Οδηγητής #1023 - Απρίλιος 2015

Δεν είμ' εγώ σπορά της τύχης ο πλαστουργός της νιάς ζωής. Εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής

Κ. Βάρναλης

# 1023 | ΑΠΡΙΛΗΣ 2015 | 2 ευρώ

2

Κομμουνιστική Επιθεώρηση κυκλοφορεί το τεύχος 2/2015 Αναλυτικά τα περιεχόμενα του τεύχους: Ιδεολογία-Πολιτική  Ελένης Μπέλλου:Το τοπίο των μετεκλογικών προοπτικών

8

6

Οικονομία  Κείμενο του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ: Οικονομική πολιτική της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ Γυναικείο ζήτημα  Βιβής Δάγκα: Με πυξίδα τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες της γυναίκας Φωτογραφικό αφιέρωμα

19

15

 70 χρόνια από το θάνατο της Κέτε Κόλβιτς Ιστορία  Αναστάση Γκίκα: Αστικές και νέες οπορτουνιστικές προσεγγίσεις για το Δεκέμβρη του 1944

3 Δεν υπάρχει νωρίς ή αργότερα για μια ζωή αν-

24 Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ: Αγωνιστι-

4 Σχόλια 6 Ερωτήσεις-Απαντήσεις για τις εξελίξεις και τις

25 Προσεχώς στην τάξη...

26 Σημειώσεις από την 11 Συνάντηση Κομ-

θρώπινη και αξιοπρεπή!

θέσεις του ΚΚΕ

8 Η θέση του ΚΚΕ για την Τεχνικοεπαγγελματική

κή γιορτή μαθητικής δημιουργίας!

Περιβάλλον  Αντώνη Ραλλάτου: Ιστορική πορεία της ιδιοκτησίας στα δάση

η

μουνιστικών Νεολαιών της Ευρώπης

29

Εκπαίδευση

Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική στην πράξη ...και θεός φυλάξοι

Παίρνει παράταση ο διαγωνισμός

11 Σχολές μαθητείας και κατάρτισης στην Αττική:

30 “Στέκι πολιτισμού και νεανικής δημι-

Στην τελική ευθεία έχει μπει πλέον ο πανελλαδικός διαγωνισμός συλλογικής ερευνητικής εργασίας μαθητών που διοργανώνει η ΚΝΕ και ο "Οδηγητής". Δεκάδες ομάδες μαθητών Γυμνασίων, Λυκείων και ΕΠΑΛ από κάθε γωνιά της Ελλάδας ετοιμάζουν πυρετωδώς τις εργασίες τους, με στόχο να κάνουν την καλύτερη εργασία, αλλά και να μας καταπλήξουν με τις ιδέες, την τέχνη, τη φαντασία και την πρωτοτυπία τους. Ήδη κάποιες ομάδες έχουν ολοκληρώσει τις εργασίες τους και τις έχουν στείλει. Για όσες ακόμα δεν έχουν καταφέρει να τις ολοκληρώσουν, η τελική ημερομηνία αποστολής του συνόλου της εργασίας μετατίθεται στις 19 Απρίλη.

Η υποβάθμιση των σχολών χτυπάει “κόκκινο”, οι τσέπες των σπουδαστών αδειάζουν!

12 Αρχαιρεσίες σωματείων - απεργία Πρωτομαγιάς: Με όλες μας τις δυνάμεις στη μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος

14 Μπροσούρα του ΠΑΜΕ για τη λειτουργία και

ουργίας” της ΚΝΕ

31 Με αφορμή ένα έργο του Α. Τάσσου 32 Νεανική επιχειρηματικότητα και καινο-

τομία: όχημα για τις επιδιώξεις του κεφαλαίου

34

δράση των σωματείων με βάση τις θέσεις για την ανασύνταξης του κινήματος

“Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α΄Διεθνούς” Πρόλογος (Μέρος 1ο)

15 Ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ με θέμα: “Σχολικός

36 Δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυ-

εκφοβισμός: Μύθοι και πραγματικότητα”

19

Κάλεσμα συσπείρωσης και αγώνα για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει

23 Παλεύουμε για συλλόγους στα χέρια των φοιτητών - Παλεύουμε για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει

Ιστοσελίδα της ΚΝΕ για τα Μαθητικά Φεστιβάλ

γή! Τα ναρκωτικά είναι στο μυαλό καταστολή!

38

Ο αγώνας για τη χειραφέτηση της γυναίκας είναι μέρος του αγώνα για την κατάργηση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο

39 Δομές Υγείας του Ελληνικού Στρατού: Μια άθλια κατάσταση που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή των στρατιωτών

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού: 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ), Εκτύπωση: Τυποεκδοτική Α.Ε, Λεύκης 134 - Κρυονέρι

Νέα ιστοσελίδα εγκαινίασε η ΚΝΕ με θέμα τα Μαθητικά Φεστιβάλ που διοργανώνει σε όλη την Ελλάδα. Οι επισκέπτες του site μπορούν να βρουν φωτογραφικό υλικό και ανταποκρίσεις από φεστιβάλ που είτε έχουν ήδη πραγματοποιηθεί, είτε βρίσκονται στην προετοιμασία τους, καθώς επίσης σκίτσα και έξυπνες ατάκες με βάση και το σύνθημα των Μαθητικών Φεστιβάλ «ΕΕ vs Νεολαία... Σκέψου έξω από τα όρια του συστήματος!». Τέλος, στην ιστοσελίδα υπάρχει αναλυτικά το πρόγραμμα των φεστιβάλ σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ τη δική του θέση έχει και η σχετική ειδική έκδοση του “Οδηγητή”. Το link της νέας ιστοσελίδας είναι http://mathitikafestival.kne.gr ενώ πρόσβαση υπάρχει και μέσα από το site της ΚΝΕ www.kne.gr

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

3

Δεν υπάρχει νωρίς ή αργότερα για μια ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή!

Τ

ην αλήθεια που υπογράμμισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, από το βήμα της Βουλής: «Μας λέτε συνεχώς ότι είναι ακόμη νωρίς! Δεν υπάρχει νωρίς ή αργότερα για μια ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή. Ή θα είναι ανθρώπινη ή θα είναι άθλια, απάνθρωπη. Μέση φτώχεια, μέση πείνα, μέση υγεία, μέση μόρφωση, μέση ζωή δεν υπάρχει», προσπαθεί να κρύψει από το λαό η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και προσπαθεί να το κρύψει πίσω από συζητήσεις παρωδία, προπαγανδιστικά τερτίπια, “έντιμους συμβιβασμούς” ληστών, “αριστερά” μνημόνια και συμφωνίες, “ψεκασμένες” κορώνες και φιέστες “στρατού-λαού” που

λίγο πριν ορμήσει για νέες σταυροφορίες στη Μ. Ανατολή, δηλώνει διά στόματος υπουργού Άμυνας, έτοιμος για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τις ΗΠΑ. Αυτή την αλήθεια προσπαθούν να κρύψουν από το λαό οι κάθε λογής πρόθυμοι που βρίσκονται στην εργαλειοθήκη της αστικής εξουσίας. Όλοι όσοι έχουν ξαμολυθεί, ζητώντας ξανά από το λαό υπομονή, καρτερία και “κριτική στήριξη” σε νέα μέτρα με άλλο όνομα, θυσίες για τους νέους “εθνικούς στόχους” των καπιταλιστών. Ζητώντας του να ξεχάσει μια για πάντα την πάλη για ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή, για να ‘ναι αυτή η προσφορά του στο “όραμα” του ξαναζεστάματος της καπιταλιστικής οικονομίας.

Αυτό το “όραμα” και τους όρους του, το πώς και από πού θα δοθεί ξανά ζεστό κρατικό χρήμα και προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους, διαπραγματεύονται με τους εταίρους τους στις Βρυξέλλες. Αυτό το όραμα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι το όραμα των εργαζομένων και των παιδιών τους. Γι’ αυτούς οι λίστες που ετοιμάζονται έχουν νέα μέτρα, αφήνουν ανέγγιχτα όλα τα παλιά. Η νέα συμφωνία που “ψήνεται” έχει τα απαίσια χαρακτηριστικά των προηγούμενων. Γι’ αυτούς καμία αξιοπρέπεια δεν μπορεί να υπάρχει όσο είναι σε ισχύ το αίσχος των 511 ευρώ για τους νέους εργαζόμενους και των 586 ευρώ για όλους, των ελαστικών σχέσεων εργασίας, το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης για τους άνεργους, τα κουτσουρεμένα εκατομμύρια από τα πανεπιστήμια, τα άδεια σχολικά ταμεία. Γι’ αυτούς η “πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική”, τα επικίνδυνα δηλαδή παιχνίδια που παίζει η κυβέρνηση με Ευρωπαίους και Αμερικανούς, Ρώσους και Κινέζους, ο “ενεργός ρόλος” στη διαμάχη ΗΠΑ-Γερμανίας, η προσπάθεια με όποιο τίμημα να αναβαθμιστεί η θέση της αστικής τάξης στην περιοχή, σημαίνουν επικίνδυνες εξελίξεις μπροστά, κυριολεκτικά παιχνίδι με τη φωτιά.

καπιταλιστικών κρατών, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Κι αυτό είναι ένα δίδαγμα που δεν επιτρέπεται να ξεχνάμε. Μια πραγματικότητα που επιβάλλει ετοιμότητα για όλες τις πιθανές εξελίξεις και σενάρια. Κι ετοιμότητα σημαίνει ικανότητα, με όλες τις μορφές και τρόπους, μέσα σε όλες τις συνθήκες κι εξελίξεις, πιο αργόσυρτες μα και πιο γρήγορες, να δείχνουμε το πού βρίσκεται η διέξοδος για τη νέα γενιά. Να

Πετώντας τη ρουτίνα και τη συνήθεια, αξιοποιώντας την πείρα, συλλογικά και με συζήτηση, με σχέδιο, δίνουμε τη μάχη με τις δυσκολίες για να ριζώσει η ΚΝΕ και οι θέσεις του Κόμματος πιο βαθιά σε εργατικά σωματεία κι επιτροπές αγώνα, σε μαθητικά συμβούλια και φοιτητικούς συλλόγους, στις λαϊκές επιτροπές, σε αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους, σε μαζικές οργανώσεις και φορείς.

δείχνουμε τις σύγχρονες δυνατότητες που επιβάλλουν σήμερα να ζήσουμε μια ζωή στο μπόι των ανθρώπων, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και κεντρικό σχεδιασμό, με εργατική-λαϊκή εξουσία, χωρίς τα δεσμά της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των άλλων ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Ετοιμότητα σημαίνει να δουλέψουμε ακόμα πιο αποφασιστικά, γρήγορα, αποτελεσματικά για ισχυρή ΚΝΕ. Με ΟΒ παντού, σε όλους τους χώρους όπου δουλεύει, δρα, μορφώνεται, κατοικεί η νεολαία. Στην πλειοψηφία των Λυκείων, των ΕΠΑΛ, των σχολών και τμημάτων σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, στους χώρους μαθητείας και κατάρτισης, σε τόπους δουλειάς και επιχειρήσεις, στις εργατικές-λαϊκές συνοικίες και στα χωριά.

Ετοιμότητα σημαίνει κάθε μέρα να απεγκλωβίζονται περισσότεροι νέοι από τους στόχους της αστικής τάξης και των ανθρώπων της, με ό,τι μάσκα κι αν εμφανίζονται κάθε φορά: και του “μνημονιακού” και του “αντιμνημονιακού”, και του “ευρωλάγνου” και του “δραχμολάγνου”, “εθνικά αξιοπρεπή”. Αλλά και να απεγκλωβίζονται κι από κάθε τι άλλο που βάζει αλυσίδες στα πόδια, στο νου και την καρδιά των νέων, που παροπλίζει τη θέληση για συλλογική δράση: τα ναρκωτικά και τη ναρκωκουλτούρα, τις ιδεαλιστικές αντιλήψεις και μεταφυσικές δοξασίες, τον ατομισμό και τις σάπιες αξίες της αστικής τάξης. Ετοιμότητα σημαίνει να αρπάξουμε το βιβλίο και τον κομματικό τύπο, να ψάξουμε την

Αυτή την αλήθεια έχουμε καθήκον να αναδείξουμε Οργανώνοντας αποφασιστικά και με υπομονή την πάλη μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια για κατάργηση των μνημονίων, των εφαρμοστικών τους νόμων, για μέτρα ανακούφισης και κάλυψης των σύγχρονων αναγκών. Αποκαλύπτοντας ποιος είναι ο πραγματικός χαρακτήρας αυτής της κυβέρνησης, για ποιον οι τσακωμοί, για ποιον τα επικίνδυνα παιχνίδια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αποκαλύπτοντας πως οι συμβιβασμοί είναι προσωρινοί και οι αντιθέσεις μόνιμες. Οι συμβιβασμοί σχετικοί κι οι αντιθέσεις απόλυτες. Έτσι λειτουργεί και θα λειτουργεί το καπιταλιστικό σύστημα, το ματωμένο παιχνίδι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η λυσσασμένη πάλη των μονοπωλίων, των

θεωρία μας, τις επεξεργασίες του Κόμματος, την ιστορία, τη γνώση, γιατί χωρίς αυτά η δουλειά είναι στα τυφλά και το χτίσιμο στην άμμο.

Μέσα στην προετοιμασία της πρωτομαγιάτικης απεργίας, των εκδηλώσεων για τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, όταν θα τιμάμε στην πράξη τους πρωτοπόρους της τάξης μας που άνοιξαν με αγώνα το δρόμο για την απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, θα θυμόμαστε τα λόγια του δικού μας, κομμουνιστή λογοτέχνη και εξόριστου Θέμου Κορνάρου, που έφυγε έναν Απρίλη πριν από 45 χρόνια. Το Θέμο που τόσο πάλεψε «για να μην κατακλύσει η ζούγκλα τους ανθρώπινους συνοικισμούς» κι έγραψε για εκείνους που και σήμερα «κάθονται πλάι μας και μας μιλάνε για το δρόμο που είναι να κάνουμε». Για εκείνους που πλούτισαν και ολοκλήρωσαν τις ιδέες μας «με μια εικόνα ακόμη: Με την εικόνα του φτωχού εργάτη που πηδά απ’ το πατάρι των νταμιτζανάδων στη θύελλα της ζωής, για να γίνει ο σοφός οδηγός των ανθρώπων, που αγάπησε τόσο πολύ!» Εκείνους που ακόμα στέκουν ολόρθοι στις πόρτες των φυλακών, στους τοίχους των εκτελεστικών αποσπασμάτων, στις αποβάθρες που φεύγουν για τα ξερονήσια, «μετρώντας πόσοι περνούνε για να πάρουνε μέρος στο πάλαιμα, στο μάτωμα, για την καινούργια γέννα»1. Γιατί δεν υπάρχει νωρίς ή αργότερα για μια ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή. Τάσος Γαλανόπουλος μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Παραπομπή 1. «Με τα παιδιά της θύελλας», Θέμος Κορνάρος

4 Μετά τη βαθμολογία στο μηχανογραφικό θα μπαίνει και το ετήσιο εισόδημα Απαντώντας σε ερώτηση βουλευτή του ΚΚΕ στη Βουλή για τις μετεγγραφές των φοιτητών στις αρχιτεκτονικές, ο υπουργός Παιδείας, αφού βέβαια έριξε το μπαλάκι στο Συμβούλιο της Επικρατείας, δήλωσε ότι οι ελληνικές οικογένειες, πριν κάνουν τα παιδιά το μηχανογραφικό τους, πρέπει να «παίρνουν υπ' όψιν την οικονομική δυνατότητα που έχουν για να σπουδάσουν» μακριά από το σπίτι τους. Σα να μην έφτανε αυτό, υπονόησε ότι οι διοικήσεις των αρχιτεκτονικών σχολών είναι και αγωνιστικές, επειδή έκαναν προσφυγή στο ΣτΕ φορτώνοντας το πρόβλημα στις πλάτες των πρωτοετών φοιτητών οι οποίοι μετά από πολλούς μήνες παραμένουν ακόμα ξεκρέμαστοι. Με δυο λόγια, ο υπουργός παιδείας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιμένει πως οι νέοι από φτωχές οικογένειες θα πρέπει να αποφασίζουν για τις σπουδές τους ανάλογα με την οικονομική τους ευχέρεια...

Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές…(στους επιχειρηματίες) Ο λόγος για τη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την οποία δίνεται προκλητικά η δυνατότητα σε επιχειρηματικούς ομίλους να απαλλαχθούν από πρόστιμα (μέχρι και 100%!) που τους έχουν επιβληθεί από φορολογικούς ελέγχους, όπως για λαθρεμπόριο, έκδοση εικονικών τιμολογίων, απόκρυψη φορολογικής ύλης, μη απόδοση ΦΠΑ και ειδικών φόρων. ΥΓ 1: Και όλα αυτά τη στιγμή που: • Φαίνεται να σκέφτονται να φορολογήσουν μέχρι και το πιτόγυρο με το φόρο λίπους • Είχαν σκαρφιστεί μέχρι και φορορουφιάνους μην και ξεφύγει κανένας φτωχοδιάβολος και δεν πληρώσει κάνα φόρο ΥΓ 2: Μάλλον όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι θα φορολογούσε τον πλούτο εννοούσε αυτόν της διπλανής εικόνας… Σιγά που θα γλίτωνε!

Τι μπορεί να προτείνει ένας συμβουλάτορας της συγκυβέρνησης; Η κυβέρνηση έχει πει εδώ και καιρό ότι συμφωνεί κατά 70% με τα μέτρα του μνημονίου και για το 30% θα συμβουλευτεί τον ΟΟΣΑ. Ποιες είναι όμως οι τελευταίες προτάσεις-συμβουλές που δημοσίευσε ο ΟΟΣΑ; Καταγράφουμε μόνο τρεις: • «χαλάρωση των κανόνων για την απόλυση των μόνιμων εργαζομένων», με το πρόσχημα της μείωσης του «εργασιακού χάσματος μεταξύ των εργαζομένων κανονικής και μη κανονικής απασχόλησης». ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ.

• «Να αποτρέψουν τον αποκλεισμό από την αγορά εργασίας των νέων που εγκαταλείπουν το σχολείο». Αποδέχεται δηλαδή την εγκατάλειψη του σχολείου και ζητά μέτρα στήριξης της παιδικής και εφηβικής εργασίας!!!!!!

• Μείωση επιδομάτων ανεργίας Αυτά είναι ορισμένα από τα προτεινόμενα μέτρα για την ενίσχυση της “ανταγωνιστικότητας”. Σε αυτόν τον οργανισμό έχει προσφύγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που μας τον παρουσιάζει σαν αγγελούδι... Εμείς τι άλλο να πούμε; Η ελπίδα έρχεται... για τους επιχειρηματικούς ομίλους...

Πρωτομαγιά με τα συνθήματα των αφεντικών; Η 1η Μάη είναι μία εμβληματική μέρα για την εργατική τάξη. Από το 1886 την τιμούν οι εργάτες σε όλο τον κόσμο γιατί είναι η μέρα που εκφράζει την ανειρήνευτη ταξική πάλη ανάμεσα στους καταπιεστές και τους καταπιεζόμενους. Είναι η μέρα που εμπνέει και διδάσκει ότι η ελπίδα βρίσκεται στη σύγκρουση με το κεφάλαιο, την εξουσία του και το κράτος τους. Ε! Αυτή τη μέρα βρήκαν να βρωμίσουν οι οπορτουνιστές του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (το ευρωπαϊκό κόμμα που “αντιπροεδρεύει” ο ΣΥΡΙΖΑ), που καλούν «να ανακηρύξουμε την Πρωτομαγιά του 2015 σε "Ευρωπαϊκή Μέρα Κατά της Λιτότητας" και να μετατρέψουμε τις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις σε ενωτικές κινητοποιήσεις για την αλλαγή στην Ευρώπη». Θέλουν τους εργαζόμενους να διαδηλώνουν, όχι για τα δικά τους συμφέροντα, αλλά υπέρ τμημάτων του κεφαλαίου. Να διαδηλώνουν αγκαλιά με το γαλλικό, το ιταλικό, το ελληνικό κεφάλαιο ενάντια στο γερμανικό και όχι ενάντια σε ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές που μας στερούν σήμερα τη ζωή. Τη χάρη δεν θα τους την κάνουμε. Η πρωτομαγιά ανήκει στους εργάτες, κανείς δεν την πουλάει στους κεφαλαιοκράτες! ΥΓ: φήμες που θέλουν το ΣΥΡΙΖΑ να κάνει την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση μέσα στην αμερικάνικη πρεσβεία ελέγχονται ως ανακριβείς. Πιο πιθανό είναι να τιμήσουν την πρωτομαγιά σε κάνα σουαρέ με το ΣΕΒ, αφού αφήσουν ίσως κανά λουλούδι στην Καισαριανή για να βγάλουν και την «αριστερή» υποχρέωση….

ΜΙΚΡΕΣ

ΑΓΓΕΛΙΕΣ Σε είδα

Να το παίζεις “αναρχοσυνδικαλιστής” (Ροσινάντε) αλλά να πιάνεις και στασίδι σε εκδήλωση μαζί με τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ. Άντε και σε αυτοδιαχειριζόμενο vegan καφενείο στου Μαξίμου... κυβερνητικέ αναρχικέ.

Σε είδα Να μοιράζεσαι την ομπρέλα σου με τον εθνικιστή Καρυπίδη και να βλέπετε μαζί την παρέλαση. Λαφαζάνη, ήσουν πολύ ωραίος έτσι όπως χόρευες στους ρυθμούς του “Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάνδρου η χώρα”.

Σε άκουσα Να λες ότι έκανες “αντιμνημονιακό αγώνα” αναλαμβάνοντας ως δικηγόρος τις υποθέσεις απολυμένων του δημοσίου και των μισθολογικών διαφορών. Μετά, άκουσα ότι έπαιρνες προμήθεια 12%. Κύριε υπουργέ, ο “αντιμνημονιακός αγώνας” δε γίνεται με ποσοστά.

Κάτι αλλάζει… Μην ακούτε τους κακεντρεχείς που λένε ότι με τη νέα κυβέρνηση δεν αλλάζει κάτι… Μόνο το προηγούμενο δίμηνο συντελέστηκαν οι εξής συνταρακτικές αλλαγές…

- Άλλαξε… η ώρα - Άλλαξε… προπονητή η Εθνική Ελλάδας - Άλλαξε… ο καιρός και Μάρτη μήνα έβρεχε κάθε μέρα - Πέθανε ο Σήφης ο Κροκόδειλος… Αυτά προς το παρόν…

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

5

Η Λεπέν, ο Κάμερον και άλλοι “αντικαπιταλιστές”… Μέσα στο Μάρτη η γαλλίδα εθνικίστρια Λεπέν έδωσε συνέντευξη στον Πρετεντέρη. Καταγράφουμε από όσα είπε το εξής: • «Μόνη λύση (σ.σ. για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) είναι να διαπραγματευτεί με την ΕΕ για μια συντεταγμένη έξοδο απ’ το ευρώ. Αυτό είναι το μόνο μέλλον για την Ελλάδα». Μία σημείωση: • Τα γαλλικά της Λεπέν θυμίζουν τα ελληνικά των… διάφορων “αριστερών” και “υπερεπαναστατών”. Απλά η Λεπέν δεν τα τυλίγει με επαναστατικές μπαλωθιές, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ… Εκτός αν η Λεπέν είναι αντικαπιταλίστρια καμουφλαρισμένη και δεν το ξέραμε… Μία ακόμα σημείωση: • Ο καπιταλισμός χωρίς ευρώ υπάρχει στην Ευρώπη. Π.χ. η Μεγάλη Βρετανία ποτέ δεν είχε ευρώ. Έχει λίρα. Ο πρωθυπουργός Κάμερον μάλιστα είχε προαναγγείλει και δημοψήφισμα για τις σχέσεις Μεγάλης Βρετανίας-ΕΕ. Εκεί μήπως είναι καλύτερα τα πράγματα για τη νεολαία; Στην Αγγλία η πραγματική ανεργία φτάνει το 13-14%, μαζί με το ένα εκατομμύριο ανέργους που δεν καταγράφονται. Επιπλέον σε όλα τα πανεπιστήμια της Αγγλίας υπάρχουν δίδακτρα, με τα πιο φτηνά να ξεκινάνε από τα 10.000 ευρώ το χρόνο για τη φοίτηση, χώρια άλλα 10.000 ευρώ για εστία. Και ένα συμπέρασμα: • Μήπως τελικά οι διάφοροι “αριστεροί” και “υπερεπαναστάτες” που μιλάνε για έξοδο από ευρώΕΕ χωρίς να το συνδέουν με το ζήτημα της εξουσίας μπαίνουν, είτε το θέλουν είτε όχι, κάτω από τις σημαίες τμημάτων του κεφαλαίου που επωφελούνται από τέτοια σενάρια; Μήπως ο αντικαπιταλισμός τους είναι τζούφιος;

Κερδισμένοι και χαμένοι και στη Γερμανία

Τι μου θυμίζει...; • Αντώνης Σαμαράς (Μάης '14): «Θέλω από αυτό το βήμα να καταγγείλω δημόσια τον κ. Τσίπρα ως υπονομευτή της εθνικής μας προσπάθειας!»

• Αλέξης Τσίπρας (Φλεβάρης '15): «Ο πρώην πρωθυπουργός που την ώρα που η Ελλάδα διεκδικούσε με αγωνία, καλούσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σε ψηφίσματα εναντίον της εθνικής προσπάθειας». Η ομοιότητα βγάζει μάτι, όμως δεν πρόκειται για copy-paste, ούτε για λογοκλοπή ανάμεσα στον πρώην και τον νυν πρωθυπουργό. Απλώς έχουν τον ίδιο καημό. Να στοιχίσουν το λαό σε μια δήθεν “εθνική προσπάθεια”, που μόνο αποτέλεσμα θα έχει τη συνεχή σφαγή του για να ανακάμψουν τα κέρδη των καπιταλιστών.

Η αλήθεια είναι ότι η αστική τάξη της Γερμανίας είναι η πιο κερδισμένη από την πολιτική που ακολουθήθηκε στην Ευρωζώνη την περίοδο της κρίσης. Αυτό, όμως, απέχει έτη φωτός από το να παρουσιάζει κανείς τη Γερμανία, ή οποιαδήποτε καπιταλιστική χώρα του πλανήτη Γη, σαν χώρα-πρότυπο για να ζει ο εργαζόμενος. Ενδεικτικά στη Γερμανία: • Καταγράφεται το υψηλότερο στην ιστορία ποσοστό φτώχειας μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990, καθώς αυξήθηκε από το 15% του πληθυσμού το 2012 στο 15,5% το 2013.

• 2,5 εκατομμύρια παιδιά πηγαίνουν σχολείο δίχως να έχουν πάρει πρωινό.

• Στα “μίνι τζομπς” (ελαστικές, ευέλικτες μορφές εργασίας, μικροαπασχόληση διαφόρων μορφών με μισθό 400 ευρώ) δουλεύουν πάνω από 7,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι και αυξάνονται.

• Η λέξη άνεργος ταυτίζεται με τη λέξη άστεγος αφού ελάχιστοι Γερμανοί έχουν δικό τους σπίτι και το ενοίκιο ισοδυναμεί με μισό βασικό μισθό. Και από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει ότι καπιταλιστική ανάπτυξη και ευημερία για το λαό δεν πάνε μαζί. Ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρή είναι μια καπιταλιστική χώρα σε σχέση με τις άλλες, παντού οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν ένα πολύ μικρό κομμάτι του πλούτου που παράγουν και ζουν πολύ χειρότερα από ό,τι θα μπορούσαν με βάση τις δυνατότητες της εποχής.

Quiz τούς λύτες! για πολύ δυνα

ι «απαιτείται Ποιος δήλωσε ότστ η δεδομένη εθνική ομοψυχίακαι στήριξη της χρονική στιγμή ΡΙΖΑ. Διαφορεκυβέρνησης τουέχΣΥ ουμε πάρα πάρα τικά μπορεί να αποτελέσματα»; πολύ άσχημα Α. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ

Πού το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Χ.Α.; Τα περιστατικά αρχίζουν σιγά-σιγά και μαζεύονται και δεν μπορούν παρά να δημιουργούν ερωτηματικά: Α) Η πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου, τη μία λέει πως αν λείπουν οι προφυλακισμένοι υπόδικοι ναζί η Βουλή δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις, και την άλλη αποφασίζει μονομερώς να γίνουν ονομαστικές ψηφοφορίες για να δώσει άλλοθι στην παρουσία των ναζί στη Βουλή. Β) Στην Κεφαλονιά, με αφορμή συγκέντρωση-ενημέρωση με θέμα “τις διαδικασίες για την αποκατάσταση των επιπτώσεων των καταστροφικών σεισμών του 2014”, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε και τη Χρυσή Αυγή. Γ) Η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο της Ομοσπονδίας Μονίμων Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ) συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιό της τον επικεφαλής της Χρυσής Αυγής στον κλάδο των τεχνιτών του ΟΛΠ. Μετά από τα παραπάνω, δεν προκαλεί καμία εντύπωση το γεγονός ότι ο πρόσφατα αποφυλακισμένος ναζί Μιχαλολιάκος, στην ομιλία του στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την παράταση της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου, έκανε “εποικοδομητική κριτική”, στην ουσία υποστήριξε τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Γ. Κάποιος βουλευτής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Β. Ο Αχιλλέας Μπέος

Δ. Ο Τάκης Μπαλτάκος

Καταρχάς, να συμφωνήσουμε ότι όλοι οι παραπάνω έχουν στηρίξει την κυβέρνηση και τη διαπραγμάτευσή της, άρα θα μπορούσαν να έχουν κάνει αντίστοιχες δηλώσεις. Αλλά σωστή απάντηση είναι το Δ. Η δήλωση ανήκει στον Τάκη Μπαλτάκο (τον συνομιλητή των ναζί ντε) και έγινε σε ραδιοφωνική συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ FM στις 30 Μάρτη. ΥΓ: Εννοείται ότι στην ίδια συνέντευξη ο Μπαλτάκος δεν ξέχασε να υμνήσει και τα εθνικιστικά συνθήματα των ΟΥΚ στην παρέλαση της 25ης Μάρτη.

6

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ? ??

για τις εξελιξεισ και τις θέσεις του ΚΚΕ

Η κυβέρνηση μιλά για «πραγματικές μεταρρυθμίσεις» που θα δώσουν «την δυνατότητα και να ενισχύσουμε το δημόσιο ταμείο και να δώσουμε ανάσα στην ελληνική κοινωνία» (απόσπασμα ομιλίας Τσίπρα στις 30/3 στη Βουλή). Τι σημαίνουν αυτά που λέει η κυβέρνηση; • Η κυβέρνηση στις 20 Φλεβάρη συμφώνησε στην επέκταση της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου. «Η διαθεσιμότητα αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης εξαρτάται από τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο Μνημόνιο»... Αυτό αναφέρεται ρητά στους όρους της «δανειακής σύμβασης» που έχει υπογραφεί ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ). Ας αφήσει λοιπόν τα σάπια η συγκυβέρνηση, ότι τάχα «δεν υπέγραψε μνημόνιο». Μνημόνιο με τα όλα του είναι.

• Μπορεί μέχρι τώρα να μην έχει κάτσει ακριβώς η μπίλια στο ποιες ακριβώς «μεταρρυθμίσεις» θα υλοποιηθούν, αλλά η συμφωνία που έχει ήδη υπογράψει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με σαφήνεια λέει ότι: ÂÂ Συνεχίζεται η αυστηρή εποπτεία, θα έρθουν νέα αντιλαϊκά μέτρα, θα συνεχιστεί η «δημοσιονομική προσαρμογή» και η αξιολόγηση για την εκταμίευση των δόσεων. Σε αυτά δεσμεύτηκε η νέα συγκυβέρνηση να συνεχίσει. ÂÂ Για τους ανέργους θα συνεχιστούν τα προγράμματα κακοπληρωμένης, ολιγόμηνης δουλειάς που ανακυκλώνουν την ανεργία. ÂÂ Θα «επανεξεταστούν» (δηλαδή θα μειωθούν) οι πόροι του κρατικού προϋπολογισμού για την Παιδεία. Δηλαδή θα συνεχιστεί η άθλια κατάσταση σε σχολεία, ΑΕΙ, ΤΕΙ, που αντιμετωπίζουν έως και προβλήματα λειτουργίας λόγω της υποχρηματοδότησης. ÂÂ Η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 πάει για το… κάποτε. Ενώ και τα όποια ψίχουλα προβλέπονταν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ψαλιδίζονται και εννοείται καλούν τους φτωχούς να πληρώσουν για τους φτωχότερους. ÂÂ Οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται κανονικά. Απλά δεσμεύονται να πωλούνται τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και άλλες υποδομές σε καλύτερες τιμές. Συνεχίζεται επίσης η επίθεση στο ασφαλιστικό που σημαίνει για τους νέους εργαζόμενους να ξεχάσουμε ό,τι παροχές σε υγεία και πρόνοια υπήρχαν και βέβαια να ξεχάσουμε μία και καλή τη σύνταξη.

• Όντως η συγκυβέρνηση θέλει «να ενισχύσει το δημόσιο ταμείο». Από ποιανού τις τσέπες θα ενισχυθούν τα κρατικά ταμεία; Μήπως από τους εφοπλιστές που έχουν πάνω από 50 φοροαπαλλαγές; Μήπως από τους βιομήχανους που απολαμβάνουν επιδοτήσεις, ζεστό κρατικό χρήμα, φτηνό ρεύμα και άλλα προνόμια; Όχι βέβαια. Τα προνόμια αυτά παραμένουν άθικτα. Μάλιστα, η συγκυβέρνηση τα ενισχύει αφού, μέσω Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, που μέχρι χθες κατήγγειλε, αποφάσισε να προχωρήσει στη διαγραφή των προστίμων που έχουν επιβληθεί σ’ επιχειρηματικούς ομίλους για παραβάσεις του φορολογικού και τελωνειακού κώδικα. Τα ταμεία θα γεμίσουν πάλι από τις τσέπες των λαϊκών οικογενειών. Και αυτό παρουσιάζεται σαν «πατριωτικό καθήκον» ακόμα και αν δεν έχουμε να πληρώνουμε. Βαφτίζουν «πατριωτικό καθήκον», δηλαδή, το να πληρώνει ο λαός για να γεμίζουν τα κρατικά ταμεία και αυτά τα λεφτά να πηγαίνουν είτε για την αποπληρωμή του χρέους που δε δημιουργήσαμε εμείς, είτε να πηγαίνουν κατευθείαν στους λογαριασμούς των καπιταλιστών για επενδύσεις. Ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δεσμεύει αποθεματικά, όπως της Περιφέρειας Αττικής, του ΟΑΕΔ, νοσοκομείων κ.ά., για να αποπληρωθούν οι δανειστές. Λεφτά δικά μας δηλαδή που θα έπρεπε να διατεθούν για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων.

• Δεν γίνεται να πάρει ανάσα «όλη η ελληνική κοινωνία», όπως λέει η κυβέρνηση. Η ελληνική κοινωνία από τη μία έχει τους εκμεταλλευτές και από την άλλη τους εκμεταλλευόμενους. Για να ανασαίνουν οι πρώτοι ασφυκτιούν οι δεύτεροι. Όντως η κυβέρνηση παίρνει μέτρα για να ανασάνουν οι εκμεταλλευτές. Π.χ. δεν καταργεί ούτε έναν αντιλαϊκό νόμο αλλά συνεχίζει από εκεί ακριβώς που σταμάτησε η προηγούμενη συγκυβέρνηση.

• Οι «πραγματικές μεταρρυθμίσεις» για τις οποίες περηφανεύεται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ είναι οι απαιτήσεις του ΣΕΒ και των επιχειρηματικών ομίλων, αποτελούν κατευθύνσεις της ΕΕ. Για μας αυτά σημαίνουν εργασιακή περιπλάνηση, δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί, μόρφωση με βάση το πορτοφόλι, ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον.

Η νέα κυβέρνηση όμως δεν κάνει σκληρή διαπραγμάτευση; • Η κυβέρνηση κάνει ό,τι κάνει κάθε κυβέρνηση της Ευρωζώνης. Διαπραγματεύεται για τα συμφέροντα των δικών της μονοπωλίων, που σφάζονται με τα άλλα μονοπώλια για το πώς θα μοιραστούν τα κέρδη και οι ζημιές από την κρίση. Απέναντι στους λαούς όμως είναι ενωμένοι, τούς φορτώνουν συνεχώς νέα βάρη.

• Στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων που γίνονται εντός των τειχών της ΕΕ και του συστήματος δε βρίσκονται πουθενά οι δικές μας ανάγκες. Γι’ αυτό οι «σκληρές» και «περήφανες» διαπραγματεύσεις έχουν σταθερά αντιλαϊκό αποτέλεσμα.

• Τι διαπραγματεύεται η κυβέρνηση όμως; Διαπραγματεύεται για τη χαλάρωση της περιοριστικής πολιτικής. Για να αλλάξει ο τρόπος που ασκείται η αντιλαϊκή πολιτική. Να αλλάξει το έως τώρα μείγμα διαχείρισης στην ΕΕ που έβγαλε ωφελημένη τη Γερμανία. Γι’ αυτό η ελληνική κυβέρνηση συντάσσεται μαζί με τις αστικές τάξεις άλλων χωρών (Γαλλία, Ιταλία) ενώ αυτό επιδιώκουν και οι ΗΠΑ, για τους δικούς τους λόγους. Γιατί από τη μία βλέπουν ανταγωνιστικά τη Γερμανία και από την άλλη δε θέλουν τη διάλυση της Ευρωζώνης. Επιπλέον οι ΗΠΑ φοβούνται τη μονιμοποίηση της κρίσης και το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας.

• Αυτή η διαμάχη δε γίνεται για την ανακούφιση του λαού, για να αυξηθούν οι μισθοί, για περισσότερες κοινωνικές παροχές, π.χ. περισσότερα λεφτά για την παιδεία. Γίνεται για να εξασφαλιστεί και να δοθεί κι άλλο κρατικό χρήμα για επενδύσεις στα μονοπώλια, για την κερδοφορία τους, καθώς για να αποπληρώνονται οι δανειστές.

• Η διαμάχη δεν περιλαμβάνει μόνο "δημοσιονομικά ζητήματα". Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει να παίξει ρόλο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ στην εκστρατεία ενάντια στους τζιχαντιστές στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική. Στις περιοχές δηλαδή όπου εκδηλώνεται μεγάλη «σφαγή» μεταξύ των μονοπωλίων για τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Σε αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών που μυρίζει αίμα και πόλεμο μπλέκουν και τον ελληνικό λαό. Ταυτόχρονα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει σύσφιξη των σχέσεων με Ρωσία και Κίνα για λογαριασμό της αστικής τάξης της Ελλάδας, που επιδιώκει την ανάδειξη της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων κι ενέργειας.

• Αποδείχτηκε μύθος ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει, να γίνει φιλολαϊκή, όπως έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι συμμαχία των μονοπωλίων της Ευρώπης, εχθρός των λαών και της νεολαίας και δεν αλλάζει.

• Η μεγάλη αντιπαράθεση ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες είναι ξένη προς τις δικές μας ανάγκες. Δεν έχουμε κανένα συμφέρον να επιλέξουμε μείγμα διαχείρισης, να διαλέξουμε τον τρόπο σφαγής μας. Γιατί σε κάθε περίπτωση, είτε συνεχιστεί το ίδιο μείγμα αντιλαϊκής πολιτικής, είτε αλλάξει, το λογαριασμό πάλι ο λαός θα τον πληρώνει. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να γινόμαστε χειροκροτητές της μίας ή της άλλης αντιλαϊκής κυβέρνησης ούτε να διαλέξουμε ιμπεριαλιστή (π.χ. Γερμανία ή ΗΠΑ).

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

7

Μήπως θα ήταν καλύτερα με ένα grexit; • Για να σκεφτούμε: το νόμισμα απολύει τους γονείς μας; Το νόμισμα χρεοκοπεί τις οικογένειές μας; Αν αλλάξει το νόμισμα θα καταργηθούν οι αντιλαϊκοί νόμοι; Η απάντηση είναι όχι.

• Προς το παρόν στρατηγικός στόχος του κεφαλαίου στην Ελλάδα είναι η παραμονή στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Βέβαια σήμερα δυναμώνουν φωνές από τμήματα του κατεστημένου που μιλάνε για αποχώρηση από την Ευρωζώνη, με παραμονή στην ΕΕ και στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Ο πραγματικός αντίπαλος, το εκμεταλλευτικό σύστημα και η ΕΕ, που μας κάνει τη ζωή κόλαση, θα είναι εδώ ακόμα και με αυτό το σενάριο. Ο πληθωρισμός που θα προκύψει για παράδειγμα από ένα τέτοιο ενδεχόμενο τις λαϊκές οικογένειες θα βαρύνει.

