Οδηγητής #1051 - Νοέμβριος 2017

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ

ΜΑΘΗΤΩΝ-ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ-ΦΟΙΤΗΤΩΝ

ΝΟΕΜΒΡΗ-ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2017

# 1051 | ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2017 | 2 ευρώ

Ο πάγος έσπασε, ο δρόµος χαράχτηκε! Ο Σοσιαλισµός είναι το µέλλον µας!

XPONIA 1917-2017

aπο την

Οκτωβριανη σοσιαλιστικη

επανασταση

Ο αγώνας των μαθητών για μόρφωση-ζωή συνεχίζεται

10

Ανακοίνωση του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ για την Οικονομική Εξόρμηση Αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση

19

TO

Ανακοίνωση της ΚΝΕ για τα 43 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου

4 Σχόλια 7 Το πολιτικό “στριπτίζ” του Τσίπρα στον Τραμπ

16 Για τις εξελίξεις στους νέους εργαζόμενους και την

προετοιμασία του συλλαλητηρίου στις 9 Νοέμβρη

18 Οι εργαζόμενοι να πετάξουν έξω από τα σωματεία

και οι κίνδυνοι που μεγαλώνουν

τους ανθρώπους της εργοδοσίας!

12

Προσεχώς στην Τάξη: Η αλήθεια για το τείχος του Βερολίνου

14

Φοβούνται τον οργανώμενο συλλογικό αγώνα των φοιτητών και σπουδαστών… να κάνουμε τον φόβο τους πραγματικότητα

6

35 Πάμε γυμνάσιο: Στη “σέντρα” το ποδόσφαιρο στη Χούντα 37 Συνέντευξη με τους προέδρους των Συλλόγων Σπουδαστών ΔΙΕΚ Αθήνας και Θεσσαλονίκης

39

Η συμμορία των ναζιστών χρυσαυγιτών στην υπηρεσία των αφεντικών

Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800

32

40 Η παρέμβαση της ΚΝΕ στο 19 Παγκόσμιο Φεστιο

βάλ Νεολαίας και Φοιτητών

42

Συζήτηση για τη “φαρμακευτική κάνναβη”: Δούρειος ίππος για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών

43

Για τη μεγάλη πολιτική-πολιτιστική εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ στις 26 Νοέμβρη στο ΣΕΦ

45 Πολιτιστικές προτάσεις για σκέψη και προβληματισμό 46 Το εμπόριο ιδεών της κυβέρνησης με αφορμή τον

νόμο για την ταυτότητα φύλου

Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ

Ξεκίνησαν οι δηλώσεις συμμετοχής στις Πολιτιστικές Ομάδες Η Επιτροπή Πολιτισμού του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ καλεί νέους που έχουν μεράκι για την μουσική, το θέατρο και τον χορό να συμμετάσχουν και φέτος στην δραστηριότητα των Πολιτιστικών ομάδων της ΚΝΕ, να “ταξιδέψουν” στα μονοπάτια της τέχνης και του πολιτισμού που «δεν αρκείται στην αναγνώριση της πραγματικότητας» αλλά προβληματίζει, διαπαιδαγωγεί και εμπνέει για την αλλαγή της! Η ΚΝΕ γνωρίζει τη μεγάλη ανάγκη που υπάρχει σήμερα για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Με “σπίτι” τους το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας, που λειτουργεί καθημερινά από τις 10.00 έως τις 21.00 στην οδό Τροίας 36 στη Βικτώρια, θα φιλοξενηθούν οι παρακάτω ομάδες:  Θεατρική Ομάδα  Μουσικό Συγκρότημα της ΚΝΕ  Σύνολα Κλασικής Μουσικής  Ομάδα Χορού Ακόμα καλούμε όσους ασχολούνται με τη φωτογραφία, τον κινηματογράφο, τα εικαστικά να συμμετάσχουν στις δραστηριότητες του Στεκιού. Τέλος θα συνεχιστούν και αυτή τη χρονιά τα μαθήματα μουσικής στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας με τμήματα κλασικής κιθάρας, φωνητικής και θεωρίας μουσικής. Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι 25 Νοέμβρη. Στοιχεία επικοινωνίας: steki@kne.gr και 210.8823.674

Με το μυαλό μας στις μεγάλες στιγμές που έρχονται

Ο

ι λαοί όλου του κόσμου κοιτώντας πίσω στον χρόνο ξεχωρίζουν μία ημερομηνία, 7 Νοέμβρη 1917. Είναι η μέρα που η εργατική τάξη της Ρωσίας, με την καθοδήγηση του Κόμματος των Μπολσεβίκων, ανέτρεψε την καπιταλιστική εξουσία. Για πρώτη φορά οι μάζες των εργαζομένων και των αγροτών βρήκαν τη θέση που τους ταιριάζει στην Ιστορία, έγιναν πρωταγωνιστές. Τότε ξεκίνησε η πρώτη μακροχρόνια προσπάθεια του ανθρώπου να οικοδομήσει τη νέα, τη σοσιαλιστική κοινωνία.

Σήμερα 100 χρόνια μετά τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και σχεδόν 30 χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, ο κόκκινος Οκτώβρης εμπνέει τα στελέχη και τα μέλη της ΚΝΕ σε κάθε τους βήμα. Γιατί έχουμε πίστη που εδράζεται στην ίδια την κοινωνική εξέλιξη, ότι ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων νικηφόρων, σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ η επανάσταση και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού δεν είναι ένα όνειρο θερινής νυκτός. Είναι ο σκοπός για τον οποίο ιδρύθηκαν και υπάρχουν. Άλλωστε το ΚΚΕ ξεπήδησε από τη φλόγα της Οκτωβριανής Επανάστασης. Ιδρύθηκε στις 17 Νοέμβρη του 1918. Αυτές τις μέρες η ΚΝΕ συζητάει με χιλιάδες νέους και νέες για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Μία συζήτηση που αφορά και την Ιστορία, αλλά βασικά αφορά το μέλλον. Το ΚΚΕ έχει μελετήσει την πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, έχει δώσει απαντήσεις στο “τι έφταιξε και ανατράπηκε ο σοσιαλισμός σε αυτές τις χώρες” και τα συμπεράσματα από αυτήν τη συλλογική μελέτη έχουν ενσωματωθεί στο επαναστατικό πρόγραμμά του. Το σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα του ΚΚΕ είναι το βαρύ πυροβολικό για κάθε μέλος και φίλο της ΚΝΕ στις

καθημερινές μάχες που δίνουμε. Σήμερα σε συνθήκες νίκης της αντεπανάστασης, σε συνθήκες που ενισχύεται σε πολλούς νέους και νέες και νέες η άποψη ότι τάχα δεν υπάρχει διέξοδος από τον καπιταλισμό έχει μεγάλη σημασία η δράση της ΚΝΕ να ανοίγει δρόμους. Μπορούμε σήμερα να μετράμε βήματα στην ανάπτυξη της ΚΝΕ στους χώρους όπου δουλεύει, μορφώνεται και ζει η νεολαία. Κάθε ένας και καθεμιά που αποφασίζει να οργανωθεί στην ΚΝΕ είναι και μία ήττα για όλους όσοι προσπαθούν να πείσουν τη νεολαία πως ο καπιταλισμός είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να υπάρξει. Μπορούμε σήμερα να γίνουμε πιο ικανοί στην κινητοποίηση των νέων, στη συμμετοχή τους στον οργανωμένο συλλογικό αγώνα. Είναι παρακαταθήκη οι πρόσφατες μαθητικές κινητοποιήσεις που αγκάλιασαν κάθε γωνιά της χώρας και κινητοποίησαν χιλιάδες μαθητές που διεκδικούν ένα σχολείο που θα τους μορφώνει πραγματικά (κάτι που για τον υπουργό Παιδείας δεν είναι αίτημα!!!). Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ πρέπει να πρωτοστατήσουν ώστε οι ανησυχίες, τα αιτήματα και τα συνθήματα των νέων που κινητοποιούνται στα σχολεία, στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, στους χώρους κατάρτισης να συναντηθούν με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Η ανασύνταξη του κινήματος συνδέεται (και) με το πώς συνειδητοποιείται από ευρύτερα τμήματα της νεολαίας ότι για το σχολείο που “εξοντώνει”, για το αβέβαιο μέλλον της περιπλάνησης, για τις ακριβοπληρωμένες σπουδές ο ένοχος είναι κοινός.

Είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης ο καπιταλισμός. Στην κρίση μας άρπαξαν ό,τι δικαιώματα είχαμε και στην ανάπτυξή τους λένε ότι αν μας δώσουν κάτι θα ξανακυλήσουμε στην κρίση. Σε αυτήν την επίθεση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι το πρώτο βιολί. Νομοθετεί ό,τι της “παραγγείλουν” οι καπιταλιστές, ξεζουμίζει τους εργαζόμενους και το λαό με δυσβάστακτους φόρους, και παράλληλα αυτοπροβάλλεται σαν “φιλική” προς την νεολαία. Βέβαια δεν τα καταφέρνουν πάντα. Γιατί πόσο “φιλικός” μπορεί να είναι ο πρωθυπουργός που αποθεώνει τον Τραμπ; Πόσο “φιλική” μπορεί να είναι μία κυβέρνηση που παραχωρεί όλο και περισσότερες διευκολύνσεις στους φονιάδες του ΝΑΤΟ για τους πολέμους και τις επεμβάσεις τους; Και η ξεφτίλα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν οι ίδιοι που ξεπλένουν τον Τραμπ νομίζουν, ότι μπορούν να ξεπλυθούν με μία φωτογραφία στη Μακρόνησο. Χρειάζεται να δώσουμε μάχη ώστε περισσότεροι νέοι να μπορούν να διαβάζουν πίσω από τις “όμορφες” λέξεις που χρησιμοποιούν οι εκμεταλλευτές και η κυβέρνησή τους. Για παράδειγμα: η “γεωστρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας” για την οποία πασχίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σημαίνει τη μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ με “έπαθλο” ένα μεγαλύτερο κομμάτι από τη λεία που διακυβεύεται στην περιοχή. Η μετατροπή της Ελλάδας σε “ενεργειακό κόμβο” σημαίνει ταυτόχρονα και τη μετατροπή της σε έναν κόμβο “σύγκρουσης” μεταξύ αντιτιθέμενων επιχειρηματικών συμφερόντων. Και αυτές οι αντιθέσεις είναι η εκρηκτική ύλη που πυροδοτεί τους συνεχιζόμενους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική κ.α. Η μελέτη του “Ριζοσπάστη” και του “Οδηγητή”, η αξιοποίησή τους μπορούν να μας δώσουν δεκάδες παραδείγματα, να μας “λύσουν τα χέρια”. Αυτή η συζήτηση και πολύ περισσότερο το πώς μπορούμε να ξεμπερδέψουμε με το σύστημα των κρίσεων και των πολέμων μπορούμε, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, να την κάνουμε με ακόμα περισσότερους. Τους καλούμε στον αγώνα με το ΚΚΕ, για να κερδίσουμε τη ζωή και το μέλλον που μας στερεί σήμερα το εκμεταλλευτικό σύστημα! Νίκος Ρεμπάπης μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

4

ΞΕΡΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

Να πούνε και καμιά αλήθεια Πρόσφατα η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Εφημερίδα των Συντακτών (ΕφΣυν) είχε σε περίοπτη θέση άρθρο του προέδρου του ΣΕΒ. Στο άρθρο του ο βιομήχανος περιέγραφε με “ανατριχιαστικές” λεπτομέρειες τις ορέξεις των μεγάλων επιχειρηματιών για «το μέλλον της εργασίας στην Ελλάδα». Πάντως ας ξανασκεφτούν εκεί στην ΕφΣυν το μότο της εφημερίδας που λέει “μοναδικοί εργοδότες, οι αναγνώστες μας” και ας το αντικαταστήσουν με κάτι πιο φιλικό στην πραγματικότητα. Π.χ. “εξαίρετοι αρθρογράφοι, οι εργοδότες σας”…

Ο τύπος που υψώνει τη γροθιά (με τις κυράτσες από δίπλα να χασκογελάνε) είναι ο Γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μαζί με ένα μάτσο υπουργούς της κυβέρνησης (που έχει ψηφίσει ήδη δυο μνημόνια και που μια μέρα πριν ξέπλενε τον Τραμπ στις ΗΠΑ) αποφάσισαν να λερώσουν τα ιερά χώματα της Μακρονήσου. Ο ίδιος μάλιστα αργότερα δήλωσε ότι “αυτό (σσ: για το οποίο αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι Μακρονησιώτες) σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε μία κρίσιμη περίοδο, το κάνει πράξη”. Θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε πολλά, αλλά μάλλον είναι περιττό. Αρκεί μια και μόνο φράση: Η ξεφτίλα τους δεν έχει όρια...

Ξέπλυμα, στέγνωμα, άπλωμα: όλα σε 1! Πρόσφατα σε φιλοκυβερνητικό site αναδημοσιεύτηκε μεταφρασμένο άρθρο με τίτλο “Πέντε μύθοι για τους Ναζί”, που προερχόταν από την εφημερίδα “WashingtonPost” (μεγάλη εφημερίδα των ΗΠΑ)… Διαβάζοντας το άρθρο είδαμε ότι ο πρώτος “μύθος” που ήθελε να καταρρίψει η Washingtonpost - και προφανώς όσοι σκεφτήκαν να μεταφράσουν και να αναδημοσιεύσουν το άρθρο - είναι ότι «Ο Χίτλερ είχε χρηματοδότηση από μεγάλες εταιρείες». Τελικά στο άρθρο αναφέρεται ότι ο Χίτλερ στηρίχτηκε (και) από Γερμανούς βιομηχάνους, όπως ο Τίσεν, αλλά «οι κορυφαίοι του επιχειρηματικού κόσμου (σ.σ. της εποχής) κράτησαν αποστάσεις». Μάλλον για τον αρθρογράφο είναι άγνωστοι:  ο Κρουπ, γερμανός βιομήχανος που έκανε χρυσές δουλειές με τους τσάμπα εργάτες των στρατοπέδων συγκέντρωσης  ο Χένρυ Φορντ, αμερικάνος μεγαλοβιομήχανος που μάλιστα τιμήθηκε από τους Ναζί για την προσφορά του, καθώς η αμερικάνικη Ford είχε κατασκευάσει μεγάλο κομμάτι οχημάτων της Βέρμαχτ. Εναλλακτικά θα μπορούσε ο αρθρογράφος να μας πει ότι οι παραπάνω μαζί με άλλους – όχι μόνο γερμανικούς - επιχειρηματικούς κολοσσούς ( όπως οι Siemens, ΙΒΜ, ΙΤΤ, GeneralMotors) που στήριξαν τον Χίτλερ ήταν… ψιλικατζήδες!

Κακό παράδειγμα; Χωρίς ζωή, αφιερωμένος πλήρως στο άθλημά του και στις προπονήσεις, μακριά από τα “πολιτικά”, βολικά αδιάφορος για το τι γίνεται γύρω του, εμμονή με την εξωτερική του εμφάνιση, εμμονή για juicy λεπτομέρειες για τη ζωή του… Αυτό το προφίλ είναι το must για έναν αθλητή… Έτσι λέει το σύστημα, τα media, οι χορηγοί, οι ιδιοκτήτες… Αν κάποιος επιλέξει να βγει από το κάδρο και πράξει όπως το λέει η συνείδησή του και σταθεί απέναντι τότε αυτόματα γίνεται “κ#@οπαιδο”, “αλήτης” και άλλα τέτοια… Ο λόγος για το Νίκο Παππά… Αντί να “κοιτάξει τη δουλίτσα του” κοίταξε και έξω από το παρκέ και το στάδιο… Βλέπει και καταγγέλλει την άδικα συνεχιζόμενη φυλάκιση της Ηριάννας, χτίζει γήπεδο για τους φυλακισμένους, παίρνει μέρος στις εκδηλώσεις της ΚΝΕ για τον αθλητισμό, δηλώνει ότι «το μπάσκετ δεν είναι η ζωή μου, είναι ένα μέρος της ζωής μου»… Κάτι μας λέει ότι η εμμονή ορισμένων ΜΜΕ και αθλητικογράφων να παρουσιαστεί ο Παππάς σαν “κακό παράδειγμα” έχει να κάνει με τη γενικότερη στάση του και λιγότερο με τις όποιες δήθεν αφορμές δίνει ο ίδιος...

Αναδρομικά Πολλοί και διάφοροι έπεσαν για μια ακόμα φορά απο τα σύννεφα με τις 160 προσφυγές πρώην βουλευτών (πλην ΚΚΕ, για ακόμα μια φορά) που ζητάνε… αναδρομικά. Τι περίμεναν από τους πρώην βουλευτές των αστικών κομμάτων; Να δείξουν καμιά ευαισθησία για τον κοσμάκη που δοκιμάζεται; Ας σταματήσει η υποκρισία. Όσο δεν εφαρμόζονται οι προτάσεις του ΚΚΕ για κατάργηση των βουλευτικών συντάξεων και των άλλων προνομίων (με τις οποίες κανένα άλλο κόμμα δεν συμφωνεί) τέτοια “ευτράπελα” θα συνεχίσουν να συμβαίνουν.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

5

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ του “ΟΔΗΓΗΤΗ”: 5 πράγματα που αλλάζουν μετά την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ! Με πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και με στόχο τη σύσφιξη των σχέσεων ΗΠΑΕλλάδας η ελληνική κυβέρνηση προχωράει στις παρακάτω ενέργειες!

1. Καταργούνται οι απόκριες. Πλέον κάθε χρόνο θα γιορτάζουμε το Halloween 2. Καθιερώνεται το baseball σαν επίσημο άθλημα.

3. Συμπρωτεύουσα της Ελλάδας ανακηρύσσεται η Σούδα της Κρήτης.

4. Η πορεία κάθε χρόνο στις 17 Νοέμβρη καταργείται. Πλέον θα γίνεται πορεία κάθε χρόνο στις 21 Απρίλη. Η πορεία θα ξεκινάει με κατάθεση στεφάνων στην αμερικάνικη πρεσβεία και θα καταλήγει στο Πολυτεχνείο με συνθήματα ενάντια στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.

5. Το γήπεδο μπάσκετ του Άρη και το ΟΑΚΑ από Nick Gallis Hall μετονομάζονται σε George Americanos Hall.

6. Να παίζουν το τρανζίστορ τα Αμερικάνικα. Πληροφορίες που θέλουν τον Τσίπρα να πρότεινε τον Τραμπ για μόνιμο κάτοχο του Νόμπελ Ειρήνης ελέγχονται ως ανακριβείς…

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΣΑΣ ΕΙΔΑ Να “συγκρούεστε” έξω από τη Βουλή χτυπώντας έναν… τοίχο! ΕΑΑΚίτες πόσο ακόμα θα μαγαρίζετε τη λέξη “σύγκρουση”; #διψα_για_προβολή λέγεται αυτό…

ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΙΔΑ Στην Καλλιθέα στις 28 Οκτώβρη. Τελικά είπατε ότι… “παρακολουθήσατε την παρέλαση” παριστάνοντας τους γονείς και όταν όλοι έφυγαν καταθέσατε στεφάνι μόνοι σας. Χρυσαυγίτες, την άλλη φορά καταθέστε το μετά από καμιά βδομάδα για να είστε σίγουροι ότι δε θα σας πάρει ο κόσμος χαμπάρι.

ΚΟΤΕΣ ΛΥΡΑΤΕΣ

Κοινές αξίες… Θα γυρίσουμε το χρόνο ελάχιστα πίσω…  Δύο μήνες πριν, στο Σάρλοτσβιλ, μία μικρή πόλη στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, ένας φασίστας σκότωσε με το αυτοκίνητο του μία διαδηλώτρια αντιρατσιστικής συγκέντρωσης. Τραυματίζει τουλάχιστον άλλους 19. Ο Ντ. Τραμπ ερωτηθείς τότε απάντησε ότι «φταίνε και οι δύο πλευρές για επεισόδια στο Σάρλοτσβιλ». Λογικό μετά από αυτή του τη δήλωση να τον συγχαρεί με τουί πρώην αρχηγός της Κου Κλουξ Κλαν που είπε «Ευχαριστώ πρόεδρε Τραμπ για την εντιμότητα και το θάρρος σας».  Στα τέλη Σεπτέμβρη το Πουέρτο Ρίκο “διαλύεται” από τον τυφώνα “Μαρία”. Το μικρό νησί της Κεντρικής Αμερικής επισκέπτεται ο Ντόναλντ Τραμπ λίγες μέρες αργότερα δηλώνοντας προκλητικά απέναντι σε ανθρώπους που έχουν χάσει το βιος τους ότι «Τα έχουμε κάνει όλα για το Πουέρτο Ρίκο. Δεν ήταν μόνο επικίνδυνο ήταν και ακριβό. Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά έχετε καταστρέψει τον προϋπολογισμό μας. Έχουμε ξοδέψει πολλά χρήματα στο Πουέρτο Ρίκο». Γι’ αυτόν τον τύπο λοιπόν ο Τσίπρας δήλωσε: «Μοιραζόμαστε κοινές αξίες. Μην ξεχνάτε ότι η αξία της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας γεννήθηκε στην Ελλάδα. (…) Αυτών των αξιών συνεχιστής είναι ο σημερινός Πρόεδρος των ΗΠΑ…». Για να μην ξεχνιόμαστε…

Τα παιδιά με τα ζαχαρωτά ξαναεμφανίστηκαν. Ο λόγος για τους ναζιστές εγκληματίες της Χρυσής Αυγής… Αφού επιτέθηκαν σε μετανάστες εργάτες με την τακτική 10 εναντίον 1, βρήκαν την ευκαιρία ανήμερα της 28ης Οκτώβρη να επιδείξουν τα μούσκουλα τους και την πυγμή τους σε 11χρονη μαθήτρια, στη Σαντορίνη, που έτυχε να είναι σημαιοφόρος και μετανάστρια… Έτσι είναι οι ναζί. Στους αδύναμους το παίζουν νταήδες. Στους πλούσιους όμως οι Χρυσαυγίτες είναι κότες λυράτες.

Προπαγανδιστικό μασάζ… Από τότε που η κυβέρνηση εξήγγειλε την νομοθετική πρωτοβουλία για τη νομιμοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε διάφορα site και εφημερίδες ρεπορτάζ με τίτλους του στυλ «η κάνναβη με βοήθησε να απαλλαγώ από την τάδε ασθένεια». Το αν και πώς τους βοήθησε δεν το ξέρει βέβαια ο αναγνώστης ή ο αρθρογράφος αλλά ο γιατρός. Το θέμα είναι όμως αλλού. Ρεπορτάζ με κάποιον που να του έκανε κακό η κάνναβη δεν υπάρχει; Γιατί όπως λένε οι επιστήμονες και οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στο δύσκολο έργο της απεξάρτησης, η κάνναβη και εξάρτηση δημιουργεί, και ψυχωσικά επεισόδια προκαλεί, και αποτελεί, στις περισσότερες των περιπτώσεων, ουσία – «είσοδο» στα υπόλοιπα ναρκωτικά. Αυτά τα στοιχεία τα δίνουν οι ίδιοι οι φορείς που ασχολούνται με την απεξάρτηση απ’ τα ναρκωτικά. Είναι κι αυτοί ανίδεοι μήπως;

6

Ανακοίνωση του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ

για την Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2017 Κ

αλούμε τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ να δώσουμε όλοι μαζί με ορμή, πείσμα και αποφασιστικότητα τη μάχη για την υπερκάλυψη των πλάνων της Οικονομικής Εξόρμησης. Με το κουπόνι στο χέρι να φτάσουμε παντού! Να διαδώσουμε το ανατρεπτικό μήνυμα του ΚΚΕ σε χιλιάδες νέους και νέες στους χώρους δουλειάς, μόρφωσης, σε όλες τις γειτονιές της χώρας μας. Να τιμήσουμε στην πράξη τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του Κόμματός μας και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ που συμπληρώνονται το 2018!

Α

πευθυνόμαστε θαρρετά, πλατιά στους χιλιάδες νέους και νέες που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», που το ανέδειξαν για ακόμα μια χρονιά ως το κορυφαίο πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός της χώρας μας. Στους μαθητές, τους φοιτητές, τους σπουδαστές στη μαθητεία και την κατάρτιση, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, που το προηγούμενο διάστημα συναντηθήκαμε στους αγώνες.

Κ

αλούμε κάθε νέο και νέα που προβληματίζεται, που βλέπει τα όνειρα του για μόρφωση, δουλειά,

ζωή με δικαιώματα να συνθλίβονται, που σκέφτεται ότι «κάτι πρέπει να γίνει» να δώσει δύναμη στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ που στέκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τη μαχητική υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Για να βγει το ΚΚΕ πολλαπλά ενισχυμένο και από καλύτερες θέσεις να συνεχίσει τη δράση του!

Κ

αλούμε τους νέους που δεν “χωράνε” στο άδικο, την ανασφάλεια, τη φτώχεια, την ανεργία να συμπορευτούν μαζί μας σε αυτόν τον όμορφο αγώνα. Να στηρίξουν οικονομικά το ΚΚΕ για να ισχυροποιηθεί η δύναμη που μάχεται ασυμβίβαστα για το δίκιο και την προοπτική του λαού και της νεολαίας! Η ελπίδα βρίσκεται στον δρόμο του αγώνα για να ανατραπεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα, το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, στην πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Τ

α στελέχη και τα μέλη της ΚΝΕ καταθέτουμε όλες μας τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα που εκφράζει το πραγματικά νέο, τη διέξοδο για το λαό και τη

νεολαία. Δίνουμε εμείς πρώτοι το παράδειγμα με προσωπικές εισφορές και κόκκινα μεροκάματα.

Π

ιάνουμε τους στόχους της Οικονομικής Εξόρμησης! Δείχνουμε στην πράξη ότι το ΚΚΕ, η ΚΝΕ και ο λαός δεν πρόκειται να δεχτούμε τους απαράδεκτους και αντιδραστικούς νόμους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που θέλουν να δίνονται στις κρατικές υπηρεσίες τα ονόματα των απλών ανθρώπων που με ένα μικρό ποσό από το υστέρημά τους στηρίζουν το Κόμμα.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Ποσοστό

Η οικονομική εξόρμηση έχει ξεκινήσει, και τα πρώτα καλέσματα σε άμιλλα έφτασαν ήδη στον “Οδηγητή”

Aιγαίο

41,91%

Πρό(σ)κληση σε άμιλλα

Πελοπόννησος

26,00%

Ανατολική Στερεά-Εύβοια

25,40%

Κεντρική Μακεδονία

25,00%

Οργανώσεις Εξωτερικού

25,00%

Δυτική Μακεδονία

23,93%

Δυτική Ελλάδα

22,00%

Ήπειρος-Κέρκυρα-Λευκάδα

21,00%

Μία αναγκαία απάντηση…

Αττική

17,56%

Το Τομεακό Συμβούλιο Σάμου της ΚΝΕ σε πρόσφατη συνεδρίασή του έλαβε μια “Πρό(σ)κληση σε άμιλλα” από την Τομεακή Οργάνωση της Λέσβου... Ταλαντευτήκαμε σύντροφοι... Όχι για την υπερκάλυψη των στόχων μας, για αυτό είμαστε βέβαιοι! Θα πάρουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα! Ταλαντευτήκαμε για το αν αυτή η άμιλλα είναι “δίκαιη” μιας και στην περσινή εξόρμηση η ΤΟ Σάμου βρέθηκε “πάνω” από την ΤΟ Λέσβου. Θα επιδιώξουμε και φέτος να συμβεί αυτό. Θα βάλουμε τα δυνατά μας για την επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης. Προφανώς λοιπόν, αποδεχόμαστε την άμιλλα. Προτείνουμε ως βραβείο της άμιλλας οι 3 πρωτοπόροι σύντροφοι (από το νησί που θα νικήσει στην άμιλλα) οι οποίοι θα πάρουν ενίσχυση από περισσότερους νέους, να φιλοξενηθούν στο άλλο νησί και να ξεναγηθούν στα ιστορικής σημασίας μονοπάτια που υπάρχουν στα νησιά μας και πέρασαν κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές, αλύγιστοι της ταξικής πάλης. Θα είναι χαρά μας να μας φιλοξενήσετε… Ευχόμαστε καλή δύναμη στους συντρόφους μας!

Κρήτη Ανατολική Μακεδονία-Θράκη Θεσσαλία

14,20% 12,50% 8,30%

ΚΝΕ

19,61%

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ στη Λέσβο, με αισιοδοξία, πείσμα και αποφασιστικότητα, ξεκινάμε τη μάχη της δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης. Στόχος μας η υπερκάλυψη του πλάνου μας και ιδιαίτερή επιδίωξη το πλατύ άνοιγμα σε νέους εργαζόμενους, ανέργους, φοιτητές, μαθητές στο νησί. Με τη βεβαιότητα ότι οι στόχοι μας θα υπερκαλυφθούν καλούμε σε άμιλλα την Τομεακή Οργάνωση της Σάμου. Στόχος μας είναι η πρωτιά! Το 2018 να τιμήσουμε τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του Κόμματός μας και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ! Να βγει το κόμμα μας πολλαπλά ενισχυμένο από τη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης ώστε να δυναμώσει η δράση μας για το όμορφο μέλλον, το Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό! Ευχόμαστε στους συντρόφους μας καλή επιτυχία! Το ΤΣ Λέσβου της ΚΝΕ

Το ΤΣ Σάμου της ΚΝΕ

Κατάταξη των Οργανώσεων Περιοχής της ΚΝΕ για την Οικονομική Εξόρμηση, 30/10/2017.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

7

Το πολιτικό “στριπτίζ” του Τσίπρα στον Τραμπ

και οι κίνδυνοι που μεγαλώνουν

Α

ν κάτι ξεχωρίζει από τις εξελίξεις του τελευταίου μήνα είναι το πρόσφατο ταξίδι του Τσίπρα στις ΗΠΑ. Τα όσα είπαν στην κοινή συνέντευξη τύπου Τσίπρας και Τραμπ, τα όσα συμφώνησαν οι δύο κυβερνήσεις, με βασική δέσμευση την πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας μας τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, προμηνύουν πολύ επικίνδυνες εξελίξεις για τη νεολαία της χώρας μας… Ας δούμε λοιπόν τι ειπώθηκε, τι συμφωνήθηκε και γιατί κάνουμε λόγο για “επικίνδυνες εξελίξεις”…

Πρόκληση 1η: «Ευχαριστώ τους Έλληνες (…) γιατί είναι απ’ τις λίγες χώρες που δαπανούν τουλάχιστον το 2% για το ΝΑΤΟ» Ντόναλντ Τραμπ

Πρόκληση 2η: «Η προσέγγισή του (σ.σ. του Τραμπ) στα πράγματα και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την πολιτική μπορεί να μοιάζει διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό» Αλέξης Τσίπρας

Τι είναι πιο προκλητικό; Να σε συγχαίρει ο Τραμπ ή ο λόγος που σε συγχαίρει; Και τα δύο, μπορεί να απαντήσει κανείς και θα συμφωνήσουμε. Αυτή τη στιγμή μόνο η Ελλάδα και η Εσθονία είναι οι ευρωπαϊκές χώρες που δαπανούν το προβλεπόμενο 2% του ΑΕΠ για το ΝΑΤΟ. Γιατί είναι πρόκληση; Όταν οι μαθητές διεκδικούν δωρεάν σχολείο η κυβέρνηση απαντάει: «Δεν έχουμε λεφτά». Όταν οι φοιτητές και οι σπουδαστές ζητούν να μην πληρώνουν τίποτα για τις σπουδές τους η κυβέρνηση απαντάει: «Δεν έχουμε λεφτά». Όταν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι διεκδικούν μέτρα προστασίας για τους ανέργους, αύξηση του επιδόματος κ.ά. η κυβέρνηση απαντάει: «Δεν υπάρχει μία». Αλλά για το ΝΑΤΟ η κυβέρνηση δίνει πάνω από το 2% του ΑΕΠ, πάνω από 3,5 δις ευρώ δηλαδή. Η κυβέρνηση είναι ιδιαίτερα “γενναιόδωρη” για την αναβάθμιση των υποδομών του ΝΑΤΟ, για τη διευκόλυνση των φονιάδων του ΝΑΤΟ στους πολέμους τους.

Το παραπάνω είναι η απάντηση στην ερώτηση: πως μπορεί κάποιος να “ξεπλύνει” τον Τραμπ; “Για καλό” γίνονται οι πόλεμοι από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή; “Για καλό” δηλαδή χιλιάδες άνθρωποι γίνονται πρόσφυγες για να γλιτώσουν από τις βόμβες και τη συνεχιζόμενη αιματοχυσία; Σίγουρα όχι. Η εσωτερική και εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ γίνεται για το “καλό”, για το συμφέρον δηλαδή των αμερικάνικων επιχειρηματικών ομίλων, για να επικρατήσουν αυτοί έναντι των ανταγωνιστών τους (ρώσικων, κινέζικων κ.ά). Κι όταν ο κόσμος το’ χει τούμπανο ότι ο Τραμπ εκφράζει (όπως και οι προκάτοχοί του) αυτά τα συμφέροντα, έρχεται πάλι ο Τσίπρας να τον ξεπλύνει… Το πώς ο Τραμπ «αντιμετωπίζει την πολιτική» το ξέρουν οι λαοί που σφαγιάζονται από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, το ξέρει ο αμερικάνικος λαός που βιώνει στο πετσί του την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ…

Οι στίχοι όντως υπάρχουν και προέρχονται από το ποίημα του Μπρεχτ "Σκέψεις που κάνει μία στρπτιζέζ την ώρα που γδύνεται".

Πρόκληση 3η: «Μην ξεχνάτε ότι η αξία της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας γεννήθηκε στην Ελλάδα (…) Αυτών των αξιών συνεχιστής είναι ο σημερινός Πρόεδρος των ΗΠΑ και προσβλέπω ότι η συνεργασία μας θα είναι πολύ ουσιαστική» Αλέξης Τσίπρας Το παραπάνω είναι η απάντηση στην ερώτηση: πώς μπορεί κάποιος να “ξεπλύνει” ακόμα περισσότερο τον Τραμπ; Μπορούμε να φανταστούμε για ποια “δημοκρατία” και “ελευθερία” μιλάνε. Ο Τραμπ είναι πρόεδρος της 1ης ιμπεριαλιστικής δύναμης στον κόσμο. Έχει γίνει συνώνυμο του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας, της σαπίλας. Αυτήν τη ρετσινιά προσπαθεί να του την ξεκολλήσει προκλητικά ο “αριστερός” Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ… Στα πλαίσια της προεδρίας του συνεχίζονται οι σφαγές των λαών στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική. Προετοιμάζονται νέοι πόλεμοι στα πλαίσια των ανταγωνισμών των ΗΠΑ με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, την Κίνα, τη Ρωσία… Γι’ αυτό το “γλείψιμο” του Τσίπρα είναι πρόκληση για κάθε νέο. Τις αξίες των ΗΠΑ τις έχουμε γνωρίσει και στην Ελλάδα. Μερικά παραδείγματα απ’ τον ρόλο των ΗΠΑ στην πρόσφατη Ιστορία της Ελλάδας:  Στήριξαν τη Χούντα (1967-1974) στην Ελλάδα. Ουσιαστικά μαζί με την αστική τάξη της Ελλάδας ήταν οι εμπνευστές του πραξικοπήματος και των όσων τραγικών ακολούθησαν για το λαό μας.  Στήριξαν και στηρίζουν την εισβολή και την κατοχή της Κύπρου.  Στα χρόνια 1946-1949 στήριξαν με όλους τους τρόπους τους εκμεταλλευτές στην τρίχρονη ταξική σύγκρουση με το λαό και το στρατό του, το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Για πρώτη φορά τότε οι ΗΠΑ δοκίμασαν στα βουνά του Γράμμου τις βόμβες Ναπάλμ.

ΗΠΑ, Κίνας, Ρωσίας και άλλων καπιταλιστικών κρατών. Το ΝΑΤΟ δεν είναι καμιά φιλανθρωπική οργάνωση, όπως περίπου την παρουσιάζουν οι υποστηρικτές του. Η ιστορία του είναι γεμάτη από πολέμους, επεμβάσεις, πραξικοπήματα και σχέδια κατά των λαών όπου γης. Το παρόν του είναι οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή. Δεν έχει προστατεύσει κανέναν λαό, άρα δεν προστατεύει ούτε το λαό, όπως αφελώς “μουρμουράει” η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλήθεια οι προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο με ποιανού την ανοχή γίνονται, αν όχι του ΝΑΤΟ; Το ΝΑΤΟ αναφέρεται στο Αιγαίο σαν “ενιαίο” επιχειρησιακό χώρο, δεν αναγνωρίζει σύνορα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ευθύνη να ενημερώσει για όσα δεσμεύτηκε. Να δώσει εξηγήσει στον ελληνικό λαό. Τι σημαίνει για παράδειγμα η αναβάθμιση της βάσης της Σούδας; Ποιους λόγους εξυπηρετεί; Αυτά τα ερωτήματα είναι κρίσιμα. Το σίγουρο είναι ότι οι νέες συμφωνίες με τους μακελάρηδες των λαών μεγαλώνουν και οι κίνδυνοι για την νεολαία και το λαό της πατρίδας μας.

