Υφαίνοντας τις λέξεις

160 × 230 SPINE: 3.4 FLAPS: 70

ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΡΩΝΗ ΥΦΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

Τις λέξεις υφαίνω μεθώ και χορταίνω στους δικούς απέραντους τόπους, τους γεμάτους εικόνες κι ανθρώπους...

Η Ευτυχία Αρώνη γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα, όπου και ζει. Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση και εργάζεται στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων από το 2003. Είναι μητέρα ενός παιδιού και η παρούσα είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.

ISBN 978-960-564-870-1

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

0_cover_yfainontas.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς 11/28/2019 11:12:09 AM

Ευτυχία Αρώνη

Υφαίνοντας τις λέξεις

ΤΙΤΛΟΣ

Υφαίνοντας τις λέξεις ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ

Ευτυχία Αρώνη ΣΕΙΡΑ

Ποίηση [2318]1119/20 LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου COPYRIGHT© 2019

Ευτυχία Αρώνη ΠΡΏΤΗ ΕΚΔΟΣΗ

Αθήνα, Νοέμβριος 2019 ISBN 978-960-564-870-1

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108

ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

Στις Σοφίες της ζωής μου

Τοπίο ομίχλης Τοπίο ομίχλης απλωμένο μυστήριο τα μάγια της Κίρκης εγκλημάτων πειστήριο. Σημάδια τυφώνων που δέντρα ελύγισαν στα χνάρια των χρόνων που φύγαν και γύρισαν. Μπήκα σε θόλο που αγγέλοι μου τάζουνε το λίγο, το όλο ανέμους προστάζουνε. Τοπίο ομίχλης μαγείας κρησφύγετο η ανάγκη της λήθης σε πέπλο δακρύβρεχτο. Σημάδια τυφώνων που μ’ έκαναν μύστη τους στα χνάρια των μόνων που χάνουν την πίστη τους. Μπήκα σε θόλο που αγγέλοι μου τάζουνε, το λίγο, το όλο ανέμους προστάζουνε. Στην Κατερίνα μου

7

Η καταδίκη Δεν είμ’ εγώ η βαθιά σου καταδίκη ρόλους αλλάζεις μα εγώ μένω σταθερή. Δε θέλω να χαλώ τους μήνες μου στο νοίκι μετράω τα αδιέξοδα και την κάθε σου αφορμή. Δεν θέλω να’ μαι το ακριβό σου δεκανίκι γνώμες αλλάζεις κι εγώ βάζω υπογραφή. Μέτρα δεν έχω για ήττα ή για νίκη αυτές οι μάχες δεν έχουν νικητή. Δε θέλω να’ μαι το παλιό σου πανωφόρι δεν έχω αίσθηση για κρύο ή ζεστό. Μαζί σου άλλαξαν οι ρόλοι και οι όροι δεν έχω πίστη πουθενά να σου ορκιστώ. Κι έτσι πορεύομαι μ’ αυτή την καταδίκη να μου στερεύει χαρά κι υπομονή. Το βρήκα άδικο να χάνω ό,τι μου ανήκει μα όσο κι αν φεύγω γυρίζω πάντα εκεί...

8

Είναι αυτό Όπως το κύμα απ’ τη στεριά ξεχωρίζει είναι και κάτι που στα δυο με χωρίζει, κάτι που αδιάκοπα τελειώνει κι αρχίζει σαν την παλίρροια που τη γη πλημμυρίζει. Είναι αυτό που βουβαίνει τον ήχο και σαν σειρήνα τον ύπνο μου φέρνει. Είναι αυτό που ομορφαίνει το στίχο και σαν δέντρο επάνω μου γέρνει. Όπως η δύση τα χρώματά της απλώνει πάνω στη θάλασσα σαν πύρινη ζώνη είναι και κάτι που συνέχεια με λιώνει κι όλα τα ίχνη μου τα μεταμορφώνει. Είναι αυτό που σβήνει κι ανάβει σα χαλασμένος παλιός φανοστάτης τα περασμένα μου όλα ξεθάβει, εχθρός μου κι αιώνιος προστάτης.

9

10

Iστορία Μία συνάντηση θ’ ακολουθήσει προτού η μέρα ξανά να γυρίσει θα αφεθείς στις κρυμμένες σου αισθήσεις ό,τι σου μένει απ’ την αρχή να γνωρίσεις. Ο ίδιος αέρας θα σε νανουρίσει για πάντα κοντά του να σε φυλακίσει θα σε φέρει στα γνωστά σου λημέρια για να δροσίσεις τα καυτά μεσημέρια. Κι όμως κάτι δε θα ’ναι το ίδιο κι ίσως επίτηδες θα το ’χεις αλλάξει αυτό θα γίνει της ψυχής καταφύγιο για όποτε κάποιος προσπαθεί να σε ψάξει. Ένα χαμόγελο θ’ ακολουθήσει σαν του παιδιού που μόλις έχει κερδίσει κάνοντας πάλι την τρελή σκανταλιά του κι έχει θυμώσει τη φευγάτη μαμά του. Το ίδιο βλέμμα θα σε μαγνητίσει η έναστρη νύχτα για πάντα να ζήσει μ’ αυτή να ντύσεις την τρελή λογική σου στον πυρετό της αιώνιας φυγής σου. Μα απ’ την ιστορία θα κρύψεις το σκέλος που σου φυλάει τις γλυκές αναμνήσεις σαν ενός ύπνου το απότομο τέλος που απ’ τ’ όνειρό του δε θες να ξυπνήσεις.

11

160 × 230 SPINE: 3.4 FLAPS: 70

ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΡΩΝΗ ΥΦΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

Τις λέξεις υφαίνω μεθώ και χορταίνω στους δικούς µου απέραντους τόπους, τους γεμάτους εικόνες κι ανθρώπους...

Η Ευτυχία Αρώνη γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα, όπου και ζει. Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση και εργάζεται στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων από το 2003. Είναι μητέρα ενός παιδιού και η παρούσα είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.

ISBN 978-960-564-870-1

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

0_cover_yfainontas.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς 11/28/2019 11:12:09 AM