζόμενους και να τους σέβεται. Αφαιρούν από τους εργαζόμενους το μεγάλο όπλο της πραγματικής διεξόδου. Συνολικά με τη στάση τους αθωώνουν την εργοδοσία, μετατρέπονται σε εμπόδιο για την οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων, γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη.

Απέναντι στις δυνάμεις της υποταγής στην «υγιή επιχειρηματικότητα», της μοιρολατρίας και του συμβιβασμού, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ καλούμε τους εργαζόμενους της «ΝΟΚΙΑ» σε μαζικό, ταξικό, ενωτικό, πολύμορφο αγώνα. Αυτόν τον αγώνα δεν μπορούν να τον οργανώσουν όσοι καλούν τους εργαζόμενους να «πιάσουν φίλο» ένα πολυεθνικό μονοπώλιο που διαδραματίζει ενεργό ρόλο στους παγκόσμιους ανταγωνισμούς· που είναι βασικός ανταγωνιστής της «Huawei» στην ανάπτυξη των δικτύων 5G, για την οποία «κόπτονται» όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Η αντιμετώπιση των επιδιώξεων της εργοδοσίας προϋποθέτει να μπει στο στόχαστρο ο πραγματικός αντίπαλος, να διεκδικήσουμε όλα όσα έχουμε ανάγκη, προϋποθέτει σύγκρουση με τις κυβερνήσεις, τους εργοδότες και τους ανθρώπους τους.

Αντώνης Μαλιαράκης μέλος του ΤΣ Τηλεπικοινωνιών της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ

28

ΣΥΣΔΙΕΚ ΑΤΤΙΚΗΣ

Στη μάχη για την οργάνωση των σπουδαστών στα Δημόσια ΙΕΚ μπροστά στα οξυμένα προβλήματα

Α

πό την αρχή της χρονιάς ο Σύλλογος Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ Αττικής (ΣΥΣΔΙΕΚ) πραγματοποιεί περιοδείες καλωσορίζοντας τους σπουδαστές στις σχολές. Επιδιώκει να γνωρίσει, να ενημερώσει τους σπουδαστές, αλλά και να τους καλέσει να οργανώσουν τον αγώνα τους μπροστά στα οξυμένα προβλήματα που συναντούν από την πρώτη μέρα της σχολής, στη δουλειά και την πρακτική άσκηση, στη ζωή τους. Ο «Οδηγητής» βρέθηκε σε δύο από τις περιοδείες του ΣΥΣΔΙΕΚ. Συνομίλησε με σπουδαστές στο Δ.ΙΕΚ του Αγίου Δημητρίου και με τη νεοσύστατη Επιτροπή του Συλλόγου στο Δ.ΙΕΚ Πειραιά.

Απλήρωτη πρακτική άσκηση και απαρχαιωμένη υλικοτεχνική υποδομή… …Αυτά ήταν τα προβλήματα που ανέφεραν οι σπουδαστές στο Δ.ΙΕΚ Αγίου Δημητρίου που πραγματοποιήθηκε σε διάλειμμα καθώς η διεύθυνση δεν επέτρεψε να μπει η αντιπροσωπεία του Συλλόγου στις αίθουσες, με τη δικαιολογία να μη χαθεί ούτε λεπτό από το μάθημα! Μόνο που το μάθημα και στο συγκεκριμένο Δ.ΙΕΚ, όπως μας είπαν οι σπουδαστές, γίνεται σε εργαστήρια «retro», βγαλμένα από ταινίες εποχής κι ένα τμήμα των μηχανημάτων είναι εκτός λειτουργίας λόγω χρόνιας βλάβης. Χαρακτηριστικές ήταν οι κουβέντες σπουδαστών α΄ εξαμήνου της ειδικότητας Εφαρμογών Πληροφορικής ότι στα εργαστήρια υπολογιστών του ΙΕΚ υπάρχουν μαθήματα που δεν μπορούν να διδαχθούν γιατί αρκετοί υπολογιστές είτε δεν λειτουργούν καθόλου, είτε είναι «προπολεμικοί». Το ζήτημα της υποχρεωτικής, απλήρωτης πρακτικής άσκησης 960 ωρών είναι αυτό που κυριαρχεί έντονα στη συζήτηση με τους σπουδαστές από την πρώτη κιόλας μέρα της σχολής, αφού όπως τόνισαν στις περισσότερες περιπτώσεις απασχολούνται σε θέσεις άσχετες με το αντικείμενό τους και με κανένα στοιχείο εκπαίδευσης.

Η κατάσταση στο ΙΕΚ καθρέφτης του εργασιακού μέλλοντος... ...αφού νόμιμα, θεσμοθετημένα από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, τα μαθήματα πραγματοποιούνται χωρίς βιβλία με την ολοκληρωμένη γνώση να είναι σταθερά

Από τη συζήτηση του «Οδηγητή» με σπουδαστές της Επιτροπής του Δ.ΙΕΚ Πειραιά.

απούσα, καθηγητές με ελάχιστα δικαιώματα και μεγάλες καθυστερήσεις στους μισθούς τους, εργαστήρια ανεπαρκή με βάση την εξέλιξη της τεχνικής και την εφαρμογή της, πολλές φορές μακριά από τη σχολή ή ακόμα και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, χωρίς μισθό και δικαιώματα στην πρακτική άσκηση, αφού και η όποια επίβλεψη ή εποπτεία στην πράξη είναι ανύπαρκτη.

Κόντρα σε όλη αυτή την κατάσταση οι σπουδαστές παίρνουν τα δικά τους μέτρα! Η κατάσταση στις σχολές επιδιώκει να οδηγήσει τους σπουδαστές να έχουν μειωμένες απαιτήσεις από τη ζωή τους συνολικά, αφού βλέπουν τα μεγάλα λόγια που άκουγαν τις πρώτες μέρες από το υπουργείο να καταρρίπτονται ένα προς ένα από τη ζωή μέσα στη σχολή. Ταυτόχρονα η ελλειπής γνώση του αντικειμένου, της ειδικότητας, μαζί με τη ζούγκλα που επικρατεί στους χώρους δουλειάς και την ανεργία θα είναι αντικειμενικά ένα εμπόδιο στην προσπάθεια του κάθε σπουδαστή μετά τη σχολή να βρει δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες του στη ζωή. «Συγκροτήσαμε Επιτροπή για να παλέψουμε όλοι μαζί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη σχολή και κατ’ επέκταση στη ζωή μας», απάντησε ο Δημήτρης, σπουδαστής Ξενοδοχειακών και Τουριστικών Επαγγελμάτων, στην ερώτησή μας, τι τους οδήγησε στο να συγκροτήσουν οι σπουδαστές Επιτροπή του Συλλόγου στο ΙΕΚ Πειραιά. «Βλέπαμε ότι το ΙΕΚ έχει πολλές ελλείψεις. Δεν υπάρχει χρηματοδότηση. Στην ειδικότητα της Μαγειρικής δεν έχουν υλικά και αναγκάζονται και αγοράζουν από την τσέπη τους, με μεγάλο κόστος. Δεν μπορούμε να κάνουμε μάθημα», συμπλήρωσε ο Θανάσης από την ειδικότητα των Κυβερνητών Σκαφών Αναψυχής. Μέσα από τα εμπόδια στις σπουδές τους και την επαφή τους με τον ΣΥΣΔΙΕΚ αναδείχθηκε η ανάγκη να σχηματιστεί η Επιτροπή γιατί χρειάζεται ο Σύλλογος να έχει πάτημα σε κάθε σχολή, να ενημερώνει και να ενημερώνεται για τα προβλήματα και τις εξελίξεις, να οργανώνονται καλύτερα οι διεκδικήσεις των σπουδαστών και όλοι μαζί να αγωνιστούν ώστε να μπορούν να σπουδάσουν ολοκληρωμένα το

Από τη Γενική Συνέλευση των σπουδαστών στο Δ.ΙΕΚ Πειραιά.

επάγγελμα που επέλεξαν. «Στόμα με στόμα», ανέφερε ο Θανάσης, «φτιάχτηκε η Επιτροπή, όχι μόνο για να λυθούν άμεσα προβλήματα, αλλά για να παλέψουμε να μείνει κάτι και για τους επόμενους που θα έρθουν στο ΙΕΚ, να μπορούν να έχουν καλύτερες σπουδές». Με τον ίδιο τρόπο οργανώθηκε και η Συνέλευση των σπουδαστών του Δ.ΙΕΚ Πειραιά στις 29 Οκτώβρη, με ενημέρωση δηλαδή όλων των τμημάτων από την Επιτροπή, η οποία διεκδίκησε και πέτυχε να παραχωρηθούν ώρες και χώρος για την πραγματοποίησή της και μάλιστα καλούν μέσω του «Ο» και τους σπουδαστές όλων των Δ.ΙΕΚ να κάνουν το ίδιο. Συνολικά, όλα όσα είπαν οι σπουδαστές αποτελούν ζητήματα που αναδεικνύονται στο διεκδικητικό πλαίσιο του ΣΥΣΔΙΕΚ, όπως η χορήγηση του πάσο για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κ.ά.

Στοιχεία επικοινωνίας με τον ΣΥΣΔΙΕΚ: Site: www.sysdiek-attikis.blogspot.com E-mail: sysdiek@gmail.com Τηλέφωνο: 6988069521 Instagram: sysdiek_attikis Στέκι Συλλόγου: Κοίλης 13, Πετράλωνα

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

29

«Ο πάγος έσπασε... ο δρόμος άνοιξε... ο δρόμος χαράκτηκε» Β.Ι. Λένιν

Π

έρασαν 102 χρόνια από την Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και ακόμα παραμένει το πιο επίκαιρο και κορυφαίο γεγονός! Η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση απέδειξε ότι ο σοσιαλισμός, η κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δεν αποτελεί ουτοπία, αλλά ρεαλισμό που πατάει στις ανάγκες της εποχής μας! Απέδειξε ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, ότι δεν αποτελούν μονόδρομο για την κοινωνία η φτώχεια, η ανεργία, οι πόλεμοι, οι κρίσεις, η προσφυγιά! Απέδειξε ότι μπορούμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία στην οποία οι ανάγκες μας μπαίνουν στο επίκεντρο, ικανοποιούνται συνδυασμένα με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν στην κοινωνία. Απέδειξε ότι η εργατική τάξη, ο λαός συνολικά και η νεολαία, μπορούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους! Μπορούν να γίνουν «αφέντες στον τόπο τους», να καθορίζουν τις εξελίξεις!

