Οδηγητής #1062 - Δεκέμβριος 2018

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

9 771791 359004

12

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡΗ-ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2018

#1062 | ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2018 | 2 ευρώ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ (ΜΕΡΟΣ Β΄)

2

Συνέντευξη με τον Θ. Μικρούτσικο (Μέρος Β’)

28

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (1918 – 1949) Οικονομική εξόρμηση Νοέμβρη-Δεκέμβρη 2018

6

TO

3

Πανελλαδικός Συντονισμός: Αυτή είναι η απάντηση από εδώ και μπρος!

13

18

30

Άρθρο του Θανάση Σγούρου, μέλους της ΚΕΟΕ του ΚΣ της ΚΝΕ

Αντιπαράθεση για το Πανεπιστημιακό άσυλο. Βάζουν στο στόχαστρο τους φοιτητές και τις διεκδικήσεις τους

Μια μέρα στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ

4 Σχόλια 7 «Η ματωμένη σημαία του ΝΑΤΟ

16 Προσεχώς στην τάξη 20 Πάμε Γυμνάσιο 22 20 Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών

31 Ο “Οδηγητής” προτείνει 32 200 χρόνια Καρλ Μαρξ 34 Greece’s Next Top Modern stereotypes 36 Ρεπορτάζ του “Οδηγητή” στο Δ.ΙΕΚ Χαϊδαρίου:

ντροπιάζει τον ελληνικό στόλο!»

8

Αποστολή της ΚΝΕ στη Συρία. Μια σημαντική πρωτοβουλία αλληλεγγύης

9 Ζωή με ευκαιρίες ή ζωή με δικαιώματα; 10 Συνταγματική αναθεώρηση: άλλη μία «προσφορά» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο σύστημα…

24

ή

και Εργατικών Κομμάτων

23 Γράψαμε Ιστορία...Συνεχίζουμε...Θα νικήσουμε!

26 5 Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ 29 Ο Νίκος Καββαδίας... αλλιώς! ο

Σπουδαστές και καθηγητές παλεύουν με τα προβλήματα και τις ελλείψεις

37 Δημόσιος Προσυνεδριακός Διάλογος

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 6/2018

9 Δεκέμβρη: Μεγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση για τα 100χρονα του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη. 7 μ.μ., στο Παλαί ντε Σπορ. Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας Γεννητούρια στον “Οδηγητή”! Ένα πανέμορφο αγοράκι απέκτησαν ο υπεύθυνος για τον “Οδηγητή” από το Γραφείο του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Ρεμπάπης και η σύντροφός του Βούλα Τσίγκα μέσα στον Νοέμβρη, φέρνοντας άλλο αέρα στον “Ο”… Τα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής και όλο το δυναμικό του “Ο” τους ευχόμαστε ολόθερμα να τους ζήσει, να είναι γερός, δυνατός και καλότυχος!

Ιδεολογία-Πολιτική

Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Για τις εξελίξεις που μεσολάβησαν και τον προγραμματισμό δράσης μέχρι το τέλος του χρόνου

Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ: Νέα Δημοκρατία: Θέσεις και προτάσεις για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης Τμήμα Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ: Για τη διαμόρφωση και το οικονομικό πρόγραμμα του Κινήματος Αλλαγής Αποστόλη Χαρίση: Μορφές κοινωνικής συμβίωσης και πάλη των τάξεων. Μερικές μεθοδολογικές αρχές

100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΚΕ Φωτογραφικό Αφιέρωμα

Ιδεολογία-200 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΡΞ OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Λεωφόρος Ηρακλείου 145, Νέα Ιωνία, ΤΚ: 14231, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210-2592514, 210-2592517 Fax: 210 5241.526

Holger Wendt: Λογικά; Ιστορικά; Λογικο-ιστορικά!

Hans Peter Brenner: Ο Μαρξ για την εργασία και την προσωπικότητα

Κομματικά Ντοκουμέντα

Οδηγητής

Σ



Δεκέμβρης 2018

3

Συνεχίζουμε!

τον νέο αιώνα ζωής και δράσης του ΚΚΕ, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ μπαίνουμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση. Με τη μεγαλειώδη εκδήλωση στο ΣΕΦ για τα 100 χρόνια του Κόμματος, ολοκληρώθηκε ένας μεγάλος κύκλος εκδηλώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μέσα από τον οποίο χιλιάδες νέοι και νέες ήρθαν σε επαφή για πρώτη φορά με την ιδεολογία μας, την ιστορία του κόμματος και των αγώνων του λαού μας. Η περίοδος αυτή ήταν μια μεγάλη επένδυση στη νεολαία, η οποία το επόμενο δι-

άστημα μπορεί να αποδώσει. Τα αγωνιστικά σκιρτήματα που υπήρξαν τον προηγούμενο μήνα στους μαθητές και στους φοιτητές, αποδεικνύουν ότι όχι μόνο υπάρχει ένας κρίσιμος πυρήνας στα σχολεία και στις σχολές, ο οποίος οργανώνεται και διεκδικεί μόρφωση και σπουδές με βάση τις ανάγκες του. Αλλά υπάρχει παράλληλα και ένας διευρυμένος αριθμός νέων που προβληματίζεται σοβαρά, αγανακτεί με την κατάσταση που βιώνει, αναζητεί διέξοδο και τρόπο να εκφραστεί, ανανεώνεται και διευρύνεται το κύρος της ΚΝΕ.

Τώρα είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Θέλουμε να συζητήσουμε πλατιά με: • Τους χιλιάδες σε όλη τη χώρα που προμηθεύτηκαν τις θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο.

• Όλους αυτούς που μαζί μας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγώνων.

• Εκείνους που προβληματίζονται, αγωνιούν για το μέλλον τους και δεν “τσιμπάνε” στην κάλπικη αντιπαράθεση κυβέρνησης - ΝΔ.

• Όσους έχοντας πλέον στις πλάτες τους 4 χρόνια αριστερής κυβέρνησης, μπορούν στην πράξη να δουν ότι καμία κυβέρνηση στο έδαφος του σάπιου συστήματος δεν μπορεί να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική.

Να ανοίξουμε πιο αποφασιστικά σε όλους τους χώρους που ζει, μορφώνεται και εργάζεται η νεολαία τη συζήτηση και τη διαπάλη με: • Την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ, η οποία έχει υποθηκεύσει το παρόν και το μέλλον για τις επόμενες δεκαετίες με ισόβια μνημόνια διαρκείας. Την ίδια ώρα που πουλάει την παραμύθα της “μεταμνημονιακής εποχής” διατηρεί όλους τους μνημονιακούς νόμους. Ο πρώτος “μεταμνημονιακός” προϋπολογισμός προβλέπει μεγαλύτερη φοροληστεία κατά 1 δις ευρώ, 1,3 δις ευρώ περικοπές από κοινωνικά κονδύλια αλλά και… μείωση των φόρων στα κέρδη του κεφαλαίου, επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κι άλλα δωράκια στο κεφάλαιο. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση πλασάρει σαν “προοδευτική μεταρρύθμιση” τη συνταγματική αναθεώρηση, ομολογεί ότι αυτές οι αλλαγές ευνοούν τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος, “σταθερότητα” δηλαδή στο δρόμο που ξηλώνει δικαιώματα και κατακτήσεις από το λαό για να εξασφαλίζονται και να μεγαλώνουν τα κέρδη των λίγων. Το ποιον συμφέρει η πολιτική της κυβέρνησης δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από την κάλπικη αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Γιατί όσο και αν αυτοπαρουσιάζονται σαν “δύο διαφορετικοί κόσμοι” έχουν τα ίδια ιερά και όσια: τη διαιώνιση του συστήματος της εκμετάλλευσης, τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ. Πρόοδος για τη νεολαία είναι να ζήσει καλύτερα, με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες της εποχής μας. Το πραγματικά “νέο” για την νεολαία εί-

ναι να επιλέξει να μπει ορμητικά στον αγώνα ενάντια στη συντήρηση, τη μοιρολατρία και τον συμβιβασμό με το σύστημα που γεννά φτώχεια και πολέμους. Αυτό είναι το δίλημμα των καιρών μας.

• Την εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στην περιοχή μας. Η μεγαλύτερη σύνδεση της χώρας με αυτούς τους σχεδιασμούς με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προκαλεί μεγάλους κινδύνους και αβεβαιότητα για το λαό μας. Η αποφασιστική πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στη συμμετοχή της χώρας σε αυτόν με οποιονδήποτε τρόπο είναι μονόδρομος. Κομμάτι του αγώνα που δίνουμε είναι η απομόνωση της ναζιστικής-εγκληματικής Χρυσής Αυγής, που επιδιώκει να σπείρει το μίσος και το δηλητήριο του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας στη νεολαία. Το σύνθημα “Όχι στη συμφωνία των Πρεσπών – Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια - Έξω οι φασίστες από τα σχολεία”, η αγωνιστική δραστηριότητα χιλιάδων μαθητών για να απομονωθούν οι φασίστες δίνει μία πρώτη απάντηση. Απαιτείται ένταση των προσπαθειών για να μην βρίσκουν τόπο να σταθούν οι ναζιστές και οι σάπιες-εγκληματικές τους ιδέες, τα επικίνδυνα εθνικιστικά τους συνθήματα που καλλιεργούν το μίσος ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων. Καθόλου τυχαία τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που υπέγραψε τη συμφωνία των Πρεσπών όσο και οι φαινομενικά “μεγάλοι” αντίπαλοί της, όπως η ΝΔ αλλά και η ναζιστική-εγκληματική ΧΑ, δεν βγάζουν τσιμουδιά για το γεγονός ότι το βασικό που κατοχυρώ-

νεται με αυτή τη συμφωνία είναι η μεγαλύτερη παρουσία της δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Πρόκειται για μία πολύ επικίνδυνη εξέλιξη. Τα γεγονότα των τελευταίων 30 χρόνων επιβεβαιώνουν με δραματικό τρόπο ότι ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ είναι οι εμπρηστές των Βαλκανίων, είναι αυτοί που τροφοδοτούν τον εθνικισμό, τους αλυτρωτισμούς, το “διαίρει και βασίλευε” και τους πολέμους. Το επόμενο διάστημα οι οργανώσεις της ΚΝΕ προετοιμάζουν δεκάδες εκδηλώσεις για την παρουσίαση των θέσεων του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο, οι οποίες είναι η καλύτερη ευκαιρία να θέσουμε στο επίκεντρο του προβληματισμού όλα τα παραπάνω. Μέσα από αυτή τη συζήτηση όμως μπορούν να βγουν πολύτιμα συμπεράσματα, πιο πολλοί πρωτοπόροι να κάνουν το αποφασιστικό βήμα οργάνωσής τους στην ΚΝΕ, περισσότεροι να ακούσουν πιο ολοκληρωμένα τις θέσεις μας. Ταυτόχρονα συνεχίζουμε την εσωοργανωτική συζήτηση στις Οργανώσεις Βάσης, εξασφαλίζουμε την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή, την συζήτηση με βάση τις Θέσεις του ΚΣ και την πλούσια πείρα που έχει αποκτήσει η Οργάνωσή μας για να γίνουμε καλύτεροι. Για να βρεθούμε στο τέλος του 2018 πραγματικά πιο πολλοί και πιο ικανοί για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των αγώνων που μας περιμένουν. Θανάσης Σγούρος, μέλος της ΚΕΟΕ της ΚΝΕ

4 Ελληνικό φαινόμενο… “Ιερό” ξεβράκωμα! Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βγει στα κάγκελα και πανηγυρίζει για τη δήθεν ιστορική συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου. Κάνουν πως ξεχνούν, όμως, το περίφημο “ιερό” ταμείο, μέσω του οποίου η κυβέρνηση νομιμοποιεί τις αμφισβητήσεις ακινήτων του δημοσίου από την Εκκλησία. Στην ουσία, αυτό που κάνει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι να δικαιώνει εκ των υστέρων τα Βατοπέδια και όλα όσα διεκδικεί η Εκκλησία με οθωμανικά φιρμάνια και βυζαντινά χρυσόβουλα! Αλλά αυτά δεν πιάνονται… Είναι θεϊκές business… ΕΥΛΟΓΗCΟΝ... Υ.Γ. Σύμφωνα με την αντίληψη της κυβέρνησης, αν κάποιος διεκδικεί την περιουσία σου, τότε η λύση είναι η συνδιαχείριση εξ ημισείας. Να πάμε να διεκδικήσουμε την περιουσία των μελών της κυβέρνησης τότε, για να μας κάνουν συνέταιρους…

Ουκ ολίγες φορές πιπιλάνε αυτήν την απάντηση διάφοροι με αφορμή επεισόδια μεταξύ χούλιγκαν. Το “ελληνικό φαινόμενο” φαίνεται ότι τον τελευταίο μήνα πέρασε τα σύνορα. Έφτασε στην Αργεντινή όπου τα άγρια επεισόδια μεταξύ των οπαδών της Ρίβερ και της Μπόκα έγιναν η αιτία αναβολής του μεταξύ τους αγώνα. Από την άλλη λίγες ώρες πριν την αναμέτρηση ΑΕΚ-Άγιαξ είδαμε την λεωφόρο Αλεξάνδρας να μετατρέπεται σε πεδίο μάχης με τη συμμετοχή οπαδών του Άγιαξ, της ΑΕΚ, του ΠΑΟ αλλά και οπαδών από την Πολωνία και την Λευκορωσία που μάλλον είχαν “πρόσκληση” στο ραντεβού. Τι δείχνουν τα παραπάνω; Ότι οι οργανωμένοι στρατοί των ομάδων-εταιριών είναι μία αποκρουστική πραγματικότητα που προφανώς δεν αποτελεί “ιδιαιτερότητα” της Ελλάδας, αλλά χαρακτηριστικό του σάπιου εμπορευματοποιημένου αθλητισμού εντός και εκτός χώρας, εντός κι εκτός Ευρώπης…

“Black Friday” Κλασικά στέκια για καφέ και τουαλέτα…

Φαίνεται ότι στη Θεσσαλονίκη ο συγκεκριμένος ασφαλίτης αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα. Ψάχνει συνέχεια για καφέ και τουαλέτα! Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι έχει πιαστεί τόσες φορές σε συγκεντρώσεις εργαζομένων και μαθητών, καθώς και σε εργασίες συνεδρίου εργαζομένων… Γιατί αυτό επικαλέστηκε όταν τον ξεμπρόστιασαν εργαζόμενοι και μαθητές! Μάλλον το “φακέλωμα” είναι στα πλαίσια της εμβάθυνσης της δημοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ…

“Μαύρη” Παρασκευή (ολόκληρη εβδομάδα για την ακρίβεια) πέρασαν οι εμποροϋπάλληλοι στην πολυσυζητημένη φιέστα που στήνεται τα τελευταία χρόνια από τη μεγαλοεργοδοσία και τις πολυεθνικές. Όπως καταγγέλλει χαρακτηριστικά ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας: “Oι εμποροϋπάλληλοι καλούνται να εργαστούν συνεχόμενα 12ωρα, από κατάστημα σε κατάστημα στο ωράριο αυτό, χωρίς ρεπό και σε εντατικούς ρυθμούς, μέχρι και 72 ώρες την εβδομάδα!”.

Oι ίδιοι που ξεζουμίζουν τους εμποροϋπάλληλους είναι που ευθύνονται για την ακρίβεια και κάνουν απαγορευτική την πρόσβαση του λαού σε βασικά και αναγκαία προϊόντα. Οι συγκεκριμένες φιέστες είναι πρόκληση. Την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι βγάζουν τεράστια κέρδη, ο κόσμος ποδοπατιέται, στήνεται από το χάραμα έξω από καταστήματα, με σκοπό να προλάβει μια “προσφορά”. Και φυσικά όταν ακόμα και η υγεία αποτελεί εμπόρευμα, βλέπουμε ακόμα πιο τραγικά φαινόμενα όπως το γεγονός μεγάλος όμιλος της ιδιωτικής Υγείας να προσφέρει «για πρώτη φορά ...super offer Black Friday μόνο με 10 ευρώ για επισκέψεις σε βασικές ειδικότητες Παιδιατρικής»!

Αδίστακτοι! Αν πούμε ότι δεν μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση στην καταστολή άδικο θα ‘χουμε. Όμως συχνά ξεπερνούν τον εαυτό τους και δεν γίνεται να μην σχολιάσουμε την ξεδιαντροπιά με την οποία τολμούν να χτυπούν με ΜΑΤ, χημικά και χειροβομβίδες κρότου λάμψης μέχρι και μαθητές. Όλα αυτά σε συγκέντρωση που έγινε έξω από το 2ο ΓΕΛ Συκεών, όπου θα μιλούσε ο Υπουργός Παιδείας για το νέο εξεταστικό σύστημα. Μια συγκέντρωση που συνδιοργανώθηκε από εκπαιδευτικούς, φοιτητές και γονείς και σε καμιά περίπτωση δεν απειλούσε τον υπουργό. Απειλούσε όμως να του χαλάσει τη σούπα που ήθελε να σερβίρει, να ακουστούν τελικά τα σχέδια της κυβέρνησης χωρίς να ακουστούν τα πραγματικά προβλήματα στην εκπαίδευση που καίνε εκπαιδευτικούς, μαθητές, φοιτητές και γονείς. Η εκδήλωση τελικά ακυρώθηκε, αλλά για άλλη μια φορά η κυβέρνηση έδειξε την πρόθεση της να υπερασπιστεί ακόμα και με το μαστίγιο μια εκπαίδευση μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες του λαού.

Μαγνήτης! «Εάν (σ.σ. οι πύραυλοι των ΗΠΑ) αναπτυχθούν στην Ευρώπη, φυσικά θα απαντήσουμε με κάποιο τρόπο. Οι ευρωπαϊκές χώρες που συμφωνούν με αυτό θα πρέπει να αντιληφθούν ότι εκτίθενται σε απειλή πιθανού ανταποδοτικού χτυπήματος». Αυτές είναι δηλώσεις του Πούτιν μετά την ανακοίνωση της μονομερούς αποχώρησης των ΗΠΑ από τη συμφωνία με τη Ρωσία για τα πυρηνικά (είχε υπογραφεί το 1987 όταν υπήρχε ακόμα η ΕΣΣΔ). Πριν λίγες μέρες σημειώθηκε σοβαρό θερμό επεισόδιο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα, το οποίο έδειξε ότι η σύγκρουση στην περιοχή περνά σε νέα φάση όξυνσης. Και την ώρα που η ένταση κλιμακώνεται ρώσικα ΜΜΕ αναφέρουν με έμφαση το γεγονός ότι ένα αμερικάνικο κατασκοπευτικό πέταξε για τη Μαύρη Θάλασσα απογειωμένο από τη βάση της Σούδας! Να πώς η ζωή επιβεβαιώνει τη θέση του ΚΚΕ ότι τελικά υπό αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα όχι μόνο δεν είμαστε ασφαλείς, αλλά έχουμε γίνει μαγνήτης επιθέσεων σε περίπτωση γενικευμένης πολεμικής αναμέτρησης μεταξύ των ιμπεριαλιστών...

Οδηγητής

1

Η Αυγή για τη συμφωνία κυβέρνησης-εκκλησίας



Δεκέμβρης 2018

5

Βρες τις διαφορές

2

Η ΝΔ για τη συμφωνία κυβέρνησης-εκκλησίας

Αύρες με ΝΔ

Αύρες με ΣΥΡΙΖΑ

Τσάτσοι και ρουφιάνοι

Οι φίλοι του Τσίπρα…

«Τσούχτηκαν» οι ναζί της Χρυσής Αυγής από την όμορφη εικόνα των στρατευμένων νέων που κατέθεσαν στεφάνι στον χώρο του Πολυτεχνείου κατά τη διάρκεια του εορτασμού της 45ης επετείου του ξεσηκωμού. Και είναι απόλυτα λογικό μια τέτοια εικόνα να ενοχλεί τους υμνητές της χούντας που έβαλε μια ολόκληρη χώρα “στο γύψο” για 7 χρόνια και πούλησε τη μισή Κύπρο. Δεν έμειναν, όμως, μόνο στην ενόχληση, αλλά έφεραν το “θέμα” στη Βουλή, καταθέτοντας Ερώτηση, σύμφωνα με την οποία οι φαντάροι συμμετείχαν στον εορτασμό ως μέλη του ΚΚΕ (πράγμα που δεν ισχύει, αλλά ποιος την έχασε την ειλικρίνια για να τη βρουν οι φασίστες) και ζητώντας, σαν κοινοί τσάτσοι και ρουφιάνοι, να “υπάρξει ο απαιτούμενος πειθαρχικός έλεγχος”, να τιμωρηθούν δηλαδή οι φαντάροι για την πράξη τους. Εμείς κατανοούμε τον καημό τους που οι φαντάροι δεν είναι όπως θέλουν εκείνοι να τους κάνουν (σαν τα μούτρα τους δηλαδή) και τους συστήνουμε ξιδάκι και διαλογισμό.

Ο Τσίπρας βρέθηκε τον Νοέμβρη στη Γαλλία, μετά από πρόσκληση του προέδρου της Γαλλίας, Ε. Μακρόν, για να τιμήσει μαζί με τον Τραμπ, τον Πούτιν, την Μέρκελ την ειρήνη!!! Εκτός από την “ειρήνη”, όμως, ο Μακρόν τίμησε παράλληλα και τον συνεργάτη των ναζί, αρχιφασίστα Πετέν. Ποιος είναι ο Μακρόν; Αυτός που ο ΣΥΡΙΖΑ του παραχώρησε την Πνύκα για να μιλήσει για τα ευρωπαϊκά ιδεώδη και τη δημοκρατία…

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΣΕ ΕΙΔΑ Να μιλάς σε φασιστοκάναλο και μετά να το παίζεις ανίδεος. Καλά ρε Λαφαζάνη, κοτζάμ περικεφαλαίες, αρχαίους ναούς και ήλιους της Βεργίνας πίσω σου δεν τους πήρες χαμπάρι; Τελικά μάλλον τα ψηφαλάκια τυφλώνουν.

Άκρα του τάφου σιωπή… Κάνοντας ένα γρήγορο ψάξιμο στο “γνωστό και μη εξαιρετέο” site των αυτοαποκαλούμενων “αντιεξουσιαστών” ανακαλύψαμε ότι κανείς τους, καμία τάση “αναρχικών” δεν έχει πει κουβέντα για τις αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις, που “σπέρνει” η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας, γενικά για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αναρωτηθήκαμε, λοιπόν, μήπως “διέβησαν τον ποταμό Ρουβίκωνα” οι ιμπεριαλιστές… Πως αλλιώς να εξηγηθεί ότι οι αναρχικοί έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας...

ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΙΔΑ Σε κανένα χώρο δουλειάς να κάνετε το παραμικρό για να έχει επιτυχία η απεργία στις 28 Νοέμβρη. Διάβασα μόνο κάτι αναλύσεις “υψηλής κριτικής” γύρω από το θέμα της ημερομηνίας. Μη στενοχωριέστε όμως, εκεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν είστε οι μόνοι. Και η ηγεσία της ΓΣΕΕ την ίδια ακριβώς στάση κράτησε.

ΑΚΟΥΣΑ Ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αποφύγουμε τραγωδίες σαν αυτή με τους 87 νεκρούς από τις πυρκαγιές (και) στην Καλιφόρνια. Λίγες μέρες μετά είδα το Insight να προσεδαφίζεται στον Άρη. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα...

6

Ανακοίνωση του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ για την Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρη- Δεκέμβρη 2018

Κ

αλούμε τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας στη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης που έχει ήδη ξεκινήσει. Η πείρα που έχουμε από τα προηγούμενα χρόνια δείχνει ότι μπορούμε να πετύχουμε υπερκάλυψη των στόχων και των πλάνων δουλεύοντας με πείσμα, με μεράκι, δουλεύοντας μεθοδικά και σχεδιασμένα, με όμορφες και καλαίσθητες πρωτοβουλίες για τη στήριξη αυτής της σημαντικής προσπάθειας.

Καλούμε τους χιλιάδες νέους και νέες που συναντηθήκαμε στις πολύμορφες πετυχημένες εκδηλώσεις, στα Φεστιβάλ 100 χρόνια ΚΚΕ - 50 χρόνια ΚΝΕ να ενισχύσουν το Κόμμα μας. Απευθυνόμαστε στους χιλιάδες νέους και νέες που από κοινού δρούμε, αγωνιζόμαστε για τα οξυμένα προβλήματα στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια και τα σχολεία, στη μαθητεία και την κατάρτιση, για το μέλλον και τη ζωή που μας αξίζει. Απευθυνόμαστε σε πολλούς περισσότερους νέους και νέες που έχουν αντικειμενικά συμφέρον από την ανατρεπτική πολιτική του Κόμματος. Η επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης έχει ιδιαίτερη σημασία φέτος που κορυφώνονται οι εκδηλώσεις εορτασμού της ηρωικής 100χρονης πορείας του Κόμματος και τα 50 χρόνια ζωής και δράσης της νεολαίας του, της ΚΝΕ.

Οικονομική Ενίσχυση στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ σημαίνει ότι: • Δυναμώνει ο αγώνας για το δίκιο και την προοπτική του λαού και της νεολαίας.

• Μπορεί να φτάνει ακόμα πιο πλατιά οι σύγχρονες και καινοτόμες ιδέες και θέσεις του ΚΚΕ σε περισσότερους νέους και νέες, με τα υλικά του, τις ανακοινώσεις, μέσα από εκδηλώσεις, δραστηριότητες, άλλες πρωτοβουλίες.

• Μπορεί να συνεχίζει απρόσκοπτα την πλούσια εκδοτική δραστηριότητα ώστε οι νέοι και οι νέες να γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου μας, να εμπνεόμαστε από τους αγώνες των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών, να μαθαίνουμε την αλήθεια.

• Δίνεται η δυνατότητα να πραγματοποιηθεί με επιτυχία το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ, το μήνυμα του, οι Θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ να φτάσουν σε όλη την Ελλάδα μέσα από συσκέψεις, εκδηλώσεις.

Οικονομική Ενίσχυση στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ γιατί: • Βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγώνων για τη μαχητική υπεράσπιση των αναγκών της εργατικής τάξης και των παιδιών της.

• Είναι το μοναδικό αντίβαρο στις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης της χώρας μας και των κομμάτων που τη στηρίζουν, την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που έχει αποδειχθεί ΝΑΤΟικότερη των ΝΑΤΟικών, ψαλιδοχέρης των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων.

• Μάχονται για να αποκαλυφθεί η αλήθεια, να οργανωθεί η αντίσταση απέναντι στην μετατροπή της χώρας σε μεγάλο ορμητήριο θανάτου του ΝΑΤΟ, απέναντι στην εμπλοκή της χώρας μας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή.

• Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν υποκύπτουμε στην επίθεση του αντιπάλου, στην προσπάθεια του να εμποδίσει τον αγώνα για τις ανάγκες και τα όνειρα του λαού και της νεολαίας. Δεν πρόκειται να υποκύψουμε ούτε στην επιθυμία του να “βάλει στο χέρι” τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, φίλους και οπαδούς, απλούς ανθρώπους που ενισχύουν το ΚΚΕ από το υστέρημα τους.

• Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ μπαίνουμε μπροστά για την επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης, πρωτοστατώντας με το παράδειγμα μας, δίνοντας εισφορές και κόκκινα μεροκάματα.

Όλοι μαζί με το κουπόνι στο χέρι φτάνουμε παντού! Βάζουμε τον πήχη ψηλά, όσο υψηλοί είναι και οι στόχοι μας μπροστά στο 12ο Συνέδριο της Οργάνωσης μας για να ανοίξουμε τον δρόμο για το πραγματικά σύγχρονο και νέο , για έναν κόσμο “στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων”, τον Σοσιαλισμό.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε! Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ προκηρύσσει άμιλλα για την Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρη – Δεκέμβρη 2018 μεταξύ των Οργανώσεων Περιοχής, των ΟΒ και πρωτοπόρων συντρόφων στη βάση συνδυασμένων κριτηρίων που περιλαμβάνουν ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες και καθορίζει τα παρακάτω βραβεία:

Για τις 3 πρώτες ΟΠ: • Η 1η ΟΠ θα πάρει τη σημαία του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και εξοπλισμό για τις ανάγκες της.

• Η 2η ΟΠ Θα φιλοξενήσει καλλιτεχνική παραγωγή στην έδρα της με έξοδα του ΚΣ • Η 3η ΟΠ Θα πάρει έργα των κλασικών και τη νέα έκδοση του Δοκιμίου Ιστορίας του Κόμματος (19181949) για τον εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης της.

• Για την 1η ΟΒ: αντιπροσωπεία της θα συμμετάσχει σε συνάντηση ή σεμινάριο με Διεθνείς Αντιπροσωπείες.

• Για τον πρωτοπόρο σύντροφο: θα δοθεί τιμητική πλακέτα και συνδρομή για το Ριζοσπάστη, την ΚΟΜΕΠ ή τη Σύγχρονη Εποχή.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Ποσοστό

Aιγαίο

71%

Οργανώσεις Εξωτερικού

55%

Ήπειρος-Κέρκυρα-Λευκάδα

52%

Δυτική Ελλάδα

51%

Κεντρική Μακεδονία

50%

Αττική Πελοπόννησος Κρήτη Θεσσαλία Ανατολική Μακεδονία-Θράκη Δυτική Μακεδονία Ανατολική Στερεά-Εύβοια ΚΝΕ

47,5% 47% 44,6% 44% 40,5% 40% 35% 54,04%

Κατάταξη των Οργανώσεων Περιοχής της ΚΝΕ για την Οικονομική Εξόρμηση, 26/11/2018.

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

7

«Η ματωμένη σημαία του ΝΑΤΟ ντροπιάζει τον ελληνικό στόλο!»

Π

ριν λίγες μέρες το πλήρωμα της φρεγάτας “Ναβαρίνον” του Πολεμικού μας Ναυτικού ενημερώθηκε ότι το πλοίο έχει επιλεγεί για να συμμετέχει στη ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση “Sea Guardian” με τελικό προορισμό το λιμάνι της Χάιφα στο Ισραήλ. Δεν είναι πρώτη φορά που πλοίο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και μάλιστα το συγκεκριμένο εντάσσεται σε τέτοια επιχείρηση. Συνώνυμο της περίφημης “γεωστρατηγικής αναβάθμισης” των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η συμμετοχή στις ΝΑΤΟϊκές

ασκήσεις - πρόβες πολέμου στην ευρύτερη περιοχή, που καμία σχέση δεν έχουν με την υπεράσπιση των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας. Άλλωστε το ΝΑΤΟ και επίσημα έχει τοποθετηθεί χαρακτηρίζοντας το Αιγαίο “ενιαίο επιχειρησιακό χώρο”, δίνοντας αέρα στην προκλητικότητα της τούρκικης αστικής τάξης. Γι’ αυτό πληθαίνουν οι αντιδράσεις νέων στρατευμένων σε τέτοιες συμμετοχές, όπως αυτή του ναύτη της “Ναβαρίνον” Σταύρου Παπαδάκη.

Το χρονικό των γεγονότων Ο Στρατεύσιμος Δίοπος Μηχανικός Σταύρος Παπαδάκης, αφού ανακοινώθηκε η συμμετοχή της φρεγάτας, που υπηρετεί, στη ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση βγήκε στην αναφορά όπως είχε δικαίωμα και εξέφρασε ευθέως τη διαμαρτυρία του. Στο παρελθόν σε παρόμοια περίπτωση είχε πράξει το ίδιο. Αμέσως μετά την αναφορά του, πήρε μετάθεση σε βοηθητικό πλοίο που, όπως δήλωσε ο ίδιος, είχε πλήρωμα μόνο 7 άτομα, με προφανή σκοπό να αποκοπεί από τους συναδέλφους του. Όπως δήλωσε ο ίδιος σε ραδιοφωνική εκπομπή: «Στόχος της επιχείρησης (σ.σ. Sea Guardian) δεν είναι η ειρήνη, αλλά η προπαρασκευή για πόλεμο», ενώ σε επικοινωνία του με τον “Ριζοσπάστη” σημείωσε χαρακτηριστικά: «Η ματωμένη σημαία του ΝΑΤΟ ντροπιάζει τον ελληνικό στόλο. Οι δολοφόνοι των λαών των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου κάνουν το χωροφύλακα στη γειτονιά μας. Δεν έχει καμία δουλειά η φρεγάτα «Ναβαρίνον» να συμμετέχει σε αυτές τις αποστολές». Όπως φαίνεται, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχειρεί να μετατρέψει τη χώρα μας σε μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση, αυτά όχι μόνο δεν πρέπει να ακούγονται, αλλά πρέπει και να τιμωρούνται. Μετά τη δίκαιη διαμαρτυρία του ναύτη και τη μετάθεσή του, εκφράστηκε σημαντική συμπαράσταση υπέρ του που εξαπλώθηκε από το στράτευμα σε σωματεία και φοιτητικούς συλλόγους.

Σε στήριξη του ναύτη καλεί η ΚΝΕ Η ΚΝΕ από την πρώτη στιγμή κάλεσε σε στήριξη του Σταύρου Παπαδάκη χαιρετίζοντας τη στάση του και καλώντας τη νεολαία να δυναμώσει την πάλη με αιτήματα:

«...Καμία συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις! Καμία διευκόλυνση στα γεράκια του πολέμου! Να κλείσουν οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στη χώρα μας! Να επιστρέψει το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκεται εκτός συνόρων». Το θέμα έφτασε και στη Βουλή με ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, Λιάνα Κανέλλη και Σταύρος Τάσσος αναδεικνύοντας τις ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

οποίο υπηρετεί, και διαμαρτυρήθηκε για την συμμετοχή του πλοίου στην ΝΑΤΟϊκή άσκηση “Sea Guardian”. Η κίνησή του δίνει δύναμη σε εμάς τους νεοσύλλεκτους. Μέσα στα στρατόπεδα δεν σταματούν τα δικαιώματά μας, ούτε αποκοπτόμαστε από την διεκδίκηση για να μην εμπλακεί η χώρα μας σε έναν πόλεμο μοιράσματος του κόσμου, που θα εξυπηρετήσει τις business των μονοπωλιακών ομίλων και θα κάνει τους λαούς να σφάζονται για ξένα συμφέροντα.»

Για παλικαρίσια στάση μιλούν οι συνάδελφοι του από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο!

Φοιτητικοί Σύλλογοι και άλλοι φορείς στο πλευρό του Σ. Παπαδάκη

Πολλές είναι οι επιστολές νέων στρατευμένων που φτάνουν καθημερινά στον “Ριζοσπάστη” και στον “Οδηγητή” και εκφράζουν την αμέριστη συμπαράστασή τους στο ναύτη Σ. Παπαδάκη. Ενδεικτικά, φαντάροι του ΚΕΠΒ Θήβας αναφέρουν: «Χαιρετίζουμε την στάση του συναδέλφου μας, διόπου Σταύρου Παπαδάκη, που βγήκε στην αναφορά του πλοίου “Ναβαρίνον”, στο

Στρατευμένοι νέοι πήραν μέρος στην πορεία για την επέτειο του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου με το μπλοκ της επιτροπής του ΚΚΕ για τις 'Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας.

«(...) Καλούμε κάθε φοιτητή να στηρίξει τη δίκαιη αντίδραση του ναύτη. Να καταγγείλει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που από τη μία πρωτοστατεί στα ΝΑΤΟικά σχέδια και εμπλέκει τον λαό και τη νεολαία όλο και πιο βαθιά σε επικίνδυνα μονοπάτια, από την άλλη τρομοκρατεί όποιον δεν συμβιβάζεται, όποιον καταδικάζει το ΝΑΤΟ, όπως έκανε και με το συγκεκριμένο φαντάρο, που έπειτα από τη δήλωσή του, τον απέπεμψε σε άλλο καράβι. Οι φοιτητές δεν μένουμε θεατές! Μπαίνουμε μπροστά για τα δικές μας σύγχρονες ανάγκες, κόντρα στα σχέδια κυβέρνησης-ΝΑΤΟ-επιχειρηματικών ομίλων. Στηρίζουμε τον φαντάρο διεκδικώντας μαχητικά και μαζικά τα αιτήματά μας (...)», τονίζουν 19 φοιτητικοί σύλλογοι. Επίσης δήλωση στήριξης έκαναν ο Νικήτας Μακρυλλός, πρόεδρος του Συλλόγου Σπουδαστών της ΑΕΝ Ασπροπύργου, της οποίας απόφοιτος είναι ο ναύτης, η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ, η ΠΕΜΕΝ, της οποίας ο Σ. Παπαδάκης είναι μέλος, η Κίνηση για την Εθνική Άμυνα και εν αποστρατεία αξιωματικοί όλων των σωμάτων.

ΑΠΟΣΤΟΛΉ ΤΗΣ ΚΝΕ ΣΤΗ ΣΥΡΊΑ

Μια σημαντική πρωτοβουλία αλληλεγγύης

Α

πό τις 29-31 Οκτώβρη αντιπροσωπεία της ΚΝΕ επισκέφτηκε τη Δαμασκό, συμμετέχοντας στην αποστολή αλληλεγγύης της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών και του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης προς τον λαό και τη νεολαία της Συρίας. Μέσα από ένα πλούσιο τριήμερο πρόγραμμα συναντήσεων, επισκέψεων και άλλων δραστηριοτήτων, η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ έδειξε την έμπρακτη αλληλεγγύη της σε έναν λαό που βρίσκεται στο στόχαστρο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, προβάλλοντας τη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ενάντια στον πόλεμο στη Συρία και τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτόν, και ενημερώθηκε «από πρώτο χέρι» για την πάρα πολύ δύσκολη

Συνάντηση με τη Συριακή Κομμουνιστική Νεολαία Μέσα σε πολύ συντροφικό κλίμα έγινε η συνάντηση της αντιπροσωπείας της ΚΝΕ με τον Γραμματέα του ΚΣ της Συριακής Κομμουνιστικής Νεολαίας και άλλα μέλη του ΚΣ της Οργάνωσης. Είχε προηγηθεί αντίστοιχη συνάντηση του Θανάση Παφίλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και γγ του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, με τον ΓΓ της ΚΕ του Συριακού ΚΚ Αμάρ Μπαγκντάς. Οι Σύροι κομμουνιστές ενημέρωσαν για τις εργασίες και την επιτυχία του 12ου Συνεδρίου του Συριακού ΚΚ, το οποίο είχε ολοκληρωθεί λίγες μέρες πριν από την πραγματοποίηση της αποστολής αλληλεγγύης. Ευχαρίστησαν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ για τη σταθερή αλληλεγγύη. Επίσης, σημείωσαν τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες παλεύουν. Οπως έλεγαν οι νεολαίοι κομμουνιστές, «Συνεχίζονται οι μεταναστευτικές ροές σήμερα, κυρίως επειδή η εργατική τάξη είναι πάρα πολύ φτωχή. Το 70% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Η συριακή λίρα κατρακύλησε, η ακρίβεια και η μαύρη αγορά θέριεψαν. Οι νόμοι του καπιταλισμού έγιναν ακόμη πιο βάρβαροι. Σήμερα η ζωή είναι 8 φορές πιο ακριβή σε σύγκριση με πριν τον πόλεμο. Η Συρία είναι τριχοτομημένη ουσιαστικά. Στα ανατολικά του Ευφράτη υπάρχουν αμερικανικές κατοχικές δυνάμεις που συνεργάζονται με ένοπλες ομάδες Κούρδων, μεγάλο τμήμα της βόρειας Συρίας είναι υπό την κατοχή του τουρκικού στρατού». Σε άλλο σημείο τόνισαν: «Δεν αναστείλαμε ποτέ τη δρά-

κατάσταση και τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλιστικού πολέμου που ζουν οι νέοι στη Συρία. Πραγματοποίησε συναντήσεις με στελέχη και μέλη της Συριακής Κομμουνιστικής Νεολαίας που ενημέρωσαν για τις θέσεις και την πάλη των Σύρων κομμουνιστών, με την ηγεσία της Γενικής Ενωσης Φοιτητών και της Γενικής Ενωσης Εργατών Συρίας που ενημέρωσαν για την κατάσταση των φοιτητών και των εργαζομένων αντίστοιχα στη χώρα. Συμμετείχε επίσης σε συναντήσεις που διοργανώθηκαν από την αποστολή της ΠΟΔΝ και του ΠΣΕ με στελέχη της κυβέρνησης της χώρας (Πρόεδρο, υπουργό Εξωτερικών, πρόεδρο του Κοινοβουλίου) που ενημέρωσαν για τις εκτιμήσεις και τις θέσεις τους σχετικά με τον πόλεμο στη Συρία.

ση μας. Συνεχίσαμε να παλεύουμε διαφωτίζοντας, οργανώνοντας τη νεολαία με τις θέσεις μας και διακινώντας την εφημερίδα μας όλα αυτά τα 7 χρόνια της ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Οχι μόνο στη Δαμασκό, που τα πράγματα είναι όπως βλέπετε και εσείς καλύτερα, αλλά και σε πόλεις που βρίσκονται υπό την κατοχή του «Ισλαμικού Κράτους» και άλλες που σήμερα ελέγχονται από τον αμερικανικό ή τον τουρκικό στρατό. Συνεχίζουμε τον αγώνα για την απελευθέρωση ολόκληρης της χώρας μας, για την επιβίωση του λαού μας, για την κατάκτηση όλων των δικαιωμάτων του... Ξέρουμε ότι είστε σύντροφοι στον αγώνα μας, ότι παλεύετε ενάντια στο κεφάλαιο στην Ελλάδα, ενάντια στις κυβερνήσεις του, που συμμετέχουν στο έγκλημα του λαού μας. Ξέραμε ευτυχώς από την πρώτη στιγμή τι σημαίνει «αμερικανοΝΑΤΟική αριστερά», όπως είναι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Εχουμε δημοσιεύσει έναν χάρτη στην εφημερίδα μας που δείχνει όλες τις στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, που με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης τοποθετούνται στη χώρα σας... Ξέρουμε ότι παλεύουμε για τον ίδιο μεγάλο σκοπό, τη νίκη του σοσιαλισμού. Σας ευχαριστούμε για την αλληλεγγύη και την πηγή έμπνευσης που πάντοτε ήταν, είναι και θα είναι για εμάς η πάλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ».

Διεθνής Διάσκεψη στη Δαμασκό Στις 30 Οκτώβρη, μπροστά σε εκατοντάδες φοιτητές και φοιτήτριες που γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα εκδηλώσεων του Πανεπιστημίου της Δαμασκού, πραγματοποιήθηκε Διεθνής Διάσκεψη Αλληλεγγύης με το λαό και

Από τη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ τον Απρίλη κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ-Βρετανλίας-Γαλλίας στη Συρία.

Από τη Διεθνή Διάσκεψη Αλληλεγγύης.

τη νεολαία της Συρίας, που διοργανώθηκε από τη Γενική Ενωση Φοιτητών Συρίας. Μάλιστα, στους παρευρισκόμενους δόθηκε ενημερωτικό κείμενο στα Αραβικά για τις κινητοποιήσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ενάντια στις ΝΑΤΟικές βάσεις στην Ελλάδα. Εκεί, ο Νίκος Ζαχαρόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, απηύθυνε θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, το σύστημα που υπερασπίζονται - ο καπιταλισμός - δεν είναι ανίκητοι. Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί. Η ΚΝΕ καταδικάζει την πολιτικοστρατιωτική αμερικανοΝΑΤΟική ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία και την παρουσία των κατοχικών στρατευμάτων του Ισραήλ, των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της Γαλλίας και άλλων συμμάχων τους με σκοπό τον διαμελισμό της Συρίας, την αλλαγή συνόρων για την εξυπηρέτηση των σχεδίων των μονοπωλίων τους, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των εμπορευμάτων και των αγορών, των δρόμων μεταφοράς τους. Οι εξελίξεις στην περιοχή σας είναι αποτέλεσμα των σκληρών αντιθέσεων στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού συστήματος... Στην Ελλάδα κάθε μέρα η ΚΝΕ παλεύει - στο πλευρό του ΚΚΕ (…) για τον τερματισμό του εγκλήματος απέναντι στον συριακό λαό, για να μη συμμετάσχει η Ελλάδα στο μακελειό, για το κλείσιμο των ΝΑΤΟικών βάσεων οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί ή σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθούν εναντίον του λαού σας, εναντίον των άλλων λαών της περιοχής... Συνεχίζουμε! Ζήτω η διεθνιστική αλληλεγγύη ανάμεσα στη νεολαία της Συρίας και της Ελλάδας. Οι νέοι και οι νέες των χωρών μας μπορούμε και με τον αγώνα μας θα κατακτήσουμε ένα μέλλον χωρίς πολέμους, προσφυγιά, φτώχεια και κρίσεις.»