Τι έφερε για “σουβενίρ” η κυβέρνηση; Ο Τσίπρας γύρισε από τις ΗΠΑ με το χαμόγελο ως τα αυτιά. Έτσι τον υποδέχτηκε άλλωστε και η πλειοψηφία των αστικών ΜΜΕ. Αν παρακολουθούσε κανείς τις τοποθετήσεις της ΝΔ θα καταλάβαινε εύκολα ότι η ΝΔ είδε το ΣΥΡΙΖΑ να της παίρνει την μπουκιά από το στόμα. Είναι ακόμα “θολό” το ποιο ήταν το σύνολο των δεσμεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης προς τις ΗΠΑ. Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να ενημερώσει τον ελληνικό λαό, πράγμα που δεν το έκανε ούτε στη σχετική συζήτηση στη Βουλή. Ένα κομμάτι της συμφωνίας είναι σίγουρα η αναβάθμιση των F16. Το κόστος σύμφωνα με τις ΗΠΑ θα φτάσει τα 2,4 δις που θα τα πληρώσει εξ ολοκλήρου ο ελληνικός λαός. Ενώ ο ίδιος ο εκπρόσωπος του “πωλητή”, ο Οργανισμός Συνεργασίας για την Αμυντική Ασφάλεια του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, τόνισε ότι η προτεινόμενη πώληση θα συμβάλει στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, βοηθώντας στην ενίσχυση της ασφάλειας ενός συμμάχου στο ΝΑΤΟ, και θα ενισχύσει την ικανότητα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας να υποστηρίξει το ΝΑΤΟ και να συνεχίσει τις επιχειρήσεις της στο μέλλον. Ενώ για να μη μείνει κανείς με την απορία, αξίζει να αναφερθεί ότι ο Τραμπ δεν έβγαλε άχνα για τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και για το Κυπριακό. Επίσης υπάρχει συμφωνία για την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας. Πρόκειται για το πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, τη βάση που διάφοροι αναλυτές έχουν πει ότι «χωρίς τη Σούδα δε θα μπορούσαν να δράσουν οι ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή». Το τι ακριβώς αναβάθμιση θα γίνει δεν έχει διασαφηνιστεί από την κυβέρνηση αν και έχουν τεθεί επανειλημμένες φορές συγκεκριμένα ερωτήματα από το ΚΚΕ:  Θα γίνει παράταση της συμφωνίας για περισσότερα χρόνια;  Θα γίνει χωρική επέκταση της βάσης και γιατί;  Επίκεινται μήπως μεταφορά εκεί Αμερικανών πεζοναυτών από το Ιντσιρλίκ; Μοίρας αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών ή drones;  Επίκειται, “εναλλακτικά”, μεταφορά drones στο Καστέλι της Κρήτης; Επίσης είναι ανησυχητικές οι “διαψεύσεις” της κυβέρνησης σχετικά με την μεταφορά πυρηνικών στη βάση του Άραξου. Τις μέρες μετά την επίσκεψη είδε το φως της δημοσιότητας επίσημο έγγραφο του ΝΑΤΟ που επιβεβαίωσε ότι στον Άραξο μεταξύ των έργων που εξελίσσονται στη βάση είναι και εγκαταστάσεις για την αποθήκευση “ειδικών όπλων”, τα οποία, στη

“γλώσσα” της Πολεμικής Αεροπορίας, σημαίνουν “πυρηνικά”. Η κυβέρνηση επέλεξε ξανά να διαψεύσει. Το πόση αξία έχουν πλέον οι διαψεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ένα “θέμα”…

Ο στόχος τους είναι από χέρι ενάντια στα συμφέροντα της νεολαίας και του λαού! Η “γεωστρατηγική αναβάθμιση” της χώρας, στόχος στον οποίο συγκλίνουν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου, δεν έχει καμιά σχέση με τι ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Ουσιαστικά οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ελλάδας πασχίζουν για να αποκτήσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των τεράστιων κερδών που διακυβεύονται στην ευρύτερη γειτονιά μας. Δε θα κερδίσει ο λαός μας από την πιο ενεργή εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Δεν κέρδισε ούτε στο παρελθόν άλλωστε, αλλά πολύ περισσότερο τώρα που δυναμώνουν οι κόντρες μεταξύ

Η νεολαία δε θα μείνει θεατής των επικίνδυνων εξελίξεων! Η πιο βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας στους πολέμους, η παραχώρηση νέων υποδομών στο ΝΑΤΟ για τις βρώμικες αποστολές του να βρει τείχος. Η ΚΝΕ πρωτοστατεί σε όλους τους χώρους νεολαίας να ανοίξει η συζήτηση για αυτές τις εξελίξεις, να δυναμώσει η διαπάλη με τις δυνάμεις που βλέπουν αυτές τις εξελίξεις είτε ως μονόδρομο που θα βοηθήσει τη χώρα, είτε σαν αναγκαίο κακό. Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη με αιτήματα ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς. Το σύνθημα «ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών» θα ξανακουστεί δυνατά από χιλιάδες νέους και νέες. Το συμφέρον του λαού και της νεολαίας βρίσκεται στην αντίπερα όχθη από τους στόχους των εκμεταλλευτών και των κομμάτων τους. Οι λαοί με το αγώνα και την αλληλεγγύη τους μπορούν να ανοίξουν ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο σε ρήξη με την εξουσία του κεφαλαίου, με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

Comeback… για τα κέρδη του κεφαλαίου Πακέτο με τη συζήτηση για θέματα άμυνας και ασφάλειας στις ΗΠΑ έγιναν και συμφωνίες για αμερικάνικες επενδύσεις. Ο Τσίπρας διαφήμισε (ξανά) τις ευκαιρίες που παρέχει η Ελλάδα για επενδύσεις, δηλαδή το φτηνό εργατικό δυναμικό που εξασφαλίζει η αντιλαϊκή πολιτική, το προκλητικό πακέτο προνομίων και φοροαπαλλαγών που διαμορφώνουν το λεγόμενο “φιλικό για τις επενδύσεις περιβάλλον”. Στα πλαίσια των συμφωνιών η κυβέρνηση φαίνεται να παραχώρησε σε αμερικάνικους ομίλους τμήματα του ενεργειακού πλούτου της Ελλάδας. Ενώ αναφερόμενος στην καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας ο Τσίπρας είπε ότι κάνει comeback. Βέβαια αυτή είναι η μισή αλήθεια. Γιατί comeback γίνεται μόνο για τα κέρδη του κεφαλαίου. Και για να μεγαλώσουν αυτά προβλέπεται να συνεχιστεί η εργασιακή ζούγκλα που ζουν χιλιάδες εργαζόμενοι. Αυτά είναι αναγκαία προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Για τα όσα έχασαν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες στα 10 χρόνια της κρίσης δεν προβλέπεται κανένα comeback.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

9

Η Ελλάδα δεν θα γίνει ορμητήριο των ιμπεριαλιστών!

Τ

ελευταία ακούμε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας, που θα φέρει οφέλη για τον ελληνικό λαό. Μετά από την επίσκεψη του Α. Τσίπρα στις ΗΠΑ αυτή η συζήτηση εντάθηκε, με τις δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης για μεγαλύτερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Η κυβέρνηση, όμως, δεν έμεινε μόνο εκεί. Με ευθύνες της διώκονται και όσοι τολμούν να σηκώσουν κεφάλι απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς!

Μας μπλέκουν σε επικίνδυνους σχεδιασμούς... Τι σημαίνει, όμως, η περιβόητη γεωστρατηγική αναβάθμιση; Μετά και από την συνάντηση Τσίπρα-Τραμπ, αποδείχτηκε ότι σημαίνει:  “Λογαριασμό” πάνω από 2 δισ. που θα πληρώσει ο λαός για την αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16 -κι αυτά όχι για την άμυνα της χώρας, αλλά για τις επιθετικές ενέργειες του ΝΑΤΟ.  Μετατροπή της Ελλάδας σε ορμητήριο για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.  Αναβάθμιση της βάσης της Σούδας για να μπορεί να παίζει πιο ενεργό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση εκτίθεται με τις “διαψεύσεις” της στις καταγγελίες του ΚΚΕ για προγραμματιζόμενη αποθήκευση πυρηνικών στη βάση του Άραξου, ενώ στόχος είναι η Ελλάδα να «εκτελέσει αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις», σύμφωνα με την αμερικανική Υπηρεσία Συνεργασίας Ασφαλείας. Ακόμα, προωθείται και η μετατροπή του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε προσωρινή NATOϊκή βάση αποσυναρμολόγησης, αποθήκευσης και μεταφοράς ελικοπτέρων. Για δεύτερη φορά τους τελευταίους μήνες επιχειρείται η μετατροπή του λιμανιού σε “προμαχώνα” του ΝΑΤΟ, μετά και από την συμβολή του στη ΝΑΤΟϊκή άσκηση “Noble Jump” τον Ιούνιο.

Από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις του ΚΚΕ.

Ο αγώνας μας εμπόδιο στα σχέδιά τους! Απέναντι σε όλα αυτά το εργατικό-λαϊκό κίνημα πρέπει να δώσει αποφασιστική απάντηση. Τα μέλη και τα στελέχη, οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δίνουν όλες τους τις δυνάμεις σε αυτή την κατεύθυνση. Χαρακτηριστικά, πρόσφατα πραγματοποιήθηκε πορεία στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, ενάντια και στις προσπάθειες από τις δυνάμεις του Λιμενικού και της Αστυνομίας να σταματήσουν την πορεία. Στην ομιλία του, ο Δημήτρης Παπατολίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της ΕΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του Κόμματος, σημείωσε: «Δίνουμε το μήνυμα στην κυβέρνηση πως ο λαός της πόλης, με τους αγώνες του δεν θα επιτρέψει να μετατραπεί το λιμάνι σε βάση για τις δυνάμεις του θανάτου. Όπως και το 1999 στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, έτσι και σήμερα θα απειθαρχήσουμε στις εντολές της κυβέρνησης και δεν θα επιτρέψουμε τη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ΝΑΤΟϊκό ορμητήριο. Ο λαός και η εργατική τάξη θα αντιπαλέψουν τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης, της κυβέρνησης που είναι εχθρικοί για το λαό μας και συνολικά για τους λαούς της περιοχής.»

Απαράδεκτη δίωξη σε μέλη και στελέχη του ΚΚΕ Η κυβέρνηση, εκτός από τις ευθύνες που φέρει για την ενεργή εμπλοκή στο κουβάρι των ανταγωνισμών, είναι υπεύθυνη και για τις διώξεις σε βάρος στελεχών και μελών του ΚΚΕ που βάζουν εμπόδια στα ΝΑΤΟϊκά σχέδια. Με μια απαράδεκτη και προκλητική ενέργεια η ΕΛ.ΑΣ. υπέβαλε δικογραφία στην Εισαγγελία σε βάρος στελεχών και μελών του ΚΚΕ, μεταξύ των οποίων του βουλευτή Σάκη Βαρδαλή και του ευρωβουλευτή Σωτήρη Ζαριανόπουλου, για συμμετοχή σε αντιΝΑΤΟϊκή κινητοποίηση στην Κοζάνη, τον Ιούνη του 2017. Τότε είχε μπλοκαριστεί το κομβόι των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων που διέρχονταν από το ελληνικό έδαφος και κατευθύνονταν προς την Ρουμανία, για την άσκηση “Noble Jump”. Στη δικογραφία γίνεται λόγος για «παράβαση του άρθρου 292 του Π.Κ. (Παρακώλυση Συγκοινωνιών)», ενώ περιγράφονται οι διαδηλωτές οι οποίοι έκλεισαν την κυκλοφορία «φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στο ΝΑΤΟ, κρατώντας πανό, το οποίο ανέγραφε “NATO KILLERS GO HOME” και δήλωσαν στις αστυνομικές δυνάμεις ότι απαγορεύουν τη διέλευση της ανωτέρω στρατιωτικής φάλαγγας». Φαίνεται ότι με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απαγορεύεται να “πιάνουμε” στο στόμα μας το ΝΑΤΟ! Ο στόχος τους βέβαια δεν είναι η ρύθμιση της ...κυκλοφορίας αλλά οι κομμουνιστές, που με τον αγώνα τους θέτουν εμπόδια στα σχέδια των φονιάδων του ΝΑΤΟ, που εκφράζουν με έμπρακτο τρόπο τα αισθήματα του ελληνικού λαού, ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στις επεμβάσεις. Αποδεικνύεται ότι ο δίκαιος αγώνας ώστε να μην είναι η Ελλάδα πολεμικό ορμητήριο τους νοιάζει, τον θεωρούν “παράνομο”. Είναι ανάγκη τα αιτήματα για αποδέσμευση της χώρας από το ΝΑΤΟ, απομάκρυνση όλων των ΝΑΤΟϊκών βάσεων, απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς να συζητηθούν πλατιά, να γίνουν υπόθεση του κινήματος.

10

Ο αγώνας των μαθητών για μόρφωση - ζωή συνεχίζεται!

Σ

τις 30 Οκτώβρη οι μαθητές δεν έδωσαν απλώς μια απάντηση, ήταν το πρώτο τους ραντεβού! Ο αγώνας τους για μόρφωση και ζωή συνεχίζεται… Στις 30 Οκτώβρη βρέθηκαν χιλιάδες μαθητές στο δρόμο, σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Οι μαθητικές πορείες και κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν ήταν μεγάλη απάντηση! Ήταν η απόφαση των μαθητών να δείξουν από κοινού ότι έχουν ανάγκες και ότι αυτές οι ανάγκες δεν μπορούν να περιμένουν. Αυτή η προσπάθεια, όμως, είχε και εμπόδια: Τον προβληματισμό για το τι μπορεί να φέρει ένας αγώνας, την αγωνία για το πού πάει η κατάσταση, την κόντρα με την κυβέρνηση και όσους υπηρετούν την πολιτική της μέσα κι έξω απ’ τα σχολεία. Οι μαθητές, όμως, συνεχίζουν να επιμένουν γιατί…

Τα αιτήματα των μαθητών είναι δίκαια!  Γιατί οι μαθητές δεν ανέχονται τα ψέματα και την κοροϊδία της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι αυτή που έταζε κατάργηση μνημονίων και έφερε δυο μνημόνια βάζοντας και την παιδεία μέσα, είναι αυτή που έταζε κατάργηση πανελληνίων και ετοιμάζεται να φέρει κι άλλες…  Γιατί όταν η κυβέρνηση λέει στους μαθητές να κάνουν υπομονή εννοεί να κάτσουνε στ’ αυγά τους…

Από τα μαθητικά συλλαλητήρια στην Αθήνα.

 Γιατί οι μαθητές δε θέλουν ένα σχολείο ατελείωτο εξεταστικό κέντρο. Γι’ αυτό και βροντοφώναξαν: «Τόσες εξετάσεις ούτε οι ασθενείς, θα μας αρρωστήσουν αν δεν ξεσηκωθείς!».  Γιατί η κυβέρνηση συνεχίζει να κλείνει ειδικότητες στα ΕΠΑΛ και να συγχωνεύει σχολεία.  Γιατί οι μαθητές θέλουν καθηγητές, δωρεάν όλα τα βιβλία, υποδομές, σύγχρονα εργαστήρια. Το “δεν υπάρχει σάλιο” είναι ψέμα! Για F-16, για να αιματοκυλούν μαζί με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ τους λαούς, βρήκαν λεφτά σε μια μέρα!  Γιατί οι μαθητές δεν ανέχονται φασίστες στη γειτονιά και το σχολείο τους, τις ρατσιστικές και φασιστικές “λογικές”.  Γιατί η παιδεία γίνεται όλο και πιο ακριβή και ο λαός και η νεολαία τα βγάζει όλο και πιο δύσκολα πέρα…  Γιατί οι μαθητές δεν ανέχονται το μέλλον που τους ετοιμάζουν και αποδεικνύουν ότι “η νέα γενιά έχει ιδανικά, ούτε ξεπουλιέται, ούτε προσκυνά”!

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

Αυτοί που είναι απέναντι από τους μαθητές έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο…

Από τα μαθητικά συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα.

Τέτοιοι ήταν μερίδα διευθυντών και ορισμένων καθηγητών, που προσπάθησαν να αποθαρρύνουν, να διαστρεβλώσουν, μέχρι και να εμποδίσουν τις αγωνιστικές αποφάσεις των μαθητών, να παρέμβουν στις μαθητικές εκλογές. Οι μαθητές τους έχουν αντιμετωπίσει ξανά. Με το υποκριτικό “έξω τα κόμματα” πασχίζουν να περάσουν την άποψη της κυβέρνησης τόσο για τους αγώνες των μαθητών όσο και για το περιεχόμενο του σχολείου. Μιλούν για υποκινούμενους αγώνες, ενώ οι αιτίες που βγάζουν τους μαθητές στο δρόμο έχουν το όνομα και την υπογραφή της κυβέρνησης και όσων υπηρετεί. Από αυτούς που κλέβουν το βιβλίο απ’ το χέρι των μαθητών και το δικαίωμα στη μόρφωση και τη ζωή πρέπει να ζητήσουν τα ρέστα και όχι από τους μαθητές που στέκονται με ψηλά το κεφάλι και αγωνίζονται… Βέβαια, να σημειώσουμε ότι μαζί με τους μαθητές βρέθηκαν και εκπαιδευτικοί και γονείς στις κινητοποιήσεις τους, στηρίζοντάς τους έμπρακτα.

11

Θεσσαλονίκη Χανιά

Λάρισα

Λαμία

Ρόδος

Βέροια Ορεστιάδα Από τα μαθητικά συλλαλητήρια στην Αθήνα.

Γιάννενα

Πρέβεζα Κομοτηνή

Οι μαθητές δε σταματάνε! Συνεχίζουν ακόμα πιο δυνατοί και αποφασισμένοι! Τώρα αυτός ο αγώνας των μαθητών χρειάζεται να πάρει κι άλλα χαρακτηριστικά, γιατί οι περισσότεροι από τους μαθητές μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες και τα ίδια προβλήματα, αλλά δεν κάνουν όλοι το βήμα. Όλοι όσοι βρεθήκαν σε κινήσεις συντονισμού και συνεννόησης έχουν την ευθύνη να δυναμώσουν το διάλογο μεταξύ των μαθητών, για να δυναμώσει και η κοινή δράση. Άλλωστε ένας αγώνας δε σταματά σε μια πορεία, ούτε γίνεται μόνο στο δρόμο. Γίνεται και μέσα στο μάθημα, κόντρα στο ψέμα και τη διαστρέβλωση. Γίνεται μέσα στα μαθητικά συμβούλια. Γίνεται εκεί που αθλούμαστε, εκεί που παλεύουμε για πραγματική ψυχαγωγία. Γίνεται μέσα στις πολιτιστικές ομάδες που συγκροτούμε. Γίνεται στις σχολικές γιορτές που

αναλαμβάνουμε και θέλουμε να περάσουμε το δικό μας μήνυμα, για συλλογικό αγώνα, το μήνυμα για το τι αγώνες έχουμε ανάγκη σήμερα, το μήνυμα που προκύπτει από την ιστορία των αγώνων του λαού και της νεολαίας. Το ραντεβού βρίσκεται στο συντονισμό και τη συνεννόηση σχολείων μεταξύ τους, στη συζήτηση των αιτημάτων από περισσότερους, στη διοργάνωση συναυλιών και δράσεων ενάντια στους φασίστες, στην αλληλεγγύη στα προσφυγόπουλα που έρχονται στη γειτονιά και το σχολείο μας, στην αλληλεγγύη για όποιον το έχει ανάγκη. Με μεγαλύτερη οργάνωση και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, σκεφτόμαστε και υλοποιούμε τις πρωτοβουλίες μας σε όλη τη χώρα.

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ... ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ... Η αλήθεια για το τείχος του Βερολίνου

Π

ρόσφατα έπεσε στα χέρια μας κείμενο για το τείχος του Βερολίνου, που μοιράστηκε σε σχολείο της Θεσσαλίας στην Α’ Γυμνασίου, σύμφωνα με το οποίο το τείχος του Βερολίνου «καταδεικνύει την ανελευθερία και την καταπίεση που επικρατούσε στις κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης». Το επόμενο διάστημα στο μάθημα της Ιστορίας της Γ’ Λυκείου οι μαθητές θα διδαχθούν για την εξέλιξη και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, με την πτώση του τείχους του Βερολίνου να καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του συγκεκριμένου κεφαλαίου. Η ανέγερση του τείχους του Βερολίνου από τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ) αποτελεί δεκαετίες τώρα βασικό “συστατικό” της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας. Η καταστροφή του προβάλλεται ως “αποδεικτικό” της αποτυχίας του σοσιαλισμού, σαν “πανηγύρι” της νίκης του καπιταλισμού. Η λύσσα με την οποία χτυπούν και συκοφαντούν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ο αιώνα, βέβαια, αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Αλλιώς, ποιος ο λόγος να συκοφαντείται με τέτοια μανία ένας “αποτυχημένος” και “ανύπαρκτος” εχθρός;

Το τείχος του Βερολίνου, σύμβολο δύο κόσμων… «Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 εκδηλώθηκαν δύο από τις πλέον σημαντικές κρίσεις του Ψυχρού Πολέμου. Τον Αύγουστο του 1961 η ΕΣΣΔ και η Ανατολική Γερμανία ανήγειραν, γύρω από το Δυτικό Βερολίνο, το περιβόητο Τείχος, ώστε να εμποδίσουν την επικοινωνία μεταξύ των δύο τμημάτων της πόλης και τη διαφυγή Ανατολικογερμανών, κυρίως νέων, στη Δύση. Στα επόμενα χρόνια πολλοί Ανατολικογερμανοί έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν το Τείχος και να διαφύγουν στη Δύση, η οποία κατήγγειλε την ανέγερση του Τείχους ως εκδήλωση βαρβαρότητας. Το Τείχος του Βερολίνου έγινε το σύμβολο της διαίρεσης της Ευρώπης έως την πτώση του, το 1989». (Από το βιβλίο Ιστορίας Γενικής Παιδείας Γ’ Λυκείου)

Το Τείχος του Βερολίνου πράγματι ήταν το σύμβολο δυο κόσμων. Μέσα σε μια πόλη εκφράστηκε με τον πιο εμφατικό τρόπο η σύγκρουση καπιταλισμού και σοσιαλισμού. Απ’ τη μια μεριά βρισκόταν η καπιταλιστική “ευημερία”, αυτή που έχτιζε και χτίζει καθημερινά δυσθεώρητα “τείχη” για τους λαούς: εκμετάλλευση, οικονομικές κρίσεις, φτώχεια, ανεργία, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αμορφωσιά. Απ’ την άλλη μεριά του Τείχους, στη Σοσιαλιστική Ευρώπη, έγινε δυνατή η κατάκτηση της εξουσίας απ’ την εργατική τάξη, η απελευθέρωσή της απ’ τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Ο σοσιαλισμός έδωσε πρωτόγνωρες κατακτήσεις, ανέπτυξε με ταχύτητα το επίπεδο της κοινωνικής ευημερίας, στοιχεία που αποτελούν κριτήριο για την ανωτερότητα του σοσιαλισμού. Ήταν ένα σύστημα ανώτερο.

Στις σοσιαλιστικές χώρες οι εργαζόμενοι απολάμβαναν δικαιώματα που στον καπιταλισμό ήταν άπιαστο όνειρο. Το μόνο δικαίωμα που “απαγορευόταν” ήταν η ελευθερία των καπιταλιστών να ξεζουμίζουν τους εργαζομένους. Για τη διατήρηση αυτού του “δικαιώματος” πασχίζουν οι καπιταλιστές, γι’ αυτό συκοφαντούν τον σοσιαλισμό. Γιατί ξέρουν, πως καμιά δύναμη δεν μπορεί να κλείσει το δρόμο στο μέλλον της ανθρωπότητας, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα επέβαλλε την ανέγερση του τείχους Μια γεωγραφική διευκρίνιση για τη θέση του Βερολίνου στη Γερμανία είναι απαραίτητη, γιατί αποκρύπτεται συστηματικά, παρά τη τεράστια σημασία που έχει για τις μετέπειτα εξελίξεις. Το Βερολίνο βρισκόταν ολόκληρο στο έδαφος της ΓΛΔ. Δεν ήταν το μισό στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ) και το άλλο μισό στη ΓΛΔ, όπως μπορεί κανείς εσφαλμένα να νομίζει. Το Δυτικό Βερολίνο, που ήταν υπό τον έλεγχο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, βρισκόταν στην καρδιά της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας! Γι’ αυτή του τη γεωγραφική θέση, το Δυτικό Βερολίνο επιλέχθηκε απ’ το διεθνή ιμπεριαλισμό ως παγκόσμιο κέντρο της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής ενάντια στο σοσιαλισμό. Το Δυτικό Βερολίνο αποτελούσε ένα προκεχωρημένο φυλάκιο του ιμπεριαλισμού, ένα αντεπαναστατικό πολυβολείο μέσα στα σπλάχνα της σοσιαλιστικής ΓΛΔ και του σοσιαλιστικού συστήματος. Χιλιάδες πράκτορες και πάνω από 80 οργανώσεις κατασκοπίας και τρομοκρατίας δρούσαν στο Δυτικό Βερολίνο. Μεταξύ αυτών, η αμερικάνικη CIA και η Δυτικογερμανική BND, με επικεφαλής τον Ρέινχαρντ Γκέλεν, πρώην αρχηγό των ναζιστικών μυστικών υπηρεσιών.

Χάρτης της Γερμανίας. Το δυτικό Βερολίνο βρισκόταν στην καρδιά της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας. Δεν συνόρευε με την ΟΔ Γερμανίας.

Παρά πολλές ήταν οι υπονομευτικές ενέργειες και τα σαμποτάζ, στα πρώτα χρόνια της ΓΛΔ: Η υπονόμευση -ειδικά το 1958- επικεντρώθηκε ενάντια στη σοσιαλιστική αναδιάρθρωση της οικονομίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις αποδείχθηκε ότι υπήρχε άμεση σύνδεση με τις μυστικές υπηρεσίες της ΟΔΓ. Η υπονομευτική δραστηριότητα δεν περιορίστηκε στα σαμποτάζ στην οικονομία, αλλά στόχευε και στη δολιοφθορά των μαζών. Έτσι δεκάδες οργανώσεις, σύλλογοι, περιοδικά κ.ά. δημιουργούνταν το ένα μετά το άλλο, όπου δρούσαν χιλιάδες πράκτορες, με την κάλυψη πολιτιστικών-ανθρωπιστικών δραστηριοτήτων. Η γερμανική εφημερίδα Tagezeitung στις 25 Σεπτέμβρη 2007 έγραφε πως η BND είχε 10.000 πράκτορες στη ΓΛΔ!

Η ανέγερση του προστατευτικού τείχους Στις 13 Αυγούστου 1961 η ΓΛΔ απάντησε στην εντεινόμενη ιμπεριαλιστική επιθετικότητα κάνοντας πράξη το αυτονόητο δικαίωμά της: να θεμελιώσει διακριτά κρατικά σύνορα με την ανέγερση του Αντιφασιστικού Προστατευτικού Τείχους, όπως ήταν η πραγματική του ονομασία. Μέχρι τότε τα σύνορα ήταν νοητά, περ-

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

νούσαν μέσα από σπίτια και δρόμους, δεν ήταν ούτε ασφαλισμένα, ούτε υπό έλεγχο. Μισό εκατομμύριο άνθρωποι τα περνούσαν καθημερινά. Χιλιάδες Δυτικογερμανοί, Αμερικάνοι και Άγγλοι πράκτορες αλώνιζαν στο Βερολίνο. Ας δούμε όμως ορισμένα γεγονότα που προηγούνται της έναρξης της ανέγερσης του προστατευτικού τείχους το 1960-61. Το Μάη του ’60, με τα σύνορα ανοιχτά, οι αμερικάνικες στρατιωτικές δυνάμεις στο Δ. Βερολίνο έκαναν ασκήσεις για την αντιμετώπιση “κομμουνιστικών ταραχών”. Μέσα στον Ιούλη υπήρξαν 105 προκλήσεις στα σύνορα μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου. Στις 10 Ιούλη ο δυτικογερμανικός τύπος απαιτούσε «να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα του ψυχρού πολέμου, του πολέμου των νεύρων και του πολέμου των πυροβολισμών… Γι’ αυτό, δεν χρειάζονται μόνο συμβατικές στρατιωτικές δυνάμεις και εξοπλισμοί, αλλά και η υπονόμευση, η θέρμανση της εσωτερικής αντίστασης, η δουλειά στην παρανομία, η αποσύνθεση της εξουσίας, το σαμποτάζ, η διατάραξη των συγκοινωνιών και της οικονομίας, η ανυπακοή, η ανταρσία…». Το ίδιο διάστημα σαμποτέρ έβαλαν φωτιές στο σταθμό του ηλεκτρικού της πόλης, στη λεωφόρο Λένιν και στο πανεπιστήμιο Χούμπολτ. Η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού συνεχίστηκε θέτοντας τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην κεντρική Ευρώπη σε κατάσταση συναγερμού και τα “δυτικά” τανκς πέρασαν την Πύλη του Βραδεμβούργου, μπαίνοντας στο έδαφος της ΓΛΔ. Την ίδια περίοδο, ο τότε υπουργός άμυνας της Δυτικής Γερμανίας Φραντς Γιόζεφ Στράους δήλωνε ότι έπρεπε να είναι κανείς προετοιμασμένος για ένα είδος εμφυλίου πολέμου στη Γερμανία! Ο ίδιος, λίγο πριν την ανέγερση του τείχους, εισηγήθηκε την άμεση αύξηση της δύναμης των γερμανικών στρατευμάτων κατά 50% και τον εξοπλισμό τους με πυρηνικά όπλα! Ακόμα, σε υπόμνημα της CIA, στις 19 Μάη ’61 με θέμα “Berlin contingency planning”, προτείνεται η δημιουργία και η στήριξη ένοπλων τρομοκρατικών ομάδων στη ΓΛΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες.

«Οι "τιμωρημένοι" Ναζί ή πως ξαναπετάνε τα ψάρια μέσα στο νερό». Σοβιετική αφίσα του 1947 που σατιρίζει την αξιοποίηση των πρώην στελεχών των ναζί από τα ιμπεριαλιστικά κράτη.

13

Το Τείχος του Βερολίνου πράγματι ήταν το σύμβολο δυο κόσμων. Μέσα σε μια πόλη εκφράστηκε με τον πιο εμφατικό τρόπο η σύγκρουση καπιταλισμού και σοσιαλισμού

Σε αυτές τις συνθήκες, στις 11 Αυγούστου 1961 η βουλή της Λαϊκής Γερμανίας έδωσε εντολή στην κυβέρνηση να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη διασφάλιση της ειρήνης και της ασφάλειας του σοσιαλισμού. Τη νύχτα της 12ης προς την 13η Αυγούστου, ξεκίνησαν οι εργασίες ανέγερσης του τείχους. Αδιαμφισβήτητα, η ανέγερση του τείχους δημιούργησε προβλήματα σε πολλές οικογένειες εξαιτίας του περιορισμού επισκέψεων για ένα διάστημα κ.λπ. Τα προβλήματα αυτά όμως αποτελούσαν άμεση συνέπεια της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, που στόχευε ανοιχτά στην ανατροπή του σοσιαλισμού. Η ΓΛΔ δεν είχε άλλη επιλογή, βρισκόταν σε άμυνα και είχε κάθε δικαίωμα να προστατεύσει την εργατική εξουσία απ’ την πολύμορφη και πολυπλόκαμη ιμπεριαλιστική υπονόμευση.

“Να φύγει η βρωμιά! Για την ενότητα της Γερμανίας πρέπει να φύγουν οι Κρουπ και Αντενάουερ”. Αφίσα της ΓΛΔ.

Η προπαγάνδα για το μεταναστευτικό ρεύμα Η αστική προπαγάνδα προσποιείται πως δεν γνωρίζει όλες αυτές τις απειλές που είχε να αντιμετωπίσει η ΓΛΔ και ισχυρίζεται πως το τείχος χτίστηκε προκειμένου να μην “δραπετεύουν” οι Ανατολικογερμανοί απ’ τη ΓΛΔ. Ο ισχυρισμός τους αυτός δεν ευσταθεί, καθώς το τείχος ήταν μια ενέργεια καθόλα επιβεβλημένη για την αντιμετώπιση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού και για την προστασία της εργατικής εξουσίας. Οι προπαγανδιστές των εκμεταλλευτών, γνωρίζοντας πως όταν ανακατεύουν μια αλήθεια με εκατό ψέματα γίνονται πιο πειστικοί, αξιοποιούν το υπαρκτό μεταναστευτικό ρεύμα απ’ την Ανατολή προς τη Δύση, προκειμένου να συκοφαντήσουν το σοσιαλισμό. Ποια είναι όμως η αλήθεια; Πράγματι, σύμφωνα με τις στατιστικές της ΓΛΔ, μεταξύ 1949 και 1989 περίπου 2 εκ. άνθρωποι πήγαν στην ΟΔΓ. Αντίστοιχα, μεταναστευτικό ρεύμα υπήρξε και από την ΟΔΓ προς τη ΓΛΔ (σύμφωνα με στοιχεία της ΓΛΔ, μεταξύ 1951-1965, 622.767 Γερμανοί μετανάστευσαν από την ΟΔΓ στη ΓΛΔ), παρά και κόντρα στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και προπαγάνδα. Αστοί δημοσιολόγοι ανεβάζουν κατά το δοκούν τον αριθμό των ανθρώπων που μετανάστευσαν στην ΟΔΓ κάνοντας λόγο για 3,5 έως και 4 εκατομμύρια! Ο λόγος, σύμφωνα με αυτούς ήταν ότι προσπαθούσαν να ξεφύγουν απ’ την “καταπίεση”. Η αλήθεια βέβαια είναι διαφορετική. Η αναδιοργάνωση της οικονομίας σε σοσιαλιστική βάση είχε ως αποτέλεσμα να θιγεί όχι μόνο η καπιταλιστική ιδιοκτησία αλλά και ανώτερα μεσαία στρώματα. Στη σοσιαλιστική ΓΛΔ, όπως και σε κάθε διαδικασία σοσιαλιστικής οικοδόμησης, οξύνθηκε η ταξική πάλη. Με αυτά τα δεδομένα, συν την ελεύθερη για 12 χρόνια μετακίνηση προσώπων και την αντίστοιχη οικοδόμηση κάθε είδους ανθρώπινων σχέσεων δημιουργήθηκε πράγματι ένα μεταναστευτικό ρεύμα προς την ΟΔΓ, το οποίο σαφώς και ενισχύθηκε και από τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις στη ΓΛΔ που ισχυροποιούσαν

στοιχεία της αγοράς σε βάρος του κεντρικού σχεδιασμού του σοσιαλισμού και βεβαίως συνέβαλαν και στην άμβλυνση της κομμουνιστικής συνείδησης. Οι οικονομικοί παράγοντες που συνέβαλαν στη διαμόρφωση του μεταναστευτικού ρεύματος εδράζονται στο οικονομικό “πλεονέκτημα” που απέκτησε μεταπολεμικά η ΟΔΓ μέσω της οικονομικής στήριξης απ’ το ιμπεριαλιστικό σχέδιο Μάρσαλ και της μη καταβολής των πολεμικών αποζημιώσεων. Αυτό το οικονομικό πλεονέκτημα χρησιμοποιήθηκε πολύμορφα ενάντια στη ΓΛΔ και το σοσιαλισμό. Έτσι, η ΟΔΓ μπόρεσε για παράδειγμα να χρησιμοποιήσει αυτό το πλεονέκτημα για να προσελκύει εργατικό δυναμικό απ’ τη ΓΛΔ πληρώνοντας μεγαλύτερους μισθούς ή προσφέροντας φοροαπαλλαγές σε όσους την εγκατέλειπαν. Πρέπει ακόμα να σημειωθεί οπωσδήποτε πως πράγματι υπήρξε ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού της ΓΛΔ που ήθελε να “δραπετεύσει”, για να χρησιμοποιήσουμε την ορολογία των αστών δημοσιολόγων: οι πρώην ναζί. Πριν ακόμα ιδρυθεί η ΓΛΔ, στη Σοβιετική Ζώνη, και μέχρι το Μάρτη του ’48, 520.734 πρώην μέλη και στελέχη του ναζιστικού κόμματος και κράτους είχαν απολυθεί και είχαν χάσει τα δικαιώματά τους. Όλοι αυτοί είχαν κάθε λόγο να επιθυμούν να μεταναστεύσουν στη Δύση, όπου τους περίμενε ένα “λαμπρό μέλλον”. Αντίθετα με όσα συνέβησαν στη Σοβιετική Ζώνη και στη ΓΛΔ αργότερα, στην καπιταλιστική Γερμανία οι ναζί όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν αλλά αξιοποιήθηκαν σε υψηλές θέσεις στο κράτος, το στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες της ΟΔΓ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της ΟΔΓ συμμετείχαν περισσότερα μέλη του ναζιστικού κόμματος απ’ ό,τι στην πρώτη κυβέρνηση του Χίτλερ! Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, καθώς ο ναζισμός-φασισμός ήταν και είναι γέννημα του ιμπεριαλισμού.

14

Φοβούνται τον οργανωμένο, συλλογικό αγώνα των φοιτητών και σπουδαστών...

...να κάνουμε τον φόβο τους πραγματικότητα!