Η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία! Της νικηφόρας έκβασης της Επανάστασης και της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, είχε προηγηθεί η αταλάντευτη, ακούραστη, επίμονη δουλειά των μπολσεβίκων υπό την καθοδήγηση του Λένιν. Η δράση των μπολσεβίκων, ήδη πριν το ξέσπασμα του Ά Παγκοσμίου Πολέμου υπηρετούσε τον σκοπό της ανατροπής του καπιταλισμού. Η συζήτηση στο εσωτερικό του κόμματος για τον χαρακτήρα του και τις αρχές λειτουργίας του, η διαπάλη με τον οπορτουνισμό γύρω από αυτά, συνέβαλλε ώστε το κόμμα των μπολσεβίκων να δυναμώσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα, η πάλη τους μπροστά στους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού της Ρωσίας, ανεξαρτήτως των σκληρών διώξεων που δέχονταν από το τσαρικό κράτος, ανέβασε το κύρος τους στις εργατικές και λαϊκές μάζες. Βέβαια, αυτά από μόνα τους δεν θα είχαν το ίδιο αποτέλεσμα αν δεν συνδυάζονταν με την σταθερή προσπάθεια και προσανατολισμό στην μελέτη του μαρξισμού, στην κατάκτηση της ιστορικολογικής μεθόδου για την ανάλυση των εξελίξεων, την μελέτη του χαρακτήρα της εποχής. Έτσι, οι μεγάλοι ανταγωνισμοί που εκφράστηκαν και εντάθηκαν με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αδυνάτισαν και κλόνισαν τη συμμαχία του τσαρισμού και της αστικής τάξης, βρήκαν το κόμμα των μπολσεβίκων έτοιμο. Τα δεινά του συνεχιζόμενου πολέμου οδήγησαν την εργατική τάξη και τον λαό της Ρωσίας να χάσουν την εμπιστοσύνη τους και την ελπίδα τους στους πολιτικούς εκπροσώπους του συστήματος, να τους αμφισβητήσουν. Η ικανότητα πρόβλεψης από το κόμμα, η μελέτη των εξελίξεων και της κατάστασης της αστικής τάξης, η διαμόρφωση των κατάλληλων συνθημάτων και το αντίστοιχο σχέδιο δράσης από τον Λένιν, συνέβαλλε ώστε το ξέσπασμα της λαϊκής οργής, οι αγωνιστικές δι-

αθέσεις που εκφράστηκαν από τις καταπιεσμένες μάζες να οδηγήσουν σε μια πορεία όχι μόνο στην ανατροπή του τσάρου, τον Φλεβάρη του 1917, αλλά και στη νικηφόρα Επανάσταση του Οκτώβρη.

αποτελούν συνέπειες των αντεπαναστατικών γεγονότων που οδήγησαν στην ανατροπή του σοσιαλισμού. Αυτά τα ζητήματα αντικειμενικά επιδρούν, βάζουν εμπόδια στη προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος.

Διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε, συνεχίζουμε... Σήμερα, τα πάντα γύρω μας φαντάζουν στατικά, βλέπουμε τα πράγματα να μην αλλάζουν, τα όνειρά μας να μην μπορούν να πραγματοποιηθούν! Η αστική τάξη, οι κυβερνήσεις της, το πολιτικό της προσωπικό και συνολικά το αστικό κράτος έχουν μια τεράστια φαρέτρα, για να μπορούν με κάθε τρόπο να επιτίθενται στη ζωή και το μέλλον μας: διαρκώς ψηφίζονται νέα μέτρα που επιβαρύνουν την καθημερινότητά μας, εντείνεται η καταστολή, τα συστήματα Παιδείας και Υγείας υποβαθμίζονται, η ανεργία αυξάνεται, νέοι άνθρωποι φεύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, οι ανταγωνισμοί οξύνονται, οι εστίες πολέμου πυκνώνουν, το περιβάλλον είναι διαρκώς στο στόχαστρο. Την ίδια στιγμή η επικράτηση της αντεπανάστασης, πριν από 30 χρόνια, είναι νωπή ακόμα... Η συζήτηση γύρω από το «γιατί ανατράπηκε ο σοσιαλισμός», η άποψη ότι «είναι ένα σύστημα που απέτυχε», η αντίληψη που δουλεύεται από το καπιταλιστικό σύστημα ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική στην καπιταλιστική βαρβαρότητα», ότι «ο καπιταλισμός είναι μονόδρομος», ο αντικομμουνισμός και ο αντισοβιετισμός που καλλιεργούνται

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

Η πείρα του Οκτώβρη μας δείχνει τον δρόμο! Δεν το βάζουμε κάτω, δεν σκύβουμε το κεφάλι! Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα γεννάει τα προβλήματά του... Μια σειρά ελλείψεις, προβλήματα στην καθημερινότητα, γεννάνε το ερώτημα «για πάντα έτσι θα είναι η ζωή μου;» Η παρέμβαση των κομμουνιστών, η πρωτοπόρα στάση τους για να οργανωθεί η διεκδίκηση για κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα, να δυναμώσει η οργάνωση, να ενισχυθεί η αντικαπιταλιστική γραμμή πάλης, ανοίγει τον δρόμο της σύγκρουσης με την σημερινή πραγματικότητα και της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος. Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα πυροδοτεί και την σπίθα για την ριζική ανατροπή του. Οι αντιθέσεις του καπιταλισμού, τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει, οι ανταγωνισμοί που οξύνονται σε όλα τα επίπεδα (ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, μέσα στην αστική τάξη του ίδιου κράτους κ.ο.κ.), οι καπιταλιστικές κρίσεις αναδεικνύουν ότι καθόλου άφθαρτος δεν είναι... Γι’ αυτό οι νέοι κομμουνιστές και οι νέες κομμουνίστριες δυναμώνουμε σήμερα τον αγώνα μας για να γίνουν πιο πολλοί αυτοί που στρατεύονται στην υπόθεση της ανατροπής αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος.

• Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ, «Για τα 100 χρόνια της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης».

• Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ, «Αλήθειες και Ψέματα για το σοσιαλισμό 4. Για τη σοσιαλιστική επανάσταση».

• Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ, «Αντεπίθεση! Για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, το σοσιαλισμό».

30

«Το μαύρο αύριο, τώρα»

Π

ριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε το Συνέδριο της ΟΝΝΕΔ, νεολαίας της ΝΔ. Επιφανείς εκπρόσωποι της αστικής τάξης, της κυβέρνησης, βρέθηκαν εκεί, όπως ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και διάφοροι υπουργοί και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Όπως αναφέρεται και στο κείμενο της Διακήρυξης Αρχών και Θέσεων της ΟΝΝΕΔ, στόχος τους είναι να γίνουν «ακόμα πιο καινοτόμοι, ακόμα πιο τολμηροί στις θέσεις μας, διατηρώντας πάντα το στοιχείο του ρεαλισμού στις προτάσεις μας.»

Πόσο «καινοτόμο» και προοδευτικό είναι: • Να ενισχύσουμε την «ιδιωτική πρωτοβουλία»; Αυτό ήδη έχει προωθηθεί από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.) και από την τωρινή σε μια σειρά τομείς (φοιτητική μέριμνα, μεγάλα κατασκευαστικά έργα, Υγεία κ.τ.λ.) και τα αποτελέσματα είναι γνωστά: Στους φοιτητές που καταφέρνουν να μείνουν στην εστία, ζητάνε ενοίκιο... Μια επίσκεψη στο νοσοκομείο και οι τεράστιες ελλείψεις που αντικρίζει πείθουν τον ασθενή να μην ξαναπάει... Αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά, αντισεισμικά κ.ά. έργα, με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν, δεν προβλέπονται... Οι δικές μας ανάγκες δεν ταυτίζονται με την ιδιωτική πρωτοβουλία και την ανάγκη για μεγαλύτερο κέρδος στον εκάστοτε ιδιώτη – επιχειρηματία.

• Να κυνηγήσουμε τις «επενδύσεις»; Μα στο όνομα της προσέλκυσής τους τόσα χρόνια περνιούνται από τα όλα τα κυβερνώντα κόμματα μια σειρά αντεργατικοί και συνολικά αντιλαϊκοί νόμοι, η λαϊκή οικογένεια φορτώνεται δυσβάσταχτα βάρη για να μπορέσει το κράτος να τα χαρίσει στους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές, συνολικά τους επιχειρηματίες. Αυτό άλλωστε επιζητά και η ΟΝΝΕΔ: «Αυτό απαιτεί ένα περιβάλλον που θα επιτρέπει στις υπηρεσίες αυτές να ανθίσουν, χωρίς να

τις πνίγει με υπέρμετρους φόρους και εισφορές.» Στο όνομα των επενδύσεων επιδιώκουν την αναβάθμιση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας μας, δηλαδή το να παίζει πιο ενεργό ρόλο στους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, τα κράτη και τα μονοπώλια, θέτοντας τον λαό σε κίνδυνο.

• Να αναζητούμε «δεξιότητες»; Την ίδια στιγμή που βρισκόμαστε στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και τεράστιες επιστημονικές και γνωστικές δυνατότητες ανοίγονται μπροστά μας, η ΟΝΝΕΔ επιλέγει στην Διακήρυξή της να μην αναφερθεί ούτε μία φορά στην λέξη μόρφωση, ταυτιζόμενη πλήρως με τις επιταγές του ΣΕΒ και άλλων εργοδοτικών ενώσεων για φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, εύκολα προσαρμόσιμο στις εκάστοτε ανάγκες της παραγωγής.

Δεν χρειάζεται τόλμη, αλλά θράσος για: • Να μιλήσεις στους συνομηλίκους σου «για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων», όπως αναφέρεται στην Διακήρυξη. Οι μεταρρυθμίσεις που εννοούν είναι να δίνονται τεράστια ποσά για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και για πολεμικούς εξοπλισμούς, οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι να απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές ή να δέχονται μεγάλες φοροελαφρύνσεις, ενώ συνεχώς να

κόβουν από τις δικές μας ανάγκες, από την πρόσβασή μας στην μόρφωση, την υγεία, την ασφάλιση.

• Να μιλάς για «ελευθερία διαλόγου», την ίδια στιγμή που στηρίζεις την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου μέσα στο κατακαλόκαιρο, χωρίς να δίνεις το δικαίωμα να «μιλήσουν»οι φοιτητές! Όταν η παράταξή σου στα Πανεπιστήμια σαμποτάρει ή καταγγέλλει την όποια προσπάθεια γίνεται αυτή τη στιγμή στα Πανεπιστήμια να συζητήσουν οι φοιτητές συλλογικά, με μαζικούς όρους.

• Να μιλάς για «ελευθερία διδασκαλίας και έρευνας», όταν δίνεις την έρευνα σαν φιλέτο στους επιχειρηματίες για να καθορίζουν ποιος, πότε και τι θα κάνει, με βάση τα δικά τους κέρδη.

• Να μιλάς για «κοινωνική ειρήνη» και πώς αυτή θα αποκατασταθεί, την ίδια στιγμή που στηρίζεις την καταστολή, πρωτοστατείς στον αντικομμουνισμό μέσα και έξω από τα αμφιθέατρα.

• Να μιλάς για «ασφάλεια» όταν στηρίζεις την παραμονή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ ή στο όνομα των επενδύσεων να στηρίζεις την συμφωνία Ελλάδας ΗΠΑ για τις βάσεις και την μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ.