Ζωή με ή ευκαιρίες

Σ

την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για “την ανομία στα Πανεπιστήμια” ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έστησαν μια αντιπαράθεση μεταξύ άλλων και για το ποιος προσφέρει τις περισσότερες ευκαιρίες στους νέους. Από τη μία ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε ότι με το σημερινό δημόσιο Πανεπιστήμιο προωθεί την “ισότητα ευκαιριών”, ενώ η ΝΔ ότι με τα ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια, που προσφέρουν υποτροφίες “στους νέους που αξίζουν” προσφέρονται περισσότερες δυνατότητες. Αυτή η αντιπαράθεση βέβαια κρύβει το βασικό: Ότι σήμερα υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για να ζήσουμε όλοι καλύτερα, να απολαμβάνουμε μια

Σ

τον 21ο αιώνα δε θα έπρεπε να μιλάμε ακόμα για τα αυτονόητα. Γιατί σήμερα η γνώση, η επιστήμη και οι τεχνολογικές εφαρμογές έχουν φτάσει σε τέτοια επίπεδα που μας επιτρέπουν να ζήσουμε καλύτερα. Γιατί υπάρχει το εξειδικευμένο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό που μπορεί να προσφέρει, να εργαστεί, να παράξει περισσότερο πλούτο για την ικανοποίηση των αναγκών μας. Γιατί η χώρα μας διαθέτει αξιόλογες πλουτοπαραγωγικές πηγές και αναπτυξιακές δυνατότητες, που σήμερα, στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, είτε μένουν ανεκμετάλλευτες, είτε αξιοποιούνται για τα κέρδη των λίγων. Η “ζωή με ευκαιρίες” που μας διαφημίζουν είναι η σημερινή κατάσταση που, στην πλειοψηφία μας, αντιμετωπίζουμε οι νέοι. Εμείς που δεν τα βρίσκουμε όλα έτοιμα, αλλά πρέπει να παλέψουμε, πρέπει οι οικογένειές μας να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις. Είναι το σχολείο που μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε εξεταστικό κέντρο, που έχει ελλείψεις σε στελέχωση, εξοπλισμό, προβληματικές εγκαταστάσεις. Αντίθετα, αυτό που εμείς θέλουμε, έχουμε ανάγκη και δικαιούμαστε είναι ένα σύγχρονο σχολείο με όλες τις απαραίτητες υποδομές, που θα διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες, θα καλλιεργεί την αγάπη για τη γνώση.

Ο

ι “ευκαιρίες” που προσφέρονται σήμερα στους περισσότερους φοιτητές είναι... η “ευκαιρία” να διαλέξουμε με κριτήριο την τσέπη μας τη σχολή που θα φοιτήσουμε, ανάλογα με το αν θα έχουμε την “ευκαιρία” να βρούμε δωμάτιο στις εστίες ή αν θα πάρουμε στεγαστικό επίδομα. Να μην έχουμε ολοκληρωμένη μόρφωση, αλλά την “ευκαιρία” να κυνηγάμε τη γνώση κομμάτι-κομμάτι,

Ζωή με δικαιώματα; ζωή με δικαιώματα και να μην κυνηγάμε...ευκαιρίες! Δεν είναι υπερβολική απαίτηση σήμερα να μορφωνόμαστε ολοκληρωμένα, να γινόμαστε ολόπλευροι άνθρωποι, να αναπτύσσουμε τις ικανότητές μας, να έχουμε όλοι μόνιμη και σταθερή δουλειά. Να έχουμε πρόσβαση σε ασφαλή και ποιοτικά συστήματα υγείας, πρόσβαση στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τον ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε ποιοτικά. Να υπάρχει προστασία της ανθρώπινης ζωής από τις φυσικές καταστροφές, να υπάρχει ασφάλεια στους χώρους εργασίας, ώστε να μην αποτελούν καθεστώς τα εργατικά ατυχήματα.

να τρέχουμε σε σεμινάρια, να μαζεύουμε πιστοποιήσεις, να ψάχνουμε ποιο μεταπτυχιακό μπορεί να “ξεκλειδώσει” μια καλύτερη εργασιακή προοπτική. Αντίθετα σήμερα είναι δυνατό να απολαμβάνουμε ένα πανεπιστήμιο που θα μας βοηθά να κατακτούμε ολοκληρωμένα το επιστημονικό αντικείμενο που επιλέξαμε με κριτήριο τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά μας, θα συνδέει αρμονικά τη θεωρία με την πράξη και την εφαρμογή της στην παραγωγή, ένα πανεπιστήμιο με σύγχρονες αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις.

Ο

ι “ευκαιρίες για απασχόληση” που προσφέρει στους περισσότερους από εμάς αυτό το σύστημα είναι η... “ευκαιρία” να περιπλανιόμαστε από δουλειά σε δουλειά, να ανακυκλώνεται η ανεργία με τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Είναι η “ευκαιρία” να είμαστε ευέλικτοι και φθηνοί εργαζόμενοι, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Είναι η “ευκαιρία” να ποντάρουμε τις ελπίδες μας για μια καλύτερη ζωή στη “νεανική επιχειρηματικότητα”, τις “νεοφυείς επιχειρήσεις”, την “κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία”, ανακυκλώνοντας το ρίσκο, μην εξασφαλίζοντας με σταθερότητα το δικό μας μέλλον και εργασιακή προοπτική. Αντίθετα στον 21ο αιώνα, με την τεράστια άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας που έχει προηγηθεί, αυτό που έχουμε ανάγκη είναι μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα.

Ο

ι διάφοροι εκπρόσωποι του σημερινού βάρβαρου συστήματος μας καλούν να “κυνηγήσουμε τις ευκαιρίες” που μας προσφέρονται και να παραιτηθούμε από τον αγώνα για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι που ενίσχυσαν την ανταγωνιστικότητά τους με όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια απαιτούν να παραμείνουμε φθηνοί και ευέλικτοι εργαζόμενοι, να συνηθίσουμε στα λίγα, να είμαστε ευχαριστημένοι με τα ψίχουλα που επιστρέφουν στους εργαζόμενους από τον όλο και μεγαλύτερο πλούτο που παράγουν με την εργασία τους. Η πραγματική, μόνη ρεαλιστική, “ευκαιρία” που μας ανοίγεται… είναι σήμερα να παλέψουμε για να μπορέσουμε να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα. Σήμερα πρέπει να βάλουμε στο επίκεντρο του καθημερινού αγώνα, που ο καθένας μας δίνει, το πώς θα σπουδάσουμε ολόπλευρα πάνω στο αντικείμενο που έχουμε επιλέξει, πώς θα μπορέσουμε να βρούμε δουλειά με δικαιώματα με βάση το πτυχίο μας, να έχουμε ποιοτικό ελεύθερο χρόνο, δωρεάν υγεία κ.λπ.

Γ

ια να γίνουν τα παραπάνω πράξη χρειάζεται όλοι μαζί να μπούμε στον αγώνα γιατί ο καθένας δεν μπορεί να αγωνιστεί μόνος του απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Χρειάζεται να γυρίσουμε την πλάτη στην κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, τα αφεντικά, τις συμμαχίες τους, σε όλους αυτούς που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση. Να δυναμώσει ο αγώνας για την κοινωνία εκείνη, όπου η αξιοπρεπής ζωή δεν θα αποτελεί την εξαίρεση, αλλά θα αποτελεί το αναφαίρετο, καθολικό δικαίωμα για όλους. Για την κοινωνία εκείνη δηλαδή που δεν θα υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και στο επίκεντρο της ανάπτυξης θα είναι η εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας, η ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών.

10

Συνταγματική αναθεώρηση: άλλη μία “προσφορά” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο σύστημα…

Τ

ον προηγούμενο μήνα ξεκίνησε η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος ύστερα από πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Ήδη διάφορες πλευρές αυτής της διαδικασίας συζητιούνται ευρέως (π.χ. συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου για τις σχέσεις κράτους-εκκλησίας). Παρακάτω ξεχωρίζουμε ορισμένα ζητήματα γύρω από το Σύνταγμα και την αναθεωρητική διαδικασία, επιδιώκοντας να απαντήσουμε σε ερωτήματα και προβληματισμούς που δεν αφορούν όλες τις πλευρές της συνταγματικής αναθεώρησης, αλλά σκιαγραφούν τις βασικές της στοχεύσεις.

Τι εκφράζει το σημερινό αστικό Σύνταγμα; Πριν μπούμε στα ερωτήματα για τη συνταγματική αναθεώρηση χρειάζεται να δούμε τι είναι και τι εκφράζει το σημερινό αστικό Σύνταγμα. Είναι ουδέτερο; Προστατεύει γενικά τους “πολίτες”, όπως λέγεται; Στις θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο, στη θέση 8, σημειώνονται τα εξής: «… το αστικό Σύνταγμα, ως ο “νόμος των νόμων” στον καπιταλισμό, στον πυρήνα του έχει την προστασία της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, το απαράβατο “δικαίωμα” της αστικής τάξης να εκμεταλλεύεται την τάξη των εργατών, ονοματίζοντας ως “δημόσιο”, “γενικό συμφέρον” όλης της κοινωνίας το συμφέρον για κερδοφορία μίας ισχνής κοινωνικής μειοψηφίας. Ο αντιλαϊκός αυτός πυρήνας του Συντάγματος δε διορθώνεται με καμία τροποποίηση. Ούτε η δρομολογούμενη συνταγματική αναθεώρηση προωθεί αλλαγές για “περισσότερη δημοκρατία”, όπως προφασίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα αστικά κόμματα, αντίθετα προσαρμόζει το αστικό κράτος, ώστε πιο αποτελεσματικά να ασκείται η εξουσία του κεφαλαίου σε βάρος του λαού».

Οι βασικοί στόχοι της συνταγματικής αναθεώρησης Την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ διαλαλεί ότι με τη συνταγματική αναθεώρηση σημειώνεται μία “προοδευτική τομή”, την ίδια στιγμή ομολογεί επίσης ότι μέσα από την συνταγματική αναθεώρηση υπηρετούνται βαθύτεροι στόχοι, που σήμερα τους έχουν ανάγκη οι εκμεταλλευτές. Οι στόχοι αυτοί είναι: • Η εξασφάλιση της κυβερνητικής σταθερότητας Αυτό γίνεται φανερό από πολλά σημεία της κυβερνητικής πρότασης για την συνταγματική αναθεώρηση. Μέχρι τώρα η αδυναμία εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο, οδηγούσε στη διάλυσή του και στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να διαβαστεί και η πρόταση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ για ένα αναλογικότερο εκλογικό σύστημα (εννοείται όχι της απλής αναλογικής) που θα ευνοεί τις κυβερνητικές συνεργασίες και όχι τις σταθερές μονοκομματικές κυβερνήσεις που φαίνεται να χάνουν έδαφος σ' αυτήν την φάση- για να διασφαλίζεται η κυβερνητική σταθερότητα, η “συνέχεια” στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Αντίστοιχο άρωμα έχει και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ που αφορά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με γενικές

εκλογές, πρόταση που σημαίνει και ενισχυμένο ρόλο του ΠτΔ σε σχέση με τώρα, εξέλιξη που μόνο θετική δεν είναι. Αυτές οι προτάσεις έρχονται να στηρίξουν αποφασιστικά την άρχουσα τάξη που έχει ανάγκη από την περιβόητη σταθερότητα στην υλοποίηση και την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής. Γι' αυτό παρόμοιες προτάσεις με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει και η ΝΔ.

• Η προσπάθεια αναπαλαίωσης του αστικού πολιτικού συστήματος Ένα άλλο πλέγμα προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την συνταγματική αναθεώρηση στοχεύει στο μακιγιάζ του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Την στιγμή που η μπόχα αυτού του συστήματος αναδύεται όλο και περισσότερο ο ΣΥΡΙΖΑ κόπτεται να κερδίσει ξανά το πολιτικό σύστημα την αξιοπιστία του. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μας πείσει ότι με δύο-τρεις παρεμβάσεις, και μάλιστα λειψές (αλλαγή διάταξης περί ευθύνης υπουργών, περιορισμός στη θητεία των βουλευτών κ.ά), το κουρέλι του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος μπορεί να μεταμορφωθεί σε “τουαλέτα”.

Κράτος - Εκκλησία: στις καλένδες ο πλήρης διαχωρισμός ενώ ο εναγκαλισμός τους γίνεται και επιχειρηματικός… Ένα από τα ζητήματα που μονοπωλούν την συζήτηση για την συνταγματική αναθεώρηση είναι η συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου. Για το πώς παρουσιάστηκε από την μεριά της κυβέρνησης η συμφωνία είναι ενδεικτικός ο τίτλος της κυβερνητικής εφημερίδας "ΑΥΓΗ": «Σύγχρονη λύση σε ιστορικές εκκρεμότητες». Η βασική ιστορική εκκρεμότητα που ενισχύεται και διαιωνίζεται είναι το υπερώριμο για την Ελλάδα αίτημα του πλήρους διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας, το οποίο παραπέμπεται στις καλένδες. Ο διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας, που σταθερά προτείνει και υπερασπίζεται το ΚΚΕ δεν δημιουργεί κανένα εμπόδιο στην άσκηση των θρησκευτικών πεποιθήσεων, στην όποια θρησκευτική συνείδηση. Το αίτημα αυτό είναι όντως υπερώριμο. Ο διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας και η εκκοσμίκευση του κράτους συντελέστηκε σε πολλές χώρες από την ίδια την αστική τάξη και το κράτος της, από την περίοδο ακόμα της Γαλλικής Επανάστασης το 1789. Δηλαδή 229 χρόνια πριν!!! Με τη συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου ο εναγκαλισμός κράτους εκκλησίας γίνεται πιο σφιχτός αφού προστίθεται και ένας επιχειρηματικός εναγκαλισμός, στο πλαίσιο του Ταμείου Αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, που ήταν νόμος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και το οποίο ταμείο περιέχει αρκετά σκοτεινά σημεία, όπως η πρόβλεψη ότι σε αυτό θα περιλαμβάνονται και αμφισβητούμενες εκτάσεις. Άρα: • Η "σύγχρονη" λύση, για την οποία μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι μόνο… 300 χρόνια πίσω!

• Ο πλήρης διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται "μπολσεβικισμός", όπως λέει η ΝΔ, αφού αυτός συντελέστηκε 128 χρόνια πριν την οκτωβριανή Σοσιαλιστική επανάσταση στη Ρωσία!

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

11

Η κοροϊδία πιάνει… στρατόσφαιρα Εκεί βέβαια που ο ΣΥΡΙΖΑ το τερματίζει, είναι στις προτάσεις του για την “εμβάθυνση της δημοκρατίας” και την «προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων». Ο ίδιος ΣΥΡΙΖΑ, που το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος του 2015 το έκανε ΝΑΙ τώρα εμφανίζεται με πρόταση για ενίσχυση των δημοψηφισμάτων. Αν η κοροϊδία του αστικού συντάγματος ήταν ήδη απογειωμένη, η γενική κυβερνητική πολιτική όπως και οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την συνταγματική αναθεώρηση στέλνουν την κοροϊδία… στη στρατόσφαιρα. Τι εννοούμε; • Στην παρουσίαση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για την συνταγματική αναθεώρηση, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός μίλησε για «τα υπερεθνικά κέντρα που χειραγωγούν την λαϊκή βούληση». Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε κατά διάνοια δεν ακουμπά το άρθρο 28 και το άρθρο 80 του τωρινού συντάγματος που κατοχυρώνουν αυτά τα “τα υπερεθνικά κέντρα” και την υπεροχή του δικαίου της ΕΕ σε βάρος του ελληνικού δικαίου.

Ενώ την ίδια στιγμή γεμίζει την χώρα με ΝΑΤΟϊκές και αμερικάνικες στρατιωτικές βάσεις.

• Στο αστικό Σύνταγμα αναφέρεται το δικαίωμα στην εργασία, ενώ την ίδια στιγμή η ανεργία στους νέους αγγίζει το 40%.

• Στο αστικό Σύνταγμα αναφέρεται το δικαίωμα στην απεργία, ενώ την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε πριν λίγους μήνες την θέσπιση περισσότερων εμποδίων στην κήρυξη απεργίας!

• Το αστικό Σύνταγμα αναφέρει ότι «οι Έλληνες εισφέρουν στα δημόσια βάρη χωρίς διακρίσεις ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Η πραγματικότητα βέβαια λέει ότι στα δημόσια έσοδα, οι μεγάλες επιχειρήσεις καταβάλλουν το ισχνό ποσοστό του 5%, αξιοποιώντας νόμιμες φοροαπαλλαγές, αναπτυξιακούς νόμους και τη νόμιμη δυνατότητα μεταφοράς εσόδων στο εξωτερικό. Το υπόλοιπο 95% καταβάλλεται από τον λαό.

• Στην πρόταση του για την συνταγματική αναθε-

ώρηση ο ΣΥΡΙΖΑ ενσωματώνει πρόταση που θα αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ψηφίσει νόμο που λέει ότι ο κατώτατος μισθός δεν θα καθορίζεται από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις αλλά με υπουργική απόφαση! Το αστικό Σύνταγμα σκόπιμα περιλαμβάνει μία σειρά γενικόλογα άρθρα σαν τα παραπάνω, με αναφορές σε δικαιώματα, τα οποία υπονομεύονται στην πράξη από όλους τους νόμους που έχουν ψηφιστεί αλλά και με άλλα νομικά «παραθυράκια» που αξιοποιούνται. Το υπέρτατο δικαίωμα που αναγνωρίζει το Σύνταγμα και συνολικά το καπιταλιστικό σύστημα είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τα βάθρα της δικτατορίας του κεφαλαίου. Τα όποια δικαιώματα προταθούν από τον ΣΥΡΙΖΑ για να αναγνωριστούν στο Σύνταγμα θα έχουν κι αυτά υποκριτικό χαρακτήρα, θα είναι σφραγίδες που στην πραγματική ζωή δεν θα έχουν καμία απολύτως αξία.

• Συνεχίζουν τη λειτουργία τους και πληθαίνουν τα ιδιωτικά κολέγια και ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να τα εξισώσει με τα δημόσια πανεπιστήμια σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ.

• Τα δημόσια πανεπιστήμια λειτουργούν όλο και περισσότερο σαν επιχειρήσεις, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με τους φοιτητές και τις οικογένειές τους να γίνονται πελάτες.

• Γενικεύτηκαν τα δίδακτρα στα δημόσια μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών • Όλο και περισσότερες πλευρές της λειτουργίας των δημοσίων πανεπιστημίων (λειτουργία εστιών, εστιατορίων, διανομή συγγραμμάτων, καθαριότητα, φύλαξη) παραδίδονται σε εταιρείες και εργολάβους με αρνητικές συνέπειες για την καθημερινότητα των φοιτητών. Η μόρφωση

μετατρέπεται σε όλο και πιο ακριβό εμπόρευμα για τα παιδιά των εργατικών λαϊκών οικογενειών. Η πρόταση της ΝΔ για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στηρίζεται σε μύθους, όπως ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών πανεπιστημίων θα αναβαθμίσει τα δημόσια ΑΕΙ. Αλήθεια, γιατί αυτό δεν έχει συμβεί και στα δημόσια σχολεία ή στα νοσοκομεία; Η αντιπαράθεση για το άρθρο 16 ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ δεν μπορεί να συσκοτίσει ότι και οι δύο έχουν αποδείξει ότι και στην ανώτατη εκπαίδευση έχουν κοινή στρατηγική, τη στρατηγική της ΕΕ. Στρατηγική εχθρική για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των φοιτητών, αφού υπηρετεί τους επιχειρηματικούς ομίλους και τις απαιτήσεις τους.

Τι παίζει με το άρθρο 16; Στο άρθρο 16 μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι «Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια» όπως επίσης και ότι: «η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση». Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν προβλέπει αναθεώρηση του άρθρου 16, κάτι που προτείνει τόσο η ΝΔ όσο και το ΚΙΝΑΛ, αλλά και το συγκυβερνόν κόμμα του Καμμένου, προκειμένου να επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών-ιδιωτικών πανεπιστημίων. Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποστηρίζει την αναθεώρηση του άρθρου 16 κάθε άλλο παρά προοδευτικό τον καθιστά, αφού επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέχεια του έργου της ΝΔ:

Φιλολαϊκές αλλαγές και ανατροπές φέρνει μόνο η μαζική, λαϊκή συνειδητή δράση Τις θέσεις του ΚΚΕ στη συζήτηση στη Βουλή παρουσίασε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας. Στο κλείσιμο της ομιλίας του σημείωσε μεταξύ άλλων τα εξής: Το ΚΚΕ με βάση τις θέσεις του, θα πάρει μέρος στη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης. Άλλωστε, από το Σύνταγμα του 1975 και στις αναθεωρήσεις που ακολούθησαν, συγκεντρώναμε πάντα την προσοχή μας, είτε στην κατάργηση, είτε στην θετική τροποποίηση άρθρων που αφορούσαν π.χ. συνδικαλιστικές ελευθερίες, κατάργηση αντιδημοκρατικών άρθρων κ.λπ. Είτε θέταμε ζητήματα που δεν προέβλεπε η κυβερνητική πρόταση, όπως π.χ. την διεκδίκηση της απλής αναλογικής, παλαιότερα θα θυμάστε την καθιέρωση ως επίσημης γλώσσας της δημοτικής, τον πλήρη διαχωρισμό του κράτους από την Εκκλησία διαχρονικά κ.λπ. (…) Γνωρίζουμε, φυσικά, πάρα πολύ καλά και τα στενά όρια αυτής εδώ της δημοκρατίας, της αστικής δημοκρατίας, όσον αφορά τον λαό μας, το εργατι-

κό-λαϊκό κίνημα, τα συμφέροντά του, αλλά και την ευρυχωρία της σε κάποιες άλλες περιπτώσεις. Η αστική δημοκρατία, βλέπετε, χωρά -όπως έχει δείξει όλη η ιστορία και της πατρίδας μας, αλλά και όλης της ανθρωπότητας- και τον κοινοβουλευτισμό και την προσωρινή άρση ή τον περιορισμό του κοινοβουλευτισμού και το φασιστικό του κλαδί. Όπως, επίσης, γνωρίζουμε ότι το εργατικό, το λαϊκό κίνημα, μπορεί και πρέπει με τη δράση του να καθιστά όλους τους αντιλαϊκούς νόμους ανενεργούς. Το κράτος αυτό, το αστικό κράτος δεν ηθικοποιείται, δεν γίνεται προοδευτικό, ούτε ουδέτερο ταξικά. Έτσι είναι και το Σύνταγμά του. Το αστικό κράτος και το Σύνταγμά του αλλάζει ριζικά, ανατρέπεται σε ριζοσπαστική, προοδευτική, λαϊκή κατεύθυνση με την μαζική, εργατική, λαϊκή συνειδητή δράση. Όταν περνά ο λαός στην κοινωνία της πραγματικής ισότητας που εξαλείφει όχι μόνο την ταξική εκμετάλλευση, αλλά στην πορεία της καταργεί και κάθε μορφής αντίθεση που κληρονομεί από τον καπιταλισμό».

 Ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην συζήτηση στη Βουλή για την συνταγματική αναθεώρηση, Ριζοσπάστης, 15 Νοέμβρη 2018  «Για το αστικό σύνταγμα και τις αναθεωρήσεις του», άρθρο της Αλέκας Παπαρήγα, στην Κομμουνιστική Επιθεώρηση, τ.5/2018.

12

Όχι στη συμφωνία των Πρεσπών Έξω το ΝΑΤΟ απ’ τα Βαλκάνια Έξω οι φασίστες απ’ τα σχολεία

Η

φετινή σχολική χρονιά έχει κάτι διαφορετικό από τις προηγούμενες: Την ακόμα πιο μαζική και αποφασιστική αγωνιστική δράση εκατοντάδων σχολείων, χιλιάδων μαθητών σε όλη την Ελλάδα, που από την πρώτη κιόλας μέρα έναρξης των σχολείων οργανώνουν τον αγώνα τους ενάντια στο νομοσχέδιο που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κάνει ακό-

μα χειρότερο το σχολείο, αναδεικνύοντας τις ανάγκες τους για σχολείο και ζωή με δικαιώματα. Φυσικά όλη αυτή η δράση έχει ενοχλήσει πολλούς. Τόσο την κυβέρνηση και τα κόμματα που στηρίζουν και υπερασπίζονται τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου στην εκπαίδευση, όσο και τους φασίστες που λυσσάνε με όποιον σηκώνει κεφάλι απέναντι στο σύστημα που τους θρέφει…

“Θάψιμο” της πραγματικής δραστηριότητας των μαθητών… Όλη αυτή η πλούσια και πολύμορφη αγωνιστική δραστηριότητα των μαθητών με διάφορους τρόπους “θάβεται” από τα αστικά ΜΜΕ, δεν αποτελεί θέμα για τα δελτία ειδήσεων και την πλειοψηφία των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Αντιθέτως τις τελευταίες μέρες φιγουράρουν σε καθημερινή σχεδόν βάση, με αποτέλεσμα τελικά να διαδίδονται από την πλειοψηφία των ΜΜΕ, διάφορα ανυπόγραφα καλέσματα σε καταλήψεις και πορείες με φασιστικό περιεχόμενο και συνθήματα μίσους. Τα συγκεκριμένα καλέσματα προέρχονται από φασιστικούς λογαριασμούς και προφίλ στο facebook και το instagram. Παράλληλα και από την πρώτη στιγμή διακινούνται και προπαγανδίζονται από τους υπόδικους φασίστες βουλευτές της Χρυσής Αυγής και τη φασιστοφυλλάδα τους. Την ίδια ώρα δεν προβάλλονται σχεδόν πουθενά οι πάρα πολλές ανά την Ελλάδα δράσεις μαθητών, σχολείων και Συντονιστικών Επιτροπών που εκφράζουν εκατοντάδες μαθητές και καταγγέλλουν είτε πως ψευδώς το σχολείο τους αναγράφεται στην ψευτολίστα που διακινούν οι φασίστες, είτε πως οι μαθητές με τις μαζικές, συλλογικές τους διαδικασίες ακύρωσαν στην πράξη σχεδιασμούς μιας μειοψηφίας ανακατεμένης με γνωστούς φασίστες των περιοχών τους, οι οποίοι επεδίωξαν να επιβάλουν δράσεις με εθνικιστικά αιτήματα και συνθήματα που ποτέ δεν συζητήθηκαν στα σχολεία τους. Πάρα πολλές είναι επίσης και οι ανακοινώσεις σχολείων που ξεκαθαρίζουν πως μετά από συλλογικές διαδικασίες οι μαθητές απέρριψαν χωρίς δεύτερη σκέψη τα φασιστοκαλέσματα.

Βροντοφωνάζουμε “Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια! Έξω οι φασίστες από τα σχολεία!” Παράλληλα, οι μαθητές απέναντι στο εθνικιστικό δηλητήριο και τον φασιστικό οχετό, που καλλιεργεί τον αλυτρωτισμό και δείχνει για εχθρό τους γειτονικούς λαούς των Βαλκανίων, στέλνουν το δικό τους μήνυμα για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας, αποκαλύπτοντας το πραγματικό περιεχόμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία “ανάβει” περισσότερο το φυτίλι του πολέμου στην περιοχή μας, ανοίγοντας τις πόρτες να πατήσει το “ματωμένο, πολεμικό πόδι” του ΝΑΤΟ περισσότερο, ενισχύοντας την οικονομική-πολιτική-στρατιωτική παρουσία ΗΠΑ-ΕΕ στα Δυτ. Βαλκάνια. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα από σχολεία της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο,

όπου οι μαθητές αποφάσισαν να κατεβάσουν πανό με φασιστικά συνθήματα και στη θέση τους να βάλουν πανό που έγραφαν “Όχι στη συμφωνία των Πρεσπών. Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια. Ζήτω η φιλία των λαών”.

οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που κρύβουν πίσω από την ονοματολογία το πραγματικό περιεχόμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών, που συμπληρώνει το παζλ των επικίνδυνων για τους λαούς εξελίξεων στην περιοχή.

Ιδιότυπο win-win…

Αγωνιζόμαστε για τη φιλία των λαών ενάντια στους πολέμους των εκμεταλλευτών!

Είναι προκλητικό και επικίνδυνο το κλίμα εφησυχασμού, που καλλιεργεί και η σημερινή κυβέρνηση, που όπως και όλες οι προηγούμενες έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο, παρουσιάζοντας το ΝΑΤΟ ως παράγοντα ειρήνης και ασφάλειας στην περιοχή. Το ΝΑΤΟ, που η πορεία του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης είναι μια πορεία φρικαλεότητας, θανάτου και ξεριζωμού για τους λαούς. Το ΝΑΤΟ είναι παράγοντας αλλαγής συνόρων, όπως αποδείχθηκε και με το διαμελισμό της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας σε 6 κράτη, τον οποίο επιτάχυναν οι φονικοί βομβαρδισμοί το 1999. Και σίγουρα με την ακροδεξία δεν μπορεί να τα βάλει αυτός που έχει αναλάβει ρόλο σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ, γιατί το ίδιο το ΝΑΤΟ ενισχύει εθνικιστικές, ακόμα και φασιστικές δυνάμεις, για να προωθεί την πολιτική του “διαίρει και βασίλευε”. Από τη μια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που παρουσιάζεται σαν “νηφάλιος διαπραγματευτής κόντρα στους ακραίους κύκλους” και από την άλλη η ΝΔ, που αρχικά μέσω του αντιπροέδρου της Α. Γεωργιάδη και έπειτα με επίσημη ανακοίνωση της ΔΑΚΕ καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ψαρεύει στα θολά νερά του εθνικισμού, αθωώνοντας φασιστικές, ναζιστικές δυνάμεις όπως η ΧΑ, σιγοντάροντας αυτές τις ενέργειες που παρουσιάζονται σαν “αυθόρμητες και μαθητικές”, είναι

Απέναντι, λοιπόν, τόσο στις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας όσο και στην προσπάθεια των διαφόρων φασιστοειδών που εκμεταλλευόμενοι την δικαιολογημένη ανησυχία της νεολαίας σπέρνουν το φασιστικό τους δηλητήριο, εκατοντάδες σχολεία, και μαθητές από όλη την Ελλάδα δίνουν την καλύτερη απάντηση απομονώνοντας από τη μια τους φασίστες και όσους χαιρετίζουν αυτές τις δράσεις, δυναμώνοντας όμως παράλληλα τον αγώνα για όλα τα σύγχρονα δικαιώματά τους. Δυναμώνουν τη φωνή και τον αγώνα τους ενάντια στους πολέμους που γίνονται για τα κέρδη των λίγων, καταγγέλλουν το ΝΑΤΟ που σκορπίζει το θάνατο απ’ όπου και αν περάσει. Αναπόσπαστο επίσης κομμάτι της αγωνιστικής δράσης που ξεδιπλώνεται στα σχολεία όλα αυτά τα χρόνια μέχρι και σήμερα είναι η αλληλεγγύη που εκφράζεται ανάμεσα στους μαθητές ανεξάρτητα από την καταγωγή, τη θρησκεία, το χρώμα του δέρματός τους. Σε αυτά τα βήματα συνεχίζουν να κινούνται σήμερα ακόμα περισσότερα σχολεία, περισσότεροι μαθητές στέλνοντας με κάθε τρόπο ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες: «Αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας στη μόρφωση και τη ζωή. Έξω από τα σχολεία μας οι φασίστες. Έξω το ΝΑΤΟ από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια».

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

13

ΑΝΤΙΠΑΡΆΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΌ ΆΣΥΛΟ

Βάζουν στο στόχαστρο τους φοιτητές και τις κινητοποιήσεις τους

Π

ολλά έχουμε ακούσει τον τελευταίο καιρό από τα αστικά ΜΜΕ για τη “βία” και την “ανομία” στα Πανεπιστήμια, στο πλαίσιο μιας κάλπικης αντιπαράθεσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, την ώρα που στην πραγματικότητα ανταγωνίζονται για το ποιος μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα τις κατευθύνσεις της ΕΕ, ποιος πρωτοστατεί στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση. Και οι δύο θέλουν να εξασφαλίσουν την ανεμπόδιστη δράση των επιχειρήσεων μέσα στα ιδρύματα. Αυτό έχει ως προϋπόθεση το τσάκισμα των μορφωτικών δικαιωμάτων των φοιτητών. Γι' αυτό τελικά ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συμφωνούν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στην ποινικοποίηση των αγώνων του φοιτητικού κινήματος. Τα ΜΑΤ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επί τω έργω, αποδεικνύοντας την... ευαισθησία της κυβέρνησης για τις κατακτήσεις των φοιτητών

Τι είναι όμως το άσυλο; Το πανεπιστημιακό άσυλο θεσπίστηκε με νόμο το 1982 σαν αποτέλεσμα μεγάλων αγώνων του φοιτητικού κινήματος αλλά και με νωπές τις μνήμες της εισβολής του τανκ στην πύλη του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973. Αναγνωρίζεται για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας των ιδρυμάτων και των εργαζομένων σε αυτά, έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει. Καλύπτει όλους τους χώρους του ιδρύματος στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα. Στην ουσία αποτελεί de facto κατοχύρωση του δικαιώματος των φοιτητών να αγωνίζονται, κόντρα σε κάθε καταστολή. Είναι ζήτημα υπεράσπισης του ίδιου του κινήματος, τόσο του φοιτητικού όσο και του εργατικού-λαϊκού.

..Και γιατί θέλουν να το καταργήσουν; Οι συζητήσεις όμως που έχουν ανοίξει το τελευταίο διάστημα, οι οποίες στοχεύουν είτε ανοιχτά ενάντια στο πανεπιστημιακό άσυλο, με τη ΝΔ να σέρνει πρώτη τον χορό, είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ να το κάνει υπογείως, γίνεται ξεκάθαρο ότι δεν αφορούν ούτε την καταπολέμηση της βίας και της ανομίας, ούτε την εξάρθρωση των κυκλωμάτων των ναρκωτικών που δρουν και σε πανεπιστήμια. Αυτά τα φαινόμενα εγκληματικότητας δεν είναι ιδιαιτερότητα, ούτε πρωτοτυπία των πανεπιστημίων αλλά αποτελούν γέννημα-θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος. Εξάλλου, γνωρίζουμε αστυνομοκρατούμενες περιοχές όπου η διακίνηση των ναρκωτικών από εμπόρους γίνεται κάτω από τα στραβά μάτια της αστυνομίας και προφανώς έξω από το πανεπιστημιακό άσυλο! Η κατάργηση του ασύλου στοχεύει λοιπόν στους ίδιους τους φοιτητές, στους φοιτητικούς συλλόγους τους και την ανάγκη να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στα

προβλήματα που καθημερινά πολλαπλασιάζονται. Στοχεύει στους ίδιους τους φοιτητές για να μπορούν να δρουν και να κάνουν τις μπίζνες τους μέσα στις σχολές ανενόχλητοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι και τα μονοπώλια και να επικρατεί σιγή ιχθύος! Ταυτόχρονα, υπάρχουν και δυνάμεις που προσπαθούν να φέρουν την ποινικοποίηση και των φοιτητικών αγώνων από την πίσω πόρτα, στο όνομα μάλιστα της υπεράσπισης του ασύλου, λέγοντας “ναι στο άσυλο, όχι στις παρατάξεις”.

Η κοροϊδία δεν έχει σταματημό Σε συζήτηση που έγινε στη Βουλή πριν μερικές ημέρες μετά από ερώτηση της ΝΔ περί ανομίας στα Πανεπιστήμια, ο Κ. Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι η κατάσταση στα ΑΕΙ έχει φτάσει στο απροχώρητο, ενοχοποιώντας με λίγα λόγια το άσυλο για τα φαινόμενα εγκληματικότητας που ναι μεν είναι υπαρκτά, όμως ουδεμία σχέση έχουν με το πανεπιστημιακό άσυλο. Μπορούμε να καταλάβουμε τον διακαή πόθο της ΝΔ οι φοιτητές να μην κάνουν συνελεύσεις, να μη συζητούν για τα προβλήματά τους, να μην κινητοποιούνται. Η βολική

κριτική της ΝΔ δίνει το πάτημα στον ΣΥΡΙΖΑ να φανεί προοδευτικός, υποστηρίζοντας δήθεν τις κατακτήσεις των φοιτητών όπως είναι το άσυλο και την ίδια ώρα τους υποδέχεται με τα ΜΑΤ όπως και έγινε πρόσφατα στο Υπουργείο Παιδείας ή να βάζει την αστυνομία να τους ξυλοφορτώνει, όπως έγινε στο άγαλμα Τρούμαν. Ταυτόχρονα, με το κυβερνητικό πόρισμα Παρασκευόπουλου οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και οι καταλήψεις που αποφασίζονται από τους ίδιους με συλλογικές διαδικασίες βαφτίζονται παράνομες. Για την καταπολέμηση των ναρκωτικών το εν λόγω πόρισμα προτείνει τη χρήση υποκατάστατων ναρκωτικών για μείωση της βλάβης στους χώρους των πανεπιστημίων, κάτι που όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά μετατρέπει τα ΑΕΙ σε χώρους διανομής της πρέζας. Βέβαια, καμία αντιπαράθεση δεν μπορεί να κρύψει τη στρατηγική σύμπλευση και των δύο, που με την πολιτική τους έχουν ανοίξει διάπλατα τις πόρτες στις εταιρείες για να μπαινοβγαίνουν στις σχολές, να παραγγέλνουν έρευνα και αποφοίτους όπως τους θέλουν, να υπογράφουν μνημόνια και να στήνουν επώνυμες έδρες για τα συμφέροντά τους, ενώ πλέον σχεδιάζουν και διετή προγράμματα σπουδών στους τομείς που επιθυμούν.

Οι φοιτητές θα δώσουν τη δική τους απάντηση! Απέναντι στο ψεύτικο δίπολο που έχει στηθεί αλλά και στα σχέδια της κυβέρνησης για μια σειρά αλλαγές που έρχονται στην ανώτατη εκπαίδευση οι φοιτητές πρέπει να δώσουν τη δική τους απάντηση μέσα από τη πάλη τους για τις σπουδές και τη ζωή που τους αξίζει, να υπερασπιστούν το πανεπιστημιακό άσυλο, το δικαίωμά τους να παλεύουν συλλογικά.

Τα συνδικάτα μας είναι τα όπλα μας! Δεν θα τα παραδώσουμε στο κράτος και την εργοδοσία!

Σ

τις 28 Νοέμβρη χιλιάδες εργαζόμενοι απήργησαν, πήραν θέση στις απεργιακές φρουρές, διαδήλωσαν στους δρόμους και τις πλατείες όλης της χώρας. Ανάμεσά τους και πολλοί νέοι εργαζόμενοι, άνεργοι, σπουδαστές της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Προηγήθηκε μια σημαντική προσπάθεια από τα μέλη της ΚΝΕ στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και τις σχολές, που έδωσαν τη μάχη μαζί με πολλούς νέους για να ανοίξει η συζήτηση, να οργανωθούν περιοδείες, συσκέψεις, Γενικές Συνελεύσεις των συνδικάτων, να εκ-

Εμείς θα αλλάξουμε την άσχημη κατάσταση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα Αυτή η προσπάθεια δεν ήταν εύκολη. Ο αρνητικός συσχετισμός που επικρατεί εδώ και χρόνια στο εργατικό κίνημα και συγκεκριμένα στη ΓΣΕΕ, σε μεγάλες ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και επιχειρησιακά σωματεία, ο σφιχτός εναγκαλισμός και η συνδιαλλαγή των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού (δηλαδή ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ) με το κράτος και την εργοδοσία, η ύπαρξη σωματείων-σφραγίδα, οι νοθείες, τα συνέδρια για τις καρέκλες κ.λπ., έχουν κάνει πολλούς νέους εργαζόμενους να αποστρέφονται τα συνδικάτα και τον συνδικαλισμό, να ταυτίζουν αυτές τις έννοιες με την παραπάνω άσχημη κατάσταση. Όμως τα συνδικάτα δεν είναι απαραίτητο να είναι έτσι και δεν είναι όλα έτσι. Τα συνδικάτα είναι οι πιο πλατιές μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης. Μέσα από τα συνδικάτα οι εργαζόμενοι προσπαθούν με κάθε πρόσφορο μέσο να βελτιώσουν τη θέση τους, να μειώσουν τον βαθμό στον οποίο τους εκμεταλλεύεται η εργοδοσία. Με την οργάνωσή τους στα συνδικάτα μπορούν σήμερα οι νέοι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν δουλειά και ζωή με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους. Να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στον ελεύθερο χρόνο, στην ασφάλιση, στη δουλειά με ανθρώπινα ωράρια και όχι, για παράδειγμα, με το αίσχος του σπαστού ωραρίου που σημαίνει ότι πρέπει να φεύγουν από το σπίτι το πρωί και να γυρίζουν τη νύχτα, ενώ το μεσημέρι γυροφέρνουν στις καφετέριες κοντά στη δουλειά. Σε αυτά απαντά ο αγώνας για την κατάκτηση Συλλογικών Συμ-

φραστεί αυτή η προσπάθεια με μαζική συμμετοχή στην απεργία. Όλα αυτά σε ανοιχτή κόντρα με την κυβέρνηση που προσπαθεί να κοιμίσει τους εργαζόμενους με το παραμύθι της “μεταμνημονιακής εποχής”, με την εργοδοσία που τρομοκρατεί όποιον σηκώνει κεφάλι απέναντι στο ξεζούμισμα, με τις δυνάμεις καταστολής και άλλους κρατικούς μηχανισμούς, αλλά και με τα τσιράκια του κράτους και της εργοδοσίας που δρουν στο εργατικό κίνημα, οι οποίοι έκαναν ό, τι μπορούσαν για να μην δοθεί ενιαία απεργιακή απάντηση από την εργατική τάξη.

βάσεων Εργασίας σε κάθε κλάδο, τον οποίο διεξάγουν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Ακριβώς, λοιπόν, επειδή ο αγώνας μέσα από τα συνδικάτα, όταν αποκτά αυτό το περιεχόμενο, είναι μεγάλο όπλο για την εργατική τάξη, οι αντίπαλοί της παίρνουν μέτρα για να τον εξουδετερώσουν. Το Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα, δηλαδή η οργάνωση των εργατών για την από κοινού διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, γεννήθηκε με την εμφάνιση της καπιταλιστικής παραγωγής. Στα πλαίσιά αυτού δεν υπήρχε ποτέ και δεν μπορεί να υπάρξει ενιαία πολιτική αντίληψη. Απ’ την πρώτη στιγμή της εμφάνισης και της συγκρότησης του αντιμάχονται δύο κεντρικές γραμμές. Απ’ τη μία η γραμμή της ταξικής πάλης, της σύγκρουσής με τους εκμεταλλευτές και απ’ την άλλη η γραμμή της συνεργασίας μαζί τους. Όταν επικρατεί η δεύτερη, εμφανίζονται σε μεγάλη έκταση και τα παραπάνω αρνητικά φαινόμενα. Αυτά όμως δεν θα εκλείψουν αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα οι νέοι, δεν αποφασίσουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

διεκδικήσεις του απέναντι στον εργοδότη. Δε θα είναι ποτέ μόνος του, αλλά θα έχει την αλληλεγγύη των συναδέλφων του. Θα βοηθηθεί από τη δική τους πείρα και θα βοηθήσει και ο ίδιος με τη δική του. Με τη συμμετοχή του, θα δυναμώσει το συνδικάτο και τον αγώνα όλων των εργαζομένων της επιχείρησης, του κλάδου κ.ο.κ Αλλά και στα συνδικάτα που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ μειοψηφούν δίνουν καθημερινά τη μάχη κόντρα στο συμβιβασμό, για να ξεπεραστεί “από τα κάτω”, με τη δράση και τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζόμενων και τελικά να ανατραπεί ο αρνητικός συσχετισμός, να μπορέσει το συνδικάτο να επιτελέσει το ρόλο του. Αυτή η προσπάθεια έχει αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας, που μετά από πολύχρονη μάχη των ταξικών

Γιατί να γίνει κανείς μέλος στο συνδικάτο; Το να οργανωθεί ένας εργαζόμενος στο σωματείο του είναι το πρώτο που πρέπει να κάνει από την πρώτη μέρα που θα πιάσει δουλειά. Στο συνδικάτο, ειδικά στα ταξικά συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, κάθε νέος εργαζόμενος θα βρει ένα πολύτιμο στήριγμα. Θα βοηθηθεί για να μάθει τα δικαιώματά του στη δουλειά, θα είναι ενημερωμένος, θα έχει στήριξη στις

Από την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα στις 28 Νοέμβρη.

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

15

κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (βλ. την έφοδο του ΣΔΟΕ στα γραφεία της ΕΛΜΕ Πειραιά, το τράβηγμα όπλου από ασφαλίτη στην περιφρούρηση απεργιακής φρουράς οικοδόμων στις 14 Νοέμβρη, την απαίτηση δικαστικών αρχών της Θεσσαλονίκης να τους γνωστοποιηθεί πού και πότε έγινε το συνέδριο της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, ποιοι ήταν επικεφαλής των παρατάξεων μέχρι και οι διευθύνσεις τους!).

Κλιμακώνουμε τον αγώνα βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες

Από τη μαζική γενική συνέλευση του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού-Ξενοδοχοϋπαλλήλων νομού Αττικής ενόψει της πρόσφατης απεργίας.

Είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε τη δική μας δύναμη, που μπορεί να πολλαπλασιαστεί αν μπουν στη μάχη οι αναξιοποίητες εφεδρείες μας, οι χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι που για τον έναν ή τον άλλο λόγο βρίσκονται σήμερα μακριά από τα συνδικάτα και την οργανωμένη πάλη

δυνάμεων, πολλών τίμιων συνδικαλιστών που εκπροσωπούν πραγματικά συνδικάτα, η οποία εκφράστηκε και στο τελευταίο του συνέδριο, ξεφορτώθηκε τους ανθρώπους της εργοδοσίας και απέκτησε αγωνιστική διοίκηση. Ή στο σωματείο των εργαζομένων του Σκλαβενίτη, ένα σωματείο πλήρως ελεγχόμενο από την εργοδοσία, που το έχει για να διαπραγματεύεται με τον εαυτό της. Εκεί διευθυντικά στελέχη κατεβαίνουν υποψήφιοι και αποσπούν εκβιαστικά την ψήφο των εργαζομένων διαμορφώνοντας έτσι τους συσχετισμούς και στα δευτεροβάθμια όργανα και στη ΓΣΕΕ. Στις πρόσφατες εκλογές του, για πρώτη φορά “κατέβηκε” πραγματικό εργατικό ψηφοδέλτιο που στηρίχθηκε από το ΠΑΜΕ. Πολλοί εργαζόμενοι έσπασαν την τρομοκρατία και πήγαν περήφανα στην κάλπη με αυτό το ψηφοδέλτιο. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα έχουν σημαντικό μερίδιο συμβολής σε αυτά τα αποτελέσματα.

Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε άλλο την κατάσταση που επικρατεί στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα Είναι καιρός να αναμετρηθούμε αποφασιστικά με τον αρνητικό συσχετισμό και τα εκφυλιστικά φαινόμενα στις οργανώσεις της εργατικής τάξης, με τις δυνάμεις που είναι υπεύθυνες για αυτά. Οι νέοι εργαζόμενοι δεν γίνεται να ανέχονται: • Τις δυνάμεις που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους σε μόνιμους και συμβασιούχους, παλιούς και νέους και αρνούνται τη συμμετοχή των δεύτερων στα συνδικάτα τους, υπονομεύοντας την αναγκαία ταξική ενότητα των εργαζομένων.

• Την ίδια την εργοδοσία μέσα στα συνδικάτα, όπως συμβαίνει με την περίπτωση του υπεύθυνου Τύπου της ΓΣΕΕ, Καραγεωργόπουλου, που είναι ταυτόχρονα επιχειρηματίας στον χώρο των τυχερών παιχνιδιών.

• Να υπάρχουν συνδικάτα που έχουν ιδρυθεί από την εργοδοσία και διοικούνται από διευθυντές και στελέχη επιχειρήσεων, σωματεία-μαϊμού, χωρίς καμία δράση που υπάρχουν μόνο για να υπογράφουν αυτά που ζητά η εργοδοσία και για να “παράγουν” αντιπροσώπους.

• Να διαμορφώνεται ο συσχετισμός στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος μέσα από διαδικασίες νοθείας, από αντιπροσώπους-μαϊμού. Να υπάρχουν εξωφρενικά φαινόμενα όπως αυτό που σχολίασε ο “Οδηγητής” στο προηγούμενο τεύχος του με 787 οικοδόμους να εμφανίζονται ως ψηφίσαντες στη... Φαρκαδόνα Τρικάλων και να εκλέγουν 39 αντιπροσώπους στο Εργατικό Κέντρο του Νομού. Χρειάζεται να κατανοηθεί πως όσο τα περισσότερα Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες βρίσκονται στα χέρια αυτών των δυνάμεων, αυτό γίνεται εμπόδιο στο να διεκδικήσουμε σήμερα τις σύγχρονες ανάγκες μας. Αυτό το κατανοεί η αστική τάξη και οι άνθρωποί της και παίρνουν μέτρα για να διαιωνίσουν τη σημερινή κατάσταση. Γι αυτό αντιπροσωπεία της ΓΣΕΕ επισκέφτηκε πρόσφατα το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και ζήτησε η Αστυνομία να “περιφρουρεί” τις νόθες διαδικασίες από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και άλλους τίμιους συνδικαλιστές που τους έχουν γίνει εφιάλτης, ξεσκεπάζοντάς τους και βάζοντας, σε πολλές περιπτώσεις, σοβαρά εμπόδια στις επιδιώξεις τους. Το αποτέλεσμα το είδαμε λίγες μέρες αργότερα, στο συνέδριο του ΕΚ Θεσσαλονίκης, όταν ασφαλίτης “πιάστηκε στα πράσα” να παρακολουθεί τις εργασίες. Το ίδιο είχαμε δει και πριν λίγο καιρό στο συνέδριο του ΕΚ Κατερίνης με δυνάμεις των ΜΑΤ και της ΟΠΚΕ να κάνουν face control στην είσοδο της αίθουσας. Είναι πραγματικά προκλητικό οι δήθεν εκπρόσωποι των εργαζομένων να ζητούν οι ίδιοι την παρουσία των δυνάμεων καταστολής στις διαδικασίες του εργατικού κινήματος, την ώρα μάλιστα που πληθαίνουν τα κρούσματα καταστολής και παρέμβασης κρατικών μηχανισμών, με βασική υπεύθυνη την

Είναι φανερό ότι ο ταξικός αντίπαλος παίρνει τα μέτρα του, αξιοποιώντας όλους τους μηχανισμούς που έχει στη διάθεσή του. Είναι ώρα και εμείς να συνειδητοποιήσουμε τη δική μας δύναμη, που μπορεί να πολλαπλασιαστεί αν μπουν στη μάχη οι αναξιοποίητες εφεδρείες μας, οι χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι που για τον έναν ή τον άλλο λόγο βρίσκονται σήμερα μακριά από τα συνδικάτα και την οργανωμένη πάλη. Η επιτυχία της απεργίας στις 28 Νοέμβρη δίνει ώθηση για να συνεχίσουμε ακόμη πιο δυναμικά. Να πάρει αποστομωτική απάντηση η προπαγάνδα της κυβέρνησης περί “πρώτου προϋπολογισμού χωρίς μέτρα”, την ώρα που μειώνονται οι παροχές προς τους εργαζόμενους κατά 530 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2018, όπως επίσης η κρατική χρηματοδότηση προς τις συντάξεις, τα νοσοκομεία, τους δήμους και τις περιφέρειες, αλλά και προς τα ασφαλιστικά ταμεία και για το επίδομα ανεργίας. Να απαιτήσουμε την κατάργηση των αντεργατικών μνημονιακών νόμων Βρούτση-Αχτσιόγλου και Κατρούγγαλου, επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ για όλους, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με βάση τις ανάγκες μας. Χρειάζεται υπομονετική δουλειά ανά χώρο δουλειάς, ανά σωματείο. Να βαθαίνει ο προβληματισμός, να μπαίνουν στη συζήτηση οι στόχοι της ΚΝΕ, όπως αποτυπώνονται στις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Η μαζικοποίηση των συνδικάτων, η βελτίωση της λειτουργίας και της δράσης τους, η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης και η συστράτευση όλο και περισσότερων συνδικάτων με το ΠΑΜΕ, η ενίσχυση της γραμμής που βάζει στο στόχαστρο το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης είναι τα στοιχεία που μπορούν να συμβάλλουν στην ανασύνταξη και αντεπίθεση του συνδικαλιστικού κινήματος, που είναι σήμερα πιο αναγκαία από ποτέ. Καιρός να κάνουμε τους φόβους τους πραγματικότητα!

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ξεμπροστιάζουν τον ασφαλίτη (δεξιά) που παρακολουθούσε τις εργασίες του Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ... ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ...

Σ

υνεχίζοντας το αφιέρωμα στο καινούριο μάθημα της Β’ Λυκείου “Σύγχρονος κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία”, δε θα μπορούσαμε να μη σχολιάσουμε το 3ο κεφ. του σχολικού βιβλίου, το οποίο είναι αφιερωμένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Ειδικά σε μια περίοδο, που η συζήτηση για το μέλλον της ΕΕ έχει “φουντώσει”, που όλο και περισσότεροι νέοι προβληματίζονται και βάζουν ερωτήματα για τον ρόλο της και μόλις 5 μήνες πριν τις ευρωεκλογές, όπου για πρώτη φορά θα ψηφίσουν οι μαθητές της Β’ και Γ’ Λυκείου, αξίζει να ασχοληθούμε με την πραγματική αλήθεια για την ΕΕ…

Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση; Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί έναν μοναδικό διεθνή οργανισμό διακυβερνητικής οικονομικής και πολιτικής συνεργασίας ανάμεσα σε 28 ευρωπαϊκές χώρες… Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί ένα σημαντικό εγχείρημα ιστορικού μετασχηματισμού στον ευρωπαϊκό χώρο, το οποίο επηρεάζει άμεσα τις τύχες των κρατών και των λαών της γηραιάς ηπείρου. (“Σύγχρονος κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία”, σελ. 59)

Ό

ντως η ΕΕ εκφράζει μία “ενότητα”, μία “συνεργασία”. Η ΕΕ είναι η ένωση των Ευρωπαίων καπιταλιστών. Κοινός στόχος της ΕΕ είναι από τη μία να ενισχύονται τα κέρδη των λίγων τσακίζοντας τους πολλούς, τους εργαζόμενους και τη νεολαία και από την άλλη να διατηρούν τη θέση τους στον ανταγωνισμό με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (βλ. Κίνα, ΗΠΑ, BRICS κ.λπ.). Πρόγονος της ΕΕ είναι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), που ιδρύθηκε το 1951 για να ενισχύσει τα μονοπώλια του άνθρακα και του χάλυβα. Αργότερα, το 1957, υπογράφτηκε η συνθήκη για την ίδρυση της ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα). Η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος της ΕΟΚ το 1981. Η ΕΟΚ μετεξελίχθηκε

σε ΕΕ με την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ το 1992. Οι 28 ευρωπαϊκές χώρες, που αναφέρει το σχολικό βιβλίο, δεν έχουν σχέσεις αμοιβαίου οφέλους συνεργασίας. Η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ισότητα στην ΕΕ. Η ΕΕ είναι ένωση ληστών, ένωση “λύκων”. Και πάντα ανάμεσα στους ληστές κάποιοι είναι πιο δυνατοί και κάποιοι πιο αδύναμοι. Στις σχέσεις ανάμεσά τους υπερισχύει το δίκιο του ισχυρού. Παρ’ όλα αυτά, μπορεί μεταξύ τους να τσακώνονται, να έχουν κόντρες, απέναντι όμως στον κοινό κίνδυνο, απέναντι στον κοινό αντίπαλο, είναι ενωμένοι… Είναι ενωμένοι επηρεάζοντας άμεσα τις τύχες των λαών τους, όπως σημειώνεται και στο σχολικό βιβλίο, μόνο που τις επηρεάζουν προς το χειρότερο…

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση

120 εκατ.

άνθρωποι σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού

10,2%

17 εκατ. άνεργοι

σχολική διαρροή

12,5 εκατ. νέοι

εκτός δουλειάς και εκπαίδευσης

4,1

εκατ. άστεγοι

51

εκατ. άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

17

Οι “αξίες” της ΕΕ είναι συνώνυμες με την εκμετάλλευση, την καταπίεση και την αδικία! Σε δήλωσή τους, στις 25 Μαρτίου 2017, οι ηγέτες των 27 κρατών-μελών και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη Διακήρυξη της Ρώμης αναφέρουν: …Οικοδομήσαμε μια μοναδική Ένωση με κοινά θεσμικά όργανα και ισχυρές αξίες, μια κοινότητα ειρήνης, ελευθερίας, δημοκρατίας, ανθρώπινων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου, μια σημαντική οικονομική δύναμη με ασύγκριτα επίπεδα κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας… (“Σύγχρονος κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία”, σελ. 65)

Ί

σως αυτή η δήλωση των ηγετών της ΕΕ να αποτελούσε το πιο σύντομο ανέκδοτο…

• Μας λένε ότι η ΕΕ είναι μια κοινότητα ειρήνης, τη στιγμή που μόνο τα τελευταία 20 χρόνια έχει πρωταγωνιστήσει σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους: - το 1999 στη Γιουγκοσλαβία - το 2001 στο Αφγανιστάν - το 2003 στο Ιράκ - το 2011 στη Λιβύη - μέχρι σήμερα σε Ιράν, Συρία, Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία…

• Η ΕΕ όντως έχει “ελευθερίες”, αλλά όχι για όλους… Συγκεκριμένα, στη συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, το μνημόνιο των μνημονίων, θεσπίζονται οι λεγόμενες 4 “ελευθερίες”: ελευθερία διακίνησης κεφαλαίου, προ-

σώπων, προϊόντων και υπηρεσιών. Ποιοι ωφελήθηκαν, όμως, από αυτές τις “ελευθερίες”; Τα 20 εκατομμύρια ανέργων που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους; Τα 120 εκατομμύρια που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας; Οι 500.000 ανήλικοι που εργάζονται παράνομα; Αυτοί που ωφελήθηκαν είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Οι “ελευθερίες” αυτές ενίσχυσαν την κερδοφορία των λίγων.

• Η “δημοκρατία” τους αρχίζει και τελειώνει εκεί που ξεκινάει η εκμετάλλευση… Τι να πρωτοθυμηθούμε…

- Απαγόρευση Κομμουνιστικών Κομμάτων και Νεολαιών σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες (βλ. Τσεχία, Λετονία, Εσθονία, Ρουμανία, Λιθουανία κ.λπ.) με ταυτόχρονη αποκατάσταση των ναζί.

- Ανιστόρητη και αντιδραστική προσπάθεια εξίσωσης του κομμουνισμού με τον φασισμό-ναζισμό. Με το πρόγραμμα “Ευρώπη για τους Πολίτες 2014-2020” η ΕΕ χρηματοδοτεί με 229 εκατ. ευρώ την αντικομμουνιστική της εκστρατεία, τη χυδαία παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας…

- Στήριξη ένοπλων φασιστικών-ναζιστικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Μάλιστα, εξέχοντα ρόλο στην αντιδημοκρατική κατάσταση που έχει επιβληθεί έπαιξε ο νυν πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα και πρώην πρέσβης στο Κίεβο, Τζ. Πάιατ…

- Δημοψηφίσματα-παρωδία, που μέσα σε μια νύχτα οι ηγέτες της ΕΕ αλλάζουν το αποτέλεσμά τους κατά το δοκούν…

- Νομοθετικό πλαίσιο που περιλαμβάνει την ενίσχυση της καταστολής, την κατάργηση των απεργιών, τους τρομονόμους, το φακέλωμα DNA, κάμερες παρακολούθησης κ.ά.

• Τα δικαιώματα στην ΕΕ μεταφράζονται σε ευρωμεσαίωνα για τους λαούς και τη νεολαία! Λένε για “ανθρώπινα δικαιώματα” και “κράτος δικαίου με ασύγκριτα επίπεδα κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας” και σήμερα ζούμε την καταστροφή όποιων κοινωνικών κατακτήσεων, όποιων δικαιωμάτων υπήρχαν στην υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, τον αθλητισμό κ.λπ. Μάλιστα, η ΕΕ, εδώ και 5 χρόνια (από 1/1/2014) έχει πάρει απόφαση για αυστηρή επιτήρηση όλων των κρατών-μελών της, που σημαίνει μνημόνια διαρκείας για όλους τους λαούς κάθε χώρας, είτε έχουν είτε δεν έχουν μνημόνια…

Με αφορμή μια δραστηριότητα του σχολικού βιβλίου… Ποιοι λόγοι θα μπορούσαν να ωθήσουν ένα κράτος-μέλος της ΕΕ να αποχωρήσει από αυτή, τη στιγμή που άλλες χώρες επιχειρούν να ενταχθούν στην ΕΕ;

Η

ΕΕ είναι μία ένωση ληστών. Έχουν ενωθεί για να ληστέψουν τους λαούς της Ευρώπης, αλλά ταυτόχρονα κοντράρονται για το ποιος θα έχει την μεγαλύτερη λεία, ποιος θα αποκτάει προβάδισμα στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Αυτές οι κόντρες δεν εκφράζονται μόνο ανάμεσα σε κράτη (π.χ. ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία), αλλά ακόμα και μέσα στις ίδιες τις αστικές τάξεις μίας χώρας.

Αυτές οι αντιθέσεις εντάθηκαν και εξαιτίας της πολύχρονης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που προηγήθηκε, καθώς σε τέτοιες περιόδους κάποιοι από τους “ληστές” των λαών χάνουν λιγότερο και κάποιοι χάνουν περισσότερο. Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που εξελίσσονται διεργασίες για διεύρυνση της ΕΕ (π.χ. με ορισμένες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και των Δυτικών Βαλκανίων), για δυνάμωμα των δεσμών των κρατών-μελών της, των αρμοδιοτήτων της κ.λπ., εντείνονται και οι συγκρούσεις και αντιθέσεις, ενισχύονται τάσεις διαχωρισμού χωρών, με αποτέλεσμα σε πολλά ζητήματα κράτη-μέλη να βαδίζουν “χώρια”, να συγκροτούν επιμέρους ομάδες και συμμαχίες, έως και να αποχωρούν από την ΕΕ (βλ. Μ. Βρετανία). Αυτή η αντιπαράθεση δεν εξελίσσεται μόνο στα πλαίσια της ΕΕ. Απλώνει και αφορά όλες τις καπιταλιστικές χώρες ακόμα και τις ισχυρότερες. Καθεμία

θέλει να εξασφαλίσει τη δική της πλεονεκτική θέση. Γι’ αυτό πλέον οι μεταξύ τους αντιθέσεις παίρνουν και τη μορφή εμπορικού πολέμου, ενίσχυσης του προστατευτισμού των εγχώριων εμπορευμάτων έναντι των ανταγωνιστικών ξένων (π.χ. εκ μέρους των ΗΠΑ) κ.λπ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι συμμαχίες και ενώσεις των καπιταλιστών δεν απαλλάσσονται ποτέ από τον σφοδρό ανταγωνισμό ανάμεσα στα μονοπώλια και τα καπιταλιστικά κράτη, επιφυλάσσοντας στους λαούς διαρκή βάσανα έως και πολέμους, προσφυγιά… Γι’ αυτό και είναι αναγκαίο σήμερα να δυναμώσει ακόμα περισσότερο ο αγώνας για αποδέσμευση από την ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, για έναν διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου κριτήριο θα είναι όχι τα κέρδη των λίγων, αλλά οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.

Πανελλαδικός Συντονισμός: Αυτή είναι η απάντηση από δω και μπρος!

Γ

ια 2η συνεχόμενη χρονιά θα πραγματοποιηθεί στις 16 Δεκέμβρη στην Αθήνα η πανελλαδική συνάντηση Συντονιστικών Επιτροπών μαθητών, 15μελών και 5μελών, σχολείων από κάθε γωνιά της χώρας! Αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα για τη συνέχεια των αγώνων των μαθητών, για να οργανωθούν καλύτερα τα επόμενα αγωνιστικά τους βήματα, να δυναμώσει η οργάνωσή τους και ο συντονισμός του αγώνα τους. Η Συντονιστική Επιτροπή μαθητών Αθήνας, λοιπόν, απευθύνει από τέλη Νοέμβρη μαζικό κάλεσμα

στις Συντονιστικές Επιτροπές μαθητών Πειραιά, Πετρούπολης, Ιλίου, Γλυφάδας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Πρέβεζας, Ιωαννίνων, Λάρισας, Ηρακλείου Κρήτης, Χανίων, Λαμίας, Βέροιας, Γιαννιτσών, Άρτας, Κομοτηνής, Καλαμάτας, Σπάρτης, Κιλκίς, Λιβαδειάς, άλλες Συντονιστικές Επιτροπές που υπάρχουν σε πόλεις, γειτονιές και χωριά, αλλά και στα 15μελή και 5μελή μαθητικά συμβούλια από σχολεία όλης της Ελλάδας να συζητήσουν και να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους σ’ αυτό το μεγάλο μαθητικό γεγονός!

Όπλο στα χέρια των μαθητών ο συντονισμός και ο οργανωμένος αγώνας τους… Ασπίδα οι ανάγκες τους! Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος σε τι ωφελεί η πανελλαδική συνάντηση των μαθητών, σε τι ωφελεί να συντονίζεται πανελλαδικά ο αγώνας τους για το σχολείο και τη ζωή που έχουν ανάγκη… Το γεγονός ότι κάθε μέρα μπαίνουν όλο και περισσότεροι μαθητές στον αγώνα, συζητάνε με ζωντάνια και δημοκρατικά στις γενικές συνελεύσεις των σχολείων και των τάξεών τους, συμμετέχουν στην οργάνωση των κινητοποιήσεων, φτιάχνουν Συντονιστικές Επιτροπές μαθητών δυναμώνοντας την κοινή δράση των σχολείων τους, είναι μηνύματα που μόνο αισιοδοξία και δύναμη μπορούν να μας “γεμίζουν”… Αποδεικνύουν ότι υπάρχει διέξοδος! Ότι οι μαθητές επιλέγουν να μην κάτσουν στ’ αυγά τους “κλαίγοντας” την μοίρα τους, αλλά να αγωνιστούν, κόντρα στον συμβιβασμό και την αναμονή, να διεκδικήσουν ένα σχολείο που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει, ζωή με σύγχρονα δικαιώματα! Αυτά τα βήματα χρειάζεται τώρα να πολλαπλασιαστούν και να “ακουμπήσουν” κάθε τμήμα, τάξη και σχολείο, να πολλαπλασιαστούν οι πολύμορφες πρωτοβουλίες διεκδίκησης παντού. Έτσι το μαθητικό κίνημα θα γίνει ακόμα πιο δυνατό. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση η πανελλαδική συνάντηση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα, καθώς μαθητές από κάθε γωνιά της Ελλάδας: • Θα συζητήσουν για το πώς θα συνεχίσουν τον αγώνα τους ακόμα πιο αποφασιστικά, συντονισμένα και οργανωμένα σε όλη τη χώρα, για την άμεση απάντηση που έχουν αποφασίσει να δώσουν στην κυ-

Από την περσινή πανελλαδική συνάντηση των μαθητών.

βέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αν τολμήσει να φέρει νομοσχέδιο που κάνει ακόμα πιο εξοντωτικό εξεταστικό κέντρο το σχολείο.

• Θα ανταλλάξουν απόψεις και πείρα για την οργάνωση του αγώνα τους, για το πώς θα συμμετέχουν ακόμα περισσότεροι μαθητές, πώς θα γίνουν γνωστά σε ακόμη περισσότερους τα δίκαια αιτήματά τους.

• Θα συζητήσουν για το πώς μπορούν να ζωντανέψουν τα σχολεία τους, με πρωτοβουλίες και δράσεις για όλα όσα απασχολούν και ενδιαφέρουν τους μαθητές.

• Θα δυναμώσουν τη συλλογική δράση και αλλη-

λεγγύη μεταξύ τους, κάνοντας πράξη του σύνθημα “όλοι για έναν κι ένας για όλους”.

• Θα στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα ενάντια στους φασίστες της Χρυσής Αυγής, που θέλουν να σπείρουν το μίσος ανάμεσα στους μαθητές και πολεμάνε τον δίκαιο αγώνα τους. Όλοι μαζί, ενωμένοι σαν μια γροθιά, δυνατοί και συντονισμένοι θα αποδείξουν ότι όχι μόνο δε “μασάνε” και δεν σκύβουν το κεφάλι, αλλά χτίζοντας την πραγματική ενότητα μέσα από τη συλλογική δράση δυναμώνουν τις διεκδικήσεις τους για τη ζωή και το μέλλον που τους αξίζει!

Η πανελλαδική συνάντηση των μαθητών αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα, καθώς μαθητές από κάθε γωνιά της Ελλάδας θα συζητήσουν για το πώς θα συνεχίσουν τον αγώνα τους ακόμα πιο αποφασιστικά

Οδηγητής

Οι μαθητές έχουν ιδανικά... Δεν παζαρεύουν τη μόρφωση και τη ζωή που τους ανήκει! Η πανελλαδική συνάντηση των μαθητών αποτελεί ένα σημαντικό βήμα κλιμάκωσης του αγώνα τους και για έναν επιπλέον λόγο… Γιατί το επόμενο διάστημα αναμένεται “καυτό”! Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με το νομοσχέδιο που ετοιμάζει για το Λύκειο, θέλει να τελειώσει τη δουλειά που άρχισαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τα κόμματα του συστήματος. Ετοιμάζει ένα σχολείο με περισσότερο άγχος, τρέξιμο και παπαγαλία, με διπλές πανελλαδικού τύπου εξετάσεις, αφού για το απολυτήριο του Λυκείου οι μαθητές θα πρέπει να δίνουν εξετάσεις σε επίπεδο δήμων ή νομών με τον ίδιο τρόπο και βαθμό δυσκολίας με τις πανελλαδικές. Από τη μία η κυβέρνηση στερεί από τους μαθητές την αναγκαία μόρφωση που αποτελεί εφόδιο για το σύνολο της ζωή τους και την ίδια ώρα κρύβει τις ελλείψεις στα σχολεία, μιας και τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού δεν φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα. Φτιάχνει ένα σχολείο που και με τη βούλα του νόμου θα στερεί το δικαίωμα στους μαθητές να μάθουν όσα είναι χρήσιμα για τη ζωή τους και θα τους αντιμετωπίζει σαν μέσους όρους βαθμολογιών.

Από την άλλη η κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Παιδείας κάνει συστηματική προσπάθεια να χτυπήσει τους μαθητικούς αγώνες, που εκδηλώνονται σε όλα τη χώρα, να συκοφαντήσει τα δίκαια αιτήματα των μαθητών και να πείσει πως οι αλλαγές που φέρνει είναι προς όφελος των μαθητών και των οικογενειών τους. Λοιδορεί για ακόμη μια φορά το μαθητικό κίνημα και τις διεκδικήσεις του, χαρακτηρίζει τους μαθητές που οργανώνουν τον αγώνα τους «ψεύτες που χτυπάνε αδικαιολόγητα την κυβέρνηση, χωρίς αιτήματα», αρνείται να συναντήσει συντονιστικές επιτροπές και εκλεγμένους αντιπροσώπους μαθητών απαντώντας με τρομοκρατία, ΜΑΤ και χημικά. Απέναντι σε όλα αυτά οι μαθητές δεν μένουν με σταυρωμένα χέρια! Προβάλλουν δυναμικά τις διεκδικήσεις τους για ένα σχολείο που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει, χωρίς διακρίσεις, χωρίς εμπόδια. Που θα δίνει ολόπλευρη μόρφωση και όχι σκόρπιες γνώσεις με το σταγονόμετρο. Για ένα σχολείο στο οποίο οι μαθητές θα είναι δημιουργικοί και όχι αριθμοί ονομάτων για τα απουσιολόγια, που δε θα τους κοιτάει στην τσέπη, για παιδεία που δεν θα είναι εμπόρευμα. Με τους αγώνες τους έχουν στείλει ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση να μην τολμήσει να καταθέσει το απαράδεκτο νομοσχέδιό της, που κάνει ακόμα πιο εξοντωτικό το σχολείο. Ό,τι κατέκτησαν μέχρι τώρα, το



Δεκέμβρης 2018

19

έχουν κερδίσει με τους αγώνες τους, συλλογικά και οργανωμένα. Δική τους κατάκτηση είναι η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων, η επαναφορά των επαναληπτικών εξετάσεων, να μην κλείσουν ειδικότητες, τμήματα και τομείς σε πολλά ΕΠΑΛ της χώρας, να μην πληρώνουν βιβλία ξένων γλωσσών σε αρκετά σχολεία κ.λπ.

Να μη βγάλουν τσιμουδιά όσοι βρίσκονται απέναντι στον δίκαιο αγώνα των μαθητών Όσοι ενοχλούνται από τις δίκαιες διεκδικήσεις των μαθητών καλά θα κάνουν να “συνηθίσουν”, γιατί τα δίκαια αιτήματα και οι αγώνες των μαθητών δεν θα υποχωρήσουν. Στο δυνάμωμά τους καθοριστική συμβολή θα έχει η 2η πανελλαδική συνάντηση μαθητών, Συντονιστικών Επιτροπών, 15μελών και 5μελών! Ήδη εκατοντάδες 15μελή και 5μελή μαθητικά συμβούλια συζητάνε το κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής μαθητών Αθήνας, αποφασίζουν τη συμμετοχή τους, οργανώνουν πρωτοβουλίες, όπως συναυλίες, τουρνουά κ.ά., που θα βοηθήσουν στην κάλυψη των εξόδων συμμετοχής τους, στην προβολή της ίδιας της πανελλαδικής συνάντησης. Οι μέρες κυλάνε αντίστροφα… Αλέξανδρος Κεντρής Μέλος της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ

! ο ι σ ά ν µ υ γ . ..

…Έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει!

«Κι εφέτος η πρωτοχρονιά στη φυλακή με βρίσκει κι άδειο κανίσκι ειν’ η καρδιά και μαύροι γύρω μου ίσκιοι. Κι έτσι καθώς σε σκέφτομαι χαρά που μού `χεις λείψει μου σιγοτραγουδά η βροχή του σύννεφου τη θλίψη. Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή μητ’ όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει».

Α

υτοί οι στίχοι του κομμουνιστή ποιητή, Φώτη Αγγουλέ, αποτυπώνουν ίσως με τον καλύτερο τρόπο τη δύναμη, την αντοχή, την ελπίδα, τη λαχτάρα για ζωή των αγωνιστών, των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που 100 χρόνια τώρα συνεχίζουν να φωτίζουν τις “λεωφόρους του μέλλοντος” του αγώνα για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα, τον σοσιαλισμό. Ο “Οδηγητής” σ’ αυτό το φύλλο “ταξιδεύει” σε μία από τις πιο ηρωικές σελίδες στην ιστορία του ΚΚΕ, τη ζωή στις φυλακές και τις εξορίες, παρουσιάζοντας από το αρχείο του ΚΚΕ χριστουγεννιάτικες κάρτες και δημιουργίες, πραγματικά καλλιτεχνικά έργα, που είχαν φιλοτεχνήσει οι ίδιοι οι αγωνιστές-κρατούμενοι αποδεικνύοντας την ευαισθησία, την τρυφερότητα, την πίστη τους στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή, για το δίκιο…

Πολιτικοί κρατούμενοι της Γιούρας το 1960, υδατογραφία και πενάκι.

Νίκος Μαχαίρας, Ακροναυπλία 1952, υδατογραφία και πενάκι Με τις κάρτες και άλλες δημιουργίες που είχαν φιλοτεχνήσει οι εξόριστοι και φυλακισμένοι κομμουνιστές δήλωναν ότι ζουν και συνεχίζουν να ονειρεύονται. Δήλωναν ότι αντιστέκονται στην απομόνωση που τους επέβαλε το αστικό κράτος. Οι κάρτες ήταν μια ξεχωριστή επαφή με την οικογένεια, φίλους και συντρόφους τους.

Φυλακές Αβέρωφ, 1951.

Χριστουγεννιάτικη κάρτα του Χαρίλαου Φλωράκη με αποξηραμένο λουλούδι, Λέρος, 1969.

Όλες οι κάρτες και τα γράμματα των εξόριστων έχουν πάνω την αναγραφή “ΗΛΕΓΧΘΗ”, γιατί όλη η εισερχόμενη και εξερχόμενη αλληλογραφία λογοκρινόταν και αρκετά γράμματα καταστρέφονταν ή επιστρέφονταν.

Χριστουγεννιάτικη κάρτα του Βλάση Παπαγιαννόπουλου από τις φυλακές της Πάτρας, 21/12/1953. Διακρίνεται η αναγραφή «Ηλέγχθη» της λογοκρισίας.

Κράτησέ το... Χριστουγεννιάτικη κάρτα από σύρμα καλωδίου, 1971.

Με ελάχιστα υλικά και χρώματα, με ένα σουγιαδάκι, ένα κοπίδι από καρφί, σιδερικά, ακονισμένα κουτάλια και άλλα αυτοσχέδια εργαλεία, χάραζαν καυσόξυλα, κασόνια και τελάρα λαχανικών, πέτρες και βότσαλα του γιαλού.

Οι κομμουνιστές, που έμειναν αλύγιστοι στις φυλακές και τις εξορίες, άντεξαν, όχι γιατί ήταν “υπεράνθρωποι”, αλλά γιατί διαπαιδαγωγήθηκαν στον αγώνα από το ΚΚΕ. Μαζί με τον ηρωισμό κυριαρχούσε η συντροφικότητα, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, η δημιουργικότητα, η πολιτιστική και πνευματική καλλιέργεια. Υπήρξαν αγωνιστές που έμαθαν εκεί γραφή και ανάγνωση, είδαν πρώτη φορά θέατρο, ανέπτυξαν κλίσεις και ταλέντα τους.

Φυλακές Χαλκίδας, 1947.

Φυλακές Μαργαρίτη, Πάτρα. Οι αγωνιστές γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά του 1946, διατρανώνουν την πίστης τους στον αγώνα.

Κ

22

20Η ΔΙΕΘΝΉΣ ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΏΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΏΝ ΚΟΜΜΆΤΩΝ

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το μεγάλο,

διεθνιστικό γεγονός!

Α

ντιπρόσωποι 90 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από 73 χώρες συναντήθηκαν στην Αθήνα στις 23-25 Νοέμβρη για την 20ή Διεθνή Συνάντησή τους που διοργανώθηκε στη χώρα μας από το ΚΚΕ προς τιμήν των 100 χρόνων του. Αυτές οι Συναντήσεις ξεκίνησαν πριν από 20 χρόνια πάλι εδώ στην έδρα της ΚΕ, στον Περισσό και μέσα στη δίνη της αντεπανάστασης για να ταξιδέψουν και να φιλοξενηθούν στη συνέχεια σε όλες τις ηπείρους, από άλλα ΚΚ.

πολέμους, στον αντικομμουνισμό, για την ενίσχυση της αλληλεγγύης στους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες, των διεθνών αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων. Στις Διεθνείς Συναντήσεις βεβαίως υπάρχουν σοβαρές ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, μεταξύ των ΚΚ που εξακολουθούν να στηρίζονται στο μαρξισμό-λενινισμό και εκείνων των κομμάτων που έχουν απολέσει τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά και διατηρούν απλώς το όνομα, παίζοντας δραστήριο ρόλο σε σχεδιασμούς του οπορτουνισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, όπως το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Το ΚΚΕ αναδεικνύει διαρκώς σ’ αυτές τις Διεθνείς Συναντήσεις πως η πάλη για την ανασυγκρότηση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος αποτελεί καθοριστικής σημασίας καθήκον, που σχετίζεται με την ουσιαστική συζήτηση και το ξεκαθάρισμα σοβαρών προβλημάτων στρατηγικής και τακτικής του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος.

Συμβολή του ΚΚΕ στην κοινή δράση των κομμουνιστών διεθνώς Το θέμα της συνάντησης ήταν: “Η σύγχρονη εργατική τάξη και η συμμαχία της. Τα καθήκοντα της πολιτικής της πρωτοπορίας - των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων - στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για τα δικαιώματα των εργατών και των λαών, για την ειρήνη, το σοσιαλισμό”. Το άνοιγμα των εργασιών έγινε με ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα. Πάνω στο θέμα αναπτύχθηκε γόνιμος προβληματισμός και συζητήθηκαν απόψεις και εμπειρίες από την πάλη των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στις χώρες τους, από τις κοινές δράσεις που αναπτύχθηκαν την προηγούμενη περίοδο. Συζητήθηκαν τα καθήκοντα για την ενίσχυση της πάλης των κομμουνιστών, την ανάπτυξη των αγώνων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για τα δικαιώματα των εργατών, του λαού, της νεολαίας, σε σύγκρουση με τα μονοπώλια, την εξουσία του κεφαλαίου και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Εκφράστηκε η καταδίκη στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους. Επίσης προγραμματίστηκαν κοινές και συγκλίνουσες δράσεις για να πραγματοποιηθούν την επόμενη χρονιά και οι οποίες περιλαμβάνονται στο κοινό κάλεσμά τους. Στο πλαίσιο των Διεθνών Συναντήσεων των ΚΚ, εδώ και χρόνια, κυκλοφορεί το Ενημερωτικό Δελτίο των ΚΚ, που εκδίδεται σε ηλεκτρονική μορφή στα Αγγλικά, ενώ έχει αναπτυχθεί το σύστημα ταχείας αλληλοενημέρωσης των ΚΚ μέσα από την ιστοσελίδα του SOLIDNET (www. solidnet.org), όπου κάθε ΚΚ μπορεί να δημοσιοποιεί τις ενέργειές του, τις εκτιμήσεις και τα ντοκουμέντα του. Επιπλέον, στη βάση των κοινών δράσεων που συμφωνούνται στις Διεθνείς Συναντήσεις, τα ΚΚ αναπτύσσουν κοινές πρωτοβουλίες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς

Η παγκόσμια αναγνώριση της συνεισφοράς του ΚΚΕ στην ανασυγκρότηση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος αποτυπώθηκε στη Συνάντηση. Ξεχωριστή στιγμή, όταν ο Α' Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας, Βίκτωρ Τιούλκιν, προσφέρει στον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τιμητική πλακέτα και συμβολικά ένα μεταλλικό σύνδεσμο από το θωρηκτό “Αβρόρα”. Ο Ρώσος σύντροφος σημείωσε ότι είναι ένα “παράσημο” και ιδιαίτερη τιμή από τη χώρα των Μπολσεβίκων προς το ΚΚΕ.

Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία Πραγματοποιήθηκε στις 26 Νοέμβρη η Ολομέλεια της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας, όπου έγινε απολογισμός της δράσης του προηγούμενου χρόνου και προγραμματισμός για το 2019. Μεταξύ άλλων συμφωνήθηκε η διοργάνωση εκδήλωσης για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς το Φλεβάρη στην Κωνσταντινούπολη. Όλα τα κόμματα υπογράμμισαν την ανάγκη να ενισχυθεί ο συντονισμός των ΚΚ που συναποτελούν την Πρωτοβουλία. Να ενισχυθεί η διακριτή παρέμβασή τους στο έδαφος κοινών επεξεργασιών και θέσεων που θα δυναμώνουν την εργατική-λαϊκή πάλη σε κάθε χώρα. Επιπλέον εγκρίθηκε η ένταξη στην Πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Φινλανδίας για την Ειρήνη και τον Σοσιαλισμό, ενώ συζητήθηκε η περίπτωση να διευρυνθεί η Πρωτοβουλία πέρα από τα όρια της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Η αντιπροσωπεία του ΚΚ (Ιταλία), υψώνει τη σημαία του Κόμματός της στο άκουσμα του ''Bandiera Rossa" στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας κατά την εκδήλωση για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ στην οποία συμμετείχαν οι αντιπρόσωποι των 90 κομμάτων.

Η ανάπτυξη της κοινής πάλης των ΚΝ, βασικό καθήκον της ΚΝΕ Τη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλει το ΚΚΕ στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα ακολουθεί και η ΚΝΕ, που συμβάλει με τη σειρά της στην προσπάθεια για ανταλλαγή πείρας, στην ισχυροποίηση των Κομμουνιστικών Νεολαιών και στον συντονισμό της δράσης τους. Αναπτύσσει σχέσεις και κοινή δράση με τις νεολαίες που παρά τις δυσκολίες δεν υποτάσσονται στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης και δυναμώνουν τα επαναστατικά χαρακτηριστικά τους, παλεύουν για τα σύγχρονα δικαιώματα της νεολαίας.

Γράψαμε Ιστορία... Συνεχίζουμε...

Θα νικήσουμε!

“Ο Δρόμος μας”

Ντοκιμαντέρ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ

Α

πό τις 29 Νοέμβρη προβάλλεται στους κινηματογράφους σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, το Ντοκιμαντέρ “Ο Δρόμος μας”, που είναι αφιερωμένο στα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Καρέ-καρέ μέσα σε 100 λεπτά διατρέχει την πλούσια Ιστορία του ΚΚΕ. Σπάνια αρχειακά ντοκουμέντα, δραματοποιημένο οπτικοακουστικό υλικό, πρωτότυπη μουσική. Πάνω από 100 συντελεστές, οι οποίοι δούλεψαν ακούραστα και εθελοντικά.

Εμφανίζονται και αφηγούνται on camera οι: Παύλος Ορκόπουλος, Μαριάνθη Σοντάκη, Δημήτρης Αλεξανδρής και Λίλα Καφαντάρη. Δανείζουν τη φωνή τους οι: Δημήτρης Καταλειφός, Κώστας Καζάκος, Ελένη Γερασιμίδου, Διονύσης Ξενάκης. Συμμετέχουν ακόμα δεκάδες ηθοποιοί και μουσικοί.

Κινηματογραφική ομάδα: Σήφης Στάμου, Παυλίνα Αγαλιανού Υπεύθυνος: Κώστας Σταματόπουλος Ομάδα για το σενάριο και την έρευνα: Θανάσης Λεκάτης, Φάνης Παρρής, Αλέξανδρος Βαλσαμής Υπεύθυνος: Γιάννης Κλεφτογιάννης

Αθήνα: “Studio New Star Art Cinema”, καθημερινά από τις 29 Νοέμβρη, στις 5.00 μ.μ. και 7.00 μ.μ. Θεσσαλονίκη: Δημοτικοί Κινηματογράφοι Νεάπολης – Συκεών, από 29 Νοέμβρη έως τις 3 Δεκέμβρη και Κορδελιού – Ευόσμου, από 29 Νοέμβρη έως τις 5 Δεκέμβρη, Πάτρα: “Πάνθεον”, Πέμπτη 29 και Παρασκευή 30 Νοέμβρη στις 7.30 μ.μ. και από 1η έως 3 Δεκέμβρη στις 9.45 μ.μ. Και σε δεκάδες άλλες πόλεις της Ελλάδας. Η αναλυτική λίστα με τους κινηματογράφους που θα προβάλουν το ντοκιμαντέρ είναι δημοσιευμένη στο 902.gr.

Πού θα το δω:

Διεύθυνση φωτογραφίας: Άκης Αποστολίδης Μουσικά έντυσε το Ντοκιμαντέρ η Σοφία Καμαγιάννη. Σπικάζ: Δανάη Κατσαμένη, Μίλτος Δημουλής Μοντάζ: Σωτήρης Γκέκας

“Μια κόκκινη γραμμή το δρόμο μάς δείχνει”

Συγκλονιστική η εκδήλωση στο ΣΕΦ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ!

Μ

ια εκδήλωση αντάξια του εορτασμού των 100 χρόνων του ΚΚΕ ζήσαμε στις 25 Νοέμβρη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το ΣΕΦ “βούλιαξε” από κόσμο κάθε ηλικίας. Κόκκινες σημαίες χρωμάτιζαν την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, συνθήματα ηχούσαν απ’ άκρη σ’ άκρη. Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα μας όπλισε με ακόμα περισσότερο πείσμα για τις μεγάλες μάχες που έρχονται. Η συναυλία που ακολούθησε μας ξεσήκωσε, μας ταξίδεψε στις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας που έγραψε το τιμημένο Κόμμα μας μέσα στη φωτιά και το σίδερο. Είμαστε περήφανοι που παραλαμβάνουμε τη σκυτάλη ενός συγκλονιστικού αιώνα… Δίνουμε υπόσχεση πως θα συνεχίσουμε, μέχρι την τελική νίκη! Βροντοφωνάζουμε τους στίχους του ποιητή: «αυτό το πειρατικό, θα το βουλιάξουμε. Θα το βουλιάξουμε, που να σκάσει ο διάβολος και θα χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα»!

Α

υτός ήταν ο τίτλος της έκθεσης για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, που φιλοξενήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο “Μελίνα” στην Αθήνα. Μέσα στον ένα περίπου μήνα λειτουργίας της, πέρασαν εκατοντάδες κόσμου κάθε ηλικίας, είτε οργανωμένα είτε ατομικά, αποκομίζοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Πολλά ντοκουμέντα, αρκετά από τα οποία είδαμε για πρώτη φορά, καλαίσθητα στημένα, εφημερίδες, φωτογραφικό υλικό. Ακολουθώντας αυτή την “κόκκινη γραμμή”, ξεκινώντας από το 1800, ξετυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας η συγκλονιστική πορεία του ΚΚΕ, φτάνοντας μέχρι το σήμερα, όπου το “νήμα” πλέον είναι στα δικά μας χέρια.

ΖΗΤΩ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ! ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ! ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ!

24

ΔΟΚΙΜΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ (1918 – 1949)

Μαθαίνουμε την ιστορία μας, διδασκόμαστε, συνεχίζουμε!

Α

πό τα πρώτα σκιρτήματα της εργατικής τάξης στην Ελλάδα και τους σοσιαλιστικούς ομίλους... στην ίδρυση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ). Από τις πρώτες μάχες... στο ματωμένο Μάη της Θεσσαλονίκης. Από το χτυποκάρδι της παρανομίας, τα σκοτεινά μπουντρούμια στα χρόνια 1936-1941… στην απελευθερωτική πάλη στις πόλεις και τα βουνά. Από τη μάχη του Δεκέμβρη στους δρόμους της Αθήνας και του Πειραιά… ξανά στο βουνό με το ΔΣΕ. Η συναρπαστική αυτή πορεία, ο μακρύς δρόμος του Κόμματος μας, οι θυσίες, οι αγώνες, τα διδάγματα αποτυπώνονται στους 4 τόμους του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ (1918-1949) που κυκλοφόρησαν πριν λίγες μέρες από τη “Σύγχρονη Εποχή”.

Ορισμένα στοιχεία για την έκδοση Η ΚΕ του ΚΚΕ, υλοποιώντας τη σχετική Απόφαση του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος (2013), επεξεργάστηκε, οργάνωσε και ολοκλήρωσε την εκ νέου μελέτη και συγγραφή της Ιστορίας του ΚΚΕ, από την ίδρυσή του (1918) έως και τη λήξη του ένοπλου ταξικού αγώνα του ΔΣΕ (1949). Αυτή η κοπιαστική δουλειά ήταν απαραίτητη, αφού από το Κόμμα είχε προχωρήσει η έρευνα και η αποτίμηση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Σοβιετική Ένωση αλλά και της ιστορίας του Κόμματος από τη λήξη του αγώνα του ΔΣΕ (1949) έως και τη 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (1968). Η έκδοση του Δοκιμίου στηρίχτηκε επίσης στη μελέτη πληθώρας ντοκουμέντων και τεκμηρίων της περιόδου που φυλάσσονται στο Αρχείο του Κόμματος. Μεγάλο μέρος αυτών των υλικών δεν ήταν μέχρι πρόσφατα προσβάσιμο λόγω της πλημμύρας που έπληξε την έδρα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ το 1994. Αξιοποιήθηκαν ακόμα πολλά υλικά, όπως αρχειακό υλικό που αφορά τις σχέσεις του ΚΚΕ με το ΚΚΣΕ και άλλα ΚΚ, ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, εφημερίδες και περιοδικά, και περιοδικά, σύγχρονες και παλαιότερες μελέτες, διδακτορικές εργασίες, προφορικές μαρτυρίες κ.ά. Η έκδοση φέρει τον τίτλο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, καθώς ορισμένα ζητήματα παραμένουν ανοιχτά στην περαιτέρω έρευνα, στη συγκέντρωση περισσότερων στοιχείων, στη βαθύτερη διερεύνηση ή ακόμα και σε διορθώσεις, εμπλουτισμό και συμπληρώσεις.