• Δεν αποτελεί πραγματική λύση υπέρ του λαού μία ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη εντός του συστήματος και της ΕΕ. Το ότι αυτό το ενδεχόμενο το προπαγανδίζουν και φερόμενες "αριστερές" δυνάμεις (π.χ. ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Πλατφόρμα ΣΥΡΙΖΑ) φανερώνει ότι αυτές οι δυνάμεις θέλουν εγκλωβισμένο το λαό εντός των τειχών του εκμεταλλευτικού συστήματος.

• Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη συνδέεται με γενικότερες αντιθέσεις και διεργασίες για την αναμόρφωση της Ευρωζώνης, για το μοίρασμα της παγκόσμιας αγοράς ανάμεσα στα μονοπώλια. Από το grexit κερδισμένο θα βγει ένα τμήμα μεγαλοεπιχειρηματιών, ντόπιων και ξένων, που έχουν συμφέρον από ένα πιο υποτιμημένο νόμισμα.

• Άρα οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν έχουν λόγο να εγκλωβιστούν στο δίλημμα «χρεοκοπία με ευρώ ή με δραχμή». Επιλέγουμε να παλέψουμε για να ζήσουμε καλύτερα, με σύγχρονα δικαιώματα στη μόρφωση, τη δουλειά, στη ζωή. Κι αυτό σημαίνει να παλέψουμε για συνολική αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό αφέντη στον πλούτο που ο ίδιος παράγει, με την εξουσία στα χέρια του. Μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλιστεί η ανάπτυξη με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.

Διεκδικούμε τις σύγχρονες ανάγκες μας! Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος!

• Το ΚΚΕ έχει ήδη καταθέσει πρόταση νόμου στη Βουλή για την κατάργηση των μνημονίων, των εφαρμοστικών του νόμων και της δανειακής σύμβασης. Την ίδια στιγμή ήδη η συγκυβέρνηση έχει ήδη απορρίψει προτάσεις που έκανε το ΚΚΕ στη βουλή για την πραγματική ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών από χρέη σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, για δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για δωρεάν γεύμα για τους μαθητές των σχολείων.

• Δεν ανεχόμαστε τη ζωή με ψίχουλα, την άθλια κατάσταση που έχει διαμορφώσει η αντιλαϊκή πολιτική. Δεν μας ταιριάζει η μοιρολατρία και η απογοήτευση. Ό,τι μπορούμε να κερδίσουμε θα έρθει με τον δικό μας οργανωμένο αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους και δυνατό το ΚΚΕ. Η ελπίδα βρίσκεται στη συμμετοχή στους καθημερινούς αγώνες, στην οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση, στη συμμετοχή στο κίνημα, στα σωματεία, τις επιτροπές ανέργων, τους φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους, τους συλλόγους σπουδαστών της κατάρτισης κόντρα σε όσους θέλουν να έχουν μόνιμα τη νεολαία και το λαό στη γωνία, θεατές των εξελίξεων. Στην ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας ρήξης και ανατροπής με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

«Μήπως να περιμένουμε να δούμε πού το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί υπάρχουν και “αριστεροί” βουλευτές του που διαφωνούν…»

• Εντός των τειχών του εκμεταλλευτικού συστήματος και της ΕΕ η ζωή και τα δικαιώματά μας πάνε συνεχώς στα βράχια. Οριστική λύση προς όφελος της νεολαίας σημαίνει πραγματική ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ και την εξουσία τους. Σημαίνει αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους που δε δημιούργησε ο λαός, με εργατική λαϊκή εξουσία. Σημαίνει κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής για να μπουν σε λειτουργία με σκοπό την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος!

• Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δώσει δείγματα γραφής. Με την ανάδειξή του στην κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι συνεχίζει στον ίδιο δρόμο. Αυτό μπορεί να το δουν πιο καθαρά τώρα ιδιαίτερα νέοι και νέες, που νιώθουν αγωνιστές, αριστεροί. Καθημερινά αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει "αριστερά" με τις ευλογίες του ΣΕΒ, της ΕΕ και των ΗΠΑ. Όσοι από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται σαν "διαφωνούντες" το κάνουν για να μαντρώσουν όποιον προβληματίζεται με τα "έργα και ημέρες" της συγκυβέρνησης. Δοκιμασμένη τακτική. Το έκανε 40 χρόνια το ΠΑΣΟΚ και τώρα αντιγράφουν και αυτό.

• Μήπως όμως τώρα πρέπει να δείξουμε "εθνική ομοψυχία" όπως λέει η κυβέρνηση; Μα, ομοψυχία με ποιους; Με τους βιομήχανους και τους μεγαλοξενοδόχους που χαιρετίζουν τη συμφωνία της κυβέρνησης για επέκταση του μνημονίου; Ομοψυχία με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και τη Χρυσή Αυγή που στηρίζουν τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης; Έχουν συμφέρον οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, οι οικογένειές μας που τα βγάζουν πέρα με τα χίλια ζόρια να δείξουν ομοψυχία με τους καπιταλιστές; Καμία ομοψυχία με το κεφάλαιο. Τα δικά τους πλούτη είναι η δική μας φτώχεια. Κι αυτό δεν αλλάζει με κυβερνητικά ευχολόγια. Η κυβέρνηση έχει μεγάλη ευθύνη που ποτίζει με το δηλητήριο του εθνικισμού τη νεολαία.

• Πού το πάει η κυβέρνηση; Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πασχίζει για την καπιταλιστική ανάκαμψη η οποία θα γίνει στο έδαφος των ήδη ψηφισμένων αντεργατικών νόμων, αφού δεν θα τους καταργήσει. Ίσα-ίσα θα φέρει κι άλλους γιατί αυτό προβλέπει η συμφωνία επέκτασης του μνημονίου με ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

8

Η θέση του ΚΚΕ Σ

για την Τεχνικοεπαγγελµατική Εκπαίδευση

τις σχολές μαθητείας και κατάρτισης, συγκεντρώνονται σήμερα χιλιάδες νέοι και νέες που αγωνίζονται καθημερινά, κόντρα στα εμπόδια και τις δυσκολίες που τους βάζει η ταξική κοινωνία της εκμετάλλευσης, για να μάθουν μια τέχνη, να σπουδάσουv μια ειδικότητα. Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζουν την εγκατάλειψη και την υποβάθμιση στη σχολή, τις άθλιες συνθήκες δουλειάς, το άγχος της ανεργίας. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ απευθύνονται στους νέους αυτούς, που καθημερινά αναρωτιούνται “τι πρέπει να γίνει”, καλώντας τους να πάρουν τη δική τους θέση στον αγώνα για να δοθούν άμεσες λύσεις στα οξυμμένα προ-

βλήματα, αλλά και για τη συνολική κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των εργαζόμενων και της νεολαίας. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και ένα πραγματικά αναβαθμισμένο ενιαίο σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης, που θα ακολουθεί το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, στο πλαίσιο της εργατικής-λαϊκής εξουσίας. Στα πλαίσια της συζήτησης με όλους αυτούς τους νέους, η ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ διοργάνωσε πρόσφατα εκδήλωση με θέμα «Η θέση του ΚΚΕ για την Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση». Παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Νίκου Σοφιανού, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που ήταν ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης.

Αναβάθμιση για ποιον;

Άλλο η ανάγκη για πρακτική άσκηση και άλλο η μαθητεία

Κάθε μέρα ΕΕ - παλιές και νέες κυβερνήσεις - επιχειρηματικοί όμιλοι μηχανεύονται νέους τρόπους για να εντείνουν την εκμετάλλευση των σπουδαστών και να αυξάνουν τα κέρδη τους. Επιδιώκουν να συνδέσουν τους όρους μόρφωσης - κατάρτισης με την αγορά εργασίας. Δηλαδή οι μεγαλοεπιχειρηματίες να καθορίζουν τους όρους με τους οποίους οι νέοι εργαζόμενοι θα μπαίνουν στη δουλειά, τους μισθούς, τα εργασιακά δικαιώματα, τις ειδικότητες, τις δεξιότητες με βάση τις σημερινές, αλλά και τις μελλοντικές ανάγκες για να αυξήσουν τα κέρδη τους και όχι με βάση τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες. Θέλουν να πείσουν πως έτσι η Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση αναβαθμίζεται. Ρωτάμε: Είναι αναβάθμιση για τις λαϊκές και νεανικές ανάγκες να παίρνεις ένα πτυχίο και μετά να εξετάζεσαι και να ξαναεξετάζεσαι, να πιστοποιείσαι από μια σειρά εργοδοτικές ενώσεις, πολλές φορές να βάζεις και από την τσέπη σου;  Είναι αναβάθμιση στα ΙΕΚ οι σπουδαστές να χρυσοπληρώνουν για αναλώσιμα, εργαλεία, να κάνουν μαθήματα σε διαδρόμους, να λείπουν και από αυτά καθηγητές;  Είναι αναβάθμιση η πρακτική άσκηση να γίνεται σε άσχετες ειδικότητες, τα εργαστήρια -αν υπάρχουν- να είναι χρόνια πίσω από τις εξελίξεις στην τεχνολογία;  Είναι αναβάθμιση στις ΕΠΑΣ Μαθητείας του ΟΑΕΔ, η εργασία με βάση τη σύμβαση μαθητείας να είναι εξάωρη για τέσσερις μέρες τη βδομάδα, ενώ σπανίως τηρείται και ο μισθός να ξεκινά από το 50% του μεροκάματου του ανειδίκευτου εργάτη;  Είναι αναβάθμιση όταν για τους μαθητές, τους σπουδαστές και τους καταρτιζό-

μενους του υπουργείου Τουρισμού το ωράριο πρακτικής άσκησης καθορίζεται «με αποκλειστική ευθύνη των υπευθύνων των επιχειρήσεων», δηλαδή όσες ώρες ο εργοδότης χρειάζεται εργατικά χέρια θα αποφασίζει για την απασχόλησή τους;  Είναι αναβάθμιση οι σπουδαστές των δημοσίων ΙΕΚ που κάνουν την πρακτική τους άσκηση σε ξενοδοχεία να μην παίρνουν τίποτα από τους ξενοδόχους παρά μια αποζημίωση στο τέλος του εξαμήνου από τον ΟΑΕΔ, που δεν ξεπερνά τα 250 ευρώ μηνιαίως;  Είναι αναβάθμιση να λένε στα κορίτσια από τις ΕΠΑΣ Υγείας ότι δεν χρειάζονται γάντια κατά τη διάρκεια της πρακτικής… γιατί έχουν εκπαιδευτεί να προφυλάσσουν τον εαυτό τους;

Η μαθητεία μπορεί να αχρηστεύσει τον εργαζόμενο γιατί τον μαθαίνει να δουλεύει μόνο με πολύ συγκεκριμένα εργαλεία, τα οποία αλλάζουν γρήγορα ή χρησιμοποιούνται μόνο από κάποιες επιχειρήσεις. Ακόμα παραπέρα, το λεγόμενο μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο ο σπουδαστής περνάει τη μισή χρονιά στα "θρανία" και την άλλη μισή σε κάποια επιχείρηση, έχει και επιπλέον αρνητικές μορφωτικές συνέπειες. Η διάσπαση του διδακτικού χρόνου διασπά και το ρυθμό της μάθησης, τη δυνατότητα συγκέντρωσης, αφομοίωσης της ύλης. Και με αυτή την έννοια, η μαθητεία δεν μπορεί παρά να έχει και αντιπαιδαγωγικό φορτίο.

Όταν το ΚΚΕ θέτει το αίτημα για κατάργηση της μαθητείας και της ψευτοκατάρτισης, φυσικά και δεν εννοεί ότι μπορεί να σταματήσει η εκπαίδευση να συνδέεται με την παραγωγή. Γι’ αυτό μάλιστα κάνει λόγο για πρακτική άσκηση μέσα στις σπουδές, με κατοχυρωμένα δικαιώματα  Είναι αναβάθμιση, τέλος, στα μαγειρεία πολλές φορές οι σπουδαστές να φεύγουν με εγκαύματα, γιατί κάποιο καζάνι τρύπησε και τους έκαψε με το καυτό νερό, με λάδι; Αν όλα αυτά ήταν αναβάθμιση για το λαό, η αστική τάξη δεν θα χρησιμοποιούσε καθημερινά και το καρότο και το μαστίγιο. Γιατί, πράγματι, είναι καρότο να λες ότι οι σπουδές στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση και η Μαθητεία είναι εισιτήριο για την αγορά εργασίας. Λες και λείπει η ειδικότητα από τους 1,5 εκατομμύριο ανέργους, τους αποφοίτους από τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια.

Όταν λοιπόν το ΚΚΕ θέτει το αίτημα για κατάργηση της μαθητείας και της ψευτοκατάρτισης, φυσικά και δεν εννοεί ότι μπορεί να σταματήσει η εκπαίδευση να συνδέεται με την παραγωγή. Γι’ αυτό μάλιστα κάνει λόγο για πρακτική άσκηση μέσα στις σπουδές, με κατοχυρωμένα δικαιώματα κ.λπ. Αυτοί που λένε ότι η μαθητεία δίνει και ένα χαρτζιλίκι, κάνουν πως ξεχνούν ότι εδώ μιλάμε για επιδότηση των εργοδοτών, ενώ θα μπορούσε να γίνει αυτό που ζητά το ΚΚΕ: Επίδομα στην οικογένεια που έχει πρόβλημα αντί για δώρο στον καπιταλιστή που κερδοσκοπεί.

Μαζί όμως με το καρότο πάει και το μαστίγιο. Γιατί είναι μαστίγιο να λες στους σπουδαστές ότι επειδή είναι μαθητευόμενοι, δεν μπορούν να έχουν δικαιώματα, ότι «η καλή διαγωγή στον εργοδότη εμπλουτίζει το βιογραφικό σου για να βρεις μετά τη σχολή δουλειά. Άρα δεν είναι ώρα για διεκδικήσεις». Από όλα αυτά, που κατά καιρούς λένε, ένα πράγμα είναι αλήθεια και αυτό πρέπει να κρατήσουμε με ταξικό κριτήριο. Έχουν αγωνία ο νέος εργαζόμενος να είναι ακόμα πιο φθηνός, ακόμα πιο ευέλικτος, κινητικός το λένε τώρα, θέλουν και αύξηση της εκμετάλλευσης, αλλά και ιδεολογική χειραγώγηση για να μην αμφισβητήσει ο νέος και η νέα το καθεστώς της εκμετάλλευσης, να μη γνωρίζει ούτε τα δικαιώματά του, πολύ περισσότερο να μη γνωρίζει τη δύναμή του. Η αλήθεια είναι ότι η εκπαίδευση πάντα, όπως και να το κάνουμε, συνδέεται με την οικονομία. Τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης εξυπηρετεί, ακολουθεί τις αλλαγές στην οικονομία. Είναι παράγοντας "υπεραξίας", όπως το είπε χαρακτηριστικά και ένας παλιότερος πρόεδρος του ΣΕΒ. Για όλους αυτούς, τους εκμεταλλευτές του ανθρώπινου μόχθου, η σύνδεση της Παιδείας με την αγορά εργασίας σημαίνει ελευθερία να κάνουν το εμπόρευμα εργατική δύναμη ό,τι θέλουν, να το πετάνε από δω κι από κει, να μένει στα αζήτητα, να καταστρέφεται. Και προετοιμάζουν από τώρα το έδαφος. Προετοιμάζουν τους σπουδαστές από την πρακτική για να αποδεχτούν την εργασιακή ζούγκλα στους τόπους δουλειάς. Οι απαράδεκτες συνθήκες στην πρακτική, με την απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά δεν τελειώνουν με το πτυχίο. Γενικεύονται σε όλους τους εργαζομένους. Θέλουν οι σπουδαστές να είναι απομονωμένοι, φοβισμένοι απέναντι στις επιδιώξεις των αφεντικών. Κυρίως να μην παλεύουν για το

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

9

Έχουν αγωνία ο νέος εργαζόμενος να είναι ακόμα πιο φθηνός, ακόμα πιο ευέλικτος, “κινητικός”, θέλουν και αύξηση της εκμετάλλευσης, αλλά και ιδεολογική χειραγώγηση για να μην αμφισβητήσει ο νέος και η νέα το καθεστώς της εκμετάλλευσης, να μη γνωρίζει ούτε τα δικαιώματά του, πολύ περισσότερο να μη γνωρίζει τη δύναμή του δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Να μη διεκδικούν, αλλά να φαγώνονται με το διπλανό τους για μια θέση κακοπληρωμένης δουλειάς.

Η θέση του ΚΚΕ Το ΚΚΕ λέει ότι η σύγχρονη τεχνολογία, που εισάγεται σ’ όλα τα επαγγέλματα, θέλει ο επαγγελματίας να έχει υψηλότερο επίπεδο γνώσεων και μόρφωσης. Θέλει ο σύγχρονος τεχνικός να δουλεύει περισσότερο με το μυαλό και λιγότερο με τα χέρια, να γνωρίζει καλά τη γλώσσα του, να έχει καλές βάσεις σε Μαθηματικά, Φυσική και βέβαια πρέπει να διδαχθεί και μαθήματα (π.χ. Ιστορία) που τον μορφώνουν, αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητά του για να είναι δημιουργικός και να παίρνει ενεργά μέρος στις κοινωνικές εξελίξεις. Σήμερα, δε νοείται επαγγελματίας - τεχνικός χωρίς βασικές γνώσεις της θεωρίας, χωρίς γνώση της αρχής λειτουργίας των τεχνολογικών εφαρμογών. Αυτές οι δυνατότητες γεννιούνται μέσα στον καπιταλισμό, όμως μπορούν να γίνουν πραγματικότητα μόνο στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού και του εργατικού - λαϊκού ελέγχου. Αυτές τις αντικειμενικές δυνατότητες δεν μπορεί να τις πραγματώσει και να τις ικανοποιήσει ο καπιταλισμός. Είναι άρρηκτα δεμένες με την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό και η νέα βάρδια της εργατικής τάξης θα παίξει τον αποφασιστικό ρόλο για αυτό. Ο σημερινός "χυλός" διαφόρων τύπων σχολών, που παρέχουν διαφορετικά δικαιώματα στους αποφοίτους, που μια ειδικότητα π.χ. της Νοσηλευτικής υπάρχει στις ΕΠΑΣ υπουργείου Υγείας, στις ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ, στα Δημόσια και Ιδιωτικά ΙΕΚ, στα ΣΕΚ (πέρα από τις αντί-

στοιχες ειδικότητες σε ΤΕΙ και ΑΕΙ), δεν αντιμετωπίζεται με την προσπάθεια της κυβέρνησης να “αναδιαρθρώσει” την Επαγγελματική Εκπαίδευση. Ας δούμε τις εξελίξεις και ας αναρωτηθούμε: «Τι είναι ρεαλιστικό σήμερα»; Με τους ραγδαίους ρυθμούς που αναπτύσσεται η τεχνολογία σε αρκετά αντικείμενα σπουδών, θα είναι δυνατό να την παρακολουθήσουν οι σημερινοί σπουδαστές; Αύριο, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τα αυτοκίνητα, η τηλεόραση, το κινητό κ.ά. θα πάψουν να είναι ίδια με αυτά που σήμερα ξέρουμε. Θα πρέπει μια ζωή να τρέχουν λαχανιασμένοι πίσω από την παραμικρή μεταβολή της τεχνολογίας κυνηγώντας καταρτίσεις και μάλιστα πληρώνοντας, ενώ οι εργοδότες θα βρίσκουν πάτημα για να τους απολύουν προκειμένου "να ανανεώσουν τις γνώσεις τους". Άρα, πραγματική αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης δίνει η πρόταση του ΚΚΕ που στο κέντρο της έχει την αρχή ότι η εργατική τάξη πρέπει να είναι μορφωμένη για να μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά τη δική της εξουσία. Παλεύουμε για ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο που:  Δεν θα αναπτύσσει μόνο μια ικανότητα των νέων για απασχόληση, αλλά όλες τις ικανότητές τους, θα μορφώνει πολύπλευρα την προσωπικότητά τους και θα διαπλάθει ανθρώπους ικανούς ν’ αντιμετωπίσουν δημιουργικά την εργασία τους και τη ζωή τους, σε όποιο ή όποια επαγγέλματα μελλοντικά θα υπηρετήσουν.  Δεν διώχνει από το πρόγραμμά του την τεχνική, σαν “κατώτερη” ενασχόληση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, ούτε θεωρεί την τεχνολογία, την επιστήμη των μέσων παραγωγής, προνόμιο κάποιων υψηλά καταρ-

Άποψη από την πρόσφατη εκδήλωση της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ με θέμα τις θέσεις του ΚΚΕ για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση

Αποσπάσματα από την ομιλία του Νίκου Σοφιανού, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τισμένων ειδικών, που οι πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν.  Δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό σχολείο, το ταξικό σχολείο, το ταξικό Λύκειο. Δεν στερεί, όπως σήμερα, από τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας την αναγκαία για τη σημερινή εποχή γενική μόρφωση ως υπόβαθρο για κάθε μελλοντική επαγγελματική επιλογή, δεν βάζει συνεχόμενους εξεταστικούς φραγμούς. Και μάλιστα παίρνει μέτρα ειδικά για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, για να

να περάσει από καμιά άλλη πιστοποίηση, που αμφισβητεί κι απαξιώνει το πτυχίο και τις σπουδές του. Το ενιαίο σύστημα Επαγγελματικών Σχολών βρίσκεται σε διασύνδεση με τους αντίστοιχους κλάδους της σοσιαλιστικής οικονομίας. Η συμμετοχή σε αυτές τις σχολές είναι ελεύθερη και στο πλαίσιό τους ολοκληρώνεται η επαγγελματική ειδίκευση για εκείνες τις δραστηριότητες που δεν απαιτούν επιστημονική ειδίκευση και πανεπιστημιακού επιπέδου σπουδές και πτυχίο. Η απόκτηση

Σήμερα, δε νοείται επαγγελματίας - τεχνικός χωρίς βασικές γνώσεις της θεωρίας, χωρίς γνώση της αρχής λειτουργίας των τεχνολογικών εφαρμογών. Αυτές οι δυνατότητες γεννιούνται μέσα στον καπιταλισμό, όμως μπορούν να γίνουν πραγματικότητα μόνο στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού και του εργατικού - λαϊκού ελέγχου βοηθηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο στις σπουδές τους και στα μαθήματά τους.  Δεν θεωρεί κανένα παιδί για πέταμα και γι’ αυτό σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν στέλνει τα παιδιά στην εκμετάλλευση και στη μαθητεία. Αντίθετα οργανώνει το πρόγραμμα σπουδών ώστε και θεωρία να υπάρχει, αλλά και επαφή με όλη την παραγωγική δραστηριότητα, γιατί ό,τι και να γίνει κανείς, ό,τι επάγγελμα και να διαλέξει, πρέπει να μπορεί να γνωρίζει πώς παράγεται ο πλούτος της κοινωνίας κ.λπ. Η Επαγγελματική Εκπαίδευση στην αντίληψη του ΚΚΕ ξεκινά μετά το ενιαίο δωδεκάχρονο είτε ως ανώτατη είτε μέσα από επαγγελματικές σχολές. Πιο συγκεκριμένα οι επαγγελματικές σχολές: Είναι ενταγμένες στο εκπαιδευτικό σύστημα (όχι σαν τα αδιαβάθμητα ΙΕΚ - ΚΕΚ κλπ.). Δίνουν πτυχίο με επαγγελματική επάρκεια (ειδίκευση για ολοκληρωμένη άσκηση επαγγέλματος). Δεν χρειάζεται ο απόφοιτός τους

του πτυχίου εξασφαλίζει το δικαίωμα στο επάγγελμα και την ένταξη του αποφοίτου στην παραγωγική διαδικασία μέσω του κεντρικού σχεδιασμού. Η επαγγελματική μόρφωση, όπως κάθε μόρφωση, στο πλαίσιο της σοσιαλιστικής κοινωνίας, που στο κέντρο της έχει τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες, παίρνει τον πρωτεύοντα ρόλο της και γίνεται οργανικό στοιχείο της ανάπτυξής της. Στο πλαίσιό της ο κάθε ένας αναπτύσσει τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντά του για το καλό του συνόλου της κοινωνίας. Σε αυτή την προοπτική οι δρόμοι της εκπαίδευσης και της μόρφωσης δεν κλείνουν. Κανείς δεν περισσεύει! Ο άνθρωπος, η πιο σημαντική παραγωγική δύναμη δεν απαξιώνεται, η συνεχής άνοδος στη μόρφωση του ανθρώπου γίνεται αναγκαιότητα της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που επειδή είναι απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο καθορίζει, με βάση το σχεδιασμό, την επαγγελματική και την επιστημονική μόρφωση,



10

Η αναβάθμιση του εργαστηριακού εξοπλισμού, των κτηριακών εγκαταστάσεων και γενικότερα της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολών μαθητείας και κατάρτισης αποτελεί άμεση ανάγκη και πεδίο πάλης για τους σπουδαστές

λύνει το πρόβλημα της ανεργίας και αξιοποιεί όλο το παραγωγικό και ανθρώπινο δυναμικό για την ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών.

Δεν συμβιβαζόμαστε με την κατάσταση στις επαγγελματικές σχολές Επειδή έχουμε πρόταση για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας, μπορούμε να δίνουμε τη μάχη και στο σήμερα, πρωτοστατούμε για να δυναμώσει η οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση στις σχολές! Παλεύουμε για να μπουν εμπόδια στα μέτρα που τσακίζουν τη ζωή και το μέλλον της νέας γενιάς, στην απαράδεκτη κατάσταση στις σχολές και στην πρακτική. Αυτές οι πλευρές, που αφορούν την καθημερινή ζωή του σπουδαστή, είναι βάση για συζήτηση σε κάθε ειδικότητα, σε κάθε επαγγελματική σχολή. Βήμα για να συντονιστεί η οργανωμένη, συλλογική διεκδίκηση όλων των νέων στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση. Αυτή η πάλη μπορεί να πάρει πιο μαζικά χαρακτηριστικά, αν δεθεί με τα σωματεία που παλεύουν καθημερινά με βάση τα συμφέροντα των εργαζομένων, κόντρα στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Τα σωματεία, δηλαδή, που δουλεύουν για να ανέβει η οργάνωση και η διεκδίκηση των νέων από τις επαγγελματικές σχολές τόσο μέσα στη σχολή, και στους χώρους δουλειάς. Απέναντι στα μαθήματα υποταγής που δίνουν διάφοροι διευθυντές και καθηγητές, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ενημερώνουν τους σπουδαστές για τα δικαιώματά τους, για το πώς κατακτήθηκαν μια σειρά δικαιώματα, όπως η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, το ωράριο. Είναι το καλύτερο μάθημα που εμπνέει δύναμη και κουράγιο.

Καμιά αναμονή: Να μη χαριστεί ούτε ένα λεπτό στη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Είναι ανάγκη σήμερα να ισχυροποιηθεί το ριζοσπαστικό ρεύμα μέσα στους χώρους που ζει, εργάζεται και μορφώνεται η νεολαία. Να ξεπεραστούν οι αρνητικοί συσχετισμοί μέσα στο κίνημα, που ούτε στατικοί ούτε αιώνιοι είναι. Να αλλάξει η διαλυτική εκφυλιστική κατάσταση μέσα στο κίνημα. Με αιτήματα και στόχους πάλης που μπορούν να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες νεανικές και λαϊκές ανάγκες και γι’ αυτό εκ των πραγμάτων έρχονται σε ρήξη με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μονοπωλίων.  Απαιτούμε σήμερα κάθε νέος να μπορεί να έχει πρόσβαση στην ειδικότητα που επιλέγει. Κανένα σχολείο χωρίς εκπαιδευτικούς και βιβλία.  Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών, των μαθητών και των σπουδαστών. Δωρεάν βιβλία σε όλους τους σπουδαστές και όχι από φωτοτυπίες.  Κατάργηση κάθε πιστοποίησης, κάθε επαγγελματικών εξετάσεων, το πτυχίο η μόνη προϋπόθεση για το επάγγελμα.  Καμιά σκέψη για δίδακτρα. Δωρεάν και με κρατική ευθύνη να δίνονται όλα τα απαραίτητα αναλώσιμα, τα βιβλία κ.ά.  Κατάργηση της μαθητείας, πρακτική άσκηση ενταγμένη οργανικά στη μάθηση, ασφάλιση και πληρωμή με βάση το κατώτερο μεροκάματο του ανειδίκευτου εργάτη.  6ωρο - 5ήμερο - 30ωρο για όσους μαθητές εργάζονται, διευκόλυνση με άδεια και αποδοχές στην περίοδο των εξετάσεων. Κάλυψη υγείας και πρωτοβάθμιας περίθαλψης για όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα αν έχουν ένσημα οι γονείς τους, με την κάρτα του μαθητή.  Κατάργηση τώρα της προϋπόθεσης των ενσήμων για τις επαγγελματικές εξετάσεις.  Εργαστήρια σύγχρονα χωρίς την εμπλοκή εταιρειών και ιδιωτών, βιβλία σύγχρονα με την ευθύνη του κράτους. Μείωση των μαθητών ανά τάξη και εργαστήριο (δύο εκπαιδευτικούς ανά 10 μαθητές), η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ευθύνη του κράτους, καμία εμπλοκή των επιχειρήσεων

 Ένταξη στα κοινωνικά προγράμματα της εργατικής εστίας (βιβλία - θέατρο - κοινωνικός τουρισμός) των μαθητών των ΕΠΑΣ. Είναι ανάγκη σήμερα να δυναμώσει το ρεύμα ενάντια στις χαμηλές απαιτήσεις, το μέτωπο ενάντια σε εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν τους σπουδαστές των ΕΠΑΣ και των ΙΕΚ έρμαιο ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων, που τους θέλουν υποταγμένους στα ναρκωτικά, σε παλιά και νέα υποκατάστατα και ψεύτικους παραδείσους. Είναι παράγοντες συμβιβασμού της νεολαίας, απομάκρυνσής της από την ταξική πάλη. Παλεύουμε ενάντια στον αυταρχισμό της διοίκησης που έχει τις πλάτες του κράτους και συχνά είναι σε ανοιχτή διασύνδεση με επιχειρήσεις, κάνοντας τον πλασιέ τους, διοχετεύοντας φτηνή μαθητεία και αγορά για τα εργαστήρια. Δεν συμβιβαζόμαστε με τον αποκλεισμό από τη γενική μόρφωση, δίνουμε τη μάχη για να γίνεται κατανοητό από όλα τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας χωρίς κόμπλεξ, αλλά με ταξικό κριτήριο ότι και για την εκπαιδευτική τους υστέρηση ευθύνεται η κοινωνική ανισότητα, η πολιτική και τα κόμματα που την υπηρετούν, η τάξη που βρίσκεται στην εξουσία και διαφεντεύει το πλούτο και τη γνώση που παράγουν τα χέρια και το μυαλό του εργάτη.

Δεν έχουμε δικαίωμα να κρύψουμε την αλήθεια από το λαό και τη νεολαία

σης, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Λύση βρίσκεται στη σύγκρουση με την πολιτική για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Παλεύουμε σήμερα ώστε να υπάρχουν κατακτήσεις, αξιοποιώντας όλες τις μορφές δράσης, πρωτοβουλίες ανάδειξης προβλημάτων. Το κύριο σήμερα είναι να ενισχυθεί η νεανική λαϊκή αντιπολίτευση που θα μπορεί να βάζει εμπόδια στη λαίλαπα, να επιβάλλει παραχωρήσεις και αυτό απαιτεί και ενίσχυση του ΚΚΕ παντού. Ωστόσο, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κρύψουμε την αλήθεια από το λαό και τη νεολαία: Μόνος δρόμος για να απαλλαγεί από τις συνέπειες της κρίσης και συνολικότερα της αντιλαϊκής πολιτικής είναι να στοχεύσει στα αίτιά της, την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, να χτυπήσει τα θεμέλια της σάπιας κοινωνίας, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την εξουσία μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Οι νέοι της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έχουν συσσωρευμένη πείρα που χρειάζεται να βγει στην επιφάνεια, να βγουν συμπεράσματα όχι μόνο για τη δυνατότητα του ΚΚΕ να προβλέπει εξελίξεις, αλλά για να γίνει πιο στέρεα, πιο αποτελεσματική η οργάνωση της πάλης μέσα κι έξω από σχολεία και σχολές, για να ανοίξει ο δρόμος στη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, να σπάσουμε τα δεσμά με την ΕΕ και τα μονοπώλια.

Εμείς σαν Κόμμα, χωρίς να κρύψουμε λόγια, λέμε ξεκάθαρα ότι η προοπτική βρίσκεται στη ρήξη με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένω-

Μόνος δρόμος για να απαλλαγεί από τις συνέπειες της κρίσης και συνολικότερα της αντιλαϊκής πολιτικής είναι να στοχεύσει στα αίτιά της, την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, να χτυπήσει τα θεμέλια της σάπιας κοινωνίας, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την εξουσία μιας χούφτας εκμεταλλευτών.

Δες εδώ ολόκληρη την ομιλία του Νίκου Σοφιανού σε βίντεο

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

11

Σχολές μαθητείας και κατάρτισης στην Αττική

Η υποβάθμιση των σχολών χτυπάει “κόκκινο”, οι τσέπες των σπουδαστών αδειάζουν!

Σ

τους χώρους της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Οι σπουδαστές και οι γονείς τους ξεπαραδιάζονται για αναλώσιμα και υλικά, οι υποδομές που απαιτούνται είτε δεν υπάρχουν, είτε είναι απαρχαιωμένες, είτε δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, οι γνώσεις που παίρνουν για κάθε ειδικότητα

πολλές φορές βρίσκονται χρόνια πίσω σε σχέση με τις σύγχρονες εξελίξεις… Όλη αυτή η κατάσταση καθιστά πλέον καθημερινή δοκιμασία τη φοίτηση σε μία τέτοια σχόλη. Ενδεικτικά της κατάστασης είναι τα παραδείγματα που ακολουθούν από Δημόσια ΙΕΚ και ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ από την Αττική…

Από τα παραδείγματα, που αποτυπώνουν ένα μέρος μόνο των όσων βιώνουν καθημερινά οι χιλιάδες σπουδαστές των σχολών μαθητείας και κατάρτισης, φαίνεται καθαρά τι σημαίνει στην πράξη η "αναβάθμιση της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης" για την οποία μιλά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Ακατάλληλοι και επικίνδυνοι χώροι, ελλείψεις υλικών και απαρχαιωμένος εξποπλισμός. Αυτά περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί σε όλα πάνω-κάτω τα εργαστήρια των ΙΕΚ και των ΕΠΑΣ της Αττικής.

Βουνό τα προβλήματα για τους σπουδαστές…  Στο δημόσιο ΙΕΚ του Πειραιά, στην ειδικότητα αρτοποιία – ζαχαροπλαστική ζητάνε από τους σπουδαστές να αγοράσουν ποδιές, μπλούζες και το σκούφο που χρειάζονται. Το ίδιο ισχύει και για σπουδαστές της ίδιας ειδικότητας σε άλλα ΙΕΚ (π.χ. Δημόσιο ΙΕΚ Ηλιούπολης). Επιπλέον, η εξάσκηση για τους σπουδαστές της ειδικότητας δε γίνεται σε χώρο της σχολής! Τα αναγκαία εργαστήρια γίνονται σε μαγαζιά, όπου οι σπουδαστές… παρακολουθούν τον καθηγητή να “δημιουργεί”, αφού και ο χώρος είναι μικρός και τα υλικά λίγα! Οι σπουδαστές δηλαδή πληρώνουν για τα αναλώσιμα της μαγειρικής αλλά δεν μαγειρεύουν…  Στο δημόσιο ΙΕΚ του Χαϊδαρίου επίσης, οι σπουδαστές σε πολλές ειδικότητες πληρώνουν για αναλώσιμα. Για την ειδικότητα της σκηνοθεσίας ζητείται από τους σπουδαστές να αγοράσουν εξοπλισμό (μέχρι και τις κάμερες!!!!), ενώ για την ειδικότητα των σχεδιαστών μόδας ζητείται να αγοράσουν μέχρι και ραπτομηχανές, με κόστος γύρω στα 200 ευρώ.

 Στο δημόσιο ΙΕΚ των Αγίων Αναργύρων, στην ειδικότητα της κομμωτικής οι σπουδάστριες καλούνται να πληρώνουν για εξοπλισμό μέχρι και 500 ευρώ ενώ και εδώ τα εργαστήρια που διαθέτουν τα ΙΕΚ δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες, αφού οι χώροι είναι όχι μόνο μικροί αλλά και επικίνδυνοι! Και αυτό γιατί από τη μία όταν μπαίνουν πολλά πιστολάκια στην πρίζα πέφτουν οι ασφάλειες και από την άλλη το ταβάνι στάζει νερό!!  Αλλά και στις πιο “περιζήτητες” ειδικότητες, όπως αυτή της πληροφορικής, η κατάσταση είναι τραγική. Σε σχολές όπου υπάρχει η ειδικότητα οι σπουδαστές πολλές φορές δεν μπορούν να κάνουν εργαστήριο αφού οι υπολογιστές τους οποίους πρέπει να αξιοποιήσουν δεν “σηκώνουν” τα προγράμματα που απαιτούνται, όπως συμβαίνει στα ΙΕΚ του Γαλατσίου και της Γκράβας.  Και τα προβλήματα δε σταματάνε στα ΙΕΚ. Κάποια παραδείγματα από την ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ του Αιγάλεω το επιβεβαιώνουν. Ενδεικτικά: στην ειδικότητα των μηχανικών αυτοκινήτων κανονικά οι σπουδαστές πρέπει να κάνουν εργαστηριακά μαθήματα στους πετρελαιοκινητήρες. Κανονικά, δηλαδή, πρέπει

να υπάρχει πετρέλαιο για τον πετρελαιοκινητήρα αλλά και αμάξια για να δουλέψουν οι σχετικές ειδικότητες. Τι κάνεις όμως όταν δεν υπάρχει ούτε πετρέλαιο, ούτε αμάξια; Δεν κάνεις το εργαστήριο, όπως συμβαίνει σήμερα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί τα κονδύλια έχουν περικοπεί… Και σαν να μην έφταναν τέτοια παραδείγματα, οι σπουδαστές στην ίδια ΕΠΑΣ κάνουν μαθήματα σε αίθουσες όπου στάζουν νερά από το ταβάνι…

Να μην ανεχτούμε άλλο αυτή την άθλια κατάσταση Από όλα τα παραπάνω παραδείγματα, που αποτυπώνουν ένα μέρος μόνο των όσων βιώνουν καθημερινά οι χιλιάδες σπουδαστές των σχολών μαθητείας και κατάρτισης, φαίνεται καθαρά τι σημαίνει στην πράξη η "αναβάθμιση της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης" για την οποία μιλά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ. Μόνος τους καημός είναι να αυξηθεί ο

αριθμός των παιδιών που περνούν από αυτές τις σχολές για να έχουν τα αφεντικά περισσότερο φθηνό και μισοκαταρτισμένο εργατικό δυναμικό, ώστε να αυξάνουν τα κέρδη τους. Την ίδια ώρα τα προβλήματα στις σχολές θα πολλαπλασιάζονται λόγω της υποχρηματοδότησης, ενώ οι σπουδαστές που κάνουν την πρακτική τους θα συνεχίζουν να βιώνουν την υπερεκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς. Απέναντι σε όλα αυτά οι σπουδαστές έχουν κάθε συμφέρον να οργανωθούν και να παλέψουν μέσα από τα 3μελή, 5μελή και 15μελή τους, με επιτροπές αγώνα παντού, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα για τα δικαιώματά τους στη σχολή και στη δουλειά. Να συμβάλουν και αυτοί στην επιτυχία της απεργίας της Πρωτομαγιάς, οργανώνοντας τη συμμετοχή τους με τα δικά τους μπλοκ στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, εκεί που θα χτυπά η καρδιά όλης της εργατικής τάξης.