Ρεαλισμός είναι να διεκδικούμε τη ζωή που έχουμε ανάγκη! Κανείς νέος και νέα δεν θέλει τα παραπάνω για τη ζωή και το μέλλον του! Καινοτόμο για εμάς είναι να μπορέσουμε να εξελιχθούμε σαν νέοι άνθρωποι, να πάρουμε όλη τη μόρφωση που μας αξίζει και μπορούμε να έχουμε, να βρούμε μια δουλειά πάνω στο αντικείμενο που έχουμε επιλέξει, να έχουμε πρόσβαση στον αθλητισμό και τον πολιτισμό! Να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε όλα αυτά τα επιτεύγματα της τεχνολογίας και της επιστήμης για να βελτιώσουμε τις συνθήκες της ζωής μας, να καλύπτονται πιο ολοκληρωμένα όλες μας οι ανάγκες. Τολμηρό για εμάς που βλέπουμε τα όνειρά μας να καταστρέφονται είναι να μην σκύβουμε το κεφάλι, να μην υποτασσόμαστε, αλλά να αγωνιζόμαστε συλλογικά,

κόντρα σε κυβερνήσεις, αστικό κράτος, ΝΑΤΟ, ΕΕ! Γιατί ρεαλιστικό σήμερα είναι να μην θυσιάζουμε τις ανάγκες μας στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών. Ρεαλισμός είναι να παλεύουμε για την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας, όπου σκοπός της παραγωγής θα είναι η κάλυψητων αναγκών της κοινωνίας! Αυτός είναι ο δικός μας ρεαλισμός και δεν χωράει στον ρεαλισμό αυτού του συστήματος και των υποστηρικτών του! Κάθε νέος και νέα πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη! Να ενισχύσει τον οργανωμένο αγώνα, να συμπορευτεί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ!

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

31

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΩΝ

Η σύγκρουση με την απαράδεκτη κατάσταση είναι υπόθεση κάθε νέου και νέας!

Τ

ο νέο ναυάγιο ανοιχτά της Κω, με ένα παιδί νεκρό, ήρθε να επιβεβαιώσει πως το δράμα χιλιάδων ξεριζωμένων, προσφύγων και μεταναστών, δεν έχει τέλος. Το συντηρούν και το οξύνουν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στην περιοχή που κάθε άλλο παρά καταλαγιάζουν (βλ. επέμβαση της Τουρκίας στη βορειοανατολική Συρία), αλλά και το εκρηκτικό μείγμα καταστολής και εγκλωβισμού, που αποτελεί την ουσία της πολιτικής της ΕΕ. Αυτή την πολιτική έχουν συνδιαμορφώσει, συνυπογράψει και υπηρετήσει πιστά τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, με την εφαρμογή της απαράδεκτης συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας. Μια πολύ σοβαρή πλευρά του ζητήματος αποτελούν και τα περίπου 28.000 παιδιά-πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα (στοιχεία Unicef) και η ανάγκη τους για εκπαίδευση, η οποία κάθε άλλο παρά καλύπτεται με επάρκεια. Η Υπουργός Παιδείας μπορεί να έδωσε το «ανθρωπιστικό» της στίγμα με την παρουσία της στο «πρώτο κουδούνι» στη «Δομή Υποδοχής και Εκπαίδευσης» στη Λέρο, όμως η κατάσταση που αντιμετωπίζουν μαθητές και εκπαιδευτικοί μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως τραγική.

Τι επικρατεί σήμερα; Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για παιδιά με ιδιαίτερες ανάγκες εξαιτίας των καταστάσεων που βίωσαν και συνεχίζουν να βιώνουν, με ανάγκη για πολύπλευρη στήριξη, παιδιά που δεν μιλούν ελληνικά, τίποτα από όλα αυτά δεν λαμβάνεται στα σοβαρά υπόψη ώστε να αντιμετωπιστεί. Μεταφραστές - διερμηνείς δεν υπάρχουν, εκτός από ένα δυναμικό των ΜΚΟ που επισκέπτεται μία φορά στις δύο βδομάδες τα σχολεία (και όχι όλα). Το κατάλληλο και ειδικευμένο προσωπικό στήριξης είναι πολύ περιορισμένο και εναλλάσσεται διαρκώς λόγω των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, με τις προφανείς συνέπειες που έχει αυτό στο χτίσιμο μιας σχέσης εμπιστοσύνης με τα παιδιά. Σαν αποτέλεσμα των παραπάνω, οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να αυτοσχεδιάζουν για να ξεπεράσουν, όπως μπορούν, την αδυναμία συνεννόησης με τους μαθητές, αλλά και φαινόμενα παιδιών που δεν έχουν διάθεση να πάρουν μέρος στο μάθημα ή που πεινούν και πηγαίνουν στο σχολείο κυρίως για το γεύμα… Ταυτόχρονα, έχει φτάσει Νοέμβρης και δεν έχει διασφαλιστεί η μετακίνηση των προσφυγόπουλων από τις Δομές προς τα σχολεία, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να αποκλείονται. Το θέμα έφερε πρόσφατα στη Βουλή το ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσε. Σε αυτό το πλαίσιο, ανθούν και εξωφρενικές περιπτώσεις, όπως αυτή του Διευθυντή του Λυκείου στη Νέα Μάκρη που δεν δέχτηκε τις έγγραφες αιτήσεις για πρόσφυγες μαθητές και τους ζήτησε απολυτήριο σπουδών, του «γυμνασίου των σχολείων της περιοχής προέλευσης τους»!

Δεν κρύβονται οι ευθύνες της ΝΔ, δεν παραγράφονται αυτές του ΣΥΡΙΖΑ Η κυβέρνηση της ΝΔ συντηρεί τα κολαστήρια στα νησιά και φτιάχνει νέα, εντείνει τις δυσκολίες εγγραφής των προσφυγόπουλων, προσφεύγει ακόμη και στην ανοικτή έξωση μαθητών από τα σχολεία τους, τους κατηγοριοποιεί με απαράδεκτο τρόπο σε νόμιμους και «παράνομους». Πατάει πάνω στο νομοθετικό πλαίσιο που θέσπισε ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο απαιτεί κατά περίπτωση από τα προσφυγόπουλα να διαθέτουν ΑΜΚΑ, ένσημα ή και… κωδικούς του taxis net για να γραφτούν στο σχολείο! Αυτά δεν μπορούν να παραγραφούν, όσες προσπάθειες κι αν γίνονται να διαμορφωθεί και σε αυτό το ζήτημα μια ψεύτικη αντιπαράθεση μεταξύ, δήθεν, της «προοδευτικής» και της «νεοφιλελεύθερης» πολιτικής, όσο και αν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει τις «Μόριες» της δικής του διακυβέρνησης σαν το απαύγασμα της αλληλεγγύης. Συντηρούν μια βολική και για τους δύο αντιπαράθεση γύρω από το ερώτημα «να γίνουν ή να μη γίνουν δεκτά τα προσφυγόπουλα στην εκπαίδευση», όμως δεν ακουμπούν τους όρους και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να τελειώσει η άθλια κατάσταση που περιγράψαμε παραπάνω.

γλώσσα και συνήθειες παλεύουν να επιβιώσουν και να κάνουν μια νέα αρχή, κόντρα σε όσους τους καταστρέφουν τη ζωή. Ο αγώνας τους είναι κοινός. Τα μαθητικά συμβούλια, οι φοιτητικοί σύλλογοι, ειδικά των παιδαγωγικών τμημάτων, πρέπει να δυναμώσουν τη δράση τους μαζί με τα εργατικά σωματεία, τους Συλλόγους και τις Ενώσεις Γονέων, στην κατεύθυνση υπεράσπισης των δικαιωμάτων των προσφυγόπουλων. Να απαιτήσουν και να επιβάλουν να σταματήσει το άθλιο καθεστώς εγκλωβισμού, οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, να κλείσουν τα hot spots. Να απαιτήσουν την ένταξη όλων των παιδιών που θα παραμείνουν στη χώρα στο δημόσιο σύστημα Εκπαίδευσης και Προσχολικής Αγωγής με την κάλυψη όλων των απαραίτητων προϋποθέσεων: να λειτουργήσουν όλες οι Δομές Υποδοχής Εκπαίδευσης Προσφύγων που χρειάζονται, οι τάξεις υποδοχής στα πρωινά σχολεία. Να προσληφθούν δάσκαλοι, ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, διερμηνείς. Να ανοίξουν τα σχολεία που έχουν κλείσει τα προηγούμενα χρόνια, να εξασφαλιστεί η μετακίνηση, τα σχολικά γεύματα, η καθαριότητα. Να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα, ειδικά εκεί που φοιτούν πρόσφυγες. Να εξασφαλιστεί η διδασκαλία της μητρικής τους γλώσσας, απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη κάθε ανθρώπου. Να εκδοθεί κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό κ.λπ. Τα μέλη της ΚΝΕ στα σχολεία θα μπουν μπροστά, όπως πάντα, ώστε να γίνει υπόθεση των 5μελών και 15μελών η υποδοχή των προσφυγόπουλων στα 304 σχολειά που ανακοινώθηκαν, να καλωσορίσουν τους πρόσφυγες συμμαθητές τους με πολύμορφες δράσεις, να τους κάνουν να νιώσουν μέρος της μαθητικής κοινότητας, να κάνουν παρέες όπως όλα τα άλλα παιδιά, να μοιραστούν τα όνειρα και τις αγωνίες τους για ένα καλύτερο αύριο, να απομονωθεί κάθε ρατσιστική φωνή.

Κοινός ο εχθρός, κοινός και ο αγώνας και η προοπτική του! Οι μαθητές στην Ελλάδα διεκδικούν το σχολείο και τη ζωή που τους αξίζει κόντρα σε όλες τις κυβερνήσεις που τους τα στερούν. Παιδιά που έχουν διαφορετικό χρώμα,

Φωτογραφία: eurokinissi

32

Αλληλεγγύη στον αγώνα της νεολαίας στη Χιλή! «Χ

αιρετίζουμε τους αγώνες της χιλιανής νεολαίας, τις μαζικές – μαχητικές λαϊκές διαδηλώσεις και απεργίες που έχουν ξεσπάσει ενάντια στα σκληρά ~ αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης Pinera, που επιδείνωσαν τη ζωή του εργαζομένου λαού, με τελευταία αυτά για τις αυξήσεις στις τιμές των ΜΜΜ, στα καύσιμα και το ρεύμα, που συρρικνώνουν κι άλλο το λαϊκό εισόδημα. Καταδικάζουμε τη βίαιη καταστολή των μαζικών λαϊκών διαδηλώσεων, που έχει προκαλέσει μέχρι στιγμής τον θάνατο 20 διαδηλωτών - και ανηλίκων - από τα πυρά των αστυνομικών δυνάμεων. Εκατοντάδες είναι οι τραυματίες και χιλιάδες οι συλληφθέντες. Σε ένα όργιο αυταρχισμού, οι αστυνομικές δυνάμεις στοχοποιούν και τους κομμουνιστές, αφού, μεταξύ άλλων, εισέβαλαν απρόκλητες σε κτήριο όπου βρίσκονταν τρία μέλη της Κομμουνιστικής Νεολαίας Χιλής, η Valentina Miranda, εκπρόσωπος του CoNES (Εθνικό Συντονιστικό Μαθητών Χιλής), ο Pablo Ferrada, υπεύθυνος της ΚΝ Χιλής για τους φοιτητές, και η Ana' s Pulgar, μέλος της Οργάνωσης, και αφού τους επιτέθηκαν με σπρέι πιπεριού, προχώρησαν σε διώξεις. Καταδικάζουμε την υποκριτική στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που με παρέμβασή της κάλεσε τους διαδηλωτές και την κυβέρνηση της Χιλής να “συνεννοηθούν”, εξισώνοντας το θύμα με τον θύτη. Να σημειώσουμε ότι η Χιλή, σύμφωνα με την ΕΕ, αποτελεί πρότυπο στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής για τους μεγάλους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης, γιατί «προάγει τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και τη χρηστή διακυβέρνηση», ενώ επιπλέον έχει συνάψει Συμφωνία Σύνδεσης με την ΕΕ.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με την Κομμουνιστική Νεολαία Χιλής και τους διωκόμενους αγωνιστές, τους δίκαιους αγώνες της νεολαίας και του λαού για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα! Για τους νέους των εργατικών λαϊκών οικογενειών μόνο ένας δρόμος οδηγεί σε δίκαιο μέλλον: Αυτός της οργάνωσης και του αγώνα, της ρήξης με την πολιτική των μονοπωλίων. Ο δρόμος της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος, που γεννάει κέρδη για μία χούφτα καπιταλιστές και από την άλλη φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, ακριβοπληρωμένη αμάθεια για τον λαό και τα παιδιά του. Ο δρόμος του αγώνα για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό!» Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ Από τις μαζικές κινητοποιήσεις του χιλιανού λαού.