Η δομή και τα περιεχόμενα του Δοκιμίου Ιστορίας 1918-1949 Το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ για την περίοδο 19181949 περιλαμβάνει 4 τόμους με την εξής διάρθρωση:

Α1 Τόμος: «Διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες από την επικράτηση του καπιταλισμού έως την Οκτωβριανή Επανάσταση» Ο τόμος αυτός χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται συνοπτικά η μετάβαση από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό ενώ αναδεικνύεται και η εμφάνιση και η ανάπτυξη της εργατικής τάξης, η ανάπτυξη του επιστημονικού σοσιαλισμού. Ακόμα γίνεται αναφορά στον Α’ Παγκόσμιο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο και στο «άλμα της ανθρωπότητας προς την ελευθερία»: την Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Στο δεύτερο μέρος του Α1 τόμου περιλαμβάνονται ζητήματα που αφορούν την Επανάσταση του 1821, την ανάπτυξη των καπιταλιστικών σχέσεων στη χώρα μετά τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους και τις βασικές εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα μέχρι το 1918. Το τρίτο μέρος του τόμου αφορά τη γέννηση και ανάπτυξη του εργατικού και του σοσιαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα, όλη την “προεργασία” δηλαδή για την ίδρυση του ΣΕΚΕ.

Α2 Τόμος: «Μεσοπόλεμος: Οικονομία και πολιτική. Η ίδρυση του ΚΚΕ, τομή στην ελληνική κοινωνία» Ο τόμος αυτός χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος φέρει τον τίτλο “Η ελληνική οικονομία στο ΜεσοΜαχητές του ΔΣΕ αποδίδουν τιμές στις ηρωίδες κομμουνίστριες Ηλέκτρα Αποστόλου και Ειρήνη Γκίνη (Μίρκα Γκίνοβα)

πόλεμο”. Πρόκειται για ένα σημαντικό κεφάλαιο καθώς σ’ αυτό αναδεικνύεται ότι ήδη από αυτήν την εποχή, είχαν διαμορφωθεί οι ελάχιστοι υλικοί όροι για τη σοσιαλιστική επανάσταση στη χώρα μας. Το δεύτερο μέρος πραγματεύεται την περίοδο από την ίδρυση του ΣΕΚΕ μέχρι και την δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Εδώ παρουσιάζεται η σκληρή πορεία του Κόμματος ώστε να κατακτήσει επαναστατικά χαρακτηριστικά και ο ηρωικός του αγώνας στις συνθήκες του μεσοπολέμου, γίνονται λεπτομερείς αναφορές στην πάλη του εργατικού – λαϊκού κινήματος, στις διώξεις χιλιάδων αγωνιζόμενων εργατών και αγροτών, με πολλούς απ’ αυτούς να πέφτουν θύματα της αστικής καταστολής. Στο μέρος αυτό περιέχονται και πολλά στοιχεία για τη δράση της ΟΚΝΕ.

Β1 Τόμος: «Το ΚΚΕ στο Β’ Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο» Στον τόμο αυτό τεκμηριώνεται ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του πολέμου, υπογραμμίζεται ο καθοριστικός ρόλος της Σοβιετικής Ένωσης στη συντριβή του φασισμού – ναζισμού. Γίνεται αναφορά στη στάση του Κόμματος στον ιταλοελληνικό πόλεμο, επισημαίνεται ο πρωτοπόρος ρόλος του Κόμματος στον αγώνα ενάντια στους ξένους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, η δράση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, της ΟΠΛΑ, της Εθνικής Αλληλεγγύης, της Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης (ΑΣΟ) στη Μέση Ανατολή. Επισημαίνεται πως στη διάρκεια της απελευθέρωσης της χώρας είχε διαμορφωθεί επαναστατική κατάσταση. Η “ύλη” του τόμου περιλαμβάνει ακόμα την κρίσιμη ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη του 1944.

Β2 Τόμος: «Η εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ)» Κατά κύριο λόγο ο τόμος αυτός παρουσιάζει την ηρωική δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας: Η ίδρυση του, η ανάπτυξη του, η διάρθρωση του, οι μικρές και μεγάλες μάχες του σε όλη την Ελλάδα. Περιλαμβάνεται ακόμα αναφορά στον μεταπολεμικό συσχετισμό δυνάμεων, στο 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ, στις διώξεις χιλιάδων αγωνιστών από το αστικό κράτος, η ηρωική τους στάση στα στρατοδικεία, στις φυλακές και τις εξορίες. Σημειώνεται ακόμα πως κατανεμημένα σε παραρτή-

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

25

ματα στους αντίστοιχους τόμους, περιλαμβάνονται μια σειρά από σημαντικά ντοκουμέντα (όπως η περίληψη των Πρακτικών του Α’ Συνεδρίου της ΟΚΝΕ) και οι αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για την κομματική αποκατάσταση των Άρη Βελουχιώτη, Γιώργου Γιαννούλη και Γιώργου Γεωργιάδη.

Γιατί μελετάμε την Ιστορία; H “Ιστορία” υπήρξε πάντοτε… παρεξηγημένη, καθώς οι περισσότεροι την έχουν συνδέσει με την παπαγαλία, την αποστήθιση ημερομηνιών, ονομάτων και γεγονότων. Όλα αυτά πολλές φορές ασύνδετα, αποσπασματικά χωρίς να καταλαβαίνουμε το πώς και το τι και το πιο σημαντικό το γιατί. Αν αφήσουμε στην άκρη τις “παρεξηγήσεις” και αφού παραδεχθούμε ότι η μελέτη της Ιστορίας πράγματι απαιτεί μια προσπάθεια τότε μπορούμε να μιλήσουμε για την αξία και την ανάγκη να μελετάμε την Ιστορία. Η Ιστορία μελετά το παρελθόν, δεν καταγράφει όμως μόνο, δεν αφηγείται απλά τα γεγονότα. Η σημασία της και η αποστολή της ως επιστήμη έγκειται στην ανίχνευση των αιτιών των γεγονότων, της ουσίας τους που πολλές φορές δεν βρίσκεται στην επιφάνεια, στην κατανόηση των βασικών νόμων ανάπτυξης της κοινωνίας. Γι’ αυτό και μας είναι χρήσιμη η μελέτη της Ιστορίας, όχι γιατί αυτή “επαναλαμβάνεται”, όπως συνηθίζεται να λέγεται, αλλά γιατί η συσσωρευμένη πείρα που αποκτάμε μέσω της ιστορικής γνώσης μας δίνει τη δυνατότητα να αντιλαμβανόμαστε καλύτερα το παρόν, να αποφύγουμε την επανάληψη λαθών και άστοχων εκτιμήσεων και επομένως δυναμώνει τον αγώνα μας για το μέλλον για το οποίο αγωνιζόμαστε: τη σοσιαλιστική – κομμουνιστική κοινωνία.

Από την πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη που κατεστάλη άγρια από το αστικό κράτος

νίας είναι το αποτέλεσμα της σύγκρουσης των -κάθε φορά- προοδευτικών και συντηρητικών κοινωνικών δυνάμεων. Αν ακολουθούσαμε τη “μέση οδό” τότε θα έπρεπε για να κατανοήσουμε π.χ. την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας στη χώρα μας να στηριχτούμε στο μέσο όρο των απόψεων των βασανιστών της χούντας και των θυμάτων τους. Η προσπάθεια διαστρέβλωσης της Ιστορίας του Κόμματός μας, συκοφάντησης των αγώνων του λαού μας είναι συνεχής (στα Πανεπιστήμια, τις σχολικές αίθουσες, στον Τύπο κ.ά.) και δεν αφορά την ερμηνεία του παρελθόντος, αλλά πρωτίστως στοχεύει στο μέλλον: να πείσουν τη νέα γενιά ότι το καπιταλιστικό σύστημα είναι “αιώνιο”, ότι τίποτα δεν αλλάζει.

Διαβάζοντας το Δοκίμιο μπορεί κάποιος να αντιληφθεί πραγματικά γιατί το ΚΚΕ παρά τα 100 του χρόνια είναι το πιο “νέο” κόμμα Η διαστρέβλωση και οι δήθεν “επιστημονικές” αναλύσεις των αστών

Οργανώνουμε τη μελέτη, μαθαίνουμε, εμπνεόμαστε!

Βέβαια, παρότι τα ιστορικά γεγονότα είναι αντικειμενικά, η ερμηνεία τους δεν μπορεί να είναι ίδια από την πλευρά των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευομένων. Έτσι για παράδειγμα, ο αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας αντιμετωπίζεται από τους αστούς και τους γραφιάδες τους ως “έγκλημα” ενώ για την εργατική τάξη αποτέλεσε την κορυφαία στιγμή στη λαϊκή πάλη μέχρι σήμερα. Φυσικά απ’ την πλευρά της αστικής τάξης χρησιμοποιείται και το ψέμα ενώ οι πιο “ψαγμένοι” προσπαθούν αξιοποιώντας το “ειδικό” (π.χ. μια μαρτυρία ξεκομμένη από το γενικότερο ιστορικό πλαίσιο) να παραποιήσουν το “γενικό”. Άλλοι πάλι, υποστηρίζουν ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Πρόκειται για μια ξεκάθαρα αντιεπιστημονική τοποθέτηση, καθώς όλη η ιστορική πορεία της ανθρωπότητας, η ανάπτυξη της ανθρώπινης κοινω-

Από όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι η μελέτη του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ (1918-1949) δεν αφορά κάποιους ειδικούς αλλά κάθε μέλος της ΚΝΕ, κάθε νέο και νέα που αγωνίζεται για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση. Διαβάζοντας το Δοκίμιο μπορεί κάποιος να αντιληφθεί πραγματικά γιατί το ΚΚΕ παρά τα 100 του χρόνια είναι το πιο “νέο” κόμμα, καθώς διαβάζει για τις ριζοσπαστικές θέσεις που διακήρυξε ήδη από την ίδρυσή του. Θα γνωρίσει πλευρές της ιστορίας της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ), τον ηρωικό αγώνα της για τα δικαιώματα των παιδιών, των μαθητών, των φοιτητών, των νέων εργαζόμενων, των στρατευμένων νέων. Θα συνειδητοποιήσει τη βαθιά αλήθεια που περιέχει ο στίχος του Γ. Ρίτσου: “Σε κάθε βήμα, πρόσεχε, κάτου απ’ το χώμα / ζούνε οι νεκροί μας, ζούνε οι

σκοτωμένοι μας”. Το Κόμμα μας, έχει σφραγίσει με το αίμα του κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα σε αυτόν τον τόπο. Θα εμπνευστεί, θα πάρει δύναμη γνωρίζοντας πως λίγες χιλιάδες κομμουνιστές, δραπετεύοντας από τα μπουντρούμια της μεταξικής δικτατορίας, οργάνωσαν την αντίσταση ενάντια στους κατακτητές, δημιούργησαν το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, την ΟΠΛΑ και στη συνέχεια το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ). Θα οπλιστεί με αναγκαία συμπεράσματα, θα διδαχθεί καθώς η μελέτη του Δοκιμίου Ιστορίας είναι «ζήτημα κατάκτησης της αντικειμενικής αλήθειας, με τα ανάλογα ταξικά συμπεράσματα, δηλαδή είναι διαδικασία απαραίτητη για τη διαμόρφωση επαναστατικής κομμουνιστικής συνείδησης, ανάλογης ικανότητας στην οργάνωση της ταξικής πάλης στις σημερινές και μελλοντικές συνθήκες» (Εισήγηση της ΚΕ στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη). Οι δυσκολίες που μπορεί να δημιουργούνται από τον όγκο του κειμένου ή από την ηλικία των αναγνωστών μπορούν να ξεπεραστούν με σχέδιο, οργάνωση αλλά και πρωτοβουλίες, όπως το συλλογικό διάβασμα ή η συζήτηση υποκεφαλαίων του Δοκιμίου με οργανωμένο τρόπο, πρωταρχικά βέβαια με την πλατιά διακίνησή του. Μπορούμε και πρέπει να πετύχουμε αυτό το καθήκον και αυτή θα είναι και η έμπρακτη τιμή στα 100 χρόνια του Κόμματος. Στρατής Δουνιάς, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ

26

5ο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ “Η συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική ιδεολογία από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και τον Μεσοπόλεμο”

Η

Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ διοργανώνει το 5ο Επιστημονικό Συνέδριο, το Σάββατο 15 και την Κυριακή 16 Δεκέμβρη, με θέμα: «Η συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική ιδεολογία από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και το Μεσοπόλεμο»,στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό. Ψάξε για σχολείο, άστεγε! Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε! Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν’ ένα όπλο. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.

...μας παροτρύνει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ… Το βιβλίο είναι όπλο! Όπλο γι’ αυτούς που πρέπει να πάρουν την εξουσία, τόσο αναγκαίο όσο αυτό του μαχητή.

Το πρόγραμμα του Επιστημονικού Συνεδρίου Σάββατο 15/12/2018 • Έναρξη εργασιών 10.00 Καλλιτεχνικό άνοιγμα • Χαιρετισμός του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ • Εναρκτήρια ομιλία: Στα ίχνη μιας λογοτεχνίας «χρήσιμης» για τη σύγχρονη εποχή. Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού Ενότητα 1η: Οι πρόδρομοι σοσιαλιστές λογοτέχνες και η εποχή τους (1880-1917) • Εισηγήσεις  Το διεθνές και εσωτερικό ιστορικό πλαίσιο από την Παρισινή Κομμούνα ως το τέλος του Α’ Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Κώστας Σκολαρίκος, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ  Από το Δημοτικισμό στο Σοσιαλισμό 1880-1918. Χαράλαμπος – Δημήτρης Γουνελάς, αναπληρωτής καθηγητής τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ  Κώστας Παρορίτης: Ένας πρωτοπόρος κομμουνιστής λογοτέχνης. Στέλιος Φώκος, φιλόλογος, συγγραφέας  Αίνος στον Κωνσταντίνο Θεοτόκη. Γιάννης Δάλλας, ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής

Το ιστορικό περιοδικό των δημοτικιστών “O Νουμάς”. Βαγγελιώ Πλατανιά, μέλος του Τμήματος Πολιτισμού, φιλόλογος  Ο Κωστής Παλαμάς στο μεταίχμιο δύο αιώνων. Μία απόπειρα ιστορικής προσέγγισης του ποιητικού του έργου. Γρηγόρης Δελημάρης, υποψήφιος διδάκτορας Ιστορίας  Γεώργιος Βιζυηνός, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ανδρέας Καρκαβίτσας: Από την ηθογραφία στη ρεαλιστική και κοινωνική πεζογραφία. Δήμητρα Μπεχλικούδη, διδάκτορας φιλολογίας, συγγραφέας • Παρεμβάσεις  Δημοσθένης Βουτυράς. Πρωτοπόρος του ελληνικού αστικού διηγήματος. Αντώνης Καλόβουλος, φιλόλογος  Οι εργάτες του Ήλιου και της Θάλασσας: Οι σφουγγαράδες στην ελληνική λογοτεχνία. Μάρκος Σκόρδος, ιδιωτικός υπάλληλος 

Ενότητα 2η: Η πρωτοπορία στη λογοτεχνία του Μεσοπολέμου (1917-1939) • Εισηγήσεις  Το διεθνές και εσωτερικό ιστορικό πλαίσιο στο Μεσοπόλεμο. Αναστάσης Γκίκας, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ  Η νεοελληνική λογοτεχνία ανάμεσα σε δύο πολέμους: Ιστορικές και κοινωνικές όψεις της εξέλιξης των λογοτεχνικών ρευμάτων στο Μεσοπόλεμο.

Μαρία Πεσκετζή, διδάκτορας φιλολογίας, συγγραφέας, μέλος ΔΣ Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων  Η αισθητική σκέψη του Κώστα Βάρναλη στο Μεσοπόλεμο (1922-1939). Μαρία Αντωνοπούλου, υποψήφια διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ  Ο Ρίτσος του Μεσοπολέμου (με έμφαση στα πρώιμα ποιήματα και πεζά του, 1924-1934). Γιώργος Ανδρειωμένος, καθηγητής στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου  Γαλάτεια Καζαντζάκη: «Ο κόσμος που πεθαίνει και ο κόσμος που έρχεται». Η θέση της γυναίκας σ’ αυτόν. Έρη Ρίτσου, λογοτέχνης  Πέτρος Πικρός: Ο «ρεπόρτερ» του σκληρού αστικού τοπίου του Μεσοπολέμου. Νίκη Κυριαζή, φιλόλογος στη δημόσια μέση εκπαίδευση  Το λογοτεχνικό έργο της Έλλης Αλεξίου – μια μορφή της παιδαγωγικής της δράσης Ρίτα Νικολαϊδου, διευθύντρια του περιοδικού “Θέματα Παιδείας”, φιλόλογος στη δημόσια μέση εκπαίδευση  Μέλπω Αξιώτη: Η δύσκολη πορεία από τη «Σύμπτωση» στον επαναστατικό «Χορό». Άννεκε Ιωαννάτου, διδάκτορας φιλολογίας του πανεπιστήμιου της Ουτρέχτης  Ένας προοδευτικός σονετογράφος: Ο Αλέξης Νέβας. Γιώργος Κεντρωτής, καθηγητής Θεωρίας και Πράξης της μετάφρασης του Ιόνιου Πανεπιστήμιου

Οδηγητής

Είναι αναγκαίο το διάβασμα;

Γιατί είναι αναγκαία η ανάπτυξη του αισθητικού κριτηρίου; Η ανάπτυξη του αισθητικού κριτηρίου αποτελεί κρίσιμο παράγοντα ανάπτυξης συνολικού κριτηρίου αλλά και εφόδιο μελέτης και κατάκτησης της γνώσης, της δυνατότητας κατανόησης της πραγματικότητας. Η “δική” μας Τέχνη, μπορεί να αναδείξει την πραγματικότητα, τους νόμους που τη διέπουν, να φωτίσει τα αθέατα, να αποκαλύψει τη δυνατότητα που κάτω από τη δική μας παρέμβαση και δράση μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Σε βάζει σε προβληματισμό, σε έντονη αναζήτηση. Ακονίζει το μυαλό, σε προκαλεί να παλέψεις για να βγάλεις το συμπέρασμα, να βρεις τη λύση. Και όταν τη βρεις, είσαι ένα μπόι ψηλότερος. Αυτός ο βιοματικός τρόπος, η αξιοποίηση και ανάπτυξη των αισθήσεων, της φαντασίας, των συναισθημάτων, της σκέψης, είναι πολύ ισχυρός και βαθύς. Το συμπέρασμα το κάνεις κτήμα σου.

Ενότητα 2η (συνέχεια) • Εισηγήσεις  Η ταξική διάσταση στα μεσοπολεμικά διηγήματα του Θέμου Κορνάρου. Βασίλης Μόσχος, φιλόλογος, υποψήφιος διδάκτορας Σύγχρονης Ιστορίας, συνεργάτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ  Η επαναστατική ταξική πένα του Γιώργου Κοτζιούλα (Δεκαπενταετία 1925-1940). Κώστας Κοτζιούλας, φιλόλογος  Κωνσταντίνος Καβάφης, Κώστας Βάρναλης, Γιάννης Ρίτσος. Μιχάλης Μερακλής, ομότιμος καθηγητής Καποδιστριακού πανεπιστήμιου • Παρεμβάσεις  Γιoσέφ Ελιγιά, ο ταπεινός εργάτης των γραμμάτων. Σίσυ Πολυκάρπου, μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, φιλόλογος στη δημόσια μέση εκπαίδευση  “Τρόχισε κείνα τα σπαθιά του λόγου που μ΄ αρέσουν”. Θάνος Μικρούτσικος, μουσικοσυνθέτης  Νικηφόρος Βρεττάκος: Τα πρώτα βήματα ενός επαρχιώτη ποιητή στην Αθήνα και η πρώτη προσέγγιση στο ΚΚΕ. Χρύσα Καροπούλου, φιλόλογος  Λιλίκα Νάκου:…. Την έπνιγε η αδικία. Λιλή Γάτη, λογοτέχνης

Δεκέμβρης 2018

27

Γιατί να διαβάσω ένα βιβλίο όταν μπορώ, για παράδειγμα, να δω μια ταινία;

Σε αρκετούς νέους σήμερα οι λέξεις “βιβλίο” και “διάβασμα” δεν είναι ελκυστικές. Και μπορούμε να κατανοήσουμε τον λόγο. Το σχολείο, το εκπαιδευτικό σύστημα στο σύνολό του, δεν καλλιεργεί την αγάπη για το διάβασμα και τη γνώση, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Με αυτή την τάση πρέπει να αναμετρηθούμε. Να μην επιτρέψουμε σε αυτούς που μας στερούν τη ζωή που μας αξίζει, να μας πάρουν και τα εφόδια για να τους πολεμήσουμε. Γνωρίζουν πως η λογοτεχνία, συνολικά η Τέχνη, παίζουν αναντηκατάστατο ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας, ειδικά των νέων ανθρώπων. Καλλιεργούν έναν ολόκληρο κόσμο συναισθημάτων, οξύνουν την κριτική σκέψη, αναπτύσουν το αισθητικό μας κριτήριο.

Κυριακή 16/12/2018



Όλες οι μορφές Τέχνης είναι μοναδικές και αναγκαίες, μας προσφέρουν κάτι διαφορετικό η κάθε μία. Δεν αντικαθιστά, όμως η μία την άλλη. Η λογοτεχνία έχει τη δύναμη να μας ταξιδεύει. Μας πηγαίνει σε μέρη και εποχές που δεν έχουμε φανταστεί, που δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε ή που δεν θα επισκεφτούμε. Μας γνωρίζει με χαρακτήρες, οικείους και μη, με καταστάσεις, γεγονότα, κοινωνικές σχέσεις που δεν φτάνει μια ανθρώπινη ζωή για να γνωρίσουμε. Μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου αποκτούμε πείρα που μας κάνει να σκεφτούμε περισσότερο, να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας, να βαθύνουμε τη σκέψη, να προβληματιστούμε.

Γιατί το ΚΚΕ πραγματοποιεί τέτοια συνέδρια; Στην 100χρονη πορεία του ΚΚΕ, η Τέχνη πάντα είχε σπουδαίο και αναγκαίο ρόλο, μάλιστα από την πρώτη στιγμή ίδρυσής του το 1918. Ποτέ το Κόμμα δεν την αντιμετώπισε ως πολυτέλεια και ζήτημα για λίγους. Ίσα ίσα πρωτοστάτησε ώστε να γίνει λαϊκή, να διαδοθεί. Και μέσα από την Τέχνη διαδιδόταν η Ιστορία, η πολιτική του Κόμματος, το καθήκον της εργατικής τάξης. Για την αξία της διαπαιδαγώγησης των κομμουνιστών υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην ίδια την Ιστορία του Κόμματος. Ακόμα και μέσα στις φυλακές, στους τόπους εξορίας, η πολιτιστική δραστηριότητα αποτελούσε αναγκαία καθημερινότητα και όπλο, ώστε να κρατηθεί ψηλά το ηθικό των κομμουνιστών και των αγωνιστών. Το Κόμμα μας μέσα από τα επιστημονικά συνέδρια έχει κααφέρει να αναπτύξει παραπέρα την αντίληψη και τη θέση μας για τη μαρξιστική αισθητική και την Τέχνη. Μέσα από την επιστημονική μελέτη των κομμουνιστών λογοτεχνών, Ρίτσο, Μπρεχτ, Βάρναλη και Χικμέτ, αλλά και στο 5ο συνέδριο που έπεται, βγαίνουν συμπεράσματα για την Τέχνη που χρειάζεται η εργατική τάξη στις σημερινές συνθήκες. Δίνει έμπνευση, κατεύθυνση και εφόδια στους νέους δημιουργούς. Ταυτόχρονα, μας παροτρύνει να σκύψουμε πάνω στα βιβλία, πάνω στην λογοτεχνία, πάνω σε έργα που έγραψαν ιστορία, για να γίνουμε καλύτεροι, πιο ικανοί στην πάλη μας για τον Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό.

Βασίλης Ρώτας: Η λογοτεχνική & θεατρική περιπλάνησή του κατά την περίοδο 1908-1939. Συμβολή στην ιδεολογική ενίσχυση του εργατικού και ταξικού κοινωνικού κινήματος. Θανάσης Καραγιάννης, διδάκτορας Επιστημών Αγωγής/Παιδικής Λογοτεχνίας  Γιώργος Δενδρινός: Ένας πρόωρα χαμένος επαναστάτης συγγραφέας. Βαγγέλης Σακκάτος, συγγραφέας, δημοσιογράφος, μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών  Προσωπικές εξομολογήσεις της Έλλης Αλεξίου (μαρτυρία). Εύα Νικολαΐδου, δημοσιογράφος 

Ενότητα 3η : Έμμεσες επιδράσεις της κομμουνιστικής ιδεολογίας στη μεσοπολεμική λογοτεχνία.

• Εισηγήσεις  Η ποιητική «γενιά του ‘20»: Η αμφισβήτηση, η αποστροφή και η καταδίκη της αστικής κοινωνίας. Νατάσσα Αβραμίδου, φιλόλογος στη δημόσια μέση εκπαίδευση, μέλος ΔΣ Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων  Το μυθιστόρημα του Μεσοπολέμου. Αλέξανδρος Βαλσαμής, μέλος του τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ  Υπερρεαλισμός και κομμουνιστικό κίνημα: Μία παροδική συνάντηση. Γιώργος Μηλιώνης, δημοσιογράφος, μέλος του τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ  Ιδεολογικές κατευθύνσεις στην προσπάθεια της «γενιάς του ’30» για ανανέωση.

Ντίνος Τζαβάρας, φιλόλογος, μέλος της Πολιτιστικής Επιτροπής της ΚΝΕ  Όψεις της αστικής ιδεολογίας και του αντικομμουνισμού στον ελληνικό Μεσοπόλεμο: Το “Ελεύθερο Πνεύμα” και η “Αργώ” του Γ. Θεοτοκά Μπάμπης Παπαδόπουλος, φιλόλογος στη δημόσια μέση εκπαίδευση, μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων  Ο Αντικομμουνισμός της “ΙΔΕΑΣ” (Ιαν. 1933-Μάρτ. 1934). Γεωργία Λαδογιάννη, καθηγήτρια Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων  Για τη μαρξιστική αισθητική στα χρόνια του ελληνικού Μεσοπολέμου. Βασίλης Αλεξίου, αναπληρωτής καθηγητής Παιδαγωγικού Τμήματος του ΑΠΘ • Παρεμβάσεις  Η επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης στο έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου. Λεωνίδας Εμπειρίκος, ιστορικός  Ο Σικελιανός το Μεσοπόλεμο. Άννα Λάζου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Φιλοσοφίας του ΕΚΠΑ  “Η χυδαία πράξη”. Τάσος Ψαρράς, σκηνοθέτης  Διαβάζοντας τους “Νέους Βωμούς”. Άγης Πεταλάς, δικηγόρος, λογοτέχνης

Κλείσιμο συνεδρίου, 19.00 Συναυλία με μελοποιημένη ποίηση της περιόδου

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ (ΜΈΡΟΣ Β΄)

«Λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται…»

Σ

το τεύχος του Σεπτέμβρη δημοσιεύσαμε συνέντευξη με τον μεγάλο μας μουσικοσυνθέτη Θάνο Μικρούτσικο. Το κύριο θέμα ήταν το αφιέρωμα στον Γ. Ρίτσο, που απολαύσαμε λίγο αργότερα στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ «100 χρόνια ΚΚΕ – 50 χρόνια ΚΝΕ», όμως μια συζήτηση με τον Θ. Μικρούτσικο δεν γίνεται να μην πάει και στη μελοποί-

“Οδηγητής”: Τι πιστεύετε ότι προσφέρει η μελοποίηση στο ποίημα; Θάνος Μικρούτσικος: Υπάρχουν πολλών ειδών μελοποιήσεις, άλλες δικαιώνονται και άλλες όχι. Αν σε ένα σπουδαίο ποίημα η μελοποίηση λειτουργεί ως υπόκρουση, δηλαδή όταν διαβάσεις το ποίημα και βρίσκεις τα “α, β, γ, δ” να περιέχονται και με τη μελοποίηση ξαναβρίσκεις τα ίδια “α, β, γ, δ”, η μελοποίηση είναι από ουδέτερη ως αποτυχημένη. Αν όμως η μελοποίηση σε κάνει να βρεις και “ε, ζ…”, τα κρυμμένα που κάθε ποίημα κουβαλάει, τότε η μελοποίηση είναι πετυχημένη. Θα σας πω ένα παράδειγμα από τη δική μου δουλειά, αλλά έχει γίνει από πολλούς: Έγραφα μουσική για μία τραγωδία πριν από 25-30 χρόνια, και έπρεπε να βγάλω ένα σπάραγμα της Ηλέκτρας λίγο πριν συναντήσει τον Ορέστη. Μου ήρθε η ιδέα να παίξω με τα φωνήεντα. Μέχρι να βγει η λέξη “Ορέστης” πέρασαν τρεισήμισι λεπτά στην Επίδαυρο, αλλά ο κόσμος είχε μείνει ακίνητος. Με τα “ο”, “ε”, “ι” βγήκε μουσικά ένα πράγμα σπαρακτικό. Γίνεται πολλές φορές αναδιάταξη του ποιήματος, αναδιάταξη των λέξεων, αναδιάταξη των φράσεων, ακόμα και κομμένες συλλαβές.

“Ο”: Στον Καββαδία τι ήταν αυτό που αποκαλύφθηκε με τη μελοποίηση; Θ.Μ.: Στον Καββαδία εκείνο που βγήκε είναι αυτό για το οποίο ο Καββαδίας είναι μεγάλος ποιητής και είναι αυτό που δεν είχε δει σχεδόν κανείς σε όλη την ελληνική φιλολογία, που τον θεωρούσε ελάσσονα ποιητή της θάλασσας και των ναυτικών. Αν ο Καββαδίας ήταν ο ποιητής της θάλασσας, των πλοίων, των πορνών και των λιμανιών, δεν θα υπήρχε ούτε μία στο τρισεκατομμύριο να περάσει σε τρεις γενιές και να υπάρχει αυτή η “Καβ-

ησή του στο έργο του ποιητή της θάλασσας, Νίκου Καββαδία. Όπως λέει άλλωστε και ο ίδιος, «οι σημερινοί 20ρηδες-25ρηδες θεωρούν το συγκεκριμένο έργο ως ένα έργο που έγινε τώρα για αυτούς, ενώ έγινε πριν 40 χρόνια». Με αφορμή τη συναυλία του Θ. Μικρούτσικου στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στις 8 Δεκέμβρη, δημοσιεύουμε τα συγκεκριμένα αποσπάσματα.

βαδιομανία”, όπως την ονομάζω, με οποιαδήποτε μουσική και να είχε μελοποιηθεί. Αυτό που αποκαλύφθηκε με τη μουσική ήταν ότι ο Καββαδίας είναι κάτι άλλο. Με βάση τη θάλασσα, το αχανές της, το ταξίδι, το πλοίο, το λιμάνι, ο Καββαδίας θέλει να πει δυο πράγματα. Το πρώτο είναι αυτή η περίφημη φράση στη Βάρδια: «Λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται». Αυτό είναι ένα κρυμμένο πολιτικό διαχρονικό μήνυμα. Και λίγο αργότερα είπε το εξής συγκλονιστικό, το οποίο εκτός του ότι ήταν, με άλλες λέξεις, και το σύνθημα του Μάη του ‘68 και σύνθημα του Τσε Γκεβάρα, ήταν ένα πολιτικό σύνθημα το οποίο θα κυριαρχεί και τα επόμενα 200 χρόνια: «Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία». Τι νομίζετε; Ότι αυτό είναι μια εικόνα; Υποστηρίζω ότι ο Καββαδίας διαλέγει το πιο σκληρό ζώο, που έχει καταφέρει να επιβιώσει από την εποχή των δεινοσαύρων και λέει, απευθυνόμενος σε εσάς: «Άκου, αν αξίζει τον κόπο που ήρθες σε αυτόν τον πλανήτη είναι για να κατακτήσεις το αδύνατο. Σπάσε τα όριά σου. Προχώρα και χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία». Αυτά αποκαλύφθηκαν από τη μελοποίηση και αυτά, συν το ταξίδι, συν τη μουσική και όλα τα υπόλοιπα έχουν δημιουργήσει αυτή την τρέλα, αυτή την “Καββαδιομανία”.

με τατουάζ τον στίχο «την ανεξήγητη γραφή να λύσω πολεμώ». Έπαθα σοκ. Να πω μια άλλη ιστορία: Έκανα μια συναυλία πριν 5 χρόνια στις Σέρρες. Πριν τη συναυλία με πλησιάζει ένα ζευγάρι με τρία παιδιά 2, 4 και 6 ετών. Μου λέει ο πατέρας ότι τους μαθαίνει τον Καββαδία, ότι το μεγαλύτερο παιδί ξέρει όλα τα τραγούδια, το μεσαίο τα μαθαίνει και το μικρότερο θα τα άκουγε πρώτη φορά εκείνο το βράδυ. Έκανα ένα αστείο, τους ευχαρίστησα και προχώρησα. Μετά από λίγο έρχεται και με ξαναβρίσκει μόνος του και μου λέει: «Κοιτάξτε. Όταν ήμουν 15 βγήκε “Ο Σταυρός του Νότου”. Ο αδερφός μου ήταν 23. Είχε γεμίσει το δωμάτιο με δικές σας αφίσες και είχε πάρει και καμιά 10ριά αντίτυπα του δίσκου και είχε κρεμάσει τα εξώφυλλα. Πριν τρία χρόνια πέθανε από καρκίνο, 48 ετών. Την τελευταία μέρα ζήτησε να γράψω στην πλάκα του «τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι». Είναι στο νεκροταφείο της Πύλου. Θα σας παρακαλούσα αν πάτε ποτέ από εκεί να αφήσετε ένα τριαντάφυλλο». Και πήγα παιδιά και ήταν όντως έτσι. Τι να πεις και τι να αναλύσεις μετά… Αυτά και άλλα που έχουν συμβεί επιβεβαιώνουν ακριβώς ότι η μελοποίηση ανέδειξε κρυμμένα πράγματα στην ποίηση του Καββαδία.

“Ο”: Η πρώτη μελοποίησή σας στον Καββαδία κυκλοφόρησε το 1979, σχεδόν 40 χρόνια πριν. Υπάρχουν κάποιες ξεχωριστές στιγμές που σας έχουν μείνει στη μνήμη από όλα αυτά τα χρόνια; Θ.Μ.: Πριν 9-10 χρόνια έκανα μια συναυλία με το έργο του Καββαδία στην Λευκωσία. Όταν τραγουδούσε ο Χ. Θηβαίος τον “Λίχνο του Αλαδίνου”, το οποίο δεν είναι και τόσο δημοφιλές τραγούδι όσο ο “Γουίλι”, το “Μαχαίρι”, η “Θεσσαλονίκη” και οι “7 νάνοι”, μου κάνει νόημα να κοιτάξω κάπου στο κοινό. Και βλέπω δύο παιδιά το πολύ 16 χρονών, μαθητές, να έχουν βγάλει τις μπλούζες και να έχουν χαραγμένο Ο Νίκος Καββαδίας σε βάρδια στο καράβι.

Το Σάββατο 8 Δεκέμβρη, στις 6 μ.μ., στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, ο Θάνος Μικρούτσικος παρουσιάζει την ολοκληρωμένη του δουλειά πάνω στον ποιητή Νίκο Καββαδία. Συντελεστές: Θάνος Μικρούτσικος, Θοδωρής Οικονόμου, Μάξιμος Δράκος, Θύμιος Παπαδόπουλος, Ρίτα Αντωνοπούλου, Χρήστος Θηβαίος και Κώστας Θωμαΐδης. Είσοδος με προσκλήσεις από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Ο Νίκος Καββαδίας… αλλιώς!

Α

“

πάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο / ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι / όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες / που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ’ Αλγέρι”. Να κάποιοι στίχοι που μας έρχονται στο μυαλό όταν ακούμε για τον ποιητή Νίκο Καββαδία, γιατί για τους περισσότερους από μας ο μεγάλος

«Πάντα πήγαινα αριστερά το τιμόνι και ποτέ δεν κοίταζα την πρύμνη!…» Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στο Χαρμπίν της Κίνας το 1910. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο στον Πειραιά και εργάστηκε ως ραδιοτηλεγραφητής στα καράβια. Έκανε πολλά ταξίδια, από μικρός όμως έγραφε ποιήματα. Το 1933 εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο “Μαραμπού”, αργότερα το “Πούσι” (1947), το 1954 τη “Βάρδια”, που είναι και το μοναδικό του πεζό, ενώ το 1975, μετά τον θάνατό του εκδώθηκε το “Τραβέσο”. Ο Καββαδίας δεν έπαψε ποτέ να τοποθετεί τον εαυτό του με τους ανθρώπους του μόχθου, με τους αγωνιστές, τους κομμουνιστές, τους υπερασπιστές της Σοβιετικής Ένωσης και της Οκτωβριανής Επανάστασης. Όπως εξομολογείται ο ίδιος ο Καββαδίας: «Παρόλο που λένε πως τα καράβια είναι σκλαβιά, εγώ ένιωθα εκεί μια ελευθερία που προσπαθούσα πάντα να μεταδώσω και στους άλλους. Εκτός από την Κατοχή και τα εφτά χρόνια (σ.σ. δικτατορία 1967-1974) –που τα θεώρησα χειρότερα και από την Κατοχή– όλη μου την άλλη ζωή ήμουν ελεύθερος. Πάντα πήγαινα αριστερά το τιμόνι και ποτέ δεν κοίταζα την πρύμνη!…».

«Ο ποιητής παίρνει φανερά και συνειδητά στάση υπέρ εκείνων (σ’ όποια γης!) που πολεμάνε για τη λευτεριά»… Το ενδιαφέρον του Νίκου Καββαδία για τους αγώνες του λαού και η ευαισθησία του για ό,τι διαδραματιζόταν στον κόσμο τότε φάνηκε και από την αντίδρασή του στο ξέσπασμα του ισπανικού εμφυλίου και το δράμα του ισπανικού λαού εξαιτίας της φασιστικής δικτατορίας του Φράνκο, γεγονός που τον ενέπνευσε να γράψει το ποίημα “Federico Garcia Lorca”, κάνοντας αναφορά και στην Ελλάδα της Κατοχής (1941-1944): Ατσίγγανε κι Αφέντη μου, με τι να σε στολίσω; / Φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό. / Στον τοίχο της Καισαριανής μάς φέρναν από πίσω / κ’ ίσα έν’ αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.

αυτός ποιητής είναι συνώνυμος των εξωτικών χωρών και περιπλανήσεων, είναι ο «ποιητής-ναύτης, ο μικρός Οδυσσέας μακρινών θαλασσών και εξωτικών τοπίων»… Ο Νίκος Καββαδίας, όμως, δεν έμεινε ασυγκίνητος από τα βάσανα της εργατικής τάξης, τους αγώνες του λαού και της νεολαίας για μια καλύτερη ζωή.

«… Με το δεύτερο [ποίημα, το “Federico Garcia Lorca”] ο ποιητής παίρνει φανερά και συνειδητά στάση υπέρ εκείνων (σ’ όποια γης!) που πολεμάνε για τη λευτεριά, υπέρ των τίμιων αγωνιστών του Λαού, που τους σκοτώνουν οι φασιστικές τρομοκρατίες (όποιας χώρας!). Και σ’ αυτήν την περίσταση δεν φαίνεται απίθανο να συνεχίσει ο ποιητής τον ηρωικό αυτό δρόμο. Αλλά το ποίημα του Ισπανοτσιγγάνου Λόρκα αποτελεί και το κλειδί για να βρούμε το βαθύτερο κοινωνικό περιεχόμενο των άλλων του ποιημάτων. Η συμπάθειά του για τους ναυαγούς της θάλασσας και της ζωής (όλοι και ζωντανοί και πνιγμένοι είναι ναυαγοί) φανερώνει ποιος είναι ο Αίτιος πίσω από το πούσι που τον κρύβει. Ο Αίτιος κι ο Υπεύθυνος για το σκοτωμό των ανθρώπων του Λαού είτε με τον πόλεμο είτε με την πείνα και για το πνευματικό και το ηθικό τους σκοτάδι είναι ο ίδιος διεθνικός Μινώταυρος, ο καπιταλισμός που στην ακμή του εκφυλισμού του και στην ώρα της πτώσης του γίνεται χίλιες φορές αιμοβορότερο θεριό» (Κριτική Κ. Βάρναλη στην εφημερίδα “Ο Ρίζος της Δευτέρας”).

Όλη την περίοδο της Κατοχής την πέρασε στην Αθήνα, στο σπίτι της αδελφής του, στην οδό Αγίου Μελετίου 10 στην Κυψέλη. Εντάχθηκε στο ΕΑΜ και σύμφωνα με την αδερφή του, Τζένια, «πήρε μέρος στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ». Σ’ αυτή την πολυτάραχη περίοδο αρχίζει να γράφει τα αντιστασιακά του ποιήματα συμμετέχοντας ενεργά στην οργάνωση της πάλης των λογοτεχνών και του λαού. Πρώτο στη σειρά το “Αθήνα 1943”, που δημοσιεύτηκε στο παράνομο περιοδικό “Πρωτοπόροι” τον Δεκέμβριο του 1943, με το ψευδώνυμο Α. Ταπεινός. Ακολούθησε η συνεργασία με το περιοδικό “Νέα Γενιά” της ΕΠΟΝ, όπου δημοσιεύει το ποίημα “Στον τάφο του ΕΠΟΝίτη”, εξυμνώντας του αγώνες της ΕΠΟΝ και η συνεργασία με τα “Ελεύθερα Γράμματα” το 1945, όπου δημοσιεύει το ποίημα “Αντίσταση” προβάλλοντας εκτός όλων των άλλων και τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 1944: …Κι απέ Δεκέμβρη, στην Αθήνα και Φωτιά. / Τούτο της Γης το θαλασσόδαρτο αγκωνάρι, / Λικνίζει κάτου από το Δρυ και την Ιτιά / το Διάκο, τον Κολοκοτρώνη και τον Άρη. Αργότερα, λίγο πριν από το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967 έδωσε μια μεγάλη συνέντευξη στο περιοδικό “Πανσπουδαστική”, όπου αφιέρωσε και το ποίημά του “Σπουδαστές”. Στη διάρκεια της δικτατορίας αξιοποιήθηκε ως σύνδεσμος ανάμεσα σε αντιστασιακές οργανώσεις.

Σταθερός στα ιδανικά του μέχρι το τέλος… Ο Καββαδίας έμεινε πάντα σταθερός στις αξίες και τα πιστεύω του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1948, ενώ αρκετοί συνάδελφοί του λογοτέχνες καταδικάζουν τον δίκαιο αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ο Ν. Καββαδίας τον υπερασπίζεται. Πάντα μαχητικός και αισιόδοξος γιατί, όπως έγραψε κι ο ίδιος, «Μήνα το μήνα και πληθαίνουν οι πιστοί, / ώρα την ώρα και φουντώνει το μελίσσι / ως τη στιγμή που μες στους δρόμους θ’ ακουστεί / η μουσική που κάθε στόμα θα λαλήσει»...

Μια μέρα στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ Μπαίνοντας στον χώρο του Στεκιού αρχικά τα χάνεις… όχι μόνο από το επιβλητικό και όμορφο νεοκλασικό κτίριο, τα καλαίσθητα διακοσμημένα ταβάνια, το παρκέ που δημιουργεί μια αίσθηση ζεστασιάς, αλλά και από τους ήχους που κατακλύζουν τις αίθουσες. Και είναι πολλοί. Φωνές από τις ασκήσεις και τα τραγούδια του μαθήματος φωνητικής με ένα πιάνο να τις συνοδεύει. Δίπλα, στη μεγάλη αίθουσα, κάνει πρόβα η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ. Διάλογοι, τα λόγια του Βάρναλη, έντονες κινήσεις που κάπου-κάπου διακόπτονται από τις οδηγίες του σκηνοθέτη και από τα γέλια των ηθοποιών. Πιο κάτω, στο studio, κάποιος στα drums κάνει εξάσκηση για το μάθημά του που αρχίζει σε λίγη ώρα. Στον 1ο όροφο δεν υπάρχει μουσική, μόνο οι οδηγίες των δασκάλων του ελεύθερου σχεδίου που περνάνε μπροστά από τα καβαλέτα των μαθητών και τους βοηθούν έναν-έναν χωριστά. Και πιο δίπλα, στο χώρο της βιβλιοθήκης, ο ήχος μια βιόλας από έναν μουσικό που μελετά.