12

ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ AΠΕΡΓΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ Με όλες μας τις δυνάμεις στη μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος

Ε

νώ συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την “ομάδα των Βρυξελλών” (γνωστή και ως τρόικα) σχετικά με τη νέα λίστα των νέων αντιλαϊκών μέτρων, οι νέοι εργαζόμενοι συνεχίζουν να έρχονται αντιμέτωποι με την υπερεκμετάλλευση, τους μισθούς των 200 και 300 ευρώ, την εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς. Οι άνεργοι συνεχίζουν να παλεύουν να βγάλουν τον μήνα στην καλύτερη περίπτωση με το ψωροεπίδομα των 360 ευρώ, ή χωρίς κανένα εισόδημα, όπως ισχύει για το 90% των ανέργων. Οι σπουδαστές των σχολών μαθητείας και κατάρτισης συνεχίζουν να βιώνουν τε-

ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αρπάζουν τον ιδρώτα τον εργαζομένων για να πληρώσουν το ΔΝΤ Το τελευταίο διάστημα πήραν μορφή χιονοστιβάδας οι αποφάσεις τοποθέτησης των αποθεματικών και των ταμειακών διαθέσιμων ασφαλιστικών ταμείων και Οργανισμών (μεταξύ των οποίων και του ΟΑΕΔ) στην Τραπέζα της Ελλάδας και σε κρατικά repos. Η κυβέρνηση επικαλείται την ανάγκη να μπορέσει, όσο ακόμα εκκρεμεί η εκταμίευση της επόμενης δόσης που προβλέπει η δανειακή σύμβαση, να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι ληξιπρόθεσμες δόσεις των δανείων που έχει πάρει από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Μιλά για δήθεν “πατριωτικό καθήκον” και για την “ανάγκη ενότητας όλων την ώρα της εθνικής διαπραγμάτευσης”. Βέβαια δεν βάζουν όλοι το χέρι στην τσέπη. Για μια ακόμα φορά την πληρώνουν οι “συνήθεις ύποπτοι”, δηλαδή οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι και όχι οι καπιταλιστές, για τις ανάγκες των οποίων πάρθηκαν αυτά τα δάνεια. Το ΠΑΜΕ, από την πρώτη στιγμή σημείωσε ότι αυτές οι μεθοδεύσεις «πρέπει να συναντήσουν αδιαπέραστο τείχος από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Δεν επιτρέπεται να υπάρχει καμία συμφωνία, καμία συναίνεση. Εργατική οργάνωση που δέχεται τη νέα λεηλασία, που δέχεται να χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα ποσά που προορίζονται για τις λαϊκές ανάγκες, τις συντάξεις και τους ανέργους, στον βωμό της πληρωμής των δανειστών, δεν υπηρετεί τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα». Από την άλλη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που πρώτη έτρεξε άλλωστε να στηρίξει την κυβέρνηση, στη σχετική ψηφοφορία που έγινε στη διοίκηση του ΟΑΕΔ για τη διάθεση 120 εκατ, ψήφισε μέσω των εκπροσώπων της "παρών", βοηθώντας στην υπερψήφιση της κυβερνητικής πρότασης.

ράστια προβλήματα ελλείψεων μέσα στις σχολές, αλλά και να δουλεύουν τσάμπα ή για 16 ευρώ τη μέρα στην πρακτική τους. Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, η συγκυβέρνηση προχώρησε σε “αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό” προκειμένου να καλύψει τις δανειακές της υποχρεώσεις προς την ΕΕ και το ΔΝΤ. Προφανώς δεν πήρε ούτε ευρώ από τους εφοπλιστές, τους βιομηχάνους και τους τραπεζίτες. Αντίθετα, έβαλε για μια ακόμα φορά χέρι στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, του ΟΑΕΔ, της Περιφέρειας Αττικής κ.λπ., δηλαδή στα λεφτά των εργαζομένων. Αυτές είναι οι συνθήκες στις οποίες καλούμαστε να δράσουμε σήμερα.

Στο επίκεντρο της δράσης μας έχουμε τους ανέργους, τους εργαζομένους στα διάφορα προγράμματα, τις επιχειρήσεις και τους κλάδους που συγκεντρώνουν νέους εργαζόμενους, με κάθε είδους εργασιακή σχέση, εργαζόμενους φοιτητές, πρακτικάριους από τις σχολές μαθητείας και τα ΤΕΙ, όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες, το εμπόριο, ο επισιτισμός - τουρισμός Χρειάζεται επαγρύπνηση και ετοιμότητα Άλλο επιχείρημα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και οι διορισμένες διοικήσεις σε ταμεία και οργανισμούς είναι ότι οι συντάξεις και τα επιδόματα δεν μπαίνουν σε κίνδυνο, καθώς αυτά τα χρήματα ήταν το πλεόνασμα και όχι αυτά που απαιτούνται για τις άμεσες ανάγκες. Επιτρέπεται αλήθεια να λέει κανείς ότι ο ΟΑΕΔ έχει πλεόνασμα σε συνθήκες που χιλιάδες άνεργοι βασανίζονται; Όταν είμαστε στο έτος που μόλις

καταργήθηκαν τα οικογενειακά και μια σειρά άλλα επιδόματα; Στον προϋπολογισμό για το 2014 το ποσό για τα οικογενειακά επιδόματα ήταν 116 εκατ. ευρώ, όσα δηλαδή θεωρεί η κυβέρνηση πως πλεονάζουν στον ΟΑΕΔ. Τα 120 εκατ. που αρπάζουν από τον ΟΑΕΔ θα μπορούσαν να είναι πλήρες επίδομα σε 30.000 ανέργους για ένα χρόνο. Υπάρχει πλεόνασμα όταν οι δικαιούχοι του κοινωνικού τουρισμού έχουν περιοριστεί στο μισό; Όταν είναι απλήρωτοι οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί του ΟΑΕΔ; Απέναντι σε αυτές τις σοβαρές εξελίξεις τα σωματεία,

Από την περσινή πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα.

οι επιτροπές ανέργων, οι λαϊκές επιτροπές, οι φορείς της νεολαίας πρέπει να είναι σε διαρκή επιφυλακή και ετοιμότητα. Να δυναμώσει η πάλη για την προστασία των ανέργων, με αιτήματα αποκατάστασης των απωλειών και διεκδικήσεις που θα απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες τους.

Δυναμώνουμε τη γραμμή της ρήξης με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης Σε αυτές τις συνθήκες, και με τις σοβαρές μάχες των εκλογών σε σωματεία και της πρωτομαγιάτικης απεργίας να είναι μπροστά, η επιδίωξη των μελών και των φίλων της ΚΝΕ πρέπει να είναι μία: Να συναντηθούμε με όλον αυτόν τον κόσμο που μαζί έχουμε δώσει στο παρελθόν μικρές και μεγάλες μάχες στα σωματεία και τις επιτροπές ανέργων, στους χώρους δουλειάς, στη σχολή και τη γειτονιά. Με τον κόσμο που έκανε το βήμα να ισχυροποιήσει το ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογές, ή που λύγισε στις διάφορες πιέσεις, αλλά έχει ανοιχτά αυτιά απέναντι στο Κόμμα και την ΚΝΕ. Με όλους εκείνους, που ανεξάρτητα του τι λένε σήμερα, έχουν αντικειμενικό συμφέρον από την πρόταση του ΚΚΕ. Μαζί με όλο αυτόν τον κόσμο πρέπει να παλέψουμε για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενδυνάμωση της λαϊκής συμμαχίας. Όλη μας η δραστηριότητα αποσκοπεί στο να δυναμώσει στην εργατική τάξη, τη νεολαία και το κίνημα, η γραμμή της αντεπίθεσης και της ρήξης σε αντίθεση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ. Να δυναμώνει η αντιπαράθεση με την πολιτική της κυβέρνησης που έχει ως βασική γραμμή τη συναίνεση και την “εθνική συνεννόηση”. Αιχμές της πάλης πρέπει να είναι το εισόδημα, τα μέτρα προστασίας των ανέργων, οι συλλο-

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

γικές συμβάσεις, η ασφάλιση και η υγεία, το φορολογικό, οι ιδιωτικοποιήσεις. Αυτά δηλαδή που περιλαμβάνονται στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ, το οποίο υιοθέτησαν πάνω από 1.000 εργατικές οργανώσεις και μαζικοί φορείς στην πορεία προς το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη. Στο επίκεντρο της δράσης μας έχουμε τους ανέργους, τους εργαζομένους στα διάφορα προγράμματα, τις επιχειρήσεις και τους κλάδους που συγκεντρώνουν νέους εργαζομένους, με κάθε είδους εργασιακή σχέση, εργαζόμενους φοιτητές, πρακτικάριους από τις σχολές μαθητείας και τα ΤΕΙ, όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες, το εμπόριο, ο επισιτισμός-τουρισμός.

Στη μάχη των αρχαιρεσιών, για να δυναμώσει ο ταξικός πόλος στο συνδικαλιστικό κίνημα Η μάχη των αρχαιρεσιών στα συνδικάτα δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτείται υπομονή και επιμονή. Απέναντί μας θα έχουμε την εργοδοσία, τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, παλιό και νέο. Το κλίμα αναμονής, που έχει δημιουργήσει σε ένα κομμάτι του κόσμου η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό κόμμα, και οι χαμηλές απαιτήσεις που δυστυχώς κυριαρχούν γεννούν νέες δυσκολίες. Ταυτόχρονα η πορεία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, που συνεχίζεται, δεν αφήνει ανεπηρέαστο και το συνδικαλιστικό κίνημα. Οι σχετικές διεργασίες επιταχύνονται με

μαζικές μετακινήσεις δυνάμεων κυρίως από την ΠΑΣΚΕ προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ή και συμπράξεις όπως η πρόσφατη στο ΕΚ Έβρου, όπου εμφανίστηκε κοινό ψηφοδέλτιο ΠΑΣΚΕ-ΣΥΡΙΖΑΑΝΤΑΡΣΥΑ. Χρειάζεται καλή παρακολούθηση και αποκάλυψη, ώστε να συμβάλλουμε στον απεγκλωβισμό δυνάμεων, να βάζουμε εμπόδια στη διαμόρφωση του νέου εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Στις αρχαιρεσίες πρέπει να καταδικαστούν αυτοί που σηκώνουν το χέρι τους και ψηφίζουν τη λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων και του ΟΑΕΔ. Στόχος είναι η ισχυροποίηση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα, η συσπείρωση

νέων δυνάμεων με τη γραμμή του ΠΑΜΕ, να υπάρξει αισθητή αλλαγή του συσχετισμού. Το εργατικό κίνημα να περάσει στην αντεπίθεση για αποφασιστική διεκδίκηση των απωλειών της περιόδου της κρίσης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Για να αποκρούσει τα σχέδια της εργοδοσίας και του αναδιοργανωμένου εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που θα σηκώσει ξανά τη σημαία της κοινωνικής συναίνεσης και διαλόγου. Θα κάνει τα πάντα για να προσαρμόσει το εργατικό κίνημα στις ανάγκες υλοποίησης της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για να αποτρέψει την άνοδο του ΠΑΜΕ.

Από την πρόσφατη παρέμβαση σωματείων της Αττικής στο υπουργείο Εργασίας με αίτημα την άμεση λήψη μέτρων προστασίας των ανέργων.

13

Τα μέλη της ΚΝΕ να αποτελέσουν παράδειγμα Η συμμετοχή στο κίνημα περισσότερου νέου κόσμου μπορεί να σπάσει τις κυρίαρχες λογικές της αναμονής, της ανάθεσης, της αναζήτησης “σωτήριων” λύσεων από τα πάνω. Είναι ανάγκη να ζωντανέψει η λειτουργία των σωματείων, η μαζικότητά τους, καθώς και η διαπάλη για το περιεχόμενο των λαϊκών αναγκών και του δρόμο ικανοποίησής τους. Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ πρέπει να δίνουν το παράδειγμα. Να είναι γραμμένοι στα σωματεία τους, να παλεύουν για νέες εγγραφές, να πρωτοστατούν στη λειτουργία και δράση των σωματείων, να είναι μαχητές στον χώρο δουλειάς τους. Με σταθμό ελέγχου της δουλειάς μας την απεργία της Πρωτομαγιάς, δίνουμε τη μάχη για να λειτουργούν οι επιτροπές νέων και οι επιτροπές ανέργων των σωματείων, οι σωματειακές επιτροπές, για να δημιουργηθούν νέες. Να συνεδριάζουν τα 3μελή, 7μελή, 15μελή στα ΙΕΚ και τις ΕΠΑΣ. Να υπάρξει βελτίωση του συσχετισμού δύναμης στις επερχόμενες αρχαιρεσίες συνδικάτων. Να μετρηθούν βήματα στην αύξηση της επιρροής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, δεκάδες νέοι εργαζόμενοι, άνεργοι, σπουδαστές να πάρουν την απόφαση να παλέψουν σήμερα στο πλευρό της ΚΝΕ, αύριο και μέσα από τις γραμμές της. Έχουμε δυνατότητες, κύρος και πείρα, πρέπει να τα αξιοποιήσουμε.

Κόκκινη Πρωτομαγιά - Η εργατιά παλεύει και θα νικήσει, δικιά της εξουσία θα κατακτήσει

Η

Πρώτη του Μάη, βαμμένη από το αίμα της εργατιάς, ήταν, είναι και θα είναι “καρφί” στο μάτι της πλουτοκρατίας και του αστικού κράτους. Σε πείσμα των κεφαλαιοκρατών και του εργοδοτικού συνδικαλισμού, οι εργάτες δεν τρομοκρατούνται απ’ την κρατική καταστολή, που διαχρονικά χρησιμοποιήθηκε ενάντια στις ταξικές εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς, ούτε μαζεύουν λουλούδια στους… κάμπους αλλά βάζουν φρένο στην παραγωγή και απεργούν, τιμώντας τους αγώνες της τάξης τους σε όλο τον κόσμο. Η Πρωτομαγιά “γεννήθηκε” στους σκληρούς ταξικούς αγώνες του προλεταριάτου των ΗΠΑ για την καθιέρωση του 8ωρου. Η 1η Μάη του 1886 είχε καθοριστεί ως μέρα αγώνα για την καθιέρωση του 8ωρου με κεντρικό σύνθημα «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνο». Η εργατική τάξη των ΗΠΑ πλημμύρισε τους δρόμους: περίπου 340.000 εργάτες κατέβηκαν στους δρόμους, ενώ 190.000 απεργούσαν. Η αστική τάξη αντιδρά λυσσασμένα. Στις 3 Μάη, η αστυνομία πυροβολεί εν ψυχρώ ενάντια στους διαδηλωτές. Δολοφονούνται 4 και τραυματίζονται πολλοί. Την επόμενη μέρα οι εργάτες απαντούν με διαδήλωση διαμαρτυρίας. Λίγο πριν τελειώσει η διαδήλωση, σημειώνεται έκρηξη βόμβας, έργο προβοκατόρων. Αυτή ήταν η αφορμή ώστε η αστυνομία να εξαπολύσει επίθεση, πυροβολώντας αδιάκριτα στο συγκεντρωμένο πλήθος. Πολλοί

Στο Σικάγο του 1886

εργάτες σκοτώνονται ή τραυματίζονται. Το έγκλημα ολοκληρώνεται με την εκτέλεση των ηγετών της απεργίας Πάρσονς, Ένγκελ, Σπάις και Φίσερ, μετά από στημένη δίκη. Οι θυσίες όμως δεν πήγαν χαμένες: Οι απεργοί κατέκτησαν μειωμένο ωράριο, πολλοί από αυτούς και 8ωρο, ενώ ο μέσος όρος των αποδοχών αυξήθηκε. Τρία χρόνια μετά, τιμώντας αυτόν τον αγώνα, η Δεύτερη Διεθνής όρισε την 1η Μάη ως τη διεθνή μέρα αγώνα των εργατών.

Μήνας-ορόσημο για την πάλη της εργατικής τάξης της Ελλάδας. Στις 29 Απρίλη 40.000 καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Ξάνθης, της Δράμας και της Καβάλας κατέβηκαν σε απεργία, διεκδικώντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας. Η απεργία εξαπλώνεται και μέσα σε λίγες μέρες παίρνει χαρακτηριστικά γενικού ξεσηκωμού, αφού

Μάης ’36

στο πλευρό των εργατών σπεύδουν τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η καταστολή από την κυβέρνηση του Μεταξά, που οδηγούσε τη χώρα στον φασισμό, είναι βίαιη με αποτέλεσμα τη σφαγή της 9ης Μάη, όταν πέφτουν οι πρώτοι νεκροί. Σε πολλές περιπτώσεις ο στρατός αδελφώνεται με τους εργάτες. Τελικά οι καπνέμποροι υποχωρούν και δέχονται τις περισσότερες οικονομικές διεκδικήσεις των απεργών.

Οι 200 της Καισαριανής

Μια ακόμα σελίδα της ιστορίας του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος γράφτηκε 1η του Μάη. Το 1944 το ναζιστικό κτήνος βάφει την εργατική Πρωτομαγιά στο αίμα των κομμουνιστών. Σε αντίποινα της εκτέλεσης ενός στρατηγού των κατακτητών, διατάχθηκε η εκτέλεση 200 κομμουνιστών, που κρατούνταν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Όλοι τους Ακροναυπλιώτες, ο ανθός του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος που φυλακίστηκαν επί Μεταξά και παραδόθηκαν από το αστικό κράτος στα χέρια των ναζί. H απόφαση φανέρωνε τον τρόμο τους μπροστά στο γιγάντιο ΕΑΜικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα και την πρωτοπορία του, το ΚΚΕ. Οι Γερμανοί όμως δεν τα λογάριασαν καλά. Με την παλικαριά τους, οι 200 ήρωες πέτυχαν μια συντριπτική ηθική νίκη, που ενέπνευσε και εμπνέει όλο τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό.

Απ’ την Πρωτομαγιά και απ’ τους ταξικούς αγώνες που την έχουν σημαδέψει, ένα ενδεικτικό μόνο χρονικό των οποίων παραθέσαμε, η εργατική τάξη και ιδιαίτερα η νέα βάρδια της έχει να διδαχθεί πολλά. Οι νέοι εργάτες και οι νέες εργάτριες, γνωρίζοντας την ιστορία της Πρωτομαγιάς, όπως και συνολικά του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, θα γίνονται πιο δυνατοί στην πάλη για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, πιο αποφασιστικοί στη σύγκρουση με το κεφάλαιο και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.

14

Μπροσούρα του ΠΑΜΕ για τη λειτουργία και δράση των σωματείων

¶·ÓÂÚÁ·ÙÈÎfi AÁˆÓÈÛÙÈÎfi M¤ÙˆÔ

Αγ. Φιλοθέης 5β, 105 56 Aθήνα Τηλ. 210 3301842, 210 3301847, 210 3833786 • Fax 210 3802 864 E-mail: pame@pamehellas.gr • http://www.pamehellas.gr

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από το ΠΑΜΕ μια μικρή έκδοση με τίτλο: “Η λειτουργία και η δράση των σωματείων με βάση τις θέσεις για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος”. Στις 32 σελίδες της μπροσούρας οι νέοι εργαζόμενοι, οι άνεργοι μπορούν να γνωρίσουν ποιος είναι ο ρόλος και η αποστολή των συνδικάτων, να κατανοήσει την αναγκαιότητα του να υπάρχει οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα που να έρχεται σε αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό. Να μάθουν πώς πρέπει να λειτουργούν τα συνδικάτα, οι γενικές συνελεύσεις ως συλλογικά όργανα διεκδίκησης των εργαζομένων και δράσης απέναντι στην εργοδοσία που σκοπό έχει το όλο και μεγαλύτερο ξεζούμισμά τους. Η μπροσούρα διατίθεται δωρεάν στα γραφεία των Συνδικάτων και του ΠΑΜΕ, ενώ έχει αναρτηθεί και στο διαδίκτυο (http://goo.gl/sbb80q). Η μπροσούρα χωρίζεται σε 4 μέρη. Στο πρώτο αναφέρεται τι είναι τα συνδικάτα, ποιος ο ρόλος τους και η αποστολή τους, τι κίνημα χρειάζεται σήμερα. Σημειώνεται χαρακτηριστικά: «Τα συνδικάτα είναι οι μεγαλύτερες πλατιές μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης. Η πηγή του συνδικαλισμού ανάγεται στην ιστορική εκείνη στιγμή που έσπρωξε τους εργάτες να ξεπεράσουν διαφορές και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά την εργοδοσία, να διεξάγουν αποτελεσματική πάλη για την ικανοποίηση και κατοχύρωση των επαγγελματικών συμφερόντων του». Η αποστολή του κάθε εργατικού σωματείου είναι: «Nα συγκεντρώνει στις γραμμές του όλους τους εργαζόμενους του κλάδου που έχει στην ευθύνη του ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, εθνικότητας, πολιτικών ή θρησκευτικών αντιλήψεων. Να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μελών του απέναντι στην εργοδοσία και γενικότερα απέναντι στην τάξη τους. Να διαπαιδαγωγεί τους εργάτες στο πνεύμα της ταξικής πάλης, να τους οδηγεί σε ταξικούς αγώνες απέναντι στους κεφαλαιοκράτες, ως την τελική νίκη του προλεταριάτου. Να τους διαπαιδαγωγεί στο πνεύμα της διεθνιστικής εργατικής αλληλεγγύης». Για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος το ΠΑΜΕ μεταξύ άλλων

αναφέρει: «Παρέμβαση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σημαίνει ένταση της ιδεολογικής - πολιτικής παρέμβασης στις μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης για να κατανοηθεί η ανάγκη σύγκρουσης όχι μόνο με την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά με τον ταξικό χαρακτήρα της εξουσίας. Να συνειδητοποιείται η αναγκαιότητα αλλαγής του ταξικού χαρακτήρα της εξουσίας». Στο δεύτερο μέρος αναλύεται ο υπονομευτικός ρόλος του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στις γραμμές του κινήματος. Αναδεικνύεται ότι η εργατική τάξη για να μπορέσει να οργανωθεί και να απαντήσει, να αντεπιτεθεί στις δυνάμεις του κεφαλαίου, των πολιτικών του εκπροσώπων, να πετάξει από το σβέρκο της όλους όσους αυτή τη στιγμή: δεν αναδεικνύουν τις πραγματικές αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν τα προβλήματα, δεν ομολογούν ότι όποιος και να διαχειρίζεται τον καπιταλισμό δεν γίνεται πιο ανθρώπινος, δεν προβάλλουν και δεν διεκδικούν αιτήματα που να αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες μας με βάση τον παραγόμενο πλούτο που υπάρχει, και δεν αντιπαραθέτουν ένα ενιαίο, συνεκτικό, κλιμακούμενο σχέδιο δράσης που να παίρνει υπόψη του την ένταση της επίθεσης, καθώς και αξιοποίηση μορφών πάλης που να αντιστοιχούν στην πείρα των εργαζομένων.

Στο τρίτο και μεγαλύτερο μέρος της μπροσούρας ερχόμαστε σε επαφή για το ποια πρέπει να είναι η δουλειά των πρωτοβάθμιων σωματείων, για τη δράση που πρέπει να αναπτύσσουν για την ανασύνταξη του κινήματος. Όπως σημειώνεται και στην μπροσούρα: «Χρειαζόμαστε σωματεία μαζικά, γερά, με παρουσία σε κάθε μεγάλο χώρο δουλειάς, που θα συσπειρώνουν και θα οργανώνουν τους εργαζόμενους, θα φροντίζουν για τον “εξοπλισμό” τους για ένα γερό ενιαίο μέτωπο αντίστασης παντού, απέναντι στους μεγαλοεργοδότες και τα μονοπώλια, την κυβέρνηση, τους καπιταλιστικούς οργανισμούς. Από αυτό πηγάζει η ανάγκη τα σωματεία να αποκτήσουν “πόδι” παντού και ειδικά στις μεγάλες πολυεθνικές και μονοπωλιακές επιχειρήσεις με σταθερή παρουσία, με στήσιμο σωματειακών επιτροπών, κυρίως στα κλαδικά σωματεία». Στο μέρος αυτό ο νέος εργαζόμενος μπορεί να διαβάσει για τη λειτουργία των συνδικάτων (Διοικητικό Συμβούλιο, Γενική Συνέλευση, Σωματειακή Επιτροπή, αρχαιρεσίες κ.α.), για τις μορφές πάλης, τη δράση τους στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, την ανάγκη εξειδίκευσης της δουλειάς του σωματείου για την οργάνωση στον αγώνα νέων, γυναικών, μεταναστών, ανέργων κ.ά.

ª∞ƒ∆∏™ 2010

με βάση τις θέσεις για την ανασύνταξη του κινήματος

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Τέλος η μπροσούρα ολοκληρώνεται με τον ρόλο του ΠΑΜΕ και τη σύνδεση των Σωματείων με αυτό. Όπως αναφέρει: «Το ΠΑΜΕ δεν είναι συνδικαλιστική παράταξη. Είναι συνδικαλιστικός πόλος. Έχει χαρακτήρα κινηματικό και στόχους κοινωνικοπολιτικούς. Αποτελεί χώρο ταξικής συσπείρωσης συνδικάτων, συνδικαλιστών, συντονιστικών επιτροπών, επιτροπών αγώνα, που παλεύουν συντονισμένα, πανελλαδικά, με όρους μαζικού κινήματος, με πλαίσιο στόχων πάλης που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και συγκρούεται με τη στρατηγική του κεφαλαίου, στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, στη συνολική αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Είναι η πιο ανεβασμένη μορφή συνδικαλιστικής οργάνωσης όχι μονάχα γιατί συνενώνει ιδιωτικούς, δημόσιους, ανέργους, συνταξιούχους κ.λπ., αλλά γιατί οι στόχοι του ΠΑΜΕ είναι προωθημένοι, συγκεντρώνει δυνάμεις. Δεν περιμένει τη ΓΣΕΕ ή την ΑΔΕΔΥ για να δράσει. Δεν περιμένει τι θα κάνει η μία ή η άλλη συνδικαλιστική οργάνωση, για να παρέμβει για τα προβλήματα των εργαζομένων, δεν υποκλίνεται στο συσχετισμό δύναμης, αλλά καθημερινά προσπαθεί ν’ αναπτύσσει πολύμορφη πάλη».

Εργατικό τουρνουά ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ Αθλητισμός: δικαίωμα και όχι εμπόρευμα! Ξεκίνησε το εργατικό τουρνουά και αυτή τη χρονιά με νέο ρεκόρ συμμετοχής. Στη διοργάνωση συμμετέχουν 76 ομάδες από χώρους δουλειάς και πρωτοβάθμια σωματεία, παραρτήματα και Επιτροπές Νέων από χώρους εκπαίδευσης και κατάρτισης, από Λαϊκές Επιτροπές και από θεραπευτικές κοινότητες. Το ματς έχει ήδη αρχίσει με τις ομάδες να έχουν χωριστεί σε 19 ομίλους. Σε μια περίοδο που ο αθλητισμός έχει γίνει πολυτέλεια για τη νεολαία, το τουρνουά του ΠΑΜΕ αναδεικνύει το καθολικό δικαίωμα του λαού στην άθληση. Δίνει τη δυνατότητα σε όλους να συμμετάσχουν σε μια ποδοσφαιρική οργάνωση διαφορετική απ' αυτή που προβάλλει το κυρίαρχο πρότυπο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού. Χωρίς μάχη συμφερόντων, παρασκήνιο, άκρατο ανταγωνισμό, αναβολικά και την επιτυχία αυτοσκοπό. Στο τουρνουά του ΠΑΜΕ δεν υπάρχουν πρόεδροι με “φουσκωτούς”, “στημένα” και “ντόπα”. Όλοι βγαίνουν νικητές, ενάντια στη σαπίλα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, τη ναρκω-κουλτούρα και τον ρατσισμό.

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

Μ

ε επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ημερίδα του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ με θέμα: “Σχολικός εκφοβισμός: Μύθοι και πραγματικότητα”. Τα τελευταία χρόνια έρχεται και επανέρχεται η συζήτηση για τον σχολικό εκφοβισμό, το περίφημο bullying, με διάφορες αφορμές και γεγονότα. Το υπουργείο Παιδείας, μάλιστα, και με τις προηγούμενες, αλλά και με την τωρινή πολιτική ηγεσία, επιδίδεται σε μία συγκεκριμένη και συστηματική ενασχόληση με το θέμα. Η 6η Μάρτη έχει οριστεί ως “πανελλαδική μέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού”, ενώ έχει στηθεί και το “παρατηρητήριο για την πρόληψη της σχολικής βίας και του εκφοβισμού” που συνδέεται με το αντίστοιχο δίκτυο βίας και εκφοβισμού σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα πραγματοποιούνται καμπάνιες ενημέρωσης στα σχολεία με την εμπλοκή και διάφορων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Το ζήτημα ξαναμπήκε στην επικαιρότητα το προηγούμενο διάστημα με έντονο τρόπο με αφορμή τον τραγικό θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη, σπουδαστή της ΕΠΑΣ Γαλακτοκομικής στα

Ο "Οδηγητής" δημοσιεύει την εισαγωγική τοποθέτηση του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

15

Γιάννενα. Στόχος, λοιπόν, της ημερίδας ήταν να αποτελέσει αφετηρία για το άνοιγμα μιας πλατιάς κουβέντας, να αναδείξει με υπεύθυνο τρόπο και επιστημονική προσέγγιση πλευρές του ζητήματος στην πραγματική τους διάσταση, μακριά από στοιχεία υπερβολής, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές αιτίες που μεθοδικά επιδιώκεται να συσκοτιστούν. Το πρόγραμμα της ημερίδας περιελάμβανε εισαγωγική τοποθέτηση από τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ομιλίες από τους: Ελισαίο Βαγενά, διδάκτορα Παιδαγωγικής και Εξελικτικής Ψυχολογίας και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «Για μια άλλη προσέγγιση της παιδικής επιθετικότητας», Κυριάκο Ιωαννίδη, διδάκτορα Κοινωνιολογίας και υπεύθυνο του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Εκπαιδευτικό σύστημα και «σχολικός εκφοβισμός»,Παύλο Αλέπη, στέλεχος του ΚΚΕ, με θέμα «Στερεότυπα και αλήθειες». Παρακάτω δημοσιεύουμε την εισαγωγική τοποθέτηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα και στα επόμενα φύλλα θα δημοσιευτούν οι παρεμβάσεις και των υπόλοιπων ομιλητών της ημερίδας.

Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση ετοιμάζεται να στείλει λίστα μεταρρυθμίσεων στους εταίρους της και μαζί με αυτή και το λογαριασμό στη λαϊκή οικογένεια που θα πληρώσει τελικά πάλι το κόστος της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση. Μια συμφωνία την οποία ακόμα δεν έχει φέρει στη Βουλή, και για ενημέρωση και για ονομαστική ψηφοφορία, όπως έχει ζητήσει το ΚΚΕ. Παρ’ όλα αυτά, εμείς δεν θεωρούμε ότι είναι δευτερεύον ζήτημα, ταυτόχρονα να συζητάμε σήμερα εδώ για ένα τόσο σοβαρό θέμα που είναι ο ονομαζόμενος σχολικός εκφοβισμός. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται αρκετή συζήτηση και υπάρχει προβληματισμός γύρω από το ζήτημα της ενδοσχολικής βίας και των φαινομένων εκφοβισμού μέσα στο σχολείο, στις σχολές. Το ζήτημα ξαναήρθε στο προσκήνιο, δυστυχώς, με τραγικό τρόπο μετά το θάνατο του σπουδαστή στα Γιάννενα. Μια σειρά πραγματικά γεγονότα και περιστατικά καθώς και προβλήματα που υπάρχουν μέσα στα σχολεία και εντοπίζονται από γονείς και εκπαιδευτικούς, τα οποία μόνιμα

και σταθερά πρέπει να απασχολούν και να γίνονται υπόθεση του κινήματος, μπαίνουν με πρόχειρο και ανεύθυνο τρόπο στην ίδια μοίρα με καταστάσεις και φυσιολογικές συνθήκες που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν μέσα στη ζωή της σχολικής κοινότητας. Αυτά διογκώνονται και μπλέκονται με στοιχεία υπερβολής, στα πλαίσια συγκεκριμένων στοχεύσεων και σχεδιασμών, διαμορφώνοντας τελικά ένα δαιδαλώδες τοπίο γύρω από το ζήτημα. Πολλοί γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές προβληματίζονται, ανησυχούν, ψάχνουν απαντήσεις, απαιτούν - και σωστά - έγκαιρη και ολοκληρωμένη ενημέρωση γύρω από το ζήτημα σε μια περίοδο που οι ίδιες οι λαϊκές οικογένειες έχουν χίλια δύο προβλήματα που τους ταλανίζουν. Εύλογα δημιουργούνται μια σειρά ερωτήματα γύρω από το ζήτημα του «σχολικού εκφοβισμού» ή του περιβόητου «μπούλινγκ». Υπάρχει πραγματικό πρόβλημα στα σχολεία σήμερα και ποιο είναι αυτό; Η επιθετικότητα που εκδηλώνουν τα παιδιά και οι έφηβοι στη συμπεριφορά τους είναι καινούργιο φαινόμενο;

16

Αυτές οι συμπεριφορές, που σε περίοδο κρίσης πολλαπλασιάζονται, έχουν καθαρά ενδοσχολικές αιτίες; Ποιες είναι οι πραγματικές στοχεύσεις των διαφόρων εκστρατειών του υπουργείου Παιδείας και των διάφορων ΜΚΟ, οι οποίες συσκοτίζουν τελικά τις αιτίες του προβλήματος, μπερδεύουν και δημιουργούν συγχύσεις; Τελικά, μπορούν αυτοί που γεννούν τα προβλήματα για το λαό και τη νεολαία, που εντείνουν την επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά της να είναι μέρος της λύσης αυτών των προβλημάτων;

Ανοίγουμε τη συζήτηση. Καταθέτουμε σκέψεις και προβληματισμούς Μέσα από τη σημερινή ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ θα θέλαμε να καταθέσουμε ορισμένες σκέψεις και προβληματισμούς γύρω από ένα ζήτημα που σίγουρα έχει πολλές πλευρές και προεκτάσεις, οι οποίες χρήζουν συγκεκριμένης επιστημονικής μελέτης και έρευνας. Δεν επιδιώκουμε να δώσουμε τελικά και ολοκληρωμένα συμπεράσματα ούτε να κλείσουμε σήμερα τη συζήτηση. Το αντίθετο. Ανοίγουμε τη συζήτηση και τον προβληματισμό, στον οποίο μπορούν να συμβάλουν με θετικό τρόπο επιστήμονες και εκπαιδευτικοί, το κίνημα των γονιών, σωματεία και φορείς του κινήματος, όλοι όσοι έχουν πραγματική αγωνία για το μέλλον και την προοπτική της νέας γενιάς, που δεν πρέπει να αφεθεί στα χέρια των εκμεταλλευτών και των μηχανισμών τους. Το Κόμμα μας δεν ασχολείται πρώτη φορά ούτε ευκαιριακά με όλα αυτά τα ζητήματα. Με προβλήματα που αφορούν γενικά τη νεολαία και με πιο ειδικές εκφάνσεις τους. Να θυμίσω μόνο ότι την τελευταία 10ετία έχει πραγματοποιήσει δύο Πανελλαδικές Κομματικές Συνδιασκέψεις για τη νεολαία, υπάρχει συνεχής αρθρογραφία στην ΚΟΜΕΠ και το «Ριζοσπάστη», στα «Θέματα Παιδείας», έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες συζητή-

σεις στα Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή». Μέσα στο κίνημα και την καθημερινή μας δράση, τα οξυμένα προβλήματα των νέων των λαϊκών οικογενειών είναι μόνιμα στο επίκεντρο. Με τη σημερινή ημερίδα δίνουμε συνέχεια στη συζήτηση και τον προβληματισμό που έχει να κάνει με τα προβλήματα που αφορούν τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, στη βοήθεια και την ευθύνη που έχουμε, ως γονείς, ως εκπαιδευτικοί, ως κομμουνιστές όχι μόνο στο να καλλιεργήσουμε μια σειρά αξίες, κυρίως στο να διαμορφώσουμε μια ολόκληρη στάση και αντίληψη ζωής στα παιδιά μας. Μας νοιάζει το παρόν και το μέλλον της νέας γενιάς. Η συζήτηση που γίνεται τα τελευταία χρόνια στα σχολεία, σε εφημερίδες, τηλεοπτικές εκπομπές κ.λπ. γύρω από το φαινόμενο του "σχολικού εκφοβισμού", όπως αποδίδεται συνήθως στα ελληνικά ο όρος "μπούλινγκ" δεν είναι τυχαία ούτε προέκυψε αυθόρμητα, μέσα από μια πραγματικά μεγάλη, τουλάχιστον για τη χώρα μας, ένταση του προβλήματος. Στη συνέχεια και μέσα από τις θεματικές ομιλίες θα αναδειχτεί αν υπάρχει και ποιο είναι τελικά το φαινόμενο για το οποίο μιλάμε. Βέβαια, για ένα ζήτημα ή φαινόμενο, αν θέλετε, που δεν είναι ακόμα επιστημονικά οριοθετημένο, εδώ και 4 χρόνια, από το 2011, η 6η Μάρτη έχει καθιερωθεί από το υπουργείο Παιδείας ως «Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείο». Ταυτόχρονα, κάτω από το βάρος των εξελίξεων, με τον τραγικό θάνατο του σπουδαστή στα Γιάννενα, η κυβέρνηση έσπευσε να φέρει την προηγούμενη βδομάδα στη Βουλή νομοθετική παρέμβαση για την ποινικοποίηση του "μπούλινγκ". Σε έναν από τους ορισμούς που δίνεται στο συγκεκριμένο φαινόμενο εντοπίζονται τα εξής στοιχεία: «Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια μορφή βίας με τρία κύρια χαρακτηριστικά: α) συνειδητή επιθετική συμπεριφορά κάποιου/ ων εναντίον άλλου/ων, β) έχει επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα και γ) υπάρχει σαφής διαφορά ισχύος (π.χ., σαφής υπεροχή φυσικής δύναμης ή κοινωνικής ισχύος του εκφοβιστή - θύτη σε σχέση με το στόχο - θύμα)». Είναι σαφές ότι μια σειρά πλευρές ή εκφάν-

σεις των παραπάνω διατυπώσεων πραγματικά υπάρχουν μέσα στα σχολεία. Δεν είναι σωστό να λέγεται ότι όλα είναι ψέματα, ότι είναι τεχνητά, ότι είναι προπαγάνδα. Όλη η εκστρατεία ενάντια στο σχολικό εκφοβισμό πατάει πάνω σε πραγματικά γεγονότα. Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα εν μέσω της κρίσης, μεγάλωσαν συνολικά τα προβλήματα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές οικογένειες. Μεγάλωσαν τα άγχη, τα οικονομικά βάρη και η ανασφάλεια και αυτό είχε και έχει αντανάκλαση και στα παιδιά. Δε θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι τα παιδιά είναι τα μεγάλα θύματα της κρίσης και των αδιεξόδων ενός συστήματος που αναγνωρίζει σαν μοναδικό θεό του το κέρδος. Χρειάζεται σίγουρα μελέτη και παραπέρα ψάξιμο των επιπτώσεων αυτής της κατάστασης στις στάσεις και τη συμπεριφορά των νέων. Οι παραβατικές συμπεριφορές και τα "φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού" που εντοπίζουν και μια σειρά έρευνες - με όλα τα ερωτηματικά φυσικά που έχουμε όσον αφορά στην πλήρη επιστημονική εγκυρότητά τους - οι νέες μορφές που παίρνουν αυτές οι συμπεριφορές, όπως ο διαδικτυακός εκφοβισμός, χρειάζεται οπωσδήποτε να μελετηθούν καλύτερα.