ΣΜΥΡΝΗ

Επιτυχημένη η 21η Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων

Μ

ε επιτυχία ολοκληρώθηκε στη Σμύρνη η 21η Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που έλαβε χώρα στις 18-20 Οκτώβρη και είχε θέμα «100 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Η πάλη για την ειρήνη και τον σοσιαλισμό συνεχίζεται». Συμμετείχαν 74 κόμματα από 58 χώρες. Ξεχωριστής σημασίας γεγονός είναι ότι για πρώτη φορά μια τέτοια συνάντηση συνδιοργανώθηκε από δύο κόμματα, το ΚΚΕ και το ΚΚ Τουρκίας, και μάλιστα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής επέμβασης της τούρκικης αστικής τάξης στη Συρία. Χαρακτηριστικό είναι ότι το ΚΚ Τουρκίας δέχεται διώξεις επειδή εκφράζει την αλληλεγγύη του στον συριακό λαό και καταδικάζει την επέμβαση. Πρόσφατα μάλιστα κατασχέθηκε φύλλο της εφημερίδας του ΚΚΤ («Boyun Egme») που ανέλυε τις θέσεις του για την εισβολή στη Συρία και συνελήφθησαν μέλη του Κόμματος που διακινούσαν την εφημερίδα. Από το βήμα της Διεθνής Συνάντηση ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Το Κόμμα μας πιστεύει ότι οι διεθνείς συναντήσεις των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων είναι χρήσιμες και θα πρέπει οπωσδήποτε να συνεχιστούν, στα πλαίσια της ανταλλαγής και ζύμωσης απόψεων και εμπειριών μέσα στο κομμουνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, της προσπάθειας συντονισμού. Όμως, για να υπάρξει ουσιαστική ανασυγκρότηση, πολύ περισσότερο επιτυχημένη αντεπίθεση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, χρειάζεται κάτι ακόμα παραπέρα. Απαιτείται μια κοινή προσπάθεια των ΚΚ που οι ιδεολογικές και πολιτικές τους απόψεις θεμελιώνονται στο Μαρξισμό-Λενινισμό, που αναγνωρίζουν το ιστορικό εγχείρημα της σοσιαλιστικής

οικοδόμησης τον 20ό αιώνα και την προσφορά του, ανεξάρτητα από την κατάληξή του, καθώς και την αναγκαιότητα της πάλης για τον σοσιαλισμό. Το ΚΚΕ είναι σήμερα περισσότερο ώριμο από ποτέ να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση.»

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στο βήμα της Διεθνούς Συνάντησης.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

33

Το νέο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στο Μενίδι είναι γεγονός!

Τ

η Κυριακή 20 Οκτώβρη, εγκαινιάστηκε το νέο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στο Μενίδι. Στην καρδιά της περιοχής, στην κεντρική πλατεία, συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου διαφορετικών ηλικιών, για να δει από κοντά το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας που όλοι περίμεναν με προσμονή. Ο “Οδηγητής” δε θα μπορούσε να λείψει φυσικά από τα εγκαίνια του χώρου!

Ακόμη ένα Στέκι ανοίγει η ΚΝΕ, ακόμα μια κυψέλη δημιουργίας. Κόντρα στη ναρκωκουκλτούρα, κόντρα στα ευτελή πρότυπα που πλασάρει το σύστημα, κόντρα στην άποψη ότι η μόρφωση δεν είναι για όλους. Είναι πολύ σημαντική πρωτοβουλία γιατί το Μενίδι είναι μια περιοχή που κυριολεκτικά το έχει ανάγκη. Υπάρχει συνειδητή υποβάθμιση της περιοχής, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, των δημοτικών και περιφερειακών αρχών. Η ανυπαρξία δομών και χώρων όπου η νεολαία μπορεί να έρθει σε επαφή με τον πολιτισμό και να εκφραστεί βγάζει μάτι. Δεν υπάρχει ούτε ένας κινηματογράφος, ούτε ένας χώρος πολιτισμού. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και με τις αθλητικές εγκαταστάσεις, οι οποίες είναι τελείως εγκαταλελειμμένες, με ξηλωμένες μπασκέτες και ξεχαρβαλωμένα παγκάκια! Η πρωτοβουλία της ΚΝΕ στηρίχτηκε από την εθελοντική δουλειά μελών και φίλων της Οργάνωσης όλο το προηγούμενο διάστημα και αγκαλιάστηκε από δεκάδες κατοίκους της περιοχής που έσπευσαν να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα είδη αλλά και να συνεισφέρουν οικονομικά.

Ξεκίνησαν τα μαθήματα στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα Με ενθουσιασμό και κέφι ξεκινούν για 5 χρονιά τα μαθήματα στο Στέκι! Νέοι από όλες τις περιοχές της Αθήνας δήλωσαν συμμετοχή στα μαθήματα. Οι δάσκαλοι γνώρισαν τους μαθητές και το εβδομαδιαίο πρόγραμμα μαθημάτων για τη νέα χρονιά ξεκινά και επίσημα. Μέλη και φίλοι της ΚΝΕ και του Κόμματος προσφέρουν ανιδιοτελώς τις δυνάμεις τους ως δάσκαλοι. η

Στον κεντρικό χώρο του στεκιού θα γίνονται προβολές ταινιών, εκδηλώσεις, συζητήσεις κ.ά. Θεατρικές ομάδες θα βρουν τον χώρο που χρειάζεται για να συναντιέται, να συζητούν, να κάνουν τις πρόβες τους, να προετοιμάζουν τις θεατρικές παραστάσεις τους! Θα λειτουργήσουν επίσης ομάδα φωτογραφίας, κινηματογραφική ομάδα, ομάδα ζωγραφικής, χορού και λογοτεχνίας. Προσφέρεται, επίσης, χώρος με παιδική βιβλιοθήκη και παιχνίδια, ώστε οι μικροί φίλοι της ΚΝΕ να μπορούν να μαζεύονται και να παίρνουν μέρος σε μια σειρά δραστηριότητες. Τα μέλη της ΚΝΕ θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για να γίνει το Στέκι μια όαση δημιουργικής αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου για τους νέους της περιοχής. Ταυτόχρονα, θα συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη μαζί με τα σω-

ματεία, τους λαϊκούς φορείς, τις μαθητικές κοινότητες ενάντια στην υποβάθμιση της Δυτικής Αττικής. Θα συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη για διεκδίκηση χώρων πολιτισμού και άθλησης. Για την ΚΝΕ, η ενασχόληση της νεολαίας με αυτά τα ζητήματα δεν είναι πολυτέλεια, όπως προβάλλεται σήμερα, αλλά ανάγκη.

Η κεντρική αίθουσα στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας στο Μενίδι.

Μια όμορφη βραδιά με τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν στο 45ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ! Μια όμορφη και ζεστή βραδιά διοργάνωσε το ΚΣ της ΚΝΕ για να ευχαριστήσει όλους τους καλλιτέχνες που συνέβαλαν με τον δικό τους ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο στο 45o φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή. Όπως δήλωσε και η Κατερίνα Στύλου, μέλος του ΚΣ και επικεφαλής της επιτροπής πολιτισμού του ΚΣ της ΚΝΕ: «Αυτή τη μεγάλη επιτυχία που γέμισε δύναμη και αισιοδοξία χιλιάδες λαού και νεολαίας, την καταφέραμε μαζί. Σας καλούμε να συνεχίσετε να δίνετε το «παρών» στο πλευρό του ΚΚΕ στους αγώνες που έχουμε μπροστά!»

34

Ο «Οδηγητής» προτείνει... «Ο Θάνατος του εμποράκου» Άρθουρ Μίλερ

Στον «Θάνατο του Εμποράκου» παρακολουθούμε την πορεία του Γουίλι Λόμαν, που μετά από τριάντα χρόνια δουλειάς σε μια εταιρεία απολύεται. Πάντα υπήρχε κάτι το «ασταθές» στο χαρακτήρα του και τη δουλειά του. Αλλά ξαφνικά αυτή η «αστάθεια» γίνεται καθολική και τον συντρίβει...Το ζωηρό βήμα έφυγε, και μαζί το χαμόγελο από το πρόσωπό του. Άφραγκος, ταπεινωμένος, απελπισμένος και λόγω του άνεργου γιού του, αγωνίζεται να αποδείξει στον εαυτό του και στους άλλους πως είχε δίκιο, πως οι αρχές του και όλα όσα πίστευε στη ζωή του ήταν σωστά. Ο Μίλερ με το έργο του παίρνει σαφή θέση ότι το «αμερικάνικο όνειρο» περί ίσων ευκαιριών στην εργασία και τη ζωή είναι μια τεράστια απάτη του κεφαλαίου. Σκηνοθεσία: Γιώργος Σκεύας Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Καταλειφός, Μαρία Καλλιμάνη, Γιώργος Νούσης, Γιώργος Ζιόβας, Χρήστος Ευθυμίου, Χαρά Μάτα - Γιαννάτου, Τάσος Λέκκας, Δημήτρης Αποστολόπουλος, Γιώργος Πατεράκης, Χρύσα Γκινίκη, Ιοκάστη - Αγαύη Παπανικολάου. Πότε παίζεται: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο 20:30, Τετάρτη και Κυριακή 19:00. Πού: Θέατρο «Εμπορικόν» (Σαρρή 11, Αθήνα)