Τ

ο τελευταίο διάστημα δυναμώνει μια συζήτηση για “τη βία και τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια”, “τον ρόλο των κομμάτων στις σχολές”, την λειτουργία των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων. Σε αυτή συμμετέχουν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ, πολιτικές δυνάμεις μέσα και έξω από τις σχολές, μερίδα καθηγητών, διοικήσεις, δήμαρχοι, κανάλια.

Τα “καυτά” θέματα στο περιθώριο... Όλοι αυτοί δείχνουν ιδιαίτερη θέρμη για τα παραπάνω ζητήματα, τα οποία μάλιστα προτάσσουν με στόχο να παρέμβουν ουσιαστικά στα ίδια τα χαρακτηριστικά του φοιτητικού κινήματος. Είναι μάλιστα τόση η αγωνία τους, που μέρα-νύχτα ασχολούνται με αυτά τα θέματα, την ίδια στιγμή που δε βγάζουν λέξη για την διακοπή της διανομής των συγγραμμάτων, το κλείσιμο εστιατορίων σίτισης, τις ελλείψεις σε προσωπικό-υποδομές, τα εμπόδια που συναντούν οι φοιτητές για να βρουν δουλειά στο επάγγελμα που σπουδάζουν.

...για να μπουν εμπόδια στη συλλογική διεκδίκηση Καθόλου τυχαία, οι παρατάξεις των δυνάμεων ΔΑΠΠΑΣΠ αλλά και ΕΑΑΚ/ΑΡΕΝ μέσα στις σχολές ενισχύουν, η καθεμία με τον τρόπο της, τη λογική "ασχολούμαι μόνο με τη σχολή μου". Αυτή είναι η δική τους πρόταση για διέξοδο από τα προβλήματα που μαστίζουν τους φοιτητές, τους οποίους θέλουν να στοιχίσουν στη "λύση του ατομικού δρόμου". Η στάση αυτή δουλεύεται παράλληλα με την αποχή από το κίνημα, την απαξίωση γενικά της συλλογικής δράσης και διεκδίκησης και καταλήγει στο "έξω τα κόμματα", στοχεύοντας ειδικά σε κάθε ριζοσπαστική φωνή, κυρίως στη φωνή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μέσα στα ΑΕΙ. Μέσα από αυτά τα ιδεολογήματα στοχεύουν ουσιαστικά στον αφοπλισμό των φοιτητών, αφού τα ζητήματα στις σχολές που είναι πολλά και εκρηκτικά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, εάν δεν δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στις αιτίες που τα γεννούν, εάν κριτήριο δεν γίνουν οι ανάγκες που έχουν οι ίδιοι οι φοιτητές για να σπουδάσουν, να μορφωθούν και να δουλέψουν. Έτσι επιχειρούν να παγιώσουν στη συνείδηση των φοιτητών τη σημερινή πραγματικότητα ως μονόδρομο. Να στεγνώσει η πολιτική σκέψη, η κριτική ματιά έξω

Δίνουν και παίρνουν το τελευταίο διάστημα τα δημοσιεύματα για τη “βία και την ανομία” που δήθεν επικρατούν στα Πανεπιστήμια, αποδίδοντάς τες στην ύπαρξη των… φοιτητικών παρατάξεων! Αξιοποιούν φαινόμενα που το ίδιο το σύστημα γεννά και που φυσικά δεν υπάρχουν μόνο στα Πανεπιστήμια για να δημιουργήσουν συνθήκες νεκροταφείου ώστε να υλοποιούνται χωρίς εμπόδια οι μεταρρυθμίσεις προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων.

από τα όρια του συστήματος, η αμφισβήτηση και η σύγκρουση με το σύστημα μέσα στις σχολές. Εγκλωβίζοντας την όρεξη για συμμετοχή, δράση και δημιουργία των φοιτητών στα κανάλια του συστήματος. Δεν είναι τυχαίο πως την ίδια ώρα προωθούν ως αξία την τζάμπα εθελοντική δουλειά, προπαγανδίζουν τις ΜΚΟ, οργανώνουν ομάδες φοιτητών-επιχειρηματιών. Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η επιμονή να προβάλλονται περιστατικά βίας, διακίνησης ναρκωτικών, λαθρεμπορίου ως “ιδιαίτερη κατάσταση” που υπάρχει στα πανεπιστήμια και που γίνεται λόγω ενός “ιδιότυπου καθεστώτος ανομίας” που υπάρχει γενικά από “τις παρατάξεις στις σχολές”. Κάποιοι το λένε χοντροκομμένα (π.χ. δηλώσεις Δημάρχων Καμίνη-Μπουτάρη: «οι παρατάξεις έχουν ευθύνη για τα φαινόμενα εγκληματικότητας»), άλλοι πιο καθαρά (π.χ. Μητσοτάκης: «στα πανεπιστήμια υπάρχει ανομία, πρέπει να καταργηθεί το άσυλο, οι σύλλογοι να είναι υπό την αιγίδα του υπουργείου, με ενιαίο ψηφοδέλτιο, απαγόρευση αφισοκόλλησης κ.λπ.»), άλλοι πονηρά (π.χ. κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: «ναι στην πολιτικοποίηση-όχι στη κομματικοποίηση») και άλλοι στοχεύοντας πολύ συγκεκριμένα (π.χ. το ΣΚΑΙ που ταύτισε τις κινητοποιήσεις φοιτητικών συλλόγων ενάντια στο ΝΑΤΟ με τα φαινόμε-

να διακίνησης ναρκωτικών στο ΑΠΘ).

Επιλεκτικές ανησυχίες... Είναι προκλητικό οι δυνάμεις που οργανώνουν ναρκωφεστιβάλ, προωθούν τη ναρκωκουλτούρα και τη νομιμοποίηση της κάνναβης να πέφτουν από τα σύννεφα για φαινόμενα διακίνησης ναρκωτικών στα πανεπιστήμια. Τους ρωτάμε λοιπόν: τι σχέση έχουν τα παραπάνω φαινόμενα - που υπάρχουν σε όλη την κοινωνία - με τους φοιτητές και τους συλλόγους τους και από που προκύπτει ότι "φταίνε οι παρατάξεις"; Στις γειτονιές ποιος τα δημιουργεί; Ποιος τους νομιμοποιεί να βάζουν στο ίδιο τσουβάλι τη διακίνηση των ναρκωτικών, την εγκληματικότητα και τον αγώνα των φοιτητών για το δικαίωμά τους στη μόρφωση και τη δουλειά; Οι δικές τους παρατάξεις (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ) δεν είναι που στήνουν μηχανισμούς εξαγοράς και οργανώνουν πελατειακές σχέσεις; Η ανησυχία τους βέβαια για τα παραπάνω θέματα δεν φαίνεται να προεκτείνεται για τα αποτελέσματα της πολιτικής παλιών και νέων κυβερνήσεων, περιφερειών και δήμων, που έχουν οδηγήσει στην γκετοποίηση ολόκληρων περιοχών με έντονα φαινόμενα εγκληματικότητας, στο να

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

δίνεται άσυλο στα φασισταριά να χτυπάνε εργάτες μετανάστες, στη στήριξη του λαθρεμπορίου, όπως έγινε στο έγκλημα στον Σαρωνικό. Αξιοποιούν τα φαινόμενα που οι ίδιοι με τη πολιτική τους έχουν δημιουργήσει για να καλλιεργήσουν στους φοιτητές του συμβιβασμού, με την ένταση των μέτρων καταστολής που παίρνουν. Η ΔΑΠ ζητά αστυνομία στις σχολές για να εξασφαλίζει τον νόμο και την τάξη, εισάγονται κάμερες παρακολούθησης σε κτίρια, οι διοικήσεις οργανώνουν lock out μπροστά σε κινητοποιήσεις καλλιεργώντας τον φόβο (βλ. Νομική), οι φοιτητές ελέγχονται για να μπουν στη σχολή (βλ. νέο κτίριο ΑΣΟΕΕ). Το ίδιο κάνουν με διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια από ομάδες που δεν έχουν σχέση με φοιτητικό κίνημα, τους συλλόγους, τις αποφάσεις και τις διαδικασίες τους για να καλλιεργήσουν την απέχθεια απέναντι στον αγώνα, τη συλλογική δράση και τη διεκδίκηση. Στόχος τους είναι να ανοίξουν διάπλατα και ανεμπόδιστα τον δρόμο στις επιχειρήσεις, να βάλουν φρένο σε οποιονδήποτε βάζει εμπόδιο στη δραστηριότητά τους μέσα στις Σχολές. Είναι χαρακτηριστικό πως η πλειοψηφία των καθηγητών που καλλιεργεί την λογική “έξω τα κόμματα” είναι στελέχη επιχειρήσεων, που κλείνουν μπίζνες στα ιδρύματα και θέλουν να εξασφαλίζονται απρόσκοπτα τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε τμήματα Υγείας, Πολυτεχνείων και Οικονομικών σχολών, όπου γίνεται πανηγύρι με τα κονδύλια των ΕΛΚΕ και αλωνίζουν οι επιχειρήσεις, αυτές οι φωνές είναι και πιο έντονες. Όπως είναι και προκλητικό από τη μια να διατηρούν τις τεράστιες ελλείψεις σε μόνιμο και σταθερό προσωπικό φύλαξης, να μην παίρνουν κανένα μέτρο για τη συντήρηση, την κατασκευή υποδομών στις σχολές και τις εστίες, να συνεχίζουν την υποχρηματοδότηση των σχολών και να “νοιάζονται” δήθεν για την ασφάλεια των φοιτητών. Αυτή η συζήτηση τελικά είναι πολύ βολική για να συνεχίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον ρόλο της. Την ώρα που κλιμακώνει την επίθεση στο λαό και τη νεολαία κάνοντας τη βρώμικη δουλειά για το κεφάλαιο, οι φοιτητές είτε εγκλωβίζονται μέσα στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και παλεύουν χωρίς τα κατάλληλα όπλα είτε απαξιώνεται ο αγώνας στα μάτια τους, έτσι ώστε να οδηγούνται στην απογοήτευση.

15

Γι' αυτό μέσα στις σχολές αυτή η συζήτηση τροφοδοτείται από τις δυνάμεις... ...που υπερασπίζονται την αντιλαϊκή πολιτική και τα επιχειρηματικά συμφέροντα Οι δυνάμεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ υπερασπίζονται σταθερά την εφαρμογή των μνημονίων, την παραμονή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ με κάθε κόστος, τα ματωμένα πλεονάσματα. Προωθούν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών οργανώνοντας σεμινάρια, ημερίδες που διδάσκουν τη σημασία να είσαι φθηνός και ευέλικτος για να σε πάρει το αφεντικό. Καλλιεργούν τη λογική για “την σχολή μου” -η ΔΑΠ το έβγαλε και αφίσα- κρύβοντας πως όλα τα προβλήματα των σχολών έχουν ονοματεπώνυμο την πολιτική παλιών και νέων κυβερνήσεων και της ΕΕ. Η ΔΑΠ προωθεί το "σύλλογοι πέρα από κόμματα", στην ΑΣΠΑΙΤΕ "κάνει τον αστυνόμο" που απαγορεύει την αφισοκόλληση και τις ανακοινώσεις από κόμματα!! Η ΔΑΠ άλλωστε πρωτοστατεί μέσω του κόμματός της σε προτάσεις για την αλλαγή του χαρακτήρα του φοιτητικού κινήματος, την μετατροπή του τελικά σε όργανο συνδιαλλαγής με τις εκάστοτε κυβερνήσεις και διοικήσεις. Στο ίδιο ρυάκι καταλήγει και η λογική της ΠΑΣΠ, η οποία διαχωρίζει δήθεν τη φοιτητική παράταξη από το πολιτικό κόμμα, την ίδια στιγμή που μετρούν τα ίδια κουκιά στις κάλπες των φοιτητικών εκλογών, προωθούν την ίδια πολιτική ενιαία και συντονισμένα μέσα στα ΑΕΙ.

...που εγκλωβίζουν τον αγώνα σε αδιέξοδα κανάλια και στην ήττα Τα ΕΑΑΚ/ΑΡΕΝ σταθερά συμβάλλουν, ώστε να ενισχύεται η απογοήτευση και η αποστροφή από τον αγώνα με περιεχόμενο ουσιαστικής σύγκρουσης, που βάζει στο στόχαστρο την πολιτική που ασκεί η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Την αποστροφή από τους αγώνες με όρους συμμαχίας με το ταξικό εργατικό κίνημα και τον λαό, που είναι αυτό που στην πραγματικότητα "πονάει" την αστική τάξη και τους πολιτικούς εκφραστές της. Ας μην ξεχνάμε το «πρώτη φορά αριστερά» που οδήγησε το κίνημα να γίνει σκαλοπάτι για κυβερνητική εναλλαγή και να αξιοποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα συνεχίζουν με ξαναζεσταμμένες αυταπάτες, ζυμώνουν στο κίνημα λογικές τύπου «κάποια (αστική) κυβέρνηση θα μας λύσει τα προβλήματα», ότι «η ΕΕ έχει χάσει τον προσανατολισμό της από τις ανθρώπινες αξίες». Καλλιεργούν ουσιαστικά ότι η λύση είναι να παλέψουμε για τη μεγαλύτερη ουτοπία που υπάρχει: να γίνει ο καπιταλισμός με κάποια μερεμέτια καλύτερος. Έχουν πάρει θέση και αυτοί στο έργο "έξω τα κόμματα", όταν προτείνουν την αντικατάσταση των παρατάξεων από δήθεν "ακηδεμόνευτα σχήματα", που τελικά συντάσσονται πλήρως με συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΑΡ) και τις "διεξόδους" που προτείνουν. Κόντρα στα σχέδιά τους οι φοιτητικοί σύλλογοι να απαξιωθούν, να μετατραπούν σε ενεργούς υποστηρικτές της αντιλαϊκής πολιτικής και συνεργάτες των κυβερνήσεων, οι δυνάμεις και οι φίλοι της ΚΝΕ μπαίνουν μπροστά για την ανασύνταξη του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος, στην ισχυροποίηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.

Με σταθερό προσανατολισμό να ενισχύεται η πολιτική συζήτηση, η αποκάλυψη της προπαγάνδας της κυβέρνησης και των αστικών δυνάμεων, η διαπάλη, ο προβληματισμός και η οργάνωση της δράσης για όλα τα ζητήματα που καθορίζουν τη ζωή των φοιτητών. Για να μπει στο προσκήνιο της διεκδίκησης το σύνολο των αναγκών των νέων για να σπουδάζουν ολοκληρωμένα, να μορφώνονται ολόπλευρα, να απολαμβάνουν την ψυχαγωγία, τον αθλητισμό, να δουλεύουν με δικαιώματα στο αντικείμενο που σπουδάζουν. Για να βρουν διέξοδο οι αγωνίες των φοιτητών, στον οργανωμένο αγώνα, στη συμμετοχή στο φοιτητικό σύλλογο. Η συλλογική δράση, η αλληλεγγύη είναι ανεκτίμητα όπλα που μπορούν να εμπνεύσουν πολλούς νέους. Η σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα χτίζεται καθημερινά μέσα σε κάθε αμφιθέατρο όσο δυναμώνει η αμφισβήτηση των στόχων του κεφαλαίου, όσο δεν βρίσκει πάτημα η προπαγάνδα του συστήματος για κοινωνική συναίνεση και σταθερότητα, όσο ανεβαίνει ο βαθμός οργάνωσης των φοιτητών ενάντια σε κυβερνήσεις-ΕΕ-ΔΝΤ-μεγαλοεπιχειρηματίες, όσο δυναμώνει η θέληση και η πίστη ότι μπορούν σήμερα να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας και ότι αυτό περνάει από το χέρι του λαού, των εργαζομένων, της φτωχής νεολαίας. Όσο δυναμώνει αυτή η φωνή θα απομονώνονται και τα όποια υπαρκτά φαινόμενα εκφυλισμού στη λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων που υπάρχουν σήμερα και οδηγούν στην μη συμμετοχή φοιτητών στις συλλογικές διαδικασίες. Κάθε φοιτητής και φοιτήτρια έχει θέση σε αυτόν τον αγώνα, να βάλει το δικό του λιθαράκι σε αυτή την προσπάθεια. Τα παραδείγματα φοιτητικών συλλόγων που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ είναι ενθαρρυντικά, δείχνουν ότι μπορεί να αλλάξει η κατάσταση στους φοιτητικούς συλλόγους. Είναι σύλλογοι που πρωτοστατούν στην οργάνωση του αγώνα, στην ενημέρωση, στη συζήτηση, στον προβληματισμό των φοιτητών για όλα τα ζητήματα, όπου οργανώνεται η αλληλεγγύη, η πολύμορφη δραστηριότητα για τον αθλητισμό και τον πολιτισμό.

16

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

Βγαίνουμε στο δρόμο ενάντια στη σύγχρονη σκλαβιά, για δουλειά με δικαιώματα!

Τ

α τελευταία τρία σχεδόν χρόνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει... φλομώσει τους εργαζόμενους στο ψέμα. Τα όσα αντεργατικά ψήφισαν οι προηγούμενοι, όχι απλά έχουν μείνει άθικτα, αλλά έχουν προστεθεί κι άλλα: Έχει ουσιαστικά καταργηθεί η κυριακάτικη αργία, έχει δεχθεί συντριπτικό χτύπημα η κοινωνική ασφάλιση, έχει διευκολυνθεί η δράση των “δουλεμπορικών” γραφείων ενοικίασης εργαζομένων κλπ. Τώρα μας λένε ότι από το 2018 τα δύσκολα τελειώνουν, καθώς βγαίνουμε από τα μνημόνια και ότι από τη “δίκαιη ανάπτυξη” που θα έρθει θα οφεληθούμε όλοι. Αυτό που δε λένε είναι ότι στο πλαίσιο της 3ης αξιολόγησης του 3ου Μνημονίου υπάρχουν 95 νέα μέτρα (ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, ιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση προνοιακών επιδομάτων κλπ). Επίσης δε λένε ότι υπάρχουν μέτρα που έχουν ψηφιστεί και θα εφαρμοστούν το επόμενο διάστημα (όπως η φορολόγηση των... λεφτάδων που ζουν με 400 ευρώ), καθώς και ότι οι δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει φτάνουν μέχρι το... 2060. Όλα αυτά έχουν διαμορφώσει μια κατάσταση πραγματικής ζούγκλας στους χώρους δουλειάς η οποία αποτελεί “προαπαιτούμενο” για την ανάπτυξη των κερδών των εκμεταλλευτών. Οι εργοδότες, περιγράφοντας το “μέλλον της αγοράς εργασίας” έχουν αποκλείσει την επιστροφή στα προ κρίσης δεδομένα. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, μάλιστα, δήλωσε με θράσος ότι η αγορά εργασίας είναι και σήμερα υπερ-ρυθμισμένη (!!!). Ζητούν τη θεσμοθέτηση των mini jobs και άλλων “μαργαριταριών” που έχουν ήδη εδραιωθεί στην ΕΕ. Θέτουν ζήτημα αντιπροσωπευτικότητας των συνδικάτων και μιλάνε για σωματεία που θα περιορίζονται σε... “υπηρεσίες συμβουλευτικής”, “lobbing” κλπ. Τις απαιτήσεις των εργοδοτών, η κυβέρνηση έρχεται, με τη στήριξη της ΝΔ, να τις κάνει νόμους, ξεκινώντας από το χτύπημα στο δικαίωμα στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση.

Η πάλη για συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι πάλη για τους όρους ζωής μας! Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) αποτελούν “συμφωνίες” των εργοδοτών και των εργαζομένων σχετικά με τους όρους εργασίας. Καθορίζουν όλο το πλέγμα των όρων ζωής του εργαζόμενου στον χώρο δουλειάς αλλά και μετά. Αφορούν το μισθό καθώς και άλλα εξίσου σημαντικά ζητήματα, όπως τα επιδόματα, το ωράριο, την προστασία της υγείας του εργαζόμενου, την ασφάλιση, άλλες παροχές που μπορεί να πετύχουν

οι εργαζόμενοι, όπως παροχή γεύματος κλπ. Το πόσο ευνοϊκή θα είναι για τους εργαζόμενους η σύμβαση είναι ζήτημα συλλογικής πάλης των εργαζομένων και των σωματείων τους. Οι ΣΣΕ είναι όπλο για τον εργαζόμενο καθώς του εξασφαλίζουν ένα ελάχιστο όριο παροχών και δικαιωμάτων, δεν τον αφήνουν έρμαιο απέναντι στους εκβιασμούς του εργοδότη, όπως γίνεται στην ατομική διαπραγμάτευση. Οι νόμοι που ψηφίστηκαν από το 2011 ουσιαστικά κατάργησαν τις κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές

Το ΠΑΜΕ, αλλά και εννέα Ομοσπονδίες εργαζομένων και συνταξιούχων, έχουν ήδη απευθύνει κάλεσμα για απάντηση με γενική πανελλαδική απεργία στα σχέδια της κυβέρνησης για χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση των εργαζόμενων και στο δικαίωμα στην απεργία.

συμβάσεις. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις (όπου υπάρχουν) και οι ατομικές είναι πλέον ο βασικός μηχανισμός. Είναι, επίσης, ενδεικτικό ότι ακόμα και εκεί που οι εργοδοτικοί φορείς υπογράφουν κάποια κλαδική Σύμβαση, η πλειοψηφία των εργοδοτών δεν την εφαρμόζει αξιοποιώντας τα διάφορα “παράθυρα” που τους έχουν δώσει οι κυβερνήσεις. Για παράδειγμα από τα περίπου 10.000 ξενοδοχεία που υπάρχουν στη χώρα, αυτά που εφαρμόζουν την κλαδική σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων δεν ξεπερνούν τα 90. Διακηρυγμένος στόχος τους είναι η “μείωση του μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους”. Επιπλέον όπλα τους όσον αφορά το πρώτο σκέλος είναι η υπερεκμετάλλευση των νέων εργαζομένων μέσω του μισθολογικού διαχωρισμού σε άνω και κάτω των 25, η αξιοποίηση φθηνής ή και τσάμπα εργασίας μέσω της μαθητείας κ.ά. Ταυτόχρονα, αξιοποιούν τα επιτεύγματα της τεχνολογίας προς όφελός τους, βάζοντας λιγότερους εργαζόμενους να παράγουν περισσότερα στη μονάδα του χρόνου, δουλεύοντας πιο εντατικά από πριν, και πετούν τους υπόλοιπους στην ανεργία. Το μη μισθολογικό κόστος αφορά τις εργοδοτικές εισφορές που μειώνονται συνεχώς, τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας και τις κοινωνικές παροχές που είναι πλέον σχεδόν ανύπαρκτα κλπ. Είναι λοιπόν φανερό ότι η πάλη για την υπογραφή ΣΣΕ είναι πάλη με τον πυρήνα της στρατηγικής του κεφαλαίου. Απαιτεί σύγκρουση με όρους Γενικών Συνελεύσεων, μαζικών απεργιακών κινητοποιήσεων, με την ενεργή συμμετοχή των νέων εργαζομένων και όχι με

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

Απεργιακή φρουρά στο πλαίσιο της πρόσφατης 48ωρης απεργίας στον όμιλο του ΟΤΕ με αίτημα την υπογραφή μιας Συλλογικής Σύμβασης για όλους τους εργαζόμενους του ομίλου.

όρους απλά διαπραγμάτευσης. Σημαντική παρακαταθήκη σε αυτήν την πάλη είναι η πρόταση που, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, έχουν πλέον υιοθετήσει 530 Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Συνδικάτα για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση με επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων.

“Μείωση” της ανεργίας, αύξηση της εκμετάλλευσης Και ενώ στους χώρους δουλειάς συμβαίνουν τα παραπάνω, δίνουν και παίρνουν τα πανηγύρια των εκπροσώπων της κυβέρνησης για τη “μείωση της ανεργίας”, ενώ, όπως λένε, στόχος για το 2018 είναι να σπάσει το ψυχολογικό φράγμα του 20%. Για να δούμε πώς έχουν όντως τα πράγματα: Αρχικά, το επίσημο ποσοστό ανεργίας αν και μειωμένο, παραμένει σε υψηλά επίπεδα, ενώ στους νέους εκτινάσσεται στο 42,8%. Ακόμα και αυτή η μείωση που καταγράφεται τα τελευταία 3-4 χρόνια οφείλεται, πρώτον, στη μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων κυρίως νέων ανθρώπων στο εξωτερικό και δεύτερον, στην επικράτηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης έναντι της πλήρους εργασίας. Για τον Σεπτέμβρη, το 60,33% των νέων προσλήψεων αφορά θέσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης και μόνο το 39,67% θέσεις πλή-

ρους απασχόλησης (στοιχεία συστήματος “ΕΡΓΑΝΗ”). Αυτά είναι τα αποτελέσματα των αντεργατικών ανατροπών που πέρασαν τα χρόνια της κρίσης, που έχουν οδηγήσει ουσιαστικά στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, στην πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου κλπ. Στην ουσία οι εργοδότες μοιράζουν μια θέση εργασίας σε δύο και τρεις, αυξάνοντας έτσι το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων οι οποίοι καλούνται να ζήσουν με ψίχουλα. Γι αυτό και ο πρόεδρος του ΣΕΒ λέει ότι “οι ευέλικτες μορφές εργασίας δεν είναι ανάθεμα”. Είναι και αυτό ένα από τα προαπαιτούμενα της “δίκαιης” ανάπτυξής τους. Αυτή είναι η περιβόητη μείωση της ανεργίας που διαφημίζει η κυβέρνηση!

Εργασιακή ζούγκλα με κλειστά τα στόματα! Ένα από τα προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης είναι η θεσμοθέτηση νέων εμποδίων στην προκήρυξη απεργιών από τις οργανώσεις των εργαζομένων. Και αυτό την ώρα που 9 στις 10 απεργίες κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές από την αστική δικαιοσύνη. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει διαρρεύσει η κυβέρνηση οι αλλαγές θα αφορούν στις προϋποθέσεις για να μπορεί η Γενική Συνέλευση ενός επιχειρησιακού σωματείου να κυρήξει απεργία, κάνοντας με αυτόν τον τρόπο δύσκολη εώς αδύνατη την κύρηξη απεργίας σε

Επιτροπή του ΠΑΜΕ για τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς Η Γραμματεία Αττικής του ΠΑΜΕ έχει συγκροτήσει Επιτροπή για τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς όπου κάθε σωματείο, εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος μπορεί να απευθυνθεί για την παροχή συμβουλών που είναι απαραίτητες, κύρια όμως για την οργάνωση της πάλης και το συντονισμό. Τα τηλέφωνα καθημερινής επικοινωνίας είναι: 210.3833786, 6974010107, 6939172374, 6947445479, 6972220265. Αντίστοιχες επιτροπές έχουν συσταθεί και σε άλλες πόλεις της χώρας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δίνει βορρά στα αρπακτικά την περιουσία των λαϊκών οικογενειών. Περισσότερες από 1.000 κατασχέσεις γίνονται τη μέρα και πάνω από 500 πλειστηριασμοί τη βδομάδα απειλώντας δεκάδες χιλιάδες καταχρεωμένες λαϊκές οικογένειες. Απέναντι σε αυτά, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές οργανώνουν αποφασιστικά την πάλη. Με συσκέψεις, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, κινητοποιήσεις στα ειρηνοδικεία κάθε Τετάρτη ώστε να ακυρώνονται οι πληστειριασμοί διατρανώνουν: “Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”.

17

επίπεδο επιχείρησης, εκεί δηλαδή που σπάει κόκκαλα η εργοδοτική τρομοκρατία. Βέβαια, δεν αποκλείεται το νομοσχέδιο που θα έρθει τελικά για ψήφιση να είναι πολύ χειρότερο, ή να ακολουθήσουν νέες ανατροπές σε επόμενα νομοσχέδια, για να αποφύγουν τις αντιδράσεις. Το σημαντικό είναι ότι ξεκινά το ξήλωμα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και συγκεκριμένα του δικαιώματος στην απεργία και αυτό δεν συμβαίνει τυχαία. Οι εκμεταλλευτές και η κυβέρνηση, ξέροντας ότι ακόμα και αν έρθει η ανάκαμψη την οποία επιδιώκουν, για τους εργαζόμενους δεν προβλέπεται τίποτα περισσότερο από κάποια ψίχουλα, καθώς θέλουν να διαμορφώσουν σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς. Χτυπούν την απεργία γιατί αυτή αποτελεί το σημαντικότερο όπλο των εργαζομένων στις σημερινές συνθήκες, γιατί βάζει φρένο στην ίδια την καπιταλιστική παραγωγή, στη διαδικασία της απόσπασης του κέρδους μέσω της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Γιατί διδάσκει τους εργαζόμενους πόση μεγάλη δύναμη έχουν, ότι χωρίς αυτούς δεν γυρνά γρανάζι, ότι το αφεντικό χωρίς αυτούς είναι ένα τίποτα. Είναι ένα όπλο που θα γίνει ακόμη πιο ισχυρό όταν εκατοντάδες χιλιάδες περισσότεροι εργαζόμενοι, κυρίως νέοι, οργανωθούν στα συνδικάτα τους και κάνουν τους αγώνες δική τους υπόθεση. Όπως ο αντίπαλος βλέπει μπροστά, έτσι πρέπει να κάνουμε και εμείς. Απέναντι σε αυτά που ετοιμάζει η κυβέρνηση σήμερα για το δικαίωμα στην απεργία, πρέπει να αντισταθούν όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από τη στάση που έχουν κρατήσει στις απεργιακές αναμετρήσεις που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα. Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία των συλλαλητηρίων του ΠΑΜΕ ανοίγοντας πλατιά τη συζήτηση, δίνοντας τη μάχη για μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, στις οποίες θα πάρουν μέρος πολλοί περισσότεροι νέοι εργαζόμενοι, για εκατοντάδες νέες εγγραφές στα σωματεία. Για να βρεθούν μαζί στο δρόμο με αποφάσεις τους σωματεία, επιτροπές ανέργων, σύλλογοι σπουδαστών των ΙΕΚ, φοιτητικοί και σπουδαστικοί Σύλλογοι, μαθητές με τους γονείς τους. Για να αποτελέσουν τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ αφετηρία νέων αγώνων!

Τα αιτήματα των συλλαλητηρίων  Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.  Επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.  Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.  Όχι στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν την λειτουργία των συνδικάτων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.  Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών.  Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.  Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια.

18

Οι εργαζόμενοι να πετάξουν έξω από τα σωματεία

τους ανθρώπους της εργοδοσίας!

Τ

αυτόχρονα με την καμπάνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ εντός της χώρας με τις φιέστες που διοργανώνει μαζί με εργοδοτικές ενώσεις με τίτλο “αναπτυξιακά συνέδρια”, αλλά και εκτός συνόρων διαφημίζοντας το “ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον” με εργαζόμενους “καθαρούς” από στοιχειώδη δικαιώματα.... Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί από κοινού με την εργοδοσία να παρέμβουν στα εργατικά σωματεία με σκοπό να ελέγξουν και να κατευθύνουν το περιεχόμενο και τη δράση τους, να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους, αλλά και να εμποδίσουν την οργάνωσή τους στους τόπους δουλειάς, την διεκδίκηση για όλα όσα έχουν ανάγκη στη δουλειά και τη ζωή τους κόντρα σε κυβερνήσεις και εργοδοσία.

Πιάστηκαν στα πράσα... Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του εργοδοτικού μηχανισμού με τίτλο «Ένωση Υπαλλήλων Εμπορίου Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ Αθηνών» στα Σούπερ Μάρκετ της Αττικής, όπου οι “εκπρόσωποι” των εργαζομένων είναι τα στελέχη της εργοδοσίας, δηλαδή οι διευθυντές τους. Ο στόχος; Οι εργοδότες να “διαπραγματεύονται” με τους εαυτούς τους. Την απαραίτητη κάλυψη σε αυτή τη βρωμοδουλειά τους δίνει ο συνδυασμός του ΣΥΡΙΖΑ και της Λαϊκής Ενότητας που είναι στη διοίκηση αυτού του “σωματείου”.

Σωματείο φάντασμα... Το εν λόγω “σωματείο” δεν έχει βγάλει ποτέ καμία ανακοίνωση-παρέμβαση στους εργασιακούς χώρους, δεν έχει αναπτύξει καμία δράση, δεν έχει πραγματοποιήσει ποτέ γενική συνέλευση, δε διαθέτει ιστοσελίδα, τηλέφωνα ή διεύθυνση επικοινωνίας. Παρόλα αυτά εμφανίζεται να εκπροσωπεί πάνω από 10.000 μέλη!

Το προηγούμενο διάστημα ολοκληρώθηκαν οι “αρχαιρεσίες” (διαδικασία για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου-εκλογές) για αυτό το “σωματείο” κάτω από κλίμα τρομοκρατίας, εκβιασμών και έντονων πιέσεων από τα διευθυντικά στελέχη προς τους εργαζόμενους, προκειμένου να τους πείσουν να συμμετάσχουν και να ψηφίσουν το ψηφοδέλτιο που συμμετείχαν οι άνθρωποι της εργοδοσίας. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα, όπου: zz Οι ίδιοι οι διευθυντές και οι προϊστάμενοι των Σούπερ Μάρκετ (My Market, AB Βασιλόπουλος, Σκλαβενίτης) ξεχώριζαν μια ομάδα εργαζομένων και τους έστελναν να ψηφίσουν, μέσω απειλών για κυρώσεις. zz Με κείμενο που μοίραζαν οι διευθυντές στους εργαζόμενους έδιναν οδηγίες και υποδείξεις για την ψήφιση του συνδυασμού των ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ και σίγουρα όχι αυτό της ΔΑΣ (ψηφοδέλτιο που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ). zz Το τμήμα προστασίας του «ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ» μάλιστα επέβλεπε τις διαδικασίες, τρομοκρατώντας τους εργαζόμενους, ενώ παράλληλα μοίραζε σταυρωμένα ψηφοδέλτια του συνδυασμού των ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ στο χέρι των εργαζομένων. zz Στο δήθεν “ανοιχτό και δημοκρατικό σωματείο”, προσπάθησαν να εμποδίσουν και να αποτρέψουν με κάθε τρόπο τη συμμετοχή του ψηφοδελτίου της ΔΑΣ που κατέβηκε στις εν λόγω εκλογές προκειμένου να υπάρχει μια ταξική επιλογή πίσω από το παραβάν για τους εργαζόμενους. Γιατί ήθελαν να συνεχίζουν ανενόχλητοι να κάνουν τη βρώμικη δουλειά για τα αφεντικά, ενάντια στους εργαζόμενους. Αυτός ο μηχανισμός, που δεν είναι ο μόνος, διαμορφώνει τους συσχετισμούς μέχρι τη ΓΣΕΕ. Αποτελούν τη βασική δύναμη των ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ γενικά

Έντυπο που κυκλοφόρησε στα σούπερ μάρκετ «Μy Market» και αποδεικνύει την απευθείας παρέμβαση της εργοδοσίας στις αρχαιρεσίες.

στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δηλαδή στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα, εκπρόσωποι των εργαζομένων εκλέγονται οι διευθυντές, οι άνθρωποι των αφεντικών, και είναι αυτοί που καθορίζουν τις άθλιες εργασιακές σχέσεις, τις μειώσεις μισθών και τις απολύσεις. Το ΠΑΜΕ και ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας όπου έφταναν καθημερινά καταγγελίες από τους εργαζόμενους των σούπερ μάρκετ κάλεσαν όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να καταγγείλουν τον εργοδοτικό μηχανισμό, και δεκάδες απ’ αυτές ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του. Σε όλη την πορεία των “αρχαιρεσιών”, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ενημέρωναν τους εργαζόμενους, τους καλούσαν να απομονώσουν τον εργοδοτικό μηχανισμό. Αποδείχθηκε ότι στον κλάδο του Εμπορίου, αλλά και σε κάθε κλάδο υπάρχουν δυνάμεις ικανές και αποφασισμένες να μπουν μπροστά.

Δυνατός εργαζόμενος είναι ο οργανωμένος εργαζόμενος στο Σωματείο του με το ΠΑΜΕ! Η απαξίωση της συνδικαλιστικής δράσης καλλιεργείται σκόπιμα. Στόχος του κεφαλαίου και των κομμάτων του είναι οι εργαζόμενοι να υποτάσσονται στις ορέξεις των αφεντικών, στα ατελείωτα ωράρια, την απληρωσιά και την τρομοκρατία της εργοδοσίας. Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη Σωματεία ζωντανά με τους εργαζόμενους να συμμετέχουν, στην υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους. Απέναντι στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της, με στόχο την ανατροπή όλου του αντεργατικού οπλοστασίου που έχουν οι εργοδότες στα χέρια τους! Που θα τα εκπροσωπούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τη συμμετοχή τους και τις διεκδικήσεις τους στον αγώνα. Αυτό μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με την συμμετοχή και δράση των νέων εργαζομένων στη λειτουργία και τη δράση του Σωματείου τους. Αυτό το ξέρουν η εργοδοσία και τα στηρίγματά της στους χώρους δουλειάς. Γι’ αυτό και αυτό θέλουν να το αποφύγουν. Γι’ αυτό βάζουν κι άλλα εμπόδια στην λειτουργία και δράση των Σωματείων και στην Απεργία. Η συνδικαλιστική δράση, η Απεργία και οι κατακτήσεις που γνώρισαν οι προηγούμενες γενιές κατοχυρώθηκαν με σκληρούς ταξικούς αγώνες μέσα στους χώρους δουλειάς. Δεν λύγισαν μπροστά στην τρομοκρατία της εργοδοσίας γιατί η ενότητα χτίστηκε πάνω στο περιεχόμενο των διεκδικήσεων, στην προοπτική του αγώνα που αγκάλιαζε όλη τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους.

Σε πείσμα της εργοδοσίας εκατοντάδες εργαζόμενοι αντιστάθηκαν στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς από τα τσιράκια της. Πάνω από 800 εργαζόμενοι ψήφισαν άκυρο- λευκό, ενώ 325 έκαναν το βήμα παραπάνω και στήριξαν το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ. Το αποτέλεσμα αυτό έδειξε καθαρά πως στον κλάδο του Εμπορίου, αλλά και σε κάθε κλάδο, υπάρχουν δυνάμεις ικανές να μπουν μπροστά στην πάλη για σωματεία που θα είναι πραγματικά στα χέρια των εργατών.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

20

Πυροβολούν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον...

Δεν θα τα καταφέρουν!

Ο

“

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΙΩΝΑΣ – Εξερευνώντας την ιστορία και την κληρονομιά του Κομμουνισμού, 100 χρόνια μετά τη Ρώσικη Επανάσταση”. Κάτω από αυτόν τον τίτλο ξεδιπλώνεται το αφιέρωμα των “New York Times”, μιας από τις μεγαλύτερες αστικές εφημερίδες σε όλο τον κόσμο, για τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Αφιερώματα για το κορυφαίο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ού αιώνα θα βρει κανείς σε όλες τις αστικές εφημερίδες στην Ελλάδα και διεθνώς αυτές τις μέρες που βρισκόμαστε ημερολογιακά στην καρδιά της μεγάλης επετείου. Άλλωστε η Οκτωβριανή Επανάσταση άλλαξε τον ρου της ιστορίας της ανθρωπότητας, αποτελεί ένα κορυφαίο γεγονός διεθνούς και διαχρονικής σημασίας.

Τόσο μελάνι για κάτι που είναι “απραγματοποίητο ή καταδικασμένο να αποτύχει”; Θα ήταν αφελές να πιστεύει κανείς ότι για ένα τέτοιο γεγονός, που συνέβη στη Ρωσία το 1917, οι εκατομμύρια σελίδες που γράφονται το 2017 αφορούν αποκλειστικά μία συζήτηση για την ιστορία, μια ακαδημαϊκή συζήτηση για την εκτίμηση του ενός ή του άλλου γεγονότος ή προσώπου που συνέθεσαν το παζλ της Οκτωβριανής Επανάστασης, ακόμη και αν φαινομενικά έτσι παρουσιάζεται. Η συζήτηση λοιπόν αντικειμενικά πηγαίνει στο σήμερα. Αφορά τα λογικά ερωτήματα που σήμερα έχουν εκατομμύρια νέοι και νέες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο: “Είναι μοιραίο να ζούμε έτσι σήμερα, χειρότερα από τους γονείς μας; Θα μπορέσουμε να ζήσουμε καλύτερα; Πώς θα γίνει αυτό; Κάτι πρέπει να γίνει για τη σημερινή κατάσταση – αλλά τι; Μήπως οι επαναστάσεις ανήκουν στο παρελθόν; Μήπως, στην Ελλάδα αυτά δε μπορούν να γίνουν; Μήπως πρέπει ο καθένας μας να κοιτάξει την πάρτη του αφού το σύστημα δε γίνεται να αλλάξει; Μήπως να βρούμε μερικές διορθώσεις στο πλαίσιο της σημερινής κοινωνίας; Μήπως τελικά είναι στη φύση του ανθρώπου να ζει έτσι;”. Η αστική τάξη στα έντυπά της -γράφοντας υποθετικά μόνο για λόγους ιστορικούς- βιάζονται να δώσουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα που να βολεύουν το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα. Η “Καθημερινή” για παράδειγμα, σε πρόσφατο άρθρο της, από την αρχή “μπαίνει στο ψητό” με τον τίτλο “Η Οκτωβριανή Επανάσταση: η κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους και οι σαθρές βάσεις ενός μεγαλεπήβολου εγχειρήματος”. Στόχος τους είναι να πείσουν ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν ένα “πραξικόπημα των μπολσεβίκων” και ότι “ο σοσιαλισμός είναι απραγματοποίητος ή καταδικασμένος να αποτύχει”. Και φυσικά η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν είναι η μόνη. Θέτουμε ένα ερώτημα: Αφού όπως λένε “τα πράγματα δεν αλλάζουν και οι επαναστάσεις δεν πρόκειται να ξανασυμβούν” προς τι το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον; Γιατί για παράδειγμα η ΕΕ διοργανώνει “επιστημονικά” συνέδρια και στηρίζει αντικομμουνιστικά ιδρύματα με εκατομμύρια ευρώ που συκοφαντούν τον σοσιαλισμό και τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις, γιατί σε διάφορες χώρες απαγορεύονται ή χτυπιούνται Κομμουνιστικά Κόμματα, από τη στιγμή που αυτά “ανήκουν στο παρελθόν και δεν πρόκειται να ξαναγίνουν”;

Μαθαίνουμε – Διδασκόμαστε – Εμπνεόμαστε – Συνεχίζουμε! Η αλήθεια είναι πως και οι ίδιοι ξέρουν ότι η κίνηση της ιστορίας προς τα μπρος δεν μπορεί να ματαιωθεί και ότι ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι το μέλλον. Ωστόσο, προσπαθούν με όλα τα μέσα να το καθυστερήσουν, για όσο αυτό είναι δυνατό. Το φωτεινό μέλλον όμως του σοσιαλισμού-κομμουνισμού γίνεται καθημερινά ολοένα και πιο αναγκαίο και πιο επίκαιρο, γιατί οξύνονται διαρκώς οι αντιθέσεις ενός συστήματος, που γερασμένο πια δεν έχει τίποτα νέο να δώσει στην ανθρωπότητα, πάρα μόνο τον βέβαιο δρόμο προς τις κρίσεις, την εξαθλίωση, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η συζήτηση έχει ανοίξει για τα καλά. Χιλιάδες νέοι έχουν έρθει σε όλη την Ελλάδα, στις μεγάλες εκδηλώσεις του ΚΚΕ για τα 100χρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης, στο Φεστιβάλ μας που ήταν αφιερωμένο στο κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός, στις εκθέσεις μας, στις δεκάδες εκδηλώσεις που έχουμε πραγματοποιήσει σε χώρους μόρφωσης και γειτονιές. Οι ΚΝίτες και οι ΚΝί-

τισσες, οι φίλοι και οι φίλες της Οργάνωσής μας δίνουμε και αυτή τη μάχη με ενθουσιασμό και αισιοδοξία. Για να μάθουμε όσο το δυνατόν περισσότερα για τις “μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο” πριν από 100 χρόνια, για να δέσουμε τον προβληματισμό των νέων και τα ερωτήματα που έχουν για τη ζωή τους με τη γνώση του χαρακτήρα, των γεγονότων και των κατακτήσεων της Επανάστασης, που απέδειξε ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος και αιώνιος, ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε μία ανώτερη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οι σελίδες που ακολουθούν δεν εξαντλούν το θέμα, ούτε φιλοδοξούν κάτι τέτοιο. Όμως, επιδιώκουν να δώσουν ένα έναυσμα για να έρθουν οι νέοι και οι νέες σε επαφή με την αλήθεια που τους κρύβουν. Και αυτή είναι μια μεγάλη μάχη για τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, που αξίζει να δοθεί με όλα τα διαθέσιμα όπλα που έχουμε... Πρώτα απ’ όλα το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, το οποίο σε συνθήκες αντεπανάστασης και κρίσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, έχει χαράξει σύγχρονη επαναστατική στρατηγική. Η Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Οκτωβριανής Επανάστασης, οι σχετικές εκδόσεις όπως “Από τη μαχητική πείρα των μπολσεβίκων”, “1917. Η πορεία προς την Οκτωβριανή Επανάσταση. Από μήνα σε μήνα”, “Αλήθειες και Ψέματα για τον Σοσιαλισμό 4: Για την Σοσιαλιστική Επανάσταση”, “Επιτεύγματα και Κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο σοσιαλισμό”. Τα λογοτεχνικά και ιστορικά βιβλία για την Οκτωβριανή Επανάσταση που κυκλοφορούν από τη Σύγχρονη Εποχή. Τα κείμενα που σε σταθερή βάση δημοσιεύει ο Ριζοσπάστης και η ΚΟΜΕΠ. Γιατί το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός!

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

21

OΙ ΜΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ «Κάποτε μερικοί μήνες επανάστασης διαπαιδαγωγούν πιο γοργά και πιο πλέρια τους πολίτες, απ’ ό,τι δεκαετίες πολιτικής στασιμότητας»

Β. Ι. Λένιν

Μ

ε αυτές τις λέξεις ο Β.Ι. Λένιν αναφερόταν στην Επανάσταση του 1905 στη Ρωσία. Από το 1905 και μέχρι τον Οκτώβρη του 1917 που πραγματοποιήθηκε η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση οι μπολσεβίκοι πέρασαν κυριολεκτικά δια πυρός και σιδήρου. Έδρασαν κάτω από την άγρια καταστολή του κράτους, την παρανομία, τη συμμετοχή της Ρωσίας στον Α’ Παγκόσμιο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο με τραγικές συνέπειες για την εργατική τάξη και το λαό. Και έμαθαν να μην παραδίνονται... Έμαθαν να δουλεύουν με επιμονή με τις μάζες, να προετοιμάζονται ιδεολογικά - πολιτικά - οργανωτικά για τις μεγάλες στιγμές της ταξικής πάλης που έρχονταν. Και πράγματι, τον Φλεβάρη του 1917 ξεσπά η αστική επανάσταση που γκρεμίζει τον τσάρο και συγκροτείται η αστική Προσωρινή Κυβέρνηση. Ταυτόχρονα οι επαναστατημένες μάζες του λαού οργανώνονται στα Σοβιέτ, που είχαν πρωτοεμφανιστεί ως πυρήνες οργάνωσης της επαναστατικής δράσης της εργατικής τάξης μέσα στις συνθήκες του οξυμένου αγώνα της απεργιακής πάλης και των ταξικών συγκρούσεων στην Επανάσταση του 1905. Διαμορφώνεται μια αντικειμενική κατάσταση που ο Λένιν χαρακτήρισε ως “δυαδική εξουσία”, όπου οι

20/5 (7/5) Ο νέος Υπουργός εξωτερικών Τερεστσένκο, δηλώνει την επιθυμία της προσωρινής κυβέρνησης να συνεχίσει τον πόλεμο. Σχεδιάζει νέα επίθεση.

22/2 (9/2) Διαδήλωση στην Πετρούπολη προς τιμήν της αιματοβαμμένης Κυριακής της Επανάστασης του 1905.

23/7 (10/7) Ο Λένιν μεταφέρεται σε κρυψώνα σε ένα προάστιο της Πετρούπολης.

20/7 (7/7) Εκδίδεται ένταλμα σύλληψης του Λένιν.

1/7 (18/6) Πραγματοποιείται διαδήλωση 500.000 κόσμου. Επικρατούν τα μπολσεβίκικα συνθήματα "Κάτω ο πόλεμος", "Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ".

7/5 (22/4) Η 7η Πανρωσική Συνδιάσκεψη του ΣΔΕΚΡ (Μπ) στην Πετρούπολη, ψηφίζει πρόγραμμα βασισμένο στις “Θέσεις του Απρίλη” που προβάλει το σύνθημα «ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ!»

15/3 (30/2) Συστήνεται η αστική Προσωρινή Κυβέρνηση με επικεφαλής τον πρίγκιπα Γκ. Λβοφ.

ένοπλες και οργανωμένες λαϊκές μάζες είχαν την δύναμη να πάρουν την εξουσία από την αστική τάξη αλλά δεν το πραγματοποιούσαν κάτω από την επίδραση της συμβιβαστικής γραμμής που διακήρυσσαν οι μενσεβίκοι, οι εσέροι και οι διάφορες αστικές δυνάμεις και πολιτικοί της εποχής. Ο Λένιν με τις “Θέσεις του Απρίλη”, θέτει ουσιαστικά τα στρατηγικά καθήκοντα για το επαναστατικό κόμμα των μπολσεβίκων, οι οποίοι πλέον οπλίζονται για τη συνέχιση του αγώνα, σε νέες πιο σύνθετες συνθήκες, με πιο απότομες στροφές. Προχωρούν στην χάραξη επαναστατικής στρατηγικής και της βήμα - βήμα πρακτικής εφαρμογής της στη ζωή, με την πυξίδα αμετακίνητη από τον στόχο: Την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Η νέα έκδοση της “Σύγχρονης Εποχής”, “1917 - Η πορεία προς την Οκτωβριανή Επανάσταση από μήνα σε μήνα”, περιγράφει αυτήν την συγκλονιστική πορεία προς τη νίκη, από τον Φλεβάρη στον Οκτώβρη του 1917. Έκδοση που αξίζει να διαβαστεί και να υπάρχει στη βιβλιοθήκη κάθε μέλους και φίλου της ΚΝΕ, κάθε νέου που αναζητεί να μάθει την πορεία των γεγονότων μέχρι την επανάσταση του 1917.

17/4 (4/4) Ο Λένιν διακηρύσσει τις “Θέσεις του Απρίλη” σε μπολσεβίκικα στελέχη.

ΑΠΡΙΛΗΣ 16/4 (3/4) Ο Λένιν επιστρέφει στη Ρωσία! ΦΛΕΒΑΡΗΣ 8/3 (23/2) Ξεσπά η αστική επανάσταση στη Ρωσία.

ΑΠΡΙΛΗΣ 3-4/5 (20-21/4) Ο υπουργός Εξωτερικών της προσωρινής κυβέρνησης, Μιλιούκοφ, ανακοινώνει τη συνέχιση του πολέμου στο πλευρό της Αντάντ. Ξεσπά αυθόρμητο, λαϊκό κίνημα. Ένα οπλισμένο σύνταγμα παρουσιάζεται στο ανάκτορο Μαρίινσκι για να συλλάβει τους Υπουργούς.

3/3 (18/2) Απεργία στο εργοστάσιο Πουτίλοφ.

Η εξέγερση στην Πετρούπολη.

22/8 (9/8) Τα συνδικάτα της Μόσχας υιοθετούν την πρόταση των Μπολσεβίκων για κήρυξη 24ωρης απεργίας τη μέρα έναρξης της επερχόμενης «Κρατικής Σύσκεψης».

ΙΟΥΝΗΣ 22/6 (9/6) Το Κόμμα των Μπολσεβίκων καλεί σε διαδήλωση στην Πετρούπολη. Η προσωρινή κυβέρνηση την κυρρήσει παράνομη και τα Σοβιέτ στα οποία πλειοψηφούν οι εσέροι και οι μενσεβίκοι στηρίζουν την απόφαση.

15/6 (2/6) Το συλλαλητήριο των στρατιωτών και αξιωματικών του Τσαρίτσινο ψηφίζει την πρόταση των μπολσεβίκων κατά της επίθεσης που ετοιμαζόταν.

8/8 (26/7) Συγκαλείται το 6ο ΟΚΤΩΒΡΗΣ Συνέδριο του ΣΔΕΚΡ,που 20/10 (7/10) δίνει την κατεύθυνσηγια Ο Λένιν επιστρέφει την προετοιμασία παράνομα ένοπλης εξέγερσης. στην Πετρούπολη. ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 7/9 (25/8) Ξεκινά το πραξικόπημα του στρατηγού Κορνίλοφ.

ΙΟΥΛΗΣ 18/7 (5/7) Η Προσωρινή Κυβέρνηση παίρνει μέτρα ενάντια στους μπολσεβίκους και το εργατικό κίνημα.

17/7 (4/7) 500.000 εργάτες, στρατιώτες και ναύτες, με επικεφαλής τους μπολσεβίκους, διοργανώνουν μεγαλειώδη πορεία στην Πετρούπολη.

3/9 (20/8) 15.000 εργάτες εντάσσονται στα τμήματα της εργατικής πολιτοφυλακής, της Κόκκινης Φρουράς.

12/9 (30/8) Η Κόκκινη Φρουρά καταφέρνει να συντρίψει ολοκληρωτικά τον Κορνίλοφ.

22

Το χρονικό της εξέγερσης

«Γ

ια τα μέτρα του Κέρενσκι σας στείλαμε ενισχύσεις, δυο κλιμάκια στρατού και ναυτών, που πριν ξεκινήσουν δήλωσαν: “Δεν θ’ αφήσουμε ζωντανό ούτε έναν αστό”. Από τη θάλασσα έρχονται για βοήθειά σας τέσσερα αντιτορπιλικά με μάχιμες διμοιρίες... Όλος ο στόλος και η φρουρά βρίσκονται σε ετοιμότητα, αν χρειαστείτε κι άλλη βοήθεια, στείλτε τηλεγράφημα». (Π. Ντιμπένκο, επικεφαλής του επαναστατικού οργάνου των ναυτών της Βαλτικής, 7 Νοέμβρη -25 Οκτώβρη- 1917)

7.00 6.00 Κατάληψη του τηλεφωνικού Κατάληψη της κέντρου και της γέφυρας του Κρατικής Τράπεζας. Παλατιού.

4.30 Υποβρύχια πλέουν στο Νέβα από το Ελσίνκι.

8.00 Κατάληψη της γέφυρας της Βαρσοβίας.

10.00 Η Επαναστατική Στρατιωτική Επιτροπή ανακοινώνει ότι η Προσωρινή Κυβέρνηση ανατράπηκε.

3.30 Το «Αβρόρα» ρίχνει άγκυρα στη γέφυρα Νικολάγιεφσκι απέναντι από τα Χειμερινά Ανάκτορα. Οι ναύτες καταλαμβάνουν τη γέφυρα.

10.00 Ο Κερένσκι εγκαταλείπει την Πρωτεύουσα.

2.00 Κατάληψη των σιδηροδρομικών σταθμών Νικολάγιεφσκι και Μπαλτίκα, πολλών γεφυρών και κέντρων.

12.00 Καταλαμβάνουν το Παλάτι Μαριίνσκι και διαλύουν την προσωρινή Βουλή.

13.00 Κατάληψη των κεντρικών δρόμων της πρωτεύουσας.

29 ΟΚΤΩΒΡΗ (16 ΟΚΤΩΒΡΗ) Διαμορφώνεται υπό την καθοδήγηση της Κεντρικής Επιτροπής των Μπολσεβίκων το επιτελείο της εξέγερσης.

31 ΟΚΤΩΒΡΗ (18 ΟΚΤΩΒΡΗ) Ακόμα και στο κόμμα των Μπολσεβίκων εμφανίζονται αμφιβολίες για το πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για την εξέγερση. Δυο στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής, ο Ζηνόβιεφ και ο Καμένεφ, δημοσιεύουν την διφωνία τους προδίδωντας ουσιαστικά το σχέδιο της ένοπλης εξέγερσης.

3 ΝΟΕΜΒΡΗ (21 ΟΚΤΩΒΡΗ) Οι μονάδες της Φρουράς της Πετρούπολης παίρνουν απόφαση για την πλήρη υποστήριξη της στρατιωτικής επανάστασης.

6 ΝΟΕΜΒΡΗ (24 ΟΚΤΩΒΡΗ) Ο Λένιν στέλνει γράμμα στην ΚΕ των Μπολσεβίκων και θέτει το ζήτημα της άμεσης εξέγερσης, με το σύνθημα «Χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά». «Η υπόθεση πρέπει να κριθεί δίχως άλλο σήμερα το βράδυ ή τη νύχτα».

7 ΝΟΕΜΒΡΗ (25 ΟΚΤΩΒΡΗ)

2.04 Κατάληψη των Χειμερινών Ανακτόρων.

2.10 Συλλαμβάνονται τα μέλη της Προσωρινής Κυβέρνησης.

6.00 Tο 2ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ κλείνει τις εργασίες τους και επισφραγίζει τη νίκη της Επανάστασης.

14.00 Από την Κρονστάνδη καταφτάνουν πολεμικά πλοία με 5.000 ναύτες, προς υποστήριξη της επανάστασης.

14.35 Ο Λένιν αναγγέλλει την πτώση της Προσωρινής Κυβέρνησης, τη νίκη της Επανάστασης στο Σοβιέτ της Πετρούπολης.

17.00 Κατάληψη στο Υπουργείο Πολέμου.

18.00 Κλείνει ο κλοιός γύρω από τα Χειμερινά 18.30 Ανάκτορα. Διορία στους φρουρούς του παλατιού για να παραδοθούν.

23 ΟΚΤΩΒΡΗ (10 ΟΚΤΩΒΡΗ) Συνεδριάζει η ΚΕ των Μπολσεβίκων. Παίρνει απόφαση για ένοπλη στρατιωτική εξέγερση. Δίπλα, το χειρόγραφο της απόφασης.

8 ΝΟΕΜΒΡΗ (26 ΟΚΤΩΒΡΗ)

Μετά την νίκη της εξέγερσης στην Πετρούπολη, ξεσπούν εξεγέρσεις στο Ριαζάν, στο Καζάν, στο Αικατερίνμπουργκ, στην Ουφά, στο Ρεβάλ (Ταλίν), στο Μινσκ, στο Ιβάνοβο-Βοζνέσενσκ, στο Λουγκάνσκ, στην Κρονστάνδη, στο Γιούριεφ.

12-13 ΝΟΕΜΒΡΗ (29-31 ΟΚΤΩΒΡΗ) Ένοπλη εξέγερση των εργατών στο Κίεβο, στην Τασκένδη και στο Μπακού.

23.00 Μονάδες του οχυρού Πετροπαβλόφσκ ρίχνουν κατά των Χειμερινών Ανακτόρων.

21.00 Από το οχυρό Πετροπαβλόφσκ και το «Αβρόρα» ρίχνουν προειδοποιητικές βολές με ψεύτικα πυρά.

21.00 Τα Χειμερινά Ανάκτορα δέχονται καταιγίδα πυρός από τουφέκια και πολυβόλα.

22.40 Έναρξη του 2ου Συνεδρίου των Σοβιέτ.

15 ΝΟΕΜΒΡΗ (2 ΝΟΕΜΒΡΗ) Η επανάσταση νικά στην Μόσχα με την κατάληψη του Κρεμλίνου.

2-12 ΔΕΚΕΜΒΡΗ (19-29 ΝΟΕΜΒΡΗ) Εγκαθιδρύεται η Σοβιετική Εξουσία στο Ιρκούτσκ και στο Βλαδιβοστόκ.

Στις παρενθέσεις οι ημερομηνίες σύμφωνα με το ημερολόγιο που ίσχυε το 1917

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

23

Κατακτήσεις και δικαιώματα στον σοσιαλισμό

...που στον καπιταλισμό δε θα τα δούμε ούτε με τα κιάλια

«Η

Οχτωβριανή Επανάσταση έφερε στο προσκήνιο μια ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, που διέφερε ριζικά απ’ όλα τα συστήματα που προηγήθηκαν ιστορικά και τα οποία είχαν ως κοινό χαρακτηριστικό την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Στην ΕΣΣΔ κανένας δεν μπορούσε να έχει κάποιον άλλο άνθρωπο “στη δούλεψή του”. Η κατάργηση της μίσθωσης ξένης εργατικής δύναμης αποτελεί το πιο σημαντικό κοινωνικό αποτέλεσμα της Οχτωβριανής Επανάστασης, τη μήτρα όλων των επιμέρους κατακτήσεων για τη ζωή των εργαζομένων. Με τον κεντρικό σχεδιασμό ως κοινωνική σχέση παραγωγής για τη χρησιμοποίηση των κοινωνικοποιημένων μέσων πραγματοποιήθηκαν σημαντικά κοινωνικά επιτεύγματα για αρκετές δεκαετίες. Στην ΕΣΣΔ, εξασφαλίστηκε για πρώτη φορά στην πράξη το δικαίωμα στην εργασία, καταργώντας την ανεργία ως κοινωνικό φαινόμενο. Μπήκαν τα θεμέλια για την κατάργηση των πολύμορφων οικονομικών, πολιτικών - ιδεολογικών και κοινωνικών διακρίσεων σε βάρος της γυναίκας και μάλιστα σε περιοχές με τεράστιες υστερήσεις σε αυτόν τον τομέα. Αναπτύχθηκαν ταχύτατα οι επιστήμες, η δωρεάν Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες και η δωρεάν ποιοτική Υγεία για όλο τον λαό, εξασφαλίστηκε η καθολική προσβασιμότητα και δυνατότητα συνεισφοράς στον πολιτισμό και στον αθλητισμό». (Από τη Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα 100χρονα της μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης)

Συμμετοχή γυναικών στα σοβιέτ.

Οι νέες και οι νέοι έχουμε κάθε συμφέρον να μάθουμε την αλήθεια Οι εργαζόμενοι και οι λαοί του κόσμου, ιδιαίτερα οι νέοι και οι νέες πρέπει να μάθουμε τί έγινε στον σοσιαλισμό. Ιδιαίτερα σήμερα, που όχι μόνο στην καπιταλιστική Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, διευρύνονται η ανεργία, η φτώχεια, το τσάκισμα των δικαιωμάτων στη δουλειά, τη μόρφωση, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, τη ζωή. Σήμερα που ο καπιταλισμός δεν έχει να δώσει τίποτα παρά μονάχα εκμετάλλευση, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τσακισμένα δικαιώματα. Να μάθουμε ότι:  Στον καπιταλισμό η παραγωγικότητα αναπτύσσεται με κίνητρο το κέρδος, ωθεί στην ανεργία ή στις ευέλικτες μορφές εργασιακών σχέσεων, εντατικοποιεί τη δουλειά, αντί να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος και να αυξηθεί ο ελεύθερος.  Στον σοσιαλισμό γίνεται ακριβώς το αντίθετο, αξιοποιώντας την κομμουνιστική σχέση του κεντρικού σχεδιασμού στην οικονομία. Ο σοσιαλισμός έφερε τον εξηλεκτρισμό, έργο πρωτοπόρο εκείνη την εποχή για την “καθυστερήμενη” Ρωσία. Παρά τις μεγάλες απώλειες κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ανασυγκροτήθηκε την περίοδο 1946-50 καταγράφοντας νέα άλματα ανάπτυξης, βοηθώντας και τους άλλους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης που απελευθερώθηκαν από το φασιστικό τέρας και πήραν την εξουσία αρχίζοντας την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός αύξησε τα μέγιστα την παραγωγικότητα της εργασίας και καλλιέργησε τη συνειδητή συμβολή των εργαζόμενων σ’ αυτήν (πχ σταχανοφικό κίνημα τη δεκαετία του 1930), εξασφάλισε τον ελεύθερο χρόνο.  Ήδη από το 1930 στη Σοβιετική Ένωση η ανεργία είχε εξαλειφθεί οριστικά. Όλοι είχαν εξασφαλισμένη εργασία, μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του σοσιαλισμού. Σήμερα, εν έτει 2017, οι άνεργοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πάνω από 19 εκατομμύρια.  Το 1917 η εργατική εξουσία στη Σοβιετική Ένωση προχώρησε στην καθιέρωση της οκτάωρης εργάσιμης μέρας σε όλη τη χώρα, ενώ η εργάσιμη βδομάδα ήταν 5ήμερη. Σήμερα, σε εργοστάσιο της Κίνας (Foxconn) όπου κατασκευάζονται οι σύγχρονες συσκευές (όπως τα προϊόντα των Apple, Sony) οι εργάτες δουλεύουν τουλάχιστον 12 ώρες τη μέρα, έξι μέρες τη βδομάδα, με εξευτελιστικές αμοιβές των 300 δολαρίων τον μήνα.  Στη Σοβιετική Ένωση ο γενικός κανόνας συνταξιοδότησης ήταν οι γυναίκες να παίρνουν σύνταξη στα 55

24 τους χρόνια με χρόνο εργασίας 20 χρόνια και οι άνδρες στα 60 τους με χρόνο εργασίας 25 χρόνια. Το ύψος του επιδόματος για εγκυμοσύνη και τοκετό στις γυναίκες ανερχόταν στο 100% της αμοιβής εργασίας. Ας κάνουμε τις απαραίτητες συγκρίσεις με το σήμερα στον καπιταλισμό, που μία εργαζόμενη γυναίκα μπορεί ακόμα και να δεσμεύεται από την εργοδοσία να μη μείνει έγκυος όσο εργάζεται σε μία επιχείρηση.  Το σοβιετικό κράτος παραχώρησε πλήρη πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες μ’ ένα από τα πρώτα του διατάγματα. Την εποχή εκείνη οι γυναίκες είχαν πολιτικά δικαιώματα μόλις σε 6 χώρες σε όλο τον κόσμο. Στην καπιταλιστική Ελλάδα οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά κατά τη δεκαετία του 1950 ενώ στη Σοβιετική Ένωση υπήρχε γυναίκα βουλευτής ελληνικής καταγωγής από το 1937.  Από τις πρώτες μέρες της σοβιετικής εξουσίας άρχισε η δημιουργία του πρώτου στον κόσμο κρατικού υγειονομικού συστήματος. Η ΕΣΣΔ κατείχε την πρώτη θέση στον κόσμο σε αριθμό γιατρών και των παρεχόμενων από αυτούς υπηρεσιών. Ακόμα και τα πλοία του σοβιετικού κράτους ήταν επανδρωμένα με γιατρούς εν πλω για την υγεία των ναυτεργατών.  Η ΕΣΣΔ ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που ξεκίνησε προγράμματα εξερεύνησης του διαστήματος, ήταν η πρώτη χώρα που το κατέκτησε. Το 1957 εκτόξευσε τον πρώτο δορυφόρο ενώ το 1961 εκτόξευσε το πρώτο επανδρωμένο διαστημόπλοιο με κοσμοναύτη τον Γιούρι Γκαγκάριν, και στην συνέχεια την πρώτη γυναίκα στο διάστημα τη Βαλεντίνα Τερεσκόβα.  Η τσαρική Ρωσία το 1914 διέθετε 12.600 βιβλιοθήκες και 237 λέσχες. Αυτός ο αριθμός το 1956 διαμορφώθηκε ως εξής: 391.952 βιβλιοθήκες και 129.000 λέσχες. Το 1956 στην ΕΣΣΔ υπήρχαν 32 κρατικά θέατρα όπερας και μπαλέτου και 24 θέατρα μουσικής κωμωδίας και οπερέτας. Η Οκτωβριανή Επανάσταση είναι στην πραγματικότητα η μήτρα του σύγχρονου κινηματογράφου.  Η ενασχόληση με τον αθλητισμό στην ΕΣΣΔ άρχιζε από την παιδική ηλικία, χάρη σ’ ένα οργανωμένο σχέδιο που βασιζόταν στις αθλητικές σχολές και τα ανάλογα σχολεία που στόχο του είχε την ισορροπημένη σωματική

και πνευματική ανάπτυξη από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου. Συνολικά, το 1976 στους συλλόγους φυσικής αγωγής, στις αθλητικές λέσχες και σχολές φοίτησαν 50,1 εκατομμύρια άτομα και στις αθλητικές λέσχες μηχανοκίνητου αθλητισμού και στα παραρτήματά τους πάνω από 19 εκατομμύρια άτομα.  Πρωτόγνωρες ήταν και οι κατακτήσεις της ΕΣΣΔ στον τομέα της κατοικίας, αφού τα σπίτια φτιάχνονταν από το κράτος και παραχωρούνταν στα νέα ζευγάρια και τις οικογένειες, ενώ παράλληλα εξασφαλιζόταν το δικαίωμα της εργατικής τάξης στην αναψυχή και τις διακοπές. Στο επίκεντρο της σοσιαλιστικής κοινωνίας της ΕΣΣΔ ήταν η διαμόρφωση ανθρώπων με ολόπλευρη και υψηλού επιπέδου μόρφωση, με πολύπλευρη και δημιουργική προσωπικότητα, διαπαιδαγωγημένους με τις νέες αξίες της συλλογικότητας και συνεργασίας κόντρα σε αυτές του κέρδους, της ατομικότητας και του ανταγωνισμού που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό.

Χρέος μας να μην περάσει το ξαναγράψιμο της Ιστορίας Αυτή ήταν η ΕΣΣΔ και γι’ αυτό την υπερασπιζόμαστε… Αυτός ήταν ο σοσιαλισμός και στο χέρι των λαών είναι να νικήσει ξανά, να οικοδομηθεί αποφεύγοντας σοβαρά λάθη και παραλείψεις, που οι κομμουνιστές είμαστε οι πρώτοι που τα αναγνωρίζουμε, ακριβώς γιατί μας ενδιαφέρει να μην ξαναγίνουν. Αξιολογούμε τις κατακτήσεις παίρνοντας υπόψιν και από ποιο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων ξεκίνησε η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη Ρωσία, που ήταν πολύ πιο κάτω από αυτό των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών το 1917. Η απόσταση που κάλυψε η εργατική εξουσία σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ήταν τεράστια και μάλιστα σε μια χώρα:  με τεράστιες καταστροφές από τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο  που αντιμετώπισε τόσο την ιμπεριαλιστική επέμβαση 14 χωρών (μεταξύ αυτών και της Ελλάδας) όσο και τον εμφύλιο πόλεμο μετά την επανάσταση το 1917

Όπερα στο Νοβοσιμπίρσκ τη δεκαετία του '30. Στην ΕΣΣΔ δινόταν ιδιαίτερο βάρος στην ενασχόληση των παιδιών με τον αθλητισμό από μικρή ηλικία.

Εργαζόμενοι μεταλλουργοί του Λίπετσκ μετά τη βάρδια στην πισίνα.

 με συνεχή πίεση από την ιμπεριαλιστική περικύκλωση. Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ουσιαστικά ανοικοδομήθηκε η ΕΣΣΔ λόγω των καταστροφών. Η αντεπανάσταση έγινε αφορμή για μια χωρίς προηγούμενο αντισοσιαλιστική επίθεση των διάφορων προπαγανδιστικών μηχανισμών του καπιταλισμού. Το ίδιο και ο οπορτουνισμός που βρήκε μία ακόμη ευκαιρία να σπιλώσει την επαναστατική πάλη της εργατικής τάξης για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Αστοί και οπορτουνιστές εκμεταλλευόμενοι την αντεπανάσταση και τις υπαρκτές αδυναμίες και προβλήματα στη σοσιαλιστική οικοδόμηση αλλά κυρίως εξαπολύοντας μια πρωτοφανή σε έκταση συκοφαντική και καλά ενορχηστρωμένη προπαγανδιστική εκστρατεία θέλησαν να πάρουν ιδεολογική και πολιτική εκδίκηση. Να ρίξουν λάσπη και να μηδενίσουν τον τεράστιο ρόλο και τη μεγάλη προσφορά της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών στους εργαζόμενους και σε όλη την ανθρωπότητα στην πάλη τους για ειρήνη, πρόοδο και κοινωνική απελευθέρωση. Η ιστορική αλήθεια όμως δεν μπορεί να παραχαραχθεί. Παρά τα όποια προβλήματα των σοσιαλιστικών χωρών, το σοσιαλιστικό σύστημα του 20ου αιώνα επιχείρησε ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα: την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Έδειξε την ανωτερότητά του από τον καπιταλισμό και τα τεράστια πλεονεκτήματα όπου παρέχει για την εργασία και τη ζωή των εργαζομένων. Άλλωστε, η σύγκριση ανάμεσα στον σοσιαλισμό και τον καπιταλισμό δεν μπορεί να γίνει έξω από την συγκεκριμένη ιστορική πραγματικότητα μέσα στην οποία εμφανίστηκαν και αναπτύχθηκαν. Τα τεράστια επιτεύγματα και η προσφορά σε όλους τους τομείς της ανθρώπινη ζωής, στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες αναδεικνύουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, την επικαιρότητα του σήμερα. Σήμερα η σοσιαλιστική οικοδόμηση δε θα έχει σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισε η ΕΣΣΔ το 1917. Αντίθετα η σημερινή πρόοδος της τεχνολογίας, της παραγωγής και της επιστήμης αν απελευθερωθεί από τα καπιταλιστικά δεσμά μπορεί να προσφέρει ένα ανώτερο τύπο ζωής και δικαιωμάτων για το λαό και τη νεολαία.

Ο κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν.

Το μετρό της Μόσχας ξεκίνησε τη λειτουργία του στο 1935. Οι περισσότεροι σταθμοί είχαν εκπληκτική διακόσμηση, γι' αυτό τους αποκαλούσαν "παλάτια του λαού".

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

25

Εκπαίδευση στον καπιταλισμό vs εκπαίδευση στον σοσιαλισμό...

...η μέρα με τη νύχτα! Στην ΕΣΣΔ δινόταν ιδιαίτερο βάρος στην προσχολική αγωγή.

Η

ανθρωπότητα έχει γνωρίσει μια κοινωνία που απάντησε στις αγωνίες του μαθητή, του φοιτητή, του γονιού, των εργαζόμενων. Χτίστηκε η σοσιαλιστική κοινωνία που έδωσε τη δυνατότητα σε όλους να έχουν ποιοτική εκπαίδευση. Εκπαίδευση που έδινε όλη τη γνώση που είναι απαραίτητη για να μπει ο νέος και η νέα, κατευθείαν, χωρίς καμία καθυστέρηση στη δουλειά, στο αντικείμενο που σπούδασε. Για πάνω από 70 χρόνια το 1/5 του πληθυσμού της γης δεν είχε κανένα κοινωνικό εμπόδιο στη μόρφωσή του. Οι νέες σχέσεις παραγωγής, ο Κεντρικός Σχεδιασμός απελευθέρωσε τεράστιες δυνατότητες της κοινωνίας και στον τομέα της εκπαίδευσης, καλύπτοντας μια τεράστια απόσταση που χώριζε την καπιταλιστική Ρωσία από τα άλλα καπιταλιστικά κράτη της εποχής. Οι κατακτήσεις του σοσιαλισμού στην Παιδεία αποτελούν για την πλειοψηφία των νέων σήμερα άπιαστο όνειρο.

Στην Ελλάδα...

Στη Σοβιετική Ένωση όμως...

Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν 200.000 άνθρωποι που δεν ξέρουν γράμματα, ενώ στις ΗΠΑ, το ποσοστό των αναλφάβητων φτάνει το 14%.

Το 1913, 4 χρόνια πριν από την επανάσταση, το 68% δεν ήξερε να διαβάζει. Το 1959 η Σοβιετική Ένωση είχε ξεμπερδέξει οριστικά με το πρόβλημα της “αγραμματοσύνης”.

Ακόμα και σήμερα στη χώρα μας, τα μισά παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι αποκλεισμένα από οποιεσδήποτε δομές. Στον καπιταλιστικό κόσμο, το 30% των προνηπίων και των νηπίων δεν βρίσκονται ούτε σε παιδικούς σταθμούς ούτε σε νηπιαγωγεία.

Ο σοσιαλισμός έδωσε τη δυνατότητα σε όλα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας να βρίσκονται σε δωρεάν και αναβαθμισμένους παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία. Ήδη από το 1931 η Σοβιετική Ένωση είχε περισσότερους παιδικούς σταθμούς απ’όλες τις χώρες του κόσμου μαζί.

Ακόμα και σήμερα σε όλον τον καπιταλιστικό κόσμο, οι οικογένειες με παιδιά που έχουν ειδικές ανάγκες ή μαθησιακές δυσκολίες πληρώνουν ένα σωρό λεφτά για να τα βοηθήσουν, κι αν δεν μπορούν, τα παιδιά μένουν αβοήθητα στο σπίτι ή στο σχολείο.

Στη Σοβιετική Ένωση, με ευθύνη του κράτους η πρόληψη και η ειδική παρέμβαση ξεκινούσε από νωρίς. Υπήρχε καταγραφή για κάθε ειδική περίπτωση παιδιού. Η ένταξη αυτών των παιδιών δεν ήταν στα λόγια, αλλά στην πράξη. Γι’ αυτό και πρόκοψαν και δεν ήταν αποκλεισμένα από τη ζωή.

Ακόμα και σήμερα, η υγεία των μαθητών είναι υπόθεση της οικογένειας και όχι του κράτους. Κάθε οικογένεια χρειάζεται να πληρώσει για εμβόλια, ιατρικές εξετάσεις και φροντίδα.

Στον σοσιαλισμό, για πρώτη φορά στον κόσμο καθιερώθηκε η γενική ιατρική παρακολούθηση των παιδιών από γιατρούς, οδοντιάτρους, με τακτική εβδομαδιαία παρακολούθηση σε κάθε σχολείο. Ακόμα και ειδικά αναρρωτήρια στα σχολεία υπήρχαν για τους μαθητές που ήταν άρρωστοι, με γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό...

Ακόμα και σήμερα φτάνει ο Νοέμβρης και δεν έχουν έρθει όλοι οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία! Την ίδια ώρα περιμένουν χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί στην ουρά της ανεργίας.

Στη Σοβιετική Ένωση, 15 μέρες πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα όλα βρίσκονταν στη θέση τους! Κανένα κενό δεν υπήρχε.

1974, φοιτητές σε αίθουσα μέτρησης ραδιενέργειας επεξεργάζονται τις μετρήσεις τους.

Ξένοι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Πατρίς Λουμούμπα.

Μαθήματα μουσικής στο σχολείο.

26 Στην Ελλάδα...

Στη Σοβιετική Ένωση όμως...

Ακόμα και σήμερα, αν θέλει ένα παιδί, ένας νέος, να ασχοληθεί με τον αθλητισμό ή την τέχνη πρέπει να πληρώσει. 396 εκατομμύρια ευρώ δίνουν οι οικογένειες για δραστηριότητες αθλητισμού και τέχνης. Γυμναστήριο έχουν μόνο το 19% των Δημοτικών, 42% των Γυμνασίων, 42% των Λυκείων, 17% των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ. Και αυτά σε άσχημη κατάσταση...

Στον σοσιαλισμό ανεξάρτητα από ταλέντα και κλίσεις όλοι οι νέοι και οι νέες είχαν δωρεάν πρόσβαση στον αθλητισμό. Κάθε σχολείο είχε το δικό του κλειστό γυμναστήριο, πολλά είχαν πισίνα και ειδικά γήπεδα. Υπήρχαν αθλητικοί σύλλογοι για όλα τα αθλήματα που κάθε παιδί συμμετείχε δωρεάν.

Ακόμα και σήμερα, το 55% των παιδιών στην Ελλάδα δεν μπορεί να πάει διακοπές ούτε για μια εβδομάδα. Την ίδια στιγμή το τουριστικό κεφάλαιο βγάζει τεράστια κέρδη.

Στη Σοβιετική Ένωση εκατομμύρια παιδιά κάθε χρόνο απολάμβαναν το δικαίωμα στις διακοπές σε χιλιάδες τουριστικές εγκαταστάσεις. Για την οικογένεια αυτό το δικαίωμα δινόταν σε πολύ χαμηλές τιμές. Για παράδειγμα: για 24 μέρες διακοπές έδινε η οικογένεια περίπου το 1/3 του μισθού.

Σήμερα στην Ελλάδα κανένας δεν είναι ευχαριστημένος με τη γνώση που δίνει το σχολείο! Η παπαγαλία κυριαρχεί, το γκουγκλάρισμα θεωρείται γνώση. Τα βιβλία είναι αντιεπιστημονικά, κακογραμμένα και δυσνόητα. Βιβλιοθήκη έχουν το 44% των Δημοτικών, 56% των Γυμνασίων, 50% των Λυκείων, το 37% των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ. Μόνο το 16% των Δημοτικών Σχολείων έχουν εργαστήρια φυσικών επιστημών… Μόνο τα μισά ΕΠΑΛ έχουν εργαστήρια φυσικών επιστημών…

Στη Σοβιετική Ένωση το σχολείο είχε υψηλό επίπεδο. Με βιβλιοθήκες και εργαστήρια παντού. Με σχολικά βιβλία και μαθήματα που συνδυάζουν την ανάγκη για επιστημονικό υπόβαθρο και παρακολούθηση των πιο σύγχρονων εξελίξεων, που έδιναν στους μαθητές μορφωτικές αποσκευές για να γνωρίσουν όχι μόνο το πως, αλλά κυρίως το γιατί. Στο πρόγραμμα υπήρχαν μαθήματα κηπουρικής, σκάκι, αστρονομίας κ.ά. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές μπήκαν στην εκπαίδευση από το 1980!

Σήμερα στην Ελλάδα, η προετοιμασία των νέων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση κοστίζει έναν δεύτερο μισθό για κάθε οικογένεια. 500 εκατομμύρια τον χρόνο δίνουν οι λαϊκές οικογένειες για φροντιστήρια!

Στη Σοβιετική Ένωση, η προετοιμασία για τις εισαγωγικές εξετάσεις γινόταν με ευθύνη του κράτους και δωρεάν. Δεν υπήρχε το άγχος της οικογένειας να βρει σπίτι για το παιδί της. Η φοιτητική στέγη ήταν δικαίωμα για όλους.

Αν τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας περάσουν σε κάποια σχολή τα έξοδα συνεχίζονται... Δωρεάν στέγαση υπάρχει μόνο για το 9% των επαρχιωτών φοιτητών. 60% των φοιτητών εγκαταλείπουν τις σπουδές τους λόγω του κόστους των σπουδών. Το 50% των πρωτοετών αναγκάζονται να εργαστούν και να μην παρακολουθούν διαλέξεις και εργαστήρια.

Πάνω από 80% των φοιτητών και σπουδαστών έπαιρναν από το σοβιετικό κράτος κάθε μήνα ένα επίδομα, τέτοιο ώστε να μπορούν να καλύπτουν τις ανάγκες τους χωρίς να επιβαρύνουν τις οικογένειές τους.

Σήμερα στην Ελλάδα αλλά και σε όλον τον καπιταλιστικό κόσμο η ανεργία των νέων είναι πραγματική μάστιγα. Το πτυχίο δεν σώζει την κατάσταση. Το 36% των αποφοίτων ΑΕΙ και ΑΤΕΙ στην Ελλάδα είναι άνεργοι.

Στη Σοβιετική Ένωση κανείς δεν έψαχνε για δουλειά και κανείς δεν ήταν άνεργος! Πολλές φορές, πριν καν τελειώσει τις σπουδές του, ένας νέος ήξερε που θα δουλέψει, τι μισθό θα παίρνει, ακόμα και που θα μένει...

Ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε τον φασισμό!

1917-2017

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στην Αντιφασιστική Νίκη και στη συντριβή του ναζισμού - φασισμού ήταν κορυφαία, με περισσότερους από 20 εκατομμύρια νεκρούς. Οι νικηφόρες μάχες του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ, στο Κουρσκ, στο Λένινγκραντ, μέσα στο Βερολίνο απέδειξαν την ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος, της εργατικής εξουσίας, τα πλεονεκτήματα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας. Χάρη σ’ αυτά τα πλεονεκτήματα μπόρεσε η Σοβιετική Ένωση να γίνει μια ισχυρή οικονομική δύναμη και να δημιουργήσει έναν αξιόμαχο Κόκκινο Στρατό. Η Ιστορία αυτή, που γράφτηκε με το αίμα των λαών, γίνεται προσπάθεια να “ξαναγραφτεί”, ιδιαίτερα μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Όμως, οι λαοί του κόσμου θα ευχαριστούν και θα τιμούν για πάντα την ΕΣΣΔ για την συντριβή του ναζισμού!

Το κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου Λομονόσοφ στη Μόσχα. Το 90% των φοιτητών του δεν ήταν κάτοικοι της Μόσχας και φιλοξενούνταν όλοι σε εστίες.

1930. Η ομάδα των μαθητών του σχολείου στο εργοστάσιο.

Να φύγει από τη μέση το κριτήριο του κέρδους Στον καπιταλισμό, μια σειρά από επιστημονικές ανακαλύψεις δεν εφαρμόζονται γιατί δεν συμφέρει τους καπιταλιστές (π.χ. φαρμακευτική βιομηχανία, κ.α.) ή δεν γίνονται επενδύσεις παρ’όλο που είναι απαραίτητες γιατί δεν βγαίνει κέρδος (π.χ. αντισεισμική θωράκιση). Στον σοσιαλισμό, χωρίς το κριτήριο του κέρδους, η επιστήμη απογειώθηκε και έγινε όπλο για να ζήσουν καλύτερα οι εργαζόμενοι. Ο αριθμός των εφευρέσεων ήταν ο μεγαλύτερος στον κόσμο και κυρίως προορίζονταν για την κοινωνία και όχι για τα μονοπώλια.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

27

Σοσιαλισμός:

Η κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας

Τ

ο σύστημα και όσοι το υπηρετούν γνωρίζουν ότι αν η αναζήτηση για το νέο και η δυσαρέσκεια απέναντι στη σημερινή κατάσταση, συναντηθούν με τις επαναστατικές ιδέες και τη γνώση του πώς αλλάζουν οι κοινωνίες, μπορεί να γίνουν χρήσιμα εφόδια για τη συνειδητή πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού. Ανάμεσα στις διάφορες επιθέσεις που διεξάγουν τα αστικά και οπορτουνιστικά επιτελεία, που παίρνουν πολλές και διαφορετικές μορφές, αναμφίβολα ξεχωρίζει και η αντικομμουνιστική και αντισοσιαλιστική προπαγάνδα, οι διαστρεβλώ«Τον Οκτώβριο του 1917 δεν έγινε καμιά ρωσική επανάσταση. (...) Δεν υπήρξε καμιά λαϊκή επανάσταση όπως έγινε τον Φεβρουάριο/Μάρτιο του 1917. Αντιθέτως, μια μειοψηφική δύναμη κατέλαβε διά των όπλων την εξουσία» (εφημερίδα “Καθημερινή”, 15/10/17)

Β

έβαια... Δεν είδαν και δεν άκουσαν οι κύριοι της “Καθημερινής” τα εκατομμύρια των εργατών και φτωχών αγροτών που έδρασαν μέσα από τα συνδικάτα και τα Σοβιέτ, το γεγονός ότι στα σοβιέτ των μεγάλων πόλεων λίγο πριν την Επανάσταση πλειοψήφισαν οι μπολσεβίκοι... Φυσικά, η εξασφάλιση της υποστήριξης της πλειοψηφίας, όπως και συνολικά ο συσχετισμός δυνάμεων, δεν είναι ένα “αριθμητικό” αλλά ένα πολιτικό ζήτημα. Άλλωστε, η Οκτωβριανή Επανάσταση έδειξε πως η κατάκτηση της πλειοψηφίας γίνεται μέσα στη δυναμική της επανάστασης, πως είναι αυταπάτη ότι το ΚΚ μπορεί να κερδίσει σταθερά και αταλάντευτα την πλειοψηφία των εργαζομένων, σε συνθήκες κυριαρχίας της αστικής τάξης, π.χ. εκφρασμένη κοινοβουλευτικά με το 50%+1 των ψήφων κ.ο.κ. Γι’ αυτούς ήταν απλά μία «μειοψηφική δύναμη που κατέλαβε διά των όπλων την εξουσία». Μάλλον στο μυαλό τους, πλειοψηφία ήταν ο Τσάρος και η αυλή του που για αιώνες βασίλευαν στη Ρωσία, ή ίσως το υπουργικό συμβούλιο της προσωρινής κυβέρνησης του Κερένσκι και οι καπιταλιστές που το στήριζαν και έστελναν για τα κέρδη τους τα εκατομμύρια των φαντάρων και του λαού στο σφαγείο του Α’ Παγκόσμιου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Και φυσικά, δεν είδαμε να συγκινούνται το ίδιο, για το πραξικόπημα που όντως έγινε το καλοκαίρι του 1917 από τον στρατηγό Κορνίλοφ για να τσακιστεί το επαναστατικό κίνημα και να σταθεροποιηθεί η αστική εξουσία.

σεις και τα ψέματα, με αιχμή κυρίως τα ζητήματα της “ελευθερίας” και της “δημοκρατίας” στον σοσιαλισμό. Προσπαθούν δηλαδή να πείσουν τους νέους που αναζητούν διέξοδο σήμερα, ότι ο σοσιαλισμός είναι “ο νεκροθάφτης της δημοκρατίας”, ότι είναι “ένα καθεστώς ανελεύθερο”. Και για αυτό έχουν επιστρατεύσει μια σειρά μύθους: Ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν ήταν επανάσταση αλλά πραξικόπημα, ότι ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ που οικοδομήθηκε ήταν μια κοινωνία των εγκλημάτων και του φόβου κλπ. Ας δούμε τα “επιχειρήματά” τους.

Αλλά τι να περιμένει κανείς από όσους στο πολύ πρόσφατο παρελθόν βάφτισαν “επανάσταση” τα γεγονότα στην Ουκρανία και τον αραβικό κόσμο, δηλαδή την εναλλαγή αστικών κυβερνήσεων. Και όταν η αριθμητική... δεν τους βγαίνει, πάνε το ζήτημα στη “δικτατορία του προλεταριάτου” που οι κομμουνιστές υπερασπίζονται. Ο Λένιν στον καιρό του είχε απαντήσει για το ζήτημα: «Σας το είπαμε ήδη ότι δεν έχετε ιδέα για την επιστημονική έννοια της λέξης δικτατορία (...) Η απεριόριστη, η έξω από το νόμο, η στηριγμένη στη δύναμη με την καθαυτό έννοια της λέξης εξουσία - αυτό ακριβώς είναι δικτατορία. Μα η δύναμη στην οποία στηριζόταν (...) αυτή η καινούργια εξουσία, δεν ήταν η δύναμη των λογχών που τις άρπαζαν στα χέρια τους μια χούφτα στρατιωτικοί, δεν ήταν η δύναμη του “αστυνομικού τμήματος”, δεν ήταν η δύναμη των χρημάτων, δεν ήταν η δύναμη οποιωνδήποτε προηγούμενων καθιερωμένων θεσμών. (...) Πού στηριζόταν, λοιπόν, αυτή η δύναμη; Στηριζόταν στη λαϊκή μάζα. Να ποια είναι η βασική διαφορά αυτής της καινούργιας εξουσίας απ’ όλα τα προηγούμενα όργανα της παλιάς εξουσίας. Εκείνα ήταν όργανα εξουσίας της μειοψηφίας πάνω στο λαό, πάνω στη μάζα των εργατών και των αγροτών. Τούτα ήταν όργανα της εξουσίας του λαού, των εργατών και των αγροτών πάνω στη μειοψηφία (...) Η καινούργια εξουσία, σαν δικτατορία της τεράστιας πλειοψηφίας, μπορούσε να κρατηθεί και κρατιόταν αποκλειστικά χάρη στην εμπιστοσύνη της τεράστιας μάζας, αποκλειστικά χάρη στο ότι τραβούσε με τον πιο ελεύθερο, τον πιο πλατύ και τον πιο έντονο τρόπο όλη τη μάζα να συμμετάσχει στην εξουσία».

Συνέλευση γυναικών σε χωριό της Σοβιετικής Ένωσης το 1920.

1917-2017

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

Συνεδρίαση του σοβιέτ της Πετρούπολης, 1918.

ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

28 «Εμείς είμαστε με την Οκτωβριανή Επανάσταση και όχι με τον Στάλιν» (υπουργός Δικαιοσύνης Στ. Κοντονής, 9/10/17)

Τ

ι μας λέει εδώ ο κύριος υπουργός; Τίποτα το καινούργιο. Την κλασική κασέτα που παίζει το οπορτουνιστικό ρεύμα εδώ και δεκαετίες. “Καλή η επανάσταση, αλλά όχι το παιδί της”, δηλαδή η προσπάθεια για την κατάργηση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Την περίοδο που μπήκαν οι βάσεις του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος και του σοβιετικού κράτους ήταν ο Ι.Β. Στάλιν. Αυτή η περίοδος συγκεντρώνει τα πυρά τόσο των αστών, όσο και των οπορτουνιστών. Κάνουν ότι δε γνωρίζουν ότι υπήρχαν κοινωνικές δυνάμεις που έκαναν τα πάντα για να ανατρέψουν τη σοσιαλιστική πορεία, ότι το σοσιαλιστικό κράτος, η εργατική τάξη είχαν καθήκον και δικαίωμα να συντρίψουν αυτήν τη διαβρωτική προσπάθεια. Τώρα βέβαια, πώς γίνεται μια κυβέρνηση να είναι και με την Οκτωβριανή Επανάσταση και με τον Τραμπ, μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζει... Επί της ουσίας επιδιώκουν να διαγράψουν το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην Ιστορία δημιουργήθηκαν θεσμοί που εξασφάλιζαν την ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων στη διαχείριση πλευρών της κοινωνίας τους, βγάζοντας τις μάζες από το περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Για πρώτη φορά υπήρξαν κατακτήσεις που αποτέλεσαν σημείο αναφοράς και συνέβαλαν, μαζί με άλλους παράγοντες, στην απόσπαση κατακτήσεων από το εργατικό και λαϊκό κίνημα στα καπιταλιστικά κράτη. Στην ΕΣΣΔ εκφράστηκε για πρώτη φορά μια ανώτερου τύπου δημοκρατία, που βασική της προϋπόθεση ήταν η ενεργή συμμετοχή των ίδιων των εργαζόμενων και της νεολαίας στους θεσμούς της, ο έλεγχος με βάση τα γενικά συμφέροντα των νέων και των εργαζομένων. Σε αντίθεση με τον ψεύτικο χαρακτήρα της σημερινής αστικής δημοκρατίας που υπηρετεί τους καπιταλιστές και τα κέρδη τους, που κατοχυρώνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους καπιταλιστές, που κάποιος είναι ελεύθερος αρκεί να μην αμφισβητεί την εξουσία των εκμεταλλευτών του, που σέρνει τους μαθητές στα δικαστήρια επειδή σήκωσαν κεφάλι, που καταδικάζει σαν

παράνομες τις απεργίες των εργαζομένων για μια ζωή με δικαιώματα. Στον σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε τον 20ο αιώνα εκφράστηκαν για πρώτη φορά τα συμφέροντα της πλειοψηφίας της κοινωνίας και όχι μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Το δικαίωμα των εργαζομένων να εκλέξουν και να εκλέγονται απέκτησε ουσιαστικό περιεχόμενο. Ιδιαίτερη ήταν η συμμετοχή των γυναικών ξεπερνώντας τις κοινωνικές διακρίσεις που υπήρχαν στον καπιταλισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη ελληνίδα βουλευτής, η Πάσα Αγγελίνα, εκλέχτηκε το 1937 στην ΕΣΣΔ και όχι στην καπιταλιστική Ελλάδα όπου τότε οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου.

Η κοινωνία της ανελευθερίας και των πραξικοπημάτων είναι ο καπιταλισμός

Τ

ο πραγματικό ερώτημα είναι: “Δημοκρατία και ελευθερία για ποιον;” Στον σοσιαλισμό δεν υπάρχει ελευθερία για τους εκμεταλλευτές, που θα έχουν χάσει την εξουσία τους και θα θέλουν να ανατρέψουν την εξουσία της εργατικής τάξης και να συνεχίσουν να ξεζουμίζουν τον λαό και τα λαϊκά στρώματα. Από την άλλη, ας αναλογιστούμε σήμερα κατά πόσο υπάρχει ελευθερία και δημοκρατία:  Πόσο δημοκρατικό και ελεύθερο είναι να χτυπιούνται οι συνταξιούχοι από τα ΜΑΤ έξω από το Σύνταγμα επειδή ζητάνε να μην μειωθεί κι άλλο η σύνταξή τους;  Πόσο δημοκρατικό και ελεύθερο είναι να τιμωρούνται οι μαθητές με 80 ώρες κοινωνικής εργασίας, επειδή “τόλμησαν” να αγωνιστούν για ένα σχολείο που να μορφώνει;  Πόσο δημοκρατικό και ελεύθερο είναι 9 στις 10 απεργίες να κηρύσσονται παράνομες επειδή οι εργάτες αγωνίζονται για την επιβίωσή τους;  Πόσο δημοκρατικό και ελεύθερο είναι μια δίκη των φασιστών της ΧΑ για τη δολοφονία του Π. Φύσσα και την επίθεση σε άλλους αγωνιστές να κρατάει πάνω από 3 χρόνια, οι φασίστες εγκληματίες να κυκλοφορούν ελεύθεροι προχωρώντας και σε άλλες εγκληματικές πράξεις, την ίδια στιγμή που ο κομμουνιστής δήμαρχος της Πάτρας κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου εν μια νυκτί ύστερα από καταγγελία από τους φασίστες;  Πόσο ελεύθερος είναι ένας νέος σήμερα να κάνει αυτό που θέλει και να αναπτύξει τα ενδιαφέροντά του όταν οι τσέπες οι δικές του και της οικογένειάς του είναι άδειες;

Το πραγματικό δίλημμα είναι είτε αστική δημοκρατία, δηλαδή δικτατορία της εξουσίας των εκμεταλλευτών του λαού, είτε εργατική δημοκρατία δηλαδή καταπίεση των εκμεταλλευτών από την πλειοψηφία της κοινωνίας. Σήμερα οι εκλογές και οι άλλες διαδικασίες της αστικής δημοκρατίας, προβάλλονται σαν θεσμοί μέσα από τους οποίους ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει στην εξουσία και να αποφασίσει για την κυβέρνηση και για το μέλλον του. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Η συνείδηση, η “κοινή γνώμη” πόσο ελεύθερα δημιουργείται; Πόσοι έχουν τηλεοπτικά κανάλια για να επιδράσουν στη συνείδηση των εργαζομένων, πόσοι είναι μεγαλομέτοχοι ομίλων για να απειλούν με απολύσεις και να υπόσχονται νέες προσλήψεις; Αλλά ακόμα και αν μέσα σε αυτόν τον κλοιό ο εργαζόμενος συνειδητοποιήσει την καταπίεσή του, αντιδράσει και ζητήσει την κάλυψη των αναγκών του, τον περιμένει η καταστολή. Κι όταν οι αστοί δυσκολεύονται να διαχειριστούν το σύστημα με τον “κοινοβουλευτικό δημοκρατικό” τρόπο, τον οποίο και προτιμούν, δε διστάζουν να προχωρούν σε πραξικοπήματα, σε εγκαθίδρυση στρατιωτικών δικτατοριών, όπως έχει αποδειχθεί αρκετές φορές στην Ελλάδα και εκατοντάδες φορές σε όλο τον κόσμο κατά τον 20ο αιώνα. Από την άλλη, ο σοσιαλισμός αποτελεί μια ανώτερου τύπου δημοκρατία. Η οικοδόμηση του σοσιαλιστικού κράτους απαιτεί νέα όργανα με την ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων. Ο καθένας πλέον, μπορεί συνειδητά να αποφασίζει για τη ζωή του, καταλαβαίνοντας τι είναι το καλό για την κοινωνία και την εξέλιξη αυτής αλλά και να μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες του.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

29

Γιατί κατέβηκε η Κόκκινη Σημαία;

Η

Κόκκινη σημαία κατέβηκε από το Κρεμλίνο στις 26 Δεκέμβρη 1991. Στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ αναφέρεται: «Στη σοσιαλιστική πορεία εμπεριέχεται η δυνατότητα αντιστροφής και οπισθοδρόμησης προς τον καπιταλισμό, όπως ανέδειξε η πείρα της αντεπαναστατικής ανατροπής της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών κρατών. Η οπιΑφίσα για την πολιτική «επίθεσης του σοσιαλισμού ενάντια στον καπιταλισμό», 1931. Το πρώτο πεντάχρονο πλάνο (1929) ήταν η αφετηρία για την πλήρη κατάργηση καπιταλιστικών σχέσεων. Ωστόσο, η αλλαγή του Συντάγματος, το 1936 αν και αποσκοπούσε στην αντιμετώπιση υπαρκτών προβλημάτων, υποβάθμισε την παραγωγική μονάδα ως πυρήνα οργάνωσης της εργατικής εξουσίας.

Ως σημείο καμπής ξεχωρίζει το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ (1956), επειδή σε αυτό υιοθετήθηκαν μια σειρά οπορτουνιστικές θέσεις για τα ζητήματα της στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος, εν μέρει και της οικονομίας. Ουσιαστικά εκφράστηκε, σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, η κοινωνική αντίσταση (κολχόζνικοι αγρότες, διευθυντικά στελέχη στην αγροτική παραγωγή και στη βιομηχανία) στην ανάγκη επέκτασης και εμβάθυνσης των σοσιαλιστικών

σθοδρόμηση, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί προσωρινό φαινόμενο στην Ιστορία. Το πέρασμα από έναν κατώτερο τρόπο παραγωγής σε έναν ανώτερο δεν είναι ευθύγραμμη ανοδική διαδικασία. (...) Από την άποψη των υλικών συνθηκών, ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε.»

Το έργο του Ι. Β. Στάλιν, «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ». O Στάλιν, ως ΓΓ της KE του Kόμματος, ηγήθηκε της οργανωμένης εσωκομματικής συζήτησης και στήριξε την αντι-αγοραία κατεύθυνση. Oι σωστές θέσεις και κατευθύνσεις που διατύπωσε δεν μπόρεσαν να οδηγήσουν στη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης θεωρητικής επεξεργασίας και αντίστοιχης πολιτικής γραμμής, ικανής να αντιμετωπίσει τις αγοραίες θεωρητικές θέσεις και πολιτικές επιλογές που σε μια πορεία ενισχύονταν.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τόσο η ανοικοδόμηση όσο και, στη συνέχεια, η περαιτέρω ανάπτυξη των κομμουνιστικών σχέσεων έθεσαν νέες απαιτήσεις και προκλήσεις που χρειάζονταν προσαρμογή της επαναστατικής στρατηγικής. Για την ερμηνεία συγκεκριμένων προβλημάτων αναπτύχθηκε διαπάλη, ανάμεσα σε δύο βασικά ρεύματα στη θεωρία και την πολιτική, που αγκάλιασε κομματικά στελέχη και οικονομολόγους, που υποστήριζαν την ενίσχυση της αγοράς (αγοραίοι) και εκείνους που ήταν ενάντια (αντι-αγοραίους).

σχέσεων παραγωγής. Σταδιακά υιοθετήθηκαν πολιτικές επιλογές που διεύρυναν τις εμπορευματοχρηματικές (δυνάμει καπιταλιστικές) σχέσεις, στο όνομα της διόρθωσης των αδυναμιών του Κεντρικού Σχεδιασμού και της διεύθυνσης των σοσιαλιστικών παραγωγικών μονάδων. Το 1965 με τη «μεταρρύθμιση Κοσίγκιν», υιοθετήθηκε η αστική κατηγορία του «επιχειρησιακού κέρδους» της κάθε μεμονωμένης παραγωγικής μονάδας και η σύνδεση με αυτό των αμοιβών των διευθυντών και των εργαζομένων. Αυτά τα μέτρα οδήγησαν στη δημιουργία των προϋποθέσεων ατομικού σφετερισμού και ιδιοκτησίας, σχέσεις που νομικά ήταν απαγορευμένες.

Η μετατροπή του οπορτουνιστικού εκφυλισμού του ΚΚΣΕ σε ανοιχτή αντεπαναστατική δύναμη εκδηλώθηκε το 1987, με την ψήφιση νόμου που κατοχύρωνε θεσμικά τις καπιταλιστικές σχέσεις με πρόσχημα την πολυμορφία των σχέσεων ιδιοκτησίας, την περίφημη πολιτική της «περεστρόικα» και της «γκλάσνοστ». Αυτό το γεγονός σηματοδοτεί και την τυπική έναρξη της περιόδου της αντεπανάστασης.

Μ

ετά το B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη μεταπολεμική ανόρθωση, η σοσιαλιστική οικοδόμηση μπήκε σε νέα φάση. Το Κόμμα βρέθηκε αντιμέτωπο με νέες απαιτήσεις και προκλήσεις ως προς την ανάπτυξη του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Ως σημείο στροφής ξεχωρίζει το 20ό Συνέδριο του KKΣE (1956), επειδή σε αυτό υιοθετήθηκαν μια σειρά οπορτουνιστικές θέσεις για τα ζητήματα της οικονομίας, της στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος και των διεθνών σχέσεων. Άλλαξε ο συσχετισμός στη διαπάλη που διεξαγόταν όλη την προηγούμενη περίοδο, με στροφή υπέρ των αναθεωρητικών - οπορτουνιστικών θέσεων στο 20ό Συνέδριο, με αποτέλεσμα το Κόμμα σταδιακά να χάνει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά. Στη δεκαετία του 1980 ο οπορτουνισμός,με την περεστρόικα, ολοκληρώθηκε σε προδοτική, αντεπαναστατική δύναμη. Οι συνεπείς κομμουνιστικές δυνάμεις που αντέδρασαν στην τελευταία φάση της προδοσίας, στο 28ο Συνέδριο του KKΣE, δεν κατόρθωσαν έγκαιρα να την αποκαλύψουν και να οργανώσουν με επιτυχία την επαναστατική αντίδραση της εργατικής τάξης.»

«

Ντοκουμέντα 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ

1917-2017

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στις 28 Δεκέμβρη του 1991. «Ψηλά τη σημαία. Η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο κατέβηκε απ’ το κρεμλίνο. Εμείς την κρατάμε ψηλά. Εκατομμύρια κομμουνιστές στον πλανήτη την κρατάνε ψηλά. Αύριο θα υψωθεί από ακόμα περισσότερους. Σύντροφοι, ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ.»

Η ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Σ

ήμερα, έχουν ξεφτίσει πλήρως οι θεωρίες που χαρακτήριζαν την αντεπανάσταση ως διαδικασία ανανέωσης του σοσιαλισμού, που θα άνοιγε τον δρόμο στη φιλία και την ειρήνη μεταξύ των λαών. Ταυτόχρονα, έχουν ξεφτίσει όλες οι θεωρίες και πολιτικές εξανθρωπισμού του καπιταλιστικού συστήματος. Παράλληλα, οι αντιθέσεις μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων διεθνούς εμβέλειας, δημιουργούν όλο και περισσότερες εστίες πολεμικών συγκρούσεων με υπαρκτό τον κίνδυνο γενίκευσής τους. Το κοινωνικό καρκίνωμα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής «δείχνει τα ματωμένα δόντια του». Όλοι αυτοί που πανηγύριζαν για τις αντεπαναστατικές ανατροπές των ετών 1989 - 1991 έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα, έχουν συμβάλει στη διάβρωση του εργατικού κινήματος, στο κυρίαρχο κλίμα της μοιρολατρίας και του συμβιβασμού. Το ΚΚΕ, αντίθετα, είναι περήφανο που την κρίσιμη στιγμή,

τη μέρα που κατέβαινε η κόκκινη σημαία από το Κρεμλίνο, είχε τη δύναμη να απευθύνει μέσω του «Ριζοσπάστη» στους κομμουνιστές το κάλεσμα: «Σύντροφοι, ψηλά τη σημαία». Το ΚΚΕ δίνει σκληρή μάχη από σήμερα για την κατάκτηση εκείνων των χαρακτηριστικών που θα του δώσουν τη δυνατότητα να δρα ως επαναστατική πρωτοπορία «παντός καιρού». Η πάλη στις σημερινές συνθήκες για την οριστική κατάργηση της ταξικής - εκμεταλλευτικής και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας αποτελεί έμπρακτη απόδοση τιμής στην Οχτωβριανή Επανάσταση και τους σκοπούς της. Παρά την κυριαρχία της αντεπανάστασης, τα λόγια του Μαγιακόφσκι συνεχίζουν να δείχνουν το δρόμο: «Ζήτω η επανάσταση η γελαστή που ορμάει με φόρα αυτός είναι ο μεγάλος πόλεμος ο μοναδικός απ' όλους όσους είδε η Ιστορία ως τώρα».

Από τη Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα 100χρονα της μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

31

Το χρονικό του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου αστυνομία. Οι συγκρούσεις γενικεύονται. Η αστυνομία εκτός από δακρυγόνα ρίχνει και πυρά…

19.00: Απ’ τα μεγάφωνα ακούγεται το όνομα του πρώτου νεκρού αγοριού. Η ατμόσφαιρα αποπνικτική απ’ τα δακρυγόνα. Στην πλατεία Βάθης διαδηλωτές σωριάζονται νεκροί. Τα μεγάφωνα προσπαθούν να κρατήσουν ψηλά το ηθικό του κόσμου. Το Δημαρχείο έχει ήδη καταληφθεί, ενώ ο λαός επιτίθεται στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Μέσα κι έξω απ’ το Πολυτεχνείο υπάρχουν νεκροί και τραυματίες. Η ΣΕ στήνει οδοφράγματα και αυτοσχέδιο νοσοκομείο για όσους έχουν τραυματιστεί.

Τετάρτη 14 Νοέμβρη

Τ

ο πρωί στο Πολυτεχνείο πραγματοποιείται φοιτητική συγκέντρωση με αίτημα να δοθεί άδεια για την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων. Ταυτόχρονα πραγματοποιείται παμφοιτητική συγκέντρωση στη Νομική.

14.00: Ακούγεται πως στο Πολυτεχνείο γίνονται επεισόδια και οι φοιτητές από τη Νομική κατηφορίζουν προς την Πατησίων, όπου έχουν ξεκινήσει οι γενικές συνελεύσεις. Υπάρχει αναβρασμός αλλά όχι επεισόδια. Η αστυνομία έχει πάρει θέση γύρω από το κτήριο.

18.00: Τελειώνουν οι γενικές συνελεύσεις ενώ έξω από το Πολυτεχνείο έχει αρχίσει να μαζεύεται κόσμος. Φτάνει εισαγγελέας ο οποίος απειλεί με μηνύσεις αν το πλήθος δεν διαλυθεί.

19.00: Μέσα στο Πολυτεχνείο παραμένουν περίπου 800 φοιτητές. Η κατάληψη ξεκινά.

21.00: Χιλιάδες κόσμου έχουν μαζευτεί γύρω απ’ το Πολυτεχνείο, μέσα είναι περίπου 1.500 άτομα. Μερικοί αποχώρησαν (κυρίως του Ρήγα Φεραίου) είτε επειδή διαφώνησαν με την παραμονή είτε για άλλους λόγους. Η ανάγκη συντονισμού είναι επιτακτική. Έτσι συγκροτείται 13μελής Συντονιστική Επιτροπή (ΣΕ) από αντιπροσώπους των σχολών. 8-9 πρόσκεινται στην Αντι–ΕΦΕΕ (ΚΝΕ) και οι υπόλοιποι στο Ρήγα Φεραίο και τους αριστεριστές.

22.00: Η ΣΕ φτιάχνει έναν πρώτο ασθενικό πομπό, φροντίζει για τις προμήθειες, την περιφρούρηση των πυλών, ενώ έχει στον έλεγχό της και τα μεγάφωνα. Τυπώνονται χιλιάδες προκηρύξεις και κολλούνται αφίσες. Οι χιλιάδες λαού που είναι συγκεντρωμένοι έξω απ’ το Πολυτεχνείο παραμένουν μέχρι τη 1 τα ξημερώματα.

Πέμπτη 15 Νοέμβρη

Α

ν και το πρωί ο ενθουσιασμός έχει εξασθενήσει τις επόμενες ώρες το κλίμα αντιστρέφεται, μετά από την κατεύθυνση των δυνάμεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Η ΚΟΑ, σωστά και έγκαιρα, καλεί όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία της Αθήνας σε συμπαράσταση και αγωνιστική κινητοποίηση. Η λαϊκή συμπαράσταση ανακάμπτει απότομα. Ο κόσμος που αρχίζει να συγκεντρώνεται στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο συγκρούεται με την

αστυνομία που δεν τον αφήνει να ενωθεί με τους φοιτητές. Γυναίκες, άντρες και παιδιά μαζεύονται έξω απ’ το Πολυτεχνείο. Το μεσημέρι πολλοί μαθητές και εργαζόμενοι αφού σχόλασαν, μαζεύονται τριγύρω. Η οργανωτικότητα και ο ενθουσιασμός φουντώνουν. Δημιουργείται πιο ισχυρός πομπός, με αποτέλεσμα η φωνή των φοιτητών να ακούγεται πιο μακριά. Κόσμος συνεχίζει να έρχεται. Το απόγευμα 300 φοιτητές απ’ την Πάτρα σπάνε τον κλοιό της αστυνομίας και καταφέρνουν να μπουν μέσα στο Πολυτεχνείο από τη Στουρνάρη. Τα συνθήματα που ακούγονται είναι αντιχουντικά, ενώ αποκαλύπτουν το ρόλο των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ. Αργά το βράδυ εκλέγεται νέα 32μελής ΣΕ, στην οποία 7 είναι απ’ την Αντι – ΕΦΕΕ, 8 απ’ το Ρήγα Φεραίο και οι υπόλοιποι είναι ανένταχτοι ή αριστεριστές.

Παρασκευή 16 Νοέμβρη

Π

Σάββατο 17 Νοέμβρη 01.45: Η ατμόσφαιρα εκρηκτική. Τα πρώτα τανκς έχουν αρχίσει να κυκλώνουν το Πολυτεχνείο, ενώ έχουν καταφτάσει ΛΟΚατζήδες και στρατιώτες. Πλέον κάθε προσπάθεια αναίμακτης εξόδου απ’ το Πολυτεχνείο είναι μάταιη.

02.00: Τρία τανκς βρίσκονται έξω απ’ την πύλη του Πολυτεχνείου. Οι φοιτητές φωνάζουν «μην πυροβολείτε, είμαστε αδέλφια σας», «ο στρατός είναι λαϊκός». Καθώς οι πυροβολισμοί συνεχίζονται, οι φοιτητές τραγουδούν τον εθνικό ύμνο.

03.00: Μετά από εντολή, ένα τανκ πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου, στην οποία κρατιούνται φοιτητές. Αστυνομικοί και ΛΟΚατζήδες εισβάλλουν στο χώρο και χτυπούν τους φοιτητές. Αρκετοί καταφέρνουν να ξεφύγουν με τη βοήθεια ορισμένων φαντάρων.

05.00: Η μετάδοση του παράνομου σταθμού συνεχίζεται.

11.00: Η χούντα επιβάλλει στρατιωτικό νόμο, οι διαδηλώσεις όμως συνεχίζονται όλο το Σαββατοκύριακο.

αρασκευή πρωί και η αλληλεγγύη του κόσμου κορυφώνεται, ενώ σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα οι φοιτητές προχωρούν σε καταλήψεις στα Πανεπιστήμια.

12.00: Η ΣΕ δέχεται επίσκεψη από μέλη της επιτροπής Μεγαρέων αγροτών.

15.30: Η νέα ΣΕ, μετά την πρώτη της συνεδρίαση, καταλήγει στη διακήρυξη όπου προσδιορίζεται ο χαρακτήρας της κινητοποίησης ως αντιφασιστικός – αντιιμπεριαλιστικός και απαιτείται η άμεση πτώση της χούντας, καθώς και η εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας. Κατεβαίνουν τη λεωφόρο Αλεξάνδρας διαδηλωτές κατευθυνόμενοι προς το Πολυτεχνείο. Ο κόσμος που έχει πυκνώσει στο κέντρο της Αθήνας φτάνει τις 150.000. Η λαϊκή συμπαράσταση είναι κατά πολύ μαζικότερη απ' ότι τις προηγούμενες μέρες τόσο γύρω από το Πολυτεχνείο όσο και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας. Ο σταθμός των φοιτητών δίνει το στίγμα με συνθήματα όπως: “Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία”, “Λαϊκή Κυριαρχία – Εθνική Ανεξαρτησία”, “Κάτω η χούντα”, “Έξω οι Αμερικάνοι”, “Ένας είναι ο αρχηγός, ο κυρίαρχος λαός”. Αν και από το μεσημέρι διαδίδεται πως το βράδυ η αστυνομία θα χτυπήσει, η ΣΕ δεν παίρνει μέτρα για οργανωμένη έξοδο από το Πολυτεχνείο.

18.30: Στα Χαυτεία χτυπιούνται διαδηλωτές από την

44 XΡONIA

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

32

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΝΕ

ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ! Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΠΑΛΗ ΤΑΞΙΚΗ!

Ο

ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβρη του 1973, αποτελεί πολύτιμη πηγή πείρας για τους σημερινούς και τους αυριανούς μας αγώνες. Και φέτος θα βρεθούν αυτοί που θα εμφανίζονται σαν τιμητές του Πολυτεχνείου την ίδια ώρα που με την πολιτική τους τσακίζουν τη ζωή των εργαζόμενων και της νεολαίας. Αυτό κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Άλλοι με διάφορους τρόπους θα διαστρεβλώνουν τα συμπεράσματα απ’ τον ξεσηκωμό για να δικαιολογούν τη βάρβαρη πολιτική τους. Αυτό κάνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Και φέτος θα βγουν από τις τρύπες τους οι νοσταλγοί της Χούντας και των βασανιστών της να κάνουν λόγο για “μύθο” του Πολυτεχνείου αλλά και για τα “καλά” της Χούντας. Αυτό κάνει η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή και άλλοι. Ποια είναι όμως η αλήθεια;

Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία;

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ οργανώνουν τον αντιδικτατορικό αγώνα

Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου 1967, πέρασε από τα αστικά κόμματα σε τμήματα δυνάμεων του στρατού. Το πραξικόπημα έγινε στο όνομα του υποτιθέμενου “κομμουνιστικού κινδύνου”. Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως ο αντικομμουνισμός είναι πάντοτε προπομπός συνολικότερων αντιλαϊκών σχεδίων, έχει στο στόχαστρο συνολικά τον λαό, τη νεολαία, το κίνημα. Οι λόγοι που επέβαλαν τη δικτατορία ήταν η ανάγκη του αστικού πολιτικού συστήματος να προσπαθήσει να υπερβεί τις αντιθέσεις του, αλλά και για να στηριχθούν οι επιδιώξεις του αμερικανο-νατοϊκού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, την κρατούσαν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως και πριν τη δικτατορία, είτε ήταν στην κυβέρνηση η “Δεξιά”, είτε το “Κέντρο”, είτε οι λεγόμενοι αποστάτες. Αυτό που άλλαξε ήταν η μορφή άσκησής της. Τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα απ’ τη χουντική διακυβέρνηση. Τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών εκτινάχθηκαν, ενώ εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα με την καταστολή. Ενδεικτικό της πολιτικής υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που άσκησε και η χούντα είναι η πορεία των καπιταλιστικών κερδών, που αυξήθηκαν κατά 186% την περίοδο 1961-1971, ενώ οι μισθοί και τα μεροκάματα, που το 1961 αποτελούσαν το 34,5% του ιδιωτικού εγχώριου εισοδήματος, το 1971 έφταναν μόλις στο 40,5%. Αυτό το καθεστώς υμνούν σήμερα οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που είχε στα όπα-όπα το μεγάλο κεφάλαιο και τα κέρδη του, και στον “γύψο” τον λαό, τη νεολαία, τις ανάγκες και τους αγώνες τους. Και σήμερα άλλωστε η Χρυσή Αυγή με την εγκληματική της δράση υπηρετεί τους καπιταλιστές, θέλει τους εργάτες να δουλεύουν σαν “σκλάβοι”.

Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει εξ αρχής οργανωμένη αντίσταση για να αποτύχει το πραξικόπημα, παρ’ ότι τα σχέδια για επιβολή της δικτατορίας ήταν γνωστά, έβαλε τη σφραγίδα της στην αντιδικτατορική πάλη που αργοπόρησε να πάρει μαζικά χαρακτηριστικά. Επιβεβαιώνεται πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό–λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων, όντας οργανωμένο στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, με πολιτική επαγρύπνηση, μπορεί να είναι έτοιμο για να αντιμετωπίσει και τέτοια σχέδια σε βάρος του λαού. Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το εργατικό–λαϊκό κίνημα να ανασυνταχθεί και να οργανωθεί, όπως αποδείχτηκε και από την περίοδο του αγώνα ενάντια στη δικτατορία, είναι το δυνάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Η κλιμάκωση του αγώνα Απ’ την πρώτη στιγμή του πραξικοπήματος χιλιάδες μέλη και φίλοι του ΚΚΕ εξορίστηκαν σε ξερονήσια, ενώ στη διάρκεια της χούντας πολλοί βασανίστηκαν στα κολαστήριά της, πέρασαν από έκτακτα στρατοδικεία και είτε φυλακίστηκαν, είτε εξορίστηκαν. Το πρώτο διάστημα μετά την επιβολή της δικτατορίας, όταν κυριαρχούσε ακόμα ο φόβος και η ηττοπάθεια, καθοριστική σημασία για το σπάσιμο αυτού του κλίματος, για να πάρει κουράγιο ο λαός, είχε η αταλάντευτη στάση των κομμουνιστών απέναντι στους ανακριτές και τους βασανιστές. Πολλοί φυλακισμένοι και εξόριστοι, κομμουνιστές και κομμουνίστριες, στην πρώτη γραμμή των αγωνιστών, έδωσαν τέτοιο παράδειγμα. Το ΚΚΕ, μετά τη 12η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής (Φλεβάρης 1968), άρχισε να ανασυγκροτεί τις παράνομες Οργανώσεις του, να ξεκαθαρίζει τις γραμμές του απ’ τους οπορτουνιστές που ήθελαν να το διαλύσουν, στο όνομα της “ανανέωσής” του. Ξεκινά η κυκλοφορία του παράνομου “Ριζοσπάστη”. Τον Σεπτέμβρη του 1968 ιδρύεται η ΚΝΕ. Η απόφαση αυτή δημιουργεί νέα δεδομένα για την ανασυγκρότηση του νεολαιίστικου κινήματος. Ταυτόχρονα, ξεκινά και η έκδοση του παράνομου “Οδηγητή”. Η συμβολή της ΚΝΕ και του ΚΚΕ ήταν πολύτιμη για την οργάνωση των αγώνων της νεολαίας ενάντια στη χούντα. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και καθώς αναπτύσσονται οι Οργανώσεις τους, ιδρύονται οι αντιδικτατορικές Οργανώσεις: Η Ενιαία Συνδικαλιστική Αντιδικτατορική Κίνηση – ΕΣΑΚ (τον Απρίλη του ’68), αργότερα η Αντιδικτατορική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας (Αντι-ΕΦΕΕ) και η Μαθητική Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας (ΜΟΔΝΕ). Σε πρώτη φάση, ο αγώνας είχε διάφορες μορφές: διαβήματα, υπομνήματα, διακίνηση του παράνομου τύπου, προπαγανδιστική δουλειά με πέταγμα τρικ, αναγραφή συνθημάτων και μετάδοση ηχογραφημένων μηνυμάτων σε κεντρικά σημεία, κινητοποιήσεις οικογενειών κρατουμένων κατά των βασανιστηρίων.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

Στα τέλη του 1971 και καθώς εξελίσσεται διεθνής καπιταλιστική οικονομική κρίση (η λεγόμενη “πετρελαϊκή”), ο αντιδικτατορικός αγώνας αρχίζει να σημειώνει άνοδο. Ιδιαίτερα, το 1973 υπάρχουν αντιδράσεις και από την εργατική τάξη. Στην πρώτη γραμμή μπαίνουν διεκδικήσεις για την ίδρυση σωματείων, για τα μεροκάματα, τα ωράρια, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Οργανώνονται απεργίες στους τυπογράφους της Αθήνας, τους αλιεργάτες της Καβάλας, τους τεχνικούς της “Ολυμπιακής”, στη ΔΕΗ και αλλού. Κινητοποιήσεις οργανώνονται και απ’ τους φοιτητές σπουδαστές. Απ’ το 1972 ξεκινούν κινητοποιήσεις με αιχμή το αίτημα της διεξαγωγής γνήσιων σπουδαστικών εκλογών. Το 1973, με αφορμή τον “καταστατικό

Σκάνδαλα στη Χούντα; Αποκλείεται… Ένα επιχείρημα των σημερινών θιασωτών της Χούντας, δηλαδή της Χρυσής Αυγής και άλλων είναι ότι «οι χουντικοί πέθαναν στην ψάθα» ή ότι η Χούντα αντιμετώπισε τη «διαφθορά του πολιτικού συστήματος». Στην πραγματικότητα στα χρόνια της Δικτατορίας έγινε ένα πραγματικό “πάρτυ” ρουσφετιών και σκανδάλων. Μέχρι και ο Σάββας Κωνσταντόπουλος, προπαγανδιστής της Δικτατορίας, αναγκάστηκε να γράψει: «Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νέο-φαυλοκρατία (ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή κ.ο.κ.)». Η Χούντα ήταν ένα διεφθαρμένο και σάπιο καθεστώς, όπως σάπιο είναι και το εκμεταλλευτικόκαπιταλιστικό σύστημα που υπηρέτησε.

χάρτη” της Ανώτατης Παιδείας που προωθούσε η Χούντα, οι αγώνες κλιμακώνονται. Το Φλεβάρη οι φοιτητές καταλαμβάνουν τη Νομική για δύο μέρες. Μέσα στους μήνες Μάρτη–Απρίλη γίνονται καταλήψεις, ξανά στη Νομική και στην Ιατρική, διάφορες κινητοποιήσεις σε άλλες σχολές της Αθήνας, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης. Αγωνιστικές κινητοποιήσεις οργανώνονται και από αγρότες σε ορισμένους χώρους, γίνονται συλλαλητήρια εναντίον των απαλλοτριώσεων γης που εφαρμόζονταν για την εγκατάσταση μονοπωλιακών ομίλων (π.χ. ΠΕΤΡΟΛΑ). Παράλληλα, πραγματοποιούνται και εκδηλώσεις με καθαρά πολιτικό–αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Τέτοιες μέρες κινητοποίησης του λαού ήταν η 28η Οκτώβρη του ’72, η επέτειος του πραξικοπήματος το ’73 και η Πρωτομαγιά του ’73. Η ανάπτυξη του αντιδικτατορικού αγώνα βέβαια, δεν προέκυψε μόνο απ’ το ανέβασμα των μορφών πάλης αλλά και με την όξυνση της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης. Είχε μεγάλη σημασία για να προχωρήσει το κίνημα μπροστά, να ηττηθούν οι απόψεις που αποδέχονταν το λεγόμενο “δημοκρατικό” εγχείρημα της Χούντας, με σκοπό να το αξιοποιήσουν, όπως έλεγαν, εκφράζοντας τη λογική του μικρότερου κακού, του “ρεαλισμού”. Βασικοί φορείς αυτών των απόψεων ήταν δυνάμεις του αναθεωρητικού φραξιονιστικού τμήματος που αποχώρησε το 1968 από το ΚΚΕ, του λεγόμενου “ΚΚΕ Εσωτερικού”, καθώς και η ηγεσία της ΕΔΑ. Έτσι, φτάσαμε στον Νοέμβρη του ’73 και την κατάληψη του Πoλυτεχνείου, που δεν ήρθε σαν “κεραυνός εν αιθρία” αλλά ήταν η κορύφωση όλης της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαϊκού και του νεολαιίστικου κινήματος.

Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου Το απόγευμα της Τετάρτης (14/11/1973), ξεκινά η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Φτιάχνεται ο πρώτος ραδιοφωνικός πομπός, αρκετός κόσμος μαζεύεται γύρω απ’ το Πολυτεχνείο ως το βράδυ.

Ο λαός, η νεολαία, όταν είμαστε οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουμε γιατί παλεύουμε, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία (...) Βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: την εξουσία του κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν Την επόμενη μέρα, η Κομματική Οργάνωση Αθήνας καλεί τους εργαζόμενους και τους νέους να κατέβουν μαζικά στο Πολυτεχνείο. Από εκείνη τη στιγμή, η κατάληψη του Πολυτεχνείου καθώς ενώνεται με το εργατικό–λαϊκό κίνημα αποκτά χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού. Δίπλα στο σύνθημα “Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία”, δυνάμωναν και τα “Έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ” και “Κάτω η Χούντα”. Το μήνυμα ήταν πολιτικό, ανατρεπτικό, αντιιμπεριαλιστικό. Ο ρόλος του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και της ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ, παρά τις ελλείψεις που παρουσιάστηκαν, ήταν σημαντικός. Η 16η Νοέμβρη ήταν η μέρα κορύφωσης της εξέγερσης. Οι φοιτητές της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας προχωρούν και αυτοί σε καταλήψεις. Στην Αθήνα, χιλιάδες λαού κατεβαίνουν με πυκνά και μεγάλα μπλοκ στο Πολυτεχνείο. Οι οικοδόμοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι έχουν τα μαχητικότερα μπλοκ. Περίπου 150.000 λαού είναι στους δρόμους. Η αστυνομία χτυπά τον λαό, χωρίς να μπορεί να διαλύσει τις διαδηλώσεις. Αργά το απόγευμα, πέφτουν οι πρώτοι νεκροί. Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη, τα τανκ κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Στις 3 το πρωί, ένα απ’ τα τανκ πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου. Η θυσία δεν πήγε χαμένη: άνοιξε ο δρόμος για την κατάρρευση της δικτα-

44 XΡONIA

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

H Δικτατορία στήριξε πολύμορφα την πλουτοκρατία. (Στις φωτογραφίες, ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος με τον μεγαλοκαπιταλιστή Τομ Πάππας.

33

34 Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι καπιταλιστές μετράνε μόνο τα κέρδη τους, τους τζίρους και τα συμφέροντά τους. Στέλνουν τους λαούς να χύσουν το αίμα τους για ξένα προς τις ανάγκες τους συμφέροντα. Δε θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια των εκμεταλλευτών! Παλεύουμε με τη δική μας σημαία, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Οι λαοί με τον αγώνα τους και την αλληλεγγύη τους μπορούν να ανοίξουν έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο σε ρήξη με την εξουσία του κεφαλαίου, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Υλικά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από την περίοδο της παρανομίας και της αντιδικτατορικής πάλης.

τορίας. Χιλιάδες νέοι και νέες απ’ το παράδειγμα του Πολυτεχνείου διαπαιδαγωγήθηκαν με τα ιδανικά του οργανωμένου αγώνα. Τελικά τον Ιούλη του 1974, κάτω από το βάρος της Κυπριακής τραγωδίας, στην οποία η Χούντα πρωτοστάτησε και την τουρκική εισβολή και κατοχή που ακολούθησε, αλλά και λόγω των αναγκών του ίδιου του συστήματος, το στρατιωτικό καθεστώς κατέρρευσε, ως αποτέλεσμα του συμβιβασμού που επήλθε ανάμεσα στις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και του αστικού πολιτικού κόσμου από τη μία και τη χουντική διακυβέρνηση από την άλλη. Η μορφή άσκησης της εξουσίας το 1974 άλλαξε. Η εξουσία όμως παρέμεινε στα χέρια των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Όσες κυβερνήσεις αναδείχτηκαν από τότε υπηρετούν το κεφάλαιο και τις διεθνείς καπιταλιστικές ενώσεις στις οποίες συμμετέχει.

Ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών! «Έφτασαν ντυμένοι “φίλοι” αμέτρητες φορές οι εχθροί μου τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας. Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά. (…) Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά» Οδυσσέας Ελύτης

Σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν μπορεί να παριστάνει τον τιμητή του Πολυτεχνείου. Τρίζουν τα κόκκαλα των νεκρών αγωνιστών του λαού όταν η κυβέρνηση από τη μία “ξεγυμνώνεται” μπροστά στον αμερικάνικό ιμπεριαλισμό, όπως με την πρόσφατη επίσκεψη του Τσίπρα στον Τραμπ, και από την άλλη εμφανίζεται σαν “συνεχιστής” ηρωικών στιγμών του εργατικού λαϊκού κινήματος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στηρίζει τις επιδιώξεις του κεφαλαίου στον ανταγωνισμό με άλλα μονοπώλια άλλων χωρών. Γι’ αυτό και βάζει πλάτη στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην περιοχή. Παίρνει μέρος στις μεγάλες κόντρες μεταξύ των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ρωσίας, Κίνας και άλλων καπιταλιστικών κρατών.

Η κυβέρνηση: zz Αναβαθμίζει την αμερικάνικη βάση της Σούδας, το βασικό ορμητήριο για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή, παζαρεύει τη δημιουργία νέων βάσεων ση χώρα μας zz Συγκαλύπτει τα σχέδια αξιοποίησης της βάσης του Άραξου για την αποθήκευση πυρηνικών όπλων. zz Φορτώνει στις πλάτες του λαού 2,4 δις δολάρια για την αναβάθμιση των F16. Η δαπάνη αυτή δεν έχει καμιά σχέση με την άμυνα της χώρας. Οι ίδιες οι ΗΠΑ λένε ανοιχτά ότι η αναβάθμιση γίνεται για την πιο αποτελεσματική εμπλοκή της Ελλάδας στους πολέμους του ΝΑΤΟ.

Παλεύουμε για μία κοινωνία χωρίς κρίσεις, πολέμους, εκμετάλλευση Ο λαός, η νεολαία, όταν είμαστε οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουμε γιατί παλεύουμε, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία. Μπορούμε να αποκτήσουμε τεράστια δύναμη! Βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: την εξουσία του κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. Σήμερα έχουμε περισσότερες αποδείξεις. “Σωτήρες” και “εύκολες λύσεις” δεν υπάρχουν. Παίρνουμε τη ζωή μας στα δικά μας χέρια. Συνεχίζουμε την πάλη για ανατρέψουμε τη δικτατορία των μονοπωλίων, για να κατακτήσει ο λαός την εξουσία και να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει! Ο 20ος αιώνας “άνοιξε” με την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία. Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων σοσιαλιστικών επαναστάσεων, που θα οδηγήσουν ξανά την ανθρωπότητα στην πρόοδο! Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο σοσιαλισμός, είναι το μέλλον!

Όλα αυτά γίνονται στο όνομα της “γεωστρατηγικής αναβάθμισης” της Ελλάδας και με τη συμφωνία όλων των κομμάτων, πλην του ΚΚΕ. Οι στόχοι της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας είναι εχθρικοί για τη νεολαία και τον λαό. Αφορούν αποκλειστικά τα κέρδη, το κομμάτι από την πίτα που θέλουν να πάρουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ελλάδας. Τίποτα θετικό δεν προμηνύει η πιο βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας στους ανταγωνισμούς και τους πολέμους των ιμπεριαλιστών. Κέρδισε κάτι ο ελληνικός λαός από τη συμμετοχή της Ελλάδας στους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία; Οι κόντρες μεταξύ των ιμπεριαλιστών και των αστικών τάξεων κάθε χώρας για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στα πετρέλαια, το φυσικό αέριο και τους ενεργειακούς δρόμους της περιοχής μπορούν να οδηγήσουν σε γενίκευση του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπλέκει το λαό στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια στην περιοχή καλλιεργώντας την αφέλεια ότι το ΝΑΤΟ μας “προστατεύει”.

ΝΑΤΟ σημαίνει χούντες και πολέμοι! z Η στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα έχει τη σφραγίδα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. z Η εισβολή και η κατοχή του 37% της Κύπρου έχουν τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ αλλά και της ΕΕ. z Η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο έχει δώσει αέρα στα πανιά των διεκδικήσεων εκ μέρους της τούρκικης πλουτοκρατίας.

Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, το πρωί της 16ης Νοέμβρη του ’73 που καλεί την «εργατική τάξη και το λαό να εκδηλώσει ακόμα πιο μαζικά την συμπαράσταση και βοήθειά του στους φοιτητές».

! ο ι άσ ν µ ...γυ

Το ποδόσφαιρο στη “σέντρα” της Χούντας…

Π

αράνομος “Οδηγητής”, Απρίλης 1973: «…Στα επαρχιακά γυμνάσια οι χουντικοί καθηγητές προπαγανδίζουν στα παιδιά, ακόμα και την ώρα των μαθημάτων το ποδόσφαιρο. Πολλοί απ’ αυτούς γίνονται και μέλη των Συμβουλίων των ποδοσφαιρικών Σωματείων της περιφέρειάς τους». Πράγματι, η δικτατορία, το στρατιωτικο-φασιστικό καθεστώς

που επιβλήθηκε στη χώρα μας από το 1967 έως το 1974, δεν προσπάθησε μόνο με το “μαστίγιο” να επιβληθεί στο λαό και τη νεολαία, με τις χιλιάδες συλλήψεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, εξορίες και δολοφονίες κομμουνιστών και αγωνιστών, αλλά και με το “καρότο”… Μία από τις παροιμιώδεις τακτικές της ήταν η καπηλεία και ο έλεγχος του ποδοσφαίρου…

«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»… και στον αθλητισμό! Όταν έγινε το πραξικόπημα τον Απρίλη του 1967, η χούντα προχώρησε στην εφαρμογή του νόμου 127/1967 “Περί αναδιοργανώσεως του εξωσχολικού αθλητισμού”, ορίζοντας Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού τον αντισυνταγματάρχη πεζικού, Κ. Ασλανίδη. Ο νόμος αυτός της χούντας ρύθμιζε τη λειτουργία των αθλητικών σωματείων και εξασφάλιζε διαρκή έλεγχο του κράτους σε αυτά μέσω κυβερνητικών επιτρόπων, οι οποίοι ουσιαστικά αποτελούσαν τα μάτια και τα αυτιά της χούντας μέσα στα σωματεία. Μάλιστα, τους έλεγαν και “στρατιωτικούς”, καθώς στην πλειοψηφία τους ήταν στρατιωτικοί, που ουσιαστικά έλεγχαν τους συλλόγους και μετέφεραν τυχόν “παρεκκλίσεις” στους επικεφαλής τους. Ταυτόχρονα, από τα χέρια τους περνούσαν και τα χρήματα που έδινε στις ομάδες η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο Άρθρο 24 του Α.Ν.127/1967: «Ο Υπουργός Προεδρία της Κυβερνήσεως μπορεί όποτε κρίνει να διαλύσει την διοίκηση ενός αθλητικού σωματείου, αν κρίνει ότι «παραβιάζει τας εκ των ισχυόντων Νόμων και Κανονισμών». Ξεκαθαρίζεται μάλιστα ότι: «Απαγορεύεται η εγγραφή ως μέλους σωματείου, καλλιεργούντος οιονδήποτε κλάδον σωματικής Αγωγής προσώπου μη νομιμόφρονος...», φωτογραφίζοντας ουσιαστικά τους κομμουνιστές.

Ο δικτάτορας Παττακός διέκοψε (!) αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο για να πει στον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Γ. Σιδέρη να παίζει πιο... μαλακά!

Διάλυση και συγχώνευση “κόκκινων” ποδοσφαιρικών συλλόγων Έτσι, εφαρμόστηκε η πολιτική της διάλυσης και των συγχωνεύσεων των ποδοσφαιρικών συλλόγων. Η επίσημη λογική της πρακτικής αυτής ήταν η δημιουργία λίγων και ισχυρών ομάδων. Στην πραγματικότητα, όμως, με τη μέθοδο αυτή διαλύονταν τα σωματεία εκείνα που ήταν ύποπτα “ερυθράς” -όπως έλεγαν-, δηλαδή κομμουνιστικής δράσης. Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρει ο Π. Χατζίδης, ποδοσφαιριστής από το 1966 έως το 1975 στην ομάδα της Νεάπολης Νέας Ιωνίας: «Τότε, γίνονταν Διοικητικά Συμβούλια με την άδεια της αστυνομίας. Άμα ήσουν αριστερός, άμα τελείωνε το όνομά σου σε -ίδης όπως το δικό μου έπρεπε να πάρεις από την τοπική διεύθυνση ασφαλείας της Ν. Ιωνίας έγκριση. Πολλά άτομα παλιάς εποχής -χρόνια στο κουρμπέτι, όπως λέμε εδώ στη Ν. Ιωνία- απορρίφθηκαν κατά καιρούς από την ασφάλεια 1».

Η Νέα Ιωνία, λόγω της ιστορίας της περιοχής (βλ. Μπλόκο Καλογρέζας, δράση ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην Κατοχή κ.λπ.) υπήρξε μία από τις πολλές γειτονιές, που τα αθλητικά σωματεία της βρέθηκαν στη δίνη των συγχωνεύσεων της εποχής. Έτσι, πολλοί σύλλογοι της Ν. Ιωνίας, η Σαφράμπολη, η Ελευθερούπολη, η Νεάπολη, η Καλογρέζα κ.ά. διαλύθηκαν για να συσταθούν οι δύο νέες ομάδες της Νέας Ιωνίας, η Ελπίδα και ο Ίκαρος, τα ονόματα των οποίων μάλιστα είχε εμπνευστεί ο ίδιος ο χουντικός Ασλανίδης. Ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ και προπονητής της Καλογρέζας, Νίκος Μελίσσης, διηγείται στο βιβλίο “Το ταξίδι του Ίκαρου”: «Μας κάλεσε ο Ασλανίδης στα γραφεία της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, που ήταν τότε στην Κοραή. Πήγαμε έξι από την Καλογρέζα και έξι από την Σαφράμπολη, όπως μας είχε παραγγείλει. Χωρίς περιστροφές μας είπε: “Θα συγχωνευτείτε”. Όνομα όμως δεν ανέφερε για την καινούργια ομάδα. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο γραφείο του ένας βαθμοφόρος της αεροπορίας. Μόλις είδε το έμβλημα στη στολή, στράφηκε σε εμάς και είπε: “Θα τον ονομάσετε Ίκαρο”». Έτσι κι έγινε… «Λίγες μέρες μετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, δυο Τζέιμς (σ.σ. αυτοκίνητα) διέσχισαν την Ανδρέου Δημητρίου και σταμάτησαν μπροστά στο εντευκτήριο του ΠΑΟ Καλογρέζας. Από αυτά πήδησαν περίπου 20 φαντάροι οι οποίοι εισέβαλαν στα γραφεία και σήκωσαν από αυτά τα… πάντα. Από αθλητικό υλικό και έπιπλα μέχρι σφραγίδες. Φεύγοντας, κάρφωσαν με σανίδες την πόρτα και άφησαν πίσω τους, έναν άδειο χώρο. Τίποτα δεν είχε μείνει που να θυμίζει τον σύλλογο. Ή μάλλον έμεινε. Τα μετάλλια, που είχαν απονεμηθεί στην ομάδα Νέων για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αυτά διασώθηκαν γιατί έτυχε να φυλάσσονται στο παρακείμενο καφενείο 2».

36 Αντίστοιχες συγχωνεύσεις προσπάθησε η χούντα να επιβάλει και σ' άλλες ποδοσφαιρικές ομάδες. Για παράδειγμα, ο Π.Σ. Καλαμάτας ιδρύθηκε το 1967 με την αναγκαστική συγχώνευση του Απόλλωνα Καλαμάτας, των Πράσινων Πουλιών και του Ολυμπιακού Καλαμάτας. Στην περίπτωση αυτή ο “άβολος”-κομμουνιστικός σύλλογος που έπρεπε να απορροφηθεί ήταν τα Πράσινα Πουλιά. Στη Κρήτη ο Εργοτέλης δεν ήταν ιδιαιτέρως αρεστός και έπρεπε να απορροφηθεί από τον ΟΦΗ, ιδίως από τη στιγμή που είχε παραχωρήσει το γήπεδό του για συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη. Στην Πάτρα τα τοπικά σωματεία Ολυμπιακός, Ηρακλής, Προοδευτική, Απόλλωνας, Αχιλλέας, Πατραϊκός και Θύελλα έδωσαν τον -καθαρευουσιάνικο κατά τα γλωσσικά γούστα των δικτατόρων“Α.Π.Σ. Πάτραι”. Η τελευταία αυτή συγχώνευση δεν ήταν και η πιο εύκολη. Πράγματι οι παράγοντες της Θύελλας Πατρών δεν συγκατάνευσαν και το καθεστώς έστειλε τους χωροφύλακες στα γραφεία του συλλόγου για να πάρουν το καταστατικό. Οι άνθρωποι της Θύελλας είχαν όμως ήδη προβλέψει να φυγαδεύσουν και να θάψουν σε κάποιο οικόπεδο το καταστατικό και τη σφραγίδα του σωματείου. Τα ανέσυραν μετά την πτώση της χούντας. Ο δικτάτορας Παττακός κοντεύει να... αρπάξει το τρόπαιο από τα χέρια του μπασκετμπολίστα της ΑΕΚ Γιώργου Αμερικάνου.

Όταν η χούντα έδιωξε τον Μπούκοβι… Ήταν 13 Δεκεμβρίου 1967 όταν ο Μάρτον Μπούκοβι, ένας από τους κορυφαίους προπονητές που πέρασαν από το ελληνικό ποδόσφαιρο, αποχαιρέτησε τον Ολυμπιακό, με απόφαση της χούντας. Για χάρη του μάλιστα γράφτηκε και τραγούδι... Ο Μάρτον Μπούκοβι δεν ήταν απλά ένας προπονητής που χάρισε τίτλους στον Ολυμπιακό. Ήταν δηλωμένος κομμουνιστής, μία προσωπικότητα με διεθνή ακτινοβολία, ανέδειξε σπουδαίους ποδοσφαιριστές στον Πειραιά και δικαίως έγινε μύθος… Μάλιστα, ο Μπούκοβι με τον Ολυμπιακό κατάφερε να πετύχει ένα ιστορικό ρεκόρ το οποίο χρειάστηκε να περάσουν 46 χρόνια για να καταρριφθεί. Επρόκειτο για το καλύτερο ξεκίνημα ελληνικής ομάδας στο εθνικό πρωτάθλημα, με την ομάδα του Μπούκοβι να πετυχαίνει 12 νίκες στις πρώτες 14 αγωνιστικές.

Ο Μάρτον Μπούκοβι με τους παίκτες του Ολυμπιακού.

Αντίσταση στη Χούντα μέσα στο γήπεδο… Υπήρχαν, όμως, κι άλλες περιπτώσεις ομάδων, αθλητών και οπαδών που αντιστάθηκαν στη χούντα. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν όταν σε αγώνα της ΑΕΚ, προημιτελικής φάσης ευρωπαϊκής διοργάνωσης στη Δανία με την Ακαντέσμικ Κοπεγχάγης (έπειτα από το 0-0 της πρώτης αναμέτρησης), οι οπαδοί της, αρπάζοντας την ευκαιρία, μπήκαν μέσα στο γήπεδο και βροντοφώναξαν προς όλη την Ευρώπη, ότι η Ελλάδα είναι σκλαβωμένη και ζητούσε την ελευθερία της. Για την ιστορία, η ΑΕΚ επικράτησε με 2-0 χάρη σε γκολ των Σταματιάδη και Μίμη Παπαϊωάννου, εξασφαλίζοντας την πρόκριση στα προημιτελικά του κυπέλλου πρωταθλητριών, με τον κόσμο της να στέλνει το πρώτο μεγάλο μήνυμα ενάντια στη χούντα…

Όμως, η χούντα, που τον Δεκέμβρη του 1967 είχε πια εδραιωθεί, δε γινόταν να αφήσει στον πάγκο ελληνικής ομάδας έναν Ούγγρο προπονητή, ο οποίος μάλιστα δήλωνε και κομμουνιστής. Ήταν ανεπιθύμητος, ακόμα κι αν ήταν τόσο αγαπητός στον κόσμο όσο ήταν ο Μπούκοβι. Βέβαια, η υψηλή δημοτικότητα του Μπούκοβι αποτελούσε πρόβλημα, διότι για να διώξεις έναν τεχνικό ο οποίος είχε κατακτήσει τα δύο προηγούμενα πρωταθλήματα, με την ομάδα του να παίζει και το καλύτερο -ομολογουμένως- ποδόσφαιρο, έπρεπε να δικαιολογηθεί επαρκώς. Αλλά ούτε κι αυτό αποδείχθηκε τόσο δύσκολο. Στα εννέα πρώτα ματς του 1967-68 ο Ολυμπιακός γνώρισε τέσσερις ήττες, σχεδόν όσες είχε και τις δύο προηγούμενες χρονιές μαζί. Ποτέ δεν αποδείχθηκε κάτι, αλλά οι κακές γλώσσες λένε ότι τα αποτελέσματα αυτά δεν ήρθαν τυχαία... Έτσι, στις 13 Δεκεμβρίου 1967 ο Μ. Μπούκοβι αποπέμφθηκε… Τη νύχτα της ίδιας μέρας συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου έξω από το ξενοδοχείο που διέμενε: «Ήτανε όλοι εκεί. Οι αγαπημένοι από τα παλιά. Από την Αγία Σοφία και τα Μανιάτικα, τον Άγιο Δημήτρη, τα Ταμπούρια και την Υπαπαντή. Αδειάσανε τα καφενεία και τα σφαιριστήρια. Την άλλη μέρα έγραψε και το “Φως” τι έγινε εκεί: Πώς είχε σταματήσει η συγκοινωνία κάτω απ’ το ξενοδοχείο της Καστέλλας, πως ανεμίζανε ασπροκόκκινες σημαίες και κασκόλ, ανάβανε στριμμένες εφημερίδες και κεριά κι οι πιο μικροί, με δάκρυα στα μάτια, φωνάζανε: - Πατέρα! Μη φεύγεις! Πώς, όταν βγήκε ο Μπούκοβι στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου να τους ησυχάσει με τον Λάντος δίπλα του, δάκρυσε κι αυτός και έκανε και τους μεγάλους να χτυπιούνται: - Πατέρα! Μη φεύγεις, Πατέρα μη! Μη φεύγεις! Έγραψε για τις φωτιές που ανάψανε μετά τους τσαμπουκάδες που γίνανε, το ξύλο που έπεσε στους γύρω δρόμους, τις σπασμένες τζαμαρίες, το διαλυμένο καφενείο. Έγραψε μερικά το “Φως”... Αλλά τι να καταλάβουνε αυτοί που γράφουνε! 3» …

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

 Το μαθητικό κίνημα την περίοδο της δικτατορίας, “Οδηγητής”, Νοέμβρης 2012  Πάμε Γυμνάσιο: Τα “απαγορευμένα” της Χούντας…, “Οδηγητής”, Νοέμβρης 2016

Παραπομπές 1. Συνέντευξη στο «Πανόραμα Αγοράς Ν. Ιωνίας 2002» 2. Από το βιβλίο Το Ταξίδι του Ίκαρου 3. «Τη νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι», Διονύσης Χαριτόπουλος, Πεδίο εκδοτική

Δημόσια ΙΕΚ

Νέα χρονιά με πολλά προβλήματα… ώρα για οργάνωση και αγώνα!

Τ

ον μήνα που πέρασε ξεκίνησε η νέα χρονιά για τους σπουδαστές των Δημοσίων ΙΕΚ σε όλη τη χώρα. Οι σπουδαστές από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια σειρά προβλήματα. Ταυτόχρονα ήδη έχουν ξεκινήσει οι πρώτες κινητοποιήσεις από τους συλλόγους σπουδαστών, ενώ σχεδιάζεται και η συνέχεια. Ο Οδηγητής συζήτησε με τον Νίκο Λιαράτσικα, πρόεδρο του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ (ΣΥΣΔΙΕΚ) Αττικής και τον Θοδωρή Βαριδάκη, πρόεδρο του ΣΥΣΔΙΕΚ Θεσσαλονίκης.

θεωρεί φυσιολογικά. Πόσο φυσιολογικό είναι όμως να μην παίρνεις πάσο ή βιβλία; Πόσο φυσιολογικό είναι να δουλεύεις κανονικά σαν πρακτικάριος για 6 μήνες και να μην παίρνεις φράγκο; Πως θα ζήσεις αυτό το διάστημα; Αυτά είναι ερωτήματα που έχει καθένας από εμάς. Το θέμα είναι από ερωτήματα να γίνουν απόφαση μάχης απέναντι σ’ αυτούς που μας τσακίζουν τη ζωή. “Οδηγητής”: Η νέα χρονιά ξεκίνησε και τα δημόσια ΙΕΚ υποδέχθηκαν δεκάδες χιλιάδες σπουδαστές με την κυβέρνηση να παρουσιάζει μια ειδυλλιακή εικόνα. Πως είναι όμως πραγματικά η κατάσταση μέσα στις σχολές; Θοδωρής Βαριδάκης: Φέτος στα δημόσια ΙΕΚ επικρατεί ένα χάος. Ελλείψεις σε εκπαιδευτές, απαρχαιωμένα και πολλές φορές ανύπαρκτα εργαστήρια και πρώτα από όλα τα έξοδα για αναλώσιμα, υλικοτεχνικά και την μεταφορά μας στις σχολές. Οι σπουδαστές καλούνται να βάλουν το χέρι βαθιά στη τσέπη με αποτέλεσμα πολλοί να αναγκάζονται να παρατήσουν το ΙΕΚ ή να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους. Νίκος Λιαράτσικας: Για παράδειγμα, στην ειδικότητα των chef στο Αιγάλεω, για στολή και μαχαίρια κάθε σπουδαστής πρέπει να δώσει πάνω από 100 ευρώ, στους βοηθούς φαρμακείου στη Γλυφάδα αντί για εργαστήριο φαρμακοποιών τους έβαλαν να κάνουν μάθημα σε εργαστήριο υπολογιστών. Όλα αυτά η κυβέρνηση τα

“Ο”: Πείτε μας δυο λόγια για το θέμα που έχει προκύψει με τις διαγραφές σπουδαστών από τα μητρώα του ΟΑΕΔ. Τι πρωτοβουλίες παίρνει ο Σύλλογος για το θέμα; ΝΛ: Δεν είναι καινούριο θέμα. Πριν 2 χρόνια όταν είχε πρωτοανοίξει, μετά από δυναμικές κινητοποιήσεις βάλαμε φρένο στις διαγραφές σπουδαστών. Σήμερα μιλάμε για εκατοντάδες νέους που χάνουν τη μοριοδότηση που δίνει η ανεργία για θέσεις Δημοσίου (π.χ. στην ειδικότητα των Αρχαιοφυλάκων), τις δωρεάν μετακινήσεις, την πρόσβαση σε προγράμματα και σεμινάρια που για τους ανέργους είναι δωρεάν. Γι’ αυτό και ο ΣΥΣΔΙΕΚ στην τελευταία συνεδρίαση του Διοικητικού του Συμβουλίου αποφάσισε να προχωρήσει σε περιοδείες ενημέρωσης μέσα στα ΙΕΚ αλλά και σε κινητοποίηση στα κεντρικά γραφεία του ΟΑΕΔ. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις και για να αναδείξουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά και για να βάλουμε μπλόκο σ’ αυτή την ενέργεια.

ΘΒ: Όταν πήγαμε στη διεύθυνση του ΙΕΚ που σπουδάζω εγώ να ζητήσουμε εξηγήσεις μας είπαν πως «αυτό είναι πρόβλημα των σπουδαστών καθώς ήταν αναρτημένο στο διαδίκτυο». Όμως, αυτό που κάνουν δείχνει την αδιαφορία της κυβέρνησης για τις πραγματικές ανάγκες των ανέργων και των σπουδαστών. Την βολεύει προκείμενου να διαμορφώνει την εικόνα πως η ανεργία μειώνεται. Λέει ότι όποιος είναι σπουδαστής δεν είναι άνεργος κι ας μην έχει δουλειά. Στόχος του ΣΥΣΔΙΕΚ είναι άμεσα να ενημερωθούν όλοι οι σπουδαστές για το ζήτημα και να διεκδικήσουμε να μην γίνει καμία διαγραφή άνεργου-σπουδαστή ΙΕΚ από τα μητρώα του ΟΑΕΔ. “Ο”: Ποια πρέπει να είναι η απάντηση των σπουδαστών απέναντι στα οξυμένα προβλήματα και τι έχετε σχεδιάσει όσον αφορά τη δράση του Συλλόγου; ΝΛ: Το επόμενο διάστημα θα πραγματοποιήσουμε σειρά περιοδειών σε όλα τα ΙΕΚ ώστε να δούμε και από πρώτο χέρι τις ελλείψεις, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί μας αλλά κυρίως να κουβεντιάσουμε σε κάθε ΙΕΚ, σε κάθε τμήμα και ειδικότητα το σχέδιο δράσης μας. Μετά την κινητοποίηση που πραγματοποιήσαμε στον ΟΑΕΔ, θα ακολουθήσει σειρά κινητοποιήσεων στις διευθύνσεις των ΙΕΚ και θα κορυφώσουμε με κινητοποίηση στο Υπουργείο. Καλούμε όλους τους συναδέλφους μας να συζητήσουν στις ειδικότητες, στα ΙΕΚ τους. Να βάλουν κάτω τα συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Με αυτά να κάνουν συνελεύσεις στα ΙΕΚ. Να στήσουμε επιτροπές που θα αντιπροσωπεύουν το κάθε ΙΕΚ ώστε ακόμα πιο γρήγορα να ενημερώνουν και να ενημερώνονται απ’ το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου. Πολλά είναι τα προβλήματα που θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα. Πρέπει να είμαστε και εμείς πολλοί και καλά οργανωμένοι για να τα παλέψουμε.

Με αφορμή την προκλητική απόφαση καταδίκης της Ηριάννας Β.Λ. και του Περικλή Μ.

Τ

ρομονόμοι: Αυτή είναι η ονομασία που έδωσε το εργατικό λαϊκό κίνημα από το 1999 όταν άρχισε η σχετική συζήτηση για τους νόμους εκείνους που στο όνομα της “τρομοκρατίας” ποινικοποιούν την εργατική λαϊκή δράση, που αμφισβητεί το σύστημα της εκμετάλλευσης. Το αντιδραστικό πάζλ των τρομονόμων περιλαμβάνει τη “Σύμβαση του Παλέρμο”, τον “ευρωτρομονόμο”, το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, τη συμφωνία αστυνομικής συνεργασίας ΕΕ - ΗΠΑ και τις προσαρμογές στη νομοθεσία των κρατών - μελών της ΕΕ κ.ά.

Στην Ελλάδα η κάθε κυβέρνηση συνεχίζει να ενισχύει το αντιδραστικό αυτό πλαίσιο από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη: το 2001 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το 2004 αυτή της ΝΔ, ξανά το 2010 και το 2011 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Σε όλους τους παραπάνω νόμους και τις συμφωνίες η “τρομοκρατία” τα χωράει όλα. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τον “ευρωτρομονόμο”, “τρομοκρατία” είναι το σύνολο των πράξεων που «είναι δυνατόν να προσβάλουν σοβαρά χώρα ή διεθνή οργανισμό». Εδώ μπορούν να χωρέσουν διαδηλώσεις και άλλες κινητοποιήσεις. Οι πράξεις αυτές, σύμφωνα με τον “ευρωτρομονόμο”, ξεκινάνε από το «σοβαρό εκφοβισμό του πληθυσμού» και οτιδήποτε «στρέφεται ενάντια σε υποδομές ζωτικής σημασίας», όπως στην Ενέργεια, στις συγκοινωνίες, στις μεταφορές, στην Υγεία κ.ά., κατεύθυνση που στρέφεται ευθέως ενάντια σε απεργίες και άλλες λαϊκές κινητοποιήσεις. Την ίδια περίοδο ενισχύονται και οι μηχανισμοί και οι μέθοδοι μαζικού φακελώματος, ειδικά με την ευρεία χρήση των νέων τεχνολογιών π.χ. με την ενεργοποίηση των drones της Αστυνομίας, τη λήψη βιομετρικών και γεωγραφικών δεδομένων, όπως έλεγχος ίριδας ματιού, GPS και ιδίως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό το συνολικό νομοθετικό πλαίσιο, που δίνει εκτε-

ταμένες και ανεξέλεγκτες αρμοδιότητες στις διωκτικές και δικαστικές αρχές - μεταξύ αυτών και για τη λήψη, αξιοποίηση και χρήση του γενετικού αποτυπώματος (DNA) - αποτελεί τη βάση για τις αυταρχικές διώξεις, καταδίκες και φυλακίσεις ανθρώπων, όπως της Ηριάννας Β. Λ. και του Περικλή Μ., που τους τυλίγουν κυριολεκτικά σε μια κόλλα χαρτί με μια άδικη κατηγορία χωρίς αποδεικτικά στοιχεία. Η πρόσφατη απόφαση με την οποία συνεχίζεται η φυλάκισή τους είναι απαράδεκτη, προκλητική, απέναντι στο κοινό περί δικαίου αίσθημα και επικίνδυνη για τις λαϊκές ελευθερίες.

Οι ευθύνες της κυβέρνησης Σοβαρές ευθύνες έχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που, όχι μόνο δεν αλλάζει το νομοθετικό αυτό πλέγμα, αλλά και το διευρύνει συνεχώς. Κι επειδή αυτή είναι η πραγματικότητα και προσπαθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να την κρύψει, γι’ αυτό κάνουν λόγο για «μαύρο κεφάλαιο» ή για «αντικοινωνική απόφαση» σχετικά με τη συνεχιζόμενη φυλάκιση της Ηριάννας Β.Λ... Και για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος της πολιτικής απάτης από τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του, δεν έχει παρά να διαβάσει τις

Από κινητοποίηση φοιτητικών συλλόγων της Αθήνας ενάντια στη συνεχιζόμενη φυλάκιση της Ηριάννας Β.Λ. και του Περικλή Μ.

δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, ο οποίος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο, αυτό ακριβώς το νομοθετικό πλαίσιο που γεννά τέτοιες αυταρχικές αποφάσεις να “εμπλουτιστεί” το επόμενο διάστημα...

Τι συμβαίνει στην υπόλοιπη ΕΕ; Αντίστοιχα και ακόμα πιο σύγχρονα και αυστηρά είναι τα θεσμικά πλαίσια και στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην ορολογία της ΕΕ, όλο και πιο συχνά εμφανίζονται έννοιες όπως “βίαιη ριζοσπαστικοποίηση”, “ακραίες ιδεολογίες”, που σε συνδυασμό με το διακηρυγμένο αντικομμουνιστικό της πλαίσιο συνθέτουν το πλέγμα της καταστολής της ιδεολογίας που αμφισβητεί την εξουσία των μονοπωλίων. Βέβαια όπως δείχνει η εμπειρία από τις τρομοκρατικές επιθέσεις που έχουν γίνει σε διάφορες μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, το νομικό πλαίσιο όσο αυστηρό και αν είναι, στην πράξη δεν μπορεί να προστατεύσει από “τρομοκρατικά” χτυπήματα οργανώσεων, που άλλωστε έχουν γεννηθεί και χρηματοδοτηθεί από τους ίδιους τους καπιταλιστές, τα κράτη και τις ενώσεις τους και των οποίων οι ενέργειες οδηγούν στην παραπέρα αντιδραστικοποίηση του ήδη αντιδραστικού “αντιτρομοκρατικού” θεσμικού πλαισίου.

Χέρι-χέρι η ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής με την καταστολή Απέναντι σε όλα αυτά ο λαός πρέπει να επαγρυπνεί, καθώς γίνεται φανερό ότι όσο κλιμακώνεται η επίθεση του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των ενώσεών του, τόσο θα εντείνεται και η καταστολή από τον κρατικό μηχανισμό, για να εμποδίζεται η αμφισβήτηση αυτού του δρόμου που γεννάει βάσανα και εξαθλίωση. Και αποκτά ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι το ΚΚΕ ανακοίνωσε πως το επόμενο διάστημα θα πάρει πρωτοβουλίες για την ανάδειξη αυτού του ζητήματος και την αλλαγή του συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

39

Η συμμορία των ναζιστών χρυσαυγιτών

στην υπηρεσία των αφεντικών

Δ

εν χάνουν ευκαιρία οι χρυσαυγίτες να αποδεικνύουν πόσο χρήσιμοι είναι στα αφεντικά και πόσο βλαβερή είναι η δράση τους για τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα. Πρέπει λοιπόν να γνωρίζουν ότι το εργατικό-λαϊκό κίνημα έχει πολλά “ράμματα για τη γούνα τους’’ και μαζεύονται ακόμα περισσότερα όσο συνεχίζουν την εγκληματική ναζιστική δράση τους. Μερικά τελευταία παραδείγματα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

“ Όχι” στην τροπολογία για τους απλήρωτους εργαζόμενους Το ΚΚΕ μέσα στο καλοκαίρι κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή για τους απλήρωτους εργαζόμενους, λαμβάνοντας υπόψιν τις συνθήκες απληρωσιάς που επικρατούν σε πολλούς εργασιακούς χώρους και την ομηρία στην οποία βρίσκονται χιλιάδες εργαζόμενοι που ούτε πληρώνονται, ούτε θεωρούνται άνεργοι. Η τροπολογία είχε δύο σκέλη: Το πρώτο μέρος περιλάμβανε την πρόταση να θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης. Το δεύτερο προέβλεπε αυστηρότερες ποινές για τους εργοδότες που αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους. Η τροπολογία αφορούσε μια στοιχειώδη κατάκτηση της εργατικής τάξης, δηλαδή να μπορεί να πληρώνεται εγκαίρως. Η Χρυσή Αυγή καταψήφισε την τροπολογία, θεωρώντας μάλλον πατριωτικό καθήκον των εργατών να δουλεύουν τσάμπα στα αφεντικά. Δηλαδή, για τη Χρυσή Αυγή δεν τρέχει τίποτα αν ένας εργαζόμενος είναι απλήρωτος.

«Εργάτη νέε σκέψου ταξικά, ρατσιστή σε θέλουνε τα αφεντικά!» ήταν ένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν στο μαζικό και μαχητικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ στον Ασπρόπυργο ενάντια στην εγκληματική δράση των ναζί χρυσαυγιτών.

Από πρόσφατη περιοδεία κλιμακίου του ΚΚΕ στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα

Συνεχίζουν την εγκληματική δολοφονική δράση τους Οι φασίστες χρυσαυγίτες και άλλες ομάδες έχουν δείξει επανειλημμένα το μίσος τους απέναντι στους μετανάστες εργάτες, τόσο με ρατσιστικές δολοφονικές επιθέσεις εναντίον τους όσο και με το εθνικιστικό δηλητήριο που ρίχνουν. Προσπαθούν να πείσουν τον Έλληνα εργαζόμενο, που βλέπει τη ζωή του να ρημάζεται, ότι εχθρός του δεν είναι οι καπιταλιστές, αλλά ο ξένος κατατρεγμένος εργάτης, που βράζει στο ίδιο καζάνι με αυτόν. Γι’ αυτό στις 7 Οκτωβρίου εξαπέλυσαν βάναυση επίθεση ενάντια σε δύο Πακιστανούς εργάτες γης στη Γκορυτσά Ασπροπύργου. Ο Άσφαντ Μαχμούντ και ο συνάδελφός του δέχτηκαν τη βάρβαρη επίθεση με σιδηρογροθιές στο θερμοκήπιο όπου εργάζονταν. Αυτό το γεγονός ανέδειξε ότι στην περιοχή εξαπολύονται συχνά επιθέσεις από σεσημασμένους φασίστες σε ανήμπορους μετανάστες. Χαρακτηριστικά, σε δημοσίευμά του στις 10 Οκτώβρη ο Ριζοσπάστης μιλά για τρεις παρόμοιες επιθέσεις στον Ασπρόπυργο μόνο την άνοιξη του 2017. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ από την πρώτη στιγμή εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στους μετανάστες που χτυπήθηκαν και οργάνωσαν συλλαλητήριο καταδίκης στον Ασπρόπυργο με μεγάλη συμμετοχή του λαού της περιοχής και πολλών μεταναστών εργατών.

«Ζήτησες κι εσύ μεροκάματο; Αυτά θα διώξουν τους εφοπλιστές!» Σταθερά ενάντια στους εργαζόμενους και τις διεκδικήσεις του ταξικού εργατικού κινήματος στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη βρίσκεται η ΧΑ. Την Πέμπτη 19/10 μέλη της ναζιστικής συμμορίας προσπάθησαν να παρεμποδίσουν με προβοκάτσιες και απειλές ομιλία του ΚΚΕ στους εργάτες της Ζώνης στο Πέραμα. Δεν είναι τυχαίο ότι λυσσασμένα προσπαθούν να φιμώσουν τη μοναδική φωνή που λέει στους εργάτες ότι, επειδή αυτοί παράγουν το σύνολο του πλούτου, αυτοί πρέπει και να τον καρπώνονται. Έλεγαν με θράσος στους εργαζόμενους εκείνες τις μέρες: «Ζήτησες κι εσύ μεροκάματο; Θέλεις αυξήσεις και σύμβαση; Αυτά θα διώξουν τους εφοπλιστές, θα φύγουν οι δουλειές...» αποδεικνύοντας ότι εναντιώνονται σε κάθε διεκδίκηση που θίγει την απρόσκοπτη κερδοφορία των καπιταλιστών σε βάρος των εργαζομένων. Φυσικά η προσπάθειά τους έπεσε στο κενό, η ομιλία πραγματοποιήθηκε κανονικά και την επόμενη μέρα κλιμάκιο του ΚΚΕ με επικεφαλής τη Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή, περιόδευσε στη Ζώνη διακινώντας πλατιά την ανακοίνωση-κάλεσμα της ΚΟ Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του ΚΚΕ, που μεταξύ άλλων αναφέρει: «Οι φασίστες για άλλη μια φορά έδειξαν ποιος είναι ο αληθινός τους αντίπαλος. Είναι το ΚΚΕ, που καλεί την εργατική τάξη να αμφισβητήσει την εξουσία του κεφαλαίου, να οργανωθεί κόντρα στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, να διεκδικήσει όλον τον πλούτο που παράγει και τον καρπώνονται οι πλουτοκράτες. Απομονώνουμε τους φασίστες! Συγκρουόμαστε με το σύστημα που γεννά φτώχεια, ανεργία, πολέμους και δυστυχία. Συσπειρωνόμαστε με το ΚΚΕ στο δρόμο της ανατροπής.»

Εμφανίζονται “μουλωχτά’’ και σε σχολεία... Καταδικαστική ανακοίνωση εξέδωσε η Οργάνωση Βάσης Στρογγυλού της ΚΝΕ, με αφορμή νεοναζιστικά συνθήματα που γράφτηκαν στο 1ο Γυμνάσιο και το 1ο Λύκειο του Αγ. Δημητρίου. Η ανακοίνωση μεταξύ άλλων αναφέρει: «Είναι προκλητικό να εμφανίζονται τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής και να γράφουν τα εμετικά τους συνθήματα. Οι νεοναζί δολοφόνοι της ΧΑ είναι ανεπιθύμητοι στα σχολεία και στις γειτονιές μας. (...) Τους πολεμάμε πολεμώντας το σύστημα που τους γέννησε! Αγωνιζόμαστε για μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα, για μια κοινωνία χωρίς φασισμό και πολέμους! (...) Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας με τους συμμαθητές μας, ειδικά με τα προσφυγόπουλα, και ξεριζώνουμε το δηλητήριο του ρατσισμού και του εθνικισμού».

19ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ – ΡΩΣΙΑ 14-22 ΟΚΤΩΒΡΗ 2017

Πλούσια πολιτική παρέμβαση της ΚΝΕ σε χιλιάδες νέους από όλο τον κόσμο

Μ

ε σύνθημα «Για Ειρήνη, Αλληλεγγύη και Κοινωνική Δικαιοσύνη, αγωνιζόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλισμό - Τιμώντας το παρελθόν μας χτίζουμε το μέλλον», πραγματοποιήθηκε στις 14 - 22 Οκτώβρη 2017 στο Σότσι της Ρωσίας το 19ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ).

“Τιμώντας το παρελθόν μας χτίζουμε το μέλλον” Το φεστιβάλ φέτος τίμησε τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση καθώς και τα 70 χρόνια του ΠΦΝΦ. Χιλιάδες νέοι από περισσότερες από 100 χώρες από όλο τον κόσμο συμμετείχαν στο Φεστιβάλ που διεξάγεται από το 1947, κάθε 4 χρόνια, από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) και αποτελεί βήμα καταδίκης των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων, των πολέμων και των επεμβάσεων, βήμα ανταλλαγής εμπειριών για τους νέους του κόσμου από την πάλη που διεξάγουν στις χώρες τους ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, βήμα διεθνιστικής αλληλεγγύης. Αυτή η «παράδοση» του Φεστιβάλ επιβεβαιώθηκε κατά τη διάρκεια των δεκάδων σεμιναρίων που πραγματοποίησε η ΠΟΔΝ με χιλιάδες νέους να παίρνουν μέρος σε αυτά. Ωστόσο, όλα αυτά αποτέλεσαν τη μία όψη του 19ου ΠΦΝΦ. Γιατί έξω από το χώρο που ήταν οι Οργανώσεις - μέλη της ΠΟΔΝ, ήταν ξεκάθαρη η απόπειρα της ρωσικής αστικής τάξης, να προωθήσει τους δικούς της σκοπούς. Μεγάλα ρωσικά μονοπώλια, στελέχη της αστικής κυβέρνησης της Ρωσίας, εγχώριοι και διεθνείς σύμμαχοί της, όπως οπορτουνιστικές και αστικές δυνάμεις (ακόμη και ορισμένες εθνικιστικές όπως η νεολαία του κόμματος του λεγόμενου Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος της Ρωσίας του εθνικιστή Ζιρινόφκσι, η νεολαία του κυβερνώντος κόμματος Λικούντ από το Ισραήλ και στελέχη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης της Τουρκίας) από διάφορες χώρες του κόσμου διεξήγαγαν ένα

παράλληλο πρόγραμμα δραστηριοτήτων μέσω του οποίου προωθούνταν «η νεανική επιχειρηματικότητα» και ο λεγόμενος θετικός ρόλος της Ρωσίας στη διεθνή πολιτική σκηνή. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η παρουσία τέτοιων δυνάμεων, όπως και μια σειρά άλλες παραβιάσεις καταγγέλθηκαν από την ΠΟΔΝ. Δεν είναι, εξάλλου, τυχαία η παρεμπόδιση της αντιπροσωπείας της ΚΝΕ από τις ρωσικές αρχές, να φέρει στο χώρο του Φεστιβάλ, το σφυροδρέπανο, χαρακτηρίζοντάς το ως παράνομο σύμβολο. Γενικότερα, από τη ρωσική αστική τάξη, μέσα από δεκάδες εκδηλώσεις -αφού δεν μπορεί να σβήσει το λαμπρό μήνυμα γεγονότων, όπως η Οκτωβριανή Επανάσταση και η Αντιφασιστική Νίκη- έγινε προσπάθεια να τα φέρει στα δικά της μέτρα διαστρεβλώνοντας το πραγματικό τους περιεχόμενο. Αυτή η γραμμή της ρωσικής αστικής τάξης εκφράστηκε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο από τον Ρώσο πρόεδρο Βλ. Πούτιν σε ομιλία του σε συμμετέχοντες του ΠΦΝΦ και σε άλλες εκδηλώσεις που μίλησαν στελέχη του αστικού ρωσικού κράτους, στις οποίες ωστόσο δεν συμμετείχαν οι Κομμουνιστικές Νεολαίες και η συντριπτική πλειοψηφία των Οργανώσεων - μελών της ΠΟΔΝ. Με αφορμή αυτές τις εξελίξεις η Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ, από την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ, εξέδωσε ανακοίνωση καταγγελίας, και από κοινού με άλλες Κομμουνιστικές Νεολαίες έδωσε ιδεολογική – πολιτική μάχη καθόλη τη διάρκεια του ΠΦΝΦ.

Ομιλίες και παρεμβάσεις σε δεκάδες σεμινάρια Με πρωτοβουλία της ΚΝΕ, η οποία είναι η μοναδική Οργάνωση στην Ελλάδα που είναι μέλος της ΠΟΔΝ και κατέχει επίσης τη θέση της Οργάνωσης - αντιπροέδρου της Ομοσπονδίας από την Ευρώπη, στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού συγκροτήθηκε η ελληνική αντιπροσωπεία (Εθνική Προπαρασκευαστική Επιτροπή της Ελλάδας)

για το 19ο ΠΦΝΦ. Σ’ αυτήν συμμετείχαν δεκάδες στελέχη και μέλη της ΚΝΕ, νέοι συνδικαλιστές που δρουν μέσα από τα σωματεία τους στο ΠΑΜΕ, στο ταξικό εργατικό κίνημα, εκλεγμένοι φοιτητές σε Διοικητικά Συμβούλια φοιτητικών Συλλόγων που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ, νέες γυναίκες που δραστηριοποιούνται μέσω των Συλλόγων της ΟΓΕ στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, νέοι που συμμετέχουν στην ΕΕΔΥΕ, στο φιλειρηνικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη χώρα μας. Μ’ αυτόν τον τρόπο εκφράστηκε κατά το ΠΦΝΦ η φωνή της αγωνιζόμενης νεολαίας από την Ελλάδα. Η ΚΝΕ είχε την ευκαιρία να εισηγηθεί σε 3 σεμινάρια για την Οκτωβριανή Επανάσταση και σε 3 σεμινάρια για την πάλη ενάντια στον αντικομμουνισμό, σε σεμινάρια επίσης για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την καπιταλιστική κρίση, αλλά και να παρέμβει σε δεκάδες ακόμη. Ακόμη, σε σεμινάρια για τη διεθνιστική αλληλεγγύη, για τον πόλεμο, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ συμμετείχε η ΕΕΔΥΕ, σε σεμινάρια για το φοιτητικό κίνημα συμμετείχε το ΜΑΣ κατά τα οποία εκφράστηκε η αλληλεγγύη των παρευρισκόμενων στους Έλληνες φοιτητές, σε σεμινάρια για τις συνθήκες δουλειάς και την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ, και σε σεμινάρια ενάντια στη γυναικεία ανισοτιμία η ΟΓΕ.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

Κοινή εκδήλωση 36 Κομμουνιστικών Νεολαιών για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση

41

Δελτίο Τύπου της εκδήλωσης των ΚΝ:

«Συνεχίζουμε στο δρόμο του Κόκκινου Οκτώβρη Δυναμώνουμε την πάλη για το σοσιαλισμό

Μέσα σε κλίμα επαναστατικού ενθουσιασμού, αισιοδοξίας και αποφασιστικότητας να βαδίσουν στο δρόμο της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, 36 Κομμουνιστικές Νεολαίες από κάθε γωνιά της γης πραγματοποίησαν μεγάλη κοινή διεθνιστική εκδήλωση για το κοσμοϊστορικό γεγονός που συγκλόνισε τον κόσμο πριν από 100 χρόνια. Η αίθουσα «Λένιν» στο χώρο του φεστιβάλ την Τετάρτη 18 Οκτώβρη γέμισε ασφυκτικά από εκατοντάδες μέλη Κομμουνιστικών Νεολαιών. Για περισσότερες από 4 ώρες, εκπρόσωποί τους ανέβαιναν στο βήμα της εκδήλωσης για να μιλήσουν για το κορυφαίο γεγονός του 20ού αιώνα, διεθνούς και διαχρονικής σημασίας, που απέδειξε ότι μπορεί να ανατραπεί ο καπιταλισμός και να οικοδομηθεί η νέα σοσιαλιστική κοινωνία, για τα σύγχρονα συμπεράσματα της Οκτωβριανής Επανάστασης που φωτίζουν την πάλη των νέων κομμουνιστών σε όλον τον κόσμο σήμερα. Η συγκεκριμένη εκδήλωση ήταν από τις μαζικότερες που πραγματοποιήθηκαν στους χώρους που διεξήχθη το 19ο ΠΦΝΦ και ξεχώρισε για τον παλμό, τη μαχητικότητα, τα διεθνιστικά συνθήματα που αντάλλασσαν μεταξύ τους οι αντιπροσωπείες, από την Ινδία ως τη Βραζιλία και από την Ιορδανία ως την Τουρκία και την Ελλάδα και φυσικά τη Ρωσία, εκπροσωπώντας συνολικά 36 Κομμουνιστικές Νεολαίες από κάθε γωνιά της γης. Όταν ολοκληρώθηκαν οι ομιλίες, πραγματοποιήθηκε συζήτηση πάνω στο Δελτίο Τύπου της εκδήλωσης, το οποίο και εγκρίθηκε ενώ η εκδήλωση έκλεισε με τους εκατοντάδες νέους κομμουνιστές να τραγουδούν με υψωμένες γροθιές σε δεκάδες διαφορετικές γλώσσες τη «Διεθνή».

Εμείς, 36 Κομμουνιστικές Νεολαίες από κάθε γωνιά της γης, με αφορμή τη συμμετοχή μας στο 19ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, πραγματοποιήσαμε στη Ρωσία στις 18/10/2017, κοινή εκδήλωση για τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης και δηλώνουμε τα εξής: Τιμάμε όλοι μαζί τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση! Τιμάμε το κορυφαίο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ού αιώνα που απέδειξε ότι ο καπιταλισμός δεν είναι αιώνιος και ανίκητος, απέδειξε ότι οι λαοί με τον αγώνα τους μπορούν να τον ανατρέψουν και να οικοδομήσουν μία ανώτερη κοινωνία, το σοσιαλισμό. Τιμάμε το γεγονός που απέδειξε ότι όλα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι στον καπιταλιστικό κόσμο, όπως οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η κατοχή, η προσφυγιά και η αναγκαστική μετανάστευση, η καπιταλιστική κρίση, η εκμετάλλευση, η ανεργία, τα τσακισμένα δικαιώματα στη δουλειά, στη μόρφωση, στον πολιτισμό και τον αθλητισμό, μπορούν να λυθούν με την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη, με την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού. Στις χώρες που οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός, η νεολαία είχε πολύ σημαντικές κατακτήσεις που ακόμη και σήμερα μοιάζουν μακρινό όνειρο για τη νεολαία στις χώρες μας, όπως η πρόσβαση σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, στον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Η Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση βρήκε μία φτωχή χώρα και τη μετέτρεψε σε μία παγκόσμια δύναμη που βρισκόταν στο πλευρό των λαών, που τα έβαλε με τον ιμπεριαλισμό και νίκησε το ναζισμό - φασισμό. Ήταν πηγή έμπνευσης για τους λαούς όλου του κόσμου στην πάλη τους για χειραφέτηση. Η ανατροπή του σοσιαλισμού, η διάλυση της ΕΣΣΔ και η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Ρωσία και σε άλλες σοσιαλιστικές χώρες δεν μας τρομάζουν. Δηλώνουμε με αποφασιστικότητα ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας νέων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Ο πάγος έσπασε και ο δρόμος χαράχτηκε, πριν από 100 ακριβώς χρόνια! Τώρα είναι μπροστά μας αυτός ο δρόμος! Να τον βαδίσουμε ως τη μεγάλη, την τελική νίκη του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Συνεχίζουμε στο δρόμο του Κόκκινου Οκτώβρη Δυναμώνουμε τον κοινό αγώνα μας. Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!». Η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ μαζί με την αντιπροσωπεία της ΚΝ Τουρκίας.

Χρήσιμες εμπειρίες για τη συνέχιση του αγώνα Το ΠΦΝΦ αποτελεί πάντα μία καλή ευκαιρία ενίσχυσης των δεσμών, διμερών επαφών και ανταλλαγών απόψεων για την Οργάνωσή μας. Στο 19ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ αποτυπώθηκε μεγάλο ενδιαφέρον οργανώσεων και συντρόφων που παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στην Ελλάδα, τις θέσεις του Κόμματος, την παρέμβαση της ΚΝΕ. Αυτό το ενδιαφέρον οφείλεται στις επεξεργασίες του Κόμματος, στη συμβολή του ΚΚΕ στην Ελλάδα και σε διεθνές επίπεδο για την ανασυγκρότηση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Αυτή η συμβολή έχει σαν αποτέλεσμα οργανώσεις νεολαίας να προβληματίζονται, να αποζητούν τις επεξεργασίες του Κόμματος, τις αποφάσεις και τα κείμενα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Με την Τελική Διακήρυξη χιλιάδων αντιπροσώπων, μελών και φίλων των οργανώσεων-μελών της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών, ολοκληρώθηκε το 19ο ΠΦΝΦ. Η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ, με όπλο τις θέσεις του ΚΚΕ για μια σειρά σοβαρά ζητήματα, ολοκληρώνοντας την πλούσια παρέμβασή της σε δεκάδες σεμινάρια, συναντήσεις, συζητήσεις και συγκεντρώσεις του 19ου ΠΦΝΦ, την ανταλλαγή πείρας με άλλους νέους απ’ όλον τον κόσμο που αγωνίζονται ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, συνέβαλλε επίσης αποφασιστικά -από κοινού με άλλες Κομμουνιστικές Νεολαίες- στον πολιτικό προσανατολισμό της Τελικής Διακήρυξης του 19ου ΠΦΝΦ.

Μαχητική διαδήλωση για τα 100χρονα του Κόκκινου Οκτώβρη Με παλμό, μαχητικότητα και ενθουσιασμό το πρωί της Δευτέρας 16 Οκτώβρη χιλιάδες νέοι και νέες από τις Οργανώσεις-μέλη της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών τίμησαν τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, με μία μεγάλη διαδήλωση αφιερωμένη σ’ αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός, με την οποία κηρύχθηκε από τις Οργανώσεις της ΠΟΔΝ η έναρξη του 19ου ΠΦΝΦ. Το δικό τους συγκροτημένο μπλοκ, το οποίο ξεχώριζε για τη μαχητικότητα και τη μαζικότητά του, είχαν οι Κομμουνιστικές Νεολαίες που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ.

Φόρος τιμής στο Μαυσωλείο του Λένιν στην Κόκκινη Πλατεία Την Κυριακή 22 Οκτώβρη, λίγο πριν την αναχώρησή της από τη Ρωσία, η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ επισκέφθηκε την Κόκκινη Πλατεία στη Μόσχα, από κοινού με στελέχη της Ένωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας από τη Βραζιλία και της Ομοσπονδίας Νέων Κομμουνιστών από το Μεξικό, αποτίοντας φόρο τιμής στο Μαυσωλείο του Λένιν.

*

Εκτενή ρεπορτάζ για το 19ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών δημοσιεύθηκαν τις προηγούμενες μέρες στον Ριζοσπάστη και το πόρταλ 902.gr.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ “ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΝΝΑΒΗ”

Δούρειος ίππος για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών

Τ

ο τελευταίο διάστημα έχει ξαναφουντώσει η συζήτηση για τη νομιμοποίηση της κάνναβης με αφορμή την ερώτηση 46 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στον Υπουργό Υγείας για «την ιατρική χρήση της κάνναβης και τις αναπτυξιακές προοπτικές της». Η απάντηση του Υπουργού στην ερώτηση ήταν αρκετά αποκαλυπτική για τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο θέμα, καθώς ανακοίνωσε ότι ετοιμάζεται διϋπουργικό νομοσχέδιο για την παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή σκευασμάτων “φαρμακευτικής” κάνναβης εκτός κρατικού μονοπωλίου. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επικεντρώνει την κουβέντα στην κάνναβη, υπήρξαν δηλώσεις που δείχνουν ότι οι στοχεύσεις της κυβέρνησης είναι ευρύτερες. Ο λόγος για τον αναπληρωτή Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Γ. Τσιρώνη, που υποστήριξε τη νομιμοποίηση ακόμα και της ηρωίνης! Τέτοιες δηλώσεις κάνουν φανερό ότι στο όνομα της δήθεν “φαρμακευτικής” χρήσης της κάνναβης, ζεσταίνεται το έδαφος για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών συνολικά.

Βγάζοντας κέρδη από τη μαστούρα Η κυβέρνηση λέει με θράσσος ότι η αλλαγή της νομοθεσίας για την κάνναβη θα ανοίξει τους “κρουνούς” των επενδύσεων. Από τις αρχές του καλοκαιριού κυβερνητικά στελέχη είχαν επαφές με εκπροσώπους πολυεθνικών ομίλων από τον κλάδο της παραγωγής “φαρμακευτικής” κάνναβης,οι οποίοι θέλουν να επενδύσουν στο συγκεκριμένο τομέα στη χώρα μας, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ο τζίρος τέτοιων επενδύσεων ενδέχεται να αγγίξει το ποσό των 220 δισ. ευρώ! Νέα στοιχεία που έρχονται στο φως δείχνουν ότι με την ελεύθερη χρήση ναρκωτικών τάσσονται ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα, καθώς τα κέρδη από την υπόθεση των ναρκωτικών για λογαριασμό του κεφαλαίου είναι πολυεπίπεδα: Μόνο στην Ευρώπη, η κάνναβη αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μερίδιο της λιανικής αγοράς παράνομων ουσιών, με αξία η οποία εκτιμάται μέχρι και 12,9 δισ. ευρώ το χρόνο. Καραμπινάτη απόδειξη αποτελούν οι τελευταίες εκλογές στις ΗΠΑ, η διεξαγωγή των οποίων έγινε παράλληλα με δημοψηφίσματα που αφορούσαν την απελευθέρωση της κάνναβης (πέντε Πολιτείες ενέκριναν την “ιατρική” χρήση και τρεις τη χρήση για “ψυχαγωγικούς” λόγους). Στις ΗΠΑ, οι όμιλοι που μονοπωλούν ανά Πολιτεία την παραγωγή και διάθεση κάνναβης είναι από τις πιο κερδοφόρες στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης στον υποδείκτη… “green economy”!

μέλλον κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή, ενώ δεν συνέβαινε το αντίθετο, δηλαδή τα παιδιά με κατάθλιψη να έχουν τάση να χρησιμοποιήσουν κάνναβη.

Στοιχεία εναντίον της κυβερνητικής προπαγάνδας Η συζήτηση για την απελευθέρωση της “ιατρικής κάνναβης” συνοδεύεται με τα γνωστά επιχειρήματα για το πόσο ακίνδυνη είναι και ότι δε βοηθά κανέναν που υπάρχουν περιορισμοί στη χρήση της. Ας αναφέρουμε μερικά στοιχεία που αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο:  Στην Ευρώπη, ο αριθμός των χρηστών κάνναβης που

ξεκίνησαν θεραπεία απεξάρτησης για πρώτη φορά, αυξήθηκε από 43.000 το 2006 σε 76.000 το 2015 (Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας 2016).  Εννιά στους δέκα εφήβους και ένας στους τέσσερις ενήλικες αναφέρουν την κάνναβη ως ουσία για την οποία ζήτησαν απεξάρτηση από τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ το 2016. Πάνω από το 84% όσων απευθύνθηκαν στα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ μυήθηκαν στη χρήση ναρκωτικών μέσω της κάνναβης (απολογισμός του ΚΕΘΕΑ).  Ένας στους τρεις μαθητές στην Αμερική κάνει χρήση κάνναβης με ιατρική συνταγή (ΟΗΕ, 2016). Βρίσκει δηλαδή πρόσβαση μέσω κάποιου που έχει συνταγογραφημένη την κάνναβη. Στον σάπιο καπιταλισμό, η παραγωγή και εμπορία ναρκωτικών είναι πηγή ασύλληπτου κέρδους. Φτώχεια, κοινωνικός αποκλεισμός, ανεργία, ανισότητα είναι η κοινωνική βάση της τοξικοεξάρτησης. Δεν είναι ελεύθερη επιλογή κανενός.Είναι καταναγκασμός στο μονόδρομο των αδιεξόδων της ταξικής κοινωνίας. Ωστόσο, και στο ζήτημα των ναρκωτικών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά!

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

 Ριζοσπάστης 22/10 σελ. 26-27 και 28/10 σελ. 22-23  Οδηγητής Μάιος 2017

Τα επιστημονικά πορίσματα μιλούν Η κάνναβη μειώνει τις πνευματικές ικανότητες, ιδιαίτερα την απομνημόνευση και τη συγκέντρωση της προσοχής. Δεκάδες έρευνες δείχνουν ότι “φτιαγμένα” άτομα έχουν χειρότερη απόδοση σε τεστ λειτουργικής μνήμης, συγκριτικά με όταν είναι νηφάλια. Επίσης η κάνναβη αδυνατίζει τον κινητικό συντονισμό και παρεμβαίνει στη δυνατότητα γρήγορου ελέγχου εμποδίων στο γύρω χώρο. Μελέτη με δείγμα 1.600 Αυστραλών μαθητών ηλικίας 14-15 ετών έδειξε ότι τα παιδιά που κάπνιζαν “χόρτο” διέτρεχαν 5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν στο

H KNE είναι η μόνη πολιτική νεολαία που έχει σταθερό μέτωπο και καθαρή θέση ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και αναδεικνύει συνεχώς την ανάγκη οι νέοι να παλεύουν για ζωή με δικαιώματα και να μην καταφεύγουν στους ψεύτικους παραδείσους των ναρκωτικών.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

43

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Στις 26 Νοέμβρη όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο ΣΕΦ

Μ

ε την κεντρική πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση στο Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας, την Κυριακή 26 Νοέμβρη, όπου θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, κορυφώνονται οι εκδηλώσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Θα ακολουθήσει μεγάλη θεατρική παράσταση με τίτλο “Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε”. Η μεγάλη εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ στο ΣΕΦ θα αποτελέσει την κορύφωση μιας σειράς εκδηλώσεων που γίνονται σε όλη την Ελλάδα.

Ένα ξεχωριστό πολυθέαμα Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και φέτος με ιδιαίτερο μεράκι προετοιμάζεται το καλλιτεχνικό κομμάτι της εκδήλωσης. Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, μοντέρ, μουσικοί, δεκάδες εθελοντές. Αυτή είναι η μαγιά της εκδήλωσης. Στο καλλιτεχνικό μέρος δεν προετοιμάζεται μία απλή ιστορική αναδρομή ή μουσικοθεατρική παράσταση. Προετοιμάζεται ένα ξεχωριστό θεατρικό πολυθέαμα, δημιουργημένο ειδικά για την επέτειο των 100 χρόνων από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Οι πάνω από 100 συντελεστές θα ζωντανέψουν πλευρές της Επανάστασης, του κορυφαίου κοσμοϊστορικού γεγονότος του 20ού αιώνα που συντάραξε τα θεμέλια του εκμεταλλευτικού κόσμου και σηματοδότησε την αρχή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τα επιτεύγματα της ΕΣΣΔ σε όλους τους τομείς, την τεράστια προσφορά της στο τσάκισμα του φασισμού, αλλά και για τις ανατροπές, μέσα από σενάριο βασισμένο σε κείμενα των Κ. Μαρξ, Β. Ι. Λένιν, Ι. Β. Στάλιν, Ρ. Λούξεμπουργκ, Λ. Γκιούρκο, Βλ. Μαγιακόφσκι και Μπ. Μπρεχτ. Μεγάλο μέρος της παράστασης θα έχει μουσική επένδυση, αλλά και βίντεο. Το μουσικό κομμάτι της παράστασης θα αποτελείται

από Σοβιετικά τραγούδια, αλλά και από πρωτότυπη μουσική δημιουργία από νέους συνθέτες, που έχουν πειραματιστεί τόσο με κλασσικά, όσο και με πιο μοντέρνα στοιχεία. Συνολικός στόχος της παράστασης είναι να φωτίσει και με καλλιτεχνικά μέσα τα βασικά συμπεράσματα όλης αυτής της πορείας, με το βλέμμα πάντα στραμμένο στο μέλλον, αναδεικνύοντας την επικαιρότητα και την αναγκαιότητα της πάλης ενάντια στον καπιταλισμό, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

την “επέτειο”, ιδιαίτερα όταν δεν θες και δεν πρέπει να περιοριστείς σε αυτόν με επετειακό χαρακτήρα. Έτσι απαιτητική είναι άλλωστε και η δράση των κομμουνιστών. Όταν έφτασε στα χέρια μου το σενάριο την παράστασης μετά το χαμόγελο που σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου συνειδητοποίησα ότι είναι εκπληκτικό πόσα συναισθήματα μπορούν να σου δημιουργηθούν από ένα κείμενο 15 σελίδων, το περιεχόμενό του, την εφευρετικότητα του, την ζωντάνια του. Φάνηκε ότι είχε πέσει πάρα πολύ δουλειά την οποία ήρθε η σειρά μας να συνεχίσουμε. Και κάπως έτσι μπήκαμε στο γήπεδο του ΕΜΠ έχοντας δύο πράγματα σίγουρα: ότι θα είμαστε αρκετές ώρες σε αυτόν τον χώρο τις επόμενες μέρες και ότι θα αξίζει και με το παραπάνω. Νιώθουμε ομάδα από την πρώτη στιγμή, με το χιούμορ να μην λείπει ποτέ. Και συνεχώς το χαμόγελο μεγαλώνει όσο βλέπουμε τις σκηνές να ζωντανεύουν μία μία. Σήμερα πάμε για “ψώνια”, αύριο “σκαρφαλώνουμε”, μεθαύριο “ορμάμε”. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το τέλος της παράστασης θα γραφτεί από όλους μας έξω από το ΣΕΦ. Και θα είναι κατακόκκινο.»

Ένα ζωντανό πολύβουο μελίσσι δουλεύει για την επιτυχία της παράστασης Για την επιτυχία της εκδήλωσης έχουν ήδη συγκροτηθεί ομάδες σκηνοθεσίας, σκηνικών, κοστουμιών, ήχου, μοντέρ και φροντιστών. Λίγα λόγια για το κλίμα μέσα στο οποίο προχωρά η προετοιμασία της εκδήλωσης από τις ομάδες, μας μεταφέρει ο Νίκος, ένας από τους πάνω από 100 συντελεστές της παράστασης. Τονίζει μεταξύ άλλων, ότι: «100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Είναι αρκετά απαιτητικό να ετοιμάζεις μία εκδήλωση με θέμα αυτήν

Στιγμιότυπα από τις προηγούμενες εκδηλώσεις του ΚΚΕ στο ΣΕΦ.

Οι εκδηλώσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για τον εορτασμό των 100 χρόνων της Οκτωβριανής Επανάστασης κορυφώνονται με την μεγάλη πολιτική-πολιτιστική εκδήλωση την Κυριακή 26 Νοέμβρη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

44

Έκθεση σοβιετικών γραμματοσήμων και ντοκουμέντων

Ο

Οδηγητής επισκέφθηκε την έκθεση σοβιετικών γραμματοσήμων και ντοκουμέντων που οργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Κατά την περιήγηση μας στην Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά που φιλοξενούσε την έκθεση ήρθαμε σε επαφή με μοναδικά τεκμήρια που συμπύκνωναν την ιστορία του κοσμοϊστορικού γεγονότος της Επανάστασης, τα χρόνια πριν από το ξέσπασμα της, αλλά και την σχεδόν 70χρονη ιστορία της ΕΣΣΔ. Ήταν ένα ανεκτίμητο ταξίδι στην πρώτη προσπάθεια να οικοδομηθεί μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η απήχηση της έκθεσης ξεπέρασε κάθε προσδοκία.Το βιβλίο εντυπώσεωνστην είσοδο του κτιρίουγέμισε με θετικά σχόλια ακόμα και από μικρούς μαθητές που ξεναγήθηκαν στην έκθεση.

Συμβολή στην κατανόηση της επικαιρότητας και της αναγκαιότητας του Σοσιαλισμού Ο επισκέπτης ξεκινούσε την περιήγησή του από το σημείο που εκτίθεται το εκμαγείο της νεκρικής μάσκας του Λένιν και ένα λάβαρο του ΚΚΣΕ από το 1956 τα οποία παραχωρήθηκαν πρόσφατα στο αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ. Ολοκληρωνόταν με ταμπλό που περιλάμβαναν φωτογραφίες από τη ζωή των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στην ΕΣΣΔ. Η έκθεση συμπληρωνόταν με εξώφυλλα παράνομων χειρόγραφων εφημερίδων που είχαν αφιερώσει φυλακισμένοι Έλληνες κομμουνιστές στον Κόκκινο Οκτώβρη, με σοβιετικές εκδόσεις όπως το λεξικό Αρχαίων Ελληνικών-Ρωσικών και με πρωτό-

τυπα ντοκουμέντα, όπως μέρη της εξάρτυσης του Κόκκινου Στρατού. Εκεί που εντυπωσιαζόσουν όμως ήταν στα εκατοντάδες μικρά “χαρτάκια”, τα σοβιετικά γραμματόσημα, που με τη μεγάλη ποικιλία στη θεματολογία τους αναδείκνυαν την προσπάθεια του σοβιετικού κράτους να τιμήσει το λαό και τις σπουδαίες κατακτήσεις του στο πλαίσιο του σοσιαλιστικού συστήματος. Τα αναρτημένα ταμπλό στους τοίχους της πινακοθήκης περιλάμβαναν σοβιετικές αφίσες, φωτογραφίες και γραμματόσημα που αποτύπωναν σημαντικά στιγμιότυπα και γεγονότα από την προσπάθεια του ανθρώπου να χτίσει μια νέα κοινωνία απελευθερωμένος από τη μισθωτή σκλαβιά.

“Σύντροφοι αγκαθωτός ο δρόμος προς τον κομμουνισμό”. Αφίσα του Μαγιακόφσκι σε ένα από τα τελευταία ταμπλό της έκθεσης που αναδεικνύει τον προσωρινό χαρακτήρα της αντεπανάστασης.

Ιδιαίτερη ήταν η φροντίδα του σοβιετικού κράτους για τη γυναίκα. Αφίσα του 1930 δίνει μήνυμα για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού.

Ματιά στο μέλλον!

Πολλές ήταν οι χώρες που εξέδωσαν γραμματόσημα αφιερωμένα στην Επανάσταση και το Σοσιαλιστικό σύστημα αποδεικνύοντς το μεγάλο κύρος της ΕΣΣΔ στους λαούς του κόσμου. (Βέλγιο)

Η ΕΣΣΔ τιμούσε όσους έδειξαν την έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη τους στο πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο Αριστερά: Η Ζ. Μ. Λεμπούρμπ ήταν καθηγήτρια γαλλικών στη Ρωσία και μέλος των Μπολσεβίκων. Η Λεμπούρμπ στάλθηκε σε προπαγανδιστική αποστολή στον Γαλλικό Στόλο της Οδησσού. Εκτελέστηκε από τη γαλλική αντικατασκοπία το 1919. Δεξιά: Ρίχαρντ Ζόργκε. Γερμανός κομμουνιστής που έδρασε ως Σοβιετικός πράκτορας ενάντια στο ναζιστικό καθεστώς. Εκτελέστηκε στην Ιαπωνία.

Τα ανεκτίμητα αυτά ντοκουμέντα, μεγάλης ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας, δεν εκτέθηκαν για να νοσταλγήσουμε μια περασμένη εποχή. Αντίθετα έδιναν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Ότι η κορυφαία περίοδος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης που άνοιξε με την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 όχι μόνο δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά αντίθετα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας.

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

45

Πολιτιστικές προτάσεις για σκέψη και προβληματισμό Θέατρο “O δρόμος περνά από μέσα” του Ιάκωβου Καμπανέλλη

“Άρης” της Σοφίας Αδαμίδου

“Τζένη Καρέζη” Ακαδημίας 3, Αθήνα

Τεχνοχώρος “Cartel”,Μικέλη 4 & Αγ. Άννης Βοτανικός

Σ’ ένα νεοκλασικό αρχοντικό όπου καταρρέει, ζει ο ξεπεσμένος μεγαλοαστός και η αφοσιωμένη οικονόμος του. Εκεί καταφθάνει εξ Ευρώπης και ο τεχνοκράτης ανιψιός και κληρονόμος. Ξαφνικά εισβάλλει ένας πολυμήχανος λαϊκός επιχειρηματίας μαζί με την όμορφη γυναίκα του, προάγγελοι μιας αναπότρεπτης κατεδάφισης. «Το έργο είναι σαν να γράφτηκε τώρα... Πρέπει να αλλάξουν οι ένοικοι. Έχουν σαπίσει. Έχει τελειώσει ο ρόλος τους, καλοί, κακοί... Εδώ όμως είναι το σπίτι μας, η ιστορία μας. Κάποιοι άλλοι χρειάζεται να έρθουν να το κατοικήσουν. Αν καταφέρουμε και συλλάβει το κοινό αυτές τις γραμμές, να το ζωντανέψουμε στη σκηνή και τις δει, νομίζω ότι θα είναι πολύ ωφέλιμο έργο». (Από συνέντευξη του Κ. Καζάκου στο Ριζοσπάστη 29/10/2017) Παραστάσεις: Τετάρτη στις 19:00, Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:15, Σάββατο στις 18:30 και στις 21:15, Κυριακή στις 20:00 Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Κώστας Καζάκος, Σκηνικά – Κοστούμια: Κατερίνα Καμπανέλλη, Μουσική σύνθεση-Επιμέλεια: Αλέξανδρος Καζάκος. Παίζουν με τη σειρά που εμφανίζονται: Γιώργος Κυρίτσης, Γιώργος Δαμπάσης, Ηλιάνα Μαυρομάτη, Άννα Γεραλή, Όμηρος Πουλάκης

Συμπληρώθηκαν 72 χρόνια. Ήταν 16 Ιούνη του 1945 όταν ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο αγωνιστής, έφυγε από τη ζωή με το κεφάλι ψηλά, όπως έζησε. Η ιστορία του Άρη Βελουχιώτη έχει έναν ξεχωριστό τρόπο να ελκύει, να διεγείρει, να συγκινεί. Με τη ζωή και το θάνατό του, υπηρέτησε τα ιδανικά της δικαιοσύνης και της ελευθερίας. Επιλέγοντας τη στράτευση με το ΚΚΕ, αναδείχτηκε σε πραγματικό λαϊκό ηγέτη. Αντιτάχθηκε στη Συμφωνία της Βάρκιζας, την οποία χαρακτήρισε λαθεμένη, γεγονός που τον οδήγησε στη διαγραφή του από το ΚΚΕ, ενώ το 2011 έγινε η επίσημη πολιτική αποκατάστασή του. Μέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21:00. Συντελεστές: Σκηνικά - κοστούμια Ομάδα Cartel. Μουσική: Villagers of Ioannina City (VIC). Το τραγούδι “Άρη μου”, σε στίχους Αγλαΐας Κλάρα, μελοποίησε και ερμηνεύει η Ερωφίλη. Το μουσικό κομμάτι της έναρξης και του τέλους είναι του Βασίλη Καραγιάννη. Παίζουν: Στον ρόλο του Άρη ο Τάσος Σωτηράκης.

“Πού είναι η μάνα σου μωρή” της Δήμητρας Πέτρουλα

“Το τελευταίο σημείωμα” του Π. Βούλγαρη

“Vault”, Μελενίκου 26 Βοτανικός

«Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά δεν πεθαίνει ποτέ...», έγραφε ένα απ’ τα δεκάδες σημειώματα τα σκορπισμένα κοντά στα άψυχα κορμιά των 200 κομμουνιστών - κρατούμενων στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, που εκτελέστηκαν από τους ναζί κατακτητές την 1η Μάη του 1944 στην Καισαριανή. Ο Παντελής Βούλγαρης με τη νέα του ταινία μεταφέρει το κοινό στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου το διάστημα πριν από την Πρωτομαγιά του ‘44, παρουσιάζοντας ανθρώπους και γεγονότα με κεντρικό πρόσωπο τον 34χρονο ήρωα κομμουνιστή Ναπολέοντα Σουκατζίδη. Tο περιεχόμενο και το βαθύτερο μήνυμα της ταινίας προεκτείνεται στο σήμερα: Μόνο η θεμελιωμένη στα πιο προωθημένα ανθρώπινα ιδανικά ηθική υπεροχή των λαϊκών αγωνιστών είχε τη δύναμη να σμπαραλιάσει, να συντρίψει, να εκμηδενίσει το μύθο του αήττητου, σιδερόφρακτου χιτλερικού οικοδομήματος. Το σενάριο της ταινίας υπογράφουν ο Παντελής Βούλγαρης και η Ιωάννα Καρυστιάνη. Παίζουν, μεταξύ άλλων, οι ηθοποιοί Ανδρέας Κωνσταντίνου, Αντρέ Χένικε, Μελία Κρίλινγκ.

Εκείνο το κρύο πρωινό του Γενάρη του 1946, λίγα μέτρα έξω από το σπίτι τους, δολοφονούνται ομαδικά τα περισσότερα μέλη της οικογένειας Πέτρουλα, από τους Χίτες. Το τρίχρονο κοριτσάκι της οικογένειας που επέζησε της σφαγής κατέγραψε αργότερα τα φοβερά εκείνα γεγονότα της εξόντωσης της μάνας της, των αδελφών της, των άλλων συγγενών της στο βιβλίο “Πού ‘ναι η μάνα σου μωρή”. Παραστάσεις: Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00 Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι. Επιμέλεια κειμένου: Δήμητρα Πέτρουλα. Παίζουν: Βέρα Κρούσκα, Ορνέλα Λούτη και Αγάπη Παπαθανασιάδου.

Κινηματογράφος

46

Το εμπόριο ιδεών της κυβέρνησης με α

Α

πό την στιγμή που ξεκίνησε η συζήτηση για το νομοσχέδιο για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, το ΚΚΕ ανέδειξε την ανάγκη της ουσιαστικής στήριξης των ατόμων που για βιολογικούς, κοινωνικούς και άλλους λόγους βιώνουν μια έντονη σύγκρουση ανάμεσα σε κάποια χαρακτηριστικά του φύλου τους και στο φύλο στο οποίο νιώθουν ότι ανήκουν. Το ΚΚΕ ανέδειξε και συνεχίζει να αναδεικνύει πως για να είναι ουσιαστική και όχι τυπική η αναγνώριση του δικαιώματος ενός διεμφυλικού ατόμου πρέπει να στηρίζεται σε μια διακριτική, επιστημονικά τεκμηριωμένη και κοινωνικά θεσμοθετημένη γνωμοδότηση, να συμβαδίζει με μέτρα κοινωνικής και επιστημονικής στήριξης πριν και μετά την όποια επιλογή, να εξασφαλίζεται με τους καλύτερους δυνατούς όρους η στήριξη από το οικογενειακό, το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.

Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, στο όνομα μιας «κατά το δυνατόν απλής διαδικασίας», κλείνει κυριολεκτικά τα μάτια σε όλα τα παραπάνω, αφήνει πραγματικά έκθετα τα άτομα που βιώνουν μια τέτοια σύγκρουση να την αντιμετωπίσουν μόνα τους και τους στερεί το δικαίωμα της ολόπλευρης κοινωνικής προστασίας. Τελικά η κυβέρνηση έκλεισε τα αυτιά σε κάθε επιστημονική τοποθέτηση, αρνήθηκε και την κοινωνική διάσταση του ζητήματος και κάθε ευθύνη του κράτους να στηρίζει με δομές και υπηρεσίες τους ανθρώπους που αφορά το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε. Κάπως έτσι, βέβαια, νομοθέτησε εξασφαλίζοντας παράλληλα μηδενικό δημοσιονομικό κόστος! Για αυτούς τους λόγους το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο και όχι επειδή αρνείται το δικαίωμα ενός ατόμου με δυσφορία φύλου να προχωρήσει σε αλλαγή της ταυτότητας του φύλου του, χωρίς να είναι προϋπόθεση η χειρουργική επέμβαση.

Η προσπάθεια αντιπερισπασμού της κυβέρνησης και το υποτιθέμενο “προοδευτικό αποτύπωμα”… Η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο σαν μια απόδειξη του «προοδευτικού αποτυπώματος που μπορεί να αφήνει η πολιτική της παρόλο που διαχειρίζεται μνημόνια», όπως επανειλημμένα ανέφεραν και συνεχίζουν να αναφέρουν στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ. Έγινε και γίνεται σοβαρή προσπάθεια από μέρους της να παρουσιάσει το νομοσχέδιο σαν «ένα βήμα για την αντιμετώπιση των διακρίσεων και των ανισοτήτων» και ταυτόχρονα να πείσει πως δίνει απάντηση στο ζήτημα της προστασίας των δικαιωμάτων των διεμφυλικών ατόμων. Πολλά όμως είναι τα εύλογα ερωτήματα που μπορούν να διατυπωθούν και να αμφισβητήσουν αυτό για το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει… Για παράδειγμα πώς εξασφαλίζεται η προστασία του οποιουδήποτε δικαιώματος όταν ο καθένας αφήνεται μόνος του να διαχειριστεί όσα αντιμετωπίζει στη ζωή του; Πόσο ελεύθερη και ουσιαστική είναι τελικά μια απόφαση όταν δεν στηρίζεται στη γνώση όλων των παραγόντων και συνεπειών από μια τέτοια επιλογή; Η γνώση αυτή εξασφαλίζεται από την επιστημονική κοινωνική στήριξη. Διαφορετικά μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικές συνέπειες για την σωματική και ψυχική υγεία του ατόμου. Τελικά η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου αντιμετωπίζεται σαν μια υπόθεση στενά και αποκλειστικά ατομική, όπως άλλωστε αντιμετωπίζεται και κάθε

ανάγκη και δικαίωμα του λαού και της νεολαίας στην σημερινή κοινωνία, στον καπιταλισμό, που το βασικό δικαίωμα που αναγνωρίζει δεν είναι άλλο από το δικαίωμα στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αποτέλεσμα της παραπάνω αντιμετώπισης είναι και το γεγονός πως τόσο στο ίδιο το νομοσχέδιο όσο και στη συζήτηση γύρω από αυτό πέρασαν στα ψιλά οι περιπτώσεις των μεσοφυλικών ατόμων, χωρίς να γίνει η παραμικρή προσπάθεια να δοθούν ορισμένες λύσεις. Η κυβέρνηση προσπάθησε να δημιουργήσει και εντυπώσεις με ψεύτικα στοιχεία και αοριστίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι επαναλαμβανόμενες τοποθετήσεις στελεχών της και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που ανέφεραν πως ανάλογοι νόμοι με αυτόν που ψηφίστηκε τελικά στην Ελλάδα ισχύουν σε 41 χώρες της Ευρώπης. Αυτό όμως που συνειδητά έκρυβαν και συνεχίζουν να κρύβουν είναι πως μόνο στη Μάλτα, την Ιρλανδία, τη Δανία και τη Νορβηγία αρκεί μια αίτηση του ατόμου σε δικαστική αρχή χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση για να γίνει η αλλαγή της ταυτότητας φύλου. Έκρυψαν δηλαδή πως στις 37 από τις 41 χώρες της Ευρώπης που επικαλέστηκαν, για να γίνει αλλαγή της ταυτότητας του φύλου δεν αρκεί μια αίτηση του ατόμου αλλά προβλέπονται ορισμένοι όροι και προϋποθέσεις, επιστημονικά και κοινωνικά θεσμοθετημένοι με διαφοροποιήσεις από χώρα σε χώρα. Αξίζει μάλιστα να αναφέρουμε πως στις χώρες που προβλήθηκαν από την κυβέρνηση για τις καλές πρακτικές τους για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου βρίσκονται παράλλη-

Η κυβέρνηση έκλεισε τα αυτιά σε κάθε επιστημονική τοποθέτηση, αρνήθηκε και την κοινωνική διάσταση του ζητήματος και κάθε ευθύνη του κράτους να στηρίζει με δομές και υπηρεσίες τους ανθρώπους που αφορά το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε

Οδηγητής ϐ Νοέμβρης 2017

47

ε αφορμή το νόμο για την ταυτότητα φύλου Το ΚΚΕ ανέδειξε την ανάγκη της ουσιαστικής στήριξης των ατόμων που για βιολογικούς, κοινωνικούς και άλλους λόγους βιώνουν μια έντονη σύγκρουση ανάμεσα σε κάποια χαρακτηριστικά του φύλου τους και στο φύλο στο οποίο νιώθουν ότι ανήκουν

λα σε ισχύ αντιδραστικοί και αναχρονιστικοί νόμοι. Για παράδειγμα στη Μάλτα και την Ιρλανδία, σήμερα, το 2017, απαγορεύεται και ποινικοποιείται το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση! Τόσο προοδευτικοί…

Συστατικά στοιχεία της συζήτησης η λασπολογία, η διαστρέβλωση και ο αντικομμουνισμός Στην επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση του ΚΚΕ, η κυβέρνηση και άλλα αστικά κόμματα προσπάθησαν να αντιπαρατεθούν επιστρατεύοντας τη διαστρέβλωση και τη συκοφαντία. Για άλλη μια φορά έθεσαν πλαστές διαχωριστικές γραμμές περί “προόδου” και “σκότους”, ενώ δεν δίστασαν να ταυτίσουν το ΚΚΕ και τη θέση του με τις αναχρονιστικές αντιλήψεις της εκκλησίας, με μισάνθρωπες πρακτικές και ρατσιστικές – αντιδραστικές απόψεις όπως αυτές που υπερασπίζονται οι ναζιστές εγκληματίες της Χρυσής Αυγής. Φυσικά από τη συζήτηση μέσα και έξω από τη βουλή δεν θα μπορούσε να λείπει ο αντικομμουνισμός, η διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας και η συκοφάντηση του σοσιαλισμού, στα οποία συναντήθηκαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ με τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής. Αφετηρία και βάση όλων ήταν διάφορες αστήριχτες αναφορές από αναξιόπιστες πηγές για τη νομοθεσία της Σοβιετικής Ένωσης τις δεκαετίες του 1920 και του 1930. Από τη μια έδωσαν και πήραν χυδαιότητες και χοντροκομμένα ψέματα για “γκούλαγκ” και ψυχιατρεία και από την άλλη στη μανία τους να βρουν επιχειρήματα για να επιτεθούν στο πρώτο εργατικό κράτος δεν έλειψαν και οι

ιστορικοί ακροβατισμοί, μιας και μπήκαν στη διαδικασία να συγκρίνουν αντιλήψεις και πρακτικές που απέδιδαν οι ίδιοι στην ΕΣΣΔ του 1920 και 1930 με το 2017! Αντικειμενικά δεν μπορεί να συγκριθεί το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης εκείνης της περιόδου με τις γνώσεις και τα επιστημονικά εργαλεία του 2017… Επομένως για να υπάρχει η απαραίτητη ιστορική αναλογία πρέπει να συγκρίνουμε τις αντιλήψεις και πρακτικές που ίσχυαν στον καπιταλιστικό κόσμο τις δεκαετίες του ’30 - ’40, και μάλιστα στις πιο προηγμένες καπιταλιστικές χώρες. Αυτή όμως την άβολη, ομολογουμένως, για αυτούς σύγκριση απέφυγαν συνειδητά να την κάνουν. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, ανάμεσα στις “θεραπείες” με τις οποίες αντιμετωπιζόταν η ομοφυλοφιλία, συμπεριλαμβανόταν η λοβοτομή, μια διαδικασία που κόστισε τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους, ενώ πολλούς περισσότερους τους έκανε ανίκανους να συνεχίσουν να ζουν όπως πριν. Υπολογίζεται μάλιστα πως ο “εισηγητής” της μεθόδου, Γουόλτερ Φρίμαν, υπέβαλλε στη συγκεκριμένη διαδικασία 3.439 ανθρώπους μέσα σε περίπου 4 δεκαετίες, με την τελευταία καταγεγραμμένη λοβοτομή για αυτό το ζήτημα να γίνεται το 1967! Στην Αγγλία το 1952, ο Άλαν Τούρινγκ, μαθηματικός και κρυπτογράφος, που είχε συμβάλλει στην αποκωδικοποίηση των γερμανικών στρατιωτικών κωδίκων στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου για λογαριασμό της Βρετανικής Υπηρεσίας Αντικατασκοπείας, καταδικάστηκε με την κατηγορία της “σεξουαλικής διαστροφής” λόγω του ότι ήταν ομοφυλόφιλος.

Ανορθολογικές και αντιεπιστημονικές θεωρίες με χρήσιμες για το σύστημα προεκτάσεις Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης στηρίζεται και αναπαράγει αντιδραστικά ιδεολογικά ρεύματα που προβάλλουν τον πλήρη διαχωρισμό του “βιολογικού” και του “κοινωνικού” φύλου. Πρόκειται για θεωρίες που αναπτύχθηκαν την περίοδο της αντεπαναστασης και προβάλλουν πως δεν υπάρχει διαχωρισμός άνδρα – γυναίκας ως

αντικειμενικό γεγονός. Αυτές οι θεωρίες παρουσιάζουν το φύλο σαν ένα καλούπι που προσδίδει η κοινωνία στο άτομο και καταλήγουν πως είναι κάτι ρευστό και μεταβαλλόμενο, χωρίς κανένα αντικειμενικό υπόβαθρο. Φυσικά είναι αλήθεια πως οι αντιλήψεις για την κοινωνική θέση του κάθε φύλου αναπαράγονται κοινωνικά, πως ακόμα και η εξωτερική εικόνα του φύλου αποτελεί κατασκεύασμα της εκάστοτε κοινωνίας. Αυτά, όμως, δεν αναιρούν σε καμία περίπτωση το γεγονός πως το φύλο προσδιορίζεται με αντικειμενικά κριτήρια. Σύμφωνα με αυτές τις θεωρίες ο αυτοπροσδιορισμός ανάγεται σε μέγιστη αξία. Το κάθε άτομο είναι «αυτό που αισθάνεται και σκέφτεται για το φύλο του». Βεβαία, η ουσία των απόψεων αυτών δεν περιορίζεται στο ζήτημα του φύλου. Στην πραγματικότητα απολυτοποιείται η ατομική εμπειρία ως αφετηρία και πηγή προέλευσης της γνώσης σε βάρος της κοινωνικής εμπειρίας, σε βάρος τελικά της αντικειμενικής πραγματικότητας. Στις αντιεπιστημονικές αυτές θεωρίες, που παρουσιάζουν την αλήθεια με το κεφάλι κάτω, είναι κυρίαρχη άποψη πως η κοινωνία αναπτύσσεται αυθόρμητα, χωρίς να υπακούει σε νόμους. Πως αφού το κάθε άτομο μέσα στην κοινωνία εκλαμβάνει διαφορετικά την κοινωνική πραγματικότητα και το κάθε φαινόμενο, τότε και αυτά δεν είναι αντικειμενικά, αλλά ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που δεν υπακούει σε νόμους και κανόνες. Ας αναρωτηθούμε πού θα βρίσκονταν σήμερα όλες οι επιστήμες αν είχαν υιοθετηθεί αυτές οι απόψεις. Οι προεκτάσεις, λοιπόν, αυτών των αντιλήψεων είναι πολλαπλά χρήσιμες για το σύστημα: στις συνθήκες κυριαρχίας της ρευστότητας και της σχετικότητας, σε μια πραγματικότητα που ορίζεται αποκλειστικά και μόνο από την υποκειμενική εμπειρία και το ατομικό βίωμα, καθένας και καθεμιά στέκεται μόνος του απέναντι στα προβλήματα, ψάχνει τη διέξοδο από αυτά στον δικό του μοναχικό και ατομικό δρόμο, χωρίς να αμφισβητεί την αιτία που γεννά όλα αυτά με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπος, χωρίς να αμφισβητεί το καπιταλιστικό σύστημα.

Στην επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση του ΚΚΕ, η κυβέρνηση και άλλα αστικά κόμματα προσπάθησαν να αντιπαρατεθούν επιστρατεύοντας τη διαστρέβλωση και τη συκοφαντία

11

www.odigitis.gr