Το πρόβλημα δεν λύνεται με το να βάζουμε ταμπέλες Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο, βασικά, να κατανοηθούν καλά οι συνθήκες, το έδαφος

των περιστατικών λύνεται από τους ίδιους τους εμπλεκόμενους με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών και των γονιών. Η καθημερινότητα μέσα στα σχολεία είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα που δεν θα είχε νόημα να αναλύσουμε. Όλοι μας σαν παιδιά έχουμε μαλώσει, έχουμε τσακωθεί με τους φίλους και τους συμμαθητές μας, έχουμε πει μια κουβέντα παραπάνω, έχουμε πειράξει κάποιο συμμαθητή και οι ίδιοι έχουμε δεχτεί αντίστοιχα πειράγματα, έχουμε θυμώσει με κάποιο συμμαθητή μας και στο επόμενο διάλειμμα πάλι παίζαμε μαζί. Αυτός είναι ο φυσιολογικός τρόπος κοινωνικοποίησης του παιδιού, αυτές τις διαδικασίες έχει η ένταξη στην ομάδα ανάμεσα σε παιδιά. Η διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας δεν γίνεται μέσα σε συνθήκες πειραματικού σωλήνα. Από αυτήν την παραδοχή δεν προκύπτει βέβαια το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Έχει βάση αυτό που εντοπίζουν πολλοί εκπαιδευτικοί και γονείς για αύξηση της επιθετικότητας των παιδιών ή περιστατικά συγκρούσεων μεταξύ των μαθητών. Μπορούν όλα αυτά να μπουν κάτω από μία ομπρέλα και να ονομαστούν φαινόμενο; Και αν ναι, το κύριο ερώτημα που ανακύπτει δεν είναι μήπως το: ποια η «ρίζα» του προβλήματος;

Οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία Οι αιτίες του προβλήματος, κατά τη γνώμη

Οι αιτίες του προβλήματος, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία. Μέσα στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που, από την ίδια τη φύση του, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, την κοινωνική βαρβαρότητα. Καλλιεργεί τις "αξίες" της εκμεταλλεύτριας τάξης, την αντίληψη "ο θάνατός σου η ζωή μου" μέσα στο οποίο γεννιούνται και αναπαράγονται. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε αυτά τα φαινόμενα να τα κατανοήσουμε και κατά συνέπεια να τα αντιμετωπίσουμε. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το όποιο πραγματικό πρόβλημα υπάρχει, μέσω μιας γενίκευσης, που επιχειρείται πολλές φορές μέσα και από ασαφείς ορισμούς. Δε λύνεται το πρόβλημα με το να βάζουμε τα πάντα κάτω από την ταμπέλα του "μπούλινγκ». Να ταυτίζονται, κάτω από έναν τίτλο - ομπρέλα, διαφορετικά πράγματα, συμπεριφορές που έχουν διαφορετικά κίνητρα και αποτελέσματα. Οι εκπαιδευτικοί, αλλά και οι γονείς, γνωρίζουμε ότι τα παιδιά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, στην προσπάθεια να κοινωνικοποιηθούν, να βρουν το ρόλο τους στην ομάδα, έρχονται σε κόντρες, συγκρούσεις και διαμάχες. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών

μας, πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία. Μέσα στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που, από την ίδια τη φύση του, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, την κοινωνική βαρβαρότητα. Καλλιεργεί τις "αξίες" της εκμεταλλεύτριας τάξης, την αντίληψη "ο θάνατός σου η ζωή μου". Αυτό που ακούει συνήθως, σχεδόν από παντού, ο μαθητής, ο σπουδαστής, ο φοιτητής, είναι ότι πρέπει "να κοιτάει την πάρτη του", να βρει έναν τρόπο να βολευτεί ο ίδιος και να μη νοιάζεται για το τι κάνουν οι άλλοι. Πολύ περισσότερο, να μην ασχολείται με αγώνες, διεκδικήσεις, συλλογική οργάνωση, αφού όλα αυτά θεωρούνται "ξεπερασμένα", "χωρίς κανένα όφελος". Και όλα αυτά προφανώς αναπαράγονται και από το εκπαιδευτικό σύστημα με τη μετατροπή του σχολείου σε εξεταστικό κέντρο, βάζοντας τους μαθητές να κυνηγούν τις επι-

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

φανώς, αρκετοί από όσους ισχυρίζονται απόδόσεις και τους βαθμούς, τις "επιδόσεις" και λυτα κάτι τέτοιο, ποτέ τους δεν θα έμειναν τα πολλά, κατ’ όνομα, "προσόντα". Το ίδιο το σύστημα σε λαϊκές γειτονιές για να δουν από κοντά Η ίδια η μετατροπή της μόρφωσης και της προβάλλει την επιθετικότητα τι σημαίνει πραγματική φιλία, αλληλεγγύη, υγιούς κοινωνικοποίησης σε "δεξιότητες", για συμπόνια ειλικρινής για το συνάνθρωπο, σενα "γίνεις πιο ανταγωνιστικός" στην αγορά βασμός. εργασίας, σμπαραλιάζει κυριολεκτικά την Ο καπιταλισμός διαπαιδαγωγεί από πολύ Οπωσδήποτε λέγοντας αυτό, δεν παραγνωπροσωπικότητα του νέου ανθρώπου, του απομικρή ηλικία τα παιδιά μας. ρίζουμε το γεγονός ότι άνθρωποι, που οι ίδιοι στερεί βασικές ανάγκες που έχει στην παιδιΤο ίδιο το σύστημα προβάλλει την επιθετικαι οι οικογένειές τους βιώνουν, ειδικά σε κή, την εφηβική του ηλικία, ακόμα και στα κότητα και αποθεώνει την ατομική βία του συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, την εξαθλίυπόλοιπα πρώτα χρόνια της ενήλικης πλέον "υπερ-ήρωα" και του "άτρωτου" που "καθαωση και τον αποκλεισμό, περιθωριοποιούνται νεότητάς του. ρίζει" τους αντιπάλους του, μέσα από ταινίες, και είναι πιο ευάλωτοι. Το "νέο σχολείο" της αγοράς εντείνει την σειρές και εκπομπές στην τηλεόραση και το Η κοινωνία, η ηθική της, οι στάσεις, οι ημιμάθεια, την αποσπασματικότητα της γνώδιαδίκτυο, μέσα από διαφημίσεις, παιχνίδια, συμπεριφορές κ.λπ., καθορίζονται από το σης, γίνεται πιο αντιδραστικό, βαθαίνοντας ακόμα και κινούμενα σχέδια. συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό σύστημα τις ταξικές ανισότητες. Ποιοι είναι αυτοί που κόπτονται να "πατάμέσα στο οποίο υπάρχουν. Ταυτόχρονα, το παιδί και η οικογένειά του ξουν τη βία στα σχολεία"; Σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να ψάξουμε και ζουν και υπάρχουν μέσα στην κοινωνία και Είναι οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα τις νέες μορφές παρενόχλησης που εμφανίσε αλληλεπίδραση μ’ αυτήν. Η κοινωνία δεν που, μαζί με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, συμμετέστηκαν τα τελευταία χρόνια. Μέσα και από τη είναι απλά ένα άθροισμα ξεχωριστών ατόμων. χουν σε ιμπεριαλιστιΔιαμορφώνονται κές επεμβάσεις και σχέσεις πολύπλοκες πολέμους, σκοτώνοκαι αντιφατικές. ντας και σακατεύοντας Ο άνθρωπος δε Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος δεν εκατομμύρια παιδιά. βρίσκει μέσα στην Παρουσιάζονται σαν κοινωνία μόνο τις μπορεί παρά να βρίσκεται στην αναζήτηση των ακριβώς εξωτερικές συνθήκες αντίθετων, ριζικά διαφορετικών αξιών από αυτές που μας επίδοξοι "σωτήρες" αυτοί που καταδικάζουν που πρέπει να προτους μαθητές και τις σαρμόσει σε αυτές τη προβάλλουν και ταυτόχρονα τις νομοθετούν οικογένειές τους στη δραστηριότητά του, φτώχεια, στην ανααλλά τις τροποποιεί σφάλεια, στην κρίση. με τη δράση του. Που καλλιεργούν τη "ναρκω-κουλτούρα", το χρήση του διαδικτύου και των μέσων κοινωΟι κοινωνικές σχέσεις δεν είναι απλά "εξωδιαχωρισμό των ναρκωτικών σε "σκληρά" και νικής δικτύωσης. τερικό περιβάλλον" για τον άνθρωπο, οι "μαλακά". Αυτοί που με την πολιτική τους Δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή ποιοι είναι αυτοί κοινωνικές συνθήκες κουβαλάνε μέσα τους αναπαράγουν την ανισοτιμία και φυλετική που προβάλλουν αυτούς τους τρόπους επιτα κίνητρα και τους σκοπούς της δραστηριόκαταπίεση της γυναίκας. Το κόμματα και η κοινωνίας, ποιοι είναι αυτοί που αποθεώνουν τητας, τα μέσα και τους τρόπους της, με μια λυκοσυμμαχία της ΕΕ που υπερασπίζονται το τη χρήση συγκεκριμένων εφαρμογών νέων λέξη η κοινωνία παράγει τη δραστηριότητα ίδιο το σύστημα που γεννά και αναπαράγει τεχνολογιών: Και δεν είναι άλλοι από τους των ατόμων που τη συνθέτουν. το ρατσισμό, το φασισμό, την ξενοφοβία. Οι μονοπωλιακούς ομίλους που συνεχώς θησαυΓι’ αυτό ισχυριζόμαστε ότι όσο λάθος είναι δυνάμεις αυτές που προωθούν ένα ταξικό και ρίζουν. να λέμε, ότι για όλα φταίει η φύση και το ανταγωνιστικό σχολείο, που αδειάζει τα μυαΕίναι οι ίδιοι που καλλιέργησαν τη λογική DNA του ανθρώπου και στην προκειμένη λά των μαθητών και τις τσέπες των γονιών και της "κλειδαρότρυπας", των διάφορων τηλεοπερίπτωση του παιδιού που υποπίπτει σε κάανοίγει τις πόρτες στους κάθε λογής εκμεταλπτικών και όχι μόνο "σκουπιδιών", που βγάποιου είδους παραβατική συμπεριφορά, άλλο λευτές μεγαλοεπιχειρηματίες. ζουν στη φόρα την αυστηρά προσωπική ζωή τόσο λανθασμένο είναι το ότι για όλα φταίει Καλλιεργούν, με λίγα λόγια, αξίες, τρότων συμμετεχόντων. Δεν είναι πολλά τα χρότο περιβάλλον και ο κοινωνικός περίγυρος. πους και στάσεις ζωής που τελικά αντιστρανια που πέρασαν από τα διάφορα τηλεοπτικά Η δεύτερη λογική αξιοποιείται από μια σειτεύονται την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση, "big brother" και Σία. ρά αναλυτές, για να ενοχοποιήσουν τα παιδιά κατακερματίζουν τη νεανική προσωπικότητων λαϊκών οικογενειών και περιοχών. Προ-

17

τα, διαμορφώνουν νέους ανθρώπους φοβισμένους, αδύναμους να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Αυτές τις εμπειρίες συσσωρεύουν τα παιδιά μέσα στο σημερινό περιβάλλον που κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Αυτό είναι το θερμοκήπιο μέσα στο οποίο καλλιεργούνται, αναπαράγονται και διογκώνονται φαινόμενα όπως αυτό του "σχολικού εκφοβισμού". Δεν είναι τυχαίο ότι πάνω σε αυτό το πρόβλημα έχει στηθεί μία ολόκληρη επιχείρηση, που, πέραν των άλλων, συμμετέχουν και διάφορες ΜΚΟ. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι το πρόβλημα μπορούν να το αντιμετωπίσουν οι διάφορες ΜΚΟ, που διαχειρίζονται τεράστια κονδύλια; Πιστεύει ειλικρινά κανείς ότι υπάρχει περίπτωση να το αντιμετωπίσουν οι παρεμβάσεις εισαγγελέων και οι "περιπολίες" μαθητών και καθηγητών σε ρόλο αστυνομικού στα διαλείμματα, κατά τα πρότυπα του "αστυνομικού της γειτονιάς" που σκαρφίζονται ορισμένοι "αρμόδιοι"; Δεν μπορεί κανείς να πέφτει από τα σύννεφα όταν αυτές οι "αξίες" ενός σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, ενός σάπιου και διεφθαρμένου αστικού κράτους και η στάση ζωής που καλλιεργείται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, παίρνουν τη μορφή μιας επιθετικής, παραβατικής συμπεριφοράς.

Να γίνει υπόθεση συλλόγων, σωματείων, γονιών, μαθητών, φοιτητών Συνεπώς, η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στην αναζήτηση των ακριβώς αντίθετων, ριζικά διαφορετικών αξιών από αυτές που μας προβάλλουν και ταυτόχρονα τις νομοθετούν. Ενώ το σχολείο είναι συλλογικός χώρος, σήμερα δε λειτουργεί έτσι. Στη θέση του ανταγωνισμού πρέπει να μπαίνει η ομαδικότητα, η αλληλοβοήθεια, η αλληλεγγύη, να γνωρίζουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές, τα παιδιά μας, σε κάθε σχολείο και γειτονιά. Στη θέση του ατομισμού να μπει η συλλογικότητα. Στη θέση της αδιαφορίας για το τι συμβαίνει γύρω μας, να μπει η οργανωμένη διεκδίκηση. Στη θέση της καλλιέργειας κλίματος γενικής απειλής μαθητών από μαθητές να μπαίνει το σύνθημα: «Ένας για όλους και όλοι για έναν», «μαζί είμαστε πιο δυνατοί». Η συζήτηση για την αντιμετώπιση του "σχολικού εκφοβισμού", αλλά και για τη στήριξη και αλληλεγγύη προς τους μαθητές και τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα (οικονομικό, υγείας κ.λπ.), χρειάζεται να γίνει πρώτα και κύρια υπόθεση των συλλόγων, των σωματείων, των γονιών και φυσικά των ίδιων των μαθητών και φοιτητών - σπουδαστών, μέσα από τα μαθητικά τους συμβούλια, μέσα από τους συλλόγους τους. Έτσι μπορεί να αντιμετωπίζεται ο "σχολικός εκφοβισμός", αλλά και ο "εκφοβισμός" προς

18

τα παιδιά και τις λαϊκές οικογένειες που γίνεται με πρόσχημα την καταπολέμηση του "σχολικού εκφοβισμού", από όλους αυτούς που γεννούν και αναπαράγουν τα προβλήματα των λαϊκών οικογενειών. Για το Κόμμα μας, η συζήτηση γύρω από τα προβλήματα της νεολαίας, με τις διάφορες μορφές που αυτά εκφράζονται, δεν είναι και ποτέ δεν ήταν μια αποστειρωμένη και ακαδημαϊκού τύπου συζήτηση. Η ικανότητα που πρέπει συνολικά σαν Κόμμα και ΚΝΕ να κατακτάμε στον ιδεολογικό αγώνα, στην επιστημονική μελέτη και ανάλυση της πραγματικότητας είναι όπλο και εργαλείο στην ταξική πάλη απέναντι στους απολογητές του καπιταλισμού, που με διάφορα γιατροσόφια προσπαθούν να μακιγιάρουν το γερασμένο καπιταλισμό. Η στάση αγώνα και διεκδίκησης γύρω από άμεσα ζητήματα που καίνε σήμερα τις λαϊκές οικογένειες. Η διεκδίκηση της ανάκτησης των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης. Η διεκδίκηση για επαρκή χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, την πρόσληψη του απαραίτητου εκπαιδευτικού προσωπικού. Η πάλη για να μην υπάρχει μαθητής, φοιτητής, χωρίς ρεύμα στο σπίτι. Η διεκδίκηση για ζητήματα υποσιτισμού και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η άμεση έκφραση μέσα από σωματεία, συλλόγους, λαϊκές επιτροπές έμπρακτης αλληλεγγύης σε όλους όσους την έχουν ανάγκη. Η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες στη μόρφωση και τη ζωή. Είναι το καλύτερο μάθημα ζωής για τα παιδιά μας.

δράση, την αλληλεγγύη, την αγάπη προς τη μόρφωση και την ίδια τη ζωή, με τη δύναμη του προσωπικού παραδείγματος καλλιεργεί την αγωνιστική - μαχητική ανυπότακτη στάση ζωής. Σαν ΚΚΕ κατανοούμε τις ευθύνες μας απέναντι στα προβλήματα της νεολαίας και στο κίνημά της, απέναντι στις οικογένειες που γονατίζουν κυριολεκτικά από τα βάρη της αντιλαϊκής πολιτικής και που αυτά τα βάρη διογκώνονται από το τεράστιο κόστος της εκπαίδευσης. Τους γονείς που παράλληλα βιώνουν το καθημερινό άγχος και την αγωνία της διαπαιδαγώγησης και της ανατροφής των παιδιών τους σε μια κοινωνία με οξυμένα προβλήματα και αντιφάσεις. Αυτή η αγωνία γίνεται πρόσφορο πεδίο, ώστε ορισμένοι να δοκιμάζουν και να προωθούν μια σειρά επικίνδυνους σχεδιασμούς και βέβαια, όπως συμβαίνει με όλα στον καπιταλισμό, να γίνεται πεδίο κερδοφορίας. Τα προηγούμενα χρόνια, μέσα στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίσης πολλαπλασιάστηκαν οι αναφορές στο internet, σε περιοδικά και εφημερίδες που προσπαθούσαν να δώσουν διάφορες οδηγίες και συνταγές για το πώς πρέπει να διαχειριστεί ο γονιός την κρίση, μιλώντας γι’ αυτήν στα παιδιά του, τρόπους για να αποφορτιστεί το τεταμένο κλίμα στην οικογένεια, κ.τ.λ. Διοργανώθηκαν σεμινάρια για γονείς από κέντρα συμβουλευτικής επί πληρωμή, "άοσμα", αταξικά, στη σφαίρα μιας ανώδυνης και φυσικά αναποτελεσματικής γενικής ευχολογικής θεώρησης. Κανένα ζήτημα, με όποια μορφή και αν

Στη θέση του ατομισμού να μπει η συλλογικότητα. Στη θέση της αδιαφορίας για το τι συμβαίνει γύρω μας, να μπει η οργανωμένη διεκδίκηση. Στη θέση της καλλιέργειας κλίματος γενικής απειλής μαθητών από μαθητές να μπαίνει το σύνθημα: " Ένας για όλους και όλοι για έναν", "μαζί είμαστε πιο δυνατοί". Είναι το καλύτερο πεδίο που μπορεί και πρέπει να συναντηθεί η αγωνία όλων μας για το μέλλον της νεολαίας.

Γύρω από το θέμα ξεδιπλώνονται μια σειρά σχεδιασμοί Η δράση της ΚΝΕ μέσα στη νεολαία, όπου ζει, μορφώνεται και διασκεδάζει, καλλιεργεί πλατιά και μαζικά στη νεολαία αξίες, πρότυπα και ιδανικά που έρχονται σε ρήξη με τη σήψη και τη διαφθορά που γεννά ο καπιταλισμός με τα αστικά πρότυπα ζωής. Πολεμάει την προσπάθεια της αστικής τάξης να χειραγωγήσει τις συνειδήσεις των νέων, να τους περιθωριοποιήσει, να τους εγκλωβίσει σε αδιέξοδα, να τους μάθει να ζουν με υποκατάστατα. Μέσα από τη συλλογική

εμφανίζεται δεν είναι άχρωμο, ουδέτερο και αταξικό. Το σίγουρο είναι ότι γύρω από το ζήτημα του "σχολικού εκφοβισμού" ξεδιπλώνονται μια σειρά σχεδιασμοί, με την αξιοποίηση διάφορων κρατικών φορέων, ΜΚΟ και άλλων δομών, που έχουν σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές στοχεύσεις. Συνδέονται με την επιδίωξη να χτυπηθεί η συγκεκριμένη οργάνωση αντιστάσεων απέναντι στην αστική, αντιλαϊκή πολιτική, να ενσωματωθούν μέσα στα όρια του συστήματος οι όποιες τάσεις αμφισβήτησης και ριζοσπαστισμού εμφανίζονται, να καταπολεμηθεί η ιδέα, αλλά κυρίως η οργανωμένη δράση για την ανατροπή του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος. Το σύστημα, με πολυπλόκαμους μηχανισμούς, καραδοκεί στο να ελέγξει και να οδηγήσει σε αδιέξοδους δρόμους την όποια αντίδραση, κυρίως της νεολαίας, που δεν έχει ακόμη συσσωρεύσει μεγάλη κοινωνική εμπειρία. Μας προβληματίζει ότι με τον ένα ή τον άλ-

λο τρόπο και πάντως έντεχνα, στοχοποιείται ακριβώς η δράση που είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων, χαρακτηρίζοντας ως δήθεν βίαιες τις κινητοποιήσεις και τις όποιες αντιδράσεις απέναντι στο σημερινό εκπαιδευτικό και κοινωνικό σύστημα, βαφτίζοντας "παρεμπόδιση", "βία" και "τρομοκρατία" τις λαϊκές και νεολαιίστικες κινητοποιήσεις για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών, μπλέκοντας σκόπιμα τον τυχοδιωκτισμό, τον καιροσκοπισμό, τις ενέργειες ατομικής τρομοκρατίας και δολιοφθορών, στα οποία εμπλέκονται και μηχανισμοί του κράτους και διάφορων υπηρεσιών.

Το μέλλον της νεολαίας να μην αφεθεί στα χέρια των εκμεταλλευτών

του κεφαλαίου, στις δυνάμεις της σήψης, του αυταρχισμού, της καταστολής, του ιμπεριαλιστικού πολέμου, στην ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις διαχείρισης του συστήματος της διαφθοράς. Η μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας μπορεί να παλέψει για τη ζωή που της αξίζει, δίπλα και μαζί με την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό. Ο δρόμος για θετικές αλλαγές στη ζωή της νεολαίας, για συνολική ποιοτική αλλαγή, γίνεται ορατός στο βαθμό που οι νέες και οι νέοι μέσα και από την ίδια τους την πείρα, από την οργάνωση του αγώνα της συλλογικής διεκδίκησης και της αλληλεγγύης θα θέσουν στην προμετωπίδα της πάλης τους το στόχο της κατάργησης του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, του καπιταλισμού, για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Έχει πραγματικά μεγάλη σημασία η μελέτη των στάσεων και των συμπεριφορών της νεολαίας καθώς και νέων προβλημάτων που εμφανίζονται ή το ίδιο το σύστημα θα λέγαμε δημιουργεί από τη σκοπιά της προοπτικής της νεολαίας και του κινήματός της. Έχει σημασία η μελέτη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της νεολαίας, ιδιαιτέρως της μαθητικής ή της φοιτητικής, χαρακτηριστικών όπως η μεταβατικότητα, η ρευστότητα, η ψυχολογία, οι αναζητήσεις και ο σύγχρονος τρόπος ζωής της. Χρειάζεται μαχητικά μέσα στη ζωή και τη δράση, με κατάλληλο περιεχόμενο και μορφές δράσης, να αντιμετωπίζεται η στόχευση που έχει το εκμεταλλευτικό σύστημα να εγκλωβίζει τους νέους σε λαβύρινθους και αδιέξοδα που το ίδιο γεννά και αναπαράγει. Το μέλλον της νεολαίας δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια των εκμεταλλευτών της εργατικής και λαϊκής οικογένειας, στις δυνάμεις

Δείτε εδώ όλες τις παρεμβάσεις στην ημερίδα του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

19

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει! Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας απευθύνεται σε σένα:    

Που βλέπεις τους γονείς σου να παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, την ανεργία, τα χαράτσια, τις αυξήσεις, το κόστος για να σπουδάσεις. Που αναγκάζεσαι να δουλέψεις για να αντεπεξέλθεις στις σπουδές, να βοηθήσεις τους δικούς σου. Που κάνεις πρακτική και είσαι απλήρωτος. Που προσπαθείς να πάρεις ένα πτυχίο και βλέπεις μπροστά σου ένα μέλλον μεταξύ ανεργίας και δουλειάς με 400 ευρώ μισθό για κάποιους μήνες, χωρίς ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Που σκέφτεσαι να φύγεις στο εξωτερικό όταν τελειώσεις για να βρεις δουλειά.

Είμαστε στην ίδια πλευρά. Μαζί είμαστε πιο δυνατοί. Θέλουμε να μάθουμε την επιστήμη μας, το επάγγελμά μας και ανυπομονούμε να το εφαρμόσουμε, θέλουμε να προσφέρουμε στην υπηρεσία των λαϊκών κοινωνικών αναγκών και όχι των κερδών των μονοπωλίων. Θέλουμε να δουλέψουμε και να ζήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή. Κι όμως η ΕΕ, το σύστημα της ανεργίας και της εκμετάλλευσης, οι κυβερνήσεις του μάς τα στερούν.

Υπάρχει ελπίδα και λύση!



Σκέψου:

 Γιατί, την ώρα που μειώνουν συνεχώς τη χρηματοδότηση για την Παιδεία, δίνουν επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές σε βιομήχανους, τραπεζίτες, εφοπλιστές;  Γιατί ξοδεύουν τεράστια ποσά σε ΝΑΤΟικά προγράμματα και αποστολές;  Γιατί οι σχολές, οι εστίες και τα σπίτια μας είναι κρύα, ενώ οι εφοπλιστές παίρνουν αφορολόγητα καύσιμα και στους βιομήχανους δίνουν φτηνό ρεύμα;  Γιατί ενώ η τεχνολογία και η επιστήμη έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα και μπορούν να λυθούν μια σειρά προβλήματα, υπάρχουν άνθρωποι που μένουν χωρίς φάρμακα;  Γιατί ενώ τα super market είναι γεμάτα με τρόφιμα, υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε;

Αυτός είναι ο καπιταλισμός, το σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης. Ενισχύουν τους λίγους, βασανίζοντας τους πολλούς. Τους εκμεταλλευτές του ανθρώπινου μόχθου στηρίζουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, γι’ αυτό μας φλομώνουν στα ψέματα.

Το μέλλον μας μπορούμε να το αρπάξουμε! Τα όνειρα και τα “θέλω” μας κατακτιούνται στην πράξη, με μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες, όχι με παρακάλια και διαπραγμάτευση με τους εκμεταλλευτές του λαού. Οι νέοι και νέες που σπουδάζουμε στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να βγούμε μπροστά για τις σύγχρονες ανάγκες μας στις σπουδές και τη ζωή. Δεν μας ταιριάζει ούτε η ανοχή, ούτε η απογοήτευση. Δεν έχουμε συμφέρον να στηρίξουμε, να χειροκροτήσουμε την συνέχιση της επίθεσης στα δικαιώματά μας. Το νέο που ψάχνεις υπάρχει! Βρίσκεται έξω από τα όρια του σημερινού σάπιου συστήματος. Το νέο, αυτό που έχουμε ανάγκη, βρίσκεται στον δρόμο του αγώνα για τη ζωή που χάνουμε, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, σε ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Βρίσκεται στον δρόμο για τη νέα κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας και της ζωής με δικαιώματα, τον σοσιαλισμό.

 Προβληματίσου...  Πίσω από τη “σκληρή” διαπραγμάτευση δεν μπορεί να κρυφτεί ότι η ΕΕ δεν αλλάζει υπέρ του λαού. Μόνο χειρότερη γίνεται για τη νεολαία και τους εργαζομένους. Αποδείχτηκε ότι στα Eurogroup και τα υπόλοιπα επιτελεία της ΕΕ μπορεί να τρώγονται σαν τα σκυλιά για το ποιας χώρας τα μονοπώλια θα βγουν ενισχυμένα από την κρίση, αλλά απέναντι στους λαούς είναι ενωμένοι.  Δεν μπορεί να κρυφτεί ότι διαπραγμάτευση εντός των τειχών του συστήματος σημαίνει νέα αντεργατικά μέτρα για τον λαό και ζεστό χρήμα για επιχειρηματικούς ομίλους. Πολύ γρήγορα τα περί “δημιουργικής ασάφειας” έγιναν σαφή μέτρα συνέχισης των μνημονίων, της αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.

 Παλιοί και νέοι πλασιέ της πολιτικής της ΕΕ για την ανώτατη εκπαίδευση ευθύνονται για την άσχημη κατάσταση στις σχολές μας. Αυτοί ευθύνονται που στις σχολές μας τα πάντα γίνονται εμπόρευμα, εμείς γινόμαστε πελάτες, οι ανάγκες μας αποτελούν “κόστος”! Αυτό είναι το αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, της έντασης της επιχειρηματικής και ανταποδοτικής τους λειτουργίας, της αναζήτησης όλο και περισσότερων πόρων από ιδιώτες. Με αυτόν τον τρόπο βάζουν ακόμα περισσότερο χέρι σε υποδομές, περιεχόμενο σπουδών και έρευνα. Αυτοί ευθύνονται που η επιστημονική γνώση μετατρέπεται σε εφήμερη κατάρτιση και άθροισμα δεξιοτήτων, που τα πτυχία γίνονται κουρελόχαρτα για να προετοιμαζόμαστε για διαρκή περιπλάνηση και ανασφάλεια! Είναι αποτέλεσμα της διαμόρφωσης των προγραμμάτων και του περιεχομένου σπουδών με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων για φτηνό, ευέλικτο και υποταγμένο εργατικό δυναμικό, για υποταγμένους επιστήμονες! Όλα αυτά αποτελούν κατευθύνσεις της ΕΕ εδώ και 15 χρόνια. Η εφαρμογή τους επιταχύνθηκε με το νόμο-πλαίσιο, το σχέδιο “Αθηνά”, με τα νέα οργανογράμματα και τους εσωτερικούς κανονισμούς των ιδρυμάτων.

20  Παλιοί και νέοι πλασιέ της πολιτικής της ΕΕ ευθύνονται για τα αδιέξοδα που βλέπουμε στο μέλλον μας μετά το πτυχίο. Αυτό που εμείς θέλουμε είναι να σπουδάζουμε δωρεάν, παίρνοντας υψηλού επιπέδου μόρφωση, να βρούμε δουλειά με δικαιώματα σε αυτό που σπουδάσαμε. Η ΕΕ θεσπίζει την «ελευθερία κίνησης επιστημόνων και εργαζομένων», δηλαδή μια διαρκή περιπλάνηση και ανασφάλεια για εμάς, η οποία εξυπηρετεί τα μονοπώλια της ΕΕ ώστε να βρίσκουν ειδικότητες ανάλογα με το πού υπάρχει ανάγκη, προκειμένου να αυξήσουν τα δικά τους κέρδη. Την ώρα που έχουμε ανάγκη από σταθερές θέσεις εργασίας με πλήρη δικαιώματα, η ΕΕ δίνει ζεστό χρήμα σε επιχειρηματικούς ομίλους για να προσλαμβάνουν με τα γνωστά voucher νέους μισοάνεργους, για 5 μήνες με 400 ευρώ, χωρίς ασφάλιση και μετά τους πετάνε ξανά στην ανεργία.

 Προβληματίσου... Οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι μόνοι που πληρώνουν. Πληρώνουμε τα σπασμένα της κρίσης εμείς και οι οικογένειές μας. Τώρα θέλουν να πατήσουν πάνω στα συντρίμμια των λαϊκών δικαιωμάτων για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των επιχειρηματιών! Παλιοί και νέοι πλασιέ της πολιτικής στήριξης των μονοπωλίων πουλάνε παραμύθια ότι “αν η πίτα μεγαλώσει θα μεγαλώσει και το δικό μας κομμάτι”. Για να “μεγαλώσουν τη δική τους πίτα” τα αφεντικά, οι εργαζόμενοι καταδικάζονται μόνιμα στο “ξεροκόματο”. Αυτό αποδεικνύουν:  Ο στόχος της ΕΕ να καταφέρει να ανταγωνίζεται τους κύριους εταίρους της όπως η Κίνα, μειώνοντας συνεχώς το λεγόμενο “εργατικό κόστος”.  Τα παραδείγματα κλάδων, όπως ο τουρισμός, όπου η πίτα μεγάλωσε για τους ξενοδόχους αλλά το κομμάτι μίκρυνε για τους εργαζομένους. Αυτό που κρύβουν οι δυνάμεις του συστήματος είναι ότι σε αυτές τις συνθήκες επιταχύνεται: Η υποβάθμιση της γνώσης, μέσα από αλλαγές σε προγράμματα σπουδών, η μεταφορά της γνώσης έξω από το πτυχίο σε πανάκριβα πιστοποιητικά και σεμινάρια, ώστε να παράγουν οι σχολές μας φθηνό εργατικό ή επιστημονικό δυναμικό. Προωθείται η μετατροπή της γνώσης σε πανάκριβο εμπόρευμα, ώστε να εξασφαλίζονται νέα πεδία κερδοφορίας για τα μονοπώλια και οι οικογένειές μας να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις σπουδές μας.

 Προβληματίσου... Το χρέος δεν το δημιούργησε ο λαός, αλλά η πλουτοκρατία και η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της. Ο λαός δεν έχει καμιά υποχρέωση να πληρώσει τίποτα. Οι δυνάμεις του συστήματος σέρνουν τον λαό να το αποδεχτεί και να πληρώσει όλο το χρέος ή μέρος του. Παλιοί και νέοι πλασιέ των μνημονίων μας λένε: «η αποπληρωμή του χρέους είναι υπόθεση όλων μας». Εμείς ρωτάμε: Ήμασταν μαζί στην Ολυμπιάδα; Είχαμε εμείς φοροαπαλλαγές όπως οι εφοπλιστές; Ήμασταν μαζί στα εξοπλιστικά προγράμματα για τα “υποβρύχια που γέρνουν”; Παίρνουμε εμείς φθηνό ρεύμα σαν τους βιομήχανους; Γιατί έτσι δημιουργείται το χρέος. Άρα ούτε το δημιουργήσαμε, ούτε κερδίσαμε φράγκο από το χρέος. Παλιοί και νέοι πλασιέ των μνημονίων μας λένε: «τα ταμεία είναι άδεια, το κράτος χρωστάει». Εμείς ρωτάμε: Τα ταμεία γιατί είναι γεμάτα κάθε φορά που ζητούν στήριξη τράπεζες, εφοπλιστές και βιομήχανοι; Γιατί είναι γεμάτα τα ταμεία για τους 559 Έλληνες μεγαλομετόχους που κατέχουν 69 δισ. πλούτο και άλλα 140 δισ. στο εξωτερικό; Γιατί η νέα κυβέρνηση με πράξη νομοθετικού περιεχομένου αποφάσισε να προχωρήσει στη διαγραφή προστίμων που έχουν επιβληθεί σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους την ώρα που για μας και τις οικογένειές μας λένε ότι είναι "πατριωτικό καθήκον" να πληρώνουμε ακόμη κι αν δεν έχουμε φράγκο; Άρα τα ταμεία είναι “άδεια” μόνο όταν πρόκειται για τις δικές μας ανάγκες. Θέλουμε να λειτουργεί η σχολή μας χωρίς άλλες ελλείψεις σε καθηγητές, εξοπλισμό, εγκαταστάσεις και φοιτητική μέριμνα. Γι’ αυτό αρνούμαστε την αποπληρωμή του χρέους των καπιταλιστών. Γι’ αυτό διεκδικούμε να επιστραφούν τα αποθεματικά των σχολών μας (συνολικά 187 εκατ. ευρώ) που “κουρεύτηκαν” το 2012 μέσω του PSI για να εξυπηρετηθεί το χρέος. Δε δεχόμαστε να είμαστε η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Γι’ αυτό αρνούμαστε να θυσιάζονται οι ανάγκες μας για την αποπληρωμή του χρέους των καπιταλιστών.

Καμία ανοχή στη νέα συμφωνία συγκυβέρνησης - ΕΕ για την επέκταση του μνημονίου!

 Προβληματίσου, σκέψου και κρίνε... Τι πραγματικά άλλαξε στη ζωή μας; Προβληματίσου: Γιατί μετά τη συμφωνία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι ενώσεις τους, όπως ο ΣΕΒ, έτρεξαν να συγχαρούν την κυβέρνηση; Αν η συμφωνία είναι “ανάσα” για τον λαό, γιατί να χαίρονται οι εκμεταλλευτές του; Προβληματίσου: Γιατί τη στήριξη σε αυτή τη συμφωνία δίνουν τόσο η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, μέχρι και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής; Γιατί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν φέρνει τη συμφωνία για ψήφιση στη Βουλή; Μήπως φοβάται ότι θα την ψηφίσουν όσοι στήριξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια τη σφαγή του λαού μας; Προβληματίσου: Γιατί από την κατάργηση του μνημονίου “με ένα νόμο σε ένα άρθρο”, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν έχει καταργήσει ούτε έναν από τους 500 μνημονιακούς νόμους, αλλά προχωρά επί της ουσίας σε συμφωνία-“γέφυρα” μεταξύ παλιών και νέων μνημονίων; Προβληματίσου: Γιατί παραμένει εδώ η αυστηρή επιτήρηση της τρόικας (ΕΚΤ, ΔΝΤ, ΕΕ), αλλάζοντας όνομα σε Brussels Group δηλαδή πάλι ΕΚΤ, ΔΝΤ, ΕΕ; Προβληματίσου: Γιατί από την δήλωση για τον ΟΟΣΑ ότι “είναι ο πιο ακραία νεοφιλελεύθερος οργανισμός”, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωρά σε συμφωνία για μέτρα με αυτόν τον οργανισμό; Σκέψου: Αντέχεις τη συνέχιση των μνημονίων, της βάρβαρης αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής; Σκέψου: Για ποιον γίνεται αυτή η διαπραγμάτευση; Άκουσες έστω και μία φορά να τσακώνονται στα στρογγυλά τραπέζια των διαπραγματεύσεων για τον “οικογενειακό προϋπολογισμό” του λαού μας που βρίσκεται μόνιμα σε χρεοκοπία; Σκέψου: Γιατί κάθε φορά που άκουγες από μια κυβέρνηση για “εθνικούς στόχους”, πάντα το μάρμαρο το πλήρωνε ο λαός και τα παιδιά του; Κρίνε: Αν η συνέχιση των μνημονίων, της αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής σημαίνουν σήμερα πανάκριβες σπουδές για τους νέους, μετατροπή των πτυχίων σε κουρελόχαρτα, δουλειά χωρίς κανένα δικαίωμα, ζωή-λάστιχο. Κρίνε: Όσες φορές έδειξες ανοχή ή υπομονή, δεν έβγαινε κάτι καλό. Από το e-mail Χαρδούβελη στο e-mail Βαρουφάκη, έμειναν εδώ όσα ματώνουν εμάς και τις οικογένειές μας, όλα όσα υπηρετούν την κερδοφορία των λίγων.



Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

Σήμερα είναι ώρα ευθύνης για όλους μας! Ο συμβιβασμός και η απάθεια δεν έδωσαν ποτέ τίποτα καλό, τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Υπάρχουν όμως και συγκεκριμένες αιτίες για το ότι οι αγώνες σήμερα δεν έχουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Είναι η διάλυση και ο εκφυλισμός που έχουν επιφέρει οι παλιές και νέες κυβερνητικές παρατάξεις, και αυτοί που τις σιγοντάρουν. Είμαστε νέοι, δεν μας ταιριάζει ο φόβος, η υποταγή, η απογοήτευση, η λογική “τίποτα δεν αλλάζει”. Η σημερινή κατάσταση στους συλλόγους μπορεί να αλλάξει. Κάνε στην άκρη όσους θέλουν τους συλλόγους μας διαλυμένους, στηρίγματα παλιών και νέων πλασιέ των μνημονίων, της ΕΕ και των κυβερνήσεων που μας στερούν τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει.



Να πάρουν απάντηση και να αποδυναμωθούν οι δυνάμεις των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ οι παρατάξεις του συμβιβασμού στην αντιλαϊκή πολιτική.