«Πόλεμος και Ειρήνη» Λέων Τολστόι

Με όχημα τα γεγονότα που έλαβαν χώρα επί ρωσικού εδάφους μεταξύ 1805 και 1820 και έχουν ως επίκεντρο την επίδραση της γαλλικής εισβολής στην τσαρική Ρωσία, ο Λέων Τολστόι πραγματοποιεί μια ανεπανάληπτη σκιαγράφηση της ανθρώπινης ψυχής. Φέρνοντας στο προσκήνιο τα πάθη της ρωσικής αριστοκρατίας, ο Τολστόι φωτίζει λεπτό προς λεπτό και με κάθε λεπτομέρεια το πέρασμα των ανθρώπων από τη φρίκη του πολέμου στη θαλπωρή της ειρήνης και από το φως του έρωτα στο σκοτάδι και την αποδοχή του θανάτου. Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη Πρωταγωνιστούν: Κώστας Καζάκος. Γεράσιμος Γεννατάς, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Τζένη Κόλλια, Νεφέλη Κουρή, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Κώστας Νικούλι, Ρούλα Πατεράκη και Βασιλική Τρουφάκου. Παίζουν ακόμη οι Aνδρέας Κανελλόπουλος και Εστέλλα Κοπάνου. Πότε παίζεται: Από τις 18 Νοέμβρη και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20.00. Πού: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Σκέψεις για τον... «Joker» Χ

ρόνια είχε να γίνει τέτοιος «χαμός» με αφορμή μια ταινία. Αναλύσεις επί αναλύσεων για το τι θέλει να πει, στις οποίες βέβαια, ο κάθε αρθρογράφος βάζει και τη δική του υποκειμενική άποψη ή επιθυμία. Κάποιοι από αυτούς παίρνοντας υπόψη και την αντιπαράθεση που διεξάγεται στις ΗΠΑ γύρω από διάφορα ζητήματα, ερμηνεύουν την ταινία ως ένα «καμπανάκι» για το σύστημα. Ως μια υπενθύμιση προς τους καπιταλιστές και το κράτος τους να μην το «παρακάνουν», να κρατήσουν κάποια προσχήματα (π.χ. «κοινωνικό κράτος») γιατί η οργή των καταπιεσμένων σιγοβράζει... Μέσα σε όλα αυτά ήρθαν και τα απαράδεκτα περιστατικά με αστυνομικούς να μπαίνουν σε αίθουσες κινηματογράφου και να αναζητούν ανηλίκους που παρακολουθούν την «ακατάλληλη» για την ηλικία τους ταινία. Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν σε αυτά μια ακόμα αφορμή για να

συντηρήσουν το ψεύτικο δίπολό τους. Η μεν ΝΔ, κυρίως μέσω των φιλικών προς αυτή ΜΜΕ, που «έδωσαν ρέστα» στη λογική του δόγματος «νόμος και τάξη». Ο δε ΣΥΡΙΖΑ, με ανάρτηση και του ίδιου του Τσίπρα που θυμήθηκε το «ταξικό μίσος» και τις «εξεγέρσεις των από κάτω», που τα είχε ξεχάσει επί 4,5 χρόνια, προφανώς γιατί ήταν πολύ απασχολημένος με τα... μνημόνια των «από πάνω». Αν κάποιος είδε την ταινία έχοντας υπόψη του όλη τη συζήτηση που έχει προηγηθεί μπορεί να σκέφτηκε και με το δίκιο του, ότι γίνεται «πολύ κακό για το τίποτα». Αυτό δεν αναιρεί ότι πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία κυρίως όσον αφορά τη σκηνοθεσία του Τοοντ Φίλιπς, την μουσική και την ερμηνεία του Χοακίν Φίνιξ στον ρόλο του Joker. Μια ταινία που σε σε κάνει να νιώθεις την αδικία, την πρόσκαιρη ελπίδα και μετά την απογοήτευση, την απόγνωση από αυτά

που βιώνει ο βασικός χαρακτήρας μέσα σε ένα άδικο σύστημα. Δεν γίνεται να μην εξοργιστείς με τον καπιταλιστή Δήμαρχο (και πατέρα του Batman) που δηλώνει ότι βλέπει τους αδικημένους (τους «αποτυχημένους», σύμφωνα με αυτόν) σαν «κλόουν». Όσα «καμπανάκια» και αν χτυπούν διάφοροι με αφορμή τη συγκεκριμένη ταινία, έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά ότι αυτό το σύστημα δεν εξανθρωπίζεται, ότι κανένας «σωτήρας» δεν μπορεί να δώσει τη λύση. Η οργή και η αγανάκτηση απέναντι σε αυτή τη βαρβαρότητα μπορεί και πρέπει να γίνει δύναμη ανατροπής!

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

35

Όταν ιμπεριαλιστικός πόλεμος και ρατσισμός

«εισβάλλουν» στο ποδόσφαιρο

Σ

τις πρόσφατες ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις για τα προκριματικά του Euro 2020 ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και ναζιστικά «ζόμπι» έκαναν την εμφάνισή τους σε γήπεδα για ακόμα μία φορά. Συγκεκριμένα, στην αναμέτρηση Τουρκία-Αλβανία στις 11 Οκτώβρη, μόλις δύο μέρες μετά την έναρξη της τουρκικής εισβολής στη Συρία, οι ποδοσφαιρι-

στές της τουρκικής ομάδας πανηγύρισαν τη νίκη τους χαιρετώντας σύσσωμοι με στρατιωτικό τρόπο, στέλνοντας μήνυμα υποστήριξης στις δολοφονικές ενέργειες της τουρκικής αστικής τάξης στη βόρεια Συρία. Το ίδιο αποκρουστικό σκηνικό επαναλήφθηκε λίγες μέρες αργότερα, στο ματς με τη Γαλλία, όπου οι ποδοσφαιριστές πανηγύρισαν το γκολ που πέτυχαν με τον ίδιο τρόπο.

Ναζιστικά φαντάσματα στη Βουλγαρία Την ίδια ώρα στη Βουλγαρία, η οποία αντιμετώπιζε την Αγγλία για τα προκριματικά του Euro, νοσταλγοί του Χίτλερ έκαναν για άλλη μια φορά την εμφάνισή τους στις κερκίδες της γειτονικής χώρας. Εκεί, οι στρατιωτικοί χαιρετισμοί έδωσαν τη θέση τους στους ναζιστικούς, ενώ δεν έλειψαν οι κραυγές πιθήκων όταν η μπάλα βρισκόταν στα πόδια μαύρων ποδοσφαιριστών της εθνικής Αγγλίας.Ο αγώνας δεν διακόπηκε, παρά τα ρατσιστικά συνθήματα και τα νεοναζιστικά σόου που αποτελούν τους νέους κρίκους σε μια ευρύτερη αλυσίδα, καθώς τα τελευταία χρόνια σχεδόν κάθε παιχνίδι βαλκανικών χωρών διεξάγεται στη σκιά των γενικότερων γεωπολιτικών παιχνιδιών και επιδιώξεων των αστικών τάξεων στην περιοχή. Οι αποτρόπαιες αυτές εικόνες δεν είναι ούτε μεμονωμένες, ούτε συγκυριακές, αλλά κομμάτι ενός παζλ ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που στο οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να εκδηλωθούν, εξυπηρετώντας τους σκοπούς των εκάστοτε αντιμαχόμενων στρατοπέδων. Είναι άλλωστε σύνηθες φαινόμενο τα γήπεδα να μετατρέπονται σε χώρους προώθησης του εθνι-

κισμού και του ρατσισμού, πολιτικών αλυτρωτισμού και άλλων επικίνδυνων για τους λαούς σχεδιασμών και σε αυτή την κατεύθυνση αξιοποιούνται από φασίστες και συμμορίες με τη μάσκα των οπαδών, μέχρι και αθλητές.

Ανοχή και υποκρισία από την UEFA Και φυσικά, όλα αυτά με την ανοχή ή την υποκριτική ευαισθησία της UEFA σε θέματα ρατσισμού και μισαλλοδοξίας, η οποία «δεν παρατήρησε κάτι» στις αναμετρήσεις της Τουρκίας, επιβεβαιώνοντας ότι το περίφημο δόγμα «No Poltica» (μτφ: Όχι Πολιτική) που έχουν θεσπίσει από κοινού με την FIFA τελικά είναι

«Politica» για τη δράση και τα κέρδη μονοπωλιακών ομίλων. Αυτό επιβεβαιώνεται από το ότι ένας τελικός διοργάνωσης της UEFA, το Super Cup, διεξήχθη το καλοκαίρι στην Τουρκία, ενώ και ο φετινός τελικός του Champions League, θα φιλοξενηθεί στην Κωνσταντινούπολη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για εμπορικές συμφωνίες που βρίσκονται στο τραπέζι με μονοπωλιακούς ομίλους, χορηγούς και εμπορικές συμφωνίες που έχει συνάψει η ευρωπαϊκή ομοσπονδία. Άλλωστε, η «ευαισθησία» της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας σε θέματα ρατσισμού, ταυτίζεται με την πολιτική της ΕΕ, καθώς θεωρεί εξίσου επικίνδυνα τα φασιστικά/ναζιστικά σύμβολα και συνθήματα με τα κομμουνιστικά. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις που τα «αντανακλαστικά» της UEFA είναι πολύ πιο άμεσα και δραστικά, όπως για παράδειγμα η βαρύτατη χρηματική τιμωρία στην Σέλτικ της Γλασκώβης όταν οι οπαδοί της ανάρτησαν δεκάδες παλαιστινιακές σημαίες σε ένδειξη αλληλεγγύης στον πολύπαθο λαό της περιοχής από την ισραηλινή κατοχή, ή παλαιότερα απέναντι σε δράσεις μέσα στα γήπεδα ενάντια στη ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία.

Υπάρχει και ένα άλλο ποδόσφαιρο… …στο οποίο ορισμένοι αρνούνται να προσκυνήσουν την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, έχουν ανοιχτό μέτωπο με τον ρατσισμό και τον φασισμό και προάγουν τη φιλία και την αλληλεγγύη των λαών. Υπάρχουν τα παραδείγματα κάποιων που δεν ανέχονται τα γήπεδα και οι κερκίδες να μετατρέπονται σε χώρους δράσης φασιστικών ομάδων. Τέτοια παραδείγματα είναι τα δάκρυα του «θρύλου» του βουλγαρικού ποδοσφαίρου Χρίστο Στόιτσκοφ σε τηλεοπτική εκπομπή για τις εικόνες των φασιστών στις κερκίδες, είναι η κίνηση των οπαδών της Σέλτικ το 2016, όταν συγκέντρωσαν το ποσό της τιμωρίας που τους επέβαλε η UEFA για την ανάρτηση της παλαιστινιακής σημαίας και το έστειλαν ως βοήθεια για την ανέγερση νοσοκομείου στην Παλαιστίνη, και φυσικά το ταξίδι της ΑΕΚ στο βομβαρδιζόμενο από το ΝΑΤΟ Βελιγράδι το 1999, για να δώσει το μήνυμα ενάντια

στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, διατρανώνοντας ότι το ποδόσφαιρο ενώνει τους λαούς. Αυτά, αλλά και άλλα παραδείγματα δείχνουν ότι υπάρχει το «υλικό» ώστε το ποδόσφαιρο και συνολι-

κά ο αθλητισμός να προάγουν την φιλία και την αλληλεγγύη αθλητών και φιλάθλων και να ενισχύσουν την κοινή πάλη των λαών ενάντια στη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Από το φιλικό Παρτιζάν-ΑΕΚ στο βομβαρδιζόμενο από το ΝΑΤΟ Βελιγράδι το 1999.