Ο χώρος της υποδοχής γεμάτος κόσμο, γεμάτος νέους κάθε ηλικίας. Κάποιοι περιμένουν να ξεκινήσουν το μάθημα. Άλλοι έχουν τελειώσει αλλά δεν θέλουν να φύγουν ακόμα. Συζητάνε για το μάθημα, για την τέχνη που αρχίζουν να γνωρίζουν, για το σχολείο ή τη σχολή τους. Άλλοι διαβάζουν τον “Ριζοσπάστη”. Νέες γνωριμίες, νέες παρέες γεννιούνται, νέα πράγματα μαθαίνονται. Το κουδούνι της εξώπορτας χτυπά ξανά… Τα μαθήματα της μουσικής εναλλάσσονται από κιθάρα σε πιάνο. Το θέατρο δίνει τη θέση του στον χορό. Οι μαθητές του flamengo βάζουν παπούτσια για να ταξιδέψουν στην κουλτούρα και την παράδοση της Ισπανίας, έχοντας συζητήσει με τη δασκάλα τους τις καταβολές αυτού του ιδιαίτερου χορού. «Είμαι πολύ συγκινημένη που κάνω μάθημα εδώ», μας λέει η δασκάλα του flamengo. «Τα παιδιά πέρα από τα βήματα, γνωρίζουν και την τέχνη αυτή και την ιστορία της… και αρκετοί μετά το μάθημα με ρωτάνε, το ψάχνουν και μόνοι τους για να μάθουν περισσότερα».

Η πόρτα ανοίγει ξανά και αυτή τη φορά ο χώρος κατακλύζεται από τους μικρούς φίλους, τα μέλη της παιδικής θεατρικής ομάδας. Τρέχουν πάνω κάτω, γελάνε και φωνάζουν, αποδεικνύοντας πόσο οικεία νιώθουν στο Στέκι. Σε λίγο οι αίθουσες αδειάζουν. Η κεντρική αίθουσα αρχίζει να ετοιμάζεται για να υποδεχτεί το βράδυ την προγραμματισμένη συναυλία, μετατρέποντας το Στέκι σε μια σύγχρονη μουσική σκηνή, που φιλοξενεί νέους καλλιτέχνες προσφέροντάς τους το βήμα να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Όλοι αυτοί οι ήχοι, αν και παράταιροι, ηχούν στα αυτιά σου τόσο αρμονικά. Διαμορφώνουν ένα κλίμα που δεν το συναντάς συχνά: κλίμα συντροφικό, οικείο, ζεστό και συλλογικό. Ασυναίσθητα χαμογελάς κι εσύ, βλέποντας τα χαμόγελα και τον ενθουσιασμό. Όχι μόνο των μαθητών που έρχονται, αλλά και των δασκάλων, που με ανιδιοτέλεια προσφέρουν εθελοντικά τις γνώσεις τους, με αστείρευτο μεράκι. Και αυτό φαίνεται. Βλέπεις τον ενθουσιασμό και την ευχαρίστηση των καλλιτεχνών που βρήκαν έναν φιλόξενο χώρο να μελετήσουν, να κάνουν πρόβες, να παρουσιάσουν το έργο τους. Το Στέκι της ΚΝΕ γίνεται ένα πραγματικό “στέκι” της νεολαίας. Και χωράει πολλούς ακόμα...

«Είμαι πολύ χαρούμενη που υπάρχει αυτός ο χώρος. Γιατί δίνεται η δυνατότητα σε μένα όπως και σε άλλα παιδιά, να κάνουμε μαθήματα δωρεάν, όπως η φωνητική και το πιάνο, που αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε», μας λέει μια μαθήτρια 17 χρονών από το Πέραμα, που για πρώτη φορά έρχεται στο Στέκι.

ημάτων μα των μαθ Το πρόγραμ τισμού και Νεανικής ς) ία ολι στο Στέκι Π , πλ. Βικτωρ ς (Τροίας 36 Δημιουργία άρα :00-19:00 Κιθ Δευτέρα: 17 0-19:00 Κιθάρα 17:0 Τρίτη: Φωτογραφία 18:00-20:00 νητική ω 17:30-21:00 Φ άρα Τετάρτη: ιθ Κ 0 :3 0 18:30-2 Flamengo 30 1: -2 0 :0 20 ιάνο 16:30-21:30 Π tin Πέμπτη: La 0 :0 0 -2 0 :0 19 ωνητική Φ 0 :3 0 ιο 17:30-2 Παρασκευή: :00-13:00 Ελεύθερο Σχέδ 11 : το α β β Σά ιάνο 11:00-14:00 Π άρα Κιθ 13:00-17:00 νητική ω 14:30-17:00 Φ νο Κυριακή: Πιά 15:00-16:00 otoshop Ph 15:00-18:30 Drums 17:00-20:00

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

31

Ο “Οδηγητής” προτείνει...

Δ

εκέμβρης… Μέσα στις διακοπές που έρχονται, είναι ευκαιρία να αξιοποιήσουμε τον ελεύθερό μας χρόνο δημιουργικά. Να δούμε αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις με την οικογένεια και τις παρέες μας, να πάμε κινηματογράφο. Και ο Οδηγητής έχει ορισμένες προτάσεις για όλα τα γούστα...

ΘΕΑΤΡΟ «Οδός Αβύσσου , αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη Θεατρική διασκευή: Σοφία Αδαμίδου Ο Μενέλαος Λουντέμης στο μυθιστόρημα «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο τις συνθήκες κράτησης κάτω από το εγκληματικό καθεστώς «πειθαρχημένης διαβίωσης» και βασανιστηρίων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μακρονήσου, όπου κυριαρχούσαν η ωμή βία, ο τρόμος και η απελπισία, αλλά και η λεβεντιά και η αξιοπρέπεια των εξορισθέντων.

“Θείος Βάνιας” του Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ Σε μετάφραση και σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη, ο οποίος ερμηνεύει και τον ομώνυμο ρόλο. Για πολλά χρόνια ο Βάνιας και η ανιψιά του Σόνια ζουν ήρεμα και αρμονικά στην επαρχία, συντηρώντας τα κτήματα και την περιουσία της οικογένειας. Οταν όμως ένα καλοκαίρι ο πατέρας της Σόνιας έρχεται από την πρωτεύουσα μαζί με τη νέα του γυναίκα, οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες και οι κρυφές αντιπαλότητες της οικογένειας έρχονται στην επιφάνεια και καταστρέφουν κάθε ηρεμία. Η κρίση της μέσης ηλικίας, ο ανεκπλήρωτος έρωτας, τα οικονομικά συμφέροντα του καθενός, οι ενδοοικογενειακοί ανταγωνισμοί οδηγούν σε μία αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας. Παίζουν: Γιώργος Κιμούλης, Τάσος Νούσιας, Στέλλα Καζάζη, Γιώργος Ψυχογιός, Χριστίνα Κουτσουδάκη, Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Μαίρη Νάνου, Κώστας Κοράκης. Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη & Παρασκευή 20:30, Σάββατο 18:00 και 21:00, Κυριακή 19:00 Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32)

Ερμηνεύουν: Χ. Μαυρουδής, Δ. Μαύρος, Χρ. Στυλιανού. Κοστούμια: Μ. Παπαδοπούλου. Μουσική: Ν. Μαυρουδής. Παραστάσεις: Παρασκευή 21:00, Σάββατο 19:00, Κυριακή 18:00 Στο θέατρο OLVIO (Φαλαισίoυ 7 ,Γκάζι)

«Μαγιακόφσκι» Από το θίασο “Μοντέρνοι Καιροί” Σκηνοθεσία: Κώστας Νταλιάνης «Το έργο του Μαγιακόφσκι είναι ο πληρέστερος ποιητικός πίνακας μιας εποχής, που εξαπέστειλε στους αιώνες ανθρώπινα σήματα με υπεράνθρωπη ένταση και στα καλά και στα άσχημα», έγραφε ο λογοτέχνης και μελετητής του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι, Μήτσος Αλεξανδρόπουλος. Αυτό το τεράστιο έργο, αυτή η συναρπαστική προσωπικότητα «ζωντανεύει» πάνω στη σκηνή με τη νέα παράσταση του Θιάσου «Μοντέρνοι Καιροί», «Μαγιακόφσκι». Ερμηνεύει η Εβίτα Παπασπύρου. Παραστάσεις: Παρασκευή στις 21:00 Θέατρο “Βαφείο - Λάκης Καραλής” (Αγ. Ορους 16 και Κωνσταντινουπόλεως 115, Βοτανικός)

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ «Peterloο» Η νέα ταινία του σημαντικού Αγγλου σκηνοθέτη Μάικ Λι «Peterloο» πραγματεύεται ένα πραγματικό γεγονός: τη μεγάλη διαδήλωση που έγινε το 1819 στην πλατεία Σεντ Πίτερς στο Μάντσεστερ, η οποία κατέληξε σε σφαγή των διαδηλωτών (δεκάδες νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες) από τις στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις του Μάντσεστερ. Μια ταινία που βοηθά το κοινό να οπτικοποιήσει την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα όπου ο καπιταλισμός γνώρισε στην πρώτη του περίοδο την πιο πλατιά ανάπτυξη, στη χώρα που είχε την πιο πολυάριθμη και την πιο αναπτυγμένη εργατική τάξη, στη χώρα όπου γεννήθηκε το συνδικαλιστικό κίνημα.

200 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ

Η ζωή, το έργο και οι αγώνες του Μαρξ μέσα από τα γραπτά συγγενών και φίλων του (ΜΕΡΟΣ Β΄)

Ο

“Οδηγητής” ολοκληρώνει το αφιέρωμα στα 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ, δημοσιεύοντας ορισμένα ακόμη αποσπάσματα από την έκδοση της Σύγχρονης Εποχής “Ο Μαύρος”, μέσα από τα οποία φωτίζονται κάποια πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του επαναστάτη που έχουν να κάνουν με τα ενδιαφέροντά του, τη σχέση του με την οικογένειά του, την αγάπη του για τα παιδιά του και τη σχέση με τους φίλους του. Δεν ήταν λοιπόν το “κρασί που έκανε τον Μαρξ κομμουνιστή” όπως γελοιωδώς υποστηρίζουν διάφοροι που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον Μαρξ μπροστά στην επέτειο των 200 χρόνων από τη γέννησή του, αλλά το σύνολο της τεράστιας προσωπικότητας του θεμελιωτή της επαναστατικής θεωρίας.

Ο Μαρξ “παιδί ανάμεσα σε παιδιά” «Θα έπρεπε να δει κανείς τον Μαρξ με τα παιδιά του για να μπορέσει να πάρει μια πλήρη εικόνα για το βάθος των αισθημάτων και της παιδικής ψυχής αυτού του ήρωα της επιστήμης. Στα ελεύθερα λεπτά της ώρας του ή στους περιπάτους, τα κουβάλαγε μαζί του, έπαιζε με αυτά τα πιο χαρούμενα παιχνίδια. Με δύο λόγια, ήταν παιδί ανάμεσα σε παιδιά. Στο Χέμστεντ Χιθ παίζαμε καμιά φορά “ιππασία”: εγώ έπαιρνα στις πλάτες μου τη μια, ο Μαρξ την άλλη κορούλα και ύστερα παραβγαίναμε πηδώντας και τριποδίζοντας, ενώ κάπουκάπου δίναμε και μια μάχη ιππικού. Γιατί τα κορίτσια ήταν ζωηρά σαν αγόρια και μπορούσαν ν’ αντέξουν και καμιά σπρωξιά χωρίς κλάματα. [….] Μια μέρα, ενώ βρισκόμουν στο Λονδίνο για επίσκεψη, ο Τζόνι (σ.σ εγγονός του Μαρξ), που τον είχαν στείλει οι γονείς του από το Παρίσι κατέβασε τη φαεινή ιδέα να μετατρέψει τον “Μαύρο” σε άμαξα, όπου στη θέση του αμαξά, δηλαδή στις πλάτες του “Μαύρου”, κάθισε αυτός, ενώ ο Ένγκελς κι εγώ βαφτιστήκαμε άλογα της άμαξας. Κι όταν ζευτήκαμε κανονικά, άρχισε ένα άγριο κυνηγητό –ήθελα να πω ένα ταξίδι- μέσα στον κηπάκο του μικρού σπιτιού του Μαρξ στη Μέιτλεντ Παρκ Ρόουντ.» Ο “Μαύρος”, Βίλχελμ Λίμπκνεχτ, “Για τον Καρλ Μαρξ”, σελ. 63

1818-2018

200 ΧΡΟΝΙΑ

AΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ

«Θυμάμαι όταν ήμουν τριών χρονών και ο “Μαύρος” με είχε στον ώμο του και με τριγύριζε στο μικρό μας κήπο στην πλατεία1818-2018 Γκράφτον και στόλιζε με αγριολούλουδα τις καστανές μπούκλες μου. Ο “Μαύρος” έκανε πραγματικά θαυμάσια το άλογο. Μου διηγούνταν πως οι δύο μεγαλύτερες αδερφές μου κι ο αδερφός μου [..] έζευαν τον “Μαύρο” σε μερικές πολυθρόνες, κάθονταν έπειτα πάνω σ’ αυτές κι εκείνος τους έσερνε. Μερικά η κεφάλαια από AΠΟ το “Η 18ΤΗ Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη” τα έγραψε στην Ντιν Στριτ στη συνοικία του ΓΕΝΝΗΣΗ Σόχο, παριστάνοντας το άλογο άμαξας των τριών μικρών του παιδιών που καθισμένα πίσω τους στις καρέκλες ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ φώναζαν να ξεκινήσει! Όσο για μένα, ίσως επειδή δεν είχα αδέρφια στην ηλικία μου, χρησιμοποιούσα τον “Μαύρο” σαν άλογο ιππασίας. Καβάλα στους ώμους του κι έχοντας τα χέρια μου χωμένα στα πυκνά του μαλλιά, που τότε ήταν ακόμα μαύρα και μόλις είχαν αρχίσει ν’ ασπρίζουν, κάλπαζα μαζί του στο μικρό μας κήπο και στους γύρω κάμπους που τότε δεν ήταν ακόμα καλλιεργημένοι.»

200 ΧΡΟΝΙΑ

Ο “Μαύρος”, Ελεονόρα Μαρξ-Έβελινγκ, “Καρλ Μαρξ. Σκόρπια φύλλα”, σελ. 248

Οδηγητής

Το σκάκι ήταν από τις αγαπημένες ασχολίες του Μαρξ «Μια μέρα ο Μαρξ ανακοίνωσε θριαμβευτικά ότι ανακάλυψε μια καινούργια κίνηση, που μ’ αυτή θα μας κατατρόπωνε όλους. Η πρόκληση έγινε αποδεκτή. Και πραγματικά, μας κοπάνησε όλους με τη σειρά. Σιγά-σιγά όμως διδαχτήκαμε από την ήττα κι εγώ κατάφερα να βγάλω τον Μαρξ ματ. Η ώρα είχε περάσει και ο Μαρξ θυμωμένος ζήτησε ρεβάνς για τ’ άλλο πρωί και συγκεκριμένα στο σπίτι του. Στις 11 ακριβώς -πολύ πρωί για το Λονδίνο- ήμουν εκεί. […] μπήκε μέσα ο Μαύρος, μου έδωσε το χέρι κι έφερε αμέσως τη σκακιέρα. Η μάχη άρχισε. Τη νύχτα, ο Μαρξ είχε σκεφτεί μια βελτίωση της κίνησής του κι έτσι δεν άργησα πολύ να βρεθώ σε αμηχανία, από την οποία δεν ξαναβγήκα. Βγήκα ματ και ο Μαρξ πανηγύριζε· ξαναβρήκε μεμιάς το κέφι του, παρήγγειλε κάτι να πιούμε, καθώς και μερικά σάντουιτς. Νέα μάχη άρχισε και –αυτήν την φορά- κέρδισα εγώ. Κι έτσι παλέψαμε με εναλλασσόμενη τύχη και με εναλλασσόμενη διάθεση, χωρίς να έχουμε καιρό ούτε να φάμε. Κατασιγάζαμε μόνο, βιαστικά, την πείνα μας, τσιμπώντας από ένα πιάτο με κρέας, τυρί και ψωμί που μας είχε φέρει η Λένχεν. Η γυναίκα του Μαρξ παρέμενε αθέατη, ενώ κανένα από τα παιδιά δεν τόλμησε να μπει μέσα κι έτσι η μάχη μαινόταν κερδίζοντας και χάνοντας με σφοδρότητα, ώσπου έβγαλα δύο φορές συνεχόμενα ματ τον Μαρξ και ήταν πια μεσάνυχτα. Επέμενε να συνεχίσουμε, μα η Λένχεν –ο δικτάτορας του σπιτιού υπό την εποπτεία της κυρίας Μαρξ- δήλωσε κατηγορηματικά: “Τώρα τέρμα.” Χαιρέτησα και έφυγα.» Ο “Μαύρος”, Βίχελμ Λίμπκνεχτ, “Για τον Καρλ Μαρξ”, σελ. 69

Γνήσιο πούρο Αβάνας...



Δεκέμβρης 2018

33

Τις Κυριακές στην εξοχή «Η μεγαλύτερη “treat” (απόλαυση) ήταν μια γενική γαϊδουροκαβαλαρία. Σ’ αυτήν έπεφτε πολύ γέλιο και αλαλαγμός! Κι εκείνες οι αστείες σκηνές! Και ο Μαρξ, πόσο διασκέδαζε τον εαυτό του και μας! Εμάς μας διασκέδαζε διπλά· με την κάτι παραπάνω από πρωτόγονη ιππευτική του τέχνη και με το φανατισμό με τον οποίο διαβεβαίωνε πως είναι αριστοτέχνης σ’ αυτήν τη δουλειά. Η μαεστρία του βρισκόταν στο ότι όταν ήταν φοιτητής είχε πάρει κάποτε μαθήματα ιππασίας –ο Ένγκελς ισχυριζόταν ότι αυτά δεν ξεπερνούσαν το ένα- και ότι κατά τις επισκέψεις του στο Μάντσεστερ έβγαινε με τον Ένγκελς στη “χάση και στη φέξη” καβάλα σ’ έναν αξιοπρεπέστατο “Ροσινάντη”» Ο “Μαύρος”, Βίλχελμ Λίμπκνεχτ, “Για τον Καρλ Μαρξ”, σελ. 77

Ο Μαρξ και τα βιβλία του

«Ο Μαρξ ήταν παθιασμένος καπνιστής. […] Επειδή όμως στην Αγγλία τα πούρα είναι πολύ ακριβά, ο Μαρξ βρισκόταν σε διαρκές κυνήγι φτηνής ποιότητας πούρων. […] Και με αυτά τα απαίσια πούρα, κατέστρεψε ολοκληρωτικά την αίσθηση της γεύσης και της μυρωδιάς του καπνού. Παρ’ όλα αυτά, πίστευε και ισχυριζόταν επίμονα πως είναι εξαιρετικός γνώστης των πούρων, έως ότου του στήσαμε κάποια βραδιά μια παγίδα, όπου κι έπεσε. Τη χρονιά της Έκθεσης, το 1851, ένας επισκέπτης από τη Γερμανία είχε φέρει μερικά πρώτης τάξης πούρα εισαγωγής, που εμείς μόλις μπήκε ο Μαρξ τ’ ανάψαμε κι αρχίσαμε να καπνίζουμε με απόλαυση. Η ασυνήθιστη ευωδιά τον χτύπησε στη μύτη. «Α! Αυτά μυρίζουν θαυμάσια.» «Ναι, είναι γνήσια Αβάνας, που τα έφερε μαζί του ο Χ. Να, δοκίμασε.» Και αυτός που είπε αυτά τα λόγια πρόσφερε στον άδολο Μαρξ, που το πήρε μ’ ευχαρίστηση, ένα πούρο της πιο φρικτής μάρκας που μπορέσαμε να ξετρυπώσουμε στο Σεν Τζάιλς, τη χειρότερη προλεταριακή συνοικία του Γουέστ Εντ, που όμως στο σχήμα και το χρώμα έμοιαζε με τα γνήσια. Ο Μαρξ άναψε το υποδειγματικό και θαυμάσιο πούρο και με τη μακαριότητα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του φύσηξε τον εξαίσιο καπνό στον αέρα. «Ήμουν λιγάκι δύσπιστος στην αρχή», είπε, «συνήθως φέρνουν πανάθλιο καπνό από τη Γερμανία· αυτό όμως είναι πραγματικά καλό!» Με σοβαροφάνεια συμφωνήσαμε μαζί του, παρόλο που ήμασταν έτοιμοι να σκάσουμε από τα γέλια. Μερικές μέρες αργότερα, πληροφορήθηκε πώς είχαν τα πράγματα. Δε θύμωσε, αλλά ισχυρίστηκε επίμονα πως το πούρο ήταν γνήσιο Αβάνας και ότι εκ των υστέρων σκεφτήκαμε να τον κοροϊδέψουμε. Κι αυτό δεν μπορούσε να του το βγάλει κανείς από το νου.» Ο “Μαύρος”, Βίλχελμ Λίμπκνεχτ, “Για τον Καρλ Μαρξ”, σελ. 95-96

«Ο Μαρξ δεν επέτρεπε σε κανένα να βάλει σε τάξη τα βιβλία του ή τα χαρτιά του ή ν’ αλλάξει τη σειρά τους. Ωστόσο, η αταξία που επικρατούσε στα βιβλία και τα χαρτιά του ήταν μόνο φαινομενική. Το καθετί βρισκόταν στη θέση που εκείνος ήθελε και με μία κίνηση, χωρίς να ψάχνει, έβρισκε αμέσως το βιβλίο ή το τετράδιο που χρειαζόταν. Ενώ συζητούσε, το κρατούσε στο χέρι για ν’ ανατρέξει σε κάποιο απόσπασμα για το οποίο μιλούσε ή να αναζητήσει κάποιον ορισμένο αριθμό. Είχε πια γίνει ένα με το γραφείο του, έτσι που τα βιβλία και τα χαρτιά του τον υπάκουαν πειθαρχικά, όπως τα μέλη του σώματός του. Στην τοποθέτηση των βιβλίων του στις βιβλιοθήκες δεν υπήρχε καμιά εξωτερική συμμετρία: τόμοι, σε τέταρτο ή όγδοο σχήμα, εναλλάσσονταν με διάφορες μπροσούρες. Ο Μαρξ δεν τακτοποιούσε τα βιβλία του με βάση το μέγεθός τους, αλλά με βάση το περιεχόμενό τους. Τα βιβλία ήταν γ’ αυτόν πνευματικά εργαλεία κι όχι πολυτελή αντικείμενα. «Τα βιβλία είναι οι σκλάβοι μου», έλεγε, «και είναι υποχρεωμένα να με υπηρετούν σύμφωνα με τις επιθυμίες μου.» Τα κακομεταχειριζόταν, χωρίς να σκοτίζεται μήπως χαλάσει το σχήμα τους, το κάλυμμά τους ή την ομορφιά των σελίδων τους. Δίπλωνε τις γωνίες της σελίδας, σημάδευε με μολύβι στα περιθώρια και υπογράμμιζε τις σειρές που τον ενδιέφεραν. Δεν έγραφε σημειώσεις στα περιθώρια, όταν όμως κάποιος συγγραφέας ξεπερνούσε τα όρια δεν άντεχε στον πειρασμό κι έβαζε ένα θαυμαστικό ή ένα ερωτηματικό, το σύστημα των υπογραμμίσεων που χρησιμοποιούσε του επέτρεπε να ξαναβρίσκει με μεγάλη ευκολία στα βιβλία το σημείο που κάθε φορά ζητούσε. Συνήθιζε, όταν περνούσαν αρκετά χρόνια, να ξαναδιαβάζει τις σημειώσεις του και να ξαναβλέπει τις υπογραμμίσεις στα βιβλία του, για να τις κρατάει στη μνήμη του που την χαρακτήριζε ασυνήθιστη οξύτητα και ακρίβεια.» “Ο Μαύρος”, Πολ Λαφάργκ, “Προσωπικές αναμνήσεις από τον Καρλ Μαρξ”, σελ. 215-216

Greece’s Next Top Modern stereotypes

Έ

να αθώο τηλεπαιχνίδι μόδας ή μια εκπομπή με ιδεολογικά ζητήματα πολύ της “μόδας”; Ο λόγος για το πολυσυζητημένο ριάλιτι, που με μια πρώτη ματιά μπορεί να φαντάζει ως κάτι συνηθισμένο για τα δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης. Με μια δεύτερη ματιά, αποκαλύπτεται ότι το περιεχόμενό του εξυπηρετεί κάτι παραπάνω... Όπως αναφέρεται συχνά-πυκνά από τους παρουσιαστές-κριτές του GNTM πρόκειται για ένα “diversity” πρόγραμμα, δηλαδή μια εκπομπή της “διαφο-

ρετικότητας”. Βέβαια, δεν πρόκειται για καμιά πρωτοτυπία, καθώς σε πολλές χώρες- ανάμεσά τους και η Ελλάδα- έχει γίνει της “μόδας” να κλείνεται η λέξη “διαφορετικότητα” σε όλες τις πτώσεις. Από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ, από διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές, “επιστημονικές” ημερίδες, χώρους της τέχνης, παρουσιάζεται ως μια “προοδευτική” τάση, που πάει κόντρα στα αυστηρά, παλιά και ξεπερασμένα κοινωνικά στερεότυπα, ως κάτι “πρωτοπόρο” που διαπερνά τη δική μας εποχή. Είναι όμως έτσι;

Διεύρυνση των στερεότυπων και όχι κατάργησή τους Σίγουρα, ο χώρος της μόδας αποτελούσε και αποτελεί μια τεράστια βιομηχανία, που εξελίσσεται, προσαρμόζεται, υπηρετεί και καλλιεργεί συγκεκριμένα πρότυπα με βάση τις ανάγκες της “αγοράς” της μόδας. Ταυτόχρονα, ακολουθεί πιστά τις αλλαγές στις κοινωνικές αντιλήψεις και στην κοινωνική συνήθεια του ρόλου του κάθε φύλου στα πλαίσια της ταξικής εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Η λέξη μοντέλο (που εξαρχής υποδηλώνει ότι έτσι είναι η “ιδανική” γυναίκα) και ο προσδιορισμός του έχει αλλάξει χαρακτήρα στο πέρασμα των χρόνων, με κριτήριο την εξωτερική εμφάνιση. Αρκεί να κοιτάξουμε έναν εικαστικό πίνακα από τα χρόνια του Μεσαίωνα για να δούμε πως οι γυναίκες εμφανίζονται αρκετά εύσωμες, σημάδι της γονιμότητας και της μητρότητας. Στην εποχή μας, η λέξη “μοντέλο” συνοδεύεται από συγκεκριμένους αριθμούς “90-6090” που αναφέρονται στις αναλογίες του γυναικείου σώματος. Και φυσικά τα διάφορα πρακτορεία μοντέλων, οι οίκοι μόδας εμπορεύονταν και πλάσαραν το εκλεπτυσμένο εμπόριο του ανδρικού και ιδιαίτερα του γυναικείου σώματος. Φαίνεται πως αυτή η “αγορά” στένεψε και προέκυψε η ανάγκη να μεγαλώσει και να διευρυνθεί. Νέες κατηγορίες προέκυψαν, με ποικίλα ονόματα, plus size, petit, commercial κ.λπ. Ακόμα και το διαφορετικό χρώμα δέρματος, ή ένα σημάδι στο σώμα από τραυματισμό (όπως είδαμε στο ριάλιτι) θεωρείται diversity. Η επέκταση αυτής της “αγοράς”, όμως, δεν γίνεται με συμφωνίες και διαλόγους, αλλά μέσα από σφοδρούς ανταγωνισμούς μεταξύ των ιδιοκτητών-καπιταλι-

στών αυτής της μεγάλης βιομηχανίας, μεταξύ των πρακτορείων και των οίκων μόδας. Αφορά στους ανταγωνισμούς για την αύξηση των κερδών, για το ποιος θα επικρατήσει στην αγορά. Χαρακτηριστικά έχουν δημιουργηθεί πρακτορεία μοντέλων για plus size models, ή άλλα έχουν “διευρύνει” τον τύπο μοντέλων που προσλαμβάνουν. Αυτοί οι ανταγωνισμοί εκφράζονται σε ορισμένες περιπτώσεις και στις διαφορετικές απόψεις των κριτών του ριάλιτι για ένα μοντέλο ή μια φωτογράφιση, που παρουσιάζεται ως “diversity” κριτική. Όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι “μοντέρνο” και “σύγχρονο” είναι η “διαφορετικότητα” των ατομικών χαρακτηριστικών της εξωτερικής εμφάνισης,

σπάζοντας τα “παλιά” πρότυπα της μόδας στην ουσία πρόκειται για δημιουργία νέων κοινωνικών στερεότυπων. Δεν καταργείται κανένα στερεότυπο, αλλά “σπάει” σε περισσότερες κατηγορίες.

“Influencers” στρεβλών προτύπων για τις νέες κοπέλες Τα Mέσα Kοινωνικής Δικτύωσης παίζουν τον δικό τους ρόλο στη δημιουργία και αναπαραγωγή των αναγκαίων προτύπων του γυναικείου ιδιαίτερα σώματος για την βιομηχανία της μόδας. Από μόνος του ο όρος “influencer” (=αυτός που επηρεάζει) είναι αποκαλυ-

Οδηγητής

πτικός! “Influencers” ονομάζονται εκείνες (ή εκείνοι) οι “instagrammers” και “youtubers”, με χιλιάδες και εκατομμύρια “likes” και “followers” που πληρώνονται για να διαφημίζουν μάρκες ρούχων, προϊόντα, καλλυντικά κ.λπ. Τα πρότυπα, όμως, δεν αφορούν μόνο την εξωτερική εμφάνιση αλλά και τη στάση ζωής της σύγχρονης γυναίκας. Στο ριάλιτι συχνά προβάλλεται στις διαγωνιζόμενες πως η δουλειά τους δεν περιορίζεται στην προώθηση ρούχων, αλλά χρειάζεται να περνάνε και “κοινωνικά μηνύματα”. Η εκπομπή μας προσφέρει τέτοια παραδείγματα. Είδαμε να τους πιάνει ο πόνος για το περιβάλλον και για τα πλαστικά που χρησιμοποιούμε, ένα ζήτημα όντως της “μόδας” τώρα τελευταία και έχει προεκτάσεις που σχετίζονται άμεσα με τα συμφέροντα των μονοπωλίων της ΕΕ. Το σοβαρό θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος προβάλλεται αποκλειστικά ως ατομικό ζήτημα και όχι ως ευθύνη του κράτους. Δε δείχνουν όμως καμιά “ευαισθησία” για τις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές αιτίες της καταστροφής του περιβάλλοντος, αθωώνοντας τους καπιταλιστές ιδιοκτήτες βιομηχανικών μονάδων, που για χάρη του καπιταλιστικού κέρδους δε διστάζουν να ρυπαίνουν το φυσικό, δασικό και θαλάσσιο περιβάλλον, τον ορυκτό πλούτο παγκόσμια. Σε άλλο concept (σενάριο) φωτογράφησης με τίτλο “Run away bride”, οι διαγωνιζόμενες “έτρεχαν” να φύγουν από τη γαμήλια τελετή... γιατί “μετάνιωσαν για το γάμο και προτίμησαν να κάνουν καριέρα”. Με λίγα λόγια παρουσιάζουν στις νέες γυναίκες την ατομική επιλογή “καριέρα ή οικογένεια”. Πρόκειται για ιδέες και πρακτικές που επηρεάζουν αρνητικά τη στάση της γυναίκας και απέναντι στην εργασία και απέναντι στη μητρότητα, παρουσιάζοντας ως ζήτημα ατομικής ευθύνης και ικανότητας της νέας κοπέλας την επιλογή ανάμεσα στην επαγγελματική ανέλιξη ή στη δημιουργία οικογένειας. Σε κάθε περίπτωση, στον καπιταλισμό η μητρότητα αποτελεί ατομική υπόθεση και όχι κοινωνική ευθύνη, αποτελεί κόστος για το κράτος και την καπιταλιστική εργοδοσία.

Από το diversity στη simularity... Ο ύμνος στη “διαφορετικότητα” μετατρέπεται εύκολα σε ύμνο στη “simularity” (ομοιότητα) όταν αφορά στη στάση απέναντι στον “πελάτη”. Σε κάθε επεισόδιο, οι “κριτές” κρατάνε “αυστηρή” στάση απέναντι σε διαγωνιζόμενες που δεν δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για να ικανοποιηθεί ο “πελάτης”... ακόμα και αν είναι να φωτογραφηθούν τρώγοντας ωμό κρέας ή να κρεμαστούν από ένα σχοινί. Με ωμό τρόπο, περνάνε το “κοινωνικό μήνυμα” της “καλής επαγγελματία”, “Να μη μιλάς, να μην παραπονιέσαι”, ακόμα κι αν σε κάνουν σκουπίδι, ακόμα και αν θίγεται η αξιοπρέπειά



Δεκέμβρης 2018

35

Από φωτογράφιση όπου έβαζαν τις διαγωνιζόμενες να τρώνε αηδιαστικά κρέατα. Από την φωτογράφιση με θέμα τα πλαστικά.

σου... Αλλιώς δεν θα προσληφθείς! Πάρτυ πρέπει να κάνουν οι μεγαλοεργοδότες για τα “μαθήματα” στάσης στη ζωή και στην εργασία που προσφέρει το GNTM. Ακόμα και οι τσακωμοί, τα μαλλιοτραβήγματα, ο ανταγωνισμός μεταξύ των διαγωνιζόμενων δεν γίνονται μόνο για λόγους τηλεθέασης (που αναμφίβολα “πουλάνε” και αυξάνουν τα “νούμερα”). Θέλουν να καλλιεργείται στη νεολαία η λογική “ο θάνατός σου η ζωή μου”, ότι “πρέπει να πατήσεις πάνω στο πτώμα του άλλου για να φτάσεις ψηλά”. Επιδιώκεται να διαπεράσει ως στάση ζωής στη νεολαία ο άκρατος ατομισμός, ο εγωιστικός τρόπος σκέψης, ο ανταγωνισμός. Ο ρόλος του συγκεκριμένου ριάλιτι μόδας δεν περιορίζεται στο να προωθήσει τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων στην ένδυση και στο εμπόριο ρουχισμού, για την αύξηση της κερδοφορίας τους. Αναπαράγει με “σύγχρονο περίβλημα” αντιδραστικές απόψεις και στάσεις για τις κοινωνικές σχέσεις. Γιατί όμως προωθείται ότι ο καθένας πρέπει να προβάλλει και να αξιοποιεί μόνο τα ιδιαίτερα ατομικά χαρακτηριστικά του; Γιατί θέλουν τον κάθε νέο και νέα απομονωμένο/η, να περιορίζεται η σκέψη και η στάση του στην αναζήτηση ατομικών λύσεων για να έχει ατομικές- έστω πρόσκαιρες- επιτυχίες στην επαγγελματική καριέρα, σε κάθε τομέα της ζωής του, “Να πιάσει την καλή”; Αυτές οι κοινωνικές αντιλήψεις, οι ιδέες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν στο έδαφος των αντιδραστικών αλλαγών στην καπιταλιστική οικονομία και κοινωνία, αποτελούν την αντανάκλασή τους, έχοντας φυσικά και τη δική τους δυναμική, τις δικές τους ιδιαιτερότητες ανάπτυξης στο χώρο και το χρόνο.

Ο ατομικός δρόμος και οι σάπιες αξίες του συστήματός τους δεν αρμόζουν στους νέους που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο! Ο κάθε ένας από εμάς είναι μοναδικός, διαφορετικός. Και ως προς την εξωτερική εμφάνιση και ως προς τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, τις συνήθειες, τις κλίσεις, τα ταλέντα και τις αδυναμίες. Αυτό είναι αντικειμενικό. Μέσα στο κοινωνικό σύνολο, μέσα στις κοινωνικές σχέσεις, και όσο αυτές εξελίσσονται, αναπτύσσονται και τα ιδιαίτερα ατομικά χαρακτηριστικά, ταλέντα, κλίσεις. Είναι όμως τελείως διαφορετικό ο σεβασμός των ιδιαίτερων ατομικών χαρακτηριστικών και άλλο αυτά να γίνονται αποκλειστικό κριτήριο για τη στάση καθενός και καθεμιάς απέναντι στην κοινωνία. Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνος, ούτε ζει ούτε μπορεί να ζήσει ατομικά. Σε όλη την πορεία της ζωής του αναπτύσσει κοινωνικές σχέσεις, ζει και αναπτύσσεται μέσα στην κοινωνία, εξαρτάται από αυτήν, προσφέρει σε αυτήν. Και αυτό ισχύει από τότε που ο άνθρωπος έγινε άνθρωπος, από την πρωτόγονη κοινωνία. Σήμερα, με βάση την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, είναι ρεαλιστικό και αναγκαίο όλες οι νέες και οι νέοι να απολαμβάνουν ισότιμα όλα όσα έχει διαμορφώσει η ανθρώπινη σκέψη, η κοινωνία, ως προϋπόθεση για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας τους, των ατομικών κλίσεων και ικανοτήτων. Εμπόδιο σε αυτή τη δυνατότητα αποτελεί η ταξικήκαπιταλιστική κοινωνία που στηρίζεται και αναπαράγει τις κοινωνικές διακρίσεις με βάση το φύλο, την ηλικία, τη φυλή, τη θρησκεία, την εθνικότητα και άλλα ατομικά χαρακτηριστικά, γιατί αξιοποιούνται πολλαπλά από το εκμεταλλευτικό σύστημα ως πηγή πρόσθετου κέρδους, αλλά και ως μηχανισμός διάσπασης της ενότητας των εργαζομένων, των λαών. Στον δρόμο της συλλογικής δράσης ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα μπορεί κάθε νέος και νέα να αποκτήσει νέες δυνάμεις και αντοχές, ελπίδα ρεαλιστική, ζωή πλούσια σε δράση, συνειδητή, όχι άσκοπη, όχι φαινομενικά μόνο πετυχημένη στον έναν ή άλλον τομέα. Β.Κ.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ “ΟΔΗΓΗΤΗ” ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΙΕΚ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ

Σπουδαστές και καθηγητές παλεύουν με τα προβλήματα και τις ελλείψεις

Σ

αν ανέκδοτο φαντάζουν πλέον τα καλοκαιρινά μεγάλα λόγια της κυβέρνησης περί «αναβάθμισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης», «νέων προγραμμάτων σπουδών», την «τάξη που θα μπει στην πρακτική άσκηση». Οι σπουδαστές των Δημοσίων ΙΕΚ (Δ.ΙΕΚ) πήραν μια γεύση για το τι σημαίνουν για τους ίδιους όλα αυτά πολύ νωρίς, με

την καθυστέρηση στο άνοιγμα των σχολών λόγω των ελλείψεων. Αλλά και όταν τελικά άνοιξαν οι σχολές, γρήγορα κατάλαβαν ότι θα κληθούν και φέτος να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σπουδάσουν. Ο “Οδηγητής” βρέθηκε στο Δ.ΙΕΚ Χαϊδαρίου και συζήτησε με σπουδαστές.

Εντατικοποίηση για να καλυφθούν οι χαμένες ώρες Η καθυστέρηση στο άνοιγμα των σχολών και η ανάγκη αναπλήρωσης των χαμένων ωρών δημιουργεί μια πολύ πιεστική κατάσταση για τους σπουδαστές, πολλοί από τους οποίους είναι και εργαζόμενοι, με 7ωρα μαθήματα, με μάθημα το Σάββατο κ.λπ. Ταυτόχρονα, το στενό πλαίσιο που υπάρχει για τις απουσίες κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα: «Αν κάποιος για οποιοδήποτε λόγω δεν έρθει μια μέρα ή αργήσει, αυτόματα κινδυνεύει να κοπεί από απουσίες στο συγκεκριμένο μάθημα. Εγώ για παράδειγμα έλειψα μια Τρίτη λόγω της δουλειάς, πήρα 7 απουσίες γιατί είχε αναπληρώσεις και τώρα την Τρίτη την έχω “κάψει”. Αν ξαναλείψω πρέπει να επαναλάβω το μάθημα του χρόνου, δηλαδή χάνω έναν χρόνο από τη ζωή μου», μας λέει ο Κωνσταντίνος, σπουδαστής στην ειδικότητα της Ηχοληψίας.

Βαθιά το χέρι στην τσέπη Τα δίδακτρα στα Δ.ΙΕΚ μπορεί, μετά από πολλούς αγώνες των σπουδαστών, να έχουν καταργηθεί, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι σπουδές είναι και δωρεάν. «Σε πολλές ειδικότητες ζητάνε λεφτά από τους σπουδαστές για τα αναλώσιμα, π.χ. εμείς πληρώνουμε μόνοι μας τα φιλμ», λένε οι σπουδαστές. Ταυτόχρονα, οι διευθυντές πολλές φορές αναγκάζονται να γίνονται ζητιάνοι σε βιομηχανίες, βιοτεχνίες, μέχρι και στην… κεντρική λαχαναγορά για να τους προμηθεύσουν με υλικά απαραίτητα για τα εργαστήρια, για τα οποία θα έπρεπε να μεριμνά το κράτος. Όμως οι σπουδαστές αναγκάζονται να πληρώνουν και για τις μετακινήσεις τους, αφού «ακόμα δεν μας έχουν δώσει πάσο για τα μέσα μεταφοράς. Πέρσι το έδωσαν την άνοιξη και μόνο σε όσους είναι ως 22 ετών», όπως μας λένε. Αλλά και η έκπτωση 20 λεπτών στο εισιτήριο, αν και εφόσον δοθεί το πάσο, δεν καλύπτει τις ανάγκες τους.

Μάθημα χωρίς βιβλία και οδηγούς σπουδών Ούτε και το θεωρητικό μάθημα, όμως, δεν γίνεται χωρίς δυσκολίες. «Βιβλία δεν έχουμε. Για κάποια μα-

νοι σπουδαστές που δεν μπορούν να παρατήσουν τη δουλειά τους για να δουλεύουν τσάμπα και έτσι καθυστερούν από την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Η κυβέρνηση παρουσιάζει μια ψεύτικη εικόνα, λέγοντας ότι καθιέρωσε αμοιβή στην πρακτική άσκηση. «Αυτό έγινε μόνο για 7 από τις 52 ειδικότητες που υπάρχουν και μόνο για συγκεκριμένο αριθμό θέσεων. Αν αυτός συμπληρωθεί είσαι υποχρεωμένος να κάνεις πρακτική τσάμπα» λένε οι σπουδαστές.

Τα εμπόδια δεν έχουν τελειωμό

Από την συζήτηση με τους σπουδαστές.

θήματα δίνονται σημειώσεις σε ηλεκτρονική μορφή ή προσπαθούμε να διαβάσουμε από ότι προλάβαμε να σημειώσουμε στο τετράδιο», μας λέει ο Αλέξανδρος, σπουδαστής στην ειδικότητα Εκπαιδευτών Υποψηφίων Οδηγών. Κάποιες ειδικότητες δεν έχουν ούτε οδηγό σπουδών με αποτέλεσμα να αφήνεται στην κρίση του κάθε καθηγητή το τι θα διδάξει. Βέβαια αυτό αποτελεί πρόβλημα και για τους ίδιους τους καθηγητές, οι οποίοι επιπρόσθετα δεν έχουν ακόμη υπογράψει σύμβαση εργασίας, ενώ πέρσι πληρώθηκαν με 8 μήνες καθυστέρηση.

Κυβερνητική κοροϊδία και με την πρακτική Για να πάρουν το πτυχίο τους οι σπουδαστές είναι υποχρεωμένοι να πραγματοποιήσουν εξάμηνη πρακτική άσκηση. Σήμερα αυτή πραγματοποιείται σύμφωνα με την απαράδεκτη “Σύμβαση Μαθητείας” που νομοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στην οποία δεν προβλέπεται κανένα εργασιακό δικαίωμα. Μετά το τέλος της πρακτικής, σε περίπτωση που δεν βρίσκουν δουλειά, οι απόφοιτοι δεν μπορούν να μπουν καν στο ταμείο ανεργίας. Πολλοί είναι και οι ήδη εργαζόμε-

Και αν τελικά οι σπουδαστές καταφέρουν να ξεπεράσουν όλα τα παραπάνω εμπόδια και πάρουν το χαρτί του ΙΕΚ, πάλι δεν έχουν δικαίωμα να εργαστούν, αλλά τους ζητάνε να πληρώσουν 100 ευρώ για να δώσουν εξετάσεις για “πιστοποίηση”, οι οποίες μάλιστα γίνονται… όποτε το θυμηθούν οι αρμόδιοι. Συγκεκριμένα έγιναν πέρυσι και πιο πριν είχαν να γίνουν τέσσερα χρόνια, διάστημα στο οποίο οι απόφοιτοι ήταν “στον αέρα”. Αυτό όμως έχει αντίκτυπο και στις γνώσεις που παίρνουν οι σπουδαστές: «Δεν κοιτάνε να μάθουμε αυτά που πρέπει, αλλά μόνο να μάθουμε να απαντάμε σε αυτά που πέφτουν στις εξετάσεις της πιστοποίησης», μας λέει ο Αλέξανδρος.

«Δεν μένουμε με σταυρωμένα χέρια» Στις μεγαλύτερες πόλεις οι σπουδαστές των Δ.ΙΕΚ έχουν τους Συλλόγους τους (ΣΥΣΔΙΕΚ), ενώ σε πολλά Δ.ΙΕΚ γίνεται προσπάθεια να οργανωθούν Γενικές Συνελεύσεις, να στηθούν Επιτροπές Αγώνα, που θα μπουν μπροστά στην οργάνωση της διεκδίκησης των δικαιωμάτων των σπουδαστών. Ο Κωνσταντίνος μας λέει: «Πέρσι κάναμε 7 Γενικές Συνελεύσεις. Πριν λίγες μέρες κάναμε άλλη μία για ενημέρωση των πρωτοετών και αποφασίσαμε τη συμμετοχή μας στην απεργία. Έχουμε βάλει στόχο να δημιουργήσουμε Επιτροπή Αγώνα γιατί χρειάζεται ο Σύλλογος να έχει πάτημα σε κάθε σχολή, να ενημερώνει και να ενημερώνεται για τα προβλήματα και τις εξελίξεις, να οργανώνονται καλύτερα οι διεκδικήσεις μας».