Οι προτάσεις τους είναι copy-paste οι προτάσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών, γι’ αυτό και είναι ενάντια στις ανάγκες των φοιτητών. ΔΑΠ και ΠΑΣΠ:  Είναι με τα μνημόνια και τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ. Είναι τόσο φανατικοί υποστηρικτές τους που ακόμη και σήμερα συνεχίζουν να τις στηρίζουν, όπως και τα κόμματά τους. Γι’ αυτό άλλωστε στήριξαν και την επέκταση του μνημονίου. Γι’ αυτό και καταψήφιζαν στα Διοικητικά Συμβούλια την πρόταση για κατάργηση των μνημονίων.  Στήριξαν τις τεράστιες μειώσεις των προϋπολογισμών. Την ώρα που οι σχολές έχουν τεράστια προβλήματα και κενά, τις μειώσεις που έγιναν στους προϋπολογισμούς έως 70% η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ τις ψήφισαν στα Συμβούλια των Ιδρυμάτων.  Προτείνουν τη μερική ή πλήρη ιδιωτικοποίηση της μέριμνας. Κατεύθυνση που ήδη έχει προχωρήσει στα πανεπιστήμια και είδαμε τα αποτελέσματά της με την καθαριότητα σε πολλές σχολές, όπως στο ΕΚΠΑ ή το ΑΠΘ. Εκεί, με γνώμονα τα κέρδη του, ο εργολάβος που έχει αναλάβει την καθαριότητα έκανε περικοπές στο προσωπικό. Το αποτέλεσμα ήταν όλες οι σχολές, με αποκορύφωμα τη Φιλοσοφική Αθήνας, να πνίγονται στα σκουπίδια και μάλιστα να υπάρχουν κρούσματα φοιτητών που κόλλησαν ψύλλους.  Θέλουν τα ιδρύματα να αναζητούν ιδιωτική επιχορήγηση για κάθε έξοδο (συντήρηση χώρων, αναλώσιμα κ.λπ.). Προτείνουν μάλιστα ως κίνητρο για τους “φιλεύσπλαχνους” χορηγούς να ιδρυθούν νέες επιστημονικές έδρες, μεταπτυχιακά, ερευνητικά προγράμματα και άλλα, σε αντικείμενα που θέλουν να επενδύσουν. Κι αυτό για να εξυπηρετούνται καλύτερα τα κέρδη τους και από την ίδια τη λειτουργία των ιδρυμάτων (έρευνα, πρόγραμμα σπουδών κ.λπ.).  Είναι γνωστή η θέση τους για την ίδρυση και την πλήρη αναγνώριση των “μη κρατικών πανεπιστημίων”. Η πολιτική αυτή οδηγεί στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Ακόμα όμως και τα δημόσια πανεπιστήμια, στο όνομα της “ανταγωνιστικότητας” θα υποχρεωθούν να ακολουθήσουν τους κανόνες της αγοράς (περικοπές σε έξοδα, αναζήτηση πόρων από ιδιώτες, δίδακτρα κ.λπ.). Αυτό σημαίνει ότι παιδιά από λαϊκές οικογένειες θα αδυνατούν να σπουδάσουν. ΔΑΠ-ΠΑΣΠ θέλουν να είναι ακόμα καλύτερα προσαρμοσμένα τα πανεπιστήμια στις ανάγκες του κεφαλαίου. Σήμερα όμως ανάγκη για το κεφάλαιο είναι η αποσπασματική κατάρτιση των νέων σε διάφορα πεδία, η ευελιξία των εργαζομένων από δουλειά σε δουλειά, από κλάδο σε κλάδο, οι μειωμένες απαιτήσεις. Γι’ αυτό και με κάθε ευκαιρία η ΔΑΠ διαφημίζει τα προγράμματα απασχόλησης. Προγράμματα που προσφέρουν τσάμπα δουλειά στα αφεντικά και ανακυκλώνουν την ανεργία. Η ΔΑΠ διοργανώνει μέχρι και σεμινάρια με πιστοποιητικά παρακολούθησης, κάνει τα πάντα για να μην σηκώσουν κεφάλι οι φοιτητές, έχει μετατραπεί σε μηχανισμό που στήνει ρουσφέτια και εξαγορά μαθημάτων. ΔΑΠ και ΠΑΣΠ τους βολεύει η ανοργανωσιά και η αποχή των φοιτητών από τις συλλογικές διαδικασίες και τον αγώνα γιατί θέλουν φοιτητικούς συλλόγους όργανα του συστήματος, συνδιαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής και πλασιέ των επιχειρήσεων. Η ΠΑΣΠ σε κάποιες περιπτώσεις αλλάζει προσωπείο για να ξεπλύνει τις αμαρτίες της και για να εγκλωβίσει τους φοιτητές ξανά.



21

Απάντηση να πάρει η κυβερνητική παράταξη ΑΡΕΝ, που θέλει το κίνημα χειροκροτητή των νέων μνημονίων και της αντιλαϊκής πολιτικής.

 Είναι ο σκηνοθέτης στη διαφημιστική απάτη ότι τα μνημόνια και η αντιλαϊκή πολιτική τέλειωσαν. Την ώρα που η συγκυβέρνηση προχωρά σε επέκταση του μνημονίου αυτοί στις σχολές λένε ότι “η λογική των μνημονίων τελείωσε”.  Στηρίζουν τη συγκυβέρνηση που αναγνωρίζει το χρέος, άρα ούτε σκέψη για επιστροφή αποθεματικών και μειωμένων προϋπολογισμών στις σχολές.  Την ώρα που η υποχρηματοδότηση έχει οδηγήσει σε τεράστιες δυσκολίες τις σχολές μας, καλούν σε στήριξη της συγκυβέρνησης, η οποία έχει συμφωνήσει ότι «οι ελληνικές αρχές θα ελέγξουν δαπάνες σε κάθε τομέα κυβερνητικών δαπανών» με πρώτο και κύριο τομέα την Παιδεία, «ώστε να υπάρχει εξοικονόμηση». Δηλαδή προετοιμάζουν νέες μειώσεις στους προϋπολογισμούς των σχολών μας.  Την ώρα που το υπουργείο Παιδείας στηρίζει την προσφυγή ενάντια στις μετεγγραφές στην Αρχιτεκτονική, που ανοίγει τον δρόμο για κατάργηση όλων των μετεγγραφών, αφού αντίστοιχες προσφυγές μπορεί να κάνει κάθε σχολή και να αφήσει στον αέρα όλους τους μετεγγραφέντες, η ΑΡΕΝ λέει στους φοιτητές ότι το υπουργείο έχει υιοθετήσει τα αιτήματα του κινήματος.  Την ώρα που τα έξοδα για να σπουδάσει σήμερα ένας νέος ξεπερνούν τα 500 ευρώ τον μήνα, ο υπουργός δηλώνει «οι γονείς να αναλάβουν τις ευθύνες τους όταν συμπληρώνουν το μηχανογραφικό». Δηλαδή το πού και το αν θα σπουδάζουμε καθορίζεται όχι από την προσπάθεια και τις ικανότητές μας αλλά από το πορτοφόλι και το Ε9. Σ’ αυτή τη συγκυβέρνηση θέλει το κίνημα στήριγμα η ΑΡΕΝ.  Στηρίζουν τις θέσεις της συγκυβέρνησης για την παιδεία, άρα δεν αρνούνται το πλαίσιο της ΕΕ για την ανώτατη εκπαίδευση, δηλαδή πανεπιστήμιο Α.Ε., αναγνώριση ψευτοκολεγίων και αξιολόγηση.  Θέλει το κίνημα να μετατραπεί σε “συνομιλητή” και “συνδιαχειριστή” ώστε να δικαιολογεί και να ανέχεται χωρίς αντιστάσεις την αντιλαϊκή πολιτική.



Να δοθεί ιδιαίτερη απάντηση και στο αγωνιστικό δεκανίκι της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τις ομάδες των ΕΑΑΚ.

 Είναι οι “κομπάρσοι” στη διαφημιστική απάτη περί τέλους του μνημονίου, που μάλιστα έτρεξαν σε πολλές σχολές να καλέσουν σε συλλαλητήρια στήριξης της διαπραγμάτευσης που οδήγησε στην επέκταση του μνημονίου.  Την ίδια ώρα βάζουν εμπόδια στον αγώνα για κατάργηση μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων. Στους περισσότερους συλλόγους καταψήφισαν την πρόταση για στήριξη της πρότασης νόμου του ΚΚΕ.  Σπέρνουν αυταπάτες και υπονομεύουν έτσι το κίνημα, ώστε να εγκλωβίζεται σε “σωτήρες” εντός των τειχών. Δεν οργανώνουν αγώνα σύγκρουσης με την ΕΕ και την πολιτική των μονοπωλίων αλλά αγώνες για να πάρει τη θέση του παλιού χαλίφη ένας νέος. Γι’ αυτό στις περισσότερες σχολές κατεβαίνουν σε κοινά πλαίσια με την ΑΡΕΝ.  Την ίδια ώρα σαμποτάρουν κάθε προσπάθεια συμπόρευσης φοιτητών και εργαζομένων. Στην αρχή της χρονιάς καταψήφιζαν μαζί με τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ τη συμμετοχή συλλόγων στο πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη, όπου συμμετείχαν πάνω από 1.000 φορείς και 71 φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι.  Όλη τη χρονιά προσπαθούν παντού να διαλύσουν τις προσπάθειες οργάνωσης των φοιτητών σε κάθε έτος. Στήριξη αυτών των δυνάμεων σημαίνει μεγαλύτερη ανοργανωσιά, τυχοδιωκτισμοί και γραμμή συμβιβασμού αντί για σταθερό αγώνα με γραμμή ρήξης και ανατροπής με την αντιλαϊκή πολιτική.

22

"Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα”... ...Τα έχεις ακούσει πολλές φορές. Οι σχολές μας δεν είναι “Χάρβαρντ” και “Κολούμπια”. Τις καλές σπουδές οι καπιταλιστές τις θέλουν για λίγους. Τα παιδιά του λαού σε αυτό το σύστημα δεν σπουδάζουν σε τέτοια ιδρύματα. Από τέτοιες σχολές άλλωστε βγαίνουν στελέχη για το πολιτικό σύστημα και τις πολυεθνικές. Την ίδια ώρα για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών το σύστημα “παρέχει” κουτσουρεμένες γνώσεις, ατέλειωτες λίστες αναμονής στα εργαστήρια, ελάχιστο εκπαιδευτικό προσωπικό, πτυχία χωρίς αντίκρισμα, δουλειά χωρίς δικαιώματα.

Σκέψου:

Η αποκαλούμενη σύνδεση των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ με την αγορά σημαίνει: αντί για επιστημονική γνώση μάζεμα αποσπασματικών δεξιοτήτων που χρειάζεται η καπιταλιστική αγορά. Αντί για έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, έρευνα αποκλειστικά για την κερδοφορία των μονοπωλίων. Καλή επιστημονική μόρφωση για λίγους και εκλεκτούς. Σημαίνει μεγαλύτερη σύνδεση με αυτό που επικρατεί σήμερα στην αγορά εργασίας δηλαδή μισθοί-χαρτζιλίκι, περιπλάνηση μεταξύ 5μηνης δουλειάς και ανεργίας, δουλειά χωρίς δικαιώματα. Η κατάσταση που διαμορφώνεται στους χώρους δουλειάς αφορά κάθε νέο και νέα που βρίσκεται στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, που προσπαθεί να σπουδάσει, να μορφωθεί, να αντιμετωπίσει τους ταξικούς φραγμούς για να του προσφέρει το σάπιο σύστημα στη συνέχεια κακοπληρωμένη δουλειά και ανεργία.

Ποιον ωφελεί το τσουβάλιασμα των πάντων και η λογική “έξω τα κόμματα”; Τους επιχειρηματίες, το σύστημα και όσους έχουν συμφέρον να ξεμπερδέψουν με την πολιτικοποιημένη και οργανωμένη δράση ενάντια στο πανεπιστήμιο και ΤΕΙεπιχείρηση, για να κάνουν άνετα τις μπίζνες τους. Βολεύει τους φασίστες για να κρύβουν τις αποκρουστικές τους απόψεις και τις σβάστικες!

Μπες σήμερα στον αγώνα! λλόγους! συ ς ου στ ύς μο ισ ετ σχ συ υς το ξε λα Άλ  Για συλλόγους στα χέρια των φοιτητών που παλεύουν, διεκδικούν τις σύγχρονες ανάγκες στις σπουδές και τη ζωή.

Μαζί να οργανωθούμε με αγωνιστικούς ζωντανούς συλλόγους και μαχητικά όργανα.

 Για να γίνει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα αναπόσπαστο μέρος του λαϊκού κινήματος, ρυάκι στο μεγάλο λαϊκό ποτάμι! Έτσι παίρνει και δίνει τεράστια δύναμη. Να βαδίσουν δηλαδή οι φοιτητές και σπουδαστές μαζί με τους εργάτες και το ΠΑΜΕ, με όλο τον εργαζόμενο λαό, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που μας πλήττει όλους.

 Με συχνές και μαζικές γενικές συνελεύσεις με πραγματική συζήτηση. Όπου θα συζητιούνται οι γνώμες και προτάσεις όλων. Συλλόγους που θα παίρνουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές και οι οικογένειές τους, με σταθερή επαφή με το ταξικό εργατικό κίνημα, που θα διοργανώνουν εκδηλώσεις, συζητήσεις, πλούσια δραστηριότητα.  Κέντρο της οργάνωσης και του αγώνα πρέπει να είναι το τμήμα, το έτος, που θα έχουν και τις εκλεγμένες επιτροπές τους.  Διοικητικά συμβούλια αγωνιστικά, διεκδικητικά, που θα συνεδριάζουν σταθερά, θα ενημερώνουν, θα κάνουν απολογισμό στους φοιτητές που τα εξέλεξαν με την ψήφο τους στις φοιτητικές εκλογές.  Χρειάζονται πλέον συνολικότερες αλλαγές και στη δομή του φοιτητικού κινήματος που θα βοηθούν στο να οργανώνεται καλύτερα η πάλη, να συμμετέχει μεγαλύτερο κομμάτι φοιτητών. Χρειάζεται σύλλογος ανά τμήμα, δευτεροβάθμιο όργανο ανά ίδρυμα και πανελλαδικό όργανο.

Αυτό που χρειάζεται είναι: Μαζί να δυναμώσουμε την κατεύθυνση πάλης που εκφράζει τις σύγχρονες ανάγκες μας. Για συλλόγους που αντιστέκονται και δεν προσκυνάνε, ούτε χειροκροτάνε την αντιλαϊκή πολιτική και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.  Για να μην πληρώνουμε ένα σκασμό λεφτά για να σπουδάσουμε, για δωρεάν σίτιση – στέγαση – μετακίνηση – βιβλία – αναλώσιμα, για ανέγερση νέων εστιών στην ευθύνη του κράτους, για επίδομα ενοικίου. Για να μην είμαστε πελάτες στη μόρφωση εμπόρευμα, παλεύουμε για να ξηλωθεί όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ για Πανεπιστήμια Α.Ε., ο νόμοςπλαίσιο, το σχέδιο Αθηνά και να καταργηθεί η ΑΔ.ΙΠ.  Παλεύουμε για επαρκή χρηματοδότηση των ιδρυμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό, να ανατραπεί η μείωση ως 70% των προυπολογισμών που μειώθηκαν τα τελευταία 6 χρόνια σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Για να επιστραφούν τα “κουρεμένα” αποθεματικά που φτάνουν τα 87 εκατ. στα ΑΕΙ και τα 100 εκατ στα ΤΕΙ.  Για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν. Για επιστημονική γνώση και ειδίκευση υψηλού επιπέδου, ολοκληρωμένη που δεν θα κόβεται και ράβεται στα μέτρα των επιχειρήσεων. Ενάντια στην προσπάθεια για πλήρη προσαρμογή του περιεχομένου σπουδών και των αποφοίτων, στις ανάγκες των μονοπωλίων για περισσότερα κέρδη.  Για να έχει το πτυχίο μας αντίκρισμα, να παλέψουμε ώστε να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για δουλειά, χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε ένα κάρο πανάκριβα μεταπτυχιακά και πιστοποιητικά.  Για αξιοπρεπή δουλειά και ζωή, να παλέψουμε για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, ενάντια στα σχέδια υπερεκμετάλλευσης που επιβάλλουν στους νέους να δουλεύουν για 5 μήνες με 400 ευρώ.  Για ουσιαστική έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι των κερδών των μονοπωλίων.

Ή θα πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας ή θα την αφήσουμε σε αυτούς που μας τη στερούν! Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας σε καλεί σε ανυποχώρητη δράση για την οργάνωση του κινήματος και του αγώνα:  Κάνε δική σου υπόθεση την οργάνωση του αγώνα σε κάθε έτος, εξάμηνο, εργαστήριο, σύλλογο. Τις γενικές συνελεύσεις, τη δημιουργία εκλεγμένων επιτροπών. Για τα δικαιώματά σου στις σπουδές και το μέλλον.  Απαίτησε να κάνουν απολογισμό στους φοιτητές όσοι εκλέχτηκαν στις περσινές φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές.  Πάρε πάνω σου τη διεξαγωγή των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών με στόχο ενεργούς, ζωντανούς συλλόγους και μαχητικά όργανα.  Ενίσχυσε τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής Κ.Σ. που δημιουργούνται σε κάθε σχολή από τα μέλη της ΚΝΕ και κάθε φοιτητή που δεν ανέχεται τις μισές σπουδές, τη μισή δουλειά, τη μισή ζωή.

Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας σε καλεί να διαλέξεις άλλο δρόμο από αυτόν που σου δείχνουν οι εκμεταλλευτές! Να μην αφήσουμε καμιά ευκαιρία να πάει χαμένη! Να “πολεμήσουμε” και να τιμωρήσουμε όσους μας μαυρίζουν το μέλλον και τα όνειρα!

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

23

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ

Σ

τις 13 Μάη οι φοιτητές και οι σπουδαστές σε όλη την Ελλάδα θα κληθούν να εκλέξουν τους εκπροσώπους τους στα Δοιηκητικά Συμβούλια για τη νέα χρονιά. Η κατάσταση που επικρατεί εδώ και χρόνια στο φοιτητικό κίνημα, με ευθύνη των παρατάξεων των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ

αλλά και των δυνάμεων ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ, έχει οδηγήσει πολλούς φοιτητές στην απαξίωση του συλλόγου τους, που δεν τον νιώθουν δικό τους, στην απομάκρυνσή τους από την οργανωμένη πάλη και αγώνα.

Είναι παντού όμως έτσι; Τη φετινή χρονιά δεκάδες σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα, στους οποίους το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής αναδείχθηκε πρώτη δύναμη, έκαναν ένα βήμα μπροστά! Είναι οι σύλλογοι όπου με τις προσπάθειες των δυνάμεων του ΜΑΣ έγινε πράξη το σύνθημα: «Σύλλογοι στα χέρια των φοιτητών». Μετέτρεψαν συλλόγους που δεν λειτουργούσαν σε αυτό που πρέπει να είναι: μαχητικά όργανα διεκδίκησης και πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών και των σπουδαστών. Πάλεψαν για να γίνει ο Σύλλογος το αποκούμπι του κάθε φοιτητή, εκεί που θα απευθυνθεί για το πρόβλημά του, εκεί που θα ενώσει τη φωνή και τον προβληματισμό του με τους συμφοιτητές του, εκεί που θα αναπτύξει δραστηριότητα για καθετί που τον ενδιαφέρει. Πιο συγκεκριμένα, σε δεκάδες συλλόγους όπου το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής αναδείχθηκε 1η δύναμη:

όλοι οι πρωτοετείς φοιτητές που εκκρεμούσε η έγκριση της μεταγραφής τους.

- Οι φοιτητές απέκτησαν λόγο στους συλλόγους τους, οργανώθηκαν γύρω από τα προβλήματά τους στο έτος και στο εργαστήριο. Με πρωτοβουλία των δυνάμεων του ΜΑΣ πραγματοποιήθηκαν συνελεύσεις ετών, εκλέχθηκαν επιτροπές. Χαρακτηριστικά, στη ΣΤΕφ ΤΕΙ Πάτρας, μέσα στον πρώτο μήνα μαθημάτων εκλέχθηκαν επιτροπές ετών σε όλα τα πρώτα έτη και επιτροπή εργαστηρίων, στη Νοσηλευτική του ΤΕΙ Αθήνας δημιουργήθηκαν επιτροπές σε κάθε έτος και επιτροπή πρακτικάριων, στη Σχολή Γραφικών Τεχνών στο ΤΕΙ Αθήνας έγιναν επιτροπές εργαστηρίων και συνελεύσεις πρώτων ετών, στους Δασκάλους του ΕΚΠΑ δημιουργήθηκε πρόσφατα επιτροπή έτους που εκλέχτηκε από μαζικότατη συνέλευση.

- Έγιναν δεκάδες κινητοποιήσεις για όλα τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οξυμένα οι φοιτητές και οι σπουδαστές. Για σίτιση, στέγαση, μετακίνηση, αναλώσιμα, λίστες αναμονής. Δεν συμβιβάστηκαν με αυτή την κατάσταση, συγκρούστηκαν με την πολιτική ΕΕ-κεφαλαίου που εφαρμόζεται σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις υπήρξαν και κατακτήσεις: στην Εστία του Πανεπιστημίου Πάτρας πήραν δωμάτιο περίπου 200 φοιτητές. Στο ΤΕΙ Πάτρας πήραν κάρτα σίτισης

- Πρωτοστάτησαν στο να σπάσει ο συμβιβασμός, στο να ενωθούν οι φοιτητές με τους εργάτες, τους ανέργους στον αγώνα για ανάκτηση των απωλειών. Κάλεσαν τους συλλόγους από όλη την Ελλάδα σε συμμετοχή στο μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1/11, με αποτέλεσμα δεκάδες σύλλογοι να συμμετάσχουν σε αυτό και να ενώσουν τις φωνές τους.

Οι φοιτητές και οι σπουδαστές πρέπει να γίνουμε επιτέλους πρωταγωνιστές για τη ζωή και τα όνειρα που έχουμε. όλοι οι σπουδαστές που είχαν κάνει αίτηση. Στη Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών του ΤΕΙ Αθήνας δόθηκαν δωρεάν αναλώσιμα. Στο Ιστορικό–Αρχαιολογικό έγινε μετά από κινητοποίηση του Συλλόγου στον ΟΑΣΑ διαγραφή κλήσης φοιτήτριας. Στη Φοιτητική Εστία Αθηνών μετά από κινητοποίηση του Συλλόγου έγινε ανακαίνιση και οι φοιτητές μπλόκαραν το κλείσιμο της λέσχης σίτισης. Το ΣΕΜΦΕ είναι η μόνη σχολή σε όλο το ΕΜΠ που ο σύλλογος μπλόκαρε την εφαρμογή των πιστωτικών μονάδων, πλευρά του νόμου-πλαίσιο. Το Φυσικό είναι από τις ελάχιστες σχολές σε όλη την Αθήνα όπου μετά από κινητοποιήσεις των συλλόγων δεν υπάρχουν δίδακτρα στα μεταπτυχιακά. Με πρωτοβουλία της Νοσηλευτικής και συμμετοχή των συλλόγων του ΕΚΠΑ όπου η Πανσπουδαστική είναι πρώτη δύναμη, επιτευχθηκε έπειτα από κινητοποιήσεις να δικαιούνται κανονικά δωρεάν σίτιση

- Πήραν δεκάδες αθλητικές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες, πρωτόγνωρες τα τελευταία χρόνια για τους φοιτητικούς συλλόγους. Διοργανώθηκαν αθλητικά τουρνουά, συγκροτήθηκαν θεατρικές, κινηματογραφικές, φωτογραφικές, μουσικές, χορευτικές ομάδες. Δόθηκε ζωντάνια στους σύλλόγους, εκατοντάδες φοιτητές σε όλη την Ελλάδα συμμετέχουν στη δραστηριότητα αυτών των συλλόγων. Με μαζικότατα αθλητικά Τουρνουά, όπως αυτά που διοργάνωσαν φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι σε Πάτρα και Αθήνα. Με δεκάδες πολιτιστικές ομάδες που διοργανώνουν Φεστιβάλ και άλλες παραστάσεις.

- Οργάνωσαν την λαϊκή αλληλεγγύη για διάφορα ζητήματα με: την οργάνωση λαϊκών φροντιστηρίων σε συνεργασία με λαϊκές επιτροπές, τη διοργάνωση θεατρικών παραστάσεων για τους ανέργους και τις οικογένειές τους.

Ό

λα τα παραπάνω δείχνουν ότι η κατάσταση που επικρατεί σε πολλούς συλλόγους σήμερα δεν είναι μονόδρομος. Συνδεέται όμως με το ποια είναι η γραμμή που κυριαρχεί σήμερα στο κίνημα. Όπου κυριαρχουν οι δυνάμεις που εκπροσωπούν τη γραμμή του συμβιβασμού, της αναμονής, που θέλουν τους φοιτητές με σκυμμένο κεφάλι, οι σύλλογοι θα παραμένουν διαλυμένοι, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών. Γι’ αυτό πρέπει να ενισχυθούν οι δυνάμεις του ΜΑΣ, τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής. Οι δυνάμεις που εκφράζουν τη σύγκρουση με την πολιτική κεφαλαίου–ΕΕ, που δεν συμβιβάζονται, δεν γίνονται χειροκροτητές και στηρίγματα της αντιλαϊκής πολιτικής, που βάζουν μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών σε ΑΕΙ–ΤΕΙ. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές πρέπει να γίνουμε επιτέλους πρωταγωνιστές για τη ζωή και τα όνειρα που έχουμε. Στις φοιτητικές εκλογές στις 13 Μάη αλλάζουμε τους συσχετισμούς στους συλλόγους, παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ψηφίζουμε Πανσπουδαστική Κ.Σ. Θ. Σ.

24

ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΚΝΕ

Αγωνιστική γιορτή μαθητικής δημιουργίας!

Ή

δη ξεκίνησαν και οδεύουν προς την ολοκλήρωση τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα. Πάνω από 90 Φεστιβάλ στήθηκαν με το μεράκι και την πρωτοβουλία μαθητών, μελών και φίλων της ΚΝΕ. Ο ενθουσιασμός τους γι’ αυτό που ετοίμαζαν ήταν τόσο μεγάλος από την αρχή, που δεν λογάριασαν ούτε κούραση, ούτε χρόνο, ούτε ακόμα και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για την προετοιμασία τους. Γύρω από το κεντρικό σύνθημα των Φεστιβάλ “EE vs νεολαία... Σκέψου έξω από τα όρια του συστήματος!”, οι μαθητές “έχτισαν” τα προγράμ-

“Τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ δίνουν χώρο στην ερασιτεχνική καλλιτεχνική δημιουργία” Είμαστε μαθητές του Μουσικού Σχολείου Αλίμου και με μεγάλη χαρά παίρνουμε μέρος στο Μαθητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ στο Μπραχάμι. Η ΚΝΕ είναι η μόνη οργάνωση που δίνει χώρο στην ερασιτεχνική καλλιτεχνική δημιουργία. Είναι όμορφο και απαραίτητο να μπορούν να εκφραστούν οι μαθητές μέσα από ένα φεστιβάλ, να μπορούν να αθληθούν, να μάθουν πράγματα, να προβληματιστούν. Εμείς θα παίξουμε κατά κύριο λόγο ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια αφού είμαστε στο ρεμπέτικο σύνολο του σχολείου. Επιπλέον έχουμε σκεφτεί και είμαστε σε φάση δημιουργίας ενός περιπτέρου του ίδιου του σχολείου μας, το οποίο θα έχει ταμπλό με φωτογραφίες από την καθημερινότητά μας στο σχολείο και από τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος σε σχέση με τις μεταφορές και τη σίτισή μας. Ελπίζουμε η συμμετοχή μας να κάνει γνωστό το Φεστιβάλ σε όλους τους μαθητές του σχολείου μας και να έρθουν να το δουν και να το στηρίξουν από κοντά. Μαθητές του Μουσικού Σχολείου Αλίμου

Από την προπαγάνδιση του Μαθητικού Φεστιβάλ στην Τούμπα.

ματα των Φεστιβάλ με συλλογική δουλειά, με τέχνη και φαντασία, επιλέγοντας πρωτότυπους τρόπους και πολύμορφες δραστηριότητες για να αναδείξουν την πραγματικότητα που βιώνουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, τις συνέπειες της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σχολείο και τη ζωή τους, για να δείξουν τι σχολείο έχουν ανάγκη σήμερα και σε ποια κοινωνία αυτό θα γίνει πραγματικότητα. Ο “Οδηγητής” δημοσιεύει σ’ αυτό το φύλλο ανταποκρίσεις μαθητών από την προετοιμασία των Φεστιβάλ τους.

ς

Πολύμορφη καλλιτεχνική έκφραση από τους μαθητές της Θεσσαλονίκη

Οι μαθητές των ΕΠΑΛ Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης ανταποκρίνονται με ενθουσιασμό στο κάλεσμα της ΚΝΕ για το Μαθητικό Φεστιβάλ Ευόσμου. ‘Όπως μου λένε πολλοί συμμαθητές μου, το σύνθημα που επιλέχθηκε φέτος για τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ, “ΕΕ vs νεολαία... Σκέψου έξω από τα όρια του συστήματος”, είναι επίκαιρο και δείχνει πολλά για την κατάσταση στο ίδιο το ΕΠΑΛ. Παραδέχτηκαν ότι μέσα απ’ το φεστιβάλ μάς δίνεται η δυνατότητα να εκφράσουμε με καλλιτεχνικό και δημιουργικό τρόπο τα ενδιαφέροντα και τις ασχολίες μας. Θα πω μερικά παραδείγματα από όσα οργανώσαμε εμείς μπροστά στο φεστιβάλ. Διοργανώσαμε τουρνουά ποδοσφαίρου στην περιοχή και συμμετείχαν 8 ομάδες, διεκδικώντας δωρεάν χώρους άθλησης για όλους τους νέους! Πιο συγκεκριμένα, ζητήσαμε να χρησιμοποιηθεί γι’ αυτόν τον σκοπό το εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο του Παύλου Μελά στην περιοχή. Επίσης η ορχήστρα του σχολείου μας θα παρουσιάσει ένα αφιέρωμα στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, μια αναδρομή από το ρεμπέτικο στις μέρες μας! Μέσα κι έξω απ’ το σχολείο, πριν και μετά τις πρόβες, συζητάμε για ό,τι μας ανησυχεί, μας προβληματίζει, για τη δύσκολη καθημερινότητά μας και πώς αυτά θα τα αλλάξουμε και δε θα μείνουμε αμέτοχοι όπως μας θέλουν! Σε αυτά τα πλαίσια, με μότο “ΕΕ vs ΕΠΑΛιτες”, φτιάξαμε και ένα σατιρικό σκετσάκι που θα το παρουσιάσουμε. Αντρέας, 2ο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης

Εξόρμηση με την ειδική έκδοση του "Οδηγητή" στην Καλαμαριά.

Οι μαθητές έχουν φωνή! Οι μαθητές έχουν φωνή! Δημιουργούν όταν τους δοθεί κίνητρο. Έτσι κι εμείς μέσα από το Μαθητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ συγκροτήσαμε θεατρική ομάδα, φτιάξαμε σενάριο με θέμα τις συνέπειες των κατευθύνσεων της ΕΕ στην εκπαίδευση και για σκηνικό στήσαμε ένα πλατό τηλεοπτικής διαδραστικής εκπομπής. Οι πρωταγωνιστές του θεατρικού μας θα συγκροτούν το πάνελ της εκπομπής, που θα αποτελείται από μαθητές και τον υπουργό Παιδείας και φυσικά τον παρουσιαστή και δημοσιογράφους της εκπομπής. Μάλιστα, χρησιμοποιήσαμε αποκαλυπτικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και αυτολεξεί δηλώσεις του νέου υπουργού Παιδείας, θέλοντας μέσα από αυτό να καταλάβουν και οι συμμαθητές μας ότι όποια κυβέρνηση κι αν έχουμε (όποιο σύστημα εξετάσεων κι αν εφαρμόσει), όσο τα βρίσκει με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το σύστημα εκμετάλλευσης που ζούμε η μόρφωση και το σχολείο των αναγκών μας δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν πραγματικότητα. Δέσποινα, 1ο ΓΕΛ Ν. Ιωνίας Ιάσονας, 1ο ΓΕΛ Ν. Ηρακλείου

Αθλητικά τουρνουά της ΚΝΕ, ευκαιρία για ψυχαγωγία και συλλογικότητα Το τουρνουά ποδοσφαίρου που διοργάνωσε και φέτος η ΚΝΕ με αφορμή τα Μαθητικά Φεστιβάλ είναι μια πολύ ωραία διοργάνωση για όλους τους μαθητές. Εγώ συμμετείχα για 2η φορά και πέρασα πάλι ένα πολύ ωραίο Σαββατοκύριακο κάνοντας κάτι που μου αρέσει. Είναι μια ευκαιρία να παίξεις μπάλα σε γηπεδάκια, για τα οποία συνήθως χρειάζεται να πληρώσεις για να παίξεις. Ειδικά για παιδιά που ζουν κοντά στο κέντρο της Αθήνας, όπως εμείς, τα γήπεδα είναι όλο και λιγότερα. Εξίσου σημαντικό είναι ότι γνωρίζεις παιδιά από τη γειτονιά σου και από τα γύρω σχολεία που συμμετέχουν με τις ομάδες τους. Πέρα από κάποιες κόντρες την ώρα του αγώνα, όλες οι ομάδες φεύγουν μαζί μετά τους αγώνες σαν μια παρέα η οποία δημιουργήθηκε στο τουρνουά, μια παρέα που δεν έχει τίποτα να χωρίσει. Πιστεύω πως όλοι οι μαθητές πρέπει να πάρουν μέρος και είμαι σίγουρος πως θα μείνουν τόσο ευχαριστημένοι και θα έχουν περάσει τόσο καλά που θα ξαναπάρουν μέρος όχι μόνο αυτοί αλλά και οι φίλοι τους. Ηλίας, 4ο ΕΠΑΛ Αθηνών ( Ήφαιστος)

Οδηγητής Οδηγητήςϐϐ Απρίλης Απρίλης2015 2015

25 25

9 Μάη: “Γιορτή της Ευρώπης” για να ξεχάσουμε τη νίκη των λαών (Μέρος Α') ηΜάη του 1945. Φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από εκείνη την ιστορική μέρα.

9

Την ημέρα που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υψωνόταν στο γερμανικό κοινοβούλιο (Ράιχσταγκ) και σήμαινε τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη του κόκκινου στρατού και όλων των λαών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενάντια στη ναζιστική Γερμανία και τους συμμάχους της. Η συντριβή του φασισμού, που είναι γέννημα και θρέμμα του καπιταλισμού, ήρθε μέσα από τον απαράμιλλο ηρωισμό και την αυτοθυσία του σοβιετικού λαού που υπερασπιζόταν τις τεράστιες κατακτήσεις της σοσιαλιστικής εξουσίας.

Μέσα από τα σχολικά βιβλία -και όχι μόνο- μαθαίνουμε ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα της αιματοδιψούς Γερμανίας ή ακόμα και της παράνοιας του Χίτλερ. Π.χ. το βιβλίο ιστορίας της Γ΄ Λυκείου αναφέρει: «Η πορεία προς την κήρυξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου συνδέεται άρρηκτα με τη σταθερή εμμονή της χιτλερικής Γερμανίας να επιβάλει τη θέλησή της σε βάρος της διεθνούς νομιμότητας και της ισορροπίας των δυνάμεων στην Ευρώπη». Επίσης, γίνεται προσπάθεια να αθωωθούν τα καπιταλιστικά κράτη της Αγγλίας, των ΗΠΑ και της Γαλλίας, σαν να μην έχουν ευθύνη για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Λέει το βιβλίο: «Η έκρηξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου αποτέλεσε απόρροια της εκβιαστικής τακτικής που άσκησε η ναζιστική Γερμανία απέναντι στις συμμαχικές κυβερνήσεις, οι οποίες φάνηκαν ενδοτικές, προκειμένου να διατηρηθεί η ειρήνη». Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική: Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η επίλυση των πολύ σκληρών ανταγωνισμών μεταξύ των μονοπωλίων της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας (του Άξονα) με τα μονοπώλια της Αγγλίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ. Οι ανταγωνισμοί αυτοί αφορούσαν το ποιας ιμπεριαλιστικής χώρας τα αφεντικά θα βγουν πιο κερδισμένα έναντι των άλλων, ποιοι θα ελέγχουν περισσότερες αγορές, πρώτες ύλες, ζώνες επιρροής. Αυτές οι διαφορές γιγαντώθηκαν από την οικονομική κρίση που έπληξε τις καπιταλιστικές οικονομίες το 1929-1933 καθώς και το 1937-1938. Σε αυτές τις συνθήκες που οξύνονταν οι αντιθέσεις και δεν μπορούσε να ξεπεραστεί η κρίση, τον λόγο πήραν τα όπλα.



Ποιος ήταν ο κοινός στόχος των καπιταλιστικών κρατών;

Τα καπιταλιστικά κράτη μάτωσαν τον πλανήτη για τον έλεγχο των αγορών. Παρά τους ανταγωνισμούς, και τα δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα είχαν και έναν κοινό στόχο: το χτύπημα της Σοβιετικής Ένωσης, το τσάκισμα της σοσιαλιστικής εξουσίας. Γι’ αυτό από τη μία η ναζιστική Γερμανία, η φασιστική Ιταλία και η Ιαπωνία είχαν υπογράψει από το 1936 το “Αντικομιντέρν Σύμφωνο”, μια συμφωνία με στόχο το τσάκισμα της Σοβιετικής Ένωσης. Από την άλλη τα καπιταλιστικά κράτη έστρωναν τον δρόμο ώστε η ναζιστική Γερμανία να επιτεθεί στην ΕΣΣΔ (π.χ. η Αγγλία με τη Γαλλία με τη συμφωνία του Μονάχου το 1938 συμφώνησαν να παραδοθεί στους ναζί η Τσεχοσλοβακία). Αλλά και στη συνέχεια, όταν συμμάχησαν με τη Σοβιετική Ένωση καθυστερούσαν να ανοίξουν το δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη, το οποίο και άνοιξαν μόνο όταν πλέον ο Κόκκινος Στρατός είχε πάρει στο κυνήγι τους ναζί προς το Βερολίνο.





Γιατί έγινε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος;

Αυτήν την αλήθεια, που τη φοβούνται τα αφεντικά, η ΕΕ, οι κυβερνήσεις, τα κανάλια τους και που κρύβει το αστικό σχολείο, έχουμε χρέος να την αναδείξουμε στους συμμαθητές μας. Να μην περάσει η προσπάθεια που γίνεται να σβηστεί από τη μνήμη η 9η Μάη ως μέρα που συμβολίζει την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, δηλαδή τη δύναμη των αποφασισμένων λαών ενάντια στους εκμεταλλευτές τους. Να μην περάσει η προσπάθεια που γίνεται η 9η Μάη να γίνει η Μέρα της Ευρώπης, και όπου Ευρώπη εννοείται η ΕΕ.

Άλλο φασισμός, άλλο καπιταλισμός;

Όχι. Όπως έλεγε και ο Μπρεχτ, φασισμός είναι «ο πιο ωμός, ο πιο καταπιεστικός, ο πιο θρασύς, ο πιο δόλιος καπιταλισμός». Στη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία κ.α. πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αναδείχθηκαν στη διακυβέρνηση φασιστικά-ναζιστικά καθεστώτα. Αυτά τα καθεστώτα όχι μόνο δεν καταπολεμήθηκαν από τις “δημοκρατικές δυνάμεις” του Η αλήθεια είναι μία: το φασισμό τον τσάκισε ο Κόκκιαστικού συστήματος, αλλά σε πολλές περιπτώ- νος Στρατός. Στη φωτό η κόκκινη σημαία με το σφυροσεις στηρίχτηκαν. Άλλωστε ο Χίτλερ πήρε την δρέπανο κυματίζει στο Ραϊχσταγκ. κυβέρνηση με κοινοβουλευτικό τρόπο, με την ανοχή φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατών και τις ευλογίες του Προέδρου της Γερμανικής Δημοκρατίας (Χίντενμπουργκ). Η ουσία είναι πως όλα αυτά τα καθεστώτα είχαν τη στήριξη μονοπωλιακών ομίλων, μεγαλοβιομηχάνων και τραπεζιτών, αφού σε εκείνη τη χρονική περίοδο έβλεπαν στα ναζιστικά - φασιστικά καθεστώτα, την καλύτερη λύση για: Τη διασφάλιση της κερδοφορίας τους. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που έλεγε τότε ο μεγαλοβιομήχανος Krupp: «Ο Εθνικοσοσιαλισμός (σ.σ. ναζισμός) απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνισμού) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σύντροφό μας (σ.σ. των βιομηχάνων!)». Τη διασφάλιση των συμφερόντων τους στον ανταγωνισμό με τα αφεντικά των άλλων καπιταλιστικών χωρών. Π.χ. το 1935, ο υπουργός Οικονομίας των ναζί Schacht δήλωνε στον Αμερικανό πρόξενο Fuller: «Οι αποικίες είναι απαραίτητες στη Γερμανία. Αν καταστεί δυνατό θα τις αποκτήσουμε μέσα από διαπραγματεύσεις. Αν όχι, θα τις αρπάξουμε». Από τα σχολικά βιβλία επίσης αποκρύπτεται ο ρόλος που έπαιξαν αμερικάνικα (και όχι μόνο) μονοπωλιακά συγκροτήματα που στήριξαν τη ναζιστική Γερμανία οικονομικά και στρατιωτικά. Είναι αποκαλυπτικό ότι: Το 1941 (σ.σ. στη διάρκεια του Β΄ ΠΠ!) το εργοστάσιο της Ford (εταιρεία αμερικάνικων συμφερόντων) στο Βερολίνο προμήθευσε το 1/3 σχεδόν του συνόλου των φορτηγών της Βέρμαχτ, ενώ οι μισοί “εργαζόμενοι” της εταιρείας ήταν “σκλάβοι εργασίας”, προερχόμενοι από στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις κατεχόμενες περιοχές. Η μηχανογραφική οργάνωση των 78 ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης-εξόντωσης, που υπήρξε καταλυτική για την “αποτελεσματική” λειτουργία τους, έγινε με τεχνολογία της IBM. Η Standard Oil προμήθευε με καύσιμα τόσο τους Συμμάχους όσο και τον Άξονα στη διάρκεια του πολέμου. Η ITT (μεγάλη αμερικάνικη εταιρεία τηλεπικοινωνιών) συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση του γερμανικού συστήματος πληροφοριών και σχεδίασε τις βόμβες Focke-Wulfs, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν ενάντια στα συμμαχικά στρατεύματα. Η General Motors κατασκεύασε χιλιάδες τεθωρακισμένα αυτοκίνητα, φορτηγά και τανκς για τον γερμανικό στρατό.