36

Το ΚΚΕ στηρίζει τον αγώνα του ΚΕΘΕΑ!

H

Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) της κυβέρνησης που καταργεί το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ έχει σηκώσει κύμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς τους εργαζόμενους, τους συλλόγους οικογενειών και τα μέλη ενός οργανισμού που μετρά 36 χρόνια παρουσίας και ανιδιοτελούς προσφοράς ενάντια στην ουσιοεξάρτηση -και όχι μόνο- στην Ελλάδα. Το αυτοδιοίκητο είναι απόρροια της φιλοσοφίας του ως «στεγνού» θεραπευτικού προγράμματος».

Η στόχευση Οι φθηνές δικαιολογίες της κυβέρνησης περί οικονομικής διαφάνειας, η οποία έτσι κι αλλιώς υπάρχει, κάνουν πιο ξεκάθαρο ότι το νέο διορισμένο Διοικητικό Συμβούλιο θα παρέμβει εφ΄ όλης της ύλης στη λειτουργία και τις αρχές του ΚΕΘΕΑ. Τα στελέχη του ΚΚΕ που περιόδευσαν το προηγούμενο διάστημα σε θεραπευτικές κοινότητες ανέδειξαν ότι η ΠΝΠ δεν είναι μια επιδερμική κίνηση που θα εξαντληθεί στην αλλαγή ΔΣ ούτε ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που χαράχθηκε εδώ και 1520 χρόνια, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η πολιτική εκπορεύεται από την ΕΕ η οποία προωθεί τα υποκατάστατα, και τα shooting rooms, αντιμετωπίζει ανθρώπινες ζωές με όρους κόστους - οφέλους και συρρικνώνει τα στεγνά προγράμματα. Ανέδειξαν επίσης ότι σε ένα σύστημα, σε μια κοινωνία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση, που σου λέει «πάτα τους, για να μην σε πατήσουν - φάτους πριν σε φάνε», η «φιλοσοφία» του ΚΕΘΕΑ είναι απέναντι. Ενοχλούν οι αρχές της συλλογικότητας, της ανιδιοτέλειας και του αγώνα. Ενοχλεί η αποτελεσματικότητα των στεγνών προγραμμάτων, το ότι βγάζουν ανθρώπους όχι απλά «καθαρούς» αλλά ενεργούς στην κοινωνική ζωή και δράση.

Υπερασπιζόμαστε τη φιλοσοφία των «στεγνών» προγραμμάτων Για το ΚΚΕ είναι θέση αρχής η πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, η απεξάρτηση των τοξικοεξαρτημένων και η επανένταξη τους στην κοινωνία, η ενίσχυση των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων και της πρόληψης. Αντιμετωπίζει την εξάρτηση σαν ένα πολυπαραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο, όχι σαν «ασθένεια» ή «ατομικό πρόβλημα». Με τη θέση και τη δράση του χαλάει τα σχέδια όλων των αστικών κομμάτων που συνδράμουν στην ενίσχυση της ναρκωκουλτούρας, προωθούν την απελευθέρωση της κάνναβης, θέλουν shooting rooms, κρατική πρέζα και υποκατάστατα. Η ΚΝΕ είναι η μόνη πολιτική νεολαία που έχει μέτωπο ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και φωτίζει με τη δράση της ένα τρόπο ζωής ελεύθερο από ουσίες και όχι με ελεύθερες τις ουσίες. Το ΚΚΕ έχοντας διαχρονικά αυτές τις αρχές στον πυρήνα των θέσεών του αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή την πορεία του ΚΕΘΕΑ, του οποίου τα πρώτα βήματα μπορούμε να τα εντοπίσουμε το 1983 όταν «γεννιέται» μια... Ιθάκη στη Θεσσαλονίκη. Ως τη δεκαετία του 1980 δεν υπήρχαν στεγνά θεραπευτικά προγράμματα στην Ελλάδα. Οι εξαρτημένοι στέλνονταν σε ψυχιατρεία και φυλακές. Όταν ιδρύθηκε το ΚΕΘΕΑ Ιθάκη με πρόταση

του ψυχιάτρου Φοίβου Ζαφειρίδη, βρήκαν την ελπίδα χιλιάδες οικογένειες που πέρναγαν μια βασανιστική Οδύσσεια. Τα επόμενα χρόνια η ίδρυση θεραπευτικών κοινοτήτων με συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας που απέκλειε τα υποκατάστατα και έχει στον πυρήνα της την απεξάρτηση δικαίωσε ένα αίτημα που είχε προτάξει το αντιναρκωτικό κίνημα και το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ). Έκτοτε το ΚΚΕ με το ΚΕΘΕΑ έχουν τραβήξει έναν κοινό δρόμο υπεράσπισης βασικών θέσεων στην πρόληψη, στην απεξάρτηση, στην επανένταξη, κάνοντας συστηματική προσπάθεια αποκάλυψης της κυρίαρχης πολιτικής για το ζήτημα των ναρκωτικών, με εκατοντάδες κοινές δράσεις πανελλαδικά.

Συνάντηση του Κώστα Παπαδάκη, μελος της ΚΕ του ΚΚΕ και Ευρωβουλευτή με το ΚΕΘΕΑ «ΕΞΕΛΙΞΙΣ».

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει τις πρωτοβουλίες

Από την εκδήλωση των οργανώσεων της ΚΝΕ στην ΑΣΣΟΕ με ομιλιτή τον Νίκο Σοφιανό, μελος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ενάντια στους χώρους εποπτευόμενης χρήσης.

Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ πρωτοστατούν καταθέτοντας ψηφίσματα καταδίκης σε δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, σωματεία και συλλόγους στήριξαν στην πράξη τις πρωτοβουλίες που πήρε το ΚΕΘΕΑ για να στείλει μήνυμα αντίστασης ενάντια στην κυβέρνηση. Ο αγώνας αυτός θα έχει διάρκεια. Πρώτα απ΄ όλα πυκνώνοντας τη δράση ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, και στις αιτίες που τα γεννούν και τα αναπαράγουν. Η μπροσούρα της ΚΝΕ που κυκλοφόρησε με τον «Οδηγητή» του Σεπτέμβρη πρέπει να δώσει «τροφή» στη συζήτηση με χιλιάδες νέους, φωτίζοντας το ρόλο των στεγνών προγραμμάτων, της πρόληψης, των αιτιών του προβλήματος και της αντιμετώπισής του.

Οδηγητής

Γνωριμία με τη λειτουργία του ΚΕΘΕΑ...

Ο

Οδηγητής συζήτησε με τη Λεμονιά Φάκαρου, ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια, εργαζόμενη στο ΚΕΘΕΑ «ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ» για να μας γνωρίσει καλύτερα τη φιλοσοφία του ΚΕΘΕΑ.

και να εξελίσσεται στον άνθρωπο που θα μπορούσε να είχε γίνει, αν δεν είχε μεσολαβήσει η χρήση και αν είχε αντιμετωπίσει τους λόγους που τον οδήγησαν εκεί με ώριμο και υπεύθυνο τρόπο. Επειδή, όμως, η κοινωνία δεν είναι όπως το θεραπευτικό πλαίσιο της Κοινότητας, για να ολοκληρώσει κάποιος το πρόγραμμα, είναι απαραίτητο να ακολουθήσει και το τρίτο στάδιο, τη φάση της κοινωνικής επανένταξης, όπου θα υποστηριχθεί στην ένταξή του στην κοινωνία και στην αντιμετώπιση των δυσκολιών του με τον τρόπο που έχει μάθει στη Θεραπευτική Κοινότητα, ώστε να μην καταφύγει ξανά στη χρήση και στην παραβατικότητα.

«Ο»: Πώς «δουλεύει» ένα «στεγνό» πρόγραμμα;

«Οδηγητής»: Ποια είναι συνήθως τα στάδια ενός προγράμματος απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ και τι ρόλο επιτελεί το καθένα; Λεμονιά Φάκαρου: Συνήθως ένα πρόγραμμα απεξάρτησης έχει τρία στάδια: τη συμβουλευτική, την κύρια φάση θεραπείας και την κοινωνική επανένταξη. Ο εξαρτημένος ξεκινάει κάνοντας ένα πρώτο ραντεβού, κατά το οποίο λαμβάνεται το ιστορικό του, και στη συνέχεια εντάσσεται στην πρώτη φάση του προγράμματος, τη συμβουλευτική. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου ο εξαρτημένος ενημερώνεται για το πρόγραμμα, συνειδητοποιεί το πρόβλημά του και υποστηρίζεται ατομικά και ομαδικά ώστε να αμβλύνει τις αρνητικές συνέπειες της χρήσης στη ζωή του, με στόχο να ενισχύσει το κίνητρο του και να προετοιμαστεί για την εισαγωγή του στην κύρια φάση θεραπείας. Συνήθη εμπόδια που χρειάζεται να αντιμετωπιστούν πριν την έναρξη θεραπείας μπορεί να είναι η υπερβολική ή και παράλληλη χρήση πολλών ουσιών, προβλήματα υγείας που χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση, π.χ. αποστήματα, ενεργή φυματίωση, συνυπάρχουσες ψυχιατρικές διαταραχές, οικογενειακά προβλήματα ιδίως αν ο εξαρτημένος έχει παιδιά, ή προβλήματα όπως το να είναι άστεγος, η έλλειψη νόμιμων εισοδημάτων, η ανυπαρξία ή απώλεια νομιμοποιητικών εγγράφων κ.λπ. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, 1-2 μηνών κατά κανόνα ο εξαρτημένος προετοιμάζεται και μπαίνει στη Θεραπευτική Κοινότητα. Αυτή μπορεί να είναι «διαμονής» ή «ανοιχτή», να μένει δηλαδή κάποιος στο σπίτι του και όχι στο χώρο της Κοινότητας. Αυτό καθορίζεται με βάση τις ανάγκες του εξαρτημένου και το τι εξυπηρετεί καλύτερα τους στόχους της θεραπείας του. Σε αυτό το στάδιο του προγράμματος η αποχή από όλες τις ουσίες, παράνομες και νόμιμες, είναι δεδομένη. Η απεξάρτηση, όμως, δεν επιτυγχάνεται αποκλειστικά χάρη στην αποχή. Στη Θεραπευτική Κοινότητα αντιμετωπίζεται εντατικά το σύνολο των προβλημάτων του εξαρτημένου. Ο άνθρωπος που μπήκε διαλυμένος, σε σύντομο χρονικό διάστημα πατάει στα πόδια του, αποκτάει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, μαθαίνει να αντιμετωπίζει τις ελλείψεις του και τις δυσκολίες του

Λ.Φ: Η αποτελεσματικότητα του «στεγνού» προγράμματος βασίζεται στη φιλοσοφία της Θεραπευτικής Κοινότητας ως προς την αιτιολογία των εξαρτήσεων. Η εξάρτηση θεωρείται το αποτέλεσμα ενός συνόλου επιβαρυντικών παραγόντων στη ζωή του ατόμου, οι οποίοι σε έναν ξεχωριστό για το κάθε άτομο συνδυασμό οδήγησαν στον πειραματισμό με τις ουσίες και στη συνέχεια στα επόμενα στάδια της εξάρτησης. Αυτή η πολυπαραγοντική προσέγγιση της αιτιολογίας της εξάρτησης αντιμετωπίζει τον εξαρτημένο ως άνθρωπο στο σύνολο των κοινωνικών του σχέσεων και με ανάλογο τρόπο επιχειρεί να τον θεραπεύσει. Στο πρόγραμμα ο εξαρτημένος εντάσσεται σε ένα συλλογικό πλαίσιο, υιοθετεί ρόλους ως μέλος διαφόρων ομάδων (θεραπευτικών, εκπαιδευτικών, εργασίας κ.λπ.), αναπτύσσει αρχικά μια υγιή συλλογική ταυτότητα, αυτή του μέλους του προγράμματος, και κατορθώνει μέσα από τη συλλογικότητα και τους κοινούς στόχους να διαφοροποιηθεί δημιουργικά και να αναπτύξει ολόπλευρα την προσωπικότητά του. Πρόκειται για μια διαδικασία συνεχούς αλλαγής, μια εντατική διαδικασία συναισθηματικής ωρίμανσης και αυτονόμησης, εν τέλει πρόκειται για μια πράξη χειραφέτησης.