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ Για την παρέμβασή μας στους στρατευμένους νέους

Μ

ε αίσθημα υπερηφάνειας και δίψα για σκέψη και δράση, το κείμενο των Θέσεων του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο περιλαμβάνει ακριβώς εκείνη την συμπυκνωμένη πείρα και τα πολύτιμα συμπεράσματα που συγκέντρωσε η Οργάνωση μέσα σε νέες, σύνθετες συνθήκες, όχι απ’ έξω και μακριά από αυτές, αλλά ακριβώς από τη θέση του οργανωτή της πάλης της νεολαίας όπως αρμόζει στη νεολαία του ΚΚΕ. Μια περίοδος που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν σκεφτεί κανείς ότι συμπίπτει με την πενταετία κορύφωσης του εορτασμού των 100χρονων του Κόμματος και τη σπουδαία προσπάθεια αφομοίωσης της σύγχρονης στρατηγικής του, τόσο μέσω της μελέτης της υπερεκατοντάχρονης ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος, όσο και μέσα από την καθημερινή πάλη για την οργάνωση της αντεπίθεσης της εργατικής τάξης και της νεολαίας κόντρα στην πρωτόγνωρη επίθεση που εξαπέλυσε τα τελευταία χρόνια ο καπιταλισμός για την ανάκαμψή του. Ο μόνος σίγουρος δρόμος για να προχωρήσει αυτή η πορεία και να εκπληρωθεί ο βασικός στόχος που θέτει το ΚΣ, το δυνάμωμα της επίδρασης της ΚΝΕ σε ολοένα και περισσότερους νέους, είναι να κρατήσουμε σαν κόρη οφθαλμού αυτά τα συμπεράσματα ώστε να γίνουν εργαλεία για την προσέγγιση νέων δυνάμεων στην πάλη, την αφομοίωση από το δυναμικό μας της πολύτιμης πείρας και την οργανωμένη δράση για την επίτευξη των φιλόδοξων στόχων που έχουμε θέσει. Ένα στοιχείο που σταθερά απασχολεί την δουλειά μας είναι η μόνιμη, έγκαιρη και ολόπλευρη προετοιμασία των μελών και φίλων της ΚΝΕ για κρίσιμες καμπές της ζωής τους, περιόδους και στιγμές που η πίστη στις αξίες και τα ιδανικά τους έρχεται πιο έντονα αντιμέτωπη με τον βούρκο των σάπιων ιδεών που πλασάρει το σύστημα, τον αντικομμουνισμό, τον ανορθολογισμό, τον συμβιβασμό και τις κάλπικες ελπίδες, όλα ντυμένα με το πέπλο του ρεαλισμού. Τέτοιες περίοδοι, όπως η ανεργία, το κυνήγι μιας θέσης εργασίας, οι δυσκολίες που βιώνουν οι νέοι εργαζόμενοι στα εργασιακά κάτεργα, η διαδικασία να κάνουν τη δικιά τους οικογένεια, η στρατιωτική θητεία κ.ά., είναι που όλοι οι θεσμοί και τα μέσα του αστικού κράτους απλώνουν τα δίχτυα τους για να τους φέρουν στα μέτρα τους. Η αντοχή και η δύναμη που πρέπει να δείξει ένας νέος σε αυτές τις συνθήκες, κρίνεται τόσο από την οργανωμένη και συνειδητή παρέμβαση των πιο πρωτοπόρων νέων, όσο και από την κοινωνική, πολιτική συνολικά την αγωνιστική πείρα και συνείδηση που έχει διαμορφώσει νωρίτερα. Κρίνεται τελικά σε μεγάλο βαθμό από την ολοκληρωμένη παρέμβαση της Οργάνωσής μας σε κάθε πτυχή της ζωής των νέων, ώστε περισσότεροι να επηρεάζονται και να καθοδηγούνται από τις κομμουνιστικές αξίες. Προϋπόθεση για αυτό είναι οι φορείς της πιο σύγχρονης και ανθρώπινης κοσμοθεωρίας, του ΣοσιαλισμούΚομμουνισμού, να είναι σε θέση μέσα από τη δράση τους να αναγνωρίζονται και να κατοχυρώνονται, να είναι ικανοί να εμπνέουν διαθέσεις αγωνιστικές σε όσους έχουν κοινά ταξικά συμφέροντα.

Για παράδειγμα, η διαφώτιση γύρω από τις σύνθετες πολιτικές διεθνείς εξελίξεις και τον τρόπο με τον οποίο η χώρα μας εμπλέκεται σε αυτές, η στάση που πρέπει να κρατήσει ο λαός, ο χαρακτήρας και ο ρόλος των ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, η διαπάλη με την προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας και την καλλιέργεια του μίσους απέναντι σε άλλους λαούς μέσω φασιστικών και αλυτρωτικών αντανακλαστικών, ακόμα και η διεκδίκηση για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης είναι στοιχεία που πρέπει να είναι προετοιμασμένος να ανταποκριθεί και να έχει το θάρρος να υπερασπιστεί ένας νέος που υπηρετεί τη θητεία του. Είναι πολύ διδακτικά σε αυτήν την κατεύθυνση τα δεκάδες περιστατικά νέων, που δε δέχονται ότι τη ζωή και τα δικαιώματά τους τα αφήνουν στην άκρη πριν περάσουν τις πύλες των στρατοπέδων, που μέσω επιστολών, μέσω διαμαρτυριών, στην αναφορά και στην καθημερινή υπηρεσία, εκφράζουν τις ανησυχίες τους, τους προβληματισμούς και τις αντιθέσεις τους με την συνεχώς αυξανόμενη και επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεων στους δολοφονικούς σχεδιασμούς και τις προετοιμασίες των ιμπεριαλιστών για νέους πολέμους. Η αξιοποίηση του “Οδηγητή” και του “Ριζοσπάστη” ώστε να φτάνουν πιο μακριά αυτές οι φωνές, αλλά και να είναι σε θέση οι στρατευμένοι νέοι να γνωρίζουν και να μελετάνε από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων την επικαιρότητα, η πιο στοχευμένη αρθρογραφία γύρω από τα ζητήματα που απασχολούν μέσα στο στρατόπεδο, η δημοσίευση παρεμβάσεων και ανακοινώσεων του Κόμματος, αλλά και φορέων του ταξικού κινήματος, σωματείων, συλλόγων και μεμονωμένων αγωνιστών που εκφράζουν την καταδίκη τους στην ολοένα και αυξανόμενη εμπλοκή και τη στήριξή τους στις φωνές που σήμερα ορθώνουν ανάστημα είναι ακριβώς ο συνδετικός κρίκος, το αναντικατάστατο εργαλείο στα χέρια κάθε νέου που υπηρετεί τη θητεία του. Πρόκειται για μια πείρα λοιπόν που πρέπει να αξιοποιηθεί ώστε να μπορέσει να βελτιωθεί η παρέμβασή μας σε αυτούς του νέους, όχι μόνο να θωρακίσουμε τις δυνάμεις μας σε κάθε περίπτωση, αλλά ακόμα περισσότερο να μπορέσουν αυτοί να γίνουν πηγή έμπνευσης για άλλους νέους που βλέπουν ότι τα όνειρα και το μέλλον τους δεν χωράνε στα ξεπερασμένα όρια αυτού του συστήματος, να έρθουν πιο κοντά στην πάλη για της σύγχρονες ανάγκες τους, να βρουν διέξοδο στην νιότη του κόσμου, τον Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό. Στρατιώτης από τη Θεσσαλονίκη

Για τις θέσεις του 12ου Συνεδρίου της ΚΝΕ και τη στρατιωτική θητειά

Ω

ς νέος στρατευμένος που υπηρετώ την θητεία μου στον Ελληνικό Στρατό, έλαβα με ενθουσιασμό στα χέρια μου τον “Οδηγητή” με τις Θέσεις του 12ου Συνεδρίου της ΚΝΕ. Το ίδιο συνέβη και με άλλους φαντάρους στο στρατόπεδο που υπηρετώ. Η προσμονή δεν ήταν τυχαία. Πατούσε πάνω στις επιβε-

βαιωμένες θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ το προηγούμενο διάστημα πάνω σε όλα τα ζητήματα που αφορούν τη ζωή του στρατιώτη, μέσα και έξω από το στρατόπεδο μιας και αυτές δεν χωρίζονται με σινικά τείχη αλλά επηρεάζουν η μια την άλλη, όπως αναφέρουν και οι Θέσεις της ΚΝΕ. Ποια ήταν εκείνα τα ζητήματα που το προηγούμενο διάστημα συνέβαλλαν για το παραπάνω; Η ΚΝΕ είναι η μοναδική οργάνωση νεολαίας που συγκρούεται με την πολύ διαδεδομένη λογική του “κάνε αυτό που σου λένε εδώ μέσα και τα άλλα άφησέ τα για μετά τη θητεία” Είναι δυνατόν ένα νέο άνθρωπο και πολύ περισσότερο έναν στρατιώτη, να μην τον επηρεάζουν γεγονότα όπως: • Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που κάνει την Ελλάδα ένα απέραντο ορμητήριο του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών; Που δίνει δυνάμεις και υποδομές γι’ αυτό τον σκοπό, όλα αυτά μεγαλώνοντας τους κινδύνους για τη χώρα και τον λαό της; Οι ήδη υπάρχουσες ΝΑΤΟϊκές βάσεις και όσες σχεδιάζονται μπορούν να κάνουν την Ελλάδα πολεμικό-επιχειρησιακό “στόχο” των αντιπάλων του ΝΑΤΟ.

• Η δολοφονία χιλιάδων ανθρώπων κάθε χρόνο στα νερά του Αιγαίου; Ενός Αιγαίου που αποτελεί με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ μόνιμο επιχειρησιακό χώρο των Τούρκικων Ενόπλων δυνάμεων; Μας πουλάνε παραμύθια όταν λένε ότι το ΝΑΤΟ μας προστατεύει. Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα ανάμεσα στα μέλη του. Το ΝΑΤΟ αποτελεί για τους φονιάδες των λαών κοινό επιχειρησιακό κέντρο. Οι στρατιώτες στο πλάι των μόνιμων κατοίκων των νησιών της παραμεθορίου ζούμε καθημερινά την αγωνία των τούρκικων παραβιάσεων, τον πνιγμό των χιλιάδων ξεριζωμένων ανθρώπων που αφήνουν πίσω τους τη χώρα τους κυνηγημένοι από την φρίκη του πολέμου. Οικογένειες που χάνονται για πάντα και εγκλωβίζονται σε μέρη που κάποιοι σκέφτηκαν να τα ονομάσουν “κέντρα φιλοξενίας”.

• Η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας σε αποστολές έξω από τα σύνορα; Έλληνες Στρατιώτες δεν έχουν καμία δουλειά έξω από τα σύνορα. Πολύ περισσότερο σε ασκήσεις που τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν και σχετίζονται με την καταστολή πλήθους σε αστικά κέντρα, δηλαδή με την καταστολή μικρών

38 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ και μεγαλύτερων αγώνων που τα επόμενα χρόνια θα αναπτυχθούν και μπορεί να αμφισβητούν το κυρίαρχο σύστημα. Είναι πέρα για πέρα δίκαιη η επιλογή όσων νέων στρατευμένων διαμαρτύρονται για τη δική τους συμμετοχή (όπως και της μονάδας τους, του πλοίου τους κ.λπ.), όπως επίσης και η στάση εκατοντάδων φαντάρων σε όλη τη χώρα που βγαίνουμε στην αναφορά των μονάδων μας για να καταγγείλουμε τέτοια περιστατικά, να συντονίσουμε την αλληλεγγύη ανάμεσα στους νέους στρατευμένους που σηκώνουν το κεφάλι ψηλά.

• Η πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνουμε και οξύνεται παραπέρα στη διάρκεια της 9μηνης θητείας μας; Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι, διαβάζοντας τις θέσεις του Συνεδρίου (θ.17), νομίζω πως θα έπρεπε να ενσωματωθεί στις αποφάσεις έστω σε μια πρόταση το εξής: Δεν υπάρχει έστω και η παραμικρή κατάκτηση που αφορά την καλύτερη διαβίωση των νέων στρατευμένων, που να μην έχει κερδηθεί μετά από τη διεκδίκηση αγωνιστών φαντάρων. Οι ερωτήσεις του ΚΚΕ στη Βουλή κατά καιρούς για σχετικά θέματα αποτελούν τεράστια βοήθεια για όσους αποφασίζουν να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης (και όχι γράφοντας ανώνυμα σε παντελώς ακίνδυνα για το σύστημα site). Οι Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο μου απαντάνε πειστικά τους παραπάνω προβληματισμούς, ειδικά όπως εύστοχα και συμπυκνωμένα παρουσιάζονται στη Θ.3. Μπορούν οι θέσεις της ΚΝΕ να δώσουν νέο αέρα στις συζητήσεις και τις αγωνιστικές διεκδικήσεις μέσα στο στράτευμα. Αέρα νεανικής ορμής και σύγκρουσης με έναν αντίπαλο που μοιάζει δυνατός και ακλόνητος αλλά δεν είναι. Δεν είναι ακλόνητος γιατί οι αντιθέσεις του, η φαγωμάρα ανάμεσα στα μεγάλα αφεντικά κάθε χώρας και διεθνώς είναι τόσο μεγάλη που θα προκαλέσει καταστάσεις που η γενιά μας δεν έχει ζήσει και ίσως ούτε φαντάζεται. Υπάρχει όμως ιστορική πείρα (και αυτό αφορά και τις ίδιες τις ένοπλες δυνάμεις και τους φαντάρους) που μπορεί να μελετηθεί και να αξιοποιηθεί. Η υπεράσπιση της χώρας και του λαού, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, μπορεί να εκφράσει τον γνήσιο λαϊκό πατριωτισμό και τα φιλειρηνικά αισθήματα των νέων ενισχύοντας την συνεργασία ανάμεσα στους γείτονες λαούς και διεθνώς και την κοινή τους πάλη. Τα μεγάλα γεγονότα είναι μπροστά μας. Σε αυτά θα πάρουμε όλοι θέση. Σήμερα τραβάει μπροστά μια πρωτοπορία. Δεν είναι πλειοψηφία αλλά είναι ικανή να ταρακουνάει για τα καλά τα νερά και να προετοιμάζει τις μεγάλες μάχες. Αυτές που θα δώσουμε

και θα κερδίσουμε οριστικά. Είναι χρέος της γενιάς μας να συνεχίσουμε και να τελειώσουμε αυτό για το οποίοοι άνθρωποί μας δίνουν το αίμα τους 100 χρόνια τώρα. Ζήτω το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ. Στρατιώτης από την Αθήνα *Τα ονόματα των στρατιωτών που έστειλαν κείμενα είναι στη διάθεση της Επιτροπής Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου.

Η δουλειά μας στους μαθητές

Η

νέα χρονιά βρήκε μαθητές και σχολεία σε μια “κανονικότητα” που μόνο ο υπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη έβλεπαν. Αυτή η “κανονικότητα” βρήκε τους μαθητές να κινητοποιούνται, όπως στη Λάρισα που οι μαθητές απάντησαν αγωνιστικά στο νομοσχέδιο Γαβρόγλου, αλλά και στις ελλείψεις σε καθηγητές, κτιριακές εγκαταστάσεις και τις απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής στα σχολεία. Από την πρώτη μέρα που άνοιξαν τα σχολεία οι μαθητές βρήκαν την ΚΝΕ έξω από την πόρτα με την ανακοίνωση για τη νέα σχολική χρονιά και το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να κατατεθεί προς ψήφιση. Η συζήτηση άνοιξε πλατιά με τα παιδιά, καθώς δεν υπήρχε άλλη ενημέρωση για το τι περιλαμβάνει το νομοσχέδιο. Μέσα από τη συζήτηση αναδείχθηκαν κι άλλες πλευρές για την κατάσταση στην Παιδεία. Η σταθερή παρουσία μας έξω από τα σχολεία όλο το προηγούμενο διάστημα, απ’ όταν καλούσαμε τους μαθητές στα μαθητικά φεστιβάλ, ήταν αυτή που μας εξασφάλισε να έρθουμε σ’ επαφή με ακόμη περισσότερους μαθητές, να γνωρίσουν την ΚΝΕ και σιγά-σιγά να μας εμπιστευτούν. Η συμφωνία με την ΚΝΕ δεν ήταν δεδομένη, προέκυψε μέσα από συζητήσεις για το πλαίσιο πάλης και επιχειρήματα. Επίσης, υπήρχε η ανησυχία των μαθητών να μην κομματικοποιηθεί η κινητοποίησή τους. Τόσο στην πράξη όσο και με τη συζήτηση είδαν ότι μόνο η ΚΝΕ είναι αυτή που τους καλεί με ουσιώδη επιχειρήματα να παλέψουμε όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, βλέπουμε και στην πράξη αυτό που αναφέρεται μέσα στις θέσεις, το πώς δηλαδή πρέπει να μάθουμε να δουλεύουμε με τον περίγυρό μας που μπορεί να έχει απόσταση από τον τρόπο σκέψης μας αλλά αντικειμενικά έχουμε το ίδιο συμφέρον, να ανατρέψουμε το σύστημα που ζούμε σήμερα. Μια άλλη πλευρά που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι συμβάλαμε στην ανάγκη για κοινή οργάνωση του αγώνα των σχολείων καθώς αρκετά ήταν αυτά που είχαν κατάληψη αλλά δεν υπήρχε συντονισμός. Έτσι δημιουργήθηκε η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών της Λάρισας, διαμορφώθηκε κοινό πλαίσιο πάλης. Βοήθησε η στήριξη που έδειξαν στον αγώνα των μαθητών φορείς των γονέων, των εκπαιδευτικών, των εργαζόμενων της περιοχής. Περισσότεροι μαθητές είδαν στην πράξη αυτό που λέμε, ότι πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί, καθώς τα προβλήματα όλων μας έχουν την ίδια ρίζα. Από εδώ προκύπτει ένα ζήτημα το οποίο θα πρέπει να φροντίσουμε καθοδηγητικά, να δώσουμε, δηλαδή περισσότερο βάρος στο τρίπτυχο “μαθητής-γονιός-εκπαιδευτικός”, να υπάρχει καλύτερος και μόνιμος συντονισμός. Φυσικά σ’ όλο αυτό δεν έλειψε η τρομοκρατία των διευθυντών. Σε όλα τα σχολεία απείλησαν τους μαθη-

τές ότι αν ξανακάνουν κατάληψη ή οποιαδήποτε άλλη μορφή κινητοποίησης θα χάσουν τις εκδρομές τους. Προσπαθήσαμε να αναδείξουμε ότι δεν πρέπει να επιτρέψουν να περάσει η τρομοκρατία, εφόσον παλεύουν για το δίκιο τους. Παρ’ όλα αυτά σε κάποιους μαθητές επέδρασε ο εκφοβισμός, ενώ άλλοι βγήκαν μπροστά και συνέχισαν τον αγώνα που ξεκίνησαν. Οι μαθητές αναγνωρίζουν ότι αυτά που λέμε είναι σωστά και θέλουν να συμμετέχουν, επειδή όμως όλο αυτό είναι κάτι πρωτόγνωρο και όπως είναι φυσικό δεν έχουν μάθει σε οργανωμένες μορφές αγώνα χρειάζεται επιμονή, υπομονή, ανάδειξη παραδειγμάτων και τι γίνεται και σ’ άλλες πόλεις. Σημαντικό είναι ότι η κουβέντα δεν έμεινε μόνο στο αν μας συμφέρει η πρόταση Γαβρόγλου, αλλά άνοιξε συνολικά για την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, ποιος ευθύνεται για αυτήν, για το ότι το σχολείο που έχουμε ανάγκη δεν χωράει στα πλαίσια αυτού του συστήματος. Συζητήσαμε το αν εμείς πρέπει να μειώνουμε τις απαιτήσεις μας και να μένουμε με σκυμμένο κεφάλι, για το ποιος πραγματικά φταίει, σε ποια κατεύθυνση πρέπει να παλέψουμε και να αναδεικνύουμε μέσα από ιστορικά παραδείγματα ότι το μοναδικό σύστημα στο οποίο ο λαός ζούσε όπως του άξιζε, μορφωνόταν χωρίς να πρέπει να πληρώνει, είχε δουλειά και δωρεάν Υγεία-Πρόνοια, ήταν ο σοσιαλισμός που οικοδομήθηκε σε μια σειρά χώρες. Εκεί που δεν υπήρχε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γι' αυτό λοιπόν, είναι καθήκον μας ν’ αναδείξουμε ότι η πραγματική απάντηση στις ανησυχίες κάθε νέου που νιώθει αμφισβήτηση προς το σύστημα, βρίσκεται στην συμμετοχή καθενός από εμάς στον οργανωμένο αγώνα για μια άλλη κοινωνία. Το Κόμμα μας παρ’ όλο που είναι το μεγαλύτερο, που μετρά 100 χρόνια στην πλάτη του και η νεολαία του η ΚΝΕ 50 χρόνια, παλεύει για ό,τι πιο νέο και όμορφο υπάρχει, για τον σοσιαλισμόκομμουνισμό. Προς τιμήν λοιπόν αυτής της επετείου, ο καθένας που νιώθει ότι δεν ζει την ζωή που του αξίζει, να κάνει το βήμα και να οργανωθεί στην ΚΝΕ. Να γίνουμε, όπως λέει και το σύνθημα μας: “Πιο πολλοί, πιο ικανοί, ν’ ανοίξουμε τον δρόμο για το πραγματικά σύγχρονο και νέο, για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων, τον Σοσιαλισμό”. Ένας δρόμος που είναι κακοτράχαλος, παίρνοντας όμως κουράγιο από τους παλιότερους συνεχίζουμε με το κεφάλι ψηλά και ξέρουμε πολύ καλά ότι θα τα καταφέρουμε! Χρυσάνθη Αναγνώστου ΟΠ Θεσσαλίας

Για τη δράση μας στα ΑΕΙ

Ο

ι Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο αποκρυσταλλώνουν την τετραετή πείρα της Οργάνωσης από τις μάχες που έδωσε μέσα σε δύσκολες συνθήκες, όπως αυτές διαμορφώθηκαν με τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την οποία το Κόμμα κράτησε σταθερά το τιμόνι της επαναστατικής πάλης και επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά η θέση μας ότι καμία κυβέρνηση στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν μπορεί να διαχειριστεί φιλολαϊκά αυτό το σύστημα, ότι είναι αναγκαία η ανατροπή του εκ βάθρων. Δεν πρέπει αυτό να το θεωρούμε αυτονόητο και να το υποτιμάμε, καθώς παραμένει βασικό κομμάτι αντιπαράθεσης και πρέπει σταθερά να είναι στον προσανατολισμό μας. Υπάρχει πείρα από την περσινή χρονιά, αφιερωμένη στα 100

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

39

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ χρόνια από την Οκτωβριανή επανάσταση και μπορούμε να εκτιμήσουμε θετικά το γεγονός ότι πύκνωσαν οι συζητήσεις για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να χάνουμε, αλλά κάθε πτυχή της παρέμβασής μας να καταλήγει εκεί, στο πώς δηλαδή κάθε μέλος της ΚΝΕ θα συζητά σταθερά για το ρεαλιστικό, αναγκαίο και επίκαιρο του σοσιαλισμού, την επαναστατική ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, τον χαρακτήρα της εποχής, που δεν αναιρείται από τον αρνητικό συσχετισμό. Μέσα από αυτήν την αντιπαράθεση η Οργάνωση έγινε πιο ικανή να βαθαίνει τις συζητήσεις και να αναδεικνύει ότι η μόνη πραγματική απάντηση στις ανησυχίες μας σήμερα είναι η ριζική ανατροπή του καπιταλισμού και όχι η αναμονή σωτήρων μέσα στα τείχη αυτού του συστήματος. Η αξιοποίηση της πείρας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βοήθησε σε αυτήν την κατεύθυνση, με αποτέλεσμα φοιτητές οι οποίοι στήριξαν εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίζουν το Κόμμα, αντιλαμβανόμενοι από αυτό που έχουν ζήσει γιατί σήμερα, στα πλαίσια του συστήματος, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας, ποια δράση μπορεί να οδηγήσει σε αυτόν τον στόχο. Πρέπει, επίσης, να μας απασχολήσει το πώς ο σχεδιασμός που χαράσσουμε θα ακουμπήσει σε πολύ περισσότερους νέους. Πολλές φορές κλεινόμαστε, γιατί βάζουμε λανθασμένα κριτήρια για το σε ποιους παρεμβαίνουμε, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιούμε στο έπακρο τις δυνατότητες που γεννά ο χώρος των Πανεπιστημίων, στον οποίο συγκεντρώνονται καθημερινά χιλιάδες φοιτητές εργατικώνλαϊκών οικογενειών. Αυτό δε θα αλλάξει αν δεν κατανοήσουμε ότι ο σχεδιασμός μας δεν είναι ξεκομμένος από τη ζωή, είναι σχεδιασμός που πατάει σε βασικές ανάγκες τόσο δικές μας όσο και των συμφοιτητών μας, που πρέπει να μεταφραστούν σε οργανωμένη διεκδίκηση. Παρά το διαφορετικό επίπεδο πολιτικής συνείδησης ενός νέου, υπάρχει μια χαραμάδα ανοιχτή για να διεισδύσουμε και αυτή είναι οι όροι ζωής και σπουδών του, οι όροι εργασίας του στο μέλλον. Επομένως, πρέπει ξεκινώντας από αυτά που βιώνουν στην καθημερινότητά τους, να τους αναδεικνύουμε την αιτία τους, να προσπαθούμε να θέσουμε τη σκέψη και τον προβληματισμό τους έξω από τα όρια του συστήματος. Σε αυτό το κομμάτι της γνωριμίας, επαφής και κοινής δράσης με όλο και περισσότερους φοιτητές μπορεί να συμβάλλει η πιο μαζική παρέμβαση με το πλαίσιο πάλης του ΜΑΣ. Τα τελευταία χρόνια έγιναν βήματα, με αποτέλεσμα να διαδραματίσουμε καθοριστικό ρόλο στο να εκφραστούν σκιρτήματα μάχης στα πανεπιστήμια και να αναγνωριστεί πλατύτερα το ΜΑΣ στις συνειδήσεις των φοιτητών. Ωστόσο, έχουμε να μετρήσουμε πολλά βήματα ακόμα αν θέλουμε να αντιστοιχηθούμε με τις δυνατότητες και τις απαιτήσεις. Πρώτο ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει είναι η ανάπτυξη σταθερής δουλειάς με τους χιλιάδες που έκαναν το βήμα να στηρίξουν τα ψηφοδέλτια της ΠΚΣ, άλλα και πολλών άλλων που δεν ψήφισαν αλλά προβληματίζονται. Έχουμε την ευθύνη ουσιαστικής ιδεολογικοπολιτικής συζήτησης, ανάπτυξης κοινής δράσης με αυτούς τους φοιτητές που έκαναν αυτό το σημαντικό βήμα μέσα στη γενικότερη κατάσταση υποχώρησης και εκφυλισμού του φοιτητικού κινήματος, ώστε όλο και περισσότερες νέες δυνάμεις να αναλάβουν ευθύνες μέσα στους Συλλόγους, να δράσουν πρωτοπόρα στο πλάι μας και να διαπαιδαγωγη-

θούν σε αυτή τη βάση. Ενώ υπάρχει καλύτερος προσανατολισμός σε αυτό, η καθοδηγητική μας δουλειά έχει αποσπασματικά χαρακτηριστικά και ενισχύεται κυρίως μπροστά σε μεγάλους σταθμούς. Το συγκεκριμένο καθοδηγητικό μοτίβο δεν αρκεί για να αλλάξει την κατάσταση. Χρειάζεται επίμονη και ουσιαστική συζήτηση στις ΟΒ για τη σημασία σταθερής τριβής με αυτά τα παιδιά με βάση το γεγονός ότι έκαναν ένα βήμα προς ριζοσπαστική κατεύθυνση και πρέπει να τους βοηθήσουμε στο περαιτέρω βάδισμά τους. Τέλος, χρειάζεται να ενισχύσουμε την παρέμβασή μας γύρω από ζητήματα που αφορούν το πρόγραμμα και το περιεχόμενο των σπουδών. Είναι βασική ευθύνη κάθε ΟΒ να παρακολουθεί τις εξελίξεις του τμήματος, να ενημερώνει και να πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης των φοιτητών. Η δουλειά μας στο φοιτητικό κίνημα πρέπει να αποκτήσει σταθερά χαρακτηριστικά με πυρήνα το τμήμα και το έτος και τη σύνδεση με τους υπόλοιπους Συλλόγους και το εργατικό κίνημα σε μια πορεία κλιμάκωσης. Όποτε έχουμε δουλέψει με αυτόν τον τρόπο φαίνεται ότι ανοίγει πιο εύκολα η συζήτηση με τους συμφοιτητές μας και κατ’ επέκταση μπορούμε με καλύτερους όρους να συνδέσουμε το συγκεκριμένο ζήτημα με τη συνολική επίθεση που δεχόμαστε στα δικαιώματά μας. Αυτό έχει φανεί σε αρκετές μάχες, στις οποίες όπου υπήρχε πλαίσιο πάλης γειωμένο στο Τμήμα κινητοποιήθηκαν πολλοί περισσότεροι, αλλά και ανέβηκε συνολικά ο προσανατολισμός με βάση το πλαίσιο πάλης του ΜΑΣ. Δαμιανός Μπαλασούλης Μέλος του Γραφείου του ΠΣ ΑΕΙ Θεσσαλονίκης

Σκέψεις για την παρέμβασή μας στη Φιλοσοφική του ΑΠΘ

Τ

ο 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ μπορεί να σταθεί αφορμή ώστε να ανοίξει σε κάθε σχολείο, σχολή, χώρο δουλειάς πλατιά συζήτηση και πιο αποφασιστική προσπάθεια για να γίνει πράξη το σύνθημα «πιο πολλοί και πιο ικανοί, ανοίγουμε τον δρόμο για το πραγματικά σύγχρονο και νέο, για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων, το σοσιαλισμό». Οι κομμουνιστές μέσα στους συλλόγους έχουν ευθύνη για την ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος, τη μαζικοποίηση των διαδικασιών, για να ανεβάσουν τον πήχη των απαιτήσεων των φοιτητών. Βασικό καθήκον των εκλεγμένων μας στα Δ.Σ. δεν είναι μόνο η συμμετοχή σε αυτά αλλά και η έγνοια για συνεχή ενημέρωση και ουσιαστική επαφή με τους φοιτητές με ατομικές συζητήσεις, ανακοινώσεις, εξορμήσεις, δημιουργία εξειδικευμένου πλαισίου πάλης ανάλογα με τα ζητήματα της κάθε σχολής. Ο εκλεγμένος κομμουνιστής είναι αυτός που αναγνωρίζεται με τη στάση του ως πρωτοπόρος στο έτος του, είναι αυτός στον οποίο οι φοιτητές έχουν μάθει να απευθύνονται για κάθε τι μικρό και μεγάλο, είναι αυτός που μπορεί να συμπαρασύρει κόσμο να αγωνιστεί μαζί του εμπνέοντας με τη δράση του. Ωστόσο, πρέπει να γίνουμε ικανότεροι στο να γενικεύουμε μια θετική πείρα και να την προσαρμόζουμε σε κάθε σχολή ανάλογα με το αντικείμενο σπουδών και τα κυρίαρχα ιδεολογήματα. Παράδειγμα αποτελεί ερωτηματολόγιο το οποίο δημιουργήθηκε με απόφαση ΟΒ, επικεντρωμένο στα πολιτιστικά-αθλητικά ενδιαφέροντα των φοιτητών για τη δημιουργία ομάδων και αποτέλεσε πραγματικά όπλο στη γνωριμία με το πρώτο έτος. Το ίδιο

υλικό όμως σε άλλες σχολές δεν είχε απήχηση γιατί δεν αγκαλιάστηκε από το δυναμικό μας και γιατί κάθε αντικείμενο σπουδών καλλιεργεί διαφορετικά ενδιαφέροντα στους φοιτητές. Όπλο μας, όπου οι φοιτητικοί σύλλογοι είναι εκφυλισμένοι, τα διοικητικά συμβούλια δεν συγκροτούνται, οι διαδικασίες δεν είναι μαζικοποιημένες, οι φοιτητές δεν κινητοποιούνται, είναι η συνεδρίαση των Eπιτροπών Aγώνα. ΟΒ που δρα σε φοιτητικό σύλλογο διαλυμένο, αλλά έχει επεξεργασμένο σχέδιο πάλης που ακουμπά στις ανησυχίες των φοιτητών, μπορεί να συσπειρώσει κόσμο μέσα από τη σταθερή συνεδρίαση και δράση της επιτροπής αγώνα. Θετικό είναι το παράδειγμα του συλλόγου Ψυχολογίας ΑΠΘ, όπου το προηγούμενο διάστημα συγκροτήθηκε μαζική επιτροπή αγώνα με αφορμή τον βομβαρδισμό της Συρίας και τη φυλάκιση της παλαιστίνιας αγωνίστριας Άχεντ Ταμίμι και δημιούργησε αντιπολεμικό βίντεο, καταμερίζοντας δουλειά σε φοιτητές του τμήματος. Για την προετοιμασία της Επιτροπής Αγώνα, η ΟΒ μελέτησε άρθρα του “Οδηγητή” και του Ριζοσπάστη και συζήτησε τα προσχήματα που χρησιμοποιούσε κάθε φορά το ΝΑΤΟ για το διαμελισμό κρατών και τις πραγματικές αιτίες των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Αξιοποιώντας τα άρθρα αυτά στις κουβέντες της όπως και σχετικό βίντεο του ΠΑΜΕ κατάφερε να παρακινήσει αρκετούς φοιτητές να συμμετέχουν και να κάνουν υπόθεση δική τους την καταδίκη των φονιάδων των λαών. Το βίντεο που φτιάχτηκε αναδείκνυε τον βρώμικο ρόλο του ΝΑΤΟ στην περιοχή, προβλήθηκε σε μαθήματα, έδωσε το έναυσμα για περαιτέρω συζήτηση με περισσότερους φοιτητές σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, βοήθησε στη μεγαλύτερη συμμετοχή κόσμου στο αντιπολεμικό φοιτητικό συλλαλητήριο. Παράλληλα, η δουλειά που έκαναν οι ΚΝίτικες δυνάμεις μπροστά σε εκδήλωση του Συλλόγου Ψυχολογίας ΑΠΘ για την εργασιακή προοπτική βοήθησε στο να γίνουν παραπέρα βήματα στη γνωριμία και επαφή με έναν κόσμο που πλέον σταθερά κινητοποιείται στο πλευρό της ΟΒ. Η εκδήλωση είχε απήχηση γιατί οι φοιτητές αντιλαμβάνονται ότι το να δουλέψουν στο αντικείμενό τους ειδικά ως απόφοιτοι σχολών της Φιλοσοφικής μοιάζει περισσότερο σαν όνειρο θερινής νυκτός παρά προσεγγίζει στην πραγματικότητα, πράγμα που δεν τους αφήνει αδιάφορους. Στο Σύλλογο Ψυχολογίας, που παρά το γεγονός ότι ήμασταν πρώτη δύναμη, το Δ.Σ. δεν μπορούσε να συγκροτηθεί με ευθύνη των άλλων δυνάμεων, οι ΚΝίτες με τους φίλους τους μάζεψαν υπογραφές μπαίνοντας σε όλα τα μαθήματα και εξηγώντας σε κάθε φοιτητή την αναγκαιότητα να ενημερωθούμε για τον χώρο εργασίας και να διεκδικήσουμε πτυχίο που να αποτελεί μοναδική προϋπόθεση για δου-

40 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ λειά. Με αυτόν τον τρόπο ο σύλλογος πήρε απόφαση για πραγματοποίηση της εκδήλωσης και έκανε γενική συνέλευση που συνέβαλε στην εμπλοκή όλο και περισσότερων φοιτητών στην οργάνωση της εκδήλωσης, οι οποίοι έβγαλαν ανακοινώσεις στα έτη τους, δημιούργησαν προπαγανδιστικό υλικό, επέλεξαν ομιλητές. Υπάρχει πλέον κόσμος που εκτιμά την ΚΝΕ, δουλεύει στο πλευρό της ΟΒ, συμμετέχει στην Επιτροπή Αγώνα, σχεδιάζει αντίστοιχες εκδηλώσεις με θέματα που αφορούν το αντικείμενο σπουδών. Ωστόσο αν δεν ισχυροποιείται οργανωτικά η ΚΝΕ, τότε ακόμα και σε συλλόγους που τώρα πλειοψηφούμε στα Δ.Σ., που συσπειρώνουμε κόσμο στο πλευρό μας, ο αγώνας ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, ο αγώνας για μόρφωση, δουλειά, ζωή, θα έχει “κοντά ποδάρια”. Η δράση μας στους συλλόγους, μπορεί να οδηγήσει σε στρατολογία νέων μελών στην ΚΝΕ, όταν η συζήτηση δεν περιορίζεται μόνο στα οξυμένα ζητήματα του κάθε χώρου αλλά επεκτείνεται στο τι είναι πραγματικά σύγχρονο και νέο στην εποχή που ζούμε, με βάση και την πρωτοφανή ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, απέναντι σε ποιον πρέπει να παλέψουμε, ποια είναι η λύση στο σήμερα. Η πάλη για τα ζητήματα της σχολής και οι κατακτήσεις που φέρνει ο αγώνας θα είναι εφήμερες αν δεν συνδυαστούν με την πάλη για ανατροπή του συστήματος. Κωνσταντίνα Λιαράτσικα ΤΟ Φιλοσοφικής ΑΠΘ

Σκέψεις για την παρέμβασή μας στο φοιτητικό κίνημα

Α

ποτιμώντας τη δράση μας στους χώρους των ΑΕΙ αυτά τα χρόνια, μπορούμε να πούμε ότι η δράση των νέων κομμουνιστών στους φορείς του φοιτητικού κινήματος έχει αποκτήσει νέα χαρακτηριστικά αλλά και νέες ευθύνες. Μπορούμε να πούμε ότι κατακτήθηκε ως ένα βαθμό από τις Οργανώσεις η παρέμβασή μας να έχει σχέδιο, υπομονή, καθώς και σχέδιο για την αντιπαράθεση και τη διεξαγωγή της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης. Η ιδεολογικοπολιτική διαπάλη δεν διεξάγεται μόνο κατά την αυτοτελή δράση της ΚΝΕ στους χώρους αλλά είναι και συνολικά η αντιπαράθεση που χτίζουν οι δυνάμεις μας με την απάθεια, τον συμβιβασμό, τον αρνητικό συσχετισμό, η διαμόρφωση αιτημάτων, ακόμα και το πιο απλό, ένα πλαίσιο πάλης που συντάσσει μία Επιτροπή Αγώνα. Στους φορείς του φοιτητικού κινήματος εκφράζεται με τη διαμόρφωση αιτημάτων, συνθημάτων που κυριαρχούν αλλά κρίνεται και από το ποιος ‘’βάζει την ατζέντα’’. Οι Οργανώσεις δηλαδή της ΚΝΕ θα πρέπει να είναι αυτές που όχι μόνο απαντά-

νε στην προπαγάνδα της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά βάζουν στην ημερήσια διάταξη ζητήματα που οι ίδιες επιλέγουν και μπορούν να διαμορφώνουν ταξικό κριτήριο, να οδηγήσουν σε θετικές διεργασίες. Οι πρωτοβουλίες για τις επαγγελματικές προοπτικές των αποφοίτων είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Πολλές φορές, βέβαια χρειάζεται να απλοποιούμε τη σκέψη μας σε ό,τι έχει να κάνει κυρίως με τις μορφές με τις οποίες παρεμβαίνουμε. Χρειάζεται να κρίνουμε διάφορες καταστάσεις που προκύπτουν μέσα στους χώρους έχοντας ως πυξίδα την αναγκαιότητα δημιουργίας μορφών οργάνωσης. Σε συλλόγους εκφυλισμένους με πολλά τμήματα για παράδειγμα, όπου παρόλα αυτά υπάρχουν τμηματικές δομές που δρουν με τον μανδύα του ‘’ανεξάρτητου’’, που επιλέγαμε να μην παρέμβουμε το προηγούμενο διάστημα, μας εξέπληξε θετικά η στάση των φοιτητών αυτών όταν τους εξηγήσαμε την αιτία των οξυμένων ζητημάτων και προτείναμε σχεδιασμό δράσης. Φυσικά δεν τα λύσαμε όλα, αλλά έγινε η αρχή και το σημαντικό είναι ότι ζυμώσαμε τη γραμμή μας με φοιτητές που ξεκινούσαν από αρκετά μακρινή αφετηρία. Επίσης, χρειάζεται να λαμβάνουμε υπόψη την εξίσωση που έχει να κάνει με το τι επικρατεί σε ένα χώρο από ιδεολογήματα, τι βήματα έχουν γίνει, ποια είναι η εργασιακή προοπτική των αποφοίτων αλλά και τι οργανωμένες δυνάμεις έχουμε. Είναι ένα πρώτο βήμα, ας πούμε, να πρωτοστατήσουμε στο να οριστεί μία Επιτροπή Αγώνα σε ένα Σύλλογο εκφυλισμένο και απονεκρωμένο, αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά και επεξεργασία από την ΟΒ του χώρου (π.χ. υλικό, προπαγάνδα, οργανωτική δουλειά) για να μην είναι κάτι ‘’ξένο’’ για τους φοιτητές του Συλλόγου. Ακόμη, το να πρωτοστατούμε στα οξυμένα προβλήματα των φοιτητών είναι κεκτημένο στο οποίο μπορούμε να μετρήσουμε και άλλα βήματα, αλλά αυτό από μόνο του δε φτάνει. Χρειάζεται να δίνουμε στους φοιτητές να καταλάβουν τι σημαίνει οργάνωση και γιατί συνεχώς την επικαλούμαστε. Βέβαια, οργάνωση σημαίνει και διαφορετικά πράγματα για κάθε σύλλογο φοιτητών. Για ένα σύλλογο μαχητικό, με μαζικές διαδικασίες, που υιοθετεί το πλαίσιο πάλης του ΜΑΣ και συσπειρώνεται σε αυτό, οργάνωση υπάρχει, υπάρχουν και άλλα περιθώρια όμως, π.χ. το κάθε έτος να έχει την επιτροπή του, συνολικά οι φοιτητές να βλέπουν τη δύναμή τους στο πρόσωπο του Συλλόγου. Για ένα Σύλλογο εκφυλισμένο, με συντριπτικά αρνητικό συσχετισμό, οργανωμένη δράση είναι να ανοίξει καλύτερα η συζήτηση σε ένα έτος για τις σύγχρονες ανάγκες, να γίνει μία συνέλευση, να αποφασιστεί ένα σχέδιο κινητοποίησης. Γενικότερα, χρειάζεται να εξηγούμε ότι οργάνωση είναι να πάρεις θέση στην ταξική πάλη που διεξάγεται μαζί με αυτούς που πλήττονται εξίσου από την πολιτική που εφαρμόζεται προς όφελος των μονοπωλίων. Και το εργαλείο, το σημείο συνάντησης που έχουμε για να αποσπάσουμε ό,τι μπορούμε σε αυτές τις συνθήκες είναι οι φοιτητικοί μας σύλλογοι. Πιο συγκεκριμένα, σε συλλόγους με αρνητικό συσχετισμό, που δε συνεδριάζει ούτε το ΔΣ, που συνήθως δεν είναι ακριβώς ανενεργοί, αλλά ενεργοί στη στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής, στη γραμμή της αστικής τάξης στα Πανεπιστήμια, πρέπει να εξασφαλίζουμε με κάθε τρόπο ότι οι δυνάμεις μας δε θα απογοητεύονται. Δηλαδή ότι δε θα σκέφτεται κανένας σύντροφος ότι έχει να επιτελέσει πιο δύσκολο έργο σε σχέση με αλλού, αλλά

ότι η δικιά μας πρόταση, η βαθύτερη κατανόησή της, η πίστη ότι το δίκιο είναι με το μέρος μας, του κάνει το έργο πιο εύκολο, σε συνδυασμό με την ανάδειξη του βρώμικου, παρασιτικού και ‘’πυροσβεστικού’’ ρόλου των δυνάμεων που έχουν την πλειοψηφία. Γιώργος Καψάλης Μέλος του Γραφείου του ΠΣ ΑΕΙ Θεσσαλονίκης

Πείρα από την παρέμβασή μας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά

Έ

χοντας ως βάση τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ, θα ήθελα να αποτυπώσω ορισμένες σκέψεις που αφορούν τη δουλειά μας στους Φ.Σ. όπου δεν πραγματοποιούνται συλλογικές διαδικασίες εδώ και χρόνια, φέρνοντας πείρα από το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Είναι ζήτημα το πώς, με ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων και την απαραίτητη στήριξη, θα διαμορφωθεί πιο ολοκληρωμένο, πολύπλευρο σχέδιο παρέμβασης, καθώς παρά τα θετικά βήματα, δεν έχουμε καταφέρει να ξεφύγουμε από αποσπασματικές ενέργειες και πρωτοβουλίες, να υπάρχει συνέχεια στη δουλειά μας. Λαμβάνοντας υπόψη το τι επιδρά στη συνείδηση των φοιτητών, ερχόμενοι και από τα σχολεία, αλλά μελετώντας και τα επιπλέον στοιχεία που καλλιεργούνται από το Πανεπιστήμιο. Αποφεύγοντας τετριμμένες και γενικές κατευθύνσεις, αφού αλλάζουν τα δεδομένα, ο αντίπαλος προσαρμόζεται σε αυτά. Χαρακτηριστικά, επιδιώκοντας να αναδείξουν την “παντοδυναμία” του καπιταλισμού, καλλιεργείται η υπεράσπισή του, εστιάζοντας και στις αδυναμίες του. Προωθούν στους φοιτητές το ότι ο ρόλος τους είναι να τον βελτιώσουν ώστε να “εξισορροπήσουν” τα συμφέροντα των μεγαλομετόχων και των εργαζομένων, ώστε να μπορούν δήθεν και αυτοί ως μελλοντικοί εργαζόμενοι στον κλάδο, να ζουν καλά. Έχουν βέβαια στον νου τους ότι πλέον υπάρχουν λιγότεροι φοιτητές με αυταπάτες για το εργασιακό τους μέλλον. Παράλληλα, έχοντας βασικό όχημα την συκοφάντηση του σοσιαλισμού, προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα είτε παρουσιάζοντας τον σοσιαλισμό ως “ένα σύστημα που απέτυχε”, είτε αποδεχόμενοι, ως εγγενή του στοιχεία, αντιθέσεις που οδήγησαν στην ανατροπή του. Ταυτόχρονα, μαζί με τις παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, συντονισμένα επιδιώκουν την υποτίμηση του αγώνα, καλλιεργώντας μέσα από τη δράση τους τις λογικές της ανάθεσης, τον ατομικό δρόμο. Χρειάζεται προσοχή αφού στην προσπάθειά μας να αντιπαρατεθούμε με τη λογική του ατομικού δρόμου, φάνηκε ότι αρκετές φορές αντιλαμβανόμασταν λαθεμένα το πώς εκφράζεται, με αποτέλεσμα να εξάγουμε βιαστικά συμπεράσματα για το πώς σκέφτεται ένας νέος. Για παράδειγμα, σε περιπτώσεις που έθετε ένας φοιτητής τον προβληματισμό “εγώ θέλω να ασχοληθώ με τη σχολή μου, να βρω γρήγορα μια δουλειά”, δυσκολευόμασταν να κατανοήσουμε ότι αυτό πηγάζει από τη λογική επιθυμία του να ζήσει καλύτερα, το θεωρούσαμε εμπόδιο και δεν αναδεικνύαμε ολοκληρωμένα ότι χρειάζεται να παλέψει οργανωμένα, συλλογικά, ώστε να μπορεί να έχει μέλλον και δουλειά με δικαιώματα. Αποτελεί ζήτημα το ότι υπερεκτιμώντας τον αντίπαλο, υποτιμούμε την πείρα ενός νέου από την ίδια τη ζωή που βιώνει και σε ένα βαθμό αντιλαμβάνεται την αδικία. Παράλληλα, μέσα από τη δράση μας φάνηκε πως αρκετές

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

41

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ φορές κι εμείς οι ίδιοι θεωρούμε τον συσχετισμό δεδομένο, τα περιθώρια μικρά, υποτιμούμε ότι η δική μας παρέμβαση μπορεί να εμπνεύσει περισσότερους. Φάνηκε, επίσης, πως δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο στις δυνάμεις μας το ποιες είναι οι ιδιαίτερες ευθύνες και τα καθήκοντά μας, το πού θέλουμε να αποσκοπεί ο σχεδιασμός μας στο κίνημα. Είναι ζήτημα που εντοπίζεται και στην προσπάθεια που κάναμε για συγκρότηση επιτροπών, συνελεύσεων τμημάτων και ετών, που αποτέλεσαν θετικά βήματα, όμως σχεδιάζονταν με αφορμή πιο άμεσα ζητήματα που απασχολούσαν, παίρναμε κάποιες πρωτοβουλίες, στις οποίες λόγω έλλειψης ολοκληρωμένου σχεδίου δε δινόταν συνέχεια. Επίκεντρο του σχεδιασμού μας χρειάζεται να αποτελεί το πώς η δραστηριότητά μας θα εστιάζει στο να καλλιεργείται στους φοιτητές η ανάγκη δημιουργίας δομών που θα είναι παραδείγματα λειτουργίας μέσα στον Φ.Σ., με σταθερή δράση και στόχο τη συσπείρωση περισσότερων φοιτητών, ώστε να μπορούν να συζητούν, να αποκτούν κοινό συντονισμό, να οργανώνουν τον αγώνα τους. Ωστόσο, σε ένα βαθμό καταφέραμε να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες αυτές, συζητώντας και διαμορφώνοντας πιο σταθερά σχέδιο ανά τμήμα και έτος, ελέγχοντας σε κάθε φάση το πώς προχωρά, καταμερίζοντας δουλειά σε κάθε σύντροφο αλλά και σε φοιτητές που συσπειρώνονται στο πλάι μας, ανεβάζοντας την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και τις άλλες δυνάμεις γύρω από όλα τα ζητήματα σπουδών, στάσης ζωής, το ζήτημα του πολέμου και του φασισμού. Μπορούμε να κάνουμε σημαντική στροφή στη δουλειά μας, με στραμμένο το μάτι στο πόσους αγωνιστές, ανυπότακτούς “φτιάχνουμε” για μετά, αφού απορροφούνται σε κλάδους κρίσιμους και για το Κόμμα μας (Ναυτιλία, Τηλεπικοινωνίες), διαμορφώνοντας ταυτόχρονα παρέμβαση με βάση το μέλλον του αποφοίτου. Δίνοντας απάντηση και στη λογική του ότι οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα, αξιοποιώντας τη θετική πείρα τόσο από τη δική μας δράση όσο και από χώρους δουλειάς, όπως αυτή από την Cosco, η οποία έδωσε θάρρος στις δυνάμεις μας και σε κόσμο, μας έβγαλε μπροστά. Στα πρώτα έτη, βάζοντας στόχο μέσα από τη δική μας παρέμβαση να μάθουν να σκέφτονται διαφορετικά, να γίνουν περισσότεροι αυτοί που τα φοιτητικά τους χρόνια δε θα “συνηθίσουν”, δε θα συμβιβαστούν αλλά θα πηγαίνουν στην πράξη κόντρα στην κατάσταση που υπάρχει στον Φ.Σ., θα παλεύουν να την αλλάξουν. Ξεπερνώντας στην πράξη τις δικές μας λαθεμένες αντιλήψεις, στο πώς μέσα από τη δράση μας θα εμπνέονται και θα αναδεικνύονται περισσότεροι νέοι πρωτοπόροι, μελλοντικοί μας σύντροφοι. Η πείρα που έχουμε από μέλη της ΚΝΕ που δέθηκαν με την Οργάνωση, συμμετέχοντας στη δραστηριότητά μας για ένα ζήτημα που τους απασχολούσε, όπως η ανυπαρξία εστίας για τους επαρχιώτες, μετρώντας βήματα μέσα από αυτή, πήραν την πολύ σημαντική και όμορφη απόφαση να οργανωθούν, μπορεί να αποτελέσει οδηγό. Άννα Αναστασοπούλου ΠΟ ΑΕΙ Αττικής

Για την ιδεολογικοπολιτική μας παρέμβαση στις νομικές σχολές

Ο

ι Θέσεις φωτίζουν το πώς η ΚΝΕ δυναμώνει ολόπλευρα ως νεολαία του Κόμματος, αποκτά την ικανότητα να εκπληρώνει τον πρωτοπόρο ρόλο της, προ-

κειμένου να συμβάλλει στην ανασύνταξη του εργατικού– λαϊκού κινήματος, να συνδέει τις ανησυχίες των νέων με την ανάπτυξη αγώνων σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή γραμμή, στα πλαίσια της κοινωνικής συμμαχίας, την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την εργατική εξουσία. Ο πήχης των απαιτήσεων έχει ανέβει, πρέπει να μας απασχολήσει το πώς θα αντεπεξέλθουμε στους υψηλούς κι απαραίτητους στόχους στρατολογίας. Αυτό περνάει και μέσα από την παρέμβασή μας με βάση το αντικείμενο σπουδών. Η ιδεολογικοπολιτική μας παρέμβαση πάνω στο αντικείμενο σπουδών αλλά και το μέλλον του αποφοίτου μπορεί να μας ανοίξει δρόμους. Ήδη έχουμε μετρήσει βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση. Η πιο στοχευμένη κι επεξεργασμένη σε αυτά τα ζητήματα δουλειά μας δίνει δυνατότητες, ώστε να έρθουμε σε επαφή με περισσότερους φοιτητές, να τους συσπειρώσουμε, ενώ ταυτόχρονα και οι δυνάμεις μας βγαίνουν πιο ατσαλωμένες κι εξοπλισμένες, μέσα από τη διαμόρφωση και υλοποίηση τέτοιου σχεδίου παρέμβασης. Πιο συγκεκριμένα για τη Νομική, το δίκαιο παρουσιάζεται ως ουδέτερο κι αταξικό, ότι ρυθμίζει την ικανοποίηση των συμφερόντων του συνόλου της κοινωνίας, καταφέρνοντας να συμφιλιώσει αντικρουόμενα συμφέροντα. Χρειάζεται να αναδείξουμε πως το δίκαιο σε κάθε κοινωνικοοικονομικό σύστημα -όπως και στον καπιταλισμό- συνδέεται άρρηκτα με τη θέληση της κυρίαρχης τάξης, η οποία έχει ως περιεχόμενο τη διασφάλιση του κυρίαρχου τρόπου παραγωγής, τη διατήρηση της κυριαρχίας της άρχουσας τάξης πάνω στην καταπιεζόμενη. Τη στενή κι άρρηκτη σχέση του δικαίου με το κράτος και την κυρίαρχη τάξη προσπαθεί το αστικό πανεπιστήμιο να την κρύψει, καθώς παρουσιάζει το δίκαιο ως ένα αιώνιο, εξωιστορικό φαινόμενο που συνόδευε τον άνθρωπο από τότε που δημιουργήθηκε η κοινωνία, που αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχιση της ύπαρξης της ανθρώπινης κοινωνίας. Διδάσκουν ότι το κράτος και το δίκαιο διασφαλίζουν την κοινωνική συμβίωση, ότι θα υπάρχουν όσο υπάρχει κοινωνία. Πρέπει να αποτελέσει στοίχημα για εμάς το πώς καλύτερα θα μπορούμε να προβάλλουμε τη μαρξιστική αντίληψη για το δίκαιο, καθώς αυτό μπορεί να συμβάλλει, ώστε περισσότεροι φοιτητές νομικής να γνωρίσουν την κοσμοθεωρία μας, να αποκτήσουν κίνητρο να τη μελετήσουν. Η αντιπαράθεση με επίκεντρο την κυρίαρχη αντίληψη για το δίκαιο, αποτελεί πλευρά της ταξικής πάλης ανάμεσα στην εργατική και την αστική τάξη και αφορά το κέρδισμα της αυριανής γενιάς νομικών επιστημόνων. Εμείς πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο ότι οι περισσότεροι φοιτητές αύριο θα είναι μισθωτοί επιστήμονες κι ως εκ τούτου έχουν αντικειμενικό συμφέρον να θέσουν την επιστημονική τους γνώση στην υπηρεσία της εργατικής τάξης. Η αστική τάξη μέσα από τη Νομική προσπαθεί να διαμορφώσει νομικούς επιστήμονες κομμένους και ραμμένους στα μέτρα της. Που θα παράγουν κι αναπαράγουν την κυρίαρχη ιδεολογία, θα στελεχώνουν τους μηχανισμούς της, θα είναι “συλλειτουργοί” μιας δικαιοσύνης που ολοένα κι αντιδραστικοποιείται, θα συμβάλλουν στο να εξωραΐζεται ο νόμος στα μάτια του λαού. Πρέπει να έχουμε μονίμως στον προσανατολισμό μας το να οργανώνουμε ένα σταθερό σχέδιο αποτελεσματικής παρέμβασης στη σχολή, προκειμένου να βάζουμε εμπόδιο στην αστική τάξη να κερδίζει νέους που έχουν ξεκάθαρο συμφέρον από την πολιτική του Κόμματος,

να διαμορφώνουμε αυριανούς δικηγόρους που θα είναι μαχητικοί υπερασπιστές των εργατικών κατακτήσεων, των λαϊκών ελευθεριών, θα μάχονται για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Έχουμε καταφέρει να αντιπαλέψουμε ένα μούδιασμα ή και άγνοια κάποιες φορές γύρω από ζητήματα που αφορούν το αντικείμενο σπουδών, το μέλλον του αποφοίτου, τον ρόλο του δικηγόρου, με μεγαλύτερο θάρρος κι από καλύτερη θέση απαντάμε ή ανοίγουμε ζητήματα. Προφανώς στην πορεία θα ανακύπτουν νέες δυσκολίες, όμως με επίμονη και σταθερότητα σε αυτόν τον προσανατολισμό θα καταφέρνουμε να μετράμε κι άλλα βήματα, να δημιουργούμε νέες δυνατότητες. Παράλληλα, έχουμε προχωρήσει σε συσκέψεις της Επιτροπής Αγώνα Νομικής και των Επιτροπών Αγώνα Μισθωτών-Αυτοαπασχολούμενων Δικηγόρων, κάτι που βοηθάει όπως πολύ σωστά μπαίνει στη θέση 16 στην ενημέρωση, την εξήγηση, την αποκάλυψη για το τι επικρατεί μετά το πτυχίο, ώστε περισσότεροι φοιτητές να είναι σε θέση με ψηλά το κεφάλι να αντιμετωπίσουν την κατάσταση αυτή, να γνωριστούν με τους αυριανούς τους συναδέλφους και την Επιτροπή Αγώνα, της οποίας αύριο κι εκείνοι θα πρέπει να είναι κομμάτι. Καθοριστικής σημασίας είναι ο κοινός βηματισμός με την ΤΟ Δικαιοσύνης της ΚΟΑ, καθώς έτσι καταφέρνουμε καλύτερα να επεξεργαστούμε ζητήματα πάνω στο αντικείμενο σπουδών και το μέλλον του αποφοίτου. Αυτός ο τρόπος δουλειάς χρειάζεται να σταθεροποιηθεί, να αναβαθμιστεί κι άλλο. Μέσα από αυτόν μπορούμε να βελτιώσουμε τους αγωνιστικούς, ιδεολογικούς και πολιτικούς δεσμούς με περισσότερους φοιτητές, δε θα αφήσουμε κανέναν στο σύστημα, θα αποκτούμε κοινή δράση με ακόμη περισσότερους φοιτητές, διευρύνοντας τον περίγυρο της ΟΒ, ατσαλώνοντάς τον. Αν αυτή η δουλειά γίνει καθημερινή υπόθεση όλων των δυνάμεών μας σε κάθε τμήμα, έτος, αμφιθέατρο μπορούμε να μετρήσουμε μεγάλα αποτελέσματα. Κυρίως στην ικανότητά μας να βάζουμε κι άλλους στον αγώνα, να φωτίζουμε την πρόταση διεξόδου του Κόμματος, να πείθουμε κι άλλους -πολύ περισσότερους- όχι μόνο να μας ακολουθούν, αλλά να παλεύουν και οι ίδιοι μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ. Να ανοίξουμε τον δρόμο για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Έλλη Σταυροπούλου ΤΟ ΝΟΠΕ της ΠΟ ΑΕΙ Αττικής της ΚΝΕ

Για τη δουλειά μας στους μαθητές

Σ

υμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας. Βαδίζοντας προς το Συνέδριο έχουμε πολλά εφόδια ώστε να αντιμετωπίσουμε με αισιοδοξία τα καθήκοντα που μπαίνουν, είμαστε πιο έμπειροι απ’ τη δράση του προηγούμενου διαστήματος

42 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ και έχουν μπει οι βάσεις ώστε η προσυνεδριακή διαδικασία να μας βγάλει πιο δυναμωμένους. Θα ήθελα να σταθώ στη δουλειά μας στους μαθητές, στο κομμάτι της καθοδηγητικής δουλειάς και αφομοίωσης των συντρόφων μαθητών. Πιστεύω ότι έχουμε κάνει βήματα ως Οργάνωση στο να λαμβάνουμε υπόψη τη δουλειά που γίνεται απ’ το σύστημα μέσα απ’ το μηχανισμό του σχολείου, μέσα απ’ τα βιβλία, μέσα από διάφορα project, μέσα απ’ τους νόμους τους για την Παιδεία. Καλλιεργούν από νωρίς τον ατομισμό, τον ανταγωνισμό, μπολιάζουν τη συνείδηση του μαθητή με την αντίληψη ότι “η καπιταλιστική επιχείρηση” είναι θεσμός που χωρίς αυτόν δεν μπορεί να λειτουργήσει η κοινωνία. Γράφουν ψέματα στα σχολικά βιβλία για να μαθαίνει στρεβλά ένα παιδί τον ρόλο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, για να θάβουν ό,τι δεν τους βολεύει και να διαστρεβλώνουν ό,τι δεν μπορούν να κρύψουν. Για παράδειγμα, την Οκτωβριανή Επανάσταση την ονομάζουν πραξικόπημα. Οι επεξεργασίες του Κόμματος και της ΚΝΕ, η μπροσούρα για το “Τι σχολείο έχουμε ανάγκη σήμερα”, έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στην παρέμβασή μας, στη βοήθεια των δυνάμεών μας να προβάλουν μέσα απ’ τη θέση μας για το σχολείο την κοινωνία στην οποία μπορεί να υπάρξει αυτό το σχολείο. Όλη αυτή η επεξεργασία είναι απαραίτητη για να μπορούμε να κερδίζουμε έδαφος, αλλά μόνο αυτή δεν αρκεί. Προϋπόθεση είναι η δουλειά του μέλους της ΚΝΕ μέσα στο σχολείο, του μαθητή που από μικρή ηλικία έχει πάρει την απόφαση να παλέψει ενάντια στον καπιταλισμό και μέσα απ’ την ΚΝΕ να εκπαιδευτεί σ’ αυτή τη δουλειά. Η δουλειά του μαθητικού καθοδηγητή είναι καθοριστική για τον μαθητή-νέο μέλος της ΚΝΕ. Η διαδικασία αφομοίωσής του είναι μια εξίσου σύνθετη διαδικασία. Ένα κομμάτι είναι η επαφή και η γνωριμία των μαθητών με το πρόγραμμα του Κόμματος και την επαναστατική κοσμοθεωρία. Το να διαμορφώνεται το κριτήριο στο σύντροφο για το ποια στάση ζωής πρέπει να κρατήσει. Ένας μαθητής ψάχνεται συνεχώς για νέα πράγματα, περνάει εφηβεία σ’ αυτές τις ηλικίες, σκέφτεται τι θέλει να κάνει στη ζωή του. Οι θέσεις της ΚΝΕ αγκαλιάζουν κάθε πτυχή της ζωής του και είναι κρίσιμο ο καθοδηγητής να είναι μέσα σ’ αυτήν, να πιάνει τον παλμό, να βοηθάει ατομικά. Επιπλέον όμως χρειάζεται, κι ίσως είναι και πιο δύσκολο, να συμβάλλει στο να δένεται η ΟΒ, να λειτουργεί σαν επαναστατικός πυρήνας μέσα στο σχολείο. Έχουμε πολλά βήματα να μετρήσουμε ακόμα σε αυτήν την κατεύθυνση. Έχουμε συντρόφους ικανούς να ανοίγουν την πολιτική μας πρόταση, την κόντρα στην τάξη, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Έχουμε παραδείγματα συντρόφων που είναι στο ίδιο σχολείο, κι ο καθένας με τις ευκολίες του και τις δυσκολίες του κάνουν προσπάθεια με τους φίλους τους, συζητούν μαζί τους για να γίνουν μέλη της ΚΝΕ. Αυτό

που λείπει είναι το να λειτουργούν μαζί, σαν μια γροθιά ενώ μπορεί πριν λίγες μέρες στην ΟΒ, να έβαλαν μαζί το σχέδιο πώς θα προχωρήσουν, με αποτέλεσμα να μπαίνει ταβάνι στη δουλειά μας μέσα στο σχολείο, να είμαστε πίσω απ’ τις δυνατότητες που ανοίγονται. Αυτό εκφράζεται και μέσα στην ΟΒ, ακόμα και σε συντρόφους που δρουν σε ξεχωριστά σχολεία, όταν δε λένε εύκολα τη γνώμη τους, δεν ξεδιπλώνουν τις σκέψεις τους και μετά πηγαίνουν στον καθοδηγητή τους για να τις πουν. Τα μέλη της ΚΝΕ μέσα στο σχολείο έχουν καθιερωθεί ως αγωνιστές. Έχουμε τέτοιους συντρόφους που ειδικά μπροστά σε κινητοποιήσεις έχουν βγει μπροστά ανοίγοντας τις θέσεις μας. Είναι κι αυτό μέρος της αφομοίωσής τους. Αλλά ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι είναι να σπάμε ιδεολογήματα όπως «αφού τα λέμε σωστά θα πρέπει ο άλλος να καταλαβαίνει κι αφού δεν καταλαβαίνει, το μυαλό του δεν πρόκειται να πάει παραπέρα». Να μιλάμε στα παιδιά με ταξικό κριτήριο κι όχι με το αν εμείς θεωρούμε αν κάνουν ή όχι για την ΚΝΕ. Με εμπιστοσύνη πάντα στις δυνάμεις μας πρέπει να πέφτει το βάρος στη δουλειά που γίνεται μέσα στο σχολείο, απ’ τον ίδιο τον σύντροφο, απ’ τον κόσμο που συσπειρώνει γύρω του. Κατά πόσο ο κάθε σύντροφος έχει ένα παιδί να δουλεύει με προσανατολισμό να μπει στην ΚΝΕ και να κάνει βήματα στο να γίνεται ικανότερος σ’ αυτό. Αυτός είναι ο πυρήνας της δουλειάς μας και στην προσπάθεια να γίνουμε συνολικά καλύτεροι σ’ αυτό, η ίδια η Οργάνωση θα βγαίνει πιο δυνατή. Έφη Δανιήλ, ΤΟ Α´ Αθήνας-Γαλατσίου

Για την οργάνωση της ιδεολογικής δουλειάς

O

στόχος της αναβάθμισης της ιδεολογικής δουλειάς ήταν ένας από τους βασικούς στόχους που έθεσε το 11ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας. Η ιδεολογική δουλειά είναι δουλειά καθοδηγητική. Είναι ένας όγκος δουλειάς που αφορά το δυνάμωμά μας, την αποτελεσματικότητα της δράσης μας, την ικανότητά μας να προσελκύουμε στις σημερινές συνθήκες νέους αγωνιστές στους επαναστατικούς μας σκοπούς. Πρωτίστως η οργάνωση της ιδεολογικής δουλειάς πρέπει να είναι υπόθεση των Οργάνων. H οργάνωση σχολών με βάση τις δυνατότητες και τις ανάγκες, η υλοποίηση του προγράμματος των ιδεολογικών μαθημάτων, η διακίνηση της ΚΟΜΕΠ και του μαρξιστικούλενινιστικού βιβλίου. Βασική πλευρά είναι η εξέλιξη του ιδεολογικού μετώπου στον χώρο ευθύνης μας, οι δυνάμεις που παρεμβαίνουν και πώς παρεμβαίνουμε εμείς. Αυτά τα ζητήματα πρέπει να απασχολούν τα Όργανα συνεχώς και στην καθημερινή δράση και να διαπερνούν τις συνεδριάσεις (π.χ. εν όψει μίας απεργίας πώς προχωρώ με όρους ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης). Εδώ, μέσα στη συλλογική ευθύνη βρίσκεται και η ατομική ευθύνη του ιδεολογικού υπεύθυνου. Έχει φανεί ότι όταν ο ιδεολογικός υπεύθυνος βλέπει τη χρέωσή του δημιουργικά, με σκέψεις, προτάσεις, με γνώμη πάνω στα ζητήματα που αντιμετωπίζει η Οργάνωση στην παρέμβασή της, τότε συμβάλλει ουσιαστικά ώστε να γίνεται συλλογική υπόθεση του Οργάνου η ιδεολογική δουλειά. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα σταθερής συμβολής ενός ιδεολογικού υπευθύνου μπορεί να είναι η ιεράρχηση και παρακολούθηση του ιδεολογικού μετώπου. To τι

ιεραρχείς στο ιδεολογικό μέτωπο, ανάλογα με την επίδραση που έχει στη συνείδηση των νέων και με το πόσο “θεμελιακές αρχές” τους διαπαιδαγωγεί το σύστημα, είναι ένα πρώτο βήμα για να δει κάθε Τομεακό πώς θα οργανώσει την ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση στους νέους του χώρου. Για παράδειγμα, μία ΤΟ Πολυτεχνείου μπορεί να γίνει πιο εύστοχη στη δουλειά της μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους του Ιδεολογικού μετώπου στα ζητήματα της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας. Αυτό μπορεί να περάσει στην Οργάνωση μέσα από αξιοποίηση άρθρων του Ριζοσπάστη π.χ. για την ρομποτική (ακόμα και σε εξόρμηση), αναδεικνύοντας ζητήματα από τα ερευνητικά προγράμματα που τρέχουν, μέσα από αντίστοιχες εκδηλώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την ευθύνη των Οργάνων στην οργάνωση της Ιδεολογικής δουλειάς αποτελεί η πορεία ολοκλήρωσης των ιδεολογικών μαθημάτων. Αποδείχτηκε πως ο “στεγνός” προγραμματισμός δεν βοηθάει. Τομεακά Συμβούλια που είδαν τη δουλειά αυτή συλλογικά είχαν πολύ καλύτερο ρυθμό, αλλά και αποτελέσματα. Υπήρχαν ΤΣ που είδαν τα μαθήματα με βάση το περιεχόμενό τους και συζήτησαν πώς θα γειώσουμε το μάθημα στην πραγματικότητα των συντρόφων με βάση το τι κυριαρχεί στον χώρο δράσης τους, ζωντανεύοντας έτσι το μάθημα. Στην Θέση 26 διατυπώνεται πως «χρειάζεται ο ιδεολογικός υπεύθυνος να μην είναι χρεωμένος με άλλα καθήκοντα, να είναι κύρια ευθύνη του η οργάνωση της ιδεολογικής δουλειάς». Η πείρα της ΟΠ Κρήτης το επιβεβαιώνει. Με αφετηρία την αποκλειστική χρέωση κάποιων στελεχών καταφέραμε να μετρήσουμε ορισμένα βήματα στην ιδεολογική δουλειά (αύξηση διακίνησης ΚΟΜΕΠ, μαρξιστικού-λενινιστικού βιβλίου, συμβολή στην ανάδειξη στελεχών από τα ΑΕΙ μέσα από τη λειτουργία σχολών νέων μελών). Αλλά αυτό ήταν μόνο αφετηρία. Το ουσιαστικό βήμα είναι ο προβληματισμός που αναπτύχθηκε πάνω στον ρόλο των ιδεολογικών υπευθύνων, ότι αρχίσαμε να βλέπουμε πιο σταθερά τη συμβολή τους στο να γίνεται συλλογική υπόθεση του κάθε Οργάνου η ιδεολογική δουλειά. Μία τέτοια πλευρά είναι η αύξηση της διακίνησης της ΚΟΜΕΠ. Σε ορισμένα ΤΣ ήταν αποτέλεσμα σταθερής επιμονής του ιδεολογικού υπευθύνου να συζητιέται λίστα συνδρομητών, στόχος διακίνησης, μαζί με σκέψη για αξιοποίηση της αρθρογραφίας. Εδώ το σημαντικό (πέρα από την αύξηση του δείκτη) είναι ότι το ίδιο το όργανο αρχίζει να αποκτά αντίληψη της αξίας της διακίνησης της ΚΟΜΕΠ. Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση της ιδεολογικής δουλειάς μπορεί να παίξει και η συγκρότηση Ιδεολογικής Επιτροπής. Από την προσυνεδριακή συνδιάσκεψη της ΟΠ Κρήτης μπροστά στο 11ο Συνέδριο είχαμε θέσει αυτόν τον στόχο. Η συγκρότηση και η λειτουργία της αναβάθμισε τη δουλειά μας. Έχει σημασία να αποτελείται από συντρόφους που είτε ετοιμάζονται είτε έχουν ετοιμαστεί π.χ., μέσα από συστήματα σχολών. Ακόμα έχει σημασία ο καταμερισμός των χρεώσεων να παίρνει υπόψη τόσο την παρακολούθηση του ιδεολογικού μετώπου και ιδιαίτερα πάνω σε οξυμένα ζητήματα και σε χώρους έντονης διαπάλης (π.χ. φιλοσοφικές σχολές, σχολεία), όσο και χρεώσεις για την ΚΟΜΕΠ και τη διακίνηση του βιβλίου. Στα 2 χρόνια λειτουργίας της συνέβαλε στο να δούμε πως θα οργανώσουμε καλύτερα τη διαπάλη στα ζητήματα της ανάπτυξης, του πο-

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

43

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ λέμου και των διεθνών εξελίξεων, όπου για παράδειγμα η βάση της Σούδας παίζει ιδιαίτερο ρόλο και ξεχωρίζουμε την επιχειρηματολογία γύρω απ αυτήν. Με καταμερισμό έκανε προσπάθεια να παρακολουθήσει επιχειρηματικά συνέδρια που έδιναν νέα επιχειρήματα στην φαρέτρα μας, π.χ. το 2ο Ενεργειακό Συνέδριο για την Ανατολική Μεσόγειο, Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Η πείρα έδειξε πως η παρακολούθηση τέτοιων δραστηριοτήτων βοηθάει στο να αντλούν οι δυνάμεις μας πιο στοχευμένα και αποκαλυπτικά επιχειρήματα, ειδικά όταν είναι παρμένα από τον χώρο τους. Το θέμα είναι να δίνονται και με έναν οργανωμένο τρόπο. Για παράδειγμα η Ι.Ε. συγκέντρωσε επιχειρήματα από τον Ριζοσπάστη, από την παρακολούθηση τέτοιων συνεδρίων αλλά και από την πείρα των Τομεακών Οργανώσεων έφτιαξε σημείωμα που το έδωσε προς αξιοποίηση στην καθοδηγητική δουλειά των μελών του ΣΠ. Βάγιας Βάγιας ΟΠ Κρήτης

Χωρίς τον Κομματικό Τύπο οι προσπάθειές μας δεν μπορούν να μας πάνε μακριά..

Χ

ωρίς να έχουμε φτάσει ούτε εκεί που θέλουμε, ούτε εκεί που μπορούμε, η πείρα από την άνοδο της διακίνησης του “Οδηγητή” στα νησιά του Αιγαίου (κατά 29,8% το 2018) επιβεβαιώνει τον χαρακτήρα του ως εργαλείου «που ανοίγει πολύπλευρους δρόμους τόσο στην καθοδηγητική δουλειά και την εδραίωση πολιτικού κριτηρίου σε μέλη και στελέχη όσο και στη διεύρυνση, τη σταθεροποίηση και το βάθεμα των πολιτικών μας δεσμών σε κάθε χώρο». Τι συζητάει μια ΟΒ, με ποιο περιεχόμενο σχεδιάζει την παρέμβασή της; Τι μεσολαβεί από μια συνέλευση ΟΒ στην επόμενη; Πώς μπορεί να γίνεται αποτελεσματικότερη η παρέμβασή μας, να μεγαλώνει ο περίγυρος της ΟΒ; Πώς μπορεί να φτάνει η φωνή του Κόμματος και της ΚΝΕ σε χώρους νεολαίας όπου δεν υπάρχει μέλος της ΚΝΕ; Απαντώντας σε αυτά τα ερωτήματα μπορούμε να δούμε τον ιδιαίτερο, αναντικατάστατο ρόλο του Κομματικού Τύπου. Είναι “στοίχημα” για κάθε καθοδηγητικό όργανο η διαμόρφωση συνήθειας στη μελέτη του Ριζοσπάστη και του “Οδηγητή” πρώτα στα ίδια τα μέλη του Οργάνου, ο σχεδιασμός της παρέμβασης αξιοποιώντας τα, η επιμονή στη διακίνησή τους. Η καθιέρωση της μεθόδου που έχει αποδειχθεί αποτελεσματική, η προετοιμασία “υποδοχής” του “Οδηγητή” με συζήτηση για το πλάνο και το σχέδιο ανοίγματος στους χώρους, το ραντεβού την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του με στόχο να παίρνουν όλα τα μέλη της ΚΝΕ το φύλλο τους, να διαμορφώνεται ένας σταθερός πυρήνας νέων που παίρνει “Οδηγητή”, δίνει πνοή στην παρέμβαση, στη λειτουργία της ΟΒ.

1. Όταν η προσπάθεια να αντεπεξέλθουμε στην αντιπαράθεση, τη διαπάλη δεν εξαντλείται στη συνεδρίαση της ΟΒ αλλά “κουμπώνει” με τη στήριξη, το έναυσμα ώστε κάθε μέλος να μελετά και να νιώθει την ανάγκη να αναζητά επιχειρηματολογία στον Κομματικό Τύπο, τότε η ίδια η συνεδρίαση της ΟΒ γίνεται πιο πλούσια, πιο ζωντανή. Η παρουσίαση και συζήτηση με άρθρα του “Οδηγητή”

σε ΟΒ στο Αιγαίο μπροστά σε συγκεκριμένες δραστηριότητες (εκδηλώσεις για Οκτωβριανή Επανάσταση, μαθητικέςφοιτητικές κινητοποιήσεις, προσφυγικό-μεταναστευτικό, ιμπεριαλιστικός πόλεμος κ.λπ.), η τροφοδότηση με επιχειρήματα έβαλε σε “κίνηση” μέλη των ΟΒ να πουν γνώμη για το πώς σκέφτεται ο περίγυρος, τι επιδρά, πως μπορούμε να γίνουμε πιο αποδεικτικοί, να πείσουμε. Αυτό είναι που δίνει ώθηση ώστε να απασχολεί κάθε μέλος όχι μόνο τι θα κάνουμε αλλά πως θα το κάνουμε καλύτερα, ώστε να αναζητά περισσότερα εφόδια στον “Οδηγητή”, καλλιεργεί προσμονή για το επόμενο φύλλο.

2. Όταν η αγωνία μας να βάλουμε τον σπόρο της αμφισβήτησης σε περισσότερους νέους και νέες συνοδεύεται από δημιουργική αξιοποίηση του “Οδηγητή”, τότε η παρέμβασή μας μπορεί να αποκτά πολυμορφία, ζωντάνια. Η προετοιμασία έκθεσης για την Οκτωβριανή Επανάσταση από ομάδα συντρόφων βασισμένη σε σειρά άρθρων που είχε ο “Οδηγητής”, οι εκδηλώσεις που έγιναν στα νησιά του Αιγαίου με αφορμή το ένθετο της ΟΚΝΕ και την έκδοση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, ανακοινώσεις στηριγμένες στην αρθρογραφία του “Οδηγητή” είναι μερικές από τις πρωτοβουλίες που συνέβαλαν αποφασιστικά στην άνοδο της διακίνησης. Είναι χαρακτηριστική η προετοιμασία των παραπάνω εκδηλώσεων, με συζήτηση του περιεχομένου στα Όργανα και τις ΟΒ, με ανεβασμένους στόχους διακίνησης του αντίστοιχου φύλλου, έχοντας καθαρό ότι αυτή ήταν η καλύτερη “πρόσκληση” κάθε νέου και νέας.

3. Όταν η καθημερινή παρέμβαση κάθε μέλους συνδυάζεται πρακτικά με την κατανόηση του χαρακτήρα του Κομματικού Τύπου ως συλλογικού διαφωτιστή-προπαγανδιστή-οργανωτή, τότε μπορούν να ανοίγουν νέοι δρόμοι επικοινωνίας με νέους, να ανεβαίνει το κύρος των οργανωμένων μας δυνάμεων. Τα αποτελέσματα της αύξησης διακίνησης του “Οδηγητή” ακόμα και σε χώρους που είμαστε απ’ έξω ήρθαν από μια προσπάθεια που δεν εξαντλήθηκε σε μία εξόρμηση αλλά με σχεδιασμένη παρουσία, με στοχοπροσήλωση στη συζήτηση με συγκεκριμένα άρθρα του “Οδηγητή”. Είναι ενδεικτικό ότι αρκετοί νέοι γνώρισαν την ΚΝΕ μέσα από τον “Οδηγητή”, ήρθαν σε επαφή με τις ανατρεπτικές ιδέες μας, μας αναγνωρίζουν ως πρωτοπόρους αγωνιστές ακόμα και αν δεν συμφωνούν σε όλα μαζί μας. Είναι ακόμα πιο χαρακτηριστικό ίσως το παράδειγμα των μαθητικών κινητοποιήσεων το 2017 στη Λέσβο, όπου ο “Οδηγητής” έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα αιτήματα, το περιεχόμενο, την πανελλαδική πείρα που έδινε κουράγιο και ώθηση στους μαθητές να οργανώσουν τον αγώνα τους. Ο προσανατολισμός των οργάνων σχεδιάζοντας σταθερά την παρέμβαση των ΟΒ με κάθε νέο φύλλο έχει αποκρυσταλλώματα στη δημιουργία ενός σταθερού δικτύου νέων που παίρνουν κάθε μήνα τον “Οδηγητή”, νέων με τους οποίους έχουμε τα ίδια όνειρα και ανάγκες για μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα, που θέλουμε να γίνουν σύντροφοι μας. Δεν είναι τυχαίο ότι η διαδρομή των περισσότερων νέων που επέλεξαν την οργανωμένη ζωή και δράση πέρασε μέσα απ΄τη σταθερή αγορά και μελέτη του “Οδηγητή”. Μελέτη, αξιοποίηση, διακίνηση του “Οδηγητή” τροφοδοτούν το ένα το άλλο. Σίγουρα το περιεχόμενο του “Οδηγητή” μπορεί να γίνεται ακόμα πιο ζωντανό και να βελτιώνεται όσο και οι Οργανώσεις πιο σταθερά τροφοδοτούν με άρθρα, ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, με μεταφο-

ρά της πείρας από πρωτοβουλίες, τη διαπάλη σε κάθε χώρο που παρεμβαίνουμε. Με όπλο τον “Οδηγητή” μπορούν οι ανατρεπτικές ιδέες και θέσεις μας να φτάσουν σε περισσότερους απ’ όσους έχουμε καταφέρει ως σήμερα. Στέλλα Δήμου μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και της Επιτροπής Αιγαίου του ΚΣ της ΚΝΕ

Για την παρέμβασή μας στους μαθητές

Σ

την πλειοψηφία των μαθητών κυριαρχεί ότι το σχολείο δεν τους αρέσει έτσι όπως είναι σήμερα διαμορφωμένο. Τόσο ως προς το τι και πώς διδάσκεται όσο και στο ζήτημα των υποδομών και της σχολικής στέγης, κάτι το οποίο είναι πολύ οξυμμένο στην περιοχή του Ε’ Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης. Ωστόσο στην πλειοψηφία τους οι μαθητές νιώθουν την ανάγκη και την αγάπη για μόρφωση και γνώσεις και θέλουν το σχολείο να τους τις παρέχει ουσιαστικά και ολοκληρωμένα. Η αφετηρία της παρέμβασης της ΚΝΕ στους μαθητές είναι το σχολείο και η καθημερινότητά τους, τα ενδιαφέροντά του, κάθε τι μικρό και μεγάλο που τους απασχολεί. Ωστόσο χρειάζεται όχι μόνο να λαμβάνουμε υπόψη τις εξελίξεις, αλλά να τις εντάσσουμε στην κουβέντα και στην παρέμβασή μας για να δημιουργούμε εμείς κριτήριο σε έναν νέο, να εντάσσεται στον αγώνα μαζί μας. Για παράδειγμα οι πρόσφατες μαθητικές κινητοποιήσεις, αλλά και συνολικότερα η δουλειά που ανοίξαμε μπροστά σε αυτές, απέδειξαν ότι κάτω από την επίμονη και σταθερή παρέμβαση των μελών της ΚΝΕ μέσα κι έξω από τα σχολεία, οι μαθητές μπορούν να βγουν στο δρόμο, να διεκδικήσουν το σχολείο που έχουν ανάγκη, να οργανώσουν τον αγώνα τους, παρά τα όποια εμπόδια θέλησε να βάλει ο αντίπαλος με διάφορους τρόπους και μέσα. Μέσα από αυτό ξεχώρισαν πολλά πρωτοπόρα παιδιά, τα οποία παρόλο που δεν έχουν κοινή αφετηρία με εμάς, “στήνουν” αυτί να ακούσουν τι έχει να πει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, μας εμπιστεύονται, ζητούν τη γνώμη μας πώς να παλέψουν. Παρόλο που σε μια περιοχή μπορεί να μην υπάρχουν πολλές μαθητικές δυνάμεις της ΚΝΕ σε αρκετά σχολεία, μπορούν να φουντώσουν μαθητικοί αγώνες, να δημιουργηθούν εστίες αντίστασης κάτω από την πίεση οξυμμένων ζητημάτων αλλά και μέσω της σταθερής παρουσίας και παρέμβασης της ΚΝΕ έξω από το σχολείο, το πιάσιμο επαφής με πολλούς, τη γνώση του χώρου, την επίμονη δουλειά, την ανάδειξη του πραγματικού αντιπάλου που ευθύνεται για την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία σήμερα. Υπάρχει σχολείο που δεν υπάρχει κτίριο κι οι

44 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ μαθητές αναγκάζονται να κάνουν μάθημα σε κοντέινερ. Εκεί υπήρξαν αντιδράσεις από τους μαθητές γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν μάθημα υπό αυτές τις συνθήκες. Η παρέμβαση της ΚΝΕ σε αυτό το σχολείο ήταν ουσιαστική. Εξαρχής στηρίξαμε αυτόν τον αγώνα των μαθητών, το δίκαιο αίτημά τους για σχολικό κτίριο, το γεγονός ότι είναι αναχρονιστικό τον 21ο αιώνα να κάνουν μάθημα σε κοντέινερ, ότι είναι ανάγκη να διεκδικήσουν με διάφορες μορφές και μέσα να υπάρχει σχολικό κτίριο με κατάλληλες και σύγχρονες υποδομές. Αναδείξαμε ποιος φταίει για αυτήν την κατάσταση, ότι ο αγώνας τους για σχολικό κτίριο πρέπει να συνδεθεί με το σχολείο που πραγματικά έχουν ανάγκη οι μαθητές σήμερα, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθεί τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες, ενάντια στο νέο λύκειο, που θα εξοντώνει ακόμη περισσότερο τους μαθητές. Αναδείξαμε την ανάγκη συντονισμού με τα υπόλοιπα σχολεία της περιοχής και τον κοινό βηματισμό που χρειάζεται να αποκτήσουν. Συνολικά η συνδυασμένη παρέμβαση Κόμματος και ΚΝΕ, η σταθερή παρουσία μας, η εμπιστοσύνη που χτίσαμε με αυτά τα παιδιά, η συζήτηση άνθρωπο τον άνθρωπο βοήθησε να δημιουργηθεί αγωνιστικό κλίμα μέσα στο σχολείο, καθώς και σε υπόλοιπα σχολεία της περιοχής. Μέσα από αυτόν τον τρόπο δουλειάς μπορούμε σε κάθε περιοχή να οικοδομήσουμε πιο πολλές και γερές Οργανώσεις Βάσεις της ΚΝΕ σε κάθε σχολείο. Μπορούμε να βάλλουμε πιο επίμονα σε ακόμη περισσότερους νέους ότι σήμερα χρειάζεται πιο ισχυρή και δυνατή ΚΝΕ μέσα στα σχολεία για δυνατούς και μαχητικούς μαθητικούς αγώνες. Χρειάζεται πιο ολοκληρωμένα το επόμενο διάστημα να απαντήσουμε στο μυαλό των μαθητών ποια είναι η πρότασή μας για το σχολείο, σε ποια κοινωνία, με ποια εξουσία, με βάση τη μπροσούρα της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ. Μέσα από την δράση προκύπτουν όχι μόνο δυνατότητες αλλά και αδυναμίες που έχουμε στην παρέμβασή μας. Υπάρχει πείρα από μαθητές που έκαναν ουσιαστική προσπάθεια να βάλουν το πλαίσιο πάλης, να πείσουν συμμαθητές τους να κατέβουν στο δρόμο ή να κάνουν παρέμβαση μέσα στο μάθημα ενάντια στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν είχαν άμεση ανταπόκριση από τους συμμαθητές τους. Εδώ λοιπόν είναι που χρειάζεται να καλλιεργούμε την αντοχή, την υπομονή και την επιμονή. Έναν τρόπο δουλειάς που χρειάζεται να χτίσουμε άνθρωπο τον άνθρωπο, με διαφορετικό επιχείρημα κάθε φορά και αυτό που θα ξεκλειδώσει τη συνείδηση ενός νέου. Να βάζουμε στο επίκεντρο δηλαδή την επίμονη, σταθερή και καθημερινή δουλειά, η οποία είναι και η μόνη που θα φέρει αποτελέσματα. Αυτό καλλιεργείται μέσα από την ίδια τη συνεδρίαση της ΟΒ, η οποία χρειάζεται

όχι μόνο να συνεδριάζει τακτικά, αλλά και με αναβαθμισμένο περιεχόμενο που θα απαντά στα ιδεολογήματα και τα εμπόδια που συναντάμε στο σχολείο. Η δουλειά των μελών της ΚΝΕ προβλημάτισε και κινητοποίησε αρκετούς μαθητές το προηγούμενο διάστημα. Μπορούμε να πούμε ότι η φωνή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ακούγεται σε περισσότερα σχολεία πλέον και έχουν ξεχωρίσει μια σειρά πρωτοπόρα παιδιά που αποτελούν δεξαμενή στρατολογίας. Όλη αυτή η δραστηριότητα μας γεμίζει με νέες ευθύνες, απαιτήσεις αλλά και αισιοδοξία ότι μπορούμε να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί στην υπόθεση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού. Αναστασία Γεωργιάδου ΤΟ Κ/Α Θεσσαλονίκης