“Με ακολουθούν εκατομμύρια”, αναφέρεται σε αφίσα της εποχής, που δείχνει ποιοι πραγματικά στήριξαν την άνοδο των ναζί, δηλαδή οι καπιταλιστές της εποχής.

Όλα αυτά τα στοιχεία που αποκαλύπτουν την αλήθεια για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχουμε χρέος να τα αναδείξουμε σε κάθε τάξη, σε κάθε σχολείο, σε κάθε συμμαθητή μας. Η 9η Μάη είναι η Μέρα που ανήκει στους λαούς και τη δύναμή τους και όχι στους εκμεταλλευτές. Συνεχίζουμε στο επόμενο τεύχος...

26

Σημειώσεις από την 11η Συνάντηση Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ευρώπης

Μ

έσα στον προηγούμενο μήνα (7-8 Μάρτη) πραγματοποιήθηκε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας η 11η Συνάντηση Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ευρώπης. Στην συνάντηση - που φιλοξενήθηκε από τη Σοσιαλιστική Γερμανική Εργατική Νεολαία - συμμετείχαν συνολικά 14 οργανώσεις (13 ΚΝ από την Ευρώπη και η ΠΟΔΝ). Ανάμεσά τους και αντιπροσωπεία της ΚΝΕ, αποτελούμενη από τον Θοδωρή Χιώνη, Γραμματέα του ΚΣ, τον Τάσο Γαλανόπουλο, μέλος του Γραφείου του ΚΣ και τον Νίκο Ζαχαρόπουλο, μέλος του ΚΣ.

Οι ευρωπαϊκές συναντήσεις των Κομμουνιστικών Νεολαιών, που ξεκίνησαν πριν από περίπου 10 χρόνια με πρωτοβουλία της ΚΝΕ, για την Οργάνωσή μας και άλλες ΚΝ «έχουν μεγάλη σημασία, μπορούν να συμβάλουν στην ενδυνάμωση του συντονισμού της πάλης μας, να ισχυροποιήσουμε τον κοινό μας αγώνα στις χώρες μας, ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα, την ΕΕ, τα κόμματα του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις τους», όπως σημείωσε η ΚΝΕ στην παρέμβασή της. Αυτό αποδείχθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της 11ης συνάντησης, που το θέμα της ήταν: «70 χρόνια μετά την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών: Ο καπιταλισμός εξακολουθεί να προκαλεί κρίσεις, πολέμους, το φασισμό. Η ελπίδα για τη νεολαία βρίσκεται στο σοσιαλιστικό αύριο». Έγινε πλούσια συζήτηση, υπογράφηκε Κοινή Ανακοίνωση και ψηφίσματα, και πλήθος Οργανώσεων έδειξε αποφασιστικότητα για ανάπτυξη κοινών πρωτοβουλιών των ΚΝ της Ευρώπης το επόμενο διάστημα. Μάλιστα, αποφασίστηκε η δημιουργία κοινής ιστοσελίδας όπου οι ΚΝ θα μπορούν σε εθελοντική βάση να προβάλλουν τις δραστηριότητές τους, μπροστά στη φετινή 9η Μάη, οπότε συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη συντριβή του ναζισμού και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Με δεδομένο ότι υλικά από την 11η συνάντηση, όπως η ομιλία του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, η Κοινή Ανακοίνωση, το ψήφισμα αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό και τη νεολαία έχουν δημοσιευθεί ήδη (ιστοσελίδα της ΚΝΕ, Ριζοσπάστης και 902.gr) και υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε αυτά, παρακάτω επιχειρούμε να εστιάσουμε σε ορισμένα βασικά ζητήματα που απασχόλησαν κατά τη συζήτηση στην συνάντηση.

70 Χρόνια μετά την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών: Αντλούμε πλούσια πείρα για την πάλη στο σήμερα Το θέμα της 11ης συνάντησης προσέφερε την ευκαιρία να αναπτυχθεί πλούσια συζήτηση και διάλογος, σήμερα, 70 χρόνια μετά την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Αναδείχθηκε η ανάγκη οι ΚΝ να συζητήσουν σε όλη την Ευρώπη με τους νέους, να τους προβάλουν την αλήθεια για αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός. Σχετικά μ' αυτό, ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ σημείωσε στην παρέμβαση εκ μέρους της Οργάνωσης: «Έχουμε υποχρέωση να τιμά-

Το σήμα της 11ης Συνάντησης Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ευρώπης.

με τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων, εργατών, αγροτών, νέων που στο Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, το Κουρσκ, απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ όλη την Ευρώπη, αψήφησαν κόπους, θυσίες, εκτελεστικά αποσπάσματα, υπογράφοντας με το αίμα τους το νικηφόρο τέλος στη μάχη ενάντια στη φασιστική ιδεολογία και πρακτική, που γεννήθηκε από το απάνθρωπο εκμεταλλευτικό σύστημα, τον καπιταλισμό. Αποδεικνύοντας πως οι λαοί είναι ανίκητοι όταν είναι αποφασισμένοι, πως ο άνθρωπος έχει ανεξάντλητες δυνάμεις όταν εμπνέεται, καθοδηγείται από ανώτερα ιδανικά και στόχους. Έχουμε κάθε λόγο και υποχρέωση να διδα-

σκόμαστε από την Ιστορία, να μαθαίνουμε την αλήθεια και να παλεύουμε γι’ αυτή. Να διδασκόμαστε από την εμπειρία και τα συμπεράσματα του τιτάνιου αγώνα των λαών για την κοινωνική απελευθέρωση. Να τα εντάσσουμε στη σημερινή μας πάλη, με τη συνεχή προσπάθεια να ανταποκρινόμαστε σε κάθε φάση στο σύγχρονο αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Γιατί είμαστε κληρονόμοι και των πιο μεγάλων ιδεών που γέννησαν τα πιο πρωτοπόρα μυαλά και των πιο μεγάλων κατορθωμάτων που κατάφεραν οι πιο απλοί άνθρωποι». Τον καθοριστικό ρόλο της ΕΣΣΔ στην αντιφασιστική πάλη των λαών κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και την ανωτερότητα του σοσιαλισμού ως κοινωνικοοικονομικού σύστηματος σε σχέση με τον καπιταλισμό, κάτι που επέδρασε καθοριστικά στη Νίκη, υπογράμμισαν και άλλες ΚΝ.

Η μάχη ενάντια στον φασισμό σήμερα

Οι διεθνείς αντιπροσωπείες συμμετείχαν, σε εκδήλωση στο κέντρο της Φρανκφούρτης, τιμώντας την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας.

«Σήμερα, 70 χρόνια μετά την ήττα του φασισμού, ο καπιταλισμός εξακολουθεί να προκαλεί κρίσεις, πολέμους, το φασισμό... Ο φασισμός είναι γέννημα-θρέμμα του καπιταλισμού. Στον καπιταλισμό, ο φασισμός δεν μπορεί ποτέ να νικηθεί μια για πάντα, αφού τρέφεται από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα», αναφέρεται στην Κοινή Ανακοίνωση των ΚΝ της Ευρώπης. Αυτό είναι σημαντικό γιατί σήμερα γίνεται προσπάθεια, κυρίως από τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού, να εμφανιστεί ο φασισμός ως κάτι το ξένο από τον καπιταλισμό. Οι ΚΝ κατά την συνάντηση έκαναν προσπάθεια να τοποθετηθούν για τον φασισμό σήμερα, τις

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

27

Από τις εργασίες της συνάντησης.

«Σήμερα, 70 χρόνια μετά την ήττα του φασισμού, ο καπιταλισμός εξακολουθεί να προκαλεί κρίσεις, πολέμους, το φασισμό... Ο φασισμός είναι γέννημα-θρέμμα του καπιταλισμού. Στον καπιταλισμό, ο φασισμός δεν μπορεί ποτέ να νικηθεί μια για πάντα, αφού τρέφεται από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα» αιτίες και τον χαρακτήρα του, το πώς αντιμετωπίζεται, τον χαρακτήρα της αντιφασιστικής πάλης, με δεδομένη και την άνοδο φασιστικών και εθνικιστικών δυνάμεων σε χώρες της Ευρώπης. Μερικές οργανώσεις, όπως φάνηκε από τις ομιλίες τους, βλέπουν ολοκληρωμένα το χαρακτήρα του φασισμού, δηλαδή ότι ο φασισμός είναι δεμένος με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, ότι αποτελεί μορφή διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. Ωστόσο, φάνηκε κατά την συνάντηση ότι δεν υπάρχει ενιαία αντίληψη για το ζήτημα, ιδιαίτερα στο πώς αντιμετωπίζεται ο φασισμός. Η ΚΝΕ και άλλες ΚΝ αντιπαρατέθηκαν με την άποψη ότι η αντιφασιστική πάλη προϋποθέτει ενότητα με αστικές και οπορτουνιστικές "αντιφασιστικές" δυνάμεις, οι οποίες στην ουσία υπερασπίζονται την αστική δημοκρατία. Επιβάλλεται να συνεχιστεί η συζήτηση. Αρκετοί σύντροφοι αναφέρθηκαν επίσης σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και το ρόλο του φασισμού σήμερα. Κάποιες οργανώσεις στάθηκαν στο γεγονός ότι οι φασιστικές δυνάμεις αναπτύσσονται σε συνθήκες οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, φθοράς των παραδοσιακών αστικών κομμάτων, αποδυνάμωσης της δυνατότητάς τους να χειραγωγούν όπως πριν, και ειδικά της σοσιαλδημοκρατίας. Σημειώθηκε επίσης ότι πρόσφατες εξελίξεις, όπως η επίθεση στο "Charlie Hebdo" στη Γαλλία, αξιοποιούνται

στη συνέχεια από το σύστημα και τους φασίστες για την καλλιέργεια ενός κλίματος ρατσισμού και "ισλαμοφοβίας", για τον διαχωρισμό της εργατικής τάξης με βάση το χρώμα, την εθνικότητα κ.ο.κ., αλλά και για την ένταση της κρατικής καταστολής και των κατασταλτικών μέτρων που παίρνει η ΕΕ. Αρκετές οργανώσεις ανέφεραν ακόμη ότι κάποιες φασιστικές δυνάμεις στην Ευρώπη, που συνδέονται με συγκεκριμένα τμήματα των μονοπωλίων, αξιοποιούν μια "ρηχή", δήθεν αντι-ΕΕ γραμμή, μιλώντας για "εθνική ανεξαρτησία", για το "εθνικό αστικό κράτος", για τους τραπεζίτες και τους τοκογλύφους. Στην πραγματικότητα, όπως σημειώθηκε, αθωώνουν το καπιταλιστικό σύστημα. Περιγράφηκε επίσης, πως σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης γίνονται παρελάσεις και υπάρχει προετοιμασία εφέδρων από κυβερνήσεις, με πρόσχημα την προετοιμασία ενάντια στον "επεκτατισμό της Ρωσίας" και στο φόντο της προετοιμασίας νέων πολέμων, ακόμα κι ενός "νέου παγκόσμιου πολέμου", όπως σημειώθηκε. Σε αρκετές τοποθετήσεις υπογραμμιζόταν ο ρόλος της ΕΕ στην ενίσχυση εθνικιστικών και φασιστικών δυνάμεων, και τονιζόταν κυρίως το παράδειγμα της Ουκρανίας. Στην Κοινή Ανακοίνωση, με σαφήνεια οι ΚΝ της Ευρώπης τοποθετούνται απέναντι στην ΕΕ και τις κατάπτυστες προσπάθειές

Η ΕΕ εκφράζει το κοινό συμφέρον του κεφαλαίου, παρά τον ανταγωνισμό μεταξύ του μεγάλου κεφαλαίου και των αντίστοιχων κυβερνήσεων που το υπηρετούν σε κάθε χώρα. Δεν υπάρχει δυνατότητα διαχείρισης αυτού του συστήματος και της ΕΕ προς όφελος των λαών (από την Κοινή Ανακοίνωση των ΚΝ)

της να εξισώσει τον κομμουνισμό με τον φασισμό, ιδιαίτερα στη συνείδηση της νέας γενιάς. Μεταξύ άλλων σημειώνεται: «Σήμερα, και ιδιαίτερα μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, ξεκίνησε μια παγκόσμια συντονισμένη προσπάθεια για το σβήσιμο και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας. Η ΕΕ, με την επίσημη αντικομμουνιστική πολιτική της, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτής της επίθεσης. Ανακηρύσσοντας την 9η Μάη ως “Ημέρα της Ευρώπης”, η ΕΕ επιδιώκει να διαγράψει τη μέρα αυτή ως μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών της Ευρώπης και να εξαφανίσει από τη συλλογική μνήμη την 70ή αυτή επέτειο ως επέτειο απελευθέρωσης από το φασισμό, όπως και τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν η ΕΣΣΔ και οι κομμουνιστές σε όλες τις κατεχόμενες χώρες. Καλλιεργεί τον άγριο αντικομμουνισμό ως επίσημη ιδεολογία της. Προωθεί την αντιεπιστημονική και αντιδραστική θεωρία της εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό και προσπαθεί να αθωώσει το καπιταλιστικό σύστημα, του οποίου είναι μέρος η φασιστική ιδεολογία. Την ίδια ώρα συκοφαντούν το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την πραγματική απειλή για την εξουσία τους. Επομένως, η ΕΕ αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο ως μία καπιταλιστική διακρατική ένωση προς όφελος των μονοπωλίων».

Σταθερό μέτωπο ενάντια στην ΕΕ και το σύστημα Τόσο κατά τις παρεμβάσεις των Οργανώσεων, όσο και στην Κοινή Ανακοίνωση της συνάντησης, αποτυπώθηκαν η χειροτέρευση της ζωής της νεολαίας σ' όλες τις χώρες της ΕΕ. Όμως, εκτός από την περιγραφή της κατάστασης, οι ΚΝ έχουν την ευθύνη να δείξουν στους νέους της Ευρώπης τον πραγματικό εχθρό, που είναι το καπιταλιστικό σύστημα και η ΕΕ, καθώς και τη διέξοδο, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για τη ζωή μας. Όπως σημειώνεται και στην Κοινή Ανακοίνωση:

«Αποδεικνύεται ότι η ΕΕ εκφράζει το κοινό συμφέρον του κεφαλαίου, παρά τον ανταγωνισμό μεταξύ του μεγάλου κεφαλαίου και των αντίστοιχων κυβερνήσεων που το υπηρετούν σε κάθε χώρα. Το μεγάλο κεφάλαιο στην Ευρώπη έχει κοινό συμφέρον από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και της εργαζόμενης νεολαίας. Αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει δυνατότητα διαχείρισης αυτού του συστήματος και της ΕΕ προς όφελος των λαών, όπως προτείνουν οι σοσιαλδημοκράτες και οι οπορτουνιστές. Αποσπούν την προσοχή της εργατικής τάξης και της νεολαίας της από τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, ισχυριζόμενοι ψευδώς ότι μπορεί να υπάρξει μια πιο κοινωνική και δημοκρατική ΕΕ, αντί να δυναμώσει η πάλη των λαών και της νεολαίας εναντίον της. Μεταμφιέζουν και δεν αμφισβητούν το χαρακτήρα της ΕΕ, επικαλούμενοι ότι μια έξοδος από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων είναι δυνατή μέσα σε μια «πιο κοινωνική και δημοκρατική» ΕΕ. Ταυτόχρονα, η βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση έχει οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τις ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, την πάλη των μονοπωλίων για το μοίρασμα των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων. Οι εστίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων και αντιπαραθέσεων πολλαπλασιάζονται. Μεγαλώνει ο κίνδυνος ενός ακόμη και γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, όπως δείχνει και η κατάσταση στην Ουκρανία. Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ προσπαθούν να ελέγξουν τους φυσικούς και ενεργειακούς πόρους της χώρας και τη γεωπολιτική της θέση. Οι επιθέσεις της ΕΕ προέρχονται από τις αντιθέσεις της με την καπιταλιστική Ρωσία [...]». Η Κοινή Ανακοίνωση ολοκληρώνεται με κάλεσμα πάλης των ΚΝ προς τη νεολαία της Ευρώπης για διέξοδο από αυτήν την κατάσταση, όπου σημειώνεται: «Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς πόλεμο και καταπίεση, για μια κοινωνία με ειρήνη και αλληλεγγύη, στην οποία η πολιτική εξουσία δεν ασκείται πλέον από το μονοπωλιακό κεφάλαιο, αλλά βρίσκεται στα χέρια της εργατικής τάξης. Αυτή η κοινωνία είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός».



28 Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς πόλεμο και καταπίεση, για μια κοινωνία με ειρήνη και αλληλεγγύη, στην οποία η πολιτική εξουσία δεν ασκείται πλέον από το μονοπωλιακό κεφάλαιο, αλλά βρίσκεται στα χέρια της εργατικής τάξης. Αυτή η κοινωνία είναι ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός (από την Κοινή Ανακοίνωση των ΚΝ)

Αλληλεγγύη στον ελληνικό λαό και τη νεολαία Η ΚΝΕ καθ' όλη τη διάρκεια της συνάντησης ενημέρωσε τις άλλες ΚΝ για την κατάσταση στην Ελλάδα, για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της νέας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Είναι σημαντικό ότι κόντρα στους παραμορφωτικούς φακούς μέσα από τους οποίους προβάλλουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα, τόσο τα αστικά ΜΜΕ στην Ευρώπη όσο και η συγκυβέρνηση και οι σύμμαχοί της διεθνώς (κυρίως του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς), η πλειοψηφία των παρευρισκόμενων ΚΝ στην Φρανκφούρτη υπέγραψε το εξής ψήφισμα: «Οι Οργανώσεις που υπογράφουμε αυτή την ανακοίνωση απευθύνουμε μήνυμα αλληλεγγύης στους νέους και τις νέες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων της Ελλάδας. Στηρίζουμε το δίκαιο αίτημά τους για άμεση πραγματική κατάργηση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων τους, για ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης. Η νέα αντιλαϊκή συμφωνία μεταξύ της ελληνικής συγκυβέρνησης και της ΕΕ γεφυρώνει το παλιό με το νέο μνημόνιο, γεφυρώνει και παρατείνει παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Μην το χάσεις! Στο επόμενο φύλλο του "Οδηγητή" θα δημοσιευτούν στοιχεία για τη ζωή της νεολαίας στην Ευρώπη, όπως περιγράφτηκαν από τις αντιπροσωπείες των ΚΝ κατά τη διάρκεια του θεματικού σεμιναρίου στο πλαίσιο της 11ης συνάντησης.

Οι νέοι και οι νέες δεν έχουν κανένα λόγο να επιλέξουν το ποιος και με ποιο τρόπο θα τους στερεί τη ζωή και το μέλλον. Έχουν κάθε δικαίωμα να παλέψουν για τις σύγχρονες ανάγκες τους. Να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή, δυναμώνοντας την πάλη για ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του».

πολιτική της ΕΕ. [...] Επιβάλλεται η αποκάλυψη του ρόλου του "Ευρωπαϊκού δικτύου δημοκρατικών αριστερών νεολαιών" (ENDYL) και της υπό συγκρότηση "νεολαίας του ΚΕΑ". Οι δυνάμεις αυτές εξωραΐζουν την ΕΕ, αθωώνουν το καπιταλιστικό σύστημα, εχθρεύονται το ταξικό εργατικό κίνημα, προωθούν αστικές και μικροαστικές θέσεις». Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η 11η Συνάντηση των ΚΝ της Ευρώπης ήταν πετυχημένη. Θα συμβάλλει στην πάλη των ΚΝ της Ευρώπης το επόμενο διάστημα, στο βαθμό φυσικά που μπορεί να το κάνει αυτό μια συνάντηση. Βεβαίως δεν πρέπει να αποσπόμαστε από το γεγονός ότι στην Ελλάδα και διεθνώς, υπάρχουν μια σειρά αντικειμε-

νικοί και υποκειμενικοί παράγοντες που επιδρούν αρνητικά παντού, στο εργατικό, λαϊκό κίνημα και στα κινήματα των τμημάτων της νεολαίας. Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, απαιτείται από μέρους των ΚΝ της Ευρώπης να δυναμώσουν ιδεολογικά - πολιτικά - οργανωτικά. Σ' αυτή τη βάση να δυναμώσουν τον μεταξύ τους συντονισμό. Χωρίς λοιπόν καμία διάθεση ωραιοποίησης της κατάστασης και γνωρίζοντας τις δυσκολίες, η ΚΝΕ θα είναι συμμέτοχη, στο μέτρο των δυνάμεών της, σ' αυτήν την προσπάθεια. Νίκος Ζαχαρόπουλος μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

Μαχητικά για την ενίσχυση του συντονισμού της πάλης των Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ευρώπης Στο πρόσφατο 11ο Συνέδριό μας αποφασίσαμε, μεταξύ άλλων, σχετικά με τη διεθνιστική δράση της ΚΝΕ ως το 12ο Συνέδριο: «Η διεθνής δράση της ΚΝΕ συμβαδίζει με την προσπάθεια του Κόμματος για την ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Το νέο ΚΣ να πάρει μέτρα για την παραπέρα ανάπτυξη των διμερών σχέσεων της ΚΝΕ και της ενίσχυσης του συντονισμού της πάλης με άλλες ΚΝ στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο, ρίχνοντας βάρος στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή. Η ΚΝΕ, μαζί με την ενίσχυση των διμερών επαφών της, θα συνεχίσει να παίρνει και να ενισχύει πρωτοβουλίες, όπως οι κοινές ανακοινώσεις των ΚΝ, τα διεθνή σεμινάρια ιδεολογικού περιεχομένου και για επίκαιρα θέματα, οι συναντήσεις των ΚΝ της Ευρώπης, άλλες μορφές συλλογικής συζήτησης και κοινής δράσης που η ανάγκη και τα κοινά βήματα των ΚΝ θα φέρνουν στο προσκήνιο. Η ΚΝΕ έχει σταθερά στον προσανατολισμό της την ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης και της πάλης ενάντια στον αντικομμουνισμό, την απαγόρευση ή τον περιορισμό της δράσης Κομμουνιστικών Κομμάτων και Νεολαιών. Την εναντίωση στην ταύτιση κομμουνισμού-φασισμού και τη θεωρία των "δύο άκρων", που αποτελεί επίσημη ιδεολογία και

Οι Οργανώσεις που συμμετείχαν στην 11η Συνάντηση Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Νεολαιών (αλφαβητικά): • Κομμουνιστική Νεολαία Αυστρίας (KJO) • Νεολαία COMAC - Βέλγιο • Κίνημα Νέων Κομμουνιστών - Γαλλία (MJCF) • Σοσιαλιστική Γερμανική Εργατική Νεολαία (SDAJ) • Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας • Ενιαία Δημοκρατική Οργάνωση Νεολαίας - Κύπρος (EΔON) • Κολλεκτίβες Νέων Κομμουνιστών - Ισπανία (CJC) • Ένωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Ισπανίας (UJCE) • Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας - Ιταλία (FGC) • Κομμουνιστική Νεολαία Πορτογαλίας (JCP) • Επαναστατική Κομμουνιστική Νεολαία Ρωσίας - Μπολσεβίκοι (RKSMb) • Κομμουνιστική Ένωση Νεολαίας - Τσεχία (ΚSM) • Κομμουνιστική Νεολαία - Τουρκία (KG) • Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (WFDY) Την Κοινή Ανακοίνωση υπογράφουν τουλάχιστον 3 ακόμη ΚΝ οι οποίες δεν μπόρεσαν να παρεβρεθούν: Κομμουνιστική Νεολαία Καταλονίας - Ισπανία (CJC), Κομμουνιστική Νεολαία Λουξεμβούργου (JCL), Κίνημα Κομμουνιστικής Νεολαίας - Ολλανδία (CJB). Στην 11η Συνάντηση δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν, όμως απέστειλαν χαιρετιστήριο μήνυμα οι Οργανώσεις: Ένωση Νέων Κομμουνιστών Γιουγκοσλαβίας - Σερβίας (SKOJ) και Κομμουνιστική Νεολαία Σουηδίας (SKU). Μήνυμα επίσης απέστειλε η Ένωση Νέων Κομμουνιστών Κούβας (UJC Cuba).

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική στην πράξη ...και θεός φυλάξοι Έχουμε και λέμε λοιπόν: • Το ζήτημα της ασφάλειας των χριστιανικών πληθυσμών, το οποίο είναι υπαρκτό, δεν αντιμετωπίζεται από ΕΕ και ΝΑΤΟ ως πρόβλημα, αλλά κυρίως ως πρόσχημα για επέμβαση, που θα εξασφαλίσει τα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντά τους, σε μια περιοχή πολύ πλούσια σε πηγές και δρόμους μεταφοράς της ενέργειας.

• Σε τμήμα αυτής της λείας προσβλέπει για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου και η ελληνική συγκυβέρνηση. Αυτό δείχνουν και άλλες κινήσεις της, όπως η ανοιχτή πρόσκληση που απηύθυνε, εκ μέρους της συγκυβέρνησης, ο υπουργός Άμυνας Καμμένος στα αμερικανικά μονοπώλια να πάρουν μερίδιο από τους υδρογονάνθρακες της Ελλάδας. Μόνο που η διεθνής πείρα έχει δείξει ότι αυτή "η αναβάθμιση της χώρας" σημαίνει στην πράξη μεγαλύτερα κέρδη για την αστική τάξη, αλλά και μεγαλύτερο κίνδυνο για τη νεολαία να χύσει το αίμα της στο πεδίο των οξυμένων ανταγωνισμών.

• Η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, βαδίζοντας πάνω στις ίδιες ράγες με την προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τις ράγες του καπιταλισμού, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δήλωσε έτοιμη να τηρήσει «τις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας στα πλαίσια των διεθνών συμμαχιών». Κάτι που πρακτικά σημαίνει χρήση των ΝΑΤΟϊκών και Αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων, του Στρατηγείου της ΕΕ, που εξακολουθούν και θα εξακολουθούν να λειτουργούν στη χώρα μας.

Π

ρωτοβουλία για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών της Μ. Ανατολής». Έτσι αποκαλείται το νέο "δυνατό χαρτί" της συγκυβέρνη« σης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με στρατηγικό σκοπό την αναβάθμιση του ρόλου της αστικής τάξης της Ελλάδας στην περιοχή. Μάλιστα, η συγκυβέρνηση σχεδιάζει να διοργανώσει το Μάη διεθνή συνδιάσκεψη για το θέμα. “Πού είναι το κακό;” θα μπορούσε να πει ένας συνάδελφος ή φίλος μας, ιδιαίτερα ένας νέος ο οποίος ζει μέσα στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη χώρα μας. Γιατί είναι κακό "να αναβαθμιστεί ο ρόλος της χώρας" και μάλιστα σε μία προσπάθεια να σωθούν αθώοι άνθρωποι, θρησκευτικές μειονότητες από "τους τρελούς τους τζιχαντιστές";

Δε μιλάμε θεωρητικά λοιπόν. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήδη δεσμεύτηκε (μέσω του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Ν. Χουντή), αφού στο κείμενο συμπερασμάτων του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ) της ΕΕ συμφωνήθηκε ότι «η ΕΕ θα χρησιμοποιήσει όλα τα σχετικά εργαλεία της για να αντιμετωπίσει την απειλή που ISIL/Da’esh (σ.σ. Ισλαμικό Κράτος) και τη βίαιη ιδεολογία του» καθώς και ότι «η στρατιωτική δράση σε αυτό το πλαίσιο είναι αναγκαία»!

Στο ίδιο έργο θεατές λοιπόν, με την ανάλογη προετοιμασία βέβαια και της διεθνούς κοινής γνώμης για τις επικείμενες επεμβάσεις. Η οποία συνοδεύεται με την απαραίτητη αστυνομοκρατία, την τρομολαγνεία, την προπαγάνδα για αντιμετώπιση των προσφυγικών κυμάτων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή (τουλάχιστον χωρίς βόμβες) σε άλλες χώρες.

Για όσους δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου...

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην πραγματικότητα προσπαθεί η Ελλάδα να γίνει προκεχωρημένο φυλάκιο των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Βέβαια, επιδιώκει να παίξει το ρόλο του “γεφυροποιού” ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ από τη μία και της Ρωσίας από την άλλη. Η "πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική" και τα "περί σταθεροποιητικού ρόλου της Ελλάδας" στην περιοχή, στην πραγματικότητα σημαίνουν πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας μέσα στους ανταγωνισμούς και πρέπει να προκαλούν ανησυχία σ’ εμάς τους νέους. Γιατί, όπως λέει ο λαός μας, «όταν στο βάλτο μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια». Αυτά τα "ανοίγματα" της ελληνικής κυβέρνησης δεν γίνονται μέσα σε συνθήκες εργαστηρίου και δοκιμαστικού σωλήνα. Γίνονται σε μια περιοχή όπου το μπαρούτι συσσωρεύεται και υπάρχουν κάθε τόσο περιφερειακές εκρήξεις, ενώ η κατάσταση παραμένει τεταμένη σε όλο το γεωγραφικό τόξο (Ουκρανία, Μ. Ανατολή και Β. Αφρική), όπου δίπλα στις υπάρχουσες δημιουργούνται και νέες εστίες,

Από προσχήματα για τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών άλλο τίποτα... Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Αφγανιστάν το 2001 και σε Ιράκ το 2003 έγιναν πάλι με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Και για να τελιώνουμε: Οι τζιχαντιστές δεν είναι τίποτα άλλο παρά δημιούργημα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, καθώς υποστηρίχτηκαν, εκπαιδεύτηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της ΕΕ, για την επέμβαση στην Συρία και την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ και την αναδιάταξη δυνάμεων στην περιοχή. Τώρα αξιοποιούνται όχι ως το μέσο αλλά ως το πρόσχημα για να εκπληρωθούν οι ίδιοι σκοποί. Να θυμίσουμε ότι ο Μπιν Λάντεν, που εκπαιδεύτηκε από τη CIA, πολέμησε ενάντια στην ΕΣΣΔ ενώ στη συνέχεια έγινε το άλλοθι για την επέμβαση (που διήρκεσε πάνω από 10 χρόνια) των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...

• Μία τέτοια πρωτοβουλία της συγκυβέρνησης, για την υπεράσπιση τάχα των χριστιανικών πληθυσμών, αντικειμενικά μπορεί να αποτελέσει ένα βολικό ιδεολογικό πρόσχημα για μια ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του “Ισλαμικού Κράτους” στην ευρύτερη περιοχή. Οι εξελίξεις των τελευταίων βδομάδων αυτό δείχνουν. Πληθαίνουν οι διαρροές περί επικείμενης “εαρινής εκστρατείας” στην ευθεία από Λιβύη ως Συρία και Ιράκ, με αφορμή τη δράση του “Ισλαμικού Κράτους”, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι χιλιάδες άμαχοι θα δολοφονηθούν ξανά, εκατομμύρια θα ξεριζωθούν από τις πόλεις τους και θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν προς χώρες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.

29

Η συγκυβέρνηση δηλώνει την ετοιμότητά της να συμβάλει σε αποστολές, επιδιώκοντας η Ελλάδα να γίνει προκεχωρημένο φυλάκιο των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, παραχωρώντας τη βάση της Σούδας.

όπως π.χ. στην Υεμένη όπου διεξάγεται ιμπεριαλιστική επέμβαση από τη Σ. Αραβία και άλλες χώρες με την στήριξη των ΗΠΑ.

Επικίνδυνα βαφτίσια... Η νέα συγκυβέρνηση της "αριστεράς" με λίγο ...αέρα δεξιάς εκτός από τα γνωστά βαφτίσια της (η τρόικα βαφτίστηκε «Brussells Group» κ.λπ.) αξιοποιεί την “εθνικιστική ρητορεία” που βαφτίζεται πατριωτισμός και εθνική αξιοπρέπεια. Όμως, η ιστορία διδάσκει ότι όσες φορές τα εργατικά-λαϊκά στρώματα παρασύρθηκαν και μπήκαν κάτω από την ξένη γι’ αυτούς σημαία του κεφαλαίου, στο όνομα του “κοινού εθνικού συμφέροντος”, το πλήρωσαν ακριβά. Ακόμη, δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης - με εξαίρεση το ΚΚΕ που πραγματοποιεί, όπως υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό. εργατική-λαϊκή αντιπολίτευση - συμφωνούν με τη γραμμή της κυβέρνησης (ανεξάρτητα από επιμέρους χειρισμούς). Γιατί πολύ απλά αυτές οι δυνάμεις, εξυπηρετώντας τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου, συμφωνούν με τους στρατηγικούς στόχους του. Η ΚΝΕ καλεί τη νεολαία να συμμετάσχει στην πάλη του λαού για έκφραση διεθνιστικής αλληλεγγύης σε όλους τους λαούς που υποφέρουν από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Απαιτούμε να κλείσουν εδώ και τώρα οι ευρωατλαντικές βάσεις στην Ελλάδα και να επιστρέψουν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από το εξωτερικό. Παλεύουμε για την αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με λαϊκή εξουσία, που είναι και η μόνη που μπορεί να αναπτύξει αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με άλλες χώρες και λαούς.

30

Στέκι

πολιτισµ ύ

& νεανικής

δηµιουργ ας

Σ

τις 25 Απρίλη θα εγκαινιαστεί το “Στέκι πολιτισμού και νεανικής δημιουργίας” της ΚΝΕ. “Καρπός” μιας προσπάθειας που έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι, στην οποία έχουν συμβάλει μέλη και φίλοι της ΚΝΕ με ενθουσιασμό και μεράκι. Το “Στέκι” στοχεύει να λειτουργήσει σαν πολιτιστικό εργαστήρι, να στεγάσει τις πολιτιστικές ομάδες της ΚΝΕ και να συμβάλει στη δημιουργία νέου καλλιτεχνικού έργου. Η λειτουργία του υπηρετεί τους στόχους που έθεσε και το 11o Συνέδριο της ΚΝΕ για τη διαμόρφωση ενός πλατιού πολιτιστικού και μορφωτικού ρεύματος στις γραμμές της Οργάνωσης και τη νεολαία. Ο “Οδηγητής” επισκέφτηκε το “Στέκι” στην οδό Τροίας 36 στη Βικτώρια, ενώ οι εργασίες για τη διαμόρφωση του χώρου βρίσκονταν στην τελική τους φάση. Πρόκειται για ένα νεοκλασικό διώροφο κτήριο με πολλούς μεγάλους χώρους, που ετοιμάζονται να φιλοξενήσουν την πολιτιστική δραστηριότητα της ΚΝΕ. Για τους στόχους της λειτουργίας του “Στεκιού”, τους χώρους και το πρόγραμμά του, μιλήσαμε με τον Βασίλη Μητρόπουλο και την Ελένη Μητικάρη, μέλη του ΚΣ της ΚΝΕ.

—“Ο”: Ποιοι είναι οι στόχοι της λειτουργίας του “Στεκιού”;

—“Ο”: Πείτε μας για τους χώρους του “Στεκιού” και πώς θα αξιοποιηθούν;

—Β. Μ.: Επιδιώκουμε ο χώρος αυτός να λειτουργήσει σαν ένα πολιτιστικό εργαστήρι, δηλαδή να αποτελέσει ένα ακόμα στήριγμα για να προχωράει η μορφωτική-πολιτιστική καλλιέργεια στις γραμμές της ΚΝΕ, στον περίγυρό μας, ευρύτερα στη νεολαία. Για να έρθουν οι νέοι και οι νέες σε επαφή με την αληθινή, την προοδευτική τέχνη, εκείνη που συμβάλλει στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Για να δυναμώσουμε την κόντρα στα ιδανικά του καπιταλισμού και του πολιτισμού που πρεσβεύει, κόντρα σε όσους ζητάνε από τους νέους “να χαμηλώσουν τα φτερά”. Θέλουμε ακόμα ο χώρος αυτός να φιλοξενήσει τους εκατοντάδες νέους καλλιτέχνες που πνίγονται από την ασφυκτική παρέμβαση των μονοπωλίων, των εταιρειών, των εμπόρων, των χορηγών και των κυκλωμάτων. Εξάλλου, όπως σημειώνουμε και στην Απόφαση του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, έχουμε τη δική μας ευθύνη, και πρέπει να την αναλάβουμε, για τη δημιουργία μιας νέας γενιάς ταλαντούχων καλλιτεχνών, στρατευμένων στην υπόθεση της εργατικής τάξης για την απελευθέρωσή της.

—Ε. Μ.: Αξίζει να πούμε ότι ο χώρος έχει διαμορφωθεί κατάλληλα με την εργασία, την εθελοντική δουλειά και το μεράκι δεκάδων μελών και φίλων του Κόμματος και της ΚΝΕ. Έγινε προσπάθεια ώστε η κάθε καλλιτεχνική ομάδα να έχει τον δικό της χώρο. Οι μουσικοί θα φιλοξενηθούν σε δυο κατάλληλες αίθουσες με σύγχρονο εξοπλισμό για πρόβα και ηχογράφηση. Οι ηθοποιοί και οι ομάδες χορού θα έχουν επίσης τον χώρο τους, για πρόβες, για να συζητάνε το έργο που θα ανεβάσουν κάθε φορά, καθώς και έναν ξεχωριστό ειδικά διαμορφωμένο χώρο για τη φύλαξη σκηνικών, ρούχων κ.λπ. Το ίδιο και οι εικαστικοί. Οι μικρότερες ηλικίες θα έχουν τη δική τους αίθουσα για να ετοιμάσουν τις δραστηριότητές τους. Επίσης στον χώρο θα λειτουργεί βιβλιοθήκη και χώρος σεμιναρίων και έρευνας. Πέρα από βιβλία θα διαμορφωθεί προοπτικά αρχείο μουσικής, ταινιών, φωτογραφιών, προπαγανδιστικών υλικών και άλλων ντοκουμέντων της Οργάνωσης για μορφωτικούς σκοπούς και για τις ανάγκες της έρευνας. Υπάρχουν επιπλέον δυο μεγαλύτερες αίθουσες που θα αξιοποιούνται για εκδηλώσεις, συζητήσεις με καλλιτέχνες και ερασιτεχνικά σχήματα, βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές ταινιών, θεατρικές παραστάσεις και εκθέσεις.

—Ε.Μ.: Σε αυτήν την προσπάθεια δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Η συμβολή που έχει το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, στη δημιουργία και τη διάδοση προοδευτικού καλλιτεχνικού έργου, εδώ και έναν αιώνα σχεδόν, αποτελεί πηγή έμπνευσης και εμπειρίας. Η ίδια η πείρα της ΚΝΕ από 40 Φεστιβάλ, όπως και από άλλες πολύμορφες πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, γέννησαν την ανάγκη δημιουργίας του στεκιού. Με στόχο και την ίδια την αναβάθμιση του Φεστιβάλ, συνολικότερα όλων των μορφών, τρόπων και μέσων που αξιοποιούμε στην παρέμβασή μας. Γι’ αυτό και βασικός στόχος είναι η δουλειά που θα γίνεται στο “Στέκι”, να μεταφέρεται οργανωμένα σε όλη την Ελλάδα, να στηρίζει την πολιτική παρέμβαση της ΚΝΕ και του Κόμματος, να ανοίγει νέους δρόμους, να συμβάλλει στη διάδοση του μαρξιστικού βιβλίου, της προοδευτικής λογοτεχνίας. Γι’ αυτή την προσπάθεια είναι κρίσιμο να δημιουργήσουμε τη δική μας υποδομή.