Νοέμβρης 2019

37

«Ο»: Πολλοί λένε ότι είναι πολύ δύσκολο για έναν χρήστη να ακολουθήσει το «στεγνό» μοντέλο του ΚΕΘΕΑ κάτι που κατά τη γνώμη τους αποδεικνύει την ανάγκη χορήγησης υποκατάστατων. Ποια είναι η πείρα του ΚΕΘΕΑ; Λ.Φ: Κάθε άνθρωπος που σκέφτεται να κάνει μια οποιαδήποτε αλλαγή δυσκολεύεται να το αποφασίσει, συχνά δεν ξέρει πού να απευθυνθεί για βοήθεια ή νομίζει ότι δεν χρειάζεται βοήθεια, ξεκινάει μια προσπάθεια και την παρατάει, μπορεί να ξαναπροσπαθήσει αργότερα έχοντας βγάλει κάποια συμπεράσματα από τις προηγούμενες «αποτυχίες» του ή επαναλαμβάνοντας τα ίδια βήματα με την προσδοκία ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρει. Η διαδικασία της αλλαγής δεν είναι ευθύγραμμη ούτε εύκολη για κανέναν. Οι χρήστες δεν δυσκολεύονται τόσο να κόψουν τα ναρκωτικά: το κάνουν πολλές φορές στη διάρκεια της ζωής τους στη χρήση. Δυσκολεύονται, όμως, να αλλάξουν, να κάνουν δηλαδή απεξάρτηση και όχι απλώς μια μικρότερης ή μεγαλύτερης διάρκειας αποχή από τις ουσίες. Η απεξάρτηση χρειάζεται επιμονή και ενεργή δράση, όχι υπομονή και παθητικότητα. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβει αυτό ο εξαρτημένος, τόσο πιο πιθανό είναι να τα καταφέρει. Δυστυχώς, με τις υπηρεσίες τύπου «σούπερ-μάρκετ», όπου ο εξαρτημένος επιλέγει τη «θεραπεία» του, χάνεται πολύτιμος χρόνος που μπορεί να κοστίζει και ζωές. Τα υποκατάστατα προβάλλονται ως ο εύκολος τρόπος «απεξάρτησης» με αποτέλεσμα να μη χορηγούνται πια μόνο σε χρήστες οπιοειδών (των οποίων τη δράση υποκαθιστούν ή αναστέλλουν) αλλά και σε χρήστες που κάνουν παράλληλη χρήση πολλών ουσιών ή χρήστες άλλων ουσιών, για τους οποίους η μόνη επιστημονικά ορθή προσέγγιση είναι τα «στεγνά» προγράμματα. Και μάλιστα η χορήγησή τους δε γίνεται πλέον ούτε στο πλαίσιο ενός προγράμματος που αντιμετωπίζει παράλληλα και άλλα προβλήματά τους.

Από τη μεγάλη συναυλία συμπαράστασης, που οργάνωσε ο Σύλλογος Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ

38

ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Αποτέλεσμα της εκμεταλλευτικής κοινωνίας και της γυναικείας ανισοτιμίας που αυτή γεννά

Η

25η Νοεμβρίου έχει θεσπιστεί από τον ΟΗΕ, από το 1999, ως η Παγκόσμια Μέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ σταθερά αντιπαλεύουν την πολύμορφη βία κατά των γυναικών και τις αιτίες που τη γεννούν. Αντιπαλεύουν τα δήθεν «σύγχρονα» αντιδραστικά κοινωνικά στερεότυπα, τα πρότυπα, τις κοινωνικές αντιλήψεις για τις σχέσεις μεταξύ των φύλων, που καλλιεργούνται και αναπαράγονται στη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα, διεκδικώντας μέτρα πρόληψης και στήριξης των θυμάτων. Αυτό το σοβαρό και υπαρκτό κοινωνικό φαινόμενο συνδέεται άρρηκτα με το χαρακτήρα της κοινωνίας που ζούμε, όπου κυριαρχεί ο ανταγωνισμός, οι αντιδραστικές, αναχρονιστικές απόψεις για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία που αγκαλιάζουν και τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων. Η βάρβαρη και σκληρή καθημερινότητα, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, το άγχος και η ανασφάλεια, εκφράζονται και στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, σμπαραλιάζουν τις προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις. Αυτό δε σημαίνει παραγνώριση της ατομικής ευθύνης των ενόχων, που πρέπει να αποδίδεται από τη δικαιοσύνη. Όμως, η σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή όποια άλλη μορφή βίας υφίστανται οι γυναίκες, δεν προκύπτει σε κοινωνικό «κενό αέρος». Χαρακτικό της Βάσως Κατράκη.

Ο

ι καταδικαστέες και απαράδεκτες συμπεριφορές απέναντι στις γυναίκες, που φτάνουν μέχρι τη σεξουαλική παρενόχληση, τον βιασμό, είναι αποτέλεσμα -και όχι η αιτία- της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στη σύγχρονη εκμεταλλευτική κοινωνία. Οι γυναίκες σήμερα βιώνουν τη βία της βαρβαρότητας του καπιταλισμού και των αντιλαϊκών πολιτικών που ασκούν οι αστικές κυβερνήσεις, η ΕΕ. Βιώνουν την εργοδοτική και κρατική βία. Ζουν τον εφιάλτη της ανεργίας και των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Εργάζονται χωρίς συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα, πολλές χωρίς να δικαιούνται άδεια μητρότητας και επιδόματα. Άλλες βιώνουν τη βία της απόλυσης, λόγω εγκυμοσύνης και με τη βούλα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Εργαζόμενες απολύονται, αντιμετωπίζονται με το εργοδοτικό μαστίγιο και την κρατική καταστολή. Σε αυτό το απάνθρωπο εργασιακό καθεστώς καταγράφονται περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και στο χώρο εργασίας. Οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με τη βία των ιμπεριαλιστικών πολέμων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ. Αφήνουν την κόλαση των βομβαρδισμών για να βρεθούν στην κόλαση της προσφυγιάς, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης τύπου Μόριας που στήνονται και λειτουργούν από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, υπό τις οδηγίες της ΕΕ. Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι γυναίκες δυσκολεύονται περισσότερο να σταθούν ανεξάρτητες οικονομικά και να μην εγκλωβίζονται, παρά τη θέλησή τους, σε προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις, παθογόνες και προβληματικές, επικίνδυνες για τις ίδιες και τα παιδιά τους. Σε αυτό το έδαφος αυξάνονται και

τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας, το ποσοστό των γυναικών που εκπορνεύονται, τα φαινόμενα και οι πρακτικές που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών, όπως ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, οι καταναγκαστικές στειρώσεις ή εκτρώσεις, οι γάμοι ανήλικων παιδιών.

Π

αραβλέποντας όλα αυτά, κυβέρνηση και ΕΕ αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών με μεγάλες δόσεις υποκρισίας, με κριτήριο το «κόστος» για το κράτος, για την εργοδοσία. Η βία σε βάρος των γυναικών δεν αντιμετωπίζεται ριζικά μόνο με την αναγκαία ενημέρωση και αποφασιστική καταδίκη των περιστατικών που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών. Χρειάζεται να συνοδεύεται με μέτρα κρατικής ευθύνης για την ολόπλευρη στήριξη των θυμάτων (νομική, οικονομική, κοινωνική). Όσοι νόμοι και αν ψηφιστούν, όσες διεθνείς συμβάσεις για την καταπολέμηση της βίας και αν κυρωθούν, όσα Εθνικά Σχέδια Δράσης για την ισότητα των φύλων και αν καταστρωθούν επί χάρτου, η βία θα επιβιώνει όσο παραμένουν οι παράγοντες του οικονομικού, κοινωνικού καταναγκασμού των γυναικών. Αυτό είναι το γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο καλλιεργούνται και αναπαράγονται τα «σύγχρονα» αντιδραστικά κοινωνικά στερεότυπα. Η ουσιαστική κοινωνική προστασία κάθε κοπέλας δεν μπορεί να εξασφαλιστεί όσο οι κυβερνήσεις διαχρονικά επαφίενται στα ευρωπαϊκά κονδύλια, με ημερομηνία λήξης για τη χρηματοδότηση των ελάχιστων και υποστελεχωμένων δομών πρόληψης και στήριξης των κακοποιημένων γυναικών. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ πριν όσο και τώρα η ΝΔ, επιδιώκουν να περιορίσουν την

κρατική ευθύνη για τη μέριμνα και τη χρηματοδότηση των ελάχιστων αυτών υποδομών. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να υλοποιεί η κυβέρνηση προγράμματα καταπολέμησης της βίας για τις γυναίκες πρόσφυγες, ενώ εμπλέκεται ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, όταν δίνει 2% του ΑΕΠ, 4 δισ. το χρόνο για τους εξοπλισμούς της δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ, που σκορπάει τον πόλεμο και την προσφυγιά. Την ίδια στιγμή δε βγάζει άχνα για τις συνθήκες βαρβαρότητας και βιασμών που βιώνουν οι γυναίκες πρόσφυγες στα hot spot των νησιών.

Ο

ι νέες γυναίκες που αγωνιούν και αγανακτούν με το απαράδεκτο φαινόμενο της βίας μπορούν να συμβάλουν στην καθημερινή πάλη που στοχεύει στις πραγματικές αιτίες του. Να στείλουν ηχηρό μήνυμα σε όσες προσπάθειες αποπροσανατολισμού γίνονται από διάφορα «κανάλια», για να θολώσουν την ταξική ρίζα που αναπαράγει τη βία σε βάρος των γυναικών, των παιδιών, άλλων κοινωνικά ευάλωτων ανθρώπων, αλλά και την κρατική ευθύνη για την προστασία τους. Η πάλη των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας ενάντια στις κοινωνικές διακρίσεις είναι η καλύτερη ασπίδα προστασίας κάθε νέας γυναίκας. Γιατί βάζει στο στόχαστρο τις αιτίες που γεννούν τη βία, την καταπίεση και εκμετάλλευση. Σήμερα, κάθε νέα και νέος χρειάζεται να δυναμώσει τη διεκδίκηση μέτρων ουσιαστικής κοινωνικής προστασίας των κακοποιημένων γυναικών, τη διεκδίκηση αξιοπρεπούς ζωής, για την ικανοποίηση των δικαιωμάτων και των αναγκών μας. Ν.Γ.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2019

39

ΜΑΡΙΑ ΚΙΟΥΡΙ

Τα «έδωσε όλα» για την πρόοδο της επιστημονικής γνώσης και για το κοινό καλό

Η

Μαρία Σκλοντόφσκι (μετέπειτα Κιουρί) γεννήθηκε πριν 152 χρόνια, στις 7 Νοέμβρη 1867 στη Βαρσοβία της Πολωνίας. Ξεχώρισε από μικρή για τις επιδόσεις της στη Φυσική και τα Μαθηματικά, όμως ο δρόμος μπροστά δεν ήταν στρωμένος της με ροδοπέταλα…

Mετά το Λύκειο ρίχτηκε στη βιοπάλη ως γκουβερνάντα παιδιών των «καλών οικογενειών». Δούλεψε επί 8 χρόνια προκειμένου να βοηθήσει την αδελφή της να σπουδάσει στη Γαλλία. Η ίδια, μιας και εκείνη την εποχή στην Πολωνία δεν επιτρεπόταν στις γυναίκες να σπουδάζουν, παρακολούθησε το παράνομο “Κινητό Πανεπιστήμιο”, δηλαδή μια σειρά μαθημάτων από εθελοντές δασκάλους. Παράλληλα δώριζε τις γνώσεις της, παραδίδοντας μαθήματα στις εργάτριες μιας βιοτεχνίας ρούχων. Όταν η αδερφή της ολοκλήρωσε τις σπουδές της, ήρθε η δική της σειρά να στηρίξει τη Μαρία, η οποία εγκαταστάθηκε το 1891 στο Παρίσι για να παρακολουθήσει μαθήματα στη Σχολή Θετικών Επιστημών της Σορβόνης.

Οι αινιγματικές φωτινές ακτίνες... Προετοιμαζόμενη για το διδακτορικό της, ενδιαφέρθηκε για τις εργασίες του Γάλλου φυσικού Ανρί Μπεκερέλ, ο οποίος είχε παρατηρήσει ότι τα άλατα ενός σπάνιου μετάλλου, του Ουρανίου (U), εξέπεμπαν από μόνα τους κάποιες αγνώστου είδους ακτίνες. Η προέλευσή τους αποτελούσε ένα πραγματικό αίνιγμα. Μαζί με τον σύζυγό της, Πιερ, συμπέραναν ότι την ίδια ιδιότητα είχαν και άλλα χημικά στοιχεία, σε διαφορετικό βαθμό το καθένα, αλλά και ότι η ένταση της ακτινοβολίας αυτής είναι ανάλογη της ποσότητας του στοιχείου. Τον Ιούλη του 1898 ανακοίνωσαν την ανακάλυψη δύο νέων τέτοιων στοιχείων, του Πολώνιου (Po), που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της πατρίδας της Μαρίας, και του Ράδιου (Ra), από το οποίο εμπνεύστηκαν τη λέξη “ραδιενέργεια” για να “βαφτίσουν” το φαινόμενο. Προκειμένου να παρασκευάσουν σε καθαρή μορφή τα δύο στοιχεία, οι Κιουρί δούλεψαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια σε συνθήκες μεγάλης στέρησης σε μια παράγκα, καθώς το επίσημο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης δεν τους παραχωρούσε εργαστήριο, ούτε τους επιδοτούσε.

Τα κοσμήματα που θα μπορούσαν να γίνουν εργαστήρια Το 1903, μετά από μια διάλεξη του Πιερ στη Γενεύη για το Ράδιο, η Μαρία του εξομολογήθηκε ότι στη βαρετή δεξίωση που ακολούθησε, εκείνη κοίταζε τα κοσμήματα των «υψηλών κυριών» και σκεφτόταν πόσα εργαστήρια θα μπορούσαν να φτιαχτούν με αυτά! Η Μαρία και ο Πιερ Κιουρί αρνήθηκαν να κατοχυρώσουν τις μεθόδους τους για την απομόνωση των

στοιχείων, επειδή θεωρούσαν ότι η επιστήμη είναι κοινωνική κατάκτηση και οι «πατέντες» εμποδίζουν τη συνέχιση της επιστημονικής έρευνας από τους επόμενους. Η σημασία της πράξης αυτής είναι ακόμα μεγαλύτερη, διότι οι Κιουρί ανακάλυψαν πως η ακτινοβολία του Ραδίου καταστρέφει τους καρκινικούς όγκους, ανακάλυψαν δηλαδή την ακτινοθεραπεία, στην οποία υποβάλλονται σήμερα εκατομμύρια καρκινοπαθείς σε όλον τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Μαρία Κιουρί «όργωσε» τη Γαλλία, με το πρώτο «ακτινολογικό όχημα» δικής της έμπνευσης. Με τα χρήματα από τα δύο βραβεία Νόμπελ που κέρδισε (Φυσικής το 1903 και Χημείας το 1911), έστησε περίπου 250 ακτινολογικούς θαλάμους στα πολεμικά μέτωπα που επέτρεπαν να εντοπίζονται και να αφαιρούνται επιτόπου οι σφαίρες από το σώμα των τραυματιών, σώζοντας πολλές ζωές.

Θύμα των ανακαλύψεών της… Πέθανε το 1934 από απλαστική αναιμία που προκλήθηκε από τη μακρόχρονη έκθεσή της στην ακτινοβολία. Οι βλαβερές επιπτώσεις της, ραδιενέργειας ήταν άγνωστες την περίοδο της εργασίας της και έτσι δεν λάμβανε τα μέτρα ασφαλείας που αναπτύχθηκαν αργότερα. Συχνά μετέφερε δοκιμαστικούς σωλήνες που περειήχαν ραδιενεργά ισότοπα στην τσέπη της και τους αποθήκευε στο συρτάρι του γραφείου της, παρατηρώντας το αχνό φως που εκλυόταν από τις ουσίες στο σκοτάδι… Τα τετράδια με τις σημειώσεις της είναι ακόμα και σήμερα ραδιενεργά και εκτίθενται στη Βαρσοβία μέσα σε προθήκες από μόλυβδο!

Το έργο και η στάση της εμπνέουν μέχρι και σήμερα Έζησε φτωχικά, γνώρισε την πείνα και τις στερήσεις και δούλεψε σκληρά για να ξεπεράσει τα εμπόδια που έβαζαν μπροστά της η καπιταλιστική κοινωνία και η γυναικεία ανισοτιμία. Δεν επιδίωξε πλούτη και δόξα. Πορεύτηκε με βάση την πεποίθηση ότι τα επιστημονικά επιτεύγματα είναι κτήματα της σκέψης και της εργασίας όλης της κοινωνίας και δεν μπορούν να αποτελούν ατομική ιδιοκτησία κανενός. Θεωρούσε ότι η επιστήμη πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία των αναγκών της κοινωνίας και το απέδειξε έμπρακτα. Σε ένδειξη σεβασμού προς το πρόσωπό της, η επιστημονική κοινότητα έδωσε το όνομά της σε μονάδα μέτρησης της ραδιενέργειας, το Κιουρί (Ci) και στο ραδιενεργό χημικό στοιχείο Κιούριο (Cm). Σήμερα η επιστήμη και η έρευνα είναι πολύ περισσότερο «δεμένη» με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, σε σχέση με τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού. Έτσι, είναι πολύ δύσκολο εώς αδύνατο για έναν επιστήμονα να ακολουθήσει τη «μοναχική πορεία» της Μαρίας Κιουρί και να πετύχει αυτά που εκείνη πέτυχε. Παρ’ όλα αυτά, το έργο και η γενικότερη στάση της εμπνέουν μέχρι και σήμερα χιλιάδες νέους και νέες που γοητεύονται από τον κόσμο των Φυσικών Επιστημών, αλλά και από την προοπτική να συμβάλουν με την έρευνά τους στην βελτίωση της ανθρώπινης ζωής.

Για ένα νέο βήμα στην άνοδο της διακίνησης και αξιοποίησης του Τ

α τελικά στοιχεία για τη διακίνηση του «Οδηγητή» το 2018 δείχνουν σαφή άνοδο σε σχέση με το 2017. Τα προσωρινά στοιχεία για το 2019 δείχνουν ότι αν παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τους δύο τελευταίους μήνες, είναι απόλυτα εφικτό να σημειώσουμε και νέα άνοδο! Τίποτα από τα παραπάνω δεν ήταν ούτε εύκολο, ούτε δεδομένο. Αυτή η καλύτερη προσπάθεια που κάναμε έγινε κόντρα στη συστηματική και πολύ καλά οργανωμένη προσπάθεια του συστήματος και των κομμάτων του να είναι η νεολαία όχι απλά θεατής, αλλά ενεργός υποστηρικτής της πολιτικής που υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ανεβασμένη διακίνηση που πετύχαμε απέχει πάρα πολύ από αυτό που θέλουμε και αυτό που είναι αναγκαίο για το Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ. Είναι στο χέρι μας να πάμε πολύ πιο ψηλά! Αυτή την περίοδο αναπτύσσουμε σε όλους τους χώρους ένα πλούσιο πρόγραμμα δραστηριότητας, είμαστε σε φάση που οι Οργανώσεις της ΚΝΕ έρχονται σε επαφή με δεκάδες χιλιάδες νέους, με πολλούς από αυτούς για πρώτη φορά. Τώρα είναι, λοιπόν, η ώρα για να μετρήσουμε ένα νέο βήμα στη διακίνηση και αξιοποίηση του «Οδηγητή».

«Οδηγητή» Εμείς που είμαστε «χρεωμένοι» στην προετοιμασία του «Οδηγητή» αντιλαμβανόμαστε την άμεση σχέση που έχει η βελτίωση του περιεχομένου του με την καλύτερη αξιοποίησή του. Συνειδητοποιούμε το σημαντικό μερίδιο ευθύνης μας και δεσμευόμαστε να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί. Να δουλέψουμε πιο σκληρά για να είναι ο «Οδηγητής» ένα πιο καλοδουλεμένο και αξιοποιήσιμο εργαλείο για την παρέμβαση της Οργάνωσης στους χώρους που ζει, μορφώνεται και δουλεύει η νεολαία. Να δίνει πειστικές απαντήσεις σε αυτόν που τον διαβάζει, να δημιουργεί γόνιμο προβληματισμό, να δίνει ώθηση για δράση. Όλοι μαζί, σαν ένας άνθρωπος, δίνουμε τη μάχη με σχέδιο και καλή προετοιμασία, για να εμπνεύσουμε περισσότερους νέους και νέες με την επαναστατική ιδεολογία, με την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ, για να φτάσει σε περισσότερους το κάλεσμα της ΚΝΕ για μαχητική δράση. Η Συντακτική Επιτροπή του «Οδηγητή»

www.odigitis.gr

Με όλες μας τις δυνάμεις,