Σκέψεις γύρω από τη δράση των μελών της ΚΝΕ στους πολιτιστικούς συλλόγους – Ζητήματα που αναδεικνύονται

Σ

υμφωνώ με τις θέσεις του 12ου Συνεδρίου της ΚΝΕ. Έχουν γίνει βήματα στον τρόπο με τον οποίο η Οργάνωση εκτιμά συμπεράσματα της δουλειά της και τα αποτυπώνει στο χαρτί και αυτό φαίνεται μέσα από τις Θέσεις. Θα ήθελα να παραθέσω ορισμένες σκέψεις, γύρω από το ξεδίπλωμα της δράσης παράλληλα και μέσα από πολιτιστικούς συλλόγους και ομάδες. Η παραδοσιακή Τέχνη θα έπρεπε να αποτελεί κομμάτι της ζωής της νεολαίας και γενικότερα όλου του λαού. Ιδιαίτερα αυτό ισχύει για τα παιδιά των εργατικών-λαϊκών οικογενειών που δεν έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με αυτές, κυρίως λόγω οικονομικής δυσχέρειας. Διότι η ενασχόληση με τον πολιτισμό και τη τέχνη έχει, και αυτή, καταλήξει ένα ακριβοπληρωμένο χόμπι στον καπιταλισμό παρότι είναι μία ανάγκη, μέσα από την οποία η προσωπικότητα ενός νέου διαμορφώνεται ολόπλευρα και καλλιεργείται σε αυτόν το αισθητικό κριτήριο. Αναφέρεται στις θέσεις: «Η ενασχόληση με το πολιτισμό (...) επιδιώκουμε να είναι αναπόσπαστο στοιχείο της συνολικής λειτουργίας και δράσης μας», καθώς καλλιεργεί «...χαρακτηριστικά αναγκαία στην επαναστατική διαπαιδαγώγηση των μελών της ΚΝΕ, αυριανών μελών του Κόμματος. Είναι πλευρές που βελτιώνουν την ικανότητα μας συνολικά ως Οργάνωση να δημιουργούμε δεσμούς με μάζες νέων και να εμπνέουμε στον αγώνα για τη κατάργηση της εκμεταλλευτικής κοινωνίας». Αυτή είναι και η εμπειρία που αποκόμισα από τη διετή θητεία μου ως πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Φοιτητών Νομού Αττικής. Ο σύλλογος είχε ενεργό συμμετοχή σε συνεργασία με τη Οργάνωση σε Μαθητικά Φεστιβάλ και στο Κεντρικό Φεστιβάλ παρουσιάζοντας ποντιακούς χορούς. Συμμετείχε σε φοιτητική πορεία που διοργάνωσε το ΜΑΣ και διεκδίκησε καλύτερους όρους σπουδών, γιατί σε μία δεδομένη χρονική περίοδο δεν είδε ξεκομμένα την ενασχόληση με τη παράδοση από την ενασχόληση με την ίδια τη ζωή και την κοινωνία. Εξέδωσε ψηφίσματα καταδίκης των ναζιστών-εγκληματιών της ΧΑ, ψήφισμα στήριξης της Παλαιστίνιας αγωνίστριας Άχεντ Ταμίμι και καταδίκασε τη φυλάκισή της. Έστησε ομάδες εργασίας, μέσα από τις οποίες παρουσίασε τη μελέτη του γύρω από τη παιδεία στο Πόντο, τα ήθη-έθιμα, την ιστορία, στην οποία έκανε προσπάθεια να αναδείξει τη πραγματική βάση

των αιτιών της Γενοκτονίας των Ποντίων μακριά από αλυτρωτισμούς και εχθρότητες μεταξύ των λαών, κόντρα στον αντικομμουνισμό. Μέσα από αυτή τη δίχρονη πορεία, βγήκαν συμπεράσματα που είναι χρήσιμα για τη δράση μας. Οι πολιτιστικοί σύλλογοι, είναι μαζικοί χώροι που συγκεντρώνουν νέους οι οποίοι στην πλειοψηφία έχουν τις ίδιες ανησυχίες με εμάς, τα μέλη της ΚΝΕ, άσχετα αν δεν έχουν δώσει την ίδια απάντηση σε αυτές. Είναι νέοι που ενδιαφέρονται για τη δημιουργική έκφραση αυτών των ανησυχιών. Νέοι με μεράκι να μάθουν πλευρές της λαϊκής παράδοσης, η οποία εδώ και χρόνια δέχεται επίθεση από το σύστημα και όχι τυχαία. Εκεί η δράση μας είναι αναντικατάστατη. Χρειάζεται με μεγαλύτερη έγνοια και σταθερότητα να συμμετέχουμε σε αυτές τις ομάδες, γιατί όπως αναφέρεται στις θέσεις, μας βοηθούν να γινόμαστε πιο ολοκληρωμένοι σαν άνθρωποι. Μαθαίνουμε και ερχόμαστε πιο κοντά με την κοινωνική πείρα παλιότερων ετών, των συναισθημάτων και της πάλης του λαού, όπως αυτή αποτυπώθηκε μέσα από τα δημοτικά τραγούδια, τη κίνηση ενός χορού, ένα συγκεκριμένο έθιμο. Είναι πιστεύω αναγκαία σε κεντρικό επίπεδο η μελέτη από την Οργάνωση, της λαϊκής παράδοσης και πλευρών αυτής, μέσα από την οποία θα βγουν ενιαία συμπεράσματα ιστορικά και σε αυτό το κομμάτι της κοινωνικής ζωής. Χρειάζεται επίσης να σκεφτούμε πως μέσα από τη συμμετοχή σε τέτοιες ομάδες, θα δώσουμε στους νέους αυτούς τη διέξοδο μπροστά στις ανησυχίες τους. Με σθένος πρέπει να υπερασπιζόμαστε και να μοιραζόμαστε τις ιδέες μας μαζί τους, να προσπαθούμε να δουν το πραγματικά ανατρεπτικό στη κοινωνία. Να τους προβληματίζουμε γύρω από ιστορικές στιγμές και το πώς αυτές αποτυπώθηκαν στη λαϊκή παράδοση. Να αναδεικνύουμε το ζήτημα ότι ο λαός πάντα με τον αγώνα και το αίμα του διεκδικούσε και κέρδιζε τη ζωή που του αξίζει. Τα συμπεράσματα δεν τελειώνουν σε όσα προανέφερα, αντίθετα θα πλουτίζουν όσο η Οργάνωση θα έχει ένα όλο και πιο σταθερό μάτι σε αυτές τις πλευρές της δράσης της. Το Συνέδριο μας, οι αποφάσεις του, εμείς οι ίδιοι, θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα των αναγκών και των καιρών μας, και θα γίνουμε περισσότεροι και πιο ικανοί, ώστε να γίνουμε πραγματικοί πρωταγωνιστές της ζωής μας, της ζωής της εργατικής τάξης και των παιδιών της. ΖΗΤΩ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ΚΚΕ- ΖΗΤΩ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΝΕ!! ΖΗΤΩ ΤΟ 12ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΑΣ! Νώντας Κυργιάκης ΤΟ Βόρειου Τομέα Αττικής

Για το ξεπέρασμα των δυσκολιών που θέτουν οι σύγχρονοι όροι ζωής της νεολαίας

Σ

υμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Πολύ σωστά, από το σύνθημα κιόλας φαίνεται πιο είναι το ζητούμενο που καλούμαστε να λύσουμε. Πώς θα μπορέσουμε να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί στην πάλη για τον Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό. Ο κομμουνιστής χρειάζεται να δείχνει τι πάστα ανθρώ-

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

45

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ που είναι σε όλες τις πλευρές της ζωής του. Να προσπαθεί να βελτιώνεται συνεχώς, να εμπνέει τους γύρω του με την ίδια του τη στάση απέναντι στη ζωή, είτε αυτό είναι η στάση του απέναντι στην δουλειά, στις ερωτικές και φιλικές του σχέσεις, στο πώς αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής. Χρειάζεται να κρατάει ζωντανή τη σπίθα και τον ενθουσιασμό της επανάστασης, ακόμα και σε συνθήκες που μπορεί να μοιάζουν στάσιμες. Η αντεπανάσταση και η κατάσταση που είναι το κίνημα σήμερα φέρνουν απογοήτευση και σχετική “ακινησία” στα μάτια αγωνιστών. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή, να μην χάνουμε από τα μάτια μας τους μεγάλους στόχους που παλεύουμε να πραγματοποιήσουμε, να είμαστε έτοιμοι για απότομες καμπές και εξελίξεις. Έχει σημασία, να μπορούμε να “πιάνουμε” έγκαιρα τι συμβαίνει στη ζωή των συντρόφων μας που μπορεί να πιέζονται από τον ίδιο τον καπιταλισμό και να κάνουν βήματα πίσω. Η ανεργία, η εργασιακή περιπλάνηση, το να μην έχεις πλέον καμία σταθερά στη ζωή σου (όπως μπορεί να είχαν οι γονείς μας) είναι υπαρκτά προβλήματα που επηρεάζουν ολόκληρη τη νεολαία. Σε μεταβατικές περιόδους της ζωής των συντρόφων χρειάζεται περισσότερη στήριξη, ειδικά όταν αυτή η περίοδος συμπίπτει με αλλαγή και της περιοχής που μένει ο σύντροφος και την σύνδεσή του με άλλη οργάνωση. Η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα είναι στοιχεία που χρειάζεται να διαπερνούν τόσο την πολιτική μας δράση όσο και την προσωπική μας ζωή. Υπάρχουν φορές που υπαρκτά προβλήματα και αντικειμενικές δυσκολίες μας πάνε πίσω στη δράση και δεν ζητάμε την απαραίτητη βοήθεια και στήριξη από την οργάνωση. Η συντροφικότητα είναι ένας πολιτικός δεσμός που χτίζεται στη βάση της κοινής πίστης στην υπόθεση του αγώνα. Το να μην έχει, για παράδειγμα, ένας σύντροφός μας χρήματα για να πάρει ένα “Ριζοσπάστη” ή να υπάρχει ένα πρόβλημα υγείας στην οικογένειά του που να τον απομακρύνει από την συλλογική δράση, δεν μπορεί παρά να αφορά την ίδια την ΟΒ που συμμετέχει. Η ιστορική πείρα έχει δείξει πως σε δύσκολες συνθήκες οι κομμουνιστές μόνο ενωμένοι σαν γροθιά και καθοδηγούμενοι από τον μαρξισμό-λενινισμό μπόρεσαν να τις ξεπεράσουν. Σήμερα προφανώς οι συνθήκες δεν είναι οι ίδιες με το παρελθόν, παραμένουν όμως δύσκολες με διαφορετικό τρόπο. Σε αυτή την υπόθεση, στο πώς θα γίνουμε πιο ικανοί με μεγαλύτερη αντοχή, η συμβολή της μελέτης του Κομματικού Τύπου και του μαρξιστικού βιβλίου είναι αναντικατάστατη. Η δημιουργία μορφωτικού και πολιτιστικού ρεύματος είναι όρος για την ανεβασμένη συμμετοχή στον αγώνα. Ειδικά την εποχή μας που οι γρήγορες ειδήσεις μας κατακλύζουν, το διαδίκτυο είναι ο “εύκολος” τρόπος ενημέρωσης, η απόσταση συνολικά της νεολαίας και του διαβάσματος έχει μεγαλώσει αισθητά. Το γεγονός αυτό επηρεάζει και τις γραμμές μας. Η γνώση της πραγματικότητας είναι απαραίτητη για να μπορείς να αντιλαμβάνεσαι όσα συμβαίνουν γύρω σου, να τα εξηγείς και να παλεύεις να τα ανατρέψεις. Να μην μένεις μόνο στο “φαίνεσθαι”, να αντιλαμβάνεσαι την ουσία των πραγμάτων. Να μην θεωρείς τα προσωπικά σου προβλήματα σαν το τέλος του κόσμου, άλλα να βλέπεις τη συνολική εικόνα στο κάδρο και να παίρνεις δύναμη. Η γνώση κατακτιέται όταν κάτσεις και μελετήσεις, όταν τριφτείς με το βιβλίο. Δεν είναι κάτι που γίνεται εν μια νυκτί, είναι μια συνεχής προσπάθεια που δεν πρέπει να φεύγει από τον προσανατολισμό μας. Ο “Ριζοσπάστης”

και ο “Οδηγητής” είναι τα όπλα που έχουμε σήμερα, η μελέτη και η διακίνησή τους είναι στοίχημα ζωτικής σημασίας που πρέπει να κερδίσουμε. Μη ξεχνάμε πως όπου δεν μπαίνει η φωνή του Κόμματος, μπαίνει η φωνή της αστικής τάξης, των εκμεταλλευτών και δεν μπορούμε να είμαστε χαλαροί με αυτό. Το ίδιο αφορά και τη λογοτεχνία. Ποιος δεν έχει ανατριχιάσει, εμπνευστεί και πεισμώσει ακόμα περισσότερο για την αλλαγή αυτού του σάπιου κόσμου διαβάζοντας βιβλία της επαναστατικής λογοτεχνίας; Αυτούς τους θησαυρούς δεν μπορούμε να τους στερούμαστε, ούτε να τους στερούμε στους νεότερους συντρόφους μας. Μας γεμίζουν δύναμη και αταλάντευτη πίστη στο σκοπό μας. Με υπομονή και επιμονή συνεχίζουμε αταλάντευτα μέχρι την τελική νίκη. Ζήτω το 12ο συνέδριο της ΚΝΕ! Τόνια Θεοχάρη ΤΟ Κεντροανατολικής Θεσσαλονίκης

Για την παρέμβασή μας στους μαθητές στα νησιά του Αιγαίου • «Η θετική πείρα από την αποφασιστική παρέμβασή μας στα σχολεία αποτελεί την βάση για ορμητική ανάπτυξη των δυνάμεών μας» (θέση 13) Με βάση αυτό, θα σταθώ ορισμένες πλευρές της προσπάθειας των οργανώσεων του Αιγαίου να παρέμβουν στους μαθητές, για στρατολογία και οικοδόμηση στα σχολεία.

• «Τη μελέτη και υλοποίηση πιο στοχευμένου σχεδίου οικοδόμησης και ανάπτυξης στα σχολεία, λαμβάνοντας υπόψη περισσότερα ζητήματα που επιδρούν, απασχολούν και προβληματίζουν» (ο.π.) Δηλαδή σχέδιο που θα απαντά στις ανησυχίες των μαθητών, στα ιδεολογήματα που μπαίνουν, όχι γενικά, αλλά εξειδικεύοντας. Δώσαμε προτεραιότητα στο να στηριχθούν στελέχη, ομάδες οικοδόμησης, μαθητικές μας δυνάμεις. Προσπαθήσαμε να απαντηθούν ιδεολογήματα-ζητήματα όπως το ενδεχόμενο πολέμου, η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, το προσφυγικό, τα ναρκωτικά. Μας ερχόταν για παράδειγμα ότι “εδώ στο Αιγαίο έχουν έρθει καράβια (ΝΑΤΟ) να μας προστατέψουν”, “η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, δεν έχει σχέση με τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζονται στην χώρα μας”. Δόθηκε βάρος στο να ανοίγει η συζήτηση και αυτά τα ζητήματα να διαπερνούν και τα Μαθητικά Φεστιβάλ. Για παράδειγμα σε Λέσβο, Σάμο, Χίο και Κω με το ζήτημα του προσφυγικού, σε σταθερή βάση ανοίγουμε τη θέση μας γύρω από αυτό, στη δραστηριότητά μας στους μαθητές. Εύστοχα για παράδειγμα μετατρέψαμε το περσινό Μαθητικό Φεστιβάλ στη Λέσβο, σε πολιτική συγκέντρωση, μετά τα γεγονότα με τους πρόσφυγες στην Πλατεία Σαπφούς ή επίσης σε Κω και Χίο αναδείξαμε στο τουρνουά την αλληλεγγύη, με συμμετοχή προσφυγόπουλων και μεταναστόπουλων. Γύρω από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο-προσφυγικό βοήθησε η δραστηριότητα του Κόμματος, με περιοδείες-εκδηλώσεις με τον σύντροφο Γενικό Γραμματέα και άλλα στελέχη, δίνοντας ώθηση να μελετηθεί η θέση μας, να εμπλουτιστεί η επιχειρηματολογία μας και να προσαρμοστεί στους μαθητές. Ωστόσο έχουμε δρόμο να διανύσουμε στο κομμάτι της εξειδίκευσης, στην επιχειρηματολογία ανάλογα με το τι ακούγεται, τι συζητιέται, τι επιδρά. Παραδείγματα αποτελούν η επιχειρηματολογία μας στη Χίο για το εφοπλιστικό κεφάλαιο που έχει έντονη δραστηριότητα σε σημείο που ίδρυσε Ιδιωτικό Ναυτικό Λύκειο στο νησί

και παρουσιάζεται ως “ευεργέτης”. Αντίστοιχα σε Ρόδο, Κω, Σαντορίνη απασχολεί έντονα το ζήτημα της ανάπτυξης του τουρισμού, αφού οι μαθητές, οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους δουλεύουν στον κλάδο.

• «Την πιο μαζική κατοχύρωση των δυνάμεών μας στο μαθητικό κίνημα και την πρωτοβουλία των κινήσεων σε αυτό σε σχέση με άλλες πολιτικές δυνάμεις.» (ο.π.) Κάνουμε προσπάθεια να στηριχτεί η παρέμβαση των δυνάμεών μας στα μαθητικά συμβούλια, να τους βοηθήσουμε ουσιαστικά να ανοίξουν την αντιπαράθεση, να έρχονται σε ρήξη με διευθυντές και καθηγητές που λένε ότι «το Συντονιστικό των μαθητών είναι η ΚΝΕ όποτε μην κινητοποιηθείτε», να κάνουν δική τους υπόθεση το ζωντάνεμα και την ουσιαστική λειτουργία τους. Έχουμε παράδειγμα ΕΠΑΛ στη Ρόδο, που οι δυνάμεις μας βοηθήθηκαν μπήκαν στο 15μελές, συσπείρωσαν μαθητές και οργανώθηκαν κινητοποιήσεις ενάντια στο κλείσιμο ειδικοτήτων, διοργάνωσαν ημερίδα με την Ομοσπονδία Οικοδόμων για την επαγγελματική προοπτική, συζήτησαν ενάντια στα ναρκωτικά. Υπάρχει ένα ακόμη ζήτημα που πρέπει να δούμε όμως στα νησιά τα οποία είναι αποκομμένα από την υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και μεταξύ τους, οι αγωνιστικές δράσεις που γίνονταν στο ένα δεν γίνονταν γνωστές στο διπλανό νησί. Για παράδειγμα, στην Κω οι μαθητές κινητοποιήθηκαν για την κατάργηση των τμημάτων των ΕΠΑΛ. Αντίθετα στη Κάλυμνο που απέχει μόλις μισή ώρα, οι μαθητές δεν ήξεραν τι σημαίνει η λέξη κινητοποίηση. Γίνεται προσπάθεια η πείρα του κάθε νησιού να γίνεται γνωστή, μέσω συζήτησης των οργανώσεων, κεντρικών εκθέσεων ή ανταποκρίσεων, που ωστόσο πρέπει να βελτιώσουμε πιο αποφασιστικά. Έχουμε όμως δρόμο να διανύσουμε.

• «Στόχος μας είναι ενιαία να ξεδιπλώσουμε μια πολύμορφη αγωνιστική-ιδεολογική-μορφωτικήπολιτική-ιστορική συνεχή δραστηριότητα, να προβάλουμε μαχητικά τις θέσεις και τις αξίες μας, να συσπειρώνουμε περισσότερους μαθητές γύρω από την δραστηριότητα των μαθητικών ΟΒ και όλα αυτά να αποκρυσταλλώνονται στην ανάπτυξη και οικοδόμηση στα σχολεία.» (ο.π.) Δραστηριότητα που να δημιουργεί περίγυρο και να απλώνεται σε αυτόν, να γειώνεται στα ενδιαφέροντα και τους προβληματισμούς των μαθητών, να γίνεται και δική τους υπόθεση. Για να βοηθήσουμε σε αυτή την κατεύθυνση, δημιουργήθηκαν ομάδες δουλειάς, όμως είναι ζήτημα προς κατάκτηση η ουσιαστική λειτουργία τους. Δηλαδή το πώς μαζεύονται, συζητάνε, κατανοούν ότι ο ρόλος τους δεν είναι απλά να βγουν εξόρμηση, αλλά το πώς η ΚΝΕ θα αποκτήσει ποδάρια στα σχολεία. Οργανώσαμε ιστορι-

46 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ κούς περιπάτους και εκδρομές, δώσαμε προτεραιότητα στην γνώση της ιστορίας του Κόμματος και του κινήματος στον τόπο τους. Δείξαμε επιμονή στην συμμετοχή των μαθητικών μας δυνάμεων στα Αντιιμπεριαλιστικά Διήμερα. Είναι σημαντικό μαθητές που βλέπουν στα νησιά μικρή μερίδα κόσμου να κινητοποιείται να έρχονται σε επαφή με χιλιάδες νέους που παλεύουν για ένα κοινό σκοπό, να μη νιώθουν μόνοι. Η συμμετοχή συνέβαλε στη στρατολογία, στο ότι οι μαθητές γύρισαν με όρεξη στα νησιά τους, συζήτησαν, μετέφεραν την εμπειρία και ρωτούσαν πότε θα γίνει το επόμενο να φέρουν και τους φίλους τους. Γίνεται προσπάθεια για στρατολογία και οικοδόμηση στους μαθητές και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Υπάρχουν υπαρκτές αδυναμίες που πρέπει να λύσουμε. Δίνουμε συνέχεια σε αυτή την προσπάθεια. Συμφωνώ με το σύνολο των θέσεων του ΚΣ, καλή επιτυχία στο Συνέδριό μας! Μαρία Γκιτάκου Επιτροπή Αιγαίου του ΚΣ της ΚΝΕ

Συμβολή στη συζήτηση με επίκεντρο τις Θέσεις 30-32

Σ

υμφωνώ με το κείμενο των Θέσεων του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο της Οργάνωσης. Όλες οι πλευρές των Θέσεων αφορούν σε ζητήματα που απασχολούν τη νεολαία και φυσικά τα ίδια τα μέλη της ΚΝΕ. Για να γίνουμε στην ΚΝΕ πιο πολλοί και πιο ικανοί στον δρόμο και την πάλη για τον Σοσιαλισμό, που είναι το πραγματικά σύγχρονο και νέο, το αληθινά επίκαιρο, δεν έχουμε άλλη “πηγή” στρατολογίας παρά όλους τους νέους που συναντάμε καθημερινά στους χώρους δράσης μας. Όλοι αυτοί οι νέοι φωτογραφίζονται στις Θέσεις μέσα από ζητήματα που τους απασχολούν, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, την επιρροή που τους ασκεί ο αντίπαλος. Ζητήματα που εννοείται ότι τα συναντάμε με διάφορους τρόπους και στις γραμμές μας, στον περίγυρο ακόμα και στις οργανωμένες δυνάμεις μας. Γι’ αυτούς τους λόγους θεωρώ ότι στο επίπεδο των Τομεακών Συμβουλίων, πρέπει να επικεντρωθούμε στα ζητήματα των Θέσεων 30-31-32 που αφορούν τη λειτουργία των ΟΒ. Ο προβληματισμός πάνω σε αυτές τις Θέσεις, που γονιμοποιείται από το υπόλοιπο κείμενο, πρέπει να υπάρχει κατά τη γνώμη μου, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα ζητήματα που θα απασχολήσουν με αφορμή το σύνολο των Θέσεων. Κι αυτός ο προβληματισμός σε καθοδηγητικό επίπεδο πρέπει νομίζω να γίνεται από την οπτική της ιδιαίτερης ευθύνης των στελεχών της ΚΝΕ, ώστε να αντιστοιχίζεται η δουλειά της κάθε ΟΒ, της κάθε ΤΟ με τη δουλειά του Κόμματος.

Σήμερα το Κόμμα με τις σύγχρονες επεξεργασίες του, το επαναστατικό του πρόγραμμα, την καθημερινή δουλειά του μέσα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δίνει σοβαρή μάχη ενάντια στο σύστημα και τους μηχανισμούς του, μάχη για την ανασύνταξη και ολόπλευρη αντεπίθεση του εργατικού-λαϊκού κινήματος με στόχο την ίδια την εξουσία. Η ΚΝΕ και συγκεκριμένα κάθε ΤΟ, κάθε ΟΒ, στο χώρο της μπορεί να συμβάλλει περισσότερο και καλύτερα σε αυτή την υπόθεση. Τα Τομεακά Συμβούλια χρειάζεται να επιμείνουν περισσότερο στη λειτουργία της κάθε ΟΒ, να δουλέψουν με το “υλικό” που έχουν παρακάτω, ώστε κάθε ΟΒ να γίνει πραγματικά επιτελείο μάχης στον χώρο της. Δεν έχουμε καταφέρει (τουλάχιστον στη Φιλοσοφική) ακόμα να συνδυάσουμε εύστοχα καθήκοντα όπως η αυτοτελής κομματική και κινηματική δράση. Εντοπίζονται συγχύσεις που λένε ότι στο σχέδιο της ΟΒ υπάρχει ένα κομμάτι για την καθημερινή παρέμβαση με βάση τις εξελίξεις και το οποίο γενικά υλοποιείται, αλλά αυτό που τελικά ξεχωρίζει την Οργάνωση είναι μια ιδιαίτερη δραστηριότητα του Φοιτητικού Συλλόγου, μια πολιτιστική δραστηριότητα κ.λπ. Ωστόσο η μαζική δουλειά του κομμουνιστή είτε αυτοτελώς, είτε στο σύλλογο του πρέπει να γίνεται με βάση το σταθερό, συνεχές μέτωπο ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, στην αστική τάξη και τις επιλογές της. Το μέλος και στέλεχος της ΚΝΕ πρέπει να πείθει με βάση αυτά, να μετράει βήματα στην κατανόηση και ανάλυση των εξελίξεων. Κατ’ επέκταση να μετράει βήματα με τον κόσμο που “δουλεύει”. Όπως λένε και οι Θέσεις το κάθε μέλος της ΚΝΕ δεν καθοδηγείται γενικά, αλλά στον άξονα του πώς ανεβάζει τη συμφωνία του περίγυρού του με το Κόμμα και έτσι καταφέρνει να προβληματίζει και να συσπειρώνει κόσμο με τις πρωτοπόρες ιδέες του. Είναι καθοδηγητικό ζήτημα που αφορά όμως όλη την ΟΒ πώς θα κερδηθούν σε ανώτερο επίπεδο τα παιδιά εκείνα που μας στηρίζουν αποσπασματικά (π.χ. σε μια συνέλευση, έχουν συμμετάσχει σε κάποια δραστηριότητα μας κ.λπ.). Άλλο παράδειγμα: έχουμε πάρει νέα βιογραφικά στην ΤΟ. Η αφομοίωση τους περνά από το παράδειγμα τον στελεχών και των άλλων μελών. Αυτοί οι νέοι σύντροφοι πρέπει πρώτα να έρθουν σε επαφή με τη δημιουργική δουλειά της Οργάνωσης και να επιβεβαιώσουν αυτό που τους ενέπνευσε για να γίνουν μέλη της ΚΝΕ. Να βλέπουν καθημερινά τη στήριξη της Οργάνωσης. Να κατανοήσουν ότι οργανώθηκαν στην ΚΝΕ για να μην είναι μόνοι τους στην επίθεση που έτσι και αλλιώς το κεφάλαιο εξαπολύει εναντίον τους. Και όχι μόνο δεν είναι μόνοι, αλλά μέσα από την επαναστατική δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μπορούν να νικήσουν οριστικά τον αντίπαλο. Η μέχρι τώρα πείρα μας δείχνει ότι οι ρυθμοί στρατολογίας είναι ανάλογοι της καλής λειτουργίας μιας ΟΒ. Η ΚΝΕ θα συσπειρώνει περισσότερους όσο αντανακλάται στο χώρο μιας ΟΒ η καλή λειτουργία της, όσο το σχέδιο που μπαίνει στις συνεδριάσεις γίνεται υπόθεση όλων, με βάση αυτό όλοι αναπτύσσουν πρωτοβουλίες. Συμπερασματικά αντιστοίχηση της ΚΝΕ με τη δουλειά του Κόμματος κατά τη γνώμη μου σημαίνει βασικά τη συμβολή της Οργάνωσης στην ολόπλευρη αντιπαράθεση που το Κόμμα διεξάγει ενάντια στην αστική τάξη. Έχει ιδιαίτερη ευθύνη η ΚΝΕ να διαμορφώσει καλύτερους όρους μέσα στη νεολαία γι’ αυτή την επίθεση. Αυτό γίνεται με την κα-

θοδήγηση του Κόμματος, αλλά και με ιδιαίτερη συμβολή του κάθε στελέχους της Οργάνωσης φροντίζοντας αρχικά για την πλούσια και ζωντανή εσωοργανωτική λειτουργία. Ιδιαίτερα τα ΤΣ να συμβάλουν ώστε οι ΟΒ να είναι επιτελεία μάχης, να στέκονται με αυτοπεποίθηση στο χώρο τους και με ανεβασμένο αίσθημα για την υπόθεση του ΣοσιαλισμούΚομμουνισμού, ειδικά σε μια περίοδο όπως αυτή που διανύουμε με έντονη αντιπαράθεση, που πρέπει να ανταποκριθούμε πολλαπλάσια στους στόχους του Κόμματος. Λάμπρος Τζίμας ΤO Φιλοσοφικής ΕΚΠΑ

Για την παρέμβασή μας στους Φοιτητικούς Συλλόγους όπου τα ψηφοδέλτιά μας πλειοψηφούν

Σ

υμφωνώ με τις θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Θα ήθελα να σταθώ στη δουλειά μας στο φοιτητικό κίνημα και πιο συγκεκριμένα στην παρέμβαση της ΚΝΕ σε Συλλόγους που η ΠΚΣ είναι πρώτη δύναμη στο ΔΣ, είτε με σχετική πλειοψηφία, είτε αυτοδύναμη. Ένας σημαντικός παράγοντας για να δουλεύουμε σωστά σε αυτούς τους Συλλόγους είναι οι ΟΒ της ΚΝΕ να συνεδριάζουν τακτικά και να συζητούν ολοκληρωμένα όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους σπουδαστές στον συγκεκριμένο χώρο, να αποφασίζουν τον σχεδιασμό που θα προτείνουν στον Σύλλογο, τις πρωτοβουλίες που βοηθούν για να δώσουμε το κίνητρο σε ακόμα περισσότερους νέους να παλέψουν, βοηθώντας παράλληλα να “σπάνε” τα ιδεολογήματα που συναντάμε. Οι ΟΒ κάθε χώρου θα πρέπει να παίρνουν καθημερινά πρωτοβουλίες, με βάση τα ενδιαφέροντα των σπουδαστών, είτε είναι στο επιστημονικό αντικείμενο της κάθε σχολής, είτε αφορούν σε άλλες πτυχές της ζωής των σπουδαστών. Να εμπλουτίζουμε τη δράση του Συλλόγου με καθημερινές νέες πρωτοβουλίες οι οποίες να “πατάνε” ακόμα πιο γερά πάνω στις ανησυχίες των σπουδαστών. Να βοηθούν ώστε να ανοίγει η βεντάλια της αντιπαράθεσης, ενάντια στην αποχή, την απογοήτευση, τον ατομικό δρόμο. Να κερδίζουμε καθημερινά συνειδήσεις, βάζοντας μπροστά τον συλλογικό οργανωμένο αγώνα. Η πείρα μας και από το ΤΕΙ της Πάτρας αποδεικνύει πως όταν δείχνουμε εμπιστοσύνη στους σπουδαστές, όταν δεν μένουμε στην συζήτηση, αλλά τους θέτουμε και αρμοδιότητες μέσα στις δομές του Συλλόγου, μας φέρνουν σε επαφή με παραπάνω κόσμο, βγάζουν και οι ίδιοι συμπεράσματα για το ποια πρέπει να είναι η κατεύθυνση της πάλης τους, πείθονται στην πράξη για το ποιος αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα. Το γεγονός ότι οι σπουδαστές σε έναν Σύλλογο ανέδειξαν το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής σε πρώτη δύναμη, μας θέτει αυξημένα καθήκοντα στη μάχη που δίνουμε καθημερινά στο κίνημα, ώστε ο κάθε σπουδαστής να νιώθει δικό του τον Σύλλογο, να είναι το στήριγμά του κατά την διάρκεια των σπουδών του. Από την πρώτη μέρα που ένας νέος μπαίνει στην σχολή θα πρέπει να ξέρει πως σε αυτή υπάρχει ένας Σύλλογος ζωντανός και δεν επικρατεί ο εκφυλισμός, όπως τον προειδοποιούσαν πριν μπει σε αυτήν. Από το πρώτο καλωσόρισμα του Συλλόγου να του εξηγείται ποια θα πρέπει να είναι η συμμετοχή του σε αυτόν, ότι από την πρώτη μέρα καλείται να οργανώσει και αυτός την δομή

Οδηγητής



Δεκέμβρης 2018

47

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ συσπείρωσης του έτους του, αλλά και να συμμετέχει σε κάθε άλλη δομή με βάση τα δικά του ενδιαφέροντα. Έτσι θα έχουμε Σύλλογο που έχει ζωντάνια, αγκαλιάζει την πλειοψηφία των σπουδαστών και τις ανάγκες τους. Για να γίνει αυτό πράξη, πρέπει να λειτουργούν τακτικά οι δομές του Συλλόγου, π.χ. οι επιτροπές ετών. Αυτές θα συζητάνε τις δράσεις, θα βάζουν ξεχωριστά τα αιτήματά τους, θα προπαγανδίζουν τις δραστηριότητες που ανοίγει η καθεμία. Θα δίνουν όλες μαζί τη μάχη για κεντρικά ζητήματα που θα αποφασίζονται είτε στη Γενική Συνέλευση, είτε στο ΔΣ. Θα παίρνουν τον λόγο μέσα στις γενικές συνελεύσεις κάνοντας πιο ουσιαστική την συζήτηση. Θα πρωτοστατούν μέσα στα αμφιθέατρα στις συζητήσεις που γίνονται, όχι μόνο για το πώς θα έπρεπε να σπουδάζουμε στις μέρες μας, αλλά και συνολικότερα για το πώς ο Σύλλογος θα δίνει την μάχη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στις ζωές μας θα ανοίγουν τη συζήτηση για το ποιος μας στερεί σήμερα τα δικαιώματα στις σπουδές και τη δουλεία, πώς αυτό μπορεί να αλλάξει οριστικά. Πέραν αυτών, η παρέμβασή μας δεν πρέπει να μένει μόνο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε μέσα στα Ιδρύματα αλλά γενικότερα να προβάλλει από τώρα στους σπουδαστές τι θα έχουν να αντιμετωπίσουν μετά τις σπουδές τους, στην δουλειά τους. Πρέπει να μάθουμε όλους αυτούς που συσπειρώνουμε για τα προβλήματα τις σχολής να μην αντιλαμβάνονται το ΤΕΙ σαν μία “γυάλα”, αλλά να παλεύουν μαζί με τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα συνολικά, γιατί η επίθεση που δεχόμαστε είναι ενιαία άρα και ενιαία πρέπει να είναι και η απαντηση. Η δράση μας στην Πάτρα ενόψει του εορτασμού της 17ης Νοέμβρη, όπου και ο Σύλλογος της ΣΤΕΦ πρωτοστάτησε σε επίπεδο πόλης, οργανώσαμε τον αγωνιστικό εορτασμό από κοινού με τους φοιτητικούς Συλλόγους του ΑΕΙ, αλλά και με το Εργατικό Κέντρο της πόλης, μπορεί να είναι οδηγός στη δουλειά μας από δω και πέρα. Στο πώς θα βλέπουμε καλύτερα την σύνδεση του Συλλόγου με τα τοπικά σωματεία εργαζομένων, ιεραρχώντας αυτά που έχουν άμεση σχέση με το επιστημονικό αντικείμενο της σχολής, με σκοπό να ενημερώνουν τους σπουδαστές σε τι συνθήκες θα βγουν να δουλέψουν, τι κατάσταση επικρατεί γενικότερα στον εκάστοτε κλάδο. Από κοινού Σύλλογος και σωματείο να βάζουν στις διεκδικήσεις καλύτερες συνθήκες εργασίας, αλλά και ξεχωριστά αιτήματα για τους πρακτικάριους σπουδαστές. Ακόμα θα πρέπει βασικό μέλημα στις δραστηριότητες του Συλλόγου να είναι οι πρακτικάριοι σπουδαστές που μπαίνουν σε μεγάλες επιχειρήσεις, να έρχονται σε επαφή με το εργατικό σωματείο. Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ότι προϋπόθεση για την καλύτερη δράση του κινήματος είναι η ύπαρξη γερής ΚΝΕ στις σχολές. Οπότε, είναι στοίχημα για το επόμενο διάστημα, ειδικά σε σχολές στους Συλλόγους των οποίων είμαστε αυτοδύναμοι, να υπάρξει μεγάλη οργανωτική ανάπτυξη της ΚΝΕ, ώστε με καλύτερους όρους να δίνουμε τη μάχη για αποτελεσματικότερη δράση και ζωντάνια του Συλλόγου. Έτσι θα μας δοθεί και η δυνατότητα να φτάσει η πρόταση του Κόμματος σε ακόμα περισσότερους νέους, οι οποίοι αποτελούν την επόμενη βάρδια της εργατικής τάξης. Βασίλης Κωσταδήμας ΤΟ ΤΕΙ Πάτρας, πρόεδρος του Συλλόγου σπουδαστών ΣΤΕΦ

Για την προσπάθεια οικοδόμησης και στρατολογίας στα μικρά έτη

Ό

λη την προηγούμενη χρονιά σαν Τομεακή Οργάνωση ΑΕΙ Ιωαννίνων μετρήσαμε βήματα στην οργανωτική μας ανάπτυξη, προσπαθήσαμε να φέρουμε εις πέρας τους ετήσιους στόχους για οικοδόμηση με βάρος στα μικρά έτη. Με αφορμή τη διευρυμένη Σύνοδο του ΚΣ για τα 50 χρόνια ΚΝΕ, προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε τη σοβαρή καθυστέρηση που εντοπίζαμε. Μας απασχόλησε πώς πρώτα και κύρια η ΟΒ ξεπερνά αντιλήψεις που αποκλείουν αρκετούς νέους σπό τη συζήτηση για την οργάνωσή τους στην ΚΝΕ (π.χ. θα μιλήσω μαζί του γιατί μας συμπαθεί αλλά δεν θα μιλήσω με τον άλλο που είναι παιδί εργάτη κ.λπ. γιατί δεν ξέρει τι λέμε). Ήταν καθοριστικό βήμα ότι σταματήσαμε να ψάχνουμε “έτοιμους κομμουνιστές’’ και πιο θαρρετά συζητήσαμε για τον χαρακτήρα της ΚΝΕ, δουλέψαμε με όλο και περισσότερα παιδιά με όρους στρατολόγησης στην ΚΝΕ, ξεφύγαμε από τη σκέψη “μήπως είναι νωρίς να του πω για τη ΚΝΕ; Ας του πω πρώτα για το σύλλογο, μην τον τρομάξω’’, θαρρετά συζητούσαμε με το καταστατικό και πάνω εκεί λύναμε προβληματισμούς, βάζοντας μπροστά το ταξικό κριτήριο. Ορισμένες πλευρές της δουλειάς μας Πλατύ άνοιγμα, γνωριμία με όλο και περισσότερο κόσμο, με πολύμορφη παρέμβαση με προσανατολισμός στην οικοδόμηση/στρατολογία. Με καθημερινή παρέμβαση για όλα τα ζητήματα, αξιοποιώντας διάφορες αιχμές μπλέξαμε όλο και περισσότερο κόσμο στη δράση μαζί μας. Με φροντίδα, κάθε τι που κάνουμε να τραβάει περισσότερο κόσμο στη μάχη. Στους φοιτητικούς συλλόγους που παρεμβαίνουμε, κινητοποιούμαστε για κάθε πρόβλημα, είμαστε αναγνωρισμένοι ως αγωνιστές, μερίδα των φοιτητών κινητοποιείται μαζί μας. Υπάρχει όμως και αυτό το κομμάτι των φοιτητών που δεν βρίσκει, ακόμα, νόημα σε αυτά. Αυτό το κομμάτι των φοιτητών όμως ήρθε μαζί μας να φτιάξει μια ζωγραφιά την ημέρα αντιρατσιστικής δράσης, να μαζέψει φωτογραφικό υλικό ενάντια στον πόλεμο, συμμετείχε μαζί μας σε αθλητικές δραστηριότητες, ήρθε στον Πολυχώρο Νεανικής Δημιουργίας των Φ.Σ. Καμία πτυχή της ζωής δεν θέλει υποτίμηση, η πείρα κάθε παιδιού βοηθάει να κουβεντιάσουμε, να προβληματίσουμε για το ποιoς φταίει-πού βρίσκεται η διέξοδος. Σε κάθε ευκαιρία να μπολιάζουμε όλο και πιο πολλούς γιατί παλεύουμε! Αναδεικνύουμε τα χαρακτηριστικά της οργάνωσής μας, ως οργάνωση νέων επαναστατών που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, που συζητάνε, προετοιμάζονται για όλες τις συνθήκες. Ότι είμαστε τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι ενωμένοι σαν μια γροθιά για ένα κοινό στόχο. Έτσι καταλήγαμε στην ανάγκη οργάνωσης στην ΚΝΕ, ότι τώρα είναι η στιγμή! Προσπάθεια για πιο σταθερή και επίμονη δουλειά με τα παιδιά που ξεχωρίζουμε, που αποτελούν τον πιο κοντινό μας περίγυρο. Κάναμε σοβαρή προσπάθεια αυτά τα παιδιά να δουλεύουν μαζί μας όπως η ΟΒ, αναλάμβαναν δουλειά, π.χ. να διακινήσουν “Οδηγητή” στην παρέα τους, προετοιμάζονταν να απαντάνε στον αντίπαλο, συμμετείχαν σε ιδεολογικά μαθήματα.

Με αυτό τον τρόπο γίνεται και πιο ομαλά η μετάβαση από τη μη οργανωμένη ζωή στην οργανωμένη, αλλά και απαντιούνται πλευρές όπως “εγώ δεν μπορώ να κάνω ότι εσείς”, “δεν μπορώ να πείσω”, “δεν τα λέω τόσο καλά όσο εσείς”. Για εμάς είναι πολλαπλασιαστική δύναμη να δουλεύουν παιδιά πλάι μας, φτάνει η επιχειρηματολογία πιο μακριά, ενώ ταυτόχρονα διαπαιδαγωγούνται. Λείπει όμως από τα Tομεακά Όργανα η σταθερή παρακολούθηση αυτών των περιπτώσεων, πώς προχωράει η δουλειά μαζί τους, πόσο συχνά οργανώνει η ΟΒ συσκέψεις με αυτά τα παιδιά. Για παράδειγμα δεν πρέπει να επιμείνει το ΤΣ να γίνουν οι σύντομα συσκέψεις για τις θέσεις του Συνεδρίου με αυτά τα παιδιά, να μας πουν τη γνώμη τους; Ή δεν πρέπει να ελέγχεται αν ο σχεδιασμός, μετά την ΟΒ, φτάνει γρήγορα σε αυτά τα παιδιά για να καταλαβαίνουμε και πως μπορούμε να τα βοηθήσουμε καλύτερα; Είναι βήματα που μπορούμε και πρέπει να μετρήσουμε. Η στάση μας να εμπνέει, να κατακτάει την εμπιστοσύνη των παιδιών. Συνήθως για να μπει ένα παιδί στη μάχη μαζί μας χρειάζεται να μας εμπιστεύεται, να καταλαβαίνει ότι μαζί μας και αυτός μπορεί να παλέψει για τα προβλήματά του. Αρχικά κατοχυρωθήκαμε, ήμασταν οι πρώτοι που γνώρισε στη σχολή, που ήρθε σε επαφή μαζί του (από τις εγγραφές, τις ξεναγήσεις, τα ερωτηματολόγια, τις κινητοποιήσεις). Ήξερε από την πρώτη στίγμα ότι μπορεί να μας εμπιστευτεί γιατί είμαστε αγωνιστές. Έχουμε όμως και πραγματική αγωνία για το πώς ζουν αυτά τα παιδιά συνολικά, τι συμβαίνει στα σπίτια τους, πως ζουν οι οικογένειες τους, τι όνειρα έχουν. Όλα αυτά ταυτόχρονα με την αγωνιστική στάση ζωής, με την αντοχή μας απέναντι σε όσα αντιμετωπίζουμε δίνουν θάρρος σε ένα παιδί να κάνει και αυτό το βήμα, να προσπαθήσει να γίνει κομμουνιστής! Παρά τα βήματα που έχουμε μετρήσει είμαστε πίσω από τις ανάγκες της περιόδου. Μας απασχολεί πώς θα γενικευτεί ένας τρόπος δουλειάς, πώς θα αποκτήσει σταθερότητα, πώς θα είναι συνεχώς στον προβληματισμό των οργάνων και των ΟΒ. Με αποφασιστικότητα βάζουμε στόχο ότι θα αξιοποιήσουμε όλες εκείνες τις δυνατότητες που φαίνονται σε κάθε χώρο! Πιο πολλοί, πιο ικανοί γιατί μπορούμε και πρέπει να φτιάξουμε ένα κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων! Κωνσταντίνα Τζιφρή μέλος ΣΠ Ηπείρου-Κέρκυρας-Λευκάδας

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949 Το προμηθευόμαστε από τα βιβλιοπωλεία της Σύγχρονης Εποχής

www.odigitis.gr

Κυκλοφορεί