Το “Στέκι” θα ανοίξει τις πόρτες του στις 25 Απρίλη. Στα εγκαίνια χαιρετισμό θα απευθύνει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Από τότε και έπειτα θα απλωθεί η λειτουργία του, με εκδηλώσεις, σεμινάρια, εκθέσεις. Στα επόμενα φύλλα του “Οδηγητή” θα δημοσιευτεί ολοκληρωμένο το πρόγραμμα —“Ο”: Πότε και πώς θα ξεκινήσει η λειτουργία του “Στεκιού”; —Ε. Μ.: Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 25 Απρίλη και χαιρετισμό θα απευθύνει ο σ. Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Η έναρξη λειτουργίας του στεκιού είναι λίγες ημέρες πριν την 9η Μάη, ημέρα συμπλήρωσης 70 χρόνων από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική νίκη των λαών. Γι’ αυτό και οι πρώτες δραστηριότητες που σχεδιάζουμε, όπως βιβλιοπαρουσιάσεις, θεατρικές και μουσικές εκδηλώσεις, προβολές και project, που θα απλωθούν βέβαια ολόκληρο τον Μάη, θα έχουν ως στόχο να συμβάλουν στη αντίστοιχη δραστηριότητα του Κόμματος και της ΚΝΕ, αναδεικνύοντας συμπεράσματα και διδάγματα για τον φασισμό, τον χαρακτήρα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, τη στάση των ΚΚ, τη συμβολή της ΕΣΣΔ. Βέβαια, δεδομένου

ότι η λειτουργία ξεκινάει σε μια περίοδο που αρχίζει η συζήτηση και η προετοιμασία για το 41ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-“Οδηγητή”, το πρόγραμμα λειτουργίας θα εξυπηρετήσει με προτεραιότητα την προετοιμασία του Φεστιβάλ, την επεξεργασία του περιεχομένου, τις πρόβες των ομάδων, τις συναντήσεις και συζητήσεις προετοιμασίας. Από τον Οκτώβρη θα είμαστε έτοιμοι να διευρύνουμε τη λειτουργία του στεκιού, να φιλοξενούμε επιπλέον ομάδες καλλιτεχνών, ΟΒ της ΚΝΕ για συσκέψεις, εκδηλώσεις, δραστηριότητες.

Οι εργασίες στο “Στέκι” προχωράνε γοργά για να είναι όλα έτοιμα στις 25 Απρίλη!

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

Με αφορμή ένα έργο του Α. Τάσσου

Η

αληθινή, μεγάλη και πρωτοπόρα τέχνη είναι αυτή που καλλιεργεί στον άνθρωπο τη βαθύτερη συνείδηση της ανθρωπιάς του, της δύναμής του να υποτάξει τη φύση και την κοινωνία στις ανάγκες του, η τέχνη που δημιουργεί τον άνθρωπο-δημιουργό. Η τέχνη που συναντά την ιστορική αλήθεια γίνεται όπλο στα χέρια αυτών που θέλουν να αλλάξουν την πραγματικότητα, καταφέρνει να αποκτά διαχρονικό χαρακτήρα. Γι’ αυτό και ο χρόνος δεν προσπερνά τα έργα που υπηρετούν τα παραπάνω, αλλά τα δικαιώνει.

31

“Αλίκη” (απόσπασμα) Πώς να πεισθούν όσοι πολύ μ’ αγάπησαν Πως νίκησα πεθαίνοντας όλους μου τους εχθρούς Πως εκυρίεψα τα φρούριά τους Πως δεν φοβήθηκα τους κεραυνούς των ντουφεκιών Πως χάρισα το πιο γλυκό χαμόγελο Στα φανταράκια που με σημάδευαν Λίγο πιο έξω απ’ τη Χαλκίδα;

Ρίτα Μπούμη-Παπά (συλλογή “Χίλια σκοτωμένα κορίτσια”)

Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι το έργο του Α. Τάσσου “Αφιέρωμα στην Αλίκη Τ.”. Το συγκλονιστικό αυτό τετράπτυχο, που δημιουργήθηκε το 1962, παρουσιάστηκε το 1964 στον “Ζυγό” μαζί με το τρίπτυχο “Λεπτομέρεια εμφυλίου πολέμου”, έργα που έχουν σπουδαία ιστορική σημασία, καθώς αποτελούν την πρώτη δικαίωση στην εικαστική τέχνη του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. «Ξαναγύρισα θεματικά κι άρχισα να δουλεύω θέματα της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου. Εκεί έχασα τους καλύτερούς μου φίλους. Ανθρώπους-διαμάντια που στήθηκαν στους τοίχους των εκτελέσεων», όπως έχει δηλώσει. Είναι έργα που εκφράζουν με ανεπανάληπτη δύναμη και εσωτερική ένταση το δράμα και τον ηρωισμό της κορυφαίας αυτής στιγμής της ταξικής πάλης. Δεσπόζουν τα χωρίς μορφασμούς, μεγάλα, σοβαρά πρόσωπα των ανθρώπων-συμβόλων της εποχής και της Ιστορίας.

Το “Αφιέρωμα στην Αλίκη Τ.” έχει ως θέμα την ιστορία της Αλίκης Τσουκαλά, ΕΠΟΝίτισσας που εκτελέστηκε τον Απρίλη του 1949 στη Χαλκίδα, στα 21 της χρόνια, με την κατηγορία της «συμμετοχής σε παράνομη κομμουνιστική οργάνωση με σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος». Σε αντίθεση με τον συγκατηγορούμενο πατέρα της, στάθηκε αλύγιστη, καθώς αρνήθηκε να διαχωριστεί από τους συντρόφους της και να αποκηρύξει την ιδεολογία της. Στη δίκη, όταν ο στρατοδίκης της ζήτησε να κάνει «μίαν προφορική δήλωση αποκήρυξεως και είσαι ελεύθερη να συνεχίσεις τας σπουδάς σου», και ενώ ο πατέρας της την εκλιπαρεί γονατιστός να δεχτεί, αυτή θαρραλέα απαντά: «Μονάχα δήλωση, ότι αποκηρύσσω τον πατέρα μου και όχι τις ιδέες μου, μπορώ να σας υπογράψω!». Η απόφαση του στρατοδικείου ήταν η καταδίκη “δις εις θάνατον”.

Στο πρώτο μέρος του τετράπτυχου η κοπέλα στέκεται σκοτεινή και προβληματισμένη με τα μεγάλα χέρια της σταυρωμένα και το περιστέρι που συμβολίζει την ελπίδα να στέκεται στον ώμο της. Στο δεύτερο χαϊδεύει στοργικά και προστατευτικά το περιστέρι, έχοντας πάρει την μεγάλη απόφαση, έτοιμη πια για την θυσία της. Στο τρίτο, που απεικονίζει την ηρωική της στάση την κρίσιμη ώρα της δίκης, η Αλίκη εμφανίζεται ευτυχισμένη να χαμογελά, γιατί με την πράξη της νίκησε τους εχθρούς της, δίνοντας στο

περιστέρι τη δύναμη να πετάξει, δίνοντας ελπίδα και στήριγμα με το παράδειγμά της για τις επόμενες γενιές αγωνιστών. Ο ζωοδότης ήλιος υψώνεται και αγκαλιάζει την κοπέλα φωτίζοντας την κορυφαία στιγμή της θυσίας. Στο τέταρτο μέρος ο ήλιος δεν υπάρχει κι εκείνη είναι πια νεκρή, με τα χέρια σταυρωμένα πάνω στην καρδιά της. Είναι βασανισμένη και ανέκφραστη αλλά ακόμα όρθια, σύμβολο πως νίκησε ακόμα και τον θάνατο.

32

Νεανική επιχειρηματικότητα και καινοτομία: όχημα για τις επιδιώξεις του κεφαλαίου

Τ

ο τελευταίο διάστημα έχει ενισχυθεί και επανέλθει στο προσκήνιο η δραστηριότητα γύρω από το ζήτημα της καινοτόμου νεανικής επιχειρηματικής δράσης. Γίνονται διαλέξεις και σεμινάρια από καθηγητές πανεπιστημίων-υπαλλήλους επιχειρήσεων μαζί με τις επιχειρήσεις, “τρέχουν” προγράμματα από τράπεζες (π.χ. Eurobank), γίνονται ακόμα και διαγωνισμοί με συμμετοχή σχολείων. Κοινό στοιχείο όλων αυτών είναι η προβολή της καινοτομίας και της νεανικής επιχειρηματικότητας ως τη λύση για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι και οι νέες των λαϊκών στρωμάτων. Πως είναι δήθεν η απάντηση στο παρόν και το μέλλον της νεολαίας που μαστίζεται

από την ανεργία, από το άγχος αν θα βρει δουλειά πάνω στο επιστημονικό αντικείμενο που σπούδασε, με τι όρους θα είναι αυτή η δουλειά και σε τόσες άλλες ανησυχίες και προβλήματα. Στην ίδια κατεύθυνση και μοτίβο κινούνται και τα αστικά κόμματα και οι νεολαιίστικες οργανώσεις τους, που υπερασπίζονται τον καπιταλιστικό μονόδρομο. Για παράδειγμα είναι δεκάδες τα σεμινάρια που έχει οργανώσει σε όλη την χώρα η ΔΑΠ με θέμα «Νεανική επιχειρηματικότητα και Start Up», ενώ και η νέα κυβερνητική νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είπε και ο νυν πρωθυπουργός σε εκδήλωσή της λίγο πριν τις εκλογές, στηρίζει την “υγιή νεανική επιχειρηματικότητα”.

Τι λένε στη νεολαία;

Η καινοτομία και η νεανική επιχειρηματικότητα προβάλλεται ως “λύση” για τα προβλήματά μας με διπλό τρόπο: Απ' τη μια λένε, κυρίως σε φοιτητές και σπουδαστές, ότι μια καινοτομία θα βοηθήσει ατομικά τον δημιουργό της να τα “οικονομήσει” και από την άλλη ότι η καινοτομία και η υγιής επιχειρηματικότητα αποτελεί τη λύση για την “κοινωνική δικαιοσύνη”. Δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, φθάνουν να μιλούν για ένα νέο “κοινωνικό συμβόλαιο” στη βάση της καινοτομίας και της “κοινωνικά υπεύθυνης επιχειρηματικότητας”, όπου εργαζόμενοι και αφεντικά θα περνούν εξίσου καλά, όπου θα ικανοποιούνται ταυτόχρονα και οι δύο... Βεβαίως το ζήτημα αυτό δεν περιορίζεται μονάχα στις 2 παραπάνω πλευρές. Έχει πολλές προεκτάσεις, οι οποίες δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν όλες σε αυτό το άρθρο. Πλευρές που σχετίζονται με το αν οι καινοτόμες ιδέες σήμερα αξιοποιούνται για την κάλυψη των αναγκών της εργατικής τάξης και της νεολαίας, τον τρόπο και τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται οι προωθούμενες κατευθύνσεις της έρευνας και της καινοτομίας, με ποιο τρόπο ενσωματώνονται στην οικονομία. Επίσης γενικότερα με την οικονομική πολιτική που σχετίζεται με την κατοχύρωση της ευρεσιτεχνίας κ.α. Μπορούμε όμως να αντικρούσουμε τα βασικά αυτά επιχειρήματα, που συμπυκνώνονται στην αντίληψη: «ο καινοτόμος, αυτός που έχει επιχειρηματική σκέψη θα ξεχωρίσει, θα πάει μπροστά, βγάζοντας και τα χρήματα που επιθυμεί», που επηρεάζει με ύπουλο τρόπο ένα τμήμα της νεολαίας.

Ορισμένα λαμπερά παραδείγματα δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα που λέει ότι μονάχα ένα πολύ μικρό ποσοστό όσων νέων σήμερα επιχειρούν να εφαρμόσουν τις ιδέες τους επιτυγχάνουν

Πίσω από την βιτρίνα...

Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τις σχολές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ή ένα τμήμα Οικονομικής σχολής όπου υμνείται η επιχειρηματική σκέψη. Απευθυνόμενοι οι καθηγητές και οι επιχειρήσεις (γιατί και αυτές κάνουν μάθημα) στους φοιτητές παρουσιάζουν μια καρικατούρα της πραγματικής ζωής. Αξιοποιούν παραδείγματα γνωστά από συγκεκριμένους κλάδους (κυρίως νέων τεχνολογιών), για να είναι πιο πειστικοί, όπως η Google, το Facebook και ορισμένες start-up νεανικές επιχειρήσεις. Ορισμένα όμως λαμπερά παραδείγματα δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα που λέει ότι μονάχα ένα πολύ μικρό ποσοστό όσων νέων σήμερα επιχειρούν να εφαρμόσουν τις ιδέες τους επιτυγχάνουν. Προφανώς και δεν αναιρείται το ότι μέσα από μια σχολή 2-3 φοιτητές ενδέχεται να ξεχωρίσουν, συνδυάζοντας ικανότητες, τύχη και αρχικό κεφάλαιο, ότι μπορεί να έχουν ακόμα και σημαντική οικονομική επιτυχία, αλλά δεν αναιρείται και από την άλλη ότι ο μεγάλος όγκος της νεολαίας δεν ακολουθεί την ίδια πορεία. Δεν αποτελεί δηλαδή λύση για όλη τη νεολαία αυτό που λένε.

Πρόσφατο δημοσίευμα στην εφημερίδα “Βήμα” όπου προβάλλεται ως “απάντηση” για την ανεργία η νεανική επιχειρηματικότητα. Αυτά βέβαια τα ακούμε χρόνια, η ανεργία όμως δεν μειώθηκε καθόλου, αλλά συνεχίζει να αποτελεί δυσβάσταχτο βραχνά για τους νέους και τις νέες της εργατικής τάξης και των λαϊκών οικογενειών.`

Ακόμα και στην Wikipedia, γνωστή για τον τρόπο με τον οποίο προωθεί την κυρίαρχη ιδεολογία, μπορεί κανείς να διαβάσει – αν και στις δυο τελευταίες γραμμές της σχετικής ανάρτησης- 2 βασικά στοιχεία.:  Πρώτον ότι το ποσοστό αποτυχίας σε μια νεοφυή επιχείρηση (start up) είναι πολύ υψηλό, αφού λιγότερες από 1 στις 12 επιβιώνουν για περισσότερο από ένα χρόνο.  Και δεύτερον ότι στην πραγματικότητα οι περισσότερες από τις νεοφυείς επιχειρήσεις χρηματοδοτούνται από τους ιδρυτές τους, δηλαδή χρειάζεται από τα πριν κανείς να έχει λεφτά, πόρους κ.λπ. Η μεγάλη πλειοψηφία, λοιπόν, των σημερινών φοιτητών και αποφοίτων θα εργαστεί ως υπάλληλος σε τέτοιες ή άλλου είδους επιχειρήσεις, με τις συνθήκες που δουλεύουν εκατομμύρια εργαζόμενοι στη χώρα μας ή το εξωτερικό. Δηλαδή ως μισθωτοί επιστήμονες και τεχνικοί, για τους οποίους ισχύει ότι το κεφάλαιο τους εκμεταλλεύεται όλο και περισσότερο.

Tο παραδέχονται και οι ίδιοι πως δεν μπορούν να λυθούν για όλους τα πράγματα. Δεν μπορούν να δώσουν λύση στο συνολικό πρόβλημα της τεράστιας ανεργίας των νέων αποφοίτων και επιστημόνων. Έτσι το “γυρνάνε” στο ότι ίσως να φταίνε οι φοιτητές που η ιδέα τους δεν ήταν τόσο πρωτότυπη κ.λπ. Κουβέντα δε λένε για τους παράγοντες που δυσκολεύουν ένα νέο ακόμη και να πάει την εφεύρεσή του μέχρι τέλους, να δουλεύει απρόσκοπτα για την ανάπτυξή της. Παράγοντες δηλαδή που πηγάζουν από τη λειτουργία του σημερινού συστήματος, που έχει ως αναγκαία προϋπόθεση την εύρεση αρχικής και συνεχούς χρηματοδότησης, τη διαφήμιση κ.α.

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

33

Το “κοινωνικό συμβόλαιο” εκμεταλλευτών – εκμεταλλευόμενων

Λέει σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πως «το ζητούμενο είναι να υπογράψουμε ένα νέο κοινωνικό, πολιτικό, και εθνικό συμβόλαιο…στηριγμένο στην καινοτομία, την υγιή επιχειρηματικότητα…». Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πει, επίσης, μιλώντας σε επιχειρηματίες: «Για εμάς, ο καινοτόμος επιχειρηματίας που αναλαμβάνει κινδύνους και εκπληρώνει την κοινωνική του ευθύνη είναι σύμμαχος στην εθνική προσπάθεια για την ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη και την ανασύνταξη της χώρας». Οι απόψεις αυτές, πίσω απ' την “καινοτομία” και την “υγεία” θέλουν απ' τη μια μεριά να κρύψουν πως το καπιταλιστικό κέρδος παράγεται απ' την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και απ' την άλλη να καλλιεργήσουν την αντίληψη πως αφεντικά και εργάτες είμαστε “συνεργάτες”, παράγουμε από κοινού. Με πιο απλά λόγια θέλουν να πουν ότι υπάρχει σήμερα η δυνατότητα να ζουν το ίδιο καλά και οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις με τα αφεντικά τους. Ότι από τη μια θα μένουν ανέγγιχτα τα κέρδη των καπιταλιστών και από την άλλη οι εργαζόμενοι θα είναι ευχαριστημένοι με καλούς μισθούς, περίθαλψη, ασφάλεια… και αυτό εξαιτίας της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας… Καταρχάς χρειάζεται να 'χουμε κατά νου ότι δε μιλάμε για μια νέα προσέγγιση της πραγματικότητας, μια νέα αντίληψη στο πεδίο της πολιτικής. Πρόκειται για ξαναζεσταμένη σούπα. Είναι γνωστές σοσιαλδημοκρατικής κοπής απόψεις που πρόβαλε και το ΠΑΣΟΚ πριν από λίγα χρόνια. Είναι συνήθης τακτική των κομμάτων που διαχειρίζονται τον καπιταλισμό, έχοντας όμως και εργατική λαϊκή αναφορά, να προσπαθούν να μετριάσουν με τέτοια λόγια την σύγκρουση εργατικής τάξης-καπιταλιστών, με κερδισμένο πάντα τον από πάνω, δηλαδή το σύστημα και τα αφεντικά. Αλλά ας δούμε τον πυρήνα του επιχειρήματος: Επιχειρηματική καινοτομία στον καπιταλισμό είναι αυτή που συμβάλλει στην παραγωγικότητα της εργασίας και στην κερδοφορία του επενδυμένου κεφαλαίου. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο, χωρίς βεβαίως να είναι ο μοναδικός παράγοντας, αφού παίζουν σημαντικό ρόλο και άλλοι, όπως το επίπεδο εκπαίδευσης και ειδίκευσης της εργατικής τάξης, οι υλικοτεχνικές υποδομές κ.α. Λίγες δεκαετίες πίσω, τα χρόνια 1970Μέχρι και σε ΕΠΑΛ γίνονται αντίστοιχες εκδηλώσεις! Ο στόχος του προφανώς δεν είναι 1980 παρατηρήθηκε ένα ορισμένο ανέβασμα να γίνουν όλοι “επιχειρηματίες” αλλά να μάτου επιπέδου ζωής των εργαζομένων, κυρίως θουν οι νέοι και οι νέες να σκέφτονται με την σε Ευρώπη και Αμερική που όντως στηρίλογική του “επιχειρηματία”, να μάθουν πως χτηκε σε μια εκτίναξη της παραγωγικότητας το συμφέρον τους ταυτίζεται με εκείνο του και των κερδών των καπιταλιστών, μέσω της εργοδότη ώστε αύριο – μεθαύριο να γίνουν εισόδου καινοτομιών στην παραγωγή. Βεβαίπειθήνιοι και φτηνοί εργαζόμενοι. ως χρειάζεται να συνυπολογιστούν η ύπαρξη των σοσιαλιστικών κρατών εκείνη την περίοδο, οι εργατικοί αγώνες, ακόμα και η ανάγκη της αστικής τάξης να “συμμαχήσει” με ορισμένα στρώματα της κοινωνίας. Παρατηρήθηκε δηλαδή μια εκτόξευση των κερδών με μια παράλληλη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, που δεν άγγιζε σε καμία περίπτωση όμως τη κερδοφορία του κεφαλαίου. Στην πραγματικότητα, το “μερίδιο της πίτας” των εργαζομένων απ’ τη συνολική παραγωγή μειωνόταν. Η εκμετάλλευση των εργαζομένων αυξανόταν. Απλά αυξανόταν σε σχέση με το συνολικό όγκο της παραγωγής, σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων που αναπτύσσονται ταυτόχρονα με την ανάπτυξη της παραγωγής.

Μόνο στα πλαίσια της σοσιαλιστικής κοινωνίας η καινοτομία, η επιστημονική έρευνα θα μπορούν να μειώνουν πια τον μόχθο του εργαζόμενου λαού και όχι να τον βαραίνουν και άλλο

Πλήθος εκδηλώσεων για την “νεανική επιχειρηματικότητα” έχει διοργανώσει η ΟΝΝΕΔ και η ΔΑΠ. Αλλά και η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, σε κεντρική της εκδήλωση πριν τις εκλογές του Γενάρη, είχε στα βασικά της θέματα την “νεανική επιχειρηματικότητα”.

Γιατί κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει σήμερα;

Η καινοτομία, η τεχνολογική πρόοδος διαχέεται. Οι παραπάνω όροι που καθορίζουν την κερδοφορία των καπιταλιστών δεν είναι πια προνόμιο μόνο αμερικάνικων και ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, αλλά σημαντικού μέρους των επιχειρήσεων σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Οι επενδύσεις απ’ την Ευρώπη και τις ΗΠΑ είχαν και συνεχίζουν να έχουν ως αποτέλεσμα η παραγωγή σε χώρες που ξεκίνησαν πιο πίσω σε σχέση με αυτές της Ευρώπης και των ΗΠΑ, η Ινδία, η Κίνα κ.α. σήμερα να είναι σε θέση να τις ανταγωνίζεται με σχεδόν ίσους όρους, γιατί έχουν και τη γνώση του πώς γίνεται η παραγωγή, έχουν γνώση και εφαρμόζουν υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμό. Συγχρόνως διαθέτουν έναν σημαντικό παράγοντα: φθηνή εργατική δύναμη. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της ΙBM, αμερικάνικου κολοσσού πληροφορικής που έχει πλέον περισσότερους ειδικευμένους εργαζόμενους στον τομέα της πληροφορικής στην Ινδία από ό,τι στις ΗΠΑ, γιατί οι μισθοί στην Ινδία είναι σχεδόν πέντε φορές μικρότεροι. Γι’ αυτό και η φθηνή εργατική δύναμη αγκαλιάζει όλους τους κλάδους, πρακτικά κάθε είδους εκτελεστική εργασία. Γι’ αυτό και για τη μεγάλη μάζα των αποφοίτων απ’ τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, σημαντικό μέρος των οποίων ασχολείται με “καινοτομία” και νέες τεχνολογίες, η πολιτική φθηνής εργατικής δύναμης έχει έρθει για να μείνει. Μιλάμε λοιπόν για μια εντελώς διαφορετική κατάσταση σε σχέση με εκείνη την περίοδο. Και επειδή προφανώς τα μονοπώλια όπου γης έχουνε έναν σκοπό, το κέρδος, αυτό περνάει μέσα από τη διασφάλιση φθηνών εργαζομένων. Ειδικά για τα μονοπώλια της Ε.Ε, αν θέλουν να κρατιούνται σε ανταγωνιστική θέση έναντι των υπολοίπων. Στον καπιταλισμό η παραγωγή έχει χαρακτήρα κοινωνικό. Δηλαδή είναι αναγκαία η συνεργασία εκατομμυρίων εργαζομένων, ακόμη και για τις πιο απλές λειτουργίες. Παρά το γεγονός αυτό, τα αποτελέσματα της δουλειάς αυτής τα καρπώνεται μονάχα μια χούφτα παρασίτων, που κατά βάση δεν εργάζονται, αλλά τους “ανήκουν” τα μετοχικά πακέτα χιλιάδων επιχειρήσεων. Αυτή είναι η αντίθεση η οποία χαρακτηρίζει τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Κάθε καινοτόμα εφαρμογή, επιχειρησιακή σκέψη, η εν γένει τεχνολογική ανάπτυξη δεν προκύπτει ως επιφώτιση, αλλά εκφράζει, συμπυκνώνει όλη την προηγούμενη γνώση της ανθρωπότητας που προέκυψε μέσα από την κοινωνικοποιημένη εργασία. Αποτυπώνει και στηρίζεται στα προηγούμενα επιστημονικά επιτεύγματα, ανοίγοντας το δρόμο και για τα επόμενα. Επειδή όμως, ιδιοκτήτης-διαχειριστής όλων αυτών των επιτευγμάτων είναι οι καπιταλιστές, αυτά δεν μπαίνουν σε κίνηση για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες μας. Λειτουργούν μόνο εφόσον είναι κερδοφόρα για τους καπιταλιστές και η χρήση τους εκεί αποσκοπεί.

Η λύση βρίσκεται στον άλλο δρόμο ανάπτυξης

Η αντικειμενική ανάγκη της εποχής μας είναι να λυθεί αυτή η αντίθεση. Να αντιστοιχηθεί η κοινωνική παραγωγή με την κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Με επαναστατικό τρόπο να οικοδομήσουμε την κοινωνία που όλη τη νέα γνώση θα τη βάζει στην υπηρεσία του λαού, με άξονα την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Μόνο σε αυτά τα πλαίσια η καινοτομία, η επιστημονική έρευνα θα μπορούν να μειώνουν πια τον μόχθο του εργαζόμενου λαού και όχι να τον βαραίνουν και άλλο. Ο σοσιαλισμός μπορεί μόνο να αναπτύξει πλέρια τις δυνατότητες της ανθρώπινης γνώσης. Όποια πολιτική δύναμη προσκυνάει την καπιταλιστική ανάπτυξη, την υγιή επιχειρηματικότητα, είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να κινείται σε αυτό το μονοπάτι: φθηνή εργατική δύναμη για το κεφάλαιο, πακτωλός δισεκατομμυρίων για τους μεγάλους-ψίχουλα για την εργατική τάξη και τα παιδιά της. Γι' αυτό και σήμερα δεν χωράει καμία αναμονή, χρειάζεται σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο που είναι τα μονοπώλια, οι κυβερνήσεις και το κράτος τους, την ΕΕ και τους υπόλοιπους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς. Είναι αναγκαίος ο αγώνας όσων πλήττονται από τον καπιταλισμό και τα μονοπώλια για ανάκτηση των απωλειών που υπήρξαν όλα αυτά τα χρόνια, αγώνας που να συμβάλλει στη συγκέντρωση δυνάμεων για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Επιμέλεια Κειμένων: Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ

34

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ - ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ

Για τον Αναρχισμό

Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α΄Διεθνούς - ΠΡΟΛΟΓΟΣ (μέρος 1ο)

Σ

το προηγούμενο φύλλο του «Οδηγητή» παρουσιάσαμε τη νέα έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής», με τίτλο «Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α΄Διεθνούς». Με σκοπό τη συμβολή στη διάδοση της έκδοσης ο «Οδηγητής» ξεκινάει απ’ αυτό το φύλλο τη δημοσίευση – σε συνέχειες - του προλόγου της έκδοσης, τον οποίο έχει επιμεληθεί η Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ.

Τ

ο Σεπτέμβρη του 2014 συμπληρώθηκαν 150 χρόνια από την ίδρυση της Διεθνούς Ένωσης Εργατών (Α’ Διεθνής) το 1864 στο Λονδίνο. Και με αφορμή αυτήν την επέτειο η Σύγχρονη Εποχή κυκλοφορεί την παρούσα συλλογή με κείμενο των Μαρξ και Ένγκελς που αφορούν την τελευταία περίοδο ύπαρξης της Α’ Διεθνούς. Ο αναγνώστης θα αναγνωρίσει σε αυτά όχι μόνο την πάλη ενάντια στο μπακουνισμό, που ήταν ισχυρός στις γραμμές της Α’ Διεθνούς, αλλά και ενάντια σε μια σειρά άλλες μικροαστικές αντιλήψεις. Επίσης η Συλλογή προσφέρει μία εικόνα της εποχής εκείνης, που στην ημερήσια διάταξη βρέθηκαν ο γαλλοπρωσικός πόλεμος και η Κομμούνα του Παρισιού1, καθώς και τα αστικοδημοκρατικά επαναστατικά κινήματα σε διάφορες χώρες (Ιταλία, Ισπανία, Πολωνία, Ρωσία – απ’ όπου και η προέλευση του Μπακούνιν- κ.ά.). Στο μεγαλύτερο διάστημα του 19ου αιώνα, μέχρι και την Παρισινή Κομμούνα, υπήρξαν μικρότερες και μεγαλύτερες εξεγέρσεις, ενώ επακολούθησε μία 30ετία αργής-ειρηνικής εξέλιξης στην Ευρώπη, δίχως μεγάλες ταξικές συγκρούσεις. Ο αναρχισμός του 19ου αιώνα αποτέλεσε ένα από τα ρεύματα της σοσιαλιστικής κίνησης της εποχής με εκτεταμένη επιρροή σε διάφορες χώρες, Έτσι, για παράδειγμα, ο Ιωσήφ Στάλιν στις αρχές του 20ου αιώνα αναφέρει: «Ο σοσιαλισμός χωρίζεται σε τρία βασικά ρεύματα, το ρεφορμισμό, τον αναρχισμό και το μαρξισμό.»2

Σ

ήμερα καταγράφεται μία ευρεία γκάμα αναρχικών αντιλήψεων, διαφόρων ρευμάτων, παλιότερων και νεότερων.

Πολλά από αυτά έχουν τις ρίζες τους και τις αναφορές τους σε αντιλήψεις της ουτοπικής σοσιαλιστικής σκέψης, σε μικροαστικές κοινωνικές θεωρίες, σε προσεγγίσεις της ατομικιστικής φιλοσοφικής σκέψης, στον αναρχοσυνδικαλισμό, τον αναρχοκομμουνισμό. Ταυτόχρονα, η αναρχική δραστηριότητα συναντιέται με άλλα ρεύματα αστικής-μικροαστικής σκέψης: οικοαναρχισμός, αναρχοπρωτογονισμός, κομμουναλισμός, αυτονομία, αυτοδιαχείριση, αναρχοφιλελευθερισμός κ.λπ. Όλα τα ρεύματα του αναρχισμού είναι εχθρικά στην ανάγκη συγκρότησης εργατικού κράτους, δηλαδή στη δικτατορία του προλεταριάτου, που αποτελεί υποχρεωτικό συστατικό της σοσιαλιστικής επανάστασης. Σήμερα είναι κατανοητό πως ο αναρχισμός, ως ρεύμα σκέψης και δράσης, σαφώς έχει αιτίες και αντίστοιχη κοινωνική βάση με διάφορα μικροαστικά στρώματα της κοινωνίας. Σήμερα μια σειρά αναρχικές-αντιεξουσιαστικέςαναρχοαυτόνομες αντιλήψεις συγκινούν ορισμένα τμήματα της νεολαίας, καθώς και της εργατικής τάξης, νέα στρώματα εργαζομένων και ταυτόχρονα καλλιεργούν εχθρότητα στην οργάνωση της εργατικής τάξης και στην πολιτική πάλη – στην πάλη για την επαναστατική εργατική εξουσία. Όχι τυχαία, συναντιέται με έναν ιδιότυπο αντικομμουνισμό, που εκφράζεται με την εναντίωση και εχθρότητα στο οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα. Αρκετές φορές στην ιστορία του εργατικού κινήματος ο αναρχοσυνδικαλισμός πήρε διαστάσεις ως αντίδραση στην αδράνεια του ρεφορμισμού, άλλοτε πάλι συνεπικουρούμενος από αυτόν ως πιο μαχητική εκδοχή του.

Η

επίδραση αναρχικών ή αναρχοαυτόνομων θεωριών κατά καιρούς διευκολύνθηκε από την επίδραση του ρεφορμισμού στις γραμμές του οργανωμένου εργατικού κινήματος και την οπορτουνιστική στόμωση της επαναστατικής αιχμής των εργατικών κομμάτων, τόσο της Β’ Διεθνούς όσο και αργότερα των ΚΚ, π.χ. κάτω από την επίδραση του ευρωκομμουνισμού, αλλά και της δεξιάς στροφής του 20ού συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Αρκετές φορές, διάφορα ρεύματα της αναρχικής σκέψης και δράσης συναντήθηκαν με την ατομική τρομοκρατία. Φυσικά, τόσο ιστορικά όσο και σήμερα, μία σειρά αναρχικές, αναρχοαυτόνομες και άλλες οργανώσεις αποτέλεσαν προνομιακό χώρο δράσης κρατικών υπηρεσιών, εγχώριων και ξένων. Αυτή η επι-

σήμανση δε σημαίνει πως συνειδητά έχουν τέτοια κατεύθυνση όσοι έδρασαν και δρουν στις διάφορες αναρχοαυτόνομες ομάδες. Αλλά αποτελεί μία πραγματικότητα που αρκετές φορές συνυφάνθηκε με την πρακτική του αναρχισμού και τις σχετικές του αναλύσεις (π.χ. νετσαγιεφισμός3), σύμφωνα με τις οποίες η ίδια η οργάνωση της εργατικής τάξης με πειθαρχία και προσανατολισμό θεωρούνταν εμπόδιο στη συνειδητοποίηση και τη δράση. Έτσι δικαιολογούνταν κάθε είδους προβοκάτσια για το χτύπημά της, ακόμα και σε συνεργασία με το κράτος. Ουτοπιστικές σοσιαλιστικές αντιλήψεις του προεπιστημονικού σοσιαλισμού που επέδρασαν ή συγχωνεύτηκαν με αναρχικές αντιλήψεις συναντάμε και σήμερα, όχι μόνο στον αναρχοαυτόνομο χώρο, αλλά βλέπουμε να αναπαράγονται από διάφορους πολιτικούς χώρους και να προσπαθούν να αποκτήσουν ορισμένη επίδραση σε χώρους νεολαίας, εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων, π.χ. με τη μορφή διάφορων "κοινωνικών συνεταιρισμών" κ.λπ. Για παράδειγμα, σήμερα διάφορες αντιεξουσιαστικές, αλλά και οπορτουνιστικές ή ρεφορμιστικές ομάδες αξιοποιούν μία σειρά "εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης" για να επανεμφανίσουν ως "νέα" διάφορα κοινωνικά γιατροσόφια του ουτοπικού σοσιαλισμού και ανάλογων αναρχικών θεωρήσεων. Το ζήτημα δεν είναι τόσο το αν μπορούν να υπάρξουν ή όχι τέτοια εγχειρήματα στο πλαίσιο του καπιταλισμού, αλλά το γεγονός ότι επενδύονται με ιδεολογήματα περί ξεπεράσματος του καπιταλισμού μέσω τέτοιων μορφών.

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, αντιμετωπίζοντας τον οπορτουνισμό του Μπερνστάιν, έγραφε: «Και πριν τον Μαρξ και ανεξάρτητα από αυτόν, υπήρχε εργατικό κίνημα και διαφορετικά συστήματα ιδεών, που το καθένα με τον τρόπο του ήταν μία ανάλογη θεωρητική έκφραση των επιδιώξεων για χειραφέτηση της εργατικής τάξης. Η θεμελίωση του σοσιαλισμού με ηθικούς όρους δικαιοσύνης, η πάλη ενάντια στον τρόπο διανομής αντί ενάντια στον τρόπο παραγωγής, η αντίληψη για τις ταξικές αντιθέσεις ως αντίθεση ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, η επιδίωξη να μπολιαστεί η κεφαλαιοκρατική οικονομία με τη “συνεταιριστική αρχή”, όλα όσα συναντάμε στο μπερνσταϊνικό σύστημα έχουν ήδη προϋπάρξει. Και αυτές οι

αναπτύσσεται στο έδαφος της καπιταλιστικής κοινωνίας, όπου, πέρα από τη βασική αντίθεση κεφαλαίου εργασίας, είναι παρούσες μια σειρά οξύτατες αντιθέσεις και ανταγωνισμοί ανάμεσα σε αστικά κράτη, αλλά και ανάμεσα σε διαφορετικά τμήματα της αστικής τάξης μίας χώρας. Τα κείμενα της Συλλογής αποτυπώνουν την αντανάκλαση κοινωνικών φαινομένων (π.χ. την ύπαρξη και επίδραση μικροαστικών, μισοπρολεταριακών τμημάτων του πληθυσμού μιας χώρας, άλλων ιστορικών, κοινωνικών παραγόντων), καθώς και τη συνειδητή δράση κρατικών μηχανισμών που επιδιώκουν την παρέμβαση στο εργατικό κίνημα.

Α

πό την πείρα της πάλης του μπολσεβικισμού (ακόμα και κατά τη διαμόρφωσή του) αξίζει να σημειώσουμε την επισήμανση του Ι.Β. Στάλιν: «Εμείς δεν ανήκουμε στους ανθρώπους εκείνους που, όταν αναφέρει τη λέξη “αναρχισμός”, γυρίζουν την πλάτη και σου λένε κουνώντας περιφρονητικά το χέρι: “Όρεξη που την έχεις να ασχολείσαι μ’ αυτήν την ιδεολογία, δεν αξίζει τον κόπο ούτε και να μιλάς γι’ αυτήν!” Εμείς νομίζουμε πως μια τέτοια εύκολη “κριτική” είναι και ανάξια και ανώφελη. Εμείς δεν ανήκουμε ούτε και σε εκείνους τους ανθρώπους που παρηγορούν τον εαυτό τους λέγοντας ότι οι αναρχικοί “δεν έχουν μάζες και γι’ αυτό δεν είναι δα και τόσο επικίνδυνοι”. Το ζήτημα δεν είναι ποις έχει σήμερα τις περισσότερες είτε τις λιγότερες “μάζες”, αλλά ποια είναι η ουσία της διδασκαλίας του.» Και τόνιζε: «Πρέπει να αποδειχτεί ότι ο αναρχισμός δε στηρίζεται σε γερά θεμέλια».7

Η

απόδειξη των σαθρών, αντιεπιστημονικών βάσεων του αναρχισμού δεν αποτελεί έργο μιας πράξης, ούτε τεκμηριώνεται μονάχα με τα εφόδια των κειμένων της Συλλογής. Η υπεράσπιση του μαρξισμού απέναντι στον μπακουνισμό, όπως και σε άλλους αντιπάλους, βρίσκεται στο σύνολο του μαρξιστικού έργου, στη θεμελίωσή του, στην υλιστική αντίληψη της ιστορίας, στην οικονομική θεμελίωσή της με Το Κεφάλαιο. Σήμερα, αναρχικές-αντιεξουσιαστικές θεωρήσεις (όπως και κάθε είδους αντίπαλοι) αξιοποίησαν κατά καιρούς λαθεμένες θέσεις του κομμουνιστικού κινήματος (π.χ., τη γραμμή της ειρηνικής μετάβασης στο σοσιαλισμό) για να προβάλουν, με "νέα αίγλη", αναρχικές θεωρίες που είχαν απαντηθεί από το μαρξισμό. Επίσης, οι "αναρχικές" απόψεις υποβοηθούνται από την ανατροπή του σοσιαλισμού

35

και την καπιταλιστική οπισθοδρόμηση στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ, ενώ αξιοποιούν υπαρκτές αδυναμίες, παρεκκλίσεις και στρεβλώσεις που εμφανίστηκαν κατά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, στον τομέα του εποικοδομήματος, των λειτουργιών του σοσιαλιστικού κράτους, της σχέσης κόμματος-κράτους-εργατικής τάξης, της λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού κ.ά. Έτσι, η συστηματική αντιμετώπιση των διαφόρων αναρχοαυτόνομων αντιλήψεων αποτελεί στοιχείο του σύγχρονου ιδεολογικού μετώπου που οφείλει να έχει το επαναστατικό και ταξικό εργατικό κίνημα.

Παραπομπές 1. Η Κομμούνα του Παρισιού εκδηλώθηκε μετά από την ήττα της Γαλλίας στο γαλλοπρωσικό πόλεμο και αποτέλεσε την πρώτη συγκρότηση εργατικής εξουσίας διάρκειας 2 μηνών (26 Μάρτη έως 28 Μάη 1871).

2. Ι. Β. Στάλιν, Αναρχισμός ή Σοσιαλισμός, σελ. 3, εκδόσεις Ειρήνη 3. Από το όνομα του Σεργκέι Νετσάγιεφ, βλ. στην έκδοση «Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α΄Διεθνούς» στη σελ. 211 4. Ρόζα Λούξεμπουργκ, Κοινωνική Μεταρρύθμιση ή επανάσταση;, σελ. 153, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή 5. Μ. Μπακούνιν, Για έναν αντιεξουσιαστικό σοσιαλισμό, σελ. 22-23, εκδ. Ελεύθερος Τύπος 6. Βλ. στην έκδοση «Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α΄Διεθνούς» στη σελ. 125 7. Ι. Β. Στάλιν, Αναρχισμός ή Σοσιαλισμός, σελ. 4, εκδόσεις Ειρήνη

"Ο Μαρξ και ο Ένγκελς στο Συνέδριο της Χάγης", έργο του A. Rzheznikov

θεωρίες ήταν στον καιρό τους παρόλη τους την ανεπάρκεια, πραγματικές θεωρίες του προλεταριακού ταξικού αγώνα, ήταν τα τεράστια παιδικά παπούτσια, μέσα στα οποία το προλεταριάτο έμαθε να βαδίζει στη σκηνή της Ιστορίας […] η επιστροφή σε προμαρξιστικές θεωρίες για το σοσιαλισμό σημαίνει σήμερα […] ούτε καν επιστροφή στα τεράστια παιδικά παπούτσια του προλεταριάτου, όχι, είναι μία υποτροπή στις μικρούτσικες τσαλαπατημένες παντόφλες της αστικής τάξης».4 Η αλήθεια είναι ότι ο Μπακούνιν διαχωρίζει τους συνεταιρισμούς που προτείνει από διάφορους άλλους αστικούς και μικροαστικούς και γράφει με ειρωνεία: «Σχηματίστε όμορφους αστικούς συνεταιρισμούς για να σας αποηθικοποιήσουν και να σας ερειπώσουν προς όφελος μερικών επιτυχημένων εργολάβων, στους οποίους θα χρησιμεύσετε σαν σκαλοπάτια για να μπορέσουν να γίνουν με τη σειρά τους αστοί».5 Την ίδια στιγμή, όμως, προτείνει συνεταιρισμούς με δικλείδες ασφαλείας (ηθικής φύσεως) ενάντια στους παραπάνω κινδύνους – πράγμα αδύνατο στο έδαφος των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Η δράση του κόμματος της εργατικής τάξης

Α

ξίζει να σημειωθεί ότι η νεαρή σοβιετική εξουσία στη Ρωσία, σε μνημείο που ανέγειρε για να τιμήσει τους μεγάλους επαναστάτες, δε δίστασε να αναγράψει και το όνομα του Μιχαήλ Μπακούνιν. Όμως, τη δράση των τάξεων και των κομμάτων δεν την καθορίζουν τελικά οι προθέσεις, αλλά σε όφελος ποιανού προσμετράται η κάθε κίνηση ή ενέργεια. Ο Μαρξ επικυρώνει τη φράση μίας εφημερίδας που έγραφε για τον Μπακούνιν: «Αν δεν είστε πληρωμένος πράκτορας, τότε, όπως και να έχει, ένα είναι φανερό: Κανένας πληρωμένος πράκτορας δε θα μπορούσε να προξενήσει μεγαλύτερη ζημιά απ’ ό, τι προξενήσατε εσείς».6 Στη Συλλογή μπορεί κάποιος να δει αρκετά παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων. Από την άλλη, όταν αποκαλύπτονται ορισμένες ενέργειες «αναρχικών» και άλλων ομάδων, η ανάγκη ιδεολογικοπολιτικής αποκάλυψης του αναρχισμού στις διάφορες εκφάνσεις του δεν έρχεται σε δεύτερη μοίρα, αντιθέτως, έχει το δικό της αυτοτελή χαρακτήρα.

«Ανάμεσα στο σοσιαλισμό και στον αναρχισμό υπάρχει ολόκληρη άβυσσος... Η κοσμοθεωρία των αναρχικών είναι η αστική κοσμοθεωρία γυρισμένη από την ανάποδη. Οι ατομικιστικές τους θεωρίες, το ατομικιστικό τους ιδανικό βρίσκονται σε άμεση αντίθεση με τον σοσιαλισμό. Οι απόψεις τους δεν εκφράζουν το μέλλον του αστικού καθεστώτος, που βαδίζει με ακατάσχετη δύναμη προς την κοινωνικοποίηση της εργασίας, αλλά το παρόν ή ακόμα και το παρελθόν αυτού του καθεστώτος, την κυριαρχία της τυφλής και τυχαίας σύμπτωσης επάνω στο μεμονωμένο, χωριστό μικροπαραγωγό. Η τακτική τους ανάγεται στην άρνηση του πολιτικού αγώνα, διαιρεί τους προλετάριους και, στην πραγματικότητα, τους μετατρέπει σε παθητικούς συμμέτοχους της μίας ή της άλλης αστικής πολιτικής, γιατί μια πραγματική απομάκρυνση των εργατών από την πολιτική είναι αδύνατη και ακατόρθωτη.»

Β.Ι.Λένιν

36

Δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή Τα ναρκωτικά είναι στο μυαλό καταστολή

Τ

ο πρόβλημα των ναρκωτικών είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, του οποίου οι ρίζες βρίσκονται στον χαρακτήρα της κοινωνίας. Οι ψυχότροπες ουσίες υπήρχαν πάντα, αλλά η τοξικομανία εμφανίστηκε στον καπιταλισμό, μια κοινωνία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση με σκοπό το κέρδος. Ιδιαίτερα οι νέοι είναι εντελώς εκτεθειμένοι στα ναρκωτικά, μια τεράστια οικονομική επιχείρηση που αποφέρει 500 δισ. δολάρια ετησίως στην παγκόσμια αγορά και πάνω από 3 δισ. δολάρια το έτος στο Άμστερνταμ ως πρωτεύουσα του ναρκωτουρισμού. Παράλληλα τα ναρκωτικά είναι πάγια μέθοδος των εκμεταλλευτών να ελέγχουν το μυαλό και τη στάση της νεολαίας. Δημιουργούν στάση ζωής, πρότυπα συμπεριφοράς. Δηλητηριάζουν ένα κομμάτι της νεολαίας. Η εξάρτηση είναι μια κατάσταση που επίκεντρο της ζωής του ανθρώπου είναι η σχέση του με την ουσία, η αναζήτηση και η εξασφάλισή της. Αυτό τον αποξενώνει από την κοινωνία, τον κάνει αδύναμο να αντισταθεί, να διεκδικήσει, τον κάνει ακίνδυνο για το σύστημα. Το πρόβλημα των ναρκωτικών έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμια κλίμακα και στην Ελλάδα. Έχει αυξηθεί ο αριθμός των χρηστών. Έχει πέσει η ηλικία πρώτης χρήσης. Για τους εφήβους, πιο συγκεκριμένα, τα στοιχεία δείχνουν ότι το 65% έχει πειραματιστεί με την κάνναβη, έχει τριπλασιαστεί ο αριθμός των μαθητών που συστηματοποιεί τη χρήση της (από 3,4% το 1984 σε 13,5% το 2011), το 8% των μαθητών κάνει συστηματική χρήση κάνναβης (ΕΚΤΕΠΝ 2013). Παράγονται διαρκώς νέες ουσίες, πιο φθηνές και προσβάσιμες που επιταχύνουν τη βλάβη και την εξαρτητική συμπεριφορά. Ταυτόχρονα οι κρατικές δομές πρόληψης, απεξάρτησης και επανένταξης υποφέρουν από την υποχρηματοδότηση. Το κράτος δίνει προτεραιότητα στα προγράμματα με υποκατάστατα και οδηγεί στο κλείσιμο τα “στεγνά”. Πάντοτε η διάδοση των ναρκωτικών χρησιμοποιείται ως μέσο κοινωνικής καταστολής. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα με την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης εμφανίστηκε το σίσα ή αλλιώς “η κόκα των φτωχών”. Στην Αργεντινή στις αρχές του 2000 απάντηση στην ανεργία και τη φτώχεια ήταν το paco, που έγινε γνωστό ως “ο εξολοθρευτής των φτωχών” ή ο “κλέφτης του μυαλού”. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του διευθυντή λειτουργίας της Κοινωνικής Βοήθειας κατά των εθισμών του Μπουένος Άιρες: «Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι έπρεπε να εξολοθρευτεί μια γενιά εφήβων και νέων που δε θα είχε δουλειά, δε θα είχε θέση στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, δε θα είχε δυνατότητες να ενταχθεί στην κοινωνία. Και, επιπλέον, δε θα έπρεπε να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους απέναντι σε αυτές τις πολιτικές». Στην Πορτογαλία η αποποινικοποίηση της κάνναβης ξεκίνησε όταν τα πρώτα σημάδια της καπιταλιστικής κρίσης άρχισαν να γίνονται αισθητά με την αύξηση της ανεργίας στις νέες ηλικίες.

Η εξάρτηση είναι μια κατάσταση που επίκεντρο της ζωής του ανθρώπου είναι η σχέση του με την ουσία, η αναζήτηση και η εξασφάλισή της

Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν σκληρές και μαλακές αιτίες που οδηγούν στην χρήση, υπάρχουν αιτίες. Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν σκληρά και μαλακά ναρκωτικά, υπάρχουν ναρκωτικά. Από την άλλη, το επιχείρημα που λέει πως η χρήση κάνναβης δεν προκαλεί βλάβη και εξάρτηση καταρρίπτεται από τα ίδια τα στοιχεία. Η μεγάλη πλειοψηφία των χρηστών ήρθαν πρώτη φορά σε επαφή με ουσίες καπνίζοντας χασίς. Έπειτα από συστηματική χρήση κάνναβης ο χρήστης χρειάζεται μεγαλύτερη ποσότητα, σε μεγαλύτερη συχνότητα και συνήθως αναζητά νέες ουσίες. Από επίσημα στοιχεία, από δηλώσεις πρώην χρηστών και από την πείρα των κέντρων απεξάρτησης αναφέρονται προβλήματα στη μνήμη, στη συμπεριφορά, ακόμα και περιστατικά ψυχωτικών επεισοδίων μετά από χασίς. Στην Ελλάδα (ΕΚΤΕΠΝ 2013) και στην ΕΕ (εκθέσεις EMCDDA) πάνω από το 25% όσων απευθύνονται σε θεραπευτικό πρόγραμμα είναι για εξάρτηση από κάνναβη.

Ελευθερία και χρήση είναι έννοιες ασυμβίβαστες

Ένα ακόμα επιχείρημα που επικαλούνται είναι το δικαίωμα της “αυτοδιάθεσης του σώματος”. Είναι όμως ελευθερία να είναι κάποιος εξαρτημένος, είναι ελευθερία η παραίτηση από τη ζωή; Είναι σαν να συζητάμε για μια αυτοκτονία, αν το θύμα είχε το δικαίωμα να το κάνει και όχι να ψάχνουμε γιατί το έκανε-ποιες αιτίες τον οδήγησαν εκεί. Το επιχείρημα για την “αυτοδιάθεση του σώματος” διαστρεβλώνει το γεγονός πως ο άνθρωπος είναι ενταγμένος σε μία κοινωνία και επομένως επηρεάζεται και αλληλεπιδρά με την κοινωνία. Είναι εξοργιστικό και προκλητικό να γίνεται λόγος για ατομικό δικαίωμα των νέων στην αυτοπροσβολή, όταν όλα τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας έχουν τσακιστεί. Όταν στερούν από τους νέους το δικαίωμα στη μόρφωση, τον ελεύθερο χρόνο, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Η τοξικομανία δεν είναι ελευθερία. Η χρήση και η εξάρτηση είναι μια κατάσταση που καταστρέφει τη δυνατότητα του ανθρώπου να γνωρίσει τη θέση του μέσα στην κοινωνία. Η φυγή με οποιονδήποτε τρόπο, ως στάση ζωής, δεν είναι ελευθέρια, οδηγεί στην αποξένωση, διαλύει την ανθρώπινη προσωπικότητα. Οι διάφορες προσεγγίσεις για το ζήτημα των ναρκωτικών, όπως και για κάθε ζήτημα, εξαρτώνται τελικά από τη θέση που έχει κανείς για τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας συνολικότερα.

Υπάρχουν “σκληρά” και “μαλακά” ναρκωτικά;

Όλα τα προηγούμενα χρόνια καλλιεργείται από δυνάμεις ο διαχωρισμός “σκληρών-μαλακών” ναρκωτικών με στόχο να δημιουργείται ανοχή, ιδιαίτερα για την κάνναβη. Το επιχείρημα ότι η κάνναβη είναι δήθεν φυσικό προιόν και άρα δε δημιουργεί εξάρτηση και βλάβη, εκτός από το γεγονός ότι δεν ισχύει, κρύβει το βασικό, ότι ανεξάρτητα από την χημική σύσταση των διάφορων ναρκωτικών ουσιών, η αιτία που κάνει ένα νέο άνθρωπο να κάνει χρήση οποιασδήποτε ναρκωτικής ουσίας είναι κοινή. Όταν ένας νέος μπαίνει στην διαδικασία της χρήσης το κάνει για να “φύγει”, για να βιώσει πιο ανώδυνα ό,τι ζει. Τα ναρκωτικά παρεμβαίνουν στις ανθρώπινες σχέσεις, παρεμβαίνουν στον τρόπο που σκέφτεται ο νέος, που αισθάνεται και διαμορφώνουν συγκεκριμένη συνείδηση και στάση ζωής. Πέφτει ο πήχης των απαιτήσεων, ο νέος ψάχνει τη λύση στα προβλήματα σε μια εικονική φυγή. Με θολωμένο μυαλό και το κεφάλι κάτω δεν μπορεί να αντικρίσει κατάματα και να αντιπάλεψει όλα αυτά που τσακίζουν την ζωή και το μέλλον του.

Η μορφίνη χρησιμοποιήθηκε ως φάρμακο για την εξάρτηση από το όπιο μέχρι που έγινε βασική ουσία εξάρτησης. Η ηρωίνη χρησιμοποιήθηκε ως φάρμακο στην εξάρτηση από τη μορφίνη. Σήμερα η μεθαδόνη χρησιμοποιείται ως φάρμακο στην ηρωίνη και το αποτέλεσμα είναι 7 χώρες της Ευρώπης να έχουν ως κύρια ουσία εξάρτησης τη μεθαδόνη (έκθεση INCB 2014).

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

37

Παλεύουμε ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, γιατί παλεύουμε ενάντια στις αιτίες που τα γεννούν

Η ΚΝΕ είναι η μοναδική πολιτική νεολαία που έχει σταθερή θέση ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Πιστεύουμε ότι η τοξικομανία μπορεί να αντιμετωπιστεί ολοκληρωτικά μόνο από μια κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση. Αυτό το γεγονός δεν αναιρεί τη δυνατότητα ο εξαρτημένος να λυτρωθεί, αν το θέλει και είναι αποφασισμένος, αρκεί να υπάρχει πολιτική με αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν πρόληψη-θεραπεία-κοινωνική επανένταξη και υποδομή κατάλληλη για την αντιμετώπιση της μάστιγας. Τα μέλη της ΚΝΕ αφιερώνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ενημερωθεί η νεολαία, να φουντώσει η δράση των αγωνιστικών συσπειρώσεων και φορέων της νεολαίας. Πρωτοστατούμε έτσι ώστε να φουντώσει η διεκδίκηση για επαρκείς υποδομές, δημόσιες και δωρεάν, για πρόληψη και θεραπεία, επανένταξη. Για εξειδικευμένους δικαστές για τα ναρκωτικά και θέσπιση εναλλακτικών μέτρων της ποινής, που να οδηγούν στη θεραπεία και σε “στεγνά” προγράμματα. Παλεύουμε για να μη χαθεί κανένας νέος από τον αγώνα, τη συλλογική οργανωμένη πάλη, τη διεκδίκηση, τη ζωή εξαιτίας των ναρκωτικών. Για να οξυνθούν οι αντιστάσεις και τα αντανακλαστικά της νεολαίας γύρω από αντιδραστικές, ψευτομοντέρνες και επικίνδυνες απόψεις και θεωρίες. Παλεύουμε ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, γιατί παλεύουμε ενάντια στις αιτίες που τα γεννούν. Παλεύουμε για μια κοινωνία όπου στο επίκεντρο θα βρίσκεται ο άνθρωπος και οι ανάγκες του, στην κοινωνία που θα καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό.

Αφίσα του ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων)

Απορρίπτουμε τα αντιδραστικά ιδεολογήματα Είμαστε ενάντια στην προσέγγιση που διαχωρίζει τις ουσίες που καλλιεργούν την ανοχή με βάση τη χημική τους σύστακαι το συμβιβασμό με τα ναρκωτικά ση. Αντιπαλεύουμε τις πολιτικές διαχείρισης του προβλήματος, της “νομιμοποίησης”, της “καταστολής”, των υποκατάστατων, της “μείωσης της βλάβης”. Την τελευταία δεκαετία γίνονται κάθε χρόνο αντιαπαγορευτικά φεστιβάλ όπου συνδιοργανωτές ή υποστηρικτές ήταν και πολιτικές νεολαίες (νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, νέοι ΔΗΜΑΡ, νεολαία ΠΑΣΟΚ). Όλες αυτές οι δυνάμεις που στηρίζουν την αποποινικοποίηση της κάνναβης εκφράζουν προσδοκία προς τη νέα κυβέρνηση. Τα επιχειρήματα που θέτουν είναι ξεκομμένα από την ουσία του φαινομένου και από τις κοινωνικές αιτίες τις οποίες τελικά αποκρύπτουν. Λένε ότι θα μειωθεί η έλξη των νέων που προκαλείται από το “απαγορευμένο”. Η πείρα είναι αποκαλυπτική. Σε χώρες όπου έχει προχωρήσει η αποποινικοποίηση της κάνναβης έχει αυξηθεί η χρήση και η εξάρτηση από κάνναβη και άλλες ναρκωτικές ουσίες. Για τους μαθητές πιο συγκεκριμένα, η γενική χρήση ουσιών στην Ελλάδα είναι 9%, όταν στην ΕΕ είναι 22% και στις ΗΠΑ 35%, ως απόρροια και της νομιμοποίησης της κάνναβης σε χώρες της ΕΕ και στις περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ. Η αιτία λοιπόν του προβλήματος δεν είναι “η έλξη από το απαγορευμένο”, όπως λένε, αλλά η τάση “φυγής” από τα προβλήματα, όπως αναλύσαμε και παραπάνω. Παράλληλα όμως με όλα τα προηγούμενα η χρήση των ναρκωτικών προβάλλεται και ως “ανατρεπτική πράξη”, “ως πηγή έμπνευσης στην τέχνη”, ως κάτι το “ψαγμένο”. Για αυτό το ζήτημα είναι αποκαλυπτική μεταξύ άλλων η δήλωση του μεγάλου κιθαρίστα Eric Clapton, που κατάφερε να απεξαρτηθεί: «Αρχικά σου δημιουργεί μια ψευδαίσθηση δημιουργίας. Παραμύθια. Στην πραγματικότητα δεν μπορείς να κρατήσεις ούτε την πένα, όχι να παίξεις ή να γράψεις μουσική». Λένε ότι το κράτος θα έχει οικονομικά οφέλη. Αποτελεί μεγάλη πρόκληση να ανοίγει η συζήτηση για τα οικονομικά οφέλη της χώρας τη στιγμή που το πρόβλημα των ναρκωτικών συνθλίβει χιλιάδες νέους και τις οικογένειές τους. Είναι εξωφρενικό να διαδίδονται απόψεις του τύπου «η νόμιμη παραγωγή και διακίνηση κάνναβης θα έχει τεράστια οικονομικά οφέλη από την άμεση και έμμεση φορολογία… χρήματα που μπορούν να διοχετευτούν στην παιδεία, στον πολιτισμό… θα ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας… για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης…». Είναι δυνατόν τα ναρκωτικά να δώσουν λύση στην παιδεία και τον πολιτισμό; Ας πάνε να τα πούνε αυτά στις κοινότητες απεξάρτησης. Ας πάνε να τα πούνε στους νέους που βγήκαν νικητές από τη μάχη με ναρκωτικά και κέρδισαν πίσω τη ζωή τους. Θα τους πάρουν με τις ντομάτες και καλά θα κάνουν. Λένε ότι θα προστατευτούν οι χρήστες. Αυτό το ζήτημα είναι μεγάλη παγίδα και κανένας προοδευτικός νέος που ευαισθητοποιείται για το θέμα των ναρκωτικών δεν πρέπει να εγκλωβιστεί. Η νομιμοποίηση της χρήσης το μόνο που θα καταφέρει είναι την πλήρη νομιμοποίηση της ναρκωκουλτούρας στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας. Θα γιγαντώσει το συμβιβασμό με το πρόβλημα των ναρκωτικών. Θα απαξιώσει την ανάγκη για μέτρα πρωτογενούς πρόληψης, τη δυνατότητα θεραπείας των τοξικομανών, τον αγώνα για απεξάρτηση και επανένταξη.

Παλεύουμε ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, γιατί παλεύουμε ενάντια στις αιτίες που τα γεννούν. Παλεύουμε για μια κοινωνία όπου στο επίκεντρο θα βρίσκεται ο άνθρωπος και οι ανάγκες του, στην κοινωνία που θα καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό

38

AΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Ο αγώνας για τη χειραφέτηση της γυναίκας είναι μέρος του αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο

Μ

ε αφορμή την 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ πανελλαδικά πήραν μία σειρά πρωτοβουλίες για να αναδειχτεί η ουσία του γυναικείου ζητήματος. Παρακάτω παραθέτουμε αποσπάσματα από ομιλία της σ. Αλέκας Παπαρήγα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εκδήλωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας. Η 8η Μάρτη είναι ταυτισμένη με την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της εργαζόμενης γυναίκας, της εργάτριας και γενικά της εκμεταλλευόμενης γυναίκας. (...) Ο όρος ισοτιμία, που τον διατηρούμε κι εμείς σήμερα και παλεύουμε γι’ αυτό το θέμα, δεν έχει τον ίδιο ριζοσπαστισμό που είχε πριν 30 χρόνια. Τότε υπήρχε θεσμοθετημένη η νομική ανισότητα της γυναίκας, η κατωτερότητά της. Σήμερα τυπικά η γυναίκα είναι ισότιμη με τον άντρα στον νόμο. Έχουν γίνει σημαντικά βήματα στη μόρφωση της γυναίκας, στην απασχόλησή της σε περισσότερους τομείς. Ο όρος “ισοτιμία” δεν μπορούμε να πούμε ότι περικλείει τον ριζοσπαστισμό που είχε. Το ΚΚΕ χωρίς να παραιτείται από ζητήματα ισοτιμίας εντάσσει τον αγώνα για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας στον αγώνα για κοινωνική ισότητα, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, στον αγώνα για τον σοσιαλισμό. Αυτός ο αγώνας περικλείει σήμερα τον πραγματικό ριζοσπαστισμό ως κατεύθυνση πάλης κι αν θέλετε μπορεί να μετατρέψει τον αγώνα των εργαζομένων και τον αγώνα του γυναικείου κινήματος -που χρειάζεται να υπάρχει και το ιδιαίτερο οργανωμένο κίνημα- σε έναν αγώνα που δεν θα είναι απλά αμυντικός, αλλά θα είναι ένας αγώνας ανατρεπτικός, ένα αγώνας με όρους ρήξης. Μπορεί να είναι ανατρεπτικός ο αγώνας των γυναικών με όρους ρήξης, στον βαθμό που βεβαίως συνδέεται, χωρίς να χάνει την ιδιαιτερότητά του, με τον αγώνα της

εργατικής τάξης, με τον αγώνα των πιο φτωχών μεσαίων στρωμάτων, που μέσα εκεί βέβαια βρίσκονται και οι γυναίκες. Μ’ αυτήν την έννοια πρέπει να είναι κοινός ο αγώνας αντρών και γυναικών.

Μπορούμε να μιλάμε για τα προβλήματα του γυναικείου φύλου ως φύλο; Εμείς δεχόμαστε ότι το γυναικείο ζήτημα είναι η διαπλοκή του ταξικού με το φυλετικό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούμε να δώσουμε ενιαία χαρακτηριστικά στο γυναικείο φύλο. Το κοινό χαρακτηριστικό του γυναικείου φύλου είναι τα βιολογικά χαρακτηριστικά ή παλιές αναχρονιστικές απόψεις για τη γυναίκα, στον βαθμό που επιζούν σε κάποια τμήματα και επιδρούν. Αν κι αυτές μπορεί να μην εξαλείφονται εντελώς, αλλά έχουν λιγοστέψει, γιατί οι συνθήκες ζωής των γυναικών της αστικής τάξης και των ανώτερων μεσαίων στρωμάτων περιορίζουν την επίδραση αναχρονιστικών αντιλήψεων. Εμείς όταν μιλάμε για το γυναικείο ζήτημα ως ταξικό-φυλετικό ζήτημα αναφερόμαστε στις γυναίκες της εργατικής τάξης, ή τις γυναίκες που ανήκουν στα πιο φτωχά και κατώτερα τμήματα των αυτοαπασχολουμένων. Εκεί είναι οξυμένο το γυναικείο ζήτημα. Αυτό μας διαχωρίζει. Δεύτερον, εμείς ανάγουμε το γυναικείο ζήτημα στη γέννηση της πρώτης ταξικής κοινωνίας, της δουλοκτητικής, από την

οποία ανηφόρισε και στις συνθήκες του καπιταλισμού, βεβαίως με τροποποιήσεις. Και με την ευκαιρία, όταν λέμε εμείς καπιταλισμό, εννοούμε το σύνολο του καπιταλιστικού κόσμου. Καπιταλισμός υπάρχει στην Ευρώπη, υπάρχει και στην Αφρική και στην Ασία. Καπιταλισμός υπάρχει και σε εκείνες τις χώρες που κόβουν την κλειτορίδα της γυναίκας ή τη σκοτώνουν γιατί κοίταξε έναν άντρα ή τη λιθοβολούν αν κάνει ένα παιδί εκτός γάμου, δηλαδή χώρες που διατηρούνται αναχρονιστικά ήθη και έθιμα πρωτόγονα. Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Έχει και τη βιτρίνα του, γιατί δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τη ζωή των ευρωπαίων γυναικών με τη ζωή των γυναικών της Αφρικής. Είναι καλύτερη η ζωή των ευρωπαίων γυναικών ακόμα και των εργατριών. Αυτός είναι ο καπιταλισμός, η ανάπτυξη είναι ανισόμετρη, ένα τμήμα βαδίζει πιο μπροστά και κρατάει σε καθυστέρηση με διάφορους τρόπους το υπόλοιπο.(...)

Η ανισότητα της γυναίκας δεν είναι γέννημα των αντιλήψεων των αντρών Λέμε πως η θέση της γυναίκας καθορίζεται απ’ την ταξική κοινωνία και το πεδίο εκείνο που καθορίζει την ανισότητα της γυναίκας είναι το πεδίο της οικονομίας, οι σχέσεις ιδιοκτησίας. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε την απλοϊκή άποψη ότι όλες οι αντιλήψεις βγαίνουν με έναν μηχανιστικό και απότομο τρόπο απ’ την οικονομία. Ίσα ίσα υπάρχει ένα ολόκληρο εποικοδόμημα, το αστικό κράτος, η παιδεία, η εκκλησία, η κοινωνική πολιτική, το οποίο δίνει νομιμοποίηση σε αυτό που γίνεται στο πεδίο της οικονομίας. Απ’ αυτήν την άποψη δίνουμε εξίσου σημασία στην πάλη για την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας με την πάλη για το χτύπημα των αναχρονιστικών αντιλήψεων και μέσα στις συνθήκες του καπιταλισμού, διεκδικώντας αιτήματα και δικαιώματα για τις γυναίκες. (...) Το ΚΚΕ δεν υποτιμά το εποικοδόμημα. Η ανισότητα της γυναίκας δεν είναι προϊόν των αντιλήψεων των αντρών. Γιατί θύμα της ανισοτιμίας της γυναίκας είναι και ο άντρας, δεν είναι μόνο η γυναίκα. Κάτι που δυστυχώς ο άντρας μπορεί να μην το καταλαβαίνει πάντα, να μην το συνειδητοποιεί. Είναι γέννημα της ταξικής κοινωνίας και στο μέτρο που οι άντρες δεν αντιπαλεύουν ή δεν συσπειρώνονται στον αγώνα για τα δικαιώματα

των γυναικών εκεί θα πρέπει να τους ασκηθεί κριτική. Και μάλιστα αν είναι κομμουνιστές και ΚΝίτες εκεί δεν θέλει υποχώρηση. Αλλά όχι να θεωρήσουμε ότι είναι γέννημα των “δικών τους συμφερόντων”. Η άποψη που λέει ότι «οι αντιλήψεις δημιουργούν την ανισότητα» είναι μια αντιδραστική άποψη η οποία θέλει να εμπεδώσει την υποταγή στην ταξική κοινωνία.

Ανασυγκρότηση του κινήματος δεν μπορούμε να έχουμε δίχως τη συμμετοχή και των δύο φύλων Ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία, με πηγή την ταξική εκμετάλλευση έχουμε σήμερα ένα πλήθος αταξικών, αναχρονιστικών αλλά και εκμοντερνισμένων, αντιδραστικών ή συντηρητικών απόψεων και προκαταλήψεων. Δεν είναι όλες εξίσου αντιδραστικές, αλλά στην ουσία εμποδίζουν τον αγώνα για την ισοτιμία. Εμποδίζουν να γίνει υπόθεση αντρών και γυναικών μέσα στο εργατικό κίνημα, στο κίνημα των μικρομεσαίων, της αγροτιάς. (...) Το Κόμμα μας και η ΚΝΕ πρέπει να βρούμε όλους εκείνους τους τρόπους που να βοηθήσουμε τα νέα ζευγάρια, γιατί συναντάνε πραγματικά προβλήματα. (...) Είναι κρίμα νέες γυναίκες, που σήμερα έχουν και ανώτερο μορφωτικό επίπεδο και πιο ανοιχτές αντιλήψεις, αποκτημένες μέσα στις όποιες αλλαγές έφερε ο καπιταλισμός για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του κεφαλαίου, να χάνονται απ’ τη δύναμη του εργατικού και του λαϊκού κινήματος (...). Αλλά ο σοσιαλισμός μπορεί να κληρονομήσει ορισμένα υπολείμματα απ’ τον καπιταλισμό, όπως για παράδειγμα το επίπεδο συνείδησης της πρωτοπορίας και του λαού γενικότερα. Πέρα απ’ την τεχνολογία, τα εργοστάσια, τον ορυκτό πλούτο που παράγεται, η σοσιαλιστική εξουσία μπορεί να αξιοποιήσει, το ανοιχτό, το πραγματικά πρωτοποριακό μυαλό των εργατών, των εργατριών, των υπαλλήλων. Μ’ αυτήν την έννοια ο αγώνας για την ισοτιμία της γυναίκας είναι ταξικός και φυλετικός μαζί. Διαπλέκονται αυτά τα δύο και αυτό σήμερα μετράει πολύ. Γιατί ανασυγκρότηση του κινήματος δεν μπορούμε να έχουμε δίχως τη συμμετοχή και των δυο φύλων. Δεν θα είναι ούτε μαζικό ούτε αντιπροσωπευτικό.

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2015

39

Δομές Υγείας του Ελληνικού Στρατού: Μια άθλια κατάσταση που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή των στρατιωτών

Τ

ο τραγικό περιστατικό με τον θάνατο του 22χρονου φαντάρου στις 18 Μάρτη από πνευμονία έφερε στην επιφάνεια για μια ακόμα φορά με δραματικό τρόπο την άθλια κατάσταση και τις τεράστιες ελλείψεις που επικρατούν στις δομές Υγείας του Ελληνικού Στρατού. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή ανέδειξε το ζήτημα, έκανε επερώτηση στη Βουλή απαιτώντας από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας πλήρη διαλεύκανση των ευθυνών και άμεσα μέτρα για τη διασφάλιση της υγείας των στρατιωτών. Ο στρατιώτης ασθένησε, ενώ υπηρετούσε τη θητεία του στο Κέντρο Εκπαίδευσης Εφοδιασμού Μεταφορών στη Σπάρτη. Για πολλές μέρες παρόλο που τα συμπτώματα δεν υποχωρούσαν, παρέμενε για περίθαλψη σε κοινό θάλαμο του στρατοπέδου και όχι στο ιατρείο και όπως φαίνεται χωρίς τις ενδεδειγμένες εργαστηριακές και άλλες εξετάσεις. Τελικά αφού η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο, στάλθηκε στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο με λεωφορείο (!), συνοδεία ενός ακόμα φαντάρου. Δηλαδή όχι με τον προβλεπόμενο και αναγκαίο τρόπο, που είναι το ασθενοφόρο με συνοδεία εξειδικευμένου προσωπικού. Ο άτυχος στρατιώτης τελικά έχασε τη ζωή του λόγω κεραυνοβόλου νεκρωτικής πνευμονίας, πολυοργανικής ανεπάρκειας, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Το ίδιο διάστημα στην ίδια μονάδα και άλλοι στρατιώτες νόσησαν με παρόμοια συμπτώματα, ενώ τέσσερις χρειάστηκε τελικά να νοσηλευτούν στο 401 ΓΣΝ Αθήνας. Όλα δείχνουν πως η απαράδεκτη αντιμετώπιση που είχε ο 22χρονος στρατιώτης δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά τον κανόνα αντιμετώπισης αντίστοιχων προβλημάτων κατά τον οποίο χάνεται πολύτιμος χρόνος που, όπως αποδεικνύεται, μπορεί να επιδεινώσει ένα πρόβλημα υγείας, ακόμα και με απώλεια της ζωής. Τα παραπάνω περιστατικά δεν είναι μεμονωμένα, αφού παρόμοια γεγονότα με ασθένειες, σοβαρούς τραυματισμούς, ιώσεις, που φθάνουν μέχρι και τον θάνατο στρατιωτών, συμβαίνουν συχνά στα στρατόπεδα. Είναι πρόσφατα τα παραδείγματα θανάτου στρατιωτών από μηνιγγίτιδα. Αναδεικνύονται οι σοβαρές ελλείψεις στις υποδομές υγείας των στρατιωτικών μονάδων, στη στελέχωση και στον εξοπλισμό τους, προκειμένου να εξασφαλίζονται πλήρεις, έγκαιρες και αποτελεσματικές υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης της υγείας των στρατιωτών. Είναι χαρακτηριστικό πως λίγο καιρό πριν υπήρξαν φαινόμενα ελλιπούς ή καθυστερημένου εμβολιασμού στρατιωτών σε διάφορα κέντρα εκπαίδευσης, πράγμα που από μόνο του ενέχει πολλούς κίνδυνους για την υγεία των στρατιωτών. Αποτελεί κοινό μυστικό πως στα περισσότερα στρατόπεδα

τα ιατρεία δεν πληρούν ούτε τις στοιχειώδεις προδιαγραφές για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα υγείας των στρατιωτών. Είναι υποστελεχωμένα από στρατιωτικούς γιατρούς, με ελάχιστους νοσηλευτές, που είναι κατά βάση στρατιώτες χωρίς σχετική ειδίκευση και με μεγάλες ελλείψεις σε φάρμακα. Ειδικότερα στις μονάδες της παραμεθορίου, όπως στα νησιά του Αιγαίου και στον Έβρο, η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη. Σε πολλές περιπτώσεις η επάρκεια ακόμα και στα πιο στοιχειώδη φάρμακα κρίνεται από το φιλότιμο του μοναδικού γιατρού-φαντάρου. Την ίδια στιγμή λειτουργούν 14 στρατιωτικά νοσοκομεία, 7 εκ των οποίων βρίσκονται στην Αθήνα, ενώ για παράδειγμα στην περιοχή της Θράκης που έχει δεκάδες στρατόπεδα και χιλιάδες φαντάρους υπάρχει μόνο το Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ξάνθης.

Τεράστιες οι ευθύνες των κυβερνήσεων Οι ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά και της σημερινής, είναι τεράστιες όσο δεν λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα για να αντιστραφεί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στο ότι τα αναγκαία μέτρα για την εξασφάλιση της υγείας των φαντάρων αντιμετωπίζονται σαν κόστος τη στιγμή που ο ελληνικός λαός ακριβοπληρώνει τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τις επεμβάσεις και τους πολέμους των ιμπεριαλιστών.

Να μπει τέρμα στο παιχνίδι με τις ζωές των στρατιωτών! Κανένας φαντάρος να μην ανεχτεί τη συνέχιση αυτής της απαράδεκτης κατάστασης. Χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας για να παρθούν άμεσα μέτρα για να μην κινδυνέψουν και άλλες ζωές στρατιωτών! Να γίνει απαίτηση και διεκδίκηση των στρατιωτών να υπάρχει σε κάθε στρατόπεδο η απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, τα αναγκαία φάρμακα, τα εμβόλια, να υπάρχει ο αναγκαίος αριθμός στρατιωτικών γιατρών και νοσηλευτών για την αντιμετώπιση ασθενειών, τραυματισμών και άλλων πιθανών παθήσεων των στρατιωτών.

Για τις συνθήκες διαβίωσης των φαντάρων στο ΚΕΕΜ Σπάρτης Θα θέλαμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των φαντάρων στο ΚΕΕΜ Σπάρτης. Στο στρατόπεδο υπήρχαν 10 τουαλέτες για 250 φαντάρους. Τα λουτρά είναι μόνο εξωτερικά και δεν έχουν σχεδόν ποτέ ζεστό νερό. Ενώ έβρεχε για 4 συνεχόμενες μέρες δεν άναψαν τη θέρμανση ούτε για μια στιγμή. Η κατάσταση αυτή οδήγησε πολλούς συναδέλφους να αρρωστήσουν. Από ένα σημείο και μετά οι άρρωστοι δεν χώραγαν στο αναρρωτήριο και τους έστελναν πίσω στους θαλάμους χορηγώντας μόνο αντιπυρετικά. Παρόλο που ορισμένοι από εμάς βγήκαμε παραπονούμενοι για την απαράδεκτη κατάσταση, τελικά στο νοσοκομείο τους έστελναν μόνο μετά από 4 μέρες υψηλού πυρετού. Σε αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες αρρώστησε και ο συνάδελφός μας, ο οποίος τελικά πέθανε στο νοσοκομείο. Στρατιώτες στο ΚΕΕΜ Σπάρτης

Από τη Σπάρτη μέχρι το «Λαγό», ίδια είναι η κατάσταση στο στρατό… Οι στρατιώτες του 516, τάγμα από τα σύνορα της χώρας, στον Λαγό Διδυμοτείχου στέλνουν τα συλλυπητήριά τους στην άτυχη οικογένεια για τον χαμό του συναδέλφου τους στο κέντρο εκπαίδευσης στη Σπάρτη. Θέλουμε να γίνει γνωστό πως το τραγικό γεγονός δεν ήταν μια ατυχία και να καταγγείλουμε πως στις ίδιες εγκληματικές συνθήκες υγιεινής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης περνάει και η δική μας θητεία αλλά και σε όλα τα στρατόπεδα της χώρας. Στο στρατόπεδο "Θεοδωράκης" του Λαγού πέρα από τις τραγικές ελλείψεις σε είδη σίτισης, καθαρισμού και υποδομών πλέον αρχίζουν και παίζουν ευθέως με τις ζωές μας και στα ιατρεία. Πολύ μεγάλο μέρος των στρατιωτών παρουσιάζει πυρετό και αμυγδαλίτιδα και τα μέτρα του στρατοπέδου είναι μια “άρπα κόλα” εξέταση, κυριολεκτικά 5λεπτου, από τον έναν γιατρό για εκατοντάδες στρατιώτες και “μπουκώματα” με betadin. Ούτε 1 ημέρα ξεκούρασης και "ελεύθερος υπηρεσίας", ούτε αντιβίωση, πολλές φορές ούτε παυσίπονα και αντιπυρετικά. Αποτέλεσμα: Στην Ελλάδα του 2015, στην Ελλάδα της ΕΕ, με “αριστερές και προοδευτικές” κυβερνήσεις, με καινούριους στρατηγούς και ταξίαρχους δεν μπορεί να κουμανταριστεί μια αμυγδαλίτιδα και έχει καταβάλει μισό τάγμα. Το αποκορύφωμα ήταν στις 27 Μάρτη το πρωί στρατιώτης να λιποθυμήσει από την εξάντληση και τον πυρετό ενός τριημέρου χωρίς καμία φροντίδα. Αυτή η κατάσταση θα επικρατεί όταν αντί να φτιάξουν υποδομές στο στρατιωτικό νοσοκομείο, που είναι γεμάτο, ξοδεύουν εκατομμύρια σε εξοπλιστικά προγράμματα για να συμμετέχουν στο μακελειό των γειτονικών λαών με το ΝΑΤΟ. Προφανώς δεν θα υπάρχουν φάρμακα όταν ξοδεύονται χιλιάδες ευρώ σε παρελάσεις και στρατιωτικές φιέστες. Δεν νοιάζονται για την υγεία του φαντάρου γιατί δεν συνάδει με τα συμφέροντα που εξυπηρετεί ο στρατός τους. Γνωρίζουμε την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία, έχουμε πείρα από την υγεία που παρέχει το κράτος τους στον λαό και έξω από τον στρατό, δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό, αλλά δεν πρόκειται να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια και να πεθάνουμε από μια αμυγδαλίτιδα ή πνευμονία. Με τη ζωή μας δεν θα παίζουνε. Στρατιώτες από το 516 ΜΚ ΤΠ

www.odigitis.gr

Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον